Profesor Andrzej Chochół wybrany

Transkrypt

1 Miesięcznik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie ISSN Nr 4 (49) kwiecień maj 2012 Profesor Andrzej Chochół wybrany na rektora UEK kadencji Polska gospodarka według Balcerowicza Akademia Recepta na sukces Romana Kluski Co słoń widział w lustrze, czyli o tym co modne Dbamy o komfort studiowania

2 SŁOWO REKTORA Spis treści Projekt okładki: Jarosław Szczurek Adres redakcji: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie ul. Rakowicka Kraków budynek Księżówka, pok. K9 tel gazeta@uek.krakow.pl Redakcja: Małgorzata Strakowska-Szczurek Łukasz Salwarowski Skład i opracowanie graficzne: Jarosław Szczurek Zdjęcia: Rafał Cygan Druk: DRUKARNIA LEYKO Sp. z o.o. ul. Romanowicza Kraków ISSN Wydawca: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Nakład: 3500 egzemplarzy Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i zmian redakcyjnych nadsyłanych artykułów oraz zmiany ich tytułów. Słowo Rektora... 3 Nowo wybrane władze rektorskie na kadencję Uniwersytet Ekonomiczny partnerem w projekcie Broker Innowacji!... 5 Dbamy o komfort studiowania pawilon G oddany do użytku... 6 Dzisiaj łatwo o eurosceptycyzm relacja z debaty rektorskiej Kryzys w strefie Euro... 8 Stan i perspektywy rozwoju polskiej gospodarki...10 Co słoń widział w lustrze, czyli o tym, co modne...11 Optymistycznie o Polsce...12 Dzień Otwarty UEK...14 Co wiemy o uczestnikach Dnia Otwartego?...16 Magia radia. Od sztuki po nauki ścisłe...18 Rusza Akademia Toastmasters! Akademia BZ WBK Vitamin OSHEE H2O WOMAN finalny produkt Akademii Kreatywności Oshee...21 II edycja Akademii PR...21 Recepta na sukces Romana Kluski twórcy Optimusa i Onet.pl...22 Puchar świata dla Katarzyny Rogowiec absolwentki i pracownika UEK...24 Moda na niepalenie!...26 Obalamy wszystkie mity i iluzje rozmowa z Kingą Balter, współwłaścicielką Allen Carr Polska...28 Kolejny sukces naszych studentów...30 Medale okupione ciężką pracą...30 Obszary zrównoważonego rozwoju. Sustainability Assessment Matrix (SAM) system zarządzania i raportowania wyników w świetle obowiązującego standardu GRI...32 Zatrudnianie bez zwalniania, czyli jak dzisiaj skutecznie rekrutować?...33 Konferencja nt. bezpieczeństwa...34 Student w dziekanacie sprawna obsługa trudnego klienta...34 Dziękujemy za ponad 40 lat współpracy...35 Wieści z ZOD-ów...35 Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem...36 Aktywni UEK...38 KURIEREK UEK...39 Obrazy z życia w Afganistanie...43 UEK trzeci w Polsce...44 Krakowski Festiwal Odpowiedzialnego Biznesu...46 Sprawozdawczość i rewizja finansowa kierunki zmian...48 UEK na Targach w Kijowie...50 Szkoły partnerskie na UEK...51 I Krakowski Maraton Pływacki na UEK 119 km w 12 godzin!...51 Hołd dla dyrygenta...52 Dzień Kobiet na UEK...53 Jubileusz 40-lecia współpracy naukowej i dydaktycznej...54 Marzy mi się, aby w Bibliotece można było...56 Dwusetny słuchacz studiów podyplomowych Ekonomia społeczna otrzymał indeks...57 Student w biznesie...58 Rusza rekrutacja na Erasmusa Uwaga kandydaci na studia stacjonarne drugiego stopnia!...61 KN Grunt na międzynarodowej konferencji w Bratysławie...62 Studenci o likwidacji licencji...63 Maraton przez gospodarkę światową...64 Łupki? Energia atomowa? Odnawialna? Co z energią w Polsce w 2030 roku?...65 W co opłaca się wierzyć ekonomiście? implikacje religii dla biznesu...66 Filmowy sukces studentów...67 Koło Naukowe Analizy Danych na Konferencji we Lwowie...67 Międzyuczelniany Konkurs Wiedzy Turystycznej InvenTurniej...68 Targi Turystyczne ITB...69 Student UEK, Patryk Kosiniak, piąty w pucharze Yamaha R6-Dunlop-Cup w Lausitz...69 Wzloty i upadki niegdysiejszego życia studenckiego...70 Kwestionariusz osobowy Michała Pawlika...71 Sen o ekstraklasie dobiegł końca, ale...72 AMP: medale, awanse!...72 Hala UEK szczęśliwa dla siatkarek krakowskiej AWF...73 ZAPOWIEDZI...74 REKLAMA...77 Szanowni Państwo, pierwsze tygodnie wiosny upłynęły pod znakiem ważnych wydarzeń. Wybraliśmy władze Uczelni na kadencję Sylwetki rektora elekta i prorektorów, którzy obejmą swoje funkcje od 1 września br. prezentujemy na stronach Kuriera. Wybraliśmy także przedstawicieli do Senatu UEK, a na poszczególnych wydziałach trwają jeszcze wybory władz dziekańskich. Wszystkim powołanym przez uczelnianą społeczność do pełnienia zaszczytnych, ale także ważnych i odpowiedzialnych funkcji w jednoosobowych i kolegialnych organach Uczelni życzę powodzenia, poczucia satysfakcji z wykonywanej pracy na rzecz Uczelni i możliwości realizacji pokładanych w nich nadziei. Miniony miesiąc obfitował także w liczne debaty, wykłady otwarte i spotkania. I tak, 28 marca uczestnicy kolejnej debaty rektorskiej dyskutowali na temat Kryzysu strefy euro ; 2 kwietnia profesor Leszek Balcerowicz wystąpił z wykładem nt. Stanu i perspektyw rozwoju polskiej gospodarki ; 12 kwietnia Tadeusz Sołtys, prezes Zarządu Radia RMF, opowiadał studentom UEK o magii radia; 18 kwietnia, w ramach Dni Otwartych NBP, wspólnie z ekspertami zastanawialiśmy się, gdzie będzie polska gospodarka za 5 10 lat w stosunku do państw Europy Zachodniej; w dniach kwietnia studenci Gospodarki i Administracji Publicznej obradowali na niezwykle aktualny temat energetycznych kontrowersji Relacje z tych wydarzeń i płynące z nich najważniejsze wnioski publikujemy na łamach bieżącego wydania Kuriera UEK zapraszam do lektury! Ważnym wydarzeniem minionego okresu było także podpisanie umowy o współpracy naszej Uczelni z Urzędem Marszałkowskim Województwa Małopolskiego oraz Krakowskim Parkiem Technologicznym dotyczącej współpracy w ramach projektu Broker Innowacji jako narzędzie dla efektywnego rozwoju systemu nowoczesnej gospodarki Małopolski, realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Pamiętając o potrzebie kształtowania postaw przedsiębiorczych naszych studentów, inaugurujemy w bieżącym wydaniu Kuriera UEK cykl artykułów prezentujących studenckie pomysły na biznes, zrodzone dzięki działającemu na naszej Uczelni Akademickiemu Inkubatorowi Przedsiębiorczości. Liczymy, że przykłady firm zakładanych przez naszych studentów staną się inspiracją dla kolejnych inicjatyw założycielskich. W związku z obowiązującym na terenie Uczelni ustawowym zakazem palenia tytoniu publikujemy także materiał zachęcający do walki z tym nałogiem. Refleksjami na temat słuszności takiej decyzji dzielą się z czytelnikami Kuriera UEK osoby publiczne. Ważnym wydarzeniem zamykającym kwiecień było uroczyste poświęcenie przez Metropolitę Krakowskiego Ks. Kardynała Stanisława Dziwisza i oddanie do użytku nowego budynku dydaktycznego pawilonu G. Dziękuję wszystkim osobom i instytucjom zaangażowanym w przygotowania i realizację tej inwestycji, a także wszystkim, którzy przyjęli moje zaproszenie i uczestniczyli w tej uroczystości. Z życzeniami powodzenia na najbliższe dni pracy i nauki prof. Roman Niestrój Rektor UEK 2 w w w. u e k. k r a k o w. p l 3

3 WARTO WIEDZIEĆ WARTO WIEDZIEĆ Nowo wybrane władze rektorskie na kadencję Dr hab. Andrzej Sokołowski, prof. UEK doktor habilitowany nauk ekonomicznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, kierownik Zakładu Statystyki Katedry Statystyki. Prorektor ds. współpracy z zagranicą w latach Członek Rady Sekcji Klasyfikacji i Analizy Danych Polskiego Towarzystwa Statystycznego. Członek International Federation of Classification Societes, członek stałego Komitetu Sterującego International Conference on Higher Education, członek rady naukowej czasopisma Zarządzanie Publiczne. Odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Dr hab. Krzysztof Surówka, prof. UEK doktor habilitowany nauk ekonomicznych w zakresie ekonomii finansów, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Dziekan Wydziału Finansów w latach , prodziekan Wydziału Finansów w latach Członek Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W dniu 26 marca 2012 r. Uczelniane Kolegium Elektorów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie dokonało wyboru rektora na kolejną kadencję. Rektorem elektem UEK wybrany został dr hab. Andrzej Chochół, prof. UEK, dotychczasowy prorektor ds. studenckich UEK. W głosowaniu tajnym w II turze rektor elekt uzyskał poparcie 145 elektorów na 225 prawidłowo oddanych głosów. Dr hab. Andrzej Chochół, prof. UEK 29 marca 2012 r. Uczelniane Kolegium Elektorów wybrało władze rektorskie Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie na kadencję Na prorektora ds. badań naukowych UEK wybrano prof. dr. hab. Aleksego Pocztowskiego. Prorektorem ds. organizacji i rozwoju został dr hab. Andrzej Sokołowski, prof. UEK. Funkcję prorektora ds. studenckich UEK będzie sprawował dr hab. Krzysztof Surówka, prof. UEK. W 1979 r. z wynikiem bardzo dobrym ukończył kierunek Towaroznawstwo na Akademii Ekonomicznej w Krakowie i rozpoczął pracę w Instytucie Odlewnictwa na etacie asystenta naukowo-badawczego. Od 1982 r. pracuje na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie najpierw jako asystent, następnie adiunkt, a obecnie profesor nadzwyczajny. Pracę doktorską obronił w 1987 r. w swojej macierzystej uczelni, a stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1999 r. na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Od samego początku swojej pracy zawodowej prowadzi zajęcia ze studentami głównie wykłady i seminaria magisterskie. W latach pełnił funkcję dziekana Wydziału Towaroznawstwa, a następnie prorektora ds. studenckich (do chwili obecnej). W latach pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Towaroznawczego, Oddział w Krakowie, a w latach prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Towaroznawczego. W latach był też wiceprezydentem The International Society of Commodity Science and Technology z sekretariatem w Wiedniu. Był członkiem, a od Prof. dr hab. Aleksy Pocztowski 2011 r. jest wiceprezesem Sekcji Towaroznawczej Nauk o Jakości Polskiej Akademii Nauk z siedzibą w Poznaniu. Członek Kapituły Programu Ambasadorów Kongresów Polskich. Jest autorem ponad 120 publikacji naukowych, wypromował dwóch doktorów, był też recenzentem wielu doktoratów, habilitacji i artykułów naukowych. profesor doktor habilitowany nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu, profesor zwyczajny, kierownik Katedry Zarządzania Kapitałem Ludzkim UEK, dziekan Wydziału Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych w latach , prodziekan Wydziału Ekonomii w latach , członek Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej oraz Komitetu Nauk o Zarządzaniu Polskiej Akademii Nauk, członek Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia przy Marszałku Województwa Małopolskiego, członek Kolegium Redakcyjnego czasopisma Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, członek korespondent redakcji czasopisma Journal for East European Management Studies, stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst ( , 1995) oraz Volkswagen Stiftung (1991). Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Uniwersytet Ekonomiczny partnerem w projekcie Broker Innowacji! Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie został nowym partnerem projektu Broker Innowacji jako narzędzie dla efektywnego rozwoju systemu nowoczesnej gospodarki Małopolski, organizowanego przez Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego we współpracy z Krakowskim Parkiem Technologicznym. Umowę o współpracy 20 marca 2012 r. podpisali: rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie prof. dr hab. Roman Niestrój, wicemarszałek województwa małopolskiego Roman Ciepiela, prezes Krakowskiego Parku Technologicznego Wiesława Kornaś-Kita oraz wiceprezes KPT Jacek Krupa. Broker Innowacji to unikatowa w skali kraju inicjatywa realizowana z pomocą europejskich pieniędzy w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Przedsięwzięcie ma pomóc w stworzeniu modelu współpracy gospodarki i nauki. Włączenie do projektu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie pozwoli na utworzenie partnerstwa zakładającego współpracę samorządu, biznesu i nauki w obszarze innowacji. Cieszymy się, że udało się dołączyć do tak znakomitego grona powiedział podczas Wicemarszałek województwa małopolskiego Roman Ciepiela oraz rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie prof. dr hab. Roman Niestrój (po prawej). podpisywania umowy prof. Roman Niestrój, rektor UEK. W ramach projektu pracownicy naukowi UEK przeprowadzą szkolenia dla przedsiębiorców zajmujących się m.in. komercjalizacją badań naukowych, spotkania biznesowe. Uniwersytet zorganizuje także Szkołę Przedsiębiorczości. Nasza Uczelnia będzie koordy- nować prace nad badaniem stopnia rozwoju trzech z dziesięciu technologii przyszłości dla Małopolski. Chodzi o bezdotykowy interfejs komputerowy, systemy inteligentne i uniwersalny dostęp do informacji. Koordynatorem projektu ze strony Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie jest Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem. 4 w w w. u e k. k r a k o w. p l 5

4 WYDARZENIA WYDARZENIA Dbamy o komfort studiowania pawilon G oddany do użytku Po niespełna dwóch latach prac budowlanych, poprzedzonych długim okresem przygotowań formalnych, udało się sfinalizować inwestycję, która w sposób znaczący wzmocni infrastrukturę dydaktyczną i konferencyjną Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Poświęcony i uroczyście oddany do użytku 25 kwietnia 2012 r. pawilon G wyposażony jest w 13 nowoczesnych multimedialnych sal dydaktycznych i konferencyjnych o łącznej liczbie 626 miejsc. Poświęcenia nowego pawilonu dokonał Jego Eminencja Ksiądz Kardynał Stanisław Dziwisz, Metropolita Krakowski. Piotr Szczepański, dyrektor Departamentu Funduszy Europejskich Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie, odczytał okolicznościowy list Marka Sowy, marszałka Województwa Małopolskiego. Uniwersytetowi Ekonomicznemu w Krakowie z sukcesem udało się powiązać dobrze rozumianą tradycję z nowoczesnością. Dzięki pracy dydaktyków Uczelni wielu młodych ludzi otrzymało szansę zdobycia wykształcenia na prawdziwie światowym poziomie w dalszej perspektywie oznacza to przede wszystkim możliwość ambitnych planów życiowych. ( ) W imieniu Samorządu Województwa Małopolskiego oraz całej społeczności regionu pragnę podziękować za wszystkie inicjatywy edukacyjne i inwestycyjne, które podejmowała i nadal podejmuje Uczelnia napisał m.in. Marek Sowa. Profesor Zbigniew Dresler, pełnomocnik rektora ds. organizacji i rozwoju, przedstawił szczegóły dotyczące realizacji inwestycji. Refleksjami z placu budowy podzielił się Tadeusz Dulba prezes Zarządu Budostal 2, głównego wykonawcy obiektu. Ministerstwu Nauki i Szkolnictwa Wyższego, całemu zespołowi projektowemu, realizatorom i wykonawcom, rektor podkreślił szczególną rolę Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza, Metropolity Krakowskiego, który w tygodniu centralnych uroczystości jubileuszu 85-lecia naszej Uczelni, 26 maja 2010 r uczestniczył w ceremonii poświęcenia aktu erekcyjnego i wmurowania kamienia węgielnego pod pawilon G. Wracając do tamtego dnia, prof. Roman Niestrój zakończył swoje wystąpienie słowami, wypowiedzianymi wówczas przez Księdza Kardynała: Życzę Uczelni, aby budowała swoją przyszłość na dobrym i solidnym fundamencie wartości, które nie przemijają i nie podlegają sezonowym dewaluacjom. Życzę, by w centrum tych wartości był zawsze człowiek, który realizuje siebie nie tylko przez dobra materialne, ale przede wszystkim przez dobra duchowe. Pawilon G w liczbach Powierzchnia zabudowy 589,87 m 2 Powierzchnia wszystkich pomieszczeń 1.751,62 m 2 Powierzchnia użytkowa 1.327,98 m 2 Kubatura 7856 m 3 Wysokość budynku Wysokość gzymsu Długość Szerokość elewacji Konstrukcja budynku Liczba kondygnacji Całkowity koszt projektu Dofinansowanie z Unii Europejskiej Wkład własny UEK Łączna ilość miejsc w salach wykładowych Pawilon G w datach 13,5 m 10,5 m 10,2 m 48 m Żelbetowa trzy nadziemne plus podziemie zł zł zł 626 osób Okres realizacji czerwiec 2008 r. Podpisanie umowy na opracowanie koncepcji architektonicznej budynku 24 listopada 2008 r. Złożenie Karty Projektu do Urzędu Marszałkowskiego 25 sierpnia 2009 r. Decyzja Urzędu Marszałkowskiego o przyznaniu środków na dofinansowanie Projektu w kwocie zł 29 grudnia 2009 r. Pozwolenie na budowę 12 kwietnia 2010 r. Podpisanie umowy z Urzędem Marszałkowskim o dofinansowaniu Projektu 22 kwietnia 2010 r. Podpisanie umowy z Wykonawcą: konsorcjum firm Budostal-2 SA 28 kwietnia 2010 r. Przekazanie placu budowy maj 2010 r. Rozpoczęcie robót ziemnych 26 maja 2010 r. Poświęcenie kamienia węgielnego i wmurowanie aktu erekcyjnego czerwiec 2010 r. Początek robót betonowych czerwiec 2011r. Zakończenie montażu dachu marzec 2012 r. Zakończenie wszystkich robót budowlanych 25 kwietnia 2012 r. Poświęcenie i uroczyste oddanie do użytku pawilonu G Budowa pawilonu G była współfinansowana ze środków Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata Nawiązując do wizyty na Uczelni Ojca Świętego Jana Pawła II w dniu 17 czerwca 1999 r. Metropolita Krakowski podarował obecnemu rektorowi UEK portret papieża rodaka. Oddany do użytku obiekt, ze względu na zastosowane w nim rozwiązania (tablice interaktywne, możliwość zmiany układu miejsc wewnątrz sal), wpisuje się w rozwijaną przez Uczelnię ideę podnoszenia jakości kształcenia, m.in. poprzez rozwijanie aktywnych form nauczania. W miejscu nowego pawilonu G pod koniec lat sześćdziesiątych postawiono zaplecze budowanych wówczas pawilonów A, B, C, które przetrwały blisko pół wieku, stanowiąc dobitny przykład trafności powiedzenia o trwałości prowizorek. Tym bardziej cieszy zagospodarowanie tego terenu. Przyjemnością i źródłem satysfakcji jest dla mnie możliwość uczestniczenia we wspólnym dziele budowania naszej Uczelni w jej materialnym Uczestnicy uroczystości zapoznali się z możliwościami nowoczesnych rozwiązań multimedialnych, które zapewniają zamontowane w nowym pawilonie dotykowe tablice multimedialne. Prezentację ich możliwości przedstawił Jakub Oczkowski z firmy ZSK Kraków Sp. z o. o. wymiarze, zapoczątkowanym dobroczynnym gestem księcia Aleksandra Lubomirskiego fundatora m.in. wspaniałego założenia architektonicznego, w oparciu o które od ponad 60 lat rozwija się nasza Uczelnia. Chlubiąc się dzisiejszym kształtem kampusu, pamiętajmy o wszystkich, którzy przewodząc zbiorowemu wysiłkowi, wznosili i modernizowali siedzibę Uniwersytetu mówił w okolicznościowym przemówieniu prof. dr hab. Roman Niestrój, rektor UEK. Dziękując wszystkim osobom zaangażowanym w przygotowania i realizację tej inwestycji: Samorządowi Województwa Małopolskiego, za środki przyznane z Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego, 6 w w w. u e k. k r a k o w. p l 7

