POSTANOWIENIA OGÓLNE... 3

Transkrypt

1

2 POSTANOWIENIA OGÓLNE... 3 Przedmiot Regulaminu... 3 Zakres Regulaminu... 3 Przeznaczenie Regulaminu... 3 Definicje - określenia uŝyte w Regulaminie... 3 ZASADY BEZPIECZEŃSTWA POśAROWEGO... 7 Zasady ogólne... 7 Zasady bezpieczeństwa poŝarowego na terenie Elektrowni... 9 Warunki bezpieczeństwa poŝarowego przy stosowaniu materiałów i substancji niebezpiecznych Warunki bezpieczeństwa poŝarowego przy składowaniu i transporcie gazów technicznych ZASADY NADZORU NAD URZĄDZENIAMI PRZECIWPOśAROWYMI I GAŚNICAMI ZASADY PRZEPROWADZANIA KONTROLI W ZAKRESIE OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ OBOWIĄZKI W ZAKRESIE OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ Obowiązki właścicieli obiektów Obowiązki uŝytkowników obiektów Obowiązki osób zlecających i nadzorujących prace wykonawców Ogólne obowiązki pracowników Obowiązki wykonawców prac Obowiązki DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni Obowiązki osób postronnych INSTRUKCJA ZABEZPIECZENIA PRZECIWPOśAROWEGO PRAC NIEBEZPIECZNYCH POśAROWO Postanowienia ogólne Podstawowe zasady przygotowania obiektów do prowadzenia prac Zasady postępowania przed rozpoczęciem prac w obiektach niebezpiecznych pod względem poŝarowym Zasady wydawania Zezwolenia wykonania prac niebezpiecznych poŝarowo Zasady bezpieczeństwa poŝarowego w trakcie prowadzenia prac Kontrola miejsca prowadzenia prac po ich zakończeniu Obowiązki pracowników prowadzących prace ORGANIZACJA I PROWADZENIE DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH Alarmowanie Podstawowe zasady organizacji i prowadzenia działań ratowniczych Zadania i obowiązki DyŜurnego InŜyniera Ruchu przy organizacji i prowadzeniu działań ratowniczych Organizacja i prowadzenie działań ratowniczych w obiektach i terenach ruchu energetycznego Organizacja i prowadzenie działań ratowniczych w pozostałych obiektach dozorowanych przez systemy sygnalizacji poŝaru Organizacja i prowadzenie działań ratowniczych w przypadku powstania innego miejscowego zagroŝenia Postanowienia końcowe WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH I INNYCH DOKUMENTÓW STANOWIĄCYCH PODSTAWĘ DO NAPISANIA REGULAMINU WYKAZ DOKUMENTÓW ZWIĄZANYCH Z REGULAMINEM OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ

3 POSTANOWIENIA OGÓLNE ROZDZIAŁ I Przedmiot Regulaminu Przedmiotem Regulaminu ochrony przeciwpoŝarowej, zwanego dalej Regulaminem, jest określenie ramowych zasad ochrony przeciwpoŝarowej w Elektrowni Połaniec Spółka Akcyjna Grupa GDF SUEZ Energia Polska, zwanej dalej Elektrownią. Zakres Regulaminu Postanowienia niniejszego Regulaminu mają zastosowanie dla ochrony przeciwpoŝarowej obiektów zlokalizowanych na terenie Elektrowni oraz przynaleŝnych obiektów zewnętrznych. Przeznaczenie Regulaminu Regulamin jest podstawowym wewnętrznym aktem normatywnym w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej w Elektrowni. Postanowienia Regulaminu obowiązują pracowników Elektrowni, wykonawców oraz inne osoby przebywające na jej terenie. Jakiekolwiek inne akty normatywne, instrukcje i opracowania nie mogą być sprzeczne z postanowieniami Regulaminu. Definicje - określenia uŝyte w Regulaminie Ochrona przeciwpoŝarowa - realizacja przedsięwzięć mających na celu ochronę Ŝycia, zdrowia, mienia i środowiska naturalnego przed poŝarem, klęską Ŝywiołową lub innym miejscowym zagroŝeniem. Bezpieczeństwo poŝarowe - stan eliminujący zagroŝenie dla Ŝycia, zdrowia ludzi, uzyskiwany przez funkcjonowanie systemu norm prawnych i technicznych, środków zabezpieczenia ppoŝ. oraz prowadzonych działań zapobiegawczych przed poŝarem. PoŜar - niekontrolowany proces palenia, powodujący straty materialne. Grupy poŝarów - określony w odrębnych przepisach podział poŝarów ze względu na rodzaj materiału palnego, stanu skupienia i sposobu palenia. Do poszczególnych grup poŝarów zaliczamy: A B C D F PoŜary materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem się węgli PoŜary cieczy i materiałów stałych topiących się PoŜary gazów PoŜary metali PoŜary tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych ZagroŜenie poŝarowe - zespół czynników wpływających na powstanie i rozprzestrzenienie się poŝaru, a przez to na niebezpieczeństwo dla Ŝycia ludzi, zwierząt lub mienia. Inne miejscowe zagroŝenie - zdarzenie wynikające z rozwoju cywilizacyjnego i naturalnych praw przyrody nie będące poŝarem ani klęską Ŝywiołową, stanowiące 3

4 zagroŝenie dla Ŝycia, zdrowia, mienia lub środowiska, któremu zapobieŝenie lub którego usunięcie skutków nie wymaga zastosowania nadzwyczajnych środków. Urządzenia przeciwpoŝarowe - urządzenia (stałe lub półstałe, uruchamiane ręcznie lub samoczynnie) słuŝące do wykrywania i zwalczania poŝaru lub ograniczania jego skutków w obiektach, w których lub przy których są zainstalowane, a w szczególności: stałe i półstałe urządzenia gaśnicze i zabezpieczające, urządzenia wchodzące w skład systemu sygnalizacji poŝarowej i dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacje oświetlenia ewakuacyjnego, hydranty, zawory hydrantowe, pompy w pompowniach przeciwpoŝarowych, przeciwpoŝarowe klapy odcinające, urządzenia oddymiające oraz drzwi i bramy przeciwpoŝarowe, o ile są wyposaŝone w systemy sterowania. Urządzenie gaśnicze mechanizm stanowiący konstrukcyjną całość, uruchamiany samoczynnie lub ręcznie, słuŝący do gaszenia poŝarów. Ze względów konstrukcyjnych rozróŝnia się: stałe urządzenie gaśnicze (z środkiem gaśniczym znajdującym się w urządzeniu) oraz półstałe urządzenie gaśnicze (z przyłączem umoŝliwiającym podanie środka gaśniczego do urządzenia). Gaśnica przenośne (lub przewoźne) urządzenie do gaszenia poŝarów. Środek gaśniczy substancja, mieszanina, związek chemiczny w postaci ciała stałego, ciekłego lub gazowego przewidziany do gaszenia poŝaru. Materiały i substancje niebezpieczne jedna lub więcej substancji albo mieszaniny substancji, które ze względu na swoje właściwości chemiczne, biologiczne lub promieniotwórcze mogą w razie nieprawidłowego obchodzenia się z nimi, spowodować zagroŝenie Ŝycia lub zdrowia ludzi lub środowiska; substancją niebezpieczną moŝe być surowiec, produkt, półprodukt, odpad, a takŝe substancja powstała w wyniku awarii. Materiały niebezpieczne poŝarowe - następujące materiały niebezpieczne: a) gazy palne, b) ciecze palne o temperaturze zapłonu poniŝej 328,15 K (55 C) c) materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne d) materiały zapalające się samorzutnie na powietrzu, e) materiały wybuchowe i pirotechniczne, f) materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji, g) materiały mające skłonności do samozapalenia h) inne materiały nie wymienione wyŝej, jeŝeli sposób ich składowania, przetwarzania lub innego wykorzystania moŝe spowodować powstanie poŝaru. Wybuch - reakcja chemiczna, polegająca na gwałtownym spalaniu gazów, par cieczy oraz pyłów i włókien w powietrzu. ZagroŜenie wybuchem - moŝliwość tworzenia przez palne gazy, pary palnych cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w róŝnych warunkach, mieszanin z powietrzem, które pod wpływem czynnika inicjującego zapłon (iskra, łuk elektryczny lub przekroczenie temperatury samozapłonu) wybuchają, czyli ulegają gwałtownemu spalaniu połączonemu ze wzrostem ciśnienia. 4

