PARAJEŹDZIECTWO Nr 1/2010 ISSN

Transkrypt

1 PARAJEŹDZIECTWO Nr 1/2010 ISSN Stowarzyszenie Jeździeckie Osób Niepełnosprawnych Hippoland

2 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Spis treści: I. Nowe programy paraujeżdżeniowe. Pytania, dyskusje i wątpliwości...3 II. Szkolenia Szkolenie z technik masażu i stretchingu Naturalne metody treningu koni Szkolenie z Nicholasem Rodgersem...8 III. Początek sezonu: XI Ogólnopolskie Zawody w Paraujeżdżeniu...10 IV. Zawody w Vallensbæk...16 V. Danka Izdebska opowiada...21 PARAJEŹDZIECTWO ISSN wydawca: Stowarzyszenie Jeździeckie Osób Niepełnosprawnych Hippoland adres wydawcy i redakcji: ul. Kickiego 2 lok. U Warszawa telefon: (22) redakcja@hippoland.pl redakcja: Jadwiga Maźnicka-Maciaszek Magdalena Jarmuła Małgorzata Pyrka-Majerkiewicz Aleksandra Krypa przygotowanie i druk: P.P.H.U. Vespa-Druk ul. Mazowiecka 77a, Warszawa-Wesoła Na okładce: 2

3 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO I. Nowe programy paraujeżdżeniowe. Pytania, dyskusje i wątpliwości. W 2010 roku Międzynarodowa Federacja Jeździecka wprowadziła nowe programy paraujeżdżeniowe. Jednocześnie wycofano z rywalizacji międzynarodowej poprzednie grupy programów, zatwierdzone jeszcze przez IPEC. Obecnie mamy do wyboru 4 programy dla każdego poziomu: program Novice, program drużynowy, program indywidualny mistrzowski oraz program dowolny z muzyką. Największa nowość to wprowadzenie elementów chodów bocznych (zwroty na zadzie, łopatką do wewnątrz) w poziomach I-III oraz wprowadzenie chodów zebranych na poziomie III w programach mistrzowskich. Tylko wymienione wyżej programy mogą być umieszczane w propozycjach zawodów międzynarodowych FEI. Wprowadzenie tych zmian wywołało mieszane uczucia w środowiskach parajeździeckich w wielu krajach. Powszechnie uważa się, że są one ukłonem w stronę najlepszych zawodników, którzy zajmują czołowe miejsca w zawodach najwyższej rangi. Inną genezę przypisuje się zmianom w programach poziomu III wcześniejsze programy były zbyt proste w stosunku do możliwości zawodników z trójki. Mówi się także o ogromnej przepaści dzielącej nowe programy Novice od następnych pod względem trudności programów drużynowych. Programy Novice zostały ułożone z myślą o zawodnikach początkujących, co w praktyce oznacza, że w rywalizacji międzynarodowej są one stosowane dla kategorii Junior (do 18 lat) lub Młody Jeździec (do 21 lat). Fot. Szymon Piątkowski Nowe wyzwanie - chody boczne 3

