SŁOWO WSTĘPNE SPIS TREŚCI

Transkrypt

1 SŁOWO WSTĘPNE SPIS TREŚCI Słowo wstępne 1 Mazurek Dąbrowskiego 3 Rota 4 Raduje się serce /Pierwsza Kadrowa/ 5 Przybyli ułani 6 Maszerują strzelcy /Szara piechota/ 7 Hej, hej, ułani 8 Pierwsza brygada 9 Pieśń o wodzu miłym 10 Czerwone maki 11 Modlitwa partyzancka 13 Warszawianka Hymn Sybiraków 16 Placówki, które włączyły się w Patriotyczne Śpiewanie 18 Delegacje, które wzięły udział w Patriotycznym Śpiewaniu 19 Śpiew przekazywany z pokolenia na pokolenie jest świadectwem historii. O Panie, któryś jest na niebie - śpiewali modlitwę partyzanci Armii Krajowej Wileńszczyzny i Nowogródczyzny, prosząc o polską moc i polską broń. Był to czas, kiedy na znojną walkę, krwawy bój z wrogami, każdego z nas sumienia wezwał głos. A los okazał się dla wielu okrutny. Witold Czarnecki, pseudonim Kadet Prezes Okręgu Białostockiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej 11 listopada wracamy pamięcią do dnia, w którym Polacy odzyskali skarb bezcenny niepodległość. Dziś możemy cieszyć się zdobytym przed 95 laty darem wolności. Spotykamy się więc ponownie na Patriotycznym Śpiewaniu, by - podobnie jak dwa lata temu i kilka lat wstecz wspólnie przeżywać atmosferę niesioną przez polskie pieśni i piosenki patriotyczne. Przyświeca nam motto Oskara Kolberga - polskiego etnografa, folklorysty i kompozytora: Naród, który przestaje śpiewać, przestaje istnieć. Chcemy, by nasze wspólne śpiewanie, czas poświęcony imiennym i bezimiennym bohaterom, klęskom i zwycięstwom składającym się na drogę do niepodległości naszego kraju, okazały się chwilą szczególną ważną i budującą. Pieśni patriotyczne stanowią istotną część dziedzictwa kulturowego każdego narodu. Polska jest krajem z pewnością szczególnym. Posiadała swoją państwowość nieprzerwanie od X do XVIII wieku, czym nie może się pochwalić żaden inny kraj na wschód od Niemiec, jednak wiek XIX, kiedy to narody zaczęły się w sposób nowoczesny określać, był dla nas czasem rozbicia na trzy zabory i dodatkowo emigrację, co w dużej mierze zaważyło na polskiej twórczości patriotycznej. Rodzi się pytanie czy pieśni te powinny być bliskie nam, a przede wszystkim naszym uczącym się dzieciom? Zaproponowane w śpiewniku utwory są ważne nie tylko przez wywoływane przez nie wzruszenie. To nasze dziedzictwo. Są świadectwem tego, jak wielkiej ceny żądano przez pokolenia za wolność Polski. Dziś świadomość wartości tej ceny, powinna wzbudzać w nas współczesnych Polakach, szacunek i pokorę dla daru wolności, z którego teraz możemy się cieszyć. Przedstawione tu pieśni patriotyczne to jedynie część twórczości, którą Polacy powinni znać. Najważniejsza jest jednak świadomość ich roli: łączyły one naszych rodaków w trudnych momentach. Dodawały odwagi żołnierzom przed walką, budziły nadzieję emigrantom, wychowywały młodzież, a w bliższych nam czasach komunistycznych stanowiły oręż w walce z cenzurą i propagandą. Miejmy nadzieję, że ich rola w przyszłości ograniczy się tylko do nauki miłości ojczyzny oraz świadectwa bohaterstwa naszych rodaków. Niech te pieśni porywają nas nadal, niech zbliżają nas do siebie, niech w dalszym ciągu dostarczają chwil wzruszeń, a dla najmłodszych Polaków niech będą szansą na zakorzenienie się we własnej kulturze i historii, ale też szansą na tworzenie nowego, współczesnego wymiaru patriotyzmu. 20 1

