Egipt: prześladują dzieci chrześcijan

Transkrypt

1 oży Pocztylion - Boży Pocztylion 1 z :38 Egipt: prześladują dzieci chrześcijan Czwartek 06 Czerwiec 2013 W Egipcie wzrasta ilość ataków na chrześcijańskie dzieci, zarówno chłopców jak i dziewczęta. W zeszłym tygodniu został porwany i przetrzymywany dla okupu sześcioletni Kopt, Cyril Jusuf Sa ad. Po opłaceniu przez rodzinę haraczu porywaczowi, którym był Ahmed Abdel Moneim Abdel-Salam, dziecko i tak zostało zabite a jego ciało wrzucone do kanalizacji w jego domu. Jak podaje Arabski źródło: rodzina chłopca jest całkowicie zdruzgotana po opłaceniu funtów porywaczowi, który zabił niewinnego chłopca i wrzucił jego ciało do toalety w swym domu, skąd gnijące i spuchnięte zostało ekshumowane,. Tydzień wcześniej 10letni Sameh George, który był ministrantem w koptyjskim kościele Św. Abdul Masih (Sługi Chrystusa) Minya, został porwany przez nieznane osoby w drodze do kościoła na modlitwy Świętej Paschy związane z ortodoksyjną Wielkanocą. Jego rodzice i rodzina mówią, że chłopiec jak zwykle poszedł do kościoła na mszę wieczorem, lecz gdy nie pokazał się z powrotem, przestraszyli się. Otrzymali anonimowy telefon od porywaczy, którzy powiedzieli, że mają go i wypuszczą po otrzymaniu egipskich funtów okupu. Miesiąc przed tym ostatnim zdarzeniem kolejny koptyjski chłopiec, 12letni Abanoub Aszraf, został porwany wprost sprzed kościoła Św. Pawła w dzielnicy Shubra al-kajama. Porywcze, czterech mężczyzn, przyłożyli mu nóż do gardła, wciągnęli do samochodu, otworzyli ogień w kierunku kościoła i uciekli. Później zadzwonili do rodziny chłopca, żądając wygórowanej kwoty za jego życie. O ile bezpośrednim motywem tych porwań są pieniądze to wydaje się, że drugą przyczyną jest wystraszenie chrześcijańskich rodzin, aby nie posyłali swoich dzieci do kościoła. Jaki byłby inny sens porywania chłopca wprost z przed ich kościoła. (Biorąc pod uwagę to, że niektórzy islamscy klerycy w Egipcie uważają uczestnictwo w kościele za coś gorszego niż bywanie w barach i domach publicznych, porywacze lubią uznawać to za altruistyczną stronę swojej chciwości i nienawiści.) W międzyczasie koptyjskie dziewczęta, jako kobiety, są bardzie podatne na to niż chłopcy. Jak podaje sprawozdanie International Christian Concern w Egipcie setki chrześcijańskich dziewcząt zostało porwanych, zmuszonych do nawrócenia na islam i małżeństwa. Tym incydentom często towarzyszą akty przemocy, w tym gwałt, bicie, oraz inne formy fizycznego i psychicznego znęcania się. Ostatni została porwana i nie wróciła 14letnia Agape Essam Girgis, która szła do szkoły w towarzystwie muzułmańskiego pracownika socjalnego i dwóch nauczycieli, z który jeden jest salafitą. Po protestach została ostatecznie zwrócona rodzinie i kapłanowi kościoła, w którym zatrzymała się przez pewien czas w związku ze straszliwymi przeżyciami jakich doświadczyła w czasie porwania. Jak mówi koptyjski biskup, który był zaangażowany w tą sprawę, to co stało się z Agape której imię pochodzi od biblijnego wyrazu znaczącego braterska miłość łamie serce. Była wleczona i cucona, znalazła się w ustronnym miejscu wraz ze starszymi kobietami i salafitami, którzy próbowali nawrócić ją na islam, zmuszali do noszenia hidżabu i bili ją. Kilka tygodni wcześniej została porwana w drodze do szkoły 14letania Sarah Abdelmalek. Później informowano, że z pomocą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Sarah została przemycona za granicę Libii [gdzie Koptowie są brutalnie traktowani]. Nowy papież Koptów powiedział, że porwanie i zmuszenie do nawrócenia Sary jest hańbą dla całego Egiptu dodając, Czy jakakolwiek rodzina może zaakceptować porwanie córki i zmuszenie jej do nawrócenia? W ciągu ostatnich kilku lat w Egipcie zostało udokumentowane około 550 porwań, podstępnych aresztowań, gwałtów i wymuszonych nawróceń chrześcijanek. Ilość ich wzrosła po wybuchu Arabskiej Wiosny i uprawomocnieniu się Bractwa Muzułmańskiego, czemu towarzyszy wzrost seksualnego nękania wszystkich Egipcjanek. Ironiczne jest to, że gdy prezydent Morsi był w lutym tego roku w Niemczech, poproszony o zajęcie stanowiska wobec nękania koptyjskich dziewcząt, odpowiedział tylko tyle, że pomysł jakoby były porywane i wykorzystywane to tylko zwykłe plotki. Niemniej, jak podaje prezydent Coptic Solidarity, Adel Guindy: Każde obiektywne i uczciwe spojrzenie na przypadki wymuszonych nawróceń koptyjskich dziewcząt, co zaczęło się 40 lat temu, lecz dramatycznie wzrosło po styczniu 2011 roku (gdy Arabska Wiosna dotarła do Egiptu), wskazuje na wyraźny schemat wydarzeń, na dobrze zorganizowane niewidzialne ręce stojące z tym. Zdumiewająca jest zmowa egipskich sił bezpieczeństwa oraz sądownictwa wbrew istniejącym prawom dotyczącym mniejszości, co pokazuje na zakres tej intrygi. Jest to część wojny na wyczerpanie z Koptami w ich własnej ziemi. Tak więc, wraz z pozostałymi najnowszymi wskaźnikami, w tym bezprecedensowym atakiem na ich najświętsze miejsce oraz wprowadzenia praw pozwalających na legalne uciskanie ich dżihad na dzieci egipskiej mniejszości po raz kolejny pokazuje, że szybko wzrastająca islamizacja Egiptu jest wrogo nastawiona do swoich najstarszych i najbardziej rdzennych obywateli, Koptów, jak to już wcześniej było z Żydami, i jest przykładem tego, co czeka grupy uważane za inne w takim społeczeństwie.