5 DEBATA REKTORSKA DEBATA REKTORSKA Dzisiaj łatwo o eurosceptycyzm relacja z debaty rektorskiej Kryzys w strefie Euro W którą stronę zmierza Europa? Czy Polska powinna wstąpić do strefy euro? Co może być gorsze od wielkiego kryzysu? Z jakimi problemami będziemy musieli się zmierzyć w ciągu najbliższego stulecia? Na te i wiele innych pytań odpowiedzieli goście debaty rektorskiej Kryzys strefy euro, zorganizowanej przez Koło Naukowe Rynku Kapitałowego INDEX. 28 marca br. na zaproszenie koła na Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie przybyła piątka wybitnych ekonomistów i specjalistów z dziedziny analiz rynkowych, z którymi rozmawiał dziennikarz radia RMF, Michał Zieliński. Przed kilkoma tygodniami u wybrzeży Toskanii rozbił się statek pasażerski Costa Concordia. Katastrofa, o której mowa, nie bez powodu została przytoczona, jako wstęp do debaty na temat kryzysu w strefie euro. Dlaczego Eurostatek znalazł się w pełnej skał cieśninie? Kto tu jest winny? rozpoczął dyskusję Michał Zieliński. Zdaniem głównego ekonomisty Polskiego Banku Przedsiębiorczości, Ignacego Morawskiego, statek, jakim jest strefa euro, nie był poprawnie skonstruowany. Większość uczestników debaty nie miała świadomości, że problemy są aż tak poważne. W 2008 roku komisja europejska przygotowała raport na dziesięciolecie istnienia euro, w którym jako przykład sukcesu wspólnej waluty podano Grecję i Hiszpanię. Mówiąc o kryzysie w strefie euro, jak podkreślał Morawski, nie sposób wymienić tylko jednej przyczyny. Do obecnej sytuacji doprowadziły błędy ekonomiczne, instytucjonalne i polityczne. Jeśli mówimy o ekonomicznych przyczynach kryzysu, na pierwszy front wysuwa się wysoki wzrost długu prywatnego i publicznego w strefie euro, jak również utrata konkurencyjności krajów południowej Europy poprzez wzrost płac ponad wzrost produktywności. Do przyczyn instytucjonalnych Ignacy Morawski zaliczył brak nadzoru nad rynkiem Od prawej: Mateusz Walewski główny ekonomista działu marketingu, komunikacji i rozwoju biznesu w PWC, Roland Paszkiewicz dyrektor Działu Analiz Centralnego Domu Maklerskiego PEKAO S.A.; Przemysław Kwiecień główny ekonomista w X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A., Michał Zieliński dziennikarz radia RMF, Łukasz Bugaj analityk Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska, Ignacy Morawski główny ekonomista w Polskim Banku Przedsiębiorczości. finansowym, błędy w polityce pieniężnej oraz dziurawy system koordynujący politykę fiskalną krajów strefy euro. Co się tyczy przyczyn politycznych, możemy powiedzieć o nadmiernym entuzjazmie wobec projektu euro oraz nieodpowiedzialną politykę fiskalną Grecji i Włoch. Zgodny co do tego był również Przemysław Kwiecień, główny ekonomista X-Trade Brokers. Nigdy nie zapomnę wypowiedzi greckiego premiera z kwietnia 2010 roku Ówczesny premier, Lucas Papadimos, powiedział wtedy, że Niemcy są nieracjonalne wyceniając greckie dziesięcioletnie obligacje przy premii 300 punktów bazowych powyżej niemieckich długów. 300 punktów bazowych mają obecnie, po poprawie kilkumiesięcznej, Włosi. Zgadzam się retrospektywnie z premierem Grecji Niemcy były nieracjonalne, wyceniając greckie obligacje, przy czym dzisiaj już wiemy, że wyceniały je zbyt dobrze. Mówimy tu o pewnego rodzaju liberalizacjach przyznał Przemysław Kwiecień niektóre kraje będące pod presją swoich wyborców i grup interesów musiały pójść na kompromisy. Kompromisy te zaowocowały szeregiem ograniczeń, z powodu których Unia Europejska nie funkcjonuje w warunkach optymalnych. Błędy w konstrukcji sprawiły, że wiadomo było, że będzie ciężko, ale nie były bezpośrednią przyczyną kryzysu. Karygodnym błędem, o którym możemy powiedzieć z perspektywy czasu, był sposób wyceny obligacji skarbowych, w którym nie uwzględniano ryzyka kredytowego. Według Przemysława Kwietnia partie rządzące nie czuły presji przeprowadzania trudnych reform w momencie, kiedy niskie stopy procentowe pozwalały im na finansowanie średnich deficytów przy względnie wysokim wzroście gospodarczym. Gdyby wyceniono ryzyko kredytowe, sytuacja wyglądałaby zupełnie inaczej. Osoby, które konstruowały strefę euro, nie wyciągnęły lekcji z historii. Pewne rzeczy były po prostu pewne, że się wydarzą, jak chociażby wielki kryzys. Łukasz Bugaj, analityk Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska, jako praprzyczynę kryzysu ekonomicznego w Unii Europejskiej wskazał nieznajomość historii. Jako przykład podał Unię Łacińską, która funkcjonowała w Europie na przestrzeni XIX i XX wieku. Unia ta nie posługiwała się, co prawda, jedną walutą, aczkolwiek parytet wymiany był stabilny, utrzymany na stałym poziomie. Co ciekawe, jak zauważył Bugaj, w Unii Łacińskiej pojawił się podobny problem, jak ma miejsce dzisiaj w przypadku Grecji. Okazuje się, że wówczas Grecja została z Unii Łacińskiej wykluczona. Innego zdania był Roland Paszkiewicz, dyrektor Działu Analiz Centralnego Domu Maklerskiego PEKAO S.A.: Nie zgodzę się z Łukaszem Bugajem, że historia niczego polityków nie nauczyła mieliśmy w Europie udane unie monetarne, chociażby ta, która powstała po zjednoczeniu Niemiec (wspólną walutą była marka). Być może Niemcy wierzyli, że Unia Europejska będzie wyglądać podobnie jak ich unia za czasów Bismarka. Paszkiewicz dowodził, że nie można porównywać sytuacji obecnej z tą z poprzednich stuleci. Zwrócił uwagę, że w XIX wieku funkcjonował parytet złota, dziś wartość nabywcza opiera się na pieniądzu papierowym. Swoją krytykę skierował w stronę polityków europejskich: Dzisiaj łatwo o eurosceptycyzm. Nie ma co się łudzić dopóki politycy będą mogli być nieodpowiedzialni, aby osiągać krótkoterminowe cele, dopóty będą nieodpowiedzialni. Łukasz Bugaj, podtrzymując swoje stanowisko, wskazał na elementy wspólne, które zadecydowały o sukcesie historycznych unii walutowych. Jego zdaniem w Unii Europejskiej brakuje jednej osoby, która utrzymałaby wszystko w ryzach. Taką osobą powinna być kanclerz Niemiec, Angela Merkeln: Pani Merkeln powinna zadać sobie pytanie, czy jest w stanie podporządkować sobie ludy Europy. Dla mnie to pytanie jest retoryczne. Temat podjął prowadzący spotkanie, Michał Zieliński: Wyobraźmy sobie taką sytuację: spotykają państwo Angelę Merkeln spacerującą samotnie po parku co byście jej doradzili w kwestii poprawy sytuacji panującej obecnie w Europie?. Mateusz Walewski główny ekonomista działu marketingu, komunikacji i rozwoju biznesu w PWC, zaproponował radykalne, ale jego zdaniem najskuteczniejsze rozwiązanie. W długim okresie czasu najlepszym rozwiązaniem byłoby rozbicie strefy euro. Mimo perturbacji w krótkim okresie na dłuższą metę wszystkim wyszłoby to na dobre mówił. Walewski zauważył jednak, że taki rozwój wydarzeń jest mało prawdopodobny, a to ze względu na naciski polityczne, szczególnie ze strony głównego beneficjenta euro, którym są właśnie Niemcy. Czy jest jakiś sposób, aby poprawić konkurencyjność krajów południowej Europy w krótkim okresie? Mateusz Walewski zaproponował ograniczenie popytu w krajach południa, przy jednoczesnym wzroście inflacji na północy. Można tego dokonać, zwiększając europejski fundusz ratunkowy co, de facto, sprowadza się do dodrukowania pieniędzy. Ignacy Morawski zgodził się z Mateuszem Walewskim co do polityki Banku Centralnego, która powinna położyć nacisk na zwiększenie bazy monetarnej, lecz nie przez pożyczki bankom, ale bezpośrednio skupując obligacje skarbowe na rynku. Nie należę do osób, które uważają, że drukowanie pieniędzy jest zalewaniem pożaru benzyną przyznał, dodając, że w krótkiej perspektywie jest to jedyne słuszne rozwiązanie. Według mnie Bank Centralny, w krótkim okresie, jest jedyną instytucją, która mogłaby ugasić ten pożar. Jak zauważył Przemysław Kwiecień, Niemcy pożyczają pieniądze krajom południa, żeby łatwiej było im przełknąć przemiany strukturalne, jednak jest to rozwiązanie na krótki horyzont czasowy. Nie możemy odejść od mechanizmów, które zwiększą konkurencyjność krajów południa w krótkim okresie, ale jednocześnie ciągle musimy mieć na uwadze działania, które przedłużą politykę fiskalną na okres dłuższy niż pół roku, czyli tzw. ścieżkę fiskalną. Ignacy Morawski zaznaczył, że w długim okresie, bez czynnego udziału Niemiec w ratowaniu sytuacji w Europie, kraje południowej Europy po prostu nie będą w stanie samodzielnie poradzić sobie ze swoimi problemami: Jeżeli ktoś choruje na nowotwór płuc, lekarz najpierw wycina nowotwór, a dopiero później zaleca pacjentowi, żeby przestał palić. Niemcy trochę przypominają lekarza, który człowiekowi choremu na raka mówi, żeby więcej biegał. W takim razie co robimy? pytał Michał Zalewski. Podajemy pacjentowi środki przeciwbólowe i czekamy, aż mu przejdzie, czy wycinamy nowotwór, ryzykując, że pacjent umrze? Przemysław Kwiecień przyznał, że na poziomie europejskim jest daleki od dawania komukolwiek rad. Określił swoją rolę jako obserwatora rzeczywistości gospodarczej, który na podstawie bieżących wydarzeń wysnuwa odpowiednie wnioski. Jego zdaniem, jeżeli wszystko potoczy się zgodnie ze scenariuszem optymistycznym i nastąpi globalne ożywienie, Europa powinna poradzić sobie z obecnym kryzysem. Z drugiej jednak strony, jeżeli chińska gospodarka zaliczy twarde lądowanie, a ryzyko, jak twierdzi Przemysław Kwiecień, jest niemałe, Europa stanie przed jeszcze trudniejszą sytuacją rolą polityków jest podejmowanie decyzji na podstawie tego, co się stanie. Roland Paszkiewicz, podchwytując alegorię do pacjenta, stwierdził, że jeżeli chirurg nie zacznie działać szybko, istnieje ryzyko, że pojawią się przerzuty. Mnie dziwi jedno problem strefy euro by nie istniał, gdyby nie indywidualne problemy krajów członkowskich. Zdaniem Paszkiewicza, w każdej innej sytuacji poszczególne kraje radziłyby sobie same, a działania pomocowe powinny dawać więcej pożytku aniżeli szkody. Problem zatem nie dotyczy bezpośrednio systemu problem wyszedł od działań jednostek. Teraz kraje liczą na to, że przyjdzie dobry wujek i wszystkie ich kłopoty za nich załatwi. Tymczasem nie widzę powodu, dla którego Ci, którzy balowali, mieliby nie mieć kaca. Mateusz Walewski zaznaczył, że w tej historii nie mamy tylko jednego pacjenta mamy kilku, w dodatku zupełnie różnych. Grecja prędzej czy później wyjdzie ze strefy euro, w przypadku Włoch i Hiszpanii na razie nie widać takiej konieczności. Jeśli zaś chodzi o Polskę, zdaniem Walewskiego powinniśmy poważnie zastanowić się nad przystąpieniem do unii walutowej z jednej strony naszym atutem jest elastyczny rynek pracy i bardzo dobry wzrost produktywności, z drugiej strony mamy problem zbyt wysokiej konsumpcji i zbyt niskich oszczędności. Według Ignacego Morawskiego przesłanką do tego, aby Polska przyjęła euro, są względy polityczne. Przekonywał, że jak wynika z badań historycznych, ekonomicznych i politologicznych, w krajach, które nie mają dużego doświadczenia rynkowego i demokratycznego, otoczenie zewnętrzne okazuje się bardzo istotnym bodźcem do reform instytucjonalnych. Jak mówił Morawski, Grecja na pewno wyjdzie ze strefy euro, a wtedy szansa na przetrwanie wspólnoty walutowej będzie pół na pół, podobnie jak szansa wejścia Polski do tej strefy. Dodał: Kryzys powinien wzbudzić pewną pokorę w ekonomistach. Mała wiedza powoduje pychę, a duża wiedza wzbudza pokorę. Jestem dużo bardziej krytyczny, jeśli chodzi o strefę euro przyznał Roland Paszkiewicz. - jeśli to rynek, a nie politycy, zaważy na procesach gospodarczych, wówczas jest szansa, że strefa przeżyje. Pytanie, czy polscy politycy będą mądrzejsi od polityków europejskich. Według Paszkiewicza strefa euro jest bardziej na początku niż w środku istotniejszych przemian: Kolejnymi rafami, z którymi z pewnością się zderzymy, jeżeli wyjdziemy z obecnego kryzysu, będą demografia oraz deflacja - to są dwa podstawowe problemy na to stulecie. Zdaniem Rolanda Paszkiewicza, impuls deflacyjny który prędzej czy później będzie miał miejsce, dokona poważnej dewastacji w gospodarce, bo pojawi się pierwszy raz od wielkiego kryzysu lat trzydziestych i to właśnie on będzie zapowiedzią prawdziwego powrotu kryzysu. Na pytanie o hiperinflację, ekonomista przyznał, że ona również stanowi pewne zagrożenie, ale na pewno nie tej rangi co głęboka deflacja. Mniej się boję tego, czym straszy szkoła klasyczna z prostej przyczyny hiperinflację jesteśmy w stanie zdiagnozować stosunkowo szybko i są odpowiednie instytucje, które są w stanie w porę zainterweniować, np. Banki Centralne. Powiem więcej jak pojawi się inflacja, wszyscy odetchną z ulgą, bo będzie to znaczyło, że odsunie się w czasie widmo deflacji, która jest dużo groźniejsza. Michał Pacułt, praktykant w Sekcji Prasowej UEK 8 w w w. u e k. k r a k o w. p l 9

6 WYDARZENIA M:100 Y:0 K:0 CMYK: BLACK C:70 M:50 Y:70 K:100 WYDARZENIA Sala Nowej Auli na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie dnia 2 kwietnia 2012 była wypełniona po brzegi. Powodem, tak licznej grupy słuchaczy był już drugi w tym roku wykład profesora Leszka Balcerowicza pt. Stan i perspektywy rozwoju polskiej gospodarki. Powitany przez rektora uczelni, prof. dr hab. Romana Niestroja, gość specjalny rozpoczął wykład od przedstawienia kosztów socjalizmu oraz pozycji Polski po upadku socjalizmu na tle innych krajów. Tylko z kapitalizmem może współistnieć demokracja, choć nie musi W 1950 roku poziom życia w Polsce i w Hiszpanii był bardzo podobny, jednakże później dystans między krajami realnego socjalizmu a Europą Zachodnią zdecydowanie się powiększył i w 1990 roku Polska miała tylko 42% dochodu hiszpańskiego. Podobna różnica, bardziej drastyczna, dotyczy Korei Północnej i Korei Południowej. Jest ona rezultatem dwóch różnych systemów socjalizmu w Korei Północnej i sprawnie działającego kapitalizmu w Korei Południowej. W 2003 roku PKB per capita Korei Północnej stanowiło tylko 7% dochodu Korei Południowej. Wnioskując, gospodarka socjalistyczna po pewnym czasie prowadzi do zacofania w porównaniu ze średnio sprawną gospodarką kapitalistyczną. Można także stwierdzić, że kraje, którym udało się wprowadzić demokrację, zanotowały lepsze wyniki we wzroście gospodarczym niż kraje, które utrzymały się w reżimach nie demokratycznych. Tylko z kapitalizmem może współistnieć demokracja, choć nie musi mówi Leszek Balcerowicz. Przyczyny różnic osiąganych wyników gospodarczych w świecie posocjalistycznym wiążą się ściśle ze stanem przemian ustrojowych w kierunku kapitalizmu, własności prywatnej oraz wolnej konkurencji, co niewątpliwie przyczynia się do rozwoju kraju. Najszybszymi reformatorami nad zmianami strukturalnymi były kraje bałtyckie, w szczególności Estonia. Innym czynnikiem tłumaczącym różną dynamikę wzrostu gospodarczego jest poziom dyscypliny w polityce fiskalnej. Właśnie brak załamań gospodarczych i recesji spowodowanych boomem kredytowym odróżnia Polskę od innych krajów naszego regionu. Na tle innych krajów bloku radzieckiego nasz kraj osiągnął największy przyrost w gospodarce oraz stabilny rozwój gospodarczy. Wzrost gospodarczy w naszym kraju leży przede wszystkim w naszych rękach Po analizie danych, krótkoterminowe perspektywy dla Polski są dość dobre na tle innych krajów, co więcej według profesora Balcerowicza może ona stać się europejskim tygrysem Stan i perspektywy rozwoju polskiej gospodarki gospodarczym. Przewidywane tempo wzrostu Polski klasyfikuje ją na dobrej pozycji na tle kulejącej europejskiej gospodarki. Jednakże długofalowy rozwój zależy już od podjęcia konkretnych działań oraz reform. Pierwszą z sił, która ma wpływ na rozwój, jest stan demograficzny kraju wraz z liczbą urodzeń i liczbą zatrudnionych. Środkiem zaradczym, przywołanym przez profesora, jest podwyższenie wieku emerytalnego, ze względu na charakter naszego systemu emerytalnego. W Polsce obowiązuje system ZU- S-owski, czyli taki, w którym bieżące emerytury są wypłacane z bieżących podatków. Usuwanie pewnych przywilejów zawodowych oraz usunięcie barier, które ograniczają zatrudnienie ludzi młodych, może zapobiegać skutkom zapaści demograficznej. Kolejnym aspektem są oszczędności, które w naszym kraju są niższe niż przeciętne w krajach naszego regionu. Oszczędności, które służą finansowaniu inwestycji, w Polsce są bardzo niskie z powodu złego stanu finansów publicznych. Trzecia siła jest związana z całkowitym wskaźnikiem produktywności (TFP Total Factor Productivity), który wyjaśnia łączną produktywność czynników produkcji na podstawie czystego postępu technologicznego. Wzrost oparty na innowacji jest traktowany jako jedyny uniwersalny mechanizm generujący długoterminowy wzrost gospodarczy. Warto się zastanowić, czy wzrost w Polsce będzie spadał? Zależy to w dużej mierze od podjętych kroków mających na celu przeciwdziałanie spadkowi zatrudnienia, niskiej stopie oszczędności i inwestycji oraz spadającej stopie wzrostu wydajności pracy. Propozycją może być także reforma finansów publicznych, obniżenie opodatkowania pracy i kapitału kosztem konsumpcji lub deregulacja upstream sector (sektor dostawczy, wolne zawody). Wzrost gospodarczy w naszym kraju leży przede wszystkim w naszych rękach mówi na zakończenie Leszek Balcerowicz. Magdalena Kiełkowska, praktykantka w Sekcji Prasowej UEK PANTONE PANTONE black M PANTONE magenta M RGB MAGENTA R:237 G:30 B:121 BLACK R0 G:0 B:0 Ciężko jest obiektywnie ustalić, co jest modne, a co nie. Można natomiast zastanowić się nie tylko nad tym, co to jest moda, ale przede wszystkim nad tym, co może być modne. Skąd wiemy, że coś jest modne? Czy wszyscy uważamy tę samą rzecz za modną? A co myśleli o tym nasi rodzice czy dziadkowie? Z tymi pytaniami zmagali się słuchacze wykładu, na który Uniwersytet Dziecięcy UEK zaprosił razem z VIAMODA INDUSTRIAL, warszawską szkołę mody. Wykład poprowadził red. Michał Tracz, dziennikarz telewizji TVN24. Aktywnie uczestniczyło w nim 60 dzieci, oczywiście razem z rodzicami. Czy moda to tylko ciuchy? Nie trudno zgadnąć, że ze słowem moda kojarzą się przede wszystkim ubrania. Znane marki odzieżowe, kolory, wzory i tkaniny. Ale czy modne mogą być tylko ciuchy? Uczestnicy wykładu jednomyślnie uznali, że nie. Filmy, piosenki, artyści, gadżety i sprzęt elektroniczny to wszystko także może być modne. Co więcej, modne mogą być też różne zachowania, a nawet imiona! Gdy rodzili się moi rówieśnicy bardzo popularnymi męskimi imionami były Piotr czy Łukasz. Dziś co drugi rodzący się chłopiec dostaje imię: Franciszek, Stanisław czy Jan. To także kwestia mody wyjaśniał Michał Tracz. Czym jest moda? strefa komfortu Dalsze dylematy rozważań nad modą pomogła rozwikłać prosta definicja zaczerpnięta ze Słownika języka polskiego PWN. Skoro moda to powszechnie przyjęty zwyczaj (dotyczący zwłaszcza stylu, sposobu ubierania się, zachowywania), ulegający częstym zmianom to łatwo wyjaśnić, że moda to tylko chwilowy zwyczaj, fascynacja, upodobanie. Moda to nic innego niż popularność. Chwilowa i w dodatku bardzo subiektywna. Karty z piłkarzami i inne modne przedmioty comfort zone Co słoń widział w lustrze, Aby tego dowieść, wystarczyło przeprowadzić krótką sondę. Kasia szybko rzuciła, że modna może być jej fryzura. Ale wystarczyło zapytać siedzącego obok niej Szymka. Dla niego najbardziej modną rzeczą na świecie są karty z piłkarzami. Takie do zbierania. Wniosek? To proste! Dla każdego modne jest coś innego. Coś, co podoba się jednej grupie ludzi, nie musi wcale podobać się innej. Jeśli coś uznajemy za modne, to oznacza, że w danym czasie podoba się to dużej grupie społeczeństwa i jest powszechnie uznane za modne. Prawdę mówiąc, nie do końca wiadomo dlaczego. A czy modny jest dziś film Ania z Zielonego Wzgórza? Oczywiście, że nie. Zapytajcie teraz rodziców, jak bardzo ten film popularny był jeszcze parę (-naście?) lat temu. Albo trampki. Czy Wasi starsi bracia lubili zmieniać obuwie na WF w szkole? Nie, nie lubili. A jak dziś popularne są trampki, przez które jeszcze kilka lat temu toczyły się prawdziwe boje z rodzicami? Bo tak mówią w reklamie Dużo trudniej było wydobyć od młodych słuchaczy wiedzę o tym, skąd wiemy, że coś jest modne. Bo tak mówią w reklamie, bo to stało w sklepie w widocznym miejscu, bo chodzą w tym gwiazdy. To oczywiście nic innego jak magia reklamy. W dzisiejszych czasach często to ona dyktuje nam, co kupić, przekonując, że właśnie to jest teraz modne. Jeśli jednak nie posłuchamy reklamy, wpłynie na nas zapewne opinia tzw. autorytetu. Dla każdego autorytetem będzie ktoś inny. Dla dziecka rodzic, dla nastolatka rówieśnicy, dla innych celebryci, a dla jeszcze innych styliści mody. Ale są też i tacy, którzy za modne będą uważać rzeczy, które jeszcze są mało popularne i nikt ich jeszcze nie ma. I to takie rzeczy stanowić będą dla nich wartość dodaną. Smerf Laluś i współcześni Nie trzeba sięgać pamięcią daleko w przeszłość, by przypomnieć sobie przymioty znanego wszystkim Smerfa Lalusia. Można się z niego nabijać, ale to on pokazuje, skąd najczęściej czyli o tym, co modne możemy wiedzieć, że coś jest modne, a co nie. Otóż? Sami od siebie! Ludzie jako nieliczne stworzenia na świecie mają możliwość obserwacji siebie. My, ludzie, możemy nie tylko zwracać uwagę na to, co o nas mówią inni (socjolog nazwałby to zjawisko lustrem społecznym ), ale niczym Smerf Laluś możemy sami się w tym lustrze przeglądać. Czy obserwowaliście kiedyś, jak reagują psy czy koty, gdy przechodzą obok lustra? Szczekają, drapią, skaczą, a w najlepszym wypadku dziwnie się patrzą. Czy zdrowa na umyśle istota atakowałaby siebie? Nie. To dowód na to, że zdecydowana większość zwierząt mimo iż widzi w lustrze postać, nie jest w stanie rozpoznać w niej siebie. Taką umiejętność, oprócz ludzi, mają duże małpy, delfiny i... słonie. Badacze przeprowadzili eksperyment, malując na czole słonicy w Indiach dużą czerwoną kropkę. Gdy zwierzę zobaczyło się w lustrze, uniosło trąbę, próbując zmazać kropkę z głowy. A co z królewną Śnieżką? Z tą modą, jak widać, bywa różne. Czy trzeba się jej podporządkowywać? Udzielenie odpowiedzi na to pytanie pozostawiliśmy już dla każdego słuchacza wykładu. Ale znamienne było, by w tym miejscu przypomnieć fragment z Królewny Śnieżki. Znane wszystkim słowa Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie. I odpowiedź lustereczka, że piękniejsza od królowej jest dziewczyna w łachmanach błąkająca się po lesie. Prawdziwe? Michał Tracz, red. TVN24, VIAMODA INDUSTRIAL Szkoła Wyższa w Warszawie 10 w w w. u e k. k r a k o w. p l 11

