Rozporządzenie. Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej 1) z dnia 2013 r.

Transkrypt

1 Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej 1) z dnia 2013 r. w sprawie ramowych programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych dla marynarzy działu maszynowego 2) Na podstawie art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z 2012 r. poz oraz z 2013 r. poz. 852) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie określa ramowe programy szkoleń oraz wymagania egzaminacyjne w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej i elektrycznej Ramowe programy szkoleń oraz odpowiadające im wymagania egzaminacyjne w specjalności mechanicznej i elektrycznej określone zostały w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Przedmioty określone w programach szkoleń, o których mowa w ust. 1 zaliczane są w sposób udokumentowany w trakcie szkolenia w morskich jednostkach edukacyjnych. 3. Wzory książek praktyk, zawierające programy praktyk morskich w dziale maszynowym w specjalnościach mechanicznej i elektrycznej, stanowiących integralną część szkoleń w dziale maszynowym, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Praktykę na podstawie książki praktyk, o której mowa w ust. 3, zalicza morska jednostka edukacyjna, w której prowadzone jest szkolenie. 1) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz oraz z 2012 r. poz. 1396). 2) Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (Dz. Urz. UE L 323 z r., str. 33, z późn. zm.).

2 3. Rozszerzony (jednolity) ramowy program szkolenia na poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej, może być realizowany przez morskie jednostki edukacyjne, o których mowa w art. 74 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Szkolenia w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy w dziale maszynowym rozpoczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia prowadzi się na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. Dla osób kończących szkolenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się wymagania egzaminacyjne obowiązujące przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 5. Rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po dniu ogłoszenia. 3) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej 3) Niniejsze rozporządzenie w pkt. 1.3, 5.1, 5.2, 5.3, 5.4, 5.5 oraz 6.2 było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r. w sprawie programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy (Dz. U. Nr 173, poz. 1445, z 2009 r. Nr 44, poz. 355 oraz z 2010 r. Nr 55, poz. 334), które zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z 2012 r. poz oraz z 2013 r. poz. 852) utraciło moc z dniem 26 lipca 2013 r.

3 Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia r. (poz..) Załącznik nr 1 RAMOWE PROGRAMY SZKOLEŃ I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE W ZAKRESIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH MARYNARZY DZIAŁU MASZYNOWEGO ROZDZIAŁ I. KWALIFIKACJE NIEOFICERSKIE SPECJALNOŚĆ MECHANICZNA 1.1. Ramowy program szkolenia i wymagania egzaminacyjne na poziomie pomocniczym w dziale maszynowym na świadectwo motorzysty wachtowego Ramowy program i wymagania egzaminacyjne na poziomie pomocniczym w dziale maszynowym na świadectwo starszego motorzysty. ROZDZIAŁ II. KWALIFIKACJE NIEOFICERSKIE SPECJALNOŚĆ ELEKTRYCZNA 2.1. Ramowy program szkolenia i wymagania egzaminacyjne na poziomie pomocniczym w dziale maszynowym na świadectwo elektromontera. ROZDZIAŁ III. KWALIFIKACJE OFICERSKIE SPECJALNOŚĆ MECHANICZNA 3.1. Ramowy program szkolenia: a) na poziomie operacyjnym w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej, b) na poziomie operacyjnym w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej dla osób posiadających świadectwo starszego motorzysty, oraz wymagania egzaminacyjne na poziomie operacyjnym w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej Ramowy program szkolenia i wymagania egzaminacyjne na poziomie zarządzania w dziale maszynowym Rozszerzony (jednolity) ramowy szkolenia poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej oraz wymagania egzaminacyjne w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej. ROZDZIAŁ IV. KWALIFIKACJE OFICERSKIE SPECJALNOŚĆ ELEKTRYCZNA

4 4.1.a) Ramowy program szkolenia: a) na poziomie operacyjnym w dziale maszynowym w specjalności elektrycznej, b) na poziomie operacyjnym w dziale maszynowym w specjalności elektrycznej dla osób posiadających świadectwo elektromontera, oraz wymagania egzaminacyjne na dyplom oficera elektroautomatyka. ROZDZIAŁ V. KWALIFIKACJE OFICERSKIE SPECJALNOŚĆ MECHANICZNA - ŻEGLUGA KRAJOWA 5.1. Ramowy program szkolenia i wymagania egzaminacyjne na dyplom mechanika w żegludze krajowej. ROZDZIAŁ VI. DODATKOWE WYMAGANIA EGZAMINACYJNE 6.1. Wymagania egzaminacyjne na dyplom starszego oficera mechanika Wymagania egzaminacyjne na odnowienie dyplomu na poziomie operacyjnym w specjalności mechanicznej Wymagania egzaminacyjne na odnowienie dyplomu na poziomie operacyjnym w specjalności elektrycznej Wymagania egzaminacyjne na odnowienie dyplomu na poziomie zarządzania Wymagania egzaminacyjne z zakresu obsługi silników spalinowych.

