Ocena stanu bezpieczeństwa sanitarnego powiatu lęborskiego za 2011 r.

Transkrypt

1 Lębork, dnia PAŃSTWOWY POWIATOWY INSPEKTOR SANITARNY W LĘBORKU Ocena stanu bezpieczeństwa sanitarnego powiatu lęborskiego za 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku /dr inż. Zbigniew Barański/ Oddział Laboratoryjny Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczna ul. Gdańska Lębork tel.: (059) tel./fax: (059) psselebork@poczta.onet.pl zakres akredytacji badania fizykochemiczne wody: oznaczanie mętności, odczynu ph, przewodności elektrycznej właściwej, amoniaku, azotynów, azotanów, żelaza, manganu, oznaczanie stężenia 1,2-dichloroetanu i oznaczanie stężenia insektycydów chloroorganicznych (p,p -DDD, p,p -DDE, p,p,-ddt, aldryna, dieldryna, endryna, alfa-hch, beta-hch, delta-hch, gamma HCH, heksachlorobenzen, alfa-endosulfan, heptachlor, aldehyd endryny, o,p - metoksychlor, p,p -metoksychlor), badania bakteriologiczne wody: woda do spożycia- oznaczanie liczby bakterii grupy coli, liczby bakterii grupy coli termotolerancyjnych i domniemanych Escherichia coli, ogólnej liczby kolonii w 37 o C po 24 h oraz w 22 o C po 72 h, liczba kolonii w 36 o C po 48 h, liczby Enterokoków kałowych, liczba gronkowców koagulazo- dodatnich, wody powierzchniowe- liczba bakterii grupy coli, bakterii grupy coli typu kałowego (termotolerancyjne), Escherichia coli, badania środowiska pracy: pobieranie próbek metodą dozymetrii indywidualnej; oznaczanie pyłu respirabilnego, pyłu całkowitego; zawartość wolnej krystalicznej krzemionki w pyle, pomiary hałasu, natężenia oświetlenia; oznaczanie żelaza i jego związków, oznaczanie manganu i jego związków, oznaczanie acetonu, octanu etylu, butenu-2-on, alkoholu etylowego, toluenu, octanu butylu, etylobenzenu, p-ksylenu, m-ksylenu, o- ksylenu, butanu-1-ol, styrenu, oznaczanie stężenia benzenu jego homologów z nasyconym łańcuchem bocznym, stężenia oleju mineralnego (faza ciekła aerozolu), badania bakteriologiczne: wykrywanie i identyfikacja pałeczek z rodzaju Salmonella i Shigella, sprawdzanie skuteczności procesu sterylizacji parą wodną w autoklawie (sporal A), sprawdzanie skuteczności procesu sterylizacji w suchym powietrzu (sporal S). badania żywności- placki ziemniaczane i frytki: liczba bakterii tlenowych mezofilnych, liczba i obecność bakterii grupy coli.

2 Spis treści S p i s t r e ś c i W s t ę p strona I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych... 4 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi III. Stan zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego IV. Zapobiegawczy nadzór sanitarny V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej i kąpielisk VI. Stan sanitarny zakładów opieki zdrowotnej VII. Warunki sanitarno-higieniczne środowisko pracy VIII. Higiena radiacyjna.. 99 IX. Warunki sanitarne w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych. 100 X. Stan sanitarny obiektów żywności, żywienia i przedmiotów użytku XI. Działania oświatowo-zdrowotne i promocja zdrowia na rzecz zdrowia publicznego XII. Ochrona sanitarna granic XIII. Działalność kontrolno-represyjna P o d s u m o w a n i e

3 Wstęp Wstęp Państwowa Inspekcja Sanitarna została powołana w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed wpływem czynników szkodliwych lub uciążliwych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Zgodnie z ustawą z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (j.t. Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz.1263 ze zmianami) sprawuje nadzór nad warunkami: higieny środowiska, higieny pracy w zakładach pracy, higieny radiacyjnej, higieny procesów nauczania i wychowania, higieny wypoczynku i rekreacji, zdrowotnymi żywności, żywienia i przedmiotów użytku, higieniczno-sanitarnymi, jakie powinien spełniać personel medyczny, sprzęt oraz pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne. Jednostki organizacyjne Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonują wymienione zadania sprawując zapobiegawczy i bieżący nadzór sanitarny oraz prowadząc działalność zapobiegawczą i przeciwepidemiczną w zakresie chorób zakaźnych, a także działalność w zakresie promocji zdrowia. Skala realnych i potencjalnych zagrożeń decyduje o tym, jakie czynniki środowiskowe powinny być przedmiotem systematycznego nadzoru i wynikających z nich działań represyjnych i interwencyjnych. Dla oceny stanu warunków zdrowotnych ludności w powiecie istotne znaczenie mają te elementy otoczenia, które związane są z masową i długotrwałą ekspozycją na czynniki patogenne, jak np.: żywność, której zanieczyszczenia chemiczne i mikrobiologiczne implikują istotne skutki zdrowotne; woda przeznaczona do spożycia przez ludzi, która może być źródłem groźnych zakażeń lub zatruć; powietrze atmosferyczne i powietrze wewnątrz pomieszczeń, którego zanieczyszczenia chemiczne i fizyczne mogą wywoływać choroby ostre i przewlekłe; środowisko pracy, w którym występują czynniki szkodliwe i uciążliwe dla zdrowia; stan sanitarny obiektów żywnościowo-żywieniowych, zakładów opieki zdrowotnej, placówek nauczania i wychowania i innych obiektów użyteczności publicznej. Struktura organizacyjna Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku, coraz nowocześniejsze wyposażenie laboratoriów oraz fachowa, stale podnosząca swoje kwalifikacje zawodowe kadra, pozwalają tut. organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej na obiektywną, dotyczącą całego terytorium powiatu ocenę stanu sanitarnego, która uwzględnia zarówno istniejące, jak również mogące się pojawić, zagrożenia dla zdrowia ludzi. Prowadzenie systematycznych badań oraz dokonywanie okresowych ocen stanu sanitarnego umożliwia monitorowanie sytuacji epidemiologicznej i sanitarnej oraz podejmowanie niezbędnych działań interwencyjnych. Wszelkiego rodzaju analizy i oceny są źródłem informacji do opracowania planów długoterminowych w zakresie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli powiatu oraz określania priorytetowych kierunków działalności Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku. Dostęp do wiarygodnych danych we wszystkich obszarach objętych nadzorem Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku nie byłby możliwy bez sprawnie działającej bazy laboratoryjnej. Oddział Laboratoryjny Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku wykonujący badania w szerokim zakresie (badania wody, różnego rodzaju badania środowiskowe i inne), dysponujący wykwalifikowaną kadrą, odpowiednio przygotowaną infrastrukturą, w tym nowoczesną aparaturą, stanowią podstawowy instrument nadzoru. W laboratoriach wdrażane są i stosowane w codziennej praktyce nowoczesne metody badawcze. W celu zapewnienia maksymalnej wiarygodności wyników badań, a także spełnienia wymagań Unii Europejskiej, laboratorium badań środowiska komunalnego- badania wody pracuje w ramach systemu zintegrowanego województwa pomorskiego. Świadectwem kompetencji wszystkich laboratoriów, wchodzących w skład Oddziału Laboratoryjnego jest certyfikat akredytacji, który obejmuje cały obszar jego działania, w tym laboratorium badań środowiska komunalnego działające w ramach Zintegrowanego Systemu Badania Wody. Laboratorium te włączone do ww. systemu zostało notyfikowane w Unii Europejskiej. Zakres akredytacji ulega stałemu poszerzaniu o nowe metody badawcze. Ww. czynniki sprawiają, że poziom merytoryczny badań laboratoryjnych wykonywanych przez tut. Powiatową Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w pełni odpowiada standardom obowiązującym w Unii Europejskiej. Przedstawiona Ocena stanu sanitarnego powiatu lęborskiego w roku 2011 została opracowana przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku na podstawie informacji i materiałów przekazanych przez poszczególne komórki organizacyjne tut. Powiatowej Stacji. Prezentowane dane liczbowe pochodzą z tablic wynikowych sprawozdań statystycznych za rok 2011 realizowanych przez wszystkie komórki organizacyjne Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku w ramach programu badań statystycznych statystyki publicznej oraz w zakresie nie ujętym w sprawozdaniach z systemów monitoringu tut. organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Niniejsze opracowanie przedstawia stan sanitarny na dzień 31 grudnia 2011 r. i stanowi porównanie ze stanem na koniec roku

4 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych 1. Sytuacja epidemiologiczna wybranych chorób zakaźnych Sytuację epidemiologiczną chorób zakaźnych w powiecie lęborskim należy uznać za dobrą. Obserwowany w roku 2011 wzrost zachorowań na niektóre choroby zakaźne miał, podobnie jak w latach ubiegłych, charakter sezonowy lub był kontynuacją trendów wieloletnich obserwowanych wcześniej. Dane epidemiologiczne dotyczące występowania wybranych chorób zakaźnych zostały przedstawione w formie tabelarycznej (Tabela 1.1) w oparciu o przygotowane przez starszego statystyka medycznego w uzgodnieniu z Oddziałem Epidemiologii tut. Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej, Sprawozdania roczne o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach zgłoszonych w 2011 roku. Dane te podlegały weryfikacji przez Sekcję Statystyki Medycznej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Gdańsku. Wybrane dane epidemiologiczne dot. występowania chorób zakaźnych w powiecie lęborskim w latach Tabela 1.1 l.p. Jednostka chorobowa zachorowania Liczba zachorowań Dur brzuszny Dury rzekome A, B i C Salmonellozy- ogółem Czerwonka bakteryjna Biegunki u dzieci do lat Wirusowe i inne określone zakażenia jelitowe (ogółem) Krztusiec Tężec Odra Różyczka Ospa wietrzna Nagminne zapalenie przyusznicy (świnka) Ostre nagminne porażenie dziecięce Zapalenie opon mózgowych- ogółem Zapalenie opon mózgowych- wirusowe Zapalenie opon mózgowych- meningokokowe Zapalenie opon mózgowych- Haemophilus influenzae Zapalenie opon mózgowych- inne bakteryjne Zapalenie mózgu Mononukleoza zakaźna Wirusowe zapalenie wątroby wzw typu A wzw typu B wzw typu C Włośnica Zatrucia i zakażenia pokarmowe- ogółem Bakteryjne zatrucia pokarmowe- ogółem Bakteryjne zatrucia pokarmowe- salmonellozy Bakteryjne zatrucia pokarmowe- gronkowcowe Bakteryjne zatrucia pokarmowe- jadem kiełbasianym Bakteryjne zatrucia pokarmowe- Clostridium perfringens Inne zatrucia (zakażenia pokarmowe) Choroba z Lyme (borelioza) Grypa- ogółem Grypa u dzieci (0-14 lat) Pokąsania osób przez zwierzęta (potrzeba szczepień)

5 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych 37. Szkarlatyna (płonica) Róża inne zatrucia Tabela zawiera dane o zachorowaniach zweryfikowane przez Wojewódzką Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w Gdańsku na dzień 31 grudnia 2011 r Zatrucia i zakażenia pokarmowe W roku 2011 nie zaobserwowano wzrostu liczby bakteryjnych zatruć i zakażeń pokarmowych. Wśród przyczyn zatruć pokarmowych nadal najczęstszą jest zatrucie pokarmowe wywołane pałeczkami jelitowymi Salmonella. Zwiększył się udział zatruć pokarmowych, w przypadku których jako czynnik etiologiczny zidentyfikowano jako nieżyt jelitowy wywołany rotawirusami. Świadczy to o poprawiającej się diagnostyce laboratoryjnej zakażeń i zatruć pokarmowych pozwalającej na ustalenie czynnika etiologicznego odpowiedzialnego za wystąpienie zakażenia/zatrucia pokarmowego. W roku 2011, w stosunku do roku 2010 odnotowano spadek liczby zgłoszonych przypadków biegunek u dzieci do lat 2. Należy zauważyć, że do zakażeń i zatruć pokarmowych u dzieci w wieku do lat 2 dochodzi niemal wyłącznie w środowisku domowym. Liczba dzieci z tej grupy wiekowej objętych opieką w formie zinstytucjonalizowanej, np. w żłobkach lub domach małego dziecka, jest bowiem znikoma. Organy administracji publicznej mają zatem jedynie niewielki wpływ na zapobieganie zakażeniom i zatruciom pokarmowym w środowisku domowym. Pewien wpływ może odgrywać oświata zdrowotna kształtująca zachowania prozdrowotne, na rzecz zwiększania higieny osobistej oraz higieny przygotowania posiłków w warunkach domowych, zwłaszcza w rodzinach dzieci w wieku do lat 2. W 2011 r. nie odnotowano zakażeń pałeczką czerwonki oraz zachorowania na dur brzuszny i dury rzekome. Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczne w Lęborku na terenie powiatu lęborskiego prowadzi rejestr nosicieli pałeczek duru brzusznego będących potencjalnym źródłem zakażenia. Jak podano wyżej, grupą chorób, identycznie jak w latach poprzednich w powiecie lęborskim znaczącą pozycję były nieswoiste, wieloetiologiczne choroby, szerzące się drogą pokarmową tj. bakteryjne zatrucia pokarmowe. W 2011 r. zarejestrowano 16 przypadków zatruć na salmonellozy. W 2010 r. zarejestrowano 23 przypadki zatruć pokarmowych, w tym w 22 przypadkach były to salmonellozy. Natomiast w 2009 r. zarejestrowano 69 przypadków zatruć pokarmowych, w tym w 22 przypadkach były to salmonellozy. Dla porównania w 2008 r. zarejestrowano 14 zatruć pokarmowych, w tym w 14 przypadkach były to salmonellozy. Natomiast w 2007 roku zarejestrowano 21 zatruć pokarmowych, w tym w 21 przypadkach były to salmonellozy. W 2006 roku zarejestrowano 51 zachorowań w tym w 44 przypadkach były to salmonellozy Zapadalność na salmonellozy na mieszkańców wynosiła odpowiednio: w 2011 r.- 25,2, w 2010 r.- 34,4, w 2009 r. 34,4, w 2008 r.- 22, w 2007 r.- 33,0, w 2006 r.- 80,1, w 2005 r.- 88,1, a w 2004 r. 75,5 przypadków. Z ryc.1.1. przedstawiającej liczbę salmonelloz z zatruć pokarmowych w latach wynika, że od 1993 r. obserwuje się nieznaczny wzrost tych zachorowań do 1998 r. W 1999 r. nastąpił jednak spadek tych zachorowań do 58 przypadków. W 2000 r. w stosunku do roku poprzedniego nastąpił wzrost zachorowań o 38 przypadków, w 2001 r. stwierdzono 62 zachorowania, w latach r. odnotowano odpowiednio 74 i 73 zachorowania, a w 2004 r. odnotowano 44 zachorowania, identycznie jak w 2006 r., a w 2005 r. 56 zachorowań. W 2008 r. odnotowano 14 przypadków zachorowań przy 21 przypadkach zanotowanych w 2007 r.. W 2009 r. odnotowano nieznaczny wzrost zachorowań do 22 przypadków, identycznie jak w 2010 r. Natomiast w 2011 r. odnotowano 16 zachorowań. Mimo, tak zmiennej ilości zachorowań w poszczególnych latach, można powiedzieć, że od 1998 r. w powiecie obserwuje się stałą tendencję malejącą wśród tych zachorowań. 5

6 liczba zachorowań liczba zachorowań I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych Razem lata Ryc.1.1. Zachorowania na salmonellozy z zatruć pokarmowych z latach Z ryc.1.2. przedstawiającej liczbę zachorowań na czerwonkę w latach wynika, że w okresie do 1998 r. odnotowywano zmienność tych zachorowań. Prawdopodobnie uwarunkowane to było specyfiką schorzenia oraz związanymi z tym trudnościami diagnostycznymi zwłaszcza w leczeniu ambulatoryjnym. Identycznie jak na przestrzeni lat od 2004 r. w 2011 r. nie zaobserwowano zachorowań Razem Ryc.1.2. Zachorowania na czerwonkę bakteryjną w latach lata 1.2. Wirusowe zapalenia wątroby Wirusowe zapalenie wątroby typu A Zapadalność na wirusowe zapalenie wątroby typu A nie stanowi problemu dla powiatu lęborskiego od szeregu lat. 6

7 liczba zachorowań I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych Zachorowania na wirusowe zapalenia wątroby typu A (WZW A) występują obecnie sporadycznie. Spadek liczby zachorowań z 681 w 1997 roku do 0 w 2009 roku (ryc.1.3) był możliwy dzięki prowadzonym działaniom na rzecz zwiększenia świadomości społecznej o zagrożeniu i sposobach uniknięcia zakażenia oraz przede wszystkim powszechnej dostępności wodociągowej wody pitnej poddanej uzdatnianiu. Jednocześnie należy ocenić, że narasta zagrożenie wybuchem wyrównawczej epidemii WZW A ze względu na powszechną i wzrastającą wrażliwość populacji na zakażenia tym wirusem. Uważa się bowiem, że Polska, a zarazem i powiat lęborski przestała być już krajem o wysokiej endemiczności WZW A, tj. w którym wirus HAV wywołujący zakażenie krąży w populacji powodując masowe zachorowania, przede wszystkim wśród dzieci i młodych osób, lecz stała się obecnie krajem o średniej i nadal obniżającej się endemiczności WZW A. Tym samym wśród osób w wieku poniżej 40 roku życia, które nie miały możliwości ulec zakażeniu HAV w okresie dzieciństwa należy się liczyć z powszechną wrażliwością na zakażenie (potwierdzają to stosowne badania przesiewowe poziomu odporności w populacji), a co za tym idzie możliwością wystąpienia tzw. epidemii wyrównawczych. Ważne jest więc konsekwentne prowadzenie szczepień ochronnych przeciwko tej chorobie w populacji zatrudnionych przy produkcji i dystrybucji żywności oraz wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Wykonywanie szczepień przeciw WZW A jest także zalecane osobom planującym wyjazd do krajów o wysokiej endemiczności zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu A, w celu ochrony przed zachorowaniem oraz powstaniem ognisk epidemicznych na terenie kraju. W przyszłości należałoby też rozważyć zasadność wprowadzenia obowiązkowych szczepień ochronnych przeciw WZW A razem miasto wieś Ryc.1.3. Zachorowania na wzw typ A w latach lata Z ryc.1.3 przedstawiającej zachorowania na wzw typ A w latach na terenie działania tut. Powiatowej Stacji można zauważyć, iż w 1998 r. nastąpił wyraźnie okresowy spadek liczby zachorowań, utrzymujący się do roku Ponadto z ryc. tej wynika cykliczny wzrost zachorowań po 5 latach; miał on miejsce kolejno w latach 1983, 1988, 1993 i Epidemiczny wzrost zachorowań w 1993 r. miał wyraźnie ogniskowy charakter i dotyczył on terenu wsi. Natomiast obserwowany gwałtowny wzrost zakażeń HAV w 95 r., odbiegający od powyższej cykliczności, przekraczał wyraźnie wartość oczekiwanąwartość ok. 100 zachorowań przy cyklicznym wzroście. Z danych za okres można powiedzieć, że w okresie tym obserwuje się już powstanie trwałej odporności populacji- głównie dzieci i młodzież od 2 do lat) na wzw A po przebyciu choroby (ryc.1.4). Rok 2011, podobnie jak lata można zaliczyć do zacisza epidemicznego zachorowań na zapalenie wątroby typu A. Od 1999 r. nie notuje się zachorowań. 7

8 liczba zachorowań liczba zachorowań I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych miasto wieś razem roczniki Ryc Podział zachorowań na wzw typ A w latach wg grup wiekowych Wirusowe zapalenie wątroby typu B Zachorowalność na wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) obniża się stopniowo od lat 90- tych, tj. od chwili wprowadzenia szczepień przeciw WZW B. W 2011 r. odnotowano 1 przypadek zachorowania. W 2010 r. zachorowało 5 osób, w 2009 r. 3 osoby, a w roku osoba. Dla porównania, w 2007 roku nie zgłoszono zachorowań, zaś w 2006 roku 4 zachorowania(1 przypadek ostry i 3 przypadki przewlekłe wirusowego zapalenia wątroby B). Natomiast w 2005 r. zanotowano 1 przypadek zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby typu B, podczas gdy w 2004 r. nie notowano zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu B. W 2003 roku odnotowano 2 zachorowania, a od 1995 roku, tj. w ciągu całego dziesięciolecia, zanotowano spadek zachorowań o blisko 73,3% do roku 2003 (w roku 1995 zanotowano 15 zachorowań)- (ryc.1.5.). Z uwagi na powszechność obowiązkowych szczepień dzieci i młodzieży przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B jedynie sporadycznie dochodzi do ostrego WZW B w populacji objętej obowiązkowymi szczepieniami razem miasto wieś lata Ryc.1.5. Zachorowania na wzw typ B w latach

9 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych Wirusowe zapalenie wątroby typu C Zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) w Polsce cechuje rejestrowany od wielu lat trend wzrostowy liczby zachorowań. W 2011 r. w powiecie lęborskim stwierdzono 1 zachorowanie, w 2010 roku stwierdzono 3 zachorowania, w roku zachorowania, a w 2008 roku 2 zachorowania. Dla porównania w latach poprzednich w roku 2007 stwierdzono 1 przypadek zachorowań, zaś w 2006 roku odnotowano 3 zgłoszenia. Szacunkowe dane epidemiologiczne pozwalają sądzić, że liczba zakażonych HCV w Polsce wynosi ok. 730 tysięcy. Dane szacunkowe dla powiatu lęborskiego na pewno też odbiegają od przypadków zarejestrowanych..ok. 80 % zarejestrowanych przypadków ma związek z wykonywaniem zabiegów medycznych. Wskazuje to na występowanie warunków umożliwiających szerzenie się zakażenia, zwłaszcza w zakładach opieki zdrowotnej, gabinetach lekarskich oraz innych miejscach świadczenia usług, w trakcie których wykonywania dochodzi lub może dojść do naruszenia ciągłości tkanek (np.: gabinety tatuażu, kosmetyczne, zakłady fryzjerskie). Wskazuje to jednocześnie na niedostatek w zakresie nieswoistych działań podejmowanych dla zapobieżenia zakażeniom (sterylizacja narzędzi, dezynfekcja pomieszczeń i urządzeń, procedury wykonywania zabiegów naruszających ciągłość tkanek). Z uwagi na brak swoistych metod zapobiegania zakażeniom, np. w drodze szczepień ochronnych, jedynie działania nieswoiste, polegające na wdrażaniu i utrzymywaniu wysokich standardów higienicznosanitarnych wykonywania świadczeń medycznych oraz innych przebiegających z naruszeniem ciągłości tkanek, mogą zapobiec szerzeniu się zachorowań na WZW C. Konieczne jest również rozpoznawanie zakażenia wirusem HCV możliwie wcześnie od chwili zakażenia, gdyż jedynie wczesne rozpoczęcie leczenia przeciwwirusowego, tj. najlepiej w ciągu roku od zakażenia, daje wysokie ok % szanse wyleczenia. W przypadku przewlekłego WZW C szansa wyleczenia nie przekracza 40 % (leczenie skojarzone pegylowanym interferonem alfa i rybawiryną). Oznacza to konieczność wykonywania badań do celów sanitarno- epidemiologicznych w kierunku zakażenia wirusem HCV u wszystkich osób podejrzanych o zakażenie, np. w wyniku ekspozycji zawodowej na skutek zakłucia igłą od strzykawki lub zranienia innymi narzędziami skażonymi krwią osoby zakażonej HCV Zachorowania na choroby zakaźne wieku dziecięcego Liczba zachorowań na krztusiec cechuje się zmiennością. W 2011 r. zanotowano 3 zachorowania na krztusiec, w roku 2010 zanotowano 1 zachorowanie, w roku 2009, identycznie jak w 2008 roku, wystąpiły 2 zachorowania na krztusiec. Dla porównania w latach nie stwierdzono zachorowań. Od 2003 roku prowadzone są szczepienia przypominające przeciw krztuścowi u dzieci w 6 roku życia szczepionką DTPa (błoniczo-tężcową z bezkomórkowym składnikiem krztuścowym). Od końca 2003 roku prowadzono również obowiązkowe powszechne szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce z użyciem szczepionki trójwalentnej (MMR), wykonywane u dzieci w miesiącu życia, a od 2005 roku także szczepienia przypominające w 12 roku życia. W 2006 roku szczepienia te były wykonywane w 11 roku życia. Od 2007 roku szczepienia ochronne z użyciem szczepionki trójwalentnej (MMR) są wykonywane w 10 roku życia. Jednocześnie nie są już prowadzone szczepienia z użyciem szczepionek monowalentnych przeciw odrze w 7 roku życia i szczepienia dziewcząt przeciw różyczce w 13 roku życia. Wprowadzenie obowiązkowych szczepień przeciw odrze, różyczce i śwince może doprowadzić w ciągu najbliższych lat do spadku zachorowań na świnkę. W 2011 roku na nagminne przyusznic zachorowało 3 dzieci, w 2010 roku zachorowało 4 dzieci, w 2009 roku 9 dzieci, w 2008 roku zachorowało 11 dzieci, podczas gdy w 2007 roku zachorowało 6 dzieci. Dla porównania w 2006 roku wystąpiło 13 zachorowań oraz w 2005 roku 18 zachorowań. Jak można sądzić szczepienia przeciw śwince wykonywane w ramach szczepień zalecanych, którymi obejmowano kilkaset w różnym wieku, miały znaczący wpływ na sytuację epidemiologiczną świnki w skali powiatu, jak i w skali kraju. Utrzymujący się ciągły spadek liczby zachorowań na krztusiec oraz świnkę może być spowodowany wprowadzeniem do kalendarza szczepień ochronnych szczepień przypominających, ale może być również wynikiem cyklicznej zmienności liczby zachorowań na te choroby. Dokładna analiza trendu będzie jednak możliwa dopiero po zaszczepieniu szczepionkami MMR oraz DTPa kolejnych roczników dzieci podlegających obowiązkowym szczepieniom. Z ryc.1.6 przedstawiającej liczbę zachorowań na świnkę w latach wynika, że rok 2003 w powiecie lęborskim można zaliczyć do okresu wzrostu zachorowań na świnkę po okresie zacisza epidemicznego w latach Natomiast lata to okres zacisza epidemicznego. 9

10 liczba zachorowań liczba zachorowań I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych Razem lata Ryc.1.7. Obserwowane zachorowania na świnkę w latach Występująca co kilka lat, powtarzająca się zmienność liczby zachorowań mogła być też przyczyną wzrostu zachorowań na różyczkę. Liczba zachorowań na różyczkę w 2011 roku wyniosła 26, w2010 roku- 19, w roku , w 2008 roku wyniosła 41, zaś w roku zachorowań. Dla porównania w 2006 roku wystąpiło 486 zachorowań, zaś w 2005 roku 19 zachorowań. Ponieważ różyczka klinicznie może być mylona z innymi wysypkowymi chorobami wirusowymi, ocena wpływu szczepień na spadek zapadalności wymaga lepszej diagnostyki laboratoryjnej Razem lata Ryc.1.8. Obserwowane zachorowania na różyczkę w latach

11 liczba zachorowań I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych Z ryc.1.8 przedstawiającej liczbę zachorowań na różyczkę w latach wynika, że w obserwowanym okresie przeciętnie, co 5 lat zarejestrowano małe ogniska zachorowań; ostatni podwyższony stan epidemiczny zanotowano w 2006r. W 2007 r. zaobserwowano obniżenie liczby zachorowań w stosunku do 2006 r. ( odpowiednio z 486 do 36). Lata to okres obniżanie się poziomu zachorowań w stosunku do 2001 r. z 277 do przypadków. Rok 2006 to cykliczny okres wzrostu zachorowań, a lata należy zaliczyć do zacisza epidemiologicznego. Zjawisko cyklicznej zmienności liczby zachorowań występuje nie tylko w przypadku świnki, różyczki czy krztuśca, ale dotyczy również takich chorób jak ospa wietrzna. W 2011 r. zanotowano 168 zachorowań na ospę wietrzną, podczas gdy w 2010 r. zanotowano 364 zachorowania na ospę wietrzną, tj. o 91 przypadków więcej niż w 2009 r. Natomiast w 2009 r. zanotowano 273 zachorowań na ospę wietrzna, tj. o 51 przypadków więcej niż w 2008 r. Zaś w 2008 r. zanotowano 222 zachorowań na ospę wietrzną, tj. o 89 przypadków mniej niż w 2007 r. W 2006 r. zanotowano 262 zachorowań, tj. o 237 przypadków zarejestrowanych więcej niż w 2005 r. W 2005 roku zanotowano 499 zachorowań. Choroba ta wykazuje okresowy wzrost liczby zachorowań. Okresy nasilenia zachorowań występują najczęściej raz na 5 lat Razem Ryc.1.9. Zachorowania na ospę wietrzną w latach lata Rok 2005 w powiecie lęborskim można zaliczyć do okresu wzrostu zachorowań na ospę wietrzną, a lata to okresy spadku zachorowań (ryc.1.9). Obecność wirusa różyczki w populacji dzieci i młodzieży powoduje, że w wyniku ponownego z nim kontaktu u osoby wcześniej szczepionej, lub która przebyła zakażenie, dochodzi do ponownego wzrostu poziomu przeciwciał ochronnych i trwałego utrzymywania się odporności. Wskutek powszechnych szczepień ochronnych i zmniejszenia się liczby dzieci chorujących na różyczkę w populacji, w następstwie braku stymulacji immunologicznej w wyniku kontaktu z obecnym w populacji wirusem różyczki, u osób szczepionych należy się liczyć z zanikiem odporności poszczepiennej po ok. 15 latach. Z uwagi na fakt, iż obecnie coraz więcej Polek świadomie decyduje się na posiadanie potomstwa po 30 roku życia, konieczne staje się rozważenie w przyszłości zasadności wprowadzenia szczepień przypominających przeciw różyczce wykonywanych u kobiet w celu zapobieżenia różyczce wrodzonej u płodów. Ze względu na teratogenne działanie szczepionek na płód (wysokie ryzyko wystąpienia zespołu ciężkich wad wrodzonych u płodu w wyniku zakażenia wirusem szczepionkowym) podanie przypominającej dawki szczepionki musiałoby być zalecane w okresie połogu lub w skojarzeniu ze środkami antykoncepcyjnymi stosowanymi w trakcie 3 miesięcy poprzedzających wykonanie szczepienia przypominającego. Ponadto w 2011 roku w powiecie lęborskim zarejestrowano: - 34 zachorowania na szkarlatynę (płonicę) zapadalność ok. 54 przypadków na mieszkańców. W 2010 r. stwierdzono 25 zachorowań, zapadalność ok. 39 przypadków na mieszkańców. W roku 11