5 Dolna granica wybuchowości minimalna zawartość składnika palnego w mieszaninie z powietrzem, przy której zapłon jest juŝ moŝliwy. Górna granica wybuchowości maksymalna zawartość składnika palnego w mieszaninie z powietrzem, przy której zapłon jest jeszcze moŝliwy. Strefa zagroŝenia wybuchem - przestrzeń, w której moŝe występować mieszanina wybuchowa substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniającymi, o stęŝeniu zawartym między dolną i górną granicą wybuchowości. Do poszczególnych stref zagroŝenia wybuchem zalicza się: Strefa 0 Strefa 1 Strefa 2 Strefa 20 Strefa 21 Strefa 22 Miejsce, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji palnych, w postaci gazu, pary albo mgły, z powietrzem występuje stale lub przez długie okresy lub często Miejsce, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji palnych, w postaci gazu, pary albo mgły, z powietrzem moŝe czasami wystąpić w trakcie normalnego działania Miejsce, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji palnych, w postaci gazu, pary albo mgły, z powietrzem nie występuje w trakcie normalnego działania, a w przypadku wystąpienia trwa krótko Miejsce, w którym atmosfera wybuchowa w postaci obłoku palnego pyłu w powietrzu występuje stale lub przez długie okresy lub często Miejsce, w którym atmosfera wybuchowa w postaci obłoku palnego pyłu w powietrzu moŝe czasami wystąpić w trakcie normalnego działania Miejsce, w którym atmosfera wybuchowa w postaci obłoku palnego pyłu w powietrzu nie występuje w trakcie normalnego działania, a w przypadku wystąpienia trwa krótko Strefa poŝarowa - budynek albo jego część oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpoŝarowego. Kategorie zagroŝenia ludzi - kryterium kwalifikacji budynków, ich części lub pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, ze względu na ich funkcję. Do poszczególnych kategorii zagroŝenia ludzi zalicza się budynki: ZL I ZL II ZL III ZL IV ZL V Zawierające pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób nie będących ich stałymi uŝytkownikami, a nie przeznaczone przede wszystkim do uŝytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się Przeznaczone przede wszystkim do uŝytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, takie jak szpitale, Ŝłobki, przedszkola, domy dla osób starszych UŜyteczności publicznej, nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II Mieszkalne Zamieszkania zbiorowego, nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II 5

6 Miejsce niebezpieczne poŝarowo - obiekt, pomieszczenie, urządzenie technologiczne, teren lub ich części, w których występuje zagroŝenie poŝarowe spowodowane przechowywaniem lub przetwarzaniem materiałów palnych, bądź wynikające ze specyfiki obiektu, pomieszczenia, urządzenia lub terenu. Obiekty Elektrowni rozumie się przez to budynki, inne obiekty budowlane, pomieszczenia i tereny zlokalizowane na terenie, oraz poza terenem, będące jej własnością. Obiekty i tereny niebezpieczne poŝarowo rozumie się przez to obiekty i tereny: w których występuje zwiększone zagroŝenie poŝarowe, w których występuje zagroŝenie poŝarowe oraz wyznaczono w nich strefy zagroŝenia wybuchem, zaliczane do kategorii zagroŝenia ludzi. Właściciel obiektu osoba prawna lub fizyczna, posiadająca tytuł własności danego obiektu. UŜytkownik obiektu osoba prawna lub fizyczna uŝytkująca obiekt na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wykaz właścicieli i uŝytkowników obiektów na terenie Elektrowni określa Dokument związany Nr 1 z Regulaminem. Wykonawca osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne, nieposiadające osobowości prawnej wykonujące prace na terenie lub na rzecz Elektrowni. Prace niebezpieczne poŝarowo rozumie się przez to prace i czynności związane z uŝyciem otwartego ognia, cięciem z wytwarzaniem iskier mechanicznych i spawaniem, prowadzonych wewnątrz obiektów lub na ich dachach, terenach przyległych i składowiskach, a takŝe wszelkie inne prace, których prowadzenie moŝe powodować bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania poŝaru lub wybuchu. Sprzęt do prowadzenia prac niebezpiecznych poŝarowo rozumie się przez to sprzęt i narzędzia słuŝące do wykonywania ww. prac np.: spawarki, agregaty spawalnicze, butle z gazami technicznymi, reduktory, węŝe i przewody spawalnicze, palniki, szlifierki itp. Impreza masowa impreza organizowana w budynku, w której planowany jest udział nie mniej niŝ 300 osób oraz organizowana w obiekcie sportowym lub innym obiekcie nie będącym budynkiem, w której planowany jest udział nie mniej niŝ 1000 osób. Droga poŝarowa droga o utwardzonej i odpowiednio wytrzymałej nawierzchni prowadząca do obiektu, budynku lub terenu lub przebiegająca wewnątrz obiektów i budynków, słuŝąca dla dojazdu słuŝb ratowniczych. Ewakuacja - przemieszczenie z miejsca, w którym występuje zagroŝenie, w bezpieczny obszar. Droga ewakuacyjna droga stanowiąca część środków ewakuacji (ucieczki) z dowolnego punktu obiektu do wyjścia końcowego. Działanie ratownicze - kaŝda czynność podjęta w celu ochrony Ŝycia, zdrowia, mienia lub środowiska, a takŝe likwidację przyczyn powstania poŝaru, wystąpienia klęski Ŝywiołowej lub innego miejscowego zagroŝenia. 6