5 Objaśnienia: 1) Σ - suma godzin 2) W - wykłady 3) C - ćwiczenia 4) L - laboratorium 5) S - symulator Słowniczek: 1) A/C- prąd zmienny; 2) AIS - system automatycznej identyfikacji statków - Automatic Identification System; 3) AMVER - system meldunkowy statków - Automated Mutual-Assistance Vessel Rescue System; 4) ARCS - system map rastrowych Admiralicji Brytyjskiej - Admiralty Raster Chart System; 5) ARPA - urządzenie do automatycznego wykonywania nakresów radarowych - Automatic Radar Plotting Aid; 6) ATA - urządzenie do automatycznego śledzenia ech radarowych - Automatic Tracking Aid; 7) BHP - Bezpieczeństwo i Higiena Pracy; 8) BJT - bipolarny tranzystor mocy; 9) boja SPM - boja rozładunkowa wraz z systemem cumowania - Single Point Mooring; 10) C/A - prąd stały; 11) C/E - stanowisko starszego oficera mechanika - Chief Engineer; 12) C/O - stanowisko starszego oficera pokładowego - Chief Officer; 13) COSPAS-SARSAT - satelitarny system alarmowania i lokalizacji - International Satellite System for Search and Rescue; 14) COW - mycie zbiorników ropą naftową - Crude Oil Washing; 15) Damage Control Plan - plan niezatapialności statku; 16) DATA CHIEF 2000 (NORCONTROL) - komputerowy układ sterowania rzeczywistego na pokładzie; 17) DATAFREIGHT RECEIPT - potwierdzenie frachtu kombinowanego; 18) DGPS - globalny różnicowy system pozycyjny - Differential Global Positioning System; 19) DOR - dopuszczalne obciążenie robocze; 20) Draft Survey - określenie ilości ładunku na podstawie zanurzenia statku; 21) ECDIS - systemy obrazowania elektronicznych map i informacji nawigacyjnych - Electronic Chart Display and Information System; 22) ECS - system map elektronicznych - Electronic Chart System; 23) Ems - procedury awaryjne - Emergency Procedures; 24) ENC - elektroniczna mapa nawigacyjna - Electronic Navigation Chart; 25) EPA - elektroniczna pomoc nakresowa - Electronic Plotting Aid; 26) EPIRB - awaryjna radiopława pozycyjna - Emergency Position Indicating Radio-Beacon; 27) f - częstotliwość;

6 28) FAO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa - United Nations Food and Agriculture Organization; 29) FSC - kontrola państwa bandery - Flag State Control; 30) GMDSS - Światowy Morski System Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa - Global Maritime Distress and Safety System; 31) GNSS - globalny system nawigacji satelitarnej - Global Navigation Satellite Service; 32) GPS - globalny system pozycyjny - Global Positioning System; 33) GTO - rodzaj tyrystora (element półprzewodnikowy mocy stosowany w energoelektronice); 34) I - natężenie prądu; 35) IALA - Międzynarodowe Stowarzyszenie Służb Oznakowania Nawigacyjnego i Latarni Morskich - International Association of Marine Aids to Navigation and Lighthouse Authorities; 36) IALA System - system oznakowania nawigacyjnego przyjęty przez IALA; 37) IAMSAR - Międzynarodowy lotniczy i morski poradnik poszukiwania i ratowania, zgodny z Konwencją SOLAS - International Aeronautical and Maritime Search and Rescue Manual; 38) IGBT - bipolarny tranzystor mocy z izolowaną bramką; 39) IHO - Międzynarodowa Organizacja Hydrograficzna - International Hydrographic Organization; 40) IMO - Międzynarodowa Organizacja Morska - International Maritime Organization (IMO); 41) ISGOTT - Międzynarodowy podręcznik bezpieczeństwa na zbiornikowcach olejowych i terminalach przeładunkowych, wydany zgodnie z Konwencją SOLAS - International Safety Guide for Oil Tankers and Terminals; 42) ISO - Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna - International Organization for Standardization; 43) ISO system zarządzania jakością serii 9000; 44) ITF - Międzynarodowa Federacja Pracowników Transportu - International Transport Workers' Federation; 45) ITU - Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny - International Telecommunication Union; 46) JFET - rodzaj tranzystora polowego; 47) Kodeks BC - Kodeks bezpiecznego przewozu stałych ładunków masowych (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - Code of Safe Practice for Solid Bulk Cargoes; 48) Kodeks CSS - Kodeks bezpiecznego postępowania przy rozmieszczaniu i mocowaniu ładunków (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - Code of Safe Practice for Cargo Stowage and Securing; 49) Kodeks cywilny - ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.); 50) Kodeks IBC - Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących niebezpieczne chemikalia luzem (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - International Code for the Construction and Equipment of Ships Carrying Dangerous Chemicals in Bulk;

7 51) Kodeks IGC - Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących skroplone gazy luzem (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - International Code for the Construction and Equipment of Ships Carrying Liquefied Gases in Bulk; 52) Kodeks IMDG - Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - International Maritime Dangerous Goods Code; 53) Kodeks Intact Stability - Kodeks stateczności w stanie nieuszkodzonym dla wszystkich statków objętych wymaganiami IMO (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - Code of Intact Stability for All Types of Ships Covered by IMO Instruments; 54) Kodeks ISM - Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - International Management Code for the Safe Operation of Ships and for Pollution Prevention; 55) Kodeks ISPS - Międzynarodowy kodeks ochrony statku i obiektów portowych (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - International Ship and Port Facility Security Code; 56) Kodeks karny - ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.); 57) Kodeks LSA - Międzynarodowy kodeks środków ratunkowych (Dz. Urz. MI. z 2005 r. Nr 4, poz. 28) - International Life-Saving Appliance Code; 58) Kodeks morski - ustawa z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz. 1545, z późn. zm.); 59) Kodeks postępowania administracyjnego - ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.); 60) Kodeks pracy - ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.); 61) Koferdam - pusty przedział wodoszczelny na zbiornikowcu, oddzielający zbiorniki z ładunkiem od pomieszczeń mieszkalnych i maszyn okrętowych; 62) Konwencja CLC - Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzona w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 32, poz. 184, z późn. zm.) - International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage; 63) Konwencja CSC - Międzynarodowa konwencja o bezpiecznych kontenerach, sporządzona w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 24, poz. 118) - International Convention for Safe Containers; 64) Konwencja DUMPING - Konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, sporządzona w Moskwie, Waszyngtonie, Londynie i Meksyku dnia 29 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 11, poz. 46, z późn. zm.) - Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other Matter; 65) Konwencja FAL - Konwencja o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego, sporządzona w Londynie dnia 9 kwietnia 1965 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 30, poz. 236, z późn. zm.) - Convention on the Facilitation of International Maritime Traffic; 66) Konwencja HELCOM - Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzona w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346) - Convention on the Protection of the Marine Environment of the Baltic Sea Area;

