Redakcja. Projekty, w których uczestniczymy

Transkrypt

1 nr 52, Marzec 2014 Projekty, w których uczestniczymy * Projekt międzynarodowy Uczenie się przez całe życie Comenius - program Unii Europejskiej w dziedzinie edukacji i doskonalenia zawodowego. * Modernizacja Kształcenia Zawodowego na Dolnym Śląsku II - projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. * Dolnośląska e-szkoła - projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Dolnośląskiego. * E-sklep, czyli mój pierwszy biznes przed 20-tką - projekt innowacyjny w skali całego kraju. Młodzi ludzie uczą się zarządzać biznesem, a efektem końcowym jest internetowy sklep, który z powodzeniem może od razu startować z działalnością. Pierwsza, pilotażowa edycja projektu została zrealizowana w roku szkolnym 2012/13. W działania zaangażowany jest Urząd Miejski Wrocławia. Partnerami była Wyższa Szkoła Bankowa, NBP oraz bank BZ WBK. Po sukcesie, jakim okazała się pierwsza edycja projektu, jego kolejna, w roku szkolnym 2013/14, została objęta Honorowym Patronatem Prezydenta Miasta Wrocławia. Kursy organizowane w ramach MKZ w Zespole Szkół Nr 1: kurs AutoCad poziom podstawowy, kurs barmański, kurs Premiere - montaż filmu, kurs baristy kurs operatora wózków widłowych. Redaktor naczelny: Patryk Pichlak Redakcja: M. Borusowska, O. Czychel, J. Filip, Hana, A. Kozioł, M. Ludmann, A. Marszałkowska, A. Molis, P. Piz, J. Usińska Rysunki: Grzegorz Putek Fotografie: Media Show Opiekunowie: Danuta Marszałek, Iwona Duczemińska Redakcja Nasza szkoła w Internecie: Kolegium redakcyjne szkolnej gazetki KalejdOsKOp odbywa się w każdą środę w godz w sali 214 Wszystkich chętnych do współpracy z nami serdecznie zapraszamy! To szczególny numer Kalejdoskopu, stworzony z myślą o Was, Przyszłych Uczniach ZS1. Pragnęliśmy rzeczy niemożliwej, tj. przedstawienia wszystkich projektów, imprez szkolnych, konkursów itp., które tworzą lub w których uczestniczą uczniowie naszej szkoły. Niemożliwej, gdyż udało się (w skróconej formie!) zmieścić w numerze opis zaledwie cząstki szkolnych i pozaszkolnych działań, pasji, zainteresowań, prac Naszych Koleżanek i Kolegów (i ich Opiekunów!). Z żalem musieliśmy zrezygnować z reportażu dot. wystawy fotograficznej pt. Pełnosprawni inaczej, prezentacji felietonów, wierszy i opowiadań uzdolnionych literacko uczniów, wyników różnych szkolnych konkursów, imprez związanych z Comeniusem, relacji z imprez sportowych, z Europejskiego Dnia Języka, Coolturki niestrasznej nawet nocą (Wyobraźcie sobie całonocne - w szkole! - wspólne czytanie najbardziej interesujących książek na świecie, oglądanie odjazdowych filmów!). Mamy nadzieję, że za kilka miesięcy staniecie się bohaterami/autorami tekstów przyszłorocznego Kalejdoskopu! Zapraszamy do lektury marcowego wydania gazetki szkolnej! Redakcja

2 2 Coś naszego Rozmowy w tłoku października 2013 r. w naszej szkole odbyła się coroczna gala wręczenia nagród zwanych Słubitkami. Dostali je niektórzy uczniowie oraz nauczyciele. Samorząd uczniowski miał sporo roboty przed tegoroczną imprezą, gdyż odbyła się ona w iście hollywoodzkim stylu - dystyngowani konferansjerzy, nominacje, przemówienia, fotografowanie zwycięzców, filmowanie imprezy (nad stroną artystyczno-medialną imprezy pieczę miało Media Show), Słubitki jak Oscary, ech!... Skoro inspirację stanowił Hollywood, to kategorie były filmowe. Oto ich przykładowe nazwy: komedio-horror, western, film kostiumowy, melodramat, aktorka i aktor pierwszoplanowi, reżyser roku, scenarzysta, bestseller, zwiastun