7 WYDARZENIA WYDARZENIA Polityka rozwoju oparta na własnym potencjale, zaangażowanie domeny państwowej i obywatelskiej, głęboka zmiana instytucjonalna oraz inne podejście do członkostwa w Unii Europejskiej. To ma zapewnić dalszy rozwój gospodarczy Polski w ciągu następnych 5 10 lat. Takie wnioski płyną z debaty zorganizowanej w ramach Dni Otwartych NBP skarbnica wiedzy o pieniądzu, współorganizowanej na naszej Uczelni przez Katedrę Gospodarki i Administracji Publicznej 18 kwietnia br. Tematem przewodnim były rozważania Gdzie będzie polska gospodarka za lat 5, lat 10 w stosunku do państw Europy Zachodniej? Jakie są największe wyzwania?. W dyskusji wzięli udział prof. dr hab. Jerzy Hausner (kierownik Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej UEK, członek Rady Polityki Pieniężnej), prof. dr hab. Wiesław Gumuła (dyrektor Oddziału Okręgowego NBP w Krakowie), Jacek Woźniak (pełnomocnik Zarządu Województwa Małopolskiego ds. Planowania Strategicznego). Z perspektywy przedsiębiorców zagadnienie analizowali Grzegorz Hajdarowicz (prezes Wydawnictwa Presspublika Sp. z o.o.), Tomasz Owsiak (dyrektor finansowo-administracyjny CH2M HILL Polska) oraz Jan Pamuła (prezes Międzynarodowego Portu Lotniczego Kraków Balice). Moderatorem dyskusji był redaktor Krzysztof Bień (ObserwatorFinansowy.pl). Na początku debaty red. Krzysztof Bień wyjaśnił, skąd wzięło się zainteresowanie NBP tak szeroko rozumianym rozwojem gospodarczym. Do jego obowiązków należy bowiem prowadzenie polityki pieniężnej i emisja pieniądza, ale też działalność edukacyjna i informacyjna. Podstawowym zadaniem banku centralnego jest utrzymanie stabilnego poziomu cen oraz ustabilizowanie inflacji. Na jej wysokość wpływ ma jednak wiele innych czynników, na które NBP nie ma bezpośredniego wpływu. Dlatego tak istotne jest to, jak będzie kształtowała się polska gospodarka w przyszłości. Zielona wyspa Polska nazywana jest, czasami złośliwie, zieloną wyspą, ale jest nią rzeczywiście. Na tle swoich sąsiadów znajdujemy się w naprawdę dobrej kondycji ocenił prowadzący dyskusję. Przypomniał jednak, że równocześnie jest wiele czynników, które mogą niepokoić, jak np. inflacja utrzymująca się od dłuższego czasu na wysokim poziomie. W Polsce zwiększają się też koszty pracy, które jeszcze do niedawna były naszym największym atutem w porównaniu do krajów rozwiniętych. Z tego względu zasadne wydaje się pytanie, co stanie się z naszą przewagą konkurencyjną za kilka, kilkanaście lat? dodał. Wskazał również na odpowiednie podejście do innowacji i dobrego wykorzystania skoku edukacyjnego, który miał miejsce w ostatnich latach. To szereg pytań, które rzadko są poru- Optymistycznie o Polsce Od lewej: Krzysztof Bień (ObserwatorFinansowy.pl), prof. dr hab. Wiesław Gumuła dyrektor Oddziału Okręgowego NBP w Krakowie szane w debacie publicznej. Tymczasem jest to konieczne, bo są to tematy niezwykle ważne zachęcał do dyskusji redaktor Bień. Rozwijamy się coraz wyższym kosztem Co jest najważniejsze w perspektywie 5 10 lat? Odpowiedzi na to pytanie udziela m.in. raport przygotowany przez zespół pod przewodnictwem prof. Hausnera Kurs na innowacje. Jak wyprowadzić Polskę z rozwojowego dryfu?. Autor wskazał, że wyczerpał się obecny model rozwoju: Bardziej ekstensywnie wykorzystujemy zasoby, tzn. rozwijamy się coraz wyższym kosztem. Równolegle na świecie ma miejsce kryzys finansowy, z którym świat sobie nie radzi zarówno globalnie, jak i w poszczególnych krajach. Pogarszają się więc zewnętrzne warunki naszego rozwoju gospodarczego. Z tego powodu mamy przed sobą dekadę niskiego wzrostu gospodarczego ocenił prof. Hausner. Jego zdaniem Polska powinna zrezygnować z molekularnego modelu rozwoju, w którym eksploatuje się głównie zasoby prywatne. Znacznie gorzej wyglądają obecnie domeny państwowa i obywatelska, co według profesora blokuje wykorzystanie w pełni naszego potencjału gospodarczego. Dla ekonomisty coś jest innowacyjne, gdy powoduje wzrost produktywności. W tym kontekście Polska jest więc innowacyjna, tyle że drogą dyfuzji, naśladownictwa, kupowania gotowych rozwiązań, a nie dzięki własnym metodom badawczym. Rzecz w tym, aby to, co kupimy, umieć praktycznie zaadaptować i twórczo rozwinąć. Nie uda się tego zmienić bez zaangażowania domeny państwowej i obywatelskiej. Potrzebna jest głęboka zmiana instytucjonalna postulował kierownik katedry GAP UEK. Europa jak brukselka By przewidzieć, co stanie się za 5 10 lat, trzeba się zastanowić, na czym ma się oprzeć polski wzrost gospodarczy i to w sytuacji, gdy większość wskaźników ekonomicznych maleje. Spada już spożycie zbiorowe, będzie spadało spożycie indywidualne, będą problemy z eksportem. Inwestycje publiczne osłabną, rosną jedynie inwestycje prywatne, ale i to nie wiadomo jak długo. Według prof. Hausnera zmianie musi ulec podejście Polski do członkostwa w Unii Europejskiej. Obecnie chcemy z niej wycisnąć najwięcej, ile się da. Powstaje wiele inwestycji, których później nie jesteśmy w stanie rozwijać, ani nawet utrzymać zauważył. Trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób wykreować inne przewagi konkurencyjne oraz jaka jest nasza perspektywa do UE Europy nie tylko dwóch, ale kilku różnych prędkości mówił autor raportu Kurs na innowacje. Jego zdaniem potrzeba dobrej strategii i sprawnej administracji, która to wdroży. Niestety nie widzę żadnej spójnej wizji po stronie naszego państwa w kwestii rozwoju zakończył. Demografia i konwergencja Z perspektywy samorządów zagadnienie analizował Jacek Woźniak. Pełnomocnik Zarządu Województwa Małopolskiego wskazał na dwa wyzwania, z którymi musi się zmierzyć Polska. Pierwsze to kwestia demografii. Według prognoz w 2030 r. liczba mieszkańców Polski zmniejszy się o 2 mln. Z wielu województw zniknie nawet do 150 tysięcy mieszkańców, czyli równowartość średniego miasta. Drugim wyzwaniem jest proces konwergencji. Co roku Polska odrabia 1,5% dystansu 12 w w w. u e k. k r a k o w. p l do europejskiej czołówki. Obecnie PKB per capita wynosi 63% średniej dla Unii Europejskiej, a w 2020 r. wyniesie 76%. Prelegent zwrócił uwagę, że nie zawsze wysokie PKB odzwierciedla faktyczną zamożność kraju, za przykład podając sytuację Irlandii i Anglii. Powinno się dążyć do zbudowania polityki rozwoju, która nie musi funkcjonować w oparciu o politykę zewnętrzną, lecz polega na własnym potencjale. Woźniak poruszył też kwestie grantów dla przedsiębiorstw, które według raportów naukowych w większej skali nie dają zysku netto. Zdecydowanym przeciwnikiem dotacji dla przedsiębiorstw jest Grzegorz Hajdarowicz. W jego ocenie administracja państwowa nie tylko nie pomaga, ale czasami wręcz przeszkadza w prowadzeniu biznesu. Ze smutkiem przyznał też, że po 20 latach od transformacji ustrojowej w Polsce przedsiębiorcy nadal nie doczekali się swojej reprezentacji politycznej w sejmie. Nawet PO, która kreowała się na taką partię, zamiast obniżać podatki, wręcz je podnosi zauważył. Świat też biegnie Zdaniem Hajdarowicza dla dalszego rozwoju gospodarczego Polski najważniejsze będą dwie kwestie: technologie i podatki. Biznesmen przywołał przykład ze swojej branży treści publikowane w formie elektronicznej obciążone są 23% podatkiem VAT, podczas gdy drukowane 8%. Nie da się zrobić rewolucji technologicznej, jeżeli te opłaty nie będą zrównoważone lub wręcz preferencyjne mówił właściciel Presspubliki. Tymczasem wolny rynek sprawia, że przedsiębiorca może wytwarzać i płacić podatki na całym świecie. W Luxemburgu stawka VAT na te same usługi wynosi tylko 3%. Nieprzypadkowo właśnie tam są zarejestrowani najwięksi potentaci w branży firmy Google, czy Amazon. Jak przyznał, on również rozważa podobne rozwiązanie. Biznesmen zwrócił też uwagę na kwestie demograficzne, których jego zdaniem nie należy rozwiązywać iluzorycznymi programami, jak np. becikowe, lecz podjąć działania, by ludzie nie wyjeżdżali z kraju. Polska, nawiązując do swoich tradycji, powinna być też krajem otwartym na Słowian ze Wschodu. Aby ich tutaj przyciągnąć, trzeba posiadać mocne zaplecze kulturalne. To jedyna szansa, aby stać się liczącym, 40-milionowym krajem ocenił. My Jacek Woźniak pełnomocnik Zarządu Województwa Małopolskiego ds. Planowania Strategicznego. gonimy świat, ale ten świat też biegnie. Mamy szczęście, że się potyka dodał. Krok przed światem Jan Pamuła podkreślał, że trzeba przestawić się z modelu entuzjastycznego rozwoju, na bardziej pragmatyczne wykorzystanie środków. Przedsiębiorcy dadzą sobie radę, tylko muszą mieć stworzone odpowiednie warunki do rozwoju. W swojej dziedzinie wskazał na konieczność stworzenia spójnej strategii rozwoju transportu, uwzględniającej, gdzie najlepiej sprawdzają się połączenia drogowe, kolejowe bądź lotnicze. Wszystko po to, by uniknąć sytuacji powstawania wielkich lotnisk, które później nie są wykorzystywane. Obecnie efektywne są bowiem tylko dwa: w Krakowie i w Warszawie. Z punktu widzenia Tomasza Owsiaka państwo powinno się skupić na wykorzystaniu i wzbogaceniu swojego największego zasobu, jakim jest kapitał ludzki. Za 5 lat w Polsce będziemy dysponować dobrze wykształconą, obytą międzynarodowo kadrą. Wyzwaniem będzie natomiast stworzenie modelu edukacji zaangażowanej społecznie. Rywalizujemy z całym światem, dlatego musimy być zawsze krok przed nim. Jego własnym wskaźnikiem przejścia Polski z socjalizmu do gospodarki wolnorynkowej jest stan znajdującego się w sąsiedztwie Uniwersytetu szkielotora, który od wielu lat nie może zostać dokończony. Kiedy w końcu się to uda, gdy budynek ten będzie tętnił życiem, będziemy mogli powiedzieć, że jesteśmy krajem rozwiniętym dodał dyrektor finansowo-administracyjny CH2M HILL. Refleksyjni, ale nieracjonalni Prof. Gumuła z krakowskiego oddziału NBP zauważył, że w wyniku kryzysu finansowego społeczeństwo zaczęło bardziej interesować się gospodarką i finansami. Jednocześnie pojawiło się też nowe zjawisko po raz pierwszy ludzie uważają, że kolejnym pokoleniom będzie żyło się gorzej. Kryzys obnażył, że jesteśmy społeczeństwem refleksyjnym, ale nie do końca racjonalnym. Jesteśmy bardziej podatni na perswazję, marketing, niż wiedzę ekonomiczną i przetwarzanie informacji mówił prof. Gumuła. Zagrożenie dostrzega też w postępującej dysproporcji między sferą finansową a gospodarką realną oraz w nierównowadze walutowej. Od lewej: Grzegorz Hajdarowicz prezes Wydawnictwa Presspublika Sp. z o.o., Jan Pamuła prezes Międzynarodowego Portu Lotniczego Kraków Balice, Jacek Woźniak pełnomocnik Zarządu Województwa Małopolskiego ds. Planowania Strategicznego. Ponadto na całym świecie nasila się proces polaryzacji społeczeństwa na zamożnych i biednych, kurczy się natomiast grupa klasy średniej. Uda się wiele, ale W drugiej części debaty prelegenci odpowiadali na pytanie, co ich zdaniem faktycznie uda się zrobić za 5 10 lat. Jacek Woźniak za kilka lat widzi Kraków jako stabilizator metropolii sieciowych systemu powiązań między największymi polskimi miastami. Tomasz Owsiak stwierdził, że Polacy nauczą się inwestować i pracować zespołowo. Do kraju wróci wielu zdolnych absolwentów, dzięki czemu uda się odzyskać część talentów, które utraciliśmy. Owsiak ma też nadzieję, że na lepsze zmieni się prawo zamówień publicznych. Zdaniem Grzegorza Hajdarowicza za 5 lat nie będzie już wspólnej europejskiej waluty, a za 10 lat przestanie istnieć Unia Europejska w obecnej formie ( na samym haśle»jesteśmy Europejczykami«nie da się zbudować takiej wspólnoty ). Zdaniem biznesmena, miłośnika surfingu, Polska musi zanurkować i pokonać wysoką falę, co w przyszłości umożliwi jej stabilny rozwój. Namawiał też do większego inwestowania w siebie, by móc później zbierać tego owoce. Prof. Hausner polemizował z wizją upadku UE. Politycy nie są zdolni, by ją zreformować, a zdemontowanie tego systemu jest jeszcze bardziej trudne. Strefa euro przetrwa, ale w mniejszym składzie oceniał członek Rady Polityki Pieniężnej. Profesor wyraził też nadzieję, że uda się odbudować publiczną przestrzeń inicjatywy i aktywność społeczną. Polacy = optymiści Na zakończenie sala została podzielona na pesymistów i optymistów. Okazało się, że zdecydowana większość uczestników debaty pozytywnie ocenia szansę dalszego rozwoju gospodarczego Polski. Jak słusznie zauważył Jan Pamuła, choć ciągle narzekamy, trzeba też dostrzec, jak bardzo Polska zmieniła się po 1989 roku, co daje podstawy, by wierzyć w jej dalszy rozwój. Polacy to bardzo zdolny naród. Wystarczy, że państwo wytyczy dobrą strategię. Paweł Kubik student 1 roku Ekonomii na studiach drugiego stopnia, praktykant w Sekcji Prasowej UEK Głos zabiera Tomasz Owsiak dyrektor finansowo-administracyjny CH2M HILL Polska, laureat konkursu Laury Magellana

8 WYDARZENIA WYDARZENIA Dzień Otwarty UEK Czego pragnie przyszły student? Wiedzy. O czym myśli? O wyborze najlepszej uczelni. Czego potrzebuje? Informacji. A gdzie je znaleźć jak nie na Dniu Otwartym? Prześledźmy proces ich zdobywania. Za przykład niech posłuży tegoroczna, marcowa edycja Dnia Otwartego UEK. Ułatwmy sobie zadanie, konstruując przykładowego kandydata na studenta. A raczej kandydatkę (według danych ankietowych 55% zainteresowanych podjęciem studiów na UEK to kobiety). Lada dzień matura, dziewczyna lubi być na bieżąco. Planuje z wyprzedzeniem. Wyobraża sobie, że będzie studiować w dużym mieście (ponad 750 tys. mieszkańców), a wymarzona szkoła wyższa będzie się mieścić w okolicach centrum tego miasta (ul. Rakowicka, raptem trzy przystanki od historycznego centrum Krakowa). Wolałaby mieć wszystko pod ręką, a nie rozbijać się po opłotkach, żeby wziąć udział w zajęciach (7 ha w trójkącie Rakowicka Lubomirskiego Beliny-Prażmowskiego, 9 budynków dydaktycznych, 4 mieszczące zaplecze administracyjne, hala sportowa, basen, boisko, korty tenisowe). Marzy jej się studiowanie w międzynarodowym gronie, chciałaby również w takim towarzystwie spędzać czas wolny, na przykład uprawiając ulubiony sport (współpraca z ponad 200 uczelniami na całym świecie, 28 sekcji sportowych w AZS UEK, 45 studenckich kół naukowych, 12 organizacji studenckich). Ma wielu znajomych, którzy chwalą studiowanie na UEK, i paru takich, których dyplom jeszcze z Akademii Ekonomicznej w Krakowie zagwarantował interesującą, międzynarodową karierę. Jest z Krakowa (Małopolski, Podkarpacia, Śląska lub woj. świętokrzyskiego). Lajkuje wiele uczelnianych fanpejdży na FB, wśród nich szczególnym zainteresowaniem darzy profil UEK. I dzięki niemu właśnie (45% obecnych na Dniu Otwartym dowiedziało się o nim z internetu) w piątkowe przedpołudnie, 23 marca, jest w pawilonie dydaktyczno-sportowym, w którym odbywa się Dzień Otwarty. Niedaleko wejścia na teren imprezy, nasza potencjalna kandydatka wypełnia ankietę. Razem z nią tej chwalebnej rozrywce oddaje się 1599 potencjalnych studentów. Do torebki zdążyła już wrzucić, zgarnięty ze standu Sekcji Promocji, świeżutki Informator dla kandydatów. Zrobiła to ona i 1249 innych odwiedzających w tym dniu UEK. Dzień inauguruje powitanie przybyłych przez rektora UEK. Prof. dr hab. Roman Niestrój zachęca przybyłych do zapoznania się z ofertą dydaktyczną Uczelni. Okazuje się, że bloczek, wręczany przy okazji wypełniania ankiety, jest losem na loterii, w której nagrodę stanowi pakiet produktów zdrowotnych partnerów Uniwersytetu. Uczelnia słynie z promocji zdrowego trybu życia, organizując m.in. Dni Zdrowia, cykliczne imprezy, w ramach których pracownicy i studenci UEK mogą poddać się różnorakim bezpłatnym badaniom. Organizacje studenckie nie pozostają w tyle. NZS słynie z Wampiriady, akcji honorowego krwiodawstwa, a współpracujące z UEK Stowarzyszenie Manko m.in. z takich akcji jak Lokal Bez Papierosa.pl czy RyzyKochania. W trakcie DO nasza przyszła studentka bierze udział w przynajmniej jednej z siedmiu prezentacji kierunków. Ta forma informowania o potencjale Uczelni rokrocznie przyciąga duże grono zainteresowanych. Na 50 stoiskach prezentują się nie tylko kierunki (17), ale również organizacje studenckie (6) i koła naukowe (15). Każde z nich postarało się jak najbardziej uatrakcyjnić pierwszy kontakt (przy pełnej świadomości rozgrywającego się konkursu na najładniejsze i najpopularniejsze stoisko). NZS pozwala sprawdzić się wirtuozom gitary, AZS natomiast stwarza szansę na ogranie swoich zawodników w ping-ponga. Program DO uatrakcyjniają występy artystyczne. Zaczyna Chór Dominanta, złożony głównie ze studentów UEK o niebagatelnych talentach wokalnych, działający od 1970 roku, wielokrotnie nagradzany w kraju i za granicą. Dużym zainteresowaniem cieszy się również pokaz breakdance w wykonaniu AZS-owskiego UEK Dance. Jest na co popatrzeć. Tymczasem nasza bohaterka ogląda 3 nowe spoty reklamowe Uczelni oraz multimedialne prezentacje, przygotowane przez wystawców (Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych, Koło Naukowe Rozwoju Osobistego i wiele innych). Duże wrażenie na naszej bohaterce robi pokaz mody, stworzony we współpracy z Krakowskimi Szkołami Artystycznymi. Najnowsze trendy objawiają się w kolekcjach dwójki utalentowanych projektantów: Janka Leśniaka (Flirtatious Ferocity) i Agnieszki Oleksiewicz (Luminescence in blinded mirrors). Nie zaskakuje przewaga mężczyzn wśród widowni. Tradycyjnie katedra Gospodarki i Administracji Publicznej zaprasza do wspólnej zabawy, organizując śpiewogrę. Chętni mogą dołączyć się do półprofesjonalnych wykonań szlagierów w rodzaju Gdy nie ma dzieci Kultu. Katedra GAP zgarnia zresztą pulę nagród w konkursie na najlepsze stoisko. W okolicach standu katedry i koła naukowego tłumy. Nasza bohaterka już wie, jakiego wyboru dokona. Pokaz mody zrealizowano we współpracy z Krakowskimi Szkołami Artystycznymi: Piotr Czarniecki Sekcja Promocji Kancelarii Rektora UEK 14 w w w. u e k. k r a k o w. p l 15

9 WARTO WIEDZIEĆ WARTO WIEDZIEĆ Co wiemy o uczestnikach Dnia Otwartego? % Preferowana uczelnia Skąd uczestnicy czerpią informacje o Dniach Otwartych naszej uczelni? Do jakich szkół ponadgimnazjalnych uczęszczają? Jakie uczelnie i kierunki biorą pod uwagę przy wyborze studiów? Jaki jest preferowany stopień studiów? to pytania ankiety przeprowadzonej przez Sekcję Promocji Kancelarii Rektora UEK wśród uczestników Dnia Otwartego UEK, zorganizowanego przez Uczelnię 23 kwietnia 2012 roku. W ankiecie wzięło udział ok uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz studentów uczelni. 55% z nich stanowiły kobiety. Największy procent wśród ankietowanych (28%) to 19-latkowie, zaraz po nich 18-latkowie 23%, a najmniej liczna grupa to osoby poniżej 17. roku życia. Ponad 50% ankietowanych uczęszcza do liceum ogólnokształcącego, aż 32% z badanych kandydatów to studenci szkół wyższych, a 8% to uczniowie techników. Największym zainteresowaniem UEK cieszy się wśród uczniów Płeć respodnentów 36% mężczyźni 9% brak odpowiedzi 55% kobiety i studentów z województw: małopolskiego 61%, podkarpackiego 9%, śląskiego 6%, świętokrzyskiego 4% oraz lubelskiego 2%. Odpowiadając na pytanie dotyczące preferowanej uczelni, uczestnicy Dnia Otwartego najczęściej podawali Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie (89% respondentów). Na kolejnych miejscach znalazły się: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie 42%, Uniwersytet Jagielloński 29% oraz Politechnika Krakowska 16%. Wśród kandydatów z wybranym profilem kształcenia największą popularność zdobyły kierunki: Finanse 13%, Ekonomia 7%, Zarządzanie 6% oraz Międzynarodowe stosunki gospodarcze 5%. Informację o Dniu Otwartym UEK kandydaci najczęściej uzyskiwali z internetu 45%, z plakatów reklamowych (szkoły) 23% oraz od znajomych 18%. Szczegółowe wyniki badania obrazują poniższe wykresy. Wiek badanych 5% 23 lat 4% 24 lat 6% 22 lat 8% 21 lat 13% 20 lat 12% brak odpowiedzi Sekcja Promocji Kancelarii Rektora UEK 1% 17 lat 23% 18 lat 28% 19 lat niestacjonarne 18% 15 II stopnia stacjonarne 5% I stopnia niestacjonarne Akademia Górniczo-Hutnicza niezdecydowani Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie % 20 4% % niezdecydowani 42% 29% 16 5% 9% 5% 4% 3% 2% 1% 1% 1% 13% Uniwersytet Jagielloński 66% I stopnia stacjonarne 7% 6% Politechnika Krakowska Finanse Ekonomia Zarządzanie Międzynarodowe stosunki gospodarcze Uniwersytet Pedagogiczny Szkoła Główna Handlowa w Warszawie Uniwersytet Rolniczy Uniwersytet Warszawski Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Akademia Wychowania Fizycznego Politechnika Rzeszowska Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie Preferowany przez kandydatów kierunek studiów 5% 4% Towaroznawstwo 3% Stosunki międzynarodowe Rachunkowość i controlling 3% 3% 3% Informatyka stosowana GAP Administracja publiczna 2% 2% 2% 2% 2% Gospodarka przestrzenna Turystyka i rekreacja Analityka gospodarcza Socjologia Europeistyka 5% inne 1% 1% 1% 1% International Business Informatyka i ekonometria Inżynieria produkcji szkoły, do której uczęszczają uczestnicy DO a Województwa, z których pochodzą kandydaci na studia Brak odpowiedzi 9% świętokrzyskie śląskie 4% 6% 2% lubelskie 18% inne Liceum 9% podkarpackie ogólnokształcą ce 50% 61% małopolskie Profil szkoły, do której uczęszczają uczestnicy DO 32% Uczelnia wyższa 9% Brak odpowiedzi 8% Technikum 50% Liceum ogólnokształcące 1% Liceum profilowane Preferowany stopień i forma studiów podyplomowe 1% II stopnia niestacjonarne 18% II stopnia stacjonarne 5% I stopnia niestacjonarne doktoranckie 2% niezdecydowani 4% 4% 66% I stopnia stacjonarne Skąd informacje o Dniu Otwartym? internet 45% 23% plakat reklamowy (szkoły) 18% od znajomych 7% prasa radio 4% 4% inne źródło 9% brak odpowiedzi Technikum Liceum 8% profilowe 16 1% w w w. u e k. k r a k o w. p l 17