2 oży Pocztylion - Boży Pocztylion 2 z :38 Żródło: poznajpana.pl Erytrea: Wielkie cierpienie wyznawców Chrystusa Wtorek 04 Czerwiec 2013 Jeśli miałbym opisać stan prześladowań religijnych w Erytrei, powiedziałbym, że wciąż utrzymują się na najwyższym jak dotąd poziomie, a w dodatku jest coraz gorzej powiedział w zeszłym tygodniu chrześcijański przywódca z Erytrei, specjalnie dla Open Doors. Lider, chcący zachować anonimowość, ze względów bezpieczeństwa, powiedział, że atmosfera w Erytrei pozostaje dla chrześcijan bardzo napięta, rząd kontynuuje, najpoważniejszą jak dotąd, kampanię przeciwko chrześcijanom. Open Doors dowiedziało się wczoraj, że władze kontynuują kampanię przeciwko chrześcijanom, aresztując w zeszłym tygodniu 37 chrześcijańskich studentów z Akademii Sztuki i Nauk Społecznych w mieście Adi Kihe (Adi Keyih), prawie 100 km na południowy wschód od Asmary, stolicy kraju. Zrozumiałym jest, że studenci zostali zabrani do obozu wojskowego w Dekemhare, około 60 kilometrów od Adi Kihe. Władze w Asmarze aresztowały też, w zeszłym tygodniu, pięciu mężczyzn z Kościoła Żyjącego Boga. Źródło Open Doors nie wie, gdzie są przetrzymywani. Aresztowania te są częścią 191 zatrzymań, które jak dotąd miały miejsce od początku tego roku. Open Doors nie otrzymało informacji o żadnych zwolnieniach, z uwagi na co Dzieło zakłada, że wszyscy oni wciąż przebywają w więzieniach, w bardzo trudnych warunkach, a wielu z nich ma problemy ze zdrowiem. Na początku tego miesiąca Amnesty International (AI) opublikowało swój raport z Erytrei, w którym opisuje łamanie praw człowieka przez reżim prezydenta Afewerkiego. Dokumenty informują o tym w jaki sposób władze stosują dowolne aresztowania i przetrzymywania bez procesu sądowego na szeroką skalę, by zniszczyć wszystkie prawdziwe i wyimaginowane siły opozycji, by uciszyć krytyków rządowych, a także, aby ukarać każdego, kto nie zgadza się z rządową polityką dotyczącą ograniczeń praw człowieka. Praktyki takie mają miejsce od chwili uzyskania przez kraj niepodległości w 1991 r. i trwają do dziś. Poza listą praw człowieka łamanych wobec opozycji politycznej, raport przedstawia też nadużycia wobec niezarejestrowanych grup religijnych. Rząd Erytrei, na stronie Ministerstwa Informacji, oficjalnie odrzucił ten raport. Lokalny przywódca Kościoła powiedział Open Doors, że chrześcijanie wciąż będą się modlić za swój rząd, pomimo uporczywych prześladowań, przed którymi stają. Przywódca Kościoła mówi, że bardzo trudno jest im wypełniać biblijne nakazy. Kościelni liderzy mówią, że mają duszpasterski obowiązek, by dbać o członków swoich społeczności. Mają też obowiązek mówić prawdę o rządzie. Ponadto mają obowiązek bycia posłusznym autorytetom, tak długo, jak tylko nie oczekuje się od nich grzechu przeciwko Bogu Wszechmogącemu, który jest najwyższym autorytetem wszystkiego. Zgodnie z tymi obowiązkami, Kościół nadal modli się za możliwość mądrego i pokornego zaangażowania się ich rządu w kwestie wolności religijnej w Erytrei. Jak wielu chrześcijan jest więzionych w Erytrei? Liczba więzionych w Erytrei jest kwestią sporną. Chociaż są tacy, którzy szacują liczbę chrześcijan uwięzionych za wiarę na ok. trzech tysięcy, to jednak źródła Open Doors szacują tę liczbę na znacznie mniejszą, na ok. 1,2 tys. Pozostają oni nielegalnymi więźniami, po szerokiej kampanii aresztowań, która zaczęła się na początku bieżącego roku. Rozważając liczbę więźniów wiary w Erytrei, jest kilka rzeczy, o których należy pamiętać, odnośnie do tamtejszych warunków, w których przebywają aresztowani. Żadne organizacje, takie jak Czerwony Krzyż, nie mają prawa odwiedzać miejsc odosobnienia, liczyć więźniów, czy też badać warunki w jakich przetrzymywani są więźniowie. Z wiadomości, które Open Doors posiada wynika, że żaden z więźniów religijnych w Erytrei nie brał udziału w legalnym postępowaniu sądowym. W stosunku do takich ludzi nie stawia się żadnych formalnych zarzutów, ponadto, spośród znanych przypadków Open Doors, nigdy nie odbył się żaden proces