***I PROJEKT SPRAWOZDANIA

Transkrypt

1 Parlament Europejski Komisja Transportu i Turystyki 2016/0050(COD) ***I PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych w żegludze śródlądowej oraz uchylającej dyrektywę Rady 96/50/WE i dyrektywę Rady 91/672/EWG (COM(2016)0082 C8-0061/ /0050(COD)) Komisja Transportu i Turystyki Sprawozdawczyni: Gesine Meissner PR\ docx PE v02-00 Zjednoczona w różnorodności

2 PR_COD_1amCom Objaśnienie używanych znaków * Procedura konsultacji *** Procedura zgody ***I Zwykła procedura ustawodawcza (pierwsze czytanie) ***II Zwykła procedura ustawodawcza (drugie czytanie) ***III Zwykła procedura ustawodawcza (trzecie czytanie) (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej w projekcie aktu.) Poprawki do projektu aktu Poprawki Parlamentu w postaci dwóch kolumn Skreślenia zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą w lewej kolumnie. Zmianę brzmienia zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą w obu kolumnach. Nowy tekst zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą w prawej kolumnie. Pierwszy i drugi wiersz nagłówka każdej poprawki wskazuje element rozpatrywanego projektu aktu, którego dotyczy poprawka. Jeżeli poprawka odnosi się do obowiązującego aktu, do którego zmiany zmierza projekt aktu, nagłówek zawiera dodatkowo trzeci wiersz, w którym wskazuje się odpowiednio obowiązujący akt i przepis, którego dotyczy poprawka. Poprawki Parlamentu w postaci tekstu skonsolidowanego Nowe fragmenty tekstu zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą. Fragmenty tekstu, które zostały skreślone, zaznacza się za pomocą symbolu lub przekreśla. Zmianę brzmienia zaznacza się przez wyróżnienie nowego tekstu wytłuszczonym drukiem i kursywą i usunięcie lub przekreślenie zastąpionego tekstu. Tytułem wyjątku nie zaznacza się zmian o charakterze ściśle technicznym wprowadzonych przez służby w celu opracowania końcowej wersji tekstu. PE v /45 PR\ docx

3 SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO... 5 UZASADNIENIE PR\ docx 3/45 PE v02-00

4 PE v /45 PR\ docx

5 PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych w żegludze śródlądowej oraz uchylającej dyrektywę Rady 96/50/WE i dyrektywę Rady 91/672/EWG (COM(2016)0082 C8-0061/ /0050(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0082), uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 91 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0061/2016), uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 13 lipca 2016 r. 1, uwzględniając art. 59 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki oraz opinie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, jak również Komisji Prawnej (A8-0000/2016), 1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. 1 Motyw 8 (8) Ze względów oszczędnościowych nie należy wprowadzać wymogu (8) Ze względów oszczędnościowych nie należy wprowadzać wymogu 1 Dotychczas nieopublikowana. PR\ docx 5/45 PE v02-00

6 posiadania unijnych świadectw kwalifikacji w odniesieniu do osób pracujących na śródlądowych drogach wodnych niepołączonych z siecią żeglugową innego państwa członkowskiego. posiadania unijnych świadectw kwalifikacji w odniesieniu do osób pracujących na śródlądowych drogach wodnych, które nie są połączone z żeglugowymi śródlądowymi drogami wodnymi innego państwa członkowskiego. Koncepcja sieci żeglugowej jest niejasna i mogłaby prowadzić do różnych interpretacji przez państwa członkowskie. Lepszym terminem są śródlądowe drogi wodne wyjaśnione w art. 3 zawierającym definicje. 2 Motyw 10 a (nowy) (10a) Podczas zatrudniania w Unii członków załogi pokładowej posiadających świadectwa kwalifikacji, książeczki żeglarskie i dzienniki pokładowe wydane przez państwa trzecie, które są uznawane w Unii, pracodawcy powinni stosować przepisy prawa socjalnego i prawa pracy obowiązujące w danym państwie członkowskim. 3 Motyw 16 (16) Aby jeszcze bardziej ułatwić mobilność w przypadku kapitanów, wszystkie państwa członkowskie powinny, w miarę możliwości, móc oceniać kompetencje niezbędne do zaradzenia (16) Aby jeszcze bardziej ułatwić mobilność w przypadku kapitanów, wszystkie państwa członkowskie powinny, zgodnie z porozumieniem zawartym z państwem członkowskim, w którym PE v /45 PR\ docx

7 szczególnym zagrożeniom dla żeglugi na wszystkich odcinkach śródlądowych dróg wodnych w Unii, w przypadku gdy takie zagrożenia zostaną zidentyfikowane. znajduje się odcinek dróg wodnych, móc oceniać kompetencje niezbędne do żeglowania po odcinku śródlądowych dróg wodnych, na którym występują szczególne zagrożenia. 4 Motyw 21 (21) Aby jeszcze bardziej zmniejszyć obciążenie administracyjne, a jednocześnie sprawić, by dokumenty były mniej podatne na manipulowanie, Komisja po przyjęciu niniejszej dyrektywy powinna w dalszej kolejności zbadać możliwości wprowadzenia elektronicznej wersji książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych, a także elektronicznych legitymacji zawodowych zawierających unijne świadectwa kwalifikacji. Komisja powinna przy tym uwzględnić istniejące technologie stosowane w przypadku innych rodzajów transportu, w szczególności w transporcie drogowym. Po przeprowadzeniu oceny skutków, w tym analizy kosztów i korzyści oraz skutków dla praw podstawowych, w szczególności w odniesieniu do ochrony danych osobowych, Komisja powinna przedstawić w stosownym przypadku wniosek Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. (21) Aby jeszcze bardziej zmniejszyć obciążenie administracyjne, a jednocześnie sprawić, by dokumenty były mniej podatne na manipulowanie, Komisja po przyjęciu niniejszej dyrektywy powinna w dalszej kolejności i bez zwłoki zbadać możliwości zastąpienia papierowej wersji unijnych świadectw kwalifikacji, książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych nowymi narzędziami elektronicznymi, takimi jak elektroniczne legitymacje zawodowe i elektroniczne jednostki statków. Komisja powinna przy tym uwzględnić istniejące technologie stosowane w przypadku innych rodzajów transportu, w szczególności w transporcie drogowym. Po przeprowadzeniu oceny skutków, w tym analizy kosztów i korzyści oraz skutków dla praw podstawowych, w szczególności w odniesieniu do ochrony danych osobowych, Komisja powinna przedstawić w stosownym przypadku wniosek Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. PR\ docx 7/45 PE v02-00

