Systemy kształcenia i wynagradzania bibliotekarzy w Niemczech

Transkrypt

1 Bernhard Kwoka Herne Systemy kształcenia i wynagradzania bibliotekarzy w Niemczech Zawód bibliotekarza w Niemczech w XIX w. przybliżył polskiemu czytelnikowi Zdzisław Gębołyś w swojej pracy Zawód bibliotekarski na ziemiach niemieckich w latach [1]. Wiek XX wraz z rewolucją naukowo-techniczną i informacyjną wpłynął w zasadniczy sposób na pracę bibliotek oraz zawód bibliotekarza i przyniósł co oczywiste poważne zmiany[2]. W Niemczech rozwinęła się struktura zawodu bibliotekarskiego, która w zdecydowany sposób różni się od systemu polskiego. Cechą charakterystyczną jest tutaj dzisiaj powoli zanikający wyraźny podział na bibliotekarzy bibliotek publicznych i bibliotekarzy bibliotek naukowych. Inną dla bibliotekarstwa niemieckiego specyficzną cechą jest czterostopniowa hierarchia służby bibliotecznej. Są to: podstawowy / pierwszy stopień służby bibliotecznej (einfacher Dienst), średni / drugi stopień służby bibliotecznej (mittlerer Dienst), wyższy / trzeci stopień służby bibliotecznej (gehobener Dienst), najwyższy / czwarty stopień służby bibliotecznej (höherer Dienst). Już sama niemiecka terminologia służb bibliotecznych jest dosyć powikłana, dlatego nie obeszło się tutaj bez pomocy odpowiedniego słownika[3]. Republika Federalna Niemiec jak sama nazwa wskazuje jest federacją, dobrowolnym związkiem krajów (landów), mających w wielu dziedzinach własne ustawodawstwo. Fakt ten rzutuje na sprawy finansowania bibliotek oraz formy kształcenia bibliotekarzy. Sprawy kultury, kształcenia i szkolnictwa wyższego leżą w gestii krajów związkowych, które koordynuje Konferencja Krajowych Ministrów Kultury (Konferenz der Kultusminister der Länder). Mimo to ale też dlatego istnieje w Niemczech ogromna różnorodność w zakresie kształcenia, z czym z kolei związana jest różnorodność tytułów naukowych i zawodowych, 1

2 które można uzyskać. W ostatnim czasie obserwuje się tutaj jednak tendencje do pewnego ujednolicenia także ze względu na Unię Europejską. Chodzi o uzyskanie przejrzystości i porównywalności wykształcenia oraz tytułów zawodowych i naukowych. Kształcenie bibliotekarzy Generalnie można powiedzieć, że najniższe stanowiska podstawowej służby bibliotecznej zanikają, co związane jest z wyższym poziomem wykształcenia. W zakresie średniej służby bibliotecznej kształcono do roku 1998 w Republice Federalnej Niemiec asystentów bibliotecznych. Obecnie oficjalna nazwa zawodu brzmi Fachowiec d/s mediów i służb informacyjnych (Fachangestellte/r für Medien und Informationsdienste = FAMI). Pracownicy wyższej służby bibliotecznej legitymują się dyplomem (bibliotekarz dyplomowany) lub tytułem Bachelor (licencjat), które uzyskuje się po 6 semestrach studiów. Aby móc zostać pracownikiem najwyższej służby bibliotecznej, należy wykazać się co najmniej ukończonymi studiami magisterskimi (obecnie Master ) lub też ukończyć studia podyplomowe (po studiach magisterskich lub doktoranckich). Absolwenci wszystkich rodzajów szkół mają możliwość uzyskania statusu urzędnika państwowego, jednak w ostatnim czasie obserwuje się tutaj tendencje do redukcji ilości urzędników państwowych nie tylko w bibliotekach. Głośno stawia się nawet pytanie, czy wszyscy nauczyciele muszą być urzędnikami państwowymi. System kształcenia bibliotekarzy w Niemczech obrazuje poniższy diagram[4]: 2

