USTAWA. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym 1) Rozdział 1. Przepisy ogólne

Transkrypt

1 USTAWA Projekt z dnia 3 stycznia 2014 r. z dnia o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym 1) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa cel, zakres i organizację nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym, zwanego dalej nadzorem makroostrożnościowym. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) systemie finansowym rozumie się przez to system finansowy, o którym mowa w art. 2 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz. Urz. UE. L 2010 Nr 331, str. 1); 2) ryzyku systemowym rozumie się przez to ryzyko zakłócenia w funkcjonowaniu krajowego systemu finansowego lub jego istotnej części, które, w razie jego urzeczywistnienia, poważnie zaburza działanie systemu finansowego i gospodarki narodowej, jako całości; źródłem ryzyka systemowego mogą być w szczególności tendencje związane z nadmierną dynamiką kredytu bądź zadłużenia i związane z nimi nierównowagi w zakresie cen aktywów, niestabilne modele finansowania, rozkład ryzyka w systemie finansowym, powiązania pomiędzy instytucjami finansowymi, bądź nierównowagi makroekonomiczne i sektorowe; 3) właściwych podmiotach rozumie się przez to Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Komisję Nadzoru Finansowego, ministra właściwego do spraw instytucji finansowych w zakresie regulacji systemu finansowego oraz Narodowy Bank Polski w zakresie działań mogących służyć ograniczeniu ryzyka systemowego; 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, ustawę z dnia 21 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz ustawę z dnia 7 listopada 2008 r. o Komitecie Stabilności Finansowej.

2 2 4) instrumencie makroostrożnościowym rozumie się przez to instrument, którego zastosowanie ma na celu ograniczenie ryzyka systemowego poprzez zmniejszanie prawdopodobieństwa jego wystąpienia lub ograniczenie jego potencjalnych skutków; 5) rozporządzeniu 575/2013 rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 2013 Nr 176, str. 1); 6) instytucji rozumie się przez to instytucję, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia 575/2013; 7) firmie inwestycyjnej rozumie się przez to firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia 575/2013; 8) podmiocie zależnym rozumie się przez to jednostkę zależną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia 575/2013; 9) unijnej instytucji dominującej rozumie się przez to unijną instytucję dominującą, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia 575/2013; 10) unijnej dominującej finansowej spółce holdingowej rozumie się przez to unijną dominującą finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 31 rozporządzenia 575/2013; 11) unijnej dominującej finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej rozumie się przez to unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 rozporządzenia 575/2013; 12) kapitale podstawowym Tier I - rozumie się przez to jeden z elementów składających się na fundusze własne instytucji, o którym mowa w części drugiej tytuł I rozdział 2 rozporządzenia 575/2013; 13) kapitale dodatkowym Tier I - rozumie się przez to jeden z elementów składających się na fundusze własne instytucji, o którym mowa w części drugiej tytuł I rozdział 3 rozporządzenia 575/2013; 14) kapitale Tier II - rozumie się przez to jeden z elementów składających się na fundusze własne instytucji, o którym mowa w części drugiej tytuł I rozdział 4 rozporządzenia 575/2013;

3 3 15) ustawie o swobodzie działalności gospodarczej - rozumie się przez to ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn, zm 2).); 16) ustawie Prawo bankowe rozumie się przez to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1376, z późn. zm. 3) ); 17) zasadzie skonsolidowanej rozumie się przez to zasadę skonsolidowaną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia 575/2013; 18) zasadzie subskonsolidowanej rozumie się przez to zasadę subskonsolidowaną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 49 rozporządzenia 575/2013; 19) rozporządzeniu 1093/ rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z , str. 12); 20) rozporządzeniu 1092/ rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz. Urz. UE L 331 z , str. 1); 21) grupie rozumie się przez to grupę podmiotów składającą się z podmiotu dominującego, podmiotów od niego zależnych i podmiotów powiązanych z nimi poprzez znaczący udział kapitałowy, a także grupę podmiotów powiązanych ze sobą umową o zarządzanie, o której mowa w art. 7 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276), lub inną umową o podobnym charakterze, jak również w ten sposób, że dany podmiot ma wpływ na kierowanie polityką finansową i operacyjną innego podmiotu; 22) państwie trzecim - rozumie się przez to państwo niebędące członkiem Unii Europejskiej; 23) wymogu połączonego bufora - rozumie się przez to utrzymywany przez instytucje łączny kapitał podstawowy Tier I, który jest wymagany do pokrycia bufora zabezpieczającego powiększony o następujące elementy, stosownie do przypadku: specyficzny dla 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036, 1238 i ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2012 r. poz i 1529 oraz z 2013 r. poz. 777, 1036 i 1289.

4 4 instytucji bufor antycykliczny, bufor globalnych instytucji o znaczeniu systemowym, bufor innych instytucji o znaczeniu systemowym lub bufor ryzyka systemowego. Art. 3. Celem nadzoru makroostrożnościowego jest identyfikacja, ocena i monitorowanie ryzyka systemowego oraz działanie na rzecz jego wyeliminowania, bądź ograniczenia z wykorzystaniem instrumentów makroostrożnościowych; w szczególności Rada będzie dążyć do wzmocnienia odporności krajowego systemu finansowego na wypadek realizacji ryzyka systemowego, wspierając w ten sposób długookresowy, zrównoważony wzrost gospodarczy kraju. Rozdział 2 Rada do spraw Ryzyka Systemowego Art Tworzy się Radę do spraw Ryzyka Systemowego, zwaną dalej Radą. 2. Rada jest organem właściwym w sprawach nadzoru makroostrożnościowego. 3. Rada jest organem wyznaczonym w rozumieniu art. 458 rozporządzenia 575/2013. Art. 5. Do zadań Rady należy w szczególności: 1) identyfikacja, ocena, monitorowanie i ograniczanie ryzyka systemowego; 2) stosowanie instrumentów makroostrożnościowych przez wydawanie opinii oraz kierowanie ostrzeżeń i zaleceń do właściwych podmiotów oraz kierowanie ostrzeżeń do rynku finansowego albo jego części; 3) monitorowanie realizacji wydanych zaleceń; 4) identyfikacja systemowo ważnych instytucji finansowych oraz wydawanie zaleceń lub ostrzeżeń dla właściwych podmiotów, co do stosowania wobec tych instytucji szczególnych wymogów nadzorczych, o których mowa w ustawie Prawo bankowe oraz ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2012 poz. 1149); 5) współpraca z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, innymi organami UE i strefy euro zgodnie z przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającej dyrektywę 2002/87/WE i uchylającej dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE oraz zgodnie z przepisami rozporządzenia 575/2013,

