Zespół Szkół im. Ignacego Łukasiewicza w Policach. PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI rok szkolny 2018/2019

Transkrypt

1 Zespół Szkół im. Ignacego Łukasiewicza w Policach PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI rok szkolny 208/209 LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, TECHNIKUM, SZKOŁA BRANŻOWA Zakres podstawowy I. Przedmiotowy system oceniania został opracowany na podstawie:. Podstawy programowej z fizyki, IV etap kształcenia. 2. Programu nauczania: dla liceum, technikum i zasadniczej szkoły zawodowej na poziomie podstawowym pod nazwą Odkrywamy na nowo wydawnictwa OPERON, autor Grzegorz F.Wojewoda (ND. 62/202) 3. Statutu Zespołu Szkół im. Ignacego Łukasiewicza w Policach (Rozdział 0) II. Do nauki przedmiotu obowiązuje podręcznik: Fizyka,,Odkrywamy na nowo podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych- zakres podstawowy, Grzegorz Kornaś, nr ewidencyjny MEN 62/202, wydawnictwo OPERON

2 III. Zasady systemu oceniania. Każdy uczeo jest oceniany zgodnie z zasadami sprawiedliwości. 2. Uczeo jest zobowiązany do prowadzenia w sposób rzetelny i staranny zeszytu przedmiotowego na każdej lekcji. 3. Na każdych zajęciach powinien znajdowad się przynajmniej jeden podręcznik na ławce. 4. Prace klasowe, sprawdziany, kartkówki, prace na lekcji, prace indywidualne, zadania domowe, odpowiedzi ustne itp. są obowiązkowe. 5. W przypadku nieobecności na zajęciach uczeo ma obowiązek samodzielnie nadrabiad zrealizowany materiał. 6. Po dłuższej nieobecności w szkole (powyżej 2 tygodni) uczeo ma prawo byd nieprzygotowany do lekcji. Przez nieprzygotowanie się do lekcji rozumiemy: brak zeszytu, brak podręcznika, brak pracy domowej, niegotowośd do odpowiedzi, brak pomocy potrzebnych do lekcji. 7. Diagnoza wstępna przeprowadzana we wrześniu, natomiast koocowa diagnoza- przeprowadzana w maju. Diagnozy podlegają ocenianiu szkolnemu, ale nie są wliczane do średniej. 8. Wszystkie prace pisemne są przechowywane przez nauczyciela do kooca roku szkolnego i dostępne do wglądu dla uczniów i ich rodziców (prawnych opiekunów) w czasie zebrao i konsultacji. Nie wykonuje się kopii prac uczniów. 9. Istnieje możliwośd otrzymania oceny celującej z fizyki. Uczeo, który spełnia warunki oceny bardzo dobrej (uzyskał 85% punktów) może zdobyd 20 punktów procentowych na ocenę celującą realizując między innymi dodatkowe formy pracy: napisanie testu sprawdzającego, wykazującego wysoki poziom opanowania wiedzy i umiejętności określonych w programie nauczania i podstawie programowej, samodzielna realizacja projektów badawczych 0. Uczeo może poprawid ocenę roczną zgłaszając się do nauczyciela na 4 tygodnie przed wystawieniem oceny rocznej, aby wykazad się wiedzą obejmującą zakres materiału z całego roku szkolnego. Do poprawy można przystąpid tylko raz. Warunkiem poprawy oceny jest wykorzystanie wszystkich zaproponowanych form oceniania oraz brak godzin nieusprawiedliwionych na lekcji fizyki.. Ocenianie ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych dostosowane jest do jego indywidualnych możliwości. Uwzględnia zalecenia opinii lub orzeczenia PPP, jego zaangażowanie w postęp w nauce. IV. Wymagania ogólne wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadao obliczeniowych, przeprowadza doświadczenia i wyciąga wnioski z otrzymanych wyników, wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych, posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), wykorzystuje narzędzia matematyki oraz formułuje sądy oparte na rozumowaniu matematycznym, wykorzystuje wiedzę o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody, wyszukuje, selekcjonuje i krytycznie analizuje informacje, potrafi pracowad w zespole. V. Formy i narzędzia sprawdzające stopieo opanowania materiału oraz zasady ich przeprowadzania.