12 liczba zachorowań I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych 2009 stwierdzono 22 zachorowania, zapadalność ok. 34,4 przypadków na mieszkańców. Zaś w 2008 r. 19 zachorowań na szkarlatynę; zapadalność ok. 29,8 przypadków na mieszkańców. W 2007 r. zarejestrowano 7 zachorowań na szkarlatynę; zapadalność ok.11,0 przypadków na mieszkańców. Natomiast w 2006 r. zarejestrowano 22 zachorowania na szkarlatynę (płonicę); zapadalność 34,6 na mieszkańców (w 2005 r. zanotowano 33 przypadki, zapadalność 51,9 na mieszkańców). Z ryc.1.11 przedstawiającej liczbę zachorowań na płonicę w latach wynika, że w obserwowanym okresie obserwuje się zmienność tych zachorowań; od 1993 r. wzrasta liczba dokonywanych rejestracji przez tut. Stację. Prawdopodobnie uwarunkowane to jest specyfiką schorzenia (podejrzenie anginy lub płonicy) oraz podjęcia weryfikacji rozpoznania choroby u zgłoszonych chorych z uwzględnieniem badań bakteriologicznych wymazów z gardła i migdałków. W 2010 r. w stosunku do roku poprzedniego odnotowano nieznaczny wzrost zachorowań z 22 do 25 przypadków. Identyczne w r. w stosunku do 2010 r. odnotowano wzrost zachorowań z 25 do 34 przypadków Razem lata Ryc Zachorowania na szkarlatynę w latach pokąsań przez zwierzęta, po których podjęto szczepienia przeciw wściekliźnie. Natomiast w 2010 r. odnotowano 11 pokąsań (w 2009 r. stwierdzono 10 pokąsań, w 2008 r. 15 pokąsań przez zwierzęta, zaś w 2007 r. stwierdzono 11 przypadków pokąsań przez zwierzęta). W związku z dostępnością szczepionki małoodczynowej można spodziewać się, że liczba szczepień utrzymywać się będzie na zbliżonym wysokim poziomie. 1.4 Zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową W 2011 r. w powiecie lęborskim zgłoszono 1 zachorowanie na inwazyjną chorobę meningokokową. Natomiast w 2010 r. nie odnotowano zachorowań na inwazyjną chorobę meningokokową. W roku 2009 odnotowano 1 zgłoszenie zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową. Zaś w roku 2008 nie odnotowano zgłoszeń zachorowań na inwazyjną chorobę meningokokową; identycznie jak w latach 2006 i W 2005 r. były zgłoszone tylko 2 przypadki zachorowań. Sytuacja epidemiologiczna w tym zakresie w powiecie lęborskim jest o dużo lepsza na tle zachorowań w kraju. Większa liczba zarejestrowanych przypadków w kraju była prawdopodobnie wynikiem zwiększenia odsetkowego udziału Neisseria meningitidis z gr. C, charakteryzującej się największą zdolnością do epidemicznego szerzenia się i powodowania ognisk zachorowań spośród wszystkich zidentyfikowanych szczepów meningokoków wywołujących inwazyjną chorobą meningokokową. Pewien wpływ miało także zwiększenie czułości nadzoru epidemiologicznego nad tą chorobą, jak również rozpowszechnienie informacji o zachorowaniach na inwazyjną chorobę meningokokową w wyniku społecznej kampanii informacyjnej oraz szkoleń kierowanych do pracowników ochrony zdrowia. 12

13 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych W Polsce, podobnie jak w innych krajach europejskich, z wielu grup serologicznych Neisseria meningitidis, najczęściej występują grupy serologiczne B i C. Do 2001 r. ponad 80 % zakażeń meningokokowych wywołanych było przez grupę B. W 2002 r. nastąpił znaczny wzrost zakażeń z udziałem meningokoków z grupy C (od ok. 31,5 % w roku 2002 do ok. 39 % w 2003). W 2007 r. udział meningokoków z grupy C wyniósł w styczniu ok. 64 %. Podobny trend obserwowany był również w innych krajach europejskich oraz w USA. Podobnie także jak w innych krajach, w Polsce występują i będą występować sporadyczne (endemiczne i nie dające się powiązać epidemiologicznie) zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową wywołaną przez Neisseria meningitidis z gr. B, jak również pojedyncze ogniska epidemiczne wywołane przez Neisseria meningitidis z gr. C. Od roku 2006 w Polsce notowane są pierwsze przypadki zachorowań spowodowanych przez hiperinwazyjny szczep Neisseria meningitidis grupy C ST- 11 cechujący się dużą zjadliwością oraz zdolnością do epidemicznego szerzenia się zakażeń. Przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz.U. Nr 126, poz. 1384, z poźn. zm.) oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (Dz. U. Nr 237, poz. 2018, z późn. zm.) nie nakładają na osoby przebywające na obszarze RP obowiązku poddawania się szczepieniom przeciw meningokokom. Szczepienie to jest więc, w rozumieniu przepisów ww. ustawy, szczepieniem zalecanym, tzn. pacjent dokonuje zakupu szczepionki, a bezpłatnie wykonywane jest kwalifikacyjne badanie lekarskie oraz samo szczepienie. Od 2007 roku prowadzi się jednak wzmożoną ocenę sytuacji epidemiologicznej zakażeń meningokokowych, i gdy w określonym rejonie zapadalność na IChM niebezpiecznie rosła lub w momencie wystąpienia ognisk epidemicznych choroby wywołanej przez meningokoki grupy C, uwzględniając ostateczną decyzję ekspertów, członków Zespołu ds. Zakażeń Meningokokowych, podejmowana była decyzja o wprowadzeniu/ zaniechaniu interwencyjnych szczepień dla grup ryzyka, finansowanych z budżetu Ministra Zdrowia (Światowa Organizacja Zdrowia rekomenduje wprowadzanie powszechnych szczepień ochronnych przeciwko Neisseria meningitidis w chwili, gdy wskaźnik zapadalności wynosi 10,0 na 100 tys. mieszkańców. W Polsce, wg danych Państwowego Zakładu Higieny, roku 2006 wynosił on w 0,61/100 tys., był niższy od rejestrowanych w wielu krajach Europy i nie spełniał kryteriów WHO dotyczących wprowadzenia szczepień obowiązkowych). Ponieważ około połowa odnotowanych w kraju w latach zachorowań spowodowana była zakażeniem N. meningitidis grupy B, przeciwko której nie ma skutecznej szczepionki, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku włączył się do społecznej kampanii przeciwko meningokokom skierowanej głównie do dzieci i młodzieży, ale także osób dorosłych oraz przedstawicieli służby zdrowia. Materiały edukacyjne za pośrednictwem Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku przekazane zostały głownie do szkół i ośrodków wychowawczych, a także placówek opieki zdrowotnej. Komunikat dot. powyższej problematyki został także umieszczony na stronie internetowej tut. Powiatowej Stacji Grypa sezonowa, grypa ptaków H5N1 i pandemia grypy A/H1N1 Grypa jest to jednostka odznaczająca się najwyższym wskaźnikiem zapadalności wśród chorób zakaźnych występujących w Polsce. W zależności od sezonu epidemicznego liczba zachorowań waha się od kilkuset tysięcy do kilku milionów. W 2011 r. w powiecie lęborski zarejestrowano chorych na grypę i zachorowania grypopodobne, w tym to dzieci do lat 14. Wszystkie przypadki zgłoszone do tut. Powiatowej Stacji rozpoznano w oparciu o objawy kliniczne. Nie było zachorowań wywołanych wirusem A(H1N1). W 2010 r. zanotowano 1277 przypadków zachorowań lub podejrzeń zachorowań na grypę sezonową. W 2009 r. zanotowano 2 przypadki zachorowań lub podejrzeń zachorowań na grypę sezonową. Natomiast w latach r. nie zanotowano zgłoszeń przypadków zachorowań lub podejrzeń zachorowań na grypę sezonową. Mimo tego, laboratorium Wojewódzkiej Stacji Sanitarno- Epidemiologiczne w Gdańsku oraz wybrani lekarze podstawowej opieki zdrowotnej województwa pomorskiego realizowali wybiorczy nadzór epidemiologiczny typu Sentinel nad grypą sezonową. W powiecie lęborskim do tego nadzoru został włączony jeden lekarz p.o.z. Wyizolowane szczepy wirusa w ramach województwa były przekazywane do Krajowego Ośrodka do spraw Grypy NIZP-PZH, w celu weryfikacji wirusologicznej. Potwierdzono występowanie szczepów wirusa identycznych ze szczepami izolowanymi w innych krajach europejskich i zgodnych z przewidywaniami Światowej Organizacji Zdrowia, co do szczepów odpowiedzialnych za zachorowania w sezonie grypy 2009/2010. W roku 2011 służby weterynaryjne powiatu lęborskiego nie potwierdziły wystąpienie na tym terenie wysoce patogennej grypy ptaków wywołanej wirusem H5N1. W roku 2010 nie stwierdzono w Polsce, a tym bardziej i w powiecie, zakażenia wirusem grypy ptaków H5N1 u ludzi. W Głównym Inspektoracie Sanitarnym został opracowany Polski plan pandemiczny, który po konsultacjach na forum Krajowego Komitetu ds. Pandemii Grypy, został zatwierdzony i podpisany przez Ministra Zdrowia. Plan uwzględnia wytyczne i zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia 13

14 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych (WHO), Komisji Europejskiej (EC) oraz Europejskiego Centrum ds. Kontroli i Prewencji Chorób (ECDC) i poza informacjami ogólnymi nt. grypy, zadaniami dla poszczególnych resortów podczas rożnych faz pandemii, zawiera strategię komunikacyjną, strategię medyczną oraz strategię dotyczącą współpracy między przedstawicielami sektora zdrowia publicznego i sektora weterynarii. Plan ten stał się podstawą działań służb sanitarnych w obliczu ogłoszonej w 2009 r. przez WHO pandemii grypy typu A (H1N1). W latach w powiecie lęborskim nie odnotowano zachowań na chorobę wywołaną wirusem grypy typu A (H1N1), mimo, że w Polsce odnotowano takie zachorowania. Objawy grypy tej są łudząco podobne do objawów zwykłej, ludzkiej grypy: gorączka, kaszel, ból gardła, ból głowy, bóle mięśni, dreszcze i uczucie ogólnego rozbicia. Może wystąpić także biegunka oraz wymioty. Grypa ta rozprzestrzenia się drogą kropelkową, przez kontakt z chorym człowiekiem lub chorym zwierzęciem. Najskuteczniejszą metodą zapobiegania grypie są szczepienia ochronne. Ponieważ poziom odporności zabezpieczający przed zachorowaniem osiąga się dopiero po upływie ok. 2 tygodni od dnia szczepienia, najskuteczniejsze jest poddanie się szczepieniu się przed rozpoczęciem sezonowego wzrostu zachorowań na grypę (tj. we wrześniu/październiku). Jednakże również osoby, które zaszczepią się obecnie znacząco zmniejszą ryzyko zachorowaniu na grypę lub zarażenia nią innych osób, które należą lub mogą należeć do grup ryzyka. 2. Ogniska epidemiczne w szpitalu występowanie drobnoustrojów alarmowych, kontrole tematyczne zakładów opieki zdrowotnej w powiecie w 2011 r. Mimo, że organem właściwym w stosunku do podmiotów dla których powiat jest organem założycielskim jest Państwowy Pomorski Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Gdańsku (art.12 ust.1a ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej), poniżej przedstawiono powyższe dane w ramach prowadzonego nadzoru sanitarnego nad powiatem wg danych otrzymanych z SPS ZOZ w Lęborku. W zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem epidemiologicznym w zakładach opieki zdrowotnej w 2011 r. kontynuowano działania mające na celu zwiększenie skuteczności systemów kontroli zakażeń szpitalnych. W drugiej połowie 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. Nr 139, poz.940), które szczegółowo reguluje kwestie gromadzenia, segregacji oraz utylizacji odpadów powstających w zakładach opieki zdrowotnej. Kontynuowano również kontrole tematyczne i kompleksowe w szpitala. W wyniku tych kontroli, każdorazowo po stwierdzeniu nieprawidłowości, zalecano stosowne działania naprawcze. W zakresie zgłaszania zakażeń zakładowych i drobnoustrojów alarmowych w szpitalu za okres struktura etiologiczna wg liczby pacjentów, u których wykryto drobnoustrój chorobotwórczy przedstawiała się następująco: największa liczba zgłoszeń (ok. 66 %) dotyczyła ostrych wirusowych zakażeń żołądkowo- jelitowych (rotawirus,), a pozostałe to zakażenia bakteryjne, wywołane przez typowe drobnoustroje szpitalne, dysponujące wieloma mechanizmami lekooporności (gronkowce MSSA, pałeczki Klebsiella spp. ESBL (+), Acinetobacter spp., Enterobacter cloace ESBL, itd.). Występowanie drobnoustrojów alarmowych jest bardzo zróżnicowane pomiędzy rożnymi oddziałami szpitala. Najwyższe odsetki lekoopornych drobnoustrojów obserwowano na oddziale chirurgii ogólnej, ortopedii oraz oddziale chorób wewnętrznych i kardiologii. W analizowanym 2011 r. na terenie powiatu lęborskiego zgłoszono 5 ognisk epidemicznych, ujawnionych: 1 na oddziale neonatologicznym i pediatrycznym w SP SZOZ w Lęborku; drobnoustrojem epidemicznym był gronkowiec MSSA, 1 na oddziale chorób wewnętrznych i kardiologii SP SZOZ w Lęborku; drobnoustrojem epidemicznym były: Klebsiella pneumoniae ESBL oraz Enterobacter cloace ESBL, 1 na oddziale pediatrycznym SP SZOZ w Lęborku; drobnoustrojem epidemicznym był rotawirus, 2 na oddziale chirurgicznym SP SZOZ w Lęborku; drobnoustrojem epidemicznym był w obu przypadkach Acinetobacter baumani. W momencie podjęcia podejrzenia wystąpienia ogniska epidemicznego podjęto następujące działania przeciwepidemiczne: - pacjenci byli izolowani, - wzmożono reżim sanitarny, - antybiotykoterapia celowana, - ograniczono odwiedziny pacjentów w w/w oddziałach, - personel był zobowiązany do przestrzegania zasad izolacji kontaktowej zgodnie z procedurą szpitalną. 14

15 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych 3. Program Szczepień Ochronnych w powiecie lęborskim Zgodnie z ustawą z dnia 14 marca1985r o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 212,poz.1263 ze zmianami) do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych należy między innymi sprawowanie nadzoru nad realizacją szczepień ochronnych. W związku z wyżej wymienionym obowiązkiem tut. organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej w 2011r nadzorował wykonawstwo szczepień u dzieci i młodzieży w wieku od pierwszego dnia życia do 19 roku życia. W 2011 r. był realizowany Program Szczepień Ochronnych w oparciu o ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu i zwalczaniu chorób zakaźnych u ludzi ( Dz. U. Nr 234, poz.1570 ze zmianami) i Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 28 października 2010 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2011 ( Dz. Urz. MZ. z dnia 29 października 2010 r. Nr 12, poz.70). Obowiązkowe szczepienia dzieci i młodzieży do 19 roku życia oraz szczepienia zalecane wykonywane były w 32 punktach szczepień 3.1.Szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi Szczepieniami pierwotnymi przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi w 2011 r. objęto 63,1% dzieci (440 osób) w pierwszym roku życia. W drugim roku życia zaszczepiono 99,7% (776 osób). Przeciwko błonicy i tężcowi dawkami przypominającymi zaszczepiono dzieci w 6 r.ż. szczepionką acelularną 95, 7% (697 osób), w 14 r.ż. 98,5% (749 osób) i w 19 r.ż. 93,2% ( 806 osób). Szczepionką przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi zawierającą bezkomórkowy komponent krztuśca (DTaP) szczepione dzieci w wieku od 0 do 6 lat w przypadku występowania przeciwwskazań do szczepienia szczepionką z pełnokomórkowym krztuścem. W 2011 r. kontynuowano profilaktykę przeciwtężcową u osób zranionych w ilości 1823 osób Szczepienia przeciwko poliomyelitis Szczepieniami pierwotnymi objęto 440 dzieci w 1 roku życia (63,1%) i 776 dzieci w 2 roku życia (99,7%). Szczepienia wykonywane są szczepionką inaktywowaną przeciwko Polio. W 6 roku życia dawkę przypominającą podano żywą szczepionką przeciwko poliomyelitis u 697 dzieci (95,7%) Szczepienia przeciwko odrze, śwince i różyczce W 2011 r. szczepieniom przeciwko odrze, śwince, różyczce podlegały dzieci w m.ż. oraz w 10 r.ż. W ramach szczepień obowiązkowych zaszczepiono odpowiednio 91,6% (713 osób) i 99,1% (656 osób). W 2012 zaplanowano uzupełnienie szczepień przeciwko odrze, śwince, różyczce drugą dawką szczepionki u dzieci urodzonych po 31 grudnia 1996 r Szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepieniom przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B podlegały dzieci urodzone w 2011r i 2010r, którym pierwsza dawka szczepionki podawana jest w ciągu 24 godzin po urodzeniu, druga po 6 tygodniach a trzecia w 6 m. ż. W roczniku 2011 zaszczepiono 91,8% (640 osób) i w roczniku % (778 osób) Szczepienia przeciwko gruźlicy W 2006 r. wprowadzono zmiany szczepień przeciwko gruźlicy. Pozostawiono jedynie pierwsze szczepienie przeprowadzane zaraz po urodzeniu, w pierwszych 24 godzinach życia dziecka. W przypadku odroczenia szczepienia w pierwszej dobie życia, szczepionkę należy podać w innym możliwym terminie przed wypisaniem dziecka z oddziału noworodkowego. W przypadku nie zaszczepienia dziecka w oddziale należy doszczepić w możliwie najkrótszym terminie, nie później niż do ukończenia 15 roku życia. W 2011 r. zaszczepiono przeciwko gruźlicy w ciągu 24 godzin po urodzeniu 24,4 % noworodków (odroczenia ze względu na pogłębioną diagnostykę profilaktyczną oraz wcześniactwo i niską masę urodzeniową), po 24 godzinach do 14 dnia życia 73% dzieci i w terminie późniejszym 3, 6% dzieci Szczepienia przeciwko haemophilius influenzae typu b W 2007 roku wprowadzono u wszystkich dzieci w 1i 2 roku życia szczepienia przeciwko haemophilius influenzae typu b. W 2011 r. objęto szczepieniem pierwotnym 440 dzieci co stanowi 63,1 % podległej populacji. W drugim roku życia szczepieniem pierwotnym i uzupełniającym 99, % (776 dzieci ) 3.7. Stan wykonania szczepień obowiązkowych do 3 roku życia W 2011 r. tzw. zamknięcie szczepień podstawowych kształtuje się następująco: przeciwko WZW typu B- 99%, przeciwko gruźlicy 99,9%, przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi- 99,8%, przeciwko poliomyelitis- 99,8%, 15

16 I. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych przeciwko odrze, śwince, różyczce- 99,5%, przeciwko haemophilius influenzae- 90%. Wszystkie obowiązkowe szczepienia wykonywane są na poziomie 99%. Świadczy to o terminowości wykonywania szczepień, wzroście świadomości rodziców i personelu medycznego oraz prawidłowego nadzoru nad realizacją Programu Szczepień Ochronnych Szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie W 2008 roku wprowadzono szczepienia p/ pneumokokom oraz przeciw ospie wietrznej dla wybranych grup ryzyka zagrożonych szczególnie ciężkim przebiegiem tych zakażeń. Na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych ( Dz. U. Nr 182, poz.1086) rozszerzono obowiązek szczepień przez wprowadzenie obowiązkowych szczepień p/ pneumokokom u dzieci od 2 m.ż. do ukończenia 5 r. ż. po urazie lub z wadą ośrodkowego układu nerwowego, przebiegającym z wyciekiem płynu mózg.- rdzeniowego, zakażone wirusem HIV, po przeszczepieniu szpiku, przed przeszczepieniem lub po przeszczepieniu narządów wewnętrznych lub przed wszczepieniem lub po wszczepieniu implantu ślimakowego, chorujących na przewlekłe choroby serca, schorzenia immunologiczno- reumatologiczne, w tym małopłytkowość idiomatyczną, ostrą białaczkę, chłoniaki, sferocytozę wrodzoną, asplenię wrodzoną, dysfunkcję śledziony, po splenektomii lub po leczeniu immunopresyjnym, przewlekłą niewydolność nerek i nawracający zespół nerczycowy, pierwotne zaburzenia odporności, choroby metaboliczne, cukrzycę, przewlekłe choroby płuc, w tym astmę. To samo rozporządzenie rozszerzyło wachlarz szczepień p/ ospie wietrznej. Szczepienia obejmują dzieci do ukończenia 12 r.ż. z upośledzeniem odporności o wysokim ryzyku ciężkiego przebiegu choroby, z ostrą białaczką limfoblastyczną, zakażone HIV. przed leczeniem immunopresyjnym i chemioterapią oraz dzieci uczestniczące do żłobka, przedszkola i innych instytucji opiekuńczych oraz przebywające w domach opieki długoterminowej. W 2011 r. przeprowadzono szczepienia p/ meningokokom u 22 dzieci z Placówki Wielofunkcyjnej Nr 2 Dom w Ogrodzie oraz szczepienia p/ grypie w grupie pracowników medycznych. Od 2012 r. przewiduje się uzupełnienie druga dawką szczepień p/ ospie, śwince, różyczce dzieciom powyżej 10 r. ż., urodzonym po 31 grudnia 1996 r Zalecane szczepienia ochronne W związku z systematycznym wzroście świadomości społeczeństwa odnośnie korzyści płynących z profilaktyki wzrasta z roku na rok ilość osób korzystających z tzw. szczepień zalecanych. W 2011 roku przeciwko WZW typu B zaszczepiło się 487 osób, przeciwko grypie 1321 osób, przeciwko pneumokokom- 135 osób, przeciwko meningokokom- 30 osób, przeciwko HPV- 12 osób, przeciwko rotawirusom- 31. Problemem ograniczającym powszechność korzystania z takie formy profilaktyki jest nadal aspekt ekonomiczny. Podsumowanie Ogólnie sytuację epidemiologiczną w zakresie chorób zakaźnych w powiecie lęborskim w 2011 roku ocenić można jako stabilną. Podniesienie wiarygodności rejestracji liczby zachorowań na choroby wymaga podjęcia oceny zgłaszalności chorób zakaźnych przez lekarzy w powiecie oraz oceny możliwości potwierdzenia rozpoznań chorób zakaźnych przy pomocy badań laboratoryjnych. Niewątpliwie do zwiększenia szybkości informowania, zupełności i wiarygodności przekazywanych zgłoszeń przyczynić się miała informatyzacja sieci nadzoru epidemiologicznego i kontroli chorób zakaźnych, która obecnie została przerwana przez Główny Inspektorat Sanitarny bez osiągnięcia pełnej zdolności operacyjnej. 16

17 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 2.1. Wstęp Podstawę oceny jakości wody przeznaczonej do spożycia w 2011 r. stanowiły wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 roku w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. Nr 61, poz. 417 ze zmianami). W powiecie lęborskim woda przeznaczona do zbiorowego zaopatrzenia ludności jest uzyskiwana z ujęć wody podziemnej (gruntowej). Tut. organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest zobowiązany do kontroli zarówno ujęć, jak i urządzeń wodociągowych. Ocenę jakości wody przeznaczonej do spożycia opracowano na podstawie danych zawartych w sprawozdaniu statystycznym MZ-46 oraz informacji i danych pochodzących z monitoringu jakości wody przeznaczonej do spożycia nadzorowanego przez Główny Inspektorat Sanitarny i prowadzonego przez jednostki Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Merytoryczny nadzór nad funkcjonowaniem systemu monitoringu oraz bazy danych sprawuje Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego Państwowy Zakład Higieny. Monitoringiem kontrolującym jakość wody przeznaczonej do spożycia objętych w powiecie lęborskim było 68 obiektów, takich jak: ujęcia wody pitnej, stacje uzdatniania wody, wodociągi. Corocznie Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku wykonuje corocznie ponad oznaczeń wody przeznaczonej do spożycia dla ponad 40 parametrów (substancji). Próbki wody (rocznie blisko 530) pobierane (wraz z kontrolą wewnętrzną) są systematycznie z około 230 punktów. Ze względu na rozszerzenie informacji prezentowanych w niniejszym rozdziale w stosunku do lat ubiegłych oraz na szereg zmian w sprawozdawczości statystycznej GUS, analiz porównawczych z rokiem 2010, a także latami wcześniejszymi, dokonano w miejscach, gdzie było to merytorycznie uzasadnione i możliwe do wykonania Infrastruktura zaopatrzenia ludności wodę Wodociągi są podstawowymi urządzeniami zaopatrzenia ludności miast i obszarów wiejskich w wodę przeznaczoną do spożycia. W 2011 roku Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczna w Lęborku skontrolowała 68 wodociągów (tj. 100 % wodociągów znajdujących się w ewidencji), o blisko 1,5 % mniej niż w roku ubiegłym (69). Na taki stan rzeczy wpływ miały głownie prace związane z rozbudową, modernizacją i łączeniem wodociągów. Około 4 % ze skontrolowanych wodociągów (3) znajdowało się w miastach. Większa liczba wodociągów zaopatrujących obszary pozamiejskie wynika w głównej mierze z rozproszonej zabudowy na terenach wiejskich. Podobnie jak w roku ubiegłym, najwięcej skontrolowanych wodociągów (około 96 % ogółu) zlokalizowanych było w gminach powiatu lęborskiego: Cewice, Nowa Wieś Lęborska i Wicko. Pomimo prowadzonych systematycznych prac w zakresie rozbudowy, modernizacji i łączenia wodociągów, nadal odnotowuje się wyraźny stopień zróżnicowania sieci wodociągowej w poszczególnych gminach powiatu. W skali powiatu najwyższy odsetek wodociągów (około 87 %) stanowiły urządzenia o małej lub bardzo małej wydajności (poniżej 100 m 3 /dobę). Wśród urządzeń o wydajności m 3 /dobę odsetek ten wahał się ok. 9 % w skali powiatu, tj. 3 wodociągi w gminie Cewice i 3 wodociągi w gminie Nowa Wieś Lęborska. W stosunku do lat ubiegłych zmniejszyła się liczba tych wodociągów w gminie Wicko. Wodociągi o znacznej wydajności ( m 3 /dobę) stanowiły zaledwie 4 % wszystkich skontrolowanych wodociągów. Wszystkie te urządzenia z grupy tej znajdowały się w 2 miastach powiatu, a mianowicie w Lęborku i Łebie. Tabela 2.1. Odsetek wodociągów w powiecie w zależności od produkcji wody w 2011 r. Wydajność/ produkcja (m 3 /dobę) < Wodociągi 86,76% 8,82% 4,41% Lokalizacja wodociągów wg ich wydajności - miasto Lębork 2 - miasto Łeba 1 - gmina Cewice gmina Nowa Wieś Lęborska gmina Wicko 16 17

18 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia Woda przeznaczona do spożycia, dostarczana za pośrednictwem wodociągów, czerpana jest z ujęć podziemnych. Wszystkie ujęcia w powiecie (identycznie jak w latach poprzednich) stanowią ujęcia podziemne. Co roku Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczne w Lęborku kontroluje ok.70 ujęć wody pitnej (w 2011 r.- 68, w 2010 r.- 69, w 2009 r. 71, w 2008 r 77, w 2007 r. 80). W roku 2011 skontrolowano wszystkie ujęcia podziemne znajdujące się w ewidencji tut. organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej (identycznie jak w latach poprzednich). Najwięcej ujęć, ponad 95 % wszystkich skontrolowanych, znajdowała się w trzech gminach powiatu: Nowa Wieś Lęborska (ok. 45 %), Cewice (ok.30%) i Wicko (ok. 25 %). W ciągu ostatnich lat, liczba ujęć podziemnych podlegających ewidencji Państwowej Inspekcji Sanitarnej uległa systematycznemu zmniejszeniu (z 81 w 2005 r., poprzez 79 w 2006 r., 80 w 2007 r., 77 w 2008 r., 71 w 2009 r., 69 w 2010 r. do 68 w 2011 r.). Ujęcia wody podziemnej znajdujące się na terenie powiatu, w trzech gminach wiejskich przekraczały liczbę obiektów 15. Trzy ujęcia o wydajności m 3 / dobę zlokalizowane są w miastach: w Lęborku (2 ujęcia) i w Łebie (1 ujęcie) Ocena zaopatrzenia ludności w wodę W 2011 roku w wodę pochodzącą z wodociągów zaopatrywanych było w powiecie łącznie 98 miejscowości (100 % wszystkich w powiecie), w tym 2 miasta i 96 miejscowości obszarów wiejskich. W 2011 roku, podobnie jak w roku ubiegłym, wodociągi dostarczały wodę dla ponad 63 tys. ludzi, z których około 62 % mieszkało w miastach. Odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku analizy liczby ludności zaopatrywanej w wodę wodociągową w odniesieniu do całkowitej liczby mieszkańców powiatu lęborskiego. Z danych gromadzonych przez tut. organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz zawartych w rocznikach statystycznych GUS wynika, że w powiecie nie każdy mieszkaniec ma dostęp do wody wodociągowej. Wysoki odsetek ludności zaopatrywanej w wodę przez wodociągi (100 %) odnotowano w miastach powiatu. Wodociągi o wydajności od 100 do 1000 m 3 /dobę i od 1000 do m 3 /dobę zaopatrywały w wodę ok. 80 % ludności powiatu ok.50 tys. ludzi porównywalnie jak w 2010 r. (w 2010 r. ok.51 tys., w 2009 r. ok.50 tys., w roku ,5 tys., w roku ,7 tys.). Należy zaznaczyć, że 3 wodociągi o wydajności od do m 3 /dobę, zlokalizowane w 2 miastach powiatu, zaopatrywały blisko 45 tys. mieszkańców (poprzez przyłączenie sąsiednich miejscowości gminnych do tych wodociągów). Woda spełniająca wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 roku była dostarczana do ok. 93 % odbiorców (ponad 59 tys. ludzi). Wskaźnik ten był wyższy w przypadku miast, gdzie wynosił 100 %, podczas gdy na obszarach wiejskich 83 %. Najwyższy odsetek ludności zaopatrywanej w wodę wodociągową spełniającą wymagania sanitarne zanotowano w miastach: w Lęborku i w Łebie (po 100 % ludności w każdym z miast). 18

19 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK Cewice 100% ok. 91% ok. 76% ok. 72% Ryc Odsetek ludności zaopatrywanej w wodę odpowiadającą wymaganiom sanitarnym w 2011 roku 2.4. Ocena jakości wody przeznaczonej do spożycia W 2011 roku Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczna w Lęborku zbadała 523 próbki wody pochodzącej z wodociągów, najwięcej w gminie Nowa Wieś Lęborska (160 próbek), w gminie Cewice (118 próbek i w gminie Wicko (107 próbek), zaś najmniej w miastach: w Łebie (39 próbek) i w Lęborku (99 próbek). W skali powiatu zakwestionowano pod względem jakości około 30 % próbek wody, najwięcej w gminie Wicko (39,7 %) i gminie Nowa Wieś Lęborska (29,8 %), zaś najmniej w miastach: w Lęborku (28,1 %) i w Łebie (0 %). Systematyczne badania pobranych próbek wody wykonywane przez Powiatową Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w Lęborku pozwalają na ocenę instalacji wodociągowych pod względem sanitarnym. W 2011 roku wodę spełniającą wymagania sanitarne dostarczało ok. 71 % skontrolowanych wodociągów, w tym 66,7 % w miastach i ok. 71,6 % na wsi. W poszczególnych gminach powiatu odsetek urządzeń, które 19