5 5 organami nadzoru makroostrożnościowego z innych krajów, a także instytucjami międzynarodowymi, służąca realizacji celu, o którym mowa w art. 3. Art Członkami Rady są: 1) Przewodniczący Rady Prezes Narodowego Banku Polskiego; 2) Zastępca Przewodniczącego Rady minister właściwy do spraw instytucji finansowych; 3) Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego; 4) Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. 2. Członkowie Rady uczestniczą w jej posiedzeniach osobiście. W przypadku gdy nie jest możliwy osobisty udział członka Rady w posiedzeniu, wyznacza on swojego przedstawiciela, któremu podczas posiedzenia przysługują uprawnienia reprezentowanego członka Rady. 3. W posiedzeniach Rady uczestniczy Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, z głosem doradczym, lub jego zastępca. 4. W posiedzeniach Rady mogą również uczestniczyć, z głosem doradczym, osoby posiadające odpowiednią wiedzę i doświadczenie w zakresie zagadnień objętych zadaniami Rady, zaproszone przez Przewodniczącego Rady z własnej inicjatywy lub na wniosek innego członka Rady. Art Posiedzenia Rady odbywają się co najmniej raz na kwartał. 2. Posiedzenia Rady są zwoływane przez Przewodniczącego Rady z własnej inicjatywy, na wniosek Zastępcy Przewodniczącego Rady lub na wniosek innego członka Rady. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać uzasadnienie zwołania posiedzenia Rady, a ponadto może wskazywać proponowany termin tego posiedzenia. Z ważnych powodów posiedzenie Rady może być zwołane w terminie innym niż wskazany we wniosku. 4. Obsługę Rady zapewnia Narodowy Bank Polski. Art Przewodniczący Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. W przypadku nieobecności Przewodniczącego Rady zastępuje go Zastępca Przewodniczącego Rady. Art Rada może tworzyć grupy robocze, w skład których wchodzą pracownicy Narodowego Banku Polskiego, urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego oraz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Za zgodą Rady w skład grup roboczych mogą wchodzić inne osoby

6 6 posiadające odpowiednią wiedzę lub doświadczenie w zakresie zagadnień objętych zadaniami Rady. 2. Zadania grup roboczych określa Rada. 3. Wyniki prac grup roboczych są przedstawiane Radzie. Art. 10. Rada przyjmuje regulamin określający sposób i tryb jej działania. Art Rada podejmuje uchwały w zakresie swoich właściwości, w tym wydaje opinie, ostrzeżenia i zalecenia. 2. Uchwały Rady są podejmowane w głosowaniu jawnym, większością głosów, przy obecności co najmniej trzech członków Rady, w tym Przewodniczącego Rady. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Rady. 3. Uchwały w imieniu Rady podpisuje Przewodniczący Rady, a w przypadku o którym mowa w art. 8 ust.2, zastępca Przewodniczącego Rady. 4. W przypadku nieobecności Przewodniczącego Rady na posiedzeniu przepis art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art Treść uchwał Rady może być podana do publicznej wiadomości, poprzez ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego, z zastrzeżeniem informacji prawnie chronionych. 2. Informacje publikowane przez Radę nie stanowią podstawy roszczeń ani zobowiązań osób trzecich wobec Skarbu Państwa, Narodowego Banku Polskiego, Bankowego Funduszu Gwarancyjnego lub członków Rady. 3. Osoby wykonujące czynności związane z nadzorem makroostrożnościowym nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą ze zgodnego z przepisami ustawy działania lub zaniechania, które pozostaje w związku z realizacją zadań Rady. Rozdział 3 Gromadzenie oraz wymiana informacji i danych Art Osoby, o których mowa w art. 6 i art. 9 ust. 1: 1) dokonują wzajemnej wymiany informacji, w tym informacji chronionych na podstawie odrębnych ustaw, niezbędnych do prawidłowej realizacji zadań Rady; 2) są obowiązane do nieujawniania osobom nieupoważnionym informacji, z którymi zapoznały się w trakcie wykonywania zadań Rady.

7 7 2. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 4 mogą upoważnić osoby trzecie do dostępu do informacji, o których mowa w ust. 1 pkt Obowiązek nieujawniania informacji, o którym mowa w ust. 1, trwa również po ustaniu członkostwa w Radzie lub zaprzestaniu uczestnictwa w pracach Rady. Art. 14. Rada może zawierać z podmiotami, o których mowa w art. 5 pkt 5, porozumienia służące realizacji celu, o którym mowa w art. 3, określające zasady współpracy oraz zakres wymiany informacji i sposób ich ochrony. Art. 14a. Wymiana informacji, o której mowa w art. 13 ust. 1 oraz w art. 14, nie dotyczy informacji chronionych tajemnicą statystyczną, w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591). Rozdział 4 Instrumenty nadzoru makroostrożnościowego Art. 15. Rada może wydawać opinie w istotnych sprawach z zakresu jej działania. Art. 16. W przypadku identyfikacji w krajowym systemie finansowym lub jego otoczeniu czynnika ryzyka systemowego, Rada może skierować do właściwych podmiotów ostrzeżenie zawierające informację o rodzaju tego czynnika, zasięgu oddziaływania oraz przewidywanych skutkach dla systemu finansowego. Rada może skierować ostrzeżenie również do rynku finansowego lub jego części. Art Rada może skierować do właściwych podmiotów zalecenia, w których wskazuje konieczność podjęcia przez nie działań służących ograniczeniu ryzyka systemowego. 2. Wydając zalecenie Rada może wskazać termin, w którym, w ocenie Rady, jest niezbędne podjęcie działań w celu wykonania zalecenia przez właściwe podmioty. 3. Właściwe podmioty niezwłocznie informują Radę o działaniach podjętych w celu wykonania zalecenia Rady lub przekazują wyjaśnienia dotyczące przyczyn niepodjęcia takich działań. 4. Rada może podać do publicznej wiadomości informacje, o których mowa w ust. 3, o ile nie stanowią one informacji prawnie chronionej. Art. 18. Przewodniczący Rady przedstawia Sejmowi sprawozdanie dotyczące działalności Rady w danym roku, w terminie do dnia 31 lipca roku następnego.

