dr inż. Jarosław Forenc

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "dr inż. Jarosław Forenc"

Transkrypt

1 Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012 Wykład nr 1 ( ) dr inż. Jarosław Forenc

2 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 2/60 Dane podstawowe dr inż. Jarosław Forenc Politechnika Białostocka, Wydział Elektryczny, Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii ul. Wiejska 45D, Białystok WE j.forenc@pb.edu.pl tel. (0-85) Dydaktyka - slajdy prezentowane na wykładzie Konsultacje: Poniedziałek, godz. 12:00-13:00, WE-204 Środa, godz. 9:00-10:00, WE-204 Czwartek, godz. 12:00-13:00, WE-204 Piątek, godz. 16:00-16:45, WE-204 (zaoczne) Sobota, godz. 13:15-14:00, WE-204 (zaoczne)

3 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 3/60 Przedmiot Informatyka 1 i Informatyka 2 Informatyka 1 semestr II wykład: 15 godz. (J. Forenc) pracownia specjalistyczna: 30 godz. (J. Forenc, M. Mirończuk, W. Walendziuk) ECTS: 4 pkt. kod przedmiotu: ES1A Informatyka 2 semestr III wykład: 15 godz. (J. Forenc) pracownia specjalistyczna: 30 godz. (J. Forenc, P. Myszkowski) ECTS: 4 pkt. kod przedmiotu: ES1A

4 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 4/60 Program wykładu (1/2) 1. Wskaźniki, operacje na wskaźnikach, wskaźniki i tablice. Dynamiczny przydział pamięci. Dynamiczne struktury danych: stos, kolejka, lista. Przykłady zastosowań. 2. Programowanie obiektowe w języku C++. Operacje wejścia-wyjścia. Klasy i obiekty. Składniki klasy: dane i funkcje. Prawa dostępu do składników klasy. Definiowanie funkcji składowych klasy. Konstruktory i destruktory. Przeładowanie operatorów. Dziedziczenie. Funkcje wirtualne. 3. Operacje na wektorach i macierzach. Mnożenie macierzy, normy wektorów i macierzy, wyznacznik macierzy.

5 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 5/60 Program wykładu (2/2) 4. Sortowanie. Klasyfikacje algorytmów sortowania. Algorytmy sortowania: przez proste wstawianie, przez proste wybieranie, bąbelkowe, szybkie (Quick-Sort). 5. System operacyjny. Funkcje i zadania systemu operacyjnego. Zarządzanie procesami, pamięcią (stronicowanie, segmentacja, pamięć wirtualna) i dyskami. Struktura i właściwości systemów Windows i Linux. 6. Sieci komputerowe. Technologie, protokoły, urządzenia. Zasada działania sieci Internet. 7. Relacyjne bazy danych. Podstawowe pojęcia, organizacja i zasady wykorzystania.

6 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 6/60 Literatura (1/4) Programowanie w C/C++: 1. B.W. Kernighan, D.M. Ritchie: Język ANSI C. Programowanie. Wydanie II. Helion, Gliwice, J. Grębosz: Symfonia C++ standard: programowanie w języku C++ orientowane obiektowo. Tom 1 i 2. Wydawnictwo Edition 2000, Kraków, B. Stroustrup: Programowanie. Teoria i praktyka z wykorzystaniem C++. Helion, Gliwice, J. Liberty, S. Rao, B.L. Jones: C++ dla każdego. Wydanie II. Helion, Gliwice, B. Eckel: Thinking in C++. Edycja polska. Helion, Gliwice, S. Prata: Język C++. Szkoła programowania. Wydanie V. Helion, Gliwice, 2006.

7 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 7/60 Literatura (2/4) Metody numeryczne: 1. D. Kincaid, W. Cheney: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa, Algorytmy i struktury danych: 1. T.H. Cormen i in.: Wprowadzenie do algorytmów. WNT, Warszawa, P. Wróblewski: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wydanie IV. Helion, Gliwice, N. Wirth: Algorytmy + struktury danych = programy. WNT, Warszawa, 2004

8 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 8/60 Literatura (3/4) Systemy operacyjne: 1. A.S. Tanenbaum: Systemy operacyjne. Wydanie III. Helion, Gliwice, A. Silberschatz i in.: Podstawy systemów operacyjnych. WNT, Warszawa, W. Stallings: Systemy operacyjne. Struktura i zasady budowy. Mikom, Warszawa, Sieci komputerowe: 1. K. Krysiak: Sieci komputerowe. Kompendium. Wydanie II. Helion, Gliwice, 2005

9 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 9/60 Literatura (4/4) Bazy danych: 1. H. Garcia-Molina i in.: Systemy baz danych. Pełny wykład. WNT, Warszawa, M. Whitehorn, B. Marklyn: Relacyjne bazy danych. Helion. Gliwice, 2003.

10 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 10/60 Zaliczenie wykładu Kolokwium pisemne: Termin zaliczenia: (przedostatni wykład) Zaliczenie poprawkowe: (ostatni wykład) Przykładowe pytania testowe: na stronie www - koniec grudnia 2011 Zaliczenie wykładu a zaliczenie pracowni: zaliczenie pracowni na ocenę 4+ lub 5 uprawnia do przepisania oceny jako zaliczenia wykładu przy przepisywaniu ocena jest obniżana o pół stopnia: tzn. 4+ 4, 5 4+

11 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 11/60 Terminy zajęć Wykład nr Wykład nr Wykład nr Wykład nr Wykład nr Wykład nr Wykład nr (zaliczenie) Wykład nr (zaliczenie poprawkowe)

12 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 12/60 Plan wykładu nr 1 (Informatyka 1) Algorytmy definicje sposoby opisu rekurencja złożoność obliczeniowa Języki programowania kompilowane i interpretowane języki programowania generacje języków programowania przykłady języków: asembler, Fortran, BASIC, Pascal, Java, C#

13 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 13/60 Algorytm - definicje Definicja 1 Skończony, uporządkowany ciąg jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego zadania Definicja 2 Metoda rozwiązania zadania Definicja 3 Ściśle określona procedura obliczeniowa, która dla właściwych danych wejściowych zwraca żądane dane wyjściowe zwane wynikiem działania algorytmu

14 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 14/60 Sposoby opisu algorytmów 1. Opis słowny algorytmu (w języku naturalnym) 2. Opis w punktach (lista kroków) 3. Opis w postaci schematu blokowego 4. Z zastosowaniem pseudokodu, czyli niezbyt formalnej odmiany języka programowania 5. W wybranym języku programowania

15 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 15/60 Rekurencja Rekurencja lub rekursja - jest to odwoływanie się funkcji lub definicji do samej siebie Rozwiązanie danego problemu wyraża się za pomocą rozwiązań tego samego problemu, ale dla danych o mniejszych rozmiarach W matematyce mechanizm rekurencji stosowany jest dość często do definiowania lub opisywania algorytmów Przykład - silnia: 1 n! = n( n 1)! dla dla n = 0 n 1 int silnia(int n) { return n==0? 1 : n*silnia(n-1); }

16 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 16/60 Rekurencja - przykłady Przykład - ciąg Fibonacciego: 0 dla n = 0 F n = 1 dla n = 1 F F dla > n 1 + n 2 n 1 int F(int n) { if (n==0) return 0; else if (n==1) return 1; else return F(n-1) + F(n-2); }

17 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 17/60 Rekurencja - przykłady Przykład - algorytm Euklidesa (największy wspólny dzielnik): NWD( a, b) = a NWD( b, a mod b) dla dla b b = 0 1 int NWD(int a, int b) { if (b==0) return a; else return NWD(b,a % b); }

