Ściany zewnętrzne na trzy sposoby

Transkrypt

1 Trzy technologie Jednowarstwowa ściana z betonu komórkowego. Ściany zewnętrzne są murowane na cienkie spoiny z bloczków klasy 400 produkowanych przez firmę H + H. Przy grubości 42 cm osiągają współczynnik przenikania ciepła U = 0,25 W/(m 2. K) Dwuwarstwowa ściana z ceramiki poryzowanej. Warstwa nośna jest zrobiona z pustaków Termoton P+W 25 firmy Owczary. Łączy się je tradycyjną zaprawą murarską układaną w spoinach poziomych. Ocieplona 20-centymetrową warstwą styropianu osiągnie współczynnik przenikania ciepła U = 0,22 W/(m 2. K) Dwuwarstwowa ściana z silikatów. Mur jest zbudowany z bloczków drążonych szerokości 24 cm łączonych na cienkie spoiny. Po ociepleniu 20-centymetrową warstwą styropianu ściana osiągnie U = 0,18 W/(m 2. K) Ściany zewnętrzne na trzy sposoby Tekst Ewa Trusewicz Zdjęcia Andrzej T. Papliński BIAŁE I CZERWONE Powinny być wytrzymałe, ciepłe i zdrowe. Zobaczmy, jak muruje się z trzech najpopularniejszych materiałów: betonu komórkowego, ceramiki poryzowanej i silikatów. BETON KOMÓRKOWY Nazywany jest też gazobetonem. Powstaje z mieszanki piasku, wapna i cementu, którą się spulchnia domieszką związków aluminium. W gotowych wyrobach znaczący procent objętości stanowi powietrze zamknięte w porach betonu (w tych o klasie gęstości 400 to blisko 80%). CERAMIKA PORYZOWANA Jest określana jako ciepła ceramika. Powstaje z gliny, wody i dodatków, między innymi mączki drzewnej i trocin. Podczas wypalania pustaków trociny się spalają i w materiale powstają mikroskopijne pory wypełnione powietrzem poprawiające izolacyjność termiczną wyrobów. SILIKATY To bloczki wapienno- -piaskowe produkowane wyłącznie z naturalnych składników. Mają najniższą promieniotwórczość naturalną ze wszystkich materiałów ściennych. Struktura silikatów jest zwarta, przez co są ciężkie. Drążenia zmniejszają ich masę i poprawiają izolacyjność termiczną. 92 murator