8 5 Motyw 26 (26) CESNI, które jest otwarte dla ekspertów ze wszystkich państw członkowskich, opracowuje standardy w dziedzinie żeglugi śródlądowej, w tym w zakresie kwalifikacji zawodowych. Komisja może wziąć pod uwagę takie standardy przy przyjmowaniu aktów delegowanych zgodnie z niniejszą dyrektywą. (26) CESNI, które jest otwarte dla ekspertów ze wszystkich państw członkowskich, opracowuje standardy w dziedzinie żeglugi śródlądowej, w tym w zakresie kwalifikacji zawodowych. Europejskie komisje rzeczne i zainteresowane strony także są powiązane z działalnością CESNI. W przypadku gdy warunki określone w niniejszej dyrektywie są spełnione, Komisja powinna odnosić się do standardów CESNI podczas przyjmowania aktów wykonawczych i delegowanych zgodnie z niniejszą dyrektywą. 6 Motyw 28 a (nowy) (28a) Aby zwiększyć równowagę płci w sektorze śródlądowych dróg wodnych, należy promować dostęp kobiet do zawodu. Ma to jeszcze większe znaczenie w kontekście niedoborów kadrowych w sektorze. 7 Artykuł 2 ustęp 1 litera b PE v /45 PR\ docx

9 b) statkach, dla których iloczyn długości (L), szerokości (B) i zanurzenia (T) wynosi co najmniej 100 metrów sześciennych; b) statkach, w przypadku których iloczyn długości (L), szerokości (B) i zanurzenia (T) wynosi co najmniej 100 metrów sześciennych; Uściślenie natury redakcyjnej. 8 Artykuł 2 ustęp 2 litera b a (nowa) ba) jednostkach pływających wykonujących ograniczoną liczbę rejsów o zasięgu lokalnym na odległość nieprzekraczającą dziesięciu kilometrów od miejsca wypłynięcia; 9 Artykuł 3 akapit 1 punkt 2 a (nowy) 2a) holownik oznacza statek zbudowany specjalnie do wykonywania operacji holowniczych; PR\ docx 9/45 PE v02-00

10 10 Artykuł 3 akapit 1 punkt 2 b (nowy) 2b) pchacz oznacza statek zbudowany specjalnie do przemieszczania zestawu pchanego; 11 Artykuł 3 akapit 1 punkt 2 c (nowy) 2c) urządzenie pływające oznacza konstrukcję pływającą, na której znajdują się urządzenia robocze, takie jak dźwigi, pogłębiarki, kafary lub podnośniki; 12 Artykuł 3 ustęp 1 punkt 15 15) staż w żegludze oznacza czas spędzony przez członków załogi pokładowej na pokładzie w trakcie rejsu statku po śródlądowych drogach wodnych i zatwierdzony przez właściwy organ; 15) staż w żegludze oznacza czas, mierzony w dniach, spędzony przez członków załogi pokładowej na pokładzie w trakcie rejsu statku po śródlądowych drogach wodnych i zatwierdzony przez właściwy organ oraz obejmuje czas spędzony w porcie lub terminalu w trakcie operacji załadunku i wyładunku; PE v /45 PR\ docx

11 13 Artykuł 4 ustęp 2 2. Państwo członkowskie może zwolnić z obowiązku określonego w ust. 1 wszystkich członków załogi pokładowej lub grupy członków załogi posiadających określone kwalifikacje i żeglujących wyłącznie na krajowych śródlądowych drogach wodnych niepołączonych z siecią żeglugową innego państwa członkowskiego. Takie państwo członkowskie może wydawać krajowe świadectwa kwalifikacji członków załogi pokładowej na warunkach odmiennych od ogólnych warunków określonych w niniejszej dyrektywie. Ważność tych krajowych świadectw kwalifikacji ogranicza się do tych krajowych śródlądowych dróg wodnych, które nie są połączone z siecią żeglugową innego państwa członkowskiego. skreśla się Por. art. 6a (nowy). 14 Artykuł 5 ustęp 2 2. Państwo członkowskie może zwolnić z obowiązku określonego w ust. 1 wszystkie osoby, o których mowa w ust. 1, lub grupy takich osób posiadających określone kwalifikacje i żeglujących wyłącznie na krajowych śródlądowych skreśla się PR\ docx 11/45 PE v02-00

12 drogach wodnych niepołączonych z siecią żeglugową innego państwa członkowskiego. Takie państwo członkowskie może wydawać krajowe świadectwa kwalifikacji, które można uzyskać na warunkach odmiennych od ogólnych warunków określonych w niniejszej dyrektywie. Ważność tych krajowych świadectw kwalifikacji ogranicza się do tych krajowych śródlądowych dróg wodnych, które nie są połączone z siecią żeglugową innego państwa członkowskiego. Por. art. 6a (nowy). 15 Artykuł 6 a (nowy) Artykuł 6a Wyłączenia dotyczące krajowych śródlądowych dróg wodnych niepowiązanych z żeglugowymi śródlądowymi drogami wodnymi innego państwa członkowskiego 1. Państwo członkowskie może wyłączyć osoby, o których mowa w art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1 i art. 6, żeglujące wyłącznie na krajowych śródlądowych drogach wodnych niepowiązanych z żeglugowymi śródlądowymi drogami wodnymi innego państwa członkowskiego, w tym sklasyfikowanych jako drogi wodne o charakterze morskim, z obowiązków określonych odpowiednio w art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1 i art. 6. Takie państwo członkowskie może także zastosować wyłączenia dotyczące PE v /45 PR\ docx

13 śródlądowych dróg wodnych niepowiązanych z innym państwem członkowskim w odniesieniu do obowiązków wynikających z art. 8, 10, 11 i 12, obowiązków wynikających z art. 13 w zakresie cofania świadectw kwalifikacji zawodowych, obowiązków wynikających z art. 14, 15, 16, 17, 18, 19 i art. 20 ust. 1, obowiązków wynikających z art. 20 ust. 4 i 5 w zakresie dzienników pokładowych, obowiązków wynikających z art. 21 w zakresie orzeczeń lekarskich, obowiązków wynikających z art. 22, obowiązków wynikających z art. 23 w zakresie rejestrów, obowiązków wynikających z art. 24 ust. 1 lit. a) do d) oraz z art. 25 i 27, a także obowiązków wynikających z art. 34 ust Państwo członkowskie udzielające wyłączeń zgodnie z ust. 1 może wydawać świadectwa kwalifikacji osobom, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, na warunkach odmiennych od ogólnych warunków określonych w niniejszej dyrektywie, pod warunkiem że te świadectwa zapewniają równoważny poziom bezpieczeństwa. Ważność takich krajowych świadectw kwalifikacji ogranicza się do tych krajowych śródlądowych dróg wodnych, które nie są połączone z żeglugowymi śródlądowymi drogami wodnymi innego państwa członkowskiego. Uznanie tych świadectw w innych państwach członkowskich podlega dyrektywie 2005/36/WE lub dyrektywie 2005/45/WE, w stosownych przypadkach. 3. Państwa członkowskie informują Komisję o wyłączeniach stosowanych zgodnie z ust. 1. Komisja udostępnia opinii publicznej informacje dotyczące tych wyłączeń. PR\ docx 13/45 PE v02-00