4 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Co to oznacza dla polskiego parajeździectwa? Z pewnością pojawia się w tej sytuacji ważne pytanie. Jak należy dobierać programy na zawodach krajowych, aby z jednej strony umożliwić rywalizację zawodnikom o różnym poziomie zaawansowania, a z drugiej dać szansę najlepszym parom na zaprezentowanie swoich umiejętności? Jedną ze strategii rozwoju polskiego parajeździectwa jest prowadzenie rywalizacji sportowej w dwóch grupach A i B. Grupa A to zawodnicy startujący zgodnie ze swoim poziomem klasyfikacji funkcjonalnej. Grupa B to zawodnicy startujący poniżej poziomu swojej klasyfikacji funkcjonalnej, bądź jeszcze takowej nieposiadający. Podział ten jak na razie przynosi zamierzone rezultaty. Zawodnicy w grupie B stopniowo rozwijają swoje umiejętności i po sezonie lub dwóch przechodzą do rywalizacji sportowej w grupie A. Niestety, pojawia się tu pewien problem. Zawodnik uprawiający jeździectwo od 15 lat wykonuje ten sam program, co zawodnik mający zaledwie 15 lat. Młody debiutant z góry zostaje skazany na przegraną w rywalizacji z bardziej doświadczonym zawodnikiem przygotowującym się do walki o olimpijską nominację. Być może już czas, aby na zawodach krajowych wprowadzić osobną kategorię junior, która byłaby rozgrywana na łatwiejszych programach, zamiast wymagać od młodziutkich zawodników, by prezentowali programy, którym nie są w stanie sprostać zarówno fizycznie, jak również mentalnie. I jeszcze jedna sprawa. Trudniejsze programy stawiają większe wymagania nie tylko zawodnikom i ich koniom. To także wyzwanie dla tych wszystkich, którzy prowadzą treningi sportowe dla niepełnosprawnych. Są wśród nich instruktorzy sportu, instruktorzy rekreacji oraz instruktorzy hipoterapii. I to oni najczęściej przygotowują konie dla swoich podopiecznych. Większość tych koni pracuje na co dzień jako wierzchowce do rekreacji lub hipoterapii. Nie spodziewajmy się, że taki koń będzie w stanie osiągnąć przyzwoity wynik w programie mistrzowskim III lub IV poziomu. Dokumentacja sędziowska dla nowych programów. Magdalena Jarmuła 4

5 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO II. Szkolenia Stowarzyszenie Hippoland rozpoczęło rok 2010 od zorganizowania trzech bardzo interesujących szkoleń. Były one zaadresowane głównie do trenerów, zawodników, luzaków i innych osób tworzących polskie parajeździectwo. Chcemy też, aby przysłużyły się one realizacji naszego nadrzędnego celu, jakim jest wspieranie zawodników, którzy przygotowują się do udziału w wysokiej rangi zawodach, również międzynarodowych, a w przyszłości będą walczyć o kwalifikacje na Igrzyska Paraolimpijskie w Londynie w 2012 roku i w Rio de Janeiro w 2016 roku. Szkolenie z technik masażu i stretchingu W dniach lutego odbyło się w Warszawie szkolenie pokazujące, jak prawidłowo masować konia i robić z nim ćwiczenia rozciągające, tzw. stretching. Szkolenie poprowadziła Katarzyna Żukiewicz, lekarz weterynarii, dyplomowany chiropraktyk, fizjoterapeuta i akupunkturzysta, pracownik Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Bardzo dziękuję władzom Fundacji Hej Koniku za udostępnienie nam swojego Ośrodka Hipoterapii na niezwykle preferencyjnych warunkach. Bez tej pomocy szkolenie prawdopodobnie by się nie odbyło. W szkoleniu wzięło udział trzynastu trenerów paraujeżdżenia, a pięciu z nich szkoliło się razem ze swoimi zawodnikami oraz ich końmi. Wspólnie uczyli się technik masażu na swoich koniach i mogli od razu rozpoznać ich potrzeby, wskazać partie ciała wymagające rozluźnienia i systematycznej pracy, tak aby zwierzęta lepiej znosiły treningi, męczące podróże i stresujące starty w zawodach. Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek 5

