Do szopy hej pasterze

Transkrypt

1 Do szopy hej pasterze Do szopy, hej pasterze, do szopy wszyscy wraz, Syn Boży w żłobie leży, więc śpieszcie, póki czas! Śpiewajcie Aniołowie, pasterze grajcie Mu, kłaniajcie się Królowie, nie zbudźcie Go ze snu! Do szopy, hej pasterze, do szopy, bo tam cud; Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród. Śpiewajcie Aniołowie... Pobiegli pastuszkowie ze swymi dary tam, oddali pokłon korny, bo to ich Bóg i Pan. Śpiewajcie Aniołowie... 1

2 Do stajenki Do stajenki, do stajenki przyszły razem dziś: wiewióreczka, dwie sarenki i kudłaty miś. I zajączek przyszedł szary, polna myszka też, i kuropatw ze trzy pary i kolczasty jeż. Konie, cicho stojąc w kątku u stajenki wrót, pokłoniły się Dzieciątku; uśmiech jego cud! Zajaśniało szopki wnętrze, jakby w złotej mgle, bo Dzieciątko Przenajświętsze uśmiech im swój śle 2

3 Biała pastorałka Pastorałko nieś się biała, nasypało tego roku i na ziemię osowiałą przynieś spokój, spokój, spokój. Nieś się biała pastorałko, słowo niech się ciałem stanie, ty muzyko zaś nam szparko przykaż taniec, taniec, taniec. Ref. Hejże nocy babo czarna, tak ci w gwiazdach nie do twarzy, pozwól sierp księżyca zabrać, pozwól marzyć, marzyć, marzyć. Że już skarbce napełniono, mimo klęski urodzaju, Stoły wszystkie zastawiono, w naszym kraju, w naszym kraju. Pastorałko w czapce białej, nasypało tego roku, ziemi dziwnie rozszalałej przynieś spokój, spokój, spokój. Ref. Hejże nocy babo czarna, tak ci w gwiazdach nie do twarzy 3

4 Pójdźmy wszyscy do stajenki Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki. Powitajmy Maleńkiego : : Jego. i Maryję, Matkę Witaj, Jezu ukochany, od patryjarchów czekany, ogłoszony, od Proroków : : upragniony. od narodów Witaj Dziecineczko z żłobie, wyznajemy Boga w Tobie, nocy, Coś się narodził tej : : mocy. byś nas wyrwał z czarta Spraw to Jezu, Boskie Dziecię, niech kochamy Cię nad życie, niech miłością odwdzięczamy : : doznawamy. miłość, której 4

5 Anioł pasterzom mówił Anioł pasterzom mówił: Chrystus się wam narodził w Betlejem, nie bardzo podłym mieście, narodził się w ubóstwie Pan waszego stworzenia. Chcąc się dowiedzieć tego poselstwa wesołego, bieżeli do Betlejem skwapliwie, znaleźli Dziecię w żłobie, Maryję z Józefem. Taki Pan chwały wielkiej uniżył się Wysoki; pałacu kosztownego żadnego nie miał zbudowanego Pan waszego stworzenia. Słuchajcież Boga Ojca jako nam Go zaleca: Ten ci Syn mój najmilszy, jedyny, wam w raju obiecany, tego wy słuchajcie. 5

6 Wśród nocnej ciszy Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi. wybierajcie, Czym prędzej się : do Betlejem pośpieszajcie : Pana. przywitać Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie z wszystkimi znaki, danymi sobie. dali, Jako Bogu cześć Mu : a witając zawołali : radości. z wielkiej Ach witaj, Zbawco, z dawna żądany, tyle tysięcy lat wyglądany. Na Ciebie króle, prorocy : czekali, a Tyś tej nocy : objawił. nam się I my czekamy na Ciebie Pana, a skoro przyjdziesz na głos kapłana, Tobą, Padniemy na twarz przed : I wierząc, żeś jest pod osłoną : wina. chleba i 6

7 Lulajże Jezuniu Lulajże, Jezuniu, moja perełko, lulaj, ulubione me pieścidełko. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, a Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. Zamknijże znużone płaczem powieczki, utulże zemdlone łkaniem usteczki. Lulajże, Jezuniu Lulajże, piękniuchny mój aniołeczku, lulajże, maluchny świata kwiateczku. Lulajże, Jezuniu Lulajże różyczko najozdobniejsza, Lulajże, lilijko najprzyjemniejsza. Lulajże, Jezuniu 7

