RECHOTEK 1-2 LIPCA GODZ Pełna niezwykłych przygód i znakomitego. humoru animowana opowieść o najbardziej

Transkrypt

1 1-2 LIPCA GODZ RECHOTEK Ribbit Malezja 2014, 85 min. reżyseria: Chuck Powers scenariusz: Amir Hafizi, Chuck Powers muzyka: Edry Abdul Halim Pełna niezwykłych przygód i znakomitego humoru animowana opowieść o najbardziej kumatej żabce świata! Wielka podróż czasem zaczyna się od żabiego skoku. Rechotek jest żabą, która przeżywa kryzys tożsamości nie lubi skakać i nie znosi niczego, co wiąże się z wodą. Wraz ze swoim najlepszym przyjacielem latającą wiewiórką wyrusza przez amazońską dżunglę w poszukiwaniu swego miejsca w życiu. Na swej drodze spotkają całą plejadę najbardziej barwnych zwierzątek, jakie można sobie wyobrazić. Kłopoty zaczną się, gdy Rechotek uwierzy, że jest zaklętym w żabę ludzkim księciem i za wszelką cenę postanowi znaleźć księżniczkę, która odczaruje go pocałunkiem. Tylko jak tu w dżungli znaleźć księżniczkę?

2 1-2 LIPCA GODZ TAXI - TEHERAN Taxi Iran 2015, 82 min. reżyseria: Jafar Panahi scenariusz: Jafar Panahi obsada: Jafar Panahi, Hana Saeidi Nagrodzone Złotym Niedźwiedziem "Taxi- Teheran" Jafara Panahiego jest jak audiowizualna pocztówka z Iranu. Podróżujący po Teheranie jako taksówkarz reżyser na przykładzie kolejnych pasażerów z humorem pokazuje nam absurdy i grozę życia w jego ojczyźnie. Chociaż pojawia się tu dosadna krytyka instytucji cenzury czy opresyjnego systemu, film przepełniony jest miłością do perskiej kultury i Irańczyków. Dzięki niemu dowiadujemy się na temat Iranu więcej prawdy niż z mediów w ostatniej dekadzie. Chociaż stolicę Iranu od stolic krajów Zachodu różni krąg kulturowy i uwikłanie religii w prawo, to jednak z filmów twórcy "Taxi Teheran" jasno wynika, że nie mają one decydującego wpływu na postępowanie i życie bohaterów. Ten i wiele innych stereotypów zostaje w jego twórczości wielokrotnie obalonych. Nie inaczej jest i w najnowszym filmie, w którym reżyser ustawia kamerę na desce rozdzielczej taksówki, a sam udaje kierowcę samochodu. Do jego auta wsiadają teherańczycy młodzi i starzy, kobiety i mężczyźni, przedstawiciele klasy średniej i klasy robotniczej. Każdy ma coś do powiedzenia. Jedni mówią z sensem, inni bez. Jedni chwalą, drudzy ganią. Jedni snują marzenia, drudzy litanię narzekań. Panahi znów stworzył film stojący na pograniczu fabuły i dokumentu, ale nie jest to stanie w rozkroku. Profesjonalni aktorzy grają tu obok naturszczyków, sam reżyser zostaje wielokrotnie zdemaskowany przez swoich pasażerów, komedia miesza się z dramatami, a film kradnie twórcy jego siostrzenica Hana Saeidi, która pakuje się do taksówki, by podyskutować z wujkiem o cenzurze. /Artur Zaborski, Dziennik Gazeta Prawna/