2 DELEGACJE SZKÓŁ, KTÓRE WZIĘŁY UDZIAŁ W P A T R I O T Y C Z N Y M Ś P I E W A N I U 2013 Publiczne Gimnazjum Nr 3 im. Izabeli Branickiej w Białymstoku Publiczne Gimnazjum Nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi w Białymstoku Publiczne Gimnazjum Nr 18 im. Króla Stefana Batorego w Białymstoku Przedszkole Samorządowe Nr 82 w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 12 im. Zygmunta Glogera w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 26 im. Stanisława Staszica w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 34 im. Józefa Zachariasza Bema w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 37 im. Kazimierza Górskiego w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 43 w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 45 im. Jana Pawła II w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 50 z Oddziałami Integracyjnymi im. Świętej Jadwigi Królowej Polski w Białymstoku Szkoła Średnia w Porzeczu k. Grodna VI Liceum Ogólnokształcące im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku Zespół Szkół Nr 1 im. gen. Władysława Sikorskiego w Białymstoku Zespół Szkół Nr 3 w Białymstoku Zespół Szkół Technicznych im. gen. Władysława Andersa w Białymstoku ZSM CKP Nr 2 im. Św. Józefa w Białymstoku 2 19

3 PLACÓWKI, KTÓRE WŁĄCZYŁY SIĘ W P A T R I O T Y C Z N E Ś P I E W A N I E 2013 Przedszkole Samorządowe Nr 58 Integracyjne im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku Przedszkole Samorządowe Nr 82 w Białymstoku Publiczne Gimnazjum Nr 15 im. Wiesława Kazaneckiego w Białymstoku Publiczne Gimnazjum Nr 18 im. Króla Stefana Batorego w Białymstoku Publiczne Gimnazjum Nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi w Białymstoku Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza w Choroszczy Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Tadeusza Kościuszki w Wysokiem Mazowieckiem Szkoła Podstawowa Nr 12 im. Zygmunta Glogera w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Ks. Jana Twardowskiego w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 26 im. Stanisława Staszica w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 34 im. Józefa Zachariasza Bema w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 37 im. Kazimierza Górskiego w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 43 w Białymstoku Szkoła Podstawowa Nr 50 z Oddziałami Integracyjnymi im. Świętej Jadwigi Królowej Polski w Białymstoku Szkoła Podstawowa w Białousach Szkoła Podstawowa w Niecikach Zespół Szkół im. Ks. Jerzego Popiełuszki w Juchnowcu Górnym Zespół Szkół Nr 1 im. gen. Władysława Sikorskiego w Białymstoku Zespół Szkół Nr 3 w Białymstoku ZSM CKP Nr 2 im. Św. Józefa w Białymstoku Zespół Szkół Miejskich Nr 3 w Grajewie Zespół Szkół Integracyjnych Nr 1 im. Jana Pawła II w Białymstoku 18 MAZUREK DĄBROWSKIEGO Jeszcze Polska nie zginęła, Kiedy my żyjemy, Co nam obca przemoc wzięła, Szablą odbierzemy. Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski, Z ziemi włoskiej do Polski, Za Twoim przewodem Złączym się z narodem. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, Będziem Polakami, Dał nam przykład Bonaparte, Jak zwyciężać mamy. Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski Jak Czarniecki do Poznania Po szwedzkim zaborze, Dla Ojczyzny ratowania Wrócim się przez morze. Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski Najważniejszą pieśnią dla każdego narodu jest hymn. Dla nas, Polaków jest to Mazurek Dąbrowskiego zwany wcześniej Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech. Powstał w 1797 roku w miejscowości Reggio Emilia. Tekst pieśni napisał Józef Wybicki - oficer i współorganizator Legionów Polskich Jana Henryka Dąbrowskiego. Do swego tekstu dopasował popularną, ludową melodię w rytmie mazurka. Pieśń ta dzięki swej patriotycznej treści i porywającej melodii stała się szybko pieśnią ogólnonarodową, która towarzyszyła walkom o wolność i budziła wiarę w odzyskanie niepodległości. 28 kwietnia 1927 roku Mazurek Dąbrowskiego stał się oficjalnie polskim hymnem narodowym, co potwierdza zapis w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Hymn narodowy jest wykonywany w czasie uroczystości państwowych, narodowych i organizacyjnych, także szkolnych oraz przy wnoszeniu i odnoszeniu chorągwi. 3