8 Przybieżeli do Betlejem Przybieżeli do Betlejem pasterze, grając skocznie Dzieciąteczku na lirze. : wysokości, Chwała na : a pokój na ziemi. Oddawali swe ukłony w pokorze Tobie z serca ochotnego, o Boże! Chwała Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, których oni nie słyszeli jak żywi. Chwała Dziwili się napowietrznej muzyce i myśleli, co to będzie za Dziecię? Chwałą 6. I Anieli gromadami pilnują, Panna czysta wraz z Józefem piastują, Chwała 7. Poznali Go Mesjaszem być prawym, Narodzonym dzisiaj Panem łaskawym. Chwała 8. My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy i z całego serca wszyscy kochamy. Chwała 5. Oto mu się wół i osioł kłaniają, Trzej Królowie podarunki oddają. Chwała 8

9 Bracia patrzcie jeno Bracia, patrzcie jeno, jak niebo goreje! Znać, że coś dziwnego W Betlejem się dzieje. Rzućmy budy, warty, stada; niechaj nimi Pan Bóg włada, a my do Betlejem. Patrzcie, jak tam gwiazda światłem swoim miga, pewnie dla uczczenia Pana swego ściga. Krokiem śmiałym i wesołym śpieszmy i uderzmy czołem przed Panem w Betlejem. Wszakże powiedziałem, że cuda ujrzymy: Dziecię, Boga świata, w żłobie zobaczymy. Patrzcie, jak biednie okryte w żłobie Panię znakomite w szopie przy Betlejem. Obchodząc pamiątkę odwiedzin pasterzy, każdy czciciel Boga, co w Chrystusa wierzy, niech się cieszy i raduje, że Zbawcę swego znajduje w szopie przy Betlejem. 9

10 Hej, w Dzień Narodzenia Hej, w Dzień Narodzenia Syna Jedynego Ojca Przedwiecznego, Boga prawdziwego: śpiewajmy, Wesoło : chwałę Bogu dajmy. : Kolęda! Hej kolęda! Panna porodziła niebieskie Dzieciątko, w żłobie położyła małe Pacholątko. śpiewają, Pasterze : na multankach grają. : Kolęda! Hej kolęda! Skoro pastuszkowie o tym usłyszeli, zaraz do Betlejem czym prędzej bieżeli. Dzieciątko, Witając : małe Pacholątko. : Kolęda! Hej kolęda! I tak wszyscy społem wokoło stanęli Panu Maleńkiemu wesoło krzyknęli: Funda, funda, funda, totariti bunda Hej kolęda, kolęda! 10

11 Cicha noc Cicha noc, święta noc! Pokój niesie ludziom wszem, a u żłóbka Matka Święta czuwa sama uśmiechnięta nad Dzieciątka snem. (2 x) Cicha noc, święta noc! Pastuszkowie od swych trzód biegną wielce zadziwieni za anielskim głosem pieni, gdzie się spełnił cud. (2 x) Cicha noc, święta noc! Narodzony Boży Syn! Pan wielkiego majestatu niesie dziś całemu światu odpuszczenie win. (2 x) 11

12 O mój Jezusiczku O mój Jezusiczku, zagram Ci na skrzypcach od ucha, niechaj sam i Święty Józef, choć zajęty posłucha. W skrzypkach nutek parę, bo są przecież stare, nie nowe, donośnie, ale brzmią : boć to drzewo głośne : lipowe. - Zagram Ci na skrzypcach zagram na fujarce jak umiem, a kiedy zobaczę, że nam już nie płaczesz to pójdę. Pójdę w świat nie straszny, jako niebo jasny z nowiną Że żyć wśród nas raczysz : i wcale nie płaczesz : Dziecino. Jezu Dziecię Znaku, jak ziarenko maku Maleńki polubisz Ty polskie i jak skrzypki swojskie piosenki. Pocóż bym je śpiewał, gdybyś Ty się gniewał Jezusie Ze skrzypkami w parze : daję Ci je w darze : słuchaj-że. A kiedy się do snu pośród sian i gościów ułożysz będą skrzypki cicho póki Oczków świtem nie przetrzesz Weźmiesz smyk do ręki i w środku stajenki na zdrowie Zagrasz Se do ucha : niech Józef posłucha : człowiek - ten 12