6 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Szkolenie było bardzo ciekawe i nowatorskie. W części teoretycznej prowadząca przypomniała uczestnikom wybrane zagadnienia z anatomii konia. Następnie wytłumaczyła, na czym polega terapia manualna, oraz omówiła podstawowe techniki masażu i stretchingu. W części praktycznej kursu znalazły się zagadnienia takie jak: podejście do konia-pacjenta, praktyczna ocena stanu tkanek i mięśni oraz lokalizacja miejsc, które wymagają terapii. Każdy z uczestników miał możliwość przećwiczenia różnych technik masażu oraz stretchingu. Szkolenie bardzo wzbogaciło umiejętności i warsztat pracy trenerów oraz zawodników. Z pewnością przełoży się to na poprawę wyników sportowych, nie mówiąc już o zadowoleniu koni! Szkolenia tego typu bardzo dobitnie pokazują nam, że konie to wrażliwe, delikatne i wyczulone zwierzęta; zwierzęta wymagające od nas ogromnej troski, staranności i wyczucia. W zamian za to oferują nam oddanie, posłuszeństwo i niezwykłą współpracę. Mamy nadzieję, iż uda się nam kontynuować szkolenia z panią Katarzyną Żukiewicz i zdobywać dzięki nim coraz wyższe kwalifikacje w pielęgnowaniu koni. Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek 6

7 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Naturalne metody treningu koni W dniach marca zorganizowaliśmy drugą edycję szkolenia z tzw. naturalnych metod treningu koni. Szkolenie odbyło się koło Legionowa, w Stajni Klucz - gościnnym Ośrodku Hipoterapii i Jeździectwa państwa Grażyny i Michała Kojro. Drugi stopień wtajemniczenia w naturalne metody treningu koni uzyskało szesnastu uczestników, w tym dwunastu trenerów i czterech zawodników. W treningu uczestniczyło też sześć koni. Szkolenie prowadziła, tak jak poprzednio, pani Monika Damec, dyplomowana trenerka szkoły Silversand Horsmenship. Szkoła ta specjalizuje się w treningu opartym na metodach naturalnych, a więc polegającym na zrozumieniu natury koni, wykorzystaniu ich wrodzonych predyspozycji i pracy z psychiką tych zwierząt. Tym razem część szkolenia odbywała się już z grzbietu konia, a nie jak poprzednio tylko z ziemi, czyli z poziomu konia. Na tym pierwszym szkoleniu uczestnicy poznawali różne zachowania koni oraz to, co one oznaczają w relacji konia z człowiekiem. Dla przykładu - gdy koń podchodzi do człowieka zbyt blisko i wkracza w jego przestrzeń osobistą, oznacza to, że chce dominować. W czasie jazdy przejawia się to zwykle lekceważeniem jeźdźca. Przede wszystkim jednak człowiek doznaje tej dominacji podczas zabiegów wykonywanych z ziemi - podczas czyszczenia, siodłania, gdy koń potrafi wepchnąć się na jeźdźca lub kręci się po boksie. Druga edycja szkolenia pomogła zrozumieć reakcje koni w sytuacji, gdy człowiek znajduje Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek 7

8 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 się już na ich grzbiecie. Uczestnicy dowiedzieli się, co odczuwają konie podczas najmniejszego choćby przemieszczenia się jeźdźca, w sytuacji utraty równowagi, czy dotykania nogami wrażliwych okolic końskiego brzucha. W szkoleniu wzięły udział dwa konie zaliczane do tzw. koni trudnych. Praca z nimi dała pozytywne rezultaty, a trenerzy otrzymali szczegółowe wskazówki dotyczące dalszej pracy w domu. Szkolenie z Nicholasem Rodgersem Szkolenie z naszym konsultantem zagranicznym Nicholasem Rodgersem, planowane na koniec kwietnia, z powodu wybuchu wulkanu na Islandii i wstrzymania lotów ostatecznie odbyło się w dniach 7-9 maja w Ośrodku Jeździeckim Aromer. Mimo przesunięcia w szkoleniu wzięli udział wszyscy członkowie kadry narodowej. Uczestniczyli w nim również trenerzy tych zawodników oraz dziewięciu trenerów-obserwatorów. Z treningów i możliwości konsultacji z trenerem-koordynatorem skorzystało łącznie dziewiętnaście osób. Nicholas Rodgers dzięki temu, że współpracuje z nami od 2009 roku, bardzo dobrze poznał już naszych zawodników i ich konie. Podczas swoich wizyt w Polsce prowadzi on indywidualne treningi z zawodnikami naszej kadry, a także z zawodnikami kandydującymi do tej grupy. Pozwala to na zaplanowanie pracy treningowej z polskimi trenerami i na systematyczne przygotowania do igrzysk w Londynie w 2012 roku. Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek Uczestnicy szkolenia wraz z Nickiem Rodgersem (w środku - w niebiesko-białej kurtce). 8

