Wniosek DECYZJA RADY

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia COM(2013) 289 final 2013/0155 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony PL PL

2 UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU/INFORMACJE OGÓLNE Załączony wniosek stanowi prawny instrument upoważniający do podpisania i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony. Podstawą stosunków między UE a Ukrainą jest obecnie Umowa o partnerstwie i współpracy, która weszła w życie w 1998 r. Na 13. szczycie UE-Ukraina zorganizowanym w Paryżu w 2008 r. przywódcy UE i Ukrainy uzgodnili, że następcą Umowy o partnerstwie i współpracy powinien być układ o stowarzyszeniu. Układ o stowarzyszeniu między UE a Ukrainą jest pierwszym z nowej serii Układów o stowarzyszeniu z państwami należącymi do Partnerstwa Wschodniego. Negocjacje dotyczące tego wszechstronnego i ambitnego układu między UE i Ukrainą rozpoczęły się w marcu 2007 r. Po zapadnięciu decyzji o przystąpieniu Ukrainy do Światowej Organizacji Handlu (WTO), UE i Ukraina rozpoczęły w lutym 2008 r. negocjacje w sprawie pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu (DCFTA) stanowiącej zasadniczy element Układu o stowarzyszeniu. Układ o stowarzyszeniu ma na celu przyspieszenie procesu pogłębiania stosunków polityczno-gospodarczych między Ukrainą i UE, a także zapewnienie stopniowego dostępu Ukrainy do części unijnego rynku wewnętrznego, między innymi poprzez ustanowienie DCFTA. Jest to konkretny sposób wykorzystania dynamiki stosunków między UE a Ukrainą z naciskiem na wspieranie kluczowych reform, na ożywienie gospodarcze oraz wzrost, sprawowanie rządów i współpracę sektorową. Układ stanowi również program reform dla Ukrainy, który jest oparty na wszechstronnym programie zbliżania ustawodawstwa ukraińskiego do norm unijnych i do którego wszyscy partnerzy Ukrainy mogą się przyłączyć i wokół którego mogą skoncentrować swoją pomoc. Pomoc UE dla Ukrainy jest powiązana z programem reform, jaki wynika z Układu. Szczególną rolę odgrywa tutaj program wszechstronnego rozwoju instytucjonalnego. Na 15. szczycie UE-Ukraina zorganizowanym dnia 19 grudnia 2011 r. UE oraz Prezydent Ukrainy poinformowali, że osiągnięto porozumienie w sprawie treści Układu o stowarzyszeniu. Dnia 30 marca 2012 r. główni negocjatorzy po stronie Unii Europejskiej i Ukrainy parafowali tekst Układu o stowarzyszeniu. Dnia 19 lipca 2012 r. negocjatorzy handlowi reprezentujący obydwie strony parafowali część Układu dotyczącą DCFTA. Dnia 10 grudnia 2012 r. Rada do Spraw Zagranicznych przyjęła konkluzje w sprawie Ukrainy, wyrażając zobowiązanie UE do podpisania Układu o stowarzyszeniu, w tym DCFTA, jak tylko władze Ukrainy wykażą, że podejmowane są zdecydowane działania i osiągane są konkretne postępy w trzech obszarach (wybory, wybiórcza sprawiedliwość oraz ogólne reformy przewidziane w programie stowarzyszeniowym), o ile to możliwe przed szczytem Partnerstwa Wschodniego w Wilnie zaplanowanym na listopad 2013 r. Rada zaznaczyła również, że podpisaniu Układu mogłoby towarzyszyć rozpoczęcie tymczasowego stosowania pewnych jego części. Przewiduje się tymczasowe stosowanie w celu utrzymania w stanie równowagi wspólnych interesów gospodarczych oraz wspólnych wartości, a także podtrzymania po stronie UE i Ukrainy wspólnej woli rozpoczęcia wykonywania i egzekwowania różnych części Układu, tak aby zwiększyć szybki wpływ reform na kwestie związane z poszczególnymi sektorami przed zawarciem Układu. PL 2 PL