13 Gdy śliczna Panna Gdy śliczna Panna Syna kołysała, z wielkim weselem tak Jemu śpiewała: Lili lili laj, moje Dzieciąteczko, lili lili laj, śliczne Paniąteczko. Wszystko stworzenie, śpiewaj Panu swemu, pomóż radości wielkiej sercu memu. Lili lili laj, wielki Królewicu, lili lili laj, niebieski Dziedzicu. Cicho wietrzyku, cicho południowy, cicho powiewaj, niech śpi Panicz nowy. Lili lili laj, mój wdzięczny Syneczku, lili lili laj, miluchny robaczku. 13

14 Jam jest dudka Jam jest dudka Jezusa małego Będę mu grał z serca uprzejmego Ref. Graj dudka, graj, graj Panu, graj ( bis ) Zagram Panu w kozłowe dudeczki, Dla Jezusa i dla Panieneczki Ref. Graj dudka, graj, graj Panu, graj ( bis ) W szałamaje i w klawicymbały, Aż Panięciu będą nóżki drgały Ref. Graj dudka, graj, graj Panu, graj ( bis ) 5. Tak będę grał aże kto usłyszy, Musi tańczyć aże się dyszy. Ref. Graj dudka, graj, graj Panu, graj ( bis ) Na piszczałce i na multaneczkach, Na bandurze, ba, i na skrzypeczkach Ref. Graj dudka, graj, graj Panu, graj ( bis ) 14

15 Dzisiaj w Betlejem wesoła : Dzisiaj w Betlejem : nowina, Syna. porodziła : że Panna czysta : Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, Anieli grają, Króle witają, pasterze śpiewają, bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają. Dzieciątko : piastuje Maryja Panna : pielęgnuje. Ono : i Józef Święty : Chrystus się rodzi Panna Syna : Choć w stajeneczce : rodzi, ludzi : przecież On wkrótce : oswobodzi. Chrystus się rodzi od wschodu : I Trzej Królowie : przybyli, złożyli. kosztowne : i dary Panu : Chrystus się rodzi 5. przywitać : Pójdźmy też i my : Jezusa, uwielbić,: Króla nad królmi : Chrystusa. Chrystus się rodzi 15

16 Gdy się Chrystus rodzi Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi, ciemna noc w jasności promienistej brodzi. Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują: Gloria, gloria in excelsis Deo. Mówią do pasterze, którzy trzód swych strzegli, aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, bo się narodził Zbawiciel, wszego świata Odkupiciel. Gloria O niebieskie duchy i posłowie nieba, powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba; bo my nic nie pojmujemy, ledwo od strachu żyjemy. Gloria Idźcie do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, w pieluszki powite, w żłobie położone. Oddajcie mu pokłon boski, On osłodzi wasze troski. Gloria 16

17 Dziś się dziecię narodziło Dziś opłatkiem się łamiemy, Radość błyska w naszym oku. Kto wie, drodzy, czy będziemy Znów się łamać w przyszłym roku? Ref. Dziś się dziecię narodziło, Hymny nucą nam anieli, Żeby odtąd dobrze było, Niechaj każdy się weseli. Bóg jest dobry, żyć pozwoli. Nie zabierze z tej gromadki. Za rok wtóry z jego woli Łamać będzie się opłatkiem. Ref. Dziś się dziecię narodziło 17