9 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Zgodnie z sugestiami uczestników szkolenia największy nacisk został położony na zajęcia praktyczne. Wiedza teoretyczna przekazywana była w dużym stopniu w czasie sesji praktycznych. Nicholas Rodgers prowadził zajęcia indywidualnie z poszczególnymi zawodnikami i ich trenerami, co pozwalało uczestnikom bezpośrednio korygować błędy i szybciej się uczyć. W trakcie szkolenia poruszony został problem nowych programów paraujeżdżeniowych, szczególnie mistrzowskich. Programy te stawiają przed zawodnikami z poziomów I-III bardzo duże wymagania techniczne, gdyż muszą się oni zmierzyć z tzw. chodami bocznymi - do tej pory wymaganymi jedynie na poziomie IV. Zmiany te wymagają także większej wiedzy i umiejętności praktycznych od trenerów przygotowujących konie dla naszych zawodników. Ograniczają też wybór koni do paraujeżdżenia. Oprócz tego na szkoleniu omawiano kwestię odporności zawodników na stres związany ze startem w zawodach. Stowarzyszenie Hipplonad zamierza więc nawiązać współpracę z psychologiem sportu, aby pomóc naszym sportowcom i ułatwić im osiąganie coraz lepszych wyników. Psycholog będzie pracował indywidualnie z każdym z zawodników, przekaże także odpowiednią wiedzę trenerom. Szkolenia dla zawodników i trenerów są niezbędne do tego, by wzbogacić i uporządkować wiedzę oraz umiejętności, które zdobywa się podczas codziennych treningów w macierzystych klubach. Wiedza ta i umiejętności są konieczne, aby nasi zawodnicy zajmowali coraz lepsze miejsca w rankingach międzynarodowych oraz by mogli zbliżyć się do światowej czołówki. Regularne organizowanie szkoleń mobilizuje wszystkich do planowania treningów, aktualizowania celów sportowych i do ich realizacji. Bez szkoleń osiągnięcie postępów w sporcie byłoby niemożliwe. Wszystkie opisane szkolenia odbyły się dzięki dotacjom Ministerstwa Sportu i Turystyki RP, za które w imieniu całego środowiska parajeździeckiego składamy ogromne podziękowania. Zaplanowane na kwiecień szkolenie dla kandydatów na klasyfikatorów, które ze względu na wybuch wulkanu na Islandii i odwołane loty zmuszeni byliśmy przełożyć, odbędzie się w październiku. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek 9

10 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 III. Początek sezonu: XI Ogólnopolskie Zawody w Paraujeżdżeniu. Już po raz jedenasty Stowarzyszenie Hippoland zorganizowało ogólnopolskie zawody w paraujeżdżeniu. Była to pierwsza w tym sezonie impreza parajeździecka, a odbyła się ona w dniach kwietnia w podwarszawskim Józefinie, na terenie ośrodka Aromer. Zawody w paraujeżdżeniu powróciły do Józefina po blisko trzyletniej przerwie. Mimo długiej zimy, na skutek której zniszczeniu uległy podłoża treningowe w wielu ośrodkach, na starcie stanęło aż dwudziestu pięciu zawodników z ośmiu klubów, w tym prawie cała czołówka polskiego parajeździectwa. Zabrakło niestety zawodników z Kisielnicy, którzy przez ostatnich kilka lat zajmowali czołowe miejsca na poziomach I-II. Zawody rozgrywano zgodnie z nowymi programami paraujeżdżeniowymi, które stawiają większe wymagania zarówno zawodnikom, jak również ich koniom. Klasyfikacja końcowa zawodów uwzględniała wyniki programu indywidualnego Novice oraz programu dowolnego z muzyką. Zawody zakończyły się zwycięstwem aktualnego mistrza Polski, Mariusza Woszczka, na Darii (Hej Koniku!). Druga była Patrycja Gepner na Romeo (Centauri), trzeci zaś Kamil Wojda (Hej Koniku!). Kamil również startował na klaczy Daria, którą dzielił z kolegą klubowym. Mimo że oba występy Darii sklasyfikowano wysoko, a każdy z wyników przekroczył 62%, wyraźnie było widać, że szesnastoletnia klacz nie czuje się dobrze w programach poziomu IV. Ćwiczenie elementów z IV poziomu (w tym chodów zebranych oraz bocznych) w przyszłości może się niekorzystnie odbić na rytmie, rozluźnieniu, a przede wszystkim na regularności, co zresztą już teraz można było zauważyć w trakcie przejazdów konkursowych. Mateusz i Natawa z włocławskiej Piątki. 10