20 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia dostarczały wodę spełniającą wymagania wahał się od 50 % w mieście Lęborku do 100 % w mieście Łeba. Wszystkie urządzenia wodociągowe dostarczające wodę o nieodpowiedniej jakości zlokalizowana była na obszarach wiejskich (ok. 27,1 % ogólnej liczby wodociągów). Jakość wody dostarczanej przez wodociągi była najczęściej kwestionowana ze względu na odbiegający od wymagań skład fizykochemiczny (ok. 27,9 % instalacji nie spełniających wymagań). Najwyższy odsetek wodociągów dostarczających wodę o nieodpowiednich parametrach fizykochemicznych odnotowano w gminie Wicko (10,3 % ogółu wodociągów), w gminie Nowa Wieś Lęborska (ok. 10,3 %) i w gminie Cewice (ok. 7,4 %). Instalacje wodociągowe zdyskwalifikowane ze względu na niewłaściwy skład bakteriologiczny dostarczanej wody stanowiły ok. 1,5 % ogółu skontrolowanych wodociągów (1 wodociąg zakładowy Farm Frites Poland SA w Lęborku). Tabela 2.2. Liczba zbadanych próbek wody oraz procent próbek zakwestionowanych w roku 2011 Gmina/miasto Produkcja wody (m 3 /dobę) < Łącznie - % - % - % - % Cewice 92 17,6 26 5, ,6 Nowa Wieś Lęborska ,9 14 2, ,6 Wicko , ,5 miasto Lębork , ,9 miasto Łeba ,5 39 7,5 Łącznie ,0 40 7, , ,0 Tabela 2.3. Liczba wykonanych badań dla wybranych parametrów w roku 2011 Parametr Ogólna liczba analiz w powiecie Liczba analiz w gminie/mieście Przekroczenia wartości normatywnych min. max. Liczba analiz % grupa coli ,16 Escherichia coli ,34 paciorkowce ,63 OLB ,39 mętność ,67 jon amonowy ,78 azotyny mangan ,38 żelazo ,74 Tabela 2.4. Liczba wykonanych badań oraz procent analiz przekraczających wartości normatywne w poszczególnych gminach/miastach powiatu dla wybranych parametrów w roku 2011 gmina/ miasto liczba Parametr gr.coli E.coli paciorkowce mętność mangan żelazo % przekr. liczba % przekr. liczba % przekr. liczba % przekr. liczba % przekr. liczba % przekr. Cewice , , , , , ,00 Nowa Wieś , , , , , ,52 Wicko 81 22, , , , , ,43 Lębork 81 16, , , , , ,35 Łeba 21 4, ,00 2 0, , , ,18 20

21 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK Cewice 42,1% 32,5% 32,2% 25,6% 22,2% Ryc Odsetek zakwestionowanych próbek wody w 2011 roku W celu dokonania oceny jakości wody przeznaczonej do spożycia, w roku 2011 Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczna w Lęborku zbadała 523 próbki wody. Dla 23 normowanych parametrów (określonych w załącznikach 1a i 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007) w roku 2011 wykonano ponad badań, z czego największa liczba dotyczyła parametrów, mających szczególnie duże znaczenie zdrowotne, tj.: gr. coli, E.Coli, azotanów i azotynów, fluorków oraz metali ciężkich i WWA. Na ryc przedstawiono częstotliwość przekraczania w roku 2011 na obszarze gmin powiatu wartości normatywnych dla wybranych 6 parametrów 4 fizykochemicznych: mętności, azotynów, manganu i żelaza oraz 2 mikrobiologicznych: gr. coli, Escherichia coli. 21

22 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK ok. 15,6% ok. 14,8% Cewice ok. 14,5% ok. 9,6% ok. 5,3% Ryc Częstość przekraczania wartości normatywnych określonych dla mętności w roku

23 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK Cewice 0% Ryc Częstość przekraczania wartości normatywnych określonych dla azotynów w roku

24 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK Cewice ok. 35,7% ok. 30,0% ok. 20,7% ok. 4,8% 0% Ryc Częstość przekraczania wartości normatywnych określonych dla manganu w roku

25 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK ok. 31,4% Cewice ok. 25,0% ok. 18,5% ok. 18,2% ok. 4,3% Ryc Częstość przekraczania wartości normatywnych określonych dla żelaza w roku

26 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK Cewice ok. 22,2% ok. 19,5% ok. 17,4% ok. 16,0% ok. 4,8% Ryc Procent analiz przekraczających wartości normatywne określone dla gr. coli w roku

27 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK ok. 2,8% ok. 1,2% Cewice ok. 0,6% 0% Ryc Procent analiz przekraczających wartości normatywne określone dla E. coli w roku Podsumowanie i wnioski 1. Pomimo prowadzonych systematycznych prac w zakresie rozbudowy, modernizacji i łączenia wodociągów, nadal odnotowuje się wyraźny stopień zróżnicowania sieci wodociągowej w poszczególnych gminach powiatu lęborskiego. W skali powiatu najwyższy odsetek wodociągów stanowiły urządzenia o małej lub bardzo małej wydajności (poniżej 100 m 3 /dobę), zaopatrujące głównie obszary wiejskie. Bardzo duża 27

28 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia liczba wodociągów tej klasy znacznie utrudnia prowadzenie skutecznego nadzoru sanitarnego przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej i praktycznie uniemożliwia skuteczną kontrolę wszystkich instalacji. Największe rozdrobnienie wodociągów występuje w gminach: Nowa Wieś Lęborska, Wicko i Cewice. 2. Woda przeznaczona do spożycia, dostarczana za pośrednictwem wodociągów, czerpana jest z ujęć: podziemnych. 3. W 2011 roku w wodę pochodzącą z wodociągów zaopatrywanych było w powiecie łącznie 98 miejscowości (100 % wszystkich w powiecie), w tym 2 miasta i 96 miejscowości obszarów wiejskich. 4. W 2011 roku, podobnie jak w roku ubiegłym, wodociągi dostarczały wodę dla ponad 63 tys. ludzi, z których około 69 % mieszkało w miastach. Woda spełniająca wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 roku była dostarczana do ok. 93 % odbiorców (ponad 58 tys. ludzi). Wskaźnik ten był wyższy w przypadku miast, gdzie wynosił 100 %, podczas gdy na obszarach wiejskich 83 %. 5. W celu dokonania oceny wody przeznaczonej do spożycia Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczna w Lęborku w 2011 roku pobrała ponad 520 próbek wody pochodzącej z wodociągów (wraz z kontrolą wewnętrzną), wykonując ponad badań oznaczeń dla ponad 40 parametrów (substancji), z czego pod względem jakości zakwestionowani około 30,0% próbek wody (najwięcej w gminie Wicko, gminie Nowa Wieś Lęborska i gminie Cewice), zaś najmniej w mieście Łeba). 6. Analiza zanieczyszczenia mikrobiologicznego w oparciu o badania gr. coli i E.Coli pokazuje, że najmniej zastrzeżeń budzi jakość zdrowotna wody na obszarze obu miast powiatu, zaś najwięcej na terenach gmin: Wicko, Nowa Wieś Lęborska i Cewice, co wskazuje na konieczność wzmożenia prac nad usprawnieniem lub modernizacją procesów dezynfekcji wody. Zupełnie inną sprawą było zdyskwalifikowanie wodociągu zakładowego Farm Frites SA ze względu na niewłaściwy skład bakteriologiczny dostarczanej wody. 7. W przypadku zanieczyszczeń fizykochemicznych dla 4 rozważanych parametrów (mętności, azotynów, manganu i żelaza) najmniejsze zastrzeżenia budzi jakość wody w miastach: Lęborku i Łebie (brak przekroczeń azotynów, niewielki procent przekroczeń manganu i żelaza dla miasta Łeby, niewielki procent przekroczeń mętności i żelaza dla miasta Lęborka), zaś największe w gminie Wicko (głównie ze względu na mętność, mangan i żelazo), gminie Nowa Wieś Lęborska (mętność, mangan i żelazo) oraz gminie Cewice (mętność, mangan i żelazo). Dla gmin, w których jakość wody budzi największe zastrzeżenia, istnieje pilna potrzeba realizacji opracowanych programów naprawczych. 28

29 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia Ocena obszarowa jakości wody w 2011 r. Nr 74/W/12 powiatu lęborskiego w zakresie zaopatrzenia w wodę do spożycia (stan na r.) Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku na podstawie art.4 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (j.t.: Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz ze zmianami) oraz 17 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona do spożycia przez ludzi (Dz.U. Nr 61, poz.417 ze zmianami), biorąc pod uwagę wyniki badań wody wykonanych w 2011 r. w ramach monitoringu jakości wody realizowanego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku informuje, co następuje. Jednostkami odpowiedzialnymi za jakość wody do spożycia przez ludzi dostarczanej z wodociągów są przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne lub inne jednostki organizacyjne danego samorządu terytorialnego: Miasta Lęborka, Miasta Łeby, Gminy Nowa Wieś Lęborska, Gminy Cewice i Gminy Wicko. Ponadto Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku objął nadzorem wodociągi nie będące wodociągami zbiorowego zaopatrzenia w wodę. Na terenie powiatu lęborskiego wodociągi te należą do: 1. Nadleśnictwa Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego 32, Lębork, 2. Nadleśnictwa Cewice ul. W. Witosa 39, Cewice, 3. Habenda Maciej Borowski Sarbsk Wicko, 4. PKP Zakład Gospodarowania Nieruchomości w Gdańsku ul. Dyrekcyjna 2-4, Gdańsk, 5. Farm Frites Poland S.A. ul. Abrahama 13, Lębork, 6. Wspólne Przedsiębiorstwo PROMEX ul. Dywizjonu , Pruszcz Gdański, 7. LOK Zarząd Główny ul. Chocimska 14, Warszawa, 8. Spółdzielnia Mieszkaniowa w Leśnicach, Lębork, 9. Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Edwin Skwierawski, Lubowidz- Jamy 2, Lębork, 10. Spółdzielnia Mieszkaniowa Własnościowo-Lokatorska ul. Drewniana 35/7, Maszewo. W roku 2011 Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku skontrolował łącznie 68 urządzeń wodociągowych. Wodociągi skontrolowane w roku 2011 stanowiły 100% obiektów znajdujących się w ewidencji tut. Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku monitoruje jakość wody do spożycia w wytypowanych punktach poboru prób wody z częstotliwością zgodną w wymogami w/w Rozporządzenia Ministra Zdrowia. Zakres i częstotliwość badań próbek wody jest uzależniona m.in. od wielkości produkowanej wody i liczby osób zaopatrywanych przez dany wodociąg. Stan na nazwa gminy liczba ludności zaopatrywanej w wodę * w tys. liczba ludności zaopatrywanej w wodę o niewłaściwej jakości w tys. ilość wodociągów zaopatrujących ludność na terenie gminy ilość wodociągów, w których jakość wody nie odpowiada wymaganiom gm. Lębork 34, gm. Łeba 4, gm. Wicko 5,679 1, gm. Cewice 6,796 1, gm. Nowa Wieś Lęborska. 12,017 1, * według danych przekazanych przez producenta wody 29

30 [tys.] II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia Ocena zaopatrzenia ludności w wodę na terenie powiatu lęborskiego 6,80% 93,20% ludność zaopatrywana w wodę odpowiadającą wymaganiom ludność zaopatrywana w wodę nieodpowiadającą wymaganiom Ocena zaopatrzenia ludności w wodę na terenie powiatu lęborskiego gm. Lębork gm. Łeba gm. Wicko gm. Cewice gm. Nowa Wieś ogólna liczba ludności zaopatrywanej w wodę liczba ludności zaopatrywana w wodę o niewłaściwej jakości 30

31 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia W 2011 r. pobrano łącznie do badań fizykochemicznych i bakteriologicznych 357 próbek. Analiza uzyskanych wyników badań w oparciu o wyżej cytowane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. wykazała w badanym zakresie przekroczenia dopuszczalnych wartości parametrów jakości wody w 109 próbkach, tj. 30,5 % zbadanych. Informacje na temat przekroczeń parametrów jakości wody dla powiatu lęborskiego przedstawiono w tabelach: 1) w zakresie wymagań fizykochemicznych parametry przekraczające wartości dopuszczalne najwyższe dopuszczalne stężenie maksymalna stwierdzona wartość przekroczenia parametrów dopuszczalnych mętność 1 NTU 6 NTU mangan 50 µg/l 1200 µg/l żelazo 200 µg/l 782 µg/l jon amonowy 0,50 mg/l 2 mg/l ołów 137 nikiel 37,6 Jak wynika z powyższych danych, w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi dostarczanej z wodociągów z terenu powiatu lęborskiego występowały przekroczenia wartości dopuszczalnych dla mętności, żelaza, manganu, jonu amonowego, niklu i ołowiu określonych w załącznikach 2 i 3 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona do spożycia przez ludzi (Dz.U. Nr 61, poz.417 z późn. zm.). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) nie proponuje zalecanej dopuszczalnej wartości dla żelaza w wodzie do spożycia opartej na przesłankach zdrowotnych. Natomiast zalecana dopuszczalna wartość dla manganu, oparta na przesłankach zdrowotnych jest 4 razy wyższa niż wartość progowa akceptowana przez odbiorców (wynosząca µg/l) i wynosi 400 µg/l*, a w badanych próbach maksymalna wartość ta wynosiła 1200 µg/l. Mętność wody do spożycia jest wywoływana drobnymi cząsteczkami stałymi, które mogą znajdować się w wodzie do picia na skutek nieodpowiedniego uzdatniania lub z powodu unoszenia cząsteczek 31

32 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia pochodzących z osadów w sieci wodociągowej. Woda o wysokiej mętności może chronić mikroorganizmy przed działaniem dezynfekcyjnym i może pobudzać wzrost bakterii. Zawartość jonu amonowego w wodzie jest wskaźnikiem możliwego zanieczyszczenia wody bakteriami. Dla jonu amonowego nie zaproponowano zalecanej dopuszczalnej wartości opartej na przesłankach zdrowotnych. Może on zmniejszać skuteczność dezynfekcji wody, przyczyniać się do powstawania azotynów w sieci wodociągowej, powodować nieskuteczne usuwanie manganu, a także wywoływać zmiany smaku i zapachu wody. 2) w zakresie wymagań mikrobiologicznych parametry przekraczające wartości dopuszczalne najwyższe dopuszczalne stężenie maksymalna stwierdzona wartość przekroczenia parametrów dopuszczalnych bakterie grupy coli 0 jtk w 100 ml >56 jtk w 100 ml Escherichia coli 0 jtk w 100 ml 18 jtk w 100 ml paciorkowce kałowe 0 jtk w 100 ml >100 jtk w 100 ml Ogólna liczba mikroorganizmów w 22±2 C po 72 h bez nieprawidłowych zmian >300 jtk w 100 ml Clostridium perfringens 0 jtk w 100 ml 23 jtk w 100 ml Jak wynika z powyższych danych, w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi dostarczanej z wodociągów z terenu powiatu lęborskiego występowały przekroczenia wartości dopuszczalnych parametrów mikrobiologicznej jakości wody dla bakterii grupy coli, Escherichia coli, paciorkowców kałowych, ogólnej liczby mikroorganizmów w 22±2 o C po 72h i Clostridium perfringens określonych w załącznikach 1 i 3 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona do spożycia przez ludzi (Dz.U. Nr 61, poz.417z późn. zm.). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznaje, że bakterie grupy coli są odpowiednim wskaźnikiem mikrobiologicznym jakości wody do spożycia. Bakterie wskaźnikowe nie mogą znajdować się w uzdatnionej wodzie dostarczanej odbiorcy, a ich wykrycie powinno pociągać natychmiastowe czynności mające na celu ustalenia przyczyny i podjęcia działań naprawczych. Stwierdzana obecność bakterii Escherichia coli nie może być ignorowana, gdyż można podejrzewać, że woda została skażona kałem, a jej uzdatnianie nie było skuteczne. Escherichia coli jest wskaźnikiem zanieczyszczenia kałowego lub wskaźnikiem efektywności uzdatniania wody. Identycznie jw., bakterie te nie mogą znajdować się w wodzie uzdatnionej dostarczanej odbiorcy. Ogólna liczba mikroorganizmów na agarze w 22 o C (psychrofile) jako wskaźnik jakości wody pełni istotną, lecz drugoplanową rolę. Przeważającą część ogólnej liczby bakterii w temperaturze 22 o C stanowią bakterie wodne oraz nieliczne bakterie glebowe. Duża ich liczba może świadczyć o dopływie do wody znacznej ilości substancji organicznych. Enterokoki (paciorkowce kałowe) są także wskaźnikiem jakości wody i jej uzdatnienia. Paciorkowce są bardzo odporne na wysuszenie i są przydatne w rutynowej kontroli przeprowadzanej po ułożeniu nowych lub po wykonaniu napraw istniejących przewodów wodociągowych, czy też do wykrywania zanieczyszczeń powodowanych spływem powierzchniowym do wód gruntowych. Paciorkowce kałowe, identycznie jak bakterie grupy coli, nie mogą znajdować się w uzdatnionej wodzie dostarczanej odbiorcy. Zgodnie 14 cytowanego rozporządzenia, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku po rozważeniu stopnia zagrożenia dla zdrowia podejmował odpowiednie działania na rzecz czynności, mających na celu ustalenie przyczyny i działania naprawcze. Ocenę jakości wody w poszczególnych wodociągach na terenie gmin, prowadzone postępowania administracyjne i planowane działania naprawcze przedstawiono w tabeli nr 2. W niektórych kontrolnych próbach powtórzonych nie stwierdzano przekroczeń. 32

33 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia gmina Lębork Tabela 2. Lp. nazwa wodociągu jednostka odpowiedzialna za jakość wody. ocena jakości wody stan na r. postępowanie administracyjne planowane działania naprawcze planowane przez właściciela wodociągu 1. Lębork Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lęborku przydatna do spożycia przez ludzi Farm Frites Farm Frites Poland S.A. warunkowa przydatna do spożycia Decyzja PPIS w Lęborku w sprawie mikrobiologicznej jakości wody z terminem wykonania do dnia 30 stycznia 2011 r. Decyzję wykonano. W dniu wszczęto postępowanie w sprawie kwestionowanej fizykochemicznej jakości wody. - gmina Łeba Lp. nazwa wodociągu jednostka odpowiedzialna za jakość wody. ocena jakości wody stan na r. postępowanie administracyjne planowane działania naprawcze planowane przez właściciela wodociągu 1. Łeba Przedsiębiorstwo Wodociągowe Łeba-Wicko Sp. z o.o. Nowęcin, ul. Łebska Łeba przydatna do spożycia przez ludzi

34 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia gmina Cewice Lp. nazwa wodociągu jednostka odpowiedzialna za jakość wody ocena jakości wody stan na r. postępowanie administracyjne planowane działania naprawcze planowane przez właściciela wodociągu 1. Siemirowice Wspólne Przedsiębiorstwo PROMEX ul. Zastawna 1, Pruszcz Gdański warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. do 20 grudnia 2011 r. zakończenie prac remontowych w stacji uzdatniania wody mające na celu dostosowanie parametrów jakości wody do wartości określonych normą 2. Cewice S-I Urząd Gminy Cewice 3. Bukowina Urząd Gminy Cewice przydatna do spożycia przydatna do spożycia przez ludzi Dziechno- osada Leśnictwa Nadleśnictwa Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego32, Lębork warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. do dnia 31 grudnia 2011 r. zakończenie prac związanych z zamontowaniem odżelaziacza 5. Karwica Urząd Gminy Cewice warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do na ujęciu wody zaplanowano wybudowanie stacji uzdatniania wody 6. Maszewo PKP PKP Zakład Gospodarowania Nieruchomości w Gdańsku ul. Dyrekcyjna 2-4, Gdańsk przydatna do spożycia przez ludzi Malczyce Nadleśnictwa Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego 32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do Decyzję wykonano Osowo - Leśniczówka Nadleśnictwa Cewice ul. W. Witosa 39, Cewice przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie mikrobiologicznej jakości wody z terminem wykonania do r. Decyzję wykonano. - 34

35 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 9. Osowo Skrzyżowanie Urząd Gminy Cewice warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do Uchwałą Rady Gminy Cewice Nr IV/17/11 z dnia zatwierdzono przedsięwzięcie dotyczące budowy kolektora sanitarnego Łebunia Osowo Lęborskie Maszewo Lęborskie wraz z rozbudową sieci wodociągowej w miejscowości Łebunia i Osowo Lęborskie. Budynki w Osowie Skrzyżowaniu będą podłączone do nowej sieci wodociągowej. 10. Unieszyniec Urząd Gminy Cewice przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. Decyzję wykonano Pieski Urząd Gminy Cewice warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do na ujęciu wody zostanie wykonana wymiana napowietrzacza i wymiana dwóch filtrów 12. Cewice Wybudowanie Urząd Gminy Cewice przydatna do spożycia przez ludzi Unieszynko Urząd Gminy Cewice przydatna do spożycia przez ludzi Maszewo Spółdzielnia Mieszkaniowa Spółdzielnia Mieszkaniowa Własnościowo-Lokatorska ul. Drewniana 35/7, Maszewo przydatna do spożycia przez ludzi Krępkowice Urząd Gminy Cewice 16. Łebunia Urząd Gminy Cewice 17. Oskowo Urząd Gminy Cewice 18. Osowo Urząd Gminy Cewice 19. Popowo Urząd Gminy Cewice 20. Unieszyno Urząd Gminy Cewice przydatna do spożycia przez ludzi przydatna do spożycia przez ludzi przydatna do spożycia przez ludzi przydatna do spożycia przez ludzi przydatna do spożycia przez ludzi przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie mikrobiologicznej jakości wody z terminem natychmiastowym Decyzja wykonana

36 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia gmina Wicko Lp. nazwa wodociągu jednostka odpowiedzialna za jakość wody ocena jakości wody stan na r. postępowanie administracyjne działania naprawcze planowane przez właściciela wodociągu 1. Charbrowski Bór Nadleśnictwo Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi Charbrowski Młyn Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do Decyzję wykonano. do 30 listopada 2007r. wymiana zużytego filtracyjnego odżelaziacza, do 30 grudnia 2007r. opracowanie dokumentacji technicznej modernizacji ujęcia Charbrowo, do 30 grudnia 2008r. przygotowanie dokumentacji technicznej budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowo Młyn, Wrzeście, Wrześcienko oraz zakończenie modernizacji ujęcia wody w Charbrowie, do 30 października 2010r. zakończenie budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowo Młyn, Wrzeście i Wrześcienko. 3. Stęknica Podłączony do wodociągu publicznego Łeba 4. Sarbsk - baza windsurfingowa Habenda Maciej Borowski Sarbsk Wicko warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do modernizacja stacji uzdatniania wody 5. Wrzeście- b. baza GS Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do Decyzję wykonano. do r. montaż urządzeń uzdatniających wodę 6. Wrzeście Leśnictwo Nadleśnictwo Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi W dniu wszczęto postępowanie w sprawie kwestionowanej fizykochemicznej jakości wody. - 36

37 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 7. Komaszewo Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do do 30 czerwca 2011r. zakończenie remontu odżelaziacza i jego montaż w hydroforni. do 31 grudnia 2011r. uzyskanie pełnej zdolności do redukcji związków żelaza przez złoże filtracyjne 8. Bargędzino Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku warunkowo przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do podjęto prace mające na celu usunięcie awarii w stacji wodociągowej 9. Białogarda Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie mikrobiologicznej jakości wody z terminem wykonania do Decyzję wykonano Roszczyce Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku warunkowo przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do podjęto prace mające na celu usunięcie awarii w stacji wodociągowej 11. Strzeszewo Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do W dniu Gminne Usługi Komunalne w Wicku poinformowały PPIS w Lęborku o zakończeniu realizacji inwestycji. Ujęcie wody w Strzeszewie będzie służyło jako awaryjne źródło zaopatrzenia w wodę. Decyzję wykonano. do 30 listopada 2010r. połączenie z rurociągiem przesyłowym z siecią wodociągową w miejscowości Wojciechowo 12. Ulinia Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi

38 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 13. Wrześcienko Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. do 30 marca 2009r. ustalenie przyczyny znacznych różnic pomiędzy wynikami badań wody w sieci i w hydroforni po uzdatnieniu. do 30 grudnia 2009r. opracowanie dokumentacji technicznej modernizacji ujęcia Charbrowo. do 30 grudnia 2010r. przygotowanie dokumentacji technicznej budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowo Młyn, Wrzeście i Wrześcienko oraz zakończenie modernizacji ujęcia wody w Charbrowie. do 30 grudnia 2011r. zakończenie budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowo Młyn, Wrzeście i Wrześcienko. 14. Wojciechowo Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi Zdrzewno Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi Wicko Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do do 31 grudnia 2012r. zakończy inwestycję, która doprowadzi jakość wody w miejscowości Wicko do obowiązujących norm 38

39 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 17. Charbrowo Zakład Gospodarki Komunalnej w Wicku przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do Decyzji nie wykonano. W związku z faktem, że jakość wody w sieci wodociągowej odpowiadała wymaganiom przez cały 2010r, PPIS w Lęborku stwierdził, że brak jest przesłanek do przedłużenia terminu wykonania w/w decyzji i w dniu uznał tę sprawę za zakończoną. Decyzję wykonano. do 30 kwietnia 2008r. opracowanie dokumentacji technicznej modernizacji ujęcia Charbrowo do 30 grudnia 2008r. przygotowanie dokumentacji technicznej budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowo Młyn, Wrzeście, Wrześcienko i Komaszewo oraz zakończenie modernizacji ujęcia wody w Charbrowie. do 30 października 2010r. zakończenie budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowski Młyn, Wrzeście, Wrześcienko. do 30 listopada 2010r. sprawozdanie z zakończenia budowy wodociągu łączącego sieci w miejscowości Charbrowo, Charbrowski Młyn, Wrzeście, Wrześcienko i Komaszewo. 18. Łeba Przedsiębiorstwo Wodociągowe Łeba Wicko w Nowęcinie przydatna do spożycia przez ludzi

40 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia gmina Nowa Wieś Lęb. Lp. nazwa wodociągu jednostka odpowiedzialna za jakość wody ocena jakości wody stan na r. postępowanie administracyjne działania naprawcze planowane przez właściciela wodociągu 1. Krępa Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Łebień Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Garczegorze Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Lubowidz Kaszubski Zajazd Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Edwin Skwierawski, Lubowidz- Jamy 2, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi Lubowidz Stanica LOK LOK Zarząd Główny ul. Chocimska 14, Warszawa przydatna do spożycia przez ludzi Łebień Berholtz Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do 31 grudnia 2011 Prowadzone są rozmowy z projektantem. Po ustaleniu przyczyn i przygotowaniu dokumentacji inwestycja mająca doprowadzi jakość wody w miejscowości Łebień - Berholtz do obowiązujących norm zostanie zakończona. 7. Ługi Mosty Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizyko chemicznej jakości wody z terminem wykonania do do 31 grudnia 2012r. zakończenie inwestycji związanej z połączeniem wodociągu Ługi z wodociągiem Mosty obsługiwanym przez MPWiK w Lęborku. 8. Pogorzelice nr 49, 50, 51 Nadleśnictwo Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizyko chemicznej jakości wody z terminem wykonania do Decyzję wykonano Pogorzelice nr 41, 42 Nadleśnictwo Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego 32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi Lubowidz Osiedle pracowników leśnych Nadleśnictwo Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego 32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi

41 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 11. Pogorzelce były Zakład Rolny Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizyko chemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. Wykonanie stacji uzdatniania wody. 12. Leśnice Spółdzielnia Mieszkaniowa Spółdzielnia Mieszkaniowa w Leśnicach, Lębork warunkowo przydatna do spożycia Leśnice Bloki Nadleśnictwa Nadleśnictwo Lębork ul. I Armii Wojska Polskiego 32, Lębork przydatna do spożycia przez ludzi Małoszyce Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Chocielewko Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Czarnówko Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Dziechlino Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. do 31 grudnia 2011r. wykonanie studni w miejscowości Małoszyce. do 31 grudnia 2012r. zakończenie robót połączenia wodociągu Dziechlino z wodociągiem Małoszyce 18. Darżewo Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Janowice Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Janowiczki Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Lędziechowo Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Obliwice Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Redkowice Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. Decyzję wykonano. decyzja PPIS w Lęborku w sprawie mikrobiologicznej jakości wody z terminem wykonania do r. Decyzję wykonano. warunkowo przydatna do spożycia 24. Tawęcino Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi

42 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia 25. Wilkowo Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Żelazkowo Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Kębłowo Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydatna do spożycia przez ludzi Lubowidz Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydana do spożycia przez ludzi Rybki - Strefa zaopatrzenia w wodę nieuzdatnioną z magistrali dosyłowej wodociągu Lębork Gmina Nowa Wieś Lęborska warunkowo przydatna do spożycia decyzja PPIS w Lęborku w sprawie fizykochemicznej jakości wody z terminem wykonania do r. do 31 grudnia 2011r. zawarcie porozumienia z Miastem Lębork w sprawie ujęcia w wieloletnim planie inwestycyjnym Miasta Lęborka budowy sieci wodociągowej do granicy Gminy Nowa Wieś Lęborska. do 31 grudnia 2012 r. zakończenie inwestycji połączenia sieci wodociągowej wodociągu publicznego Lębork z siecią wodociągową w miejscowości Rybki. 30. Nowa Wieś Lęborska strefa zaopatrzenia w wodę z wodociągu publicznego Lębork Gminny Zakład Usług Komunalnych w Nowej Wsi Lęborskiej przydana do spożycia przez ludzi Lębork Miejski Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lęborku przydana do spożycia przez ludzi - - Podsumowanie Zaopatrzenie ludności w wodę ma istotne znaczenie w zachowaniu właściwego stanu sanitarnego powiatu lęborskiego. W roku 2011 nie występowały zjawiska hydrologiczno-meteorologiczne, które w istotny sposób utrudniałyby lub zakłócały zaopatrzenie ludności w odpowiednią ilość wody z eksploatowanych urządzeń wodociągowych. Zdolność produkcyjna wodociągów, zwłaszcza w miastach, jest obecnie większa od zapotrzebowania na wodę. Zużycie wody sukcesywnie się zmniejsza z uwagi na spadek produkcji przemysłowej oraz oszczędzanie wody w gospodarstwach domowych w wyniku wprowadzenia liczników wody. Rozbudowywana każdego roku rozdzielcza sieć wodociągowa (bardzo wolna następująca), zwłaszcza na terenach wiejskich, zwiększa dostępność uzdatnionej, spełniającej wymogi sanitarne wody wodociągowej dla ludności. Konieczne jest unowocześnienie systemów i technologii uzdatniania wody dostarczanej przez wodociągi polskie, aby jej jakość spełniała wymogi określone w dyrektywie Unii Europejskiej 98/83/EC o jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku prowadząc na bieżąco monitoring jakości wody do spożycia, wszczynał postępowanie administracyjne wydając decyzje w przypadkach niezgodności stwierdzonych poziomów wskaźników badanych w wodzie z poziomami określonymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. 42