18 Z Narodzenia Pana Z Narodzenia Pana dzień dziś wesoły, wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. Radość ludzi wszędzie słynie, Anioł budzi przy dolinie pasterzy, co paśli pod borem woły. Wypada wśród nocy ogień z obłoku, dumają pasterze w takim widoku. Każdy pyta, co się dzieje, czy nie świta, czy nie dnieje? Skąd ta łuna bije tak miła oku? Ale gdy anielskie głosy słyszeli, zaraz do Betlejem prosto bieżeli; tam witali w żłobie Pana, poklękali na kolana i oddali dary, co z sobą wzięli. Potem wykrzyknęli w głos na przemiany: żyj, Jezu maleńki, na świat zesłany. Niech Ci, Panie, od nas chwała nie ustanie wiecznie trwała, żyj, żyj, Zbawicielu, z nieba zesłany. 5. I my z pastuszkami dziś się radujmy, chwałę z Aniołami wraz wyśpiewujmy, bo ten Jezus z nieba dany, weźmie nas między niebiany tylko go z całego serca miłujmy. 18

19 Oj Maluśki Oj, Maluśki, Maluśki jako rękawiczka, alboli też jakoby kawałeczek smyczka. La Czy nie lepiej by Tobie, by Tobie siedzieć było w niebie, wszak Twój Tatuś kochany, kochany nie wyganiał Ciebie. La 5. Tam se w niebie spijałeś, spijałeś słodkie małamzyje, tu się Twoja gębusia, gębusia gorzkich łez napije. La 6. Tam co miałeś posłanie, posłanie i miękkie piernatki, tutaj na to nie stanie, nie stanie Twej kochanej Matki. La Tam Ci zawsze służyły, służyły prześliczne Anioły, a tu leżysz sam jeden, sam jeden jako palec goły. La Tam kukiełki jadałeś, jadałeś z czarnuszką i miodem, tu się tylko pożywisz, pożywisz samym tylko głodem. La 19

20 Jezus malusieńki Jezus malusieńki leży nagusieńki, płacze z zimna, nie dała Mu : : sukienki. Matula Bo uboga była, Rąbek z głowy zdjęła, uwinąwszy, w który Dziecię : : okryła. siankiem Je Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki, we żłobie Mu położyła : : główeczki. siana pod Dziecina się kwili, Matusieńka lili, twardy, w nóżki zimno, żłóbek : : chyli. stajenka się 5. Pokłon oddawajmy, Bogiem je wyznajmy to Dzieciątko ubożuchne : : ogłaszajmy. Ludziom 20

21 Wesołą nowinę bracia słuchajcie Wesołą nowinę, bracia, słuchajcie niebieską Dziecinę ze mną witajcie. Jak miła ta nowina! Mów, gdzie jest ta Dziecina? Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli. Bogu chwałę głoszą na wysokości, pokój ludziom głoszą duchy światłości Jak miła ta nowina Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, pokłonem uczciła to Niemowlątko. Jak miła ta nowina 21

22 W żłobie leży W żłobie leży, któż pobieży kolędować Małemu Jezusowi Chrystusowi, Dziś do nas zesłanemu? Pastuszkowie, przybywajcie, Jemu wdzięcznie przygrywajcie, jako Panu naszemu. Witaj Panie, cóż się stanie, że rozkosze niebieskie opuściłeś, a zstąpiłeś na te niskości ziemskie? Miłość moja to sprawiła, że człowieka wywyższyła pod nieba Empirejskie. My zaś sami z piosneczkami za wami pośpieszymy, a tak Tego Maleńkiego niech wszyscy zobaczymy; Jak ubogo narodzony, płacze w stajni położony, więc Go dziś ucieszymy. Naprzód tedy niechaj wszędy zabrzmi świat w wesołości, że posłany nam jest dany Emanuel w niskości. Jego tedy przywitajmy, z Aniołami zaśpiewajmy: Chwała na wysokości! 22

23 Mizerna cicha Mizerna cicha stajenka licha, pełna niebieskiej chwały; Oto leżący, przed nami śpiący, w promieniach Jezus mały. Nad Nim Anieli w locie stanęli i pochyleni klęczą; z włosy złotymi, z skrzydły białymi pod malowaną tęczą. I oto mnodzy ludzie ubodzy radzi oglądać Pana; pełni natchnienia, pełni zbawienia, upadli na kolana. Lulaj Dziecino, lulaj ptaszyno, nasze umiłowanie; gdy się rozbudzi w tej rzeszy ludzi, zbawienie nam się stanie. 5. Hej! ludzie prości, Bóg z nami gości, skończony czas niedoli; On daje siebie, chwała na niebie, pokój ludziom dobrej woli. (pokój wam dobrej woli.) 23

