PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU BLACHARZ, O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU LAHARZ, O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja po recenzji Warszawa

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU LAHARZ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE LAHARZ UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE LAHARZ OWIĄZANIA ZAWODU LAHARZ Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE LAHARZ LAN NAUZANIA DLA ZAWODU LAHARZ ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW odstawy konstrukcji maszyn odstawy technik wytwarzania w blacharstwie Technologia blacharstwa Działalność gospodarcza w branży mechanicznej Język obcy w branży mechanicznej race blacharskie - zajęcia praktyczne ZAŁĄZNIKI

3 TY SZKOŁY: ZASADNIZA SZKOŁA ZAWODOWA 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: dr inż. Janusz Figurski, mgr inż. Iwona Gnych, mgr inż. Leszek Kucharski Recenzenci: dr inż. Rafał urdzik, mgr inż. Halina Śledziona Konsultanci: mgr inż. Robert Wanic 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu LAHARZ opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: - Ustawa z dnia 7 września 1991r o systemie oświaty (Dz.U.z 2004r Nr 256, poz.2572 z późn.zm.) - Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie klasyfikacji szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012r. poz. 7) - Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U.poz.184) - Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. poz.204) - Rozporządzenie MEN z dnia 21 czerwca 2012r. w sprawie dopuszczenia do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczenia do użytku szkolnego podręczników (Dz.U nr 0 poz. 752) - Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobów oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm) - Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487) - Rozporządzenie MENiS z dnia 31 grudnia 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.) - Rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626) 3

4 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: - przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, - wykonywania pracy zawodowej, - aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU LAHARZ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu blacharz uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 4

5 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu blacharz uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: chemia, fizyka, matematyka i informatyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE LAHARZ Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie blacharz powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) wykonywania wyrobów z blachy; 2) wykonywania pokryć z blachy; 3) wykonywania naprawy i konserwacji wyrobów oraz pokryć z blachy. Zadania zawodowe blacharza obejmują przygotowanie oraz wykonywanie operacji obróbki ręcznej i mechanicznej blachy, cięcie blachy, kształtowanie blachy, wykonywanie połączeń blach techniką spawania, zgrzewania, poprzez lutowanie, nitowanie, klejenie. lacharz musi umieć rysować szkic wyrobów blacharskich oraz odczytywać schematy, rysunki wykonawcze i złożeniowe. W zależności od wykonywanych zadań zawodowych blacharz wykonuje prace w pomieszczeniach zamkniętych lub na wolnym powietrzu, gdzie narażony jest na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Szczególne zagrożenia związane są z pracą na wysokości wykonywaniem pokryć dachowych oraz ich naprawą i konserwacją. Kandydat do zawodu blacharza powinien charakteryzować się: zainteresowaniami i zdolnościami technicznymi, zdolnościami manualnymi oraz starannością i dokładnością w wykonywaniu pracy, wyobraźnią przestrzenną, zdolnością koncentracji uwagi, odpowiedzialnością, niezależnością i samodzielnością w działaniu, wytrwałością i cierpliwością w realizacji powierzonych zadań, dobrą koordynacją wzrokowo ruchową, a także zainteresowaniami o charakterze artystycznym. race blacharskie z reguły wymagają znacznego wysiłku fizycznego oraz dobrej ogólnej sprawności fizycznej. rzeciwwskazania zdrowotne to: zaburzenia równowagi podczas prac na wysokości, zaburzenia psychiczne i świadomości, wady wzroku niepoddające się korekcji, brak widzenia obuocznego, ograniczenie sprawność rąk i palców, skóra rąk skłonna do uczuleń. 8. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE LAHARZ lacharze mogą być zatrudnieni w zakładach produkcyjnych branży blacharskiej, w budownictwie, usługach blacharskich oraz mogą prowadzić własną działalność gospodarczą. Specyfika zawodu blacharza sprawia, że znajduje zatrudnienie, zarówno w pracy usługowej przy wykonywaniu, naprawie i konserwowaniu wyrobów z blachy, jak i przy wykonywaniu i naprawie pokryć z blachy. rzy założeniu rozwoju budownictwa mieszkaniowego, pokrycia z blachy znajdą zapotrzebowanie i utworzą się miejsca pracy dla blacharzy. 5