3 Komentarz: Po ukończeniu szkoły podstawowej/średniej następuje nauka zawodu Fachowiec d/s mediów i służb informacyjnych (FAMI), która kończy się na trzynastej klasie. Absolwenci mają możliwość uzupełnienia wykształcenia i złożenia dodatkowego egzaminu w Izbie Przemysłowo-Handlowej i uzyskania tytułu Specjalista d/s mediów i służb informacyjnych (IHK Fachwirt Medien und Informationsdienste). Otwarta jest także droga do podjęcia studiów bibliotekarskich lub innych (tytuł: Bachelor (LIS) lub odpowiednio innej dziedziny). Studia trwają 6 semestrów. Po trzecim roku studiów możliwa jest kontynuacja studiów i uzyskanie tytułu Master, MLIS. Tytuł ten zdobyć można także poprzez dokształcanie w odpowiedniej szkole. 1. Służba biblioteczna pierwszego i drugiego stopnia (podstawowa i średnia) Kandydaci na pracowników średniej służby bibliotecznej kształcą się w szkołach zawodowych i jednocześnie zdobywają praktyczne doświadczenie w bibliotekach (przeważnie miejskich). Uczniowie pochodzący z krajów związkowych Badenia- Wirtembergia, Bawaria, Nadrenia-Palatynat i Kraj Saary zdobywają wiedzę teoretyczną w szkole zawodowej w Calw (Badenia-Wirtembergia) a uczniowie z krajów związkowych Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze, Saksonia, Saksonia-Anhalt i Turyngia uczęszczają do szkoły w Sonderhausen (Turyngia). Są to szkoły zawodowe z internatem. Własne szkoły zawodowe, leżące w pobliżu miejsca zamieszkania ich uczniów, posiadają kraje związkowe Berlin, Hamburg, Hesja oraz Nadrenia Północna-Westfalia. Uczniowie szkół zawodowych mogą wybierać różne specjalizacje, jak np. archiwum, biblioteka, informacja i dokumentacja, dokumentacja medyczna[5]. 2. Służba biblioteczna trzeciego i czwartego stopnia (wyższa i najwyższa) Kształcenie bibliotekarzy służby stopni wyższego i najwyższego jest w zależności od kraju związkowego mocniej zróżnicowane: 3

4 Badenia-Wirtembergia Wyższa Szkoła Mediów w Stuttgarcie (Hochschule der Medien, Stuttgart) na Wydziale Informacji i Komunikacji[6] oferuje studia m.in. na kierunkach Zarządzanie w bibliotekarstwie i informacji, Serwisy elektroniczne oraz Informatyka gospodarcza (studia kończą się egzaminem na stopień Bachelor = licencjat) a także studia podyplomowe od semestru letniego 2007/2008 na kierunku Zarządzanie biblioteką i informacją (Tytuł: Master = Magister z uprawnieniami do najwyższej służby bibliotecznej) oraz Systemy i serwisy informacyjne (Tytuł: Master = magister). Bawaria W Bawarii istnieje ciągle jeszcze podział na kierunki studiów dla bibliotekarzy bibliotek publicznych i bibliotekarzy bibliotek naukowych. I tak Wyższa Szkoła Administracji Publicznej i Prawa w Monachium (Fachhochschule für Öffentliche Verwaltung und Rechtspflege, München)[7] kształci bibliotekarzy dyplomowanych dla bibliothek naukowych na kierunku Archiwistyka i bibliotekarstwo. Instytucją kształcącą bibliotekarzy jest także Bawarska Biblioteka Państwowa w Monachium (Bayerische Staatsbibliothek, München)[8], która kształci bibliotekarzy najwyższej służby bibliotecznej dla bibliotek naukowych oraz bibliotekarzy służb średnich dla bibliotek naukowych i publicznych. Jej zadaniem jest przeprowadzenie egzaminu wstępnego, egzaminów w czasie studiów oraz umożliwienie odbycia praktyk zawodowych. Wykształcenie teoretyczne zdobywają studenci we wspomnianej już wyżej Wyższej Szkole Administracji Publicznej i Prawa w Monachium. Berlin Na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie istnieje Centrum Dokształcające (Freie Universität Berlin, Weiterbildungszentrum)[9], w którym można na różnych stopniach zaawansowania zdobywać i poszerzać wiedzę bibliotekarską. W Instytucie Nauki o Bibliotece i Informacji na Uniwersytecie im. Humboldta (Humboldt- Universität zu Berlin, Institut für Bibliotheks- und Informationswissenschaft)[10] można zdobyć tytuł naukowy Bachelor (w ramach trwających 6 semestrów studiów podstawowych 4