43 II. Jakość wody przeznaczonej do spożycia obszar liczba decyzji dot. fizykochemicznej jakości wody do zrealizowania, w tym wydanych w 2011 r. wykonanych w 2011 r. liczba decyzji dot. mikrobiologicznej jakości wody wydanych w 2011 r. wykonanych w 2011 r. Lębork Łeba Cewice Wicko Nowa Wieś Lęborska Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku na podstawie wyników badań przeprowadzonych w ciągu 2011r. stwierdził: przydatność wody do spożycia w 48 wodociągach, warunkową przydatność wody do spożycia w 20 wodociągach, 43

44 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego 3. Ocena jakości powietrza W 2012 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku opracował kolejną roczną ocenę jakości powietrza w powiecie lęborskim ma podstawie badań przeprowadzonych przez Powiatową Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w Lęborku w 2011 r. (w ramach zlecenia przez obie jednostki samorządu gminnego). Przedmiotowa ocena sporządzona została zgodnie z art. 89 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Oceny dokonano dla obu miast w powiecie z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych ze względu na ochronę zdrowia ludzi i ze względu na ochronę roślin. Głównym celem sporządzenia oceny jest uzyskanie informacji o poziomach stężeń substancji zanieczyszczających powietrze na obszarze części strefy w zakresie umożliwiającym dokonanie klasyfikacji stanu powietrza atmosferycznego w powiecie lęborskim w oparciu o obowiązujące kryteria. Ocena została wykonana w oparciu o następujące akty prawne: - ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. w Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zmianami), - rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 marca 2008 r. w sprawie stref, w których dokonuje się oceny jakości powietrza (Dz.U Nr 52, poz.310), - rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz.U. Nr 47, poz.281), - rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz.U. z 2009 r. Nr 5, poz. 31). W myśl art. 87 ust. 2 ww. ustawy strefę stanowi: - aglomeracja o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy, - obszar jednego lub więcej powiatów położonych na obszarze tego samego województwa, niewchodzący w skład aglomeracji. Aktualnie obowiązujące nazwy i obszary stref dla celów oceny jakości powietrza w województwie pomorskim przedstawia ryc.3.1. Niniejsza ocena jest kolejną oceną, wykonaną w nowym układzie stref, w oparciu o znowelizowane kryteria i rozszerzoną o substancje, których obowiązek monitorowania wynika z wdrożenia dyrektywy Wspólnot Europejskich m.in.:!) dyrektywy Rady 96/62/WE z dnia 27 września1996 r. w sprawie oceny i zarządzania jakością otaczającego powietrza (Dz.Urz.UE L z , str.56; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t.3, str.95), 2) dyrektywy Rady 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenki azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.Urz.UE L 163 z , str.41; Dz.Urz. Polskie wydanie specjalne, rozdz.15, t.4, str.164). Na terenie powiatu lęborskiego jako części strefy lęborsko- słupskiej o kodzie PL z.02 objęte badaniami zostały dwa miasta m. Lębork i m. Łeba (ryc.3.2). Miasta te poddano ocenie jakości powietrza ze względu na ochronę zdrowia i ochronę roślin w badanym zakresie. Kryteriami klasyfikacji stref są: - poziomy dopuszczalne dla niektórych substancji w powietrzu oraz, w niektórych przypadkach, dozwolona liczba przekroczeń poziomu dopuszczalnego, - poziomy dopuszczalne dla niektórych substancji w powietrzu powiększone o margines tolerancji (dozwolone przypadki przekroczeń poziomu dopuszczalnego odnoszą się również do jego wartości powiększonej o margines tolerancji), - poziomy docelowe dla niektórych substancji w powietrzu dozwolona liczba przekroczeń poziomu docelowego. Na podstawie uzyskanych danych, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku dokonał oceny poziomów substancji w powietrzu w danej części strefy za rok poprzedni oraz dodatkowo dla oznaczanych zanieczyszczeń jej klasyfikacji z uwzględnieniem powyższych kryteriów. Końcowym wynikiem dokonanej oceny wg wskazanych kryteriów dla oznaczanych substancji było zaliczenie tej części strefy do jednej z poniższych klas: klasa A jeżeli stężenia substancji na terenie części strefy nie przekraczają odpowiednio poziomów dopuszczalnych, poziomów docelowych, poziomów celów długoterminowych; klasa B jeżeli stężenia substancji na terenie części strefy przekraczają poziomy dopuszczalne lecz nie przekraczają poziomów dopuszczalnych powiększonych o margines tolerancji; klasa C - jeżeli stężenia substancji na terenie części strefy przekraczają poziomy dopuszczalne powiększone o margines tolerancji, w przypadku gdy margines tolerancji nie jest określony poziomy dopuszczalne, poziomy docelowe, poziomy celów długoterminowych. 44

45 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego M o r z e B a ł t y c k i e Puck Wejherowo Lębork Gdynia Sopot Słupsk Gdańsk Kartuzy Gdańsk Nowy Dwór Gdański Bytów Kościerzyna Malbork Stargard Gdański Tczew Sztum Chojnice Kwidzyn Człuchów kody strefy dla oceny jakości powietrza oceny jakości powietrza pod kątem zawartości: SO 2, NO 2, NO x, CO, C 6 H 6, PM10, Pb, As, Cd, Ni i B(a)p PL m.02 PL z.03 PL z.03 PL z.03 PL z.02 PL z.03 PL z.02 aglomeracja Ryc.3.1. Kody stref dla celów oceny jakości powietrza w województwie pomorskim 45

46 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego ŁEBA część strefy lęborsko- słupskiej- PL.2206.z.02 Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK Cewi- Cewice miejsca monitoringowe w powiecie lęborskim Ryc.3.2. Obszar objęty badaniami oceny jakości powietrza w powiecie lęborskim W ocenie uwzględniono następujące substancje: dwutlenek azotu, dwutlenek siarki i pył zawieszony PM10dla kryteriów ochrony zdrowia, dwutlenek siarki dla kryterium ochrony roślin. Do klasyfikacji wykorzystano dane pomiarowe Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku uzyskane metodami wskazanymi powyżej. 46

47 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego 3.1. Informacje ogólne na temat danych wykorzystanych w ocenie Informacje przedstawione w opracowaniu przygotowano w oparciu o wyniki pomiarów prowadzonych przez Powiatową Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w Lęborku w 2011 roku oraz z lat poprzednich na stacjach monitoringu zanieczyszczenia powietrza na terenie powiatu lęborskiego. W pracy wykorzystano wyniki pomiarów stężeń prowadzonych na dwóch stałych stacjach monitoringu - z wykorzystaniem mierników automatycznych (próby oznaczeń PM10 dla m. Lęborka) i metod manualnych dla pozostałych oznaczeń metodami referencyjnymi. Przedstawiając i omawiając wyniki ocen zanieczyszczenia powietrza każdorazowo podawano informacje na temat zbioru i liczby stanowisk wykorzystanych do oceny. Niezależnie od powyższej oceny, Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Gdańsku winien przeprowadzać roczne oceny jakości powietrza w wyznaczonej strefie na podstawie art. 89 ustawy-prawo ochrony środowiska. Analizy i oceny odnoszące się do poszczególnych zanieczyszczeń winny być prowadzono z uwzględnieniem aglomeracji i miast, dla których dostępne są odpowiednie dane pomiarowe. Pomiary wykonywane metodami manualnymi nie pozwalają na określanie parametrów normatywnych opartych na stężeniach o krótkim czasie uśredniania (1-godz., 8-godz.). Z tego też względu nie odnoszono uzyskanych wartości do wskazanych rozporządzeniem wartości normatywnych dla 1 godz. lub 8 godz. Zgodnie z wieloletnią praktyką, wyniki zawarte w bazie danych Powiatowej Stacji, w postaci rocznych serii pomiarowych, podlegają dwustopniowej kontroli na poziomie powiatowym. Pierwszym stopniem jest weryfikacja na poziomie Oddziału Laboratoryjnego Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku. Drugim etapem jest dokonywanie przeglądu wyników na poziomie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku. Serie zaakceptowane na obu poziomach poddawane zostały ocenie i selekcji pod kątem spełnienia określonych kryteriów, stanowiących minimalne wymagania pozwalające na poprawne obliczanie parametrów statystycznych wykorzystywanych w ocenie jakości powietrza. Dokonując selekcji serii na potrzeby oceny jakości powietrza za 2011 rok przyjęto następujące zasady w ramach określanych kryteriów: 1. Stężenia średnie roczne obliczano z danych źródłowych (ze stężeń 24-godz. przy pomiarach manualnych) przy spełnieniu przez serię pomiarową warunków: minimalne pokrycie roku pomiarami - 14% (jak dla pomiarów wskaźnikowych wg rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu), stosunek liczby wyników uzyskanych w półroczu zimnym i ciepłym w granicach Wartości percentyli odpowiadających określonym wartościom normatywnym oraz stężenia maksymalne Smax obliczano przy spełnieniu warunków: pokrycie roku pomiarami - min. 75%, stosunek liczby wyników uzyskanych w półroczu zimnym i ciepłym w granicach Medianę (S50) obliczano przy spełnieniu warunków: pokrycie roku pomiarami - min. 50%, stosunek liczby wyników uzyskanych w półroczu zimnym i ciepłym w granicach Należy odrzucać serie krótkotrwałe lub z długimi przerwami w pomiarach (trwającymi powyżej 3 miesięcy), choć w powiecie nie stwierdzano takiej potrzeby. 5. W obliczeniach parametrów statystycznych należy pomijać serie z bardzo dużym udziałem stężeń zerowych lub poniżej granicy oznaczalności metody, wynoszącym powyżej 60% liczby przeprowadzonych pomiarów manualnych (dobowych, cyklicznych)- w powiecie nie było takiej potrzeby. Do poprawnej oceny wystąpienia przekroczenia wartości normatywnych zanieczyszczeń, dla których określono dozwoloną liczbę przypadków przekroczeń poziomu dopuszczalnego w ciągu roku, wymagane jest więcej niż 90% wyników w serii rocznej. Podobnie jak w poprzednich latach, wszystkie wyniki serii pomiarowych uwzględnionych w analizach dotyczących roku 2011 spełniała ten warunek. Z tego też względu, przy ocenie występowania przekroczeń norm stężeń krótkookresowych, w raporcie posługiwano się wartościami odpowiednich percentyli, obliczonych na podstawie serii pomiarowych danego zanieczyszczenia (przyjęto kryterium 75% kompletności). Przekroczenie wartości dopuszczalnej stężenia substancji przez wartość odpowiedniego percentyl, jako parametru odpowiadającego wartości normowanej, oznaczałoby wystąpienie przekroczenia normy dla danej substancji na danym stanowisku pomiarowym w danym roku Ocena zanieczyszczenia powietrza w wybranych miastach powiatu lęborskiego Dwutlenek siarki 47

48 Liczba stanowisk III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Kryteria oceny W tabeli podano dopuszczalne stężenia (dopuszczalny poziom) dwutlenku siarki w powietrzu oraz dopuszczane częstości ich przekraczania, obowiązujące w Polsce wg rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi. Tabela Kryteria oceny zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem siarki w 2011 r. - ochrona zdrowia Obszar Okres uśredniania stężeń dopuszczalny poziom SO 2 w powietrzu w [µg/m 3 ] Dopuszczana częstość przekroczenia dopuszczalnego poziomu w roku kalendarzowym Parametr odpowiadający wartości normowanej Oz Uz jedna godzina razy Percentyl S godziny razy Percentyl S99.2 jedna godzina 350 S 1 max 24 godziny 125 S 24 max Zanieczyszczenie powietrza dwutlenkiem siarki W ocenie średnich dobowych stężeń SO 2 wykorzystywano wyniki pomiarów manualnych. Za 2011 rok ocenę tego parametru oparto na wynikach pomiarów uzyskanych z obu stanowisk zlokalizowanych na terenie powiatu lęborskiego. Wartości normatywne określone dla stężeń średnich 24-godzinnych SO 2 odpowiadają stężeniom na poziomie percentyla S99.2. Na terenie m. Lęborka i m. Łeby w ocenie za 2011 roku parametr ten wynosił odpowiednio 40,3 i 28,7 μg/m 3 (tab rys ). Niższe wartości uśrednione w skali powiatu uzyskano na terenie m. Łeby (podobnie jak w latach ubiegłych). Tabela Wartości parametrów obliczone na podstawie serii 24-godz. pomiarów stężeń SO 2 w 2011 r. dla obu miast powiatu lęborskiego Percentyl S99,2 ze stężeń 24-godz. SO 2 Nazwa strefy Części strefy poddane ocenie Liczba stanowisk 1) z przekroczeniami 2) Wielkość minimalna 3) Wielkość średnia 3) Wielkość maksymalna 3) [-] [-] [um/m 3 ] [um/m 3 ] [um/m 3 ] m. Lębork 1-37,1 40,3 44,6 strefa lęborsko- słupska m. Łeba 1-21,8 28,7 37,8 Razem 2-36,2 39,5 44,1 1) liczba stanowisk uwzględnionych w ocenie dla określonego czasu uśredniania stężeń 2) liczba stanowisk, na których wartość określonego parametru była wyższa od odpowiedniego stężenia dopuszczalnego 3) wartości: minimalna, średnia, maksymalna odnoszą się do zbioru wartości określonego parametru uzyskanych z pomiarów w 2011 roku na stanowiskach pomiarowych 48

49 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Na badanych stanowiskach najwyższe wartości percentyla S99.2 dla dwutlenku siarki mieściły się w zakresie od 37,8 μg/m 3 do 44,6 μg/m 3. Najwyższe wartości percentyla S99.2 ze stężeń 24-godz. SO 2 uzyskano z pomiarów na stanowisku w Lęborku (rys ). Na żadnym ze stanowisk, znajdujących się w obu miastach uwzględnionych w ocenie, wartość dopuszczalnego poziomu stężenia 24-godz. SO 2 (125 μg/m 3 ) nie zostały przekroczone. miasto Łeba minimalne średnie maksymalne miasto Lębork S99,2 [ug/m 3 ] Ryc Wartości percentyla S99.2 ze stężeń 24-godzinnych SO 2 w 2011 r. na terenie miast powiatu lęborskiego Średnie roczne stężenia SO 2 w 2011 r. (dla których nie ma obecnie obowiązującej normy, określającej stężenie dopuszczalne ze względu na ochronę zdrowia) w obu miastach wynosiły odpowiednio 18,3 i 28,9 µg/m 3. Trendy zmian stężeń dwutlenku siarki Średnioroczne wartości stężeń SO 2 na stacjach zlokalizowanych w powiecie lęborskim wykazywały ogólną tendencję malejącą w latach W roku 2006 nastąpił wzrost stężeń w stosunku do 2005 roku w obu miastach. Natomiast w roku 2007 nastąpił powrót do trendu spadkowego na analizowanych stacjach pomiarowych. Po 2008 roku obserwuje tendencją wzrostową oznaczanych stężeń w obu miastach (rys ). W roku 2011 na obu stanowiskach nastąpił wzrost wartości średniej rocznej dwutlenku siarki. Wzrost ten w stosunku do 2010 r. wynosił odpowiednio w Lęborku o ok. 6,2 µg/m 3 i w Łebie ok. 3,2 µg/m 3. Podobnie jak w roku 2010, na obu stacjach monitoringowych w 2011 roku nie wystąpiły przekroczenia wartości normatywnych określonych dla stężeń 24-godzinnych. 49

50 stężenie Sa [ug/m 3 ] III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Lębork łeba rok Rys Stężenie średnie roczne dwutlenku siarki w latach na stanowiskach powiatu lęborskiego Dwutlenek azotu Kryteria oceny Dopuszczalne poziomy dwutlenku azotu w powietrzu oraz dopuszczane częstości ich przekraczania, obowiązujące w Polsce wg rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi podano w tabeli Tabela Kryteria oceny zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem azotu w 2011 r. - ochrona zdrowia Obszar Okres uśredniania stężeń Dopuszczalny poziom NO 2 w powietrzu w [µg/m 3 ] Dopuszczalna częstość przekroczenia dopuszczalnego poziomu w roku kalendarzowym Parametr odpowiadający wartości normowanej Oz Uz jedna godzina razy Percentyl S99.8 rok kalendarzowy 40 - Sa jedna godzina S1max rok kalendarzowy 35 - Sa 50

51 Liczba stanowisk III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Zanieczyszczenie powietrza dwutlenkiem azotu Przy ocenie zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem azotu bierze się pod uwagę stężenia średnie roczne oraz 1-godzinne (jednak z przyczyn j.w. nie wyznaczano ich w badaniach manualnych). W ocenie za rok 2011 w odniesieniu do stężeń średnich rocznych NO 2 wykorzystano wyniki pomiarów na obu stanowiskach. Stężenie średnie roczne określono na podstawie wyników pomiarów prowadzonych metodami manualnymi. Uśrednione w skali miast wartości Sa w 2011 r. wynosiły od 19,8 µg/m 3 do 33,4 µg/m 3 (tab , rys ). Niższą wartość uśrednionego stężenia średnio rocznego uzyskano w mieście Łeba. Na badanych stanowiskach najwyższe wartości średnie roczne w danych miastach mieściły się w zakresie od 34,0 μg/m 3 do 54,0 μg/m 3. Najwyższą wartość uzyskano na stanowisku pomiarowym znajdującym się na terenie miasta Lęborka (rys ). Tabela Wartości parametrów obliczonych na podstawie serii 24-godz. pomiarów stężeń NO 2 w 2011 r. Stężenie średnie roczne NO 2 Nazwa strefy Części strefy poddane ocenie Liczba stanowisk 1) z przekroczeniami 2) Wielkość minimalna 3) Wielkość średnia 3) Wielkość maksymalna 3) [-] [-] [um/m 3 ] [um/m 3 ] [um/m 3 ] m. Lębork ,7 34 strefa lęborsko- słupska m. Łeba ,4 54 Razem ,6 54 1) liczba stanowisk uwzględnionych w ocenie dla określonego czasu uśredniania stężeń 2) liczba stanowisk, na których wartość określonego parametru była wyższa od odpowiedniego stężenia dopuszczalnego 3) wartości: minimalna, średnia, maksymalna odnoszą się do zbioru wartości określonego parametru uzyskanych z pomiarów w 2011 roku na stanowiskach powiatu lęborskiego W roku 2011 na terenie powiatu lęborskiego poziom dopuszczalny określony dla stężenia średniego rocznego NO 2 nie został przekroczony. 51

52 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego miasto Łeba minimalne średnie maksymalne miasto Lębork Sa [ug/m 3 ] Rys Średnie roczne stężenia NO 2 uzyskane z pomiarów prowadzonych w 2011 r. na terenie miast powiatu lęborskiego - dopuszczalny poziom NO 2 w powietrzu w [µg/m 3 ] dla obszaru Oz - dopuszczalny poziom NO 2 w powietrzu w [µg/m 3 ] dla obszaru Uz Trendy zmian stężeń dwutlenku azotu Wartości stężeń średnich rocznych NO 2 na obu stacjach w latach wykazywały ogólną tendencję malejącą. Od roku 1994 do 1996 na obu stanowiskach w analizie trendów stężeń NO 2 obserwuje się nieznaczny wzrost stężeń (rys ), co związane było z rosnącą liczbą pojazdów poruszających się po ulicach polskich miast, które stanowią jedno z głównych źródeł emisji tego zanieczyszczenia. Dość znaczący wzrost stężeń średnich rocznych NO 2 na tych stanowiskach wystąpił w roku 2004, który charakteryzował się niekorzystnymi warunkami meteorologicznymi. Wiązało się to ze zwiększoną dodatkową emisją z procesów spalania paliw w celach grzewczych. W roku 2008, głównie w wyniku korzystniejszej sytuacji meteorologicznej na stacjach stężenia średnie roczne NO 2 spadły w porównaniu do roku poprzedniego. W roku 2009 w stosunki do 2008 roku na stanowiskach tych wystąpił nieznaczny wzrost tego parametru (od 5,7 i 5,9 odpowiednio do 8,0 µg/m 3 ). W 2011 r. obserwowane stężenie średnioroczne wynosiło odpowiednio 33,4 µg/m 3 na stacji monitoringowej w Lęborku i 19,8 µg/m 3 na stacji w Łebie. Najwyższy średnioroczny poziomy stężenia dwutlenku azotu zanotowany był na stacji monitoringowej w Lęborku (54 µg/m 3 ). 52

53 stężenie [ug/m 3 ] III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Lębork Łeba rok Rys Stężenie średnie roczne dwutlenku azotu w latach na stanowiskach w powiecie lęborskim 3.3. Pył Uwagi wstępne W prezentowanej części oceny zanieczyszczenia powietrza pyłem na obszarze powiatu lęborskiego, uwzględniono pył zawieszony PM10 (o średnicy równoważnej ziaren do 10 um), dla którego prawo polskie oraz dyrektywy UE określają wartości dopuszczalne ustanowione w celu ochrony zdrowia ludzi. Kryteria oceny Dopuszczalne stężenia PM10 w powietrzu oraz dozwolone częstości ich przekraczania obowiązujące w Polsce wg rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie niektórych substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi podano w tabeli Tabela Kryteria oceny zanieczyszczenia powietrza pyłem PM10 w 2011 r. - ochrona zdrowia Obszar Okres uśredniania stężeń Dopuszczalny poziom NO 2 w powietrzu w [µg/m 3 ] Dopuszczalna częstość przekroczenia dopuszczalnego poziomu w roku kalendarzowym Parametr odpowiadający wartości normowanej Oz/Uz 24 godziny razy Percentyl S90.4 rok kalendarzowy 40 - Sa 53

54 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Liczba stanowisk z prze- Stężenia pyłu PM10 w miastach powiatu lęborskiego Jak już podano wyżej, podstawę przedstawionej oceny stężeń pyłu PM10 w 2011 roku stanowiły wyniki pomiarów z obu stanowisk monitoringowych powiatu lęborskiego. W żadnym z miast nie stwierdzono przekroczenia dopuszczalnych stężeń średnich rocznych PM10. Na stanowiskach tych wartości Sa zawierały się w granicach 1-42 µg/m 3, w tym na stacji w strefie uzdrowiskowej w granicach 1-22 µg/m 3 (rys ). Średnie roczne stężenia pyłu PM10 w poszczególnych miastach wahało się od 6,9 do 7,4 µg/m 3 (tab , rys ). Tabela Wartości parametrów obliczonych na podstawie serii pomiarów stężeń pyłu PM10 prowadzonych w 2011 r. dla miast powiatu lęborskiego Stężenie średnie roczne PM10 Percentyl S90.4 ze stężeń 24-godz. PM10 Nazwa strefy Części strefy poddane ocenie Liczba stanowisk 1) kroczeniami 2) Wielkość minimalna 3) Liczba stanowisk z prze- Wielkość średnia 3) Wielkość maksymalna 3) Liczba stanowisk 1) kroczeniami 2) Wielkość minimalna 3) Wielkość średnia 3) Wielkość maksymalna 3) strefa lęborskosłupska [-] [-] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [-] [-] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] m. Lębork , ,7 50,5 124,7 m. Łeba 1-2 6, ,9 7,9 15,9 Razem , ,4 41,4 115,4 1) liczba stanowisk uwzględnionych w ocenie dla określonego czasu uśredniania stężeń 2) liczba stanowisk, na których wartość określonego parametru była wyższa od odpowiedniego stężenia dopuszczalnego 3) wartości: minimalna, średnia, maksymalna odnoszą się do zbioru wartości określonego parametru uzyskanych z pomiarów w 2011 roku na stanowiskach w obu miastach powiatu lęborskiego miasto Łeba minimalne średnie maksymalne miasto Lębork Sa [ug/m 3 ] Rys Średnie roczne stężenia pyłu PM10 uzyskane z pomiarów przeprowadzonych w 2011 r. dla obu stanowisk 54

55 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego miasto Łeba minimalne średnie maksymalne miasto Lębork Percentyl S90.4 [ug/m 3 ] Rys Wartości percentyla S90.4 ze stężeń 24-godzinnych pyłu PM19 uzyskane z pomiarów przeprowadzonych w 2011 r. na terenie obu miast powiatu lęborskiego W 2011 roku w Lęborku stwierdzono przekroczenia wartości normatywnej dla stężeń 24-godz. pyłu PM10 (potwierdzone brakiem przekroczenia wartości 50 µg/m 3 przez percentyl S90.4 z serii stężeń dobowych). Przekroczenia 50 µg/m 3 przez percentyl S90.4 z pełnej rocznej serii pomiarowej stężeń 24-godz. PM10 oznacza, że w ciągu roku wystąpiło więcej niż dopuszczalne 35 dni z przekroczeniami stężenia 50 µg/m 3. Na stanowiskach pomiarowych najwyższa wartość percentyla S90.4 mieściła się w zakresie 15,7-124,7 µg/m 3 (poziom dopuszczalny wynosi 50 µg/m 3 ). Najwyższe wartości parametru S90.4, podobnie jak w przypadku stężeń średnich rocznych, uzyskano na stanowisku pomiarowym w Lęborku (rys ). Uśrednione dla obu stacji pomiarowych wartości percentyla S90.4 z serii 24-godz. stężeń pyłu PM10, wynosiły odpowiednio 7,9 i 50,5 µg/m 3 (tab , rys ). Niższą wartość spośród uśrednionych w skali powiatu uzyskano na stacji monitoringowej w Łebie. Najwyższe stężenia 24-godz. wynosiły odpowiednio 28 µg/m 3 i 145 µg/m 3, przy czym ostatnie to stężenie przekraczało wartość dopuszczalną dla stężenia średnio rocznego- tab Okresy występowania najwyższych stężeń dobowych PM10 na poszczególnych stanowiskach pomiarowych ilustrują rys a c, , i (zob. rozdz. 3.4). Należy zaznaczyć, że stężenie maksymalne może być pojedynczym wynikiem, znacznie odbiegającym od pozostałych wartości stężeń 24-godz. na danym stanowisku. Dlatego też bardzo wysokie wartości Smax należy interpretować z dużą ostrożnością. Lepszym parametrem do oceny górnego zakresu dobowych stężeń rejestrowanych w danym roku jest percentyl S98 ze stężeń dobowych. Jest to wartość stężenia 24- godzinnego, dla których wartość dopuszczalna nie została przekroczona w 98% wyników pomiarów dobowych w serii rocznej (tzn. stężenia wyższe od S98 mogą stanowić 2% wyników pomiarów, co w naszym przypadku byłyby to 2 wyniki w pełnej serii pomiarowej). Wartości maksymalnych 24-godzinnych stężeń pyłu PM10 oraz percentyla S98 uzyskane z pomiarów w 2011 r. przedstawiono w tabeli Na rysunku przedstawiono najwyższe stężenia Smax i S98, a także S90.4, określone dla 24-godzinnych stężeń pyłu. Warto tu zwrócić uwagę na sygnalizowane wyżej różnice pomiędzy najwyższymi wartościami stężenia maksymalnego Smax a wartością percentyla S98 w poszczególnych miastach (na tych samych stanowiskach). W 2011 roku najwyższe stężenie 24-godz. zanotowano, najwyższą wartość percentyli S98, jak i wartość normowanego S90.4 wystąpiły na stacji w Lęborku, gdzie zanotowano stężenie maksymalne wyższe o ok. 81% niż w Łebie. 55

56 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Wartość Tabela Wartości percentyla S98 oraz stężenia maksymalnego Smax określonych na podstawie serii 24- godzinnych stężeń pyłu PM10 w 2011 r. dla obu miast powiatu lęborskiego Wartość Wartość Wartość Wartość Wartość Nazwa strefy Części strefy poddane ocenie Liczba stanowisk 2) Percentyl S98 1) ze stężeń 24-godz. PM10 minimalna 3} średnia 3} maksymalna 3} Stężenie maksymalne 1) 24-godz. pyłu PM10 minimalna 3} średnia 3} maksymalna 3} strefa lęborskosłupska [-] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] miasto Lębork 1 26,5 53,3 140,6 1 31,3 145 miasto Łeba 1 6,6 13,5 25,4 2 6,7 28 Razem 2 24,8 52,6 135, ) parametr nienormowany 2) liczba stanowisk uwzględnionych w ocenie dla określonego czasu uśredniania stężeń 3) wartości: minimalna, średnia, maksymalna odnoszą się do zbioru wartości określonego parametru uzyskanych z pomiarów w 2011 roku na określonych stanowiskach w obu powiatu miasto Łeba S90.4 S98 Smax miasto Lębork [ug/m 3 ] Rys Najwyższe wartości percentyli S90.4 i S98 oraz stężenia maksymalnego Smax dla 24-godzinnych stężeń pyłu PM10, uzyskane z pomiarów przeprowadzonych w 2011 r. na terenie obu miast powiatu lęborskiego Trendy zmian stężeń pyłu PM10 na stacjach monitoringowych Na stanowiskach uwzględnionych w analizie, średnie roczne stężenia pyłu w latach wykazywały ogólną tendencję malejącą (rys ). Od 1999 do 2001 roku zauważalny był trend wzrostowy stężeń PM10. W 1996 r. stężenia średnie roczne było wyższe od stężeń z kliku poprzednich lat. Zauważalny wzrost stężenia pyłu w 2006 r. należy łączyć z wystąpieniem w sezonie zimowym tego roku bardzo niekorzystnych warunków meteorologicznych. W 2007 roku stężenia średnie roczne PM10 były istotnie niższe niż rok wcześniej. Spadek tych stężeń wystąpił na obu stacjach. Niższe wartości stężenia w 2008 r. to wynik na pewno lepszych warunków meteorologicznych w sezonie chłodnym w stosunku do roku poprzedniego. W styczniu 2008 nie wystąpiły tak znaczące spadki temperatur powietrza (stymulujące emisje pyłu związaną z ogrzewaniem) jak w styczniu 2006 r., nie występowały też długotrwałe sytuacje inwersyjne sprzyjające kumulowaniu się zanieczyszczeń w przyziemnej warstwie atmosfery. W 2009 roku stężenia średnie roczne były zbliżone do wartości z roku Wg powyższego zestawienia można zauważyć zmienioną tendencję dla miasta Lęborka w 2011 r., z przyczyn niezależnych od badających- zmiana metodyki badań. 56

