Ex Libris Konfederacji Spiskiej

Transkrypt

1

2

3 Słowo wstępne Powstanie Warszawskie należy do ostatniego historycznie zbrojnego zrywu niepodległościowego Polaków, podjętego w sytuacji ekstremalnej przewagi okupanta niemieckiego w technice uzbrojenia, umiejętnościach taktycznych i możliwości uzupełnień, spotęgowanej obecnością na Praskim brzegu wrogich Państwu Polskiemu, związków taktycznych armii sowieckiej, pod autorytarną wodzą Josifa Wissarionowicza Dżugaszwili oraz posiadanych przez Dowództwo Armii Krajowej informacji, jak sowieci postąpili z Żołnierzami z Wachlarza, organizacji dywersyjnej, wydzielonej z AK. Od czasu zakończenia działań powstańczych, w publicystyce polskiej trwa namiętna dyskusja Osób, których spóźniona upływem czasu mądrość historyczna, podejmuje próby zdyskredytowania wysiłku i dorobku walki zbrojnej Podziemia Niepodległościowego i poświęcenia Obywateli, którzy pozostali w walczącej Stolicy, bez pomocy których Powstanie upadłoby dużo wcześniej. Głównym celem, wymienionych powyżej działań dyskredytujących Powstanie, jest według opinii Konserwatysty odwiedzenie pokoleń poddanych, trwającą po dziś dzień a-kulturową indoktrynacją władzy sowieckiej i post-sowieckiej, (ukrytą obecnie pod parawanem demokratycznego państwa prawa, rozciągniętego na obszarze kadłubka pojałtańskiego Rzeczypospolitej, jak szeroki jest, a krótki), od wszelkiej myśli o jakimkolwiek oporze wobec okupanta. Powyższe działania, wspierane są metodyczną zmianą mentalności Polaków, którym współcześnie, z całą siłą edukacji i merdiów, wmówiono a co zostało, niestety przyjęte bezkrytycznie, - iż najwyższą wartością jest życie, co stanowi całkowite zaprzeczenie Tradycji polskiej, w której życie Ex Libris Konfederacji Spiskiej

4 własne Osoby ludzkiej, stało na czwartym miejscu po zapomnianej już triadzie B*g, Honor i Ojczyzna. Filozofia przekładania życia ponad wszystko (przy równoległej propagandzie działań eugenicznych, jak aborcja, eutanazja i manipulacja genetyczna), jest wygodna dla państwa prawa, które słusznie boi się tradycyjnych Wartości Narodowych, Polskich, których odrodzenie mogłoby usunąć twór pojałtański, z Ziem zagrabionych Rzeczypospolitej. W przypadającą na dziś dzień rocznicę upadku, publikuję poniżej unikalny komentarz dotyczący Powstania Warszawskiego, którego oryginalny maszynopis otrzymałem od śp. ppłk. Stanisława Żochowskiego, Szefa Sztabu Narodowych Sił Zbrojnych, w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Świętej Pamięci ppłk. Stanisław Żochowski Ex Libris Konfederacji Spiskiej

5 Myśl konserwatywna nie zamierza komentować powyższego dokumentu, gdyż nie jest w żaden sposób uprawniona do krytyki, lub polemiki z Osobą kompetentną i Powstaniu współczesną. Nasuwa się wobec tego całkowicie uprawnione zapytanie o to, jak mają się zachowywać Pokolenia zstępne, wobec opinii, które mogą być dla Nich kontrowersyjne? Odpowiedź jest dla Konserwatysty prosta: należy przyjąć je, do wiadomości, gdyż upływ czasu wzbogaca zstępnych w szerszą, lecz spóźnioną wiedzę, niźli posiadali ją zdarzeniom Współcześni. Czy zatem zdaniem Myśli konserwatywnej Powstanie Warszawskie miało sens? Myśl konserwatywna nie jest zwolennikiem działań rewolucyjnych, ani powstańczych, lecz inicjowania procesów ewolucyjnych, co przyznaję nie jest tradycyjnym sposobem postępowania Polaków w sprawach publicznych, lecz tragiczne skutki dotychczasowych działań, emocjonalnych i wobec tego pochopnych, przyznają rację spokojnej i racjonalnej metodyce Konserwatyzmu etycznego. Jednym z ważnych powodów taktyki ewolucyjnej Myśli konserwatywnej, jest spostrzeżenie dzięki stosowanej metodzie indukcji historycznej, - iż wszelkie wojny, lub powstania kończą zwykle ekstremiści, a nie Osoby rozsądne i pragmatyczne, co oznacza - jak wykazują źródła - stan chaosu i barbarzyńskie ekscesy, zamiast spokoju, potrzebnego do odbudowy zniszczeń i ochrony Obywateli. Tym samym Myśl konserwatywna preferuje praworządne, wyłonione sądownictwo, zamiast aktów zwykłej zemsty, dzikiej grabieży i mordów pozasądowych. Poszukując odpowiedzi na tak trudne pytanie, jak o sens Powstania Warszawskiego, proponuję Czytelnikowi wysunięcie Jego własnych wniosków, sugerując jako podpowiedź ze strony Konserwatyzmu etycznego rozważenie następujących zagadnień: Ex Libris Konfederacji Spiskiej

6 a. Co stałoby się z Elitą konspiracyjną Polski Podziemnej, która nie podjęłaby decyzji o Powstaniu, po zajęciu Warszawy przez sowietów, a także z patriotycznie nastawionymi Obywatelami Warszawy b. czy nie lepiej jest czasem umrzeć z bronią w ręku, zamiast w katowniach NKWD, c. jaki wpływ na poczucie narodowe Polaków miało Powstanie i martyrium Obywateli stolicy? Jakie by nie były Państwa własne wnioski i odpowiedzi, na tak trudny temat (należy pamiętać także, iż Hitler planował całkowite zniszczenie Warszawy i eksterminację Narodu Polskiego), Obowiązkiem Polaków, jest oddanie czci walczącym zbrojnie o Honor oraz Ofiarom cywilnym, a także - wynikające z tego - pełne szacunku Milczenie i Zaduma Co do formułowania własnych opinii Czytelnika, na temat Powstania, to Myśl konserwatywna wręcz je zaleca, wspierając wysiłek umysłowy; sugerując jedynie doborowy zestaw źródeł historycznych oraz wnosząc, aby wszelkie opracowania ukazywały się nie 1. Sierpnia, w rocznicę godziny W, lecz najwcześniej 2. Października, po zakończeniu działań powstańczych. Powyższa prośba o nie komentowanie w rocznicę wybuchu motywowana jest nadzieją Konserwatysty, iż w możliwym (fizyka teoretyczna), jednym z wieloświatów Everetta, Powstanie Warszawskie dopiero sie rozpocznie i odniesie sukces, a USA zrzucą trzecią bombę atomową na sowieckie kopalnie uranu na Uralu, przepędzając w ten sposób sowiety z Europy środkowej, co pozwoliłoby na odrodzenie Rzeczypospolitej w Jej dawnym wymiarze. Warszawa Marek Stefan Szmidt Ex Libris Konfederacji Spiskiej

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21