3 1-2, 5 LIPCA GODZ LIPCA GODZ MANGLEHORN USA 2014, 97 min. reżyseria: David Gordon Green scenariusz: Paul Logan muzyka: Explosions in the Sky, David Wingo zdjęcia: Tim Orr obsada: Al Pacino, Holly Hunter, Harmony Korine, Chris Messina, Marisa Varela Angelo Manglehorn nigdy nie pogodził się z utratą kobiety, która była miłością jego życia. Żyje samotnie, pogrążony we wspomnieniach, większą bliskość czując do swojego kota niż do ludzi, których spotyka na co dzień. Przed laty sprowadził się do małego miasteczka, gdzie niewielu mieszkańców zna tajemnice z jego przeszłości. Jedyne osoby, z którymi utrzymuje sporadyczne kontakty, to zajęty karierą syn oraz zamieszany w podejrzane interesy dawny uczeń. Raz w tygodniu Manglehorn celebruje swój mały rytuał: odwiedza lokalny bank, w którym pracuje intrygująca go kobieta. Para samotników nawiązuje nić porozumienia, ale gdy dzielący ich dystans zacznie maleć, Manglehorn niespodziewanie znajdzie się na emocjonalnym rozdrożu. Będzie zmuszony dokonać wyboru między bezpiecznym życiem w cieniu przeszłości, a nieznanym, które może przynieść każdy nowy dzień. David Gordon Green, jeden z najciekawszych amerykańskich reżyserów młodego pokolenia, zasłynął z kameralnych filmów wyróżniających się wyobraźnią i wrażliwością. Tym razem z legendarnego aktora, pamiętanego z ról w Ojcu chrzestnym czy Zapachu kobiety, udało mu się wydobyć poruszającą i pełną ciepła kreację, bazującą na niuansach i detalach. Manglehorn jest niczym późne piosenki Leonarda Cohena, co więcej, głos Ala Pacino do złudzenia przypomina głęboki bas piosenkarza. To poruszający portret skrywającego uczucia mężczyzny, któremu życie postanowiło dać jeszcze jedną szansę.

4 3, 8-9 LIPCA GODZ LIPCA GODZ NOCTURNA Francja, Hiszpania 2007, 88 min. reżyseria: Víctor Maldonado, Adrià Garcia scenariusz: Víctor Maldonado, Adrià Garcia, Teresa Vilardell muzyka: Nicolas Errèra film w wersji z polskim dubbingiem W sierocińcu dni mijają bardzo spokojnie. Co innego noce... Tim wprawdzie bardzo się ich boi, ale to właśnie wtedy może robić to, co najbardziej lubi - obserwować światło gwiazd. Pewnego razu spostrzega, że jego ulubiona gwiazda zniknęła. Mimo strachu wychodzi na dach budynku, ale nadal nigdzie nie może jej znaleźć. Co gorsza, znikają również kolejne! Zdesperowany nie wie, co robić i już wie, że na pewno nie zaśnie. To z kolei bardzo niecierpliwi Pasterza Kotów, jego zadaniem jest pilnowanie spokojnego snu dzieci. Próbuje położyć chłopca do łóżka, jednak ten namawia go, by wspólnie spróbowali rozwiązać zagadkę znikających gwiazd. Wyruszają razem w niezwykłą podróż po nocnym świecie, który jest zupełnie inny niż ten, który widzimy za dnia... Niezwykła to animacja, która budzi podziw nie tylko oryginalnie wymyślonym w detalach, nocnym mikroświatem, ale przede wszystkim sposobem, w jaki o nim opowiada. Nie ma tu prostej zgrywy (choć nie brakuje subtelnych żartów), tanich strachów ani emocjonalnych szantażów - dzieci traktowane są tu (a to rzadkość) serio, stopniowo wtajemniczane w kolejne sekrety Nocturny, w bohaterów (z których większość okazuje się nie tym, kim wydają się z początku), wreszcie w wewnętrzny świat Tima. Inaczej mówiąc, więcej tu z Burtona niż Disneya, więcej z "Koraliny" niż z "Aut". /Paweł T. Felis, Gazeta.pl/

