ZAWIADOMIENIE O POPEŁNIENIU PRZESTĘPSTWA

Transkrypt

1 Kraków, dnia 22 czerwca 2014 r. Prokuratura Apelacyjna w Krakowie ul. Cystersów Kraków Zawiadamiający: ( ) (Z dokumentu udostępnionego nam do publikacji usunęliśmy nazwiska osób nie publicznych i dane adresowe) ZAWIADOMIENIE O POPEŁNIENIU PRZESTĘPSTWA Niniejszym składam zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez Jacka Majchrowskiego, zam. (...), który będąc Prezydentem Miasta Krakowa, czyli osobą obowiązaną na mocy ustawy do zajmowania się sprawami finansowymi gminy niedopełniając ciążących na nim ustawowych obowiązków podjął szereg czynności związanych z ubieganiem się miasta Krakowa o prawo do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 r., które doprowadziły do wyrządzenia Gminie Miejskiej Kraków szkody majątkowej w wysokości co najmniej ,39 zł (słownie: osiem milionów sto siedem tysięcy pięćset trzydzieści sześć złotych 39/100), a więc szkody w wielkich rozmiarach. Powyższe zachowanie wyczerpuje znamiona przestępstwa stypizowanego w art i 3 kk, zatem wnoszę o wszczęcie i przeprowadzenie w tej sprawie postępowania przygotowawczego. UZASADNIENIE STAN FAKTYCZNY Rada Miasta Krakowa uchwałą nr LXXVII/1121/13 z dnia 26 czerwca 2013 r. wyraziła wolę utworzenia przez Gminę Miejską Kraków wspólnie z Województwem Małopolskim i Miastem Zakopane Stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego pod nazwą KOMITET KONKURSOWY KRAKÓW 2022 z siedzibą w Krakowie. Wykonanie uchwały powierzone zostało Prezydentowi Miasta Krakowa. Dowód: uchwała Rady Miasta Krakowa nr LXXVII/1121/13 z dnia 26 czerwca 2013 r.

2 Stowarzyszenie zostało wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego dnia 24 października 2013 r. Jego głównym zadaniem miała być koordynacja działań na rzecz przygotowania wniosku aplikacyjnego i kandydyatury Krakowa jako organizatora Zimowych Igrzysk Olimpijskich Jak wynika ze sprawozdania merytoryczno-finansowego Stowarzyszenia z realizacji zadania publicznego Organizowanie sportu oraz jego promocja poprzez wsparcie procesu ubiegania się o przyznanie miastu Kraków praw do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich i Paraolimpijskich w 2022 r. całkowity koszt jego realizacji w okresie od 7 listopada 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. wyniósł ,94 zł (słownie: dwa miliony czterysta cztrerdzieści trzy tysiące osiemset siedemnaście złotych 94/100). Dowód: 1. Sprawozdanie merytoryczno-finansowe z realizacji zadania publicznego z dnia 30 stycznia 2014 r. 2. Deklaracja rozliczające dotację do zadania publicznego 3. Zestawienie finansowe faktur (rachunków) na podstawie dowodów księgowych ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki do zadania zleconego 4. Plan rzeczowo-finansowy kosztów zadania zleconego. W dalszym okresie działania Stowarzyszenia Komitet Konkursowy Kraków 2022, tj. od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. Gmina Miejska Kraków poniosła dalsze koszty w łącznej wysokości ,45 zł (słownie: pięć milionów sześćset sześćdziesiąt trzy tysiące siedemset osiemnaście złotych 45/100). Dowód: 1. Rozliczenie dotacji celowej Ministerstwa Sportu i Turystyki wraz z wykazem kosztów 2. Zestawienie faktur przedłożonych do Wydziału Finansowego wg. Stanu na dzień 31 marca 2014 r. 3. Zestawienia zbiorcze kosztów 4. Zestawienia obrotów na kontach 5. Faktury VAT za okres od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. Z powyższego zestawienia wynika, iż Gmina Miejska Kraków do dnia 31 marca 2014 r. poniosła łącznie wydatki w kwocie ,39 zł (słownie: osiem milionów sto siedemt tysięcy pięćset trzydzieści sześć złotych 39/100). Od początku pojawienia się idei organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich silnie akcentowany był sprzeciw odnośnie tego pomysłu, w tym poprzez liczne krytyczne publikacje,