sądowy. Oprócz tego, nie istnieją żadne formalne rejestry więźniów, do których byłby możliwy dostęp. Nie ma więc możliwości, by sprawdzić i zweryfikować statystyki. Wielu więźniów zostaje aresztowanych podczas odbywania służby wojskowej. Po zwolnieniu tacy więźniowie są przenoszeni do centrów wojskowych, gdzie borykają się z więziennymi warunkami życia, takimi jak ciążka praca i brak możliwości swobodnego przemieszczania się. Przypadki takie nie są nagłaśniane. Z uwagi na szeroki zakres działań przymusowej służby wojskowej, członkowie rodzin nie zdają sobie często w ogóle sprawy z tego, że ich krewni zostali uwięzieni. Zupełnie przez przypadek dowiadują się, że jakiś członek rodziny został uwięziony. Odnotowano kilka przypadków, w których więźniowie zostali zwolnieni z więzień do aresztów domowych. Ma to miejsce zazwyczaj w sytuacjach, gdy więzień ma poważne problemy ze zdrowiem w przypadkach ludzi, co do których wydaje się, że

3 3 z :38 ich śmierć jest nieuchronna. Władzom zależy na tym, aby chory i wycieńczony więzień umarł na wolności. Informacje o tego typu przypadkach również nie są publikowane. Źródło Open Doors Życie chrześcijan w Katarze Czwartek 30 Maj 2013 Katar: Państwo, które pozoruje wolność swoich obywateli To maleńkie państwo położone na Półwyspie Arabskim jest kolebką agencji prasowo-informacyjnej Al Jazeera. Katar jest dobrze rozwiniętym państwem, o najniższym ilorazie analfabetyzmu ze wszystkich krajów arabskich. W 2022 r. planowane są tu mistrzostwa świata w piłce nożnej. Katar zamieszkiwany jest przez niewielką ilość rdzennej populacji w zasadzie jest tam więcej pracowników z obcych państw, niż rodowitych Katarczyków. Częścią społeczeństwa są również chrześcijanie, którzy zagrożeni są różnymi formami prześladowania. Open Doors prezentuje poniżej wyjątkowy wywiad z jednym z chrześcijan mieszkającym w tym kraju. Opowiada on, jak naprawdę wygląda życie chrześcijan w tym małym arabskim państwie. Jak wygląda codzienne życie chrześcijan? Tak naprawdę, największą częścią ciała Chrystusowego w Katarze są robotnicy z Filipin, Bangladeszu, Indii, Sri Lanki i Pakistanu. Wielu z nich żyje w obozach pracy (tak właśnie się nazywają). Pracują od świtu do nocy, czasami siedem dni w tygodniu. Po pracy wracają do obozu, gdzie spożywają posiłek i kładą się spać. Warunki pracy są bardzo trudne; wielu pracuje na budowach, gdzie latem jest nieznośnie gorąco, a temperatura przekracza 50 stopni Celsjusza. Nie jest niczym niezwykłym, że robotnicy umierają z powodu udarów słonecznych lub wycieńczenia. Społecznościom chrześcijańskim surowo zabronione są spotkania modlitewne na terenie obozów i muszą odbywać się one w tajemnicy przed innymi. Kobiety pracujące w katarskich domach są narażone na wykorzystanie seksualne oraz inne formy fizycznych nadużyć. Tak jak w wielu innych krajach Półwyspu Arabskiego, pozycja kobiet jest bardzo niska i są na łasce kaprysów swych opiekunów, którymi są zazwyczaj mężczyźni wyznający islam. Co do codziennego życia katarskich chrześcijan: jest ich kilku, i zazwyczaj utrzymują swą wiarę w sekrecie, jednocześnie próbując żyć wedle biblijnych wskazówek. Jeśli muzułmanin zamieszkujący Katar nawraca się, jest uważany za apostatę i może mu grozić za to kara śmierci. Czy taki przypadek miał ostatnio miejsce? Są osoby, które nawróciły się na chrześcijaństwo, ale na szczęście nie słyszeliśmy o wydaniu na nich wyroków śmierci. Tak naprawdę, nie ma doniesień o ukaraniu śmiercią za zmianę wiary od 1971 r., czyli od momentu, gdy Katar odzyskał niepodległość od rządu Wielkiej Brytanii. Jeśli rodzina i znajomi dowiedzą się, że ich bliski ma zamiar zmienić wiarę z islamu na chrześcijaństwo, poddają tę osobę surowym naciskom, by zmieniła decyzję. Poniższa wypowiedź jednego z obywateli Kataru dość wyraźnie ukazuje to zjawisko. "Chce się nawrócić na chrześcijaństwo? Jeśli ma 10 lat, jego ojciec pokaże mu wersety z Koranu. Jeśli ma 15 lat, weźmie go do meczetu, żeby wysłuchał nauk. Jeśli ma 20 lat i zdecyduje się na konwersję, zabije