5 3-4 LIPCA GODZ , 8-9 LIPCA GODZ STREFA NAGOŚCI Nude Area Holandia, Polska 2014, 73 min. reżyseria: Urszula Antoniak scenariusz: Urszula Antoniak muzyka: Paweł Mykietyn, Ethan Rose zdjęcia: Piotr Sobociński Jr. obsada: Sammy Boonstra, Imaan Hammam, Benjamin de Wit, Rachelle Elbertse Strefa nagości to zmysłowa opowieść o zauroczeniu i uwodzeniu. Dwie piętnastoletnie dziewczyny, Europejka i Arabka, rozpoczynają erotyczną grę, w której trudno powiedzieć, kto jest uwodzicielem, a kto ofiarą. Piękna Arabka w muzułmańskiej chustce emanuje niewinnością. Tajemnica, jaką skrywa, rozpala wyobraźnię wyrafinowanej holenderskiej nastolatki z bogatej dzielnicy. Dziecięce okrucieństwo i sensualność, sny i rzeczywistość mieszają się ze sobą i uzupełniają nawzajem. Dyskurs miłosny między bohaterkami odbywa się bez słów, a tylko w spojrzeniach i gestach. Strefa nagości zaczęła się od jednego obrazu. Byłam w żeńskim klubie fitness w Amsterdamie. W strefie nagości z prysznicami, saunami, ujrzałam grupę Europejek, kobiet i dziewcząt, wszystkich nagich, a wśród nich trzy Arabki, również nagie, lecz z chustami na głowach. Europejki były tylko pozornie spokojne i beztroskie. Czuły na sobie wzrok innych, miały poczucie wstydu. Arabki natomiast stały, śmiały się i rozmawiały ze sobą, jakby koncepcja zawstydzenia w ogóle nie dotyczyła ich nagich ciał, tak naturalnych i pełnych wdzięku. Ich włosy, które w kulturze arabskiej mają znaczenie erotyczne, były zakryte. Ten obraz był jak piktogram różnic kulturowych, różnic pomiędzy dwoma wersjami erotyzmu. /Urszula Antoniak, reżyserka/

6 8-9, 12 LIPCA GODZ LIPCA GODZ TWARZ ANIOŁA The Face of an Angel Hiszpania, Wielka Brytania, Włochy 2014, 100 min. reżyseria: Michael Winterbottom scenariusz: Paul Viragh muzyka: Harry Escott zdjęcia: Hubert Taczanowski obsada: Daniel Brühl, Kate Beckinsale, Lucy Cohu, Cara Delevingne, Genevieve Gaunt Sensacyjna historia brutalnego morderstwa młodej studentki, pokazana z perspektywy dziennikarskiego śledztwa i procesu, w którym media wydały wyrok na długo przed sądem. Cara Delevingne modelka i celebrytka oraz Daniel Brühl i Kate Beckinsale w rolach głównych. Zanim powstał film, o tej historii było głośno na całym świecie. Prasa pisała, że jest w niej wszystko, czego potrzebuje dobry kryminał: morderstwo, miłość, seks, narkotyki, piękna podejrzana i kontrowersyjny prokurator snujący teorie satanistycznej orgii seksualnej, która miała doprowadzić do śmierci niewinnej dziewczyny. Dla reżysera punktem wyjścia był świat, który spotkał świat śledztwa, procesu i mediów. Szukał odpowiedzi na pytanie: dlaczego przypadki takie, jak ten, tak mocno działają na wyobraźnię? Sprawa Meredith Kercher była tego ekstremalnym przykładem. Powstało ponad kilkanaście książek na ten temat, oczywiście niekończące się artykuły w gazetach i informacje w wiadomościach telewizyjnych, powstały filmy telewizyjne, programy dokumentalne. Jak zauważył Witerbottom: to skrajny przykład tego, co nieustannie dzieje się wokół nas. Ludzie spędzają bardzo dużo czasu na oglądaniu lub czytaniu o przestępstwach, przemocy, w szczególności tej seksualnej. Dlatego pomyślałem, że może warto o książce Barbie Nadeau, z Barbie jako postacią, zrobić film, który pomoże nam wszystkim zastanowić się, dlaczego tematom zbrodni poświęcamy tyle uwagi i czasu, dlaczego tak nas to pociąga, fascynuje, oburza, porusza i angażuje?

