Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia COM(2013) 185 final 2013/0097 (COD) C7-0091/13 Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 827/2004 zakazujące przywozu opastuna (Thunnus obesus) pochodzącego z Boliwii, Kambodży, Gwinei Równikowej, Gruzji i Sierra Leone oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1036/2001 PL PL

2 1. KONTEKST WNIOSKU UZASADNIENIE Unia jest jedną z umawiających się stron Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (konwencja ICCAT) od dnia 14 listopada 1997 r. w następstwie przyjęcia decyzji Rady 86/238/EWG 1. Konwencja ICCAT stanowi ramy dla współpracy regionalnej w zakresie ochrony tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych oraz zarządzania nimi na Oceanie Atlantyckim i przylegających morzach poprzez ustanowienie Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (zwanej dalej ICCAT ) i przyjęcia przez ten organ środków dotyczących ochrony i zarządzania, które stają wiążące dla umawiających się stron. W 1998 r. ICCAT przyjęła rezolucję dotyczącą nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów tuńczyka na dużą skalę przez statki poławiające taklami na obszarze objętym konwencją. We wspomnianej rezolucji ustanowiono procedury służące identyfikacji państw, których statki poławiały tuńczyka i gatunki tuńczykopodobne w sposób obniżający skuteczność środków dotyczących ochrony i zarządzania przyjętych przez ICCAT. W rezolucji określono również środki, które należy przyjąć, w tym, w razie konieczności, niedyskryminujące środki ograniczające handel, w celu uniemożliwienia statkom pochodzącym z omawianych państw kontynuowania tego rodzaju praktyk połowowych. Po przyjęciu rezolucji ICCAT zidentyfikowała Boliwię, Kambodżę, Gwineę Równikową, Gruzję i Sierra Leone jako państwa, których statki poławiają opastuna (Thunnus obesus) w sposób obniżający skuteczność przyjętych przez nią środków dotyczących ochrony i zarządzania, i poparła swoje ustalenia danymi dotyczącymi połowów, handlu oraz aktywności statków. W związku z powyższym ICCAT zaleciła, aby umawiające się strony podjęły odpowiednie środki, spójne z postanowieniami rezolucji z 1998 r., tak aby przywóz opastuna i produktów z niego w jakiejkolwiek formie z wyżej wymienionych krajów był zakazany. W związku z powyższym przywóz do Unii Europejskiej opastuna pochodzącego z Boliwii, Kambodży, Gwinei Równikowej, Gruzji i Sierra Leone został zakazany rozporządzeniem (WE) nr 827/ Podczas 14. nadzwyczajnego posiedzenia w 2004 r. ICCAT przyjęła do wiadomości wysiłki poczynione przez Kambodżę, Gwineę Równikową i Sierra Leone w celu rozwiązania problematycznych kwestii i przyjęła zalecenia znoszące środki ograniczające handel nałożone na te trzy państwa. W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 827/2004 zostało zmienione rozporządzeniem (WE) nr 919/ w celu utrzymania zakazu tego rodzaju przywozu jedynie z Boliwii i Gruzji i ponownego zezwolenia na przywóz z Kambodży, Gwinei Równikowej i Sierra Leone. Ponadto na 22. regularnym corocznym posiedzeniu ICCAT przyjęła do wiadomości poczynione wysiłki i działania podjęte przez Boliwię i Gruzję i przyjęła zalecenie znoszące zakazy przywozu opastuna i produktów z niego, które zostały nałożone na te dwa państwa Dz.U. L 162 z , s. 33. Dz.U. L 127 z , s. 21. Dz.U. L 156 z , s. 1. PL 2 PL

3 Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 827/2004 zmienione rozporządzeniem (WE) nr 919/ WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Zniesienie zakazu przywozu opastuna i produktów z niego nałożonego na Boliwię i Gruzję zostało przyjęte przez ICCAT, międzynarodowy organ, w stosunku do którego Unia Europejska jest umawiającą się stroną. W celu wywiązania się ze swoich międzynarodowych zobowiązań Unia Europejska powinna uwzględnić taką decyzję w prawie Unii i w związku z tym uchylić rozporządzenie (WE) nr 827/2004. Jako że niniejszy wniosek dotyczy wspólnej polityki handlowej, jego podstawę prawną powinien stanowić art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 4. WPŁYW NA BUDŻET 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE PL 3 PL