10 AKAEMIE BIZNESOWE AKAEMIE BIZNESOWE Magia radia. Od sztuki po nauki ścisłe nie tyle chcieliby posłuchać tego, co już znają, lecz chcieliby poznać tytuł melodii, która im wpadła w ucho. Z pomocą przychodzi, znowu, internet. Taki jest urok światów równoległych emisja w stacji naziemnej to dopiero początek. Wszystkie informacje, materiały audio i wideo, które trafiają do rozgłośni radiowej, są ponownie publikowane w internecie, tyle że w poszerzonej wersji. Słuchacz, który trafia na stronę internetową RMF, dostaje komplet informacji na temat tego, co przed chwilą usłyszał na antenie, a jeśli chce usłyszeć więcej, strona odsyła go do równoległego serwisu prowadzonego przez radio RMF ON. Tam znajdzie już nie jedną, a 80 internetowych stacji radiowych z muzyką niemalże z każdego gatunku, od swinga z lat 30. po muzykę alternatywną XXI wieku. Ludzie dzielą się na tych, którzy są zbudowani z Excela albo z Worda Historia ta miała miejsce w głębokim PRL-u, w okresie stanu wojennego ciągnął swoją opowieść Tadeusz Sołtys był pewien człowiek, który co wakacje pracował na budowie, nosił cegły, mieszał zaprawę murarską i w ten sposób zarabiał na życie. Pewnego dnia dostał cynk o dostawie w miejscowym sklepie motocyklowym. Niewiele myśląc, nabył dwa motocykle. Pierwszy sprzedał na pniu rolnikowi, z pięciokrotną przebitką, a drugi tak mu się spodobał, że zaczął na nim jeździć. W czasie swojej pierwszej podróży zerwał przedni chlapacz, a błoto spod kół zabryzgało mu okulary. Zdezorientowany runął jak długi na ziemię i dotkliwie się poturbował. Leżąc w kałuży błota, zadał sobie pytanie, czy ten świat, świat ciężkich maszyn i brudu pod paznokciami rzeczywiście jest czymś dla niego? Nasz bohater, poza kilkoma solidnymi obtarciami wyniósł ze swojej przygody jedną istotną lekcję Tadeusz Sołtys spojrzał badawczo po swojej publiczności zrozumiał, że nie będzie z niego biznesmena (przecież mógł sprzedać obydwa motocykle i poniechać trudów pracy na budowie na kolejnych kilka lat), z drugiej strony żaden z niego motocyklista, Pozwólcie, że przytoczę Wam pewną opowieść. Będzie to opowieść z mchu i paproci, opowieść o złych decyzjach, o dobrych decyzjach, opowieść o marzeniach i o przypadkach, które decydują o naszym życiu rozpoczął swój wykład na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie prezes RMF, Tadeusz Sołtys, odpowiedzialny za największą rozgłośnię radiową w Polsce, współpracującą z UEK w ramach akademii biznesowej. skoro już po pierwszym upadku przeklinał, na czym świat stoi i zniechęcony schował motor do garażu. Człowiek ten zrozumiał, że powinien znaleźć inny patent na życie, a ponieważ podjął naukę w technikum, pomyślał sobie: jak to jest? Przecież ja nie chcę zostać technikiem, a zwłaszcza technikiem obróbki skrawaniem. W związku z tym, że lubił muzykę i chciał się nią dzielić z ludźmi, założył w technikum radiowęzeł. Kolejnym krokiem były studia dziennikarskie dołączył do radia studenckiego, a po roku rozpoczął pracę w profesjonalnej stacji radiowej w Polskim Radiu. Niedługo później trafił do pierwszej komercyjnej rozgłośni radiowej, a dzisiaj stoi przed wami i wypowiada te słowa. Tadeusz Sołtys współtwórca RMF-u, reporter, dziennikarz prowadzący główne pasma programowe, juror w programie telewizyjnym, dyrektor programowy i prezes RMF. Przy bezpośrednim poznaniu sympatyczny, szczery i otwarty człowiek. Co chciał przekazać studentom, opowiadając historię swojego życia? Jak widzicie, wybory, których dokonywałem przed laty były błędne, ale marzenia, które pojawiały się w mojej głowie doprowadziły mnie do miejsca, w którym teraz stoję. Niewiele myśląc, dodał po chwili: Stoję i trzęsą mi się gacie, bo przede mną siedzi cała masa ludzi. Tymczasem radio jest czymś zupełnie innym radio jest magiczne i intymne razy na kopiec i z powrotem Prezes RMF nie ukrywał, że praca w radiu od zawsze była jego pasją. Ostatnio policzyłem, że w ciągu 22 lat mojej pracy w RMF, wjechałem i zjechałem z kopca Kościuszki (gdzie mieści się siedziba radia) około razy i muszę powiedzieć, że ani raz jadąc do pracy, nie pomyślałem o tym, że po raz kolejny będę robił to samo mówił. Chociaż prowadzenie radia może wydawać się łatwe i przyjemne ktoś mógłby powiedzieć: wystarczą słuchawki, mikrofon, kilka płyt, ciekawy głos i parę złotych myśli w zanadrzu okazuje się, że to wcale nie jest taka prosta sprawa. Z relacji Tadeusza Sołtysa wynika, że radio o profilu muzycznym codziennie puszcza 360 utworów, co daje utworów rocznie. Jeśli dołożyć do tego platformę internetową, roczna liczba utworów przechodzących przez rozgłośnię sięga dziesięciu milionów. Pytanie brzmi: jak je wybrać? Receptą na sukces RMF-u, który od dobrych kilku lat jest najczęściej wybieraną stacją radiową w Polsce, jest wychodzenie naprzeciw potrzeb słuchacza. Z pomocą przychodzą specjaliści od monitoringu, badania rynku i oczekiwań klienta. Ich zadaniem jest dobór takiego programu, który zadowoli jak największą liczbę odbiorców. To do nich trafiają potencjalne hity, które dopiero po gruntownej analizie mają szansę trafić na antenę. Jeśli spotkają się z uznaniem słuchaczy, pojawiają się w programie odpowiednio częściej, będąc pod stałym nadzorem monitoringu popularności. Cykl życia utworu, od debiutu do fazy schyłkowej, trwa zaledwie pięć do sześciu miesięcy. Po tym okresie przykurzony już lekko przebój trafia do lamusa, wypierany przez kolejne znaleziska muzyczne taka jest rzeczywistość, takie są fakty. Skoro już mowa o faktach RMF to nie tylko wielkie przeboje. Kompletne danie, które od lat każdego dnia serwuje nam od śniadania aż po kolację radio RMF, składa się z trzech składników: odpowiednio dobrane pasmo programowe, najlepsza muzyka pod słońcem oraz fakty czyli dawka najświeższych informacji z kraju i ze świata. W ostatnich latach jak zauważył Tadeusz Sołtys pojawił się czwarty filar, który z roku na rok staje się coraz bardziej istotny internet. Czym dla radia jest rosnące znaczenie internetu? Z jednej strony jest konkurencją w internecie pojawiła się cała masa nowych mediów, które walczą o klienta tak samo, jak przed laty robiła to telewizja. Z drugiej zaś strony, według prezesa RMF-u, radio jest jedynym tradycyjnym medium, które w pełni współgra z internetem. Dzisiejsi dziennikarze muszą być dziennikarzami multimedialnymi Internet, bez wątpienia, stanowi konkurencję dla prasy mówił Tadeusz Sołtys. Świadczą o tym chociażby pikujące w dół nakłady gazet. Internet jest konkurencją dla telewizji coraz popularniejszym środkiem do oglądania transmisji wideo, w szczególności wśród młodych ludzi, staje się chociażby YouTube. Natomiast bez radia nie da się dzisiaj obejść jakby na to nie patrzeć radio jest najszybszym spośród mediów informacyjnych. Tylko dziennikarze radiowi są w stanie natychmiast przekazać informacje, internet tylko poszerza te możliwości o dodatkowe środki przekazu. Internet służy temu, aby pokazać słuchaczowi, że może otrzymać więcej. Dzisiejsi dziennikarze muszą być dziennikarzami multimedialnymi. Nie mogą ograniczyć się tylko do pisania artykułów czy prowadzenia audycji radiowych współcześni dziennikarze publikują teksty w internecie, korzystają z Twittera, Facebooka, odbierają e i sms-y najnowsze technologie to konieczność. Wiecie, jakie pytanie najczęściej słyszy pracownik radia? Powiem więcej: to pytanie od kilkunastu lat jest niezmienne Tadeusz Sołtys rozejrzał się po zebranych na sali cisza. Ktoś spróbował: czy to jest prośba o piosenkę? Nie, ale blisko. Znowu cisza. W końcu ktoś rzucił: chodzi o piosenkę, która leciała przed chwilą? Prezes wyraźnie się ożywił: Dokładnie tak! Najczęściej zadawane pytanie brzmi: co leciało przed chwilą? Otóż, okazuje się, że słuchacze Robić to, co się lubi i odnieść sukces bezcenne! przekonywał Tadeusz Sołtys. Dlaczego pracowałem w jednym miejscu 22 lata? Co sprawia, że w ciągu 22 lat prawie razy wjechałem i zjechałem z kopca Kopciuszki? To może być magia, pasja albo sposób na życie. Życzę Wam wszystkim, żebyście znaleźli swój sposób na życie, żebyście nie musieli szukać sposobu na przeżycie. Mówi się, że ludzie dzielą się na tych, którzy są zbudowani z Excela albo z Worda w radiu znajdzie się miejsce dla jednych i drugich. Michał Pacułt praktykant w Sekcji Prasowej UEK Z tą myślą powstała Akademia RMF, której II edycja 12 kwietnia zainaugurowana została wykładem Tadeusza Sołtysa. W programie Akademii przewidziane są m.in. case studies z zakresu zarządzania, planowania i zakupu mediów oraz ich wykorzystania w reklamie. Innowacją II edycji akademii jest poszerzenie tematyki warsztatów o nowe obszary: tworzenie informacji, weryfikacja źródeł, język informacji, PR w życiu codziennym i biznesie. Uczestnicy warsztatów zapoznają się ze wskaźnikami, narzędziami i metodologią badawczą wykorzystywaną w praktyce gospodarczej. Na zakończenie cyklu spotkań wszyscy uczestnicy akademii otrzymają certyfikaty uczestnictwa, a najlepsi z nich otrzymają ofertę wakacyjnych płatnych staży w radiu RMF. Zeszłoroczny program stażowy koncentrował się wokół zagadnień marketingu, a tegoroczny poszerzony został o dział informacji. Więcej informacji na temat akademii dostępne jest pod adresem: pl/akademia. Koordynatorem Akademii RMF jest Sekcja Promocji Kancelarii Rektora UEK. 18 w w w. u e k. k r a k o w. p l 19

11 AKAEMIE BIZNESOWE Rusza Akademia Toastmasters! Wyobraź sobie taką sytuację: wchodzisz do windy i spotykasz tam prezesa dużej firmy, z którą zawsze chciałeś nawiązać współpracę. Będziecie razem jechać około minuty. Pojawia się pytanie: jak wykorzystać ten czas, jak nawiązać kontakt, co powiedzieć, aby zanim wysiądziesz z windy, Twój rozmówca powiedział: Kupuję temat. Proszę do mnie przyjechać na spotkanie. Musimy porozmawiać. W życiu każdego człowieka jest wiele sytuacji, które mogą odmienić jego życie. Trzeba tylko wiedzieć, jak zareagować, co zrobić. Potrzebnych jest do tego wiele umiejętności, jedną z nich jest komunikacja. Aby odnieść sukces, trzeba umieć mówić, mówić tak, aby przekaz był jasny, czytelny i przejrzysty, ale również efektowny i robił takie wrażenie, żeby nasi słuchacze/rozmówcy na długo nas zapamiętali. W tym pomaga właśnie Toastmasters uczy pewności siebie w występowaniu przed ludźmi bez względu na ilość słuchaczy, uczy ubierać AKADEMIE BIZNESOWE Akademia BZ WBK Udaną współpracę na zasadach akademii partnerskiej Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie kontynuuje także z Bankiem BZ WBK. Cykl spotkań pod nazwą Akademia BZ WBK, przekazujących studentom wiedzę z dziedziny bankowości, organizują wspólnie Bank Zachodni WBK S.A., Koło Naukowe Bankowości oraz Zakład Bankowości UEK. W ramach tego programu studenci biorą udział w warsztatach oraz wykładach prowadzonych przez praktyków z Banku Zachodniego WBK. Gościem spotkania zorganizowanego na UEK 13 kwietnia był prezes Banku Zachodniego WBK, Mateusz Morawiecki. Tematem jego wystąpienia były problemy, z którymi boryka się obecnie strefa euro. Największą wagę poświęcono przypadkowi Grecji, która bezpośrednio przyczyniła się do nasilenia kryzysu makroekonomicznego. myśli w słowa tak, by przekaz był zrozumiały, uczy mówić w sposób efektowny i inspirujący. Toastmasters International to edukacyjna organizacja non-profit, której celem jest rozwijanie umiejętności przemawiania publicznego i umiejętności przywódczych. Jej misją jest tworzenie ruchu, mającego na celu uskutecznienie komunikacji na całym świecie. Członkowie klubów Toastmasters International pomagają ludziom uczyć się sztuki mówienia, słuchania i myślenia umiejętności niezbędnych do samorealizacji, zwiększania potencjału przywódczego i ludzkiego porozumienia. Główna siedziba Toastmasters International mieści się w Rancho Santa Margarita w Kaliforni w Stanach Zjednoczonych. Organizacja posiada obecnie ponad członków zrzeszonych w ponad klubów w 113 krajach świata. Od 1924 roku Toastmasters International pomaga ludziom ze wszystkich środowisk stawać się pewnymi siebie w wystąpieniach publicznych. Już niedługo startuje wspólna inicjatywa Pierwszego Krakowskiego Polskojęzycznego Klubu Toastmasters i Sekcji Promocji Kancelarii Prezes Banku Zachodniego WBK, Mateusz Morawiecki. Rektora UEK Akademia Toastmasters. Każdy, kto weźmie w niej udział, będzie mógł rozwijać swoje umiejętności występowania publicznego, w czym będzie mu asystował mentor z klubu Toastmasters. Życie składa się w 10% z tego, co nam się przydarza i 90% z reakcji na te zdarzenia. W klubie Toastmasters rozwijamy umiejętności, które pozwalają lepiej reagować na to, co nas w życiu spotyka. Zapraszamy! Więcej informacji na oraz u p. Dominiki Kurtek z Sekcji Promocji Uniwersytetu Ekonomicznego budynek Księżówka, pokój K9. Prezes Morawiecki przedstawił sytuację strefy euro oraz wpływ Systemu TARGET na pogłębianie się nierównowagi wewnątrz unii monetarnej. Kolejnym punktem wystąpienia było ukazanie problemów greckiej gospodarki (takie jak niska produktywność pracy, niska konkurencyjność czy niska aktywność zawodowa). Wypunktowane zostały również przeszkody, które nie pozwalają na szybki i sprawny powrót greckiej gospodarki do stanu równowagi oraz zaproponowane rozwiązania, mogące zmienić tę sytuację i przywrócić wzrost gospodarczy. Analizie została poddana także restrukturyzacja greckiego długu oraz pakiety pomocowe przyznawane przez Unię Europejską. Wykład został zakończony przedstawieniem wniosków i możliwych konsekwencji, jakie obecny kryzys grecki będzie miał dla samej Grecji, całej Unii Europejskiej, jak i dla Polski. AKAEMIE BIZNESOWE Vitamin OSHEE H 2 O WOMAN finalny produkt AKADEMII KREATYWNOŚCI OSHEE Vitamin OSHEE H 2 O WOMAN innowacyjny orzeźwiający napój wymyślony przez i z myślą o kobietach to finałowy produkt Akademii Kreatywności OSHEE, realizowanej od 10 marca 2011 roku wspólnie przez Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie oraz firmę OSHEE, która ponad trzy lata temu zasłynęła na rynku ze sprzedaży napojów izotonicznych oraz napojów witaminizowanych, tzw. shotów. Projekt, odbywający się zarówno na Uczelni, jak i w siedzibie firmy, miał na celu wykreowanie oraz rynkowe wdrożenie produktu z kategorii napojów funkcjonalnych marki OSHEE. 30 studentów zakwalifikowanych do Akademii odpowiedzialnych było za cały zakres prac, począwszy od wymyślenia produktu, poprzez opracowanie opakowania, wsadu oraz finalnie prowadzenie prac zmierzających do wyprodukowania wyrobu. Przedsięwzięcie merytorycznie ze strony UEK koordynowały trzy katedry: Katedra Zarządzania (dr Magdalena Dołhasz), Katedra Przedsiębiorczości i Innowacji (dr Małgorzata Kosała) oraz Katedra Towaroznawstwa Żywności (dr inż. Grzegorz Suwała). Podczas Akademii studenci zdecydowali o grupie docelowej, funkcji oraz smaku produktu. Przygotowali szczegółowy brief produktowy oraz harmonogram wdrożenia projektu, którym miał być napój sportowy dla kobiet, o właściwościach odchudzających oraz oczyszczają- II edycja Akademii PR Od 23 do 26 kwietnia trwała kolejna edycja Akademii PR. Koło Naukowe GAP, Koło Naukowe Studiów Europejskich UNIVERSUM oraz Naukowe Koło Psychologiczne UEK połączyły siły, aby umożliwić studentom poznanie wybranych zagadnień z obszaru public relations. Szkolenia prowadziła kadra wykwalifikowanych i doświadczonych trenerów. Akademia została otwarta szkoleniem PR wewnętrzny, na którym studenci mogli się przekonać, jak ważna jest dobra komunikacja w firmie i co robić, aby ją usprawnić. 24 kwietnia upłynął pod hasłami: Personal Branding oraz Biegłej improwizacji podczas wystąpień publicznych. Studenci dowiedzieli się, jak istotne jest odpowiednie wykreowanie własnego wizerunku oraz jakie temu służą narzędzia. Uczestnicy Akademii poznali także tajniki skutecznej i wiarygodnej improwizacji, dowiedzieli się, cych. W siedzibie firmy studenci wraz z koordynatorami Oshee oraz grafikiem brali czynny udział w przygotowaniu szaty graficznej etykiety produktu. Zaprezentowany 23 kwietnia Vitamin OSHEE H 2 O WOMAN to wyjątkowe połączenie wody smakowej, witamin (m.in. witaminy B6, która odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i witaminy B3, która reguluje poziom cholesterolu we krwi), l-karnityny, zwiększającej zdolność tkanki mięśniowej do wykonywania intensywnych wysiłków fizycznych oraz aloesu, który pozytywnie wpływa na łagodzenie stanów zapalnych w układzie trawiennym. Autorkami produktu są: Olga Guzik, Urszula Niemczyk, Magdalena Łataś, Agata Michalska studentki UEK uczestniczące z 26 innymi studentami naszej Uczelni w Akademii OSHEE. To właśnie ich koncepcja okazała się najlepsza. Vitamin OSHEE H 2 O WOMAN dostępny jest w sklepach w całej Polsce oraz w automatach vendingowych na terenie kampusu UEK. Wszyscy uczestnicy Akademii otrzymali certyfikaty uczestnictwa w projekcie oraz 2% przychodu ze sprzedaży napoju w ciągu roku. Agata Susek, Olga Guzik oraz Aleksander Kiszniewski w nagrodę za największe zaangażowanie i kreatywność podczas prac dostali propozycję płatnych staży w firmie OSHEE. Dodatkowo Agata Susek otrzymała laptop w nagrodę za najciekawszy pomysł przedstawiony w etapie finałowym. Gratulujemy! Koordynatorem Akademii Kreatywności OSHEE jest Sekcja Promocji Kancelarii Rektora UEK. jak umiejętnie improwizować, aby wzbudzić zaufanie publiczności, a przy okazji zredukować stres. Z obu szkoleń można było wynieść informacje przydatne w życiu codziennym. Na kolejnych warsztatach studenci zgłębili tajniki efektywnego zarządzania eventami oraz poprawnej komunikacji w firmie. Poznali zasady i narzędzia skutecznego zarządzania, planowania i organizowania eventów. Dowiedzieli się, jakich należy dopilnować czynności formalnoprawnych, jak ułożyć dobry harmonogram, aby niczego nie przeoczyć, według jakich kryteriów dobierać pomocników. Dzięki firmie YPI Consulting mieli możliwość poznania zasad wydawania opinii oraz udzielania porad dotyczących rynku. Studenci przeszli także szkolenie przygotowujące do rozmowy kwalifikacyjnej. Anna Sacha, praktykantka w Sekcji Prasowej UEK 20 w w w. u e k. k r a k o w. p l 21