4 ROTA Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród. Nie damy pogrześć mowy, Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy. Nie damy, by nas gnębił wróg. Do krwi ostatniej kropli z żył, Bronić będziemy ducha, Aż się rozpadnie w proch i pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg. Nie damy miana Polski zgnieść, Nie pójdziem żywo w trumnę. Na Polski imię, na Jej cześć, Podnosim czoła dumnie. Odzyska ziemię dziadów wnuk, Rota towarzyszyła Polakom podczas różnych manifestacji patriotycznych i w swoim czasie pełniła rolę hymnu narodowego. Słowa tej pieśni napisała Maria Konopnicka w 1901 roku w proteście wobec nasilającej się germanizacji polskich dzieci w pruskim zaborze. W 1910 roku do tekstu poetki Feliks Nowowiejski skomponował muzykę i po raz pierwszy pieśń została wykonana w Krakowie podczas wielkiej uroczystości patriotycznej, upamiętniającej 500 rocznicę zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem. 4 Bo od września, od siedemnastego Dłuższą drogą, znów szedł każdy z nas: Przez lód spod bieguna północnego, Przez Łubiankę, przez Katyński Las! Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt Wyznaczyły bezimienne krzyże... Nie zatrzymał nas czerwony kat Bo przed nami Polska - coraz bliżej! I myśmy szli, i szli - dziesiątkowani! Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg I przez Ludową przeszliśmy niepokonani Aż Wolną Polskę - raczył wrócić Bóg!!! Autorem tekstu jest Marian Jonkajtys - wielki patriota i społecznik, Sybirak, poeta, aktor i reżyser, rzeźbiarz i plastyk. Miał zaledwie 8 lat, gdy wybuchła wojna i znalazł się pod okupacją sowiecką. Jego rodzinę dotknęły bezwzględne represje stalinowskie: ojca aresztowano i zesłano do łagru, gdzie zmarł; starszy brat, podchorąży Wojska Polskiego, zginął w walce z Armią Czerwoną. W kwietniu 1940 r. wraz z matką i pięciorgiem rodzeństwa, został wywieziony z Augustowa w stepy Północnego Kazachstanu. Po tragicznych przeżyciach powrócił do kraju w 1946 roku. Jonkajtys dziś znany, jako inicjator białostockiego Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru - nazywany jest poetą Sybiraków. Niosący brzemię żywej prawdy, w swojej twórczości upamiętnił katorgę Sybiraków. W latach 80. spisał historię własnej wywózki i opisał tragedię Polaków na Wschodzie wierszem. Do części z nich Czesław Majewski skomponował muzykę. Tak powstał m.in. Marsz Sybiraków, będący od 1990 roku hymnem Polaków przesiedlonych na Syberię. Każde słowo Hymnu Sybiraków wywołuje wzruszenie, łzy tych, którzy Sybir pamiętają każde słowo jest ważne, bo opowiada okrutną historię Ich życia. 17

5 HYMN SYBIRAKÓW Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi, Z rezydencji, białych dworków i chat Myśmy wciąż do Niepodległej szli Szli z uporem, ponad dwieście lat! Wydłużyli drogę carscy kaci Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak I w kajdanach szli Konfederaci Mogiłami znacząc polski trakt... Z Insurekcji Kościuszkowskiej, z powstań dwóch, Szkół, barykad Warszawy i Łodzi, Konradowski unosił się duch I nam w marszu do Polski przewodził. RADUJE SIĘ SERCE /PIERWSZA KADROWA/ Raduje się serce, raduje się dusza, Gdy Pierwsza Kadrowa na wojenkę rusza. Ref.: Oj, da, oj, da, dana kompanio kochana Nie masz to jak Pierwsza, nie masz nie! Chociaż w butach dziury, na mundurach łaty, To Pierwsza Kadrowa idzie na armaty. Chociaż do Warszawy mamy długą drogę, Ale przejdziem migiem, byle tylko w nogę. A myśmy szli, i szli - dziesiątkowani Przez tajgę, stepy - plątaniną dróg! A myśmy szli, i szli - niepokonani Aż "Cud nad Wisłą" - darował nam Bóg. Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi, Szkół, urzędów, i kamienic i chat: Myśmy znów do Niepodległej szli, Jak z zaboru, sprzed dwudziestu lat. Piosenka powstała w sierpniu 1914 roku. Pierwsza Kompania Kadrowa wyruszała z Krakowa na bój z Moskalami. Tekst tej piosenki napisał dziewiętnastoletni żołnierz Kadrówki - Tadeusz Oster-Ostrowski, a autorem kilku dalszych zwrotek jest Wacław Kazimierz Łęcki Graba. Melodia pieśni nie nastarcza żadnych problemów - tekst ułożony został do znanej i śpiewanej w Strzelcu melodii andrusowskiej Piosenki znad Wisły Siwa gąska, siwa, po Dunaju pływa. 16 5

