Gazetka uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Janusza Korczaka w Zdzieszowicach Nr 3/

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Gazetka uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Janusza Korczaka w Zdzieszowicach Nr 3/"

Jolanta Piasecka
6 lat temu
Przeglądów:

1 Uczniowski Szum W numerze: O Mikołaju słów kilka; Optymista a pesymista; Przepis na pierniczki; Humor. 1

2 Gazetka uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 Legenda o św. Mikołaju Dawno, dawno temu w Mirze na terenach dzisiejszej Turcji mieszkał mały chłopiec.

2 2 Gazetka uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 Legenda o św. Mikołaju Dawno, dawno temu w Mirze na terenach dzisiejszej Turcji mieszkał mały chłopiec. Na imię miał Mikołaj i pochodził z bardzo bogatej rodziny. Jego rodzice kupowali mu najlepsze zabawki, najpiękniejsze stroje. Nigdy nie brakowało mu strawy na stole, a potrawy jakie jadał były zawsze bardzo smaczne. Chłopiec lubił obserwować otaczający go świat i bardzo smuciło go, iż inne dzieci nie mają takiego dostatku jak on. Na świecie panowały bowiem: wielka bieda, głód i zarazy spowodowane licznymi wojnami oraz klęskami nieurodzaju. Mikołaj długo myślał czym spowodowany jest niedostatek innych i doszedł do wniosku, że Bóg ma na świecie tyle pracy, iż nie jest w stanie zadbać o wszystkich /ludzi w tym samym czasie. Postanowił pomóc Stwórcy w opiekowaniu się biednymi. Zawsze idąc do kościoła zabierał ze sobą tyle jedzenia i różnych łakoci ile tylko mógł unieść. Rozdawał je później biednym dzieciom i obserwował radość jaką wzbudzały w nich jego podarunki. Jego rodzice obserwowali te uczynki i cieszyli się, że mają takiego dobrego syna. Mówili, że wyrośnie na wspaniałego człowieka. Kiedy Mikołaj dorósł odziedziczył ogromną fortunę. Uznał, że nie potrzebuje takiego bogactwa i zaczął je rozdawać potrzebującym. O jego uczynkach oraz wielkiej pobożności mówiono w całej Mirze. Mieszkańcy tak go podziwiali, że został wybrany na biskupa. Pewnego razu Mikołaj spacerował ulicami i swoim zwyczajem obserwował życie miasta. Jego uwagę przykuła kłótnia dwóch mężczyzn. Jeden z nich domagał się od drugiego zwrotu długu lub oddania córek w niewolę w celu spłaceniu należności. Dłużnik miał oddać pieniądze lub wolność córek do następnego poranka. Czasu do działania nie zostało dużo, bo słońce już zachodziło. Mikołaj pobiegł do domu. Chwycił swój worek, w którym zazwyczaj nosił żywność dla ubogich i zaczął wkładać do niego rożnego rodzaju kosztowności. Kiedy worek był pełny, zaniósł go pod dom dłużnika. Wszyscy już spali, bo był środek nocy. Na

3 szczęście okno było otwarte. Mikołaj wrzucił przez nie zawartość swojego worka. Do domu wracał wielce uradowany, że znów spełnił dobry uczynek i pomógł Bogu przy wybawianiu ludzi z ich nieszczęść. Postanowił, że pozna piękne córki uratowanego mężczyzny z trzema oficerami, których również niedawno wybawił z opresji. Następnego dnia dłużnik obudził się rozpaczając, iż jego córki stracą wolność. Lecz kiedy wszedł do pomieszczenia z otwartym oknem, nie mógł uwierzyć własnym oczom. Na podłodze przed nim leżała bowiem wielka góra kosztowności. Nie wiedział skąd one się wzięły, ale czuł, że Bóg ulitował się nad jego nieszczęściem. Bogactwa wystarczyło zarówno na spłatę długu, jak i posag dla córek, które niedługo po tym dniu poznały trzech wspaniałych oficerów. Pan Bóg od dawna obserwował uczynki Mikołaja. Podobało Mu się jak biskup pomaga bliźnim. Zaś po tej nocy, kiedy mężczyzna pomógł dłużnikowi i jego córkom postanowił, że Mikołaj powinien zostać świętym. Dał też biskupowi możliwość robienia tego co kochał najbardziej, a więc uszczęśliwiania ludzi i wspierania najuboższych. I tak Bóg dał Mikołajowi dom na dalekiej północy, gdzie święty zbiera przez cały rok siły, aby przez jedną noc w roku przynieść prezenty dla wszystkich dzieci na świecie. Dzieci zaś co roku czekają na tę magiczną noc i marzą, że uda im się spotkać Świętego Mikołaja Złote myśli "Gdyby nuta powiedziała: jedna nuta nie czyni muzyki...nie było by symfonii. Gdyby słowo powiedziało: jedno słowo nie tworzy stronicy...nie było by książki. 3

