Transkrypt

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17 AKADEMIA GÓRNICZO HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie Dr hab. inż. Tomasz Moskalewicz Kraków, RECENZJA całokształtu dorobku naukowo-badawczego dr inż. AGNIESZKI TWARDOWSKIEJ ubiegającej się o uzyskanie stopnia naukowego doktora habilitowanego Recenzję niniejszą przygotowałem na zlecenie Dziekana Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH (pismo nr WIMiIP/b-3/16f/2015) w związku z powołaniem mnie w dniu , przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów, w skład komisji habilitacyjnej jako recenzenta (pismo nr BCK-VI-L-7498/15), w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego Pani dr inż. Agnieszki Twardowskiej. Recenzję opracowałem na podstawie dostarczonych mi wraz ze zleceniem, w formie elektronicznej i pisemnej: monografii pt. Nanostrukturalne powłoki z udziałem dwuborku tytanu do zastosowań przeciwzużyciowych, autoreferatu przedstawiającego opis dorobku i osiągnięć naukowych, kopii odpisu dyplomu nadania stopnia doktora nauk technicznych, wykazu opublikowanych prac naukowych oraz informacji o osiągnięciach dydaktycznych, współpracy naukowej i popularyzacji nauki. Oceny osiągnięć dokonałem stosując kryteria oceny ujęte w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego (Dz. U. Nr 196, poz. 1165) Akademia Górniczo-Hutnicza tel: Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej tmoskale@agh.edu.pl Al. A. Mickiewicza Kraków

18 1. Ogólna charakterystyka sylwetki naukowej Habilitantki Dr inż. Agnieszka Twardowska jest absolwentką Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Studia ukończyła w 1994 roku obroną pracy magisterskiej pt. Badania składu fazowego oraz wybranych właściwości fizykochemicznych magnetytu domieszkowanego magnezem uzyskując tytuł magistra inżyniera w specjalności inżynieria materiałowa. Promotorem pracy była dr Jadwiga Orewczyk. W dniu 1 października 1995 roku rozpoczęła studia doktoranckie na Wydziale Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH. Stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria materiałowa Habilitantka uzyskała w dniu 19 czerwca 2000 roku, po obronie rozprawy doktorskiej pt. Tworzenie struktury stopów na bazie Al-Li-Zr podczas krystalizacji w procesie laserowego spawania. Promotorem pracy był prof. dr hab. inż. Jan Kusiński. W dniu 28 czerwca 2000 roku praca doktorska została wyróżniona uchwałą Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH. W dniu 1 października 2000 roku dr inż. Agnieszka Twardowska została zatrudniona na stanowisku asystenta w Instytucie Techniki na Wydziale Matematyczno-Fizyczno- Technicznym Uniwersytetu Pedagogicznego (poprzednio Akademia Pedagogiczna) w Krakowie na czas nieokreślony, gdzie pracuje do chwili obecnej. W dniu 1 października 2001 roku została mianowana na stanowisko adiunkta. Od dnia jest zatrudniona na dwóch stanowiskach: adiunkta (1/2 etatu) oraz specjalisty naukowo-technicznego (1/2 etatu). 