Budowa kanalizacji sanitarnej wraz z zagospodarowaniem osadów w gminie Radzymin o

Transkrypt

1 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko Budowa kanalizacji sanitarnej wraz z zagospodarowaniem osadów w Gminie Radzymin Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Radzyminie w siedzibie Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie podpisało aneks do umowy na dofinansowanie rozszerzenia Projektu pn. Budowa kanalizacji sanitarnej wraz z zagospodarowaniem osadów w gminie Radzymin o kolejne ulice tj. ul. Wołomińska, ul. Wczasowa, ul. Zielona. Pozwala to na dalszą rozbudowę kanalizacji sanitarnej, wybudowanej w ramach dotychczas realizowanego Projektu unijnego. Przedsięwzięcie obejmuje wykonanie sieci kanalizacyjnej wraz z odgałęzieniami o długości ok. 3,5 km. Rozszerzenie zakresu rzeczowego pozwoliło pozyskać z Funduszu Spójności dodatkowo ok ,00 PLN, gdzie wartość Zadania wynosi ,23 PLN. W grudniu 2014r. zakończył się I etap budowy sieci kanalizacyjnej w ulicy Wołomińskiej, na odcinku od ul. Pogonowskiego do ul. Mickiewicza. Wskutek tego istnieje możliwość przyłączenia mieszkańców do sieci kanalizacyjnej. Zakończenie prac na całym obszarze planowane jest na III kwartał 2015r. Nowo wybudowana sieć kanalizacyjna stworzy możliwość podłączenia dla ok. 80 posesji.

2 BUDOWA SIECI KANALIZACYJNEJ

3 ODTWARZANIE NAWIERZCHNI

4 Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko , Gminę Radzymin oraz Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o z siedzibą w Radzyminie. Całkowity koszt realizacji Projektu planowany był na ,72 PLN, gdzie dofinansowanie ze środków Funduszu Spójności stanowiło ,68 PLN. W wyniku przeprowadzonego przetargu na Zadanie: Budowa sieci kanalizacyjnej w zlewni ul. Wołomińskiej w Radzyminie Czerwony FIDIC powstały oszczędności w wysokości ok. 2 mln PLN. W styczniu 2015r. Spółka ponownie wystąpiła do NFOŚiGW o rozszerzenie zakresu rzeczowego Projektu o budowę sieci kanalizacji sanitarnej w części ulicy Nowej.

5 ULICA NOWA Celem strategicznym Projektu jest uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w aglomeracji Radzymin zgodnie z zasadami trwałego i zrównoważonego rozwoju, przy założeniu stopniowego spełniania wymogów określonych polskim i unijnym prawem ochrony środowiska. Zadanie przedsięwzięcia to przede wszystkim zmniejszenie ładunku zanieczyszczeń odprowadzanych do środowiska na terenie aglomeracji Radzymin przy równoczesnym zwiększeniu ilości ścieków odprowadzanych do kanalizacji. Rozbudowa sieci kanalizacyjnej to ogromna korzyść dla każdego mieszkańca, zwiększająca dostępność do usług świadczonych przez Spółkę oraz zapewniająca poprawę jakości środowiska naturalnego.

6 Realizację inwestycji gospodarki odpadowej dla miasta i gminy Radzymin podzielono na dwa etapy. W pierwszym etapie wybudowano oczyszczalnię ścieków komunalnych w Radzyminie, którą oddano do użytku w 1994 roku. Została ona zrealizowana w systemie o pełnym wymieszaniu z niskoobciążonymi komorami osadu czynnego. Projekt zakładał pracę oczyszczalni dla przepustowości RLM przy dopływającym ładunku zanieczyszczeń w ściekach na poziomie 1180 kg BZT5/d, natomiast obciążenie hydrauliczne wynosiło 2080 m3/d. Drugi etap inwestycji zakładał rozbudowę oczyszczalni ścieków do przepustowości równej RLM. Budowa zakończyła się w 2013 roku. W trakcie inwestycji wybudowano nowy blok biologicznego oczyszczania oraz powiększono blok osadowy. Gruntownej modernizacji poddano istniejące obiekty. Dzięki inwestycji obciążenie hydrauliczne czyszczalni ścieków w Radzyminie wzrosło do 4400 m3/d, natomiast ładunek zanieczyszczeń w ściekach jaki może przyjąć łączony blok biologicznego oczyszczania wynosi 4200 kg BZT5/d.

