Warunki bezpieczeństwa poŝarowego w zakresie magazynowania, obrotu i stosowania wyrobów pirotechnicznych w pokazach publicznych

Transkrypt

1 Warunki bezpieczeństwa poŝarowego w zakresie magazynowania, obrotu i stosowania wyrobów pirotechnicznych w pokazach publicznych (wskazania dla komend powiatowych PSP województwa mazowieckiego) I. Cel opracowania Celem niniejszego opracowania jest wskazanie komendom powiatowym PSP województwa mazowieckiego podstawowych zasad i wymagań w zakresie bezpiecznego magazynowania, obrotu i uŝywania wyrobów pirotechnicznych, w szczególności w okresach wzmoŝonej podaŝy i popytu na te wyroby - przy zajmowaniu stanowiska w przedmiotowych sprawach. II. Wymagania przepisów dla wyrobów pirotechnicznych i imprez z ich wykorzystaniem. 1. Zgodnie z rozporządzeniem z dnia r. Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. nr 92 poz. 460 i z 1995 r. Nr 102 poz. 507) wyroby pirotechniczne kwalifikowane są do grupy materiałów niebezpiecznych poŝarowo, dla których naleŝy zgodnie z 6 ust. 1 tego przepisu przy uŝytkowaniu lub przechowaniu przestrzegać następujących odnoszących się do nich zasad: 1) wszystkie czynności związane z wytwarzaniem, przetwarzaniem, obróbką, transportem lub składowaniem materiałów niebezpiecznych poŝarowo naleŝy wykonywać zgodnie z warunkami ochrony przeciwpoŝarowej określonymi w instrukcji technologicznej lub według wskazań producenta. 2) materiały niebezpieczne poŝarowo powinny być przechowywane w sposób uniemoŝliwiający powstawanie poŝaru lub wybuchu w następstwie procesu składowania lub wskutek wzajemnego oddziaływania. 3) w obiektach zaliczonych do kategorii zagroŝenia ludzi nie naleŝy przechowywać materiałów niebezpiecznych poŝarowo w pomieszczeniach piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obrębie klatek schodowych i korytarzy oraz innych pomieszczeniach ogólnie dostępnych jak równieŝ tarasach, balkonach, logiach itp.. 2. PN-C Wyroby pirotechniczne widowiskowe. Klasyfikacja, wymagania dotyczące bezpieczeństwa i metody badań (z grudnia 1997 r.). 3. PN-86/E Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona obostrzona. 4. W rozumieniu postanowień ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych. (Dz. U. Nr 106. poz. 680 z późn. zm.) publiczne pokazy z wykorzystaniem wyrobów pirotechnicznych dla ponad 1000 osób naleŝy traktować jako imprezę masową, podlegającą rygorom tej ustawy. III. Wybrane wyroki i orzeczenia SN i NSA dot. wyrobów pirotechnicznych wyrok SN III KRN 99/94 Prok. i Pr. 1995/1/20 W świetle ustawowej definicji pojęcia "materiałów wybuchowych" jaką zawarto w art. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43), materiały pirotechniczne nie mogą być uznane za rodzaj materiału wybuchowego. W art. 3 powołanej ustawy za materiały wybuchowe uznano bowiem tylko te ciała (stałe, 1