18 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 18/60 Złożoność obliczeniowa W celu rozwiązania danego problemu obliczeniowego szukamy algorytmu najbardziej efektywnego czyli: najszybszego o możliwie małym zapotrzebowaniu na pamięć Do oceny efektywności programu służy złożoność obliczeniowa (koszt algorytmu) Złożoność obliczeniowa algorytmu: jest ilością zasobów potrzebnych do jego działania (czas, pamięć) jest funkcją rozmiaru danych, na których pracuje algorytm

19 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 19/60 Złożoność obliczeniowa Złożoność czasowa: Jej miarą jest liczba podstawowych operacji (dominujących) Podstawowe operacje - porównanie, podstawienie, operacja arytmetyczna Złożoność pamięciowa: Jest miarą wykorzystania pamięci (liczba komórek pamięci) Złożoność pesymistyczna: Odpowiada danym najbardziej niesprzyjającym dla algorytmu Złożoność średnia: Złożoność uśredniona po wszystkich możliwych zestawach danych, występująca dla typowych danych wejściowych

20 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 20/60 Notacja O ( duże O ) Wyraża złożoność matematyczną algorytmu Po literze O występuje wyrażenie w nawiasach zawierające literę n, która oznacza liczbę elementów, na której działa algorytm Do wyznaczenia złożoności bierze się pod uwagę liczbę wykonywanych w algorytmie podstawowych operacji Przykład: O(n) - złożoność algorytmu jest prostą funkcją liczby elementów (jeśli sortowanie elementów zajmuje 5 s, to sortowanie elementów zajmie 10 s) O(n 2 )- czas konieczny do wykonania algorytmu rośnie wraz z kwadratem liczby elementów (przy podwojeniu liczby elementów ich obsługa będzie trwała cztery razy dłużej)

21 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 21/60 Notacja O ( duże O ) Porównanie najczęściej występujących złożoności: Elementy O(log n) O(n) O(n logn) O(n 2 ) O(2 n ) , , , O(log n) - złożoność logarytmiczna O(n) - złożoność liniowa O(n log n) - złożoność liniowo-logarytmiczna (quasi-liniowa) O(n 2 ) - złożoność kwadratowa O(2 n ) - złożoność wykładnicza

22 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 22/60 Język programowania Język programowania jest to usystematyzowany sposób przekazywania komputerowi poleceń do wykonania Język programowania pozwala na dokładny zapis algorytmów oraz innych zadań jakie komputer ma wykonać Dane + algorytm Symbole Język programowania Słowa kluczowe Składnia Semantyka Program

23 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 23/60 Język programowania Składnia języka określa: sposób opisywania struktur sterujących sposób opisywania struktur danych sposób tworzenia poprawnych symboli do nazywania zmiennych i struktur danych sposób stosowania interpunkcji, tj. znaków typu spacje, średniki, kropki, nawiasy sposób budowy poprawnych wyrażeń Semantyka języka określa znaczenie poprawnych składniowo wyrażeń

24 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 24/60 Język programowania Implementacja języka - konkretna realizacja języka dla maszyn określonego typu Program komputerowy - zbiór (ciąg) instrukcji opisujących zadanie, które ma wykonać komputer Kod źródłowy - postać programu wyrażona w języku programowania Przetwarzanie kodu źródłowego odbywa się na dwa sposoby kompilacja (kompilowane języki programowania) interpretacja (interpretowane języki programowania)

25 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 25/60 Język programowania Kompilacja: Kod źródłowy jest tłumaczony do postaci kodu maszynowego (sekwencji operacji gotowych do przetworzenia przez procesor) Kompilacja do kodu maszynowego zapewnia najwyższą wydajność Wygenerowany kod jest ściśle powiązany z platformą sprzętową Przykłady kompilowanych języków programowania: C C++ Pascal Fortran

26 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 26/60 Język programowania Interpretacja: Kod źródłowy jest na bieżąco tłumaczony i wykonywany przez dodatkowy program zwany interpreterem Zapewnia większą przenośność programów, które są często niezależne od platformy i systemu operacyjnego Programy w językach interpretowanych są mniej wydajne niż w językach kompilowanych Przykłady interpretowanych języków programowania: Java C# Perl Python Ruby

27 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 27/60 Generacje języków programowania Generacje języków opisują zaawansowanie (rozbudowanie) struktury języka, co jest równocześnie związane z łatwością posługiwania się nimi im mniejsza liczba oznaczająca generację języka tym bardziej jest on zbliżony do sprzętu im większa generacja języka tym jest on bardziej intuicyjny i niezależny od sprzętu

28 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 28/60 Języki programowania Istnieje około 2500 języków programowania (do 2004 roku)

29 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 29/60 Języki programowania (do 2004 roku)

30 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 30/60 TIOBE Programming Community Index (Sep 2011) 1) Position Sep 2011 Position Sep 2010 Programming Language Ratings Sep 2011 Delta Sep Java % +0.85% 2 2 C % +0.86% 3 3 C % -0.96% 4 6 C# 6.819% +1.80% 5 4 PHP 6.596% -1.77% 6 8 Objective-C 6.158% +2.79% 7 5 (Visual) Basic 4.420% -1.38% 8 7 Python 4.000% -0.58% 9 9 Perl 2.472% +0.03% JavaScript 1.469% -0.20%

31 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 31/60 TIOBE Programming Community Index (Oct 2010) Position Sep 2011 Position Sep 2010 Programming Language Ratings Sep 2011 Delta Sep Ruby 1.434% -0.47% Delphi/Object Pascal 1.313% -0.27% Lua 1.154% +0.60% Lisp 1.043% -0.04% Transact-SQL 0.860% +0.09% Pascal 0.845% +0.06% PL/SQL 0.720% +0.08% Ada 0.682% +0.01% RPG (OS/400) 0.666% -0.05% D 0.609% +0.20%

32 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 32/60 TIOBE Programming Community Index (Sep 2011) 1)

33 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 33/60 Asembler (assembly language) Język programowania niskiego poziomu Powstał na bazie języka maszynowego danego procesora poprzez zastąpienie kodów liczbowych instrukcji kodu maszynowego ich mnemonikami Program w asemblerze jest tłumaczony na kod maszynowy Zazwyczaj jedna instrukcja w asemblerze odpowiada jednemu rozkazowi procesora Składnia języka asemblera zależy od architektury procesora oraz używanego asemblera Tworzenie programu jest dość trudne, ale umożliwia programiście pełną kontrolę nad procesorem Programy napisane w asemblerze są bardzo wydajne

34 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 34/60 Asembler - przykład programu.model SMALL.286.stack 100h.code start: jmp begin handler: pusha push ds pop ds popa iret begin: mov ax,0000h mov ds,ax mov di,0070h lea ax,handler cli mov [di],ax mov [di+2],cs sti mov ax,3100h mov dx,(offset begin - offset handler) inc dx int 21h end start

35 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 35/60 Fortran (FORmula TRANslator) Stworzony w latach 50-tych, ale nadal stosowany Pierwszy kompilator Fortranu był jednocześnie pierwszym w historii kompilatorem języka wysokiego poziomu Standardy języka: Fortran IV (1960), Fortran 66, Fortran 77, Fortran 90, Fortran 95, Fortran 2003, Fortran 2008 Głównym zastosowaniem języka Fortran są obliczenia naukowoinżynierskie (w szczególności obliczenia numeryczne) Dysponuje ogromną liczbę bibliotek, które pozwalają rozwiązać praktycznie każde zadanie numeryczne