8 8 Art. 19. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wydaje rozporządzenie, w którym określa poziom, zakres oraz termin obowiązywania wskaźników bufora antycyklicznego, bufora instytucji o znaczeniu systemowym lub bufora ryzyka systemowego, mając na względzie konieczność wzmocnienia odporności krajowego systemu finansowego na wypadek ryzyka systemowego, wspierając w ten sposób długookresowy, zrównoważony wzrost gospodarczy oraz uwzględniając uchwały Rady wydane na podstawie postanowień rozdziałów 5-8. Rozdział 5 Bufor zabezpieczający Art Instytucje utrzymują dodatkową kwotę kapitału podstawowego Tier I w stosunku do kapitału podstawowego Tier I utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia 575/2013, w wysokości 2,5% ich łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 tego rozporządzenia na zasadach indywidualnej i skonsolidowanej, o których mowa w części pierwszej tytuł II rozporządzenia 575/2013 (bufor zabezpieczający). 2. Kapitał podstawowy Tier I, który instytucje utrzymują w celu spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1, nie jest jednocześnie zaliczany na poczet spełniania przez instytucje wymogów nałożonych na mocy art. 92 rozporządzenia 575/2013 oraz wymogów nałożonych w ramach uprawnień nadzorczych przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie odrębnych przepisów. 3. W przypadku, gdy instytucja nie spełnia wymogu, o którym mowa w ust. 1, podlega ograniczeniom wypłat z zysków w zakresie określonym w art. 53. Art Z obowiązku, o którym mowa w art. 20 ust. 1, zwolnione są małe i średnie firmy inwestycyjne, będące mikroprzedsiębiorcami, małymi albo średnimi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. 2. O zwolnieniu Rada informuje Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz właściwe organy odpowiedzialne za nadzór makroostrożnościowy zainteresowanych państw członkowskich.

9 9 Rozdział 6 Specyficzny dla instytucji bufor antycykliczny Art Instytucje utrzymują dodatkową kwotę kapitału podstawowego Tier I w stosunku do kapitału podstawowego Tier I utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia 575/2013, na poziomie ich łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013 pomnożonej przez średnią ważoną wskaźników bufora antycyklicznego obliczaną zgodnie z ust. 5 (specyficzny dla instytucji bufor antycykliczny). 2. Instytucje zobowiązane są do utrzymywania specyficznego dla instytucji bufora antycyklicznego na zasadzie indywidualnej i skonsolidowanej, o których mowa w części pierwszej tytuł II rozporządzenia 575/ Kapitał podstawowy Tier I, który instytucje utrzymują w celu spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1, nie jest jednocześnie zaliczany na poczet spełniania przez instytucje wymogów nałożonych na mocy art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, art. 20 ust. 1 oraz wymogów nałożonych w ramach uprawnień nadzorczych przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie odrębnych przepisów. 4. W przypadku, gdy instytucja nie spełnia wymogów, o których mowa w ust. 1, podlega ograniczeniom wypłat z zysków w zakresie określonym w W celu obliczenia średniej ważonej wskaźników bufora antycyklicznego obowiązujących w jurysdykcjach, w których znajdują się stosowne ekspozycje kredytowe instytucji, instytucje stosują do wszystkich wskaźników bufora antycyklicznego swoich łącznych wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego, związanych ze stosownymi ekspozycjami kredytowymi w danej jurysdykcji podzielonych przez ich łączne wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego związanego ze stosownymi ekspozycjami kredytowymi tych instytucji. 6. Instytucja oblicza łączne wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego według zasad opisanych w części trzeciej tytułów II i IV rozporządzenia 575/2013. Art Z obowiązku, o którym mowa w art. 22 ust. 1, zwolnione są małe i średnie firmy inwestycyjne, będące mikroprzedsiębiorcami, małymi albo średnimi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

10 10 2. O zwolnieniu Rada informuje Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz właściwe organy odpowiedzialne za nadzór makroostrożnościowy zainteresowanych państw członkowskich. Art Rada oblicza co kwartał wartość odniesienia dotyczącą wskaźnika bufora antycyklicznego, która odzwierciedla cykl kredytowy, ryzyko związane z nadmiernym wzrostem akcji kredytowej w gospodarce narodowej oraz specyfikę tej gospodarki. 2. Wartość odniesienia opiera się na odchyleniach od długoterminowych tendencji w zakresie wskaźnika kredytów do PKB i uwzględnia w szczególności: a) wskaźnik wzrostu akcji kredytowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności wskaźnik odzwierciedlający zmiany dotyczące wskaźnika kredytów przyznanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do PKB; b) odpowiednie wytyczne Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, wydane zgodnie z art. 16 rozporządzenia 1092/2010. Art Rada ustala wskaźnik bufora antycyklicznego, co kwartał dokonując jego oceny. Ustalając wskaźnik bufora antycyklicznego, Rada uwzględnia: a) wartość odniesienia; b) odpowiednie wytyczne oraz zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego wydane zgodnie z art. 16 rozporządzenia 1092/2010 w sprawie ustalania wskaźnika bufora antycyklicznego; c) inne zmienne, które Rada uzna za istotne z punktu widzenia reagowania na cykliczne ryzyko systemowe. 2. Wskaźnik bufora antycyklicznego jest wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013, instytucji, które mają ekspozycje kredytowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wskaźnik bufora antycyklicznego przyjmuje wartości w przedziale 0-2,5% i jest ustanawiany każdorazowo w drodze korekty o 0,25% lub wielokrotność 0,25%. Z uzasadnionych powodów, na które wskazują zmienne wyszczególnione w ust. 1, Rada może ustalić wskaźnik bufora antycyklicznego na poziomie przekraczającym 2,5%. 4. Instytucje w terminie 12 miesięcy od ogłoszenia przez Radę wskaźnika bufora antycyklicznego uwzględniają ten wskaźnik do celów obliczania ich specyficznych dla instytucji buforów antycyklicznych. W uzasadnionych przypadkach termin ten może być przez Radę skrócony.