14 Państwa członkowskie, które decydują się na skorzystanie z wyłączeń dla niepołączonych śródlądowych dróg wodnych, powinny wydawać krajowe świadectwa w odniesieniu do tych dróg wodnych. 16 Artykuł 8 ustęp 1 wprowadzenie 1. Jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi, państwa członkowskie mogą wskazać odcinki śródlądowych dróg wodnych wiążące się ze szczególnymi zagrożeniami, z wyjątkiem śródlądowych dróg wodnych o charakterze morskim, o których mowa w art. 7, jeżeli zagrożenia takie są spowodowane: 1. Jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi, państwa członkowskie mogą wskazać odcinki śródlądowych dróg wodnych wiążące się ze szczególnymi zagrożeniami, z uwzględnieniem w odpowiednich przypadkach opinii właściwej europejskiej komisji rzecznej, z wyjątkiem śródlądowych dróg wodnych o charakterze morskim, o których mowa w art. 7, jeżeli zagrożenia takie są spowodowane: W celu zapewnienia skoordynowanego podejścia do dorzecza dla odcinków o szczególnych zagrożeniach wzdłuż jednej rzeki. 17 Artykuł 8 ustęp 1 litera b a (nowa) ba) częstymi wypadkami w określonym miejscu na rzece, jeśli nie jest możliwe unikanie wypadków z zastosowaniem innych ekonomicznie uzasadnionych środków, takich jak dostosowanie infrastruktury lub regulacja ruchu, bądź przez poprawę sygnalizacji; PE v /45 PR\ docx

15 18 Artykuł 9 ustęp 1 1. Każde unijne świadectwo kwalifikacji, o którym mowa w art. 4 i 5, a także książeczki żeglarskie i dzienniki pokładowe, o których mowa w art. 16, wydane przez właściwe organy zgodnie z niniejszą dyrektywą są ważne na wszystkich unijnych śródlądowych drogach wodnych. 1. Każde unijne świadectwo kwalifikacji, o którym mowa w art. 4 i 5, a także książeczki żeglarskie i dzienniki pokładowe, o których mowa w art. 20, wydane przez właściwe organy zgodnie z niniejszą dyrektywą są ważne na wszystkich unijnych śródlądowych drogach wodnych. Poprawa błędu redakcyjnego. 19 Artykuł 9 ustęp 3 3. Nie naruszając przepisów ust. 2, każde świadectwo kwalifikacji, każda książeczka żeglarska lub każdy dziennik pokładowy wydane zgodnie z przepisami krajowymi państwa trzeciego, w których przewidziano wymogi identyczne z wymogami określonymi na podstawie niniejszej dyrektywy, są ważne na wszystkich unijnych śródlądowych drogach wodnych, z zastrzeżeniem procedury i warunków określonych w ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. 3. Nie naruszając przepisów ust. 2, świadectwa kwalifikacji, książeczki żeglarskie lub dzienniki pokładowe wydane zgodnie z przepisami krajowymi państwa trzeciego połączonego z żeglugowymi śródlądowymi drogami wodnymi państwa członkowskiego, w których przewidziano wymogi identyczne z wymogami określonymi na podstawie niniejszej dyrektywy, są ważne na wszystkich unijnych śródlądowych drogach wodnych, z zastrzeżeniem procedury i warunków określonych w ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. PR\ docx 15/45 PE v02-00

16 Uznawanie świadectw, książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych ma największe znaczenie dla państw połączonych ze śródlądowymi drogami wodnymi UE. W przypadku pozostałych państw trzecich Komisja będzie miała trudności z kontrolowaniem, czy przepisy krajowe są identyczne z przepisami określonymi na podstawie przedmiotowej dyrektywy. 20 Artykuł 9 ustęp 4 4. Każde państwo trzecie może przekazać Komisji wniosek o uznawanie świadectw, książeczek żeglarskich lub dzienników pokładowych wydanych przez swoje organy. Do wniosku dołącza się wszystkie informacje niezbędne do ustalenia, czy wydawanie tych dokumentów podlega wymogom identycznym z wymogami określonymi na podstawie niniejszej dyrektywy. 4. Każde państwo trzecie połączone z żeglugowymi śródlądowymi drogami wodnymi państwa członkowskiego może przekazać Komisji wniosek o uznawanie świadectw, książeczek żeglarskich lub dzienników pokładowych wydanych przez swoje organy. Do wniosku dołącza się wszystkie informacje niezbędne do ustalenia, czy wydawanie tych dokumentów podlega wymogom identycznym z wymogami określonymi na podstawie niniejszej dyrektywy. Uznawanie świadectw, książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych ma największe znaczenie dla państw połączonych ze śródlądowymi drogami wodnymi UE. W przypadku pozostałych państw trzecich Komisja będzie miała trudności z kontrolowaniem, czy przepisy krajowe są identyczne z przepisami określonymi na podstawie przedmiotowej dyrektywy. 21 Artykuł 9 ustęp 5 a (nowy) 5a. Jeżeli państwo członkowskie PE v /45 PR\ docx

17 stwierdzi, że państwo trzecie przestało spełniać wymogi niniejszego artykułu, niezwłocznie powiadamia o tym Komisję, podając przyczyny tego stwierdzenia. Zapis sformułowany na podstawie przepisów art. 20 dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy. 22 Artykuł 10 ustęp 3 3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzory unijnych świadectw kwalifikacji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 30 ust. 2. Przyjmując takie akty, Komisja może odwołać się do standardów ustanowionych przez organ międzynarodowy. 3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzory unijnych świadectw kwalifikacji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 30 ust. 2. Przyjmując takie akty wykonawcze, Komisja odwołuje się do standardów ustanowionych przez CESNI i ustala datę wniosku, pod warunkiem że: a) standardy te są dostępne i aktualne; b) interesy Unii nie są zagrożone przez zmiany w procesie decyzyjnym CESNI. Jeżeli te warunki nie są spełnione, Komisja może przewidzieć inne standardy lub umieścić odesłania do innych standardów. 23 Artykuł 10 ustęp 5 PR\ docx 17/45 PE v02-00

18 5. Bez uszczerbku dla ograniczenia, o którym mowa w ust. 4, unijne świadectwa kwalifikacji kapitanów są ważne przez maksymalnie dziesięć lat. 5. Bez uszczerbku dla ograniczenia, o którym mowa w ust. 4, unijne świadectwa kwalifikacji kapitanów oraz unijne świadectwa kwalifikacji do wykonywania szczególnych operacji są ważne przez maksymalnie pięć lat. Okres ważności powinien być taki sam dla wszystkich rodzajów świadectw. Ważność praw jazdy kierowców samochodów ciężarowych również należy przedłużać co pięć lat. 24 Artykuł 10 ustęp 6 6. Unijne świadectwa kwalifikacji do wykonywania szczególnych operacji są ważne przez maksymalnie pięć lat. skreśla się Por. art. 10 ust Artykuł 11 tytuł Wydawanie szczególnych zezwoleń dla kapitanów Wydawanie i ważność szczególnych zezwoleń dla kapitanów PE v /45 PR\ docx