7 Dział BHP komórka organizacyjna Elektrowni Połaniec Spółka Akcyjna Grupa GDF SUEZ Energia Polska, sprawujący nadzór nad ochroną przeciwpoŝarową w Elektrowni oraz kontrolę przestrzegania obowiązujących w tym zakresie przepisów. Spółka ELPOś Firma Centrum Ratownictwa i Ochrony StraŜ PoŜarna Sp. z o.o. (nazwa skrócona ELPOś Sp. z o.o.) świadcząca usługi w zakresie nadzoru prewencyjnego nad ochroną przeciwpoŝarową oraz w zakresie ratownictwa, na terenie i na rzecz Elektrowni. Jednostka ratownicza ELPOś zespół pracowników Centrum Ratownictwa i Ochrony StraŜ PoŜarna spółka z o. o. biorących udział w działaniu ratowniczym. Pluton odwodowy straŝy poŝarnej wyznaczony zespół, złoŝony z pracowników Elektrowni i wykonawców, powołany odrębnym aktem normatywnym, przeszkolony w zakresie prowadzenia działań ratowniczych, przewidziany i dysponowany do większych działań ratowniczych. ROZDZIAŁ II ZASADY BEZPIECZEŃSTWA POśAROWEGO Zasady ogólne W obiektach oraz na terenach przyległych do nich zabronione jest wykonywanie czynności, które mogą spowodować poŝar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, zagroŝenie dla ludzi i środowiska, a w szczególności: 1. UŜywanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon występujących materiałów: a) w strefie zagroŝenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu, b) w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych poŝarowo. 2. UŜytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez producenta, bądź nie poddawanych okresowym kontrolom, o zakresie i częstotliwości wynikającej z przepisów prawa budowlanego, jeŝeli moŝe się to przyczynić do powstania poŝaru, wybuchu, rozprzestrzenienia ognia albo zagroŝenia środowiska. 3. GaraŜowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nie przeznaczonych do tego celu, jeŝeli nie opróŝniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowego pojazdu. 4. Rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niŝ 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych, jeŝeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze. 5. Rozpalanie ognia lub wysypywanie gorącego popiołu i ŜuŜla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umoŝliwiającym zapalenie się materiałów palnych lub sąsiednich obiektów. 7

8 6. Składowanie poza budynkami, w odległości mniejszej niŝ 4 m od granicy działki sąsiedniej, materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu. 7. UŜytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłoŝu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta. 8. Przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposaŝenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niŝ 0,5 m od: a) urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 373,15 K (100 C), b) linii kablowych o napięciu powyŝej 1 kv, przewodów uziemiających oraz przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napięciu powyŝej 400 V. 8. Stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeŝeli zostaną umieszczone w odległości co najmniej 0,05 m od Ŝarówki. 9. Instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, jak wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na podłoŝu palnym, jeŝeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoŝa przed zapaleniem. 10. Składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej słuŝących ewakuacji lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniŝej wymaganych wartości. 11. Składowanie materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na nie uŝytkowanych poddaszach i strychach oraz w piwnicach. 12. Przechowywanie butli z gazami palnymi na nie uŝytkowanych poddaszach i strychach oraz w piwnicach. 13. Blokowanie wyjść i drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemoŝliwiający ich natychmiastowe uŝycie. 14. Blokowanie drzwi i bram przeciwpoŝarowych w sposób uniemoŝliwiający ich samoczynne zamknięcie w razie poŝaru. 15. Lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniŝej wartości wymaganych w przepisach techniczno-budowlanych. 16. Wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu, w której następuje jednoczesna wymiana publiczności (uŝytkowników), jako miejsca oczekiwania na wejście do tej sali. 17. UniemoŜliwianie lub ograniczanie dostępu do: a) gaśnic i urządzeń przeciwpoŝarowych, b) przeciwwybuchowych urządzeń odciąŝających, c) źródeł wody do celów przeciwpoŝarowych, 8

9 d) urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa poŝarowego obiektu, e) wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych, f) wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych instalacji gazowej, g) krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie z przepisami technicznobudowlanymi powinny otwierać się od wewnątrz pomieszczenia. Zasady bezpieczeństwa poŝarowego na terenie Elektrowni 1. Wszelkie prace i czynności w obiektach, naleŝy wykonywać w sposób bezpieczny, nie stwarzający moŝliwości spowodowania poŝaru, lub wybuchu, ich rozprzestrzeniania się, utrudnienia prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, oraz zagroŝenia dla ludzi i środowiska, a takŝe wykonywać je w sposób określony w instrukcjach, procedurach i innych dokumentach w zakresie wykonywania prac i czynności. 2. Przy prowadzeniu w obiektach, prac i czynności niebezpiecznych poŝarowo, naleŝy zachować szczególne warunki bezpieczeństwa poŝarowego, określone w rozdziale VI Regulaminu. 3. Obiekty muszą być wyposaŝone w odpowiedni rodzaj urządzeń przeciwpoŝarowych i gaśnic, utrzymywanych w pełnej sprawności technicznej i funkcjonalności. 4. Szczegółowe zasady wyposaŝania obiektów w urządzenia przeciwpoŝarowe i gaśnice oraz nadzoru nad zapewnieniem pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej, określa rozdział III Regulaminu. 5. Rozpoczęcie eksploatacji nowego, przebudowanego lub wyremontowanego obiektu, urządzenia lub instalacji moŝe nastąpić wyłącznie, gdy zostały spełnione wymagania przeciwpoŝarowe a zastosowany sprzęt i urządzenia przeciwpoŝarowe zapewniają skuteczną ochronę przeciwpoŝarową. 6. W obiektach naleŝy umieścić w widocznych miejscach instrukcje postępowania na wypadek powstania poŝaru wraz z wykazem numerów alarmowych. 7. W obiektach i pomieszczeniach naleŝy oznakować, znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotyczącymi znaków bezpieczeństwa: a) drogi i wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji, b) miejsca usytuowania urządzeń przeciwpoŝarowych i gaśnic, c) miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpoŝarowymi, d) lokalizację przeciwpoŝarowych wyłączników prądu i zaworów głównych gazu, e) lokalizację pomieszczeń, w których występują: materiały niebezpieczne poŝarowe, materiały stwarzające zagroŝenie wybuchem, 9