6 9. OWIĄZANIA ZAWODU LAHARZ Z INNYMI ZAWODAMI Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne M.25. Wykonywanie i naprawa elementów, wyrobów oraz pokryć z blachy lacharz KZ(M.a) Kwalifikacja M.25. wyodrębniona dla zawodu blacharz stanowi podbudowę kształcenia jedynie w tym zawodzie. Efekty kształcenia wspólne dla obszaru kształcenia określone kodem KZ(M.a) stanowią podbudowę do kształcenia w następujących zawodach robotniczych oraz na poziomie technika w obszarze mechanicznym i górniczo hutniczym: mechanik--operator pojazdów i maszyn rolniczych, zegarmistrz, optyk-mechanik, mechanik precyzyjny, mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, mechanik--monter maszyn i urządzeń, mechanik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających, ślusarz, kowal, monter kadłubów okrętowych, blacharz samochodowy, blacharz, lakiernik, technik optyk, technik mechanik lotniczy, technik mechanik okrętowy, technik budownictwa okrętowego, technik pojazdów samochodowych, technik mechanizacji rolnictwa, technik mechanik, monter mechatronik, elektromechanik pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik transportu drogowego, technik energetyk, modelarz odlewniczy, technik wiertnik, technik górnictwa podziemnego, technik górnictwa otworowego, technik górnictwa odkrywkowego, technik przeróbki kopalin stałych, technik odlewnik, technik hutnik, operator maszyn i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych, złotnik-jubiler. 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE LAHARZ Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej kształcącej w zawodzie LAHARZ powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) wykonywania wyrobów z blachy; 2) wykonywania pokryć z blachy; 3) wykonywania naprawy i konserwacji wyrobów oraz pokryć z blachy. Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się: - efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów(h, DG, JOZ, KS) - efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechanicznego i górniczo--hutniczego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów KZ(M.a); - efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji M.25. Wykonywanie i naprawa elementów, wyrobów oraz pokryć z blachy wyodrębnionej w zawodzie blacharz. 6

7 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU LAHARZ Według Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych, w zasadniczej szkole zawodowej (IV etap edukacyjny) w trzyletnim okresie nauczania, minimalny wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych przeznaczonych na kształcenie zawodowe teoretyczne wynosi godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne Klasa I II III Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim okresie nauczania Liczba godzin w trzyletnim okresie nauczania rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym 1 odstawy konstrukcji maszyn odstawy technik wytwarzania w blacharstwie Technologia blacharstwa Działalność gospodarcza w branży mechanicznej Język obcy w branży mechanicznej Łączna liczba godzin rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym */** 6 race blacharskie -zajęcia praktyczne Łączna liczba godzin Tygodniowy wymiar godzin obowiązkowych zawodowych zajęć edukacyjnych I II I II I II *dla młodocianych pracowników liczbę dni w tygodniu przeznaczonych na praktyczną naukę zawodu u pracodawcy ustala dyrektor szkoły, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu racy. **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY KWALIFIKAJĘ M.25. ODYWA SIĘ OD KONIE KLASY TRZEIEJ. 7

8 Wykaz przedmiotów i działów programowych w zawodzie blacharz Lp. Nazwa przedmiotu Działy programowe Liczba godzin przeznaczona na dział 1 odstawy konstrukcji maszyn 1.1.zęści maszyn Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne 50 2 odstawy technik wytwarzania w 2.1.Obróbka ręczna elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy 64 blacharstwie 2.2.Obróbka maszynowa elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy ołączenia elementów metalowych i niemetalowych Technologia blacharstwa 3.2 rocesy wytwarzania wyrobów z blachy Technologia wykonywania pokryć z blachy Technologia naprawy wyrobów i pokryć z blachy Zabezpieczenia antykorozyjne wyrobów i pokryć z blachy odstawy prawne prowadzenia działalności gospodarczej rowadzenie przedsiębiorstwa branży mechanicznej 20 4 Działalność gospodarcza w branży mechanicznej 5 Język obcy w branży mechanicznej 5.1. Język obcy w branży mechanicznej ezpieczne wykonywanie zadań zawodowych blacharza osługiwanie się dokumentacją techniczną 50 6 race blacharskie -zajęcia praktyczne 6.3.omiary warsztatowe Wykonywanie połączeń elementów metalowych i niemetalowych Wykonywanie elementów, wyrobów i pokryć z blachy Wykonywanie napraw elementów, wyrobów i pokryć z blachy Konserwacja i zabezpieczanie antykorozyjne

9 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu blacharz zastosowano taksonomię celów A. Niemierko 1. odstawy konstrukcji maszyn 128 godzin 2. odstawy technik wytwarzania w blacharstwie 128 godzin 3. Technologia blacharstwa 320 godzin 4. Działalność gospodarcza w branży mechanicznej 32 godziny 5. Język obcy w branży mechanicznej 32 godziny 6. race blacharskie -zajęcia praktyczne 970 godzin 9