19 Uściślenie natury redakcyjnej. 26 Artykuł 11 ustęp 2 wprowadzenie 2. W przypadku szczególnych zezwoleń dotyczących żeglugi na odcinkach śródlądowych dróg wodnych wiążących się ze szczególnymi zagrożeniami, które to zezwolenia są wymagane na podstawie art. 6 lit. b), osoby ubiegające się o te zezwolenia przedkładają właściwym organom państw członkowskich, o których to organach mowa w art. 18 ust. 2, wystarczające dowody w postaci dokumentów potwierdzających: 2. W przypadku szczególnych zezwoleń dotyczących żeglugi na odcinkach śródlądowych dróg wodnych wiążących się ze szczególnymi zagrożeniami, które to zezwolenia są wymagane na podstawie art. 6 lit. b), osoby ubiegające się o te zezwolenia przedkładają właściwym organom państw członkowskich, o których to organach mowa w art. 18 ust. 3, wystarczające dowody w postaci dokumentów potwierdzających: Poprawa błędu typograficznego. 27 Artykuł 12 tytuł Przedłużenie ważności unijnych świadectw kwalifikacji Przedłużenie ważności unijnych świadectw kwalifikacji oraz szczególnych zezwoleń dla kapitanów Uściślenie natury redakcyjnej. PR\ docx 19/45 PE v02-00

20 28 Artykuł 12 akapit 1 wprowadzenie Po upływie ważności unijnego świadectwa kwalifikacji państwo członkowskie na stosowny wniosek przedłuża ważność świadectwa, pod warunkiem że: Po upływie ważności unijnego świadectwa kwalifikacji państwo członkowskie na stosowny wniosek przedłuża ważność świadectwa oraz, jeśli ma zastosowanie, zawartego w nim szczególnego zezwolenia, pod warunkiem że: Uściślenie natury redakcyjnej. 29 Artykuł 12 akapit 1 litera a a) w przypadku unijnego świadectwa kwalifikacji członków załogi przedłożono wystarczający dowód w postaci dokumentów, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a) i c); a) w przypadku unijnych świadectw kwalifikacji członków załogi pokładowej oraz szczególnych zezwoleń innych niż określone w art. 6 lit. d) przedłożono wystarczający dowód w postaci dokumentów, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a) i c); Uściślenie natury redakcyjnej. PE v /45 PR\ docx

21 30 Artykuł 15 ustęp 1 1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 29 w celu ustanowienia standardów kompetencji oraz odpowiadających im wiedzy i umiejętności zgodnie z zasadniczymi wymogami określonymi w załączniku II. 1. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 29 w celu ustanowienia standardów kompetencji oraz odpowiadających im wiedzy i umiejętności zgodnie z zasadniczymi wymogami określonymi w załączniku II. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 31 Artykuł 15 ustęp 3 akapit 2 Egzaminy praktyczne mające na celu uzyskanie dokumentów, o których mowa w lit. a) i b), mogą odbywać się na statku lub na symulatorze zgodnie z art. 19. W odniesieniu do lit. c) egzaminy praktyczne mogą odbywać się na statku lub na odpowiedniej instalacji nabrzeżnej. Egzaminy praktyczne mające na celu uzyskanie dokumentów, o których mowa w lit. a) i b), mogą odbywać się na statku lub na symulatorze zgodnie z art. 19. W odniesieniu do lit. c) egzaminy praktyczne mogą odbywać się na statku, na symulatorze spełniającym wymogi określone w art. 19 lub na odpowiedniej instalacji nabrzeżnej. Postęp technologiczny w ostatnim czasie umożliwił przeprowadzanie egzaminów na symulatorach także w przypadku specjalistów ds. LNG. PR\ docx 21/45 PE v02-00

22 32 Artykuł 15 ustęp 4 4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 29 w celu ustanowienia standardów dotyczących egzaminów praktycznych, o których mowa w ust. 3, określających szczególne kompetencje i warunki sprawdzane podczas egzaminów praktycznych, jak również minimalne wymogi dotyczące statków, na których mogą odbywać się egzaminy praktyczne. 4. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 29 w celu ustanowienia standardów dotyczących egzaminów praktycznych, o których mowa w ust. 3, określających szczególne kompetencje i warunki sprawdzane podczas egzaminów praktycznych, jak również minimalne wymogi dotyczące statków, na których mogą odbywać się egzaminy praktyczne. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 33 Artykuł 16 akapit 1 Państwa członkowskie zapewniają, aby egzaminy, o których mowa w art. 15 ust. 2 lit. a), były organizowane pod ich nadzorem. Państwa zapewniają, aby egzaminy te przeprowadzali egzaminatorzy mający kwalifikacje do oceniania kompetencji i odpowiadającej im wiedzy oraz umiejętności, o których mowa w art. 15 ust. 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby egzaminy, o których mowa w art. 15 ust. 2 lit. a), były organizowane pod ich nadzorem. Państwa zapewniają, aby egzaminy te przeprowadzali egzaminatorzy mający kwalifikacje do oceniania kompetencji i odpowiadającej im wiedzy oraz umiejętności, o których mowa w art. 15 ust. 1. Egzaminatorzy nie mogą być uwikłani w konflikt interesów. PE v /45 PR\ docx

23 34 Artykuł 16 ustęp 1 a (nowy) 1a. Państwa członkowskie wydają świadectwa potwierdzające zaliczenie egzaminu praktycznego kandydatom, którzy zdali egzamin praktyczny, o którym mowa w art. 15 ust. 3. Jako że nie wszystkie państwa członkowskie mogą mieć możliwość organizowania egzaminów praktycznych lub egzaminów na symulatorach, należy zapewnić, by egzaminy praktyczne zdawane w danym państwie członkowskim zgodnie z przedmiotową dyrektywą były uznawane we wszystkich państwach członkowskich. 35 Artykuł 16 ustęp 1 b (nowy) 1b. Państwa członkowskie uznają bez dalszych wymogów i ocen świadectwa potwierdzające zaliczenie egzaminu praktycznego wydane przez właściwe organy w innym państwie członkowskim. Jako że nie wszystkie państwa członkowskie mogą mieć możliwość organizowania egzaminów praktycznych lub egzaminów na symulatorach, należy zapewnić, by egzaminy praktyczne zdawane w danym państwie członkowskim zgodnie z przedmiotową dyrektywą były uznawane we wszystkich państwach członkowskich. PR\ docx 23/45 PE v02-00