10 substancje niebezpieczne, f) strefy zagroŝenia wybuchem, g) drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych, h) dźwigi dla ekip ratowniczych (przeciwpoŝarowych), i) przeciwpoŝarowe zbiorniki wodne, zbiorniki technologiczne stanowiące uzupełniające źródło wody do celów przeciwpoŝarowych, punkty poboru wody, stanowiska czerpania wody. j) drogi poŝarowe. 8. Wykaz znaków, o których mowa w ust. 7, określa Dokument związany Nr 2 z Regulaminem. 9. W obiektach, w których występują pyły palne mogące zalegać w warstwach, naleŝy przeprowadzać regularne czynności porządkowe, mające na celu usunięcie pyłów. 10. Z kaŝdego miejsca przeznaczonego w obiekcie na pobyt ludzi, naleŝy zapewnić odpowiednie warunki ewakuacji, zapewniające moŝliwość szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy zagroŝonej lub objętej poŝarem. 11. Szczegółowe wymagania dotyczące techniczno-budowlanych warunków w zakresie ewakuacji, określają odrębne przepisy. 12. W obiektach zawierających strefę poŝarową przeznaczoną dla ponad 50 osób, będących jej stałymi uŝytkownikami, naleŝy przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji, co najmniej raz na 2 lata. 13. Szczegółowe zasady praktycznego sprawdzania warunków ewakuacji, o których mowa w ust. 12, określają instrukcje bezpieczeństwa poŝarowego, o których mowa w dalszej części niniejszego rozdziału. 14. W przypadku organizacji w obiekcie imprezy masowej, obowiązuje procedura uzyskania zezwolenia na jej przeprowadzenie, określona w odrębnych przepisach 15. W obiektach i pomieszczeniach naleŝy zapewnić utrzymanie ładu i porządku. 16. Do wszystkich obiektów na terenie Elektrowni, muszą być zapewnione klucze zapasowe. 17. Obowiązek zapewnienia kluczy spoczywa na właścicielu obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 18. Klucze zapasowe naleŝy przechowywać w recepcji budynku F-12, za wyjątkiem pomieszczeń i terenów ruchu energetycznego oraz do pomieszczeń stacji inŝynierskich. 19. Zasady gospodarki kluczami do pomieszczeń i terenów ruchu energetycznego, oraz do pomieszczeń stacji inŝynierskich określają odrębne instrukcje. 20. Wszelkie obiekty na terenie Elektrowni muszą być opisane w sposób jednolity, ułatwiający identyfikację rodzaju i przeznaczenia obiektu. 10

11 21. W obiektach, w których istnieje moŝliwość występowania mieszanin wybuchowych par cieczy, gazów i pyłów, instalacje i urządzenia techniczne muszą odpowiadać warunkom określonych w odrębnych przepisach. W obiektach, w których wyznaczono strefy zagroŝenia wybuchem, instalacje i urządzenia techniczne muszą odpowiadać wymaganiom określonym w Dokumencie zabezpieczenia przed wybuchem, stanowiącym Dokument związany Nr 13 z Regulaminem oraz warunkom określonym w odrębnych przepisach. 22. Obiekty, a takŝe znajdujące się w nich instalacje uŝytkowe i techniczne, w czasie uŝytkowania powinny być poddawane okresowej kontroli ich stanu technicznego, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 23. W obiektach, naleŝy dokonywać okresowego usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych w terminach określonych w odrębnych przepisach. 24. W obiektach, w których instalacje i urządzenia techniczne oraz technologiczne, mogą wytwarzać podczas eksploatacji ładunki elektryczności statycznej o potencjale wystarczającym do zapalenia występujących materiałów palnych, powinny być wyposaŝone w odpowiednie środki ochrony, zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi ochrony przed elektrycznością statyczną. 25. W obiektach i na terenach przyległych, w których prowadzone są procesy technologiczne z uŝyciem materiałów mogących wytworzyć mieszaniny wybuchowe lub, w których materiały takie są magazynowane, powinna być dokonana ocena zagroŝenia wybuchem, zgodnie z metodologią szacowania ryzyka poŝarowo wybuchowego przedstawioną w rozdziale VI Dokumentu zabezpieczenia przed wybuchem 26. Wymagania przeciwpoŝarowe dla obiektów (lub ich części) określają instrukcje bezpieczeństwa poŝarowego. 27. Zakres tematyczny instrukcji bezpieczeństwa poŝarowego określają odrębne przepisy. 28. Za opracowanie instrukcji bezpieczeństwa poŝarowego odpowiada właściciel obiektu będącego przedmiotem instrukcji, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 29. Instrukcje bezpieczeństwa poŝarowego przechowywane są u uŝytkowników obiektów, dla których mają zastosowanie. Wykaz budynków posiadających instrukcję bezpieczeństwa poŝarowego określa Dokument związany Nr 3 z Regulaminem. 30. Właściciele obiektów są zobowiązani do zapoznania z treścią instrukcji bezpieczeństwa poŝarowego wszystkich uŝytkowników budynku, dla którego instrukcja ma zastosowanie. 31. Dopuszcza się, aby instrukcja, o której mowa w ust.26, stanowiła w obiektach produkcyjnych lub magazynowych część instrukcji technologicznej. 32. Instrukcje bezpieczeństwa poŝarowego naleŝy poddawać okresowej aktualizacji w czasookresach określonych w odrębnych przepisach. 11

12 33. Szczegółowe zasady ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów oraz warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki określają odrębne przepisy. 34. Do obiektów i terenów muszą być zapewnione drogi poŝarowe. Graficzny plan rozmieszczenia dróg poŝarowych na terenie Elektrowni określa Dokument związany Nr 4 z Regulaminem. 35. Drogi poŝarowe, na terenie Elektrowni naleŝy utrzymywać w sposób gwarantujący ich bezpieczną i bezkolizyjną przejezdność oraz w stanie umoŝliwiającym wykorzystanie tych dróg przez jednostki ochrony przeciwpoŝarowej. 36. Wymagania w zakresie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi poŝarowe, regulują odrębne przepisy. 37. Zabrania się tarasowania bądź zastawiania dróg (lub ich odcinków) na terenie Elektrowni. 38. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy wymagane jest wyłączenie odcinka drogi z ruchu (w tym równieŝ bram wjazdowych lub drzwi) dopuszcza się taką moŝliwość pod warunkiem wyznaczenia objazdu, a następnie uzyskania pisemnej zgody DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni. 39. Za uzyskanie zgody i dokonania czynności określonych w ust. 38 odpowiada osoba odpowiedzialna ze strony Elektrowni za prowadzenie czynności bądź prac, wymagających wyłączenia drogi z ruchu. Warunki bezpieczeństwa poŝarowego przy stosowaniu materiałów i substancji niebezpiecznych 1. Czynności, związane z uŝywaniem w obiektach i pomieszczeniach materiałów i substancji niebezpiecznych, naleŝy wykonywać w sposób bezpieczny, zgodnie z warunkami bezpieczeństwa i ochrony przeciwpoŝarowej określonymi w kartach charakterystyki niebezpiecznej substancji chemicznej. 2. Zabrania się stosowania substancji niebezpiecznych, jeŝeli nie posiada ona karty, o której mowa w ust Magazynowanie materiałów i substancji niebezpiecznych w obiektach i pomieszczeniach musi odbywać się w sposób uniemoŝliwiający powstanie poŝaru lub wybuchu w następstwie procesu składowania lub wskutek wzajemnego oddziaływania. 4. Magazynowanie, o którym mowa w ust. 3, moŝe odbywać się wyłącznie w odpowiednich, wydzielonych i oznakowanych pomieszczeniach, zgodnie z wymaganiami działań i oceną ryzyka zagroŝenia wybuchem zawartą w Dokumencie zabezpieczenia przed wybuchem (poza obiektami i pomieszczeniami warsztatowymi, technologicznymi), wyposaŝonych w skuteczną wentylację zapobiegającą powstawaniu mieszanin wybuchowych. 5. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 4, naleŝy dodatkowo wyposaŝyć w gaśnicę i koc gaśniczy. 6. Za wyposaŝenie, o którym mowa w ust.5, odpowiada uŝytkownik pomieszczenia. 7. Magazynowanie i transport materiałów i substancji niebezpiecznych moŝe odbywać się tylko przy uŝyciu szczelnych pojemników, wykonanych z materiałów, co najmniej trudno zapalnych, odprowadzających ładunki elektryczności statycznej, 12