roku, thriller, master chef, komedia romantyczna. Głosowała cała szkoła, a nagrody wręczali uczniowie i nauczyciele. Wydarzenie z klasą i wdziękiem poprowadzili Oktawia Czychel oraz Patryk Pichlak. Sprostali zadaniu na szóstkę! Słubitki Kategorie były różne, lecz kilka nazwisk (pretendentów do nagród wszelakich) się powtarzało. Ostateczny bój w wyścigu o największą liczbę gipsowych statuetek toczył się pomiędzy profesorem Jerzym Wachowiczem i kochanym przez publikę, m.in. za swój ponadprzeciętny humor, prof. Selimem Mucharskim. W pojedynku zwyciężył p. Mucharski, gromadząc aż cztery Słubitki! Z kolei w gronie uczniów najwięcej Słubitek (dwie sztuki) otrzymał Jakub Bagiński z kl. 4at. Jak to na każdej gali bywa i na naszej nie mogło zabraknąć tzw. przerywników artystycznych, które zostały entuzjastycznie przyjęte przez publiczność. Patrycja Błażowska z kl. 3d wykonała piosenkę Dżemu pt. Partyzant, poetyckiego przejścia między kolejnymi kategoriami nagród podjął się pan Wiktor Szanin, deklamując poezję niczym sam Aleksandr Siergiejewicz Puszkin, a przysłowiową wisienka na torcie był występ tajemniczego duetu, w skład którego wchodziły (jak wykazało długotrwałe śledztwo!) p. Katarzyna Pisklak wraz z p. Katarzyna Zakrzewska. Uroczystość dobiegła końca, więc aby zamknąć ją z przytupem, zagrał zespół Dzikie Wiśnie, znany z ubiegłorocznego szkolnego konkursu Mam Talent, w niezmienionym składzie: Maciek Filipowski, Marcin Mroczny Kucharski, Piotr Sycz oraz Paweł Maćkiewicz. Angelika Molis 2ct i Michał Ludmann 1at Wywiad z p. Selimem Mucharskim, anglistą osobistości żyjące na przestrzeni wieków, totalna dowolność), kto by to był? Trudno powiedzieć, chyba z Bolesławem Wieniawą-Długoszowskim, człowiekiem legendą 20-lecia międzywojennego. Ale to tak dla przyjemności, to była fascynująca postać! Czy ma Pan na swoim koncie jakąś twórczość literacką? Kiedyś chciałem pisać powieści wojenne, ale miałem za dużo pomysłów, żeby przelać je na papier. Moi bohaterowie musieliby przemieszczać się po świecie z prędkością światła, żeby przeżyć wszystkie przygody, jakie dla nich przygotowałem. Zabrakło mi cierpliwości. Za to napisałem kilkanaście piosenek dla mojego punkowego zespołu Marussia. Wspaniałe teksty! Oto próbka mojej twórczości: Czemu, czemu Strusie emu Nie wykrzyczą światu temu Temu światu ponuremu Słów pogardy, gniewu, strachu Niezłe, prawda? Prawdziwy poeta Co najbardziej ceni Pan w ludziach, a co Pana odrzuca? Cenię pasję, wiedzę, mądrość życiową, poczucie humoru, uczciwość i obowiązkowość. Często widzę te cechy u moich uczniów (choć rzadko chyba wszystkie u jednej osoby), a nie znoszę chamstwa, głupoty i zacofania. Nie lubię ludzi, z którymi nie można podyskutować. Nie cierpię fanatyzmu. Jeśli miałby Pan szansę, co zmieniłby Pan w świecie? System edukacji w Polsce, i to gruntownie No i mógłbym być wyższy Kilka słów dla czytelników... Wiem, jak wiele rzeczy Was wnerwia na świecie, w naszym kraju, w tej szkole i we własnym domu. Ale nie bądźcie bierni, nie stójcie z boku, sami kierujcie swoim życiem. Może nie będzie idealne ale za to będzie Wasze. Nie bójcie się marzyć i sięgać, gdzie wzrok nie sięga. Walczcie Serdecznie dziękujemy za udzielenie wywiadu! Redakcja PS Pojawiająca się w wywiadzie tajemnicza pania. to małżonka p. S. Mucharskiego. PS2 Szkolny Klub Naukowy pod wodzą pp. Mucharskich udał się na podbój stolicy. Przez cztery dni listopada młodzi ludzie zwiedzali Warszaw i uczyli się od świtu do zmierzchu. Więcej nowości w następnym numerze Kalejdoskopu.