2. Charakterystyka dorobku naukowego Zainteresowania naukowe Habilitantki, w całym okresie Jej naukowej działalności po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych, skupiały się wokół różnych zagadnień z zakresu inżynierii materiałowej. Do najważniejszych z nich należy inżynieria powierzchni, a zwłaszcza zastosowanie wysokoenergetycznych wiązek (światła, jonów) w procesach wytwarzania powłok ochronnych oraz kształtowania ich mikrostruktury i właściwości. W opinii recenzenta, problemy badawcze związane z inżynierią powierzchni materiałów inżynierskich narażonych na zużycie ścierne podjęte do rozwiązania przez Habilitantkę odpowiadają aktualnym kierunkom badawczym inżynierii materiałowej. Problematyka ta jest niezwykle istotna z uwagi na szerokie zastosowanie stali i materiałów ceramicznych na różne narzędzia skrawające oraz części maszyn współpracujących w kontakcie ciernym ze stalą, zwłaszcza bez użycia cieczy chłodząco-smarujących. Zastosowanie nowoczesnych technologii inżynierii powierzchni (dwuwiązkowe rozpylanie wspomagane jonowo, ang. Double Beam Ion Beam Assisted Deposition DB IBAD i ablacja laserowa, ang. Pulsed Laser Deposition PLD) do wytworzenia nanostrukturalnych powłok z udziałem dwuborku tytanu z układów Ti-B oraz Ti-Si-C może umożliwić znaczną poprawę odporności tych materiałów na zużycie ścierne, a przez to polepszenie ich właściwości użytkowych, trwałości i niezawodności. Znaczna część osiągnięć naukowych Habilitantki jest związana z realizacją ośmiu projektów badawczych krajowych. W okresie po doktoracie dr inż. Agnieszka Twardowska prowadziła badania w ramach kilku projektów badawczych. W latach była 2

19 kierownikiem projektu badawczego MNiSW pt. Cienkie warstwy i powłoki na bazie Ti3SiC2 otrzymywane na podłożach ceramicznym i metalicznym metodami IBAD, PLD oraz metodą hybrydową PLD-IBAD i aktualnie jest kierownikiem projektu badawczego FNP współfinansowanego ze środków europejskich w ramach PO IG pt. Mono- and multilayer, multiphase coatings based on TiB2 for wear-resistant applications (projekt realizowany w latach ). Po uzyskaniu tytułu doktora nauk technicznych Habilitantka była współautorem 24 publikacji naukowych. 6 publikacji jest indeksowana w bazie Web of Science (WoS): w Journal of Materials Processing Technology, Journal of Trace and Microprobe Techniques, International Journal of Materials Research oraz w materiałach konferencyjnych: IOP Conference Series-Materials Science and Engineering, Proceedings of the Society of Photo- Optical Instrumentation Engineers i Nato Advanced Science Institute Series. 15 artykułów zostało opublikowane w czasopismach polskich, m.in. Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering, Archives of Materials Science and Engineering, Inżynieria Materiałowa, Kompozyty, Przegląd Spawalnictwa, Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis - Studia Technica, Konspekt i Mechanik. Ponadto Habilitantka jest autorką monografii, 3 rozdziałów w monografiach oraz współautorką zgłoszenia patentowego nr P , z dnia , Urząd Patentowy RP, tytuł wynalazku: Sposób nakładania powłoki Ti-B na podłoże ceramiczne Al2O3, powłoka Ti-B naniesiona na podłoże ceramiczne Al2O3 tym sposobem oraz wyroby ceramiczne, zwłaszcza narzędzia skrawające na bazie Al2O3 pokryte powłoką Ti-B, autorzy wynalazku: A. Twardowska, B. Rajchel, L. Jaworska, zgłaszający Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie). W pracach zbiorowych Habilitantka jest pierwszym autorem (ang. corresponding autor) w 20 publikacjach naukowych. Sumaryczny impact factor publikacji naukowych Habilitantki według listy Journal Citation Reports (JCR), zgodnie z rokiem opublikowania wynosi 1,77. Liczba cytowań wg WoS w dniu wynosi 13 (brak autocytowań). Indeks Hirscha opublikowanych publikacji według bazy WoS wynosi 2. Dorobek publikacyjny w czasopismach z listy JCR nie jest znaczący. Sytuację taką może częściowo tłumaczyć staranie się o uzyskanie patentu i powstrzymanie się