3 Osiągnięcia uczniów są na bieżąco sprawdzane następującymi formami sprawdzania wiedzy i umiejętności uczniów: Narzędzie Praca klasowa (45 minut) Sprawdzian (30 minut) Diagnoza (30-45 minut) Kartkówka (5-0 minut) Liczba punktów Zasady przeprowadzania Formy poprawiania Ilośd w semestrze praca klasowa odbywa się w formie pisemnej (teoria + zadania), w przypadku nieobecności usprawiedliwionej uczeo ma obowiązek Po omówieniu zawiera zarówno pytania zamknięte jaki i otwarte, ustalenia dodatkowego terminu pisania pracy klasowej w okresie 2 każdego działu przeprowadzona po powtórzeniu materiału, tygodni po powrocie do szkoły, w przeciwnym przypadku otrzymuje 0 fizyki zapowiedziana -2 tygodnie przed terminem i wpisana do punktów, dziennika. uczeo może poprawid pracę klasową w terminie 2 tygodni od momentu podawany jest zakres umiejętności i wiedzy sprawdzenia jej przez nauczyciela. Do poprawy przystępują osoby, które w pierwszym terminie pisania pracy nie otrzymały 0 punktów, w uzasadnionych przypadkach nauczyciel może odstąpid od tej zasady, jeżeli nieobecnośd ucznia nie będzie usprawiedliwiona otrzymujesz 0 punktów, 0-20 obejmuje dział lub fragment danego działu (nie więcej niż 5 w przypadku nieobecności usprawiedliwionej uczeo ma obowiązek W zależności od tematów lekcyjnych), ustalenia dodatkowego terminu pisania pracy klasowej w okresie 2 omawianego zapowiadany tydzieo przed terminem i wpisany do dziennika, tygodni po powrocie do szkoły, w przeciwnym przypadku otrzymuje 0 materiału podawany jest zakres umiejętności i wiedzy, punktów, uczeo może poprawid sprawdzian w terminie 2 tygodni od momentu sprawdzenia jej przez nauczyciela. Do poprawy przystępują osoby, które w pierwszym terminie pisania pracy nie otrzymały 0 punktów, w uzasadnionych przypadkach nauczyciel może odstąpid od tej zasady, jeżeli nieobecnośd ucznia nie będzie usprawiedliwiona otrzymujesz 0 punktów, obejmuje całośd wiedzy z zakresu fizyki na poziomie gimnazjum i ma za zadanie sprawdzanie wiedzy i umiejętności uczniów kooczących gimnazjum w tym zakresie punkty uzyskane za diagnozę nie są wliczane do średniej. 5-0 obejmuje materiał nie więcej niż z 3 tematów lekcyjnych, jak i bieżącego materiału z prowadzonej przez nauczyciela lekcji, nie musi byd wcześniej zapowiadana, Praca na lekcji 0-0 praca na lekcji może przyjąd różne formy np. praca w grupach, praca samodzielna z wykorzystaniem materiałów dostępnych na lekcji (karta pracy, podręcznik), uczeo, który był nieobecny na diagnozie z przyczyn losowych musi ją napisad w terminie nie przekraczającym tygodnia od powrotu do szkoły w przypadku nieobecności usprawiedliwionej uczeo ma obowiązek ustalenia dodatkowego terminu pisania kartkówki w okresie 2 tygodni po powrocie do szkoły, w przeciwnym przypadku otrzymuje 0 punktów, jeżeli nieobecnośd ucznia nie będzie usprawiedliwiona otrzymujesz 0 punktów, ocena z kartkówki nie podlega poprawie, ocena z pracy na lekcji nie podlega poprawie, Na początku i na koocu roku szkolnego W zależności od omawianego materiału Przynajmniej jeden raz w semestrze Odpowiedź ustna 5 obowiązuje znajomośd materiału z 3 ostatnich tematów, w przypadku lekcji powtórzeniowych z całego działu, ocena z odpowiedzi nie podlega poprawie, poprzez ponowną odpowiedź, Przynajmniej jeden raz w