3 Zgodnie z prośbą wyrażoną w konkluzjach Rady dnia 10 grudnia Wysoki Przedstawiciel oraz Komisja monitorują postępy Ukrainy w spełnianiu wymogów określonych w konkluzjach Rady, między innymi w kontekście przygotowań do Rady Współpracy UE-Ukraina w czerwcu 2013 r. oraz do szczytu Partnerstwa Wschodniego w Wilnie zaplanowanego na listopad 2013 r., oraz informują o tych postępach Radę. 2. WYNIKI NEGOCJACJI Państwom członkowskim regularnie przekazywane są informacje oraz zasięgana jest ich opinia w ramach odnośnych grup roboczych Rady, przede wszystkim Grupy Roboczej ds. Europy Wschodniej i Azji Środkowej oraz Komitetu ds. Polityki Handlowej, na wszystkich etapach negocjacji. Komisja uważa, że cele określone przez Radę w jej wytycznych negocjacyjnych zostały osiągnięte oraz że projekt Układu o stowarzyszeniu jest dla Unii możliwy do zaakceptowania. Ostateczną treść Układu o stowarzyszeniu można podsumować następująco: Układ ustanawia stowarzyszenie między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony. Stanowi on nowy etap w rozwoju stosunków umownych między UE a Ukrainą, na którym dąży się do stowarzyszenia politycznego i integracji gospodarczej oraz pozostawia się otwarte drzwi dla dalszego stopniowego rozwoju. Ogólne cele stowarzyszenia koncentrują się na promowaniu stopniowego zbliżania się stron na podstawie wspólnych wartości; zapewnianiu pogłębionego dialogu politycznego; promowaniu, zachowaniu i wzmacnianiu pokoju i stabilizacji zarówno na poziomie regionalnym, jak i międzynarodowym; tworzeniu warunków sprzyjających pogłębionym stosunkom gospodarczym i handlowym, prowadzącym do stopniowego dostępu Ukrainy do części rynku wewnętrznego UE; pogłębieniu współpracy w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa w celu wzmocnienia praworządności oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, a także stworzeniu warunków korzystnych dla wciąż zacieśniającej się współpracy w innych obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania. Zasady ogólne Układu obejmują szczegółowy zestaw zasadniczych elementów, których naruszenie przez jedną ze Stron może doprowadzić do podjęcia konkretnych środków przewidzianych w Układzie, w tym do zawieszenia praw i obowiązków. Do tych elementów należy poszanowanie zasad demokratycznych, praw człowieka i podstawowych wolności określonych w odnośnych dokumentach międzynarodowych; poszanowanie praworządności; szerzenie zasady poszanowania suwerenności i integralności terytorialnej, nienaruszalności i niezależności oraz przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, związanych z nią materiałów oraz środków przenoszenia. Inne zasady ogólne Układu odnoszą się do zasad gospodarki wolnorynkowej, dobrego sprawowania rządów, walki z korupcją, zwalczania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i terroryzmu, promowania zrównoważonego rozwoju i skutecznych działań wielostronnych. Układ wyznacza cele pogłębionego i wzmocnionego dialogu politycznego promującego dążenie do stopniowej zbieżności w obszarze spraw zagranicznych i bezpieczeństwa z celem Ukrainy, jakim jest coraz większe zaangażowanie w europejski obszar bezpieczeństwa. Układ ustanawia szereg forów dedykowanych dialogowi politycznemu oraz przewiduje dialog na PL 3 PL

4 temat krajowych reform i współpracę w tym zakresie w oparciu o wspólne zasady określone przez Strony. Postanowienia Układu zakładają również prowadzenie intensywnego dialogu na temat polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym WPBiO, szerzenie pokoju i sprawiedliwości międzynarodowej poprzez ratyfikowanie i wykonanie Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, wspólne wysiłki na rzecz stabilizacji w regionie, zapobieganie konfliktom, zarządzanie kryzysowe, współpracę wojskową/technologiczną, zapobieganie terroryzmowi i rozpowszechnianiu broni, rozbrojenie, a także kontrolę zbrojeń. W dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa w Układzie zwraca się szczególną uwagę na praworządność oraz wzmocnienie instytucji i praktyk sądowych. Układ określa ramy współpracy w zakresie migracji, azylu oraz zarządzania granicami, ochrony danych osobowych, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu i polityki antynarkotykowej. Tytuł ten zawiera postanowienia dotyczące przepływu osób, w tym readmisji, ułatwień wizowych oraz stopniowych działań w kierunku wprowadzenia ruchu bezwizowego w stosownym czasie (o ile istnieć będą warunki sprzyjające bezpiecznej i dobrze zarządzanej mobilności). Układ reguluje również takie kwestie jak traktowanie pracowników oraz ich mobilność, a także zawiera zobowiązanie do dalszego rozwoju współpracy sądowej w sprawach cywilnych i karnych, z pełnym wykorzystaniem odnośnych instrumentów międzynarodowych i dwustronnych. Układ o stowarzyszeniu przewiduje szeroką współpracę sektorową, skoncentrowaną na wspieraniu kluczowych reform, ożywieniu i wzroście gospodarczym, sprawowaniu rządów i współpracy sektorowej w ponad 30 obszarach, takich jak: energia, transport, ochrona środowiska, współpraca małych i średnich przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw przemysłowych, rozwój społeczny i ochrona społeczna, równe prawa, ochrona konsumenta, edukacja, szkolenia i młodzież oraz współpraca w dziedzinie kultury. We wszystkich wymienionych obszarach pogłębiona współpraca opiera się na istniejących ramach, zarówno dwustronnych, jak i międzynarodowych, i ma na celu bardziej systematyczny dialog oraz wymianę informacji i dobrych praktyk. Kluczowe znaczenie dla rozdziałów dotyczących współpracy sektorowej ma wszechstronny zakres zbliżania przepisów określony w załącznikach do Układu. Szczegółowe harmonogramy transpozycji i wdrożenia przez Ukrainę wybranych części dorobku prawnego UE pomogą nadać kierunek bieżącej współpracy oraz będą zasadniczym elementem krajowych reform oraz programu modernizacji na Ukrainie. Układ zawiera aktualne ramy instytucjonalne obejmujące fora współpracy i dialogu, poczynając od szczebla podkomitetów technicznych aż po spotkania na szczycie. Przewiduje się konkretne zadania w dziedzinie podejmowania decyzji dla Rady Stowarzyszenia oraz w drodze oddelegowania dla Komitetu Stowarzyszenia, które mogą spotykać się w szczególnym składzie, by zająć się kwestiami handlowymi. Przewiduje się także fora poświęcone społeczeństwu obywatelskiemu, zwłaszcza organizacje przedstawicielskie reprezentujące interesy partnerów społecznych, związków zawodowych oraz pracodawców, a także współpracę parlamentarną. Układ zawiera również postanowienia dotyczące monitoringu, wypełniania zobowiązań oraz rozstrzygania sporów (w tym odrębne postanowienia związane z kwestiami handlowymi). Co się tyczy części Układu dotyczącej strefy wolnego handlu (DCFTA), Komisja osiągnęła cele określone w wytycznych negocjacyjnych: zlikwidowanie cła przywozowego zasadniczo w odniesieniu do całej wymiany handlowej przy jednoczesnym zapewnieniu solidnych wiążących przepisów zakazujących wszystkich arbitralnych środków ograniczających handel, w tym ceł wywozowych oraz ograniczeń ilościowych w wywozie. DCFTA przewiduje PL 4 PL