12 ROZMOWY Z ABSOLWENTAMI ROZMOWY Z ABSOLWENTAMI Recepta na sukces Romana Kluski twórcy Optimusa i Onet.pl Roman Kluska Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, przedsiębiorca, filantrop, 69. na liście 100 Najbogatszych Polaków W 1988 r. założył Optimusa, najbardziej znaną polską spółkę komputerową, lidera w produkcji kas fiskalnych. Współtworzył największy polski portal internetowy Onet.pl. Po odejściu z Optimusa w 2000 r. zaangażował się w działalność filantropijną. W lipcu 2002 r. został aresztowany pod zarzutem wyłudzenia przez Optimusa podatku VAT. W listopadzie 2003 r. wszystkie należności podatkowe zostały umorzone, a następnie NSA uchylił wszystkie zaskarżone decyzje. Roman Kluska jest także twórcą wydawnictwa i księgarni wysyłkowej Prodoks, propagującej etykę w życiu i w biznesie oraz chrześcijański system wartości. W 2007 r. Roman Kluska był doradcą do spraw gospodarczych premiera Jarosława Kaczyńskiego. Celem programu Romana Kluski było uproszczenie prawa i ułatwienie prowadzenia działalności gospodarczej. Obecnie zajmuje się hodowlą owiec oraz produkcją i promowaniem zdrowej żywności z owczego mleka, sprzedawanej pod marką Prawdziwe Jedzenie. Jest jednym z większych polskich filantropów, m.in. finansuje lub współfinansuje domy spokojnej starości, przytulisko dla bezdomnych, domy dziecka. Jest również głównym sponsorem budowy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Uhonorowany wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą Kisiela za walkę z bezprawiem aparatu państwowego (2007), nagrodą Magellan Roku 2009 za Całokształt Osiągnięć. Jest Pan absolwentem naszej uczelni, jakiego kierunku dokładnie? Zawsze interesowałem się matematyką, przedsiębiorczością oraz ekonometrią, wybrałem więc pożądany i nowy w tamtym czasie kierunek, jakim była Cybernetyka ekonomiczna i informatyka. Jestem bardzo zadowolony z tego wyboru, gdyż jako pierwszemu rocznikowi (rok 1973) tego bardzo ciekawego kierunku zostali nam przydzieleni świetni wykładowcy. Czy wspomina Pan niektórych profesorów ze szczególnym sentymentem? Oczywiście. Doktora Leopolda Zgodę od filozofii, prof. Wiktora Bonieckiego, który zaszczepił we mnie sympatię do ekonomii, prof. Aleksandra Zeliasia od statystyki, docenta Mieczysława Kawę wykładającego rachunkowość, który słynął z nauki myślenia bez suchych regułek Jak Pan wspomina lata spędzone na ówczesnej Akademii Ekonomicznej? Najlepiej wspominam te czasy, kiedy jako aktywny student otrzymałem od profesora Zeliasia jego kod dostępu do komputera i jego zasobów, a nie studencki kiepski wtedy priorytet dostępu. Dzięki temu miałem nieograniczony dostęp do wszystkich programów informatycznych, co dawało mi pewnego rodzaju swobodę i możliwość rozwijania pasji. W tym okresie opracowałem programy przewidujące zmiany w gospodarce. Jako pracę magisterską zbudowałem program informatyczno-ekonometryczny, który przewidział, jak rozpadnie się ustrój socjalistyczny. Otrzymałem za nią dyplom z wyróżnieniem. Czy już wówczas przejawiał Pan cechy przedsiębiorcy? Działał Pan w jakiejś organizacji studenckiej lub kole naukowym? Już w szkole podstawowej byłem prezesem spółdzielni uczniowskiej prowadziłem sklepik. Swego czasu byłem komandorem klubu żeglarskiego. Jako żeglarz, podróżując na Zachód, zgodnie z prawem mogłem wziąć ze sobą tylko 10 dolarów. Czułem się wówczas jak człowiek dziesiątej kategorii. Dlatego moim marzeniem było pokazać, że nie jesteśmy gorsi. To zachęciło mnie do prowadzenia własnego interesu w przyszłości. Jak widać, udało mi się to. Produkty moich firm często konkurowały z tymi zachodnimi. Gospodarka po okresie socjalizmu dynamicznie się rozwijała. Dlatego teraz irytuje mnie, kiedy widzę ograniczanie wolności gospodarczej, czyli niszczenie tej gospodarki, blokadę rozwoju Polski. Stąd moje wizyty w Warszawie i próby wpłynięcia na władze. Słuchają Pana? Kiedy rząd chce iść w złym kierunku, to pójdzie, pomimo apeli i prób wszelkich wyjaśnień. To działa jak nakręcona maszyna, która w małym stopniu interesuje się interesem gospodarczym, bardziej jest zainteresowana interesem własnym. Gdzie rozpoczynał Pan karierę zawodową? Najpierw pracowałem w Zakładach Naprawy Autobusów w Nowym Sączu, w dziale technologicznym, potem byłem kierownikiem działu ekonomicznego, następnie po czterech latach pracy zastępcą dyrektora do spraw ekonomicznych. Władza postanowiła jako eksperyment wprowadzić bezpartyjnego, młodego człowieka do kierowania zakładem, aby wyprowadzić go z kryzysu. I udało się! W ciągu kilku miesięcy wyprowadziłem firmę z ostatniego miejsca w Zjednoczeniu na drugie (Zjednoczenie Zaplecza Technicznego Motoryzacji skupiało 30 firm tej samej branży). Podzieliłem zakład na dochodowe jednostki, które miały zarobić na siebie i otrzymywać procent od zysku. To był klucz do sukcesu zakładu. Mój sukces nie został jednak doceniony zostałem zwolniony przez radę pracowniczą. Powodem były zbyt wysokie płace, jakie postanowiłem wypłacać dobrym pracownikom oraz zbyt niskie tym, którzy nic nie robili.. Co postanowił Pan dalej robić z karierą zawodową po tym incydencie? Założyłem Optimusa. Skąd się wziął pomysł? Byłem przecież po informatyce, nic innego nie umiałem. Jednak od informatyka do montera komputerów daleka droga. Tak. I co ciekawsze Optimus odniósł ogromny sukces. Optimus to nie tylko komputery: najpierw było oprogramowanie, później montaż pierwszych modeli IBM, następnie został stworzony najpopularniejszy portal internetowy Onet.pl, oraz uruchomiona produkcja kas fiskalnych, które opanowały polski rynek, a później wzięły górę nad zagranicznymi konkurentami. Co zatem, pomimo takich sukcesów, zmusiło Pana do rezygnacji z biznesu? Wypracowany przeze mnie model funkcjonowania w sferze biznesowej, system sukcesu opartego na pracy, zaczął być zamieniany na sukces oparty na układzie władzy. Już za czasów Balcerowicza mieliśmy teoretycznie świetnie prosperujący wolny rynek, bez regulacji, bez ograniczeń. Sprzedaż minus koszty, i koniec. Wszystkie osiągnięcia zawdzięczaliśmy nastawieniu na satysfakcję klienta. Od roku 1996 zaczęły się pojawiać odgórne uciążliwe regulacje: zakazy, nakazy, licencje, opłaty, a także wymogi nieformalne, czyli konieczność wchodzenia w różnego rodzaju znajomości i układy. Wtedy nadchodził czas na wycofanie się z rynku. Wtedy postanowił Pan sprzedać swoje udziały za sporą gotówkę!? Czy możemy zapytać, gdzie planował Pan ją ulokować? W co zainwestować? Nie był mi potrzebny taki majątek. Postanowiłam stworzyć fundację i przeznaczyć większość na sieć Domów Spokojnej Starości. Napotkałem tutaj pewne przeszkody. Sąd w Warszawie na to nie zezwolił. Idąc inną drogą, zapłaciłem 40% podatku dochodowego i z tego, co zostało po zapłaceniu podatku, sfinansowałem ogromną ilość przedsięwzięć charytatywnych w całej Polsce. Potem była ta słynna akcja Centralnego Biura Śledczego? Tak, wtargnięto do mojego domu, zakuto w kajdanki i zawieziono do aresztu, traktując jak największego mafiozę. Powodem zatrzymania było rzekome niezapłacenie VAT-u, a moja firma wręcz pedantycznie i regularnie płaciła gigantyczne podatki Wyznaczono wtedy za moje zwolnienie rekordową kaucję 8 mln zł. Po umorzeniu sprawy otrzymałem niewielką rekompensatę, ale władza przywłaszczyła sobie odsetki od kaucji. Sąd karny w Krakowie wydał wyrok przeciw Prokuraturze Apelacyjnej w Krakowie, za niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie. Dwóch prokuratorów winnych mojego bezprawnego zatrzymania praktycznie nie poniosło żadnych konsekwencji. Jeden z moich oprawców, pani prokurator, jest teraz wykładowcą na jednej z krakowskich uczelni. Wtedy zainwestował Pan w eksperymentalną produkcję serów owczych. Jak do tego doszło? Kwestia prawdziwego jedzenia interesuje mnie od dawna. Od profesor Bożeny Patkowskiej-Sokoła z Uniwersytetu Rolniczego we Wrocławiu otrzymałem fragmenty pracy naukowej, z której dowiedziałem się, że mleko owcze ma unikalne walory zdrowotne. Badania wskazują na dużą zdolność hamowania procesów nowotworowych przez naturalny preparat z tłuszczu mleka owczego. Zrozumiałem, jakim skarbem jest moja hodowla. Podejrzewa się, że owca jest jedynym ssakiem, który nie choruje na raka z powodu dużej ilości tego naturalnego specyficznego tłuszczu. Niestety, żeby wejść do branży mleczarskiej, trzeba spełnić wiele trudnych wymogów formalnych i bardzo kapitałochłonnych warunków. Dlatego od lat na rynku mleczarskim postępuje konsolidacja, czyli przejmowanie małych firm przez korporacje. Drugą barierą jest brak wiedzy w tym temacie, gdyż nie ma w Polsce firm wytwarzających produkty w 100% z mleka owczego. A ja nie idę za konkurencją, która produkując owczy ser, miesza mleko owcze z krowim i innymi tańszymi substancjami. Generalnie większość żółtych serów jest wytwarzana z mleka krowiego, mieszanego z olejem roślinnym lub preparatami wytwarzanymi na bazie smalcu. Moje sery są w pełni naturalne: 100% owczego mleka, zero chemikaliów i konserwantów, zero podawanych owcom hormonów i pasz modyfikowanych genetycznie, dlatego moje produkty należą do najlepszych jakościowo i najzdrowszych na świecie. Można powiedzieć, że pokonał Pan Francuzów i ojczyznę sera. Serów, takich jak Pan produkuje, nie ma w Europie Podnoszenie skali produkcji, jej chemizacja, aby z jednego litra mleka uzyskać jak najwięcej sera, robi prawdziwe spustoszenie. Po najlepszych serach owczych sprzed lat pozostało poza nielicznymi wyjątkami tylko wspomnienie Chciałem, żeby produkowany przeze mnie ser wytwarzany był tylko z mleka owczego, na bazie naturalnych bakterii mlekowych. Nadszedł taki postęp w wydajności z jednego litra mleka, że nie można znaleźć sera owczego, takiego jak pamiętam kiedyś. Jego produkcja się nie opłaca, koszty są zbyt duże. Aby być pewnym jakości, od nikogo nie kupuję mleka do produkcji sera używam mleka wyłącznie z mojej hodowli (ponad 200 owiec na około 100 ha w górach w gminie Krynica przyp. red.). Obecnie produkuję około 200 litrów mleka dziennie. Jest to cały czas produkcja eksperymentalna o dużym odpadzie. Ale za trzy lata chciałbym dojść do tony dziennie. Na rynek wypuszczam rocznie ponad 400 kg 100% owczego sera dojrzewającego. Jego cena waha się od 100 do 200 zł za kilogram. W najbliższym czasie, dokładnie od jesieni, wypuszczę na rynek najprawdopodobniej unikalne na świecie masło owcze. Zainwestował Pan w ten interes już 40 mln zł. Myśli Pan, że ta suma się kiedyś zwróci? Skutki produktów żywnościowo podobnych zaczynamy wszyscy odczuwać wzrasta zachorowalność na różne choroby cywilizacyjne. Może nie ja, ale Ci, co to przedsięwzięcie przejmą po mnie, będą bezcenni. Czy Pana produkty można kupić na rynku? Oczywiście, poprzez sklep internetowy. Prawdziwe Jedzenie tak się nazywa mój sklep. Co ciekawe, otwierając sklep, miałem 3-letni zapas sera, a w ciągu półtora miesiąca sklep stał się pusty. A najciekawsze, że najpierw sprzedały się te najlepsze jakościowo i najdroższe sery za 200 zł. Niestety, aby produkcja była opłacalna, mój ser musi jeszcze podrożeć o ok. 20%. Na razie nie podnoszę ceny, aby przekonać rynek do tego produktu. Jestem pod wrażeniem Pańskich osiągnięć. Czy jest jakiś złoty środek na powodzenie w biznesie? Receptą na sukces jest ciężka praca fizyczna i intelektualna. Jak jest ciężko, to trzeba pracować jeszcze ciężej. Gwarantem udanej działalności gospodarczej są wspaniali pracownicy, odpowiadający za wspólny interes. Sukces tylko wtedy jest możliwy, gdy zarówno szef, jak i pracownicy dają z siebie wszystko. Gdy załoga i kierownictwo dzielą się wzajemnie sukcesami i napotykanymi trudnościami, razem osiągają pracą rozwój firmy. Trzeba też wykorzystywać wszystkie dary i pomysły, jakie się posiada, trzeba cały czas przewidywać, co będzie i rozwijać się z myślą o przyszłości. Co by zatem Pan polecił na początek kariery? W jaki sposób maturzyści mają dokonywać wyboru uczelni? Trzeba iść w takim kierunku, w jakim się ma talenty. Moda na konkretne studia nie powinna być istotna, ważne są zainteresowania i zdolności. Czyli nie podążać tzw. owczym pędem Absolutnie! Żeby osiągnąć sukces, trzeba być w danej dziedzinie najlepszym! Kluczem są niezaspokojone potrzeby na rynku, które trzeba odpowiednio wykorzystać i skupić się na nich. Dlatego też nastawiam się teraz na produkcję masła owczego Znany jest Pan z szerokiej działalności filantropijnej. Czy Pana zaangażowanie w filantropię wynika z przekonań duchowych? Ktoś, kto zaznał radości dawania, poczuje, że bogatszy jest ten, kto daje z serca niż ten, który przyjmuje. Wspaniała myśl końcowa! Dziękuję za rozmowę. Łukasz Salwarowski dyrektor Kancelarii Rektora UEK 22 w w w. u e k. k r a k o w. p l 23

13 WYWIAD WYWIAD Katarzyna Rogowiec z Kryształową Kulą KatarzynA Rogowiec fot. Witold Koperniak Absolwentka kierunku Finanse i bankowość (specjalność: Finanse publiczne) na Akademii Ekonomicznej w Krakowie ( ) oraz studiów podyplomowych z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi (Wyższa Szkoła Zarządzania Personelem w Warszawie, 2005) oraz ekonomii społecznej (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, 2007/2008). Mistrzyni Igrzysk Paraolimpijskich w Turynie w 2006 r. dwukrotna złota medalistka w biegach narciarskich na 5 km (technika dowolna) i 15 km (technika klasyczna), brązowa medalistka w biegu narciarskim na 15 km techniką dowolną podczas zimowych igrzysk paraolimpijskich w Vancouver w 2010 r. W wieku 3 lat straciła ręce w wypadku ze sprzętem żniwnym. Aktywna zawodowo od czasu studiów. Posiada licencję pilota wycieczek zagranicznych włada kilkoma językami obcymi: angielskim, włoskim, rosyjskim i hiszpańskim. Niezmiernie aktywna społecznie w zakresie inspirowania i motywowania różnych środowisk do podejmowania wyzwań w życiu. W związku z osiągnięciami sportowymi w Turynie i życiową postawą otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski z rąk Prezydenta RP. Na 73. Gali Mistrzów Sportu w Warszawie, w Plebiscycie Sportowiec Roku 2006 uhonorowana statuetką Mistrza Sportu Osób Niepełnosprawnych 2006 r. Najlepszy Sportowiec z Niepełnosprawnością roku 2010 i Laureatka konkursu Laury Magellana 2010 za niezłomna determinację w walce o swoje pasje, za wybitne osiągnięcia sportowe pomimo niepełnosprawności, za przełamywanie stereotypów. W roku 2008 w ramach wyprawy organizowanej przez Fundację Anny Dymnej Mimo Wszystko zdobyła najwyższy szczyt Afryki Kilimandżaro. W ubiegłym roku powołała do życia swoją fundację Avanti ( Prywatnie jest osobą bardzo życzliwą, pogodną i uśmiechniętą, a przy tym skromną. Puchar świata dla Katarzyny rogowiec absolwentki i pracownika UEK Kasiu, masz już na swoim koncie medale olimpijskie, medale mistrzostw świata, w tym złote. Ostatnio do tej wspaniałej kolekcji dodałaś jeszcze Kryształową Kulę. Czy Twój sportowy głód zwyciężania został zaspokojony? Jesteś spełnionym sportowcem? Przez 12 lat mojego sportowego rozwoju na poziomie wyższym od rekreacyjnego rzeczywiście zdobyłam sporo nagród w narciarskiej rywalizacji. Sport to robienie następnego kroku. Jeden trening, a już za nim następny, jeden bieg, a po nim następny, kolejny... Każdy inny od poprzedniego, a efekt nie do przewidzenia. Każde trofeum jest więc także jedyne i niepowtarzalne, dlatego nie mogę powiedzieć, że to moje ostatnie słowo. Teraz, po sezonie, jestem zmęczona, muszę odpocząć. Po raz pierwszy w mojej wieloletniej karierze zwyciężyłam Biegowy Puchar Świata, a walkę w Biathlonowym Pucharze zakończyłam na 2. miejscu. Oznacza to, że za mną kilkadziesiąt startów, wiele potu wylanego na treningach i najintensywniejszy sezon z dotychczasowych. Przede mną choćby Igrzyska w Sochi w 2014 roku Jakie to uczucie wznieść Kryształową Kulę czy stanąć na najwyższym podium na olimpiadzie? Najpierw przychodzi proces analizy: czy ceremonia na zewnątrz, na mrozie czy w pomieszczeniu? Ręce będą mogły być odsłonięte do chwytu czy nie? Jeśli pojawia się jakiś drugi element (np. bukiet kwiatów czy dyplom), to gdzie go postawić, żeby móc wziąć do rąk ów symbol efektu pracy? Jak trzymać kulę, żeby nie zasłaniać medalu i równocześnie z rywalkami podzielić radość, uścisnąć się Tegorocznej Kryształowej Kuli towarzyszył kryształowy medal zawieszany na szyi. Wywołują twoje imię i nazwisko i zapominasz o wszystkich przeanalizowanych zachowaniach, i wszystko samo się toczy... Emocje biorą górę i chcesz mieć medal, kryształ blisko. Bywa, że aż łzy płyną do oczu, szczególnie, jeżeli ceremonii towarzyszy odegranie hymnu narodowego, podniesienie flagi. Wyjątkowymi są momenty, kiedy w uroczystości biorą udział kibice, w szczególności polscy. Katarzyna Rogowiec na podium Twoje życie nie koncentruje się tylko na sporcie. Które z Twoich osiągnięć pozasportowych uważasz za największe? Które daje Ci najwięcej satysfakcji? fot. Witold Koperniak Pod koniec studiów, na IV roku, mając za sobą świeżo, dobrze zdany egzamin z języka włoskiego na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie (wtedy Akademii), potwierdzony jeszcze uzyskanym certyfikatem CELI III oraz podobnie z języka angielskiego, marzyłam o wykorzystywaniu tych umiejętności, praktykowaniu, podróżowaniu i pracy z ludźmi jako pilot wycieczek. Wyobrażałam sobie, że w mojej sytuacji ten zawód praca głową i mową będzie wręcz idealnym rozwiązaniem. Uprawnienia są państwowe, egzaminy, pisemne i ustne, przeprowadzane 2 razy do roku. Chciałam posiąść specjalistyczną wiedzę przygotowującą do nich. Znalazłam organizatora właściwych kursów, ale oznajmiono mi, że warunkiem zapisu jest 100-procentowy stan zdrowia. Zamykając za sobą drzwi, zareagowałam bardzo emocjonalnie płaczem, ale kiedy emocje minęły, z wielkim zaangażowaniem zabrałam się za zweryfikowanie faktów prawnych. Skonsultowałam zapisy ustawowe u doktora Akademii Wychowania Fizycznego i znalazłam innego organizatora kursów. Oczywiście wszystko to trwało, jeden termin egzaminów minął, ale W latach pracowałam jako pilot-opiekun grup, z polskimi wycieczkami autokarowymi wczasowo-pobytowymi do Włoch. Pozyskanie zaufania u kilkudziesięciu osób przez dziewczynę bez rąk wsiadającą do autokaru i oznajmującą, że jest opiekunem i przez kolejne 3 dni są w dobrych rękach za każdym razem bardzo stresowało i wymagało dużego zaangażowania. Z perspektywy czasu zdobycie przeze mnie uprawnień pilota wycieczek zagranicznych i pracę w tym zawodzie uważam za osiągnięcie. Satysfakcjonujące są dla mnie także inne, pozornie małe i niewiele znaczące kroki, jak choćby: uzyskanie uprawnień kierowcy, odważenie się na prowadzenie samochodu po 6 latach od uzyskania prawa jazdy, spróbowanie jeżdżenia na łyżwach itd. Czym interesujesz się prywatnie? Czy jest coś takiego, co zajmuje Twój wolny czas (o ile w ogóle dysponujesz wolnym czasem)? Poza moimi działaniami społecznymi w Radzie Zawodników Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego, Światowej Agencji Antydopingowej, wolno stawianymi krokami w Fundacji Avanti promującej ruch i sport paraolimpijski, spotkaniami z młodzieżą znajduję chwile czasu wolnego, choć do tej pory było ich niewiele. Zazwyczaj z przyjemnością oddawałam się pracom domowym, jak: odkurzanie, mycie podłóg, okien, porządkowanie w szafach Jestem pod wielkim wrażeniem Twej sprawności i samowystarczalności. Wykonujesz wiele czynności, które wydawałoby się, że są dla Ciebie niemożliwe, (np. pisanie, które dla Ciebie nie stanowi w ogóle problemu). Wspomniałaś, że masz prawo jazdy. Jak to jest możliwe, że jesteś kierowcą? Siostra mojego taty jest niskiego wzrostu. W fiacie 125p musiała na siedzenie kierowcy położyć kawałek styropianu i poduszkę, żeby zza kierownicy widać było kierowcę. W mojej sytuacji, kiedy nie mam chwytu ani w lewej, ani w prawej ręce, ale obie są na tyle długie, że mogę ów chwyt wygospodarować obiema rękami dosunięcie fotela bardzo blisko do kierownicy i automatyczna skrzynia biegów pozwalają na bezpieczne, swobodne prowadzenie samochodu. Czy na drodze, podobnie jak na trasie biegu narciarskiego, zostawiasz inne samochody w tyle? W pierwszych latach bycia kierowcą bardziej eksperymentowałam, można by pokusić się o stwierdzenie, że w mojej jeździe było trochę ryzykowania. Wynikało to też ze słabej jakości samochodu, który miał automatyczną skrzynię biegów, ale nie miał wspomagania kierownicy (od kiedy mam auto ze wspomaganiem, wiem, jak bardzo to pomocne), był już trochę wysłużony ( luz na gazie, luz na kierownicy ). Z czasem, z nowym samochodem zmalało moje szaleństwo za kierownicą. Mam dużo więcej pokory do faktu, że sposób, w który prowadzę samochód, jest nietypowy, a to pociąga za sobą różne konsekwencje. Wolę nie zasygnalizować zmiany pasa ruchu przy większej prędkości, kiedy wiem, że ten manewr zmniejszy panowanie nad samochodem. Kiedyś, zgodnie z nauką na kursie, za wszelką cenę walczyłam z kierunkowskazem. Pasażerowie mojego auta twierdzą, że jestem dobrym kierowcą, a to oznacza chyba, że nie jestem zawalidrogą. Jesteś absolwentką i pracownikiem naszej Uczelni. Jak wspominasz studia i pracę na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie? Okres studiów to najlepszy czas w moim życiu. Czas rozwoju, przemian. Nauka życia procedury, terminy, komunikacja. Akademia Ekonomiczna dawała nam mnóstwo możliwości: Teatr Języka Włoskiego, Koło Naukowe Finansów Publicznych, Rada Mieszkańców w akademiku Z kolei działania Uniwersytetu wyrównujące szanse osób z niepełnosprawnościami, w których mogłam brać udział, to fascynacja nowym, nowoczesnym, bardziej świadomym Uniwersytetem. Dzielenie się swoją perspektywą, ale i czerpanie z doświadczeń fachowców pracujących i działających w Biurze ds. Osób Niepełnosprawnych. Czasami opinie Profesor Filek są kontrowersyjne, dają do myślenia. Trudny do zaakceptowania jest fakt, że osiągnięcie docelowego efektu wymaga często sporo czasu, nawet kilku miesięcy. Uniwersytet musi działać w oparciu o procedury, które nie zawsze nadążają za potrzebami wynikającymi z zachodzących przemian w życiu. Duży organizm, jakim jest uczelnia, rządzi się swoimi prawami i trzeba się nauczyć rozumieć ten fakt. Pozytywnym doświadczeniem dla mnie jest współpraca z pracownikami. Bo przecież wszystko zależy od ludzi. Dziękuję za rozmowę, życząc wielu dalszych sukcesów. Rozmawiał: Marek Świerad, Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych UEK 24 w w w. u e k. k r a k o w. p l 25