11 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Tomasz Zdańkowski na Ernalu. Młody debiutant z Szymanowa. Poprawne, chociaż nierówne przejazdy zaprezentowała Patrycja Dziubińska (Hippoland), startująca na swoim nowym koniu Amaretto. Para ta pokazała na czworoboku kilka naprawdę dobrych elementów, co optymistycznie rokuje na przyszłość. Ostatecznie Patrycja zakończyła zawody z czwartą lokatą. Na piątym miejscu znalazł się junior Adam Lubowicki (Centauri) startujący na Ekstazie. Dzięki dobremu programowi dowolnemu (63,25%) wyprzedził on bardziej rutynowanego Tomasza Zdańkowskiego jadącego na Ernalu. Para ta dość późno rozpoczęła przygotowania do sezonu i nie zdążyła wprowadzić kilku nowych, obowiązkowych elementów do swojego Küru. Udane starty w grupie A zaliczyli także młodzi zawodnicy z Uczniowskiego Klubu Sportowego 5 z Włocławka - Marika Fijałkowska na klaczy Dalila oraz 11

12 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Marika i Dalila. Mateusz Ziółkowski na Natawie. Pozostali zawodnicy z grupy A zakończyli sportowe zmagania w pierwszym dniu zawodów, gdyż nie mieli przygotowanych programów dowolnych z muzyką. Niestety wśród nich znalazła się także Ola Mąkosa (Hippoland) na swoim nowym koniu Herubinie. Mimo poprawnego przejazdu w kategorii Novice para ta nie mogła uczestniczyć w dalszej części rozgrywek. Miejmy nadzieję, że na następnych zawodach zobaczymy Olę i Herubina w obu programach. 14-letnia Ola Mąkosa na Herubinie. W grupie B wystartowało trzynastu zawodników, wśród nich kilku zupełnie nowych. Na zawodach parajeździeckich zadebiutowała między innymi Agnieszka Katana z Katowic na koniu Jeans Blue oraz grupa niepełnosprawnych sportowców z Szymano- 12

13 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO wa koło Morąga: Ewa, Justyna, Patryk i Mateusz, startujący na koniach użyczonych przez Hippoland. Na sportowej mapie polskiego parajeździectwa przybyły więc dwa nowe kluby. Choć wyniki w grupie B nie były imponujące (nikomu nie udało się przekroczyć magicznej granicy 60%), zdobyte doświadczenia na pewno zaprocentują na następnych zawodach. Kwietniowe zawody w Józefinie były bardzo ważnym sprawdzianem dla naszej kadry narodowej. Jednym z wymogów stawianych członkom kadry jest uzyskanie określonego wyniku w tzw. programach mistrzowskich. Nowe programy mistrzowskie 2010 okazały się za trudne dla niektórych naszych kadrowiczów. Zwycięsko wyszedł z tej próby Mariusz Woszczek startujący na Darii. Para ta osiągnęła bardzo dobry rezultat 64,44%. Występy zawodników z grupy B. 13

