UCHWAŁA nr XLII/935/10 RADY MIASTA GDYNI z 28 kwietnia 2010 r.

Transkrypt

1 UCHWAŁA nr XLII/935/10 RADY MIASTA GDYNI z 28 kwietnia 2010 r. w sprawie: przyjęcia Deklaracji Barcelońskiej. Działając na podstawie art. 4 ust. 1 pkt. 5 oraz art. 92 ust. 1 pkt. 1 Ustawy z 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U z późn. zm.), art. 35 a ust. 1 pkt. 1 Ustawy z 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U z późn. zm.) Rada Miasta Gdyni uchwala, co następuje: 1 Przyjmuje się Deklarację Barcelońską, stanowiącą załącznik do niniejszej uchwały. 2 Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Gdyni. 3 Uchwała wchodzi w Ŝycie z dniem podjęcia i podlega publikacji w Monitorze Rady Miasta Gdyni. Przewodniczący Rady Miasta Gdyni dr inŝ. Stanisław Szwabski

2 DEKLARACJA BARCELOŃSKA Barcelona, 1995 DEKLARACJA W związku z Europejskim Kongresem Miasto i niepełnosprawni, zorganizowanym w Barcelonie w Hiszpanii w dniach 23 i 24 marca 1995 r., utworzono niniejszą Deklarację, mając na względzie, Ŝe: 1. godność i wartość człowieka są przyrodzonymi i nieodłącznymi prawami wszystkich istot ludzkich niezaleŝnie od płci, wyznania, wieku i zdolności. 2. niedostatek i upośledzenie (zgodnie z koncepcjami zawartymi w ustanowionym przez ONZ Światowym Programie Działań na rzecz Osób Niepełnosprawnych) to sprawy, które dotyczą całego społeczeństwa, a nie tylko poszczególnych osób i członków ich rodzin. 3. niepełnosprawność to pojęcie dynamiczne, wynikające z interakcji pomiędzy indywidualnymi umiejętnościami, a warunkami otoczenia, w którym te umiejętności są wykazywane. Zatem to społeczeństwo w swojej zorganizowanej postaci jest odpowiedzialne za propagowanie korzystniejszych warunków do pełnego rozwoju osób, unikając przy tym lub usuwając wszelkie przeszkody, które mogłyby zahamować taki rozwój. 4. miasto, jako wspólna forma społecznej organizacji obecna w róŝnych kulturach na naszej planecie, musi zaopatrzyć się w niezbędne środki w celu promocji równych szans, dobrostanu i uczestnictwa wszystkich swoich mieszkańców. 5. granice między normalnością a niepełnosprawnością są źle zdefiniowane, a zatem niezbędne jest rozwaŝenie róŝnic pomiędzy obywatelami będącymi częścią róŝnorodności jaką stanowi społeczeństwo, projektując usługi i struktury w taki sposób, aby kaŝdy mógł z nich korzystać i tym samym sprawiając, Ŝe w większości przypadków istnienie specjalnych elementów dla niepełnosprawnych stanie się niepotrzebne. Zatem, Kongres przyjął zobowiązania, które w dalszej części zwane będą Deklaracją: Miasta a osoby niepełnosprawne i zgodził się, aby: A. promować Deklarację Miasta a osoby niepełnosprawne na róŝnych międzynarodowych i krajowych forach, dbając o moŝliwie jak najpełniejsze przestrzeganie jej zasad i załoŝeń, B. inicjować procesy współpracy pozwalające na pełne wdraŝanie zobowiązań przedstawionych w Deklaracji Miasta a osoby niepełnosprawne, korzystając przy tym z doświadczeń i współpracy z jednostkami terytorialnymi wyŝszego szczebla. C. wprowadzić kanały komunikacyjne pomiędzy róŝnymi miastami w celu stymulacji i wsparcia promocji równych szans dla swoich niepełnosprawnych obywateli; promować konsekwencję w systemie informacyjnym, zwłaszcza w odniesieniu do znaków i symboli oraz harmonizację strategii miejskich dotyczących tych obywateli. PREAMBUŁA Osoby niepełnosprawne są pełnoprawnymi członkami społeczności, w których Ŝyją, a ich kondycja zdrowotna uznana jest w róŝnych międzynarodowych konwencjach, a zwłaszcza w