10 1. odstawy konstrukcji maszyn 1.1 zęści maszyn 1.2 Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne 1.1 zęści maszyn Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna KZ(M.a)(2)1 wykonać szkice brył geometrycznych w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych wg metody europejskiej E KZ(M.a)(2)2 wykonać szkice części maszyn odwzorowujące kształty zewnętrzne i wewnętrzne KZ(M.a)(2)3 wykonać przekroje brył płaskościennych i obrotowych i rozwinięcia KZ(M.a)(2)4 zwymiarować szkice brył i części maszyn KZ(M.a)(2)5 oznaczyć na szkicach i rysunkach wymiary tolerowane, pasowania, odchyłki kształtu i położenia, chropowatość powierzchni, zbieżność i pochylenia KZ(M.a)(2)6 wyznaczyć linie przenikania brył płaskościennych i obrotowych KZ(M.a)(2)8 rozróżnić rysunki techniczne: wykonawcze, złożeniowe, zestawieniowe, montażowe, zabiegowe i operacyjne KZ(M.a)(2)7 zastosować uproszczenia rysunkowe do wykonania szkiców KZ(M.a)(4)1 rozróżnić części i mechanizmy maszyn i urządzeń blacharskich KZ(M.a)(4)2 scharakteryzować osie i wały maszynowe KZ(M.a)(4)3 scharakteryzować budowę i rodzaje łożysk tocznych i ślizgowych KZ(M.a)(4)4 dobrać z katalogu na podstawie oznaczeń łożysko toczne KZ(M.a)(4)5 wyjaśnić budowę i zasadę działania sprzęgieł i hamulców KZ(M.a)(4)6 scharakteryzować przekładnie mechaniczne KZ(M.a)(4)7scharakteryzować napędy maszyn i urządzeń KZ(M.a)(4)8 wyjaśnić budowę i zasadę działania mechanizmów ruchu postępowego i obrotowego KZ(M.a)(5)1 rozróżnić rodzaje połączeń rozłącznych i nierozłącznych KZ(M.a)(5)2 rozróżnić rodzaj połączenia na podstawie dokumentacji konstrukcyjnej zespołu maszyny KZ(M.a)(5)3 scharakteryzować połączenia rozłączne i nierozłączne KZ(M.a)(6)1 wyjaśnić zasady tolerancji i pasowania KZ(M.a)(6) 2 zastosować układ tolerancji i pasowań KZ(M.a)(6)3 obliczyć wymiary graniczne, odchyłki i tolerancje KZ(M.a)(6)4 wybrać z norm wartości odchyłek dla zadanych pasowań KZ(M.a)(6)5 obliczyć luzy i wciski oraz tolerancje wybranych pasowań Materiał kształcenia Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. Linie przenikania brył. Rysunki techniczne i uproszczenia. Wymiarowanie szkiców i rysunków. ołączenia rozłączne i nierozłączne części maszyn. Mechanizmy maszyn i urządzeń. Osie i wały. Łożyska toczne i ślizgowe. Sprzęgła i hamulce. rzekładnie mechaniczne. Napędy maszyn i urządzeń. Mechanizmy ruchu postępowego i obrotowego. Tolerancje i pasowania. Dokumentacja techniczna. 10

11 KZ(M.a)(17)1 wyjaśnić znaczenie normalizacji, typizacji i unifikacji w budowie maszyn i urządzeń KZ(M.a)(17)2 odczytać z rysunku, dokumentacji, normy informacje niezbędne do wykonywania zadań zawodowych blacharza KZ(M.a)(17)3 wykorzystać informacje techniczne z różnych źródeł dotyczące maszyn i urządzeń mechanicznych KZ(M.a)(18)1 wykorzystać programy komputerowe wspomagające wykonywanie rysunków technicznych lanowane zadania(ćwiczenia) Rysunek techniczny detalu. Należy wykonać rysunek techniczny detalu wręczonego przez nauczyciela. Uczniowie wykonują zadanie indywidualnie, odwzorowują kształty wewnętrzne i zewnętrzne detalu stosując niezbędne rzuty, przekroje, linie przenikania brył, nanoszą linie wymiarowe oraz wstawiają wartości wymiarów. Uczniowie wykonują szkic detalu, a następnie wykonują rysunek wykorzystując program komputerowy do wykonywania rysunków technicznych. o wykonaniu rysunków uczniowie je prezentują uzasadniając sposób ich wykonania oraz zgodność z obowiązującymi normami. odstawowym kryterium oceny wykonania zadania jest poprawność wykonania rysunku. Scharakteryzować właściwości połączeń części maszyn W oparciu o założenia i wskazówki przekazane przez nauczyciela oraz literaturę dokonać zestawienia cech poszczególnych połączeń rozłącznych i nierozłącznych części maszyn. Zadanie uczniowie wykonują w zespołach 2-3 osobowych. W każdym zespole powinien być wyłoniony lider, który przydziela(z pomocą nauczyciela) zadania poszczególnym członkom zespołu. oszczególne zespoły wykonują plakat. rzedstawiciele zespołów prezentują treść plakatu uzasadniając sposób wykonania zadania. Ocenie podlegać powinna kompletność opracowania oraz jego zgodność z założeniami przedstawionymi przez nauczyciela, jak również poprawność merytoryczna. Nauczyciel powinien ocenić każdego ucznia indywidualnie. Scharakteryzować budowę nożyc elektrycznych do cięcia blachy. Korzystając z dokumentacji technicznej, wskazówek nauczyciela oraz rzeczywistego urządzenia uczniowie analizują budowę nożyc elektrycznych do cięcia blachy, wyodrębniają podzespoły i identyfikują elementy, określają współzależności działania podzespołów i elementów, określają sposób działania nożyc. Zadanie uczniowie wykonują indywidualnie( lub w zespołach 2-3 osobowych). Uczniowie wypełniają formularz wykonania zadania przygotowany przez nauczyciela, gdzie zapisują strukturę nożyc, specyfikują podzespoły i elementy, zapisują współzależności działania podzespołów i elementów nożyc. Ocenie podlegać powinna poprawność merytoryczna wypełnienia formularza. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni części maszyn wyposażonej w stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, z drukarką, ze skanerem oraz z projektorem multimedialnym, stanowiska komputerowe(jedno stanowisko dla jednego ucznia), wszystkie komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, pakiet programów biurowych, program do wykonywania rysunku technicznego, Środki dydaktyczne omoce dydaktyczne do kształtowania wyobraźni przestrzennej, przykładowe elementy, wyroby oraz pokrycia z blachy, normy dotyczące zasad wykonywania rysunku technicznego, dokumentacje wyrobów blacharskich, przybory kreślarskie, modele rzutni, figur i brył, modele części maszyn i połączeń części, modele mechanizmów, przyrządy pomiarowe, dokumentacja techniczna i konstrukcyjna, katalogi części maszyn, tabele tolerancji, zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, prezentacje multimedialne z zakresu rysunku technicznego i części maszyn. Zalecane metody dydaktyczne Dobierając metodę kształcenia nauczyciel powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: Jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy(o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych blacharza. Dział programowy zęści maszyn wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż 11