24 36 Artykuł 16 ustęp 1 c (nowy) 1c. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzory świadectw potwierdzających zaliczenie egzaminu praktycznego. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 30 ust. 2. Przyjmując te akty, Komisja odwołuje się do standardów ustanowionych przez CESNI i ustala datę wniosku, pod warunkiem że: a) standardy te są dostępne i aktualne; b) interesy Unii nie są zagrożone przez zmiany w procesie decyzyjnym CESNI. Jeżeli warunki te nie są spełnione, Komisja może przewidzieć inne standardy lub umieścić odesłania do innych standardów. Jako że nie wszystkie państwa członkowskie mogą mieć możliwość organizowania egzaminów praktycznych lub egzaminów na symulatorach, należy zapewnić, by egzaminy praktyczne zdawane w danym państwie członkowskim zgodnie z przedmiotową dyrektywą były uznawane we wszystkich państwach członkowskich. 37 Artykuł 17 ustęp 2 akapit 2 a (nowy) Egzaminatorzy, którzy brali udział w szkoleniu kandydatów, są uznawani za wykwalifikowanych egzaminatorów do PE v /45 PR\ docx

25 celów akapitu pierwszego lit. c) tylko wówczas, gdy towarzyszy im co najmniej jeden dodatkowy egzaminator, który nie był zaangażowany w szkolenie kandydata. Egzaminatorzy nie powinni być uwikłani w konflikt interesów. 38 Artykuł 18 ustęp 1 akapit Sposoby te mogą obejmować ograniczoną liczbę rejsów, które należy odbyć na danym odcinku, egzamin przeprowadzany na symulatorze, egzamin w postaci testu wielokrotnego wyboru lub połączenie tych sposobów. Sposoby te mogą obejmować ograniczoną liczbę rejsów, które należy odbyć na danym odcinku, egzamin przeprowadzany na symulatorze, egzamin w postaci testu wielokrotnego wyboru lub połączenie tych sposobów. W przypadku odcinków o szczególnych zagrożeniach w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. a), b) i ba) obowiązkowe jest odbycie na danym odcinku ograniczonej liczby rejsów. W przypadku odcinków o szczególnych zagrożeniach w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. a), b) i ba) doświadczenie zdobyte w praktyce nie powinno być zastępowane egzaminami na symulatorze lub testami teoretycznymi. 39 Artykuł 18 ustęp 3 3. Każde państwo członkowskie może przeprowadzać oceny kompetencji 3. Każde państwo członkowskie może przeprowadzać oceny kompetencji PR\ docx 25/45 PE v02-00

26 kandydatów w odniesieniu do szczególnych zagrożeń związanych z odcinkami dróg wodnych położonych w innym państwie członkowskim w oparciu o wymogi ustanowione zgodnie z ust. 1. Na stosowny wniosek i w przypadku egzaminu w postaci testu wielokrotnego wyboru lub egzaminu przeprowadzanego na symulatorze państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, zapewniają innym państwom członkowskim dostępne narzędzia umożliwiające im przeprowadzenie takiej oceny. kandydatów w odniesieniu do szczególnych zagrożeń związanych z odcinkami dróg wodnych położonych w innym państwie członkowskim w oparciu o wymogi ustanowione zgodnie z ust. 1 po uzyskaniu wyraźnej zgody zainteresowanego państwa członkowskiego. Na stosowny wniosek i w przypadku egzaminu w postaci testu wielokrotnego wyboru lub egzaminu przeprowadzanego na symulatorze państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, zapewniają państwu członkowskiemu przeprowadzającemu ocenę dostępne narzędzia umożliwiające mu przeprowadzenie takiej oceny. 40 Artykuł 19 ustęp 2 2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 29 w celu ustanowienia standardów dotyczących zatwierdzania symulatorów, określających minimalne wymogi funkcjonalne i techniczne oraz procedury administracyjne w tym zakresie, w celu zapewnienia, aby symulatory wykorzystywane do oceny kompetencji były zaprojektowane w sposób umożliwiający weryfikację kompetencji zgodnie ze standardami dotyczącymi egzaminów praktycznych, o których mowa w art. 15 ust Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 29 w celu ustanowienia standardów dotyczących zatwierdzania symulatorów, określających minimalne wymogi funkcjonalne i techniczne oraz procedury administracyjne w tym zakresie, w celu zapewnienia, aby symulatory wykorzystywane do oceny kompetencji były zaprojektowane w sposób umożliwiający weryfikację kompetencji zgodnie ze standardami dotyczącymi egzaminów praktycznych, o których mowa w art. 15 ust. 3. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. PE v /45 PR\ docx

27 41 Artykuł 20 ustęp 4 akapit 2 Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzory książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 30 ust. 2, biorąc przy tym pod uwagę informacje konieczne do wdrożenia niniejszej dyrektywy dotyczące identyfikacji osoby, jej stażu w żegludze i odbytych rejsów. Przyjmując takie wzory, Komisja uwzględnia fakt, że dziennik pokładowy jest również wykorzystywany do celów wdrażania dyrektywy Rady 2014/112/UE 19 na potrzeby weryfikacji wymogów dotyczących załogi i rejestrowania rejsów statków, i może odwołać się do standardów ustanowionych przez organ międzynarodowy. 19 Dyrektywa Rady 2014/112/UE z dnia 19 grudnia 2014 r. wykonująca Umowę europejską dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy w transporcie śródlądowym, zawartą przez Europejskie Stowarzyszenie Żeglugi Śródlądowej (EBU), Europejską Organizację Kapitanów (ESO) i Europejską Federację Pracowników Transportu (ETF) (Dz.U. L Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzory książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 30 ust. 2, biorąc przy tym pod uwagę informacje konieczne do wdrożenia niniejszej dyrektywy dotyczące identyfikacji osoby, jej stażu w żegludze i odbytych rejsów. Przyjmując takie wzory, Komisja uwzględnia fakt, że dziennik pokładowy jest również wykorzystywany do celów wdrażania dyrektywy Rady 2014/112/UE 19 na potrzeby weryfikacji wymogów dotyczących załogi i rejestrowania rejsów statków, oraz odwołuje się do standardów ustanowionych przez CESNI i ustala datę wniosku, pod warunkiem że: a) standardy te są dostępne i aktualne; b) interesy Unii nie są zagrożone przez zmiany w procesie decyzyjnym CESNI. Jeżeli warunki te nie są spełnione, Komisja może przewidzieć inne standardy lub umieścić odesłania do innych standardów. 19 Dyrektywa Rady 2014/112/UE z dnia 19 grudnia 2014 r. wykonująca Umowę europejską dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy w transporcie śródlądowym, zawartą przez Europejskie Stowarzyszenie Żeglugi Śródlądowej (EBU), Europejską Organizację Kapitanów (ESO) i Europejską Federację Pracowników Transportu (ETF) (Dz.U. L PR\ docx 27/45 PE v02-00

