PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ, O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ, O STRUKTURZE MODUŁOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: modułowy RODZAJ ROGRAMU: liniowy AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁOW M1 lanowanie podróży i manewrowanie statkiem M2 Użytkowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku M3 Konstruowanie statków rzecznych M4 Eksploatowanie maszyn i urządzeń okrętowych M5.raktyka zawodowa...38 ZAŁĄZNIKI rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 TY SZKOŁY: technikum 1. TY ROGRAMU: modułowy 2. RODZAJ ROGRAMU: liniowy 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: inż. Grzegorz Nadolny, mgr inż. Grzegorz Nadolski Recenzenci: Konsultanci: 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu technik żeglugi śródlądowej opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: - Ustawa z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz z późn. zm.) - Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012r. poz. 7) - Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. poz. 184) - Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. poz. 204) - Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobów oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) - Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1487) - Rozporządzenie MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.) - Rozporządzeniem MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626) - Rozporządzenie MEN z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników. (Dz. U. z 2009r. nr 89 poz.730 z późn. zm.) - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 lutego 2005 r z późn. zm. w sprawie wyszkolenia i kwalifikacji zawodowych marynarzy rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 21 czerwca 2005 r z późn. zm. w sprawie uznania, potwierdzania uznania oraz nadzorowania szkół morskich i ośrodków szkoleniowych - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r w sprawie programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2008 r w sprawie świadectw operatora urządzeń radiowych. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik żeglugi śródlądowej uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: geografia i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 7. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik żeglugi śródlądowej uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność rozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym, języku angielskim i innym języku obcym; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno-komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu technik technologii drewna uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka i geografia, a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa. Kształcenie umiejętności objętych przedmiotem podstawy działalności gospodarczej bazuje na treściach i umiejętnościach zawartych w podstawach przedsiębiorczości, a w szczególności w takich obszarach jak: sporządzanie biznesplanu, zakładanie działalności gospodarczej Rozpoznawanie zagrożeń dla życia i zdrowia występujące w związku z procesami transportowymi w żegludze śródlądowej, udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach i zdarzeniach w związku z pracą na statkach, rozpoznawanie i reagowanie na sygnały alarmowe bazują na wiedzy i umiejętnościach zawartych w treściach kształcenia i nauczania w przedmiocie edukacja dla bezpieczeństwa. 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Technik żeglugi śródlądowej jest przygotowany do pełnienia służby na statkach zgodnie z Konwencją STW 78/95 na poziomie pomocniczym marynarza - motorzysty. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 W trakcie czteroletniej nauki w technikum kształcenie realizowane jest zgodnie z Konwencją STW w oparciu o rogram szkolenia i wymagania egzaminacyjne na świadectwo marynarza - motorzysty. rzed odbyciem praktyk zawodowych w klasie II uczeń otrzymuje świadectwo przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa, które jest niezbędne do zamustrowania na statku. Świadectwo to potwierdza przeszkolenia w zakresie: indywidualnych technik ratunkowych; ochrony przeciwpożarowej; elementarnych zasad udzielania pierwszej pomocy medycznej; bezpieczeństwa własnego i odpowiedzialności wspólnej. o ukończeniu szkoły absolwenci mogą podejmować pracę na statkach śródlądowych i morskich na stanowisku marynarza - motorzysty. 9. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ W największych rozwijających się gospodarkach współczesnej Europy udział transportu wodnego stanowi kilkanaście procent wszystkich przewozów. olityka europejska w zakresie transportu zmierza do proporcjonalnego rozdziału go na wszystkie jego środki. oraz szerszy rozwój logistyki i spedycji zmierza do tworzenia nowych centrów logistycznych, które są przygotowywane do transportu intermodalnego realizującego przewóz ładunków z wykorzystaniem więcej niż jednej gałęzi transportu. Kształcenie w zawodzie technik żeglugi śródlądowej daje możliwość pracy na statkach żeglugi śródlądowej i morskiej oraz we większości służb administracyjnych obsługujących transport i szlaki wodne. Bardzo gwałtownie wzrasta również rozwój przemysłu turystyki wodnej, gdzie zdobyte umiejętności dają duży wachlarz możliwości zarobkowania. dlatego kształcenie w zawodzie technik dróg i mostów kolejowych jest koniecznością 10. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Zawód Technik żeglugi śródlądowej nie ma wspólnych kwalifikacji z innymi zawodami. osiada wspólne efekty kształcenia stanowiące podbudowę dla zawodów KZ(A.r).: technik nawigator morski, technik żeglugi śródlądowej, technik rybołówstwa morskiego. 11. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik żeglugi śródlądowej powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) planowania i wykonywania prac związanych z prowadzeniem bezpiecznej żeglugi; 2) obsługiwania maszyn i urządzeń na statku. Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się: rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (KS, OMZ, BH, JOZ, DG); efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie zawodów technik nawigator morski, technik żeglugi śródlądowej, technik rybołówstwa morskiego KZ(A.r); efekty kształcenia właściwe kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie technik żeglugi śródlądowej: A.37. lanowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych A.38. Obsługa siłowni statkowych, urządzeń pomocniczych i mechanizmów pokładowych 12. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w 4-letnim technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1470 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik żeglugi śródlądowej minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: na kształcenie w ramach kwalifikacji A.37. lanowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych przeznaczono minimalnie 300 godzin, na kształcenie w ramach kwalifikacji A.38. Obsługa siłowni statkowych, urządzeń pomocniczych i mechanizmów pokładowych przeznaczono minimalnie 440 godzin. na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimalnie 290 godzin. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze modułowej Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne Klasa I II III IV I II I II I II I II Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania Modułowe kształcenie zawodowe 1 M1 lanowanie podróży i manewrowanie statkiem M2 Użytkowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku M3 Konstruowanie statków rzecznych M4 Eksploatowanie maszyn i urządzeń okrętowych M5 RAKTYKI ZAWODOWE* Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego , * w przypadku praktyk realizowanych w wymiarze ponad 4 tygodnie RAKTYKI ZAWODOWE 4 tyg. 4 tyg.* 4 tyg.* 480 Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (A.37.) odbywa się pod koniec klasy drugiej. Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację (A.38.) odbywa się pod koniec pierwszego semestru klasy czwartej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 Wykaz jednostek modułowych dla zawodu technik żeglugi śródlądowej Nazwa modułu Nazwa jednostki modułowej Liczba godzin przewidziana na jednostkę modułową 1. M1 lanowanie podróży i manewrowanie statkiem M1.J1 Korzystanie ze śródlądowych dróg i budowli wodnych 145 M1.J2 rowadzenie nawigacji na wodach śródlądowych i przybrzeżnych morskich M2 Użytkowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku M1.J3 Język niemiecki dla marynarzy 60 M2.J1 Stosowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku 155 M2.J2 Organizowanie transportu wodnego M3 Konstruowanie statków rzecznych. M3.J1 Określanie właściwości materiałów stosowanych przy budowie i eksploatacji statku. M3.J2 osługiwanie się dokumentacją techniczną i konstrukcyjną M4 Eksploatowanie maszyn i urządzeń okrętowych M4.J1 Obsługa i kontrola maszynowni statku. 405 M4.J2 Język angielski dla mechaników raktyki zawodowe M5.J1 rowadzenie i eksploatowanie statku. 160 M5.J2 Wykonywanie prac w dziale maszynowym statku rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 MAA MODUŁÓW technik żeglugi śródlądowej M M1J M1J M1J M M 2.J M 2.J M M M 3.J M4.J M4.J M 3.J2 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

11 13. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁOW W programie nauczania dla zawodu technik żeglugi śródlądowej zastosowano taksonomię celów AB B. Niemierko. 1. M1 lanowanie podróży i manewrowanie statkiem 330 godz. 2. M2 Użytkowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku 240 godz. 3. M3 Konstruowanie statków rzecznych 150 godz. 4. M4 Eksploatowanie maszyn i urządzeń okrętowych 465 godz. 5. raktyki zawodowe 480godz. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