2 ciekłe lub gazowe), "które pod wpływem bodźców fizycznych lub chemicznych zdolne są do przemiany wybuchowej, a w wyniku jej do niszczycielskiego oddziaływania na otoczenie". Materiały pirotechniczne tych właściwości nie posiadają i z tego względu nie mieszczą się w ustawowej definicji pojęcia "materiałów wybuchowych". Wykładnia systemowa, oparta na powołanych przepisach, prowadzi przeto do konkluzji, iŝ de lege lata niezaleŝnie od poglądu co do trafności takiej regulacji - obrót materiałami pirotechnicznymi nie wymaga uzyskania koncesji określonej w art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy o działalności gospodarczej, a tym samym obrót tymi materiałami nie wypełnia znamion wykroczenia określonego w art. 60( 1) 1 k.w wyrok SN III KRN 45/95 Prok. i Pr. 1995/10/11 Skoro materiały pirotechniczne nie są "materiałami wybuchowymi" w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r., przeto obrót nimi nie wymaga uzyskania koncesji Ministra Spraw Wewnętrznych na podstawie przepisu 1 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1990 r. Dla prowadzenia działalności handlowej artykułami pirotechnicznymi przez osoby fizyczne wystarczające jest zgłoszenie tej działalności do ewidencji działalności gospodarczej zgodnie z wymogiem art. 8 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. Na marginesie wspomnieć naleŝy, Ŝe podobne stanowisko zajął Sąd NajwyŜszy w wyroku z dnia 7 stycznia 1994 r., sygn. II KRN 341/ wyrok NSA SA/Ka 870/95 Pr. Gosp. 1997/3/29 w Katowicach Prowadzenie hurtowni materiałów pirotechnicznych w wielokondygnacyjnym budynku mieszkalnym rodzi zagroŝenie dla zdrowia i Ŝycia ludzkiego uzasadniające wstrzymanie jej działalności. IV. Definicje, klasyfikacje, oznaczanie wyrobów pirotechnicznych oraz pakowanie i etykietowanie opakowań jednostkowych zgodnie z normą PN-C Wybrane definicje. mieszanina pirotechniczna: mieszanina pierwiastków i/lub związków chemicznych przewidziana do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, dymów lub kombinacji tych efektów w wyniku bezdetonacyjnej, samo podtrzymującej się egzotermicznej reakcji chemicznej, wyrób pirotechniczny widowiskowy: wyrób zawierający jedną lub kilka mieszanin pirotechnicznych), przeznaczony wyłącznie do uzyskania efektów wizualnych, wyrób pirotechniczny niewzlatujący: wyrób przeznaczony, w trakcie działania, do trzymania w ręce, rzucania lub stawiania na podłoŝu, wyrób pirotechniczny wzlatujący: wyrób pirotechniczny przeznaczony do uzyskania efektów pirotechnicznych na określonych wysokościach, napędzany miniaturowym silnikiem rakietowym lub miotany z odpowiednich urządzeń WPW. Skrót: wyrób(y) pirotechniczny(e) widowiskowe(e) 2

3 2. Klasyfikacja wyrobów pirotechnicznych ze względu na powstający efekt pirotechniczny. Ognie choinkowe ( zimne ognie ). Wyroby z mieszaniną pirotechniczną oblepioną na elemencie drewnianym lub stalowym, dającą iskry w trakcie spalania. Świece dymne. Wyroby zawierające mieszaninę pirotechniczną emitującą dymy w trakcie spalania. Petardy. Wyroby zawierające mieszaninę pirotechniczną, powodującą silny huk i/lub efekt świetlny i dymny. WPW niespodzianki. Wyroby imitujące strzały lub wybuchy o niezbyt duŝej sile. Stanowią one imitacje artykułów powszechnego uŝytku (np. papierosy, zapałki itp.) Fontanny cylindryczne. Wyroby w kształcie cylindra zawierające mieszaninę pirotechniczną, która w trakcie spalania daje efekt miotania snopu jednokolorowych lub róŝnokolorowych iskier, często w połączeniu z efektem gwizdu lub trzasków. Fontanny stoŝkowe. Wyroby w kształcie stoŝka dające taki efekt jak fontanny cylindryczne, róŝniące się od nich jedynie masą mieszaniny pirotechnicznej. Pochodnie świetlne. Wyroby