28 367 z , s. 86). 367 z , s. 86). 42 Artykuł 21 ustęp 6 6. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 29 i na podstawie zasadniczych wymogów dotyczących stanu zdrowia, o których mowa w załączniku III, w celu ustalenia standardów dotyczących stanu zdrowia, określających wymogi dotyczące stanu zdrowia, szczególnie w odniesieniu do badań, które przedstawiciele zawodu medycznego muszą przeprowadzić, kryteriów, które muszą stosować, aby ustalić zdolność do pracy, oraz wykazu ograniczeń i środków łagodzących. 6. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 29 i na podstawie zasadniczych wymogów dotyczących stanu zdrowia, o których mowa w załączniku III, w celu ustalenia standardów dotyczących stanu zdrowia, określających wymogi dotyczące stanu zdrowia, szczególnie w odniesieniu do badań, które przedstawiciele zawodu medycznego muszą przeprowadzić, kryteriów, które muszą stosować, aby ustalić zdolność do pracy, oraz wykazu ograniczeń i środków łagodzących. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 43 Artykuł 23 ustęp 1 akapit 5 Aby jeszcze bardziej ułatwić wymianę informacji między państwami członkowskimi, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 29 w celu uzupełnienia informacji w rejestrach książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych innymi informacjami wymaganymi według Nie dotyczy polskiej wersji językowej. PE v /45 PR\ docx

29 wzorów książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych przyjętych na podstawie art. 20 ust. 5. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 44 Artykuł 23 ustęp 2 akapit 2 wprowadzenie Komisja jest uprawniona do przyjęcia, zgodnie z art. 29, aktów delegowanych dotyczących standardów określających cechy tej bazy danych i warunki korzystania z niej, w szczególności w celu sprecyzowania: Nie dotyczy polskiej wersji językowej. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 45 Artykuł 26 ustęp 1 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby działania w zakresie uzyskiwania i oceny kompetencji oraz administrowanie unijnymi świadectwami kwalifikacji, książeczkami żeglarskimi i dziennikami pokładowymi były oceniane przez niezależne organy nie rzadziej niż co pięć lat. 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby działania w zakresie uzyskiwania i oceny kompetencji oraz administrowanie unijnymi świadectwami kwalifikacji, książeczkami żeglarskimi i dziennikami pokładowymi były oceniane przez niezależne organy nie rzadziej niż co sześć lat. PR\ docx 29/45 PE v02-00

30 46 Artykuł 29 ustęp 2 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 4, art. 19 i 21 oraz art. 23 ust. 1 i 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia (*data wejścia w życie). 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 4, art. 19 ust. 2, art. 21 ust. 6 oraz art. 23 ust. 1 i 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [data wejścia w życie niniejszej dyrektywy]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed upływem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 47 Artykuł 29 ustęp 3 a (nowy) 3a. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde z państw członkowskich zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego PE v /45 PR\ docx

31 stanowienia prawa. Standardowe sformułowanie PE dotyczące aktów delegowanych. 48 Artykuł 29 ustęp 6 6. Przy wykonywaniu swoich uprawnień delegowanych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 4, art. 19 i 21 oraz art. 23 ust. 1 i 2, Komisja może przyjąć akty delegowane zawierające odniesienie do standardów ustanowionych przez organ międzynarodowy. 6. Przy wykonywaniu swoich uprawnień delegowanych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 4, art. 19 ust. 2 i art. 21 ust. 6, Komisja przyjmuje akty delegowane zawierające odniesienie do standardów ustanowionych przez CESNI i ustala datę wniosku, pod warunkiem że: a) standardy te są dostępne i aktualne; b) spełniają one wymogi ustanowione w załącznikach, w odpowiednich przypadkach; c) interesy Unii nie są zagrożone przez zmiany w procesie decyzyjnym CESNI. Jeżeli warunki te nie są spełnione, Komisja może przewidzieć inne standardy lub umieścić odesłania do innych standardów. 49 Artykuł 29 ustęp 7 PR\ docx 31/45 PE v02-00

32 7. Komisja może wyznaczyć organ do celów przyjmowania powiadomień i publicznego udostępniania informacji przewidzianych w niniejszej dyrektywie. skreśla się Narzędzia współpracy między Komisją a organem wymagają dalszego uściślenia. 50 Artykuł 31 ustęp 1 1. Komisja ocenia niniejszą dyrektywę wraz z aktami wykonawczymi i delegowanymi, o których mowa w art. 8, 10, 20 i 29, i przedkłada wyniki oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż po upływie siedmiu lat od daty, o której mowa w art. 33 ust Komisja ocenia niniejszą dyrektywę wraz z aktami wykonawczymi i delegowanymi, o których mowa w art. 8, 10, 16, 20 i 29, i przedkłada wyniki oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż po upływie ośmiu lat od daty, o której mowa w art. 35 ust Artykuł 32 ustęp 1 litera d d) wzory przewidziane w art. 10 i 20; skreśla się Uściślenie natury redakcyjnej. PE v /45 PR\ docx

33 52 Artykuł 32 ustęp 1 litera e e) standardy dotyczące egzaminów praktycznych, o których mowa w art. 15 ust. 3; e) standardy dotyczące egzaminów praktycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4; Poprawa błędu typograficznego. 53 Artykuł 32 ustęp 1 a (nowy) 1a. Do dnia [data po upływie roku od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzory unijnych świadectw kwalifikacji, świadectw potwierdzających zaliczenie egzaminu praktycznego, a także książeczek żeglarskich i dzienników pokładowych, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 16 ust. 1a i art. 20 ust. 4. Uściślenie natury redakcyjnej. 54 Artykuł 37 ustęp 1 PR\ docx 33/45 PE v02-00

34 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich posiadających śródlądowe drogi wodne oraz państw członkowskich szkolących i kwalifikujących członków załogi pokładowej żeglujących na śródlądowych drogach wodnych. 55 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.1 litera a tiret 3 musi mieć w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia staż w żegludze nie krótszy niż 90 dni musi mieć w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia staż w żegludze nie krótszy niż 135 dni 56 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.1 litera c tiret 1 musi mieć ukończone 19 lat; skreśla się Wymóg dotyczący wieku 19 lat nie ma sensu. Zgodnie z wymogiem posiadania pięciu lat doświadczenia zawodowego przed przystąpieniem do programu szkolenia kandydat musiałby rozpocząć pracę w wieku 14 lat, co nie jest realne. PE v /45 PR\ docx

35 57 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.1 litera c tiret 2 musi mieć co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe przed przystąpieniem do programu szkolenia; musi mieć co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe przed przystąpieniem do programu szkolenia lub 500 dni doświadczenia zawodowego na statku morskim jako członek załogi pokładowej bądź musiała ukończyć dowolny program szkolenia zawodowego o czasie trwania nie krótszym niż trzy lata przed przystąpieniem do zatwierdzonego programu szkolenia; 58 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.1 litera c tiret 4 musi mieć w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia staż w żegludze nie krótszy niż 90 dni - musi mieć w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia staż w żegludze nie krótszy niż 135 dni 59 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.1 litera c a (nowa) tiret 1 a (nowe) lub ca) musi mieć staż w żegludze nie krótszy niż 540 dni na stanowisku PR\ docx 35/45 PE v02-00