4 semestrze Zadanie domowe 5-0 prezentacja pracy domowej na forum klasy zabranie zeszytu przedmiotowego do sprawdzenia przeprowadzenie kartkówki z zadao zawartych w pracy domowej ocena z zadania domowego nie podlega poprawie, poprzez oddanie do sprawdzenia kolejnego zadania domowego W zależności od omawianego materiału Aktywnośd -2 bez ograniczeo częste zgłaszanie się na lekcji, oceniany jest aktywny udział ucznia w lekcji, ponowne zgłoszenie się do wykonania zadania uczeo ma prawo raz w semestrze poprawid jedną formę pisemną (pracę klasową lub sprawdzian). Poprawa pracy pisemnej odbywa się poza lekcjami ucznia w terminie uzgodnionym z nauczycielem (po sprawdzeniu tej pracy przez nauczyciela, uczeo ma 2 tygodnie na zgłoszenie się do poprawy), uczeo, który nie napisze pracy pisemnej w ustalonym terminie otrzymuje 0 punktów za tę formę, jeśli nieobecnośd ucznia na pracy pisemnej nie będzie usprawiedliwiona, traci on możliwośd zdobycia punktów za tę formę sprawdzania wiedzy i otrzymuje 0 punktów, uczeo przyłapany na niesamodzielności pisania pracy, otrzymuje 0 punktów, bez możliwości poprawy tej formy, praca niesamodzielna, plagiat, korzystanie z niedozwolonych źródeł informacji, odpisywanie zadao domowych skutkuje otrzymaniem 0 punktów, bez możliwości poprawy. VI. Przyjmuje się następujący przelicznik % na poszczególne oceny: Ocena Odsetek punktów Celujący >00% Bardzo dobry 00% - 85% Dobry 84% - 7% Dostateczny 70% - 56% Dopuszczający 55% - 40% Niedostateczna poniżej 39% Jeżeli do oceny wyższej śródrocznej lub rocznej brakuje nie więcej niż 2 punkt % uczeo ma możliwośd odpowiedzi ustnej.

5 VII. Kryteria oceniania Ocena celująca (wymagania wykraczające) Uczeo w wysokim stopniu opanował wiedzę i umiejętności określone w programie nauczania i podstawie programowej, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia. Biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych, proponuje rozwiązania nietypowe, samodzielnie formułuje problemy, dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, rozwiązuje zadania wykraczając poza program danej klasy. Osiąga sukcesy w konkursach szkolnych i pozaszkolnych. Ocena bardzo dobra (wymagania dopełniające) Uczeo opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania w danej klasie. Sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, umie korzystad z różnych źródeł wiedzy, rozwiązuje samodzielnie zadania rachunkowe i problemowe, planuje i przeprowadza doświadczenia. Potrafi zastosowad zdobytą wiedzę w nowych sytuacjach. Ocena dobra (wymagania rozszerzające) Uczeo opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności bardziej złożone, poszerzające relacje pomiędzy elementami treści. Nie opanował jednak w pełni wiadomości określonych w programie nauczania. Poprawnie stosuje wiadomości do rozwiązywania typowych zadao lub problemów, potrafi wykonad proste doświadczenie. Ocena dostateczna (wymagania podstawowe) Uczeo opanował wiadomości najważniejsze z punktu widzenia edukacji, proste, często powtarzane w programie. Rozwiązuje typowe zadania i wykonuje proste doświadczenia fizyczne z pomocą nauczyciela, zna podstawowe wzory, symbole i jednostki wielkości fizycznych. Ocena dopuszczająca (wymagania konieczne) Uczeo opanował podstawowe wiadomości i umiejętności niezbędne w dalszej edukacji, potrzebne w życiu. Ma spore braki, ale nie przekreślają one możliwości uzyskania przez niego podstawowej wiedzy z przedmiotu w ciągu dalszej nauki. Zna podstawowe prawa i wielkości fizyczne, jednostki. Potrafi z pomocą nauczyciela wykonad proste doświadczenia fizyczne. Ocena niedostateczna Uczeo nie opanował wiadomości i umiejętności przewidywanych w wymaganiach koniecznych. Braki uniemożliwiają mu dalsze zdobywanie wiedzy z przedmiotu. Nie potrafi rozwiązad prostych zadao teoretycznych lub praktycznych, nawet z pomocą nauczyciela. Nie zna podstawowych praw, pojęd i wielkości fizycznych.