57 stężenie Sa [ug/m 3 ] III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego miasto Lębork miasto Łeba rok Rys Stężenie średnie roczne pyłu PM10 w latach na stanowiskach powiatu lęborskiego 3.4. Ocena zanieczyszczenia powietrza pyłem PM10 w skali powiatu Informacje o systemie pomiarowym stężeń PM10 Ocenę opracowano na podstawie wyników pomiarów stężeń pyłu PM10 lub z wyników wykorzystywanej metody referencyjnej. Wszystkie serie pomiarowe okazały się wystarczające do wyliczenia wybranych parametrów statystycznych. Trzeba jednak zauważyć, że spośród serii wyników pomiarów stężeń- z pomiarów manualnych w cyklu co 5 dni, tylko 95% ich kompletność spełnia wymagania pozwalające na prawidłowe obliczanie wszystkich parametrów statystycznych. Ze względu na prowadzone pomiary manualne na obu stanowiskach nie było możliwe prawidłowe obliczenie liczby dni z przekroczeniami dobowej wartości dopuszczalnej i porównanie jej z dozwoloną liczbą przekroczeń 35 dni w roku. Dlatego też, dla przedstawienia stanu zanieczyszczenia powietrza w odniesieniu do stężeń dobowych, jako wskaźnik zastosowano percentyl S90.4 z serii stężeń dobowych. Dla pełnej serii pomiarowej dla stacji monitoringowej w Lęborku wskaźnik ten przekroczył nieznacznie wartość 50 ug/m 3, oznacza to, że w serii tej było więcej niż dozwolone 35 przypadków przekroczeń wartości 50 ug/m 3. W 2011 r. obie serie pomiarowe miały niezbędną liczebność do prawidłowego obliczania percentyla S Informacje o stężeniach PM10 w 2011 roku Od wielu lat zanieczyszczenie powietrza pyłem PM10 stanowi poważny problem wielu miast w kraju. Także i w latach poprzednich w powiecie występowały przekroczenia wartości dopuszczalnych. Trzeba jednak pamiętać, że problemy z dotrzymaniem wartości dopuszczalnych dla pyłu PM10 występują nie tylko w Polsce ale także na wielu obszarach Europy. W 2011 r. na badanych stanowiskach nie zanotowano stężenia średniorocznego przekraczającego roczną wartość dopuszczalną. Dla stacji monitoringowej w Lęborku obliczony percentyl S90.4 z rocznej serii 57

58 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego stężeń dobowych nieznacznie przekroczył wartości 50 ug/m 3, co zarazem odpowiada przekroczeniom wartości 50 ug/m 3 przez więcej niż dozwolone 35 dni w roku. W 2011 r. w powiecie lęborskim nie stwierdzono przekroczeń stężeń dopuszczalnych PM10. Wyższe stężenie średnie roczne zanotowano na stacji monitoringowej w Lęborku, które było ok. 1,6- krotnie niższe od wartości dopuszczalnej. Na rysunku przedstawiono przebieg stężeń 24-godz. pyłu PM10 w cyklu 5 dniowym na poszczególnych stanowiskach. Na rysunku tym, kolorem fioletowym zaznaczono pomiary codzienne wykonywane metodą wagową za pomocą zestawu do poboru próbek z automatycznym zmieniaczem filtrów i głowicą PM10. Miejsce puste bez kolorowego paska oznacza, że dla tego dnia nie ma wyniku pomiaru (w 2011 r. nie stwierdzono takich przypadków). stężenie w ug/m Pm. Lębork I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Pm. Łeba stężenie w ug/m ` 10 0 I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Rys Przebieg stężeń 24-godz. pyłu PM10 w 2011 roku, z których wyniki wykorzystano w ocenie (dwie pierwsze litery w kodzie stanowisk to skrót nazwy województwa, na obszarze którego zlokalizowane jest stanowisko, w tym przypadku Pm- pomorskie) 58

59 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Na poziom stężenia pyłu istotny wpływ mają warunki meteorologiczne. Od warunków meteorologicznych zależy: - emisja pyłu pierwotnego (temperatura powierza, prędkość wiatru, natężenie promieniowania słonecznego, wilgotność); - emisja zanieczyszczeń gazowych, z których w atmosferze uformuje się pył wtórny (temperatura powierza, prędkość wiatru, natężenie promieniowania słonecznego, wilgotność); - intensywność rozpraszania zanieczyszczeń w atmosferze (prędkość i kierunek wiatru, stan równowagi atmosfery, wysokość warstwy mieszania); - pochłanianie przez podłoże, przemiany i wymywanie zanieczyszczeń atmosfery (opady atmosferyczne, wilgotność, temperatura, natężenie promieniowania słonecznego); - transport zanieczyszczonych mas powietrza (zanieczyszczenia wtórne i pierwotne) znad innych obszarów ze źródłami emisji (kierunek i prędkość wiatru w warstwie mieszania, opady, natężenie promieniowania słonecznego); - unos pyłu z zapylonych bądź nieutwardzonych powierzchni, w tym wtórny unos pyłów osiadłych wcześniej (prędkość wiatru, wilgotność powietrza i podłoża, stan równowagi atmosfery). Nakładania się zmian warunków meteorologicznych na zmiany emisji pyłu są efektem zmian zanieczyszczeń wywoływanych m.in. dobowym i tygodniowym cyklem zmienności emisji zanieczyszczeń komunikacyjnych, dobowym i tygodniowym oraz rocznym cyklem zmienności emisji zanieczyszczeń z procesów technologicznych, itd. (rys ). Charakter tych zmian stężeń w czasie jest bardzo podobny dla większości miast w Polsce. Jest to związane między innymi ze skalą przestrzenną zjawisk pogodowych kształtujących poziom zanieczyszczenia powietrza. Na rys i przedstawiono przebieg dobowego stężenia pyłu PM10 uśrednionego dla obu stanowisk pomiarowych, obrazujących roczną zmienność stężeń pyłu PM10 na tle zmienności temperatury powietrza oraz wilgotności względnej, a więc czynników mających istotny wpływ na stężenia pyłu. Z rys. tych można zauważyć wpływ sezonowości na wartości tych stężeń. Im niższa temperatura powietrza (wartości ujemne) przy wysokiej wilgotności względnej tym wyższe wartości stężeń pyłu PM10. 59

60 Temperatura powietrza maksymalna w st. C Wilgotność względna % III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Stężenie średnie dobowe w ug/m I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Rys Przebieg stężenia dobowego pyłu PM10 uśrednionego w 2011 r., temperatury maksymalnej powietrza oraz wilgotności względnej na stacji w Łebie 60

61 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Temperatura powietrza maksymalna w st. C Wigotność względna % Stężenie średnie dobowe w ug/m I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Rys Przebieg stężenia dobowego pyłu PM10 uśrednionego w 2011 r., temperatury maksymalnej powietrza oraz wilgotności względnej na stacji w Lęborku 61

62 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego W 2011 r., podobnie jak w latach poprzednich, najwyższe stężenia pyłu PM10 na obu stanowiskach notowane były w sezonie chłodnym (pokrywającym się z sezonem grzewczym). W okresie tym oprócz zwiększonej emisji pyłu ze źródeł energetycznego spalania paliw, w tym z tzw. niskiej emisji, występują zwykle gorsze warunki rozpraszania zanieczyszczeń, co przy zwiększonej emisji z niskich źródeł prowadzi do utrzymywania się wyższych stężeń PM10 w przyziemnej warstwie atmosfery. W sezonie grzewczym, w niektóre dni stężenia te były ok. 20-krotnie wyższe od stężeń w sezonie letnim (rys ). W 2011 r. najwyższe stężenia uśrednione dla obu stanowisk wystąpiły w styczniu, w lutym i w listopadzie. Okresy z wysokimi stężeniami pyłu rozdzielone były okresami z niższymi stężeniami (rys ). W 2011 r. wyraźnie wyższe stężenia niż w pozostałych dniach wystąpiły w okresach: do , do , do , do Okresy te wskazano na podstawie danych jakie posiadano tylko dla m. Łeby. Natomiast obserwowany wzrost poziomu pyłu zawieszonego w okresie od kwietnia do lipca 2011 r. dla m. Lęborka związany był ze zmianą stanowiska monitoringu pyłu przy jednoczesnej zmianie metody pomiarowej (pomiary PM10). Zwiększenie to wyraźnie wskazuje wpływ środków transportowych na oznaczane wartości. Najwyższe stężenia dobowe uśrednione na obu stanowiskach wystąpiły w dniach: r. i r. w Lęborku i r. w Łebie. Stężenia te dla stacji w Łebie nie przekraczało wartości dozwolonej 50 ug/m 3. Zanieczyszczenie powietrza pyłem PM10 oraz warunki meteorologiczne występujące we wskazanych przykładowo powyżej okresach przedstawiono na rysunkach a c. Dla wytypowanych dni z tego okresu przedstawiono stężenia dobowe pyłu PM10 na stacjach monitoringowych i mapę z prognozą meteorologiczną dla Polski na dany dzień. Prognozy zostały przez opracowane przez serwis Weather Online i opublikowane w internecie na stronie Wyniki obliczeń wykonywanych w oparciu o model prognoz meteorologicznych opublikowane zostały na ogólnodostępnych stronach internetowych i dotyczą zagadnień, obszarów i skali czasowej, odpowiadających potrzebom prezentowanych analiz. Np. w dniu Polska znajdowała się w zasięgu wyżu znad Europy Zachodniej i znad Rosji. Wyże te w kolejnych dniach rozbudowywały się w kierunku południowym. Napływało mroźne powietrze z kierunków północno-wschodnich. Gradient ciśnienia był niewielki prędkość wiatru była niska (ryc ). ciśnienie na poziomie morza (hpa): nie., :00 aktualny wiatr (Bft): nie., :00 Ryc Prognoza sytuacji meteorologicznej w Europie wg Weather Online i opublikowane w internecie na stronie 62

63 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego pogoda bieżąca: so., :00 CET aktualna temperatura ( C): so., :00 CET ciśnienie na poziomie morza (hpa): so., :00 CET ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK aktualny wiatr (Bft): so., :00 CET Cewice >100 Rys a. Stężenia pyłu PM10 w okresie wg badań Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku, prognoza sytuacji meteorologicznej w Polsce z serwisu Weather Online i opublikowana w internecie na stronie 63

64 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego pogoda bieżąca: czw., :00 CET aktualna temperatura ( C): so., :00 CET ciśnienie na poziomie morza (hpa): czw., :00 CET ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK aktualny wiatr (Bft): czw., :00 CET Cewice >100 Rys b. Stężenia pyłu PM10 w okresie wg badań Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku, prognoza sytuacji meteorologicznej w Polsce z serwisu Weather Online i opublikowana w internecie na stronie 64

65 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego pogoda bieżąca: nie., :00 CET aktualna temperatura ( C): nie., :00 CET ciśnienie na poziomie morza (hpa): nie., :00 CET ŁEBA Wicko Nw. Wieś- -Lęborska LĘBORK aktualny wiatr (Bft): nie., :00 CET >100 Rys c. Stężenia pyłu PM10 w okresie wg badań Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku, prognoza sytuacji meteorologicznej w Polsce z serwisu Weather Online i opublikowana w internecie na stronie 65

66 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Stężenia pyłu PM10 w dniach były na stosunkowo niskim poziomie, jak dla sezonu zimowego średnie stężenie dobowe dla powiatu wynosiło ok.17 ug/m 3 i nie przekraczało wartości dopuszczalnej 50 ug/m 3. W okresie od 2 do 27 stycznia Polska pozostawała pod wpływem wyżu, w strefie słabych wiatrów, z nocnymi spadkami temperatur prowadzącymi do powstawania inwersji w dolnej warstwie atmosfery. Te wszystkie czynniki sprzyjały kumulowaniu się zanieczyszczeń w dolnej warstwie atmosfery. W dniach 12 i 17 stycznia średnia wartość ze stężeń dobowych na stacjach tych wynosiła odpowiednio: dla m. Lęborka 18 i 28 µg/m 3 ; dla m. Łeby 9 i 16 ug/m 3. Warunki meteorologiczne, które wystąpiły w tych dniach są typowe dla epizodów, w których utrzymują się wysokie stężenia zanieczyszczeń pierwotnych, w tym pyłu PM10. Inne, przedstawione wcześniej na rys., kilkudniowe epizody z podwyższonymi stężeniami pyłu PM10 w powiecie występowały w podobnych sytuacjach meteorologicznych, jak opisana powyżej. Wzrosty stężeń miały miejsce w sezonie zimowym w dniach, gdy Polska znajdowała się w obszarze o małym poziomym gradiencie ciśnienia w zasięgu układów wyżowych. Przy takiej sytuacji synoptycznej wiatr jest słaby, często z kierunków zmiennych, występują rozpogodzenia, co w warunkach zimowych sprzyja nocnemu wychłodzeniu dolnej warstwy atmosfery i kształtowaniu się inwersji temperatury, utrzymującej się niekiedy przez całą dobę. Takie warunki meteorologiczne nie sprzyjają rozpraszaniu zanieczyszczeń w atmosferze ani w kierunku poziomym (słaby wiatr) ani w kierunku pionowym (stała równowaga atmosfery), co w przypadku miast, gdzie występuje znacząca tzw. niska emisja (indywidualne ogrzewanie budynków z wykorzystaniem paliw stałych, emisja z pojazdów) prowadzi do kumulacji zanieczyszczeń w dolnej warstwie atmosfery i podwyższania stężeń pyłu., co zaobserwowano z przeprowadzonych badań (szczególnie zauważalnie PM10 dla miasta Lęborka w okresie ) Ocena stężeń pyłu PM10 powiatu lęborskiego w świetle kryteriów odniesionych do ochrony zdrowia Kryteria oceny Dopuszczalne stężenia pyłu zawieszonego PM10 w powietrzu oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania ustanowione w celu ochrony zdrowia, obowiązujące w Polsce wg rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu, podano w pkt.3.3 niniejszej oceny. Stężenia PM10 w powiecie lęborskim W 2011 r. średnie roczne stężenia dopuszczalne pyłu zawieszonego PM10 ze względu na ochronę życia ludzi nie zostało przekroczone. Stężenia pyłu w 2011 r. dla miasta Łeby były zbliżone do wartości notowanych w latach poprzednich. Wartość średnia ze stężeń rocznych dla obu stacji wynosiła 19 ug/m 3. Zanotowano wzrost w stosunku do roku poprzedniego. Percentyl S90.4 ze stężeń dobowych przekroczył wartości 50 ug/m 3 na stacji monitoringowej w Lęborku. Podobnie jak w przypadku stężenia średniego rocznego, wartość percentyla S90.4 na stacji monitoringowej w Lęborku (50,5 µg/m 3 ) była wyższa niż dla stacji w Łebie (7,9 ug/m 3 ). 66

67 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego Liczba stanowisk z prze- Tabela Wartości parametrów obliczonych na podstawie serii pomiarów stężeń pyłu PM10 w powiecie lęborskim w 2011 r. Stężenie średnie roczne PM10 Percentyl S90.4 ze stężeń 24-godz. PM10 Nazwa strefy Części strefy poddane ocenie Liczba stanowisk 1) kroczeniami 2) Wielkość minimalna 3) Wielkość średnia 3) Liczba stanowisk z prze- Wielkość maksymalna 3) Liczba stanowisk 1) kroczeniami 2) Wielkość minimalna 3) Wielkość średnia 3) Wielkość maksymalna 3) strefa lęborskosłupska [-] [-] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [-] [-] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] [µg/m 3 ] powiat lęborski ,4 41,4 115,4 1) liczba stanowisk uwzględnionych w ocenie dla określonego czasu uśredniania stężeń 2) liczba stanowisk, na których wartość określonego parametru była wyższa od odpowiedniego stężenia dopuszczalnego 3) wartości: minimalna, średnia, maksymalna odnoszą się do zbioru wartości określonego parametru uzyskanych z pomiarów w 2011 roku na obu stanowiskach 3.6. Podsumowanie Zanieczyszczenie powietrza na terenie powiatu lęborskiego w 2011 roku 1. W roku 2011 na terenie żadnego z miast powiatu Lęborskiego nie stwierdzono przekroczenia wartości normatywnych określonych dla stężeń 24-godz. SO 2. Na obu stanowiskach nastąpił wzrost wartości średniej rocznej dwutlenku siarki. Wzrost ten w stosunku do 2010 r. wynosił odpowiednio w Lęborku o ok. 6,2 µg/m 3 i w Łebie ok. 3,2 µg/m W przypadku NO 2 także nie stwierdzono przekroczenia poziomu dopuszczalnego określonego dla stężeń średnich rocznych (Da=40 µg/m 3 ). 3. Po 2000 r. poziom zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem azotu wykazuje tendencję spadkową dla obu miast objętych pomiarami, mimo okresowego wzrostowi ich stężeń w okresie zimowym. W 2011 r. obserwowane stężenie średnioroczne wynosiło odpowiednio 33,4 µg/m 3 na stacji monitoringowej w Lęborku i 19,8 µg/m 3 na stacji w Łebie. 4. W 2011 roku na badanych stanowiskach nie stwierdzono przekroczenia poziomu dopuszczalnego pyłu PM10 oraz wartości normatywnych określonych dla stężeń dobowych PM10, obowiązujących w Polsce (zgodnej z normą UE). Na badanym stanowisku dla stacji w Łebie percentyl S90.4 z rocznej serii stężeń dobowych był niższy od 50 µg/m 3, co dla pełnej serii pomiarowej odpowiada braku przekroczeń poziomu dopuszczalnego (50 µg/m 3 ) w ciągu liczby dni większej niż dozwolone 35 dni w roku. Natomiast na badanym stanowisku dla stacji w Lęborku percentyl S90.4 z rocznej serii stężeń dobowych był wyższy od 50 µg/m 3, co dla pełnej serii pomiarowej odpowiada przekroczeniom poziomu dopuszczalnego (50 µg/m 3 ) w ciągu liczby dni większej niż dozwolone 35 dni w roku 5. Wyższe stężenia średniodobowe pyłu PM10 notowane są na stacji monitoringowej w Lęborku niż w Łebie. Na stanowisku pomiarowym w Łebie percentyl S90.4 nie przekraczał wartości dopuszczalnej 50 µg/m Najwyższe stężenia pyłu PM10 w 2011 roku notowane były zimą na obu stacjach pomiarowych w połowie stycznia i lutego przy niskiej prędkości wiatru, gdy Polska była w zasięgu układów wyżowych. Są to warunki meteorologiczne, które nie sprzyjają intensywnemu rozpraszaniu i wywiewaniu zanieczyszczeń. Warunki te nie sprzyjają też transportowi zanieczyszczeń na duże odległości. Największy wkład w najwyższe stężenia PM10 notowane na obu stacjach mają emisje lokalne, często emisje z niskich źródeł i z komunikacji. 67

68 III. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego 8. Wyniki bieżącej oceny jakości powietrza powiatu lęborskiego za 2011 r. z uwzględnieniem ich klasyfikacji (wg 11 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu) przedstawiają poniższe tabele: Tabel Klasa części strefy uzyskana w ocenie jakości powietrza za 2011 r. dokonanej ze względu na ochronę zdrowia L.p. Nazwa strefy Kod strefy 1. strefa lęborsko- słupska PL z.02 Części strefy poddane ocenie Zanieczyszczenia podlegające ocenie SO 2 NO 2 PM10 m. Lębork A A C m. Łeba A A A powiat lęborski A A A Strefy o klasie A głównym celem działań jest utrzymanie jakości powietrza na tym samym lub lepszym poziomie Tabela Klasa części strefy uzyskana w ocenie jakości powietrza za 2011 r. dokonanej ze względu na ochronę roślin L.p. Nazwa strefy Kod strefy 1. strefa lęborsko- słupska PL z.02 Części strefy poddane ocenie Zanieczyszczenia podlegające ocenie SO 2 m. Lębork C m. Łeba C powiat lęborski C Części strefy o klasie A głównym celem działań jest utrzymanie jakości powietrza na tym samym lub lepszym poziomie. Części strefy o klasie C - potrzeba podjęcia działań na rzecz poprawy jakości powietrza w odniesieniu do wybranych obszarów w strefie i dla określonych zanieczyszczeń. Parametry statystyczne: Sa - średnie roczne stężenie zanieczyszczenia, obliczane z reguły jako wartość średnia arytmetyczna z serii stężeń [najczęściej w µg/m 3 ], S24 - stężenie średnie dobowe zanieczyszczenia [µg/m 3 ], S1 - stężenie 1-godzinne zanieczyszczenia [µg/m 3 ], S8 - stężenie 8-godzinne (średnia krocząca) [µg/m 3 ], SXY.Z - percentyl na poziomie XY.Z% z serii pomiarów o określonym czasie uśredniania wyników [mg/m 3 ] jest to wartość stężenia o określonym czasie uśredniania, której nie przekracza XY.Z% wyników pomiarów o tym czasie uśredniania w serii rocznej (np. percentyl S98 ze stężeń dobowych oznacza wartość stężenia 24-godzinnego, której nie przekracza 98% wyników pomiarów dobowych w serii rocznej [µg/m 3 ]), Smax - najwyższa wartość stężenia o rozważanym czasie uśredniania pomierzonego na danym stanowisku w rozważanym okresie czasu [µg/m 3 ]. 68

69 IV. Zapobiegawczy nadzór sanitarny IV. Zapobiegawczy nadzór sanitarny W 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku sprawował zapobiegawczy nadzór sanitarny, działając na podstawie art. 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, polegający w szczególności na opiniowaniu lub uzgadnianiu pod względem sanitarno- higienicznym: miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, dokumentacji projektowych inwestycji, w szczególności projektów budowlanych, wniosków dotyczących konieczności wykonania raportu oddziaływania inwestycji na środowisko i jego zakresu na etapie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, odstępstw od przepisów określających warunki techniczne oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. W ww. zakresie zajęto w 2011 r. 193 stanowisk ogółem, w tym pozytywnych 96 (w 2010 r opinii, w tym pozytywnie 125; w 2009 r.- 353, w tym pozytywne 251; w 2008 r.- 449, w tym 314 pozytywne; w 2007 r opinii ogółem, w tym 275 pozytywne). Ponadto Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku dokonywał odbiorów pod względem sanitarno-higienicznym przekazywanych do użytkowania inwestycji. Powyższe zadania były wykonywane przez stanowisko zapobiegawczego nadzoru sanitarnego w tut. Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej. Sanitarny nadzór zapobiegawczy sprawowali także rzeczoznawcy do spraw sanitarno- higienicznych. Działali oni na podstawie uprawnień, nadanych przez Głównego Inspektora Sanitarnego, upoważniających jedynie do uzgadniania dokumentacji projektowej. Dane odnośnie wydanych opinii w tej sprawie prowadzą właściwi państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni na mocy 14 ust.3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie rzeczoznawców do spraw sanitarno-higienicznych (Dz.U. Nr 210, poz.1792). Należy podkreślić, że działalność pionu zapobiegawczego nadzoru sanitarnego ma na celu zapewnienie właściwego stanu sanitarno-zdrowotnego w noworealizowanych obiektach takich jak szpitale, obiekty żywieniowo żywnościowe, zakłady pracy, a także zapewnienie, aby projektowane obiekty, a w szczególności obiekty przemysłowe nie powodowały uciążliwości i szkodliwości dla osób zamieszkałych i przebywających w ich sąsiedztwie. Ważnym elementem w działalności pionu sanitarnego nadzoru zapobiegawczego tut. organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej było uzgadnianie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uchwalanych przez rady gminy oraz poprzedzających je studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Plany te, do których dołączana jest prognoza skutków wpływu ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko przyrodnicze stanowią podstawę do późniejszego ustalania przez właściwe organy warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Mając na uwadze ochronę zdrowia publicznego Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku w ramach uzgodnień, o których mowa wyżej zwracał szczególną uwagę na zagadnienia takie, jak np.: właściwą gospodarkę wodno-ściekową, w tym zaopatrzenie ludności w wodę do picia i potrzeb gospodarczych o odpowiedniej jakości i ilości, prawidłowe usuwanie, gromadzenie i unieszkodliwianie odpadów, w tym szczególnie niebezpiecznych, w sposób nie zagrażający życiu i zdrowiu ludzi, ochronę ludności przed nadmiernym hałasem oraz zanieczyszczeniem powietrza, poprzez egzekwowanie rozwiązań technicznych, które zapewniają spełnienie norm określających najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku. Ponadto w celu ograniczenia niekorzystnego oddziaływania zabudowy przemysłowej na otoczenie zwracano uwagę na oddzielenie obszarów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe od obszarów przemysłowych. Podstawą uzgodnień planów zagospodarowania przestrzennego są opracowania prognozy skutków wpływu ustaleń planu na środowisko i zdrowie ludzi. Mając na uwadze konieczność zapewnienia ludziom zdrowych warunków życia i pobytu w miejscu zamieszkania przy uzgadnianiu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu i projektów budowlanych związanych z realizacją nowych inwestycji lub modernizacją istniejących obiektów Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku zwracał także uwagę na projektowane rozwiązania techniczne w aspekcie m.in.: zabezpieczenia ludności przed występującą uciążliwością hałasu (miejska komunikacja, zakłady usługowe, przemysłowe, itp.), zabezpieczenia ludzi przed promieniowaniem elektromagnetycznym oraz jonizującym (odpowiednie osłony), 69

70 IV. Zapobiegawczy nadzór sanitarny zabezpieczenia ludzi przed wpływem zanieczyszczenia powietrza emitowanego przez uciążliwe zakłady (odpowiednie emitory i urządzenia pochłaniające substancje szkodliwe dla zdrowia), zagwarantowania odpowiednich warunków pobytu ludzi w budynkach poprzez zastosowanie m.in. materiałów budowlanych, właściwych pod względem zdrowotnym, a także zapewnienia prawidłowej funkcji oraz programu pomieszczeń z punktu widzenia wymagań sanitarno-higienicznych. W ubiegłym roku wydano 8 opinii sanitarnych dotyczących uzgodnień zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko oraz zaopiniowano 8 projektów dokumentu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko. Ponadto w 2011 r. wydano 18 opinii co do potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, a w przypadku stwierdzenia takiej potrzeby- co do zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz wydano 10 opinii przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W procesie inwestycyjnym na etapie opracowania dokumentacji projektowej Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku uzgadniał projekty budowlane pozostałych inwestycji; w tym zakresie rozstrzygnięto 3 sprawy (w 2010 r.- 11; w 2009 r.- 17; w 2008 r.- 11; w 2007 r. 61). W trakcie uzgadniania lub opiniowania dokumentacji projektowej zwracano szczególną uwagę na takie zagadnienia jak zapewnienie właściwych warunków sanitarno-zdrowotnych w miejscach pobytu ludzi (zamieszkania i przebywania), a także zapewnienie odpowiednich warunków pracy osobom zatrudnionym w zakładach pracy. Na etapie projektu budowlanego pion sanitarnego nadzoru zapobiegawczego opiniował również wnioski dotyczące udzielenia zgody na odstępstwa od przepisów określających warunki techniczne, jakie muszą spełniać budynki oraz na odstępstwa od przepisów określających wymogi bezpieczeństwa i higieny pracy (m.in. w zakresie wysokości pomieszczeń, zagłębienia pomieszczeń poniżej terenu, braku oświetlenia naturalnego itp.). W tym zakresie uzgodnienia te wydaje Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Gdańsku w porozumieniu z Państwową Inspekcją Pracy w trybie decyzji administracyjnej na mocy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz.690 ze zmianami). Ponadto pion sanitarnego nadzoru zapobiegawczego uczestniczył w oddawaniu do użytku obiektów budowlanych i w 2011 r. uczestniczył w dopuszczeniu do użytkowania 36 obiektów budowlanych, wydając w tym zakresie stosowne postanowienia (w 2010 r.- 60 inwestycji; w 2009 r.- 71 inwestycji; w 2008 r inwestycji; w 2007 r inwestycji) oraz zajmując 60 stanowisk w innej formie dotyczących innych spraw i zajmując 21 stanowisk w formie postanowienia dotyczących innych spraw, w tym wyrażenia zgody w procesie budowlanym na rozpoczęcie działalności dla przedmiotowej inwestycji. W związku z działalnością kontrolną prowadzoną w zakresie nadzoru zapobiegawczego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku w 2011 r. dokonano ogółem 120 kontroli i wizji lokalnych (w 2010 r.- 11; w 2009 r.- 23; w 2008 r.- 25; w 2007 r. 18). Podsumowanie Pion zapobiegawczego nadzoru sanitarnego Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku realizuje ustawowe obowiązki i zadania w zakresie ochrony zdrowia publicznego poprzez opiniowanie lub uzgadnianie pod względem sanitarno-higienicznym planów zagospodarowania przestrzennego, projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, warunków zabudowy i zagospodarowania terenu planowanych inwestycji, dokumentacji projektowych inwestycji, w szczególności projektów budowlanych, wniosków dotyczących konieczności wykonania raportu oddziaływania inwestycji na środowisko i jego zakresu na etapie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. W 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku zajął 193 stanowisk ogółem, w tym pozytywnych 96 (w 2010 r opinii, w tym pozytywnie 125; w 2009 r.- 353, w tym pozytywne 251; w 2008 r.- 449, w tym 314 pozytywne; w 2007 r opinii ogółem, w tym 275 pozytywne) oraz dodatkowo zajął 60 stanowisk w innej formie dotyczących innych spraw i zajmując 21 stanowisk w formie postanowienia dotyczących innych spraw, w tym wyrażenia zgody w procesie budowlanym na rozpoczęcie działalności dla przedmiotowej inwestycji. W roku 2010 w związku z działalnością kontrolną prowadzoną w zakresie nadzoru zapobiegawczego przeprowadzono ogółem 120 kontroli i wizji lokalnych (w 2010 r.- 11; w 2009 r.- 23; w 2008 r.- 25; w 2007 r. 18). Inspirując działania lokalnych organów administracji samorządowej np.: w zakresie uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej czy odpadami na danym obszarze, a także wymagając przy uzgadnianiu planów zagospodarowania przestrzennego i warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, odpowiedniego z punktu widzenia ochrony zdrowia zagospodarowania terenów organa Państwowej Inspekcji Sanitarnej odgrywają znaczącą rolę w ochronie zdrowia publicznego. 70