14 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Dobre przygotowanie do sezonu potwierdziła również nasza olimpijska para: Patrycja Gepner i Romeo, a jej program mistrzowski został oceniony na 61,50%. Zawodom paraujeżdżeniowym towarzyszył dwudniowy piknik integracyjny Brykajmy razem. Zmaganiom zawodników kibicowała licznie zgromadzona publiczność, co nie jest typowym elementem zawodów ujeżdżeniowych, więc tym bardziej nas wszystkich to ucieszyło. Szczegółowe wyniki zawodów: Magdalena Jarmuła Patrycja Dziubińska na nowym koniu Amaretto Zdjęcia: Szymon Piątkowski Ceremonia dekoracji 14

15 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Ceremonia dekoracji Najlepsi zawodnicy z poziomu IV 15

16 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 IV. Zawody w Vallensbæk Tegoroczny sezon startów zagranicznych zainaugurował wyjazd do Vallensbæk w Danii na trzygwiazdkowe Międzynarodowe Zawody CPEDI*** (Competition Para Equestrian Dressage International). Zawody rozegrano w dniach maja. Polska reprezentacja parajeździecka wystąpiła w składzie: Zawodnicy: Patrycja Gepner, poziom IV i koń Romeo, Patrycja Dziubińska, poziom IV i koń Amaretto, Mariusz Woszczek, poziom II i klacz Daria, Tomasz Zdańkowski, poziom III i koń Ernal. Trenerki: Luiza Rębkowska, Katarzyna Zabłocka. Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek Polska ekipa w Vallensbaek. 16

17 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek Patrycja Gepner i Romeo. Luzacy: Natalia Smagacz, Dariusz Gajek (również kierowca). Szef ekipy: Jadwiga Maźnicka-Maciaszek. W zawodach wzięło udział 47 zawodników z 11 krajów. Składały się one z dwóch imprez: Międzynarodowych Zawodów w Paraujeżdżeniu o randze trzech gwiazdek oraz Mistrzostw Krajów Skandynawskich. Zawodnicy startowali w grupach sprawnościowych zgodnie z klasyfikacją, a więc poziomami IV, III, II, Ia i Ib. Każdy przejazd bez względu na to, czy zawodnik brał udział w mistrzostwach, czy w zawodach, był sędziowany aż przez pięciu (!!!) sędziów międzynarodowych. Na zawodach w ujeżdżeniu obowiązuje trzyosobowy skład komisji sędziowskiej. Tylko na zawodach wysokiej rangi, takich jak Mistrzostwa Świata lub Europy, igrzyska olimpijskie czy paraolimpijskie, obowiązuje pięcioosobowy skład sędziowski. W Vallensbak po każdym przejeździe zawodnicy otrzymywali aż pięć arkuszy sędziowskich z wpisanymi przez sędziów ocenami i uwagami. Sędziowie zapisują swoje spostrzeżenia i wskazówki odnośnie prawie każdego ruchu, jaki wykonuje para: koń i jeździec. Jest to bardzo cenne, gdyż dzięki tym uwagom zawodnicy 17

18 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek Mariusz Woszczek i Daria. wiedzą, jak poprawić każdy element przejazdu na czworoboku. Po zakończeniu przejazdów uczestnicy z niecierpliwością oczekują na te arkusze, aby wspólnie z trenerami przeanalizować swoje przejazdy i wyciągnąć z nich wnioski na przyszłość. Wskazówki od doświadczonych sędziów międzynarodowych, również te otrzymane w Danii, są szczególnie istotne dla zawodników, którzy marzą o dalszej karierze w paraujeżdżeniu, z udziałem w igrzyskach paraolimpijskich włącznie. Ilość zawodników na poszczególnych poziomach: Poziom IV 16 Poziom III 9 Poziom II 10 Poziom Ib 10 Poziom Ia 2 Zawodnicy startowali trzykrotnie: w konkurencjach drużynowych, mistrzowskich i dowolnych. 18