od publikowania części wyników badań ujętych w zgłoszeniu patentowym. W opinii recenzenta Habilitantka powinna jednak podjąć starania publikowania wyników badań w czasopismach z listy JCR, co z kolei powinno skutkować większą cytowalnością publikacji. Do najważniejszych osiągnięć naukowych Habilitantki można zaliczyć: wykazanie ścisłego związku pomiędzy procesem zastosowanym do wytwarzania powłok typu Ti-B/Ti-Si-C, a ich budową, właściwościami mechanicznymi i tribologicznymi, wykazanie zależności naprężeń własnych występujących w systemie powłoka - podłoże od rodzaju techniki osadzania powłok z fazy gazowej (ablacja laserowa, dwuwiązkowe rozpylania wspomagane jonowo), określenie warunków wytwarzania powłok o budowie amorficznej lub amorficznokrystalicznej typu Ti-Si-C oraz Ti-B/Ti-Si-C na podłoża stalowe metodami PVD, przy 3

20 wykorzystaniu różnych procesów fizycznych: ablacji laserowej oraz rozpylania jonowego (metoda dwuwiązkowa), wytworzenie cienkich warstw i powłok amorficznych a-tibx oraz nanokompozytowych nc-tib2/a-tibx (w których dwuborek tytanu występuje w postaci nanokrystalitów rozproszonych w amorficznej osnowie a-tibx), o różnym udziale objętościowym fazy TiB2, wytworzenie cienkich warstw typu a-tixsiyc na podłożu stalowym, zastosowanie ich, jako warstwa przejściowa w powłokach złożonych typu Ti-B/Ti-Si-C, wykazanie korzystnego wpływu reakcji tribo-chemicznych zachodzących pomiędzy powłoką z układu Ti-B, a atmosferą obróbki stali, prowadzonej z dużymi szybkościami skrawania bez użycia cieczy-chłodząco smarujących, na zwiększenie odporności na zużycie ostrz narzędzi korundowych z taką powłoką, wykazanie korzystnego wpływu powłoki typu Ti-B na właściwości mechaniczne i tribologiczne płytek korundowych - dwukrotne zwiększenie twardości oraz trwałości narzędzi o 50%, opracowanie warunków wytwarzania powłok Ti-B tzw. samoadaptujących się na podłożu Al2O3, przeznaczonych do obróbki stali i żeliw oraz stopów Al z dużymi prędkościami skrawania, bez użycia cieczy chłodząco-smarujących (zgłoszenie patentowe P ). 3. Ocena monografii pt: Nanostrukturalne powłoki z udziałem dwuborku tytanu do zastosowań przeciwzużyciowych składającej się na habilitację Monografia pt. Nanostrukturalne powłoki z udziałem dwuborku tytanu do zastosowań przeciwzużyciowych autorstwa Pani dr inż. Agnieszki Twardowskiej została wydana w 2014 roku przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w serii Prace Monograficzne, nr 706. W monografii przedstawiono zależności między procesem wytwarzania powłok typu Ti-B oraz Ti-B/Ti-Si-C, a ich mikrostrukturą i właściwościami. Głównym celem badań opisanych w monografii było określenie optymalnych warunków wytwarzania takich powłok, które ze względu na mikrostrukturę, właściwości mechaniczne, tribologiczne oraz przyczepność do podłoży stalowych i ceramicznych mogą być wykorzystywane do wysokowydajnej obróbki skrawaniem, prowadzonej bez użycia cieczy chłodząco-smarujących, jak również do poprawy właściwości tribologicznych powierzchni współpracujących części maszyn. Istotnym elementem monografii jest przedstawienie wyników licznych badań doświadczalnych z zakresu wytwarzania i charakteryzacji powłok mających charakter zarówno poznawczy, jak i aplikacyjny. Łączna objętość monografii to 173 strony. Monografia jest przejrzysta. Podzielona jest na szereg rozdziałów: od Autorki, wprowadzenie, przegląd literatury stanu zagadnienia dotyczący powłok przeciwzużyciowych, otrzymywania powłok przeciwzużyciowych z fazy gazowej oraz wybranych metod charakterystyki powłok nanostrukturalnych, przedmiot badań, metodyka badań, wyniki badań (obejmujące trzy rozdziały: nanostrukturalne powłoki 4