7 Pierwotnie na oczyszczalni ścieków komunalnych w Radzyminie znajdowała się stacja zlewna ścieków dowożonych z trzema wydzielonymi stanowiskami zrzutowymi. Zlokalizowana była przy wjeździe na teren oczyszczalni. Był to zamknięty obiekt, w którym wyodrębniono: pomieszczenie przyjęcia ścieków z wozów asenizacyjnych, pomieszczenie mechanicznego oczyszczania ścieków, pomieszczenie dla dyżurującego pracownika wraz z węzłem sanitarnym. Przebudowa stacji ścieków dowożonych polegała na rozbiórce istniejącej wiaty o konstrukcji stalowej oraz modernizacji pomieszczenia technologicznego. Zmniejszono ilość stanowisk spławiania do jednego punktu. Przed urządzeniami do mechanicznego oczyszczania ścieków zainstalowano łapacz kamieni. Pomieszczenie technologiczne przystosowano do montażu nowoczesnego sitopiaskownika o przepustowości 108 m3/h i wyposażono w wysokowydajną wentylację mechaniczną. Przebudowie uległa konstrukcja dachu, wykonano termoizolację budynku, wymieniono stolarkę okienną oraz drzwi, a pozostałe pomieszczenia wyremontowano.

8 W budynku znajdowała się stacja mechanicznego oczyszczania ścieków. Wpływające ścieki trafiały na sito, gdzie następowało oddzielenie części stałych. Skratki zgarniane były z powierzchni bębna do ślimakowego transportera, a następnie wyrzucane na zewnątrz do pojemnika. Tak oczyszczony ściek trafiał do komory piaskownika na dnie, którego znajdował się spiralny transporter opadającego piasku. Zawiesinę mineralną usuwano transporterem ukośnym na zewnątrz urządzenia do pojemników. W budynku sit wymieniono urządzenia do mechanicznego oczyszczania ścieków. Na pierwszym piętrze zainstalowano dwa sitopiaskowniki o łącznej przepustowości równej 400 m3/h, współpracujące z płuczką piasku. Wyremontowano pomieszczenia wraz z zewnętrzną elewacją budynku. Wykonano rurociągi ze stali nierdzewnej, które zostały w pełni opomiarowane. Dla dokładnej analizy jakości ścieków dopływających do oczyszczalni zainstalowano sondę ph oraz automatyczną stację poboru próbek cieczy. Powietrze z budynku jest poddawane biofiltracji.

9 Do usuwania zawiesiny mineralnej używano piaskownika pionowego pierścieniowego, z którego piasek trafiał pod wpływem ciśnienia hydrostatycznego na poletko ociekowe. Konstrukcja poletka (na zdjęciu) została zaprojektowana, jako dwie prostokątne kwatery otwarte o łącznej powierzchni 35 m2. Eksploatacja poletka ociekowego polegała na wypełnianiu pulpą piaskową kolejnych kwater. Po napełnieniu poletka, piasek był usuwany ręcznie do kontenerów lub bezpośrednio na sprzęt transportowy. Zainstalowanie wysokowydajnych urządzeń do mechanicznego oczyszczania ścieków, znajdujących się w budynku sit, pozwoliło na usunięcie z ciągu technologicznego komory rozprężnej oraz piaskownika pionowego. W miejscu starego poletka ociekowego postawiono biofiltr powietrza (na zdjęciu), do którego są doprowadzane odory z następujących obiektów: zbiorniki retencyjno-uśredniajace, pompownia wewnętrzna ścieków, budynek sitopiaskowników oraz odtłuszczacz.