14 PROMUJEMY ZDROWIE PROMUJEMY ZDROWIE aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, woka W związku z dużym zaangażowaniem studentów i pracowników UEK w akcje prozdrowotne inaugurujemy nowy cykl Promujemy Zdrowie. Zachęcamy do lektury i współtworzenia działu. Moda na niepalenie Co sześć sekund na skutek używania tytoniu umiera jeden Europejczyk. Tytoń zabija więcej osób niż gruźlica, wirus HIV/AIDS i malaria razem wzięte. Szacunkowo 600 tys. ludzi umiera co roku z powodu narażenia na bierne palenie. W Polsce tytoń jest przyczyną zgonów rocznie, w tym 8000 spowodowanych biernym paleniem. Ponad połowa polskich dzieci jest narażona na bierne palenie w domu, a każdego roku palić zaczyna 500 dzieci. Rzucił Pan palenie dlaczego? Czy w czymś to Panu przeszkadzało? Rzucałem kilka razy. Kiedyś rzuciłem palenie na 12 lat, potem znowu wróciłem do nałogu. Teraz udało mi się rzucić palenie i nie palę. Trzeba powiedzieć jasno: palenie to jest choroba, to nałóg. Szczególnie szkodliwe jest palenie przy dzieciach to karygodne! Nie da się powiedzieć jednym zdaniem, z jakiego powodu chciałem rzucić. Oczywiście były to kwestie zdrowotne. Szczególnie od momentu, kiedy dowiedzieliśmy się, jak bardzo papierosy są szkodliwe. Ale oprócz kwestii zdrowotnych, złego samopoczucia wywołanego paleniem były to także kwestie estetyczne, zapachowe, itd. Dopiero kiedy człowiek przestanie palić, czuje te wszystkie nieprzyjemne zapachy związane z paleniem papierosów. To wszystko spowodowało, że nie chciałem już palić i rzuciłem. Czy uważa Pan, że polska świadomość na temat szkodliwości palenia czynnego i biernego jest duża, czy mamy jeszcze nad czym pracować? Myślę, że obecnie nie ma już takich ludzi, którzy mówią tak jak w dawnych czasach, że papierosy są zdrowe. Jestem pewien, że obecnie nawet na portalu wyprodukowano mapek z lokalami bez papierosa w poszczególnych miastach, zorganizowano ponad 100 eventów, 50 konferencji prasowych, uzyskując aż 3000 relacji w największych mediach. Rezultatem wieloletniej aktywnej działalności w ramach kampanii Lokal Bez Papierosa.pl było wprowadzenie w Polsce 15 XI 2010 roku zakazu palenia w miejscach publicznych. W promowaniu zakazu oraz zwiększaniu świadomości na temat szkodliwości biernego palenia MANKO uzyskało silne poparcie społeczne, a także nawiązało współpracę z licznymi organizacjami międzynarodowymi (m.in. World Lung Foundation, World Health Organization, Bloomberg Initiative), organizacjami pożytku publicznego, mediami oraz rządem. Wspólny sukces Kampania Lokal Bez Papierosa.pl osiągnęła sukces w dużej mierze dzięki Uniwersytetowi Ekonomicznemu w Krakowie, którego władze w ramach patronatu honorowego wspierają liczne inicjatywy Stowarzyszenia MANKO, promując działania kampanii podczas eventów i konfe- Jak zminimalizować negatywne działanie dymu tytoniowego? Najlepiej wybrać Lokal Bez Papierosa.pl. W Krakowie aż 300 właścicieli zdecydowało się na wprowadzenie całkowitego zakazu palenia na terenie swoich lokali. Interaktywna sieć miejsc wolnych od dymu dostępna jest na stronie Jeśli chcesz w pełni rozkoszować się smacznym obiadem czy aromatyczną kawą, jeśli nie lubisz, gdy wizyta w pubie ze znajomymi kończy się wietrzeniem przesiąkniętej papierosowym dymem garderoby nie bądź biernym! Wybierz LokalBezPapierosa.pl! 26 rencji odbywających się na terenie uczelni oraz poza nią. Działalność Stowarzyszenia MANKO doceniona została kilkoma nagrodami oraz wyróżnieniami w prestiżowych konkursach, w tym Nagrodą Prymasa Polski Biały Kruk, podwójnym wyróżnieniem w konkursie dla najlepszych kampanii PR Złote Spinacze, organizowanym przez Związek Firm Public Relations oraz wyróżnieniem w Konkursie Kryształy Soli, przyznanym przez Marszałka Województwa Małopolskiego. Dodatkowo w ubiegłym miesiącu Stowarzyszenie MANKO, za wieloletnie działania na rzecz przestrzeni wolnej od dymu, zostało nagrodzone również na arenie międzynarodowej. Kampania Lokal Bez Papierosa.pl została wyróżniona w międzynarodowym konkursie Global Tobacco Control Alumni Awards for Excellence, organizowanym przez Uniwersytet Johna Hopkinsa ze Stanów Zjednoczonych. Wielki sukces kampania zawdzięcza twórcom Łukaszowi Salwarowskiemu, pomysłodawcy kampanii, prezesowi i założycielowi Stowarzyszenia MANKO oraz Magdalenie Petryniak koordynatorowi kampanii Lokal Bez Papierosa.pl. Warta docenienia jest także praca całego zespołu MANKO, który skutecznie realizuje cele, a poprzeczkę stawia coraz wyżej. Oczywiście rozwój polityki antytytoniowej w Polsce to nie tylko zasługa Stowarzyszenia MANKO, ale wszystkich Polaków zaangażowanych w walkę o przestrzeń wolną od dymu papierosowego. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu i poświęceniu dla wspólnej idei, razem dokonaliśmy rzeczy niemożliwych! Ewa Smutek Stowarzyszenie MANKO piosenkarka Andrzej Grabowski aktor, dziennikarz, prezenter telewizyjn Te alarmujące dane to wyniki badań opublikowanych w najnowszym raporcie WHO, poświęconym negatywnym skutkom używania tytoniu. Jeśli radykalnie nie zmienimy nastawienia, w następnych 20 latach na skutek używania tytoniu globalne straty w ludziach wzrosną do ponad 8 milionów rocznie! Aby tak się nie stało, trzeba podjąć zdecydowane działania. Właśnie w odpowiedzi na problem palenia, zwłaszcza biernego, powstały kampanie społeczne Stowarzyszenia MANKO: Lokal Bez Papierosa.pl oraz, nastawiona głównie na ochronę najmłodszych, kampania Nie Pal Przy Dziecku. Wiele mówi się o konsekwencjach palenia, rzadko jednak zwraca się uwagę na skutki biernego palenia. Tymczasem bierne wdychanie dymu tytoniowego jest równie niebezpieczne jak palenie czynne. Prowadzona od 6 lat kampania Lokal Bez Papierosa.pl zwraca szczególną uwagę na zagrożenia biernego palenia i prawa osób niepalących poprzez uwrażliwianie palaczy, edukację właścicieli lokali gastronomicznych oraz wpływanie na administratorów miejsc publicznych. Kampania ma również na celu promowanie asertywności wśród niepalących. W ramach kampanii stworzono interaktywną sieć 2000 lokali wolnych od dymu w całej Polsce, dostępnej lista y Maciej Orłoś Kayah palacze tak nie uważają. Ale edukacji nigdy dosyć, zawsze można mówić więcej i uświadamiać na temat szkodliwości palenia. Czy popiera Pani zakaz palenia w miejscach publicznych? Czy zna Pan skuteczną metodę na rzucenie palenia? Czy silna wola wystarczy? Przede wszystkim silna wola. To dzięki niej można rzucić palenie. Ważne jest przekonanie samego siebie. Skutecznie palenie udało mi się rzucić dopiero wtedy, kiedy powiedziałem samemu sobie, że nie chcę już palić. Najważniejsza jest psychika. Jako wokalistka, a więc ktoś, kto swoje życie uzależnia od kondycji gardła, popieram zakaz palenia w miejscach publicznych. Tolerancja nakazuje mi nie piętnować tych, którzy decydują się na niezdrowy wybór palenia, ale odczuwam jednocześnie prawo do oddychania świeżym powietrzem, także poza domem. Cieszy mnie, że ostatnio zwycięża rozsądek, a palenie zwyczajnie staje się démodé. Tak trzymać! aktorka Olga Borys Popieram zakaz palenia tytoniu w ogólnie dostępnych lokalach. Po pierwsze, jestem osobą niepalącą i bardzo przeszkadza mi swąd dymu (celowo nie użyłam słowa zapach, bo dym papierosowy po prostu śmierdzi). Po drugie, nie chcę, żeby zatruwał mnie ktoś w miejscu, gdzie przyszłam miło spędzić czas. Niestety jestem dość restrykcyjna, optuję za specjalnymi pomieszczeniami dla palaczy, z dala od niepalących i niech im idzie na zdrowie! wokalista, kompozytor, pianista, poeta Grzegorz Turnau Pamiętam takie czasy, gdy wszyscy lub prawie wszyscy palili wszędzie lub prawie wszędzie. I to nie tylko w Polsce. Doskonale zapamiętałem wizytę w kinie, w Anglii. To była końcówka lat 70. można było palić podczas seansu. Albo w londyńskim metrze. Albo na pokładach samolotu. Jeszcze na początku lat 90. zdarzało mi się palić w aucie, w którym wiozłem kilkuletnie dzieci. Moja żona wspomina pobyt w szpitalu, rok 1990, gdy rodziła pierwsze dziecko i gdy jedna z matek w sali pełnej noworodków otworzyła okno i zapaliła papierosa, siedząc na parapecie. Teraz jest inaczej. Po pierwsze weszła w życie ustawa, po drugie wzrosła świadomość i palących, i niepalących. Jestem palaczem, na szczęście od dłuższego czasu palę niewiele, ok. 6 papierosów dziennie, z czego się cieszę, a zawdzięczam to również ustawie. Nie palę przy dzieciach z kilku powodów: po pierwsze to niezdrowe dla dzieci, po drugie to kolejny powód, żeby palić mniej, po trzecie palenie przy dziecku w obecności jeszcze innych osób byłoby obciachem, narażaniem się na nieprzychylne komentarze etc. Ale oczywiście pierwszy z tych powodów jest wystarczająco mocny, by tego nie robić. W wielu krajach w celu ochrony przed biernym paleniem wprowadzono już zakaz palenia w miejscach publicznych. W Polsce stało się to w 2010 r. Co sądzi Pan o zakazie palenia? Właśnie wróciłem z Andory, która nie jest członkiem Unii Europejskiej i nie wprowadziła zakazu palenia. Tam wszędzie można palić w hotelu, w restauracji, wszędzie. Miałem możliwość cofnięcia się do czasów, kiedy w Polsce było podobnie. Widzę gigantyczną różnicę. Nie wyobrażam sobie powrotu do tamtych czasów. Nie palę już od ponad 4 lat, po kilku próbach rzucania, i w tej chwili sytuacja bycia zmuszonym do przebywania w dymie tytoniowym bardzo mnie męczy. Jestem przykładem człowieka, który palił, ale wskutek dodatkowej motywacji polegającej na tym, że wprowadzono zakaz palenia w miejscach publicznych, postanowił rzucić. Uważam, że przestrzeń publiczna powinna być definitywnie wolna od dymu, a już szczególnie w miejscach, w których jada się posiłki, które służą smakom, zapachom, estetycznej przyjemności. Jestem przekonany, że ograniczenie możliwości palenia w miejscach publicznych pozytywnie wpływa na decyzję o rzuceniu palenia. Czy uważa Pan, że w Polsce zakaz palenia się przyjął? Moja żona od 8 lat współprowadzi kawiarnię przy ulicy Brackiej w Krakowie i tam jeszcze do niedawna można było palić. Nie można było wytrzymać, zwłaszcza w zimie. I wydawało się, że jak wprowadzi się zakaz palenia, to nikt tam nie przyjdzie. Proszę zaglądnąć na ulicę Bracką do Nowej Prowincji pęka w szwach. Myślę, że ten przykład wystarczy za komentarz. Zakaz palenia nie wkracza w sferę swobody obywatelskiej. Jak ktoś musi zapalić, to może wyjść na zewnątrz. Na tym przykładzie widać, że zakaz palenia w Polsce się przyjął. Czy istnieje w Polsce problem palenia w obecności dzieci? Czy uważa Pan, że potrzebny jest wzrost świadomości społecznej na temat szkodliwości palenia przy dzieciach? Podkreślam, my roczniki 60., pamiętamy czasy, kiedy palili wszyscy i wszędzie. To było coś absolutnie normalnego. Paliliśmy w kuchni, a za ścianą spała mała córka. Wtedy to było normalne. Usłyszy to Pani od bardzo wielu osób. Dzisiaj sobie tego nie wyobrażam, tak samo jak palenia w samochodzie. Ale to jest pewna droga, pewien proces, przez który trzeba przejść. Jeśli chodzi o palenie w ciąży czy palenie w pomieszczeniach, w których są małe dzieci, to uważam, że w obecnych czasach to świadome krzywdzenie ich. Dominika Kawalec Stowarzyszenie MANKO 27

15 PROMUJEMY ZDROWIE PROMUJEMY ZDROWIE Obalamy wszystkie mity i iluzje Niepozorny księgowy spod Londynu, palący papierosy w ilościach hurtowych, opracował metodę, która zrewolucjonizowała dotychczasowe techniki zrywania z nałogiem i odmieniła życie tysięcy osób na całym świecie. rozmowa z Kingą Balter, współwłaścicielką Allen Carr Polska uzależnienia od nikotyny, ale związana jest zawsze z walką z nałogami). Wielu sławnych ludzi skorzystało z Państwa pomocy... Cała plejada gwiazd, np. Ashton Kutcher, Demi Moore, Anthony Hopkins, Oprah Winfrey, Katarzyna Nosowska, Dorota Stalińska i jej syn Paweł, Kinga Preis, Kazimiera Szczuka i wielu innych, którzy zachowują anonimowość. Znany biznesmen, Sir Richard Branson, właściciel firm pod marką VIRGIN, jako pierwszy wprowadził w swoich liniach lotniczych zakaz palenia i wspierał pracowników w rzuceniu palenia tą metodą. Bardzo wiele światowych korporacji sponsoruje udział w sesjach Allena Carra swoim pracownikom to chyba wystarczające rekomendacje dla palaczy, by zajrzeć do internetu i sprawdzić, o co w tym chodzi. Twórca metody EASYWAY, Allen Carr Na czym polega wyjątkowość metody Allena Carra? Na tym, że jest po prostu skuteczna (uśmiech). Metoda Allena Carra nie koncentruje się na powodach, dla których nie powinniśmy palić ale na powodach, dla których palimy. Gdyby świadomość skutków palenia miała pomóc nam rzucić, już dawno byśmy nie palili! Metoda Allena Carra to rodzaj psychoterapii, podczas której zajmujemy się uzależnieniem psychicznym. Obalamy także wszystkie mity i iluzje, pokazując palaczom, na czym ten mechanizm polega, jak działa to, co Allen Carr nazywa nikotynową pułapką. Ta wiedza sprawia, że palacz, próbując uwolnić się od nałogu, ma kontrolę nad tym, co się z nim dzieje. Zmienia się jego stosunek do papierosa, jego psychiczne nastawienie i lęk przed rzuceniem znika. Wyjście z nałogu postrzega jako odzyskanie wolności, ulgę. Jeśli dalej dociera do niego, że palenie nie ma żadnych zalet, że uwalniając się od nałogu nic się nie traci i nie rezygnuje absolutnie z niczego, to wtedy przestaje mu też być potrzebna sil- Anna Kabat i Kinga Balter (z prawej), właścicielki Allen Carr Polska na wola. Metoda kieruje wolę palacza przeciwko paleniu, zamiast kazać mu się mocować z konfliktem woli: chcę nie mogę. Czy terapia Carra jest skuteczna? O ile palacz w pełni zrozumie mechanizm nikotynowej pułapki i zastosuje się do kilku instrukcji, rzucenie palenia może być łatwe i nie musi oznaczać konieczności znoszenia przykrych objawów odstawienia. Nie stosujemy żadnych dodatkowych pomocy, żadnych substytutów, żadnej chemii, hipnozy itp. Jak przekonać palacza, że jego nałóg jest groźniejszy, niż mu się (zazwyczaj) wydaje? Myślę, że nie ma takiego sposobu. Każdy palacz przecież doskonale wie, że palenie jest szkodliwe i wywołuje wiele chorób, a jednak pali. To po prostu nałóg i trzeba się do tego przyznać przed sobą lub zdać sobie z tego sprawę. To smutne, że czasem dopiero diagnoza lekarska jest motywacją. Lepiej byłoby, aby decyzję podejmować na przykład pod wpływem przeczytanego w gazecie artykułu. Osoba, która zaczyna zastanawiać się nad rzuceniem palenia, szuka informacji na ten temat. Mamy więc dobrą wiadomość jest sposób, by łatwo rzucić palenie wydaje mi się, że to wystarczający powód do zmierzenia się z nałogiem. Kim był Allen Carr? Allen Carr był Anglikiem, księgowym, który palił nawet 100 papierosów dziennie. Walczył z papierosami każdym możliwym sposobem bezskutecznie. Dzięki temu, że nie poddał się i ciągle szukał sposobu na rzucenie nałogu w końcu go odnalazł i opisał w swojej bestsellerowej książce Easyway. Prosta metoda jak skutecznie rzucić palenie. Szukajcie, a znajdziecie też kiedyś ktoś tak powiedział (uśmiech). Jak wygląda działalność polskiego oddziału firmy Carra? Mamy siedzibę w Warszawie, ale sesje odbywają się regularnie w każdym większym mieście. Aktywnie włączamy się w projekty antynikotynowe i prozdrowotne. Zajmujemy się tłumaczeniem i wydawaniem książek Allena Carra (których tematyka wykracza również poza problem Jak wygląda terapia metodą Easyway? Sesja ma formę seminarium, trwa około 6 godzin i prowadzona jest w niewielkich, kilkuosobowych grupach. Sesję prowadzi licencjonowany terapeuta metody Allena Carra. Trenerzy to byli palacze, którzy rozstali się z nałogiem dzięki metodzie Easyway. Dzięki temu rozumieją palaczy. Nie są ich wrogami. W czasie sesji, zakończonej półgodzinnym ćwiczeniem relaksacyjnym, palacze zachęcani są do palenia w czasie przerw, bo potrzebują tych kilku godzin, żeby do tej decyzji dojrzeć, pozbyć się wszelkich wątpliwości, osiągnąć odpowiednie nastawienie. Uwalniają się od iluzorycznego przekonania, że palenie sprawia im przyjemność albo pomaga. Pozbywają się poczucia krzywdy i straty, poczucia, że dokonują prawdziwego wyrzeczenia i poświęcenia. To sprawia, że uwalniają się od lęku, który nie pozwalał im przestać palić. Większości z uczestników wystarcza jedna główna sesja, żeby na zawsze już stać się niepalącym. Jedynie nielicznym potrzebne jest dalsze wsparcie. W takich wypadkach oferujemy nieodpłatne seminaria, tzw. wzmacniające. Kto w ciągu trzech miesięcy, mimo udziału w obu seminariach wzmacniających, wróci do palenia, otrzymuje zwrot pełnej kwoty. Gwarancję palacze otrzymują na piśmie, bez żadnych dodatkowych warunków. Co powstrzymuje palaczy od rzucenia palenia? Czy można nie chcieć przestać palić, czy to kolejna z licznych wymówek stosowanych przez palaczy? Moim zdaniem niezrozumienie tego, że nikotyna jest zwykłym narkotykiem. Palacze twierdzą (ja też tak kiedyś myślałam), że papieros nam coś daje relaks, odstresowanie, przyjemność itp. To wszystko złuda palenie to po prostu nałóg, ukryty pod płaszczykiem kreowanych przez dziesiątki lat przez koncerny tytoniowe błędnych stereotypów. Nasza meto- Statystyczna skuteczność popularnych metod rzucania palenia Metoda Efekt po roku Silna wola 3,40% Plastry nikotynowe 6,20% Gumy nikotynowe 5,70% Zyban 7,10% Zyban + plastry 7,70% Hipnoza Brak mierzalnych efektów Akupunktura/laser 3,90% Telefon zaufania 5,40% Sesje Allena Carra 51,40% da obnaża mechanizm tego nałogu, odwołując się do zdrowego rozsądku palacza. Oczywiście można nie chcieć przestać palić można wydać na siebie wyrok śmierci. Każdy z nas jest panem swojego losu, więc ma prawo również psuć swoje zdrowie i płacić za to duże pieniądze, jeśli sobie tego życzy (uśmiech). Ostatnie wiadomości prasowe donoszą, że nasza noblistka, Wisława Szymborska, zmarła właśnie na raka płuc, a przed śmiercią jeszcze zapaliła papierosa i wypiła kawę. Większość ludzi jednak w obliczu tak ciężkiej choroby zrywa z papierosami. Ważne jest według mnie, by zrobić to, zanim zniszczą one nasz organizm, bo że zniszczą to pewne. A życie bez palenia jest o wiele lepsze. Wiem, bo kiedyś paliłam i czuję ogromną różnicę. Serdecznie dziękuję za rozmowę. Rozmawiał: Piotr Czarniecki, Sekcja Promocji Kancelarii Rektora UEK Źródło: Allen Carr 28 w w w. u e k. k r a k o w. p l 29