go kuzyn albo rodzina wynajmie kogoś innego, by go uśmiercić. Od czasu do czasu otrzymujemy raporty o tym, że chrześcijanie wywodzący się z islamu są fizycznie atakowani za swą wiarę przez członków rodziny lub znajomych, ponieważ konwersja widziana jest jako plama na honorze rodziny. Rezultatem tych opresji jest bezwzględna anonimowość członków grupy, którzy obawiają się plotek i zdrady. W 2022 r. odbędą się tu Mistrzostwa Świata. Ponieważ oczy całego świata będą wtedy skierowane na Katar, czy uważasz, że władze podejmą próbę polepszenia sytuacji praw człowieka i wolności religijnej? Jako kraj, Katar bardzo chce być dobrze postrzegany przez resztę świata; usiłuje stać się państwem, które ma realny wpływ w regionie i jest poważany w krajach cywilizacji zachodniej. Katar ma też ambicje stania się centrum logistycznym pomiędzy Zachodem a Dalekim Wschodem. Chce być poważnie traktowany w kwestiach politycznych. Przypomnę, że było to jedyne państwo arabskie, które wzięło udział w alianckich nalotach bombowych na Libię. Katar jest też dumny z faktu, że jest ośrodkiem prasowo informacyjnym agencji Al Jazeera. Chce być postrzegany jako widoczny gracz na arenie światowej i mistrzostwa w piłce nożnej są częścią tej ambicji oraz strategii. Szczerze mówiąc, nie wierzę, aby sytuacja w kwestii praw człowieka czy wolności religijnej poprawiła się, z powodu wydarzenia jakim będą mistrzostwa. Niemniej jednak, jest to moją modlitwą, żeby uwaga opinii międzynarodowej w tym okresie była też skupiona na podstawowych prawach człowieka w Katarze.

4 4 z :38 Obecnie budowany jest trzeci obiekt chrześcijański w kraju (do tego roku były dwa w całym Katarze). Czy to znak większej wolności dla chrześcijan? Mimo iż uważam, że to dobra rzecz, że będzie oficjalnie uznane miejsce kultu dla chrześcijan, nie postrzegam tego faktu jako danie większej wolności religijnej. Uczestniczenie w spotkaniach chrześcijańskich jest prawnie zakazane w Katarze, za wyjątkiem tych osób, które są pracownikami przybyłymi z innych państw, i to tylko w wyznaczonym miejscu w jednym mieście. Z kolei ten budynek jest zbyt mały, by pomieścić wszystkich chrześcijan i jest zbyt daleko położony. Chrześcijanom pochodzenia katarskiego, rząd nie udziela takiej wolności. O co powinniśmy się modlić dla naszych braci i sióstr w Katarze? Módlmy się za chrześcijan pochodzenia katarskiego o to, by mogli doświadczać społeczności z innymi wierzącymi. Największe trudności i ograniczenia odczuwają konwertyci z islamu na chrześcijaństwo (secret believers) nie wiedzą z kim mogą podzielić się faktem swojego nawrócenia. Módlmy się o to, by nie stali się zupełnie odizolowani od wierzących. Módlmy się o to, by Katar nie tylko starał się zaprezentować jako kraj nowoczesny i umiarkowany, ale żeby taki faktycznie był. Pomimo gwałtownych zmian w ostatnich dziesięcioleciach oraz bogaceniu się społeczeństwa, kultura i tradycja muzułmańska mocno się trzymają. Nie ma tolerancji wobec innych wyznań, co sprawia, że życie jest bardzo trudne nie tylko dla chrześcijańskich pracowników z innych krajów, ale przede wszystkim dla wierzących pochodzenia lokalnego. Źródło: Open Doors Wielka Brytania: Setki chrześcijan modliło się przed parlamentem Wtorek 28 Maj maja setki brytyjskich chrześcijan modliło się przed budynkiem parlamentu podczas gdy posłowie debatowali nad poprawkami do rządowej ustawy dotyczącej instytucji małżeństwa i związków homoseksualnych. Ponad 300 osób zebrało się na placu we wspomnianym miejscu, by wysłuchać przemów liderów chrześcijańskich o znaczeniu małżeństwa. Wierzący spotkali się na modlitwę aż 2 razy tego samego dnia w czasie przerwy obiadowej i po godzinach pracy. Niektórzy z parlamentarzystów wyszło do zebranych w oznace Budynek Parlamentu Wielkiej Brytanii fot. poparcia dla ich akcji. congoayuk.wordpress.com Spotkanie modlitewne zostało powtórzone 21 maja. Mimo mobilizacji chrześcijan poprawki zostały przyjęte przez Izbę Gmin. Zgodnie z nową regulacją homoseksualiści będą mieli do wyboru albo zawrzeć