13 nieiskrzących, wyposaŝonych w szczelne zamknięcia i zabezpieczonych przed stłuczeniem. 8. Materiały niebezpieczne poŝarowo nie mogą być magazynowane w pomieszczeniach piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obrębie klatek schodowych i korytarzy oraz w innych pomieszczeniach ogólnie dostępnych. 9. Zabrania się magazynowania materiałów i substancji niebezpiecznych w obiektach zaliczonych do kategorii zagroŝenia ludzi. 10. Zabrania się utrzymywania materiałów i substancji niebezpiecznych znajdujących się na stanowisku pracy w ilości większej niŝ dobowe zapotrzebowanie. 11. Szczegółowe zasady bezpieczeństwa poŝarowego przy stosowaniu materiałów niebezpiecznych, określają odrębne przepisy. Warunki bezpieczeństwa poŝarowego przy składowaniu i transporcie gazów technicznych 1. Centralnym miejscem składowania butli z gazami technicznymi jest magazyn gazów technicznych, za wyjątkiem butli wodorowych, które przechowywane są na rampie wodorowni. Warunki składowania wszystkich butli z gazami technicznymi oraz butli z wodorem muszą spełniać wymagania zawarte w Dokumencie zabezpieczenia przed wybuchem. 2. Dopuszcza się składowanie butli z gazami technicznymi w dodatkowych podręcznych stałych składach butli, których urządzanie jest dopuszczalne wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody właściciela obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, po spełnieniu warunków określonych w dalszej części niniejszego Regulaminu. 3. Wykaz podręcznych stałych składów butli z gazami technicznym na terenie stanowi Dokument związany Nr 5 z Regulaminem. 4. Nie traktuje się jako podręcznych stałych składów, stanowisk butli zlokalizowanych na stałych stanowiskach technologicznych (stanowiska butli CO 2 ). 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, dopuszcza się składowanie butli z gazami technicznymi w podręcznych tymczasowych składach butli, po uzyskaniu pisemnej zgody właściciela obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 6. Podręczny skład butli musi być opisany (nazwa firmy, nr telefonu, rodzaj butli, miejsce przechowywania kluczy zapasowych) oraz odpowiednio oznakowany. 7. W przypadku składów tymczasowych dodatkowo naleŝy podać informację o wydającym zgodę oraz termin na jaki została wydana zgoda na składowanie butli. 8. Podręczne składy butli muszą być zlokalizowane na zewnątrz obiektów budowlanych i budynków i spełniać następujące warunki: a) zbudowane z materiałów niepalnych, b) dach o konstrukcji lekkiej, c) posadzka z materiałów nie iskrzących, 13

14 d) zapewnienie wymiany powietrza, e) oddzielne boksy na odpowiednie gazy oraz butle pełne i puste, f) elementy stalowe powinny być zabezpieczone przed iskrzeniem i uziemione. 9. Przy składowaniu butli naleŝy przestrzegać niŝej wymienionych wskazań prewencyjnych: a) pomieszczenia muszą być zabezpieczone przed dostępem osób postronnych, b) zabronione jest przechowywanie butli z tlenem z innymi gazami w tym samym pomieszczeniu oraz butli z tlenem pełnych i pustych w jednym pomieszczeniu, c) butli nie wolno rzucać, przewracać, uderzać w nie przedmiotami, d) butle w składzie muszą posiadać kołpaki oraz być zabezpieczone łańcuchami lub w inny sposób zabezpieczone przed upadkiem, e) na drzwiach kaŝdego boksu naleŝy umieścić informację o rodzaju przechowywanego gazu, f) w pomieszczeniu zabrania się uŝywania otwartego ognia i palenia tytoniu. 10. Zabrania się składowania butli z gazami technicznymi w : a) pomieszczeniach warsztatowych, b) na klatkach schodowych i korytarzach, c) przejściach dla pieszych i przejazdach, a takŝe w ich pobliŝu, d) podręcznych magazynkach zlokalizowanych na terenie obiektów i budynków, e) pomieszczeniach znajdujących się poniŝej gruntu, f) pomieszczeniach, w których znajdują się studzienki, otwory kanalizacyjne lub inne nie wentylowane zagłębienia, g) pomieszczeniach, w których znajdują się materiały wybuchowe, łatwopalne lub Ŝrące. 11. Dopuszcza się magazynowanie w jednym pomieszczeniu: a) butli z gazami palnymi oraz z gazami niepalnymi, nietrującymi, z wyjątkiem gazów utleniających, b) butli opróŝnionych z butlami napełnionymi gazem palnym, pod warunkiem ich oddzielnego ustawienia. 12. Pomieszczenia podręcznych składów gazów naleŝy dodatkowo wyposaŝyć w gaśnicę i koc gaśniczy. 13. Za wyposaŝenie, o którym mowa w ust. 10, odpowiada uŝytkownik podręcznego składu. 14. Szczegółowe warunki składowania gazów technicznych określają odrębne przepisy. 14