6 PRZYBYLI UŁANI Przybyli ułani pod okienko Stukają, pukają, puść panienko O Jezu, a cóż to za wojacy! Otwieraj, nie bój się, to Czwartacy Przyszliśmy napoić nasze konie Za nami piechoty pełne błonie Grzmijcie bębny, ryczcie działa, dalej, dzieci, w gęsty szyk! Wiedzie hufce wolność, chwała tryumf błyska w ostrzu pik. Leć, nasz orle, w górnym pędzie sławie, Polsce, światu służ! Kto przeżyje, wolnym będzie, kto umiera wolnym już. Ref.: Hej, kto Polak O Jezu, a dokąd Bóg prowadzi? Warszawę odwiedzić byśmy radzi. Gdy zwiedzim Warszawę, już nam pilno Zobaczyć to stare nasze Wilno. A z Wilna już droga jest gotowa Prowadzi prościutko aż do Lwowa. Ta wesoła piosenka powstała w 1914 roku. Autorem sześciu zwrotek jest Feliks Gwiżdż - dziennikarz, działacz niepodległościowy. W czasie I wojny - oficer Czwartego Pułku Piechoty Legionów. Po wojnie senator RP, a w latach II wojny światowej oficer Armii Krajowej i uczestnik Powstania Warszawskiego. Po wojnie aresztowany przez komunistów, nie przeżył więzienia. Pozostała, znana część piosenki stanowi twórczość żołnierzy 6 Autorem słów jest Casimir Francois Delavigne - narodowy poeta francuski, który, aby zamanifestować swoją solidarność z Polakami, przybrał imię Casimir (Kazimierz). Pod wrażeniem powstania listopadowego napisał on w 1831 r. wiersz La Varsovienne ( Warszawianka ). Melodię skomponował, po zapoznaniu się z przekładem Karola Sienkiewicza, wybitny kompozytor i dyrygent operowy Karol Kurpiński. Pieśń pomimo obcego pochodzenia, jest nierozerwalnie związana z tradycją polską. Jest to jedna z piosenek stanowiących łączność między rodakami, a tymi, którzy przelali krew dla Polski i jednoczyli się w idei. Żołnierze śpiewali ją w każdej okoliczności. Utwór wykonany również został podczas walk o krzyż w Nowej Hucie w 1967 r. Śpiewali je idący do ataku na milicyjne kordony wychodzący z huty robotnicy. Utwór pretendował do miana hymnu narodowego, ale tekst uznano za nieaktualny po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. 15

7 WARSZAWIANKA 1831 Oto dziś dzień krwi i chwały, oby dniem wskrzeszenia był, w gwiazdę Polski orzeł biały patrząc lot swój w niebo wzbił; a nadzieją podniecany woła do nas z górnych stron: Powstań, Polsko, skrusz kajdany, dziś twój tryumf albo zgon! Ref.: Hej, kto Polak, na bagnety! Żyj swobodo, Polsko żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza, wrogom grzmij!/bis Droga Polsko, dzieci twoje dziś szczęśliwszych doszły chwil niźli, gdy ich boje wieńczył Kremlin, Tybr, i Nil. Lat dwadzieścia nasze męże los po obcej ziemi siał. Dziś, o matko, kto polęże, na twym łonie będzie spał. MASZERUJĄ STRZELCY / SZARA PIECHOTA / Nie noszą lampasów, lecz szary ich strój, Nie noszą ni srebra, ni złota, Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój, Piechota, ta szara piechota. Ref.: Maszerują strzelcy, maszerują, Karabiny błyszczą, szary strój, A przed nimi drzewa salutują, Bo za naszą Polskę idą w bój. Idą a w słońcu kołysze się stal, Dziewczęta zerkają zza płota, A oczy ich dumnie utkwione są w dal, Piechota, ta szara piechota. Nie grają im surmy, nie huczy im róg, A śmierć im pod stopy się miota, Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój Piechota, ta szara piechota. Jedna z najbardziej znanych polskich piosenek żołnierskich, pochodząca prawdopodobnie z okresu I wojny światowej. Powszechnie śpiewana w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Melodię skomponował Leon Łuskino - literat, kompozytor i pułkownik Wojska Polskiego. Za twórcę tekstu podawany jest Bolesław Lubicz-Zahorski. Pieśni i piosenki żołnierza polskiego z okresu pierwszej wojny światowej pozostawiły bogate dziedzictwo. W latach okupacji hitlerowskiej piosenki te stanowiły zarówno dla żołnierza polskiego podziemia, jak i dla współdziałającego z nim społeczeństwa cenne źródło pieśniowych inspiracji. W czasie II wojny światowej wykorzystano melodię Piechoty do wielu nowych piosenek partyzanckich, żołnierskich, powstańczych i jenieckich. 14 7