dające długotrwały płomień, będący wynikiem spalania się mieszaniny pirotechnicznej (flary) lub palenia się nasączonych odpowiednimi substancjami nici lub knotów bawełnianych umieszczonych na elementach drewnianych, papierowych metalowych lub z tworzywa sztucznego. Ognie bengalskie. Wyroby zawierające mieszaninę pirotechniczną dającą podczas spalania długotrwałe, róŝnokolorowe płomienie. Strzelające konfetti. Wyroby z niewielką ilością mieszaniny pirotechnicznej, miotające po zadziałaniu róŝnorodne paski, taśmy, kawałki papieru lub kule i balony papierowe. Słoneczka i bączki. Wyroby wirujące napełnione mieszaniną pirotechniczną i zamontowane na ramionach drewnianych lub metalowych (słoneczka), lub wirujące samodzielnie (bączki). Strzelające kulki. Niewielkie wyroby w postaci kulek, cylindrów, cebulek itp., dające przy uderzeniu o twarde podłoŝe efekt huku. Te WPW jako jedyne zawierają azydek srebra w ilości do 2,5 mg. Gwizdki pirotechniczne. Wyroby dające efekt ciągłego gwizdu, często w połączeniu z dymem i/lub płomieniem i iskrami. Kapiszony. Wyroby w postaci pojedynczych krąŝków, taśm papierowych lub specjalnych pojemników (magazynków) z tworzywa sztucznego zawierających mieszaninę pirotechniczną dające przy uderzeniu, potarciu lub strzelaniu z imitacji pistoletu, rewolweru (itp.) efekt mikrowybuchu (trzasku). Korki wybuchowe. Wyroby przeznaczone do wykorzystania w imitacjach pistoletów, rewolwerów itp., dające podczas działania efekt dźwiękowy. śabki pirotechniczne. Wyroby w kształcie rurek lub taśm papierowych wypełnione mieszaniną pirotechniczną. Po zapaleniu wyroby te przemieszczają się w róŝnych kierunkach dając efekty wizualno-dźwiękowe. Rakiety. Wyroby wykonane z rurek papierowych lub z tworzywa sztucznego, napełnione mieszaniną pirotechniczną, napędzane miniaturowymi silnikami wypełnionymi mieszaniną pirotechniczną. Aby zapewnić stabilny lot, rakiety wyposaŝone są w dwa rodzaje stabilizatorów: - pręt wykonany z drewna lub tworzywa sztucznego; - stateczniki wykonane z papieru, tworzywa sztucznego itp. Po osiągnięciu wymaganej wysokości i/lub w trakcie lotu rakiety dają róŝnorodne efekty wizualne lub dźwiękowe albo teŝ stanowiące ich kombinacje. Efekty te mogą równieŝ występować podczas lotu rakiety. 3

4 Moździerze. Układy sferyczne lub cylindryczne miotane z rur papierowych lub z tworzywa sztucznego. Po osiągnięciu odpowiedniego pułapu i/lub w trakcie lotu wyroby te dają róŝnorodne efekty dźwiękowo-świetlne. Miotanie osiąga się przez spalanie ładunków mieszaniny pirotechnicznej typu prochu czarnego. Latające śmigła, bączki, muszki itp. Wzlatujące wyroby wykonane z rurek papierowych wypełnionych mieszaniną pirotechniczną. Do rurek przymocowane są odpowiednio skonstruowane skrzydełka lub śmigiełka, na których w trakcie wirowania wyrobu powstaje siła nośna unosząca je do góry. Unoszeniu towarzyszą efekty wizualno-dźwiękowe. Świece rzymskie. Wyroby wykonane z rurek papierowych o średnicy do 1,5 cm i róŝnej długości zawierające odpowiednio przygotowane elementy miotane i ładunki miotające. Działanie ich polega na miotaniu wielu róŝnokolorowo palących się elementów często w połączeniu z efektami dźwiękowymi. Baterie. Zestawy odpowiednio połączonych wyrobów pirotechnicznych widowiskowych stanowiących jednolite konstrukcje i inne o podobnym działaniu. WPW miotane z odpowiednich urządzeń. Gwiazdki, gwizdki i petardy miotane za pomocą naboi hukowych lub startowych (np. z nasadek pistoletów gazowych i startowych) dające po osiągnięciu odpowiedniej wysokości i/lub w trakcie lotu efekty wizualne i/lub dźwiękowe. Inne o podobnym działaniu. Wyroby zawierające ograniczone postanowieniami niniejszej normy mieszaniny pirotechniczne o działaniu zbliŝonym do opisanych wyŝej. 