5 konkretne i określone w czasie przepisy dotyczące produktów i kwestii wrażliwych, szczególnie poprzez wprowadzenie okresów przejściowych. Jeśli chodzi o techniczne bariery w handlu, Ukraina będzie stopniowo dostosowywać swoje normy i przepisy techniczne do przepisów i norm unijnych. Negocjacje na temat Układu o ocenie zgodności oraz akceptacji wyrobów przemysłowych (ACAA) zapewnią zgodność przepisów prawa ukraińskiego w konkretnych sektorach oraz systemów nadzoru rynku z przepisami i systemami UE, tak by wymiana handlowa między Stronami mogła odbywać się na tych samych warunkach co pomiędzy państwami członkowskimi UE. W odniesieniu do handlu zwierzętami, roślinami i pochodzącymi od nich produktami DCFTA przewiduje dostosowanie przepisów w zakresie środków sanitarnych i fitosanitarnych oraz dobrostanu zwierząt do środków i przepisów unijnych w tym obszarze oraz zapewnia ustanowienie mechanizmu szybkich konsultacji mających na celu wyeliminowanie elementów utrudniających handel związanych ze środkami sanitarnymi i fitosanitarnymi, w tym systemu szybkiego powiadamiania i wczesnego ostrzegania w razie nagłych sytuacji w obszarze weterynaryjnym i fitosanitarnym. Przygotowany w oparciu o obecną współpracę w sprawach celnych, protokół dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych stanowi solidniejsze ramy prawne dla działań na rzecz zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów celnych oraz walki z naruszaniem prawa. Jeśli chodzi o prowadzenie przedsiębiorstw, DCFTA przewiduje traktowanie narodowe oraz zasadę największego uprzywilejowania wobec przedsiębiorstw, z ograniczonymi zastrzeżeniami, a także możliwość dostępu do rynku wewnętrznego w zakresie usług finansowych, telekomunikacyjnych, pocztowych i kurierskich oraz międzynarodowych usług morskich po procesie zbliżenia przepisów prawnych, gdy Ukraina skutecznie wdroży dorobek prawny UE. DCFTA zapewni wysoki poziom ochrony wszystkich unijnych oznaczeń geograficznych odnoszących się do produktów rolnych, nie tylko do tych dotyczących win i napojów spirytusowych, ale także wszelkich nowych produktów dodanych do wykazu chronionych oznaczeń geograficznych w drodze regularnie prowadzonych konsultacji. Ponadto DCFTA zawiera postanowienia związane z prawem autorskim, wzorami (w tym również niezarejestrowanymi) oraz patentami, które to postanowienia stanowią uzupełnienie i aktualizację w stosunku do Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) oraz obejmują egzekwowanie praw własności intelektualnej na podstawie wewnętrznych zasad UE. Co się tyczy integracji rynków zamówień publicznych, DFCTA stanowi bezprecedensowy przykład, kiedy to zezwala się na ewentualny dostęp Ukrainy jako państwa nienależącego do EOG do unijnego rynku zamówień publicznych, po okresie przejściowym, w czasie którego Ukraina przyjmie obecnie obowiązujące oraz przyszłe przepisy prawne w zakresie zamówień publicznych. W efekcie dostawcy i usługodawcy uzyskają wzajemny dostęp do swoich rynków zamówień publicznych, przy czym wyjątek stanowi sektor obronny. Wykonanie DCFTA pozwoli Ukrainie zbliżyć swoje prawo konkurencji oraz praktykę w zakresie egzekwowania prawa do dorobku prawnego UE w wielu obszarach. Przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo będą podlegać tym samym przepisom, co zagwarantuje, że wszelka dyskryminacja ze strony monopoli będzie niedozwolona. PL 5 PL

6 Sekcja dotycząca dotacji ma szczególne znaczenie, gdyż zawiera zobowiązanie w imieniu Ukrainy do przyjęcia krajowego systemu kontroli pomocy państwowej podobnego do tych, które funkcjonują w UE, oraz do powołania niezależnego pod względem operacyjnym organu odpowiadającego za kontrolę pomocy państwa. Co się tyczy zagadnień energetycznych dotyczących handlu, DCFTA wprowadza wiążące postanowienia dotyczące polityki cenowej, w tym poprzez zakaz stosowania podwójnych cen, tranzytu produktów energetycznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw oraz niedyskryminacyjnego traktowania inwestycji związanych z energią. Przewiduje się zobowiązania w zakresie egzekwowania wielostronnych norm w dziedzinie pracy i środowiska naturalnego, a także zobowiązanie do powstrzymywania