12 podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń oraz metoda projektów. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Zajęcia w pracowni należy prowadzić w grupach do 15 osób, ćwiczenia powinny być realizowane w formie pracy indywidualnej(lub w zespołach 2-3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się należy brać pod uwagę wyniki wykonywanych ćwiczeń, ich zgodność z założeniami i poprawność merytoryczną wykonania. Dodatkowo należy uwzględniać stosunek uczniów do wykonywania ćwiczeń, aktywność, zaangażowanie, wytrwałość w wykonywaniu ćwiczeń i efekty osiągnięte przez poszczególnych uczniów. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak się uczyć i pomagać w trakcie uczenia się; pomóc ustalić realistyczne cele i oceniać uzyskane efekty; stosować materiały odwołujące się do wielu zmysłów, zadawać prace oparte na zainteresowaniach uczniów; wyszukiwać w uczeniu się uczniów mocne strony i na nich opierać nauczanie; zachęcać uczniów do pracy i wysiłku i pozytywnie motywować; w ocenie uwzględniać również zaangażowanie i determinację uczniów podczas wykonywania zadania. 12

13 1.2 Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna 13 Materiał kształcenia KZ(M.a)(7)1 rozróżnić pojęcia z zakresu materiałoznawstwa Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych. KZ(M.a)(7)2 określić właściwości i zastosowanie metali i ich stopów Właściwości stopów metali. KZ(M.a)(7)3 rozróżnić procesy otrzymywania stali Właściwości stopów metali nieżelaznych. KZ(M.a)(7)4 sklasyfikować stopy żelaza z węglem Materiały eksploatacyjne. KZ(M.a)(7)5 rozróżnić gatunki stopów żelaza KZ(M.a)(7)6 określić gatunek stopu żelaza z węglem na podstawie podanego oznaczenia KZ(M.a)(7)7 sklasyfikować stopy metali nieżelaznych KZ(M.a)(7)8 rozróżnić gatunki stopów metali nieżelaznych KZ(M.a)(7)9 określić właściwości i zastosowanie materiałów niemetalowych KZ(M.a)(7)10 określić właściwości i zastosowanie materiałów eksploatacyjnych KZ(M.a)(7)11 uzasadnić dobór materiału z uwzględnieniem własności mechanicznych, technologicznych D KZ(M.a)(17)4 dobrać materiały stosowane podczas wykonywania prac blacharskich z norm i dokumentacji technicznej KZ(M.a)(17)5 określić właściwości materiałów stosowanych podczas wykonywania prac blacharskich na podstawie norm KZ(M.a)(17)6 dobrać materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne do określonych prac blacharskich KZ(M.a)(18)2 wykorzystać programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych lanowane zadania(ćwiczenia) Na podstawie wskazówek i materiałów dostarczonych przez nauczyciela, norm dokonać porównania właściwości stali oraz określić zakres ich zastosowania. Uczniowie wykonują zadanie pracując w zespołach 2-3 osobowych. Efektem pracy powinien być plakat przedstawiający wynik pracy zespołu. rzedstawiciele zespołów prezentują treści opracowanych plakatów. Dyskusja, kierowana przez nauczyciela, przeprowadzona po każdej prezentacji powinna dotyczyć poprawności merytorycznej treści plakatów. Ocenie podlegać powinna kompletność i poprawność merytoryczna treści plakatów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni konstrukcji maszyn. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: komputer z dostępem do Internetu, programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych, próbki materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, dokumentacja techniczna