16 WARTO WIEDZIEĆ WARTO WIEDZIEĆ KOLEJNY SUKCES NASZYCH STUDENTÓW Zdążyliśmy się już przyzwyczaić, że po każdej sesji egzaminów LCCI czy też kolejnej edycji LCCI Business English Competition nasi studenci są nagradzani medalami czy też certyfikatami LCCI, plasując się na ogół w ścisłej czołówce. Członków naszej społeczności akademickiej nie zabrakło również podczas ceremonii wręczenia nagród, która odbyła się 30 marca 2012 r. w Ambasadzie Brytyjskiej w Warszawie. Tym razem wśród medalistów LCCI za wyniki uzyskane na terenie Polski w 2011 triumfowali: Piotr Antoni Woźniak (medal złoty) oraz Aleksandra Maria Brzozowska (medal srebrny). Nową tradycją LCCI jest zapraszanie nie tylko laureatów egzaminów i konkursu, lecz również ich nauczycieli, co pozwala na uznawanie wkładu pracy osób przygotowujących do egzaminów. Naszym tegorocznym medalistom towarzyszyli ich nauczyciele, mgr Bożena Bielak oraz mgr Sebastian Florek Paszkowski. W czasie gali nagradzano w dwóch konkurencjach: egzaminy LCCI English for Business oraz LCCI Business English Competition, w obu Medaliści konkursu LCCI Business English Competition wraz z opiekunami, lektorami SJO UEK; na zdjęciu od prawej: Bożena Bielak, Piotr Woźniak, Aleksandra Brzozowska, Sebastian Florek-Paszkowski. przypadkach za okres 2011 r. Dla przypomnienia, złote i srebrne medale za najlepsze wyniki z egzaminów LCCI stopnia 2 i 3 są przyznawane pod warunkiem, że w danym kraju do egzaminu przystępuje co najmniej 300 osób. Stąd też są sporym sukcesem dla nagrodzonych. Z kolei konkurs Business English, mający w ubiegłym roku już V edycję, to wydarzenie pod patronatem medialnym Business Review Polska, Forbes, Newsweek Polska, kariera.com. pl, Perspektywy, eurostudent.pl. Pomysłodawcą i głównym organizatorem konkursu jest firma inmedia Polska Sp. z o.o., Krajowy Reprezentant Londyńskiej Izby Przemysłowo-Handlowej (London Chamber of Commerce and Industry LCCI International Qualifications), laureat Medalu Europejskiego, przyznanego m.in. przez Business Centre Club, za propagowanie nauki biznesowego języka angielskiego i egzaminów LCCI IQ. To jedyne takie przedsięwzięcie w Polsce, które na stałe wpisało się do kalendarza wydarzeń studenckich. Głównym zamysłem konkursu jest ukazanie studentom, jak ważna i przydatna jest umiejętność swobodnego posługiwania się biznesowym językiem angielskim, zwłaszcza w aspekcie przygotowania do życia zawodowego. Umiejętność ta jest bardzo wysoko ceniona przez pracodawców i jest zbieżna z ich oczekiwaniami. Należy podkreślić, że konkurs jest wydarzeniem szalenie demokratycznym, bowiem udział w nim jest bezpłatny i jest on otwarty dla wszystkich studentów polskich szkół wyższych, bez względu na kierunek studiów. Konkurs ma strukturę dwustopniową. Najpierw uczestnicy przechodzą przez test językowy, a następnie piszą esej na zadany temat w czasie dwóch godzin zegarowych. O rosnącej popularności konkursu najlepiej świadczy fakt, że w ubiegłym roku przystąpiła do niego rekordowa ilość 810 studentów. Tym większa zasługa naszego studenta, Marcina Henryka Kubicy, który zajął miejsce IV. Marcin Kubica, zapytany o powody wzięcia udziału w konkursie, sposób przygotowania i umiejętności szczególnie potrzebne podczas konkursu, powiedział m.in.: Konkurs był dobrym sposobem sprawdzenia mojej wiedzy i umiejętności językowych. Biorąc pod uwagę nieznaną wcześniej tematykę pracy, jaką trzeba było napisać, przygotowanie się do konkursu pod względem merytorycznym było trudne. Powtórzyłem słownictwo, lecz prawdę mówiąc niewiele z niego skorzystałem w trakcie konkursu. Na pewno ważna jest umiejętność szybkiego pisania. Znajomość słownictwa odgrywa też niemałą rolę. Jednak najważniejsza jest moim zdaniem umiejętność wyrażania własnych opinii na różne tematy, z którymi nie ma się styczności w życiu codziennym. Wiedza, jak dobrze pisać, nie przydaje się, jeżeli nie wie się, co napisać. Wagę uroczystości podniosła obecność przedstawicieli patronów i sponsorów konkursu, w tym Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Edukacji Narodowej, reprezentantów Kapituły Londyńskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, przedstawicieli uczelni będących centrami konkursowymi, nagrodzonych studentów i wykładowców, którzy przyczynili się do ich sukcesu. Wit Górski kierownik Studium Języków Obcych UEK Nagrodzono Centrum Egzaminacyjne LCCI działające przy UEK! Krajowy Reprezentant Londyńskiej Izby Przemysłowo-Handlowej (LCCI) w Polsce zaprezentował ranking najprężniej działających w styczniu i lutym 2012 roku polskich centrów LCCI IQ. Wśród najaktywniejszych Centrów LCCI IQ w Polsce, po raz kolejny, znalazła się nasza Uczelnia! Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie został sklasyfikowany na 3. miejscu w Polsce za okres styczeń luty Nasza uczelnia wykazała się jedną z największych aktywności w propagowaniu idei zdobywania i potwierdzania kwalifikacji adekwatnych do potrzeb rynku pracy cenionych przez przedsiębiorców w Polsce i na całym świecie certyfikatów LCCI IQ. Serdecznie gratulujemy koordynatorowi LCCI przy Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie Lidii Zielińskiej ze Studium Języków Obcych UEK. Więcej: Medale okupione ciężką pracą Wit Górski, kierownik Studium Języków Obcyc UEK w rozmowie ze studentami UEK, medalistami tegorocznego konkursu LCCI Business English Competition. Co skłoniło Was do przystąpienia do egzaminu EfB 3? Aleksandra Brzozowska: Języki obce odgrywają bardzo ważną rolę w moim życiu. Skorzystałam z okazji, jaką dała mi Uczelnia postanowiłam pogłębić moją znajomość języka angielskiego i zapisałam się na kurs LCCI EfB 3. Uzyskany certyfikat daje wiele możliwości w późniejszym życiu zawodowym oraz potwierdza zdobyte podczas kursu umiejętności. Piotr Woźniak: Chciałem zrobić certyfikat ze znajomości angielskiego na odpowiednio wysokim poziomie. EfB wydał mi się bardzo atrakcyjny, ponieważ potwierdza wysokie kwalifikacje w obszarze języka specjalistycznego angielskiego biznesowego. Jest to związane z moim kierunkiem studiów i zainteresowaniami. Niewątpliwym atutem jest też prestiż i rozpoznawalność certyfikatu, a dla studentów UEK również możliwość zwolnienia z egzaminu końcowego z lektoratu. Które części egzaminu były najbardziej wymagające, czy też powodowały największy stres? A.B.: Niewątpliwie najbardziej wymagająca była część pisemna, ponieważ sprawdzała umiejętności dotyczące zarówno gramatyki, słownictwa, jak i stylistycznego formułowania biznesowych wypowiedzi. Język, jakiego trzeba było użyć, wymagał poprawności leksykalno-gramatycznej, co było dla mnie nowym wyzwaniem, dlatego że nie miałam wcześniej styczności z zagadnieniami stricte biznesowymi w języku angielskim. P.W.: Dla mnie najbardziej stresująca była część ustna. Krążyły pogłoski o mających się powtórzyć tematach z poprzedniej sesji, tymczasem był zupełnie nowy zestaw, pod salą egzaminacyjną panowała dość nerwowa atmosfera. Ostatecznie jednak rozmowa z egzaminatorem okazała się bardzo sympatyczna. W jaki sposób przygotowywaliście się do egzaminu? A.B.: Przygotowanie do egzaminu opierałam na kursie zorganizowanym przez Uczelnię, który prowadził wspaniały lektor: mgr Sebastian Florek-Paszkowski. Systematyczne spotkania i ciężka praca oraz wysoki poziom uczestników kursu powodowały wzajemną motywację, zdrową rywalizację i chęć osiągania coraz lepszych rezultatów. P.W.: Brałem udział w kursie przygotowującym organizowanym przez SJO w grupie mgr Bożeny Bielak. Bardzo miło wspominam zajęcia, nawet te odbywające się czasem w późnych godzinach wieczornych. Pozwoliło mi to poznać dokładnie całą strukturę egzaminu, napisać mnóstwo prac, przećwiczyć prezentacje tematów ustnych. Co możecie przekazać tym, którzy również pragną osiągnąć podobny sukces? A.B.: Droga do każdego sukcesu językowego, nawet tego najmniejszego, okupiona jest ciężką pracą oraz regularnością w pisaniu i poznawaniu nowego słownictwa. Nigdy nie należy się poddawać. Zawsze trzeba mierzyć wyżej te słowa towarzyszyły mi na każdym spotkaniu, a ich wydźwięk słyszałam do samego końca mojej przygody z LCCI. P.W.: Warto pamiętać, że samo zapisanie się na kurs nie gwarantuje zdania egzaminu. Trzeba włożyć w to dużo własnej pracy. Polecam przygotowywać się jak najbardziej praktycznie, jak najwięcej pisać i mówić, żeby oswoić się zadaniami egzaminacyjnymi. Pomaga to zmniejszyć stres na prawdziwym egzaminie. Ważne jest też samo podejście lepiej potraktować egzamin jak interesujące wyzwanie niż przykry obowiązek. 30 w w w. u e k. k r a k o w. p l 31

17 WARTO WIEDZIEĆ WARTO WIEDZIEĆ MBA+ na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie Spotkania menedżerów MBA w Klubie Alumni MBA Krakowskiej Szkoły Biznesu na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie odbywają się cyklicznie w każdą drugą sobotę miesiąca. Tematem wykładu gościnnego dnia 10 marca 2012 r. była społeczna odpowiedzialność biznesu moda czy sposób zarządzania? Gościem Honorowym była Małgorzata Walędzińska-Półtorak, Sustainable Development Manager w Kompanii Piwowarskiej S.A., która zapoznała audytorium z obszarami zrównoważonego rozwoju w Kompanii Piwowarskiej, w tym z zarządzaniem i raportowaniem. W spotkaniach uczestniczą słuchacze i absolwenci studiów podyplomowych Master of Business Administration prowadzone w KSB UEK od 17 lat. Obszary zrównoważonego rozwoju. Sustainability Assessment Matrix(SAM) system zarządzania i raportowania wyników w świetle obowiązującego standardu GRI Biznes społecznie odpowiedzialny to koncepcja prowadzenia firmy, która w działalności nastawionej na zysk bierze pod uwagę racje różnych partnerów społecznych (pracowników, dostawców, klientów, konkurentów, społeczność lokalną) w kontekście społecznym, etycznym i ekologicznym. Często podkreśla się dobrowolną wolę przedsiębiorstwa, która nawiązuje w ten sposób dialog ze swoimi partnerami. Dla Kompanii Piwowarskiej, która jest częścią międzynarodowego koncernu SABMiller, odpowiedzialne działanie biznesu jest kluczowym dla zapewnienia zrównoważonego rozwoju firmy oraz jej partnerów biznesowych. Prowadzenie działalności w sposób odpowiedzialny jest niczym innym, jak spójną koncepcją zarządzania realizowaną przez pracowników firmy. Podejmując decyzje biznesowe kierują się oni m.in. zasadami etycznymi czy środowiskowymi, przy założeniu ograniczonych zasobów i optymalizacji ich wykorzystania. Inwestowanie w dobro społeczności, wśród których działa Kompania Piwowarska, jest również uzasadnione ekonomicznie. Pomyślność społeczności oraz firmy są od siebie wzajemnie zależne łańcuch wartości tworzy miejsca pracy, generuje podatki i akcyzę na rzecz społeczności lokalnych i ogólnokrajowych, z których wywodzą się pracownicy, dostawcy i klienci. Bezsprzecznie najtrwalszy wkład, jaki możemy wnieść w życie społeczeństw, wśród których działamy, to wykorzystanie naszej siły przetargowej do stymulowania przedsiębiorczości i lokalnej gospodarki. Wspomniane korzyści można zwiększyć dzięki ustrukturyzowanym, bezpośrednim i pośrednim inwestycjom społecznym (CSI). Wdrażanie działań CSI zapewnia pozytywne, trwałe korzyści partnerom biznesowym i społecznym, w tym NGOs oraz lokalnym społecznościom. Dziś nie mówimy o pojedynczej odpowiedzialności firmy patrzymy globalnie, bo sami, wspólnie z naszymi partnerami biznesowymi i społecznymi jesteśmy częścią tego ekosystemu. Etap obywatelski to najbardziej zaawansowany CSR, który wymaga wspólnych przedsięwzięć na rzecz zrównoważonego rozwoju nie tylko w branży, ale i w całym łańcuchu dostaw. Wspólny dialog z dostawcami i odbiorcami na rzecz zrównoważonego rozwoju to jeden z priorytetów Kompanii Piwowarskiej, który zaowocował m.in. wymianą tzw. dobrych praktyk CSR. 10 priorytetów, jedna przyszłość Zależy nam na tym, aby nasi pracownicy i partnerzy, w tym lokalne społeczności, mieli świadomość znaczenia zrównoważonego rozwoju we wszystkich aspektach naszej działalności. Idea zrównoważonego rozwoju to integralna część naszej filozofii. Dlatego wyznaczyliśmy sobie 10 priorytetów zrównoważonego rozwoju, świadczących o odpowiedzialnym podejściu do biznesu. Priorytety obejmują: ÎÎ przeciwdziałanie nieodpowiedzialnej konsumpcji alkoholu, ÎÎ zwiększanie produkcji piwa przy wykorzystaniu mniejszej ilości wody, ÎÎ zmniejszanie zużycia energii i emisji dwutlenku węgla, ÎÎ odzysk i recykling odpadów opakowaniowych, ÎÎ odpowiedzialną gospodarkę odpadami, minimalizację odpadów przekazywanych na wysypisko, ÎÎ wspólne z dostawcami i klientami zaangażowanie na rzecz zrównoważonego rozwoju, ÎÎ poszanowanie praw człowieka, ÎÎ działania na rzecz społeczności CSI, ÎÎ zmniejszanie skutków HIV i AIDS w obszarach, na które mamy wpływ, ÎÎ przejrzystość informacji o postępach działań na rzecz zrównoważonego rozwoju. Każdy z tych priorytetów zawiera cel, który realizuje, bądź do którego dąży firma. Podejmowane w związku z nim zobowiązania i zasady są stale monitorowane przez zarząd. 32 w w w. u e k. k r a k o w. p l Matryca odpowiedzialności SABMiller od lat mierzy postępy swojej odpowiedzialności biznesowej. Ułatwia mu to specjalna matryca oceny wyznaczonych obszarów SAM SustainabilityAssessmentMatrix, która daje wszystkim firmom, w tym Kompanii Piwowarskiej, możliwość sprawnego dokonywania pomiarów i monitorowania wyników w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz porównania efektów swojej odpowiedzialności z browarami z całego świata. Obszary zrównoważonego rozwoju, które podlegają okresowej ocenie i monitoringowi, są tożsame dla wszystkich browarów SABMiller zlokalizowanych w różnych częściach świata. Dzięki inwestycjom oraz monitorowaniu wyników możliwe jest obserwowanie progresu w poszczególnych państwach czy nawet trendów kontynentalnych i wymiana najlepszych praktyk. Monitorowanie obszarów zrównoważonego rozwoju umożliwia nie tylko rozwój i możliwość porównania się benchmark, ale także wymianę tzw. dobrych praktyk czy skutecznych metod rozwiązywania problemów, np. produkcyjnych, społecznych, środowiskowych na poziomie ponadnarodowym. Efekty działań w ramach obszarów zrównoważonego rozwoju są jak najbardziej mierzalne. Każda z firm może wyznaczyć kilka obszarów, tj.: zarządzanie, relacje z klientami, partnerami biznesowymi, pracownikami, odpowiedzialność ekologiczna czy inwestycje społeczne. W Kompanii Piwowarskiej ocena odbywa się w trybie półrocznym, w specjalnym programie służącym zarządzaniu i raportowaniu społecznemu SustainabilityAssessmentMatrix SAM. Program monitoruje wyniki Kompanii Piwowarskiej oraz innych browarów wchodzących w skład SAB- Miller, oceniając postępy na tak zwanych stopniach względem każdego z priorytetów. Każdy stopień składa się z pięciu rosnących poziomów wyników, opartych o standardy wewnętrzne i zewnętrzne, niezależne od wszelkich wymogów prawnych. Poziom 1 określa minimalny standard, a poziom 5 najlepszą praktykę. Matryca oceny umożliwia m.in. dopasowanie priorytetów oraz wprowadzanie zmian aktualizacji w zależności od lokalnych wymagań. Wytyczne w ramach poszczególnych obszarów raportowania SAM są praktycznie tożsame ze światowymi wytycznymi GRI (Global Reporting Initiative), a dodatkowo są dostosowane do charakteru prowadzonej działalności. Część wskaźników i danych, raportowanych w szczególności w obszarach środowiskowych, jest weryfikowalna dzięki zintegrowanemu systemowi zarządzania ryzykiem. Zintegrowany System Zarządzania Ryzykiem (IRMS) Zintegrowany System Zarządzania Ryzykiem IRMS (ang. IntegratedRisk Management System) ma na celu wspomaganie firmy w zapobieganiu i zarządzaniu ryzykiem związanym z jakością i bezpieczeństwem zdrowotnym produktów, ochroną środowiska oraz bezpieczeństwem i higieną pracy. Celem Kompanii Piwowarskiej jest również zbieżność z założeniami grupy SABMiller. W ramach IRMS zarządzamy: ÎÎ jakością (QMS wg ISO 9001) ÎÎ bezpieczeństwem zdrowotnym produktu (FSMS wg ISO 22000) ÎÎ ochroną środowiska (EMS wg ISO 14001) ÎÎ bezpieczeństwem i higieną pracy (OHSAS/ PN-N 18001). Systemy zarządzania w Kompanii Piwowarskiej wdrożone są w oparciu o wymagania norm ISO. Normy ISO to międzynarodowe standardy określające wymagania dla różnych systemów zarządzania i mogą być wdrożone w każdej firmie bez względu na branżę. Wdrożenie wymagań norm ISO jest dobrowolne wymagania te wdrażają firmy, które dążą do ciągłego doskonalenia oraz spełnienia wymagań stawianych przez rynek i konsumentów. IRMS jest audytowany przez uznaną międzynarodową firmę BVC (Bureau Veritas Certification). Audyty przeprowadzane są raz w roku w formie zintegrowanej tzn. w jednym czasie audytowane są wszystkie wdrożone w KP systemy. Dzięki uzyskanym certyfikatom możemy udowodnić naszym interesariuszom, że zarządzamy jakością, bezpieczeństwem produktu, ochroną środowiska i bhp według międzynarodowych standardów. Raport zrównoważonego rozwoju według standardu GRI Kompania Piwowarska publikuje raporty zrównoważonego rozwoju od kilku lat. Są one świadectwem przejrzystości i jasnej polityki informacyjnej oraz strategii firmy, ukierunkowanej na nieustanne usprawnianie jej działalności w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Standard GRI umożliwia porównanie się firm z różnych branż, np. FMCG czy finansowej. Pozwala interesariuszom na śledzenie postępów Zatrudnianie bez zwalniania, czyli jak dzisiaj skutecznie rekrutować? firmy na polu społecznej odpowiedzialności, jak również podejmowanie np. decyzji inwestycyjnych. Na świecie coraz bardziej zyskuje na znaczeniu koncepcja odpowiedzialnego inwestowania (ang.: SRI SociallyResponsibleInvesting), która polega na inwestowaniu środków indywidualnych lub należących do instytucji, np. w akcje spółek o wysokich standardach CSR. Może się wydawać, że publikowanie co roku raportów jest przejawem mechanicznego działania dużej firmy. Dzięki publikowaniu kolejnych raportów można jednak w syntetycznej, zunifikowanej formie, zgodnej z międzynarodowymi standardami, podawać konkretne informacje. To z kolei pozwala śledzić postępy firmy na polu społecznej odpowiedzialności i rozliczać ją ze skuteczności podejmowanych działań. Małgorzata Walędzińska-Półtorak Sustainable Development Manager, Kompania Piwowarska SA, członek Klubu KSB Alumni MBA Menedżer w zakresie problematyki zrównoważonego rozwoju. W Kompanii Piwowarskiej pracuje od 12 lat. Karierę zawodową rozpoczynała w branży finansowej, pełniąc funkcje związane z marketingiem i public relations. W ramach swoich obowiązków w Kompanii Piwowarskiej zajmowała się również komunikacją marketingową i PR, współpracą z agencjami public relations, a także powstaniem i rozwojem Tyskiego Muzeum Piwowarstwa (obecnie Tyskiego Browarium). Obecnie odpowiedzialna za strategię i działania w zakresie obszarów zrównoważonego rozwoju w tym projekty i inicjatywy społeczno-edukacyjne oraz raportowanie globalne w ramach priorytetów zrównoważonego rozwoju. Autorka kilkunastu publikacji o społecznej odpowiedzialności biznesu CSR. Współpracuje z Forum Odpowiedzialnego Biznesu, CSRInfo. Absolwentka Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Wyższej Szkoły Bankowości i Finansów w Katowicach oraz Executive MBA Stockholm University School of Business/ Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. Trener biznesu SMG/KRC Poland HR. Elżbieta Pawluczuk, dyrektor personalny OBI Polska, była gościem honorowym w Klubie KSB Alumni MBA, gdzie wystąpiła z wykładem na temat sytuacji na obecnym rynku pracy: Zatrudnianie bez zwalniania, czyli jak dzisiaj skutecznie rekrutować? Spotkanie otworzył Robert Sołek z Klubu KSB Alumni MBA. Słowa wstępu wygłosił dr Jacek Kopeć z Katedry Zarządzania Zasobami Pracy. Elżbieta Pawluczuk odpowiada za wdrażanie i realizację polityki spółki w zakresie zatrudniania, stosunków między pracownikami, wynagrodzeń i świadczeń dodatkowych, rozwoju i szkolenia pracowników na wszystkich szczeblach. Wykłady z cyklu MBA+ skierowane są dla kadry zarządzającej. Skuteczna rekrutacja jest przede wszystkim dobrze zaplanowana. W każdym momencie lider może odejść, a dobra strategia pozwala uniknąć kryzysów i pułapek zatrudnienia. Wykłady MBA+ organizowane przez Klub KSB Alumni MBA to porcja bieżącej wiedzy na linii nauka biznes. Więcej informacji: Donata Adler koordynator Klubu KSB Alumni MBA Biuro MBA Krakowskiej Szkoły Biznesu Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie tel , klubmba@uek.krakow.pl ul. Rakowicka 27, Kraków 33