8 67) Konwencja INTERVENTION - Międzynarodowa konwencja dotycząca interwencji na morzu pełnym w razie zanieczyszczenia olejami, sporządzona w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 35, poz. 207); 68) Konwencja LL - Międzynarodowa konwencja o liniach ładunkowych, sporządzona w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 282) - International Convention on Load Lines; 69) Konwencja LLMC - Konwencja o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, 1976, sporządzona w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 35, poz. 175); 70) Konwencja MARPOL - Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973, sporządzona w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., wraz z załącznikami I, II, III, IV i V, oraz Protokół z 1978 r. dotyczący tej konwencji, wraz z załącznikiem I, sporządzony w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101) - International Convention for the Prevention of Pollution from Ships, 1973; 71) Konwencja PAL - Konwencja ateńska w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu, 1974, sporządzona w Atenach dnia 13 grudnia 1974 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 18, poz. 108, z późn. zm.) - Athens Convention Relating to the Carriage of Passengers and their Luggage by Sea; 72) Konwencja SAR - Międzynarodowa konwencja o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, sporządzona w Hamburgu dnia 27 kwietnia 1979 r. (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 184) - International Convention on Maritime Search and Rescue; 73) Konwencja SOLAS - Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzona w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318, z późn. zm.) - International Convention for the Safety of Life at Sea, 1974; 74) Konwencja STCW - Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzona w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201, z późn. zm.) - International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers, 1978; 75) Konwencja SUA - Konwencja w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej, sporządzona w Rzymie dnia 10 marca 1988 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 129, poz. 635, z późn. zm.); 76) Konwencja TONNAGE - Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969, sporządzona w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 56, poz. 247) International Convention on Tonnage Measurement Ships; 77) Konwencja UNCLOS - Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzona w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 59, poz. 543) - United Nations Convention on the Law of the Sea; 78) LORAN C - system nawigacji hiperbolicznej dużego zasięgu - Long Range Aid to Navigation; 79) ŁR - łódź ratunkowa; 80) MFAG - Poradnik Pierwszej Pomocy Medycznej, stanowiący załącznik do Kodeksu IMDG - Medical First Aid Guide; 81) MKS - międzynarodowy kod sygnałowy;

9 82) MOP - Międzynarodowa Organizacja Pracy - International Labour Organization (ILO); 83) MOSFET - rodzaj tranzystora polowego; 84) MPDM - Międzynarodowe Prawo Drogi Morskiej - Konwencja w sprawie międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu z 1972 roku, sporządzona w Londynie dnia 20 października 1972 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 15, poz. 61) - Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea; 85) MRCK - Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne - Maritime Rescue Coordination Center; 86) NATO - Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego - North Atlantic Treaty Organization; 87) Navtex - system teleksu nawigacyjnego - Navigation Telex System; 88) Notice to Mariners - brytyjskie Wiadomości Żeglarskie; 89) OC - obrona cywilna; 90) P - moc; 91) PLC - programowalne sterowniki logiczne - programmable logic controllers; 92) PLD - programowalne układy logiczne - programmable logic devices; 93) Prawo o aktach stanu cywilnego - ustawa z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688); 94) PRS - Polski Rejestr Statków S.A. z siedzibą w Gdańsku działający na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków (Dz. U. Nr 103, poz. 1098, z późn. zm.); 95) PSC - kontrola państwa portu - Port State Control; 96) PTR - pneumatyczna tratwa ratunkowa; 97) PWM - falownik z modulacją szerokości impulsu; 98) Q - pojemność; 99) RCDS - monitor map rastrowych - Raster Chart Display Unit; 100) RLC - obwód elektryczny zawierający rezystancję, indukcyjność i pojemność; 101) RNC - rastrowe mapy nawigacyjne; 102) SADT - samorzutnie zachodząca reakcja rozkładu; 103) SAR - morska służba poszukiwania i ratownictwa - Search and Rescue; 104) SART - transponder radarowy - Search and Rescue Transponder; 105) SEM - siła elektromotoryczna; 106) SG - silnik główny; 107) SIGOS (SIEMENS) - komputerowy układ sterowania na pokładzie rozwiązania rzeczywistego; 108) SŁR - szybka łódź ratunkowa; 109) SMCP - Podręcznik standardowych morskich zwrotów w języku angielskim - Standard Marine Communication Phrases; 110) SMS - system zarządzania bezpieczeństwem - Safety Management System; 111) SOPEP - okrętowy plan zapobiegania rozlewom - Shipboard Oil Pollution Emergency Plan; 112) SP - silnik pomocniczy; 113) SRR - obszar odpowiedzialności za poszukiwanie i ratowanie (SAR) - Search and Rescue Region; 114) SSO - oficer ochrony statku - Ship Security Officer;

10 115) statek ro-ro - statek w systemie poziomego ładowania - roll-on, roll-off-system; 116) STS - przeładunek bezpośrednio ze statku na statek - Ship to Ship transfer; 117) U - napięcie; 118) UNHCR - Wysoki Komisarz Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców; 119) ustawa o bezpieczeństwie morskim - ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368); 120) ustawa o izbach morskich - ustawa z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320, z późn. zm.); 121) ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej - ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.); 122) ustawa o pracy na morskich statkach handlowych - ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych (Dz. U. Nr 61, poz. 258, z późn. zm.); 123) ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki - ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243, z poźn. zm.); 124) VDR - rejestrator danych z podróży - Voyage Data Recorder; 125) VLCC - zbiornikowce o pojemności od do DWT - Very Large Crude Carrier; 126) VTS - system monitorowania ruchu statku - Vessel Traffic Service; 127) WHO - Światowa Organizacja Zdrowia - World Health Organization.