6 VIII. Wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne Temat (rozumiany jako lekcja). Grawitacja.. Kinematyka ruchu jednostajnego po okręgu.2. Dynamika ruchu jednostajnego po okręgu Liczba godzin Treści podstawy programowej.) opisuje ruch jednostajny po okręgu posługując się pojęciem okresu i częstotliwości.2) opisuje zależności między siłą dośrodkową a masą, prędkością lub promieniem oraz wskazuje przykłady sił pełniących rolę siły dośrodkowej.3. Układ Słoneczny.0) opisuje zasadę określania orientacyjnego wieku Układu Słonecznego.4. Prawo powszechnego ciążenia.3.) interpretuje zależności między wielkościami w prawie powszechnego ciążenia, Wymagania konieczne (ocena dopuszczająca) Uczeo spełnił 50% wymagao podstawowych Poziom podstawowy Uczeo opanował pewien zakres wiadomości Wymagania podstawowe (ocena dostateczne) Uczeo spełnił 75% wymagao podstawowych. Wyjaśnia związek między okresem obiegu a częstotliwością w ruchu jednostajnym po okręgu. 2. Charakteryzuje prędkośd liniową w ruchu jednostajnym po okręgu jako wielkośd wektorową. 3. Charakteryzuje przyspieszenie w ruchu jednostajnym po okręgu jako wielkośd wektorową. 4. Zaznacza na rysunku ciała wykonującego ruch po okręgu wektory prędkości liniowej oraz przyspieszenia dośrodkowego. 5. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych. Zaznacza na rysunku ciała wykonującego ruch po okręgu wektor siły dośrodkowej. 2. Wskazuje naturę siły dośrodkowej w przykładach obiektów wykonujących ruch po okręgu. zadao i problemów. Charakteryzuje skład oraz budowę Układu Słonecznego. 2. Opisuje cechy fizyczne planet Układu Słonecznego. 3. Na podstawie fotografii odróżnia od siebie poszczególne planety Układu Słonecznego. 4. Obserwuje fazy Księżyca. 5. Formułuje treśd III prawa Keplera. 6. Oblicza okres obiegu planety wokół Słooca na podstawie informacji na temat odległości tej planety od Słooca.. Rysuje wektory sił grawitacji działające na przykładowe obiekty kosmiczne. Wymagania rozszerzające (ocena dobra) Uczeo spełnił 50% wymagao ponadpodstawowych Wymagania dopełniające (ocena bardzo dobra) Uczeo spełnił 75% wymagao ponadpodstawowych Poziom ponadpodstawowy Uczeo opanował pewien zakres umiejętności Wymagania wykraczające (ocena celująca) Uczeo spełnił 00% wymagao ponadpodstawowych. Oblicza wartośd częstotliwości obiegu, gdy dany jest czas okresu obiegu. 2. Wyznacza wartośd prędkości liniowej gdy znany jest promieo okręgu oraz częstotliwośd obiegu. 3. Wyznacza wartośd przyspieszenia dośrodkowego, gdy znany jest promieo okręgu oraz częstotliwośd obiegu. 4. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Opisuje zależności między siłą dośrodkową a masą, prędkością lub promieniem. 2. Wyznacza wartośd siły dośrodkowej, gdy znana jest masa ciała oraz parametry jego ruchu po okręgu.. 0pisuje zasadę określania orientacyjnego wieku Układu Słonecznego. 2. Charakteryzuje ewolucję Układu Słonecznego. 3. Prowadzi proste obserwacje obiektów będących składnikami Układu Słonecznego.. Wyjaśnia wpływ siły grawitacji Słooca na ruch planet i siły grawitacji planet na ruch ich księżyców.