36 młodszego marynarza. 60 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.2 litera a tiret 1 a (nowe) musi mieć ukończone 17 lat; Do starszych marynarzy powinien mieć zastosowanie ten sam wymóg dotyczący wieku co do marynarzy. 61 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.2 litera b tiret 1 a (nowe) musi mieć ukończone 17 lat; Do starszych marynarzy powinien mieć zastosowanie ten sam wymóg dotyczący wieku co do marynarzy. 62 Załącznik I punkt 2 podpunkt 2.2 litera b tiret 2 musi mieć w ramach tego musi mieć w ramach tego PE v /45 PR\ docx

37 zatwierdzonego programu szkolenia staż w żegludze nie krótszy niż 270 dni. zatwierdzonego programu szkolenia staż w żegludze nie krótszy niż 315 dni. 63 Załącznik I punkt 3 podpunkt 3.1 litera a tiret 3 musi uzyskać w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia lub po jego ukończeniu staż w żegludze nie krótszy niż 360 dni musi uzyskać w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia lub po jego ukończeniu staż w żegludze nie krótszy niż 405 dni 64 Załącznik I punkt 3 podpunkt 3.1 litera b tiret 2 musi posiadać kwalifikacje sternika lub mieć staż w żegludze nie krótszy niż 540 dni lub 180 dni, w przypadku gdy dana osoba może dodatkowo przedstawić dowód posiadania doświadczenia zawodowego o stażu wynoszącym co najmniej 500 dni uzyskanego na statku morskim w charakterze członka załogi pokładowej; musi posiadać kwalifikacje sternika lub mieć staż w żegludze nie krótszy niż 585 dni lub 180 dni, w przypadku gdy dana osoba może dodatkowo przedstawić dowód posiadania doświadczenia zawodowego o stażu wynoszącym co najmniej 500 dni uzyskanego na statku morskim w charakterze członka załogi pokładowej; 65 Załącznik I punkt 3 podpunkt 3.1 litera c tiret 2 PR\ docx 37/45 PE v02-00

38 musi mieć co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe przed przystąpieniem do zatwierdzonego programu szkolenia; musi mieć co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe lub co najmniej 500 dni doświadczenia zawodowego na statku morskim jako członek załogi pokładowej bądź musiała ukończyć dowolny program szkolenia zawodowego o czasie trwania nie krótszym niż trzy lata przed przystąpieniem do zatwierdzonego programu szkolenia; 66 Załącznik I punkt 3 podpunkt 3.1 litera c tiret 4 musi uzyskać w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia i nie później niż w ciągu 180 dni od jego ukończenia staż w żegludze nie krótszy niż 180 dni. musi uzyskać w ramach tego zatwierdzonego programu szkolenia i nie później niż w ciągu 180 dni od jego ukończenia staż w żegludze nie krótszy niż 225 dni. 67 Załącznik II punkt 2 podpunkt 2.1 tiret 1 a (nowe) stosować regulacje ruchu mające zastosowanie do żeglugi na śródlądowych drogach wodnych; PE v /45 PR\ docx

39 68 Załącznik II punkt 2 podpunkt 2.1 tiret 2 żeglować i manewrować, zapewniając bezpieczną eksploatację statku we wszystkich warunkach na śródlądowych drogach wodnych; żeglować i manewrować, zapewniając bezpieczną eksploatację statku we wszystkich warunkach na śródlądowych drogach wodnych, w tym w sytuacjach dużego natężenia ruchu; 69 Załącznik II punkt 2 podpunkt 2.1 tiret 2 a (nowe) korzystać z podstawowej wiedzy na temat Europejskiego porozumienia w sprawie międzynarodowych przewozów materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi (ADN); 70 Załącznik II punkt 2 podpunkt 2.6 tiret 2 zapewniać dobrą komunikację przez cały czas, co obejmuje stosowanie znormalizowanych zwrotów komunikacyjnych w sytuacjach, w których występują problemy z komunikacją; zapewniać dobrą komunikację przez cały czas, co obejmuje stosowanie znormalizowanych zwrotów komunikacyjnych w sytuacjach, w których występują problemy z komunikacją, w tym w języku angielskim; PR\ docx 39/45 PE v02-00

40 Aby zapewnić odpowiednią komunikację z dowolnym innym statkiem i organami na lądzie, język angielski jest zasadniczo wymagany w żegludze morskiej, jeśli nie jest dostępny żaden inny wspólny język. Wymóg ten można wprowadzić także w odniesieniu do żeglugi śródlądowej. 71 Załącznik II punkt 2 podpunkt 2.7 a (nowy) 2.7a. Kapitan jest w stanie wykonać i kontrolować wszystkie zadania wykonywane przez innych członków załogi pokładowej oraz poinstruować inne osoby w odniesieniu do wykonywania tych zadań zgodnie z rozdziałem 1 niniejszego załącznika. Uznaje się, że kapitan wykazał posiadanie takiej wiedzy, jeśli ukończył zatwierdzony program szkolenia, o którym mowa w art. 17, w oparciu o standardy kompetencji dla poziomu operacyjnego lub jeśli został poddany ocenie kompetencji ze strony organu administracyjnego mającej na celu zweryfikowanie standardów kompetencji dla poziomu operacyjnego. Wszyscy inni kandydaci muszą dodatkowo uzyskać kompetencje na poziomie operacyjnym. Ze względu na małą liczbę członków załogi pokładowej także od kapitana może być wymagana pomoc w działaniach na poziomie operacyjnym, takich jak cumowanie i kotwiczenie, w związku z czym kapitanowie powinni posiadać wiedzę na temat takich działań. 72 Załącznik II punkt 4 podpunkt 4.1 tiret 2 a (nowe) PE v /45 PR\ docx

41 komunikować się w języku angielskim na poziomie podstawowym. Aby zapewnić odpowiednią komunikację z pasażerami na pokładzie, jeśli nie jest dostępny żaden inny wspólny język, od ekspertów w dziedzinie żeglugi pasażerskiej powinna być wymagana znajomość języka angielskiego na poziomie podstawowym. PR\ docx 41/45 PE v02-00