się od stosowania takich norm lub uchylania się od nich w sposób, który wpływa na handel lub inwestycje między stronami. Skuteczne procedury rozstrzygania sporów wzorowane na modelu WTO Uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów będą przewidywać szybkie rozwiązywanie sporów handlowych, między innymi poprzez zezwolenie stronie poszkodowanej na nałożenie proporcjonalnych sankcji, oraz szybsze procedury w razie nagłych sporów w dziedzinie energii. Uzgodnione zostały ponadto szczegółowe postanowienia dotyczące przejrzystości i dialogu ze społeczeństwem obywatelskim oraz zainteresowanymi stronami, a także zasady współpracy administracyjnej, zwłaszcza w sektorze celnym. W perspektywie bliższa integracja gospodarcza Ukrainy z UE za sprawą DCFTA będzie skutecznym czynnikiem stymulującym wzrost gospodarczy tego kraju. DCFTA, stanowiąca zasadniczy element Układu o stowarzyszeniu, stworzy możliwości dla przedsiębiorstw w UE i na Ukrainie oraz będzie promować prawdziwą modernizację i integrację gospodarczą z UE. Rezultatem tego procesu powinny być produkty spełniające wyższe normy, lepsze usługi dla obywateli, a przede wszystkim gotowość Ukrainy do konkurowania w skuteczny sposób na rynkach międzynarodowych. 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Dla Unii podstawą prawną podpisania i tymczasowego stosowania niniejszego Układu jest art. 217 w związku z art. 218 ust. 5 oraz art. 218 ust. 8 akapit drugi, a także art. 218 ust. 7 TFUE. Załączony wniosek stanowi instrument prawny umożliwiający podpisanie i tymczasowe stosowanie Układu o stowarzyszeniu. W świetle wyżej wymienionych rezultatów oraz pod warunkiem że władze Ukrainy wykażą, że podejmowane są zdecydowane działania i osiągane są konkretne postępy w trzech obszarach określonych w konkluzjach Rady dotyczących Ukrainy z dnia 10 grudnia 2012 r. Komisja proponuje, by Rada podjęła decyzję o podpisaniu w imieniu Unii Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, oraz o wyznaczeniu osoby/osób należycie umocowanej/umocowanych do jego podpisania w imieniu Unii. Wniosek przewiduje tymczasowe stosowanie części Układu przez Unię, nie naruszając przy tym podziału kompetencji zgodnie z traktatami. PL 6 PL

7 W celu uwzględnienia większej roli Parlamentu Europejskiego Komisja uważa, że Rada powinna przesłać powiadomienie, o którym mowa w art. 486 ust. 4 Układu, dopiero po upływie pewnego czasu, tak aby umożliwić Parlamentowi Europejskiemu wyrażenie swojej opinii. Służby Komisji oraz ESDZ są gotowe do współpracy z Radą i Parlamentem Europejskim, tak by możliwe było tymczasowe stosowanie w 2014 r. wybranych części Układu o stowarzyszeniu, w tym DCFTA. Fakt, że Komisja przedkłada swój wniosek w formie porozumienia między Unią i jej państwami członkowskimi a Ukrainą, ma związek z tym, że niniejszy Układ powstał na mocy Traktatu przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony. PL 7 PL

8 2013/0155 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217 w związku z art. 218 ust. 5 oraz art. 218 ust. 8 akapit drugi, a także art. 218 ust. 7, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Dnia 22 stycznia 2007 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Ukrainą w sprawie zawarcia nowego porozumienia między Unią Europejską a Ukrainą, mającego zastąpić Umowę o partnerstwie i współpracy. (2) Biorąc pod uwagę bliskie więzi historyczne oraz stale zacieśniające się stosunki między Stronami, a także ich dążenie do wzmocnienia i poszerzenia zakresu współpracy w ambitny i innowacyjny sposób, negocjacje w sprawie Układu o stowarzyszeniu zakończyły się pomyślnie parafowaniem Układu w 2012 r. (3) W związku z powyższym Układ należy podpisać w