3. Klasyfikacja wyrobów pirotechnicznych pod względem bezpieczeństwa uŝytkowania i dostępności Klasa I. Do klasy I (symbol klasy: I) zalicza się wyroby zawierające do 3 g mieszaniny pirotechnicznej z wyłączeniem petard, rakiet, moździerzy, świec rzymskich, Ŝabek pirotechnicznych, korków wybuchowych oraz WPW miotanych z odpowiednich urządzeń (wyroby te zaliczane są do klasy II lub III). Wyroby dające efekt dźwiękowy mogą zawierać następujące masy mieszaniny pirotechnicznej lub azydku srebra: - strzelające kulki do 2,5 mg azydku srebra; - kapiszony do 7,5 mg mieszaniny na bazie chloranów (V) lub chloranów (VII) w pojedynczym kapiszonie (nie jest dozwolone stosowanie azydku srebra) Klasa II Do klasy II (symbol klasy: II) w zaleŝności od ilości mieszaniny pirotechnicznej zalicza się: - rakiety do 20 g (w tym mieszanina pirotechniczna wywołująca efekt pirotechniczny do 10 g); - korki wybuchowe do 80 mg; - moździerze do 20 g; - petardy do 5 g; - strzelające konfetti do 10 mg mieszaniny na bazie chloranów (V) lub chloranów (VII); - ognie bengalskie g; - pozostałe wyroby do 50 g Klasa III Do klasy III (symbol klasy: III) zalicza się wyroby pirotechniczne zawierające mieszaninę pirotechniczną o masie przekraczającej wielkości podane dla Klasy II, przeznaczone wyłącznie do stosowania w profesjonalnych pokazach pirotechnicznych. 4

5 4. Oznaczenie wyrobu pirotechnicznego Oznaczenie powinno zawierać następujące dane: - nazwę wyrobu - numer normy, - symbol klasy PRZYKŁAD oznaczenie rakiety klasa II: RAKIETA PN-C II 5. Pakowanie WPW w opakowania jednostkowe Opakowania jednostkowe. WPW naleŝy pakować do pudełek lub innych pojemników drewnianych, tekturowych, metalowych lub z odpowiedniego tworzywa sztucznego, w których pojedyncze wyroby w razie potrzeby powinny być przedzielone przegródkami z tektury lub zawinięte w papier pakowy. Opakowania jednostkowe WPW powinny spełniać niŝej podane wymagania ogólne: a) zabezpieczać wyrób przed ujemnym działaniem czynników zewnętrznych, mogących spowodować jego uszkodzenie, zniszczenie lub zadziałanie; b) wykazywać odpowiednią wytrzymałość mechaniczną gwarantującą bezpieczeństwo podczas uŝytkowania; c) opakowania z tworzywa sztucznego nie powinny być podatne na gromadzenie ładunków elektrycznych, mogących pobudzać do działania zapakowane wyroby; d) materiały wyściełające powinny odpowiadać właściwościom przewoŝonych wyrobów; e) od wewnątrz nie mogą zawierać gwoździ, skobli i innych elementów zamykających wykonanych z metalu bez osłony; f) być zgodne z typem konstrukcyjnym dopuszczonym do stosowania dla danego rodzaju wyrobu Etykietowanie opakowań jednostkowych. KaŜde opakowanie jednostkowe powinno być zaopatrzone w trwały i czytelny napis zawierający co najmniej: a) oznaczenie WPW j. w pkt. 4, b) numer katalogowy (jeŝeli jest nadany); c) nazwę producenta i/lub nazwę importera; d) liczbę wyrobów w opakowaniu; e) instrukcję obsługi; f) znak dopuszczenia. W instrukcji obsługi powinien być określony sposób bezpiecznego uŝytkowania WPW. V. Warunki magazynowania i sprzedaŝy wyrobów pirotechnicznych. 