związek cywilny albo małżeństwo. Prawo w tym zakresie nie będzie dotyczyć kościołów. Te, same mają zadecydować o tym, czy będą udzielały ślubów jednopłciowych. Wyjątkiem jest Kościół Anglikański. Oczy wierzących zwrócone są teraz na Izbę Lordów. Źródło:christianconcern.com Pakistan: kolejne zajścia antychrześcijańskie Czwartek 23 Maj 2013 W Pakistanie wciąż giną wyznawcy Chrystusa. Do kolejnego tragicznego zdarzenia doszło w miejscowości Kuszpur niedaleko Faisalabadu w prowincji Pendżab. Grupa muzułmanów napadła stanowiących tam większość chrześcijan. Od broni palnej zginął 14-letni katolik; jego brat i ojciec zostali ranni. Taki był finał chrześcijańsko-muzułmańskiego sporu o sprzedaż ziemi. Nie był to zatem zatarg na tle religijnym, jednak pakistańscy chrześcijanie jako mniejszość są zazwyczaj w takich przypadkach stroną bardziej poszkodowaną. Z kolei w Południowym Pendżabie odnotowano przypadek masowego wypędzenia chrześcijan. Chodzi o 1500 osób mieszkających w dystrykcie Khanewal, którym muzułmanie zagrozili śmiercią. Podobnie jak w przypadku niedawnego pogromu w chrześcijańskiej dzielnicy Lahauru, także tam zaczęło się od drobnego incydentu, w którym oczywiście pojawił

5 oży Pocztylion - Boży Pocztylion 5 z :38 się motyw rzekomego bluźnierstwa przeciwko islamowi. Próba wymierzenia przez muzułmanów chrześcijańskim sklepikarzom sprawiedliwości na własną rękę zakończyła się zastrzeleniem jednego z napastników. Wobec zapowiedzi krwawego odwetu i zrównania z ziemią osiedla wyznawców Chrystusa, jego mieszkańcy woleli nie czekać i ratowali się ucieczką. Pakistańska policja aresztowała 20 chrześcijan za udział w rozruchach. Żródło: Radio Watykanskie Nigeria: 39 osób zginęło podczas procesji pogrzebowej Poniedziałek 20 Maj 2013 W Wukari, w stanie Taraba, w centralnej części kraju, obowiązuje całodobowa godzina policyjna. Ma to zapobiec eskalacji przemocy między muzułmanami a chrześcijanami. 3 maja co najmniej trzydzieści dziewięć osób straciło życie, trzydzieści innych odniosło obrażenia. Do krwawych starć między Dżukunami (chrześcijanie) oraz Fulanami (muzułmanie) doszło podczas procesji na pogrzebie przywódcy z plemienia Dżukunów. Dżukunowie są ludem plemiennym, w większości zamieszkującym Wukari i inne części stanu Taraba. Większość z nich wyznaje chrześcijaństwo, ale zdarzają się wśród nich także muzułmanie i animiści. Fulani, będący nomadami, osiedlili się w Wukari na przestrzeni lat, po chrześcijanach. Tradycja nakazuje Dżukunom, by ciała zmarłych wodzów obnosić w uroczystym pochodzie po całym mieście, zanim złoży się je do grobu. Gdy procesja z ciałem wodza dotarła do muzułmańskiej części starego miasta, napotkała na blokadę. Młodzi Fulanie zatarasowali drogę i odmawiali przepuszczenia konduktu, twierdząc, że procesja przeszkadza w piątkowych modlitwach. Powtarzali, że ame (co w języku hausa znaczy niewierni ) nie przejdą przez ich część miasta. Różnica zdań szybko przerodziła się w krwawe zamieszki. Przedstawiciel World Watch Monitor spotkał się z Gideonem Para-Mallamem, regionalnym sekretarzem The International Fellowship of Evangelical Students (IFES). Powiedział on, że jego przyjaciel, a zarazem diakon Kościoła, został zastrzelony zaraz po wybuchu zamieszek. Miał na imię Michael. Pozostawił po sobie żonę Esterę i dziecko. Organizacja Christian Solidarity Worldwide (CSW) podaje, że z zeznań miejscowych wynika, iż liczba ofiar jest znacznie większa niż oficjalnie podana do wiadomości. Oprócz trzydziestu dziewięciu ofiar śmiertelnych jest jeszcze trzydziestu rannych. Nigeryjski oddział organizacji podaje, że blisko siedemdziesiąt domów i sklepów zostało zniszczonych. Zniszczono także wiele pojazdów oraz innych dóbr. Miejscowe źródła szacują całkowitą wartość szkód na ponad 6 milionów dolarów, jednak Open Doors nie zdołało tego potwierdzić. Miejscowi urzędnicy potwierdzili w rozmowie telefonicznej z przedstawicielem World Watch Monitor, że miasto pogrążyło się w przemocy, a jej skala porównywalna jest to krwawych zamieszek, które