2 Muruj z Muratorem Partnerzy cyklu: Zbetonu komórkowego i ceramiki poryzowanej możemy budować ściany w każdej technologii. Te materiały nadają się na ściany jednowarstwowe, bo dzięki niskim wartościom współczynnika przewodzenia ciepła mury, których nie trzeba ocieplać, nie będą grubsze niż 50 cm. Stosuje się wtedy bloczki z betonu komórkowego najniższych klas gęstości 350 i 400, a ściana ma grubość między 40 a 48 cm. Jednowarstwowe ściany z ceramiki poryzowanej muruje się z pustaków grubości 44 i 50 cm. Najczęściej jednak beton komórkowy i ceramika są budulcem ścian warstwowych ocieplonych styropianem czy wełną mineralną. Wtedy stosuje się zazwyczaj beton komórkowy o wyższej klasie gęstości (500, 600) lub cieńsze pustaki ceramiczne. Grubość najpopularniejszych murów konstrukcyjnych w ścianach warstwowych z ceramiki to 25 cm, a z betonu komórkowego 24 cm. Pierwsza warstwa muru Silikaty wykorzystuje się wyłącznie na ocieplane mury. Mają one najwyższą klasę wytrzymałości spośród wszystkich elementów murowych, dzięki czemu konstrukcyjna warstwa ściany może mieć zaledwie 18 cm. Zwarta struktura silikatów sprawia, że jest to najcięższy materiał. Dobór grubości bloczków i pustaków wynika nie tylko z ich parametrów cieplnych. Ważna jest też odpowiednia klasa ich wytrzymałości, aby mury ścian zewnętrznych mogły przenieść obciążenia z dachu i stropów w dół na fundamenty. Technika murowania Elementy murowe mają różną wielkość i są różnie kształtowane. Bloczki i pustaki są oferowane w wielu grubościach, ale o jednakowej wysokości i długości (mogą się one różnić zależnie od producenta i systemu). Waga największego elementu w danym systemie przeznaczonego do ręcznego wbudowania w mur nie może przekroczyć 25 kg. Właśnie tyle ważą bloczki z betonu komórkowego klasy 600 w najpopularniejszej grubości 24 cm (wysokość 24 cm, długość 59 cm). Ale te na ściany jednowarstwowe, choć są grubsze, mają bardziej porowatą strukturę i ważą mniej, na przykład te klasy 350 i grubości 48 cm (wysokość 20 cm, długość 60 cm) zaledwie około 20 kg. Aby zmieścić się w tej wadze, pustaki z ceramiki poryzowanej są mniejsze od bloczków z betonu komórkowego na ściany jednowarstwowe grubości 44 cm mają wysokość 24 i długość 25 cm, a ich waga nie przekracza 19 kg. Podobną wagę mają pustaki na ściany warstwowe grubości 25 cm (wysokość 24, długość 37 cm), mają bowiem inny układ drążeń. Najmniejsze są bloczki silikatowe na ścianę grubości 25 cm mają wysokość 22 cm i długość 25 cm, a ważą około 18 kg. Wszystkie pustaki i bloczki mają profilowane boki, ale bloczki silikatowe Beton komórkowy. Najtrudniej ustawić pierwszą warstwę bloczków. Podłoże, na którym się je muruje, nie jest idealnie równe, więc nie można układać ich na cienkiej spoinie z zaprawy klejowej. Na poziomej izolacji przeciwwilgociowej osłaniającej ściany fundamentowe ułożono pas tradycyjnej zaprawy cementowej. Utworzyła ona spoinę grubości 1-1,5 cm i pozwoliła wypoziomować pierwszy rząd bloczków Ceramika poryzowana. Pierwszą warstwę pustaków ustawiono na warstwie zaprawy, która wyrównała poziom fundamentów. Nie mogło być w niej zbyt dużych ziaren kruszywa, aby nie uszkodziła izolacji poziomej ułożonej na ścianach fundamentowych Silikaty. Pierwszą warstwę bloczków przeznaczonych do łączenia na cienkie spoiny murowano tradycyjną zaprawą cementową, aby zniwelować nierówności fundamentu. Najpierw ustawiono skrajne bloczki. Następnie rozciągnięto między nimi sznurek, który ułatwił kontrolowanie linii lica ściany, i uzupełniono warstwę murator

3 Ważne narożniki Beton komórkowy. Murowanie każdej warstwy rozpoczynano od wyprowadzenia narożników. Rozpinano między nimi sznur murarski lub żyłkę, co ułatwiało kontrolowanie poziomu ułożenia elementów w murze Ceramika poryzowana. Narożniki powinny mieć przynajmniej po trzy warstwy pustaków, zanim zacznie się wznosić między nimi mury. Ważne jest zachowanie jednakowego poziomu kolejnych warstw w narożnikach Silikaty. Choć między profilowanymi bloczkami nie wypełnia się zaprawą spoiny pionowej, w narożniku nanoszono ją na gładką powierzchnię bloczka. Tam, gdzie profilowania nie tworzą zamka, zaprawa zwiąże elementy muru i z betonu komórkowego można też kupić z gładkimi bokami. Jeśli boki są wyprofilowane w pióra i wpusty, które po zestawieniu elementów zapewniają ich współpracę, spoin pionowych nie wypełnia się zaprawą. Wszystkie gładkie boki stykających się elementów trzeba skleić zaprawą, dlatego układa się ją we wszystkich spoinach poziomych, a w bloczkach z gładkimi bokami także w spoinach pionowych. Wznoszenie ścian z elementów łączonych na pióra i wpusty znacznie przyspiesza prace. Sprzyja także zmniejszeniu zużycia zaprawy, a w związku z tym ograniczeniu potencjalnych mostków cieplnych, które mogłyby powstać na spoinach. Oczywiście konieczne jest staranne zestawianie elementów szczelina między nimi nie powinna być większa niż 2 mm. Jednak jeżeli jeden z zestawianych elementów nie ma na boku odpowiednich wyprofilowań, zaprawę należy ułożyć także w spoinie pionowej. Dzieje się tak, gdy musimy wbudować docięty pustak czy bloczek oraz podczas murowania narożników. Dokładność, z jaką są produkowane bloczki i pustaki, wpływa na wybór rodzaju zaprawy. Jeśli odchyłki 94 murator wymiarowe nie przekraczają 1,5 mm, można je łączyć zaprawą klejową, czyli na cienkie 2-3-milimetrowe spoiny. W ten sposób muruje się ściany z bloczków z betonu komórkowego i większości silikatów oraz ze szlifowanych pustaków ceramicznych. Natomiast gdy wyroby są produkowane z mniejszą dokładnością, na przykład pustaki ceramiczne nieszlifowane i bloczki z betonu komórkowego z oznaczeniem GPLM, trzeba je łączyć na grube spoiny (1-1,5 cm). Pozwalają one zniwelować różnice wysokości sąsiednich elementów, które na przykład w nieszlifowanych pustakach ceramicznych mogą wynosić nawet 6 mm. To najpopularniejszy sposób murowania ścian warstwowych z ceramiki poryzowanej, a także niektórych betonów komórkowych i silikatów. Decydują o tym względy ekonomiczne. Tradycyjna zaprawa jest tańsza niż klejowa, a szlifowanie pustaków ceramicznych po wypaleniu podnosi ich cenę. Pierwsza warstwa Między ścianą fundamentową lub piwniczną a ścianą nadziemną musi się znaleźć izolacja pozioma. Robi się ją zwykle z dwóch warstw papy lub jednej warstwy folii fundamentowej grubości minimum 1 mm. Zabezpiecza się w ten sposób ściany nadziemne przed podciąganiem wilgoci z gruntu. Ponieważ takie podłoże nie jest idealnie poziome, pierwszą warstwę muru układa się na grubej warstwie zaprawy cementowej. Postępuje się tak zarówno wtedy, gdy ściana będzie murowana na tradycyjną zaprawę układaną w spoinach grubości 1-1,5 cm, jak i wtedy, kiedy elementy muru będą łączone zaprawą klejową. Szczególnie starannie trzeba wypoziomować bloczki i pustaki w murach wznoszonych na cienkie spoiny. Mniej więcej 2-milimetrowa warstwa zaprawy jest na tyle cienka, że nie da się skorygować nierówności w następnych rzędach. Przy otworach Mur bardzo dobrze przenosi obciążenia pionowe, jednak dużo słabiej siły ukośne, które działają na niego na przykład przy otworach okiennych. Powstają tam naprężenia rozciągające, z którymi słabo sobie radzą elementy niepołączone zaprawą w spoinach pionowych.