5 lub też podyplomowych) a także tytuły Master of Arts (Library and Information Science) [M.A. (LIS)] w ramach studiów podyplomowych trwających 4 semestry oraz tytuły doktora i doktora habilitowanego. Instytut ten prowadzi teoretyczne kształcenie referendarzy bibliotecznych (jeden z możliwych tytułów przyszłych urzędników państwowych). Brandenburgia Na Wydziale Nauki o Informacji Wyższej Szkoły Fachowej w Poczdamie (Fachhochschule Potsdam, FB Informationswissenschaften)[11] można zdobyć tytuł dyplomowanego archiwisty, bibliotekarza lub dokumentalisty. Instytut Informacji i Dokumentacji tejże szkoły (Institut für Information und Dokumentation (IID) der FH Potsdam)[12] prowadzi dokształcanie do zawodu Dokumentalista naukowy. Hamburg Na wydziale Biblioteka i Informacja Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Hamburgu (Hochschule für angewandte Wissenschaften, FB Bibliothek und Information)[13] można uzyskać tytuł bibliotekarza dyplomowanego na kierunku Zarządzanie biblioteką i informacją oraz dokumentalisty dyplomowanego na kierunku Media i informacja. Hesja Wydział Zarządzania Informacją i Zasobami Wiedzy na Wyższej Szkole Fachowej w Darmstadt (Fachhochschule Darmstadt, FB Informations- und Wissensmanagement)[14] kształci menedżerów informacji. Punktami ciężkości studiów są: informacja ekonomiczna, medialna, chemiczna oraz bibliotekarstwo. Po 2 semestrach studiów podstawowych studenci mogą wybrać odpowiedni kierunek. Absolwenci bibliotekarstwa otrzymują tytuł bibliotekarza dyplomowanego. Planuje się wprowadzenie studiów kończących się uzyskaniem stopni naukowych Bachelor lub Master (licencjat, magister). Dolna Saksonia Na Wyższej Szkole Fachowej w Hanowerze istnieje wydział o nazwie Informacja i Komunikacja (Fachhochschule Hannover, FB Informations- und Kommunikations- 5

