Prof. dr hab. inż. January BIEŃ Politechnika Częstochowska ul. Słoneczna 26

Transkrypt

1 Prof. dr hab. inż. January BIEŃ Adres prywatny: Politechnika Częstochowska ul. Słoneczna 26 Instytut Inżynierii Środowiska Biała/Kamyk ul. Brzeźnicka 60A tel.: Częstochowa tel./fax: Częstochowa, OPINIA o rozprawie habilitacyjnej Środowiskowe aspekty termolizy biomasy oraz o dorobku naukowym dr inż. Rafała KOBYŁECKIEGO wykonana dla Rady Wydziału Inżynierii Środowiska i Biotechnologii Politechniki Częstochowskiej Analiza rozwoju metod termicznych dotyczących biomasy wskazuje, że jest to obecnie dynamicznie rozwijający się i wiodący sposób zagospodarowania również komunalnych odpadów w tym także osadów ściekowych. Przedstawiona przez Habilitanta monografia dotyczy problematyki konwersji energii i termolizy paliw z uwzględnieniem aspektów środowiskowych. Habilitant w syntetycznym omówieniu przedstawionej literatury prezentuje szeroki i dynamicznie rozwijający się system badań, które obejmują zagadnienia z zakresu czystych technologii przetwarzania paliw kopalnych i odpadowych. W pracy słusznie podkreślono, że inżynieria warstw fluidalnych oraz fluidalnego spalania paliw pozwala na odejście od spalania w kotłach pyłowych, co pozwala na szerokie wykorzystanie paliwa odnawialnego biomasy stosowanego głownie w celu ograniczenia tempa zużywania paliw kopalnych. Wiąże się to także z ograniczeniem emisji CO 2, niższą emisją NO x oraz innych zanieczyszczeń do atmosfery (w tym rtęci). Przed podjęciem omówienia tez dysertacji oraz badań Habilitanta przedstawię jego rozwój naukowy. Dr inż. Rafał KOBYŁECKI ukończył w roku 1995 studia magisterskie na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej i rozpoczął tam pracę jako asystent w Katedrze Kotłów i Termodynamiki. Dodatkowo, w macierzystej uczelni Habilitant ukończył także podyplomowe studia w zakresie marketingu i zarządzania (specjalizacja Finansowe Problemy Zarządzania Przedsiębiorstwem) oraz podyplomowe studia pedagogiczne. W roku 1998 Kandydat otrzymał stypendium Rządu Japońskiego (Monbusho) na pobyt i studia w Tokyo University of Agriculture and Technology. Pobyt zakończony został w roku 2002 pozytywną obroną rozprawy doktorskiej Solids Behavior Control in Fluidized Bed Combustors and Incinerators. Nostryfikację dyplomu przeprowadzono na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej w roku Od roku 2002 Habilitant zatrudniony jest na Wydziale Inżynierii Środowiska i Biotechnologii Politechniki Częstochowskiej na stanowisku adiunkta w Katedrze Inżynierii Energii i obecnie pełni funkcję Zastępcy Kierownika Katedry. 1

2 Po obronie rozprawy doktorskiej Habilitant odbył trzy staże naukowo-badawcze w Finlandii w centrum naukowo-badawczym firmy Foster Wheeler, a także dwukrotnie przebywał w Japonii jako tzw. invited lecturer na Osaka Prefecture University oraz Niigata University. Szereg prac Habilitanta dotyczy problematyki z zakresu inżynierii środowiska i technologii konwersji energii paliw kopalnych oraz odnawialnych. W zakresie inżynierii środowiska mieści się też większość prac określonych jako Osiągnięcie, wynikające z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.) (pkt. 4 autoreferatu). Zainteresowania badawcze dr inż. Rafała KOBYŁECKIEGO, których wyniki opublikowane zostały zwłaszcza w ostatnich latach, dotyczą zagadnień z zakresu termolizy biomasy. Równocześnie Kandydat realizował jednak także badania obejmujące problematykę czystych i zrównoważonych technologii konwersji energii, ze szczególnym uwzględnieniem ograniczenia emisji zanieczyszczeń oraz inżynierii fluidalnej. Wiodący udział Habilitanta w opublikowanych pracach potwierdzają oświadczenia współautorów. Podsumowując statystykę całego publikowanego dorobku Kandydata mogę stwierdzić następujące osiągnięcia: monografie - 1, rozdziały w