18 WARTO WIEDZIEĆ WARTO WIEDZIEĆ BEZPIECZNA UCZELNIA Konferencja nt. bezpieczeństwa Dziękujemy za ponad 40 lat współpracy W dniach r. w Liptowskim Mikuszu na terenie Akademii Ozbrojenych Sil odbywała się międzynarodowa konferencja pod hasłem Riadenie bezpecnosti zlozitych systemov. Przedmiotem rozważań były sytuacje kryzysowe oraz sposoby unikania zagrożeń w różnego typu organizacjach oraz zarządzanie bezpieczeństwem w tychże organizacjach. Przedstawicielami Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, zaproszonymi prelegentami przez rektora Akademii Ozbrojenych Sil, byli dr Mariusz Rozwadowski pełnomocnik rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa i mgr Andrzej Mrożek specjalista ds. obronnych. Oprócz wygłoszonego referatu pt: Bezpečnostná politika informačného systému inštitúcií verejného sektora dr Mariusz Rozwadowski zapoznał uczestników konferencji z funkcjonującym na terenie UEK Zintegrowanym Systemem Bezpieczeństwa oraz działaniami władz Uczelni i Parlamentu Studenckiego zmierzającymi do poprawy ogólnie rozumianego bezpieczeństwa na terenie kampusu i domów studenckich. Prelegent podkreślił, że Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie jest uczelnią posiadającą od 2008 roku certyfikat Uczelnia Wyższa Promująca Bezpieczeństwo, co jest zjawiskiem unika- Pod takim tytułem 11 kwietnia 2012 r. Sylwia Rutkowska z Biura Programów Zagranicznych, w imieniu Zespołu ds. Rekrutacji Studentów Zagranicznych, przygotowała szkolenie, zrealizowane w celu usprawnienia obsługi kandydatów na studia zza granicy. Szkolenie kwietniowe było drugim, po grudniowym, spotkaniem o podobnej tematyce i tym samym celu. Zajęcia prowadziła psycholog, Beata Janiczek-Lasota, trener specjalizujący się w szkoleniach menedżerskich z zakresu psychologii pracy. Pani Janiczek-Lasota ma wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu szkoleń dla klientów biznesowych, organizacji pozarządowych i uczelni. towym w skali Europy. W kuluarach uczestnicy konferencji żywo interesowali się przedstawionymi zagadnieniami. Można, zatem stwierdzić, że zrobiono krok w kierunku zapoznania społeczności zagranicznej z założeniami Zintegrowanej Polityki Bezpieczeństwa. Uczestnikami konferencji oprócz Słowaków byli Ukraińcy, Rosjanie, Czesi i Węgrzy. dr Mariusz Rozwadowski pełnomocnik rektora ds. Zintegrowanego Systemu Bezpieczeństwa Student w dziekanacie sprawna obsługa trudnego klienta Zajęcia obejmowały rozwijanie umiejętności asertywnego komunikowania się pracowników placówek oświatowych, omówione zostały także różnice kulturowe utrudniające niejednokrotnie obsługę klientów z różnych obszarów geograficznych i krajów. Osoby uczestniczące w spotkaniu reprezentowały wszystkie dziekanaty, Dział Nauczania, Studium Języków Obcych, Dział Spraw Bytowych, Dział Nauki, Kancelarię Rektora, Dział Współpracy Międzynarodowej, Biuro Programów Zagranicznych. Oprac. BPZ Z końcem marca mgr Elżbieta Burkot zastępca kierownika Działu Spraw Bytowych Studentów i Doktorantów UEK zakończyła ponadczterdziestoletnią nienaganną pracę dla Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Wiedza i umiejętności organizacyjne pani Elżbieta Burkot przez wiele lat pomagały w sprawnym zarządzaniu i funkcjonowaniu Kwestury, Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania, a w ostatnim czasie Działu Spraw Bytowych Studentów i Doktorantów UEK jednostki tak ważnej dla studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Dziękujemy za zaangażowanie i życzliwość oraz życzymy jak najwięcej radości w kolejnym okresie życia. WIEŚCI Z ZOD-ÓW W dniu roku zakończyła się kampania informacyjno-promocyjna realizowana przez Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny UEK w Dębicy. W ramach tych działań delegaci odwiedzili 30 szkół średnich na terenie województwa podkarpackiego oraz małopolskiego. W szkołach ponadgimnazjalnych na terenie miasta Dębicy w klasach maturalnych zostały przeprowadzone prezentacje multimedialne, zawierające opis poszczególnych kierunków, zasad rekrutacji oraz innych ważnych aspektów dotyczących Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Dębicy, rozprowadzano ulotki, informatory związane z procesem rekrutacyjnym 2012/2013. W pozostałych szkołach prezentowana była interesująca forma wystawiennicza, stoisko reklamowe połączone również z rozpowszechnianiem informatorów oraz ulotek z ofertą rekrutacyjną ZOD w Dębicy. W dniu 3 kwietnia 2012 r. w Zamiejscowym Ośrodku Dydaktycznym UEK w Dębicy odbyło się przedświąteczne spotkanie wielkanocne z udziałem pracowników UEK, władz miasta, gminy i powiatu dębickiego, przedstawicieli duchowieństwa, świata biznesu oraz studentów. Była to kolejna inicjatywa wynikająca ze współpracy międzyregionalnej. Szczególne miejsce w trakcie spotkania zostało poświęcone stypendiom dla studentów ZOD Dębica, które zostały ufundowane przez władze miasta Dębicy. To kolejny dowód udanej współpracy Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i władz Dębicy. dr hab. Artur Hołda, prof. UEK kierownik Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego UEK w Dębicy W numerze 2 (47) luty marzec 2012 Kuriera UEK na s. 16 opublikowany został artykuł Przemiany związkowe w latach 80. na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, sygnowany nazwiskiem dr Jadwigi Stolarczyk. Materiał ten został dostarczony redakcji Kuriera UEK jako tekst autorstwa dr Jadwigi Stolarczyk. Redakcja Kuriera UEK przeprasza Panią dr Jadwigę Stolarczyk za opublikowanie wyżej wymienionego tekstu bez jej wiedzy i zgody. Równocześnie prostujemy dane zamieszczone w notce biograficznej przy jej nazwisku: dr Jadwiga Stolarczyk pracowała na Akademii Ekonomicznej w latach jako asystent w Katedrze Ekonomii Politycznej i potem w latach (tj. do czasu przejścia na emeryturę) jako adiunkt w Instytucie Ekonomii Politycznej. 34 w w w. u e k. k r a k o w. p l 35

19 KATEDRALNY SHOW KATEDRALNY SHOW Rola uniwersytetów we współczesnym świecie wykracza poza tradycyjnie rozumiane ramy działalności akademickiej. Ich rola, obok kształcenia studentów, prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, to również świadczenie usług badawczych oraz komercjalizacja wyników badań. To ostatnie zadanie zostało uwzględnione również w znowelizowanych ustawach o szkolnictwie wyższym i zasadach finansowania nauki. Również sposoby i źródła finansowania badań uwzględniają obecnie aktywną współpracę nauki z gospodarką. Tym samym, w dobie intensywnego postępu technologicznego i uwagi skierowanej na innowacyjność rozwiązań uniwersytety stały się ważnym partnerem dla otoczenia biznesowego. Uniwersytet partnerem dla biznesu Potencjał Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie w postaci jego kadry i studentów, a także zaplecza badawczego, umożliwia skuteczne spełnienie oczekiwań stawianych przed współczesnymi uczelniami wyższymi poprzez prowadzenie szeroko zakrojonej współpracy z podmiotami ze sfery gospodarczej i administracyjnej. Możliwość przeprowadzenia badań, przygotowania analiz i raportów dostosowanych do indywidualnych potrzeb zamawiających stanowi niezwykle interesującą ofertę dla przedsiębiorstw oraz instytucji, zwłaszcza ze względu na obszerny zakres doświadczenia i wiedzy, jaką dysponują pracownicy naszej Uczelni. Koniecznym jest zatem działanie pewnego rodzaju łącznika pomiędzy środowiskiem nauki i biznesu, a więc jednostki ułatwiającej dogodną współpracę tym dwóm odmiennym światom. Rolę tę na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie pełni Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem. Nasz zespół Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem jest wyspecjalizowaną jednostką Uczelni, której głównym zadaniem jest pobudzenie i za- Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem, na zdjęciu od lewej: mgr Wojciech Szlingiert, dr Agnieszka Dulińska, mgr Agnieszka Gucwa. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie został nowym partnerem projektu Broker Innowacji jako narzędzie dla efektywnego rozwoju systemu nowoczesnej gospodarki Małopolski organizowanego przez Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego we współpracy z Krakowskim Parkiem Technologicznym. Na fot. podpisanie umowy w dniu 20 marca 2012 r. pewnienie wsparcia dla współpracy pomiędzy pracownikami i jednostkami naukowymi UEK a podmiotami otoczenia gospodarczego w zakresie prowadzenia prac badawczych. Jednostka rozpoczęła działalność w 2009 roku z inicjatywy dr Agnieszki Dulińskiej i dzięki aktywnemu wsparciu prof. dr. hab. Andrzeja Malawskiego, prorektora ds. badań naukowych. Powstało wówczas Stanowisko ds. Współpracy Naukowej z Biznesem. Działalność jednostki od początku jej działalności koordynuje dr Agnieszka Dulińska, adiunkt w Katedrze Statystyki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, która poza doświadczeniem w pracy naukowej posiada także praktykę zawodową w sektorze gospodarczym (m.in. Comarch, StatSoft, Bunge Mathematical Institute). Znajomość specyfiki i sposobu funkcjonowania tak różnych środowisk pozwoliła na jej skuteczne prowadzenie na styku sfery gospodarczej i naukowej, jednocześnie konsekwentnie dążąc do ciągłego rozwoju i budowania marki w oparciu o kolejne sukcesy i zdobyte doświadczenie. Swój wkład w rozwój jednostki mieli również absolwenci UEK: Adrian Sordyl, Wojciech Szlingiert i Tomasz Rupacz, którzy wspierali ją w czasie prowadzenia projektu Kreator Innowacyjności, czego efektem było przekształcenie jej w Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem. W marcu 2012 roku Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie został partnerem w projekcie Małopolskiego Urzędu Marszałkowskiego i Krakowskiego Parku Technologicznego Broker innowacji jako narzędzie dla efektywnego rozwoju systemu nowoczesnej gospodarki Małopolski, natomiast zadania leżące po stronie Uczelni zostały przekazane do realizacji naszej jednostce. W związku ze znacznie zwiększonym zakresem obowiązków do zespołu dołączyła Agnieszka Gucwa, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także Wojciech Szlingiert, absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Edinburgh Napier University, którzy wnieśli do zespołu swoją wiedzę i praktykę zawodową w zakresie zarządzania projektami, a także międzynarodowe doświadczenie, niezbędne dla realizacji zadań projektowych. Działalność jednostki Nasz zespół aktywnie poszukuje partnerów biznesowych i dąży do nawiązywania z nimi trwałej współpracy, tym samym zbliżając do siebie tak odmienne dziedziny, jakimi są nauka i biznes. Pozwala to na wspieranie działalności badawczej Uczelni, realizowanej z udziałem innych podmiotów gospodarczych, dzięki czemu potencjał naukowy Uniwersytetu jest dużo efektywniej wykorzystywany. Do roli zespołu należy ponadto promowanie oferty badawczej Uczelni w otoczeniu gospodarczym, a tym samym wzmacnianie jej wizerunku jako solidnego i doświadczonego partnera, posiadającego bogatą ofertę w prowadzeniu badań naukowych dla celów komercyjnych. Biorąc pod uwagę fakt, iż podmioty finansujące badania realizują zadania mające charakter interdyscyplinarny, nasza jednostka kładzie duży nacisk na budowanie płaszczyzny współpracy pomiędzy katedrami oraz wydziałami, a także szerzej pomiędzy jednostkami Uczelni a podmiotami zewnętrznymi. Staramy się wzmocnić działalność zespołów badawczych UEK poprzez komercjalizację wyników badań i wdrażanie ich do praktyki gospodarczej, zwracając szczególną uwagę na ochronę własności intelektualnej. W tym celu podjęto prace nad Regulaminem zarządzania dobrami własności intelektualnej i przemysłowej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, który ma za zadanie zapewnienie należytej ochrony prawnej wynikom pracy intelektualnej, które powstały na Uczelni. Działalność zespołu pozwoliła na zawarcie szeregu umów z wieloma przedsiębiorstwami i instytucjami, których przedmiotem było wykonanie, a także komercjalizacja różnorodnych analiz ekonomicznych, raportów i badań dotyczących szerokiego spektrum zagadnień. Wynikiem tego było nawiązanie trwałej współpracy z wieloma podmiotami ze świata biznesu i otoczenia biznesu. Na szczególne wyróżnienie zasługuje uczestnictwo UEK w wielu inicjatywach Krakowskiego Parku Technologicznego. Uniwersytet brał bowiem udział m.in. w przygotowaniu warsztatów technologicznych Laboratoria Foresight oraz w opracowaniu raportu, będącego wynikiem realizacji projektu badawczego Perspektywa Technologiczna Kraków Małopolska Olbrzymią rolę w budowanej sieci współpracy pomiędzy Uczelnią a środowiskiem biznesowym odgrywają porozumienia zawierane za pośrednictwem naszej jednostki z podmiotami otoczenia biznesu i administracji. W tym zakresie współdziałamy już m.in. z takimi instytucjami jak Izba Przemysłowo-Handlowa w Krakowie czy wspomniany wcześniej Krakowski Park Technologiczny. Nasze projekty Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem aktywnie angażuje się w realizację projektów i programów przyczyniających się do zmniejszenia dystansu pomiędzy sferą nauki a biznesem. Tego typu inicjatywą realizowaną przez jednostkę był projekt Kreator Innowacyjności, finansowany ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Miał on na celu podnoszenie kwalifikacji kadr akademickich w zakresie przedsiębiorczości, własności intelektualnej oraz komercjalizacji badań naukowych. W ramach projektu zostały przeprowadzone m.in. spotkania promujące współpracę z gospodarką, a jednym z jego kluczowych rezultatów było opracowanie Bazy Wiedzy UEK, portalu internetowego zawierającego ofertę badawczą, ekspercką i laboratoryjną Uniwersytetu (dostępna na stronie głównej UEK). Portal ten umożliwia ułatwiony dostęp do naszej oferty wszystkim przedsiębiorcom oraz instytucjom zainteresowanym współpracą w zakresie komercyjnego prowadzenia badań naukowych. Kolejnym projektem jest wspomniany wcześniej i aktualnie realizowany Broker innowacji jako narzędzie dla efektywnego rozwoju systemu nowoczesnej gospodarki Małopolski, organizowany przez Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego we współpracy z Krakowskim Parkiem Technologicznym. Projekt ten jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Jego celem jest opracowanie modelu Brokera Innowacji, czyli działań, które poprawią komunikację pomiędzy obszarem nauki a sferą biznesu. Naszemu zespołowi zostało powierzone prowadzenie szkoleń oraz warsztatów dla osób zawodowo zajmujących się transferem nauki i technologii, komercjalizacją wyników badań i innowacji, a także dla pracowników MŚP, działających w obszarze trzech technologii ICT (bezdotykowy interfejs komputerowy, systemy inteligentne i uniwersalny dostęp do informacji). Zgodnie z raportem Perspektywa Technologiczna Kraków Małopolska 2020 Wyzwania rozwojowe stanowią one technologie przyszłości dla Małopolski. Ich rozwój będzie przez nas monitorowany w ramach Ośrodka Prognoz Technologicznych, w którym znaczącą rolę będą pełnić pracownicy naukowi Uniwersytetu. W ramach projektu będziemy również koordynować program grantowy, którego celem jest dofinansowanie innowacyjnych pomysłów na działalność gospodarczą studentów, doktorantów i pracowników naukowych. Kolejnym zadaniem będzie organizacja spotkań Bussiness2Academics z udziałem zagranicznych prelegentów, które będą dla ich uczestników szansą do wymiany doświadczeń z zakresu wdrażania innowacji oraz prowadzenia innowacyjnej działalności. Dane kontaktowe: mgr Agnieszka Gucwa, mgr Wojciech Szlingiert Zespół ds. Współpracy Naukowej z Biznesem: Dr Agnieszka Dulińska Budynek Główny, pok. 305 tel agnieszka.dulinska@uek.krakow.pl mgr Wojciech Szlingiert Budynek Główny, pok. 311 tel wojciech.szlingiert@uek.krakow.pl mgr Agnieszka Gucwa Budynek Główny, pok. 311 tel agnieszka.gucwa@uek.krakow.pl 36 w w w. u e k. k r a k o w. p l 37

20 CSR UEK Nr 5 Aktywni UEK Jest oczywistym, że każda firma czy instytucja rozwija się dzięki dobremu produktowi lub usłudze, która zaspokaja potrzeby klienta. Nie da się tego osiągnąć bez kompetentnych, zaangażowanych pracowników i dobrej strategii rozwoju. To oczywiste, więc wie o tym każdy nasz konkurent. W czołówce polskiego peletonu jedziemy więc z innymi uczelniami wyższymi, z którymi rywalizujemy na rynku... Janusz Strzelecki, portier w Budynku Głównym Uczelni, profesjonalny, serdeczny, życzliwy i uczynny. Zwraca uwagę nie tylko rzetelnym wykonywaniem obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska, ale też działalnością wykraczającą poza służbowe powinności, z zaangażowaniem wspiera promocję Uczelni. Wychodzę z założenia, że każdy student jest naszym pracodawcą. Z przyjemnością udzielam informacji nie tylko obecnym studentom, ale i młodzieży zainteresowanej podjęciem studiów na naszej Uczelni. Uważam, że powinniśmy dbać o jednych i o drugich, zwłaszcza w warunkach wzrastającej konkurencji na rynku szkół wyższych. Wszystkim zainteresowanym studiami na naszej Uczelni rozdaję informatory dla kandydatów na studia, udzielam informacji tak, żeby dobrze wspominali pierwszy kontakt z naszym Uniwersytetem. Nic mnie to przecież nie kosztuje, a dla osób, zwłaszcza spoza Uczelni czy Krakowa, jest cenne mówi pan Janusz. Co zrobić, aby wybić się przed nich? Aby uciec na którymś z zakrętów, pozostawiając ich w tyle? Co zrobić, aby być najlepszym, niedoścignionym i bezpiecznym o swoją przyszłość? Trzeba zrobić coś, co wychodzi poza standardy normalnego myślenia. Trzeba włączyć bieg, którego nie ma w skrzyni biegów... Trzeba zrobić coś, czego nie ma w naszej umowie o pracę. Coś, czego nigdy nie było w ośmiu godzinach naszego dnia pracy, tworząc tym samym wartość dodaną i przewagę konkurencyjną... Trzeba spojrzeć na uczelnię jak na własną firmę jak na firmę, której jesteśmy właścicielem. Trzeba robić coś dobrego dla uczelni, coś, co nie przyniesie mi bezpośrednich korzyści, coś, co nie jest moim obowiązkiem służbowym, coś, czego nie zlecił mi przełożony coś ekstra. Jeśli większość z nas tak zrobi, osiągniemy przewagę konkurencyjną, dyplom UEK będzie miał coraz większą liczbę, będziemy generować coraz większą ilość dobrych absolwentów, i coraz większe dochody. A to w oczywisty sposób przełoży się na jeszcze większe podwyżki, awanse i polepszenie komfortu pracy. W ten sposób można zobaczyć, jak bezinteresowne i społeczne działanie na rzecz naszej firmy po prostu się opłaca! Dlatego właśnie tworzymy nieformalną elitarną grupę pracowników, sympatyków i absolwentów UEK, którzy robią coś dla uczelni, co nie przynosi im bezpośrednich korzyści i wykracza poza obowiązki zawodowe i polecenia przełożonych. Nazwa: AKTYWNI UEK. Hasło: NAM NIE JEST WSZYSTKO JEDNO! Kogo nie obejmuje ta grupa? Osób, które na wszystkim co robią dla UEK, chcą zarabiać i w odpowiedzi na propozycję zrobienia czegoś dla UEK pytają: będzie za to dodatek, nagroda czy umowa o dzieło? Prosimy o zgłaszanie swoich kandydatur bądź wskazywanie pracowników Uczelni, którzy zasługują na miano członka Aktywnych UEK ( gazeta@uek.krakow.pl). Ich sylwetki, wraz z krótkim opisem nadobowiązkowej działalności, publikować będziemy na łamach Kuriera UEK. Łukasz Salwarowski inicjator projektu Aktywni UEK, dyrektor Kancelarii Rektora UEK Ala M. Kucharczyk, na co dzień starszy księgarz w Wydawnictwie UEK, z potrzeby serca mocno zaangażowana w pomoc charytatywną, inicjatorka prowadzonej na Uczelni akcji zbierania zakrętek. Zapytana kiedyś o powody zaangażowania w tę akcję powiedziała: Niestety nie mam swoich dzieci, a widząc dookoła biedne, chore maluchy chcę im pomóc Nic mnie to nie kosztuje. Ogromnie mnie cieszy świadomość, że się udaje, nawet gdyby to miało być najmniejsze kółeczko do wózka Nie widzę nic wielkiego w tym, co robię. Ja tylko zbieram śmieci! Gromadzę to, co inni przynoszą. A koleżanki nazywają mnie Zakrętką. Małopolski Uniwersytet dla Dzieci funkcjonujący w Chrzanowie jest trochę nietypowy. Powstał nie w wielkim mieście, nie przy uczelni wyższej, działa jako organizacja pozarządowa prowadząca działalność non profit. Wszystko zaczęło się w Trzebini, w 2008 roku, od spotkania z profesorem Ryszardem Tadeusiewiczem, który na komputerach zna się jak mało kto, a dodatkowo potrafi o nich ciekawie opowiadać. Ten pierwszy wykład nosił tytuł: Czy komputery potrafią myśleć? i zgromadził ponad setkę najmłodszych studentów z Chrzanowa, Trzebini i okolic. Po sąsiedzku. Małopolski Uniwersytet dla Dzieci Od tego czasu odbyło się już kilkadziesiąt ciekawych spotkań na najróżniejsze tematy. Wśród celów realizowanych przez Fundację warto podkreślić umożliwienie stałego kontaktu dzieciom i młodzieży właśnie z obszarów i środowisk oddalonych od ośrodków akademickich z autorytetami naukowymi, dążenie do podnoszenia ich poziomu wykształcenia, tworzenia i wyrównywania szans edukacyjnych, możliwości rozwoju i samorealizacji 1. Można dodać, że, jak wynika z badań wykonanych przez absolwentkę UEK 2 (to jeden z przykładów naszej współpracy), Małopolski Uniwersytet dla Dzieci te cele realizuje. Uczestniczący w badaniach rodzice wskazywali, że dzieci dzięki zajęciom na Uniwersytecie rozwijają swoje zainteresowania, lepiej potrafią wykorzystać wiedzę już posiadaną, lepiej komunikują się z innymi, wykazują większy po- 1 Korzystałam z informacji zawartych na oficjalnej stronie internetowej Małopolskiego Uniwersytetu dla Dzieci. 2 Agnieszka Grzechnik Projekty edukacyjne uniwersytety dzieci jako narzędzie rozwoju kapitału intelektualnego dzieci i młodzieży, praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. A. Karwińskiej. 38 w w w. u e k. k r a k o w. p l