36 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 36/60 Fortran - przykład programu program oblicz_srednia parameter (MaxX=1000) dimension x(maxx) character*80 plik_danych write (*,'(a,$)') "Podaj nazwe pliku danych... " 10 read (*,'(a)') plik_danych open (1,file=plik_danych,status="old",err=20) goto write (*,*) & "Blad - ten plik nie istnieje. Podaj nazwe jeszcze raz." goto continue read (1,*) N do i=1,n read (1,*) x(i) enddo suma = 0.0 do i=1,n suma = suma+x(i) enddo srednia = suma/n write (*,*) "Srednia wynosi",srednia stop end

37 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 37/60 BASIC (Beginner All-purpose Symbolic Instruction Code) Opracowany w 1964 roku przez J.G. Kemeny ego i T.E. Kurtza w Darthmouth Collage w oparciu o języki Fortran i Algol-60 Popularny w komputerach 8-bitowych (Atari, ZX Spectrum, Amstrad, Commodore) i kalkulatorach programowanych Występował w wielu wersjach dla różnych komputerów - dla IBM PC jako: GW BASIC, QB, QuickBasic, Visual Basic Brak typów, w pierwszych wersjach numerowanie instrukcji Przykładowe instrukcje: skoku bezwarunkowego: GOTO wywołania podprogramu: GOSUB RETURN warunkowa: IF THEN (ELSE) iteracyjna: FOR NEXT

38 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 38/60 BASIC - przykłady programów 10 INPUT "What is your name: ", U$ 20 PRINT "Hello "; U$ 30 INPUT "How many stars: ", N 40 S$ = "" 50 FOR I = 1 TO N 60 S$ = S$ + "*" 70 NEXT I 80 PRINT S$ 90 INPUT More stars? ", A$ 100 IF LEN(A$) = 0 THEN A$ = LEFT$(A$, 1) 120 IF A$ = "Y" OR A$ = "y" THEN PRINT "Goodbye ";U$ 140 END INPUT "What is your name: ", UserName$ PRINT "Hello "; UserName$ DO INPUT "How many stars: ", NumStars Stars$ = STRING$(NumStars, "*") PRINT Stars$ DO INPUT More stars? ", Answer$ LOOP UNTIL Answer$ <> "" Answer$ = LEFT$(Answer$, 1) LOOP WHILE UCASE$(Answer$) = "Y" PRINT "Goodbye "; UserName$ QuickBasic

39 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 39/60 Pascal Język wysokiego poziomu, ogólnego zastosowania, oparty na Algolu, opracowany w 1970 r. przez Niklausa Wirtha Szczyt popularności przypadał na lata 80-te i początek lat 90-tych Pierwotnie służył celom edukacyjnym do nauki programowania strukturalnego - z tego powodu jest jednym z najszerzej znanych i popularnych języków, zwłaszcza wśród początkujących programistów Zastosowanie w praktyce jest obecnie ograniczone Zalety: czytelność, zwięzłość kodu, rygorystyczna kontrola typów Jedną z popularniejszych implementacji kompilatorów tego języka był Turbo Pascal firmy Borland International

40 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 40/60 Turbo Pascal Version Borland Inter. Inc. (1992)

41 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 41/60 Pascal program funkcja; var delta, x1, x2 : real; var a, b, c : real; begin writeln ('Podaj wspolczynniki a, b, c trojmianu kwadratowego: '); readln (a, b, c); delta := (b * b) - (4 * a * c); writeln ('Delta = ', delta); if delta < 0 then writeln('brak MIEJSC ZEROWYCH FUNKCJI!') else if delta > 0 then begin x1 := ((- b) - sqrt(delta)) / (2 * a); x2 := ((- b) + sqrt(delta)) / (2 * a); writeln('x1 = ', x1); writeln('x2 = ', x2); end else begin x1 := (- b) / (2 * a); writeln('x1 = ', x1); end; end.

42 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 42/60 Java Obiektowy język programowania stworzony przez grupę roboczą pod kierunkiem Jamesa Goslinga z firmy Sun Microsystems Programy źródłowe kompilowane są do kodu bajtowego, czyli do postaci wykonywanej przez maszynę wirtualną Podstawowe koncepcje przejęte zostały z języka Smalltalk i C++ Java składa się z szeregu klas definiujących obiekty różnego typu; klasy te pogrupowane są w hierarchicznie ułożone pakiety Podstawowy zestaw klas rozprowadzany jako Java występuje w dwóch wersjach - JRE i JDK: JRE (Java Runtime Environment) - udostępnia bytecode wszystkich klas standardowych i wirtualną maszynę do ich uruchamiania JDK (Java Development Kit) - dodatkowo udostępnia źródła klas oraz dodatkowe narzędzia jak kompilator, paker czy debuger

43 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 43/60 Java - przykład programu class Person { public String firstname, lastname; public int year; public String PESEL; } public class Proba { public static void main(string[] args) { Person p, q, r; p = new Person(); q = new Person(); r = new Person(); p.firstname = "Jan"; p.lastname = "Kowalski"; p.year = 1981; p.pesel = " "; } } System.out.println( p.firstname + " " + p.lastname + ", " + p.year + ", PESEL: " + p.pesel );

44 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 44/60 C# Obiektowy język programowania zaprojektowany pod kierunkiem A. Hejlsberga dla firmy Microsoft w 2001 roku Program napisany w C# kompilowany jest do języka CIL (Common Intermediate Language), specjalnego kodu pośredniego wykonywanego w środowisku uruchomieniowym takim jak.net C# ma wiele cech wspólnych z językami C++ i Java Kolejne wersje: C# 2.0 (2005), C# 3.0 (2007), C# 4.0 (2010)

45 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 45/60 C# - przykład programu using System; public class PrzykladowaKlasa { public static void Main() { string imie; Console.WriteLine("Podaj swoje imie:"); imie=console.readline(); Console.WriteLine("Twoje imie to: " + imie); } } Console.ReadKey();

46 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 46/60 Plan wykładu nr 1 Wskaźniki co to jest wskaźnik? deklaracja wskaźnika operacje na wskaźnikach

47 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 47/60 Wskaźniki - gdzie już występowały? Funkcja scanf() - wymaga podania adresów zmiennych pod którymi będą zapamiętane dane odczytane z klawiatury int a, b; float c; char txt[10]; scanf( %d %d %f %s, &a, &b, &c, txt); Struktury - jeśli posługujemy się wskaźnikiem do struktury, to w odwołaniach do pól struktury stosujemy operator pośredniego wyboru pola: -> struct punkt { int x, y; } p1, *p2; p2 = &p1; p1.x = 10; /* operator bezpośredniego wyboru pola */ p2->x = 10; /* operator pośredniego wyboru pola */

48 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 48/60 Wskaźniki - gdzie już występowały? Przekazywanie parametrów do funkcji przez wskaźnik: przekazywanie parametrów do funkcji przez wskaźnik polega na tym, że do funkcji przekazywane są adresy zmiennych wszystkie operacje w funkcji wykonywane są zatem na zmiennych z funkcji wywołującej (poprzez adres tych zmiennych) #include <stdio.h> void fun(int *a, int *b) { printf("fun1: a =%3d, b =%3d \n",*a,*b); *a = 10; *b = 10; printf("fun2: a =%3d, b =%3d \n",*a,*b); } int main() { int a = 20, b = 20; } printf("main1: a =%3d, b =%3d \n",a,b); fun(&a,&b); printf("main2: a =%3d, b =%3d \n",a,b); return 0; main1: a = 20, b = 20 fun1: a = 20, b = 20 fun2: a = 10, b = 10 main2: a = 10, b = 10

49 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 49/60 Co to jest wskaźnik? Wskaźnik jest zmienną mogącą zawierać adres obszaru pamięci, a w szczególności adres innej zmiennej (obiektu) int a; float b; char c, d; int tab[4]; int e; double f; wszystkie zmienne przechowywane są w pamięci komputera i zależnie od typu zmiennej zajmują określoną liczbę bajtów każda zmienna oprócz nazwy ma także adres komputer nie posługuje się nazwami zmiennych tylko ich adresami