11 11 5. Obniżenie przez Radę obowiązującego wskaźnika bufora antycyklicznego następuje wraz z oznaczeniem okresu, w którym Rada przewiduje, że wskaźnik bufora antycyklicznego nie ulegnie podwyższeniu, przy czym oznaczenie tego okresu nie jest dla Rady wiążące. Art Rada ogłasza kwartalnie ustalenia dotyczące wskaźnika bufora antycyklicznego za pośrednictwem strony internetowej. Ogłoszenie zawiera co najmniej informacje o: a) aktualnym wskaźniku bufora antycyklicznego wraz z uzasadnieniem; b) wartości odniesienia dotyczącą wskaźnika bufora antycyklicznego; c) odpowiednim wskaźniku kredytów do PKB i jego odchyleniu od długoterminowej tendencji; d) informacje o terminach, o których mowa w art. 25 ust. 4 i 5, jeśli Rada podejmie stosowne ustalenia. 2. Rada każdorazowo powiadamia Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego o kwartalnych ustaleniach wskaźnika bufora antycyklicznego wraz z uzasadnieniem, a także przekazuje jej pozostałe informacje, o których mowa w ust. 1 lit. b-d. Art Rada może uznać wskaźnik bufora antycyklicznego ustalony w innym państwie członkowskim lub państwach trzecich na poziomie powyżej 2,5% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013, do celów obliczeń przeprowadzanych przez instytucje ich specyficznych dla instytucji buforów antycyklicznych. 2. Rada ogłasza informacje o uznanym wskaźniku bufora antycyklicznego za pośrednictwem strony internetowej. Ogłoszenie zawiera informacje o: a) mającym zastosowanie wskaźniku bufora antycyklicznego; b) państwie członkowskim lub państwie trzecim, do których uznany wskaźnik ma zastosowanie; c) terminie od którego instytucje stosują podwyższony wskaźnik bufora antycyklicznego do celów obliczania ich specyficznego bufora antycyklicznego, a w przypadku, gdy termin ten przypada na mniej niż 12 miesięcy od momentu ogłoszenia, wskazanie szczególnych okoliczności uzasadniających jego skrócenie. Art Jeżeli odpowiedni organ państwa trzeciego, który odpowiada za nadzór makroostrożnościowy, nie ustalił lub nie opublikował wskaźnika bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego, wobec którego ekspozycje kredytowe posiada co najmniej jedna

12 12 instytucja, Rada może ustalić wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego, który instytucje stosują do obliczania specyficznego dla instytucji bufora antycyklicznego. 2. Jeżeli odpowiedni organ państwa trzeciego, który odpowiada za nadzór makroostrożnościowy, ustalił lub opublikował wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego, wobec którego ekspozycje kredytowe posiada co najmniej jedna instytucja, Rada może ustalić wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego, gdy uzna, że wskaźnik bufora antycyklicznego ustalony przez państwo trzecie nie jest wystarczający, aby w należyty sposób chronić instytucje przed ryzykiem nadmiernego wzrostu akcji kredytowej w tym państwie trzecim. 3. W sytuacji o której mowa w ust. 2, Rada może ustalić wskaźnik bufora antycyklicznego poniżej poziomu ustalonego przez odpowiedni organ państwa trzeciego, jedynie w przypadku gdy wskaźnik ten wynosi ponad 2,5 % łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko instytucji, które mają ekspozycje kredytowe w tym państwie trzecim. 4. W terminie 12 miesięcy od ogłoszenia przez Radę wskaźnika bufora antycyklicznego dla państwa trzeciego na poziomie powyżej obowiązującego w tym państwie trzecim wskaźnika bufora antycyklicznego instytucje stosują ten wskaźnik do celów obliczania specyficznego dla instytucji bufora antycyklicznego. W uzasadnionych przypadkach termin ten może być przez Radę skrócony. 5. Rada ogłasza informacje o ustaleniu wskaźnika bufora antycyklicznego dla państwa trzeciego za pośrednictwem strony internetowej. Informacje obejmują: a) wartość wskaźnika bufora antycyklicznego oraz państwo trzecie do którego ma on zastosowanie; b) uzasadnienie takiego wskaźnika bufora antycyklicznego; c) termin, od którego instytucje stosują podwyższony wskaźnik bufora antycyklicznego do celów obliczania ich specyficznego bufora antycyklicznego, a jeżeli termin ten jest krótszy niż 12 miesięcy wskazanie wyjątkowych okoliczności uzasadniających skrócenie terminu rozpoczęcia stosowania ustalonego przez Radę podwyższonego wskaźnika. Art W przypadku gdy wyznaczony organ innego państwa członkowskiego, który odpowiada za nadzór makroostrożnościowy, ustala wskaźnik bufora antycyklicznego na poziomie powyżej 2,5%, instytucje posiadające ekspozycje kredytowe w tym innym państwie