miały miejsce w lutym b.r. Zginęło wówczas czterdzieści osób, a czterysta zostało bez dachu nad głową. Wówczas zaczęło się od kłótni na boisku, gdzie młodzi ludzie grali w piłkę. Po chwili pewien młody muzułmanin pobiegł do swojego domu, skąd wziął broń palną i zastrzelił chrześcijanina. Natychmiast zapanował chaos. Komisję do zbadania tamtego incydentu powołano w czwartek, zaledwie dzień przed starciami na procesji żałobnej. Nadal trwa całodobowa godzina policyjna i wszyscy siedzą w domach. Policjanci i żołnierze patrolują ulice powiedział rzecznik policji Joseph Kwaji. Były senator Danlami Ikenya, chrześcijanin z Wukari, powiedział World Watch Monitor, że krwawe starcia, jakie niedawno miały miejsce, są pewnego rodzaju zaskoczeniem, jako że tamtejsza ludność żyła razem przez wiele lat, pomimo różnic etnicznych i religijnych. Istnieje specjalne miejsce pochówku przywódców plemiennych, gdzie grzebie się ich od lat powiedział Ikenya. Nie rozumiem, dlaczego pochówek miałyby być powodem do agresji i przemocy. Badamy tę sprawę, ponieważ bardzo możliwe, że w grę wchodzą też inne czynniki, które podgrzewały atmosferę przed wybuchem zamieszek. Emerytowany nigeryjski generał Adamu Tubase Ibrahim, przywódca muzułmański, także wyraził zdumienie z powodu zaistniałej sytuacji. Zwrócił uwagę na fakt, iż wiele niewinnych osób straciło życie z powodu sprzeczki, którą należało rozwiązać polubownie. Przykro, że tak się stało. Wojujące grupy powinny schować swoje miecze i pozwolić, by nastał pokój mówi Tubase. Obowiązkiem rządu jest zbadać tę sprawę i odkryć, co jest tutaj prawdziwym problemem i zarazem zarzewiem istniejącego konfliktu. Źródło: Open Doors

6 6 z :38 Irak: ponoć już 80 procent chrześcijan opuściło ojczyznę Środa 15 Maj procent irackich chrześcijan porzuciło swą ojczyzną od upadku reżimu Saddama Husajna w 2003 r. szacuje iracki redemptorysta ks. Paul Sati, który opiekuje się iracką diasporą w Antwerpii. W tych dniach uczestniczył on spotkaniu zorganizowanym przez Fundację Pomoc Kościołowi w Potrzebie. W jego przekonaniu sytuację w Iraku można określić mianem prawdziwej arabskiej zimy. Kraj, będący kolebką cywilizacji i chrześcijaństwa, stał się miejscem, gdzie chrześcijanie zostali skazani na wygnanie bądź stałe zagrożenie i konieczność ukrywania się uważa ks. Sati. Żródło: Radio Watykanskie Egipt: kolejne aresztowanie za rzekome znieważanie Mahometa Poniedziałek 13 Maj 2013 W Egipcie wraz z dojściem islamistów do władzy mnożą się przypadki ścigania chrześcijan za rzekome znieważanie Mahometa. W tych dniach prokurator generalny prowincji Luksoru zarządził aresztowanie 23-letniej nauczycielki Demyany Emad, która miała się niepochlebnie wyrażać w szkole o założycielu islamu. Chrześcijanka zdecydowanie temu zaprzecza. Islamiści przychodzą jednak do szkoły i nakłaniają dzieci do składania zeznań przeciw koptyjskiej nauczycielce. Pozostanie ona w areszcie do czasu wyjaśnienia całej sprawy. Żródło: Radio Watykanskie USA: Wydawca Biblii wygrał proces z administracją Obamy Niedziela 12 Maj 2013 Powodem sporu między wydawcą a administracją amerykańskiego prezydenta była obowiązująca ustawa wprowadzona na początku roku 2012, która nakazuje pracodawcom, bez względu na ich wiarę i wyznawany kodeks moralny, opłacanie ubezpieczenia obejmującego koszty środków antykoncepcyjnych oraz sterylizacji pod sankcją dużych kar finansowych. Wyrok sądu pierwszej instancji był pomyślny dla Tyndale House Publisher. Przegrani urzędnicy odwołali się jednak do federalnego sądu apelacyjnego fot. lifenews.com twierdząc w uzasadnieniu, że rzeczony przedsiębiorca nie jest wystarczająco religijny, by mógł odstąpić od płacenia wymaganego ubezpieczenia. Wniosek został finalnie wycofany na prośbę administracji Obamy. Prawnicy z chrześcijańskiej organizacji Alliance Defending Freedom (ADF), którzy zajęli się sprawą, twierdzą, że urzędnicy nerwowo bronią swojego stanowiska, iż wydawca Biblii, nie jest wystarczająco religijną organizacją, by nie opłacać ubezpieczenie. Adwokat