Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej w wieku 3 lat dla wielu dzieci oznacza. pierwsze kontakty z duŝą grupą. Zmienia się tryb Ŝycia dziecka i sposób

Transkrypt

1 1. PROGRAM ADAPTACYJNY autor GraŜyna Myszor Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej w wieku 3 lat dla wielu dzieci oznacza pierwsze kontakty z duŝą grupą. Zmienia się tryb Ŝycia dziecka i sposób zaspokajania jego potrzeb. Dziecko wchodzi w nową rolę. Na początku moŝe doświadczać dezorientacji i lęku na skutek rozdzielenia z matką, która dla większości trzylatków jest podstawowym obiektem przywiązania i źródłem zaspokajania potrzeb. Frustracja i zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa dominują do czasu, gdy maluch nawiąŝe nowe relacje z osobami znaczącymi i zorientuje się w nowym środowisku. Małe dziecko w przedszkolu musi nauczyć się nawiązywać interakcje wymagające zróŝnicowanych zachowań i umiejętności z dorosłymi i z rówieśnikami. Przedszkolak raczej posiada juŝ pewne doświadczenia w tym zakresie, lecz mogą być one niewystarczające. Zadaniem nauczyciela jest pomóc mu przezwycięŝyć zagubienie i sprawić, by sytuacja stała się dla niego zrozumiała, przewidywalna i co się z tym wiąŝe bezpieczna. 2. KRAKOWIACZEK CI JA - EDUKACJA REGIONALNA DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM autor Zofia Legler Program jest realizowany w kaŝdej grupie wiekowej z uwzględnieniem moŝliwości rozwojowych dzieci. Głównym celem programu jest rozbudzenie ducha, zainteresowania miastem, regionem i wraŝliwości na piękno dzieł sztuki, Małopolski, wzbogacenie wiedzy i umiejętności; budzenie poczucia dumy, radości, więzi z miejscem zamieszkania i wyzwalanie własnej aktywności w tym zakresie. Realizacja treści, celów przebiega zgodnie opracowaną przeze mnie koncepcją programu, czyli poprzez róŝnorodne formy aktywności, przy współpracy z rodzicami, środowiskiem. Znaczącą rolę mają wycieczki i wyjazdy, bezpośredni kontakt z ludźmi, otoczeniem, środowiskiem, zabytkami i sztuką.

2 3. ZRÓB TO SAM - ROZWIJANIE CELOWEJ, ŚWIADOMEJ I PLANOWEJ DZIAŁALNOŚCI DZIECKA W TOKU ZAJĘĆ KONSTRUKCYJNYCH autor Zofia Legler Program ten realizowany jest na zajęciach konstrukcyjnych. Głównym celem programu jest rozwijanie celowej, świadomej i planowej działalności dzieci w toku zajęć konstrukcyjnych oraz rozwijanie sprawności manualnej. Zajęcia odbywają się zgodnie ze strukturą aktu działania opisanego przez S.Szumana (1955). W czasie zajęć dzieci korzystają z rysunkowej instrukcji działania. W efekcie tych zajęć dzieci wiedzą po co konstruują, jakie materiały i narzędzia i materiały są im potrzebne i potrafią zaplanować kolejne etapy działania. Ten sposób myślenia i działania ułatwi im działania w innych sferach. 4. KAśDY PRZEDSZKOLAK WIE JAK OSTROśNIE I BEZPIECZNIE ZACHOWAĆ SIĘ czyli Edukacja Unikania ZagroŜeń autor Zofia Legler Program Edukacji Unikania ZagroŜeń przeznaczony jest dla dzieci przedszkolnych, dla kaŝdej grupy wiekowej, a treści, metody, formy dostosowane są do moŝliwości dzieci, które zaleŝą od ich wieku, Głównym celem programu jest wyposaŝanie dziecka w wiedzę i umiejętności z zakresu unikania zagroŝeń, kształcenia bezpiecznych zachowań. Zdobyta wiedza i umiejętności pozwolą dzieciom zachowywać się bezpiecznie i być moŝe ochronią je przed niebezpieczeństwami i zagroŝeniami współczesnego świata. Co miesiąc dzieci uczestniczą w zajęciach opracowanych w następujących blokach tematycznych: Bezpieczeństwo w Ruchu Drogowym Przedszkolak w lesie i w górach Przedszkolak spotyka obcego

3 W domu bezpiecznie Bezpieczne zabawy zimą Prawa Dziecka Jak i gdzie bawić się bezpiecznie Nie igraj z ogniem Bezpiecznie na wakacjach 4. KRAKÓW MOJE MIASTO - autorzy: Ewa Antas, Jadwiga Sułkowska Program powstał z myślą o tym, aby wyrabiać u dzieci juŝ od najmłodszych lat poczucie przynaleŝności do swojego rodzinnego miasta. Aby to osiągnąć dzieci powinny poznać miejsce z którego pochodzą. Program jest realizowany od grupy czterolatków do sześciolatków, a treści kształcenia dostosowane są do moŝliwości rozwojowych dzieci. Jest on podzielony na grupy wiekowe, a w kaŝdej z nich propozycje zajęć obejmujące poznanie historii miasta poprzez legendy, zabawy, tańce regionalne a takŝe bezpośredni kontakt z zabytkami i ciekawymi miejscami poznawanymi w czasie wycieczek i spacerów. 5. Z KRAINĄ TĘCZY DO UNII EUROPEJSKIEJ autorzy Ewa Antas, Jadwiga Sułkowska, Katarzyna Kukla Program przeznaczony jest dla sześciolatków. Celem programu jest uświadomienie dzieciom, Ŝe Polska to nie koniec świata, ale Ŝe jest częścią kontynentu, na którym ma swoje miejsce nie tylko z racji połoŝenia geograficznego, ale równieŝ relacji jakie istnieją między państwami. Dzieci poprzez literaturę, ilustracje, zabawy, charakterystyczne tańce poznają róŝne ciekawostki o krajach europejskich. Młody człowiek powinien znać rodzinne tradycje, historię, ale teŝ powinien być otwarty na innych.