3 14 Rozmowy w tłoku Coś naszego 3 Wywiad z p. Selimem Mucharskim, anglistą Czym zajmuje się Pan w wolnym czasie? A co to jest czas wolny? Tak mało mam takich chwil, które mógłbym nazwać czasem wolnym, że już nie pamiętam Ale jeśli tylko złapię jakiś moment, to lubię poczytać. Pani A. wiecznie narzeka, że książki nam się już w mieszkaniu nie mieszczą. O jakim zawodzie marzył Pan jako dziecko? Najpierw, po przeczytaniu książek Karola Maya z Winnetou w roli głównej, chciałem być "westmanem", ale kiedy obejrzałem Gwiezdne wojny, zrozumiałem, że moim przeznaczeniem jest zostać Bohaterem Galaktyki. No i w rezultacie zostałem kosmitą. Ale najbardziej żałuję, że nie odważyłem się zdawać do szkoły aktorskiej. Czy był Pan pilnym uczniem? Pilnym uczniem? Ależ oczywiście! W podstawówce A potem byłem już tylko uczniem. Ale zawsze miałem tyle różnych pomysłów, że nie miałem czasu się tym martwić. Może nie rozczytywałem się w lekturach, ale za to czytałem wiele innych pozycji. Co zdecydowało o podjęciu przez Pana pracy w zawodzie nauczyciela? Prawdę mówiąc, trochę przypadek, ale nie żałuję. Tyle się tu dzieje W każdym bądź razie w dzieciństwie nie uczyłem swoich lalek ani misiów. Czy ma Pan autorytet, jeśli tak, to kto nim jest? W czasach, kiedy autorytety są niemodne, może nie wypada się do tego przyznawać? Ależ, oczywiście, mam. Jednym z moich największych autorytetów jest Pani A. Często się z Nią nie zgadzam, bo przecież taki jestem "mądry", a potem okazuje się, zawsze, że miała rację Trochę jest to frustrujące, ale właśnie dlatego jest moim WielkimAutorytetem. Pana motto życiowe? Życie nie jest konieczne, konieczne jest żeglowanie. Vivere non estnecesse, navigarenecesseest Zwykłe życie nie ma większego sensu, trzeba coś ze sobą robić, sterować swoim życiem, żeglować pod pełnymi żaglami bo przeminie i zostaniemy z niczym. Jeśli miałaby Pan szansę pojechać w jakieś miejsce, jakie by ono było i dlaczego? Tak prozaicznie to chciałbym odwiedzić dwa kraje Kubę i Gruzję. Kto wie, może kiedyś się uda. Ale tak naprawdę, to chciałbym pojechać na finały Odysei Umysłu do Stanów razem z Bubą, Diabłem, Tuchą, Rudą, Lizką, Cesarzową, Brudnym, Machniczkiem i Olifką. No i żebyśmy tam powalczyli o wygraną. Jeśli miałby Pan możliwość porozmawiać z jedną, wybraną osobą (wybitne Beania, czyli otrzęsiny klas pierwszych, odbyły się zaraz po Słubitkach. W wydarzeniu wzięły udział wszystkie klasy pierwsze oraz klasa 2dt, która organizowała całe przedsięwzięcie. Wspomniana klasa druga była zwycięzcą zeszłorocznych otrzęsin pierwszaków. Tematem przewodnim imprezy była Woda. Beania A.D r. miały wpisać się swą treścią w projekt Comenius , w którym nasza szkoła bierze udział (już po raz drugi). Kategorii wodnych było kilka, a jury (wytypowani nauczyciele i uczniowie) starało się oceniać pierwszoklasistów bardzo sprawiedliwie. Mnie szczególnie zachwyciły torty z motywem wody. Nie obyło się bez kategorii tańców, czyli tańca towarzyskiego i typu Harlem Shake. Beania Notabene, moda na ten ostatni obiegła cały świat. Do końca życia nie zapomnę tańczących Harlem Shake'a wychowawczyń klas pierwszych p. Jolanty Janoszki (1dt) i p. K. Zalewskiej-Urbańskiej (1ct)! Niech żałują Ci, którzy nie widzieli! Beania wygrała bezapelacyjnie klasa 1dt. Zwycięzcom bardzo gratulujemy i życzymy połamania długopisów na wymyślaniu kategorii oraz scenariusza otrzęsin dla przyszłorocznych pierwszaków! Angelika Molis