7 10, LIPCA GODZ LIPCA GODZ MOJA MAMA JEST W AMERYCE I SPOTKAŁA BUFFALO BILLA Ma maman est en Amérique, elle a rencontré Buffalo Bill Francja 2013, 75 min. reżyseria: Thibaut Chatel, Marc Boreal scenariusz: Stéphane Bernasconi, Jean Regnaud muzyka: Fabrice Aboulker film z polskim dubbingiem Moja mama jest w Ameryce i spotkała Buffalo Billa to wyjątkowa animacja. Nie tylko ze względu na warstwę wizualną, ale i na temat dotyczący problemów w życiu dziecka i oswojeniu się z informacją o odejściu kogoś bliskiego. Film wielokrotnie nagradzany na festiwalach dla dzieci w niezwykły i dostosowany do wieku małych widzów sposób porusza tematy trudne, ale i niezwykle istotne. Jeanem opiekuje się niania i zapracowany tata. Chłopiec nie wie, że jego mama nie żyje. Bliscy utrzymują go w przekonaniu, że jest w podróży. Aby prawda nie wyszła na jaw, przyjaciółka Jeana wysyła do niego pocztówki. Dziewczynka, podając się za jego mamę, opisuje wakacyjne przygody i pełne niesłychanych wydarzeń sytuacje. Jean rozpoczyna naukę w szkole stawia czoła nowym problemom. Z czasem musi również oswoić się ze smutną prawdą o odejściu mamy. Film dla całej rodziny. Opowieść o relacjach między dziećmi i dorosłymi, przyjaźni i wyzwaniach stojących przed najmłodszymi. "Moja mama jest w Ameryce" porusza tak wiele tematów związanych z dorastaniem, że powinna wejść do kanonu lektur przeznaczonych dla rodziców (o ile kiedykolwiek taki powstanie). (...) Pozytywny efekt dają też piękne kompozycje doświadczonego w produkcjach dla dzieci Fabrice'a Aboulkera bardzo subtelne i klimatyczne. W "Moja mama..." nie ma zresztą żadnych elementów sztucznie pobudzających uwagę widzów kolorystyka jest stonowana, a fabuła całkowicie przyziemna. To wcale nie znaczy jednak, że dzieciom francuska animacja się nie spodoba. Mali widzowie w przygodach Jeana odnajdą własne doświadczenia, a do tego wyciągną z historii francuskiego chłopca kilka mądrych lekcji. Oby ich rodzice zrobili to samo. /Dorota Kostrzewa, Filmweb/

8 10-11 LIPCA GODZ , LIPCA GODZ RANDKA Z KRÓLOWĄ A Royal Night Out Wielka Brytania 2015, 97 min. reżyseria: Julian Jarrold scenariusz: Trevor De Silva, Kevin Hood muzyka:paul Englishby obsada: Sarah Gadon, Bel Powley, Jack Reynor, Rupert Everett, Emily Watson W Jak zostać królem poznaliście ich ojca, teraz czas, żeby podejrzeć jak żyją księżniczki. W nowej komedii o rodzinie królewskiej zobaczycie kulisy nocnej eskapady dwóch nastoletnich księżniczek, z których jedna Elżbieta II, rządzi teraz Wielką Brytanią. Randka z królową to nieopowiedziana dotąd historia pierwszej miłości Elżbiety II. Historia, która wreszcie ujrzała światło dziennie jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. W pewną majową noc dziewczyny będą bawić się na największej imprezie w historii Londynu i zrobią wszystko, czego zabrania dworska etykieta. Elżbieta zakocha się po raz pierwszy, a Małgorzata, jak zauważył The Hollywood Reporter zapisze się w historii jako Lindsay Lohan rodziny królewskiej. Elżbieta i jej młodsza siostra Małgorzata wymykają się z oficjalnego przyjęcia w hotelu Ritz w Londynie. Podekscytowane ruszają w miasto. Kiedy Małgorzata znika w tłumie wraz z grupą świętujących kapitanów marynarki, Elżbieta wpada (dosłownie!) w ramiona młodego lotnika Jacka. Zderzenie odmiennych światów tej nietypowej pary doprowadza do serii zabawnych pomyłek. Szczególnie, że Jack nie wie kim jest Elżbieta, ona zaś nie zna jego tajemnicy. Próbując odnaleźć Małgorzatę, jednocześnie uciekają przed dwoma wysłannikami Królewskiej Gwardii. Utrzymana w doskonałym tonie i rytmie Randka z królową jest pierwszorzędną tragikomedią i znakomitą opowieścią o dojrzewaniu. ( ) jako rozrywka film jest jednym z lepszych osiągnięć tego roku. (Stuff)