19 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Wyniki naszych zawodników: Przejazdy drużynowe: Patrycja Gepner i koń Romeo 60,69%, Patrycja Dziubińska i koń Amaretto 56,56%, Mariusz Woszczek i klacz Daria 64,67%, Tomasz Zdańkowski i koń Ernal 57,48%. Programy mistrzowskie: Patrycja Gepner i koń Romeo 63,42%, Patrycja Dziubińska i koń Amaretto 56,97%, Mariusz Woszczek i klacz Daria 61,90%, Tomasz Zdańkowski i koń Ernal 58,33%. Programy dowolne: Patrycja Gepner i koń Romeo 64,95%, Patrycja Dziubińska i koń Amaretto 58,45%, Mariusz Woszczek i klacz Daria 64,70%, Tomasz Zdańkowski i koń Ernal 60,50%. Fot. Jadwiga Maźnicka-Maciaszek Tomasz Zdańkowski i Ernal. 19

20 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 W Danii byliśmy już po raz drugi i tak jak w ubiegłym roku, tak i teraz mieliśmy do czynienia z bardzo dobrą, profesjonalną organizacją zawodów. Oprócz tego cieszyliśmy się ze wspaniałej, ciepłej i przyjaznej atmosfery stworzonej przez Duńczyków. Oby więcej takich imprez! W tym roku reprezentacja Polski w paraujeżdżeniu będzie jeszcze startowała w zawodach w Hartpury i Millfield w Wielkiej Brytanii. W Hartpury w dniach lipca zorganizowany zostanie Międzynarodowy Festiwal Ujeżdżenia, w ramach którego odbędą się zarówno zwykłe (CDI), jak i parajeździeckie (CPEDI***) zawody oraz wiele pięknych pokazów ujeżdżenia koni. Polskę będzie reprezentowało czworo zawodników. W Millfield natomiast odbędą się zawody parajeździeckie dla młodych jeźdźców i dzieci (CPEDIY/J/Ch) oraz dla juniorów aż do 25 lat (CPEDI1*). Na te zawody planujemy wystawić ekipę składającą się z aż sześciu zawodników. Stowarzyszenie Jeździeckie Osób Niepełnosprawnych Hippoland we współpracy z Komisją Parajeździectwa PZJ po namyśle i długich dyskusjach podjęło decyzję o rezygnacji z wyjazdu polskiej ekipy na Mistrzostwa Świata w Paraujeżdżeniu, które odbędą się we wrześniu tego roku w Kentucky, w USA. Wziąwszy pod uwagę kwestie techniczne, finansowe, stopień wyszkolenia naszych zawodników oraz inne czynniki, doszliśmy do wniosku, że bardziej korzystne będą co najmniej trzy wymienione wyżej starty zagraniczne zamiast tylko jednego. Wyjazd na Mistrzostwa Świata w USA byłby bardzo kosztowny, a zawodnicy musieliby jeździć na pożyczonych koniach, gdyż przetransportowanie koni samolotem jest zbyt drogie. Przed nami zaledwie dwa lata do Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie. Udział w treningach i zawodach jest jednym z warunków odniesienia sukcesu. Oby tych startów było zatem jak najwięcej! Jadwiga Maźnicka-Maciaszek 20

21 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO V. Danka Izdebska opowiada Dzieciństwo. Wakacje na wsi u dziadków Krowy, kaczki, kury i koń. Wielki koń! Nie podchodź do konia, bo cię kopnie! Nie podchodź do konia, bo cię ugryzie! Ten koń to chyba strasznie niebezpieczne zwierzę myślałam wtedy Hm Jeszcze rok temu tak myślałam Dwa lata temu wykryto u mnie nowotwór. Operacja, chemioterapia, strach Rehabilitacja I wtedy pojawiła się możliwość skorzystania z hipoterapii. Ale przecież ten koń jest taki straszny i taki wielki! Ciekawość jednak zwyciężyła w walce ze strachem. A może nie tylko ciekawość? Może to też chęć poznania czegoś nowego Otarłam się przecież o śmierć. Właściwie to cały czas ona krąży gdzieś wokół mnie. Przecież nie ma gwarancji, że jestem wyleczona na 100%. Fot. ze zbiorów autorki 21