7 .5) wyjaśnia wpływ siły grawitacji Słooca na ruch planet i siły grawitacji planet na ruch ich księżyców, podaje przyczynę spadania ciał na powierzchnię Ziemi.5. Pole grawitacyjne.5) wyjaśnia wpływ siły grawitacji Słooca na ruch planet i siły grawitacji planet na ruch ich księżyców, podaje przyczynę spadania ciał na powierzchnię Ziemi.6. Stan nieważkości.4) wyjaśnia na czym polega stan nieważkości i podaje warunki jego występowania.7. Prędkości kosmiczne.8. Proste obserwacje astronomiczne.6) posługuje się pojęciem pierwszej prędkości kosmicznej i satelity geostacjonarnego; opisuje ruch sztucznych satelitów wokół Ziemi (jakościowo), wskazuje siłę dośrodkową, wyznacza zależnośd okresu ruchu od promienia orbity.7) wyjaśnia dlaczego planety widziane z Ziemi przesuwają się na tle gwiazd;.8.) wyjaśnia przyczynę występowania faz i zadmieo Księżyca;.9) opisuje zasadę pomiaru odległości do Księżyca i planet opartą na paralaksie i zasadę pomiaru odległości od najbliższych gwiazd opartą na paralaksie rocznej, posługuje się pojęciem jednostki 2. Wyjaśnia na czym polega powszechnośd prawa grawitacji. 3. Interpretuje zależności między wielkościami w prawie powszechnego ciążenia. 4. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych zadao i problemów. Podaje definicję pola grawitacyjnego. 2. Odróżnia modele pól grawitacyjnych 3. Definiuje pojęcie natężenia pola grawitacyjnego. 4. Rysuje wektory natężeo pola grawitacyjnego w modelu jednorodnego oraz centralnego pola grawitacyjnego. 5. Podaje przyczynę spadania ciał na powierzchnię Ziemi. 6. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych. Wyjaśnia na czym polega stan nieważkości. 2. Wyjaśnia na czym polega stan niedociążenia i przeciążenia.. Posługuje się pojęciem pierwszej prędkości kosmicznej. 2. Opisuje ruch satelity geostacjonarnego.. Posługuje się pojęciem jednostki astronomicznej i roku świetlnego. 2. Wyjaśnia przyczynę występowania faz Księżyca. 3. Dokonuje szacunków odległości kątowych między obiektami na niebie. 2. Oblicza masę źródła pola grawitacyjnego na podstawie informacji na temat orbity obiektu krążącego wokół tego źródła.. Opisuje ograniczenia stosowalności modelu jednorodnego pola grawitacyjnego. 2. Wyjaśnia wpływ siły grawitacji Słooca na ruch planet i siły grawitacji planet na ruch ich księżyców. 3. Oblicza wartośd pola grawitacyjnego w zależności od odległości od planety. 4. Odróżnia ciężar ciała od siły przyciągania grawitacyjnego. 5. Jakościowo opisuje grawitację jako zakrzywienie czasoprzestrzeni wokół masywnych obiektów. 6. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Podaje warunki występowania stanu nieważkości. 2. Opisuje wpływ stanu nieważkości na osoby przybywające w kosmosie. problemowych.. Opisuje ruch sztucznych satelitów wokół Ziemi (jakościowo). 2. Wyznacza zależnośd okresu ruchu od promienia orbity.. Wyjaśnia dlaczego planety widziane z Ziemi przesuwają się na tle gwiazd. 2. Wyjaśnia przyczynę występowania zadmieo Księżyca. 3. Opisuje zasadę pomiaru odległości do Księżyca i planet opartą na paralaksie i zasadę pomiaru odległości od najbliższych gwiazd opartą na paralaksie rocznej. 4. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao problemowych.