15 15. Podczas prac załadunkowych, rozładunkowych i przy transporcie wewnątrzzakładowym butli z gazami technicznymi naleŝy stosować urządzenia transportowe przystosowane do rodzaju transportowanych gazów i wymiarów butli. 16. Wózki uŝywane do przewoŝenia butli z gazami technicznymi powinny być wyposaŝone w palety zabezpieczające butle przed przemieszczaniem się podczas transportu. Transportowane butle nie mogą wystawać poza obrys platformy wózka. 17. Ręczne przenoszenie butli z gazami technicznymi na piętra lub rusztowania powinno odbywać się przy uŝyciu specjalnych noszy. 18. Podczas transportu butle z gazami technicznymi powinny być wyposaŝone w kołpaki zabezpieczające zawór butli przed uszkodzeniem. 19. Prace związane z załadunkiem, rozładunkiem i przemieszczaniem butli z gazami technicznymi powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby. 20. Podczas prac załadunkowych, rozładunkowych i przy transporcie wewnątrzzakładowym butli z gazami technicznymi niedopuszczalne jest w szczególności: a) stosowanie urządzeń dźwignicowych z uchwytem elektromagnetycznym lub chwytakowym, b) podnoszenie butli za zawory, c) rzucanie, przerzucanie butli, d) toczenie butli w pozycji lezącej, e) transportowania butli z gazami bez kołpaków zabezpieczających zawór butli przed uszkodzeniem. 21. Szczegółowe zasady magazynowania i transportu gazów określają odrębne przepisy. ROZDZIAŁ III ZASADY NADZORU NAD URZĄDZENIAMI PRZECIWPOśAROWYMI I GAŚNICAMI 1. WyposaŜenie obiektów w urządzenia przeciwpoŝarowe i gaśnice powinno być dokonane zgodnie z obowiązującymi przepisami. 2. Urządzenia przeciwpoŝarowe w obiekcie powinny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpoŝarowych 3. Warunkiem dopuszczenia do uŝytkowania urządzeń przeciwpoŝarowych jest posiadanie stosownej dokumentacji i certyfikatów określonych w przepisach, oraz przeprowadzenie odpowiednich dla danego urządzenia prób i badań, potwierdzających prawidłowość ich działania. 4. Urządzenia przeciwpoŝarowe oraz gaśnice powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpoŝarowych i gaśnic, w odnośnej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi opracowywanych przez ich producentów. 5. Do urządzeń przeciwpoŝarowych w Elektrowni zalicza się: a) urządzenia zasilające sieć wody do celów przeciwpoŝarowych, 15

16 b) stałe i półstałe urządzenia gaśnicze, c) hydranty i zawory hydrantowe d) systemy sygnalizacji poŝaru, e) inne urządzenia przeciwpoŝarowe. 6. System sieci wody do celów przeciwpoŝarowych, zwany dalej wody p.poŝ wraz z przynaleŝnymi urządzeniami naleŝy utrzymywać w sposób zapewniający ich natychmiastowe uŝycie. 7. Za właściwą eksploatację urządzeń pompowni wody ppoŝ. odpowiada kierownik komórki organizacyjnej uŝytkującej te urządzenia. 8. Szczegółowe zasady eksploatacji pompowni wody ppoŝ. i zbiornika przeciwpoŝarowego określają odrębne instrukcje. 9. Decyzję o parametrach w sieci wody ppoŝ. podejmuje DyŜurny InŜynier Ruchu Elektrowni. 10. W przypadku konieczności wyłączenia odcinka (odcinków) sieci wody ppoŝ. konieczne jest uzyskanie zgody DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni. 11. Czynności wyłączenia odcinka (ów) sieci wody ppoŝ., o których mowa w ust. 10, wykonuje Spółka ELPOś na polecenie DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni. 12. Przed rozpoczęciem szczytu jesienno - zimowego naleŝy kaŝdorazowo przeprowadzić szczegółowy przegląd zewnętrznej sieci wody ppoŝ. oraz odwodnić lub zabezpieczyć odcinki sieci naraŝone na działanie niskich temperatur. 13. Tryb i zasady dokonywania czynności, o których mowa w ust. 12, określają odrębne ustalenia. 14. Zabrania się uŝywania odcinków sieci wody ppoŝ. do innych celów, za wyjątkiem potrzeb technologicznych określonych przez właściwe komórki organizacyjne, po wyraŝeniu zgody przez DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni. 15. Decyzję o uŝyciu odcinków sieci wody ppoŝ. do innych celów moŝe doraźnie wydać równieŝ DyŜurny InŜynier Ruchu Elektrowni. 16. Plany sytuacyjne sieci wody ppoŝ., wraz z wykazem zainstalowanych hydrantów określa Dokument związany Nr 6 z Regulaminem. 17. Stałe i półstałe urządzenia gaśnicze, zasilane z sieci wody do celów przeciwpoŝarowych zwane dalej urządzeniami gaśniczymi naleŝy utrzymywać w sposób zapewniający ich natychmiastowe uŝycie. 18. Urządzenia gaśnicze, muszą być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących tych urządzeń, w odnośnej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach technologicznych bądź obsługi, nie rzadziej niŝ raz na rok. 19. W trakcie czynności, o których mowa w ust. 18, naleŝy dokonać prób sprawności technicznej urządzeń gaśniczych. 20. NiezaleŜnie, od czynności określonych w ust. 18 i 19, urządzenia gaśnicze, naleŝy dodatkowo poddawać okresowym przeglądom wizualnym w odstępach miesięcznych 16

17 21. Potwierdzenie przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 18, 19 i 20, musi być odnotowane w ksiąŝce przeglądów i prób urządzenia gaśniczego, której wzór określa Dokument związany Nr 7 z Regulaminem. 22. Za zapewnienie właściwego stanu technicznego urządzeń gaśniczych, w tym takŝe za przeprowadzenie wymaganych przeglądów technicznych i czynności konserwacyjnych, odpowiada właściciel obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 22. Rozmieszczenie, zasady eksploatacji, sposoby uruchamiania, tryb i zasady dokonywania prób oraz zasady postępowania obsługi w przypadku konieczności uruchomienia urządzeń gaśniczych, określają odrębne instrukcje. 23. Wszelkie usterki w zakresie stanu technicznego stałych i półstałych urządzeń gaśniczych na terenie naleŝy zgłaszać do właścicieli obiektów. 24. W przypadku konieczności wyłączenia odcinka(ów) urządzeń gaśniczych konieczne jest uzyskanie zgody DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni. 25. RozróŜnia się następujące rodzaje hydrantów w Elektrowni: - hydranty zewnętrzne, - hydranty wewnętrzne, - zawory hydrantowe. 26. Hydranty i zawory, o których mowa w ust. 25, muszą spełniać wymagania w zakresie stanu technicznego i wyposaŝenia, określone w przepisach i Polskich Normach. 27. Hydranty i zawory, o których mowa w ust. 25 muszą być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, w następujących terminach: a) przegląd techniczny i konserwacja hydrantu wewnętrznego: co 6miesięcy b) badania ciśnienia i wydajności poboru wody hydrantu: nie rzadziej niŝ raz w roku c) próba ciśnieniowa węŝa na maksymalne ciśnienie robocze: co 5 lat d) pomiary wydajności poboru wody hydrantu zewnętrznego nie rzadziej niŝ raz w roku e) przegląd techniczny hydrantu zewnętrznego: co 1 miesiąc 28. Czynności, o których mowa w ust.27, mogą być prowadzone wyłącznie przez osoby posiadające kompetencje określone w Polskich Normach i odpowiednio przeszkolone oraz posiadające certyfikaty lub autoryzację producentów hydrantów. 29. Potwierdzenie dokonania czynności, o których mowa w ust.27, wymaga formy pisemnej. 30. Hydranty i zawory hydrantowe muszą być zaewidencjonowane (ponumerowane) i oznakowane zgodnie z obowiązującymi przepisami. 31. Za prowadzenie bieŝącego nadzoru nad wyposaŝeniem obiektu w odpowiedni rodzaj hydrantów, ich stan ilościowy, wyposaŝenie oraz zapewnienie właściwego stanu technicznego, w tym takŝe za przeprowadzenie wymaganych przeglądów technicznych, odpowiada właściciel obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków 17