1. Wskazania podstawowe Hurtownie wyrobów pirotechnicznych nie powinny być lokalizowane w obiektach zaliczonych do kategorii zagroŝenia ludzi, niezaleŝnie od zastosowanych zabezpieczeń i wydzieleń poŝarowych. Wymagania budowlane dot. hurtowni i ich wydzieleń określa się w zaleŝności od przewidywanego obciąŝenia ogniowego, przy czym wskazanym jest aby były lokalizowane w obiektach jednokondygnacyjnych. Wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń magazynowych powinny się otwierać na zewnątrz. Obiekty hurtowni naleŝy wyposaŝać w instalacje elektryczne o stopniu ochrony zabezpieczającym przed moŝliwością powstania poŝaru oraz w instalacje odgromowe obostrzone. Wskazanym jest aby warunki ochrony 5

6 przeciwpoŝarowej hurtowni były zaopiniowane przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpoŝarowych w budownictwie W sieci handlowej dopuszczalna jest sprzedaŝ wyrobów pirotechnicznych klasyfikowanych wg PN-C-86061do I i II klasy, przy czym nie powinno dopuszczać się do samoobsługowej sprzedaŝy tych wyrobów W sklepach usytuowanych w obiektach zaliczonych do kategorii zagroŝenia ludzi o innym przeznaczeniu dopuszczalna jest sprzedaŝ wyrobów pirotechnicznych pod warunkiem, Ŝe pomieszczenie sklepu wraz z zapleczem stanowi oddzielną strefę poŝarową. W sklepach takich nie powinno się jednak przewidywać lokalizowania magazynów z zapasami wyrobów pirotechnicznych W obiektach handlowych wielokondygnacyjnych, stanowiących jedną strefę poŝarową, sprzedaŝ wyrobów pirotechnicznych moŝe być prowadzona pod warunkiem, Ŝe stoisko z tymi wyrobami zlokalizowane na parterze, znajdować się będzie w wydzielonym poŝarowo pomieszczeniu przeznaczonym zasadniczo dla tego celu, na ciągu komunikacyjnym dla klientów wychodzących z zakupami, z dala od głównych wyjść ewakuacyjnych z obiektu. Pomieszczenie to powinno być wydzielone ścianami i stropem o odporności ogniowej co najmniej 60 minut i zamykane drzwiami o odporności ogniowej 30 minut, otwierającymi się na zewnątrz pomieszczenia. Wskazanym jest - o ile to moŝliwe - aby wejście do pomieszczenia sprzedaŝy wyrobów pirotechnicznych znajdowało się na zewnątrz obiektu. Z uwagi na najczęściej występującą lokalizację pomieszczeń magazynowych w omawianych obiektach w kondygnacji podziemnej, w obiektach tych nie naleŝy przewidywać lokalizowania magazynów z wyrobami pirotechnicznymi W duŝych obiektach handlowych jednokondygnacyjnych ( supermarketach itp.) sprzedaŝ wyrobów pirotechnicznych moŝe być prowadzona w wydzielonych stoiskach, które powinny być zlokalizowane na ciągach komunikacyjnych dla klientów wychodzących z zakupami z obiektu, z zaleceniem aby znajdowały się one moŝliwie daleko od głównych strumieni ludzi, z dala od głównych wyjść ewakuacyjnych z obiektu, najlepiej juŝ poza obrębem ciągu kas. Z uwagi na przewidywaną duŝą sprzedaŝ wyrobów pirotechnicznych w tych obiektach naleŝy liczyć się z lokalizowaniem magazynów z ich zapasami. Wskazanym jest aby po zakończeniu działalności handlowej (w porze nocnej) i w dniach wolnych od pracy wyroby pirotechniczne ze stoisk handlowych były przechowywane w pomieszczeniu magazynowym. 