4 4 Coś naszego Coś naszego 13 Tradycją szkoły stało się, że Samorząd, organizując mikołajki, łączy je z akcją charytatywną, aby w atmosferze zabawy i wzajemnej życzliwości poza uczniami, zgnębionymi prozą życia, pomóc jeszcze komuś innemu W tym roku postanowiliśmy mikołajki połączyć z kwestą na Górę Grosza (stąd konkursy groszowe ) oraz zbiórką karmy i koców dla schroniska dla zwierząt. Na korytarzu przed aulą funkcjonowały kawiarenka i loteria fantowa. Tego dnia uzbieraliśmy 200 złotych. Agnieszka Ratajczak-Mucharska Życzliwy Mikołaj i nie tylko 6 grudnia w szkolnej auli odbyła się impreza mikołajkowa, która została połączona z Dniem Życzliwości i charytatywną akcją Góra Grosza. Imprezę rozpoczął występ szkolnej kapeli Dzikie Wiśnie w składzie: Maciej Filipowski, Piotr Sycz, Marcin Kucharski oraz Paweł Maćkiewicz z kl 3at. Po koncercie grupa ochotników przystąpiła do konkursu złożonego z trzech części: quizu wiedzy o monetach oraz dwóch konkurencji sprawnościowych - rzutu monetą do celu i ułożenia najwyższej wieży z monet. Najlepiej poradził sobie z zadaniami Kamil Zając z klasy 1bt. Mikołajki Następnie ogłoszono wyniki Konkursu na Życzliwego Mikołaja czyli największą ilość przytuleń. Zwycięzcą okazała się Anna Teodoruk z klasy 1 dt (67 przytuleń). Dalsza część imprezy - chyba najbardziej korzystna dla uczniów - to licytacja, w czasie której można było wylicytować kupony nietykalności z różnych przedmiotów. Dzięki tymże immunitetom każdy z ich właścicieli będzie/był (kupony są ważne do lutego) zwalniany z odpowiedzi lub zadania domowego. Najwyższą cenę 12 złotych! - uzyskał kupon z fizyki, podpisany przez p. Jerzego Wachowicza. Niewiele mniej - 9 złotych - ofiarował inny desperat za immunitet z matematyki u p. Katarzyny Pisklak. Uroczystym zamknięciem tegorocznej zabawy był kolejny występ Dzikich Wiśni. Imprezę uważam za udaną. Joanna Usińska 1dt W dniach listopada odbyła się wycieczka zorganizowana przez p. Selima Mucharskiego i p. Agnieszkę Ratajczak- Mucharską do Warszawy. Uczestnikami wyprawy byli członkowie szkolnego Interdyscyplinarnego Klubu Naukowego (w skrócie IKN), którzy mieli za zadanie zwiedzić jak najwięcej wystaw i muzeów oraz wynieść jak największą ilość wiedzy (oraz: ulotek i gazetek dla szkolnej biblioteki); także zintegrować się z naszymi pierwszoklasistami. Spośród muzeów historycznych najbardziej spodobało się nam Muzeum Powstania Warszawskiego. Zafascynowało nas swoimi eksponatami i historią wojennej Warszawy opowiedzianą przez przewodniczkę. Obejrzeliśmy w nim też interesujący film - Miasto ruin. IKN w Warszawie A najciekawiej, oczywiście wg niektórych z nas, było w Pałacu Kultury. Zwiedziliśmy znajdujące się w nim Muzeum Techniki. W tamtejszym planetarium mogliśmy zapoznać się z mapą nieba oraz obejrzeć bardzo ciekawe eksponaty, np. wiekowe pralki, telefony, szafy grające. Najciekawsza była chyba sala z komputerami. Dostaliśmy sensownego przewodnika, który znał się na rzeczy i na koniec pozwolił nam zagrać na tak archaicznym sprzęcie, jak konsola Atari. Przed opuszczeniem muzeum mogliśmy się dowiedzieć co nieco o naszym ciele, dzięki Szklanej Panience. Jest to model szklanej kobiety z widocznymi organami wewnętrznymi. W trakcie pokazu są one podświetlane, a słyszany przez uczestników komentarz wyjaśnia ich budowę i biologiczne funkcje. Niezapomnianych przeżyć duchowych i estetycznych dostarczył nam z kolei spektakl Metro w teatrze Buffo. Po przepłynięciu, przez morze tłumu, które ciągnęło się aż do wejścia na salę, doczekaliśmy się przedstawienia, które było dopracowane w każdym szczególe. Podsumujmy wyprawę: wycieczkę zaliczamy do udanych. Wielkie gratulację dla p. Agnieszki Ratajczak i p. Selima Mucharskiego za wytrzymanie z Nami, ponieważ nie należało to do łatwych zadań Jagoda Filip 1dt