12 1. M1 lanowanie podróży i manewrowanie statkiem M1.J1 Korzystanie ze śródlądowych dróg i budowli wodnych M1.J2 rowadzenie nawigacji na wodach śródlądowych i przybrzeżnych morskich 1.3. M1.J3 Język niemiecki dla marynarzy 1.1. M1.J1 Korzystanie ze śródlądowych dróg i budowli wodnych. Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.r)(1)1.sklasyfikować mapy i wydawnictwa nawigacyjne B arametry klasyfikujące śródlądowe drogi A.37.1.(1)1.określić zasady regulacji rzek, wodne. odział dróg wodnych na klasy. Międzynarodowe drogi wodne. A.37.1.(1)2.scharakteryzować budowle hydrotechniczne, A Locja rzeki Odry. Locja Kanału Gliwickiego. Locja A.37.1.(1)3.opisać budowę kanałów żeglownych, rzeki Wisły. Locja delty Wisły. Locja drogi wodnej Wisła Odra. Locja drogi wodnej Kanał A.37.1.(2)1.scharakteryzować szlak żeglowny, Bydgoski - rzeka Warta. Locja rzeki Narwi i jej dorzecza. Systemat jezior Warmińskich. Locja A.37.1.(2)2.wykonać pomiary głębokości szlaku żeglownego, B Zalewu Szczecińskiego. Locja Zalewu Wiślanego. ołączenie dróg wodnych olski z Europejską A.37.1.(2)3.wskazać czynniki wpływające na ruch statku, siecią dróg wodnych i ich kilometraż. A.37.1.(3)1.wyznaczyć szlak żeglowny, Mapy i schematy sieci dróg wodnych Europy. A.37.1.(3)2.rozpoznać znaki żeglugowe określające przebieg szlaku B Wody przybrzeżne morskie ołudniowego żeglownego, Bałtyku i Morza ółnocnego. Administracja dróg wodnych. Urzędy A.37.1.(3)3.scharakteryzować oznakowanie morskich torów wodnych, B Morskie.Mapy i wydawnictwa nawigacyjne. Regulacja i kanalizacja rzek. A.37.1.(3)4.scharakteryzować system kardynalny oznakowania przeszkód B Budowle hydrotechniczne. podwodnych, Wyznaczanie i oznakowanie szlaku żeglownego. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

13 A.37.1.(4)1. rozpoznaje znaki i skróty stosowane na mapach i planach nawigacyjnych, A.37.1.(4)2. określić rodzaje kierunków, kursów i namiarów stosowanych w nawigacji morskiej, A.37.1.(4)3. odczytać kierunki na mapach nawigacyjnych, A.37.1.(4)4. określić pozycję statku na podstawie obliczeń, z uwzględnieniem prądu wody i wiatru, D A.37.1.(4)5. określić pozycję statku z zastosowaniem radaru, A.37.1.(4)6. określić pozycję statku z wykorzystaniem urządzeń satelitarnych, A.37.1.(4)7. zaplanować podróż na wodach przybrzeżnych morskich, D A.37.1.(4)8. scharakteryzować przypływy i odpływy morskie, D Oznakowanie morskich torów wodnych. Znaki kardynalne YALA. raca z mapą nawigacyjną. rzepisy żeglugowe regulujące ruch na drogach wodnych i przybrzeżnych morskich. Znaki żeglugowe. Sygnalizacja wzrokowa i dźwiękowa statków. Zasady ruchu żeglugowego. odstawy nawigacji morskiej. Jednostki miary stosowane w nawigacji morskiej. Kierunki na morzu. Deklinacja magnetyczna i dewiacja kompasu. Określanie pozycji. Ustalanie kursu statku z uwzględnieniem poprawki na prąd i wiatr. Mapy morskie. omoce i wydawnictwa nawigacyjne. Znaki i skróty stosowane na mapach morskich. lanowanie podróży na mapie morskiej. Międzynarodowe prawo drogi morskiej. rzepisy portowe. Systemy radionawigacyjne. Systemy nawigacji satelitarnej. ływy i prądy pływowe. lanowane zadania Oznakowanie przebiegu szlaku żeglownego. Na akwenie otwartym znajduje się miejsce płytkie, niebezpieczne dla żeglugi. Wykonaj oznakowanie szlaku żeglownego z uwzględnieniem obejścia tego miejsca od strony zachodniej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

14 Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Realizacja materiału kształcenia zawartego w tym dziale powinna odbywać się w pracowni nawigacji i locji, której wyposażenie powinno składać się między innymi z stanowiska ćwiczeniowego obejmującego materiały poglądowe z hydrologii rzecznej, modele znaków żeglugowych. Środki dydaktyczne Tablica, rzutnik, komputer i projektor multimedialny, ekran, prezentacje multimedialne. Modele znaków żeglugowych. Mapy przybrzeżne morskie ołudniowego Bałtyku i Morza ółnocnego. lany portów. rzyrządy i przybory nawigacyjne. Wydawnictwa nawigacyjne. Zalecane metody dydaktyczne Wykład informacyjny, pokaz z użyciem komputera oraz ćwiczenia praktyczne na symulatorze i mapie. Formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w grupach 6-9 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testu praktycznego obejmującego oznakowanie szlaku żeglownego. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia M1.J2 rowadzenie nawigacji na wodach śródlądowych i przybrzeżnych morskich Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.r)(1)2.posługiwać się mapami nawigacyjnymi Mapy i wydawnictwa nawigacyjne. Łączność morska. KZ(A.r)(1)3.posługiwać się wydawnictwami nawigacyjnymi D rzepisy żeglugowe regulujące ruch na wodach KZ(A.r)(4)1. posługiwać się statkowymi środkami łączności bezprzewodowej; śródlądowych i przybrzeżnych morskich. KZ(A.r)(4)2. posługiwać się urządzeniami łączności przewodowej w rowadzenie żeglugi i manewrowanie statkiem. D korespondencji wewnątrz-statkowej lanowanie podróży. BH(9)1. dokonać analizy przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska pod kątem D wykonywania prac pokładowych; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

