Warszawa, 05 maja 2015 r. DZSE-WSPE KT. Pan Radosław Sikorski Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Transkrypt

1 DZSE-WSPE KT Warszawa, 05 maja 2015 r. Pan Radosław Sikorski Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Szanowny Panie Marszałku, odpowiadając na interpelację, złożoną przez Pana Macieja Orzechowskiego, Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (K7INT32235) w sprawie organizacji w szkołach zajęć wyrównawczych oraz korekcyjno-kompensacyjnych, uprzejmie wyjaśniam. System oświaty zapewnia uczniom możliwość korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pomoc ta polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych uczniów. Nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem zobligowani są do rozpoznania jego potrzeb w tym zakresie oraz udzielenia mu adekwatnego wsparcia. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie: 1) klas terapeutycznych; 2) zajęć rozwijających uzdolnienia; 3) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych; 4) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 5) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych; 6) warsztatów; 7) porad i konsultacji. Szczegółowe regulacje w tym zakresie zostały określone w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej 1.

2 Pomocą psychologiczno-pedagogiczną obejmowani są w szczególności uczniowie: niepełnosprawni, niedostosowani społecznie, zagrożeni niedostosowaniem społecznym, ze szczególnymi uzdolnieniami, ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się 2, z zaburzeniami komunikacji językowej, przewlekle chorzy, w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej, z niepowodzeniami edukacyjnymi, zaniedbani środowiskowo, w związku z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi, z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą. Katalog potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów nie jest zamknięty - wyznacznikiem są potrzeby dziecka. Zapewnienie uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej należy do kompetencji dyrektora szkoły. Korzystanie z pomocy psychologicznopedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne. Ad. 1. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze organizuje się dla uczniów napotykających na trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego 3. Liczba uczestników tych zajęć nie może przekraczać 8. Natomiast zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się 4. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5. 1 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. poz. 532). 2 Zgodnie z art. 1 pkt. c ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 357), uczniowie o specyficznych trudnościach w uczeniu się to uczniowie w normie intelektualnej, którzy mają trudności w przyswajaniu treści nauczania, wynikające ze specyfiki ich funkcjonowania percepcyjno-motorycznego i poznawczego, nieuwarunkowane schorzeniami neurologicznymi (np. dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia) rozporządzenia w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

3 Ww. zajęcia prowadzą nauczyciele i specjaliści, którzy posiadają kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć. Ad. 2. Nauczyciele i specjaliści zatrudnieni w szkole zobligowani są do rozpoznania potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów oraz udzielania im wsparcia po stwierdzeniu takiej potrzeby. Potrzeba taka może również wynikać również z zaleceń zawartych w opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej dotyczącej ucznia lub z zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniu o potrzebie indywidualnego. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana także z inicjatywy: 1) ucznia; 2) rodziców ucznia; 3) dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki; 4) pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej; 5) asystenta edukacji romskiej; 6) pomocy nauczyciela; 7) pracownika socjalnego; 8) asystenta rodziny; 9) kuratora sądowego. Warunkiem uczestnictwa ucznia w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych i zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych jest zatem rozpoznanie takiej potrzeby u ucznia. Po rozpoznaniu potrzeb ucznia nauczyciel, wychowawca grupy lub specjalista pracujący z uczniem zobowiązany jest do niezwłocznego udzielenia pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w zakresie swoich kompetencji, w trakcie bieżącej pracy z uczniem, informując o tym wychowawcę klasy lub inną osobę, wyznaczoną przez dyrektora szkoły do realizacji zadań związanych z organizacją i koordynowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Ad. 3 W przypadku, gdy uczeń ma trudności w nauce, w szczególności związane z nieopanowaniem podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego, szkoła ma obowiązek zorganizować dla tego ucznia zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. Ad. 4. Uczeń napotykający trudności w nauce powinien uczęszczać na zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. Zajęcia te służą wyrównywaniu braków 4 11 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