14 maszyn i urządzeń. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dobierając metodę kształcenia nauczyciel powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: Jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy(o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych blacharza Dział programowy Materiały konstrukcyjne wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Zajęcia w pracowni należy prowadzić w grupach do 15 osób, ćwiczenia powinny być realizowane w formie pracy indywidualnej(lub w zespołach 2-3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się uwzględnianie wyników testów oraz ćwiczeń. Należy brać pod uwagę zgodność z założeniami wykonanych przez uczniów opracowań, ich poprawność merytoryczna, a także aktywność uczniów i sposób prezentowania wykonanych opracowań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: - dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; - dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak się uczyć i pomagać w trakcie uczenia się; pomóc ustalić realistyczne cele i oceniać uzyskane efekty; stosować materiały odwołujące się do wielu zmysłów, zadawać prace oparte na zainteresowaniach uczniów; wyszukiwać w uczeniu się uczniów mocne strony i na nich opierać nauczanie; zachęcać uczniów do pracy i wysiłku i pozytywnie motywować; w ocenie uwzględniać również zaangażowanie i determinację uczniów podczas wykonywania zadania. 14

15 2. odstawy technik wytwarzania w blacharstwie 2.1. Obróbka ręczna elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy 2.2. Obróbka maszynowa elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy 2.1. Obróbka ręczna elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomicz na Materiał kształcenia KZ(M.a)(8)1 scharakteryzować elementy budowy środków transportu wewnętrznego w blacharstwie, Środki transportu KZ(M.a)(8)2 określić przeznaczenie środków transportu wewnętrznego w blacharstwie; wewnętrznego KZ(M.a)(9)1 dobrać sposoby transportu materiałów; Składowanie i magazynowanie KZ(M.a)(9)2 dobrać sposoby składowania materiałów; materiałów blacharskich KZ(M.a)(11)1 rozróżnić techniki wytwarzania elementów z blachy Obróbka ręczna w blacharstwie KZ(M.a)(11)2 rozróżnić metody wytwarzania elementów z blachy omiary warsztatowe KZ(M.a)(12)1 rozróżnić maszyny, urządzenia i narzędzia do obróbki ręcznej blachy; uniwersalnymi i KZ(M.a)(13)1 rozróżnić przyrządy pomiarowe stosowane podczas obróbki ręcznej; specjalistycznymi przyrządami KZ(M.a)(15)1 rozróżnić metody kontroli jakości wykonanych prac blacharskich metodami obróbki ręcznej; pomiarowymi Kontrola jakości wyrobów blacharskich lanowane zadania(ćwiczenia) 1. Określić sposób składowania blach Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów dostarczonych przez nauczyciela zaproponować sposób składowania przez miesiąc partii blach przeznaczonych na wykonanie określonych elementów. Zadanie należy wykonać w grupach. o wykonaniu zadania grupy prezentują efekty wykonanych prac. 2. Wykonanie fragmentu rynny Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów dostarczonych przez nauczyciela zaproponować sposób wykonania fragmentu rynny. Na podstawie przedstawionej dokumentacji określić wykonanie metodami obróbki ręcznej, dobrać przyrządy pomiarowe i sposób oceny wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Obróbka ręczna elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy wymaga zapoznania się z zagadnieniami dotyczącymi obróbki ręcznej elementów, wyrobów i pokryć z blachy oraz środkami transportu wewnętrznego i zasadami ich obsługi oraz przeznaczeniem; ze sposobami składowania materiałów i zabezpieczenia ich przed niszczeniem;. Środki dydaktyczne lansze lub modele środków transportu wewnętrznego uwzględniające budowę i zasadę obsługi. lansze przedstawiające sposoby składowania materiałów. Maszyny, urządzenia i narzędzia do obróbki ręcznej. Środki dydaktyczne takie jak plansze, modele mogą być prezentowane za pomocą środków multimedialnych. Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dobierając metodę kształcenia nauczyciel powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: Jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej 15

16 odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy(o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych blacharza i wymagają aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie pracy w grupach. Zajęcia w pracowni należy prowadzić w grupach do 15 osób, ćwiczenia powinny być realizowane w formie pracy indywidualnej(lub w zespołach 2-3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia odczas oceniania osiągnięć edukacyjnych uczniów należy brać pod uwagę wyniki testów, ćwiczeń oraz aktywność i zaangażowanie ucznia w wykonywanie zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak się uczyć i pomagać w trakcie uczenia się; pomóc ustalić realistyczne cele i oceniać uzyskane efekty; stosować materiały odwołujące się do wielu zmysłów, zadawać prace oparte na zainteresowaniach uczniów; wyszukiwać w uczeniu się uczniów mocne strony i na nich opierać nauczanie; zachęcać uczniów do pracy i wysiłku i pozytywnie motywować; w ocenie uwzględniać również zaangażowanie i determinację uczniów podczas wykonywania zadania. 16