3 jak i inicjatywę społeczną Kraków przeciwko igrzyskom. Prezydent Miasta Krakowa zaniechał jednak jakiegokolwiek dialogu społecznego i kontynuował działania zmiarzające do uzyskania organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 r. Dopiero gdy miliony złotych zostały wydane w związku z funkcjonowaniem Stowarzyszenia i realizacją jego celów postanowił uzyskać opinię mieszkańców Krakowa w temacie organizacji Igrzysk. Dnia 25 maja 2014 r. odbyło się referendum lokalne, którego celem było m.in. uzyskanie odpowiedzi na pytanie Czy jest Pani/Pan za zorganizowaniem i przeprowadzeniem przez Kraków Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 roku?. 30,28 procent (62453) mieszkańców odpowiedziało TAK, natomiast 69,72 procent (143796) mieszkańców postawiło krzyżyk na NIE. Frekwencja wyniosła 35,96%, co oznaczało, że referendum było ważne. W związku z powyższym Prezydent Miasta Krakowa zobligowany był podjąć czynności mające na celu wycofanie miasta z procesu ubiegania się o organizację Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 roku (w tym przede wszystkim przygotowanie projektu uchwały o rezygnacji Krakowa z procesu ubiegania się o prawo do organizacji ZIO w 2022 r.) Prezydent Miasta Krakowa doprowadził do wydatkowania kwoty przekraczającej zł dla realizacji projektu, który nie tylko nie miał poparcia społecznego, ale był oczywiście sprzeczny z interesem Gminy Miejskiej Kraków. Przyjęcie bowiem nawet najbardziej optymistycznego scenariusza, że Kraków zostałby wybrany na organizatora ZIO w 2022 roku, to wydatkowane pieniądze nie przyniosłyby adekwatnych, zwrotnych korzyści. Bardziej prawdopodobne było jednak, iż po fali przygotowań i wydatkowania dalszych ogromnych kwot, Kraków nie zostałby wybrany na gospodarza ZIO w 2022 r. Z powyższego wynika, że Prezydent Miasta Krakowa wyrządził szkodę Gminie Miejskiej Kraków w wysokości co najmniej ,39 zł (słownie: osiem milionów sto siedemt tysięcy pięćset trzydzieści sześć złotych 39/100), jednak trzeba mieć na uwadze, że do czasu formalnego wycofania sie z projektu, szkoda ta osiągnęła wartość ok zł. Podkreślić również trzeba, iż część wydatków pokrywana była środkami finansowymi uzyskanymi z dotacji Ministerstwa Sportu i Turystyki, ale jak wynika ze stanowiska rzecznika prasowego Ministerstwa, będzie sie ono ubiegało o zwrot dotacji z uwagi na wycofanie się miasta z ubiegania o organizację Zimowych Igrzysk Olimpijskich. STAN PRAWNY Zgodnie z art. 296 kk kto będąc zobowiązany na podstawie przepisu ustawy, decyzji właściwego organu lub umowy do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości

4 prawnej, przez nadużycie udzielonych mu uprawnień lub niedopełnienie ciążącego na nim obowiązku, wyrządza jej znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat. 5. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego 1 wyrządza szkodę majątkową w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolnosci od roku do lat 10. Szkodą w wielkich rozmiarach w myśl art i 7 kk jest szkoda, której wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza zł. Przestępstwo niegospodarności jest przestępstwem indywidualnym, a jego podmiotem może być jedynie osoba szczególnie zobowiązana do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Nie może budzić wątpliwości, że na mocy przepisów ustawy o samorządzie gminnym Prezydent Miasta odpowiada za prawidłową gospodarkę finansową gminy (vide art. 60 i 61 wspomnianej ustawy). Do znamion wykonawczych przestępstwa niegospodarności należy nadużycie przysługujących uprawnień lub niedopełnienie ciążących na sprawcy obowiązków. Określenie "nadużycie uprawnień" jest szersze niż przekroczenie uprawnień i obejmuje zarówno działania wykraczające poza zakres udzielonych uprawnień, jak i działania formalnie mieszczące się w tym zakresie, ale wyraźnie sprzeczne z interesem mocodawcy lub obowiązkami "dobrego gospodarza" (tj. dbania o interesy mocodawcy przy prowadzeniu na jego rzecz działalności gospodarczej, aby przyniosła ona zysk, a nie powodowała strat). Z tym ostanim mamy do czynienia przy ocenie zachowania Prezydenta Miasta Krakowa w kontekście działań związanych z ubieganiem się o prawo do orgaznizacji ZIO w 2022 r. Niezależnie bowiem od potencjalnych, ale przede wszystkim wątpliwych zysków z udziału w przedsięwzięciu, Prezydent Miasta zezwalał na angażowanie ogromnych kwot z budżetu miasta. Strona podmiotowa czynów zabronionych w 1 oraz w 1 w zw. z 3 obejmuje umyślność w postaci zarówno zamiaru bezpośredniego, jak i ewentualnego. O umyślności zachowania polegającego na wyrządzeniu szkody majątkowej poprzez nadużycie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków przesądza ustalenie elementów zarówno co do okoliczności związanych z nadużyciem uprawnień lub niedopełnieniem obowiązków, jak i stanowiącego ich konsekwencję skutku. Podkreślić w tym miejscu należy, iż dla trafnego określenia winy (umyślności bądź nieumyślności) niezbędne jest prawidłowe ustalenie właściwego zakresu i poziomu ostrożności (szczególna) wymaganej w konkretnych wypadkach, przy uwzględnieniu powinności dotyczących określonych grup zawodowych i obowiązujących ich standardów postępowania (zob. pod. A; Zoll, w: Zasady odpowiedzialności karnej. Nowa Kodyfikacja Karna.