8 .9. Podsumowanie wiadomości z działu grawitacja.0. Sprawdzenie wiadomości i umiejętności 2. Fizyka atomowa astronomicznej i roku świetlnego; 2.. Zjawisko fotoelektryczne 2.2. Fizyczne podstawy spektroskopii 2.6) opisuje efekt fotoelektryczny, wykorzystuje zasadę zachowania energii do wyznaczenia energii i prędkości fotoelektronów; 2.4) wyjaśnia pojęcie fotonu i jego energii; 2.) opisuje promieniowanie ciał, rozróżnia widma ciągłe i liniowe rozrzedzonych gazów jednoatomowych, w tym wodoru; 2.2) interpretuje linie widmowe jako przejścia między poziomami energetycznymi atomów; 2.3. Widma atomowe 2.) opisuje promieniowanie ciał, rozróżnia widma ciągłe i liniowe rozrzedzonych gazów jednoatomowych, w tym wodoru; 2.4. Model Bohra budowy atomu wodoru 2.2) interpretuje linie widmowe jako przejścia między poziomami energetycznymi atomów; 2.3) opisuje budowę atomu wodoru, stan podstawowy i stany wzbudzone; 2.5) interpretuje zasadę zachowania energii przy przejściach elektronu między. Opisuje efekt fotoelektryczny. 2. Zapisuje doświadczalne prawa zjawiska fotoelektrycznego. 3. Opisuje fotonową teorię światła. 4. Wyjaśnia pojęcie fotonu i jego energii. 5. Podaje praktyczne zastosowanie zjawiska fotoelektrycznego. 6. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych zadao i problemów. Opisuje zjawisko interferencji światła. 2. Opisuje zjawisko rozszczepienia światła na siatce dyfrakcyjnej. 3. Charakteryzuje promieniowanie temperaturowe ciał. 4. Podaje treśd prawa Wiena. 5. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych. Samodzielnie konstruuje spektrograf. 2. Zapisuje wyniki obserwacji widm różnych ciał. 3. Opisuje promieniowanie ciał. 4. Rozróżnia widma ciągłe i liniowe rozrzedzonych gazów jednoatomowych, w tym wodoru. 5. Interpretuje linie widmowe jako przejścia między poziomami energetycznymi atomów. 6. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych. Opisuje budowę atomu wodoru. 2. Przedstawia założenia modelu Bohra budowy atomu wodoru. 3. Wyjaśnia na czym polega stan podstawowy i stany wzbudzone w atomie.. Opisuje trudności teorii falowej światła w wyjaśnieniu zjawiska fotoelektrycznego. 2. Wyjaśnia zjawisko fotoelektryczne na podstawie kwantowej teorii światła. 3. Opisuje jakościowo zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne. 4. Wykorzystuje zasadę zachowania energii do wyznaczenia energii i prędkości fotoelektronów. 5. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Wyjaśnia rozszczepienie światła na siatce dyfrakcyjnego. 2. Opisuje sposób pomiaru długości fali świetlnej. 3. Wyznacza temperaturę gwiazdy, gdy znana jest długośd fali, na którą przypada maksimum promieniowania. 4. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Zapisuje wyrażenia na długości fal emitowanych przez wodór w poszczególnych seriach widmowych. 2. Oblicza długości fal odpowiadających poszczególnym seriom widmowym w atomie wodoru.. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych zadao i problemów. 2. Rysuje schemat poziomów energetycznych w atomie wodoru. 3. Interpretuje zasadę zachowania energii przy przejściach elektronu między poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu.

9 2.5. Kwantowy model budowy atomu wodoru poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu; 2.3) opisuje budowę atomu wodoru, stan podstawowy i stany wzbudzone; 2.5) interpretuje zasadę zachowania energii przy przejściach elektronu między poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu; 2.6. Laser 2.5) interpretuje zasadę zachowania energii przy przejściach elektronu między poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu; 2.7. Podsumowanie wiadomości z działu fizyka atomowa 4. Zapisuje warunek orbit stacjonarnych w atomie wodoru. 4. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Opisuje związek między długością fali a pędem fotonu.. Przedstawia założenia modelu Schrodingera budowy atomu wodoru. 2. Opisuje związek między pędem cząstki a długością fali 2. Interpretuje zasadę zachowania energii przy przejściach elektronu materii. między poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu. 3. Oblicza długośd fali materii związanej z cząstką o danej wartości pędu. 4. Formułuje zasadę nieoznaczoności. 5. Przedstawia podstawowe założenia mechaniki kwantowej. 6. Opisuje budowę atomu wodoru. 7. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych. Charakteryzuje własności światła laserowego. 2. Podaje przykłady zastosowania światła laserowego.. Wyjaśnia na czym polega emisja wymuszona promieniowania przez atomy. 2. Opisuje na czym polega inwersja obsadzeo w ośrodku czynnym lasera. 3. Stosuje zasadę zachowania energii do opisania przejścia elektronu między poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu Sprawdzenie wiadomości i umiejętności 3. Fizyka jądrowa 3.. Doświadczenie Rutherforda 3.2. Budowa jądra atomowego 3.) posługuje się pojęciami pierwiastek, jądro atomowe, izotop, proton, neutron, elektron; podaje skład jądra atomowego na podstawie liczby masowej i atomowej; 3.2) posługuje się pojęciami: energii spoczynkowej, deficytu masy i energii wiązania; oblicza te wielkości dla dowolnego pierwiastka układu okresowego;. Opisuje doświadczenie, dzięki któremu odkryto jądro atomowe. 2. Posługuje się pojęciami pierwiastek, jądro atomowe, izotop, proton, neutron, elektron. 3. Podaje skład jądra atomowego na podstawie liczby masowej i atomowej. 4. Stosuje poznane zależności do rozwiązywania prostych. Charakteryzuje budowę wewnętrzną atomu. 2. Posługuje się pojęciami: energii spoczynkowej, deficytu masy i energii wiązania Rozpad α, β, γ 3.3) wymienia właściwości. Podaje stosunek wielkości atomu do rozmiarów jądra atomowego. 2. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Oblicza wartości energii spoczynkowej, deficytu masy i energii wiązania dla dowolnego pierwiastka układu okresowego. 2. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao

10 3.4. Prawo rozpadu promieniotwórczego 3.5. Detekcja promieniowania jądrowego 3.6. Rozszczepienie jądra atomowego 3.7. Wpływ promieniowania jądrowego na materię i organizmy żywe 3.8. Energetyka jądrowa 3.9. Reakcje termojądrowe promieniowania jądrowego α, β, γ opisuje rozpady alfa, beta (wiadomości o neutrinach nie są wymagane), sposób powstawania promieniowania gamma; posługuje się pojęciem jądra stabilnego i niestabilnego; 3.4) opisuje rozpad izotopu promieniotwórczego posługując się pojęciem czasu połowicznego rozpadu; rysuje wykres zależności liczby jąder, które uległy rozpadowi; wyjaśnia zasadę datowania substancji na podstawie składu izotopowego, np. datowanie węglem 4 C; 3.6) opisuje wybrany sposób wykrywania promieniowania jonizującego 3.9) opisuje reakcję rozszczepienia uranu 235 U zachodzącą w wyniku pochłonięcia neutronu; podaje warunki zajścia reakcji łaocuchowej; 3.7) wyjaśnia wpływ promieniowania jądrowego na materię oraz na organizmy żywe; 3.8) podaje przykłady zastosowania zjawiska promieniotwórczości i energii jądrowej; 3.0) opisuje działanie elektrowni atomowej oraz wymienia korzyści i zagrożenia płynące z energetyki jądrowej; 3.) opisuje reakcje termojądrowe zachodzące w bombie wodorowej;. Wymienia właściwości promieniowania jądrowego α, β,γ. 2. Zapisuje schematyczne reakcje rozpadu jąder prowadzące do powstawania promieniowania α, β oraz γ.. Opisuje rozpad izotopu promieniotwórczego posługując się pojęciem czasu połowicznego rozpadu. 2. Zapisuje prawo rozpadu promieniotwórczego. Opisuje wybrany sposób wykrywania promieniowania jonizującego. 2. Wymienia jednostki określające ilośd promieniowania jonizującego.. Opisuje reakcje jądrowe stosując zasadę zachowania liczby nukleonów i zasadę zachowania ładunku oraz zasadę zachowania energii. 