18 w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 32. Wszelkie usterki w zakresie stanu technicznego, ilościowego, wyposaŝenia hydrantów i zaworów hydrantowych naleŝy zgłaszać do właścicieli obiektów. 33. W przypadku konieczności wyłączenia hydrantu z eksploatacji, konieczne jest uzyskanie zgody DyŜurnego InŜyniera Ruchu Elektrowni i powiadomienie StraŜy PoŜarnej ELPOś. 34. Pomiary ciśnienia i wydajności poboru wody hydrantów będą prowadzone zgodnie z harmonogramem zatwierdzonym przez Dyrektora Produkcji. 35. Obiekty muszą być wyposaŝone w odpowiedni rodzaj gaśnic przenośnych i przewoźnych, spełniających wymagania obowiązujących Polskich Norm. 36. Rodzaj gaśnic musi być dostosowany do gaszenia grup poŝarów, określonych w Polskich Normach dotyczących podziału poŝarów, które mogą wystąpić w obiekcie. 37. Wymagania dotyczące rodzaju i ilości gaśnic w obiektach określają odrębne przepisy. 38. Wykaz gaśnic w obiektach Elektrowni określa Wykaz gaśnic w obiektach Elektrowni z Regulaminem. 39. Gaśnice muszą być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, w następujących terminach: a) przegląd techniczny i konserwacja gaśnicy: co 6 miesięcy b) wymiana środka gaśniczego w gaśnicy: co 5 lat c) badanie techniczne UDT zbiornika (o poj. powyŝej 5 dm 3 ): co 5 lat d) badanie techniczne zbiornika (UDT) gaśnicy śniegowej: co10 lat 40. Czynności, o których mowa w ust. 39, mogą być prowadzone wyłącznie przez osoby posiadające kompetencje określone w Polskich Normach i odpowiednio przeszkolone oraz posiadające certyfikaty lub autoryzację producentów gaśnic. 41. Za prowadzenie bieŝącego nadzoru w zakresie wyposaŝenia, właściwego stanu technicznego gaśnic, w tym takŝe za przeprowadzenie wymaganych przeglądów technicznych i czynności konserwacyjnych odpowiada właściciel obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 42. Wszelkie pojazdy z napędem silnikowym, poruszające się po terenie Elektrowni, muszą być wyposaŝone w odpowiedni rodzaj gaśnic. 43. Za wyposaŝenie pojazdów w odpowiedni rodzaj gaśnic, ich stan ilościowy oraz zapewnienie właściwego stanu technicznego gaśnic, w tym takŝe za przeprowadzenie wymaganych przeglądów technicznych i czynności konserwacyjnych, odpowiada właściciel pojazdu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części - ich zarządcy lub uŝytkownikowi, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej ustanawiającej zarząd lub uŝytkowanie pojazdu. 18

19 44. Za dobór odpowiedniego rodzaju i ilości gaśnic, oraz za zapewnienie ich właściwego stanu technicznego podczas prowadzenia prac (gdy specyfika prac wymaga ich stosowania) odpowiada wykonawca. 45. W przypadku uŝycia gaśnic, naleŝy ten fakt zgłosić do Spółki ELPOś oraz do Działu BHP. 46. Po przyjęciu zgłoszenia, Spółka ELPOś niezwłocznie dokonuje naprawy lub wymiany zuŝytych gaśnic. 47. W przypadku kradzieŝy gaśnic naleŝy postępować zgodnie z procedurami określonymi w odrębnych przepisach. 48. Osoba odpowiedzialna za dokonanie czynności, o których mowa w ust. 47, dodatkowo obowiązana jest powiadomić o kradzieŝy gaśnic Dział BHP. 49. Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 48, Dział BHP przekazuje informację do Spółki ELPOś, która niezwłocznie dokonuje uzupełnienia gaśnic. 50. WyposaŜenie obiektów i pomieszczeń w systemy sygnalizacji poŝarowej, musi być wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz spełniać wymagania określone w Polskich Normach. 51. Systemy sygnalizacji poŝarowej powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i terminami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpoŝarowych, w odnośnej dokumentacji techniczno - ruchowej oraz instrukcjach obsługi. 52. Czynności, o których mowa w ust.51, mogą być prowadzone wyłącznie przez osoby posiadające kompetencje określone w Polskich Normach i odpowiednio przeszkolone. 53. Potwierdzenie dokonania czynności, o których mowa w ust.52, wymaga formy pisemnej. 54. Rozmieszczenie oraz szczegółowe dane techniczne, a takŝe zasady postępowania pracowników w przypadku zadziałania systemu sygnalizacji poŝaru, określają odrębne instrukcje eksploatacji systemu sygnalizacji poŝaru w chronionym obiekcie, pomieszczeniu lub terenie. 55. Pracownicy, w stosunku, do których nałoŝono określone obowiązki wynikające z instrukcji, o których mowa w ust. 54, powinni być zapoznani z ich treścią w formie instruktaŝu stanowiskowego. 56. Zasady postępowania w przypadku zadziałania systemu sygnalizacji poŝaru w obiektach ruchu energetycznego określa odrębny rozdział Regulaminu. 57. Ramowe zasady postępowania w przypadku zadziałania systemu sygnalizacji poŝaru w pozostałych obiektach i pomieszczeniach określa odrębny rozdział Regulaminu. 58. Za prowadzenie bieŝącego nadzoru w zakresie wyposaŝenia, właściwego stanu technicznego systemów sygnalizacji poŝarowej, w tym takŝe za przeprowadzenie wymaganych przeglądów technicznych i czynności konserwacyjnych odpowiada właściciel obiektu, za wyjątkiem powierzenia obowiązków w tym zakresie w całości lub części uŝytkownikowi obiektu, na podstawie zawartej umowy. 19