50 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 50/60 Co to jest wskaźnik? Wskaźnik jest zmienną mogącą zawierać adres obszaru pamięci, a w szczególności adres innej zmiennej (obiektu) int a; float b; char c, d; int tab[4]; int e; double f; adresy powyższych zmiennych: a 100 (int, 4 bajty) b 104 (float, 4 bajty) c 108 (char, 1 bajt) d 109 (char, 1 bajt) e 126 (int, 4 bajty) f 130 (double, 8 bajtów) tab 110 (tablica, int, 4 4 bajty)

51 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 51/60 Wskaźniki Deklaracja wskaźnika: adres określa miejsce w pamięci, nie mówi natomiast nic na temat rozmiaru wskazywanego obiektu deklarując wskaźnik (zmienną wskazującą) musimy podać typ obiektu na jaki on wskazuje deklaracja zmiennej wskazującej wygląda tak samo jak deklaracja każdej innej zmiennej, tylko że jej nazwa poprzedzona jest symbolem gwiazdki (*): typ *nazwa_zmiennej; lub typ* nazwa_zmiennej; lub typ * nazwa_zmiennej;

52 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 52/60 Wskaźniki Przykład: int *ptr; powyższy zapis oznacza deklarację zmiennej wskaźnikowej do typu int mówimy, że zmienna ptr jest typu: wskaźnik do zmiennej typu int zmienna ptr może przechowywać adresy zmiennych a i e typu int z wcześniejszego przykładu double *ptrd; do przechowywania adresu zmiennej typu double trzeba zadeklarować zmienną typu: wskaźnik do zmiennej typu double

53 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 53/60 Wskaźniki można konstruować wskaźniki do danych dowolnego typu łącznie z typami wskaźnik do... lub wskaźnik do wskaźnika do... char **wsk; w powyższym przykładzie wsk jest typu wskaźnik do wskaźnika do typu char można deklarować tablice wskaźników

54 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 54/60 Wskaźniki deklarując wskaźniki lepiej jest pisać * przy zmiennej, a nie przy typie: int *ptr1; /* lepiej */ int* ptr2; /* gorzej */ gdyż nie pomylimy się przy deklaracji np. dwóch wskaźników: int *p1, *p2; int* p3, p4; w powyższym przykładzie zmienne p1, p2 i p3 są wskaźnikami do typu int, zaś zmienna p4 jest zwykłą zmienną typu int

55 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 55/60 Wskaźniki Przypisywanie wskaźnikom adresów innych zmiennych: adresy zmiennych, które można przypisać wskaźnikom, tworzy się za pomocą jednoargumentowego operatora pobierania adresu &: int a = 10; - deklaracja zmiennej typu int i nadanie jej wartości 10 int *ptr; ptr = &a; - deklaracja wskaźnika do zmiennej typu int - przypisanie zmiennej ptr adresu zmiennej a (od tej chwili zmienna ptr wskazuje na zmienną a; a - zmienna typu int, &a - adres zmiennej a) Odwołanie do zmiennej poprzez jej adres: mając adres zmiennej można dostać się do jej wartości używając tzw. operatora wyłuskania (odwołania pośredniego) - gwiazdki (*): *ptr = 20; - jest równoważne z tym, że zmiennej a z powyższego przykładu przypisujemy wartość 20

56 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 56/60 Przykład - wskaźniki #include <stdio.h> int main() { int a = 10; /* zmienna typu int */ int *ptr; /* wskaznik do zmiennej typu int */ } printf("wartosc zmiennej a a printf("adres zmiennej a &a = %d\n",a); = %d\n",&a); ptr = &a; /* zmiennej ptr przypisujemy adres zmiennej a */ printf("adres zmiennej a ptr = %d\n",ptr); printf("wartosci zmiennej a *ptr = %d\n",*ptr); *ptr = 20; /* zmiana wartosci zmiennej a */ printf("wartosci zmiennej a *ptr = %d\n",*ptr); printf("wartosc zmiennej a a = %d\n",a); return 0;

57 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 57/60 Przykład - wskaźniki Wartosc zmiennej a a = 10 #include <stdio.h> Adres zmiennej a &a = int main() Adres zmiennej a ptr = { Wartosci zmiennej a *ptr = 10 int a = 10; /* zmienna typu Wartosci int */ zmiennej a *ptr = 20 int *ptr; /* wskaznik do Wartosc zmiennej zmiennej typu int a */ a = 20 printf("wartosc zmiennej a a = %d\n",a); printf("adres zmiennej a &a = %d\n",&a); } ptr = &a; /* zmiennej ptr przypisujemy adres zmiennej a */ printf("adres zmiennej a ptr = %d\n",ptr); printf("wartosci zmiennej a *ptr = %d\n",*ptr); *ptr = 20; /* zmiana wartosci zmiennej a */ printf("wartosci zmiennej a *ptr = %d\n",*ptr); printf("wartosc zmiennej a a = %d\n",a); return 0;

58 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 58/60 Wskaźniki Odwołanie do zmiennej poprzez jej adres: jeśli ptr jest wskaźnikiem do jakiegoś obiektu, to *ptr jest obiektem (zawartością pamięci pod adresem zawartym w ptr, interpretowaną zgodnie z typem obiektu, na który wskazuje ptr) Przykład: int a = 10; /* a - zmienna typu int */ int *ptr = &a; /* ptr - wskaźnik do zmiennej typu int */ int **ptr1 = &ptr; /* ptr1 - wskaźnik do wskaźnika do zmiennej typu int */ a = 20; /* przypisanie zmiennej a wartości 20 */ *ptr = 20; /* j.w. */ *(*ptr1) = 20; /* j.w. */ efekt końcowy wykonania trzech ostatnich instrukcji jest taki sam

59 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 59/60 Wskaźniki Wskaźnik pusty: wskaźnik pusty to specjalna wartość, odróżnialna od wszystkich innych wartości wskaźnikowych, dla której gwarantuje się nierówność ze wskaźnikiem do dowolnego obiektu do zapisu wskaźnika pustego stosuje się wyrażenie całkowite o wartości zero (0) int *ptr = 0; często zamiast wartości 0 stosowana jest makrodefinicja preprocesora NULL, która podczas kompilacji programu zamieniana jest na 0 int *ptr = NULL;

60 Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 60/60 Koniec wykładu nr 1 Dziękuję za uwagę!

Konsultacje: dr inż. Jarosław Forenc

Konsultacje: dr inż. Jarosław Forenc Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 2/60 Dane podstawowe Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012 Pracownia nr 1 (14.10.2011) Rok akademicki 2011/2012,

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Rok akademicki 2011/2012, Wykład nr 1 2/55 Dane podstawowe Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012

Bardziej szczegółowo

Informatyka 1. Wykład nr 8 ( ) Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. dr inŝ. Jarosław Forenc

Informatyka 1. Wykład nr 8 ( ) Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. dr inŝ. Jarosław Forenc Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2007/2008 Wykład nr 8 (16.06.2008) Rok akademicki 2007/2008, Wykład

Bardziej szczegółowo

Informatyka 1. Wykład nr 8 (16.06.2008) Plan wykładu nr 8. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. Asembler - przykład programu.