monografiach - 5, rozdziały w podręcznikach - 3, artykuły w czasopismach z bazy JCR (lista filadelfijska) - 9, artykuły w czasopismach z bazy MNiSW - 14, publikacje w recenzowanych materiałach międzynarodowych konferencji 13, artykuły w innych czasopismach i materiałach ponad 75, referaty i streszczenia wystąpień konferencyjnych ponad 90, Tak więc całkowity dorobek publikacyjny Habilitanta po otrzymaniu doktoratu obejmuje ponad 120 publikacji polskich i zagranicznych. Kandydat wygłosił także ponad 90 referatów podczas międzynarodowych i krajowych konferencji naukowych. Analizując dorobek Kandydata uwagę zwraca ponadto obszerna, licząca prawie 100 pozycji, liczba opracowań obejmujących wyniki prac wykonywanych na zlecenie krajowych i zagranicznych podmiotów gospodarczych. Wyniki wielu z tych prac wdrożone zostały w przemyśle oraz zakończyły się dotychczas przyznanymi 3 patentami (nr , nr , nr ) i jednym zgłoszeniem patentowym (P ). Czasopisma najwyższej rangi, w których publikowano artykuły Habilitanta to: 1. zagraniczne: Journal of Power Sources oraz Fuel Processing Technology, 2. krajowe: Chemical and Process Engineering, Archives of Environmental Protection, Archives of Thermodynamics. Istotny element dorobku Habilitanta stanowi dwukrotne powołanie go jako niezależnego eksperta i recenzenta projektów międzynarodowych, składanych do Komisji Europejskiej w Brukseli w ramach 7-go Programu Ramowego Unii Europejskiej (EU s Seventh Framework Programme for Research, FP7). Kandydat był ponadto recenzentem szeregu publikacji naukowych dla międzynarodowych i krajowych czasopism, w tym znajdujących się na tzw. Liście Filadelfijskiej czasopism najwyższej rangi, takich jak: Fuel, Korean Journal of Chemical Engineering, Chemical Engineering Science oraz krajowego periodyku Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów. 2

3 Habilitant był także recenzentem artykułów, które ukazały się w materiałach wiodących międzynarodowych konferencji tematycznych. O osiągnięciach Habilitanta po doktoracie świadczy szereg nagród i wyróżnień, zarówno międzynarodowych (2 nagrody uzyskane na konferencjach w USA i Japonii), jak i krajowych (m.in. Brązowy Krzyż Zasługi oraz 13 Nagród Rektora Politechniki Częstochowskiej). Załączony do dokumentacji wykaz cytowań Habilitanta jest znaczny i w bazie Web of Science obejmuje bez autocytowań 31 pozycji, zaś z autocytowaniami 62 pozycje. Z kolei liczba cytowań, ustalona na podstawie danych z baz Web of Science, SCOPUS, Google Scholar oraz CEON-Biblioteka Nauki jest znacznie wyższa i wynosi bez autocytowań 99 pozycji, zaś z autocytowaniami: 207. Określony według bazy Web of Science (WoS) tzw. Indeks Hirscha Habilitanta wynosi h=3. Z kolei Indeks ten, ustalony na podstawie cytowań z baz WoS, SCOPUS, Google Scholar oraz CEON-Biblioteka Nauki oszacowano jako h=4 (bez autocytowań) oraz h=6 (z autocytowaniami). Sumaryczny impact factor Habilitanta według listy Journal Citation Reports (JCR), zgodnie z rokiem opublikowania przekracza 13,9. Kandydat jest także współtwórcą oryginalnych osiągnięć projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych. Bezpośrednim potwierdzeniem jego dorobku w tym zakresie są 3 patenty i 1 zgłoszenie patentowe, a dokonania Habilitanta obejmują m.in.: współudział w opracowaniu nowej konstrukcji kotła o mocy 50 MW e, przeznaczonego do niskoemisyjnego spalania biomasy, pracującego obecnie w Tauron Wytwarzanie S.A. Elektrownia Jaworzno III/II, działania ukierunkowane na zmianę skuteczności separacji cyklonów w kotłach fluidalnych w PGNiG Termika S.A. Elektrociepłownia Żerań w Warszawie, co pozwoliło m.in. na obniżenie emisji NO x, opracowanie koncepcji i sposobu modyfikacji rur ekranowych kotłów z cyrkulacyjną warstwą fluidalną w Elektrowni Siersza w Trzebini, dzięki czemu ograniczono częstotliwość i koszty odstawień