2. Opisuje reakcję rozszczepienia uranu 235 U zachodzącą w wyniku pochłonięcia neutronu. 3. Opisuje skąd bierze się energia bomby atomowej.. Wyjaśnia wpływ promieniowania jądrowego na materię oraz na organizmy żywe. 2. Charakteryzuje wielkości fizyczne opisujące ilośd pochłoniętego promieniowania jonizującego. 3. Podaje przykłady zastosowania zjawiska promieniotwórczości i energii jądrowej.. Opisuje działanie elektrowni atomowej. 2. Wymienia korzyści i zagrożenia płynące z energetyki jądrowej. Opisuje reakcje termojądrowe zachodzące w bombie wodorowej. 2. Opisuje zagrożenia dla współczesnego świata wynikające. Opisuje rozpady alfa, beta (wiadomości o neutrinach nie są wymagane). 2. Opisuje sposób powstawania promieniowania gamma. 3. Posługuje się pojęciem jądra stabilnego i niestabilnego. 4. Stosuje poznane wielkości fizyczne do rozwiązywania zadao. Rysuje wykres zależności liczby jąder, które uległy rozpadowi. 2. Wyjaśnia zasadę datowania substancji na podstawie składu izotopowego, np. datowanie węglem 4 C.. Opisuje fizyczne podstawy działania wybranych urządzeo do detekcji promieniowania jonizującego. 2. Definiuje jednostki określające ilośd promieniowania jonizującego.. Zapisuje przykładowe reakcje jądrowe 2. Podaje warunki zajścia reakcji łaocuchowej. 3. Opisuje budowę bomby atomowej. 4. Wyjaśnia skąd bierze się energia bomby atomowej.. Opisuje zastosowanie promieniowania jonizującego w diagnostyce medycznej. 2. Opisuje zastosowanie promieniowania jonizującego do leczenia chorób nowotworowych.. Porównuje zapotrzebowanie na paliwo elektrowni jądrowej oraz węglowej o takich samych mocach.. Szacuje wartośd energii wydzielonej podczas reakcji termojądrowej syntezy wodoru w hel. 2. Charakteryzuje fizyczne podstawy działania bomby termojądrowej.

11 3.. Podsumowanie wiadomości z działu fizyka atomowa 3.2. Sprawdzenie wiadomości i umiejętności 4. Elementy astronomii z istniejących arsenałów jądrowych i termojądrowych. 4.. Budowa i ewolucja gwiazd 3.) opisuje reakcje termojądrowe zachodzące w gwiazdach; 4.2. Galaktyki.) opisuje budowę Galaktyki i miejsce Układu Słonecznego w Galaktyce; 4.3. Budowa Wszechświata. Obserwacyjne podstawy kosmologii 4.4. Ewolucja Wszechświata.2) opisuje Wielki Wybuch jako początek znanego nam Wszechświata; zna przybliżony wiek Wszechświata, opisuje rozszerzanie się Wszechświata (ucieczkę galaktyk)..2) opisuje Wielki Wybuch jako początek znanego nam Wszechświata; zna przybliżony wiek Wszechświata, opisuje rozszerzanie się Wszechświata (ucieczkę galaktyk);. Opisuje skale odległości w kosmosie. 2. Porównuje rozmiary ciał niebieskich.. Charakteryzuje poszczególne etapy ewolucji gwiazd. 2. Opisuje reakcje termojądrowe zachodzące w gwiazdach. 3. Posługuje się nazwami: gwiazda ciągu głównego, czerwony olbrzym, biały karzeł, mgławica planetarna, gwiazda neutronowa, pulsar, czarna dziura.. Opisuje budowę Galaktyki i miejsce Układu Słonecznego w Galaktyce. 2. Wymienia obserwacyjne dowody na rozszerzanie się Wszechświata. 3. Formułuje prawo Hubble a.. Opisuje Wielki Wybuch jako początek znanego nam Wszechświata. 2. Podaje przybliżony wiek Wszechświata.. Charakteryzuje narzędzia współczesnej astronomii. 2. Opisuje najważniejsze dokonania teleskopu kosmicznego Hubble a.. Dostrzega charakterystyczne gwiazdozbiory na nocnym niebie. 2. Wyjaśnia sposób powstawania diagramu Hertzsprunga-Russella. 3. Wskazuje położenia danej gwiazdy na diagramie Hertzsprunga- Russella. 4. Szacuje masę traconą przez Słooce w jednostce czasu.. Opisuje rozszerzanie się Wszechświata (ucieczkę galaktyk). 2. Posługuje się pojęciami ciemna energia oraz ciemna materia.. Wyjaśnia na czym polega paradoks ciemnego nieba. 2. Charakteryzuje poszczególne etapy rozwoju Wszechświata.