Informatyka 1. Wykład nr 8 (16.06.2008) Plan wykładu nr 8. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. Asembler - przykład programu. Rok akademicki 2007/2008, Wykład nr 8 2/32 Plan wykładu nr 8 Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2007/2008

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012 Wykład nr 9 (01.06.2012) dr inż. Jarosław Forenc Rok akademicki

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2012/2013 Wykład nr 1 (04.10.2012) Rok akademicki 2012/2013, Wykład

Bardziej szczegółowo

Informatyka 1. Wykład nr 8 ( ) Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. dr inŝ. Jarosław Forenc

Informatyka 1. Wykład nr 8 ( ) Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. dr inŝ. Jarosław Forenc Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2008/2009 Wykład nr 8 (31.05.2009) Rok akademicki 2008/2009, Wykład

Bardziej szczegółowo

Informatyka 1. Wykład nr 8 (31.05.2009) Plan wykładu nr 8. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. language) Asembler - przykład programu

Informatyka 1. Wykład nr 8 (31.05.2009) Plan wykładu nr 8. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. language) Asembler - przykład programu Rok akademicki 2008/2009, Wykład nr 8 2/49 Plan wykładu nr 8 Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2008/2009

Bardziej szczegółowo

Informatyka 2. Informatyka 2. Wykład nr 1 (04.10.2008) Dane podstawowe. - Wydział Elektryczny. Politechnika Białostocka. Program wykładu (1/2)

Informatyka 2. Informatyka 2. Wykład nr 1 (04.10.2008) Dane podstawowe. - Wydział Elektryczny. Politechnika Białostocka. Program wykładu (1/2) Rok akademicki 2008/2009, Wykład nr 1 2/25 Dane podstawowe Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia (zaoczne) Rok akademicki

Bardziej szczegółowo

Informatyka 1. Plan dzisiejszych zajęć. zajęcia nr 1. Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009

Informatyka 1. Plan dzisiejszych zajęć. zajęcia nr 1. Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009 Informatyka 1 zajęcia nr 1 Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009 mgr inż.. Paweł Myszkowski Plan dzisiejszych zajęć 1. Organizacja laboratorium przedmiotu 2. Algorytmy i sposoby ich opisu

Bardziej szczegółowo

Wykład V. Rzut okiem na języki programowania. Studia Podyplomowe INFORMATYKA Podstawy Informatyki

Wykład V. Rzut okiem na języki programowania. Studia Podyplomowe INFORMATYKA Podstawy Informatyki Studia Podyplomowe INFORMATYKA Podstawy Informatyki Wykład V Rzut okiem na języki programowania 1 Kompilacja vs. interpretacja KOMPILACJA Proces, który przetwarza program zapisany w języku programowania,

Bardziej szczegółowo

INFORMATYKA, TECHNOLOGIA INFORMACYJNA ORAZ INFORMATYKA W LOGISTYCE

INFORMATYKA, TECHNOLOGIA INFORMACYJNA ORAZ INFORMATYKA W LOGISTYCE Studia podyplomowe dla nauczycieli INFORMATYKA, TECHNOLOGIA INFORMACYJNA ORAZ INFORMATYKA W LOGISTYCE Przedmiot JĘZYKI PROGRAMOWANIA DEFINICJE I PODSTAWOWE POJĘCIA Autor mgr Sławomir Ciernicki 1/7 Aby

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny semestr III, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2015/2016 Pracownia nr 1 (21/23.09.2015) Rok akademicki 2015/2016, Pracownia nr 1 2/22

Bardziej szczegółowo

Programowanie. programowania. Klasa 3 Lekcja 9 PASCAL & C++

Programowanie. programowania. Klasa 3 Lekcja 9 PASCAL & C++ Programowanie Wstęp p do programowania Klasa 3 Lekcja 9 PASCAL & C++ Język programowania Do przedstawiania algorytmów w postaci programów służą języki programowania. Tylko algorytm zapisany w postaci programu

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania wykład

Podstawy programowania wykład Podstawy programowania wykład WYDZIAŁ ELEKTRONIKI i INFORMATYKI dr inż. Robert Arsoba Politechnika Koszalińska Wydział Elektroniki i Informatyki POLITECHNIKA KOSZALIŃSKA 2009/2010 1 Materiały do wykładu

Bardziej szczegółowo

Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: EZ1C200 010 (studia niestacjonarne)

Bardziej szczegółowo

Język ludzki kod maszynowy

Język ludzki kod maszynowy Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza

Bardziej szczegółowo

Algorytm. a programowanie -

Algorytm. a programowanie - Algorytm a programowanie - Program komputerowy: Program komputerowy można rozumieć jako: kod źródłowy - program komputerowy zapisany w pewnym języku programowania, zestaw poszczególnych instrukcji, plik

Bardziej szczegółowo

Wykład 8: klasy cz. 4

Wykład 8: klasy cz. 4 Programowanie obiektowe Wykład 8: klasy cz. 4 Dynamiczne tworzenie obiektów klas Składniki statyczne klas Konstruktor i destruktory c.d. 1 dr Artur Bartoszewski - Programowanie obiektowe, sem. 1I- WYKŁAD

Bardziej szczegółowo

Programowanie Strukturalne i Obiektowe Słownik podstawowych pojęć 1 z 5 Opracował Jan T. Biernat

Programowanie Strukturalne i Obiektowe Słownik podstawowych pojęć 1 z 5 Opracował Jan T. Biernat Programowanie Strukturalne i Obiektowe Słownik podstawowych pojęć 1 z 5 Program, to lista poleceń zapisana w jednym języku programowania zgodnie z obowiązującymi w nim zasadami. Celem programu jest przetwarzanie

Bardziej szczegółowo

Podstawy Programowania

Podstawy Programowania Podstawy Programowania Monika Wrzosek Instytut Matematyki Uniwersytet Gdański Matematyka 2017/18 Monika Wrzosek (IM UG) Podstawy Programowania 1 / 119 Sprawy organizacyjne E-mail: mwrzosek@mat.ug.edu.pl

Bardziej szczegółowo

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 2 Kod przedmiotu: ES1C300 016 (studia stacjonarne)

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wprowadzenie

Podstawy programowania. Wprowadzenie Podstawy programowania Wprowadzenie Proces tworzenia programu Sformułowanie problemu funkcje programu zakres i postać danych postać i dokładność wyników Wybór / opracowanie metody rozwiązania znaleźć matematyczne

Bardziej szczegółowo

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02 METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się

Bardziej szczegółowo

Dynamiczny przydział pamięci w języku C. Dynamiczne struktury danych. dr inż. Jarosław Forenc. Metoda 1 (wektor N M-elementowy)

Dynamiczny przydział pamięci w języku C. Dynamiczne struktury danych. dr inż. Jarosław Forenc. Metoda 1 (wektor N M-elementowy) Rok akademicki 2012/2013, Wykład nr 2 2/25 Plan wykładu nr 2 Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2012/2013

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C

Podstawy programowania w języku C Podstawy programowania w języku C WYKŁAD 1 Proces tworzenia i uruchamiania programów Algorytm, program Algorytm przepis postępowania prowadzący do rozwiązania określonego zadania. Program zapis algorytmu

Bardziej szczegółowo

Programowanie komputerów

Programowanie komputerów Programowanie komputerów Wykład 1-2. Podstawowe pojęcia Plan wykładu Omówienie programu wykładów, laboratoriów oraz egzaminu Etapy rozwiązywania problemów dr Helena Dudycz Katedra Technologii Informacyjnych

Bardziej szczegółowo

Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: EZ1C200 010 (studia niestacjonarne)

Bardziej szczegółowo

Podstawy informatyki. Wykład nr 1 ( ) Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. dr inŝ. Jarosław Forenc

Podstawy informatyki. Wykład nr 1 ( ) Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny. dr inŝ. Jarosław Forenc Podstawy informatyki Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne Rok akademicki 2006/2007 Wykład nr 1 (09.03.2007) Wykład nr 1 2/34 Dane podstawowe