awaryjnych, a także uproszczono przebiegi napraw eksploatacyjnych. Poza aktywnością publikacyjną dr inż. Rafał KOBYŁECKI uczestniczył również jako główny wykonawca lub wykonawca w realizacji 4 projektów badawczych KBN i MNiSW, w tym w realizacji Strategicznego Programu Badań Naukowych i Prac Rozwojowych Zaawansowane Technologie Pozyskiwania Energii, Zadanie Badawcze Nr 2: Opracowanie technologii spalania tlenowego dla kotłów pyłowych i fluidalnych zintegrowanych z wychwytem CO 2. Nadmienić należy, że pozostałe 3 projekty także obejmują zagadnienia z zakresu szeroko rozumianej inżynierii środowiska, skupiając się na wykorzystaniu paliw odnawialnych dla czystej i wysokosprawnej konwersji energii, badaniach możliwości realizacji autotermicznej waloryzacji paliw odnawialnych i odpadowych, jak również na badaniach mechanizmu niskoemisyjnego spalania węgla. Wracając do opisywania monografii po odniesieniu się do części literaturowej oraz ujęcia tematyki. Należy zauważyć, że w klasycznym ujęciu, proces termolizy bliski jest znanemu procesowi pirolizy, czyli obróbki termicznej substancji bez dostępu tlenu. Proces pirolizy jest dość znany i w literaturze można znaleźć wiele danych dotyczących np. optymalnego zakresu 3

4 temperatur, pod kątem maksymalizacji ilości i jakości produkowanego gazu. W odróżnieniu od powyższego, podejście zaproponowane przez Habilitanta nie koncentruje się jednak wyłącznie na uzyskaniu wysokiej jakości gazu, lecz ma na celu ustalenie optymalnych warunków dla tworzenia się produktu stałego (karbonizatu biowęgla) o niskiej zawartości substancji niepożądanych (głownie takich jak siarka, rtęć, chlor oraz alkalia). Monografię podzielono na jedenaście rozdziałów, w których przedstawiono zarówno analizę informacji literaturowych z zakresu problematyki przetwarzania biomasy, jak również wyniki badań własnych autora, zrealizowane na różnych stanowiskach laboratoryjnych i pilotowych. Celem naukowym monografii jest dokonanie analizy termolizy biomasy, ze szczególnym uwzględnieniem wybranych zagadnień istotnych z punktu widzenia inżynierii środowiska i umożliwiających szerokie zastosowanie praktyczne technologii oraz produktu termolizy. Autor skoncentrował się w monografii przede wszystkim na: ustaleniu możliwości realizacji termolizy różnych rodzajów biomasy, ustaleniu możliwości prowadzenia termolizy przy założeniu krótkiego, co najwyżej piętnastominutowego czasu pobytu biomasy w przestrzeni reakcyjnej. Krótki czas wymagany dla realizacji termolizy pozwoli bowiem na osiągnięcie wysokiej wydajności masowej, ustaleniu wpływu warunków prowadzenia procesu na uzysk biowęgla oraz zawartość w nim pierwiastka C, ustaleniu możliwości usunięcia z biomasy wilgoci oraz części wybranych zanieczyszczeń przede wszystkim rtęci, chloru, potasu i sodu, których redukcja jest kluczowa z punktu widzenia ograniczania jednostkowej [kg/kwh e ] emisji CO 2 do atmosfery, a także z punktu widzenia efektywnej konwersji energii w kotłach, zaproponowaniu takiego sposobu na termiczną obróbkę biomasy, aby w maksymalnym stopniu zapewnić realizację koncepcji zrównoważonego rozwoju. W tym celu Kandydat proponuje integrację 3 dziedzin: inżynierii środowiska, energetyki i zrównoważonego rolnictwa, w efekcie czego możliwe będzie wytwarzanie energii elektrycznej z jednoczesnym realnym ograniczeniem antropogenicznej emisji CO 2. Oryginalnym osiągnięciem monografii jest zaproponowany sposób i organizacja termolizy biomasy, zwłaszcza w reaktorze przedstawionym na rys. 23. Zgodnie z założeniami autora proces jest krótkotrwały, lecz mimo to pozwala na maksymalne zwiększenie udziału produkowanego karbonizatu. Stanowi to niewątpliwe osiągnięcie, tym bardziej, że zgodnie z danymi przedstawionymi w rozdziale 1 (tabela 3) wysoki uzysk karbonizatu jest typowy dla procesów długotrwałych, trwających