71 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej i kąpielisk 5.1.Wprowadzenie W 2011 roku Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku skontrolował ogółem 561 obiektów użyteczności publicznej 1 (447 w mieście i 114 na wsi), czyli o ok. 10% więcej niż w 2010 r. Powyższa liczba nie obejmuje zakładów opieki zdrowotnej, urządzeń do zaopatrzenia w wodę oraz środków osobowego transportu publicznego. Skontrolowane obiekty w ok. 80% znajdowały się w miastach (w 2010 r.- 80,4%; w 2009 r.- 85,3%; 2008 r.- 83,3%; w 2007 r.- 81,34%) Stan sanitarny wybranych obiektów i urządzeń Ustępy publiczne Ustępy publiczne są obiektami użyteczności publicznej, w których utrzymanie należytego stanu sanitarnego i technicznego sprawia najwięcej trudności. W roku 2011 skontrolowano 12 ustępów publicznych (100% znajdujących się w ewidencji). Na terenach wiejskich nie występują w/w obiekty (identycznie jak w latach poprzednich). Najwięcej ustępów publicznych znajdowało się w mieście Łebie (skontrolowano 8 obiektów, w tym 4 przyplażowe) oraz następnie w mieście Lęborku (skontrolowano 4 obiektyw całoroczne). Ponadto w czasie sezonu turystycznego na plażach oraz przy głównych ciągach komunikacyjnych oraz przy wejściu do Słowińskiego Parku Narodowego ustawione były kabiny przenośne. Ustęp sezonowy w Rąbce Przy Wyrzutni jest obiektem nieskanalizowanym- na zbiorniku bezodpływowym. W skontrolowanych ustępach publicznych stwierdzono 1 obiekt o złym stanie sanitarnym. W obiekcie tym nałożono 1 mandat karny- pomieszczenia socjalne i toaleta ogólnodostępna dla klientów na Stacji Paliw ARKADA. Bieżący stan sanitarno- higieniczny w pozostałych ustępach publicznych był dostateczny, zapewniający minimum bezpieczeństwa sanitarnego osobom z nich korzystającym. Ustęp publiczny na dworcu PKP w Lęborku ze względu na zły stan sanitarno- techniczny został wyłączony z eksploatacji e trakcie roku. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku w ubiegłym roku wydał decyzję administracyjną nakazującą do r. urządzenie ustępów ogólnodostępnych, które nie będą stanowiły zagrożenia dla higieny i zdrowia użytkowników. Obecnie rolę tą pełni toaleta ogólnodostępna nadzorowana przez najemcę kiosku RUCH. W czasie przeprowadzonych kontroli stan sanitarno- porządkowych toalety ogólnodostępnej nie budził zastrzeżeń. Mimo wszystko, w stosunku do lat poprzednich stan sanitarny tych obiektów uległ znacznej poprawie (jeszcze w 2002 r. zakwestionowano ich w 33,3%, w 2008 r. zdyskwalifikowano 2 obiekty, w 2009 r. zdyskwalifikowano 1 obiekt, a w 2010 r. 3 obiekty). Wyposażenie w ustępy publiczne miejscowości i miejsc masowego pobytu ludzi, a także terenów wypoczynkowych i rekreacyjnych ulega ciągłej poprawie, ale nadal jest niewystarczający. Powodem są skromne możliwości finansowe gmin oraz wynikające z dewastacji trudności w utrzymaniu ustępów publicznych w należytym stanie sanitarnym i technicznym. Władze samorządowe sukcesywnie likwidują stacjonarne ustępy publiczne lub zawierają umowy dzierżawy na bardzo krótki okres, co uniemożliwia ich poprawę stanu technicznego. Wystąpienia tut. organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej z lat poprzednich do władz samorządowych o utrzymanie i budowę nowych ustępów w wielu przypadkach przeniosło efekty, jak wyżej, jednak w dalszym ciągu nie realizowany jest postulat budowy ustępu publicznego w Lęborku przy ul. A. Niepodległości Domy pomocy społecznej W roku 2011 Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku skontrolowała 2 domy pomocy społecznej w Lęborku, w tym 2 stacjonarne (100% obiektów ujętych w ewidencji). Na terenach wiejskich nie występują w/w obiekty (podobnie było w latach poprzednich). Nie stwierdzono obiektów o złym stanie sanitarno-technicznym- wszystkie obiekty stacjonarne po remontach bieżących (identycznie jak w latach poprzednich). 1 Od 2001 roku w sprawozdawczości z działalności Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie higieny komunalnej wprowadzony został nowy wzór druku Mz-46, w którym w dziale 5 stan sanitarny urządzeń i obiektów- wyszczególniono więcej rodzajów urządzeń i obiektów; z obiektów wydzielonych w poprzednim druku wykreślono stałe wysypiska śmieci i wylewiska ścieków, nad którymi nadzór sprawuje Inspekcja Ochrony Środowiska. Nowy druk MZ-46 w porównaniu z latami poprzednimi uwzględnia więcej rodzajów obiektów m.in. dworce autobusowe i kolejowe, przejścia graniczne. 71

72 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku na bieżąco podejmował działania administracyjne zmierzające do zaangażowania władz samorządowych w poprawę warunków technicznosanitarnych tych obiektów Hotele W roku 2011 skontrolowano 7 obiektów hotelowych (100% obiektów ujętych w ewidencji), w tym 7 to hotele skategoryzowane. 1 hotel znajdowały się w Lęborku, a 6 w Łebie. Zaplanowano 15 kontroli i wykonano 13. W ewidencji tut. Powiatowej Stacji w 2003 r. były tylko 2 hotele skategoryzowane, w latach było ich 4, a w latach już 5. W roku 2011 nie stwierdzono hoteli o złym stanie sanitarno-higienicznym (podobnie jak w latach poprzednich). W obiektach tych w dalszym ciągu prowadzi się prace modernizacyjne w celu poprawy stanu technicznego. Na terenie objętym nadzorem sanitarnym nie ma noclegowni PKP, PKS i MZK. W dalszym ciągu (od jesieni 1999 r.) w mieście Lęborku funkcjonuje 1 stała noclegownia dla bezdomnych. Działa ona przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Lęborku przy ul. Łokietka 13. Obiekt posiada 26 miejsc noclegowych. Pomieszczenia te przeznaczone są dla mężczyzn. Ponadto 2 pomieszczenie z 3 łóżkami przeznaczone jest dla osób, które znajdują się w trudnych sytuacjach losowych (w razie potrzeby wykorzystywane jest ono dla bezdomnych). W 2011 r. zaplanowano 1 kontrolę, a wykonano 2 kontrole. W wyniku przeprowadzonych nie stwierdzono uchybień sanitarnych. Po przeprowadzonych kontrolach wydano zalecenia pokontrolne: - zalecono wydzielenie pomieszczenia do suszenia bielizny (korzystający z noclegowni piorą i suszą bieliznę osobistą we własnym zakresie w pomieszczeniu pralni o wymiarach ok. 2,5 m x 2,5 m bez wentylacji mechanicznej) lub wyposażenia obiektu w suszarkę elektryczną ewentualnie zalecono pranie poza obiektem, - zalecono wyposażyć pralnię w wentylację mechaniczną, - zalecono sukcesywną wymianę pościeli z kory na bawełnianą, którą można prać w wysokich temperaturach, - zalecono maglowanie bielizny pościelowej, - zalecono zaopatrzenia obiektu w karty charakterystyki stosowanych preparatów chemicznych. Kierownik obiektu zobowiązał się wykonać zalecenia, a o przewidywanym terminie ich wykonania powiadomi tut. organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej po uzgodnieniu planów finansowych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Lęborku Obiekty wczasowo-turystyczne W roku 2011 Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku skontrolowała 138 obiektów (100% objętych ewidencją). Obiekty wykorzystywane jako obiekty kolonijne skontrolowane zostały przez pion higieny dzieci i młodzieży. Obiekty wczasowo-turystyczne w większości (86%) znajdują się na terenach miejskich. W 2011 r. zakwestionowano stan sanitarno-technicznego w 1 skontrolowanym obiekcie (poprawa w stosunku do 2010 r.- zakwestionowano 2 obiekty). W ramach prowadzonego nadzoru Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku stwierdził, że stan sanitarno- techniczny obiektów wczasowo- turystycznych ulega systematycznej poprawie, likwidowane są sanitariaty ogólnodostępne, przy pokojach urządzane są łazienki. Większość pomieszczeń jest odnawiana przed sezonem. Stan sanitarno- techniczny tych obiektów jest ogólnie dobry. W 2011 r. zmodernizowano i poprawiono stan sanitarny: OW Arena Słońca, OW Fregata, OW Filarówka, OW Arkun, Ośrodek Rehabilitacyjno- Wypoczynkowy Świt, OW Caro, OW Metalurg, OW Sailor i OW Alina w Łebie Zakłady fryzjerskie, kosmetyczne i odnowy biologicznej W roku 2011 Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku skontrolowała 75 zakładów (100% obiektów ujętych w ewidencji). Na terenach wiejskie znajduje się tylko około 12% tego typu zakładów. Udział procentowy różnych rodzajów zakładów tej grupy był następujący: 72

73 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej Tabela 5.1. Udział procentowy różnych rodzajów zakładów tej grupy w powiecie lęborskim % Rodzaj zakładu zakłady fryzjerskie 52,2 54,4 50,7 zakłady fryzjersko- kosmetyczne 31,4 31,4 31,4 37,2 39,3 39,5 41,1 46,7 zakłady kosmetyczne 11,6 7,3 9,0 15,4 13,1 10,5 15,3 24,0 zakłady odnowy biologicznej 36,2 38,3 40,4 30,8 27,4 24,4 21,2 26,6 inne zakłady 16,6 20,2 25,6 22,4 2,7 razem Żaden obiekt z grupy obiektów odnowy biologicznej nie został zaliczony do obiektu posiadającego zły stan sanitarno- techniczny. W odniesieniu do roku poprzedniego w pozostałych grupach obiektów nastąpiła poprawa ich stanu sanitarno- technicznego. Sposób przeprowadzania dezynfekcji w omawianych obiektach, jak i stosowane środki dezynfekcyjne, pojemniki i ich oznakowanie na ogół nie budził zastrzeżeń. W roku 2011 w większości obiektów nie stwierdzono uchybień w zakresie utrzymania bieżącego stanu sanitarnego. W 2 obiektach stwierdzono zły stan sanitarno- porządkowy. W obu przypadkach nałożono grzywny w formie mandatu karnego. W ostatnim czasie wśród świadczących usługi wzrosła wiedza w zakresie wymagań sanitarnych. Zwłaszcza rozpoczynający działalność w zakresie usług kosmetycznych są dobrze przygotowani merytorycznie oraz posiadają dużą wiedzę w tym zakresie. Pracownicy oddziału higieny komunalnej tut. Powiatowej Stacji w trakcie kontroli sanitarnych udzielali wskazówek dot. warunków świadczenia usług w gabinetach kosmetycznych, fryzjerskich i odnowy biologicznej. Obecnie jednym z najważniejszych atutów salonów fryzjersko- kosmetycznych i gabinetów odnowy biologicznej jest wysoki standard świadczonych usług, profesjonalne podejście do klienta. Spełnienie powyższych standardów jednoznacznie kojarzy się z wysokim poziomem higieny i ze świadomą potrzebą utrzymania czystości. Należy zaznaczyć, że nowo powstałe obiekty odbiegają znacznie pod względem technicznym i merytorycznym personelu od istniejących już obiektów. Zauważyć można wysoki poziom wiedzy fachowej personelu obsługującego klientów. Biorą oni czynny udział w szkoleniach, które prowadzą wyspecjalizowane firmy. Pracownicy oddziału higieny komunalnej tut. Stacji w czasie kontroli 26 zakładów odnowy biologicznej, tatuażu, fryzjerskich i kosmetycznych świadczących usługi w trakcie, których może dochodzić do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich przekazali informację na temat zapobieganiu zakażeniom HCV w formie pisemnej oraz udzielili instruktażu właścicielom i pracownikom powyższych zakładów. Część obiektów świadczy usługi, umawiając klientów przez telefon. Ustalenie czasu otwarcia zakładu nastręcza wiele trudności. Właściciele zakładów likwidują lub zawieszają działalność nie informując o tym Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku. Część obiektów rozszerza działalność nie powiadamiając Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku. W związku z art.79 ust.1 z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku zawiadamia podmiot o zamiarze wszczęcia kontroli z wyprzedzeniem co najmniej 7 dni. Od wprowadzenia tego zawiadomienia można zauważyć poprawę bieżącego stanu sanitarno- porządkowego omawianych obiektów. Osoby kontrolowane zwracają szczególną uwagę na czystość i porządek oraz prawidłową częstotliwość sporządzania roztworów środków dezynfekcyjnych, ich oznakowanie, zwłaszcza gdy znają przybliżony termin kontroli sanitarnej. O poprawie stanu sanitarnego w trakcie kontroli może świadczyć ilość stwierdzanych nieprawidłowości i ilość nałożonych mandatów Obiekty komunikacji publicznej W tej grupie obiektów użyteczności publicznej skontrolowano łącznie 29 obiektów (100% obiektów w ewidencji tut. Powiatowej Stacji). Najliczniejszą grupę wśród obiektów obsługujących środki transportu stanowią : stacje paliw (37,9%), inne przystanki, dworce PKP (20,7%) oraz parkingi (17,2%). Pozostałe 24,1% to przystanki zadaszone PKS- 13,8%, 6,9% to dworce i bazy PKS oraz 3,4% myjnie. W 2011 r. odnotowano 2 obiekty o złym stanie sanitarnym. Stacje paliw, dworzec PKS w Lęborku oraz część przystanków PKS i MPK były odnawiane przed sezonem letnim bądź zimowym. W grupie tej nałożono 2 mandaty karne za zły stan sanitarno- porządkowy. Największym problemem sanitarnym w tej grupie obiektów stanowią w dalszym ciągu dworce i stacje kolejowe, które od 1 stycznia 2001 r. znajdują się pod nadzorem Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Istotnym utrudnieniem w egzekwowaniu poprawy stanu sanitarnego przez tut. organ Państwowej Inspek- 73

74 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej cji Sanitarnej w tych obiektach jest w dalszym ciągu mnogość podmiotów zarządzających dawnymi obiektami kolejowymi. Stan techniczny dworca PKP w Lęborku w 2011 r. w dalszym ciągu dostateczny. Były dworzec PKP w Łebie funkcjonował w sezonie letnim jedynie jako przystanek PKP. Budynek ten przejęła o maja 2004 r. Ogólnopolska Fundacja Ochrony Zabytków Kolejnictwa. Toalety na dworcu PKS były oddane w dzierżawę. Ich stan była zachowany. W środowisku wiejskim to jedynie przystanki PKP (perony wyposażone w pojemniki na odpadki). Ich stan sanitarny nie budził zastrzeżeń Kąpieliska, miejsca wykorzystywane do kąpieli i baseny kąpielowe W roku 2011 kontrole przeprowadzono w 3 kąpieliskach, tj. w 100% obiektów będących w ewidencji stacji sanitarno-epidemiologicznych. W tej liczbie mieszczą się 3 kąpieliska morskie. W porównaniu z rokiem poprzednim liczba kąpielisk spadła. Natomiast dodatkowo w powiecie lęborskim zarejestrowane były 4 miejsca wykorzystywane do kąpieli. Najwięcej kąpielisk i miejsc wykorzystywanych do kąpieli mają gminy: Tabela 5.2. Zestawienie nadzorowanych kąpielisk i miejsc wykorzystywanych do kąpieli w powiecie lęborskim liczba kąpielisk/mwdk gmina Łeba Wicko Nowa Wieś Lęborska x Cewice x x miejsca wykorzystywane do kąpieli (mwdk) Jakość wody w kąpieliskach i w miejscach wykorzystywanych do kąpieli była oceniana w oparciu o kryteria podane w załączniku nr 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 kwietnia 2011 r. w sprawie prowadzenia nadzoru nad jakością wody w kąpielisku i miejscu wykorzystywanym do kąpieli (Dz. U. Nr 86, poz.478). W związku ze zmianą rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 października 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda w kąpieliskach (Dz.U. Nr 183, poz.1530) i zmianą kryteriów oceny jakości wody w kąpieliskach i miejsc wykorzystywanych do kąpieli, poniżej przedstawiono taką ocenę za 2011 r. Natomiast w dalszej części poniżej przedstawiono opis stanu dla tych miejsc z lat poprzednich. W 2011 r. w ramach oceny jakości wody w kąpieliskach A, B, C w Łebie podczas realizacji badań kontroli urzędowej pobrano łącznie 6 próbek wody przed sezonem oraz 24 próbki w ramach kontroli wewnętrznej. Nie pobierano próbek wody w wyniku zaistnienia sytuacji mogących powodować pogorszenie jakości wody w kąpieliskach w trakcie sezonu. Wydano łącznie 15 bieżących ocen o jakości wody w kąpieliskach, w których stwierdzono ich przydatność do kąpieli. Do oceny jakości w miejscach wykorzystywanych do kąpieli: - Mini Max nad jeziorem Lubowidzkim, - Plaża Miron nad jeziorem Lubowidzkim, - jezioro Brody w Krępkowicach, - jezioro Siemirowce pobrano łącznie 8 próbek wody i wydano 8 ocen jakości wody w odniesieniu do miejsc wykorzystywanych do kąpieli, w których stwierdzono ich przydatność do kąpieli. W dniu Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku dokonał sezonową ocenę jakości wody w odniesieniu do parametrów określonych w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia i stwierdził doskonałą jakość wody w kąpielisku centralnym przy plaży A oraz w kąpieliskach przy plażach B i C w Łebie. Natomiast w 2010 r. woda spełniała wymogi sanitarne w 80% skontrolowanych kąpieliskach, identycznie jak w 2009 r. W 2008 r. woda spełniała wymogi sanitarne tylko w 77,7% kąpieliskach, a w 2007 r. w 88,9% skontrolowanych kąpieliskach. Natomiast w 2006 r. było to 100%, a w 2005 roku 88,9% skontrolowanych kąpielisk (identycznie jak w 2007 r.). Podczas gdy jeszcze w 2004 roku woda spełniała wymogi sanitarne w 87,5% skontrolowanych kąpieliskach, a w 2003 r. w 100% skontrolowanych kąpieliskach (w 2002 r. w 87,5, a w roku 2001 w 77,8%). W poprzednich latach w zakwestionowa- 74

75 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej nych kąpieliskach woda częściej odbiegała pod względem bakteriologicznym (26,3%) niż od wymaganego składu fizyko-chemicznego (14,3% przypadkach)- badania dot. wód jeziora Sarbsko. Identyczną też zależność zaobserwowano w 2004 r. W 2005 r. zakwestionowano jednak łącznie 13,2% badań pod względem fizykochemicznym- dot. wód jeziora Sarbsko i 8,3% badań pod względem bakteriologicznym- dot. jeziora Brody. W 2007 roku zakwestionowano ogółem 30% badań wody jeziora Sarbsko pod względem fizykochemicznym (ponadnormatywna wartość BZT5). Natomiast w 2008 r. kwestionowano: - ogółem 3,3% badań wód jeziora Siemirowice, tzn. pod względem bakteriologicznym -16,7% badań coli ogółem oraz pod względem fizyko-chemicznym- ok. 33,3% badań przezroczystości, - ogółem 0,7% badań wód jeziora Brody, tj. 11,1% badań coli ogółem. W 2010 r. zakwestionowano: - - ogółem 4,1% badań wód dla j. Siemirowice pod względem bakteriologicznym- ok. 8,3% badań coli ogółem oraz po 25% badań escherichia coli i badań paciorkowców kałowych, - ogółem 18,2% badań dla j. Siemirowice pod względem fizykochemicznym dot. zawartości tlenu rozpuszczonego, - - ogółem 6,7% badań fizykochemicznych jeziora Sarbsko- ok. 44,4% badań ze podwyższoną wartość ph oraz ok. 33,3% względu zbyt małą zawartość BZT5. Ponadto w kąpieliskach morskich w 2010 r. odnotowano: - nad morzem bałtyckim w kąpielisku A- przekroczenie wartości pożądanej dla 3 badań dot. wartości badań coli ogółem, escherichia coli, paciorkowców kałowych (po 20% badań), - nad morzem bałtyckim w kąpielisku B- przekroczenie wartości pożądanej dla 1 badania dot. badania coli ogółem (ok. 3,2% badań) i 2 badań dla paciorkowców kałowych (ok. 6,4% badań), - nad morzem bałtyckim w kąpielisku C- nie zakwestionowano żadnej wartości dopuszczalnej dla badanych parametrów, lecz zakwestionowano w 2 badanych próbach wartość pożądaną dla badań coli ogółem (13,3% badań), w 3 zbadanych próbach pożądaną wartość Escherichia coli (20% badań) oraz w 3 próbach wartość pożądaną dla paciorkowców kałowych (20% badań). W 2011 r. organizator kąpielisk systematycznie wizualnie nadzorował wody w prowadzonych kąpieliskach i wody zasilające te kąpieliska pod kątem występowania zanieczyszczeń niekorzystnie wpływających na jakość wody i stanowiących zagrożenie zdrowia kąpiących się osób. Organizator nie informował tut. organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej o wystąpieniu zmian, które mogłyby mieć wpływ na pogorszenie jakości wody w kąpieliskach ani o zawieszeniu harmonogramu pobierania próbek wody w ramach kontroli wewnętrznej- nie zaistniała sytuacja, która mogłaby wpłynąć na pogorszenie się jakości wody. Organizator informował kąpiących się o jakości wody w kąpieliskach i zaleceniach Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku poprzez umieszczenie bieżących ocen o jakości wody na tablicy ogłoszeniowej. Wszystkie kąpieliska były oznaczone przy użyciu tablicy informacyjnej, spełniającej wymagania określone w 3 ust.1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 kwietnia 2011 r. w sprawie ewidencji kąpielisk oraz sposobu oznakowania kąpielisk i miejsc wykorzystywanych do kąpieli (Dz.U. Nr 91, poz.527 W związku z tym, że obowiązek monitoringu zanieczyszczeń wód powierzchniowych, wprowadzony rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 3 listopada 1991 r. w sprawie klasyfikacji wód oraz warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód i do ziemi (Dz.U. Nr 116, poz.503), a po uchyleniu jego przez ustawę z dnia 18 lipca 2001 r.- Prawo wodne (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz.2019 ze zmianami) wykonuje ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r.- Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz.150) w oparciu o ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy- Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 100, poz.1085 ze zmianami), jest w kompetencji organu Inspekcji Środowiska (art.377 ustawy Prawo ochrony środowiska), Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku zrezygnował od 2004 r. z badania wody z rzeki Łeby w celu oceny, jakie stwarza ona zagrożenie dla mieszkańców terenu położonego nad nią. Od 2004 r. badania z rzeki Łeby tut. organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonuje jedynie w ramach zleceń samorządu powiatowego lub Prokuratury Rejonowej w Lęborku Kąpieliska morskie W dalszym ciągu sprawowany był nadzór nad 3 kąpieliskami morskimi w Łebie (plaża A - na wschód od kanału, plaża B - lewa strona i prawa strona, plaża C - przy OW Górnik ). Ze względu na wybrzeże morskie z kąpieliskami ze specyficznym mikroklimatem i krajobrazem wydmowym (wydmy ruchome, liczne formy eoliczne, rzadka roślinność), z kompleksami lasów otaczających wydmy, a co za tym dużym ruchem migracyjnym ludności w okresie sezonu letniego nakłada na tut. organ Inspekcji Sanitarnej okresowo dodatkowe obowiązki, w zakresie przygotowania danych do oceny ich przydatności jako kąpieliska morskie przed danym sezonem turystycznym. 75

76 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej W 2011 r. w ramach oceny jakości wody w kąpieliskach A, B, C w Łebie podczas realizacji badań kontroli urzędowej pobrano łącznie 6 próbek wody przed sezonem oraz 24 próbki w ramach kontroli wewnętrznej. Nie pobierano próbek wody w wyniku zaistnienia sytuacji mogących powodować pogorszenie jakości wody w kąpieliskach w trakcie sezonu. Wydano łącznie 15 bieżących ocen o jakości wody w kąpieliskach, w których stwierdzono ich przydatność do kąpieli. Natomiast w latach poprzednich, w okresie od kwietnia do końca września 2010 r. pobierano 65 prób do badań fizyko-chemicznych i 61 prób do badań bakteriologicznych (w 2009 r. po 52 próby fizykochemiczne i 56 prób bakteriologiczne, w 2008 r. po 47 prób, w 2007 po 57 prób, a w 2006 r. po 123 próby do badań fizykochemicznych i bakteriologicznych). W badanym zakresie pomiarowym odpowiadały one wymaganiom załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 października 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda w kąpieliskach (Dz. U. Nr 183, poz.1530), czyli wody te nadawały się do celów rekreacyjnych, uprawiania sportów wodnych oraz do urządzania zorganizowanych kąpielisk. Stan sanitarny kąpielisk w 2009 r., identycznie jak w 2008 r. nie budził zastrzeżeń. W 2009 r. nie stwierdzono przypadku zakwitu sinic (identycznie jak w latach 2008 i 2007; w 2006 r. wystąpił 1 przypadek zakwitu sinic). W związku z tym, że woda z kanału " Chełst " zwyczajowo nie jest wykorzystywana do w/w celów, powyższych badań nie wykonuje się w tym miejscu oraz w obrębie 50 m od kanału z obu stron od 2001 r. Na ryc.1 przedstawiono stan sanitarny wód morskich w Łebie, obrazującym wyniki badań przeprowadzonych w 2011 r. w 4 stanowiskach badawczych. Stanowiska te zostały usytuowane w obrębie kąpielisk. Wyniki te stały się podstawą wydania przez Pomorskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego komunikatu Nr 1 o dopuszczeniu organizowania kąpielisk w miejscowościach nadmorskich woj. pomorskiego m.in. w Łebie w sezonie W 2011 r. nie stwierdzono zakwitu sinic w kontrolowanych kąpieliskach morskich. 76

77 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej punkty pomiarowe: 1. plaża A 2. plaża B 3. plaża C wymagania mikrobiologiczne Enterokoki 400 jtk/100 ml Escherichia coli 1000 jtk/100 ml nie spełniające powyższe wymagania inne wymagania brak zakwitu sinic brak rozmnażanie się makroalg lub fitoplanktonu morskiego brak obecności w wodzie zanieczyszczeń, takich jak: materiały smoliste, szkła, tworzyw sztucznych, gumy oraz innych odpadów(w ilości nie dającej się natychmiast usunąć) Ryc.5.1. Spełnienie wymagań jakości wody w kąpieliskach w Łebie w 2011 roku 77

78 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej Miejsca wykorzystywane do kąpieli Warunki do korzystania z kąpieli i uprawiania sportów wodnych w sezonie letnim 2011 były porównywalne z rokiem poprzednim. Zakazem kąpieli objęte były rzeki. Na jeziorach w powiecie lęborskim nie występowały sinice, powodujące zjawisko zakwitu wody. W wyposażeniu tych miejsc w urządzenia rekreacyjne i sanitarne nie nastąpiły znaczące zmiany. W gminach Wicko, Nowa Wieś Lęborska i Cewice na terenach, których zorganizowane są powyższe miejsca wykorzystywane do kąpieli, nadal było niedostateczne wyposażenie plaż w ubikacje i szatnie. Otoczenie akwenów, na których eksploatowane są kąpieliska wymaga ze strony samorządów większej dbałości o utrzymanie ich otoczenia w odpowiedniej czystości i porządku. Uporządkowania gospodarki ściekowej nadal wymagają takie miejsca nad jeziorami Sarbsko i Lubowidz. Jeziora są ważnym elementem krajobrazu terenu objętego nadzorem tut. Powiatowej Stacji, które uatrakcyjniają go. Są też bazą dla gospodarki rybackiej, turystyki, rekreacji, uprawiania sportów wodnych (wędkarstwo, żeglarstwo, wioślarstwo, itd.). W 2011 r. zorganizowanych było 4 miejsca wykorzystywane do kąpieli na wodach powierzchniowych (2 nad jeziorem Lubowidz, 1 na jeziorem Brody i 1 nad jeziorem Siemirowice). Pomiary badań mikrobiologicznych zostały przeprowadzone w okresie przed sezonem w m- cu maju i w trakcie trwania sezonu w ramach kontroli wewnętrznej w m-cu lipcu 2011 r.. Pobór wód przebiegał zgodnie z harmonogramem. Stan sanitarny wód jakości wody jeziora Lubowidz, jeziora Brody (wschodni brzeg) i jeziora Siemirowice nie budził zastrzeżeń. Nad tymi jeziorami, jako podano wyżej, woda odpowiadała warunkom określonym dla miejsc wykorzystywanych do kąpieli. Ogółem dla tych jezior wykonano 8 badań mikrobiologicznych. W 2011 r. nad jeziorem Sarbsko nie wydzielono miejsc wykorzystywanych do kąpieli. W latach poprzednich nad jeziorem Sarbsko było tradycyjnie wykorzystywane 1 kąpielisko- przy bazie windsurfingowej. W 2010 r. stwierdzono przekroczenia wartości dopuszczalnej BZT5 w 33,3% badaniach i w 44,4% podwyższonej wartości ph. Natomiast w 2009 r. stwierdzono przekroczenia wartości dopuszczalnej BZT5 w 50% badaniach i w 30% rozpuszczonego tlenu. W 2008 r. nie stwierdzano przekroczeń wartości dopuszczalnych, ale stwierdzano przekroczenia wartości pożądanych w zakresie: badań coli ogółem, escherichia coli, zawartości tlenu rozpuszczonego, i przezroczystości. Jeszcze w 2007 r. stwierdzono w 30% na ponadnormatywną zawartość BZT5. Poniżej podano ogólną charakterystykę stanu sanitarnego jeziora Sarbsko. Mimo zauważalnej poprawy stan sanitarny jeziora Sarbsko w Nowęcinie budził i budzi nadal zastrzeżenia. W latach poprzednich wodę zakwalifikowano jako wodę nie odpowiadającą wymaganiom dla kąpielisk. Jezioro Sarbsko w Nowęcinie jest porośnięte sitowiem i nikt się w nim nie kąpie. W 2001 roku przekroczone były parametry bakteriologiczne i fizyko-chemiczne. W 2004 r. 40% prób pobranych nad jeziorem Sarbsko przy bazie Windsurfingowej zostało zdyskwalifikowanych ze względu na obniżoną ich przezroczystość i podwyższoną wartość BZT 5. W 2005 r. 8,3% wyników było ponadnormatywnych (w 2 próbach przezroczystość 0,5 m i BZT mg O 2 /lit). Na ryc.5.2 przedstawiono odpowiednio stan sanitarny wód powierzchniowych z jeziora Lubowidz. w 2011 r. Na ryc.5.3 i 5.4 przedstawiono stwierdzany stan sanitarny jezioro Brody i jeziora Siemirowice w 2011 r. W 2010 r. w wyniku prowadzonych badań jakości wód jeziora Brody stwierdzono tylko w 1 badaniu przekroczenia ogólnej liczny coli. W 2009 r. stwierdzono tylko w 1 badaniu przekroczenie najwyższej dopuszczalnej liczby Esherichia coli. Natomiast w 2008 r. stwierdzono w 1 próbie zawyżoną liczbę bakterii coli ogółem. Natomiast w 2007 r. tylko w 1 próbie stwierdzono zawyżoną liczbę bakterii Escherichia coli lub grupy coli termotolerancyjnych w 100 ml. Natomiast w latach poprzednich w wyniku prowadzonych badań jakości wód jeziora Siemirowice stwierdzano. W 2010 r. stwierdzono przekroczenia po ok. 8,3% badań coli ogółem, po ok.25% badań escherichia coli i paciorkowców kałowych oraz ok. 18,2% zawartości tlenu rozpuszczonego, Natomiast w 2009 r. stwierdzono przekroczenia po ok. 8,3 badań liczby Escherichia coli, paciorkowców kałowych i w 10% zawartości tlenu rozpuszczonego. W 2008 r. stwierdzono przekroczenia wartości dopuszczalnych w 16,7% badań coli ogółem i w 33,3% przezroczystości. Wartości pożądane zostały przekroczone dla: badania coli ogółem (50% badań), escherichia coli (50% badań) oraz dla wszystkich prób w zakresie oznaczeń przezroczystości. 78