13 13 członkowskim, stosują wskaźnik bufora antycyklicznego na poziomie 2,5%, gdy Rada nie uznała za właściwy, na podstawie art. 27 ust. 1, wyższego poziomu wskaźnika. 2. W przypadku gdy odpowiedni organ państwa trzeciego ustali wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa na poziomie powyżej 2,5%, zastosowanie ma następujący wskaźnik bufora antycyklicznego - dotyczący ekspozycji kredytowych znajdujących się na terytorium tego państwa trzeciego - do celów obliczeń, o których mowa w art. 22 ust. 5, w tym, w stosownym przypadku, do celów obliczania składnika kapitału skonsolidowanego, który dotyczy danej instytucji: a) instytucje stosują wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego na poziomie 2,5%, jeżeli Rada nie uznała za właściwy wskaźnika bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego; b) instytucje stosują wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego na poziomie ustalonym przez odpowiedni organ państwa trzeciego, jeżeli Rada uznała za właściwy wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego. Art Stosowne ekspozycje kredytowe, o których mowa w art. 22 ust. 5, obejmują wszystkie kategorie ekspozycji, z wyjątkiem wymienionych w art. 122 lit. a-f rozporządzenia 575/2013, jeśli podlegają: a) wymogom w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego zgodnie z częścią II tego rozporządzenia; b) w przypadku gdy ekspozycja dotyczy portfela handlowego - wymogom w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka szczególnego zgodnie z częścią trzecią tytuł IV rozdział 2 tego rozporządzenia lub z tytułu dodatkowego ryzyka niewykonania zobowiązań i ryzyka migracji zgodnie z częścią trzecią tytuł IV rozdział 5 tego rozporządzenia; c) w przypadku gdy ekspozycja ma charakter sekurytyzacyjny - wymogom w zakresie funduszy własnych zgodnie z częścią trzecią tytuł II rozdział 5 tego rozporządzenia. Art. 31. Do celów obliczeń wymaganych zgodnie z art. 22 ust. 5: a) wskaźnik bufora antycyklicznego ma zastosowanie niezwłocznie, jeżeli skutkiem takiej decyzji jest obniżenie wskaźnika bufora;

14 14 b) instytucje określają lokalizację geograficzną stosownej ekspozycji kredytowej zgodnie z regulacyjnymi standardami technicznymi, przyjętymi przez Komisję Europejską zgodnie z art rozporządzenia 1093/2010. Rozdział 7 Bufor instytucji o znaczeniu systemowym Art Rada identyfikuje, na zasadzie skonsolidowanej, globalne instytucje o znaczeniu systemowym, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Globalną instytucją o znaczeniu systemowym może być unijna instytucja dominująca, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej lub instytucja niebędąca podmiotem zależnym unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej. 3. Rada identyfikuje globalne instytucje o znaczeniu systemowym na podstawie następujących równoważnych kryteriów: a) wielkość grupy; b) wzajemne powiązania danej grupy z systemem finansowym; c) zastępowalność usług lub infrastruktury finansowej zapewnianych przez daną grupę; d) złożoność grupy; e) transgraniczna działalność grupy, w tym transgraniczną działalność między państwami członkowskimi oraz między państwem członkowskim a państwem trzecim. 4. Dokonując identyfikacji, o której mowa w ust. 3 Rada przyznaje oceny, biorąc pod uwagę wszelkie dostępne informacje i wymierne wskaźniki dotyczące ocenianych podmiotów. Art Zidentyfikowane globalne instytucje o znaczeniu systemowym Rada przyporządkowuje do jednej z sześciu kategorii, biorąc pod uwagę oceny nadane w ramach procesu identyfikacji. 2. W zależności od kategorii, do której została przyporządkowana globalna instytucja o znaczeniu systemowym, utrzymuje ona dodatkową kwotę kapitału podstawowego Tier I w stosunku do kapitału podstawowego Tier I utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, na

15 15 poziomie 1-3,5% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia nr 575/2013 (bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym). 3. Globalna instytucja o znaczeniu systemowym przyporządkowana do: 1) pierwszej kategorii utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na poziomie 1 %, 2) drugiej kategorii utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na poziomie 1,5 %, 3) trzeciej kategorii utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na poziomie 2 %, 4) czwartej kategorii utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na poziomie 2,5 %, 5) piątej kategorii utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na poziomie 3 %, 6) szóstej kategorii utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na poziomie 3,5 %. 4. Globalna instytucja o znaczeniu systemowym utrzymuje bufor na zasadzie skonsolidowanej. 5. Rada w uzasadnionych przypadkach może przyporządkować globalną instytucję o znaczeniu systemowym do kategorii, której odpowiada bufor na wyższym poziomie. 6. Rada, dokonując identyfikacji, o której mowa w art. 32 ust. 3, oraz przyporządkowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, stosuje postanowienia regulacyjnych standardów technicznych, przyjętych przez Komisję Europejską zgodnie z art rozporządzenia 1093/2010. Art Rada identyfikuje, na zasadzie indywidualnej, subskonsolidowanej lub skonsolidowanej, stosownie do przypadku, inne niż globalne instytucje o znaczeniu systemowym, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Inną instytucją o znaczeniu systemowym może być unijna instytucja dominująca, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej lub instytucja. 3. Znaczenie systemowe innych instytucji o znaczeniu systemowym Rada ocenia na podstawie co najmniej jednego z następujących kryteriów: a) wielkość;

16 16 b) znaczenie dla gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej lub Unii Europejskiej; c) znaczenie dla działalności transgranicznej; d) wzajemne powiązania danej instytucji lub grupy z systemem finansowym. 4. Rada, dokonując oceny, o której mowa w ust. 3, uwzględnia odpowiednie wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego wydane, w porozumieniu z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, zgodnie z art. 16 rozporządzenia 1093/2010. Art Rada może podjąć uchwałę o nałożeniu na instytucje, o których mowa w art. 34 ust. 1, na zasadzie indywidualnej, subskonsolidowanej lub skonsolidowanej wymóg utrzymania dodatkowej kwoty kapitału podstawowego Tier I w stosunku do kapitału podstawowego Tier I utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, w wysokości do 2% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia nr 575/2013 w oparciu o kryteria, o których mowa w art. 34 ust. 3 (bufor innej instytucji o znaczeniu systemowym). 2. Rada w uzasadnionych przypadkach może uznać inną instytucje o znaczeniu systemowym za globalną instytucję o znaczeniu systemowym. Rada powiadamia o tym zdarzeniu Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, przedstawiając jednocześnie uzasadnienie swojej uchwały. 3. Bufor innej instytucji o znaczeniu systemowym nie może wywoływać nieproporcjonalnych niekorzystnych skutków dla całości lub części systemu finansowego innych państw członkowskich lub Unii jako całości, stanowiąc lub stwarzając przeszkodę dla funkcjonowania rynku wewnętrznego Unii Europejskiej. 4. Rada dokonuje przeglądu bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym co najmniej raz w roku. 5. Rada powiadamia Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz organy nadzoru makroostrożnościowego z innych zainteresowanych krajów członkowskich o zamiarze nałożenia bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym nie później niż na miesiąc przed publikacją uchwały, o której mowa w ust Powiadomienie, o którym mowa w ust. 5, zawiera: a) szczegółowe uzasadnienie wprowadzenia bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym jako skutecznego i proporcjonalnego instrumentu ograniczenia ryzyka;