21 z udziałem dwuborku tytanu otrzymywane na podłożu stalowym metodą dwuwiązkową IBAD, powłoki nanostrukturalne z udziałem dwuborku tytanu otrzymywane na podłożu stalowym metodą ablacji laserowej, nanostrukturalne powłoki typu Ti-B otrzymywane metodą dwuwiązkową IBAD na podłożu ceramicznym na bazie Al2O3), wnioski, literatura (110 pozycji, w tym 3 ze współautorstwem Habilitantki), streszczenie w języku angielskim oraz spis rysunków i tabel. Autorka zamieściła także wykaz ważniejszych skrótów i symboli używanych w monografii. Rozdział Od Autorki (3 strony) jest częściowo streszczeniem monografii. Habilitantka przedstawiła krótkie streszczenie poszczególnych rozdziałów. Na końcu rozdziału zamieściła podziękowania. W rozdziale Wprowadzenie (3 strony) Autorka uzasadniła konieczność realizacji badań nanostrukturalnych powłok na osnowie dwuborku tytanu w aspekcie zastosowania ich jako materiały na narzędzia skrawające. W opinii recenzenta dobór badanych materiałów jest poprawny i odzwierciedla zainteresowania naukowe Habilitantki. W rozdziale 1 Powłoki przeciwzużyciowe (18 stron) scharakteryzowano twarde materiały stosowane na powłoki na narzędzia skrawające, m.in. Ti2B, SiC, Ti3SiC2 oraz powłoki samoadaptujące się, a także smary stałe stosowane w powłokach i obniżające tarcie w strefie kontaktu obrabianego materiału z narzędziem. Rozdział 2 Otrzymywanie powłok przeciwzużyciowych z fazy gazowej (12 stron) - opisano metody wytwarzania powłok nanostrukturalnych. Habilitantka szczególną uwagę zwróciła na metody stosowane do wytwarzania powłok typu Ti-B oraz Ti-Si-C. Przedstawiono metody chemiczne CVD oraz metody fizyczne PVD (rozpylanie jonowe i ablację laserową). W rozdziale 3 Wybrane metody charakterystyki powłok nanostrukturalnych (15 stron) przedstawiono metody badań wiązań chemicznych i składu fazowego cienkich warstw (spektroskopia Ramana i spektroskopia fotoelektronów wzbudzonych promieniowaniem rentgenowskim XPS). W drugiej części rozdziału opisano metody badań właściwości mechanicznych i tribologicznych materiałów obrobionych powierzchniowo (próba nanoindentacji, ocena przyczepności powłok do podłoża i badania tarciowo-zużyciowe w styku kula-tarcza). W kolejnych rozdziałach 4-8 Habilitantka przedstawiła wyniki i analizę badań eksperymentalnych mikrostruktury i właściwości powłok przeciwzużyciowych z udziałem TiB2 typu Ti-Si-C, Ti-B/Ti-Si-C oraz Ti-B. Rozdział 4 Przedmiot badań (12 stron) zawarto uzasadnienie wyboru materiałów powłok (tarcze Ti-Si-C oraz TiB2) i materiałów podłoży (stal X2CrNiMo , korund α-al2o3). Podano składy chemiczne i właściwości tych materiałów. Opisano dobór parametrów procesów wytwarzania powłok za pomocą dwuwiązkowego rozpylania wspomaganego jonowo DB IBAD oraz ablacji laserowej PLD. Rozdział 5 Metodyka badań (3 strony) opisano metody badań stosowane przez Autorkę do analizy mikrostruktury i wybranych właściwości powłok na stali X2CrNiMo i korundzie α-al2o3. 5