imieniu Unii oraz tymczasowo stosować zgodnie z jego art. 486, do czasu jego zawarcia w późniejszym terminie oraz zatwierdzić dołączoną/dołączone do niego deklarację/deklaracje. (4) Artykuł 486 Układu przewiduje tymczasowe stosowanie Układu do czasu jego wejścia w życie. (5) Zgodnie z art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej właściwe jest, aby Rada upoważniła Komisję do zatwierdzenia zmian, które są przyjmowane przez Komitet Stowarzyszenia obradujący w składzie w celu podejmowania kwestii dotyczących handlu na mocy art. 465 ust. 4 Układu, w wersji zaproponowanej przez Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych na podstawie art. 211 Układu. (6) Należy określić stosowne procedury dotyczące ochrony oznaczeń geograficznych, które mają zapewnioną ochronę na podstawie niniejszego Układu. (7) Układu nie można interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się w sądach i trybunałach Unii Europejskiej lub państw członkowskich, PL 8 PL

9 PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Niniejszym w imieniu Unii zatwierdza się podpisanie Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, z zastrzeżeniem zawarcia wspomnianego Układu. Tekst Układu do podpisania dołączony jest do niniejszej decyzji. Artykuł 2 W imieniu Unii zatwierdza się deklarację/deklaracje dołączoną/dołączone do niniejszej decyzji. Artykuł 3 Sekretariat Generalny Rady ustanawia instrument, na mocy którego przekazuje się pełne uprawnienia do podpisania Układu, z zastrzeżeniem jego zawarcia, osobie/osobom wskazanej/wskazanym przez negocjatora Układu oraz przez państwo członkowskie sprawujące prezydencję w Radzie. Artykuł 4 1. Do czasu wejścia w życie Układu następujące jego części stosuje się tymczasowo zgodnie z art. 486 Układu oraz pod warunkiem przewidzianych w nim powiadomień: tytuł I; tytuł II; tytuł III: artykuły 14, 15, 19-22; tytuł IV; tytuł IV: rozdział 1 (z wyjątkiem art. 342), rozdziały 6, 7, 12, 17, 18, 20, 26, 28 oraz art. 353 i 428; tytuł VI; tytuł VII, z wyjątkiem art. 479 ust. 1, w zakresie niezbędnym dla tymczasowego stosowania niniejszego Układu; załączniki I do XXVI, załącznik XXVII, z wyjątkiem kwestii nuklearnych, załączniki XXVIII do XXXVI, XXXVIII do XLI, XLIII oraz XLIV, a także protokoły I do III. 2. Data, od której Układ będzie tymczasowo stosowany, zostanie opublikowana przez Sekretariat Generalny Rady w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. PL 9 PL

10 Artykuł 5 Do celów art. 211 Układu zmiany Układu w drodze decyzji Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych są zatwierdzane przez Komisję w imieniu Unii. W sytuacji gdy zainteresowane strony nie mogą osiągnąć porozumienia w następstwie zastrzeżeń dotyczących oznaczenia geograficznego, Komisja przyjmuje takie stanowisko na podstawie procedury określonej w art. 57 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych 1. Artykuł 6 1. Nazwa chroniona na mocy podsekcji 3 Oznaczenia Geograficzne w tytule IV rozdział 9 Układu może być wykorzystywana przez dowolny podmiot wprowadzający do obrotu dane produkty rolne, środki spożywcze, wina, wina aromatyzowane lub napoje spirytusowe, które zgodne są z odpowiadającymi im specyfikacjami. 2. Zgodnie z art. 207 Układu państwa członkowskie oraz instytucje Unii zapewniają przestrzeganie ochrony przewidzianej w art. od 204 do 206 tytułu IV Układu, również na wniosek zainteresowanej strony. Artykuł 7 Niniejszego Układu nie należy interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się w sądach i trybunałach Unii Europejskiej lub państw członkowskich. Artykuł 8 Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Rady Przewodniczący 1 Dz.U. L 343 z , s. 1. PL 10 PL