20 59. Zainstalowane w obiektach systemy powiadamiania alarmowego (syreny elektryczne), naleŝy utrzymywać w sposób zapewniający ich natychmiastowe uŝycie. 60. System, o którym mowa w ust. 59, naleŝy poddawać okresowym próbom sprawności technicznej nie rzadziej niŝ jeden raz w miesiącu. 61. Za przeprowadzenie prób, o których mowa w ust. 60, odpowiada DyŜurny InŜynier Ruchu Elektrowni. 62. Potwierdzenie dokonania czynności, o których mowa w ust.60, wymaga formy pisemnej. 63. W stosunku do innych, nie wymienionych wyŝej, urządzeń przeciwpoŝarowych, naleŝy stosować postanowienia dotyczące urządzeń wymienionych w niniejszym rozdziale, dotyczące: a) Zgodności wyposaŝenia w urządzenia przeciwpoŝarowe z wymaganiami przepisów i wymagań określonych w Polskich Normach, b) Poddawania przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpoŝarowych, w odnośnej dokumentacji technicznoruchowej oraz instrukcjach obsługi nie rzadziej niŝ raz na rok, c) Dokonywania czynności, o których mowa w lit. b), przez osoby posiadające kompetencje określone w Polskich Normach i odpowiednio przeszkolone, d) Pisemnego potwierdzania dokonywania okresowych przeglądów technicznych i czynności konserwacyjnych. e) Odpowiedzialności za prowadzenie bieŝącego nadzoru nad wyposaŝenie w odpowiedni rodzaj urządzenia oraz za zapewnienie jego właściwego stanu technicznego, w tym takŝe za przeprowadzenie wymaganych przeglądów technicznych i czynności konserwacyjnych. ROZDZIAŁ IV ZASADY PRZEPROWADZANIA KONTROLI W ZAKRESIE OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ 1. Do przeprowadzania kontroli w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej na terenie Elektrowni, upowaŝnieni są pracownicy Elektrowni, sprawujące funkcje dozoru w zakresie powierzonych obowiązków oraz pracownicy Spółki ELPOś. 2. Do prowadzenia czynności kontrolno-rozpoznawczych na terenie Elektrowni, upowaŝnieni są takŝe funkcjonariusze Państwowej StraŜy PoŜarnej i innych organów, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach 3. Kontrolujący mają prawo: a) wstępu do wszystkich obiektów na terenie Elektrowni, w tym równieŝ do obiektów wykonawców, b) sprawdzania znajomości zasad i przepisów przeciwpoŝarowych przez pracowników Elektrowni oraz wykonawców, c) wglądu w dokumentację niezbędną do prawidłowego przebiegu przeprowadzania kontroli, 20

21 d) wydawania zaleceń w zakresie bezpieczeństwa poŝarowego, e) wstrzymywania czynności i prac w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości i zaniedbań stwarzających zagroŝenie poŝarowe i wybuchowe oraz zagroŝenie ludzi. 4. Kontrolowany jest obowiązany umoŝliwić kontrolującemu przeprowadzenie kontroli, a w szczególności: a) UmoŜliwić dostęp do wszystkich podległych obiektów, pomieszczeń, urządzeń, itp., które mają być poddane kontroli, b) Zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem kontroli, c) UmoŜliwić kontrolującemu sporządzenie kopii niezbędnych dokumentów, d) Udostępnić niezbędne środki techniczne w zakresie niezbędnym do przeprowadzania kontroli. 5. Kontrolowany jest obowiązany udzielić kontrolującemu wyjaśnień w sprawach objętych tematyką kontroli, związanych ze stwierdzonymi nieprawidłowościami. 6. Po zakończeniu kontroli sporządzana jest dokumentacja pokontrolna. 7. Tryb i zasady sporządzania i przekazywania dokumentacji pokontrolnej, określają odrębne ustalenia. ROZDZIAŁ V OBOWIĄZKI W ZAKRESIE OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ Obowiązki właścicieli obiektów 1. Osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja odpowiedzialna za środowisko, budynek, obiekt lub teren, są obowiązane zabezpieczyć je przed zagroŝeniem poŝarowym, wybuchowym lub innym miejscowym zagroŝeniem. 2. Właściciel, lub uŝytkownik budynku, obiektu lub terenu, a takŝe podmioty, o których mowa w ust. 1, ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpoŝarowych lub przeciwwybuchowych, w trybie i na zasadach określonych w innych przepisach. 3. Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpoŝarową, jest obowiązany: a) przestrzegać przeciwpoŝarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych, b) wyposaŝyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpoŝarowe i gaśnice, c) zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpoŝarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie, d) zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i moŝliwość ewakuacji, 21

22 e) przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej, f) zapoznać pracowników z przepisami przeciwpoŝarowymi, g) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania poŝaru, klęski Ŝywiołowej lub innego miejscowego zagroŝenia. 4. Odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpoŝarowej, których mowa w ust. 3, stosownie do obowiązków i zadań powierzonych w odniesieniu do budynku, obiektu budowlanego lub terenu, przejmuje w całości lub w części ich uŝytkownik, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej ustanawiającej uŝytkowanie. 5. W przypadku, gdy umowa taka nie została zawarta, odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpoŝarowej spoczywa na faktycznie władającym budynkiem, obiektem budowlanym lub terenem. Obowiązki uŝytkowników obiektów 1. Odpowiedzialność w zakresie zapewnienia właściwego stanu ochrony przeciwpoŝarowej i przeciwwybuchowej powierzonego w uŝytkowanie obiektu. 2. Zaznajomienie podległych pracowników z zagroŝeniami poŝarowymi oraz wybuchowymi, zgodnie z Dokumentem zabezpieczenia przed wybuchem mogącymi wystąpić w powierzonym obiekcie. 3. Zapewnienie przestrzegania przez podległych pracowników przepisów, zasad i wymagań w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej w powierzonym obiekcie. 4. Zapewnienie nadzoru nad urządzeniami przeciwpoŝarowymi i gaśnicami przekazanymi w uŝytkowanie. 5. Terminowe wykonywanie zaleceń i wniosków pokontrolnych z zakresu ochrony przeciwpoŝarowej. Obowiązki osób zlecających i nadzorujących prace wykonawców 1. Zapewnienie, przy zawieraniu umów z wykonawcami, uwzględnienia w umowach zapisów dotyczących przestrzegania przez firmy wykonawców przepisów oraz wewnętrznych uregulowań w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej i przeciwwybuchowej, wynikającej z Dokumentu zabezpieczenia przed wybuchem, w tym takŝe o przejęciu przez wykonawcę wszelkiej odpowiedzialności za ewentualne szkody i roszczenia, które wynikną z tytułu nieprzestrzegania przepisów i wewnętrznych uregulowań w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej i przeciwwybuchowej, wynikającej z Dokumentu zabezpieczenia przed wybuchem. 2. Zapoznanie pracowników wykonawców z zagroŝeniami poŝarowymi występującymi w miejscu prowadzenia prac, wymaganiami przeciwpoŝarowymi, rodzajami zabezpieczeń przeciwpoŝarowych oraz z zasadami postępowania w razie poŝaru. 3. Wyegzekwowanie od wykonawców obowiązku sporządzenia, wymaganej przy pracach budowlano - montaŝowych, dokumentacji uwzględniającej m.in. wymagania ochrony przeciwpoŝarowej. 4. Nadzór nad wykonywaniem prac przez wykonawców w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej. 22