17 2.2 Obróbka maszynowa elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programo wych( lub ) Kategoria taksonom iczna 17 Materiał kształcenia KZ(M.a)(12)2 rozróżnić maszyny, urządzenia i narzędzia do obróbki maszynowej; roces produkcyjny. KZ(M.a)(13)2 rozróżnić przyrządy pomiarowe stosowane podczas obróbki maszynowej; roces technologiczny. KZ(M.a)(15)2 rozróżnić metody kontroli jakości wykonanych prac metodami obróbki maszynowej Klasyfikacja maszyn i urządzeń KZ(M.a)(16)1 określić budowę maszyn i urządzeń; blacharskich. KZ(M.a)(16)2 przestrzegać zasad działania maszyn i urządzeń; Zasady doboru narzędzi obróbkowych KZ(M.a)(10)1 rozpoznać rodzaje korozji ; do wykonania określonych prac. KZ(M.a)(10)2 określić sposoby ochrony przed korozją; Zasady doboru przyrządów pomiarowych do kontroli jakości wykonanych prac. Zasady doboru materiałów do wykonania określonych prac udowa i zasada działania maszyn i urządzeń rzyczyny i mechanizmy powstawania korozji Ochrona przed korozją lanowane zadania(ćwiczenia) Zaproponować sposób wykonania przedmiotu poprzez obróbkę plastyczną za pomocą prasy Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów dostarczonych przez nauczyciela zaproponować wstępny projekt działań dotyczący procesu wykonania przedmiotu za pomocą prasy. W opracowaniu należy uwzględnić: materiały, oprzyrządowanie. Zadanie należy wykonać w grupach. o wykonaniu zadania grupy prezentują efekty wykonanych prac. Określić metodę ochrony przed korozją Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów dostarczonych przez nauczyciela zaproponować metodę ochrony przed korozją dla przykładowego przedmiotu wykonanego z blachy stalowej narażonego na działanie czynników atmosferycznych różnice temperatur, opady atmosferyczne. Zadanie należy wykonać w grupach. o wykonaniu zadania, grupy prezentują efekty wykonanych prac. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Obróbka maszynowa elementów, wyrobów i półfabrykatów z blachy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do zapoznania się z obróbką mechaniczną elementów,wyrobów i pokryć z blachy, procesem produkcji, procesami technologicznymi z uwzględnieniem maszyn, narzędzi obróbkowych, przyrządów pomiarowych i materiałów. Środki dydaktyczne Maszyny i urządzenia na stanowiskach technik wytwarzania. rezentacje multimedialne dotyczące technik wytwarzania, których nie ma możliwości zaprezentować. Komputer z dostępem do Internetu(1 stanowisko na 2 uczniów). Urządzenia multimedialne.

18 Zalecane metody dydaktyczne Dobierając metodę kształcenia nauczyciel powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: Jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy(o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych blacharza. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie pracy w grupach. Zajęcia w pracowni należy prowadzić w grupach do 15 osób, ćwiczenia powinny być realizowane w formie pracy indywidualnej(lub w zespołach 2-3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się wykonanie i ocenę zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak się uczyć i pomagać w trakcie uczenia się; pomóc ustalić realistyczne cele i oceniać uzyskane efekty; stosować materiały odwołujące się do wielu zmysłów, zadawać prace oparte na zainteresowaniach uczniów; wyszukiwać w uczeniu się uczniów mocne strony i na nich opierać nauczanie; zachęcać uczniów do pracy i wysiłku i pozytywnie motywować; w ocenie uwzględniać również zaangażowanie i determinację uczniów podczas wykonywania zadania 18

19 3. Technologia blacharstwa 3.1 ołączenia elementów metalowych i niemetalowych. 3.2 rocesy wytwarzania wyrobów z blachy. 3.3 Technologia wykonywania pokryć z blachy. 3.4 Technologia naprawy wyrobów i pokryć z blachy. 3.5 Zabezpieczenia antykorozyjne wyrobów i pokryć z blachy. 3.1 ołączenia elementów metalowych i niemetalowych. Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi H(3)1 określić prawa i obowiązki pracownika w zakresie przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy lh(3)2 określić obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia warunków bezpieczeństwa i higieny pracy pracownikom H(5)1 rozróżnić szkodliwe czynniki występujące w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(5)2 scharakteryzować szkodliwe czynniki występujące w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(5)3 rozróżnić zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(5)4 scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(6)1 rozróżnić skutki dla organizmu człowieka związane z występowaniem zagrożeń w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(6)2 scharakteryzować skutki dla organizmu człowieka związane z występowaniem zagrożeń w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(6) 3 scharakteryzować metody i sposoby ograniczenia lub wyeliminowania skutków oddziaływania na organizm człowieka czynników szkodliwych w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych H(6)4 zanalizować wpływ na organizm człowieka szkodliwych czynników w środowisku pracy blacharza podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna D Materiał kształcenia - Ogólne zasady bhp, ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska i ergonomii związane z wykonywaniem połączeń elementów metalowych i niemetalowych. - Instytucje oraz służby ochrony pracy oraz ochrony środowiska w olsce. - Szkodliwe czynniki i zagrożenia w środowisku pracy blacharza. - rawa i obowiązki pracowników w zakresie przestrzegania zasad bhp. - rawa i obowiązki pracodawców w zakresie zapewnienia warunków bhp. - Techniki obróbki ręcznej i plastycznej materiałów blacharskich dotyczące wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych. - Metody łączenia elementów metalowych i niemetalowych. - Urządzenia i narzędzia stosowane do wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych. - Materiały stosowane do wykonywania 19