15 BH(9)2. przestrzegać wszystkich zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania prac pokładowych; BH(10)1. powiadomić system pomocy medycznej w przypadku sytuacji stanowiącej zagrożenie zdrowia i życia przy wykonywaniu prac pokładowych; BH(10)2. zapobiegać zagrożeniom życia i zdrowia w miejscu wykonywania prac pokładowych; BH(10)3. zidentyfikować stany zagrożenia zdrowia i życia podczas wykonywania prac pokładowych; BH(10)4. zidentyfikować polski system pomocy medycznej w stanach zagrożenia zdrowia lub życia oraz sposoby powiadamiania; BH(10)5. udzielić pomocy przedmedycznej w stanach zagrożenia życia i zdrowia zgodnie z zasadami. D A.37.3.(2)1. określić przepisy prawne regulujące ruch na drogach i torach wodnych, A.37.3.(2)2. określić obowiązki kierownika statku i załogi, A.37.3.(2)3.określić zasady ruchu statków, zestawów pchanych, holowanych i sprzężonych, A.37.3.(2)4.analizuje lokalne przepisy żeglugowe, D A.37.3.(2)5.analizuje międzynarodowe przepisy o zapobieganiu zderzeniom na morzu, D A.37.3.(2)6. zastosować przepisy portowe, A.37.3.(3)1. scharakteryzować znaki żeglugowe, A.37.3.(3)2. scharakteryzować wzrokową sygnalizację statków, A.37.3.(3)3. rozpoznać sygnały dźwiękowe nadawane przez statki, A.37.3.(9)1.opisać zasady wykładania urządzeń do kontaktów z lądem A.37.3.(9)2. opisać zasady obsługi urządzeń cumowniczych, kotwicznych i sczepiających, A.37.3.(9)3. sformułować zasady pracy ze sprzętem do przeładunku, A A.37.4.(1)1.rozpoznaje sygnały wzywania pomocy, B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

16 A.37.4.(1)2.analizuje sygnały wzywania pomocy, D A.37.4.(2)1.wymienić systemy, podsystemy i urządzenia radiowe GMDSS, A.37.4.(2)2.określić regulaminy służby radiokomunikacyjnej morskiej, D A.37.4.(3)1.opisać manewry statkiem lub łodzią ratunkową podczas akcji ratowania ludzi i ratowania statków, D A.37.4.(3)2.określić procedury akcji przeciwpowodziowych, lodołamania oraz ochrony czystości środowiska wodnego D lanowane zadania Wykonaj oznakowanie nocne zestawu pchanego z 4 barkami łączonymi po dwie burta w burtę. Wykonaj oznakowanie wzrokowe statku przewożącego ładunki niebezpieczne wybuchowe w nocy. Nadaj sygnał dźwiękowy statku przecinającego drogę wodną. raca na mapie nawigacyjnej: Mając dane współrzędne punktu A i B nanieść na mapę nawigacyjną te dwie pozycje statku. Określ odległość między nimi w mm i km. Odczytaj kurs kompasowy z punktu A do punktu B. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Realizacja materiału kształcenia zawartego w tym dziale powinna odbywać się w pracowni nawigacji i locji, której wyposażenie powinno składać się między innymi z stanowiska ćwiczeniowego obejmującego komplet znaków żeglugowych regulujących ruch na drogach wodnych, symulator świateł nawigacyjnych, symulator oznakowania wzrokowego statków, symulator sygnałów dźwiękowych. Stół nawigacyjny z kompletem map przybrzeżnych morskich, schematów i planów, przyborów nawigacyjnych i wydawnictw nawigacyjnych. Symulator nawigacyjno radarowy. Środki dydaktyczne Tablica, rzutnik, komputer i projektor multimedialny, ekran, prezentacje multimedialne. Modele znaków żeglugowych. Symulator świateł nawigacyjnych. Mapy przybrzeżne morskie ołudniowego Bałtyku i Morza ółnocnego. lany portów. rzyrządy i przybory nawigacyjne. Wydawnictwa nawigacyjne Zalecane metody dydaktyczne Wykład informacyjny, pokaz z użyciem komputera oraz ćwiczenia praktyczne na symulatorze i mapie. Formy organizacyjne odstawowa forma organizacyjna pracy uczniów na tych zajęciach: zbiorowa jednolita Ćwiczenia powinny odbywać się w grupach, których liczebność powinna wynosić od 4 do 6 uczniów. Dominująca forma organizacyjna pracy uczniów na tych zajęciach: indywidualna zróżnicowana. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testu praktycznego obejmującego znajomość znaków żeglownych, oznakowania wzrokowego statków, sygnalizacji dźwiękowej, praca z mapą. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

17 1.3. M1.J3 Język niemiecki dla marynarzy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna KZ(A.r)(7)1 prowadzić swobodnie rozmowy o sprawach zawodowych i sytuacjach z życia codziennego KZ(A.r)(7)2 wydać komendy związane z bezpieczeństwem załogi i statku JOZ(1)1. prowadzić dialog z uczestnikami procesu pracy JOZ(1)2. wykorzystać kontekst w zrozumieniu wypowiedzi z użyciem słownictwa zawodowego JOZ(1)3. zabrać głos w dyskusji na temat wysłuchanego tekstu JOZ(1)4. określać terminologię ogólnotechniczną w branży żeglugowej JOZ(1)5. zastosować nazwy elementów wyposażenia pokładowego statku, maszyn, urządzeń pokładowych JOZ(1)6. prowadzić korespondencję tradycyjną i elektroniczną JOZ(1)7 siłownia, JOZ(2)1. określać miejsca i stanowiska pracy w zawodzie marynarza JOZ(2)2. określać czynności zawodowe w zawodzie marynarza JOZ(2)3. planować rozmowę w języku obcym zawodowym JOZ(2)4. posłużyć się językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywanie zadań zawodowych JOZ(2)5. zinterpretować typowe pytania w języku obcym stawiane podczas realizacji prac w zawodzie marynarza JOZ(2)6. formułować polecenia w języku obcym podczas realizacji prac w zawodzie marynarza JOZ(2)7. zastosować zwroty grzecznościowe w języku obcym A Materiał nauczania Nazwy części maszyn i urządzeń siłowni okrętowej, Nazwy narzędzi, materiałów eksploatacyjnych: pędnych, smarnych, konserwacyjno malarskich, środków czystości i ich własności. Budowa, zasady działania, eksploatacja i konserwacja maszyn oraz urządzeń. Komendy manewrowe: cumownicze, kotwiczne, alarmowe i komendy dla sternika, Urządzenia i wyposażenie kotwiczne, cumownicze, pokładowe, ratunkowe, olecenia związane z obsługą oraz bezpieczeństwem załogi i statku. rocedury łączności, urządzenia przeładunkowe, technologia ładunku i rozkłady alarmowe. linii mostek-siłownia, wydawanie komend i poleceń, określanie rodzaju awarii lub uszkodzenia, zamawianie części zapasowych, uzgadnianie zakresu napraw, terminu ich wykonania i dokonania odbioru, prowadzenie rozmów o ochronie środowiska, pracach remontowych, o sprawach zawodowych i sytuacjach z życia codziennego. rowadzenie dokumentacji załogi, ładunku i rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