4 Gdyby cegła powiedziała: jedna cegła nie czyni muru...nie było by domu. Gdyby kropla powiedziała: jedna kropla wody nie może utworzyć rzeki...nie było by oceanu. Gdyby ziarno zboża powiedziało: jedno ziarno nie może obsiać pola...nie było by żniwa. Gdyby człowiek powiedział: jeden gest miłości nie ocali ludzkości...nie byłoby nigdy na ziemi sprawiedliwości i pokoju, godności i szczęścia". Optymista i pesymista Michel Quoist Optymista To taka osoba, która postrzega świat jako dobre miejsce. Jest bardzo wesoła i pogodna. Nawet gdy jest w kiepskiej sytuacji i tak potrafi znaleźć w niej coś dobrego. Nie załamuje się. Pesymista To przeciwieństwo optymisty. Postrzega świat jako złe i nieciekawe miejsce to każdej sytuacji widzi jego ciemną stronę. Nie cieszy się zbyt często. Rzadko bywa radosna 4 JAK STAĆ SIĘ OPTYMISTĄ To wcale nie jest takie trudne! Musisz jednak trochę nad sobą popracować. Za każdym razem, kiedy najdą cię jakieś szare myśli, np. nie chcą ze mną grać,

bo jestem dziwny, uśmiechnij się i powiedz sobie, że to nie jest prawda. Ubieraj się w bardziej Pomyśl o swoich zaletach. Kolorowe ubrania. Częściej się uśmiechaj. Więcej rozmawiaj z innymi.

5 bo jestem dziwny, uśmiechnij się i powiedz sobie, że to nie jest prawda. Ubieraj się w bardziej Pomyśl o swoich zaletach. Kolorowe ubrania. Częściej się uśmiechaj. Więcej rozmawiaj z innymi. Nawet jeśli jesteś w trudnej sytuacji, pomyśl, jak ją rozwiązać. Może warto zapytać o radę znajomych. Pamiętaj, że to wcale nie jest takie straszne. Humor szkolny Mamusiu, ty to jesteś dziwna - mówi Jasio. - Dlaczego tak myślisz? - pyta mama. - Najpierw nauczyłaś mnie mówić, a teraz każesz mi siedzieć cicho. Nauczyciel na lekcji polskiego mówi do Jasia: - Jasiu, odmień w czasie teraźniejszym czasownik gonić. - Ja gonię, ty gonisz..., my gonimy, wy gonicie... - A oni? - pyta nauczyciel. - Oni uciekają, panie profesorze. Mama mówi do córki, która karmi kota: - Córeczko, tyle razy cię prosiłam, żebyś nie dawała kotu ziarna. Ziarno jest dla kanarka. - Tak mamusiu, wiem, ale kanarek jest w kocie. 5

6 Jasiu pyta mamy: - Mamo, kiedy będzie piękny dzień? - Nie wiem synu, a czemu pytasz? - Bo pani w klasie powiedziała, że któregoś pięknego dnia zwariuje. Jasiu z babcią siedzą i oglądają biegi maratońskie. - Jasiu, dlaczego oni tak biegają? - pyta babcia. - Bo ten, kto będzie pierwszy, dostanie złoto - powiedział Jasiu. Babcia zdziwiona: - To po co biegnie reszta? Jasiu siedzi w pierwszym rzędzie na koncercie symfonicznym z tatą i przygląda się basiście. Po chwili znudzony mówi: - Tato, jak ten pan przepiłuje te duże skrzypce, to już pójdziemy do domu? Jasiu przychodzi spóźniony do szkoły. Pani pyta: - Jasiu dlaczego się spóźniłeś? Może ty nie masz budzika? - Mam proszę Pani!! Tylko on zawsze dzwoni wtedy, kiedy ja śpię! 6

7 Przepis na pierniczki.składniki na sztuk: 1/4 szklanki miodu 80 g masła 1/2 szklanki miałkiego brązowego cukru lub cukru pudru 1 jajko 2 i 1/4 szklanki mąki pszennej 1 łyżeczka sody oczyszczonej 1,5-2 łyżki przyprawy korzennej do piernika opcjonalnie: 1 łyżeczka kakao (jeśli lubicie, gdy pierniczki mają ciemniejszy kolor) Miód, masło i cukier podgrzać w garnuszku i wymieszać, do rozpuszczenia się cukru, przestudzić. Dodać pozostałe składniki i wyrobić lub zmiksować. Jeśli ciasto będzie zbyt sypkie dodać więcej płynnego miodu do osiągnięcia odpowiedniej konsystencji i zmiksować. Jeśli ciasto będzie zbyt miękkie, schłodzić (będzie się lepiej wałkowało). Wałkować na stolnicy na grubość 2-3 mm lekko podsypując mąką (grubsze pierniczki są bardziej miękkie po upieczeniu). Wykrawać pierniczki o dowolnych kształtach i przekładać na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Układać na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i piec około 8-10 minut w temperaturze ºC. Uważać, by nie piec za długo, będą zbyt kruche i będą miały posmak goryczy. Wyjąć z piekarnika, wystudzić na kratce. Zespół redakcyjny: Alicja Kurpas, Dominika Sznapka, Zuzanna Zielińska, Armin Fikus, Kinga Jezierzańska, Jessica Bałachowska, Amelia Janic, Helena Fikus opiekun Justyna Garbacz 7

Podobne dokumenty

NUMER 12 Grudzień 2017

NUMER 12 Grudzień 2017 W tym numerze: Legenda Świętego Mikołaja Z życia Naszego Domu Solenizanci grudnia KONKURS Redagują: Iwona Fedorek Marta Pakuła Ineza Florczyk Anna Rzodkiewicz SOLENIZANCI GRUDNIA