2. Warunki magazynowania wyrobów pirotechnicznych. Magazynowanie wyrobów pirotechnicznych w duŝym obiekcie handlowym powinno być prowadzone w wydzielonym poŝarowo pomieszczeniu przeznaczonym wyłącznie do tego celu. Pomieszczenie to nie moŝe być zlokalizowane w piwnicy oraz bezpośrednio przy ciągach komunikacyjnych czy teŝ pomieszczeniach, w których przebywać mogą duŝe grupy ludzi. Wskazanym jest, aby zlokalizowane ono zostało w części jednokondygnacyjnej obiektu. Dla takiego przypadku pomieszczenie magazynowe powinno posiadać ściany do pełnej wysokości stropodachu o odporności ogniowej co najmniej 60 minut i być zamykane drzwiami o odporności ogniowej 30 minut, otwierającymi się na zewnątrz pomieszczenia. Drzwi, o ile to moŝliwe, nie powinny wychodzić na drogi komunikacyjne. JeŜeli obiekt jest wyposaŝony w stałe urządzenia gaśnicze tryskaczowe lub w instalację sygnalizacyjno- 6

7 alarmową, to równieŝ pomieszczenie magazynowe wyrobów pirotechnicznych powinno być tymi urządzeniami chronione. Dopuszczalne jest równieŝ magazynowanie wyrobów pirotechnicznych w kontenerach stalowych, które powinny być zlokalizowane moŝliwie jak najdalej od obiektu handlowego jak równieŝ w bezpiecznej odległości od otwartych składowisk materiałów palnych ( m.in. palet, opakowań, śmietników itp.), na terenie zabezpieczonym przed dostępem osób postronnych. Za minimalne odległości w rozpatrywanym przypadku naleŝy uznać odległość 20 m kontenerów magazynowych z wyrobami pirotechnicznymi od sąsiednich budynków i obiektów budowlanych.. Wym. wyŝej odległości mogą być zmniejszone w przypadku zastosowania ścian oddzielenia przeciwpoŝarowego stosownie do wymagań warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Magazyny powinny być oznakowane znakami bezpieczeństwa zgodnie z PN-92/N Znaki Bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpoŝarowa (znak nr 16). Wskazania jak wyŝej odnoszą się równieŝ do pomieszczeń magazynowych z materiałami pirotechnicznymi, które w wypadkach szczególnych będą lokalizowane przy sklepach lub w obiektach handlowych o których mowa w pkt. 1.3 i Warunki sprzedaŝy wyrobów pirotechnicznych. Wszystkie wyroby dopuszczone do sprzedaŝy powinny posiadać instrukcję uŝytkowania określającą równieŝ zasady bezpiecznego obchodzenia się z tymi wyrobami, numer katalogowy, nazwę producenta lub nazwę importera, liczbę wyrobów w opakowaniu, znak dopuszczenia, oznaczenie WPW, które zawiera nazwę wyrobu, numer normy, symbol klasy oraz mogą być sprzedawane tylko osobom pełnoletnim. SprzedaŜ powinna być prowadzona w wydzielonym pomieszczeniu lub stoisku, zlokalizowanym wg zasad określonych we wskazaniach podstawowych (pkt. 1). Stoisko w duŝym domu handlowym lub pomieszczenie sprzedaŝy powinno posiadać o ile to moŝliwe - gabloty do przechowywania wyrobów pirotechnicznych, z których towar moŝe podawać klientowi tylko uprawniony sprzedawca. Wyroby pirotechniczne powinny być w miejscu sprzedaŝy posortowane w sposób widoczny wg klas dopuszczonych do sprzedaŝy Stoisko powinno być wyposaŝone w odpowiednie tablice informacyjne o zakazach: - otwierania opakowań wyrobów