Bardziej szczegółowo

Wykład 5: Klasy cz. 3

Wykład 5: Klasy cz. 3 Programowanie obiektowe Wykład 5: cz. 3 1 dr Artur Bartoszewski - Programowanie obiektowe, sem. 1I- WYKŁAD - podstawy Konstruktor i destruktor (część I) 2 Konstruktor i destruktor KONSTRUKTOR Dla przykładu

Bardziej szczegółowo

Metodyki i techniki programowania

Metodyki i techniki programowania Metodyki i techniki programowania dr inż. Maciej Kusy Katedra Podstaw Elektroniki Wydział Elektrotechniki i Informatyki Politechnika Rzeszowska Elektronika i Telekomunikacja, sem. 2 Plan wykładu Sprawy

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład: 12. Struktury, unie, pola bitowe. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Podstawy programowania. Wykład: 12. Struktury, unie, pola bitowe. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania Wykład: 12 Struktury, unie, pola bitowe 1 dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania Struktury 2 Struktury Struktury to złożone typy danych

Bardziej szczegółowo

Metodyki i techniki programowania

Metodyki i techniki programowania Metodyki i techniki programowania dr inż. Maciej Kusy Katedra Podstaw Elektroniki Wydział Elektrotechniki i Informatyki Politechnika Rzeszowska Elektronika i Telekomunikacja, sem. 2 Plan wykładu Sprawy

Bardziej szczegółowo

Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.

Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij. Programowanie Sobera Jolanta 16.09.2006 Strona 1 z 26 1 Wprowadzenie do programowania 4 2 Pierwsza aplikacja 5 3 Typy danych 6 4 Operatory 9 Strona 2 z 26 5 Instrukcje sterujące 12 6 Podprogramy 15 7 Tablice

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 1. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 1. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 1 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan wykładów (1) Algorytmy i programy Proste typy danych Rozgałęzienia

Bardziej szczegółowo

Wykład 4. Algorytmy i programy. Algorytmy + struktury danych = programy. Niklaus Wirth. Algorytm = logika + sterowanie.

Wykład 4. Algorytmy i programy. Algorytmy + struktury danych = programy. Niklaus Wirth. Algorytm = logika + sterowanie. Wykład 4 Algorytmy + struktury danych = programy Niklaus Wirth Algorytm = logika + sterowanie Robert Kowalski J. Cichoń, P. Kobylański Wstęp do Informatyki i Programowania 80 / 277 algorytm program język

Bardziej szczegółowo

Java EE produkcja oprogramowania

Java EE produkcja oprogramowania Java EE produkcja oprogramowania PPJ PODSTAWY PROGRAMOWANIA W JAVIE PODSTAWY JĘZYKA JAVA 1 Warszawa, 2016Z 2 Ogólna charakterystyka języka Java 3 Java 1/2 Język programowania Java został opracowany przez

Bardziej szczegółowo

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA I. KARTA PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PROGRAMOWANIA. Kod przedmiotu: Ovi1 3. Jednostka prowadząca: Wydział Mechaniczno-Elektryczny 4. Kierunek: Mechatronika 5. Specjalność: Eksploatacja Systemów

Bardziej szczegółowo

Język programowania PASCAL

Język programowania PASCAL Język programowania PASCAL (wersja podstawowa - standard) Literatura: dowolny podręcznik do języka PASCAL (na laboratoriach Borland) Iglewski, Madey, Matwin PASCAL STANDARD, PASCAL 360 Marciniak TURBO

Bardziej szczegółowo

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Informatyka I Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego dr inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Plan wykładu Pojęcie klasy Deklaracja klasy Pola i metody klasy

Bardziej szczegółowo

KARTA KURSU. Wstęp do programowania

KARTA KURSU. Wstęp do programowania KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Wstęp do programowania Introduction to Programming Kod Punktacja ECTS* 6 Koordynator dr inż. Magdalena Andrzejewska Zespół dydaktyczny: dr inż. Magdalena Andrzejewska

Bardziej szczegółowo

Technologie informacyjne - wykład 12 -

Technologie informacyjne - wykład 12 - Zakład Fizyki Budowli i Komputerowych Metod Projektowania Instytut Budownictwa Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechnika Wrocławska Technologie informacyjne - wykład 12 - Prowadzący: Dmochowski

Bardziej szczegółowo

Microsoft IT Academy kurs programowania

Microsoft IT Academy kurs programowania Microsoft IT Academy kurs programowania Podstawy języka C# Maciej Hawryluk Język C# Język zarządzany (managed language) Kompilacja do języka pośredniego (Intermediate Language) Kompilacja do kodu maszynowego

Bardziej szczegółowo

Programowanie obiektowe. Literatura: Autor: dr inŝ. Zofia Kruczkiewicz

Programowanie obiektowe. Literatura: Autor: dr inŝ. Zofia Kruczkiewicz Programowanie obiektowe Literatura: Autor: dr inŝ. Zofia Kruczkiewicz Java P. L. Lemay, Naughton R. Cadenhead Java Podręcznik 2 dla kaŝdego Języka Programowania Java Linki Krzysztof Boone oprogramowania

Bardziej szczegółowo

Tworzenie aplikacji w języku Java

Tworzenie aplikacji w języku Java Tworzenie aplikacji w języku Java Wykład 1 Piotr Czapiewski Wydział Informatyki ZUT 2 października 2009 Piotr Czapiewski (Wydział Informatyki ZUT) Tworzenie aplikacji w języku Java 2 października 2009

Bardziej szczegółowo

MATERIAŁY DO ZAJĘĆ I. Podstawowe pojęcia. Algorytm. Spis treści Przepis

MATERIAŁY DO ZAJĘĆ I. Podstawowe pojęcia. Algorytm. Spis treści Przepis MATERIAŁY DO ZAJĘĆ I Podstawowe pojęcia Spis treści I. Algorytm II. Schemat blokowy III. Struktury danych IV. Program komputerowy V. Opis środowiska programistycznego VI. Obsługa wejścia wyjścia VII. Przykład

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Informatyki i Programowania

Wstęp do Informatyki i Programowania Wstęp do Informatyki i Programowania Jacek Cichoń Przemysław Kobylański Katedra Informatyki W11/K2 Politechnika Wrocławska J. Cichoń, P. Kobylański Wstęp do Informatyki i Programowania 1 / 356 Plan wykładu

Bardziej szczegółowo

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Algorytmy i programowanie Algorithms and Programming Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Rodzaj przedmiotu: kierunkowy Poziom studiów: studia I stopnia forma studiów: studia

Bardziej szczegółowo

Programowanie obiektowo zorientowane. Mirosław Głowacki Wykład w języku C++

Programowanie obiektowo zorientowane. Mirosław Głowacki Wykład w języku C++ Programowanie obiektowo zorientowane Mirosław Głowacki Wykład w języku C++ Literatura B. Meyer, Programowanie zorientowane obiektowo, Helion Gliwice, 2005 J. Grębosz, Symfonia C++ Standard, Oficyna Kallimach,

Bardziej szczegółowo

Elżbieta Kula - wprowadzenie do Turbo Pascala i algorytmiki

Elżbieta Kula - wprowadzenie do Turbo Pascala i algorytmiki Elżbieta Kula - wprowadzenie do Turbo Pascala i algorytmiki Turbo Pascal jest językiem wysokiego poziomu, czyli nie jest rozumiany bezpośrednio dla komputera, ale jednocześnie jest wygodny dla programisty,

Bardziej szczegółowo

Praktyka Programowania

Praktyka Programowania Praktyka Programowania Dariusz Dereniowski Materiały udostępnione przez Adriana Kosowskiego Katedra Algorytmów i Modelowania Systemów Politechnika Gdańska deren@eti.pg.gda.pl Gdańsk, 2010 strona przedmiotu:

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania obiektowego. Wykład 1 Algorytmy i paradygmaty Podstawowe pojęcia PO

Wstęp do programowania obiektowego. Wykład 1 Algorytmy i paradygmaty Podstawowe pojęcia PO Wstęp do programowania obiektowego Wykład 1 Algorytmy i paradygmaty Podstawowe pojęcia PO 1 Cele przedmiotu Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz technikami programowania obiektowego na przykładzie

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Informatyki. Program, proces tworzenia programu Środowisko programistyczne Języki programowania

Wstęp do Informatyki. Program, proces tworzenia programu Środowisko programistyczne Języki programowania Wstęp do Informatyki Program, proces tworzenia programu Środowisko programistyczne Języki programowania Program - definicje Program jest przekładem problemu użytkownika na język maszyny Niklaus Wirth:

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja

Bardziej szczegółowo

1 Wprowadzenie do algorytmiki

1 Wprowadzenie do algorytmiki Teoretyczne podstawy informatyki - ćwiczenia: Prowadzący: dr inż. Dariusz W Brzeziński 1 Wprowadzenie do algorytmiki 1.1 Algorytm 1. Skończony, uporządkowany ciąg precyzyjnie i zrozumiale opisanych czynności

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania Wstęp do programowania Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 1 8 października 2018 (Wykład 1) Wstęp do programowania 8 października 2018 1 / 12 Outline 1 Literatura 2 Programowanie? 3 Hello World (Wykład

Bardziej szczegółowo

Programowanie. Projektowanie funkcje programu tworzenie algorytmu i struktur danych. Programowanie implementacja algorytmu kompilacja programu

Programowanie. Projektowanie funkcje programu tworzenie algorytmu i struktur danych. Programowanie implementacja algorytmu kompilacja programu Programowanie V Dariusz Skibicki Wydział Inżynierii Mechanicznej Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy dariusz.skibicki(at)utp.edu.pl Programowanie Projektowanie

Bardziej szczegółowo

Programowanie obiektowe

Programowanie obiektowe Programowanie obiektowe Laboratorium 1. Wstęp do programowania w języku Java. Narzędzia 1. Aby móc tworzyć programy w języku Java, potrzebny jest zestaw narzędzi Java Development Kit, który można ściągnąć

Bardziej szczegółowo

Algorytmy od problemu do wyniku

Algorytmy od problemu do wyniku Algorytmy Etapy tworzenia programu: 1) Sformułowanie zadania analiza problemu. 2) Opracowanie algorytmu sposób rozwiązania. 3) Zapisanie algorytmu w języku programowania kodowanie programu. 4) Kompilowanie

Bardziej szczegółowo

Wykład 9: Polimorfizm i klasy wirtualne

Wykład 9: Polimorfizm i klasy wirtualne Programowanie obiektowe Wykład 9: i klasy wirtualne 1 dr Artur Bartoszewski - Programowanie obiektowe, sem. 1I- WYKŁAD Programowanie obiektowe i metody wirtualne 2 W programowaniu obiektowym polimorfizm

Bardziej szczegółowo

Języki i paradygmaty programowania

Języki i paradygmaty programowania Języki i paradygmaty programowania WYDZIAŁ ELEKTRONIKI i INFORMATYKI dr inż. Robert Arsoba Politechnika Koszalińska Wydział Elektroniki i Informatyki POLITECHNIKA KOSZALIŃSKA 2009/2010 Materiały do wykładu

Bardziej szczegółowo

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Kierunek: Inżynieria Biomedyczna Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy moduł kierunkowy ogólny Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium JĘZYKI PROGRAMOWANIA Programming Languages Forma studiów: studia

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład: 13. Rekurencja. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Podstawy programowania. Wykład: 13. Rekurencja. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania Wykład: 13 Rekurencja 1 dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania Rekurencja - pojęcie 2 Rekurencja - pojęcie Rekurencja (rekursja) wywołanie

Bardziej szczegółowo

Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod

Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod wynikowy. Przykłady najprostszych programów. Definiowanie zmiennych. Typy proste. Operatory: arytmetyczne, przypisania, inkrementacji, dekrementacji,

Bardziej szczegółowo

1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja. 2. Schemat blokowy przedstawia algorytm obliczania

1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja. 2. Schemat blokowy przedstawia algorytm obliczania 1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja nie ma parametru i zwraca wartość na zewnątrz. nie ma parametru i nie zwraca wartości na zewnątrz. ma parametr o nazwie void i zwraca

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania. Wykład 1

Wstęp do programowania. Wykład 1 Wstęp do programowania Wykład 1 1 / 49 Literatura Larry Ullman, Andreas Signer. Programowanie w języku C++. Walter Savitch, Kenrick Mock. Absolute C++. Jerzy Grębosz. Symfonia C++. Standard. Stephen Prata.

Bardziej szczegółowo

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 2 Kod przedmiotu: ES1C300 016 (studia stacjonarne)

Bardziej szczegółowo

Dariusz Brzeziński. Politechnika Poznańska, Instytut Informatyki

Dariusz Brzeziński. Politechnika Poznańska, Instytut Informatyki Dariusz Brzeziński Politechnika Poznańska, Instytut Informatyki Język programowania prosty bezpieczny zorientowany obiektowo wielowątkowy rozproszony przenaszalny interpretowany dynamiczny wydajny Platforma

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania Wstęp do programowania wykład 2 Piotr Cybula Wydział Matematyki i Informatyki UŁ 2012/2013 http://www.math.uni.lodz.pl/~cybula Język programowania Każdy język ma swoją składnię: słowa kluczowe instrukcje

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania skrót z wykładów:

Podstawy programowania skrót z wykładów: Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace

Bardziej szczegółowo

Wykład 4: Klasy i Metody

Wykład 4: Klasy i Metody Wykład 4: Klasy i Metody Klasa Podstawa języka. Każde pojęcie które chcemy opisać w języku musi być zawarte w definicji klasy. Klasa definiuje nowy typ danych, których wartościami są obiekty: klasa to

Bardziej szczegółowo

Java jako język programowania

Java jako język programowania Java jako język programowania Interpretowany programy wykonują się na wirtualnej maszynie (JVM Java Virtual Machine) Składnia oparta o język C++ W pełni zorientowany obiektowo (wszystko jest obiektem)

Bardziej szczegółowo

JAVA. Java jest wszechstronnym językiem programowania, zorientowanym. apletów oraz samodzielnych aplikacji.

JAVA. Java jest wszechstronnym językiem programowania, zorientowanym. apletów oraz samodzielnych aplikacji. JAVA Java jest wszechstronnym językiem programowania, zorientowanym obiektowo, dostarczającym możliwość uruchamiania apletów oraz samodzielnych aplikacji. Java nie jest typowym kompilatorem. Źródłowy kod

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład: 8. Wskaźniki. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Podstawy programowania. Wykład: 8. Wskaźniki. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania Wykład: 8 Wskaźniki 1 dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania w C++ Wskaźniki 2 Podstawy Pojęcie wskaźnika Wskaźnik na zmienną danego

Bardziej szczegółowo

Początki Javy. dr Anna Łazińska, WMiI UŁ Podstawy języka Java 1 / 8

Początki Javy. dr Anna Łazińska, WMiI UŁ Podstawy języka Java   1 / 8 Początki Javy Java została pierwotnie zaprojektowana dla telewizji interaktywnej, ale była to zbyt zaawansowaną technologią dla branży cyfrowej telewizji kablowej. James Gosling, Mike Sheridan i Patrick

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD. Jednostka prowadząca: Wydział Techniczny. Kierunek studiów: Elektronika i telekomunikacja. Nazwa przedmiotu: Język programowania C++