co najmniej kilkadziesiąt godzin i w związku z tym dość energo- i kosztochłonnych. Ważnym osiągnięciem jest również możliwość realizacji termolizy w warunkach autotermicznych, bez konieczności doprowadzania ciepła z zewnątrz a jedynie w efekcie wykorzystania ciepła pochodzącego ze spalania wydzielających się części lotnych. Inne, przedstawione w monografii zalety zaproponowanej konfiguracji reaktora to: Krótki czas kontaktu pomiędzy gazami odlotowymi a biowęglem, co przyczynia się do zwiększenia uzysku karbonizatu, Odrębne usuwanie wilgoci oraz gazów palnych z biomasy, co poprawia jakość gazu, Brak wymogu oczyszczania gazu, co w zasadniczy sposób upraszcza proces oraz powoduje że staje się on bardziej niezawodny i tańszy, pozbawiony podstawowego mankamentu, jakim jest kondensacja substancji smolistych, prowadząca do zalepiania się króćców transportujących gaz, Łatwa i prosta kontrola temperatury oraz czasu pobytu biomasy, co pozwala na uzyskiwanie produktów o różnym składzie oraz morfologii, 4

5 Zwarta konstrukcja, przyczyniająca się do dobrego mieszania i efektywnej wymiany ciepła, czego skutkiem są krótkie czasy pobytu biomasy, niezbędne dla osiągnięcia wysokiego stopnia uwęglenia. Zaprezentowane w monografii wyniki badań Habilitanta potwierdziły pozytywne efekty termolizy biomasy, osiągane zarówno w aspekcie energetycznym (dzięki usunięciu wilgoci i wzrostowi wartości opałowej), środowiskowym (w efekcie destylacji z biomasy części substancji niepożądanych) oraz ekonomicznym (wskutek poprawy podatności przemiałowej i zwiększenia gęstości energii). W pracy wykazano także, że proces można prowadzić dla różnego rodzaju paliw, a zaproponowana sekwestracja w glebie pozwala nie tylko na ograniczenie emisji CO 2, lecz także na przyśpieszenie wzrostu wybranych roślin. Przedstawione w monografii i zweryfikowane przez autora sposoby zastosowania biowęgla pozwalają na jego szerokie wykorzystanie jako perspektywicznego nośnika energii odnawialnej. Posiada on wiele korzystnych cech, istotnych z punktu widzenia inżynierii środowiska i konwersji energii. Cechując się bowiem wyższą zawartością pierwiastka C w porównaniu do surowej biomasy, może być z powodzeniem stosowany np. w węglowych ogniwach paliwowych, które teoretycznie pozwalają na realizację konwersji energii ze znacznie wyższymi sprawnościami, dzięki czemu możliwe jest ograniczenie jednostkowej emisji CO 2 w porównaniu do typowych układów opalanych surową biomasą i wykorzystujących obieg Clausiusa-Rankine a. Szerokie możliwości i korzyści środowiskowe oferuje także deponowanie biowęgla w glebie, korzystne zwłaszcza na glebach ubogich, gdzie jego dodatek powoduje poprawę produktywności biomasy roślinnej i co Habilitant potwierdził w badaniach własnych. Przeprowadzone przez autora i zawarte w monografii obliczenia wykazały także, że termoliza biomasy, ukierunkowana na deponowanie biowęgla w ziemi z jednoczesnym wykorzystaniem części lotnych biomasy dla wytwarzania energii elektrycznej stwarza znacznie lepsze w porównaniu do technologii spalania czy zgazowania możliwości dla faktycznego uniknięcia emisji CO 2. Tym samym, termoliza biomasy może być sposobem na jednoczesne osiągnięcie zrównoważonego rozwoju, przeciwdziałanie zmianom klimatycznym oraz produkcję energii ze źródeł odnawialnych. Istotną zaletą technologii jest jej elastyczność paliwowa, w tym możliwość wykorzystania także niskojakościowej i odpadowej biomasy, która pozostawiona w środowisku, ulegnie m.in. niekontrolowanemu gniciu i rozkładowi skutkując emisją gazów cieplarnianych, przede wszystkim CH 4 i N 2 O. Termoliza takiej biomasy do postaci stabilnego i praktycznie neutralnego środowiskowo biowęgla pozwoli na ograniczenie tego rodzaju emisji, stanowiąc istotne osiągnięcie monografii. Cenne choć nie omawiane szerzej jest także wskazanie w