20 M.25.1(5)1 rozróżnić techniki obróbki ręcznej materiałów blacharskich dotyczące wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(5)2 określić techniki obróbki ręcznej materiałów blacharskich dotyczące wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(5)3 dobrać techniki obróbki ręcznej materiałów blacharskich do połączenia elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(6)1 rozróżnić techniki obróbki plastycznej materiałów blacharskich dotyczące wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(6)2 określić techniki obróbki plastycznej materiałów blacharskich dotyczące wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(6)3 dobrać techniki obróbki plastycznej materiałów blacharskich do połączenia elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(7)1 rozróżnić maszyny i urządzenia do cięcia i kształtowania blach stosowane podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(7)2 scharakteryzować maszyny i urządzenia do cięcia i kształtowania blach stosowane podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.1(7)3 dobrać maszyny i urządzenia do cięcia i kształtowania blach w celu wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(1)1 rozróżnić rodzaje połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(1)2 scharakteryzować rodzaje połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(2)1 rozróżnić metody łączenia elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(2)2 określić metody łączenia elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(2)3 dobrać metody łączenia elementów metalowych i niemetalowych M.25. 2(3)1 rozróżnić materiały do wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25. 2(3)2 scharakteryzować materiały do wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25. 2(3)3 dobrać na podstawie dokumentacji technicznej materiał do wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(4)1 rozróżnić narzędzia i sprzęt do wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(4)2 scharakteryzować narzędzia i sprzęt do wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych M.25.2(4)3 dobrać narzędzia i sprzęt do wykonania połączeń elementów metalowych i niemetalowych KS(1) przestrzegać zasad kultury i etyki; połączeń elementów metalowych i niemetalowych. 20

21 KS(3) przewidywać skutki podejmowanych działań; KS(5) radzić sobie ze stresem; KS(7) przestrzegać tajemnicy zawodowej; KS(8) ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania; KS(9) negocjować warunki porozumień; lanowane zadania(ćwiczenia) roces wykonania połączenia elementu metalowego i niemetalowego. Na podstawie założeń i wskazówek przekazanych przez nauczyciela zaplanować proces wykonania połączenia elementu metalowego i niemetalowego.. Uczniowie wykonują zadanie indywidualnie( ewentualnie w zespołach 2-3 osobowych, rozdzielają( z udziałem nauczyciela) zadania dla poszczególnych członków zespołu. Uczniowie: planują sposób wykonania zadania, sporządzają wykaz narzędzi, urządzeń i przyrządów pomiarowych niezbędnych do wykonania połączenia elementu metalowego i niemetalowego oraz środków ochrony indywidualnej, określają technikę obróbki materiału i technikę połączenia elementów metalowych i niemetalowych, określają sposób zorganizowania stanowiska wykonania połączenia elementu metalowego i niemetalowego zgodnie z zasadami bhp, ochrony przeciwpożarowej i ergonomii, charakteryzują czynniki szkodliwe podczas wykonywania połączenia elementu metalowego i niemetalowego. Uczniowie(lub przedstawiciele zespołów) prezentują przygotowane opracowania. Na zakończenie odbywa się dyskusja, stymulowana przez nauczyciela, dotycząca sposobu wykonania ćwiczenia przez poszczególnych uczniów(zespołów). Ocenie podlegać powinny: - kompletność opracowania, -zgodność opracowania z założeniami, - poprawność merytoryczna. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni technologii blacharstwa, wyposażonej w stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu, z drukarką, ze skanerem i projektorem multimedialnym oraz urządzenia, narzędzia, materiały i przyrządy pomiarowe stosowane podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych. Środki dydaktyczne W pomieszczeniu, w którym odbywać się będą zajęcia z zakresu wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych, powinny znajdować się: literatura, plansze, gabloty dotyczące wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych, plansze, tablice poświęcone zasadom bhp, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych, próbki materiałów, przyrządy do wykonywania pomiarów, narzędzia i przyrządy stosowane podczas wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych, modele połączeń, przykładowe dokumentacje technologiczne, normy dotyczące połączeń elementów metalowych i niemetalowych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń blacharskich, katalogi wyrobów blacharskich. Zalecane metody dydaktyczne elem zajęć jest kształtowanie umiejętności procesu wykonywania połączeń elementów metalowych i niemetalowych. Kształtowane powinny być również umiejętności samokształcenia, samodzielności myślenia i analizowania zjawisk, współpracy w grupie oraz komunikatywności. W związku z tym zajęcia powinny być realizowane z zastosowaniem metod aktywizujących. Dominującymi metodami powinny być metoda analizy przypadków, burza mózgów, dyskusja, metoda projektów. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia w pracowni należy prowadzić w grupach do 15 osób, ćwiczenia powinny być realizowane w formie pracy indywidualnej(lub w zespołach 2-3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się uwzględniać: wyniki testów i wykonanych ćwiczeń. Należy brać pod uwagę wykonanie ćwiczeń zgodnie z założeniami, poprawność merytoryczna wykonania ćwiczeń oraz zaangażowanie uczniów. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: 21