22 W rozdziale 6 Nanostrukturalne powłoki z udziałem dwuborku tytanu otrzymywane na podłożu stalowym metodą dwuwiązkową IBAD (33 strony) zamieszczono wyniki badań mikrostrukturalnych, właściwości mechanicznych (twardość i moduł Younga), tribologicznych i naprężeń własnych powłok z układów Ti-Si-C oraz Ti-B/Ti-Si-C wytworzonych na podłożu stalowym metodą dwuwiązkową IBAD. Przedstawiono analizę wyników badań i podsumowanie. W rozdziale 7 Powłoki nanostrukturalne z udziałem dwuborku tytanu otrzymywane na podłożu stalowym metodą ablacji laserowej (30 stron) Autorka przedstawiła wyniki badań mikrostrukturalnych, przyczepności powłok do podłoża, właściwości mechanicznych (twardość i moduł Younga), tribologicznych i naprężeń własnych powłok Ti-Si-C oraz Ti-B/Ti-Si-C (powłoki jednowarstwowe i czterowarstwowe) wytworzonych na podłożu stalowym metodą ablacji laserowej. Podobnie jak w rozdziale 6 przedstawiono analizę wyników badań i ich podsumowanie. W rozdziale 8 Nanostrukturalne powłoki typu Ti-B otrzymywane metodą dwuwiązkową IBAD na podłożu ceramicznym na bazie Al2O3 (12 stron) zamieszczono wyniki badań mikrostruktury oraz wpływu powłoki Ti-B wytworzonej metodą dwuwiązkową IBAD na właściwości mechaniczne, tribologiczne oraz skrawne spieków ceramicznych Al2O3. Na uwagę zasługują wyniki badań użytkowych ostrzy wymiennych korundowych płytek skrawających z powłoką Ti-B w warunkach toczenia na sucho. Rozdział 9 Wnioski (4 strony). W opinii recenzenta to raczej podsumowanie. Dokonano podsumowania wyników badań własnych, sformułowano pięć wniosków oraz wskazano możliwości i potrzeby dalszych badań nad wytwarzaniem nanostrukturalnych powłok z udziałem dwuborku tytanu. Poziom monografii oceniam pozytywnie. Przedstawiona monografia Nanostrukturalne powłoki z udziałem dwuborku tytanu do zastosowań przeciwzużyciowych jest znaczącą pozycją poszerzającą wiedzę z zakresu opracowania twardych powłok ochronnych stosowanych na narzędzia skrawające do wysokowydajnej obróbki bez użycia cieczy chłodząco-smarujących. Niewątpliwie oprócz Habilitantki przyczynili się do tego także recenzenci prof. dr hab. inż. Jan Kusiński z Akademii Górniczo-Hutniczej i prof. dr hab. inż. Jerzy Morgiel z Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej Polskiej Akademii Nauk oraz redaktor monografii. Monografia obejmuje bogaty materiał eksperymentalny z zakresu wytwarzania powłok metodą dwuwiązkową IBAD oraz metodą ablacji laserowej PLD, charakterystyki ich mikrostruktury i właściwości. Zamieszczone wyniki badań i ich analiza wymagały od Autorki dużej wiedzy z zakresu inżynierii materiałowej, znajomości wielu metod badawczych i umiejętności eksperymentalnych. Habilitantka biegle zna zagadnienia inżynierii powierzchni. Do słabszych stron monografii zaliczam: - sporadyczne zastosowanie dyfrakcji elektronów do opisu mikrostruktury powłok (identyfikacji faz), pomimo że Autorka przedstawia wiele badań wykonanych za pomocą transmisyjnej mikroskopii elektronowej, - ilościowa analiza pierwiastków lekkich (m.in. węgla, rozdział 6) metodą EDS, 6

23 - nie przedstawiono wyników badań przyczepności do podłoża powłok Ti-Si-C (rozdział 6), co uniemożliwia czytelnikowi monografii porównanie ich z innymi powłokami opisanymi w monografii. Autorka nie ustrzegła się również błędów edytorskich (np. oznaczenia materiałów, podwójne cytowanie literatury, błędny tytuł rozdziału i inne) i językowych, które przekazałem bezpośrednio Autorce. Przedstawione uwagi nie pomniejszają mojej pozytywnej oceny monografii. Podsumowując, wyniki badań eksperymentalnych i ich analiza przedstawione w monografii pt. Nanostrukturalne powłoki z udziałem dwuborku tytanu do zastosowań przeciwzużyciowych realizowane przez Habilitantkę po otrzymaniu stopnia doktora nauk technicznych są interesujące i stanowią istotny wkład dla rozwoju