11 ROZDZIAŁ I. KWALIFIKACJE NIEOFICERSKIE SPECJALNOŚĆ MECHANICZNA 1.1. Ramowy program szkolenia i wymagania egzaminacyjne na poziomie pomocniczym w dziale maszynowym na świadectwo motorzysty wachtowego Nr PRZEDMIOT Liczba godzin W C L S Σ I. II. III. IV. V. VI. VII. 1. Teoria i budowa okrętu Okrętowe silniki tłokowe Siłownie okrętowe Maszyny i urządzenia okrętowe Kotły okrętowe Technologia remontów Elektrotechnika i elektronika okrętowa Ochrona środowiska morskiego Język angielski Bezpieczna eksploatacja statku 7 7 RAZEM Przedmiot: TEORIA I BUDOWA OKRĘTU Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia Typy statków, rozplanowanie przestrzenne: a) Masowce, b) Drobnicowce, c) Kontenerowce, d) Zbiornikowce, e) Gazowce, f) Ro-ro, g) Promy, h) Pasażerskie, i) Specjalne. Geometria kadłuba statku: a) Wymiary główne i przekroje, b) Linie teoretyczne, Liczba godzin W C L S Σ 14 14

12 c) Stosunki wymiarów głównych, współczynniki pełnotliwości kadłuba, d) Wolna burta, linia ładunkowa. Sposoby sterowania statkiem: a) Pędniki: Rodzaje i zasada działania, Współpraca śruby z kadłubem statku, 3. Sprawności; śruby i kadłuba, Siła naporu i moc zapotrzebowana napędu. b) Stery, budowa i zasada działania c) Utrzymywanie i zmiana kursu, d) Manewrowanie. Konstrukcja kadłuba a) Rysunki konstrukcyjne kadłuba, b) Wiązania wewnętrzne, c) Połączenia elementów wiązań, d) Konstrukcja dna, e) Konstrukcja burt, 4. f) Konstrukcja pokładów, g) Grodzie wodoszczelne, h) Ładownie, i) Konstrukcje rufy i dziobu, j) Zbiorniki (denne, burtowe, balastowe, paliwowe, itd.), typowe wyposażenie, k) Poszycie kadłuba 5. Materiały konstrukcyjne kadłuba, ochrona przeciwkorozyjna, 6. Wyposażenie pokładowe statku 7. Wyposażenie ratunkowe statku 8. Stateczność statku, cel i skutki balastowania, 9. Skalowanie zbiorników, pomiar ilości ładunku, 10. Rozkłady awaryjne, sprzęt awaryjny 11. Działalność IMO i instytucji klasyfikacyjnych. Razem II. Znać 1. Typy statków i rozplanowanie przestrzenne, 2. Geometrię kadłuba statku: wymiary główne i przekroje, linie teoretyczne, stosunki wymiarów głównych, współczynniki pełnotliwości kadłuba i ich wpływ na eksploatację statku, 3. Definicje i znak wolnej burty, linie ładunkowe, zanurzenie statku, trym i przechył, 4. Sposoby sterowania statkiem, utrzymywanie i zmianę kursu, manewrowanie, 5. Konstrukcję kadłuba statku, 6. Materiały służące do budowy statków, 7. Typowe wyposażenie pokładowe różnych typów statków, 8. Wyposażenie ratownicze statku zgodne z aktualnymi przepisami, 9. Cele i skutki balastowania, 10. Zasady sondowania zbiorników (woda oraz substancje ropopochodne), 11. Statkowe plany awaryjne 12. Zasady zachowania podczas alarmów i sytuacji awaryjnych 13. Obowiązki członków załogi statku w sytuacjach awaryjnych 14. Rolę Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) i instytucji klasyfikacyjnych w nadzorze technicznym kadłuba statku, III. Umieć 1. Stosować wiedzę w bezpiecznej eksploatacji statku,

13 IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). Rysunki konstrukcyjne kadłuba, V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć Przedmiot: OKRĘTOWE SILNIKI TŁOKOWE Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia Wiadomości wstępne: a) podział silników spalinowych, 1. b) zasada działania tłokowego silnika spalinowego dwusuwowego i czterosuwowego, Doładowanie: a) cel i sposoby realizacji procesów doładowania, b) wykorzystanie energii spalin wylotowych: system impulsowy i stałociśnieniowy, 2. c) parametry powietrza doładowującego, chłodzenie, wykraplanie pary wodnej, d) wpływ czynników eksploatacyjnych na parametry pracy układów doładowania, Budowa, wykonanie i materiały podstawowych elementów silnika: a) podstawa, b) skrzynia korbowa, c) blok cylindrowy, 3. d) tuleja cylindrowa, e) głowica, f) śruby ściągowe, g) śruby fundamentowe, Budowa, wykonanie i materiały podstawowych elementów układu korbowo-tłokowego: a) tłoki, b) sworznie tłoka, 4. c) pierścienie tłokowe, d) trzon tłoka, e) wodzik, korbowód, f) wał korbowy, g) łożyska układu korbowego, Liczba godzin W C L S Σ 10 10

14 Budowa i działanie zaworowego mechanizmu rozrządu: a) elementy układu rozrządu: krzywka, popychacz, laska popychacza, dźwignia zaworowa, zespół zaworu grzybkowego 5. ze sprężyną, b) hydrauliczny układ napędu zaworu wylotowego, c) pojęcie luzu zaworowego i jego regulacja. Instalacja zasilania paliwem: a) wymagane właściwości paliwa okrętowego na dolocie do silnika (lepkość i czystość), b) budowa układu napędzanego mechanicznie i zasada sterowania dawką paliwa, 6. c) budowa i działanie pomp wtryskowych d) budowa wtryskiwaczy, e) budowa układu zasobnikowego i zasada sterowania dawką paliwa, f) przewody wysokociśnieniowe paliwa, g) zasada sterowania dawką paliwa w silnikach dwupaliwowych, Instalacje chłodzenia silnika: 7. a) cel chłodzenia i zadanie czynnika chłodzącego, b) parametry czynników chłodzących, Instalacja smarowania silnika: 8. a) funkcje oleju smarowego w silniku b) instalacja smarowania silnika. System rozruchu i sterowanie pracą silnika: a) zasady tworzenia momentu napędowego w czasie rozruchu pneumatycznego, działanie elementów w pneumatycznej instalacji rozruchu, działanie rozdzielacza i zaworu 9. rozruchowego, b) zasady przesterowania wału korbowego w czasie rozruchu w dwóch kierunkach obrotów silnika (nawrotność), c) zabezpieczenia w systemie sterowania silnikiem, d) działanie układu sterowania podczas manewrowania silnikiem. Czynności obsługowe silnika spalinowego (napęd główny i pomocniczy): a) przygotowanie do ruchu, 10. b) nadzór w czasie pracy, c) nadzór w czasie manewrów, d) zatrzymanie silnika. Podstawowe zagadnienia eksploatacyjne okrętowego spalinowego silnika tłokowego a) układ tłokowo-korbowy, b) układ wtryskowy, 11. c) układ smarowania, d) układ smarowanie gładzi cylindrowej, e) układ rozruchowy i rozruchowo-nawrotny, f) układ doładowania silnika Procedury postępowania w awaryjnych stanach pracy silnika 12. okrętowego, LABORATORIUM Podstawowe czynności obsługowe silnika spalinowego tłokowego: przygotowanie instalacji obsługujących silnik i silnika do 1. ruchu, uruchomienie silnika, nadzór w czasie pracy, odczyty parametrów i interpretacja, 2 2