9 15-16 LIPCA GODZ LIPCA GODZ IDOL Danny Collins USA 2015, 106 min. reżyseria: Dan Fogelman scenariusz: Dan Fogelman muzyka: Ryan Adams, Theodore Shapiro zdjęcia: Steve Yedlin obsada: Al Pacino, Annette Bening, Jennifer Garner, Bobby Cannavale, Christopher Plummer Danny Collins był kiedyś piękny i młody. Teraz jest już tylko piękny. I odcina kupony od swej piosenkarskiej kariery. Wciąż żyje szybko, nadużywa ile się da i zadaje się z nieprzyzwoicie młodymi kobietami. Gdy odkryje list napisany do niego 40 lat temu przez samego Johna Lennona, postanowi dać sobie jeszcze jedną szansę. Rzuci scenę, zbyt młodą kochankę i większość innych używek, by zaszyć się w małym hotelu i zacząć pisać nowe piosenki. Choć okaże się to trudniejsze niż myślał, uświadomi mu, że jeszcze nie jest za późno, by zejść na ziemię i spróbować zrealizować młodzieńcze marzenia, poznać kobietę swego życia, a przede wszystkim odszukać nigdy niewidzianego dorosłego syna. To kino dla dorosłego widza, które potrafi rozbawić, ale także wywołać w kącie oka niejedną łzę (...). Każda scena, nawet najbardziej dramatyczna, posiada mniej lub bardziej wyraźne ślady humoru. Lubię opowieści o prawdziwych ludziach, o wywiązywaniu się dialogu między różnymi osobami, o rodzinie itp. Uwielbiam także oglądać historie ludzi, którzy dostają od losu drugą szansę. Uważam, że w dzisiejszych czasach kręci się coraz mniej takich filmów, co jest ogromnym błędem. Mam nadzieję, że Idola jak najwięcej osób obejrzy w kinach. Napisałem ten scenariusz dla bardziej wyrobionej publiczności, dla widzów, którzy podzielają moją miłość do filmów, w szczególności tego typu obrazów, które kręci się coraz rzadziej. Największym komplementem, jaki mógłbym w tym przypadku usłyszeć, byłoby proste: Zakochałem/zakochałam się w twoim filmie. Nic więcej mi nie potrzeba. Chciałem zapewnić widzom dwie przyjemne godziny w kinie. /Dan Fogelman, reżyser/

10 17 LIPCA GODZ i , 23 LIPCA GODZ i LIPCA GODZ i W GŁOWIE SIĘ NIE MIEŚCI Inside Out USA 2015, 102 min. reżyseria: Pete Docter scenariusz: Michael Arndt muzyka: Michael Giacchino film w wersji z polskim dubbingiem Laureat Oscara, reżyser Pete Docter, zawsze w swoich filmach zabiera widzów w wyjątkowe miejsca. Dzięki niemu odwiedziliśmy miasto potworów ( Potwory i spółka ) i przeżyliśmy magiczną podróż balonem ( Odlot ) po Ameryce Południowej. Najnowszy film Doctera W głowie się nie mieści opowiada o wyprawie do najniezwyklejszego miejsca na świecie wnętrza ludzkiego umysłu Kiedy Riley wraz z rodzicami opuszcza rodzinne strony i przenosi się do San Francisco, usiłuje dostosować się do nowej sytuacji. Jak każdym z nas, bohaterką kierują emocje: Radość, Strach, Gniew, Odraza i Smutek. Dorastanie bywa trudne, także dla Riley. Chociaż Radość robi wszystko, by utrzymać pozytywną atmosferę, dziewczynce nie jest łatwo odnaleźć się w nowym mieście, domu i szkole PIERWSZY SEANS W DANYM DNIU W WERSJI 3D DRUGI SEANS W WERSJI 2D