4 Na cienką lub grubą spoinę { Beton komórkowy. Warstwy ściany ze spoinami grubości 1-3 mm murowano, wykorzystując zaprawę cienkospoinową. Nakładano ją kielnią ząbkowaną na długości 2-3 m, aby mieć pewność, że nie zwiąże zbyt szybko. Zaprawa jest sprzedawana razem z bloczkami w postaci suchej mieszanki i na budowie wymaga rozmieszania z odmierzoną porcją wody. Tak cienkie spoiny pozwalają wyeliminować mostki cieplne Kolejne bloczki dokładano, opuszczając je pionowo. Nie powinno się ich dosuwać po zaprawie, aby nie utworzyć między bloczkami klina z zaprawy uniemożliwiającego ich szczelne połączenie > Ceramika poryzowana. Nieszlifowane pustaki murowano na tradycyjną zaprawę. Nie mogła być zbyt płynna, aby nie wciekała w otwory pustaków, ani zbyt gęsta, żeby dało się ją łatwo rozprowadzić Gdy sąsiednich bloczków nie można połączyć na pióro i wpust, na przykład w narożniku, w spoinie pionowej trzeba ułożyć zaprawę. Nanosi się ją na bok wsuwanego bloczka, a nie na gładki bok już wbudowanego elementu. Dzięki temu unika się zsunięcia zaprawy w dolną partię warstwy < Murując na cienkie spoiny z bloczków o bardzo dużej dokładności wymiarowej, dość łatwo uzyskać proste i równe ściany. Każdą warstwę należy jednak kontrolować sprawdzać płaszczyznę i poziom za pomocą 3-metrowej łaty < Silikaty. Kolejne warstwy ściany murowano na zaprawę klejową. Bloczki mają wyprofilowane na bokach pióra i wpusty, dlatego zaprawę układano tylko w spoinach poziomych Pustaki ustawiano kolejno na równomiernie rozłożonej warstwie zaprawy i szczelnie łączono ze sobą ich boki na pióro i wpust Zaprawę nanoszono dozownikiem na długości nie większej niż 4 m, by nadmiernie nie wysychała Pustaki wsuwano od góry, aby uniknąć zrolowania zaprawy. Każdy z nich był dobijany gumowym młotkiem, żeby warstwa miała odpowiedni poziom Prenumerujesz murator zyskujesz 95 szczegóły s. 16