6 wesen)[15], który oferuje studia Zarządzanie informacją m.in. także w bibliotekach naukowych i umożliwia uzyskanie tytułu Bachelor, który jednocześnie uprawnia do pracy w średniej służbie bibliotecznej w bibliotekach naukowych. Możliwe jest także podjęcie studiów magisterskich (tytuł: Master ) w zakresie Zarządzania informacją i zasobami wiedzy. Kształceniem bibliotekarzy dla najwyższej służby bibliotecznej w bibliotekach naukowych Dolnej Saksonii zajmuje się Biblioteka im. Wilhelma Gottfrieda Leibnitza, Dolnosaska Biblioteka Krajowa w Hanowerze (Gottfried-Wilhelm-Leibnitz-Bibliothek, Niedersächsische Landesbibliothek, Hannover)[16]. Biblioteka ta kształci także fachowców średniej służby bibliotecznej w zakresie służby medialnej i informacyjnej. Nadrenia Północna-Westfalia W Nadrenii Północnej-Westfalii zniesiono podział na studia dla bibliotekarzy bibliotek naukowych i bibliotekarzy bibliotek publicznych. Na Wydziale Nauk o Informacji i Komunikacji Wyższej Szkoły Fachowej w Kolonii (Fachhochschule Köln, Fakultät für Informations- und Kommunikationswisseschaft)[17] można uzyskać tytuł bibliotekarza dyplomowanego oraz po dodatkowych studiach tytuł Master of Information Science. Od r szkoła ta prowadzić będzie także dokształcanie bibliotekarzy, które dotychczas było w gestii Centrum Bibliotek Szkół Wyższych Nadrenii Północnej-Westfalii (Hochschulbibliothekszentrum). Nadrenia-Palatynat Kształcenie bibliotekarzy najwyższej służby bibliotecznej koordynuje tutaj Krajowe Centrum Biblioteczne w Koblencji (Landesbibliothekszentrum Rheinland-Pfalz, Koblenz)[18], które w tym zakresie współpracuje z Bawarską Szkołą Bibliotekarską w Monachium (teoria) i bibliotekami naukowymi w Nadrenii-Palatynacie (praktyka). Saksonia W Wyższej Szkole Techniki, Ekonomii i Kultury w Lipsku istnieje Wydział Media (Hochschule für Technik, Wirtschaft und Kultur Leipzig, FB Medien)[19], który oferuje studia w zakresie nauki o bibliotece i informacji, księgarstwa/ekonomiki wydawnictw, 6

7 techniki medialnej, muzeologii i in. W zakresie bibliotekarstwa można uzyskać tytuł bibliotekarza dyplomowanego. Finansowanie bibliotek Jak już wspomniano, biblioteki w Niemczech finansowane są przez różne jednostki administracyjne[20]. Z budżetu Republiki Federalnej Niemiec finansowana jest przede wszystkim Niemiecka Biblioteka Narodowa (Biblioteki w Lipsku i Frankfurcie nad Menem oraz Niemieckie Archiwum Muzyczne w Berlinie), centralne biblioteki fachowe oraz wspólnie z krajami związkowymi Biblioteka Państwowa w Berlinie. Biblioteki publiczne dotowane są przez odpowiednie samorządy terytorialne (miasto, gmina). Dodać trzeba, że utrzymywanie biblioteki publicznej jest dobrowolym świadczeniem danej jednostki samorządowej. Biblioteki szkół wyższych oraz biblioteki krajowe finansowane są z budżetu krajów związkowych, ponieważ jak już wspomniano sprawy kultury i kształcenia leżą w ich gestii. Kwestia finansowania jest o tyle ważna, że ma ona decydujący wpływ na sprawę wynagrodzenia pracowników bibliotek. Wynagrodzenie bibliotekarzy Do 30 września 2005 r. obowiązywała w Niemczech umowa płacowa dla pracowników służb publicznych (Bundesangestelltentarifvertrag BAT). Oczywiście ze względu na federalny charakter Republiki Federalnej zróżnicowany. Różne chociaż w końcowym efekcie porównywalne tabele istniały dla pracowników samorządów terytorialnych (miasta, gminy) oraz dla pracowników instytucji finansowanych z budżetu Republiki Federalnej i krajów związkowych. Istniały także różne tabele dla pracowników zachodniej części Republiki i dla pracowników jej wschodniej części (była NRD). Wynagrodzenie pracowników w nowych krajach związkowych wynosi do dzisiaj 94% wynagrodzenia ich kolegów w krajach zachodnich Republiki Federalnej Niemiec. Od 1 października 2005 r. obowiązuje nowa umowa płacowa dla służb publicznych (Tarifvertrag für den öffentlichen Dienst TVöD), którą jak i dotychczasowe wynegocjowały związki zawodowe w rozmowach z pracodawcami, których reprezentuje 7