ADF, Matt Bosman, posumował reakcję administracji następującymi słowami: Rząd wycofał wniosek, bo wie, jak śmieszna jest kłótnia o to, że wydawca Biblii nie jest wystarczająco religijny, by być zakwalifikowany do kategorii pracodawców religijnych [ ]. Będziemy walczyć o to, ażeby administracja nie lekceważyła konstytucyjnej wolności wyznania w odniesieniu do przedsiębiorstw rodzinnych i żeby możliwość odstąpienia od opłat była tak szeroka, jak potrzeba. Tyndale House Publishers, to największy na świecie, chrześcijański, prywatny wydawca książek, Biblii i mediów cyfrowych, który oddaje 96.5% swojego przychodu na różnorakie religijne cele non-profit. Obecnie ADF jest zaangażowana w 100 spraw związanych z odmową płacenia wspomnianego ubezpieczenia. Źródło: alliancedefendingfreedom.org

7 7 z :38 Kenia: Kościół w Garissie wciąż walczy Sobota 04 Maj 2013 Minął prawie rok od masakry w kościele AIC Garissa, w którym zginęło 17 osób, a dziesiątki wierzących zostało rannych. Przedstawiciele Open Doors spotkali się niedawno z wiernymi mieszkającymi w Garissie, gdzie wszyscy nie-muzułmanie, nie-muzułmańskie firmy, chrześcijanie, kilka Kościołów i agenci służb bezpieczeństwa stali się obiektami ataków muzułmańskich ekstremistów dn. 1 lipca 2012 r. "Teraz czuję się już dobrze!" - stwierdziła Lydia Ndavi, gdy przedstawiciel Open Doors zapytał, jak się czuje. "Czasami pojawia się ból w postrzelonej nodze, ale poza tym wszystko jest w porządku. Nadal trzymam się Jezusa. Jednak, szczerze mówiąc, ze strachu nie chodzę na niektóre niedzielne nabożeństwa. Wiesz, kiedy słyszę pogłoski o możliwym ataku boję się i zostaję w taką niedzielę w domu. Nie byłam w kościele od dwóch tygodni". Pytana, czy nadal ma ataki paniki w nocy, Lydia odpowiedziała: "Śpię teraz dobrze i nie budzę się przy najmniejszym dźwięku, jak wcześniej. Jedynym problemem jest niepokój, który powstrzymuje mnie przed uczestniczeniem w nabożeństwach tak, jak bym chciała". Jej postawa wydaje się wspólna wszystkim chrześcijanom z Garissy trzymają się Jezusa, ale są zastraszeni. Caleb potwierdza, że Kościół w Garissie stara się funkcjonować pomimo ciągłego zagrożenia. Chrześcijańskie przedsiębiorstwa, służby bezpieczeństwa, Kościoły, a ostatnio poszczególni duszpasterze wciąż znajdują się na celowniku muzułmańskich fundamentalistów. Pamiętamy między innymi o zamordowaniu Abdi Welli w lutym. "W ciągu kilku ostatnich miesięcy miał tu miejsce masowy exodus chrześcijan. Do większości Kościołów przychodzi teraz mniej niż 50% ich członków. Ludzie uciekli stąd w obawie o swoje życie i bezpieczeństwo swoich rodzin. To są ważne problemy i nie możemy ich winić za decyzję, jaką podjęli", powiedział Caleb. "My, którzy zostaliśmy na miejscu, mamy się dobrze. Bóg uspokoił nasze serca, umysły i emocje, mimo ciągłego braku poczucia bezpieczeństwa. Moja wiara pozostaje silna i chwalę Boga za to, choć nie jest łatwo żyć w takim miejscu jak to - w obliczu ciągłego zagrożenia", dodał Caleb. Kaleli, pastor Kościoła AIC Garissa, powiedział: "Moja żona, Anna, która została ranna w ataku, czuje się dobrze. Wyszła do domu po 35 dniach spędzonych w szpitalu i udanej operacji. Wciąż cierpi z powodu bólu, ale ogólnie ma się dobrze". Początkowo małżeństwo Kaleli - zwłaszcza Anna - byli zdecydowani pozostać w Garissie. Czuli, że wyjazd oznacza porażkę. Jednak od tego czasu zdali sobie sprawę, że muszą zapewnić odpoczynek swoim poranionym dzieciom, dalszej rodzinie i samym sobie. "Moje dzieci i dalsza rodzina były w takiej traumie, że poprosiliśmy o możliwość wyjazdu. Wniosek został przyjęty i przeprowadzamy się pod koniec kwietnia. Proszę, módlcie się za nas i Kościół podczas tej wyprowadzki. Ja sam czuję się dobrze i chwalę za to Boga. Ale jest trudno, kiedy Kościół kurczy się tak mocno, jak nasz. Regularnie uczęszcza na niedzielne nabożeństwa średnio około 60 osób - poprzednio było to ponad 200 osób. Zdaję sobie sprawę, że ja też potrzebuję odpoczynku, aby odzyskać siły i się odświeżyć. Prosimy, pamiętajcie o nas w swoich modlitwach". Zniechęcenie w Garissie jest powodem do niepokoju. Open Doors zapewniło Kalelego, że tysiące chrześcijan na całym świecie będzie modlić się za jego rodzinę i resztę społeczności w Garissie. Open Doors pozostaje ściśle związane z Kościołem w Garissie i regionami północno-wschodnimi poprzez wizyty zachęcające, różnego rodzaju szkolenia i rozwój społeczno-gospodarczy. Żródło: opendoors.pl Chile: spada liczba katolików