22 PARAJEŹDZIECTWO 1/2010 Niby nikt z nas nie wie, jak długo będzie żył, ale kiedy zetkniemy się ze śmiercią, to coś się w nas zmienia Postanowiłam spróbować Przełamać strach Od roku uczestniczę w hipoterapii Powoli przyzwyczajam się do koni. Uczę się nie tylko siedzieć i jeździć na koniu. Stajnia i konie to dla mnie zupełnie nowy, nieznany świat. A nawet język. Ogłowie, nachrapnik, popręg, wodze Jeszcze niedawno nie wiedziałam, co to takiego. Powoli uczę się Uczę się, co znaczą sygnały dawane mi przez konia Dużo tego Oj, dużo! Ale jaka przy tym radość, kiedy uda się przez chwilę pokłusować Kiedy uda się wyczyścić kopyta koniowi, do którego jeszcze niedawno bałam się podejść Rehabilitacja niepostrzeżenie zamieniła się w hobby Lubię te zajęcia Moje obolałe kości i mięśnie chyba też, bo od czasu kiedy jeżdżę konno, bolą mnie znacznie mniej No mięśnie czasem bolą, ale tak zdrowo Poćwiczyły, to i poboleć muszą Moja hipoterapeutka jest bardzo cierpliwa. To właśnie jej w dużym stopniu zawdzięczam to, że nie zniechęciłam się do zajęć. I co najciekawsze, okazało się, że koń wcale nie jest taki straszny Wręcz przeciwnie Konie to fajne zwierzęta. Każdy ma inny charakter. A niektóre nawet charakterek Danka Izdebska 22

23 1/2010 PARAJEŹDZIECTWO Autorzy tekstów Jadwiga Maźnicka-Maciaszek instruktorka jazdy konnej, woltyżerki terapeutycznej i sportowej, od 1989 roku hipoterapeutka, założycielka i prezes Stowarzyszenia Jeździeckiego Osób Niepełnosprawnych oraz Fundacji Hippoland, dobry duch polskiego parajeździectwa. Magdalena Jarmuła sędzia ujeżdżenia z licencjami także na sędziowanie skoków i zaprzęgów. Od 2002 roku sędzia międzynarodowy paraujeżdżenia. Członek Komisji Parajeździectwa PZJ od początku jej istnienia. Danka Izdebska niepełnosprawna amazonka, pacjentka Ośrodka Hipoterapii Hippoland. 23

24 Kalendarz zawodów parajeździeckich r. Mistrzostwa Świata Kentucky/ USA r. Zawody Międzynarodowe Osób Niepełnosprawnych w ujeżdzeniu Praga/Czechy r. Szkolenie dla klasyfikatorów paraujeżdżenia poprowadzi pani Lynn Lawford (GBR) klasyfikator międzynarodowy r. VI Mistrzostwa Polski Osób Niepełnosprawnych w Ujeżdżeniu r. Szkolenie dla trenerów i zawodników paraujeżdżenia poprowadzi konultant zagraniczny naszej kadry pan Nicholas Rodgers (GBP) r. Szkolenie z masażu i stretchingu koni - II stopień Gdzie szukać informacji na temat parajeździectwa? Stowarzyszenie Jeździeckie Osób Niepełnosprawnych HIPPOLAND ul. Kickiego 2, lok. U-2, Warszawa, tel , Fundacja Pomocy Młodzieży i Dzieciom Niepełnosprawnym Hej, Koniku Polskie Towarzystwo Hipoterapeutyczne Ministerstwo Sportu i Turystyki Międzynarodowa Federacja Jeździecka Polski Związek Jeździecki Publikacja dofinansowana ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki RP