Niektórym z nas konieczna okazała się pomoc. Dzieci z naszej grupy dorównują sprawnością starszakom. Brawo!

Transkrypt

1 Pan Krzysztof Pardo, nasz instruktor wyjaśniał nam zasady postępowania w kolejnych konkurencjach. Konkurencje przygotowała nasza pani Ewa. Julka świetnie radzi sobie w biegu z piłeczką. Niektórym z nas konieczna okazała się pomoc. Dzieci z naszej grupy dorównują sprawnością starszakom. Brawo! 222

2 Takie zabawy bardzo nam się podobają. Rzucić piłką do celu nie zawsze jest łatwe. Julka jest już w pełni sił. Węże muszą dobrze się trzymać. 223

3 Maja zwijała sznurek bardzo szybko. Na końcu sznurka znajdowało się serce, trzeba było jak najszybciej nawinąć sznurek na szpulę. Gdzie jest moje serduszko? Nawijanie sznurka nie sprawiało nikomu kłopotów. 224

4 Małe rączki Julki poradziły sobie tak. Jeśli ładnie zjemy obiad, dostaniemy coś pysznego. Ciekawe co to może być? Ogłoszenie wyników: wszystkie zespoły zajęły I miejsce. Po zawodach obiad smakował wybornie. 225

5 Lody są naszym przysmakiem. Popatrzcie sami jak szybko zjadamy zupkę? POZNAJEMY ROZTOCZAŃSKI PARK NARODOWY R. A teraz główna nagroda: owocowe lody. Pycha!!! Kolejny raz miałyśmy okazję podróżować autokarem. Tym razem wybrałyśmy się w podróż do Zwierzyńca, do ośrodka edukacyjnego w Roztoczańskim Parku Narodowym. Wielkim zaskoczeniem dla nas było oglądanie z bliska 226

6 zwierząt zamieszkujących nasz region. Słuchałyśmy też dźwięków wydawanych przez te zwierzęta. W czasie wycieczki nie zabrakło czasu na spacer alejkami parku i na zabawę w bezpiecznym miejscu. Taniec przed podróżą jest wskazany. Wielka radość nas rozpiera, jedziemy na wycieczkę do Zwierzyńca. Popatrzcie, jak się cieszymy. 227

7 Aby podróż była bezpieczna, pan policjant sprawdził czy autokar jest sprawny. Na wycieczkę "zabieramy" ze sobą panią Zosię Nowińską. Autokar został sprawdzony, jest sprawny, więc możemy wychodzić z przedszkola. Pan Krzysio, którego również "zabrałyśmy" na wycieczkę pomaga nam zajmować miejsca w autokarze. 228

8 W wycieczce towarzyszyła nam mama Amelki Palecznej. Siedzimy wygodnie możemy jechać! Jesteśmy ciekawi co zobaczymy w miejscu do którego podążamy. Chłopcom dopisuje humor. Tak trzymać! 229

9 Jesteśmy na miejscu. Na początek musimy ugasić pragnienie. Pragnienie ugaszone, możemy iść na spacer alejkami parku. Och, jak dobrze napić się chłodnego soku. Oglądałyśmy przyrodę w którą żaden człowiek nie ingeruje. Tutaj ptaki śpiewają o wiele głośniej niż w lesie hedwiżyńskim. 230

10 Na wycieczkę "zabrałyśmy " jeszcze panią Dorotę Kapuśniak oraz mamę Damiana Grygiela, której dużo zawdzięczamy. Takie olbrzymy zamieszkiwały kiedyś Ziemię. Zaczynamy zwiedzanie! Takiego niedźwiedzia można spotkać w gęstym lesie, ale my wolimy oglądać go w ośrodku edukacyjnym. 231

11 To są wilki, one czasami podchodzą blisko domów ludzi. Tak wygląda wnętrze mrowiska. Te ptaki są pod ochroną, to głuszce. Pani przewodniczka odpowiadała na wszystkie nasze pytania. 232

12 Zainteresowało nas bardzo życie zwierząt w stawie. Jakie wielkie te koniki. Pani opowiadała bardzo interesująco. Panie z ośrodka pozwoliły nam na zabawę na trawniku, dziękujemy. 233

13 ŻEGNAJ SZKOŁO WITAJCIE WAKACJE! r r r. Zwiedzanie wystawy zakończone, zabawa zakończona wracamy do Hedwiżyna. Uczniowie VI klasy Szkoły Podstawowej i III klasy Gimnazjum w Hedwiżynie, jak zwykle przed zakończeniem roku szkolnego zaprosili nas do oglądnięcia występów, które przygotowali dla całej społeczności szkolnej i oczywiście przedszkolnej. Wiele radości sprawiło wszystkim słuchanie recytowanych tekstów, a przede wszystkim oglądanie bajki pt: Kopciuszek inaczej. Oklaskami na stojąco nagradzałyśmy każdy występ. Byłyśmy strasznie zmęczone, ale i zadowolone. Wycieczka się udała! Następnego dnia to my żegnałyśmy starszych przedszkolaków, które po wakacjach rozpoczną naukę w I klasie szkoły podstawowej oraz tych, które odejdą od nas do grupy starszej, do 6-latków. Starsze przedszkolaki z grupy sześciolatków pożegnały się z nami, maluszkami. 234