5 12 Coś naszego Coś naszego 5 Nabór do KORBY zaczyna się wiosną, w marcu/kwietniu. Chętni powinni wymyślić wstępny projekt, który chcieliby zrealizować (koncert, festyn, przedsięwzięcie wolontaryjne, kulturalne, edukacyjne pełna dowolność) i przedstawić je w formie prezentacji Power Point. Tę prezentację wraz z danymi osobowymi oraz referencjami opiekuna/nauczyciela wysyłacie w podanym terminie. Aby referencje były wiarygodne i korzystne dla Was, warto zadbać o nie wcześniej i w ciągu roku szkolnego podejmować się zadań, które potwierdzają Waszą gotowość do tego typu pracy (wsparcie działań samorządu, wolontariatu etc. nie tylko w szkole, ale może być także w Waszych miejscowościach, podwórkach i w parafiach). Konkurencja z roku na rok rośnie, ale doświadczenie warsztatów KORBY bezcenne! Zwłaszcza że zarówno jednodniowy Sezam, jak i tygodniowy wakacyjny Liderski Odjazd są całkowicie bezpłatne Więcej info u liderek KORBY: Oktawii Czychel i Agnieszki Marszałkowskiej z 3a oraz p. Agnieszki Ratajczak-Mucharskiej (s. 309) i p. Selima Mucharskiego (s. 419). WARSZTATY SEZAM Jeśli ktoś jest osobą kreatywną, ambitną i gotową zostać liderem, to 28 maja miał okazję wziąć udział w drugim etapie projektu KORBA. Korbowicze to aktywni młodzi ludzie, którzy wzajemnie się inspirują i motywują do działania. Warsztaty miały na celu przybliżyć uczestnikom pracę lidera. Nie zabrakło oczywiście pozytywnej energii, która moim zdaniem jest Korba kluczem do sukcesu. Poznaliśmy tajniki budowania zespołu oraz zarządzania nim, komunikacji, asertywności, rozwiązywanie konfliktów, kreatywności oraz bycia liderem. Każdy z uczestników dowiedział się, jak zbudować prawdziwą, silną drużynę i jak uniknąć konfliktów w grupie. Wszyscy uczestnicy byli wręcz przeładowani pozytywną energią. Od razu złapaliśmy kontakt. Wszelkie zadania, które robiliśmy w większych czy mniejszych grupach, stanowiły raczej przyjemność niż obowiązek. 9 godzin pracy w grupie Zabrzmiało groźnie i bałam się, że zanudzę się na śmierć, ale NIE! Bawiłam się cudownie! Co chwilę odbywała się jakaś zabawa ruchowa, może dlatego tak szybko mijał czas. Szanowaliśmy się wzajemnie, każdy miał możliwość opowiedzenia o swoim projekcie. Życzliwie wyrażaliśmy opinie dot. projektów kolegów. Nawet w przewidzianych przerwach woleliśmy pozostać w grupie i sami organizowaliśmy sobie zabawy ruchowe. Furorę zrobił bananowy statek Wyglądało to komicznie, ale zabawa była jednak przednia. Każdy z uczestników wziął również udział w nagraniu, opowiadając o sobie i o swoim projekcie. Uczestnicy po ukończeniu warsztatów otrzymali certyfikaty. Teraz wszyscy w napięciu czekają na wyniki. Trzeci etap już czeka Oktawia Czychel 3a Szkolną tradycją stały się już jasełka. W tym roku przygotowała je młodzież klas: 1ct, 1dt, 2at i 3a pod opieką p. Jadwigi Ługiewicz i p. Anny Bukowskiej-Jasków. Tym razem zdecydowaliśmy, że przedstawienie będzie miało charakter nieco poważny, choć przyzwyczailiśmy się raczej do bożonarodzeniowych scenek, w których pojawiają się radośni pastuszkowie, mówiące ludzkim głosem zwierzęta i sielskie otoczenie. Przedstawienie pt. "Ta noc" opowiadało o jednej wyjątkowej nocy, która odmieniła los kilku bohaterów. Czy coś mogą zmienić w życiu poszczególnych osób narodziny małego dziecka w starej, opuszczonej grocie czy może stajence, jak wolą autorzy kolęd? Co zmieniły w życiu zagubionej Marii Magdaleny (w tej roli Patrycja Piz z 1 dt), zlęknionej Weroniki (Klaudia Janiak, 2bt), Dziewczyny - narkomanki (Dorota Kroczak, 1dt) czy wierzącego w ideały Czwartego Króla? (Mateusz Kaca, 2bt). Czy wreszcie dla nas te narodziny również mają jakieś znaczenie? Jasełka Wszyscy odtwórcy ról bardzo utożsamiali się ze swoimi postaciami. Starali się opowiedzieć historie swojego życia, które były metaforami ludzkich losów. Przekonywali widza, że nigdy nie jest za późno na zmianę swojego życia, z drugiej strony dawali do zrozumienia, że do każdej osoby Narodzony przychodzi w innym czasie i w innych okolicznościach. Nieraz aż trzeba sięgnąć dna, jak Dziewczyna - narkomanka, by się obudzić. Z kolei przygotowania do jasełek pokazały nam również, że nawet niewielka rola czy funkcja w zespole ma duży wpływa na ostateczny efekt, mam na myśli ujmujący głos niewidocznego na scenie Daniela Dąbrowskiego, przemawiającego jako Głos Ojca czy Maćka Galantowicza (2bt) i Kacpra Niewiadomskiego (1dt) w rolach współczesnych ludzi. Dziękujemy przy tej okazji pani Elżbiecie Szymaniak za wykonanie kolędy, Natalii Jeziornej za piosenkę zespołu Wham, p. Tomaszowi Ślęzakowi za udział w próbach i oczywiście niezastąpionemu Kamilowi Tomasikiewiczowi (kl. 4bt) za montaż slajdów i muzyki. Może chcielibyście włączyć się w przygotowania do następnego przedstawienia lub zaproponować swój repertuar. Zachęcamy do kontaktu z panią Jadwigą Ługiewicz lub biblioteką szkolną. Jak napisała kiedyś Tove Jansson, autorka cyklu o Muminkach: Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są. Ania Kozioł oraz Hana

6 6 Coś naszego Projekty 11 3 grudnia 2013 odbył się Pokaz Mody Karnawałowej przygotowany przez klasy 3ct i 4ct. Kreacje powstały w pracowniach odzieżowych CKP podczas realizacji projektów zawodoznawczych - Modernizacji Kształcenia Zawodowego na Dolnym Śląsku II. Uczennice wykonały je po lekcjach, przychodząc na zajęcia dodatkowe. Klasa 4ct przedstawiła w Przygodzie z sukienką 15 sukni wieczorowych wykonanych (wg własnych projektów!) z koronki i tafty. Każda uczennica uszyła sukienkę dla siebie, perfekcyjnie dopasowując ją do własnej sylwetki. Powstała imponująca kolekcja ubiorów wieczorowych odpowiednich na nadchodzący karnawał czy studniówkę. Klasa 3ct pracowała pod hasłem: Recykling odzieży. Wykonała projekty ubiorów, bazując na prostych wyrobach odzieżowych wykonanych wcześniej w ramach realizacji programu nauczania zawodu. Produktem wyjściowym była spódnica z koła i prosty top. Uczennice zaprezentowały możliwości, jakie daje zdobienie odzieży zarówno przy pomocy dodatków, Pokaz mody karnawałowej jak i farb do tkanin. Powstała kolekcja 14 efektownych kompletów o typowo wieczorowym charakterze. Dopełnieniem strojów były maski karnawałowe, które uczennice dopasowały do prezentowanych kreacji. Pokaz mody odbył się wg choreografii autorstwa Katarzyny Steckiej z 3ct i Joanny Walczak z 4ct. Impreza była przygotowana perfekcyjnie, a owacjom nie było końca. Chapeau bas! Po pokazie odbyło się spotkaniem klas odzieżowych z blogerką modową Kają Sadowską. Maria Kroczak i Redakcja 13 października, późnym wieczorem rozpoczęłyśmy naszą wspólną wyprawę do Parlamentu Europejskiego do Brukseli. Wyjazd studyjny był nagrodą dla laureatek ogólnopolskiego konkursu Jestem Szefową, w którym Agnieszka zdobyła drugie miejsce. Razem z nami podróżowała Lidka Zawistowska zwyciężczyni tego konkursu, oraz 40 innych pasażerów naszego autokaru. Poniedziałek był długi, ale bardzo ciekawy. Zakończył się kolacją z udziałem p. Bogusława Sonika. Po tak ekscytującym dniu musieliśmy dostarczyć trochę kalorii do naszego organizmu, więc na główne danie zaserwowano nam frytki (bez majonezu, choć właśnie w ten sposób podaje się je w Belgii) z gulaszem. Koneserzy mogli zamówić doskonałe belgijskie piwo, natomiast na deser Oczywiście, przepyszne ciastko czekoladowe! Na samą myśl o nim, znów leci mi ślinka pycha! Jestem szefową! Wtorkowy poranek zaczął się od śniadania w hotelu, następnie udaliśmy się do siedziby Parlamentu Europejskiego i znowu spotkaliśmy się z p. posłem Sonikiem. Kolejnym punktem dnia była wizyta w Parlamentarium, w którym dzięki indywidualnym przewodnikom multimedialnym mogliśmy zapoznać się z historią i strukturą Parlamentu Europejskiego i wybrać się w interaktywną podróż po Europie oraz w dynamiczny sposób dowiedzieć się, jak podejmowane są decyzje, które wpływają na nasze