18 JOZ(2)8. prowadzić negocjacje w języku obcym statku, wypełnianie formularzy zamówień, specyfikacji, arkuszy pomiarowych, JOZ(2)9. opracować w języku obcym porozumienie o współpracy redagowanie raportów, wpisów do dziennika JOZ(3)1. przetłumaczyć na język obcy z zachowaniem podstawowych zasad maszynowego, notatek, redagowanie D gramatyki i ortografii teksty zawodowe korespondencji służbowej. JOZ(3)2. sporządzić notatkę na temat wysłuchanego tekstu zytanie typowych tekstów zawodowych, instrukcji obsługi maszyn i urządzeń, raportów, JOZ(3)3. przeczytać i przetłumaczyć obcojęzyczne instrukcje dotyczące zasad B rozkładów alarmowych, regulaminów z zakresu obsługi maszyn i urządzeń statku bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony JOZ(3)4. zredagować notatkę w języku obcym z tekstu zawodowego słuchanego i przeciwpożarowej. czytanego Doskonalenie umiejętności rozumienia ze JOZ(3)5. konstruować proste instrukcje w języku obcym B słuchu oraz wymowy (ćwiczenia fonetyczne), JOZ(3)6. odczytać i analizować informację żeglugowe w języku obcym stosowanie odpowiednich form gramatycznych, zasad pisowni, zwrotów grzecznościowych i JOZ(3)7. odczytać i analizować informacje umieszczone na opakowaniach części potocznych. maszyn i urządzeń oraz dokumentacje ładunkową JOZ(4)1. formułować krótkie i zrozumiałe wypowiedzi dotyczące wykonywania typowych czynności i poleceń zawodowych związanych z bezpieczeństwem załogi B i statku, JOZ(4)2. prowadzić rozmowy biznesowe D JOZ(4)3. wyrazić i uzasadnić opinie D JOZ(4)4. uzyskać informacje i wskazówki dotyczące spedycji JOZ(4)5. słuchać wypowiedzi w języku obcym współpracowników zgodnie z zasadami aktywnego słuchania JOZ(5)1. skorzystać z obcojęzycznych zasobów Internetu związanych z tematyką zawodową JOZ(5)2. wyszukać w różnych źródłach informacje dotyczące działalności gospodarczej JOZ(5)3. skorzystać z obcojęzycznych portali internetowych przy wyszukiwaniu ofert pracy i specjalistycznych szkoleń JOZ(5)4. zgromadzić i przetłumaczyć oferty szkoleniowe dla marynarzy rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

19 lanowane zadania Otrzymałeś zadanie przygotowania zamówienia materiałów eksploatacyjnych na okresową wymianę oleju, filtra oleju oraz filtra powietrza. rzygotuj pisemnie zapytanie ofertowe na te materiały. Sporządź pozytywną bądź negatywną odpowiedź na złożone zamówienie Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w pracowni języka obcego wyposażonej w niezbędne środki dydaktyczne podane poniżej. Środki dydaktyczne odręczniki zawodowe w języku obcym. Nagrania komend i poleceń oraz tekstów o tematyce zawodowej w wersji oryginalnej. Instrukcje obsługi maszyn i urządzeń sporządzone w języku obcym. Wzory dokumentów, druków, formularzy sporządzonych w języku obcym. rzykładowe raporty, zamówienia, korespondencja w języku obcym. Zestawy plansz ilustrujących urządzenia i wyposażenie kotwiczne, cumownicze, pokładowe, ratunkowe, części maszyn i urządzeń siłowni okrętowej z nazwami w języku obcym. rzepisy i regulaminy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, w języku obcym. Zalecane metody dydaktyczne metody sytuacyjnej, inscenizacji, gier dydaktycznych, dyskusji dydaktycznej oraz ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w grupach 6-9 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Oceny uczniów należy dokonywać na podstawie: ustnych i pisemnych sprawdzianów poziomu wiadomości testów wielokrotnego wyboru, obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

20 2. M2 Użytkowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku M2.J1 Stosowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku M2.J2 Organizowanie transportu wodnego M2.J1 Stosowanie urządzeń i wyposażenia pokładowego statku. Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.r)(2)1 charakteryzuje różne rodzaje statków Typy statków śródlądowych, wymiary główne i podstawowe charakterystyki eksploatacyjne A.37.2.(1)1. scharakteryzować typy statków ze względu na rozplanowanie statku. przestrzenne, odstawowe elementy konstrukcyjne statku A.37.2.(1)2. scharakteryzować konstrukcję kadłuba statku i jego geometrię, śródlądowego i ich nazewnictwo. A.37.2.(1)3. rozróżnić typy wiązań kadłuba i elementy konstrukcji statku, B Materiały do konstrukcji kadłubów okrętowych. A.37.2.(1)4. rozpoznać materiały konstrukcyjne stosowane do budowy statku, odział kadłuba na przedziały wodoszczelne. A Wytrzymałość kadłuba. A.37.2.