17 17 b) szczegółową ocenę prawdopodobnego wpływu bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym na rynek wewnętrzny Unii Europejskiej; c) wskaźnik bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym, który Rada zamierza określić. Art. 36. W przypadku gdy inna instytucja o znaczeniu systemowym jest jednostką zależną globalnej instytucji o znaczeniu systemowym albo innej instytucji o znaczeniu systemowym, która jest unijną instytucją dominującą i podlega buforowi innej instytucji o znaczeniu systemowym na zasadzie skonsolidowanej, bufor, o którym mowa w art. 35 ust. 1, który ma zastosowanie na poziomie indywidualnym lub subskonsolidowanym, nie przekracza wyższej z następujących wartości: 1) 1% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013; 2) wskaźnika bufora globalnej instytucji o znaczeniu systemowym lub innej instytucji o znaczeniu systemowym mającego zastosowanie do danej grupy na poziomie skonsolidowanym. Art Rada niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o: 1) globalnych instytucjach o znaczeniu systemowym oraz innych instytucji o znaczeniu systemowym; 2) kategoriach, do których przyporządkowano poszczególne globalne instytucje o znaczeniu systemowym. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Rada podaje w terminie miesiąca od chwili powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, także do wiadomości publicznej za pośrednictwem strony internetowej. 3. Rada dokonuje raz do roku przeglądu identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym i innych instytucji o znaczeniu systemowym oraz zakwalifikowania globalnych instytucji o znaczeniu systemowym do odpowiednich kategorii oraz informuje o wyniku przeglądu podmioty, o których mowa w zdaniu wstępnym ust. 1, oraz te instytucje, a także podaje do wiadomości publicznej za pośrednictwem strony internetowej aktualny wykaz zidentyfikowanych instytucji o znaczeniu systemowym oraz kategorie, do których zakwalifikowano poszczególne zidentyfikowane globalne instytucje o znaczeniu systemowym.

18 18 Art. 38. Kapitał podstawowy Tier 1, który globalne instytucje o znaczeniu systemowym oraz inne instytucje o znaczeniu systemowym utrzymują w celu spełnienia wymogów, o których mowa w art. 33 ust. 2 oraz art. 35 ust. 1, nie jest jednocześnie zaliczany na poczet spełniania przez instytucje wymogów nałożonych na mocy art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, 20 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz wymogów nałożonych w ramach uprawnień nadzorczych przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie odrębnych przepisów. Art Z zastrzeżeniem art. 44, w przypadku gdy, na zasadzie skonsolidowanej, grupa podlega wymogowi bufora globalnej instytucji o znaczeniu systemowym i bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym albo bufora globalnej instytucji o znaczeniu systemowym, bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym i bufora ryzyka systemowego, o którym mowa w art. 41 ust. 1, zastosowanie ma bufor najwyższy. 2. W przypadku gdy instytucja, na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej, podlega wymogowi bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym i bufora ryzyka systemowego, o którym mowa w art. 41 ust. 1, zastosowanie ma wyższy z nich. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, instytucja będąca częścią grupy, do której należy globalna instytucja o znaczeniu systemowym lub inna instytucja o znaczeniu systemowym, nie podlega mającemu do niej zastosowanie na zasadzie indywidualnej wymogowi połączonego bufora, jeżeli jest on niższy od sumy bufora zabezpieczającego, bufora antycyklicznego oraz bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym albo bufora ryzyka systemowego w zależności od tego, który z nich jest wyższy, mającej do niej zastosowanie na zasadzie indywidualnej. Rozdział 8 Bufor ryzyka systemowego Art. 40. Rada może podjąć uchwałę o nałożeniu wymogu utrzymania dodatkowej kwoty kapitału podstawowego Tier I w stosunku do kapitału podstawowego Tier I utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, w odniesieniu do wszystkich instytucji lub wyodrębnionych kategorii, w celu zapobiegania i ograniczania długoterminowego niecyklicznego ryzyka systemowego nieobjętego rozporządzeniem 575/2013 (bufor ryzyka systemowego). Art Instytucje mogą być zobowiązane do utrzymywania bufora ryzyka systemowego w wysokości co najmniej 1 % kwoty ekspozycji, wobec których bufor ryzyka systemowego ma zastosowanie zgodnie z art. 43, na zasadzie indywidualnej,