15 zatrzymanie silnika. Razem II. Znać 1. Zasadę działania, klasyfikację i ogólną budowę silników o zapłonie samoczynnym, 2. Wytwarzanie, zapłon i spalanie mieszaniny paliwowo-powietrznej, 3. Cel i sposoby realizacji procesów doładowania, 4. Parametry powietrza doładowującego, chłodzenie, wykraplanie pary wodnej, 5. Wpływ czynników eksploatacyjnych na parametry pracy układów doładowania, 6. Budowę, technologię wykonania i materiały podstawowych elementów silnika: podstawa, skrzynia korbowa, blok cylindrowy, tuleja cylindrowa, głowica, śruby ściągowe, śruby fundamentowe, 7. Cel chłodzenia elementów silnika i zadanie czynnika chłodzącego, 8. Parametry czynników chłodzących, 9. Funkcje oleju smarowego w silniku, 10. Budowę instalacji smarowania silnika, 11. Zasady rozruchu pneumatycznego, działanie elementów w pneumatycznej instalacji rozruchu, 12. Zasady przesterowania wału rozrządu (nawrotność), 13. Zabezpieczenia w systemie sterowania silnikiem, 14. Czynności obsługowe silnika spalinowego (napęd główny i pomocniczy): przygotowanie do ruchu, nadzór w czasie pracy, nadzór w czasie manewrów, zatrzymanie silnika, 15. Podstawowe zagadnienia eksploatacyjne okrętowego spalinowego silnika tłokowego, 16. Procedury postępowania w awaryjnych stanach pracy silnika okrętowego, III. Umieć Współpracować z mechanikiem w zakresie obsługi silników spalinowych tłokowych. IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). 2. Laboratorium: Stanowisko silnika okrętowego wraz z instalacjami, Symulatory programowe silnika okrętowego. V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Laboratoria Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć. Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym Przedmiot: SIŁOWNIE OKRĘTOWE Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: I. Szczegółowy zakres szkolenia Liczba godzin Lp. Treści szkolenia W C L S Σ 1. Ogólna charakterystyka siłowni okrętowych: pojęcie siłowni 10 10

16 okrętowej, klasyfikacja i typy siłowni, budowa siłowni, układu napędowego i elektrowni okrętowej. 2. Budowa podstawowych instalacji statku i siłowni: a) instalacje chłodzenia silników: chłodzenie cylindrów, układy chłodzenia cylindrów silników wolnoobrotowych i średnioobrotowych, parametry ruchowe systemu i ich regulowanie, instalacja chłodzenia cylindrów z ciśnieniowym zbiornikiem wyrównawczym, b) instalacje chłodzenie tłoków silników wodą słodką, c) instalacje chłodzenia wody morskiej; d) centralne instalacje chłodzenia; e) instalacje paliwowe; f) instalacje transportowe paliwa, g) instalacje oczyszczania paliwa, h) instalacje zasilania paliwem silników, i) instalacje transportu i poboru olejów smarowych, j) instalacje oczyszczania smarowych olejów silnikowych, k) instalacje obiegowe smarowania silników tłokowych, l) instalacje smarowania tulei cylindrowych, m) instalacje obiegowe smarowania; przekładni, turbosprężarek, wałów śrubowych i pośrednich, n) instalacje parowo-wodne pomocnicze, o) instalacje utylizacji energii strat cieplnych, p) instalacje spalin wylotowych silników i kotłów, q) instalacje zęzowe, r) instalacje balastowe, s) instalacja sprężonego powietrza, t) instalacje wody słodkiej. 3. Napęd główny statków: a) opór kadłuba statku b) Układy napędowe: awarie silników napędu głównego, zasady postępowania. Nadzór i obsługiwanie tłokowych silników spalinowych napędowych 4. w czasie pracy: a) parametry i wskaźniki pracy silników: b) ograniczenia eksploatacyjne minimalnych i maksymalnych obciążeń silników, 5. Wprowadzenie działanie symulatora siłowni okrętowej: SYMULATOR 1. Uruchomienia i obsługa instalacji siłowni statku: Przygotowanie do uruchomienie silnika napędu głównego statku: 2. Nadzór i obsługiwanie silników napędowych w czasie pracy: a. parametry i wskaźniki pracy silników: b. ograniczenia eksploatacyjne minimalnych i maksymalnych obciążeń silników, c. czynniki eksploatacyjne wpływające na ograniczenia, d. dopuszczalne przeciążenia silników głównych. 3. Eksploatacja siłowni okrętowej w stanach awaryjnych: a) awaryjne zatrzymanie systemu elektrycznego statku blackout, najczęstsze przyczyny i możliwości zapobiegania, sposoby przywracania właściwości eksploatacyjnej statku, b) praca silnika napędu głównego w stanach awaryjnych, 14 14