dyscypliny naukowej Inżynieria materiałowa. Osiągnięciem naukowym jest opracowanie i wytworzenie nanostrukturalnych powłok z udziałem dwuborku tytanu zwiększających odporność podłoży stalowych i korundowych na zużycie ścierne, przeznaczonych do ochrony ostrz narzędzi skrawających i powierzchni elementów współpracujących w kontakcie ciernym ze stalą bez użycia cieczy chłodząco-smarujących. W ocenie recenzenta dorobek naukowy Habilitantki dotyczący nanostrukturalnych powłok z udziałem dwuborku tytanu jest oryginalny i wartościowy, jednocześnie spełnia wymagania stawiane Kandydatom ubiegającym się o stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych. 4. Ocena osiągnięć w zakresie dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej i krajowej Charakterystyka dorobku dydaktycznego Działalność dydaktyczno-wychowawcza Habilitantki związana jest głównie z nauczaniem na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Technicznym Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie na następujących kierunkach: Wychowanie techniczne (studia stacjonarne), Edukacja Techniczno-Informatyczna (studia stacjonarne i niestacjonarne I stopnia licencjackie), studia uzupełniające II stopnia (magisterskie), Ochrona Środowiska (studia stacjonarne i niestacjonarne I stopnia), Wzornictwo (studia stacjonarne I stopnia), Fizyka, na specjalności Fizyka z Inżynierią Materiałową (studia stacjonarne uzupełniające II stopnia magisterskie). Dr inż. Agnieszka Twardowska opracowała autorskie programy oraz prowadziła zajęcia dydaktyczne z licznych przedmiotów (w formie wykładów, ćwiczeń rachunkowych i projektowych oraz laboratoriów): Grafika inżynierska, Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn, 7

24 Instrumentalne metody badawcze, Fizyko-chemiczne podstawy procesów technologicznych, Nanotechnologie, Pracownia technologiczna, Nanotechnologia w technice, Podstawy inżynierii powierzchni, Rysunek techniczny i planistyczny, Pompy ciepła, Grafika inżynierska i podstawy konstrukcji maszyn. Habilitantka była również wykonawcą w projekcie pt. Rozwój potencjału dydaktycznego Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie realizowanym w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W ramach realizacji tego projektu była wykonawcą w trzech zadaniach: Uruchomienie nowego kierunku - Ochrona środowiska, Uruchomienie nowej specjalizacji - Fizyka z elementami inżynierii materiałowej, Uruchomienie studiów podyplomowych - Odnawialne źródła energii. Była promotorem: 6 prac magisterskich, 4 prac inżynierskich i 2 prac licencjackich. Od 2014 roku jest pomocniczym opiekunem naukowym studentki II roku studiów doktoranckich mgr inż. Magdaleny Mędrali. Do osiągnięć wychowawczych Habilitantki należy zaliczyć opiekę nad rocznikami studentów zarówno studiów stacjonarnych, jak i niestacjonarnych w charakterze opiekuna roku. Działalność dydaktyczną Habilitantki oceniam pozytywnie. Działalność związana z popularyzacją wiedzy technicznej Habilitantka popularyzuje wiedzę techniczną dotyczącą projektowania materiałów konstrukcyjnych w społeczności akademickiej Uniwersytetu Pedagogicznego. Organizowała wycieczki najstarszych roczników studiów i swoich dyplomantów do renomowanych jednostek naukowych (Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania, Instytut Fizyki Jądrowej PAN, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie), a także zakładów produkcyjnych i laboratoriów. Była organizatorką wycieczek do placówek