WYKŁAD. Jednostka prowadząca: Wydział Techniczny. Kierunek studiów: Elektronika i telekomunikacja. Nazwa przedmiotu: Język programowania C++ Jednostka prowadząca: Wydział Techniczny Kierunek studiów: Elektronika i telekomunikacja Nazwa przedmiotu: Język programowania C++ Charakter przedmiotu: podstawowy, obowiązkowy Typ studiów: inŝynierskie

Bardziej szczegółowo

Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++

Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++ Podstawy programowania Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++ 1 dr Artur Bartoszewski - Podstawy programowania, sem. 1- WYKŁAD Część I Wstęp do struktur danych: Tablice 2

Bardziej szczegółowo

Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Niestacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Niestacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Informatyka 2 Nazwa modułu w języku angielskim Computer science 2 Obowiązuje

Bardziej szczegółowo

Wykład VII. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2014. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik

Wykład VII. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2014. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik Wykład VII Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2014 c Copyright 2014 Janusz Słupik Kompilacja Kompilator C program do tłumaczenia kodu źródłowego na język maszynowy. Preprocesor

Bardziej szczegółowo

Spis treści JĘZYK C - WSKAŹNIKI, DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - WSKAŹNIKI, DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 2 Kod przedmiotu: ES1D300 017 (studia stacjonarne)

Bardziej szczegółowo

Programowanie, algorytmy i struktury danych

Programowanie, algorytmy i struktury danych 1/44 Programowanie, algorytmy i struktury danych materiały do wykładu: http://cez.wipb.pl/moodle/ email: m.tabedzki@pb.edu.pl strona: http://aragorn.pb.bialystok.pl/~tabedzki/ Marek Tabędzki Wymagania

Bardziej szczegółowo

Języki i paradygmaty programowania Wykład 2. Dariusz Wardowski. dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/18

Języki i paradygmaty programowania Wykład 2. Dariusz Wardowski. dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/18 Dariusz Wardowski dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/18 Literatura Języki i paradygmaty programowania Wykład 2 1. C. S. Horstman, G. Cornell, core Java 2 Podstawy, Helion 2003

Bardziej szczegółowo

Jerzy Nawrocki, Wprowadzenie do informatyki

Jerzy Nawrocki, Wprowadzenie do informatyki Jerzy Nawrocki, Jerzy Nawrocki Wydział Informatyki Politechnika Poznańska jerzy.nawrocki@put.poznan.pl Cel wykładu Programowanie imperatywne i język C Zaprezentować paradygmat programowania imperatywnego

Bardziej szczegółowo

E-1EZ1-03-s2. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

E-1EZ1-03-s2. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu E-1EZ1-03-s2 Nazwa modułu Informatyka 2 Nazwa modułu w języku angielskim Computer science 2 Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 (aktualizacja 2017/2018)

Bardziej szczegółowo

Podstawy informatyki 2. Podstawy informatyki 2. Wykład nr 1 ( ) Dane podstawowe. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny

Podstawy informatyki 2. Podstawy informatyki 2. Wykład nr 1 ( ) Dane podstawowe. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny Wykład nr 1 2/42 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia stacjonarne Rok akademicki 2006/2007 Wykład nr 1 (28.02.2007) Dane podstawowe dr inŝ. Jarosław aw Forenc

Bardziej szczegółowo

Programowanie obiektowe Wykład 1. Dariusz Wardowski. dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/20

Programowanie obiektowe Wykład 1. Dariusz Wardowski. dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/20 Dariusz Wardowski dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/20 O mnie prowadzący wykład: Dariusz Wardowski pokój: A334 dyżur: środa, godz. 10.00 12.00 e-mail: wardd@math.uni.lodz.pl

Bardziej szczegółowo

Wykład 15. Literatura. Kompilatory. Elementarne różnice. Preprocesor. Słowa kluczowe

Wykład 15. Literatura. Kompilatory. Elementarne różnice. Preprocesor. Słowa kluczowe Wykład 15 Wprowadzenie do języka na bazie a Literatura Podobieństwa i różnice Literatura B.W.Kernighan, D.M.Ritchie Język ANSI Kompilatory Elementarne różnice Turbo Delphi FP Kylix GNU (gcc) GNU ++ (g++)

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład: 7. Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Podstawy programowania. Wykład: 7. Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD programowania Wykład: 7 Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji 1 dr Artur Bartoszewski - programowania, sem 1 - WYKŁAD programowania w C++ Funkcje 2 dr Artur Bartoszewski - programowania sem. 1 -

Bardziej szczegółowo

Informacje ogólne. Karol Trybulec p-programowanie.pl 1. 2 // cialo klasy. class osoba { string imie; string nazwisko; int wiek; int wzrost;

Informacje ogólne. Karol Trybulec p-programowanie.pl 1. 2 // cialo klasy. class osoba { string imie; string nazwisko; int wiek; int wzrost; Klasy w C++ są bardzo ważnym narzędziem w rękach programisty. Klasy są fundamentem programowania obiektowego. Z pomocą klas będziesz mógł tworzyć lepszy kod, a co najważniejsze będzie on bardzo dobrze

Bardziej szczegółowo

Paradygmaty programowania

Paradygmaty programowania Paradygmaty programowania Jacek Michałowski, Piotr Latanowicz 15 kwietnia 2014 Jacek Michałowski, Piotr Latanowicz () Paradygmaty programowania 15 kwietnia 2014 1 / 12 Zadanie 1 Zadanie 1 Rachunek predykatów

Bardziej szczegółowo

Algorytmy komputerowe. dr inŝ. Jarosław Forenc

Algorytmy komputerowe. dr inŝ. Jarosław Forenc Rok akademicki 2009/2010, Wykład nr 8 2/24 Plan wykładu nr 8 Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2009/2010

Bardziej szczegółowo

Zaliczenie przedmiotu:

Zaliczenie przedmiotu: INFORMATYKA 2 - Wykład 15h Kod przedmiotu: ES1C300 016, ECTS: 3 pkt. Kierunek: Elektrotechnika, studia stacjonarne I stopnia Semestr: III, rok akademicki: 2016/2017 Zaliczenie przedmiotu: Ogólne warunki

Bardziej szczegółowo

Wykład 1. Program przedmiotu. Programowanie (język C++) Literatura. Program przedmiotu c.d.:

Wykład 1. Program przedmiotu. Programowanie (język C++) Literatura. Program przedmiotu c.d.: Program przedmiotu Programowanie (język C++) Wykład 1. Język C a C++. Definiowanie prostych klas. Typy referencyjne. Domyślne wartości argumentów. PrzeciąŜanie funkcji. Konstruktory, destruktory. Definiowanie

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Wykład 8. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Wykład 8. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Wykład 8 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Podział kodu programu Struktury definiowanie struktur

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania.

Podstawy programowania. Kod przedmiotu: PPR Podstawy programowania. Rodzaj przedmiotu: kierunkowy; obowiązkowy Wydział: Informatyki Kierunek: Informatyka Specjalność (specjalizacja): - Poziom studiów: pierwszego stopnia Profil

Bardziej szczegółowo

Metodyka i Technika Programowania 1

Metodyka i Technika Programowania 1 Metodyka i Technika Programowania 1 Pytania zaliczeniowe z wykładu mgr inż. Leszek Ciopiński Wykład I 1. Wprowadzenie 1.1. Programowanie imperatywne polega na: 1.2. Czy w programowaniu imperatywnym programista

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (C) SYLABUS A. Informacje ogólne

PODSTAWY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (C) SYLABUS A. Informacje ogólne PODSTAWY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (C) SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy składowe sylabusu Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów

Bardziej szczegółowo