10 Biologiczne oczyszczanie ścieków zachodziło w komorach osadu czynnego połączonych z osadnikami wtórnymi (na zdjęciu) tworzącymi reaktor wielofunkcyjny. Metoda oczyszczania ścieków polegała na prowadzeniu w kolejnych komorach reaktora złożonych procesów biochemicznych w oparciu o niskoobciążony osad czynny połączony z tlenową stabilizacją osadu i biologicznym usuwaniem związków biogennych. Ścieki oczyszczone odprowadzane były za pośrednictwem koryt pilastych do odbiornika. W istniejącej części oczyszczalni gruntownej modernizacji poddano blok biologicznego oczyszczania. W zbiornikach komór nitryfikacji oraz denitryfikacji, a także defosfatacji wymieniono wszystkie zużyte urządzenia na nowe. Ponadto zamontowano pomosty ze stali nierdzewnej oraz sondy pomiarowe. W osadnikach wtórnych wymieniono wypracowane zgarniacze wraz z pomostami. Całość została wykonana z wysokiej jakości stali nierdzewnej.

11 Na powyższym zdjęciu przedstawiono zagęszczacz grawitacyjny osadu pracujący od 1994 roku. Urządzenie służyło do odpowiedniego zagęszczenia osadu przed ostatecznym odwodnieniem. W celu zmniejszenia uciążliwości zapachowej oraz w niewielkim stopniu zabezpieczenia konstrukcji stalowych przed korozją, obiekty bardziej narażone na kontakt ze ściekami surowymi tj. piaskownik, odtłuszczacz oraz zagęszczacz grawitacyjny osadu zostały przykryte deskami. Wszystkie istniejące obiekty oczyszczalni ścieków poddano gruntownemu remontowi. Konstrukcje betonowe zbiorników zostały dokładnie oczyszczone, uzupełniono ubytki w ścianach, a na całych powierzchniach położono powłoki ochronne. W celu zmniejszenia uciążliwości zapachowej obiekty tj.: zagęszczacze grawitacyjne osadu, odtłuszczacz, zbiornik osadu nadmiernego zostały przykryte, a powietrze z przestrzeni zamkniętej poddawane jest biofiltracji.

12 Budynek technologiczny, stanowiący zaplecze techniczno-socjalne dla oczyszczalni ścieków, został podzielony na trzy niezależne obszary pełniące różne funkcje techniczne tj.: zaplecze socjalne, zaplecze techniczne, zaplecze technologiczne. W części socjalnej znajdują się: pokój biurowy oraz śniadaniowy, szatnie dla pracowników oraz pomieszczenie sanitariów. Do obszaru technicznego zaliczamy: warsztat i magazyn podręczny, kotłownię, rozdzielnię oraz dyspozytornię. Zapleczem technologicznym są pomieszczenia stacji dmuchaw, mechanicznego odwadniania osadu oraz laboratorium oczyszczalni. W trakcie modernizacji, w dużym stopniu zmieniono budynek administracyjny. Nad warsztatem podręcznym wykonano nadbudowę oraz klatkę schodową. W istniejącej rozdzielni wydzielono pomieszczenie serwerowni, w której zainstalowano główne szafy sterownicze oczyszczalni ścieków. Dyspozytornię wyposażono w jednostki sterujące z wizualizacją przebiegu procesu oczyszczania. Istniejące pomieszczenia wyremontowano, natomiast cały budynek poddano termomodernizacji.

13 W części technologicznej budynku wyróżniono pomieszczenia stacji dmuchaw oraz mechanicznego odwadniania osadu (na zdjęciu). Zespół 3 dmuchaw rotacyjnych zlokalizowany był w pomieszczeniu stacji dmuchaw. W kolejnej części budynku znajdowała się stacja mechanicznego odwadniania osadu. Była to wirówka dekantacyjna o wydajności 6 m3/h połączona ze stacją roztwarzania polimeru. Do wyposażenia stacji należała także pompa śrubowa dostarczającą zagęszczony osad do urządzenia. W pomieszczeniu stacji dmuchaw zainstalowano 8 nowych dmuchaw obsługujących systemy napowietrzania reaktorów oraz zbiorników stabilizacji tlenowej osadu. W pomieszczeniu odwadniania i higienizacji osadu znajdują się dwie wirówki o łącznej wydajności 31 m3/h. Instalacja odwadniania została wyposażona w nowoczesną stację roztwarzania polielektrolitu, która umożliwia dokładne sterowanie ilością zużycia środka odwadniającego. Powietrze z bloku odwadniania i higienizacji osadu poddawane jest biofiltracji.