79 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej punkty pomiarowe 1. plaża Mini-Max (były Meprozet) 2. plaża miejska wymagania mikrobiologiczne Enterokoki 400 jtk/100 ml Escherichia coli 1000 jtk/100 ml nie spełniające powyższe wymagania inne wymagania brak zakwitu sinic brak rozmnażanie się makroalg lub fitoplanktonu morskiego brak obecności w wodzie zanieczyszczeń, takich jak: materiały smoliste, szkła, tworzyw sztucznych, gumy oraz innych odpadów(w ilości nie dającej się natychmiast usunąć) Ryc.5.2. Spełnienie wymagań jakości wody w miejscu wykorzystywanym do kąpieli nad jeziorem Lubowidz w 2011 r. 79

80 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej JEZIORO BRODY odpływ rz. Świdnica dopływ rów melioracyjny 1 punkt pomiarowy: brzeg wschodni wymagania mikrobiologiczne Enterokoki 400 jtk/100 ml Escherichia coli 1000 jtk/100 ml nie spełniające powyższe wymagania inne wymagania brak zakwitu sinic brak rozmnażanie się makroalg lub fitoplanktonu morskiego brak obecności w wodzie zanieczyszczeń, takich jak: materiały smoliste, szkła, tworzyw sztucznych, gumy oraz innych odpadów(w ilości nie dającej się natychmiast usunąć) Ryc.5.3. Spełnienie wymagań jakości wody w miejscu wykorzystywanym do kąpieli dla jeziora Brody w 2011 r. 80

81 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej JEZIORO SIEMIROWICKIE rz. Bukowina punkt pomiarowy: 1. brzeg wschodni wymagania mikrobiologiczne Enterokoki 400 jtk/100 ml Escherichia coli 1000 jtk/100 ml nie spełniające powyższe wymagania 1 inne wymagania brak zakwitu sinic brak rozmnażanie się makroalg lub fitoplanktonu morskiego brak obecności w wodzie zanieczyszczeń, takich jak: materiały smoliste, szkła, tworzyw sztucznych, gumy oraz innych odpadów(w ilości nie dającej się natychmiast usunąć) Ryc.5.4. Spełnienie wymagań jakości wody dla miejsca wykorzystywanego do kąpieli dla jeziora Siemirowice w 2011 r. 81

82 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej Baseny kąpielowe Przeprowadzono kontrole 12 basenów kąpielowych, w tym 9 basenów krytych i 3 odkryte (100% znajdujących się ewidencji). W stosunku do roku 2010 liczba skontrolowanych basenów wzrosła o 2 obiekty. W miastach znajduje się ok.83% basenów. Ponadto kontrolą objęte było: 4 wanny do hydromasażu: 2 czynne w sezonie letnim, 1 wyłączona z eksploatacji z dniem i 1 wanna do hydromasażu wyłączona z eksploatacji (cały rok) oraz 1 zjeżdżalnia na plaży w Łebie. W 3 basenach stwierdzono przekroczenia wskaźników bakteriologicznych, a mianowicie występowania ogólnej liczby bakterii w 37 o C, gronkowców kolaguazo- dodatnich, bakterii grupy coli. W badaniach powtórzonych niw stwierdzono przekroczeń. Nie wydawano decyzji administracyjnych w powyższych sprawach. W 1 z basenów krytych w obu p-ktach, z których pobierano próby stwierdzono przekroczenie wszystkich parametrów bakteriologicznych, tj. ogólnej liczby bakterii w 37 o C, bakterii grupy coli, coli kałowych i E. coli. Po stwierdzeniu przekroczeń uzyskano informację, ze obiekt zostaje zamknięty w związku z zakończeniem sezonu. W sezonie letnim, podobnie jak w roku poprzednim, nieczynny był basen kryty w Lęborku, ponieważ przeprowadzono w nim niezbędne remonty Podsumowanie 1. Nadzór sanitarny, sprawowany nad obiektami użyteczności publicznej nie wykazał w 2011 r. zagrożeń o zasadniczym znaczeniu dla zdrowia ludności. 2. W 2011 roku Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku skontrolował ogółem 561 obiektów użyteczności publicznej (447 w mieście i 114 na wsi), czyli więcej niż w 2010 r. Tendencję taką obserwuje się od kilku lat. Po dokonaniu oceny stanu sanitarnego pozostających w nadzorze obiektów za 2011 r. w ok. 1,2 % przypadkach uznano stan ten za niedostateczny. 3. Przeprowadzone kontrole wskazują na poprawę stanu sanitarnego zakładów fryzjerskich, kosmetycznych i odnowy biologicznej oraz zakładów świadczących łącznie powyższe usługi. Tylko 2 obiekty fryzjerskie uznano za obiekty o złym stanie sanitarnym. 4. W 2011 r. woda spełniała wymogi sanitarne w 100% skontrolowanych kąpieliskach i w 100% skontrolowanych miejsc wykorzystywanych do kąpieli. 5. W przypadku pozostałych grup obiektów objętych kontrolą stan sanitarny nie wykazywał zasadniczych zmian w porównaniu z rokiem wcześniejszym. Stan techniczny dworca PKP w Lęborku w 2011 r. w dalszym ciągu dostateczny. Tabela 5.3. Ogólna liczba obiektów użyteczności publicznej skontrolowanych przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku w latach rok liczba skontrolowanych obiektów miasto wieś ogółem % obiektów złych liczba skontrolowanych obiektów % obiektów złych liczba skontrolowanych obiektów % obiektów złych , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,2 73 1, , , , , , ,2 82

83 V. Stan sanitarny obiektów użyteczności publicznej Tabela 5.4. Stan sanitarny kąpielisk w latach Jakość wody w kąpieliskach wymaganej klasie czystości wód rok kąpieliska wg ewidencji stacji san.-epid. odpowiadają razem nie odpowiadają pod względem skontrolowanych fizykochemicznym bakteriologicznym liczba obiektów % obiektów x ** liczba obiektów % obiektów x ,9 11,1 11,1 11, ** liczba obiektów % obiektów x *** liczba obiektów % obiektów x liczba obiektów % obiektów x liczba obiektów % obiektów liczba obiektów % obiektów x liczba obiektów % obiektów x ,9 11,1 11,1 - liczba obiektów % obiektów ,3 22,7-10,0 liczba obiektów % obiektów ,0 20,0 10,0 10,0 liczba obiektów % obiektów ,0 20,0 20,0 10, **** liczba obiektów % obiektów **) ocena jakości wody wg wymogów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 września 2000 r. (Dz. U. Nr 82, poz.937) ***) ocena jakości wody wg wymogów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 października 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda w kąpieliskach (Dz. U. Nr 183, poz.1530) **** ) ocena jakości wody wg wymogów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 kwietn8ia 2011 r. w sprawie prowadzenia nadzoru nad jakością wody w kąpielisku i miejscu wykorzystywanym do kąpieli (Dz.U. Nr 86, poz.478) 83

84 % obiektów skontrlowanych VI. Stan sanitarny zakładów opieki zdrowotnej VI. Stan sanitarny zakładów opieki zdrowotnej 6.1. Wprowadzenie Ocenę opracowano na podstawie wyników kontroli przeprowadzonych w zakładach opieki zdrowotnej przez Powiatową Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w Lęborku w ramach bieżącego nadzoru sanitarnego prowadzonego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku. Do oceny ilościowej wyników kontroli wykorzystano materiał liczbowy zawarty w druku sprawozdawczym Mz-46 za rok Ogółem skontrolowano 110 placówek opieki zdrowotnej, w tym zakłady opieki zdrowotnej i praktyki lekarskie (indywidualne, specjalistyczne i grupowe) zoz-y szpitale poradnie praktyki lekarskie Ryc.6.1. Procent skontrolowanych obiektów Tabela 6.1. Procent skontrolowanych zakładów opieki zdrowotnej na przestrzeni lat rodzaj placówki zakłady opieki zdrowotnej- ogółem praktyki lekarskie- ogółem razem rok liczba skontrolowanych obiektów % obiektów objętych ewidencją , , , , , ,1 84

85 VI. Stan sanitarny zakładów opieki zdrowotnej Zdecydowana większość skontrolowanych placówek znajduje się w miastach: w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej- 83,8%, a praktyk lekarskich- 86,6%. W stosunku do roku 2010 liczba skontrolowanych placówek była porównywalna Zakłady opieki zdrowotnej ogółem Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna skontrolowała ogółem 37 zakładów opieki zdrowotnej. Stanowiło to 100% wszystkich zakładów objętych nadzorem sanitarnym. W ramach tych Zakładów zakwalifikowane zostały zakłady opieki zdrowotnej rehabilitacji leczniczej: NZOZ Górnik, NZOZ Mazowsze, Międzynarodowe Centrum Rehabilitacji Instytutu Fizjologii i Patologii Słuch oraz NZOZ Vesta. Od nadzór nad Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej w Lęborku sprawuje Pomorski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Gdańsku (art.12 ust.1a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej). Do zakładu lecznictwa otwartego zakwalifikowano 37 obiektów, w tym 35 Niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, 1 Regionalne Centrum Krwiodawstwa w Lęborku i 1 Międzynarodowe Centrum Rehabilitacji Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Łebie. W 2011 r. przeprowadzono 142 kontrole sanitarnych. Stan sanitarno- techniczny pomieszczeń zajmowanych przez zakłady lecznictwa otwartego budził zastrzeżenia w 3 obiektach. W 2011 r. 31 obiektów lecznictwa otwartego funkcjonowało w środowisku miejskim (w tym Centrum Krwiodawstwa) oraz 6 na wsi. Funkcjonalność pomieszczeń była zachowana. Najczęściej są to obiekty, które składają się z gabinetu lekarskiego, zabiegowego, poczekalni i zaplecza sanitarno- socjalnego. W 2011 r. stwierdzono 3 obiekty ze złym stanem sanitarnym. W 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku wydał 2 decyzje administracyjne na BZOZ Medicar dot. nieaktualnej dokumentacji medycznej i poprawy stanu sanitarno- technicznego podłóg w gabinecie lekarskim i zabiegowym oraz 1 decyzję na NZOZ Zdrowie w Wicku dot. poprawy stanu sanitarno- technicznego sufitów w pomieszczeniach poczekalni głównej, w pomieszczeniu socjalnym oraz poprawę stanu drzwi wejściowych. Decyzje te zostały wykonane w roku omawianym. Ponadto w 2011 r. wykazano Zdrowotel Mazowsze - zakład rehabilitacji leczniczej jako obiekt ze złym stanem sanitarnym ze względu na fakt, że w trakcie kontroli sanitarnej przeprowadzonej w dniu stwierdzono obecność psich odchodów na posesji ośrodka wypoczynkowego Mazowsze w obrębie pawilonu nr 5. Za stwierdzone nieprawidłowości ukarano właściciela obiektu grzywną w postacji mandatu karnego oraz zobowiązano do natychmiastowego uporządkowania posesji. Rekontrola przeprowadzona w dniu wykazała usuniecie nieprawidłowości Zakłady lecznictwa ambulatoryjnego Zakłady lecznictwa otwartego Usługi medyczne w ramach lecznictwa otwartego były udzielane przez samodzielne publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej. W placówkach lecznictwa otwartego zachodziły dalsze zmiany polegające na łączeniu się mniejszych praktyk lekarskich w grupowe lub specjalistyczne praktyki lekarskie oraz powstawaniu nowych niepublicznych zakładów. Przy wprowadzaniu tych zmian przeprowadzane są remonty gabinetów lekarskich. W roku 2011 Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku skontrolowała ogółem 37 obiektów (35 NZOZ-y + 1 Regionalne Centrum Krwiodawstwa + 1 Międzynarodowe Centrum Rehabilitacji Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Łebie). Placówki w miastach stanowią ok.83,8% wszystkich placówek w ewidencji. W porównaniu z rokiem 2009 odsetek skontrolowanych zakładów lecznictwa otwartego był identyczny. W 2011 r. stwierdzono 2 obiekty o złym stanie technicznym. Zakłady lecznictwa otwartego w dalszym ciągu cechowało duże zróżnicowanie ich stanu technicznego, funkcjonalnego i wyposażenia. Wiele placówek lecznictwa otwartego zlokalizowanych jest w budynkach wielokondygnacyjnych, w tym również w pomieszczeniach byłych placówkach służby zdrowia, w budynkach jednorodzinnych i w wydzielonych częściach innych budynków. Część obiektów jest nieprzystosowana do potrzeb służby zdrowia: jest zbyt ciasna i niefunkcjonalna, w których brakuje miejsca na oddzielne poradnie dla dzieci zdrowych i chorych, oddzielne poczekalnie dla dzieci i dla dorosłych, nie ma wind, pomieszczenia nie są przystosowane dla pacjentów niepełnosprawnych itp. Przeprowadzona w związku z reformą służby zdrowia restrukturyzacja zakładów lecznictwa otwartego, przyczyniła się do poprawy zarówno ich stanu technicznego jak również estetyki. Jednakże niektóre zmiany restrukturyzacyjne mające na celu zmniejszenie kosztów utrzymania placówek spowodowały pogorszenie ich funkcjonalności. Można tu wymienić lokalizowanie w jednym obiekcie jednostek organizacyjnych o różnym charakterze (np. indywidualne praktyki lekarskie, niepubliczne zakłady opieki zdrowot- 85

86 VI. Stan sanitarny zakładów opieki zdrowotnej nej itd.). Wpływa to negatywnie na warunki sanitarne obiektu oraz egzekwowanie czystości i porządku we wspólnie użytkowanych częściach obiektów, takich jak: poczekalnie, korytarze, ustępy dla pacjentów itp. Wystarczające było zaopatrzenie placówek lecznictwa ambulatoryjnego w sprzęt i aparaturę medyczną, sprzęt jednorazowego użytku, odzież ochronną, środki indywidualnej ochrony personelu jak również w środki dezynfekcyjne i środki do utrzymania czystości. W działalności tych obiektów używana jest przede wszystkim bielizna jednorazowa. Fartuchy personelu prane są przez pralnię przy szpitalu w Lęborku. Wszystkie zakłady lecznictwa ambulatoryjnego, wytwarzające mniej niż 100 kg odpadów niebezpiecznych posiadały, wymagane przepisami zawartymi w art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 41, poz.365 ze zm.) uzgodnienia o przyjęciu złożonej informacji o programie gospodarki odpadami niebezpiecznymi. Segregacja nieczystości stałych w tych obiektach była prowadzona prawidłowo. Dokonuje się podziału ich na: odpady komunalne, odpady medyczne zakaźne, odpady medyczne specjalne (nie powstają, jedynie w gabinetach stomatologicznych- resztki amalgamatu) oraz na pozostałe odpady medyczne (nie powstają). Odpady medyczne zakaźne gromadzone są prawidłowo. Odbierane one są przez Specjalistyczną Firmę O-MED i przewożone do magazynu odpadów przy SPSZOZ w Lęborku. Rejestry odpadów prowadzone są na bieżąco Praktyki lekarskie W roku 2011 skontrolowano ogółem 73 praktyki lekarskie, tj. 100% placówek objętych bieżącym nadzorem tut. Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej (porównywalnie jak w 2010 r.). Udział procentowy poszczególnych rodzajów praktyk kształtował się następująco. Najliczniejsze są indywidualne praktyki specjalistyczne (ok.35,6%), indywidualne specjalistyczne praktyki lekarzy dentystów (ok. 32,9%) i inne działalność (ok.13,7%). Reszta ok.17,8%, tj. gabinety pielęgniarskie (8,3%), indywidualne praktyki lekarskie dentystów (4,1%), grupowe praktyki lekarzy dentystów (2,9%), grupowe praktyki lekarskie (1,4%) i indywidualna praktyka lekarska (1,4%). Zgodnie z drukiem Mz-46 za 2011 r. wszystkie skontrolowane praktyki spełniały wymogi, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia i sprzęt medyczny, służące wykonywaniu indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej- (identycznie jak w roku 2010). W 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku wydał 1 decyzję administracyjnych na poprawę stanu technicznego. Podniósł się stan czystości i porządku w większości kontrolowanych gabinetów lekarskich. Zwiększyła się liczba gabinetów o wysokim standardzie wyposażenia. Wszystkie gabinety mają podpisaną umowy na odbiór odpadów medycznych zakaźnych z jednostką posiadającą zezwolenie na wykonywanie tego rodzaju działalności- Przedsiębiorstwo Usługowo-Transportowe " O-MED " p. Zdzisława Hinca. Nie stwierdzono nieprawidłowości w postępowaniu z tymi odpadami. Ponieważ zdecydowanie przeważają gabinety wytwarzające poniżej 100 kg opadów niebezpiecznych w ciągu roku, to zgodnie z obowiązującymi przepisami właściciel jest zobligowany do złożenia starostwu informacji o wytwarzanych odpadach i sposobach gospodarowania nimi- wg właściwości rzeczowej zadanie te należy do Starostwa Powiatowego w Lęborku. Odpady medyczne zakaźne np. igły zbierane są w pojemnikach plastikowych i po odpowiednim zabezpieczeniu otworu przekazywane są firmie O-MED. i przewożone do magazynu odpadów przy SPSZOZ w Lęborku, a strzykawki, materiały opatrunkowe, rękawice gumowe i wziernik, jednorazowe kubki do płukania jamy ustnej- gromadzone są w wiadrach pedałowych lub w wiadrach z pokrywą wyściełanych czerwonymi workami foliowymi i wraz z workiem przekazywane firmie O-MED. Odpady komunalne gromadzone są w wiadrach pedałowych wyściełanych czarnym workiem foliowym i wraz z nim wrzucane do kontenerów na posesjach. W trakcie kontroli sanitarnych w zakresie gospodarki odpadami medycznymi u wytwórcy przeprowadzonych w latach ubiegłych stwierdzono, że niewielka część gabinetów lekarskich nie złożyła do Marszałka Województwa Pomorskiego zbiorczego zestawienia danych o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu nimi. Wyegzekwowano zalecenia wypełnienia wymogów formalno- prawnych wynikających z ustawy o odpadach. Sukcesywnie właściciele gabinetów lekarskich informują o złożeniu do Marszałka Województwa Pomorskiego zbiorczego zestawienia danych o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu nimi. Gospodarka bielizną w stosunku do lat poprzednich nie uległa zmianie. Bielizna czysta przechowywana jest w wydzielonych szafach; coraz częściej stosuje się bieliznę jednorazowego użytku. Bielizna brudna gromadzona jest w zamkniętych pojemnikach. Pranie odbywa się we własnym zakresie- najczęściej w warunkach domowych. 86

87 VI. Stan sanitarny zakładów opieki zdrowotnej 6.4. Podsumowanie W roku 2011 liczba placówek opieki zdrowotnej objętych nadzorem Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku była na porównywalnym poziomie w stosunku do roku poprzedniego. Stwierdzono zastrzeżenia sanitarne w 3 obiektach. W dalszym ciągu poprawiał się stan wyposażenia praktyk lekarskich. W stosunku do 2010 r. w gabinetach lekarskich nie zaobserwowano pogorszenia się wymogów sterylizacji (od 2003 r. wycofywano aparaty na suche powietrze i zastąpiono je autoklawami). Wystarczające było zaopatrzenie zakładów lecznictwa stacjonarnego w sprzęt medyczny, w tym jednorazowego użycia, materiały opatrunkowe, bieliznę szpitalną. Od nadzór nad Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej w Lęborku sprawuje Pomorski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Gdańsku (art.12 ust.1a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej). 87

88 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy VII. Warunki sanitarno-higieniczne środowiska pracy Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny sprawował bieżący nadzór nad higienicznymi warunkami pracy poprzez przeprowadzanie kontroli przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne środowiska pracy. W Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku funkcjonuje oddział realizujący zadania z zakresu higieny pracy. Od 2004 r. w ramach pracy Oddziału Higieny Pracy nastąpił rozdział pionu nadzoru terenowego od pionu laboratoryjnego zgodnie z zasadami określonymi w systemie jakości. Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku dysponuje bazą laboratoryjną umożliwiającą przeprowadzenie badań i pomiarów czynników szkodliwych i uciążliwych w środowisku pracy nadzorowanych zakładów. Należy jednak podkreślić, że nadal nie w pełni jej wyposażenie spełnia europejskie standardy wyposażenia aparaturowego umożliwiającego wykonywanie pełnego zakresu koniecznych badań środowiskowych. Od 2007 r. w laboratorium badań środowiska oraz sekcji analiz instrumentalnych wdrożony został system jakości, na który komórki te uzyskały stosowną akredytację w zakresie przeprowadzania tych badań. W 2010 r. w pionie higieny pracy w nadzorze terenowym zatrudnionych były 3 osoby: 2 osoby z wyższym wykształceniem i 1 osoba ze średnim wykształceniem. Identycznie w laboratorium zatrudnione były 3 osoby: 2 osoby z wyższym wykształceniem i 1 osoba ze średnim wykształceniem. W ramach działalności laboratoryjnej pracownicy pionu higieny pracy przeprowadzili w 2011 r badań i pomiarów czynników szkodliwych i uciążliwych w celu dokonania higienicznej oceny stanowisk pracy w nadzorowanych zakładach (w 2010 r. odpowiednio 1.048, w 2009 r ; w 2008 r badań, a w 2007 r. odpowiednio 1.725). W strukturze badań środowiskowych oznaczenia wykonane metodą dozymetrii indywidualnej stanowiły 19,7% liczby wykonanych wszystkich oznaczeń. W poprzednich latach procentowy odsetek oznaczeń wykonanych metodą dozymetrii indywidualnej obliczany był w stosunku do ogólnej liczby wszystkich oznaczeń, natomiast w 2002 r. obliczono go tylko w stosunku do liczby oznaczeń, w których możliwe jest przeprowadzenie ich metodą dozymetrii indywidualnej i wyniósł on 19,3% (w 2002 r.). Wykonane oznaczenia metodą dozymetrii indywidualnej sukcesywnie wzrastają (tabela 7.1, ryc.7.1). Jest to wynikiem wprowadzanego w pracy laboratoryjnej systemu jakości, co można zauważyć z przedstawionej linii trendu. Tabela 7.1. Odsetek badań wykonanych metodą dozymetrii indywidualnej odsetek badań wykonanych metodą dozymetrii indywidualnej ,6 19,3 5,1 8,7 7,0 9,6 11,3 10,2 15,5 19,7 3,8 Tabela 7.2. Struktura badań i pomiarów środowiskowych w 2011 r. rodzaj czynnika liczba oznaczeń rok 2011 odsetek wszystkich oznaczeń czynniki chemiczne ,1 pyły 59 5,0 hałas ,4 mikroklimat 18 1,5 oświetlenie ,0 razem

89 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy linia tredu 19,3 19, ,3 15,5 10 8,7 7 9,6 11,3 10,2 5 3,8 4,6 5,1 3, lata Ryc.7.1. Odsetek badań wykonanych metodą dozymetrii indywidualnej Strukturę oznaczeń laboratoryjnych w podziale na poszczególne grupy czynników szkodliwych i uciążliwych oraz z uwzględnieniem odsetkowego udziału oznaczeń i wykonywanych metodą dozymetrii indywidualnej przedstawiono poniżej: 89

90 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy Tabela 7.3. Struktura oznaczeń laboratoryjnych z uwzględnieniem dozymetrii indywidualnej czynnik razem liczba oznaczeń dozymetria indywidualna % czynniki chemiczne pyły ,0 hałas mikroklimat oświetlenie Największą liczbę badań środowiskowych w ramach działalności podstawowej wykonano w zakładach należących do następujących działów wg Polskiej Klasyfikacji Działalności: 90

91 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy Tabela 7.4. Największa liczba badań środowiskowych wg działów Polskiej Klasyfikacji Działalności symbol działu Polska Klasyfikacja Działalności nazwa działu liczba oznaczeń ogółem- DS rodzaj czynnika % udział oznaczeń w sumie oznaczeń DS liczba oznaczeń produkcja metalowych wyrobów gotowych 426 czyn. chemiczne pyły hałas oświetlenie 36, produkcja wyrobów z drewna oraz korka 166 czyn. chemiczne pyły hałas oświetlenie 14, produkcja artykułów spożywczych 119 czyn. chemiczne hałas mikroklimat oświetlenie 10, edukacja 89 oświetlenie 7, administracja publiczna 64 hałas oświetlenie 6, handel hurtowy 52 czyn. chemiczne hałas oświetlenie 4, produkcja wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych 46 hałas mikroklimat oświetlenie 3, produkcja odzieży 37 oświetlenie 3, produkcja mebli 35 pyły hałas 3, pozostała produkcja wyrobów 18 pyły hałas 1,

92 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy Najmniejszą liczbę oznaczeń środowiskowych w ramach działalności podstawowej wykonano w zakładach należących do następujących działów wg Polskiej Klasyfikacji Działalności: Tabela 7.5. Najmniejsza liczba badań środowiskowych wg działów Polskiej Klasyfikacji Działalności symbol działu Polska Klasyfikacja Działalności nazwa działu liczba oznaczeń ogółem- DS rodzaj czynnika % udział oznaczeń w sumie oznaczeń DS liczba oznaczeń handel detaliczny 1 mikroklimat 0, odzysk surowców 3 hałas 0, roboty związane z budową dróg, rurociągów 3 hałas 0, opieka zdrowotna 3 czyn. chemiczne 0, wytwarzanie i zapatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną, 4 pyły 0, produkcja napojów 5 czyn. chemiczne hałas mikroklimat 0, produkcja maszyn i urządzeń 7 czyn. chemiczne pyły 0, pozostałe górnictwo i wydobywanie 9 hałas 0, zakwaterowanie 10 czyn. chemiczne hałas mikroklimat 0, produkcja podstawowych surowców farmaceutycznych 12 hałas 1,0 12 Państwowa Inspekcja Sanitarna zobowiązana jest do nadzoru nad zakładami pracy także poprzez wykonywanie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia na stanowiskach pracy. Pracownicy pionu higieny pracy Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku przeprowadzili pomiary na 695 stanowiskach pracy; oznacza to, że dla higienicznej oceny poszczególnego stanowiska wykonano przeciętnie 1,7 pomiarów (w 2010 r. odpowiednio 1,8; w 2009 r. 1,8; w 2008 r. 2,5; w 2007 r. odpowiednio 1,6). Na 114 stanowiskach pracy, co stanowi 16,4% wszystkich skontrolowanych pomiarami stanowisk, stwierdzono przekroczenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS), najwyższego dopuszczalnego natężenia (NDN). 92

93 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy W odniesieniu do działalności produkcyjnej najwyższy odsetek stanowisk pracy, na których stwierdzono przekroczenia NDS i NDN według Polskiej Klasyfikacji Działalności przedstawia się następująco (tabela 7.6). Tabela 7.6. Odsetek stanowisk pracy z przekroczeniami NDS/NDN dział PKD odsetek stanowisk pracy z przekroczeniami NDS/NDN 25 produkcja metalowych elementów konstrukcyjnych 42,4% 16 produkcja wyrobów tartacznych 37,4% 10 przetwarzanie i konserwowanie mięsa oraz przetworów z mięsa 15,2% 22 produkcja wyrobów gumy i tworzyw sztucznych 1,5% 38 odzyska surowców 1,5% 42 roboty związane z budową dróg, rurociągów 1,5% Ryc.7.4. Stanowiska pracy z przekroczeniami NDS/NDN W 2011 r. stwierdzono 48 stanowisk pracy, na których stwierdzono czynniki uciążliwe (dot. mikroklimatu i oświetlenia) niezgodne z normatywami higienicznym. W roku 2011 pion higieny pracy obejmował nadzorem bieżącym 356 zakłady pracy, zatrudniające ogółem osób (w 2010 r. 293 i osób; w 2009 r. 310 i 6.824; w 2008 r. 243 i 7.031; w 2007 r. 162 i 4.528). Liczba podmiotów gospodarczych pozostających w ewidencji pionu higieny pracy zwiększyła się w stosunku do 2010 r. o 63 zakłady tj. o około 22,2%; liczba zatrudnionych w porównaniu z rokiem 2010 zmniejszyła się o 856 osób. Liczby te na przestrzeni lat podlegały ciągłym wahaniom od 132 zakładów do 303; przy obserwowanym spadku w 2004 r. do 224, w 2005 r. do 187 zakładów, w 2006 r. do 138 oraz wzroście w 2009 r. do liczby 310 i nieznacznym spadku w 2010 r. do 293; przy jednoczesnym wzroście zatrudnienia ogółem do 7860 osób w 2000 r., przy zauważalnym trendzie spadku zatrudnienia w 2004 r. do poziomu i w 2005 r. do osób, a w 2008 r. odnotowano wzrost zatrudnienia do poziomu W 2009 r. odnotowano spadek zatrudnienia do poziomu osób, w 2010 r. wzrost do poziomu osób, a w 2011 r. ponownie spadek do poziomu osób (ryc.7.5). Większość nadzorowanych przedsiębiorstw stanowią nadal zakłady, zatrudniające do 100 pracowników 345 zakładów, co stanowi 96,9% wszystkich zakładów nadzorowanych przez pion higieny pracy (w 2010 r. odpowiednio 284 i 96,9%; w 2009 r. odpowiednio 299 i 96,5%; w 2008 r. odpowiednio 232 i 95,5%; w 2007 r. odpowiednio 152 i 93,8%). W grupie tej przeważają z kolei podmioty zatrudniające od kilku do 20 osób 289 zakładów (stanowi to ok. 83,8% wszystkich przedsiębiorstw w kategorii do 100 za- 93

94 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy trudnionych). Dominacja w ewidencji pionu higieny pracy zakładów małych obserwowana jest już od kilku lat. W dużej części stacji sanitarno-epidemiologicznych w pierwszej kolejności kontrolom poddawane są przede wszystkim zakłady, w których występują czynniki szkodliwe i rakotwórcze w środowisku pracy, zakłady, w których stosuje się substancje i preparaty niebezpieczne oraz zakłady wprowadzające do obrotu substancje i preparaty niebezpieczne. Tabela 7.7. Charakterystyka zakładów pracy powiatu lęborskiego liczba zatrudnionych w zakładzie pracy liczba zakładów odsetek całkowitej liczby zakładów nadzorowanych przez pion higieny pracy do ,2% ,0% ,4% ,4% ,5% > ,6% Ryc.7.5. Nadzór pionu higieny pracy nad warunkami pracy w latach W nadzorowanych zakładach pracownicy pionu higieny pracy przeprowadzili 243 kontrole w 175 zakładach (w 2010 r. odpowiednio 205 i 141; w 2009 r. 315 i 170; w 2008 r. 335 i 159; w 2007 r. 363 i 162). Średnia roczna częstość wizytacji w skontrolowanych zakładach pracy wyniosła 1,4 (w 2010 r. 1,5; w 2009 r. 1,85; w 2008 r. i 2007 r. częstość wynosiła 2,1). W najliczniej reprezentowanej grupie małych przedsiębiorstw zatrudniających do 100 pracowników, na ogólną ich liczbę 333, skontrolowano 166 podmiotów gospodarczych, czyli ok. 47%. 94