4 programowych, mają charakter zajęć edukacyjnych pomagających uczniowi opanować treści zawarte w podstawie programowej. Przyczyniają się także do osiągania sukcesów edukacyjnych. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne. Rodzice dziecka podejmują decyzję dotyczącą udziału dziecka w tych zajęciach. Wychowawca klasy planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej współpracuje z rodzicami ucznia. Ad. 5. Podstawą do objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych jest rozpoznanie takiej potrzeby u ucznia, przez nauczyciela lub specjalistę w szkole. Potrzeba objęcia ucznia ww. formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole z uwagi na występujące u ucznia zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, może być również wskazana w opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej lub orzeczeniu albo opinii wydanych przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologicznopedagogicznej. Ad. 6. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze oraz zajęcia korekcyjno-kompensacyjne prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć. Kwalifikacje 5 do nauczania przedmiotu lub prowadzenia zajęć, w tym zajęć dydaktyczno-wyrównawczych i korekcyjno-kompensacyjnych, w szkołach podstawowych, gimnazjach, zasadniczych szkołach zawodowych i szkołach ponadgimnazjalnych posiada osoba, która ukończyła: 1) studia wyższe na kierunku (specjalności) zgodnym z nauczanym przedmiotem lub prowadzonymi zajęciami oraz posiada przygotowanie pedagogiczne lub 2) studia wyższe na kierunku, którego zakres określony w standardzie kształcenia dla tego kierunku studiów w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmuje treści nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć, oraz posiada przygotowanie pedagogiczne, lub 3) studia wyższe na kierunku (specjalności) innym niż wymieniony w pkt 1 i 2, a ponadto ukończyła studia podyplomowe w zakresie nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć, oraz posiada przygotowanie pedagogiczne. 5 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz. U. z 2013 r. poz. 1207, z późn. zm.).

5 Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolach, szkołach podstawowych, posiada również osoba, która ukończyła: 1) zakład kształcenia nauczycieli w specjalności odpowiadającej nauczanemu przedmiotowi lub prowadzonym zajęciom, lub 2) ukończyła zakład kształcenia nauczycieli w specjalności innej niż wymieniona w pkt 1, a ponadto ukończyła kurs kwalifikacyjny w zakresie nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć. Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolach i klasach I-III szkół podstawowych posiada również osoba, która ukończyła: 1) studia wyższe na kierunku pedagogika w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym, lub 2) zakład kształcenia nauczycieli w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym. Decyzje w zakresie organizacji pracy przedszkola, szkoły lub placówki, w tym o powierzeniu nauczycielowi prowadzenia określonych zajęć, podejmuje dyrektor, który stosownie do art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. Do jego kompetencji należy podejmowanie określonych przepisami prawa decyzji w zakresie spraw pracowniczych. Ad. 7. O zakresie, sposobie i źródle finansowania zadań oświatowych przesądzają przepisy ustawy o systemie oświaty 6, zgodnie z którymi środki niezbędne na realizację zadań oświatowych zagwarantowane są w dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego - zgodnie z art. 167 ust. 2 Konstytucji RP - są m. in. dochody własne, subwencje ogólne, w tym część oświatowa tej subwencji. Środki finansowe na organizację pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach przekazywane są jednostkom samorządu terytorialnego w kwocie subwencji oświatowej przypadającej na jednego ucznia przeliczeniowego. Dyrektor szkoły ustala wymiar godzin przeznaczonych na realizację poszczególnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w danym roku szkolnym, biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które mogą być przeznaczone na realizację form pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Będą to m.in. godziny przeznaczone w arkuszu organizacji szkoły placówki na zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, godziny do dyspozycji dyrektora, o których mowa w przepisach ustawy Karta nauczyciela 7, ale także 6 Art. 5a ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). 7 Art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r., poz, 191, z późn. zm.).

6 inne godziny, które w danym roku dyrektor będzie mógł przeznaczyć na organizowanie poszczególnych form pomocy dla uczniów. Z poważaniem Z upoważnienia MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ Tadeusz Sławecki Sekretarz Stanu / podpisany cyfrowo/