codzienne życie. Wróciliśmy do hotelu w godzinach wieczornych i marzyliśmy tylko o tym, aby się położyć, bo w środę musieliśmy już bardzo wcześnie wstać, i przygotować do wyjazdu. Jednak przed podróżą udaliśmy się ponownie do Parlamentu Europejskiego, gdzie uczestniczyliśmy w prelekcji na temat PE wygłoszonej przez polskiego administratora oraz mieliśmy ostatnie spotkanie i wspólne zdjęcie z p. Sonikiem. Następnie przeszliśmy do centrum, gdzie spędziliśmy czas wolny. Spacerowaliśmy po Starym Mieście, robiliśmy ostatnie zakupy. Było szczególnie przyjemnie, bo po raz pierwszy od trzech dni wyszło słońce! Obowiązkowo zajrzeliśmy do Muzeum Czekolady skromną kolekcję wynagrodził pokaz przygotowywania czekoladek, połączony z ich degustacją. Agnieszka Marszałkowska oraz Agnieszka Ratajczak-Mucharska

7 10 Coś naszego Coś naszego 7 Zielone Mikołaje Szkolny wolontariat zorganizował zbiórkę pieniędzy na Schronisko im. św. Brata Alberta we Wrocławiu. Informacja dla zainteresowanych: schronisko znajduje się przy ul. Strzegomskiej 9. Pieniądze zostaną przeznaczone na prezenty na święta Bożego Narodzenia oraz potrzebne lekarstwa i środki pielęgnacyjne dla dzieci. Uczniowie z klas 1ct oraz 1dt dyżurowali wastrze. Zostaliśmy przebrani za Zielonych Mikołajów i staliśmy z puszkami, do których ludzie wrzucali pieniądze, oraz cukierkami, które rozdawaliśmy ofiarodawcom. Dla osób, które chciały się dowiedzieć czegoś więcej o Schronisko im. św. BrataAlberta, mieliśmy ulotki. Spotykaliśmy naprawdę różnych ludzi. Niektórzy przechodzili obojętnie, nawet na nas nie patrząc, inni uśmiechali się i podchodzili, aby wrzucić 2, 5 zł. Czasami zdarzało się, że do puszki wpadało 20 złotych. Wrażenia, mimo wszystko, mam dobre. Uzbieraliśmy trochę pieniędzy, co bardzo mnie cieszy i zapewne ucieszy też dzieci, które dostaną porządne prezenty na gwiazdkę. Patrycja Piz 1dt Wolontariat Andrzejki w Domu Pomocy Społecznej 28 listopada nasi wolontariusze zostali zaproszeni do Domu Pomocy Społecznej przy ul. Rędzińskiej na andrzejki. Ochotnicy z kilku klas: 1dt, 1ct, 2et oraz 2dt przygotowali z tej okazji różne wróżby. Do klasycznej zabawy z woskiem przygotowaliśmy piękny, wykuty specjalnie na tę okazję klucz. Pensjonariusze na początku imprezy trochę się wstydzili - nie wszyscy chcieli brać udział w andrzejkowych wróżbach, ale później się rozkręcili. Najwięcej uciechy było z tańców na parkiecie nie było takich, którzy stali w kącie! Tańczyliśmy w kółku, w parach, robiliśmy pociąg. Miło było patrzeć na uśmiechniętych, zrelaksowanych pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej! Dać komuś radość, to jest to! Monika Borusowska 1dt Majówka, czyli coroczne święto Naszego Szkolnego Wolontariatu oraz jego największe przedsięwzięcie, miała miejsce 21 maja. Jej tematem przewodnim były ginące gatunki roślin i zwierząt. Jak co roku początek zabawy miał miejsce w naszej szkolnej auli. Przewodnicząca szkoły Marta Koźlik przygotowała na majówkę prezentację na temat ochrony środowiska. Gawędziła też z małymi i miłymi gośćmi Wolontariatu ZS Nr 1. Trzeba tu przyznać, że dzieciaki zawstydziły niejednego swoją szeroką wiedzą na tematy ekologiczne. Następnie obejrzeliśmy pokaz tańca średniowiecznego oraz walk rycerskich. Zaproszeni do nas rycerze mieli tylko jednego giermka i dość błahy powód do walki, jednak - jak życie pokazało - giermek wykorzystał sytuację, dzięki czemu miał podwójną randkę Po pierwszych atrakcjach w auli wszyscy majówkowicze udali się na szkolne boisko, gdzie czekały kolejne Organizatorzy imprezy przygotowali mnóstwo konkursów. Majówka - święto wolontariatu Aby móc zacząć zabawę, każdy maluch musiał dostać specjalną kartę zadań w punkcie informacyjnym. Z nią wyruszał w świat majówkowych konkurencji. W