4 6. PRZEDSZKOLAK GRA W SZACHY - autor Halina Łysikowska Program Przedszkolak gra w szachy wychodzi naprzeciw potrzebie inicjowania aktywności dziecka we wszystkich sferach: poznawczej, emocjonalnej czy społeczno- moralnej. PrzybliŜa on dzieciom bardzo ciekawą i pasjonującą grę w szachy. Szachy to gra o charakterze umysłowym. Wprowadzając jej elementy w grupie dzieci 6-letnich kształcone i rozwijane są zdolności oraz umiejętności, pozwalające osiągnąć przez dzieci gotowość do nauki w szkole. Program Przedszkolak gra w szachy realizowany jest w 3 etapach: 1. Zabawy wprowadzające. 2. Zapoznanie z zasadami gry: na czym polega, szachownica, bierki oraz samodzielne ich wykonanie. 3. Gra z przeciwnikiem [ w parach]. 7. TAŃCE LUDOWE W EDUKACJI PRZEDSZKOLNEJ autor Halina Łysikowska Taniec jest formą, która przynosi dzieciom radość. W tańcu dziecko spontanicznie reaguje na elementy muzyki ruchem w postaci róŝnych kroków, zwrotów, przytupów i figur. Ten ruch z muzyką stanowi istotny czynnik dla rozwoju estetycznego, fizycznego i umysłowego oraz relaksu dla dzieci o prawidłowym rozwoju. Dla dzieci wymagających specjalnych zabiegów dydaktyczno-wychowawczych tańce mogą mieć dodatkowo waŝne znaczenie w ich rozwoju społecznym. W programie zawarto opisy kroków, figur i układów tanecznych tańców narodowych i ludowych oraz przyśpiewki (wraz z zapisem nutowym), dostosowane do moŝliwości fizycznych dzieci 5-cio i 6-cio letnich. Propozycje przyśpiewek, kroków i figur zaczerpnięto z fachowej literatury. Samodzielnie

5 opracowano układy taneczne do krakowiaka, trojaka, zbójnickiego i poloneza. Wzbogacona ofertę o tańce z innych krajów, między innymi o tańce bałkańskie, czy greckie. Realizacja programu przyczynia się do wzbogacenia wiedzy dzieci z zakresu kultury ludowej, rozwija zainteresowania taneczne i muzyczne. Daje moŝliwość dzieciom poczuć się prawdziwymi gwiazdami. 8. OBSERWUJĘ, EKSPERYMENTUJĘ, TWORZĘ ZABAWY PRZEDSZKOLAKA ZE SZTUKĄ autorzy: Halina Łysikowska, Katarzyna Kukla Program Obserwuję, eksperymentuję, tworzę jest propozycją dla nauczycieli pracujących z dziećmi we wszystkich grupach wiekowych. Przedstawia ponad 60 przeróŝnych pomysłów na to, w jaki sposób dzieci mogą obcować ze sztuką tworzenia. Stanowią one jedynie sugestie i mogą podlegać osobistym zmianom i modyfikacjom w zaleŝności od doświadczenia i potrzeb dziecka. Proponowana w ramach programu róŝnorodna i otwarta działalność plastyczna ma za zadanie wyzwolić zachowania twórcze, stwarzając dzieciom moŝliwość wyraŝania własnych myśli, oczekiwań i niezwykłych pomysłów. 9. ZABAWY PRZEDSZKOLAKA Z KOMPUTEREM projekt edukacyjny autor Halina Łysikowska Nauczyciele coraz częściej widzą potrzebę wykorzystania komputera jako pomocy dydaktycznej Komputer rozwija samodzielność dzieci i kształtuje u nich postawę poszukującą, twórczą, co w przypadku oddziaływań za pomocą innych środków dydaktycznych jest niezwykle trudne. Trzeba mieć świadomość, Ŝe kontakt z komputerem jest dla dziecka najbardziej atrakcyjnym i najmniej nuŝącym środkiem dydaktycznym. Taka forma nauczania staje się dla dziecka zabawą, a nie obowiązkiem. Komputer zatem z powodzeniem moŝe być

6 wykorzystywany jako narzędzie edukacyjne z dziećmi w wieku przedszkolnym. Sposoby wykorzystania na zajęciach komputera są nieograniczone. Jednak komputer to nie zabawka, praca z nim wymaga odpowiedzialności. NaleŜy więc uczyć dzieci prawidłowego wykorzystywania komputera do nauki i zabawy. Rodzicom natomiast wskazywać odpowiednie programy edukacyjne, aby słuŝyły dzieciom w ich rozwoju.