8 federalny minister spraw wewnętrznych. Celem nowego systemu jest zastąpienie sztywnego systemu BAT systemem, który umożliwia honorowanie indywidualnego wysiłku pracownika. Bez federalnej struktury życie w Republice Federalnej byłoby monotonne. Nowy system płacowy przejęły początkowo jedynie instytucje finansowane z budżetu federalnego oraz jednostki finansowane przez samorządy terytorialne. Instytucje finansowane przez kraje związkowe przejęły nowy system dopiero 1 listopada 2006 r. W ramach tej umowy płacowej istnieją różne tabele wynagrodzeń dla pracowników jednostek samorządowych, krajów związkowych oraz jednostek finansowanych z budżetu federalnego. Oddzielne tabele istnieją dla pracowników mających status urzędnika państwowego oraz dla pracowników bez takiego statusu. W dalszym ciągu różne tabele stosowane są w zachodnich i wschodnich krajach związkowych (wspomniane już 94 % dochodu). Podając przykłady, ograniczymy się do zachodnich krajów związkowych, prezentując tabelę wynagrodzeń pracowników jednostek finansowanych z budżetu federalnego. Płace na podobnych stanowiskach w różnych jednostkach (kraje związkowe, samorządy) są zbliżone. 1. Tabela wynagrodzeń pracowników jednostek finansowanych z budżetu federalnego[21] 8

9 2. Tabela stopni rozwoju wynagrodzeń Grupa 2 do 15 Stopień 1 przydzielany jest w momencie przyjęcia do pracy Stopień 2 po roku pracy Stopień 3 po 3 latach pracy Stopień 4 po 6 latach pracy Stopień 5 po 10 latach pracy Stopień 6 po 15 latach pracy Grupa 1 Stopień 1 pomija się Stopień 2 przydzielany jest w momencie przyjęcia do pracy Stopień 3 po 4 latach pracy Stopień 4 po 8 latach pracy Stopień 5 po 12 latach pracy Stopień 6 po 16 latach pracy 9

10 Grupa 1 (najniższy / pierwszy stopień służby bibliotecznej) Monatliches Gehalt = płaca miesięczna Jahressumme = suma roczna Jahressonderzahlung = gratyfikacja roczna (90% płacy miesięcznej) Grupa 6 (Fachowy pracownik średniej służby bibliotecznej drugi stopień) Monatliches Gehalt = płaca miesięczna Jahressumme = suma roczna Jahressonderzahlung = gratyfikacja roczna (90% płacy miesięcznej) 10

11 Grupa 9 (Pracownik wyższej służby bibliotecznej [trzeci stopień] bibliotekarz dyplomowany, Bachelor) Monatliches Gehalt = płaca miesięczna Jahressumme = suma roczna Jahressonderzahlung = gratyfikacja roczna (80% płacy miesięcznej) Grupa 13 (Pracownik najwyższej służby bibliotecznej [czwarty stopień] bibliotekarz naukowy, bibliotekarz dziedzinowy, Master ) Monatliches Gehalt = płaca miesięczna Jahressumme = suma roczna Jahressonderzahlung = gratyfikacja roczna (60% płacy miesięcznej) 11

12 Grupa 15 (Pracownik najwyższej służby bibliotecznej [czwarty stopień] dyrektor) Monatliches Gehalt = płaca miesięczna Jahressumme = suma roczna Jahressonderzahlung = gratyfikacja roczna (60% płacy miesięcznej) Analiza proponowanych w latach 2006 i 2007 w fachowym piśmie Der Bibliotheksdienst [22] ( Służba Biblioteczna ) miejsc pracy dla bibliotekarzy różnych grup zawodowych wykazała co następuje: Proponowana pozycja Wynagrodzenie (grupa wg TVÖD) Pracownik biblioteki (najniższego stopnia) T 3 Fachowiec służby średniej / Asystent T 8 biblioteczny / Fachowiec d/s mediów i służb informacyjnych Bibliotekarz dyplomowany / Urzędnik T 9 biblioteczny / Inspektor biblioteczny Bibliotekarz dyplomowany / Urzędnik T 11 biblioteczny / Inspektor biblioteczny na stanowisku kierowniczym 12