4 2013/0097 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 827/2004 zakazujące przywozu opastuna (Thunnus obesus) pochodzącego z Boliwii, Kambodży, Gwinei Równikowej, Gruzji i Sierra Leone oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1036/2001 PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Unia jest jedną z umawiających się stron Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (konwencja ICCAT) od dnia 14 listopada 1997 r. w następstwie przyjęcia decyzji Rady 86/238/EWG 1. (2) Konwencja ICCAT stanowi ramy dla współpracy regionalnej w zakresie ochrony tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych oraz zarządzania nimi na Oceanie Atlantyckim i przylegających morzach poprzez ustanowienie Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (zwanej dalej ICCAT ) i przyjęcia przez ten organ środków dotyczących ochrony i zarządzania, które stają wiążące dla umawiających się stron. (3) W 1998 r. ICCAT przyjęła rezolucję dotyczącą nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów tuńczyka na dużą skalę przez statki poławiające taklami na obszarze objętym konwencją. Wspomniana rezolucja ustanowiła procedury służące identyfikacji państw, których statki poławiały tuńczyka i gatunki tuńczykopodobne w sposób obniżający skuteczność środków dotyczących ochrony i zarządzania przyjętych przez ICCAT. Rezolucja określiła również środki, które należy przyjąć, w tym, w razie konieczności, niedyskryminujące środki ograniczające handel, w celu uniemożliwienia statkom pochodzącym z omawianych państw kontynuowania tego rodzaju praktyk połowowych. (4) Po przyjęciu rezolucji ICCAT zidentyfikowała Boliwię, Kambodżę, Gwineę Równikową, Gruzję i Sierra Leone jako państwa, których statki poławiają opastuna (Thunnus obesus) w sposób obniżający skuteczność przyjętych przez nią środków dotyczących ochrony i zarządzania, i poparła swoje ustalenia danymi dotyczącymi połowów, handlu i aktywności statków. (5) W związku z powyższym ICCAT zaleciła, aby umawiające się strony podjęły odpowiednie środki, spójne z postanowieniami rezolucji z 1998 r., tak aby przywóz 1 Dz.U. L 162 z , s. 33. PL 4 PL

5 opastuna i produktów z niego w jakiejkolwiek formie z wyżej wymienionych krajów był zakazany. (6) Przywóz do Unii Europejskiej opastuna pochodzącego z Boliwii, Kambodży, Gwinei Równikowej, Gruzji i Sierra Leone został zakazany rozporządzeniem Rady (WE) nr 827/ (7) Podczas 14. nadzwyczajnego posiedzenia w 2004 r. ICCAT przyjęła do wiadomości wysiłki poczynione przez Kambodżę, Gwineę Równikową i Sierra Leone w celu rozwiązania problematycznych kwestii i przyjęła zalecenia znoszące środki ograniczające handel nałożone na te trzy państwa. (8) W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 827/2004 zostało zmienione rozporządzeniem (WE) nr 919/ w celu utrzymania zakazu tego rodzaju przywozu jedynie z Boliwii i Gruzji i ponownego zezwolenia na przywóz z Kambodży, Gwinei Równikowej i Sierra Leone. (9) Ponadto na 22. regularnym corocznym posiedzeniu ICCAT przyjęła do wiadomości działania podjęte przez Boliwię i Gruzję i przyjęła zalecenie znoszące zakazy przywozu opastuna i produktów z niego, które zostały nałożone na te dwa pozostałe państwa. (10) W związku z powyższym należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 827/2004, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Rozporządzenie (WE) nr 827/2004 traci moc. Artykuł 1 Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodniczący W imieniu Rady Przewodniczący 2 3 Dz.U. L 127 z , s. 21. Dz.U. L 156 z , s. 1. PL 5 PL