(1)5.scharakteryzować sposoby łączenia blach poszycia i usztywnień, Analiza planu ogólnego statku śródlądowego. A.37.2.(1)6. scharakteryzować znak wolnej burty oraz linii ładunkowych, Analiza przepisów instytucji klasyfikacyjnych w zakresie wymagań odnośnie wodoszczelności i A.37.2.(1)7. obliczyć wyporność, nośność i pojemność statku, strugoszczelności zamknięć. A.37.2.(1)8. określić objętość ładowni i współczynniki załadowania, Stateczność kursowa. Układy sterowe. ędniki. A.37.2.(1)9. scharakteryzować sterowność, zwrotność i stateczność kursową oraz Ergonomia w biurach projektowych i stoczniach. rozkład sił na sterze, rogramy komputerowe stosowane w A.37.2.(1)10. scharakteryzować elementy i zespoły sterujące statkiem, budownictwie okrętowym. A.37.2.(1)11. sklasyfikować urządzenia sterowe i rodzaje sterów, Rysunek techniczny: rodzaje i zasady wykonywania rysunku. A.37.2.(1)12. scharakteryzować rodzaje pędników zęści maszyn. Schematy instalacji statkowych. A.37.2(2)1.scharakteryzować rodzaje i zasady wykonywania rysunków B Bezpieczeństwo i higiena pracy w stoczniach. technicznych, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 A.37.2(2)2.posłużyć się przyborami kreślarskimi, Ochrona przeciwpożarowa i ochrona środowiska w stoczniach. A.37.2(2)3.odczytać oznaczenia na rysunkach technicznych, A Kadłub statku. A.37.2(2)4.opisać i zwymiarować rysunki techniczne, Współczynnik pełnotliwości kadłuba statku. A.37.2(2)5.wykonać rysunki techniczne części maszyn, Krzywe hydrostatyczne. D Wyposażenie awaryjne. A.37.2(2)6.odczytać schematy instalacji statkowych. B Środki ratunkowe i ratownicze. Stateczność początkowa. A.37.2(2)7 określać płaszczyzny kadłuba statku Stateczność kształtu i ciężaru. A.37.2(2)8 charakteryzować linie linie teoretyczne kadłuba D róba przechyłów. Stateczność przy dużych kątach przechyłu. A.37.2(2)9 określać współczynnik pełnotliwości kadłuba statku D Kryteria stateczności statycznej RS. A.37.2(2)10 posługiwać się arkuszem krzywych hydrostatycznych D Stateczność dynamiczna. Kryterium pogodowe RS. A.37.4.(4)1. scharakteryzować zagrożenia i awarie statkowe, Stateczność wzdłużna. A.37.4.(4)2.opisać procedury postępowania w przypadku przebicia kadłuba Obszary zagrożenia pożarowego. statku, ożar. A.37.4.(4)3. opisać procedury awaryjnego sterowania, Sprzęt przeciwpożarowy. A.37.4.(5)1.rozróżnia indywidualne i zbiorowe środki ratunkowe, Urządzenia i systemy gaśnicze. B Metody gaszenia pożarów. A.37.4.(5)2. opisać wyposażenie zbiorowych środków ratunkowych, rocedury alarmowe. A.37.4.(6)1. scharakteryzować urządzenia do wodowania i podnoszenia łodzi i tratw ratunkowych, A.37.4.(6)2. opisać zasady konserwacji i przeglądów urządzeń do wodowania i podnoszenia łodzi i tratw ratunkowych, A.37.4.(7)1.wymienić obszary zagrożenia pożarowego statku, A A.37.4.(7)2.określić przyczyny powstawania pożarów, A.37.4.(7)3.opisać proces palenia, A.37.4.(7)4.scharakteryzować zabezpieczenie pożarowe statku, A.37.4.(7)5.opisać organizację ochrony przeciwpożarowej na statku, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

22 A.37.4.(7)6. scharakteryzować metody gaszenia pożarów, A.37.4.(8)1. scharakteryzować wyposażenie statku w sprzęt przeciwpożarowy, A.37.4.(8)2. zastosować sprzęt i urządzenia gaśnicze do walki z pożarem, D A.37.4.(8)3. opisać procedury alarmu pożarowego, lanowane zadania Na przykładzie pchacza Bizon dokonaj charakterystyki następujących urządzeń pokładowych statku: kotwicznych, cumowniczych i spinających. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Realizacja materiału kształcenia zawartego w tym dziale powinna odbywać się w pracowni wiedzy okrętowej. Środki dydaktyczne Tablice poglądowe przedstawiające urządzenia pokładowe. Filmy dydaktyczne dotyczące obsługi wyposażenia pokładowego i awaryjnego statku. Liny stosowane na statkach, łańcuchy, klamry, ściągacze, haki, szekle, bloki, talie. Osprzęt stały i ruchomy statku, osprzęt cumowniczy i holowniczy. Kotwice i łańcuchy kotwiczne, urządzenia do łączenia zestawów pchanych, urządzenia do sygnalizacji dźwiękowej statków, różne rodzaje i typy statków śródlądowych modele. Trap. Łódź ratunkowa. Wyposażenie awaryjne i przeciwpożarowe statku, indywidualne środki ratunkowe. Zalecane metody dydaktyczne W procesie nauczania-uczenia się należy stosować następujące metody nauczania: wykład informacyjny, pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem Formy organizacyjne Ćwiczenia należy realizować w grupach 5-6 osobowych na statku szkolnym. Uczniowie powinni mieć możliwość wykonywania czynności związanych z obsługą urządzeń stanowiących wyposażenie statku. Należy również organizować wycieczki dydaktyczne do stoczni i na statki żeglugi śródlądowej oraz zapewnić uczniom dostęp do literatury zawodowej oraz Internetu. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Oceny uczniów należy dokonywać na podstawie: ustnych i pisemnych sprawdzianów poziomu wiadomości oraz umiejętności, testów wielokrotnego wyboru, obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 2.2. M2.J2 Organizowanie transportu wodnego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.r)(2)2 charakteryzuje systemy transportowe dla ładunków jednostkowych i masowych; KZ(A.r)(3)1. określa rodzaje towarów i ładunków; KZ(A.r)(3)2. określa właściwości towarów i ładunków; KZ(A.r)(5)1. posługiwać się terminologią z zakresu eksploatacji portów i terminali; B KZ(A.r)(5)2. charakteryzować rodzaje portów i terminali; KZ(A.r)(6)1. posługiwać się terminologią z zakresu usług wykonywanych w portach morskich B KZ(A.r)(6)2. charakteryzuje rodzaje usług wykonywanych w portach morskich BH(1)1. wyjaśnić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy BH(1)2. wyjaśnić pojęcia związane z ochroną przeciwpożarową oraz ochroną środowiska BH(1)3. wyjaśnić pojęcia związane z ergonomią A.37.2.(7)1. scharakteryzować pływalność, niezatapialność i stateczność początkową, A.37.2.(7)2. określić moment wychylający, A.37.2.(7)3. określić moment prostujący, A.37.2.(7)4. scharakteryzować stateczność dynamiczną, A.37.2 (8)1. określić zagrożenia wynikające z przewozów ładunków niebezpiecznych, A.37.2 (8)2. zorganizować przewóz materiałów niebezpiecznych, D ojęcie i zakres ładunkoznawstwa. Klasyfikacja ładunków. odział statków towarowych. odstawowe parametry technicznoeksploatacyjne statku. rzepisy przewozowe. Obowiązki przewoźnika. Rodzaje przewozów towarowych. Organizacja przewozów. rzewóz ładunków niebezpiecznych i ponadgabarytowych. rzepisy ADN - europejskiej umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu ładunków niebezpiecznych w transporcie wodnym. Organizacja i dokumentacja przewozów. Armator i kapitan statku śródlądowego jako jednoosobowa instytucja prowadząca działalność związaną z transportem wodnym. Dokumentacja niezbędna do uruchomienia działalności gospodarczej w branży żeglugi śródlądowej. Wybrane przepisy prawa pracy. Stateczność statku. lan załadunku, rozmieszczenia towarów i wyładunku statku. Technologia przewozów ładunków. Rozliczanie ilości ładunku na podstawie rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 A.37.2 (8)3. stosować przepisy ADN, D zanurzenia statku. rzeładunek oraz zabezpieczanie ładunku przed A.37.2 (14)1. określić rodzaje międzynarodowych i krajowych dokumentów uszkodzeniem. rzewóz ładunków transportowych, niebezpiecznych i ponadgabarytowych. rzepisy A.37.2 (14)2. określić szkody i straty ładunkowe, ADN - europejskiej umowy dotyczącej A.37.2 (14)3. zastosować przewozowe taryfy towarowe, międzynarodowego przewozu ładunków niebezpiecznych w transporcie wodnym. A.37.2 (14)4. określić rodzaje usług portowych, Organizacja i dokumentacja przewozów. A.37.2 (14)5. wykorzystać urządzenia załadunkowe i wyładunkowe pracujące w Międzynarodowe i krajowe dokumenty A portach, transportowe. A.37.2 (14)6. zastosować przepisy portowe oraz przepisy dotyczące przystani Ubezpieczenie ładunku statku. pasażerskich, Szkody ładunkowe. A.37.2 (14)7. sporządzić rozkłady jazdy statków pasażerskich, Urządzenia portowe. A.37.2 (14)8. zastosować zasady obsługi pasażerów, Usługi portowe. rzepisy portowe. A.37.2 (14)9. określić koszty eksploatacji statku, rzepisy celne dotyczące odpraw towarów i A.37.2 (14)10. zaprezentować ofertę usług przewozowych, D osób. Rodzaje przewozów osobowych. Statki pasażerskie ogólna charakterystyka. rzystanie pasażerskie. Dokumenty przejazdowe bilety, sposoby rozliczania. Koszty eksploatacji statku. Rozkłady jazdy statków pasażerskich. Regulaminy, przepisy i instrukcje porządkowe związane z bezpieczeństwem pasażerów. Obsługa pasażerów. rocedury udzielania pomocy pasażerom w przypadku zagrożenia. romocja żeglugi. lanowane zadania Opracuj plan załadunku kontenerów. Opracuj plan załadunku ładunków sypkich na statku posiadającym 5 przedziałów ładowni. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w pracowni wiedzy okrętowej. Środki dydaktyczne Należy zastosować pedagogiczne środki pracy takie jak tablica, rzutnik, komputer i projektor multimedialny ekran, prezentacje multimedialne. Dokumentacja statku, dokumentacja ładunkowa. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą będzie wykład informacyjny, pokaz z użyciem komputera Formy organizacyjne Zajęcia prowadzone w formie wykładów powinny odbywać się w pracowni z całością klasy. Dominująca forma organizacyjna pracy uczniów na tych zajęciach: zbiorowa jednolita. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25