muzealnych, wystawienniczych związanych z inżynierią materiałową (Targi Eurotool 2013 i 2014, Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie, Laboratorium Muzeum Archeologicznego, Armatura Kraków S.A.), ale także spoza tej dziedziny (Viessmann Mysłowice, Park Doświadczeń w Krakowie, Herz w Wieliczce). Wygłosiła wykłady na zaproszenie w ramach seminarium IZTW w 2014 i 2015 roku, towarzyszącym międzynarodowym targom LASERexpo, ExpoCutting w Centrum konferencyjno-targowym Silesia-Expo w Sosnowcu. Jest także autorką publikacji o charakterze popularno-naukowym w czasopiśmie Konspekt. 8

25 Współpraca krajowa i międzynarodowa W 2013 roku odbyła dwukrotnie staż naukowy zagraniczny w Uniwersytet Konstantyna Filozofa, Nitra, Słowacja oraz staże naukowe krajowe w Akademii Górniczo-Hutniczej, Kraków i Instytucie Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN w Krakowie. Podczas tych staży Habilitantka doskonaliła swoje kwalifikacje w zakresie dydaktyki przedmiotów technicznych, a także inżynierii powierzchni, zastosowania wiązki laserowej w procesach obróbki cieplnej i w procesach spajania materiałów oraz wykonywała badania materiałów za pomocą transmisyjnej mikroskopii elektronowej oraz rentgenowskiej analizy fazowej. Od 2005 roku współpracuje z pracownikami Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie, a także Instytutu Zaawansowanych Technologii Wytwarzania w Krakowie w zakresie wytwarzania materiałów ceramicznych w postaci zarówno próbek masywnych, jak i powłok. Ponadto, Habilitantka uczestniczyła w 23 krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych, podczas których wygłosiła 14 referatów i zaprezentowała 16 plakatów podczas sesji posterowych. Podsumowując z analizy dostarczonych materiałów wynika, że Habilitantka współpracuje z naukowcami z wielu ośrodków krajowych i ośrodka zagranicznego. Jej współpracę naukową oceniam pozytywnie. Działalność organizacyjna W 2014 roku była członkiem komitetu organizacyjnego VIth International Conference of Engineering and Computer Sciences ECSE 14. Jest członkiem licznych krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (PTM), Polskiego Towarzystwa Ceramicznego PTCer, Polskiego Towarzystwa Mikroskopii (PTMi), Federation of the European Materials Societies (FEMS), International Ceramic Federation (ICF), European Ceramic Society (ECS), European Microscopy Society (EMS) oraz International Federation of Societies for Microscopy (IFSM). Uczestniczyła w licznych pracach organizacyjnych na rzecz Instytutu Techniki Uniwersytetu Pedagogicznego. Doprowadziła do odnowienia wyposażenia pracowni Zapisu Konstrukcji oraz Podstaw Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn. Miała udział w modernizacji sali dydaktycznej, zaprojektowała wyposażenie sali i nadzorowała jej modernizację. Uczestniczyła w staraniach dotyczących wyboru i zakupu stanowisk komputerowych dla studentów, wyposażonych w profesjonalne oprogramowanie wspomagające projektowanie oraz bazę polskich norm. Współtworzyła laboratorium do badań nieniszczących materiałów w Instytucie Techniki. Była inicjatorką i jest koordynatorem współpracy Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie z firmą Viessmann sp z o.o. w zakresie studenckich praktyk dyplomowych oraz współpracy nad modernizacją laboratorium odnawialnych źródeł energii. Ponadto wielokrotnie angażowała się w opracowanie planów studiów i ich dostosowanie do standardów kształcenia, przygotowywała dokumentację wniosków o utworzenie 9

26