11 17, 22 LIPCA GODZ , 23 LIPCA GODZ NOWA DZIEWCZYNA Une nouvelle amie Francja 2014, 105 min. reżyseria: François Ozon scenariusz: François Ozon muzyka: Philippe Rombi zdjęcia: Pascal Marti obsada: Romain Duris, Anaïs Demoustier, Raphaël Personnaz, Isild Le Besco Claire i Laura to najlepsze przyjaciółki od dzieciństwa. Są nierozłączne i dzielą ze sobą wszystkie najważniejsze momenty życia. Pewnego dnia Laura zapada na ciężką chorobę i wkrótce potem umiera. Claire popada w depresję. Chcąc sobie poradzić ze stratą, zaczyna pomagać Davidowi mężowi przyjaciółki, który samotnie wychowuje niemowlę. Kobieta nie wie jednak, że mężczyzna ukrywa przed światem mroczny sekret. Podczas niezapowiedzianej wizyty w domu Laury i Davida, Claire natyka się na tajemniczą Virginię. Nowa dziewczyna ma na sobie ubrania Laury, a w jej twarzy jest coś niepokojąco znajomego. Nowa produkcja Ozona została uhonorowana Sebastiane Award dla Najlepszego Filmu w San Sebastian oraz zdobyła Nagrodę Publiczności na festiwalu w Petersburgu. Scenariusz powstał na podstawie opowiadania Ruth Rendell. Jedną z poprzednich książek autorki zekranizował Pedro Almodóvar ( Drżące ciało ). Powiew suspensu jak u Hitchcocka i seksualny niepokój jak u Almodóvara /Variety.com/

12 24, 26, LIPCA GODZ LIPCA GODZ KŁOPOTY PANA PATYKA Knerten i knipe Norwegia 2011, 72 min. reżyseria: Arild Östin Ommundsen scenariusz: Kristin Skogheim zdjęcia: Trond Tønder muzyka: Thomas Dybdahl obsada: Adrian Grønnevik Smith,, Pernille Sørensen, Jan Gunnar Røise, Åsleik Engmark Junior wraz z rodzicami i bratem przeprowadza się do nowego miasta. Razem z nim wyrusza jego najlepszy przyjaciel Pan Patyk i jego rodzina Pani Patyk i małe Patyczątko. Chłopiec jest przekonany, że nie odnajdzie się w nowym otoczeniu. Rodzice i brat wydają się zajęci sobą, więc to Pan Patyk jest dla Juniora powiernikiem i towarzyszem zabaw. Przeprowadzka faktycznie okazuje się dla Juniora wyzwaniem. W nowym mieście nie wszyscy odnoszą się do niego i Pana Patyka przyjaźnie. Starsi koledzy dokuczają chłopcu, w pobliżu pojawia się tajemnicza postać i porzucone niemowlę, a jakby tego było mało Pan Patyk nagle znika. Junior się jednak nie poddaje i postanawia odnaleźć najlepszego przyjaciela. Nowe przygody Juniora i Pana Patyka to kolejna ekranizacja książki Anne-Cath Vestly. Kłopoty Pana Patyka to ciekawe połączenie filmu aktorskiego i animacji, a przede wszystkim kolejna porcja niezwykłych przygód, które staną się udziałem dwójki nierozłącznych i nietypowych przyjaciół.

13 24, 26 LIPCA GODZ , LIPCA GODZ MIŁOŚĆ OD PIERWSZEGO UGRYZIENIA Les combattants Francja 2014, 98 min. reżyseria: Thomas Cailley scenariusz: Thomas Cailley, Claude Le Pape muzyka: Lionel Flairs, Benoît Rault zdjęcia: David Cailley obsada: Adèle Haenel, Kévin Azaïs, Antoine Laurent, Brigitte Roüan, William Lebghil Lato zapowiadało się dla nastoletniego Arnauda tak, jak zwykle: bez sensacji i szczególnych rozrywek. Czekała na niego praca w rodzinnej firmie i spotkania z przyjaciółmi. Nagle, przypadkiem spotkał Madeleine: piękną, wysportowaną, ale szorstką i trudną do zdobycia nastolatkę. Miała mięśnie twarde, jak beton i prorocze wizje o nadchodzącej społecznej i ekologicznej katastrofie. On zakochał się w niej bez pamięci, a ona szykowała się na przygodę życia: obóz militarno-survivalowy, który miał być pierwszym krokiem do wstąpienia do armii. Arnaud zdecydował się jej towarzyszyć, choć wymagało to od niego sporych poświęceń. Wspólna walka o przetrwanie zbliżyła ich do siebie, ale mroczne wizje Madeleine nagle zaczęły się spełniać i oboje znaleźli się w niebezpieczeństwie. Czy uda im się ocalić rodzącą się między nimi miłość od pierwszego ugryzienia? Gdyby za tę historię wzięli się Amerykanie, mielibyśmy pewnie do czynienia z kolejną głupkowatą komedią o tzw. niedobranej parze". W rękach francuskiego reżysera Thomasa Cailleya "Miłość od pierwszego ugryzienia" okazuje się być wymykającą się schematom gatunkowym, świeżą i bezpretensjonalną opowieścią o miłości w czasach apokalipsy. /Karol Barzowski, Stopklatka/