5 W-wa 1998, z. 12, s. 25 i nast.). Ocena zachowania Prezydenta Miasta Krakowa musi zatem uwzględniać obowiązek szczególnej staranności nałożony przez ustawę o samorządzie terytorialnym. W świetle uregulowań prawnych, a także poglądów piśmiennictwa i orzecznictwa nie ulega wątpliwości, iż do osób zajmujących się sprawami gospodarczymi odnosi się art k.c. i wymagany jest od nich inny wyższy stopień staranności. Uważa się w piśmiennictwie, że profesjonalizm dłużnika powinien przejawiać się w dwóch podstawowych cechach jego zachowania: postępowaniu zgodnym z regułami fachowej wiedzy oraz sumienności. Wzorzec należytej staranności musi uwzględniać zwiększone oczekiwania co do zawodowych kwalifikacji dłużnika-specjalisty, co do jego wiedzy i praktycznych umiejętności skorzystania z niej (por. wyrok SN z 21 września 2005 r., IV CK 100/05, LEX nr ). Obok fachowych kwalifikacji od profesjonalisty wymaga się zwiększonego zaangażowania w podjęte działania przygotowujące i realizujące świadczenie. Chodzi o większą zapobiegliwość, rzetelność, dokładność w działaniach dłużnika. Przy ustalaniu wzorca należytej staranności dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (używa się także określenia "szczególna staranność") korzysta się z informacji zawartych w pragmatykach zawodowych, standardach formalnie obowiązujących dla określonych kierunków kształcenia, a także ze zbiorów norm formułowanych w ramach poszczególnych grup zawodowych, które określają właściwe dla danego środowiska zachowania (kodeksy etyczne, zbiory dobrych obyczajów itp.). W stosunku do Prezydenta Miasta miernik szczególnej staranności przy sprawowaniu przez niego władzy wykonaczej w strukturach gminy oceniać należy restrykcyjnie. Stanowisko to znajduje uzasadnienie w poglądach doktryny (zob. np. S. Dudzik, w: Działalność gospodarcza samorządu terytorialnego Problematyka Prawna Zakamycze 1998, s. 65-6) i w orzecznictwie sądowoadministarcyjnym. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 września 2011 r. I OSK 1022/11 LEX nr stwierdza m.in., iż "szczególna staranność" powinna być wyższa od należytej, a nawet wyższa od staranności wymaganej od prowadzącego działalność gospodarczą. Z konieczności zachowania szczególnej staranności wydaje się wynikać obowiązek sprowadzenia tego ryzyka do minimum bądź całkowitej jego eliminacji". Z istoty ryzyka wynika, iż wynik danego przedsięwzięcia nie jest znany, może się ono udać lub nie (patrząc z punktu widzenia ex ante), natomiast jego wyniki można ocenić po czasie (ex post). Jednym z wielu warunków, jakich wymaga prawnokarna konstrukcja ryzyka, także zwykłego, dla wyłączenia bezprawności czynu, jest, oprócz celu działania sprawcy, także pozytywna ocena bilansu korzyści i strat z czynności przedsięwziętych przez sprawcę. W literaturze przyjmuje się, dla typowych przedsięwzięć gospodarczych, iż ryzyko jest dozwolone

6 wtedy, gdy ewentualna korzyść będzie znacznie przewyższała stratę oraz to, iż w chwili podejmowania czynności prawdopodobieństwo nastąpienia szkody jest niewielkie, a prawdopodobieństwo korzyści duże. Odnosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy oczywistym jest, iż działania podejmowane przez Prezydenta Miasta Krakowa w związku z ubieganiem się o prawo do orgaznizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 roku nie mieszczą się w ramach ryzyka, bowiem kwoty jakie zostały pochłonięte w przedsięwzięcie nie miały szansy przynieść adekwatnych korzyści. Nie można przy tym stracić z pola widzenia, że cały proces ubiegania się o prawo do organizacji ZIO sprzeczny był nie tylko z interesem gminy, ale przede wszystkim z wolą mieszkańców. Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy projekt ubiegania się o zorganizowanie ZIO od samego początku nie miał poparcia społecznego, to Jacek Majchrowski jako Prezydent Miasta Krakowa, na samym początku powinien poddać ten projekt pod rozwagę opinii publicznej i w tej kwestii powinien przeprowadzić odpowiednie badania społeczne lub też referendum, a nie przystępować do projektu, który pochłonął ponad 8 mln złotych, by następnie zorganizować referendum w tej sprawie. Takie działanie należy ocenić jako wysoce niegospodarne i wyrządzające wielką szkodę majątkowa w budżecie Miasta Krakowa. Tym samym Jacek Majchrowski nie dopełnił swoich obowiązków mających na celu dbałość o budżet miasta, powodując szkodę wielkich rozmiarów. Zachowanie Prezydenta Miasta Krakowa opisane w zawiadomieniu wyczerpuje znamiona typu kwalifikowanego przestępstwa niegospodarności, albowiem na skutek działań Prezydenta Miasta Gmina Miejska Kraków poniosła szkodę w wielkich rozmiarach, która według dokumentacji przekroczyła co najmniej zł. Precyzyjne ustalenie wysokości wyrządzonej szkody winno być przedmiotem ustaleń organów prowadzących postępowanie przygotowawcze w niniejszej sprawie. (Tu podpisy 33 osobowej reprezentacji, z imienia i nazwiska, z podaniem adresu zamieszkania oraz podpis składającego zawiadomienie: Witolda Gadowskiego)