22 dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak się uczyć i pomagać w trakcie uczenia się pomóc ustalić realistyczne cele i oceniać uzyskane efekty stosować materiały odwołujące się do wielu zmysłów zadawać prace oparte na zainteresowaniach uczniów wyszukiwać w uczeniu się uczniów mocne strony i na nich opierać nauczanie zachęcać uczniów do pracy i wysiłku i pozytywnie motywować 3.2 rocesy wytwarzania wyrobów z blachy. Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia H(1)1 wyjaśnić podstawowe pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy - Ogólne zasady bhp, ochrony H(1)2 wyjaśnić ogólne zasady bezpieczeństwa pracy H(1)3 wyjaśnić ogólne zasady higieny pracy H(1)4 wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych blacharza H(1)5 rozróżnić środki gaśnicze ze względu na zakres ich zastosowania H(1)6 wyjaśnić znaczenie pojęcia ergonomia w odniesieniu do stanowiska pracy blacharza H(2)1 rozróżnić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce H(2)2 scharakteryzować zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce H(2)3 rozróżnić przepisy dotyczące prawnej ochrony pracy i ochrony środowiska H(5)5 rozróżnić szkodliwe czynniki występujące w środowisku pracy blacharza podczas wytwarzania wyrobów z blachy H(5)6 scharakteryzować szkodliwe czynniki występujące w środowisku pracy blacharza podczas wytwarzania wyrobów z blachy H(5)7 rozróżnić zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy blacharza podczas wytwarzania wyrobów z blachy H(5)8 scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy blacharza podczas wytwarzania wyrobów z blachy H(6)5 rozróżnić skutki dla organizmu człowieka związane z występowaniem zagrożeń w przeciwpożarowej, ochrony środowiska i ergonomii związane z wykonywaniem zadań zawodowych blacharza. - Instytucje oraz służby ochrony pracy oraz ochrony środowiska w olsce podczas wytwarzania wyrobów z blachy. - Szkodliwe czynniki i zagrożenia w środowisku pracy blacharza podczas wytwarzania wyrobów z blachy. - Techniki obróbki ręcznej i plastycznej materiałów blacharskich dotyczące do wytwarzania elementów i wyrobów z blachy. - Urządzenia i narzędzia stosowane w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy Materiały stosowane do wytwarzania elementów i wyrobów z blachy. 22

23 środowisku pracy blacharza H(6)6 scharakteryzować skutki dla organizmu człowieka związane z występowaniem zagrożeń w środowisku pracy blacharza H(6) 7 scharakteryzować metody i sposoby ograniczenia lub wyeliminowania skutków oddziaływania na organizm człowieka czynników szkodliwych w środowisku pracy blacharza H(6)8 zanalizować wpływ na organizm człowieka szkodliwych czynników w środowisku pracy blacharza D M.25. 1(1)1 rozróżnić materiały konstrukcyjne, z których wytwarza się elementy i wyroby z blachy M.25. 1(1)2 scharakteryzować materiały konstrukcyjne z których wytwarza się elementy i wyroby z blachy M.25. 1(1)3 dobrać na podstawie dokumentacji technicznej materiał do wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(2)1 rozróżnić narzędzia do wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(2)2 scharakteryzować narzędzia do wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(2)3 dobrać narzędzia do wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(3)1 rozróżnić przyrządy pomiarowe stosowane w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(3)2 scharakteryzować przyrządy pomiarowe stosowane w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(3)3 dobrać przyrządy pomiarowe stosowane w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(54 rozróżnić techniki obróbki ręcznej materiałów blacharskich w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(5)5 określić techniki obróbki ręcznej materiałów blacharskich w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(5)6 dobrać techniki obróbki ręcznej materiałów blacharskich do określonych zastosowań w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(6)4rozróżnić techniki obróbki plastycznej materiałów blacharskich w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(6)5 określić techniki obróbki plastycznej materiałów blacharskich w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(6)6 dobrać techniki obróbki plastycznej materiałów blacharskich do określonych zastosowań w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy M.25.1(7)4 rozróżnić maszyny i urządzenia do cięcia i kształtowania blach w procesach wytwarzania elementów i wyrobów z blachy 23