14 25 LIPCA GODZ TRAVIATA Giuseppe Verdi Opera w 4 aktach libretto: Francesco Maria Piave dyrygent: Fabio Luisi reżyseria: Willy Decker scenagorafia: Wolfgang Gussmann kostiumy: Susana Mendoza światło: Hans Toelstede choreografia: Athol Farmer Obsada: Natalie Dessay jako Violetta, Matthew Polenzani jako Alfred Dmitri Hvorostovsky jako Germont, Patricia Risley jako Flora Scott Scully jako Gaston, Jason Stearns jako baron Douphol Kyle Pfortmiller jako markiz D Obigny, Luigi Roni jako Dr. Grenvil Maria Zifchak jako Annina Słynne arcydzieło Verdiego w niemniej słynnej inscenizacji Willy ego Deckera to produkcja, które obiegła niemal cały świat operowy. Była prezentowana na najbardziej prestiżowych festiwalach, a także podczas cyklu transmisji Met: Live in HD. Dziś Traviata należy do najbardziej popularnych oper, jednak jej premiera w Wenecji w 1853 stała się jedną z bardziej spektakularnych klap i skandali w historii opery. Choć Verdi starał się złagodzić w swym dziele wydźwięk oryginału (powieści Dama kameliowa Aleksandra Dumasa syna), to publiczność nie była w stanie znieść na scenie operowej kurtyzany jako postaci pozytywnej, obrazów z domów rozpusty i tego, że akcja rozgrywa się współcześnie. Mimo to rola Violetty Valery (tytułowej traviaty, czyli z jęz. włoskiego zbłąkanej ) stała się koronną partią największych sopranów, a całe, niezwykle melodyjne i poruszające dzieło przebojem repertuaru operowego.

15 24, 26 LIPCA GODZ LIPCA GODZ PANI SZUKA PANA Miss Sixty Niemcy 2014, 98 min. reżyseria: Sigrid Hoerner scenariusz: Jane Ainscough muzyka: Max Knoth zdjęcia: Matthias Fleischer obsada: Iris Berben, Edgar Selge, Carmen-Maja Antoni, Björn von der Wellen Luise to kobieta z charakterem. Pazur czasu nie stępił jej dość surowego usposobienia, choć w dotkliwy sposób naznaczył jej życie zawodowe dla wszechstronnej biolog molekularnej przyszedł czas odejścia na emeryturę. Wiek Luise jest tylko pretekstem do tego, by pozbyć się z laboratorium osoby powszechnie nielubianej. Świeżo upieczona emerytka szybko znajduje sobie nową misję życiową dotąd bezdzietna, postanawia urodzić dziecko. O ile wiek nie jest dla niej problemem przed laty zamroziła swoje jajeczka przy okazji prac badawczych o tyle znalezienie męskiego materiału genetycznego jest nie lada wyzwaniem. Banki nasienia mają bardzo bogatą ofertę, a matka w roli doradcy nie bardzo się sprawdza. Gdy na horyzoncie pojawi się bezczelny bawidamek, Luise stanie przed możliwością przeżycia prawdziwej miłości W "Pani szuka pana" w reżyserii Sigrid Horner, oprócz sprawy akceptacji procesu starzenia się i jednocześnie reakcji otoczenia na osoby po sześćdziesiątce, pojawia się dodatkowy wątek związany z planowaniem potomstwa. Perypetie Luise i Fransa to oczywiście komedia, w której bądź, co bądź twórcy dotykają m.in. tematu in vitro. Na pierwszy rzut oka postępowe społeczeństwo niemieckie w filmie Horner reprezentowane przez chociażby współpracowników Luise nie jest w stanie zaakceptować tego, że kobieta w tym wieku jest wciąż sama. Ta samotność łączy się automatycznie z histerią i wariactwem, bo przecież trudno uwierzyć w to, że można być normalną, samotną sześćdziesięciolatką. Pomysł, aby mieć dziecko w tym wieku jest postrzegany jako totalna aberracja. /Joanna Ostrowska, Onet.film/