5 Przycinanie elementów Beton komórkowy jest łatwy w obróbce, więc dobrze się sprawdza także na murach łączonych pod innym kątem niż prosty > Do precyzyjnego przycięcia bloczka wystarczy nawet zwykła piła ręczna Do cięcia ceramiki poryzowanej trzeba wybrać narzędzie, które poradzi sobie z materiałem wytrzymałym i kruchym. Najlepiej używać do tego piły z tarczą diamentową < Silikaty są produkowane z dużą dokładnością. Po starannym wymierzeniu w murze miejsca na docięty element zaznacza się na bloczkach linie cięcia > Bloczki są bardzo twarde, więc do ich cięcia wykorzystywano piłę elektryczną z tarczą diamentową Najlepiej, by docinane pustaki znalazły się w środkowej strefie muru, a nie w pobliżu narożnika. Wstawiono je tak, aby łączyły się wpustami z sąsiednimi pustakami, które na boku miały wyprofilowane pióra. Docięte boki połączono z sąsiadującymi pustakami zaprawą Muruj z Muratorem, murowanie, ściany 96 murator Szukaj Zobacz nasze filmy na murator.tv Ściany zewnętrzne w dwóch technologiach, mury z ceramiki poryzowanej i betonu komórkowego Dlatego wzmacnia się go zbrojeniem układanym w poziomych spoinach pod otworami okiennymi. Mogą to być kratowniczki stalowe (oferowane przez większość producentów materiałów ściennych) lub pręty zbrojeniowe ze stali żebrowanej średnicy 6 mm. Zbrojenie to układa się pod otworem w ostatniej spoinie wypełnianej zaprawą cienkowarstwową albo tradycyjną. Nie może się stykać bezpośrednio z bloczkami lub pustakami, musi być zatopione w zaprawie. Wielu producentów zaleca także na tym odcinku wypełnienie zaprawą spoin pionowych. Niezależnie od wybranego rozwiązania zbrojenie powinno się wypuścić poza pionową krawędź otworu okiennego na co najmniej 50 cm z każdej strony. Każdy otwór okienny i drzwiowy trzeba od góry zamknąć nadprożem. W jednowarstwowych ścianach zewnętrznych najlepszym rozwiązaniem są gotowe belki prefabrykowane. Ponieważ ściany mają zazwyczaj grubość 40 cm albo więcej, nad otworem należy ułożyć równolegle kilka takich belek. W ścianach warstwowych można wykorzystać prefabrykaty lub zastąpić je nadprożem żelbetowym wykonywanym na budowie. Choć żelbet lepiej przewodzi ciepło niż materiały ścienne, mostek minimalizuje izolacja cieplna układana na zewnętrznej stronie muru konstrukcyjnego. r

6

7 Wokół otworów Beton komórkowy. W strefie podokiennej ścianę wzmocniono trzema prętami średnicy 6 mm. Ponieważ spoina pozioma ma nie więcej niż 3 mm, w bloczkach zrobiono rylcem równoległe bruzdy Pręty wtopiono w zaprawę klejową. Zbrojenie wypuszczono 50 cm poza otwór okienny Ceramika poryzowana. Mur pod oknem także wzmocniono trzema prętami ze stali żebrowanej. Ponieważ spoiny poziome mają grubość 1,2 cm, można je było łatwo zatopić w zaprawie Belki nadprożowe są niższe niż bloczki ścienne, więc nadproża nadmurowano bloczkami uzupełniającymi Nad oknem ustawiono prefabrykowane belki nadprożowe, które nie wymagają robienia przerw technologicznych Tam, gdzie dolny poziom otworu okiennego wypadał między kolejnymi rzędami muru, pustaki nadmurowano elementami o mniejszych wymiarach. Co prawda cegła pełna słabiej izoluje termicznie niż pustaki z ceramiki poryzowanej, ale mostek cieplny ograniczy zewnętrzne ocieplenie > Silikaty. Nad otworami ustawiono po dwie prefabrykowane belki nadprożowe L. Przestrzeń między nimi wypełnia się mieszanką betonową. Ponieważ między ich stopkami jest przerwa, od spodu podłożono deskę i wyparto nadproże podporami Nad otworami okiennymi wykonano nadproża żelbetowe. Wymagały zadeskowania, ułożenia zbrojenia i zabetonowania, a co najważniejsze przerwy technologicznej 98 murator