19 19 subskonsolidowanej lub skonsolidowanej, stosownie do przypadku, zgodnie z częścią pierwszą tytuł II rozporządzenia nr 575/ Bufor ryzyka systemowego jest ustanawiany każdorazowo w drodze korekty o kolejne 0,5 punktu procentowego. W przypadku gdy bufor ryzyka systemowego zostanie ustalony na poziomie wyższym niż 0,5 punktu procentowego Rada ustali harmonogram dojścia do pożądanego poziomu bufora. 3. Wobec różnych kategorii instytucji Rada może zastosować różny poziom bufora ryzyka systemowego, mając na względzie potencjalny wpływ instytucji na niecykliczne ryzyko systemowe. Art. 42. Kapitał podstawowy Tier 1, który utrzymywany przez instytucje w celu spełnienia wymogów, o których mowa w art. 41 ust. 1, nie jest jednocześnie zaliczany na poczet spełniania przez instytucje wymogów nałożonych na mocy art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, 20 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz wymogów nałożonych w ramach uprawnień nadzorczych przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie odrębnych przepisów. Art Rada może podjąć uchwałę o stosowaniu bufora ryzyka systemowego do ekspozycji znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w państwach trzecich. 2. Rada może podjąć uchwałę o stosowaniu bufor ryzyka systemowego także do ekspozycji znajdujących się w państwach członkowskich innych niż Rzeczypospolita Polska, z zastrzeżeniem art. 46 ust. 4 i art. 48 ust. 2. Art Bufor ryzyka systemowego ma charakter dodatkowy względem bufora globalnej instytucji o znaczeniu systemowym lub bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym w przypadku gdy ma on zastosowanie wyłącznie do wszystkich ekspozycji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, instytucja będąca częścią grupy, do której należy globalna instytucja o znaczeniu systemowym lub inna instytucja o znaczeniu systemowym, nie podlega mającemu do niej zastosowanie na zasadzie indywidualnej wymogowi połączonego bufora, jeżeli jest on niższy od sumy bufora zabezpieczającego, bufora antycyklicznego, bufora innej instytucji o znaczeniu systemowym i bufora ryzyka systemowego, mającej do niej zastosowanie na zasadzie indywidualnej. Art Bufor ryzyka systemowego nie może wywoływać nieproporcjonalnych niekorzystnych skutków dla całości lub części systemu finansowego innych państw

20 20 członkowskich lub Unii jako całości, stanowiąc lub stwarzając przeszkodę dla funkcjonowania rynku wewnętrznego Unii Europejskiej. 2. Rada dokonuje przeglądu bufora ryzyka systemowego co najmniej raz na dwa lata. Art Przed ustaleniem lub ponownym ustaleniem wskaźnika bufora ryzyka systemowego w wysokości do 3 % Rada powiadamia Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz organy nadzoru makroostrożnościowego z innych zainteresowanych państw członkowskich o zamiarze nałożenia bufora ryzyka systemowego nie później niż na miesiąc przed publikacją uchwały, o której mowa w art Jeżeli bufor ma zastosowanie do ekspozycji w państwach trzecich, Rada powiadamia także organy sprawujące funkcję nadzoru makroostrożnościowego tych państw. 3. Powiadomienie o którym mowa w ust. 1 i 2 zawiera: 1) opis ryzyka systemowego w Rzeczypospolitej Polskiej; 2) opis powodów, dla których rozmiar ryzyka systemowego zagraża stabilności systemu finansowego na szczeblu krajowym, uzasadniających wysokość wskaźnika bufora ryzyka systemowego; 3) uzasadnienie wprowadzenia bufora ryzyka systemowego jako skutecznego i proporcjonalnego instrumentu ograniczenia ryzyka; 4) ocenę prawdopodobnego wpływu bufora ryzyka systemowego na rynek wewnętrzny Unii Europejskiej w oparciu o dostępne informacje; 5) wyjaśnienie, dlaczego zastosowanie środków przewidzianych w przepisach krajowych lub w rozporządzeniu 575/2013, z wyłączeniem art. 458 i 459 tego rozporządzenia, nie zapobiegnie wskazanemu ryzyku systemowemu, z uwzględnieniem stosunkowej skuteczności tych środków; 6) wskaźnik wymaganego bufora ryzyka systemowego. 4. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o ustaleniu bufora na poziomie do 3 % w oparciu o ekspozycje na ryzyko w innych państwach członkowskich, bufor ten jest ustalany w tej samej wysokości w odniesieniu do wszystkich ekspozycji znajdujących się na terytorium Unii Europejskiej. Art Przed ustaleniem lub ponownym ustaleniem wskaźnika bufora ryzyka systemowego na poziomie między 3 % a 5 %, Rada powiadamia Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz

21 21 organy nadzoru makroostrożnościowego z innych zainteresowanych państw członkowskich o zamiarze ogłoszenia uchwały, o której mowa w art. 40. Odpowiednio stosuje się art. 46 ust. 2 i Rada publikuje uchwałę, o której mowa w art. 40 po otrzymaniu opinii Komisji Europejskiej. W przypadku gdy opinia jest negatywna, Rada, ustalając poziom bufora, stosuje się do opinii albo wyjaśnia, dlaczego tego nie uczyniła. 3. W przypadku gdy wymóg utrzymania bufora ryzyka systemowego obejmuje jednostkę zależną jednostki dominującej, która ma siedzibę w innym państwie członkowskim, o ustaleniu bufora ryzyka systemowego na poziomie między 3 % a 5 % Rada powiadamia organy nadzoru makroostrożnościowego tego państwa członkowskiego, Komisję Europejską i Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego. 4. Rada publikuje uchwałę, o której mowa w art. 40, po wydaniu przez Komisję Europejską i Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego zalecenia dotyczącego ustalenia bufora. 5. Jeżeli Rada i organ nadzoru makroostrożnościowego zainteresowanego państwa członkowskiego nie osiągną porozumienia w sprawie ustalenia bufora, o którym mowa w ust. 3, a także gdy zalecenie Komisji Europejskiej jest niezgodne z zamiarem Rady ustalenia bufora ryzyka systemowego na określonym poziomie, Rada może skierować sprawę do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego z wnioskiem, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia 1093/ Rada zawiesza publikację uchwały, o której mowa w art. 40, w odniesieniu do ekspozycji, o których mowa w ust. 3, do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego. Art Przed ustaleniem lub ponownym ustaleniem wskaźnika bufora ryzyka systemowego na poziomie przekraczającym 5 %, Rada powiadamia Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz organy nadzoru makroostrożnościowego z innych zainteresowanych państw członkowskich o zamiarze podjęcia decyzji, o której mowa w art. 40. Odpowiednio stosuje się art. 46 ust. 2 i 3.