przygotowanie konkursów zaangażowali się też nauczyciele z naszej szkoły. Germaniści na przykład przygotowali stoisko zabaw z bajkami w języku niemieckim. Nauczyciele wychowania fizycznego nie byli gorsi, gdyż na dużym boisku zorganizowali specjalne konkurencje fizyczne, takie jak slalom z unihokejem, chodzenie na szczudłach itp. Oczywiście nie zabrakło również zwierzęcych labiryntów, malowania twarzy, łowienia ryb, jak i zwyczajnego malowania. Jednak jedną z największych atrakcji była możliwość zwiedzenia wozu strażackiego. Dużym powodzeniem cieszyły się też przejażdżki kucykami oraz pokaz motorów, który wzbudził entuzjazm nie tylko dzieci. Impreza była zorganizowana przez Wolontariat ZS Nr 1, który był wspomagany przez szkolny samorząd oraz grupę MediaShow. Tegoroczna majówka była dofinansowana przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska, za co serdecznie dziękujemy. Rafał Szczensny Chmielewski

8 8 Projekty Projekty 9 Już po raz drugi nasza szkoła bierze udział w m i ę d z y n a r o d o w y m p r o j e k c i e Comenius. Tym razem jest to projekt wyjątkowy, ponieważ bierze w nim udział aż pięć państw: Niemcy, Finlandia, Litwa, Węgry i Polska - oczywiście także uczniowie i nauczyciele z naszej szkoły! W dniach r. mieliśmy okazję wziąć udział w pierwszym spotkaniu w Sömmerda w Niemczech, gdzie odbyło się spotkanie organizacyjne naszego projektu. Grupa w składzie: Pan Dyrektor Paweł Kowalów, mgr Urszula Zając, mgr Małgorzata Urlich-Kornacka oraz uczniowie: Anna Kozioł (3a), Paulina Projekt międzynarodowy były polskich smakołyków oraz upominków dla naszych partnerów oraz rodziców zastępczych podczas tego tygodnia. Mimo wielu zwężeń na autostradzie A4 dojechaliśmy na miejsce po sześciu godzinach jazdy. Nasza droga i tak była najkrótsza grupa z Finlandii podróżowała do Sömmerda aż 35 godzin, grupa z Litwy 30! Po dotarciu na miejsce zostaliśmy odebrani przez nasze rodziny zastępcze, u których mieszkaliśmy przez cały czas pobytu. Na początku mieliśmy małe problemy z komunikowaniem się, ale daliśmy radę! Rodziny, u których mieszkaliśmy, okazały się bardzo sympatyczne i kochane i traktowały nas jak swoje własne dzieci. oraz Erfurtu. Nasz projekt dotyczył wody, więc zwiedziliśmy też uzdatnialnię wody i zapory. Największą niespodzianką podczas zwiedzania zapory było dla nas zejście na 70m pod wodę, Idąc długimi tunelami i pokonując prawie 1500 schodów, dotarliśmy do wieży stojącej pośrodku jeziora. Mieliśmy również okazję zwiedzić młyn, który kiedyś dzięki wodzie tworzył prąd dla całego miasta Sömmerda. W czwartek graliśmy w MINECRAFT, gdzie tworzyliśmy kraj, w którym mieszkamy. Celem każdej grupy było ukazanie zasobów zużycia wody w danym kraju. Projekt Polski tworzyły: 3 osoby z Finlandii, 2 z Węgier oraz 2 z Polski. Nasz projekt został pokazany na gali kończącej spotkanie jako najlepszy ze wszystkich. Również nasze loga dotyczące projektu i krajów biorących udział w Comeniusie zostały docenione: logo Kuby Bagińskiego Comenius (4at) zdobyło drugie miejsce, a Macieja Galantowicza (2bt) - czwarte. Największym uznaniem cieszyło się logo z Litwy, które przedstawiało kroplę wody z flagą Unii Europejskiej i pięć flag państw biorących udział w projekcie. Podczas naszego spotkania poznaliśmy wielu sympatycznych ludzi, z którymi miejmy nadzieję, kontakt szybko się nie urwie. Jesteśmy bardzo szczęśliwi, ponieważ już w kwietniu to nasza szkoła będzie organizatorem następnego spotkania! Anna Kozioł 3a Markowska (3a), Klaudia Janiak (2bt), Maciej Galantowicz (2bt) wyruszyła spod szkoły o godz. 10:30. Samochody pełne Celem pierwszego spotkania było poznanie zwyczajów, historii i kultury innych narodów biorących udział w projekcie. Podczas tego tygodnia mieliśmy okazję zwiedzania Sömmerda