pirotechnicznych na terenie obiektu, - wnoszenia wyrobów pirotechnicznych do innych części obiektu, - uŝytkowania wyrobów pirotechnicznych w obiekcie jak równieŝ na terenie do niego przyległym. Stoisko powinno być wyposaŝone w gaśnicę proszkową 6 kg z proszkiem przeznaczonym do gaszenia poŝarów typu A, B, C oraz koc gaśniczy, a personel znajdujący się w pobliŝu i obsługujący powinni być specjalnie pouczeni o zasadach bezpieczeństwa przy sprzedaŝy wyrobów pirotechnicznych, a takŝe powinni posiadać sprawdzone umiejętności posługiwania się podręcznym sprzętem gaśniczym. VI. Warunki uŝycia wyrobów pirotechnicznych w czasie pokazów z udziałem publiczności. 1. Pokazy z uŝyciem wyrobów pirotechnicznych III klasy. W przypadku organizowania pokazów z udziałem publiczności przy uŝyciu wyrobów pirotechnicznych III klasy, pokazy takie mogą organizować wyłącznie specjalistyczne firmy, posiadające stosowne uprawnienia i specjalistów w tym zakresie. 7

8 Z uwagi na fakt, Ŝe publiczność w takich przypadkach z reguły będzie przekraczać liczbę 1000 osób, pokazy będą nosiły charakter imprezy masowej i podlegać będą rygorom ustawy z z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, w której to ustawie udział komendantów powiatowych PSP w zakresie dokonywania stosownych uzgodnień jest jednoznacznie określony. 2. Pokazy z uŝyciem wyrobów pirotechnicznych klasy II. W przypadku ustanowienia prawem miejscowym Wojewody Mazowieckiego lub terenowych władz samorządowych okresowego zakazu lub ograniczenia uŝywania wyrobów pirotechnicznych w miejscach publicznych i w konsekwencji uzaleŝnienia moŝliwości zorganizowania pokazów od uzgodnienia ich z właściwymi organami Państwowej StraŜy PoŜarnej wskazanym jest stosowanie następujące zasad: 2.1.Uzgodnień uŝycia wyrobów pirotechnicznych w miejscach publicznych dokonują komendanci powiatowi właściwi dla danego terenu Komendant Powiatowy PSP wydaje opinię o zabezpieczeniu przeciwpoŝarowym pokazów z uŝyciem wyrobów pirotechnicznych w miejscach publicznych na pisemny wniosek lub podanie instytucji, organizatora pokazów. Obowiązuje wniesienie opłaty skarbowej według obowiązujących zasad Wniosek powinien zawierać: a) szkic sytuacyjny miejsca pokazów z oznaczeniem odległości od obiektów i miejsc przeznaczonych dla publiczności, b) opis ilości, rodzaju z podziałem na klasy materiałów pirotechnicznych, c) osoby odpowiedzialne za przeprowadzenie pokazów, d) przewidywane zabezpieczenie stanowiska odpalania materiałów pirotechnicznych w podręczny sprzęt gaśniczy, e) przewidywane zabezpieczenie terenu imprezy przez słuŝby porządkowe Pokazy powinny być organizowane zasadniczo na otwartym terenie, przy czym minimalna odległość stanowiska odpalania materiałów z ukierunkowaniem na otwartą przestrzeń nie powinna być mniejsza niŝ 25 m od budynków i miejsc dla publiczności Lokalizacja miejsca pokazów powinna uwzględnić postanowienia rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z 3 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów w zakresie odległości od obszarów leśnych, stogów itp. 2.6.Informacje o uzgodnionych pokazach powinny być uwzględnione w zabezpieczeniu operacyjnym powiatu. Opracowano w Wydziale Kontrolno-Rozpoznawczym KW PSP województwa mazowieckiego Warszawa, dnia r. 8

9 9