8 By cieszyć się domem ZAMÓW PRENUMERATĘ: tel , lub

9 EKOLOGICZNY PRODUCENT CERAMIKI BUDOWLANEJ Firma ZCB Owczary jest jednym z liderów rynku w zakresie ceramiki budowlanej. Pomimo tego, że produkty schodzące z taśm produkcyjnych w Owczarach są wyrobami w pełni naturalnymi i ekologicznymi, to proces produkcyjny nie jest obojętny dla środowiska. Dlatego Zakład Ceramiki Budowlanej Owczary inwestuje wiele sił i środków, aby ograniczyć negatywne skutki oddziaływania na przyrodę. REKLAMA Wydobycie surowca Podstawowym materiałem wykorzystywanym do produkcji pustaków i cegieł ceramicznych jest glina (łupki kajprowe), pozyskiwana w kopalniach surowca. Działalność taka prowadzi do degradacji gruntów i po jej zakończeniu, zgodnie z obowiązującymi przepisami producenci ceramiki budowlanej są zobowiązani do naprawy wyrządzonych szkód i zwróceniu naturze jej dóbr. W zależności od sytuacji, jaka panuje na danym obszarze pozyskania surowca, po zakończeniu wydobycia lub już w jego trakcie ZCB Owczary naprawia wyrządzone szkody. Przeprowadza pełną rekultywację naruszonych terenów zgodnie z wymogami przepisów o ochronie. Działania ZCB Owczary są kompleksowe i dotyczą zarówno szkód dokonanych przez sprzęt kopiący jak również ciężki sprzęt transportowy. Na obszarach niedawno użytkowanych przez ZCB Owczary można obecnie obcować z przyrodą lub uprawiać ziemię. Dzięki staraniom firmy tereny po kopalniane wróciły do ekosystemu zrekultywowane i nie mają na niego negatywnego wpływu. Proces produkcji Dla ZCB Owczary dbałość o środowisko nie kończy się na etapie pozyskania surowca. W procesie produkcyjnym spotykają się wszystkie ziemskie żywioły: ziemia, ogień, woda, powietrze. Produkcja ceramiki budowlanej wymaga łączenia w jej procesie wszystkiego co daje nam natura. Ziemia to glina i piasek, z których powstają pustaki i cegły. Wodę ZCB Owczary używa do uplastycznienia surowca w trakcie formowania swoich produktów. Natomiast powietrza i ognia ZCB Owczary używa odpowiednio do suszenia ceramiki w suszarniach i wypalania jej aby uzyskała odpowiednie właściwości. Jednocześnie, ceniąc sobie naturę ZCB Owczary stara się aby każdy z tych procesów nie powodował uszczerbków na jej zdrowiu.

10 Biorąc pod uwagę restrykcyjne normy, a przede wszystkim zasady etycznego postępowania w biznesie, firma ZCB Owczary ciągle poszukuje nowych form ograniczania negatywnego wpływu procesu produkcji na środowisko naturalne i inwestuje w technologie przyjazne naturze. Ekologiczne produkty od ekologicznego producenta Owocem produkcji w firmie ZCB Owczary są cegły i pustaki ceramiczne o najwyższej jakości. Świadomi tego, że rynek chłonie, a klienci coraz częściej poszukują rozwiązań ekologicznych włodarze firmy pracują nad ciągłym udoskonalaniem produktów i inwestują w nowoczesne technologie. W ostatnich latach ciągłe ZCB Owczary unowocześnia i automatyzuje produkcję pustaków. Dzięki tym zabiegom produkty ZCB Owczary wytwarzane są wyłącznie z naturalnych składników. Nie zawierają oraz nie emitują żadnych niebezpiecznych substancji. Są, więc w pełni bezpieczne dla człowieka i tworzą budynki o zdrowym mikroklimacie, charakteryzujące się wysoką energooszczędnością. Można również powiedzieć, że są rynkowym wyznacznikiem wyśrubowanych parametrów cieplno-wilgotnościowych, akumulacyjnych, izolacji akustycznej, paroprzepuszczalności oraz parochłonności. Przykładem na docenianie produktów ZCB Owczary na rynku jest fakt, że biorą one udział w prestiżowym przedsięwzięciu pokazowym, jakim jest budowa modelowego domu zeroenergetycznego. Jednym z celów akcji jest zaprezentowanie różnych technologii i materiałów budowlanych przeznaczonych dla budownictwa energooszczędnego Wznoszony budynek zeroenergetyczny jest budynkiem zaprojektowany według definicji domu pasywnego o zapotrzebowaniu na energię na poziomie 15kW/m 2 /rok bez strat i mostków termicznych.