8 HEJ, HEJ, UŁANI Ułani, ułani, malowane dzieci, Niejedna panienka za wami poleci. Hej, hej, ułani! Malowane dzieci, Niejedna panienka za wami poleci! Niejedna panienka i niejedna wdowa, Zobaczy ułana kochać by gotowa. Jedzie ułan, jedzie, szablą pobrzękuje, Uciekaj dziewczyno, bo cię pocałuje. Babcia umierała, jeszcze się pytała: Czy na tamtym świecie, ułani będziecie? MODLITWA PARTYZANCKA O, Panie, któryś jest na niebie, Wyciągnij sprawiedliwą dłoń, Wołamy ze wszech stron do Ciebie O polską moc i polską broń. Ref.: O, Panie, skrusz ten miecz, co siekł nasz kraj, Do wolnej Polski nam powrócić daj, By stał się źródłem nowej siły Nasz dom nasz kraj. O, Panie, usłysz prośby nasze, Wysłuchaj nasz tułaczy śpiew, Znad Wilii, Niemna, Bugu, Sanu, Męczeńska do Cię woła krew. O Panie, wejrzyj sprawiedliwie Na walkę naszą w ciemną noc. Modlimy się o to gorliwie, By okupanta złamać moc. W poszumie drzew, o Twórco Panie, Błogosław nasz żołnierski trud. Cokolwiek stało się lub stanie, Nie damy Kresów to nasz ślub. Należy do najpopularniejszych piosenek śpiewanych w czasie I wojny światowej, choć jej pierwowzoru należy szukać w czasach Księstwa Warszawskiego. Jedna z pierwszych drukowanych wersji tego utworu pochodzi z 1833 r. Nie znamy jej autorów. Piosenka o ułanach pojawiała się od tej pory w różnych wariantach tekstowych i melodycznych. Obecnie śpiewana z refrenem Hej, hej, ułani, malowane dzieci powstała przed pierwszą wojną i była oparta na wersjach wcześniejszych. Dużą popularnością pieśń cieszyła się w polskich formacjach wojskowych na Wschodzie w latach Pierwsza z własną melodią pieśń żołnierska z II wojny światowej. Modlitwa obozowa narodziła się w październiku 1939 r. w obozie internowanych żołnierzy polskich w miejscowości Bals, na terenie Rumunii. Pieśń dotarła do okupowanego kraju za pośrednictwem skoczków spadochronowych. Zyskała szeroki rozgłos, śpiewały ją wszystkie formacje Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Zgrupowania kresowe AK, w tym także przez partyzantów Okręgu Wileńskiego. Autor - Adam Kowalski był kapitanem Wojska Polskiego. 13