13 Bibliotekarz naukowy / Referent naukowy / T 13 Referendarz biblioteczny / Radca biblioteczny / Pracownik naukowy Kierownik biblioteki instytutowej T 15 (uniwersytet) Zastępca dyrektora biblioteki uniwersyteckiej T 15 Dyrektor biblioteki uniwersyteckiej T 15 / T 15Ü W przypadku urzędników państwowych stosuje się odpowiednie zaszeregowanie przewidziane dla tej grupy pracowników (np. T 9 odpowiednio A 9). To samo dotyczy pracowników samorządów terytorialnych. Wysokość wynagrodzenia netto zależna jest od osobistej sytuacji danego pracownika (stan cywilny, ilość dzieci, klasa podatkowa itp.). Na koniec jeszcze jako dodatek na następnej stronie tabela średnich wynagrodzeń brutto w Republice Federalnej Niemiec[23]. Komentarz: Wyliczona średnia płaca brutto wynosi: 2792,00 Euro. Bibliotekarz służby średniej (Bibliotekarz dyplomowany / Bachelor = grupa T 9) po trzech latach pracy otrzymuje średnie miesięczne wynagrodzenie brutto w wysokości 2570,00 Euro (3 stopień tabeli wynagrodzeń) a po sześciu latach pracy 2912,00 Euro (4 stopień w tabeli wynagrodzeń). Maksymalnie po 15 latach pracy wynagrodzenie w grupie T 9 wynosi obecnie 3392,00 Euro. Na dalszym etapie planowane jest wprowadzenie premii motywacyjnych. Podsumowując, należy stwierdzić, że od wielu już lat a szczególnie w okresie słabej koniunktury gospodarczej ostatnich lat, jednostki finansujące biblioteki w Niemczech jak chyba niestety wszędzie skłaniały się wyraźnie do oszczędzania ograniczając wydatki na potrzeby kultury i edukacji z fatalnymi zresztą skutkami[24]. W najlepszym wypadku wydatki te pozostawały przez wiele lat na tym samym poziomie przy jednoczesnym wzroście cen, w tym także cen książek. Czy odczuwalna ostatnio poprawa sytuacji gospodarczej pozytywnie wpłynie na sytuację bibliotek i bibliotekarzy, pokaże przyszłość. 13

14 3. Tabela średnich wynagrodzeń brutto w Republice Federalnej Niemiec 14

15 1. GĘBOŁYŚ, Z. Zawód bibliotekarski na ziemach niemieckich w latach , Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, ISBN Literatura na temat zawodu i kształcenia bibliotekarzy w Niemczech: Studium, Aus- und Fortbildung. Bibliothek Compact Bad Honnef: Bock + Herchen, 2007, s BAGŁAJEWSKA-MIGLUS, E., BERG, R. Polnisch. Wörterbuch für Bibliotheken. Deutsch- Polnisch, Polnisch-Deutsch, Wiesbaden: Harrassowitz ISBN ISBN HOBOHM, H.-Ch. Der Bibliotheks-Bachelor. Oder was ist wirklich neu am neuen Berufsbild des Bibliothekars. Dostępny w World Wide Web: Der-Bibliotheks-Bachelor.pdf infobub.arbeitsagentur.de/berufe Por. KESSLER, W. Biblioteki publiczne w Niemczech. Bibliotekarz Warmińsko-Mazurski 2000, nr 1-2, s , tutaj s Tabele i przykłady wg: Was Deutsche wirklich verdienen? Dostępny w World Wide Web: Wyniki programu PISA (Program Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów) zob.: oraz 15