22 22 2. Rada wstrzymuje ogłoszenie decyzji, o której mowa w art. 40, do chwili wydania przez Komisję Europejską zgody na przyjęcie proponowanego poziomu bufora ryzyka systemowego. Art Rada ogłasza ustalenie bufora ryzyka systemowego za pośrednictwem strony internetowej. 2. Ogłoszenie zawiera co najmniej: 1) wskaźnik bufora ryzyka systemowego; 2) instytucje, do których ma zastosowanie bufor ryzyka systemowego; 3) uzasadnienie wprowadzenia bufora ryzyka systemowego; 4) datę, od której instytucje obowiązuje bufor ryzyka systemowego; 5) wskazanie państw, w przypadku gdy ekspozycje w tych państwach są uwzględnione w buforze ryzyka systemowego. 3. Ogłoszenie nie zawiera informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, jeżeli jej upublicznienie mogłoby zagrozić stabilności systemu finansowego. Art W przypadku gdy instytucja nie spełnia wymogu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, podlega ona ograniczeniom w zakresie wypłat zysków określonym w art W przypadku gdy ograniczenia określone w ust. 1, nie są wystarczające do poprawy poziomu kapitału podstawowego Tier I instytucji, Komisja Nadzoru Finansowego może zastosować środki nadzorcze w ramach swych uprawnień nadzorczych przyznanych na podstawie odrębnych przepisów. Art Rada może uznać wskaźnik bufora ryzyka systemowego ustalony w innym państwie członkowskim i stosować go wobec instytucji w odniesieniu do ich ekspozycji w tym państwie członkowskim. 2. Uznając wskaźnik bufora ryzyka systemowego zgodnie z ust. 1, Rada powiadamia o uznaniu wskaźnika bufora systemowego Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego i organ nadzoru makroostrożnościowego, który ustalił ten wskaźnik. 3. Podejmując uchwałę o uznaniu wskaźnika bufora zgodnie z ust. 1, Rada uwzględnia informacje zawarte w powiadomieniu państwa członkowskiego, które ustaliło ten wskaźnik. Art Po ustaleniu wskaźnika bufora ryzyka systemowego Rada może zwrócić się do Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego o wydanie dla jednego lub kilku państw

23 23 członkowskich zalecenia uznania wskaźnika bufora ryzyka systemowego ustalonego przez Radę ds. Ryzyka Systemowego, zgodnie z art. 16 rozporządzenia 1092/ Jeżeli Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego, na wniosek państwa członkowskiego, wyda skierowane do Rzeczypospolitej Polskiej zalecenie uznania wskaźnika bufora systemowego ustalonego w tym państwie członkowskim, Rada może uznać zalecony wskaźnik bufor ryzyka systemowego. W odniesieniu do uznania wskaźnika bufora ryzyka systemowego art. 51. stosuje się odpowiednio. Rozdział 9 Ograniczenia dotyczące wypłat z zysków Art Instytucja spełniająca wymóg połączonego bufora, nie dokonuje wypłaty zysków związanej z kapitałem podstawowym Tier I w zakresie, w jakim obniżyłoby to jej kapitał podstawowy Tier I do poziomu, przy którym wymóg połączonego bufora nie byłby już spełniany. 2. Instytucja, która nie spełnia wymogu połączonego bufora, oblicza maksymalną kwotę podlegającą wypłacie (MDA), zgodnie z ust. 4 i powiadamia o niej Komisję Nadzoru Finansowego. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, instytucja, przed obliczeniem MDA, nie może: a) dokonywać wypłaty zysków związanej z kapitałem podstawowym Tier I; b) podejmować zobowiązań do wypłat zmiennych składników wynagrodzenia lub uznaniowych świadczeń emerytalnych, ani wypłat zmiennych składników wynagrodzenia, jeżeli zobowiązanie do płatności zostało podjęte w okresie gdy instytucja nie spełniała wymogu połączonego bufora; c) dokonywać płatności z tytułu instrumentów dodatkowych w Tier I, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/ W przypadku gdy instytucja nie spełnia wymogu połączonego bufora, nie może dokonywać wypłat z zysków w wysokości przekraczającej MDA, obliczoną zgodnie z ust. 5 w formie działań, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) lub c). 5. Instytucja oblicza MDA, jako iloczyn sumy, o której mowa w ust. 6 i współczynnika określonego zgodnie z ust. 7. Od MDA odejmuje się wszelkie działania, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) lub c). 6. Do obliczania MDA wykorzystuje się sumę następujących składników:

24 24 a) zysków z bieżącego okresu niewłączonych do kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia 575/2013, które uzyskano od momentu podjęcia ostatniej decyzji w sprawie wypłaty zysków lub dowolnego z działań, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) lub c); powiększonych o: b) zyski roczne niewłączone do kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia 575/2013, które uzyskano od momentu podjęcia ostatniej decyzji w sprawie wypłaty zysków lub dowolnego z działań, o których mowa w ust. 3 lit. a), b), lub c); pomniejszonych o: c) kwoty, które byłyby należne jako podatek, gdyby pozycje określone w lit. a) oraz b) zostały zatrzymane. 7. Współczynnik, o którym mowa w ust. 5, ustala się w następujący sposób: a) w przypadku gdy utrzymywany przez instytucję kapitał podstawowy Tier I, który nie jest zaliczany na poczet spełnienia wymogu w zakresie funduszy własnych na mocy art. 92 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 575/2013, wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczony zgodnie z art. 92 ust. 3 tego rozporządzenia, znajduje się w pierwszym, najniższym kwartylu wymogu połączonego bufora, współczynnik ten wynosi 0; b) w przypadku gdy utrzymywany przez instytucję kapitał podstawowy Tier I, który nie jest zaliczany na poczet spełnienia wymogu w zakresie funduszy własnych na mocy art. 92 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 575/2013, wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczony zgodnie z art. 92 ust. 3 tego rozporządzenia, znajduje się w drugim kwartylu wymogu połączonego bufora, współczynnik ten wynosi 0,2; c) w przypadku gdy utrzymywany przez instytucję kapitał podstawowy Tier I, który nie jest zaliczany na poczet spełnienia wymogu w zakresie funduszy własnych na mocy art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia 575/2013, wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczony zgodnie z art. 92 ust. 3 tego rozporządzenia, znajduje się w trzecim kwartylu wymogu połączonego bufora, współczynnik ten wynosi 0,4; d) w przypadku gdy utrzymywany przez instytucję kapitał podstawowy Tier I, który nie jest zaliczany na poczet spełnienia wymogu w zakresie funduszy własnych na