17 wyłączenie z ruchu cylindra silnika napędu głównego, wyłączenie z ruchu turbosprężarki. 4. Czynności przejęcia, pełnienia i zdania wachty maszynowej: Czynności związane z przejmowaniem wachty w siłowni: czas na przejęcie wachty i kontrolę wszystkich pracujących maszyn, mechanizmów pomocniczych i systemów, zapisanie odchyleń od normalnych wartości wyjaśnienie przyczyn odchyleń. Kontrola: poziomu mediów roboczych, ważniejszych parametrów pracy, kontrola stanu zęz siłowni. Sprawdzenie i kontrola dziennika maszynowego. Procedura przejmowania wachty. Czynności związane z pełnieniem wachty: regularna kontrola wszystkich pracujących mechanizmów i urządzeń. Kontrola i rejestracja ważniejszych parametrów pracy silnika głównego, i innych urządzeń. Sprawdzanie stanu obciążenia silnika. Posługiwanie się systemem łączności wewnętrznej statku. Czynności związane z przekazywaniem wachty maszynowej. Razem II. Znać 1. Rodzaje siłowni okrętowych i związanych z nimi układów napędowych głównych statku, 2. Rodzaje instalacji statku i siłowni, 3. Sposoby klasyfikacji i rodzaje siłowni okrętowych, 4. Budowę siłowni okrętowej, głównego układu napędowego i elektrowni okrętowej, 5. Rozmieszczenie mechanizmów i urządzeń siłowni okrętowej, 6. Budowę i zasadę działania podstawowych i pomocniczych instalacji obsługujących statek oraz siłownię okrętową wraz z ich prawidłowymi parametrami pracy, 7. Budowę i zasadę działania instalacji wody morskiej, 8. Budowę i zasadę działania instalację wody słodkiej, 9. Budowę i zasadę działania centralnych instalacji chłodzenia, chłodzenia silników głównych i pomocniczych, 10. Budowę i zasadę działania instalacji paliwowej z wyszczególnieniem transportu, przechowywania, oczyszczania i zasilania paliwem silników i kotłów okrętowych, 11. Budowę i zasadę działania instalacji oleju smarowego z wyszczególnieniem transportu, przechowywania, oczyszczania oleju smarowego dla poszczególnych urządzeń siłowni okrętowej, 12. Budowę i zasadę działania instalacji pomocniczych grzewczych: parowo-wodnej oraz oleju termicznego, 13. Budowę i zasadę działania instalacji utylizacji energii strat cieplnych oraz czynniki wpływające na celowość zastosowania utylizacji strat energii, źródła energii strat i możliwości ich wykorzystania, 14. Budowę i zasadę działania instalacji zęzowych, 15. Budowę i zasadę działania instalacji balastowych, 16. Budowę i zasadę działania instalacji sprężonego powietrza, 17. Zasady bezpiecznego włączania i wyłączania poszczególnych urządzeń siłowni, 18. Rutynowe czynności związane z przyjmowaniem, pełnieniem i przekazywaniem wachty, III. Umieć 1. Stosować zasady bezpiecznej pracy w siłowni okrętowej. 2. Wykonać czynności związane z przejęciem, pełnieniem i przekazaniem wachty, 3. Posługiwać się listą sprawdzeń (check list), 4. Interpretować schematy siłowni okrętowej, 5. Odczytywać parametry pracy poszczególnych instalacji, mechanizmów i urządzeń siłowni, 6. Określić elementy składowe siłowni okrętowej z wyszczególnieniem: elementów głównego układu napędowego i elektrowni okrętowej oraz mechanizmów pomocniczych siłowni, 7. Nadzorować w czasie pracy podstawowe i pomocnicze instalacje statku i siłowni okrętowej, 8. Nadzorować w czasie pracy instalację pomocniczą grzewczą: parowo-wodną oraz oleju termicznego, 9. Stosować procedury postępowania w przypadku awarii silników napędowych oraz innych istotnych urządzeń i systemów funkcjonalnych statku, 10. Posługiwać się systemem łączności wewnętrznej statku.

18 IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). 2. Symulator operacyjny siłowni okrętowej. V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Symulator Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć. Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz dokument potwierdzający dopuszczenie do prowadzenia zajęć na symulatorach Przedmiot: MASZYNY I URZĄDZENIA OKRĘTOWE Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia Budowa i zasada działania oraz zasady bezpiecznej eksploatacji: pomp, strumienic, sprężarek Liczba godzin W C L S Σ urządzeń do oczyszczania paliw i olejów wymienników ciepła urządzeń do uzyskiwania wody słodkiej z wody morskiej urządzenia do odolejania wód zęzowych 1. urządzeń do oczyszczania ścieków sanitarnych Hydrauliczne instalacje okrętowe Urządzenia sterowe statku Śruby nastawne Urządzenia kotwiczne Instalacje otwierania i zamykania pokryw luków ładowni Instalacje hydrauliczne drzwi wodoszczelnych 2. Urządzenia przeładunkowe Windy łodziowe LABORATORIUM Obsługa urządzeń pomocniczych siłowni okrętowych: a) Przygotowanie instalacji, b) Uruchomienie pod nadzorem, 8 8 c) Ocena poprawności pracy, d) Wyłączenie. Razem II. Znać

19 1. Budowę, przeznaczenie i zasadę działania urządzeń pomocniczych siłowni okrętowych 2. Najczęstsze usterki urządzeń pomocniczych siłowni okrętowych. 3. Najważniejsze czynności obsługowe urządzeń pomocniczych siłowni okrętowych, 4. Budowę i zasady obsługi maszyn sterowych, 5.: budowę i zasadę działania mechanizmu Śruby nastawnej, 6. Elementy urządzeń kotwicznych i cumowniczych, 7. Podstawowe informacje o pokrywach luków ładowni 8. Windy łodziowe: budowa i obsługa wind łodzi ratunkowych, budowa i obsługa zrzutni łodzi ratunkowych, III. Umieć 1. Stosować wiedzę w bezpiecznej eksploatacji statku, 2. Ocenić prawidłowość pracy urządzeń pomocniczych siłowni okrętowych, IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). 2. Laboratorium : Stanowisko pomp wirowych, Stanowisko wirówek paliwowych i olejowych, Stanowisko sprężarki powietrza rozruchowego, Symulatory programowe instalacji okrętowych. V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Laboratoria Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktyczno-naukowego w zakresie prowadzonych zajęć. Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym Przedmiot: KOTŁY OKRĘTOWE Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia 1. Procesy robocze zachodzące w kotle 2. Klasyfikacja i budowa pomocniczych kotłów okrętowych Wielkości charakterystyczne, parametry i wskaźniki współczesnych 3. kotłów okrętowych pomocniczych 4. Budowę i zasadę działania kotłów utylizacyjnych 5. Armatura i osprzęt kotłowy 6. Instalacje kotłowe 7. Instalacje zasilania paliwem Liczba godzin W C L S Σ