16 31 LIPCA - 2 SIERPNIA GODZ i SIERPNIA GODZ i MINIONKI The Minions USA 2015, 91 min. reżyseria: Kyle Balda, Pierre Coffin scenariusz: Brian Lynch muzyka: Heitor Pereira Film zabierze nas w przeszłość, dzięki czemu poznamy historię Minionków - od zarania dziejów do czasu, gdy w ich życiu pojawił się Gru. Minionki zawsze potrzebowały złego przywódcy, służyły już T. Rexowi, Czyngis-chanowi, Napoleonowi, a nawet hrabiemu Drakuli, tyle tylko, że wszystkich ich przypadkowo zgładziły. Teraz, kiedy nie mają komu służyć, są pogrążone w rozpaczy. Minionki Kevin, Bob i Stuart desperacko poszukując zła, przemierzają cały świat. Po drodze detronizują królową Elżbietę II i wplątują się w najdziwniejsze przygody. Na Florydzie, podczas tajemnej konwencji złoczyńców poznają Scarlett O'Haracz, pierwszy w historii tak czarny kobiecy charakter. W niej cała nadzieja. Minionki" są esencją całego fenomenu stworków, które z miejsca podbiły serca milionów widzów na świecie. Rozbrajają swym sympatycznym wyglądem, gapiostwem, nieporadnością i komiczną mową będącą syntezą różnorodnych zwrotów zaczerpniętych z kilku języków. Stąd też masa niewybrednych żartów sytuacyjnych, zabawnych pomyłek i zwariowanych wpadek. Ciężko doszukać się tu subtelnego humoru, ale przecież nie takie jest założenie twórców, a przede wszystkim nie takie są oczekiwania widzów. /Tomasz Zacharczuk, trojmiasto.pl/ PIERWSZY SEANS W DANYM DNIU W WERSJI 3D DRUGI SEANS W WERSJI 2D

17 31 LIPCA - 2 SIERPNIA GODZ SIERPNIA GODZ MARSYLSKI ŁĄCZNIK La French Belgia, Francja 2014, 135 min. reżyseria: Cédric Jimenez scenariusz: Audrey Diwan, Cédric Jimenez muzyka: Guillaume Roussel zdjęcia: Laurent Tangy obsada: Jean Dujardin, Gilles Lellouche, Céline Sallette, Mélanie Doutey Marsylia, 1975 rok. Ambitny sędzia Pierre Michel dostaje przydział do wydziału antynarkotykowego policji z zadaniem rozpracowania grupy przestępczej, odpowiedzialnej za przerzut do USA hurtowych ilości heroiny. Gangiem kieruje bezwzględny i charyzmatyczny Gaëtan "Tany" Zampa, który pozostaje nieuchwytny dla organów ścigania, skutecznie zacierając ślady i sowicie opłacając skorumpowanych policjantów i urzędników. Michel stawia sobie za punkt honoru, by dopaść Zampę i uprzykrza mu życie na każdym kroku, działając często na granicy prawa. Gangster nie pozostaje mu dłużny, a rywalizacja obu mężczyzn doprowadzi do serii dramatycznych wydarzeń, które wstrząsną całą Francją. Marsylskiego łącznika" ogląda się nie tylko jak zręcznie nakręcony film sensacyjny, lecz przede wszystkim jak psychologiczny dramat. Jeden z tych, które przywracają widzowi wiarę, że inteligentne kino akcji nawiązujące do klasyki, a przy tym zrobione we własnym, autorskim stylu nadal żyje i ma się dobrze. /Magdalena Bartczak, Stopklatka/ Wprawdzie francuski Marsylski łącznik nie dorównuje dziełu Friedkina, ma jednak klimat, trzyma w napięciu do ostatnich scen oraz przypomina, że tam, gdzie toczy się walka dobra ze złem, happy end nigdy nie jest ostateczny. /Zdzisław Pietrasik, Polityka/