95 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy Działalność kontrolna w ramach bieżącego nadzoru sanitarnego pozostaje od 15 lutego 2002 r. (od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr 11, poz.84 ze zm.) całkowicie w gestii powiatowych stacji sanitarno- epidemiologicznych. Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku stosuje zasadę różnicowania intensywności sprawowanego bieżącego nadzoru w zależności od oceny poziomu ryzyka w zakładach pracy. Pod uwagę brane są przede wszystkim następujące kryteria: wielkość zatrudnienia, występowanie czynników szkodliwych i uciążliwych na stanowiskach pracy, występowanie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym, występowanie szkodliwych czynników biologicznych na stanowiskach pracy, występowanie przekroczeń najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) i natężeń (NDN) czynników szkodliwych, stosowanie prekursorów narkotyków grupy II, zatrudnianie młodocianych, występowanie w zakładzie chorób zawodowych, produkcja i konfekcjonowanie preparatów chemicznych, stosowanie w działalności zawodowej substancji i preparatów niebezpiecznych oraz produktów biobójczych Przyjęto podział na trzy podstawowe typy zakładów pracy: I grupa: zakłady, w których podczas wstępnej oceny nie stwierdzono występowania czynników szkodliwych dla zdrowia, II grupa: zakłady, w których występują czynniki szkodliwe, ale ich stężenia i natężenia nie przekraczają dopuszczalnych poziomów, III grupa: zakłady, w których stwierdza się przekroczenia dopuszczalnych poziomów czynników szkodliwych dla zdrowia lub występują w nich czynniki rakotwórcze. Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lęborku przeprowadza kontrole przede wszystkim w zakładach II i III grupy. W celu poprawy warunków pracy w zakładach w 2011 r. wydano 88 decyzji administracyjnych (w 2010 r. 78; w 2009 r.- 128; w 2008 r. 192; w 2007 r. 161). Liczba wydanych ogółem decyzji administracyjnych wyniosła 176 (w tym 7 w zakresie substancji i preparatów chemicznych, 2 w zakresie prekursorów kategorii 2 i 3, 17 w zakresie produktów biobójczych, 14 w zakresie czynników biologicznych w środowisku pracy,30 dot. obniżenia stężeń i natężeń czynników szkodliwych, 40 w zakresie oceny ryzyka zawodowego, 37 w zakresie poprawy stanu sanitarno- higienicznego i 88 decyzji płatniczych). Do najczęściej stwierdzanych uchybień stwierdzanych w trakcie kontroli należy zaliczyć: - brak oceny ryzyka zawodowego dot. narażenia na szkodliwy czynnik biologiczny, - brak oceny ryzyka zawodowego, uwzględniający narażenie na czynnik chemiczny, - niewłaściwe oznakowanie substancji i preparatów niebezpiecznych, - obrót substancjami i preparatami niebezpiecznymi nie posiadającymi oznakowania w języku polskim, - brak spisów substancji i preparatów niebezpiecznych, - brak przeszkolenia pracowników w oparciu o karty charakterystyk, - brak rejestrów chorób zawodowych i podejrzeń o takie choroby, rejestru wypadków przy pracy oraz rejestru narażenia na czynniki biologiczne, - brak aktualnych profilaktycznych badań lekarskich pracowników, - brak badań środowiskowych oraz brak prawidłowej częstotliwości ich wykonywania, - brak instrukcji stanowiskowych sporządzonych w oparciu o treści kart charakterystyk, - zły stan techniczno- sanitarny pomieszczeń pracy, - brak oznakowania miejsc składowania niebezpiecznych preparatów chemicznych. W większości zakładów o dużej uciążliwości podjęto działania organizacyjne i techniczne prowadzące do poprawy warunków pracy, jej bezpieczeństwa oraz ochrony człowieka poprzez udoskonalenie stosowanych lub wprowadzenie nowych metod oceny zagrożeń i ryzyka zawodowego, nowych konstrukcji, technologii, urządzeń i materiałów. W zakładach, w których stwierdzono przekroczenie normatywów higienicznych NDN hałasu zastosowano komputerowe metody doboru ochronników słuchu po wielkości charakteryzujących hałas na stanowiskach pracy. Wymieniono maszyny, podkładki, które były źródłem hałasu, zamontowano nowe odciągi o większej skuteczności wentylowania, część odciągów udrożniono. W zakładach, w których stwierdzono przekroczenia normatywów higienicznych NDN hałasu, czy NDS czynników chemicznych oraz pyłowych dokonano rotacji pracowników na stanowiskach pracy. Część pracowników zmieniła stanowiska pracy, innym zmniejszono czas pracy na stanowisku, gdzie wystąpiły przekroczenia. W roku sprawozdawczym wydano 75 decyzji, w których ujęto 208 nakazów, w tym: 95

96 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy - 7 w zakresie substancji i ich mieszanin, - 2 w zakresie prekursorów kategorii 2 i 3, - 17 w zakresie produktów biobójczych, - 14 w zakresie czynników biologicznych w środowisku pracy, - 29 dotyczących badań i pomiarów środowiska pracy, - 30 dotyczących obniżenia stężeń i natężeń czynników szkodliwych, - 40 w zakresie oceny ryzyka zawodowego, - 37 w zakresie poprawy stanu sanitarno-higienicznego, - 10 w zakresie opracowania programu działań organizacyjno-technicznych zmierzających do poprawy warunków pracy osób pracujących w narażeniu na hałas i drgania mechaniczne oraz programu na wypadek awarii, - 6 dotyczących znaków nakazujących stosowanie środków ochrony indywidualnej, - 8 w zakresie szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, - 9 dotyczących zaświadczeń lekarskich o braku przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku i umowy z lekarzem profilaktykiem, - 20 dotyczących rejestrów badań i pomiarów, podejrzeń choroby zawodowej i wypadków przy pracy, - 6 dotyczących instrukcji stanowiskowych, - 6 w zakresie apteczek udzielania I pomocy i instrukcji udzielania I pomocy, - 1 dotyczącą braku zgłoszenia właściwego terenowo inspektora sanitarnego o prowadzonej działalności, - 6 inne tj. usunąć zbędny sprzęt z magazynu chemikaliów, usunąć odpady poprodukcyjne ze stanowisk pracy. Trzeba pamiętać, że od dnia 15 lutego 2002 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku prowadził nadzór nad stosowaniem substancji i preparatów chemicznych w oparciu o ustawę z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach, a obecnie prowadzi w oparciu o ustawę z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach i mieszaninach (Dz. U. Nr63, poz.322). W 2011 r. pion higieny pracy kontynuował kontrole zakładów związanych z gospodarką substancjami i preparatami chemicznymi oraz prekursorami narkotyków kategorii 2 i 3. Ponadto przeprowadzano kontrole w zakresie obrotu produktami biobójczymi. W związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. nr 81, poz.716ze zmianami) kontynuowano ocenianie przygotowanej dokumentacji w zakładach pracy oraz zabezpieczenie pracowników przed działaniem szkodliwych czynników biologicznych. W 2011 r. do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Lęborku nie zgłoszono żadnych podejrzeń choroby zawodowej. W 2011 r. nie wydano żadnego postanowienia w sprawach chorób zawodowych Nadzór nad czynnikami rakotwórczymi W 2011 roku przeprowadzono 2 kontrole w 2 zakładach. W trzech zakładach objętych ewidencją występują procesy technologiczne, w których dochodzi do uwalniania substancji, preparatów lub czynników rakotwórczych lub mutagennych tj. prace związane z narażeniem na pył drewna twardego (dąb i buk). W 5 zakładach występuje promieniowanie jonizujące, w dwóch czynniki biologiczne (wzw) Nadzór nad czynnikami biologicznymi W roku sprawozdawczym przeprowadzono 23 kontrole w 21 zakładach i wydano 12 decyzji administracyjnych dot. m.in. braku oceny ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy zawodowo narażonych na działanie szkodliwych czynników biologicznych, braku rejestru prac i pracowników pracujących w narażeniu na szkodliwy czynnik biologiczny z grupy 3. Ponadto w jednym zakładzie nie opracowano planu postępowania na wypadek awarii z udziałem szkodliwego czynnika biologicznego zakwalifikowanego do 3 grupy zagrożenia Nadzór nad pracami związanymi z usuwaniem azbestu W 2011 r. przeprowadzono 2 kontrole podczas demontażu płyt azbestowo- cementowych z budynku mieszkalnego. Kontrola obejmowała ocenę wyposażenia, stanu maszyn, zaplecza higieniczno- sanitarnego, oceny ryzyka zawodowego, zabezpieczenia terenu podczas wykonywania prac rozbiórkowych oraz badań profilaktycznych pracowników. Podczas wykonywania czynności kontrolnych nie stwierdzono nieprawidłowości. 96

97 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy 7.4 Nadzór nad substancjami i preparatami niebezpiecznymi, prekursorami, dopalaczami oraz produktami biobójczymi W roku sprawozdawczym w zakresie substancji i preparatów chemicznych przeprowadzono 4 kontrole u dalszych użytkowników oraz 28 u dystrybutorów substancji i mieszanin chemicznych. Wydano 7 decyzji administracyjnych, w których nieprawidłowości dotyczyły braku spisu niebezpiecznych substancji i mieszanin chemicznych wprowadzanych do obrotu, braku instrukcji składowania substancji i mieszanin chemicznych. W jednym zakwestionowano kartę charakterystyk oraz oznakowanie opakowania. W zakresie produktów biobójczych przeprowadzono 21 kontroli w zakresie wprowadzania do obrotu i 7 w zakresie stosowania produktów biobójczych. Wydano 4 decyzje nakazujące wycofanie z obrotu produktu biobójczego w związku z brakiem pozwolenia MZ na obrót oraz niedozwoloną substancją czynną. W 2011 roku pracownicy oddziału Higieny Pracy kontynuowali kontrole w zakresie wprowadzania do obrotu produktów zawierających środki zastępcze tj. dopalacze. Przeprowadzono 7 kontroli w tym zakresie. W skontrolowanych obiektach nie stwierdzono w sprzedaży tzw. dopalaczy. Ponadto przeprowadzono 11 w zakresie prekursorów narkotykowych, wydano 2 decyzje dotyczące prekursorów Nadzór nad zakładami opieki zdrowotnej Od nadzór nad Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej w Lęborku sprawuje Pomorski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Gdańsku (art.12 ust.1a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej) Współpraca z państwową inspekcją pracy, służbą medycyny pracy oraz innymi instytucjami Współpraca z Państwową Inspekcją Pracy W roku sprawozdawczym kontynuowano współpracę z Państwową Inspekcją Pracy. Polegała ona na wymianie informacji o zakładach nie objętych ewidencją tj. zakładach, które nie zgłosiły działalności w trybie art.209 Kodeksu Pracy oraz zakładach, które naruszyły przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy Współpraca ze Służbą Medycyny Pracy W roku sprawozdawczym nie przeprowadzano wspólnych kontroli ze służbą medycyny pracy. Problemy dot. profilaktyki zdrowotnej w poszczególnych zakładach, w sytuacjach budzących wątpliwości wyjaśniane były na bieżąco z lekarzami sprawującymi profilaktyczną opiekę zdrowotną Współpraca z innymi instytucjami W roku 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku współpracował z: 1. Komendą Powiatową Policji w Lęborku- w ramach zapewnienia asysty podczas przeprowadzanych kontroli podmiotów uchylających się przed nią. 2. Powiatową Inspekcją Weterynaryjną w ramach współpracy przekazywane są informacje dotyczące szkodliwych czynników biologicznych występujących w zakładach kontrolowanych (nadzorowanych) przez Powiatowego Lekarza Weterynarii. 3. Starostwem Powiatu Lęborskiego- współpraca polegała na wzajemnym przekazywaniu informacji o zakładach naruszających przepisy bhp oraz ustawy- Prawo ochrony środowiska. 4. Urzędem Miasta Lęborka oraz Urzędami Gmin- współpraca polegała na udostępnianiu informacji o zakładach nie objętych dotychczas nadzorem tut. organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej Promocja zdrowia Promocja zdrowia jako podstawowy składnik profilaktycznej opieki nad pracownikami jest również jednym z ważniejszych elementów poruszanych z przedstawicielami zakładów podczas przeprowadzanych kontroli. 97

98 VII. Warunki sanitarno higieniczne środowiska pracy Pracownicy pionu higieny pracy zwracają szczególną uwagę na bezpieczeństwo pracownika tj. wyposażenie w środki ochrony osobistej, zastosowane technologie zmniejszające narażenie pracowników na czynniki szkodliwe. Ponadto podczas przeprowadzanych kontroli informuje się pracowników o zagrożeniach biologicznych, fizycznych i chemicznych występujących w danym zakładzie. W roku sprawozdawczym szczególny nacisk kładziono na profilaktykę antynikotynową. W okresie jesiennym kładziono nacisk na zachowania prozdrowotne ze szczególnym uwzględnieniem zasad dot. zdrowego stylu życia, jak i też prostych czynności higienicznych, które mogą uchronić przed zachorowaniem na grypę sezonową. W placówkach służby zdrowia sprawdza się przestrzeganie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. Ponadto pracownik Oddziału Higieny Pracy uczestniczył w konkursach organizowanych przez komórkę Oświaty Zdrowotnej i Promocji Zdrowia tut. Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej Podsumowanie Pion higieny pracy Państwowej Inspekcji Sanitarnej realizuje obowiązki ustawowe i zadania obejmując nadzorem bieżącym 356 zakładów zatrudniających ogółem osób. W 2011 r. stwierdzono przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) i najwyższych dopuszczalnych natężeń (NDN) czynników szkodliwych dla ok. 16,4% wszystkich skontrolowanych pomiarami stanowisk pracy. Trzeba pamiętać, że w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr 11, poz.84 ze zm.) bieżący nadzór nad ich stosowaniem w zakładach pracy powiatu lęborskiego pozostaje całkowicie w gestii Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Lęborku. W związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. nr 81, poz.716) kontynuowano ocenianie przygotowanej dokumentacji w zakładach pracy oraz zabezpieczenie pracowników przed działaniem szkodliwych czynników biologicznych. Warunki pracy w 2011 r. w porównaniu z 2010 r. były porównywalne. Świadczy o tym ilość wydanych decyzji- 88 (w 2010 r.- 78; w 2009 r.- 128; w 2008 r.- 192;w 2007 r.- 161). Większość zakładów posiada pełną dokumentację bhp. Pracodawcy przestrzegają przepisy Kodeksu Pracy w zakresie wyposażenia pracowników w środki ochrony indywidualnej, posiadające atesty i certyfikaty. Ponadto we wszystkich kontrolowanych zakładach wydzielone są pomieszczenia higieniczno- sanitarne, które są ogrzewane, odpowiednio oświetlone, wyposażone w wentylację, bieżącą zimną i ciepłą wodę. Bieżący stan sanitarno- higieniczny nie budził zastrzeżeń. W roku sprawozdawczym nie odnotowano zgłoszeń podejrzeń chorób zawodowych oraz zmniejszyła ilości uchybień w zakresie stosowania substancji i preparatów chemicznych, co świadczy o podejmowaniu przez pracodawców coraz to nowszych rozwiązań technicznych i organizacyjnych w funkcjonowaniu zakładów pracy. 98

99 VIII. Higiena radiacyjna VIII. Higiena radiacyjna Państwowa Inspekcja Sanitarna, prowadzi również działalność w zakresie higieny radiacyjnej. Oddział higieny radiacyjnej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Gdańsku prowadził nadzór nad warunkami pracy i ochroną zdrowia pracowników zatrudnionych w zakładach (opieki zdrowotnej, przemysłowych, naukowo-badawczych i innych) powiatu lęborskiego, stosujących źródła promieniowania jonizującego lub pól elektromagnetycznych o częstotliwości od 0 Hz do 300 GHz oraz ochroną populacji i środowiska przed zbędnym napromieniowaniem i skażeniami promieniotwórczymi. Zadania pionu higieny radiacyjnej realizowane są między innymi przez: kontrole medycznych pracowni rentgenowskich oraz innych użytkowników źródeł promieniowania jonizującego i pól elektromagnetycznych pod kątem spełniania wymagań przepisów ochrony radiologicznej, wykonywanie pomiarów dozymetrycznych wokół źródeł promieniowania jonizującego i źródeł pól elektromagnetycznych oraz ocenę warunków pracy, wykonywanie pomiarów skażeń promieniotwórczych artykułów spożywczych i elementów środowiska naturalnego, prowadzenie postępowania administracyjnego (wydawanie decyzji, postanowień, zaleceń, itp.) w celu usunięcia stwierdzonych podczas kontroli nieprawidłowości, ewidencjonowanie i ocenę wyników pomiarów dawek indywidualnych osób zawodowo narażonych na promieniowanie jonizujące oraz prowadzenie postępowania wyjaśniającego w przypadku przekroczenia dawek granicznych promieniowania jonizującego i przy rozpoznawaniu choroby zawodowej związanej z ekspozycją na promieniowanie jonizujące lub pole elektromagnetyczne, kontrolę przestrzegania zasad ochrony radiologicznej pacjenta w postępowaniu diagnostycznoleczniczym, w tym prowadzenie kontroli jakości aparatury rentgenowskiej, opiniowanie projektów nowopowstających lub modernizowanych zakładów stosujących źródła promieniowania, szkolenie osób odpowiedzialnych za stan ochrony radiologicznej w pracowniach rentgenowskich (inspektorów ochrony radiologicznej), prowadzenie działań zabezpieczających i wyjaśniających w przypadku wystąpienia awarii radiologicznej lub wypadku stwarzającego zagrożenie radiologiczne, prowadzenie szeroko rozumianej działalności opiniotwórczej, informacyjnej i popularyzatorskiej w dziedzinie ochrony przed promieniowaniem. Nadzór nad higieną radiacyjną w powiecie lęborskim sprawowany jest wyłącznie przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gdańsku na mocy art.12 ust.1a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (j.t. Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz.1263 ze zmianami). Podsumowanie W 2011 r. podobnie jak w 2010 r., nie zanotowano przypadków nadmiernego zagrożenia zdrowia osób zatrudnionych przy źródłach promieniowania jonizującego oraz urządzeniach wytwarzających pola elektromagnetyczne w powiecie lęborskim. Na podkreślenie zasługuje fakt, że podobnie jak w latach poprzednich obserwuje się pozytywną tendencję zarówno w wyposażaniu pracowni rentgenowskich w nowoczesną aparaturę rentgenowską i ciemnie automatyczne jak i poprawie ich stanu technicznego (remonty w gabinetach rtg i ciemniach). Poprawa stanu technicznego oraz wymiana wyposażenia niektórych pracowni rentgenowskich to efekt działalności kontrolnej prowadzonej przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Lęborku w zakresie nadzoru epidemiologicznego. W Polsce funkcjonuje obecnie nadzorowany przez Główny Inspektorat Sanitarny system kontroli ekspozycji ludzi na pola elektromagnetyczne, który został zweryfikowany i unowocześniony po wprowadzeniu w szczególności nowych przepisów o najwyższych dopuszczalnych natężeniach. Centralny Rejestr Źródeł Emisji Pól Elektromagnetycznych dla celów higieniczno sanitarnych oparty na informatycznym systemie gromadzenia danych, tworzących zbiór pod nazwą Baza danych o źródłach pola elektromagnetycznego (PEM) jest cennym źródłem informacji o ilości źródeł PEM, klasyfikacji stwarzanego przez nie zagrożenia określonego wyznaczeniem stref ochronnych, liczbie osób zatrudnionych przy ich stosowaniu, liczbie osób podlegających ekspozycji o określonym stopniu wielkości rzeczywistego narażenia. Informacje te mogą być szybko uzyskiwane w skali województwa i kraju. Nowa struktura druku statystycznego MZ-52 zawiera poszerzony zbiór danych o rzeczywistych rozmiarach problemu kontroli ekspozycji zawodowej na pola elektromagnetyczne w kraju, w tym i w województwie, usprawniając tym samym sprawowanie przez Państwową Inspekcję Sanitarną nadzoru nad użytkownikami źródeł pól elektromagnetycznych o częstotliwości 0 Hz 300 GHz. 99

100 liczba obiektów nadzorowanych IX. Warunki sanitarne w szkołach i innych placówkach oświatowo- wychowawczych IX. Warunki sanitarne w szkołach i innych placówkach oświatowo- wychowawczych Materiał źródłowy niniejszego opracowania stanowiło roczne sprawozdania Mz 53 z działalności w zakresie higieny dzieci i młodzieży oraz sprawozdanie uzupełniające stanowiska ds. higieny dzieci i młodzieży Powiatowej Stacji Sanitarno Epidemiologicznej w Lęborku. W 2011 r. nauczanie było prowadzone w 55 placówkach, na które składało się m.in.: 26 przedszkoli, 13 szkół podstawowych, 4 gimnazja, 2 licea ogólnokształcące, 9 zespołów szkół ogółem. W 2011 roku tut. Stacja Sanitarno Epidemiologiczna skontrolowała 100% placówek oświatowowychowawczych (podobnie jak w latach poprzednich). W ww. placówkach uczyło się ok. 8,5 tys. dzieci i młodzieży (w 2010 r.- ok.11 tys.; w 2009 r.- ok.15,5 tys., w 2008 r.- ok.16 tys.; w 2007 r. ok.14 tys.) stałe sezonowe lata Ryc.9.1. Liczba obiektów stałych i sezonowych nadzorowanych przez pion higieny dzieci i młodzieży w latach W latach liczba obiektów stałych i sezonowych nadzorowanych przez pion higieny dzieci i młodzieży (ryc.9.1) ulegała nieznacznym wahaniom. W obiektach stałych liczba ta ulegała nieznacznemu obniżaniu z 78 w 1994 r. do 74 w latach , w roku 1998 nastąpił wzrost do liczby 88, w 1999 r. do 103, w 2000 r. do 160 obiektów, a w 2003 r spadek do 114. W 2007 r. objęto nadzorem 55 obiektów stałych (w 2006 r.- 56). Natomiast w 2009 r. liczba ta wynosiła 62, a w 2011 r. kształtowała się na poziomie 55 identycznie jak 2010 r.. Obserwowany wzrost do 1998 r. wynikał ze zmian restrukturyzacyjnych- powstawania m.in. prywatnych punktów przedszkolnych, a w 1999 r. w wyniku reformy edukacji gimnazjów. Natomiast w obiektach sezonowych obserwowano wzrost liczby nadzorowanych obiektów z 54 w 1993 r. do 87 w 1996 r. Od roku 1997 obserwuje się spadek liczby tych obiektów do 53 w 1998 r.. Spadek ten wynikał prawdopodobnie ze zmian koncesyjnych na prowadzenie tej działalności. Po 1998 r. nastąpił wyraźny wzrost obiektów sezonowych nadzorowanych do 128 obiektów w 1999 r., a następnie spadek do poziomu 67 obiektów (2002 r.). W 2008 r. liczba obiektów sezonowych wynosiła 61, gdy w 2007 r. liczba ta wynosiła 66. W 2011 r. liczba obiektów sezonowych kształtowała się na poziomie Funkcjonalność budynków W 2011 r. nie stwierdzono obiektów nieprzystosowanych do procesu nauczania, identycznie jak w 2010 r.. Natomiast w 2003 r. stwierdzano jeszcze 2 obiekty nieprzystosowane do procesu nauczania (w 2002 r. 1 obiekt). Do obiektów nieprzystosowanych w 2003 r. zaliczano 2 przedszkola. 100

101 IX. Warunki sanitarne w szkołach i innych placówkach oświatowo- wychowawczych 9.2. Stan techniczny budynków W 2011 r. stwierdzono 2 placówki o złym stanie technicznym: 1 przedszkole 1 zespół szkół. W roku poprzednim stwierdzono 5 placówek o złym stanie technicznym: 2 przedszkola, 2 szkoły podstawowe i 1 liceum ogólnokształcące. W 2009 r. nie stwierdzano placówek o złym stanie technicznym. Natomiast w 2008 r. 7 placówek nauczania charakteryzowały się złym stanem technicznym. W 2007 r. złym stanem technicznym charakteryzowały się: 3 przedszkola, 4 szkoły podstawowe, 2 gimnazja i 1 zespół szkół ponadpodstawowych. W sprawach tych Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Lęborku prowadził odpowiednie postępowania administracyjne Wodociągi i kanalizacja W roku 2011 r. w 1 placówce stwierdzono brak dostępu do kanalizacji i w 1 placówce brak dostępu do ciepłej wody w sanitariatach. W latach poprzednich wszystkie nadzorowane placówki nauczania posiadały sprawną instalację wodociągową i kanalizacyjną. Sprawa braku dostępu do kanalizacji dot. Niepublicznej Szkoły Podstawowej w Popowie, która nie jest podłączona do wiejskiej sieci sanitarnej. Jest to bardzo mała szkoła, położona w maleńkiej miejscowości w gminie Cewice. Szkoła miała zostać zamknięta, jednak dzięki staraniom rodziców, którzy założyli stowarzyszenie i podjęli zamiar jej zatrzymania i utrzymania, budynek nadal funkcjonuje. W budynku została przeprowadzona odpowiednia modernizacja jej pomieszczeń poprzez wymianę stolarki okiennej, zakup nowego sprzętu i mebli oraz remont pomieszczeń klasowych i korytarzy szkolnych. Sprawa dostępu do ciepłej wody w sanitariatach dot. Szkoły Podstawowej nr 8 w Lęborku. Na przełomie 2010/2011 roku szkoła została włączona do projektu termomodernizacji wszystkich szkół lęborskich, realizowanego przez Urząd Miejski w Lęborku. W ramach tego projektu wykonano ocieplenie budynku, wykonano nową elewację szkoły, dokonano wymiany dachu, zamontowano nową instalację grzewczą oraz wymieniono w całej szkole wszystkie grzejniki. Niestety nie ujęto w planie remontu szkoły doprowadzenia ciepłej wody użytkowej. Wg oświadczenia pana Dyrektora Szkoły doprowadzenie ciepłej wody i założenie nowej instalacji zostanie zrealizowane w terminie późniejszym z uwagi na brak środków inwestycyjnych Żywienie W 2011 roku w 100% szkół (podstawowe i gimnazja) wydawano ciepłe posiłki. Posiłki dwudaniowe podawane były dzieciom na terenach miejskich. Natomiast na terenach wiejskich posiłek obiadowy był złożony z jednego dania (zupa lub II danie). W przypadku, kiedy podawana W 2011 r. nie zdyskwalifikowano żadnego tego typu obiektów, identycznie jak w 2010 roku. W roku sprawozdawczym przeprowadzono ocenę wyżywienia w 2 wybranych placówkach szkolnych. Pod nadzorem znajduje się 26 placówek szkolnych i 20 przedszkolnych. Stołówki szkolne z roku na rok poprawiają swój stan techniczny poprzez modernizację bloków żywienia. Od 2004 r. nadzór nad grupą tych obiektów sprawuje oddział higieny żywienia i żywności Oświetlenie Jednym z ważniejszych elementów nauki szkolnej jest oświetlenie elektryczne pomieszczeń. W większości przypadków z lat poprzednich poprawę tego oświetlenia uzyskano po przeprowadzeniu modernizacji instalacji elektrycznej. Następne pomiary zaplanowano na 2012 r. dla szeregu placówek oświatowo- wychowawczych Ergonomia mebli Uczniowie od 50% do 80% czasu swojej pracy spędzają w wymuszonej, niewygodnej pozycji ciała. Skutki tego widoczne są już w okresie szkolnym na dolegliwości kręgosłupa cierpi znaczna część dzieci i młodzieży. Wady postawy uczniów są konsekwencją różnych czynników i nieprawidłowości, wśród których najczęściej wymieniane jest niedostosowanie mebli do wysokości ciała zarówno w domu, jak i w szkole. Jednakże początków kształtowania nieprawidłowej postawy ciała należy doszukiwać się w szkołach, nadal w niedostatecznym stopniu wyposażonych w odpowiednie i ergonomiczne meble. W ramach prowadzonego nadzoru nad placówkami nauczania i wychowania oceniono dostosowanie mebli do wzrostu ucznia w 4 placówkach: 1 przedszkole (3 oddziały), 1 szkoła podstawowa (3 oddzia- 101

102 odsetek szkół z brakiem sali gimnastycznej IX. Warunki sanitarne w szkołach i innych placówkach oświatowo- wychowawczych ły), 1 gimnazjum (2 oddziały) i w 1 zespole szkół (2 oddziały). Z przeprowadzonych ocen wynikało, że w powyższym zakresie nie stwierdzono nieprawidłowości Sale gimnastyczne We wszystkich skontrolowanych placówkach oświatowo- wychowawczych funkcjonowały sale gimnastyczne. W poprzednich latach zastrzeżeń budziła niedostateczna liczba sal gimnastycznych. W szkołach, w których nie było sali gimnastycznej zajęcia odbywały się na korytarzach lub w salach lekcyjnych (salach rekreacyjnych/ zastępczych). Oceniając placówki pod względem posiadania infrastruktury do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego w roku 2011 stwierdzono, że 75% gimnazjów i 50% liceów ogólnokształcących nie posiadało sali gimnastycznej (ryc.9.3). Szkoły te posiadały sale rekreacyjne (zastępcze) gimnazja licea ogólnokształcące Rys.9.2. Brak sali gimnastycznej Salę gimnastyczną z pełnym zapleczem (w tym z natryskami) posiadało ok. 92% szkół podstawowych, 25% gimnazjów, 50% liceów ogólnokształcących i ok. 45% zespołów szkół. Oceniono także stopień korzystania przez uczniów z natrysków po zajęciach sportowych. Po lekcjach wychowania fizycznego natrysków nie używa się, natomiast używane one są tylko po dodatkowych zajęciach sportowych Rozkłady zajęć szkolnych Również w latach poprzednich wiele zastrzeżeń budziła organizacja procesu edukacji w szkołach, zwłaszcza zaś planowanie nauki i odpoczynku. W 2011 r. kontrolę rozkładu zajęć dokonano w 4 placówkach nauczania, a mianowicie w 2 szkołach podstawowych (12 oddziałów), w 1 gimnazjum (4 oddziałach) i 1 zespole szkół (6 oddziałach). Stwierdzono nieprawidłowości tygodniowego rozkładu lekcji z zasadami higieny ogółem w 2 placówkach, a mianowicie w 1 szkole podstawowej (2 oddziałach) i 1 zespole szkół (4 oddziałach) Opieka medyczna Oceniając sytuację dotyczącą opieki lekarskiej w szkołach stwierdzono, że zapewnienie takiej opieki realizowane było przez pielęgniarki/ higienistki we wszystkich placówkach, opłacanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Zadaniową opieką lekarską objętych było 100% kontrolowanych szkół w powiecie lęborskim. W żadnej jednak placówce nie jest zapewniona opieka lekarska ani stomatologiczna. 102