20 8. Palniki kotłowe 9. Automatyka kotłów pomocniczych i utylizacyjnych 10. Obsługa kotłów okrętowych Instalacje bezpieczeństwa kotła, bezpieczeństwo obsługi kotłów 11. okrętowych i procedury awaryjne Razem II. Znać 1. Procesy robocze zachodzące w kotle. 2. Klasyfikację i budowę pomocniczych kotłów okrętowych, 3. Budowę i zasadę działania kotłów utylizacyjnych. 4. Elementy konstrukcyjne kotłów okrętowych. 5. Armaturę i osprzęt kotłowy. 6. Instalacje kotłowe. 7. Instalacje paliwowe kotłów. 8. Palniki kotłowe. 10. Instalacje bezpieczeństwa kotłów, 11. Obsługę kotłów okrętowych, 12. Bezpieczeństwo obsługi kotłów okrętowych i procedury awaryjne 13. Blokady palnika kotła opalanego. III. Umieć 1. Stosować zasady bezpiecznej pracy kotłów i instalacji parowych na poziomie pomocniczym. IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). 2. Symulator programowy lub operacyjny siłowni okrętowych V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Symulator Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć. Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz dokument potwierdzający dopuszczenie do prowadzenia zajęć na symulatorach Przedmiot: TECHNOLOGIA REMONTÓW Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: Lp. I. Szczegółowy zakres szkolenia Treści szkolenia 1. Ogólne zasady bezpieczeństwa pracy w trakcie napraw i remontów maszyn i urządzeń w siłowni okrętowej 2. Podstawy metrologii warsztatowej: 3. Wiertarki: Liczba godzin W C L S Σ 10 10

21 4. Szlifierki: 5. Rodzaje narzędzi stosowanych w demontażu i montażu urządzeń 6. Zasady bezpieczeństwa przy pracach demontażowych i montażowych LABORATORIUM 1. Wiertarki: podstawowe operacje. 2. Szlifierki: podstawowe operacje. Podstawowe operacje obróbki ślusarskiej: trasowanie, cięcie, 3. przecinanie, piłowanie, skrobanie, szlifowanie, docieranie, ostrzenie, gwintowanie, zasady bezpiecznego postępowania przy obsługiwaniu 4. narzędzi ręcznych, Podstawowe operacje demontażowe i montażowe z użyciem narzędzi ręcznych, z napędem elektrycznym, hydraulicznym i pneumatycznym Czynności pomiarowe z użyciem narzędzi pomiarowych Razem II. Znać 1. Ogólne zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w warsztacie mechanicznym, 2. Procedury bezpiecznego postępowania przy obsługiwaniu narzędzi ślusarskich ręcznych, 3. Procedury bezpiecznego postępowania przy obsługiwaniu narzędzi ręcznych napędzanych elektrycznie, hydraulicznie i pneumatycznie, III. Umieć 1. Dobierać i stosować właściwe narzędzia ręczne wraz z akcesoriami do operacji ślusarskich (cięcie, gradowanie, wiercenie otworów, szlifowanie, piłowanie, polerowanie, zginanie, gwintowanie) 2. Dobierać i stosować podstawowe przyrządy pomiarowe, 3. Wykonać podstawowe czynności demontażowe i montażowe. IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). 2. Warsztat: a. Narzędzia pomiarowe Przymiary liniowe, Suwmiarka, Mikromierze, Średnicówki, Szczelinomierz, b. Warsztat ślusarski, Młotki ślusarskie, Punktaki, Rysiki, Przecinaki, Piłka do metalu, Pilniki do metalu, Skrobaki, Komplet wierteł do metalu, Komplet gwintowników i narzynek, Komplet kluczy płaskich, oczkowych i nasadowych, Klucz dynamometryczny, Szlifierka stołowa, Szlifierka ręczna, Wiertarka ręczna, Wiertarka stołowa. V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Laboratoria Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć. Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym Przedmiot: ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA OKRĘTOWA Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4

22 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: 7 7 I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia 1. Podstawowe pojęcia elektrotechniki (prąd stały, przemienny, jednostki układu SI) 2. Źródła i odbiorniki prądu 3. Podstawy elektrotechniki okrętowej wytwarzanie energii elektrycznej Liczba godzin W C L S Σ Zasady bezpiecznej pracy z urządzeniami elektrycznymi na statku Razem 7 7 II. Znać 1. Podstawowe pojęcia elektrotechniki: prąd stały, przemienny, jednostki układu SI, 2. Źródła i odbiorniki prądu, 3. Zasady bezpiecznej pracy z urządzeniami elektrycznymi na statku, zabezpieczenia dostępu osób postronnych III. Umieć 1. Stosować zasady bezpiecznej pracy z urządzeniami elektrycznymi, IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne a. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć Przedmiot: OCHRONA ŚRODOWISKA MORSKIEGO Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: 6 6 I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia Statek jako źródło zanieczyszczeń, rodzaje i ilości eksploatacyjnych 1. zanieczyszczeń pochodzących ze statków: 2. Wpływ zanieczyszczeń eksploatacyjnych na środowisko. Metody i środki zapobiegania zanieczyszczeniom środowiska przez 3. statek: Rola członków załogi w proaktywnej działalności zapobiegania 4. zanieczyszczeniom morza. Liczba godzin W C L S Σ 6 6