42 UZASADNIENIE Kontekst Ze względów geograficznych działania w ramach żeglugi śródlądowej są ograniczone do pewnej liczby państw członkowskich. Transport śródlądowy w Unii Europejskiej koncentruje się głównie na Renie, po którym odbywa się 75 % ruchu, oraz na Dunaju, z udziałem w ruchu wynoszącym około 10 %. Flota UE (około statków) znajduje się w głównej mierze (80 %) w posiadaniu pięciu państw członkowskich: Niderlandów (33 %), Niemiec (20 %), Francji (11 %), Rumunii (9 %) i Belgii (7 %). Niezależnie od własności coraz częściej obserwowana jest tendencja do zmiany bandery statków na banderę Malty i Cypru, w szczególności w sektorze rejsów rzecznych. W 2014 r. łączna ilość towarów transportowanych po europejskich śródlądowych drogach wodnych wyniosła 551 mln ton. Ogólny udział transportu śródlądowego zasadniczo nie zmienia się od 1998 r., pozostając na poziomie około 6 % transportu towarowego w całej UE. Państwami europejskimi o największym udziale transportu śródlądowego towarów były Niderlandy i Niemcy z udziałem tej formy transportu wynoszącym 50 % wzdłuż korytarza Renu. Żegluga śródlądowa staje się także coraz bardziej popularną atrakcją turystyczną. Na europejskich rzekach w 2015 r. działało około 320 statków wycieczkowych. Około 75 % z nich pływało po Renie i Dunaju. Warto odnotować pozytywne trendy w działalności w sektorze rejsów rzecznych obserwowane w ciągu ostatnich kilku lat, obejmujące wzrost liczby pasażerów między 2014 r. a 2015 r. o 17 % (z 1,13 mln pasażerów w 2014 r. do 1,33 mln w 2015 r.) Sektor transportu śródlądowego w dużej mierze opiera się na operatorach będących właścicielami pojedynczych statków i zatrudniających niewielu członków załogi. W ujęciu ogólnym sektor zatrudnia około osób w Unii. Około 30 % członków załogi pracuje na własny rachunek, podczas gdy 70 % stanowią pracownicy mobilni pochodzący głównie z Niderlandów, Niemiec, Francji, Luksemburga, Włoch, Belgii, Rumunii i Bułgarii. Sektor ten ulega jednak zmianom. Liczba małych przedsiębiorstw obejmujących tylko jednego lub dwóch członków załogi wyraźnie zmalała od 2012 r., a sektor obejmuje coraz więcej przedsiębiorstw zatrudniających od 20 do 50 pracowników i będących właścicielami kilku statków. Stare statki są stopniowo zastępowane statkami o większych możliwościach, wyposażonymi w zaawansowane technologicznie urządzenia i wymagającymi większej liczby członków załogi pokładowej. Europejskie śródlądowe drogi wodne nadal mają do zaoferowania niewykorzystany potencjał, którego znaczenie będzie rosło, ponieważ prognozy przewidują wzrost potrzeb i zwiększenie zakresu działań w obszarze transportu w nadchodzących dziesięcioleciach. Śródlądowe drogi wodne stanowiące zrównoważoną alternatywę dla transportu drogowego mogą także przyczynić się do ograniczenia wpływu transportu na środowisko. Aby zwiększyć konkurencyjność sektora, należy podjąć szereg działań. Dzięki wkładowi ze strony instrumentu Łącząc Europę (CEF) może zostać zmodernizowana infrastruktura śródlądowych dróg wodnych obejmująca m.in. przestarzałe śluzy lub wciąż istniejące wąskie gardła. Ułatwiane są także inwestycje w ekologiczne technologie przeznaczone dla statków. Bolączką sektora transportu śródlądowego jest także niedobór wykwalifikowanych PE v /45 PR\ docx

43 pracowników oraz starzenie się siły roboczej, której średnia wieku wynosi 55 lat. Wymagane byłyby zatem środki mające na celu zwiększenie atrakcyjności zawodu. Wniosek Komisji Komisja zaproponowała w związku z tym środki ułatwiające mobilność pracowników na terytorium Unii oraz zachęcające wykwalifikowane osoby o zróżnicowanym doświadczeniu do podjęcia pracy w sektorze. Obecnie dyrektywy 96/50/WE i 91/672/EWG są ograniczone do wzajemnego uznawania kwalifikacji kapitanów statków pływających na śródlądowych drogach wodnych UE innych niż Ren. Centralna Komisja Żeglugi na Renie (CKŻR) uznaje świadectwa kapitanów wydane przez inne państwa członkowskie, ale odnośne procedury są czasochłonne i mogą wiązać się z nakładaniem dodatkowych warunków. Ten podwójny system regulacji znacznie ogranicza mobilność pracowników w sektorze. Zgodnie z wnioskiem świadectwa kwalifikacji, książeczki żeglarskie i dzienniki pokładowe mają być uznawane przez wszystkie państwa członkowskie w odniesieniu do wszystkich członków załogi, a nie tylko kapitanów. Komisja zaproponowała także ułatwienie uznawania dokumentów wydawanych przez państwa trzecie. Wzajemne uznawanie opiera się na wspólnym zestawie minimalnych wymogów, które muszą zostać spełnione w celu uzyskania świadectwa kwalifikacji. Zdefiniowane zostały także kompetencje wymagane dla różnych poziomów kwalifikacji. Kompetencje te będą oceniane na koniec programu szkolenia lub w ramach egzaminu organizowanego pod nadzorem organu administracyjnego. Wymóg zdania egzaminu przez każdego kandydata sprawia, że kwalifikacje siły roboczej przestają polegać na systemie opartym na doświadczeniu, w ramach którego pewna liczba lat pracy na pokładzie była wystarczająca do wykazania kompetencji, i będą polegać na systemie opartym na kompetencjach. Ten system oparty na kompetencjach będzie oferować większą elastyczność nowym kandydatom, np. osobom wywodzącym się z sektora żeglugi morskiej lub rybołówstwa, które zdecydują się na pracę w żegludze na śródlądowych drogach wodnych na późniejszym etapie kariery. Ponadto Komisja zaproponowała, by ocena stanu zdrowia opierała się na zestawie zharmonizowanych zasad. Stanowisko sprawozdawczyni Sprawozdawczyni zasadniczo z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji zmierzający do zapewnienia zharmonizowanego wysokiego poziomu kwalifikacji pracowników w sektorze transportu śródlądowego, gwarantując tym samym mobilność wykwalifikowanych pracowników w całej Unii. Niemniej jednak sprawozdawczyni pragnie zaproponować szereg poprawek mających na celu udoskonalenie tego wniosku. Popiera ona przepisy zaproponowane przez Komisję umożliwiające państwom członkowskim wyłączenie z nowego systemu członków załogi pokładowej pracujących wyłącznie na śródlądowych drogach wodnych, które nie są połączone z innym państwem członkowskim. Ze względów proporcjonalności sprawozdawczyni proponuje także wyłączenie członków załogi pokładowej pracujących na statkach, których zasięg działalności jest bardzo ograniczonych, na przykład na niektórych promach. Zasadniczo dyrektywa powinna dotyczyć tylko państw członkowskich, które posiadają śródlądowe drogi wodne lub oferują obiekty i PR\ docx 43/45 PE v02-00