9 Ref.: Czerwone maki na Monte Cassino PIERWSZA BRYGADA Czy widzisz ten rząd białych krzyży? To Polak z honorem brał ślub!... Idź naprzód!... Im dalej... Im wyżej... Tym więcej ich znajdziesz u stóp! Ta ziemia do Polski należy, Choć Polska daleko jest stąd, Bo wolność... krzyżami się mierzy! Historia ten jeden ma błąd! Ref.: Czerwone maki na Monte Cassino Legiony to żołnierska nuta, legiony to straceńców los. Legiony to żołnierska buta, Legiony to ofiarny stos. Ref.: My pierwsza brygada, Strzelecka gromada. Na stos rzuciliśmy Swój życia los, na stos, na stos! O, ile mąk, ile cierpienia, O, ile krwi, przelanych łez, Pomimo to nie ma zwątpienia, Dodawał sił wędrówki kres. Krzyczeli, żeśmy stumanieni, Nie wierząc nam, że chcieć to móc. Leliśmy krew osamotnieni, A z nami był nasz drogi Wódz. Nie chcemy już od was uznania, Ni waszych mów, ni waszych łez. Skończyły się dni kołatania Do waszych serc, do waszych kies. Autorem słów jest Feliks Konarski. Dwie pierwsze zwrotki powstały w nocy z 17 na 18 maja 1944 r. na kwaterze zespołu aktorskiego Teatru Żołnierza Polskiego przy 2 Korpusie Polskich Sił Zbrojnych we Włoszech, w pobliżu Monte Cassino, w czasie ostatniego zwycięskiego szturmu polskich jednostek. Trzecią zwrotkę dopisał autor 18 maja w czasie drogi do Monte Cassino. Muzykę skomponował 18 maja 1944 r. Alfred Longin Schütz - kompozytor, dyrygent, autor tekstów, kiedy z czołówką teatralną objeżdżał polskie oddziały przyfrontowe na terenie Włoch. Pieśń stała się jednym z najważniejszych polskich utworów patriotycznych. W latach jej wykonywanie było w Polsce zakazane. 10 sierpnia 1924 roku w przemówieniu wygłoszonym z okazji III Zjazdu Legionistów Józef Piłsudski miał powiedzieć: Dziękuję za tę najdumniejszą pieśń, jaką kiedykolwiek Polska stworzyła. Melodia tej pieśni pochodzi sprzed 1914 roku i jest dziełem nieznanego kompozytora. Wykonywała ja orkiestra stacjonującego w Kielcach Syberyjskiego Pułku Piechoty Rosyjskiej, jako marsz. W 1917 roku do melodii marsza dołączony został tekst. Do jego autorstwa przyznawało się dwóch legionistów: Tadeusz Biernacki i zamordowany później w Katyniu - Andrzej Tadeusz Hałaciński. Pierwsza Brygada była ulubioną pieśnią Wojska Polskiego w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Dziś rozbrzmiewa podczas uroczystości patriotycznych, jako hymn Wojska Polskiego. 12 9

10 PIEŚŃ O WODZU MIŁYM Jedzie, jedzie na Kasztance, na Kasztance, Siwy strzelca strój!/bis /Hej, hej! Komendancie, Miły wodzu mój!/bis Gdzie szabelka Twa ze stali, twa ze stali, Przecież idziem w bój?/bis CZERWONE MAKI Czy widzisz te gruzy na szczycie? Tam wróg twój się kryje, jak szczur! Musicie! Musicie! Musicie! Za kark wziąć i strącić go z chmur! I poszli szaleni, zażarci, I poszli zabijać i mścić! I poszli jak zawsze uparci! Jak zawsze za honor się bić. Gdzie Twój mundur generalski, generalski, Złotem wyszywany?/bis Masz wierniejszych niż stal chłodna niż stal chłodna Młodych Strzelców rój./bis Nad lampasy i czerwienie, i czerwienie Wolisz Strzelca strój /bis Ref.: Czerwone maki na Monte Cassino, Zamiast rosy piły polską krew Po tych makach szedł żołnierz i ginął, Lecz od śmierci silniejszy był gniew! Przejdą lata i wieki przeminą, Pozostaną ślady dawnych dni! I wszystkie maki na Monte Cassino Czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosły krwi! Ale pod tą szarą bluzą, szarą bluzą Serce ze złota!/bis Ale błyszczą groźną wolą, groźną wolą Królewskie oczy!/bis Pójdziem z Tobą po zwycięstwo, po zwycięstwo Poprzez krew i znój!/bis Runęli przez ogień szaleńcy! Nie jeden z nich dostał i padł... Jak ci, z Samosierry szaleńcy! Jak ci, spod Rokitny, sprzed lat! Runęli impetem szalonym I doszli!... I udał się szturm! I sztandar swój biało-czerwony Zatknęli na gruzach, wśród chmur! Autorem piosenki jest Wacław Biernacki - Kostek. Piosenkę Jedzie, jedzie na Kasztance napisał na początku I wojny światowej, w marcu 1915 r., w czasie pobytu nad Nidą. Jak twierdzi sam autor, nie było żadnych specjalnych okoliczności przy jej napisaniu. Po prostu była napisana serdecznie, z tym uczuciem, jakie autor miał zawsze dla Komendanta Józefa Piłsudskiego. Kasztanka była pierwszym stałym i znanym przez wszystkich żołnierzy wierzchowcem Komendanta. Melodia do piosenki jest melodią bardzo starej wojskowej piosenki z początku dziewiętnastego wieku, jest motywem ludowym. Odnaleźć ją można w zbiorze Zygmunta Glogera Pieśni ludu