8 8 z :38 Poniedziałek 22 Kwiecień 2013 Nadal jeszcze ponad dwie trzecie Chilijczyków to katolicy, jednak ich liczba w ostatniej dekadzie, od 2002 r., zmalała o nieco ponad 2,5 proc. Według ostatniego spisu powszechnego katolicy stanowią obecnie 67,37 proc. ludności Chile. Zdaniem rzecznika Konferencji Episkopatu Chile na te dane należy patrzeć przez pryzmat postępującej sekularyzacji. Istnieją tendencje do usuwania religii w sferę prywatną czy wprost zaprzeczania miejsca transcendencji w codziennym życiu. Przy takiej mentalności Bóg jest rzeczywiście nieobecny, całkowicie lub po części, w ludzkiej egzystencji i świadomości uważa Jaime Coiro. Podczas gdy mniej jest katolików, nastąpił pewien przyrost protestantów. Ponadto wzrosła w Chile liczba ludzi nie wyznających żadnej religii z ok. 8 do ok. 12 proc. w ciągu ostatnich 10 lat. Według rzecznika episkopatu Kościół musi zanalizować przyczyny tych zjawisk i umocnić przeżywanie wiary przez katolików. Żródło: Rad. Watykanskie Weekend przemocy w Republice Środkowoafrykańskiej Poniedziałek 22 Kwiecień 2013 Co najmniej 20 osób nie żyje. Dwa pociski artyleryjskie spadły na kościół ewangelikalny w którym zginęło siedem osób według relacji pastora. Wśród rannych jest wiele dzieci. Ranni zostali przeniesieni do szpitala pediatrycznego. Pastor, który zarazem jest sekretarzem generalnym Sojuszu Ewangelikalnego w Republice Środkowej Afryki został ranny w ucho. Różne niezależne źródła informują, że starcia wybuchły w sobotę. Chińska agencja prasowa Xinhua, powołując się na anonimowe źródło w niedawno utworzonej Radzie Narodowej, donoszą, że broń została przekazana przez obalonego prezydenta Republikańskiej Środkowej Afryki, François Bozizé. Wiek zgłoszonych ofiar śmiertelnych według lokalnego Czerwonego Krzyża, waha się od 13 do ponad 20 lat. Żródło: World Watch Monitor Kanada: bierność parlamentu wobec selektywnej aborcji Poniedziałek 22 Kwiecień 2013 Kanada to jeden z krajów, w których prawo za początek życia ludzkiego uznaje moment urodzenia, a aborcja w pierwszym trymestrze cięży jest legalna na życzenie. Od pewnego czasu odnotowuje się tam takie zjawisko, jak selektywna aborcja dziewczynek, co oznacza, że płód jest usuwany przez matkę z jednej tylko przyczyny że jest żeński. Proceder ten ma miejsce głównie wśród imigrantów z Azji. LifeNews poinformował ostatnio, że wniosek do kanadyjskiego parlamentu, by fot. lifenews.com zapobiec selektywnej aborcji został odrzucony już dwa razy. Mike Schouten, Szef kampanii WeNeedaLAW.ca ( -> napisał w u do LifeNews, że jest zawiedziony decyzją parlamentu: Dzisiaj demokracja zawiodła, ale co ważniejsze dzisiejszy dzień to tragiczny moment dla kanadyjskich kobiet i dziewczynek. Nie istnieje ostrzejsza forma dyskryminacji kobiet i dziewczynek niż selekcja płci w sferze decyzji o aborcji. Obawa parlamentarzystów, że jeśli potępią te praktykę, zmuszą kobiety do korzystania z aborcyjnego podziemia nie ma żadnych podstaw, a świadczy o braku myślenia większości kanadyjskich polityków. Pomijając ten temat, de facto akceptują bardzo poważny problem o zasięgu globalnym, jakim jest dzieciobójstwo dziewczynek. Selekcja płci przy kontroli urodzin jest najpilniejszym zagadnieniem jeśli chodzi o prawa kobiet. - dodał Schouten. Szef kampanii przekonuje, że pomimo politycznych blokad, coraz większa grupa Kanadyjczyków domaga się uznania praw nienarodzonych dzieci. Z naukowego punku widzenia jest jasne, że dziecko w łonie matki jest bytem ludzkim i nadszedł czas, by prawo odzwierciedlało tą prawdę. podsumowuje. Źródło: lifenews.com

9 9 z :38