23 5. Zasady właściwej gospodarki odpadami na statku Razem 6 6 II. Znać 1. Rodzaje i ilości eksploatacyjnych zanieczyszczeń pochodzących ze statków: spaliny, ścieki sanitarne, wody zęzowe, płyny eksploatacyjne: paliwa, środki smarowe, czyszczące, konserwacyjne, itd., śmieci, wody balastowe. 2. Skutki oddziaływania zanieczyszczeń eksploatacyjnych na środowisko. 3. Metody i środki zapobiegania zanieczyszczeniom środowiska przez statek. 4. Rola i znaczenie członków załogi statku w ograniczaniu zanieczyszczania środowiska morskiego. 5. Zasady właściwej gospodarki odpadami na statku. III. Umieć 1. Stosować wiedzę w bezpiecznej eksploatacji statku. 2. Wskazać źródła zanieczyszczeń statkowych i określić czynniki wpływające na ich ilości. 3. Określić wpływ poszczególnych zanieczyszczeń statkowych na środowisko. 4. Opisać techniczne metody zapobiegania zanieczyszczeniom ze statku. IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Wykłady Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia kierunkowych studiów technicznych zgodnych z tematyką prowadzonych zajęć, lub dyplom co najmniej na poziomie operacyjnym, oraz 1 rok doświadczenia zawodowego lub dydaktycznonaukowego w zakresie prowadzonych zajęć Przedmiot: JĘZYK ANGIELSKI Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: I. Szczegółowy zakres szkolenia Lp. Treści szkolenia 1. Terminologia w zakresie: a) Budowy kadłuba statku, b) Urządzeń pokładowych, c) Spalinowych silników tłokowych: typy, budowa, zasada działania, systemy funkcjonalne, elementy, parametry pracy, d) Kotłów okrętowych i instalacji parowych, e) Pomp i układów pompowych, f) Sprężarek, g) Wirówek, h) Urządzeń do produkcji wody słodkiej, i) Urządzeń sterowych, j) Pędników, k) Urządzeń do oczyszczania wód zęzowych, Liczba godzin W C L S Σ 20 20

24 l) Urządzeń do oczyszczania ścieków sanitarnych, m) Spalarek odpadów, n) Instalacji statkowych: balastowa, bunkrowania i transportu paliwa, wody morskiej, wody chłodzącej, wody pitnej, zęzowa, pożarowa, o) Płynów eksploatacyjnych stosowanych na statku, p) Materiałów konstrukcyjnych. 2. Terminologia w zakresie remontów: a) Procedury, b) Narzędzia, c) Urządzenia. Listy kontrolne. Komunikacja w zakresie obsługi siłowni okrętowej: a) Komunikaty urządzeń monitorujących pracę siłowni, b) Porozumiewanie się z członkami załogi. Komunikacja w zakresie obsługi statku. Komunikacja w stanach alarmowych i awaryjnych. Procedury ISM i ISPS. Razem II. Znać 1. Terminologię obejmującą podstawowe narzędzia i urządzenia wykorzystywane podczas pracy. 2. Terminologię obejmującą budowę statku. 3. Terminologię obejmującą: budowę i obsługę urządzeń statku i siłowni. 4. Terminologię, zwroty i skróty dotyczące procedur postępowania w sytuacjach alarmowych. 5. Terminologię, zwroty i skróty stosowane w listach kontrolnych (np. bunkrowania paliwa). 6. Polecenia procedur ISM i ISPS. III. Umieć 1. Komunikować się z załogą zakresie obsługi statku, 2. Komunikować się w sytuacjach awaryjnych i zagrożenia, IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu). 2. Listy kontrolne w języku angielskim. V. Kadra Prowadzenie i zaliczanie zajęć Forma zajęć: Ćwiczenia Wykształcenie i wymagana praktyka: Dyplom ukończenia studiów z zakresu języka angielskiego lub dyplom na poziomie operacyjnym oraz uprawnienia do nauczania języka angielskiego Przedmiot: BEZPIECZNA EKSPLOATACJA STATKU Zakres szkolenia: Poziom pomocniczy A-III/4 Forma zajęć: W C L S Σ Liczba godzin: 7 7 I. Szczegółowy zakres szkolenia

25 Lp. Treści szkolenia Podział kompetencji członków załogi wymagany przez Konwencję STCW. Instruktaże i szkolenia na statku Struktury organizacyjne załogi statku, organizacja działu maszynowego. Pełnienie wacht maszynowych, praca siłowni bezwachtowej : a. Zasady pełnienia wacht maszynowych morskich, b. Zasady pełnienia wacht maszynowych manewrowych, c. Zasady przygotowania siłowni do pracy bezwachtowej, d. Zasady nadzoru pracy siłowni bezwachtowej. Konwencje oraz inne dokumenty dotyczące bezpiecznej eksploatacji statku: a. Konwencja SOLAS, b. Standardy ISO, c. MARPOL. Liczba godzin W C L S Σ ISM Code na statkach morskich: 5. ISPS Code na statkach morskich: 6. Statkowe plany awaryjne: a. Zasady zachowania podczas alarmów i sytuacji awaryjnych, b. Obowiązki członków załogi statku w sytuacjach awaryjnych, c. Zasady postępowania członków załogi maszynowej w przypadkach szczególnych np. black-out, awaria sterowania napędu głównego statku, maszyny sterowej. Razem 7 7 II. Znać 1. Wymagania stawiane członkom załogi przez Konwencję STCW, 2. Zasady wachtowej i bezwachtowej obsługi siłowni okrętowych a. Zasady pełnienie wachty maszynowej, b. Zasady przygotowania siłowni do pracy bezwachtowej. 4. Ustawy i konwencje dotyczące bezpiecznej eksploatacji statku a. Wymagania SOLAS, MARPOL i ISO w zakresie zarządzania jakością, bezpieczną eksploatacją i ochroną środowiska w gospodarce morskiej. b. Wymagania ISM Code w zakresie bezpiecznej eksploatacji statku i ochrony środowiska w gospodarce morskiej. c. Wymagania ISPS Code w zakresie ochrony statku. 6. Zasady organizacji i nadzoru bezpieczeństwa żeglugi i ratowania życia na morzu. a. Statkowe plany awaryjne b. Zasady zachowania podczas alarmów i sytuacji awaryjnych c. Obowiązki członków załogi statku w sytuacjach awaryjnych d. Zasady postępowania członków załogi maszynowej w przypadkach szczególnych np. black-out, awaria sterowania napędu głównego statku, maszyny sterowej, 8. Zasady zachowania podczas alarmów i sytuacji awaryjnych, 9. Obowiązki członków załogi statku w sytuacjach awaryjnych. III. Umieć 1. Stosować wiedzę w bezpiecznej eksploatacji statku, IV. Wyposażenie i pomoce dydaktyczne 1. Sala wykładowa wyposażona w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści zajęć (np. projektor multimedialny, tablica multimedialna, stanowisko do e-learningu).