24 W Dzień Bożego Narodzenia W dzień Bożego Narodzenia radość wszelkiego stworzenia: ptaszki w górę podlatują, Jezusowi wyśpiewują, wyśpiewują. Słowik zaczyna dyszkantem, szczygieł mu wtóruje altem: szpak tenorem krzyknie czasem, a gołąbek gruchnie basem, gruchnie basem. A mazurek ze swym synem świergąc siedzą za kominem: ach cierp, cierp, cierp miły Panie, póki mróz ten nie ustanie, nie ustanie. Gdy ptactwo Boga uczciło, co żywo się rozproszyło; ludziom dobry przykład dali, ażeby go uwielbiali, uwielbiali. 24

25 Wigilijna pastorałka Znowu minął rok, znów za oknem pada śnieg, blask choinki w domu lśni, bo świąteczne idą dni. Kolędnicy już odwiedzają każdy dom, dzwonią sanie pośród zasp, bo kolędy nadszedł czas. Ref. Wigilia, przystrojony biało stół zaprasza siądź z nami wraz gościu nasz, opłatek weź i z nami dziel, bo dzisiaj radość gości w nas. Świece płoną już, najjaśniejsza świeci z gwiazd, do wieczerzy siądźmy wraz, cicha noc otuli nas. Znowu minął rok, kolędników słychać śpiew, trzej królowie drogą mkną, do Betlejem śpieszą się. Ref. Wigilia, przystrojony biało stół 25

26 Teraz śpij Dziecino mała Jakaś światłość nad Betlejem się rozchodzi. W środku nocy przerażony lud się budzi. Dzisiaj właśnie tutaj Chrystus się narodził. Przyszedł do nas, bo chce zbawić wszystkich ludzi. Ref. Teraz śpij dziecino mała, teraz śpij dziecino miła Ziemia bogactw Ci nie dała, bo bez Ciebie biedną była. Już pasterze, prości ludzie biegną z dala oddać pokłon tobie Panu nad panami. Myślą sobie: Jakaś łaska nas spotkała, że Bóg przyszedł, że chce zostać razem z nami. Ref. Teraz śpij dziecino mała Z wschodnich krain przyszli jeszcze trzej królowie. Każdy myślał: Coś wielkiego dziś zobaczę. Lecz dziwili się ci wielcy monarchowie, Że ich Król jest malusieńki i że płacze. Ref. Zaśnij już, Dziecino Mała. Zaśnij już, Dziecino Miła. Ziemia tym Cię uraziła, że tak mocno w grzechu tkwiła. 26

27 Nie było miejsca dla Ciebie Nie było miejsca dla Ciebie w Betlejem w żadnej gospodzie i narodziłeś się, Jezu w stajni, w ubóstwie i chłodzie. Nie było miejsca, choć zszedłeś jako Zbawiciel na ziemię, by wyrwać z czarta niewoli nieszczęsne Adama plemię. Nie było miejsca, choć chciałeś ludzkość przytulić do łona i podać z krzyża grzesznikom zbawcze, skrwawione ramiona. Nie było miejsca, choć szedłeś ogień miłości zapalić i przez swą mękę najdroższą świat od zagłady ocalić. Gdy liszki mają swe jamy i ptaszki swoje gniazdeczka, dla Ciebie brakło gospody, Tyś musiał szukać żłóbeczka. A dzisiaj czemu wśród ludzi tyle łez, jęków, katuszy? Bo nie ma miejsca dla Ciebie w niejednej człowieczej duszy! 27

28 Bóg się rodzi Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony! Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony. Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny, Król nad wiekami! A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. Cóż masz niebo nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje. Wszedł między lub ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje. Nie mało cierpiał, nie mało, żeśmy byli winni sami. A Słowo Potem i króle widziani cisną się między prostotą, niosąc dary Panu w dani: mirrę, kadzidło i złoto. Bóstwo to razem zmieszało z wieśniaczymi ofiarami. A Słowo 5. Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław ojczyznę miłą, w dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami! A Słowo W nędznej szopie urodzony, żłób mu za kolebkę dano; cóż jest, czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. Ubodzy, was to spotkało witać go przed bogaczami A Słowo 28