3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Międzynarodowym Pakcie Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych, Konwencji o Prawach Dziecka, Deklaracji Praw Osób Niepełnosprawnych oraz w Deklaracji Praw Osób z Niepełnosprawnością Umysłową. Osoby niepełnosprawne mają prawo do zwrócenia uwagi na ich indywidualne i społeczne potrzeby w kontekście świadczeń, które otrzymują inni obywatele; osoby niepełnosprawne mają prawo promować swój rozwój osobisty, pozwalający im na kontakty z resztą społeczeństwa, przy poszanowaniu ich indywidualnych uwarunkowań. Osoby niepełnosprawne upowaŝnione są do technicznej i społecznej pomocy, która moŝe zminimalizować konsekwencje ich niepełnosprawności, mają prawo być beneficjentami strategii zapewniających równe szanse - prawo gwarantowane przez rezolucję nr 48/96 z dnia 4 marca 1994 r Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych Standardowe Zasady Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych. Osoby niepełnosprawne mają prawo do posiadania równych szans jako obywatele uznawani w społeczeństwie pluralistycznym i szanującym róŝnice oraz róŝnorodność poszczególnych osób, będących częścią społeczeństwa. Są równieŝ uprawnione do udziału w sprawach społecznych swojej wspólnoty lokalnej bez ograniczeń oraz do korzystania z efektów jakie moŝe przynieść rozwój tej wspólnoty. ZOBOWIĄZANIA I. Samorządy lokalne będą promować działania mające na celu większe uświadomienie społeczeństwa na temat osób niepełnosprawnych, ich praw, potrzeb, potencjału i aktywności. II. III. IV. Samorządy lokalne w ramach swoich kompetencji zapewnią osobom niepełnosprawnym prawo do bycia innymi oraz prawo do uzyskania indywidualnej opieki w zaleŝności od potrzeb. Samorządy lokalne będą promować i wspierać realizację kampanii informacyjnych, których celem będzie przedstawienie rzeczywistego obrazu osób niepełnosprawnych, wolnego od uprzedzeń i stronniczości, stymulować integrację osób niepełnosprawnych oraz normalizację ich kontaktów z otoczeniem społecznym i fizycznym, co umoŝliwi im optymalizację wzajemnych relacji. Samorządy lokalne w ramach swoich kompetencji wprowadzą systemy, które dostarczać będą pełnej informacji osobom niepełnosprawnym w sprawach ich dotyczących, szczególnie promując uświadomienie ich praw i obowiązków, jak równieŝ ustalone postanowienia wspierające ich równouprawniony rozwój, a takŝe promując niezbędną koordynację pomiędzy róŝnymi instytucjami publicznymi w celu lepszej koordynacji prowadzonych przez nie działań. V. Samorządy lokalne zapewnią osobom niepełnosprawnym dostęp do informacji tworzonej przez społeczność lokalną. VI. Samorządy lokalne w ramach swoich kompetencji będą promować i zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do działań kulturalnych, sportowych i rekreacyjnych i generalnie do współuczestnictwa w Ŝyciu społeczności lokalnej.

4 VII. Samorządy lokalne zapewnią osobom niepełnosprawnym dostęp do usług ogólnych, a jeśli zajdzie taka konieczność, do usług specjalistycznych w dziedzinie opieki zdrowotnej, rehabilitacji, edukacji, pracy oraz usług socjalnych, o ile będą się one mieścić w zakresie kompetencji samorządów. VIII. Samorządy lokalne stworzą usługi wspierające, które zaspokoją codzienne potrzeby osób niepełnosprawnych umoŝliwiając im pozostanie w swoich domach i tym samym zapobiegając instytucjonalizacji opieki zdrowotnej. Przy świadczeniu tych usług zarówno decyzje osobiste jak i prawo do prywatności uŝytkownika będą respektowane i przestrzegane. IX. Samorządy lokalne promować będą systemy ułatwiające dostęp do mieszkań zgodnie z osobistymi i ekonomicznymi uwarunkowaniami osób niepełnosprawnych. X. Samorządy lokalne w ramach swoich kompetencji podejmą działania mające na celu adaptację miejskich przestrzeni, budynków i wszelkiego rodzaju usług, tak aby osoby niepełnosprawne mogły z nich w pełni korzystać. XI. Samorządy lokalne podejmą niezbędne działania zapewniające osobom niepełnosprawnym swobodne poruszanie się po mieście, ze szczególnym uwzględnieniem adaptacji środków transportu miejskiego; dla tych osób niepełnosprawnych, które ze względu na swoją niepełnosprawność nie mają dostępu do transportu miejskiego, samorządy lokalne stworzą alternatywne usługi i specjalne warunki ekonomiczne mające zapewnić im mobilność na takich samych warunkach, jakie dotyczą reszty społeczeństwa. XII. Samorządy lokalne podejmą działania umoŝliwiające wykonanie studiów i analiz, które będą mogły dostarczyć nowe elementy mające na celu poprawę jakości Ŝycia osób niepełnosprawnych oraz promocję programów zapobiegania i wykrywania niepełnosprawności, programów diagnostycznych i wczesnego wykrywania niepełnosprawności. XIII. Samorządy lokalne w ramach swoich kompetencji będą promować i zapewniać udział osób niepełnosprawnych i ich organizacji przedstawicielskich w procesach decyzyjnych związanych ze sprawami, które w sposób ogólny albo szczegółowy mogą ich dotyczyć. XIV. Samorządy lokalne zawrą umowy o współpracy oraz konwencje z miejskimi organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne w celu współpracy w ramach ich działalności oraz uzgodnienia ogólnych i spójnych działań. XV. Samorządy lokalne utworzą stałe systemy szkoleniowe dla pracowników samorządowych, aŝeby zapewnić naleŝyte zrozumienie potrzeb osób niepełnosprawnych. XVI. Samorządy lokalne w ramach swoich kompetencji i we współpracy z miejskimi organizacjami ds. osób niepełnosprawnych sporządzą plany działań zgodne z niniejszą Deklaracją. Plany te muszą zawierać ostateczne terminy wykonania i oceny planowanych działań.

5 XVII. Samorządy lokalne podejmą działania zmierzające do unifikacji i uniwersalizacji zasad, przepisów i postanowień oraz do zastosowania systemów sygnalizacyjnych oraz odpowiednich pojazdów dla kaŝdego rodzaju niepełnosprawności, ułatwiających pełną integrację niepełnosprawnych ze społeczeństwem, mając na celu zapewnienie im takich samych warunków, jakimi dysponują pozostali obywatele. W celu przyspieszenia tempa realizacji tego celu samorządy lokalne podpisujące niniejszą deklarację będą promować, poprzez swoje międzynarodowe organizacje miejskie, zatwierdzanie przepisów po stronie odpowiednich organizacji europejskich, ustalając minimalne wymagania, jakie samorządy lokalne muszą uwzględnić w kontekście celów, programów i budŝetów umoŝliwiających realizację zobowiązań zawartych w niniejszej Deklaracji w rozsądnym okresie czasu. Barcelona, 24 marca 1995