26 3. M3 Konstruowanie statków rzecznych M3.J1 Określanie właściwości materiałów stosowanych przy budowie i eksploatacji statku M3.J2 osługiwanie się dokumentacją techniczną i konstrukcyjną M3.J1 Określanie właściwości materiałów stosowanych przy budowie i eksploatacji statku. Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania BH(1)3. wyjaśnić pojęcia związane z ergonomią B Bezpieczeństwo i higiena pracy w stoczniach. A.38.2(3)1 organizować konserwację i remont pompy okrętowej zynności obsługowo naprawcze tłokowych silników spalinowych. A.38.2(3)2 organizować konserwację i remont sprężarki okrętowej Okrętowe wymienniki ciepła. A.38.2(3)3 organizować konserwację i remont urządzenia hydraulicznego Układy napędowe statku. Urządzenia sterowe statku. A.38.2(3)4 wykonywać obsługi remontowe pomp D Urządzenia hydrauliczne. A.38.2(3)5 wykonywać obsługi remontowe sprężarek ompy okrętowe. D Sprężarki okrętowe. A.38.2(3)6 wykonywać obsługi remontowe urządzeń hydraulicznych D Urządzenia chłodnicze i klimatyzacyjne. A.38.2(3)7 organizować konserwację urządzeń kotwicznych; Urządzenia dźwigowe. Kodeks ISM. A.38.2(3)8 organizować konserwację urządzeń cumowniczych; Weryfikacja części. A.38.2(3)9 organizować konserwację urządzeń sczepiających; A.38.2(3)10 wykonywać powłoki ochronne korpusów maszyn i urządzeń; A.38.2(4)1 scharakteryzować proces zużycia części B A.38.2(4)2 wyszczególniać typowe niedomagania urządzeń pomocniczych D A.38.2(4)3 weryfikować stopień zużycia elementów maszyn i urządzeń D A.38.2(4)4 wykrywać niedomagania urządzeń pomocniczych D rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 26

27 lanowane zadania Otrzymałeś zadanie przygotowania i uruchomienia systemu sprężonego powietrza na statku żeglugi śródlądowej. owietrze służy do obsługi sygnalizacji dźwiękowej statku oraz do celów technicznych. Należy wykonać obsługę dzienną instalacji, uruchomić instalację i nadzorować jej pracę. Zadane ciśnienie robocze powietrza wynosi 0,65 Ma. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w maszynowni statku śródlądowego lub pracowni urządzeń pomocniczych wyposażonej w zamodelowaną instalację sprężonego powietrza. racownia powinna posiadać narzędzia do obsługi instalacji sprężonego powietrza, materiały eksploatacyjne oraz literaturę techniczną. Środki dydaktyczne Statek żeglugi śródlądowej wyposażony w instalację pomocnicze, narzędzia i przyrządy. Zalecane metody dydaktyczne W dziale tym powinny być kształtowane umiejętności praktyczne obsługi urządzeń i instalacji pomocniczych. Dominującymi metodami powinny być metody praktyczne pokaz i ćwiczenia. Formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w grupach 6-9 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzenie efektów kształcenia odbędzie się na podstawie oceny ćwiczeń i zadań wykonywanych przez ucznia. W ocenianiu należy uwzględnić: stosowanie przepisów bezpieczeństwa pracy, kolejność i poprawność wykonywanych obsług i remontów, prawidłowy dobór narzędzi i przyrządów, aktywność ucznia podczas prac. Na podsumowanie każdego efektu można przeprowadzić testu wielokrotnego wyboru. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. M3.J2 osługiwanie się dokumentacją techniczną i konstrukcyjną Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania BH(1)1. wyjaśnić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy rogramy komputerowe stosowane w budownictwie okrętowym. BH(1)2. wyjaśnić pojęcia związane z ochroną przeciwpożarową oraz ochroną Rysunek techniczny: rodzaje i zasady środowiska wykonywania rysunku. KZ(A.r.)(8)1.wskazać programy komputerowe wspomagające wykonywanie A zęści maszyn. zadań rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 27

28 KZ(A.r.)(8)2.korzystać z programów komputerowych wspomagających wykonywanie zadań KZ(A.r.)(8)3. skorzystać z komputerowych baz danych podczas nadzoru oraz dokumentowania prac prowadzonych na statku, BH(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce BH(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce BH(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce BH(3)1. wskazać prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy BH(3)2. wskazać prawa i obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy BH(3)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania praw i obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy BH(4)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem zadań zawodowych BH(4)2. określić zagrożenia dla mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych BH(4)3. zapobiegać zagrożeniom dla zdrowia i życia człowieka związanym z wykonywaniem zadań zawodowych BH(4)4. zapobiegać zagrożeniom dla mienia i środowiska związanym z wykonywaniem zadań zawodowych BH(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy A BH(5)2. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy BH(5)3. zapobiegać zagrożeniom wynikającym z wykonywania zadań zawodowych BH(6)1. wskazać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka BH(6)2. scharakteryzować skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka D A Schematy instalacji statkowych. rzepisy przewozowe. Obowiązki przewoźnika. rzewóz ładunków niebezpiecznych i ponadgabarytowych. rzepisy ADN - europejskiej umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu ładunków niebezpiecznych w transporcie wodnym. Organizacja i dokumentacja przewozów. Armator i kapitan statku śródlądowego jako jednoosobowa instytucja prowadząca działalność związaną z transportem wodnym. Dokumentacja niezbędna do uruchomienia działalności gospodarczej w branży żeglugi śródlądowej. Obsługa urządzeń biurowych i sprzętu komputerowego wraz z odpowiednim oprogramowaniem jako materiały wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej Kodeks ISM. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 28