przez autora innych potencjalnych obszarów utylitarnego zastosowania biowęgla, m.in. do produkcji nawozów dla inteligentnego rolnictwa, czy też wykorzystania jako składnik sorbentów nowej generacji do usuwania wybranych zanieczyszczeń gazowych. OCENA DZIAŁALNOŚCI DYDAKTYCZNEJ I ORGANIZACYJNEJ Dr inż. Rafał KOBYŁECKI legitymuje się znaczącymi osiągnięciami w zakresie działalności dydaktycznej i organizacyjnej. Poza zajęciami prowadzonymi w ramach standardowego toku studiów (wykłady, ćwiczenia oraz seminaria) Habilitant uczestniczył aktywnie jako sekretarz w organizacji konferencji Zintegrowane, Inteligentne Systemy Wykorzystania Energii Odnawialnej. Jako pełnomocnik Rektora był także współorganizatorem międzynarodowego spotkania 59th International Energy Agency Fluidized Bed Conversion Meeting, organizowanego pod auspicjami Międzynarodowej Agencji Energii. 5

6 Habilitant dwukrotnie był moderatorem konferencji naukowych (I Konferencja Kogeneracja technologie, realizacja inwestycji, finansowanie oraz IV Konferencja Inwestycje w energetyce i przemyśle nowe technologie dla ochrony środowiska). Do chwili obecnej Kandydat był promotorem ponad 30 prac magisterskich i inżynierskich. Obecnie pełni także funkcję promotora pomocniczego rozprawy doktorskiej mgr inż. Michała OPYDO, która dotyczy oceny wpływu współspalania biomasy na degradację powierzchni wymienników ciepła w kotłach fluidalnych i która realizowana jest Wydziale Inżynierii Procesowej, Materiałowej i Fizyki Stosowanej Politechniki Częstochowskiej. Kandydat jest ponadto zaangażowany na rzecz Wydziału w działalność w zakresie popularyzacji nauki, m.in. jako: Wykładowca na zajęciach prowadzonych w ramach wymiany międzynarodowej (program Erasmus), Prelegent podczas szkolenia organizowanego przez Wessling Polska sp. z o.o.. Tytuł wystąpienia: Prowadzenie pomiarów emisyjnych w przemyśle energetycznym. Doświadczenia z pomiarów prowadzonych przy współspalaniu paliw alternatywnych oraz biomasy, Prelegent podczas Festiwalu Techniki, zorganizowanego dla młodzieży Zespołu Szkół Technicznych (tematyka wykładu: Energetyka słoneczna ), Członek Zespołu ds. Kształcenia na Wydziale Inżynierii Środowiska i Biotechnologii Politechniki Częstochowskiej, Prelegent podczas warsztatów ekologicznych, organizowanych dla młodzieży szkół średnich pod hasłem Ochrona Powietrza. Tematyka wykładu: Niekonwencjonalne źródła energii szansa dla energetyki. Habilitant uczestniczył także w tworzeniu siatek dydaktycznych i sylabusów przedmiotów nauczania oraz jako wykładowca na studiach podyplomowych Czyste i zrównoważone systemy energetyczne, współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Dr inż. Rafał KOBYŁECKI jest ponadto członkiem Senackiej Komisji d.s. Współpracy z Zagranicą Politechniki Częstochowskiej oraz członkiem Rady Wydziału Inżynierii Środowiska i Biotechnologii. Habilitant jest także członkiem międzynarodowych i krajowych organizacji i towarzystw naukowych, m.in.: Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki i Spalania Polskiej Akademii Nauk, Sekcji Spalania Fluidalnego Międzynarodowej Agencji Energii, IEA-FBC (IEA- Implementing Agreement for Co-operation in the Field of Fluidised Bed Conversion of Fuels Applied to Clean Energy Production), gdzie pełni rolę koordynatora (z ramienia Rektora Politechniki Częstochowskiej) oraz członka Executive Committee, Komisji Energetyki Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Katowicach. Podejmując całościową ocenę wartości i oryginalnego dorobku Kandydata, opartego o ocenianą monografię uważam, że do wzbogacenia wiedzy o przetwarzaniu biomasy w układzie termicznym należy: rozpoznanie możliwości termicznego przetwarzania biomasy, ukierunkowanej na deponowanie biowęgla w ziemi, z jednoczesnym wykorzystaniem części lotnych, 6

7 rozpoznanie możliwości przetwarzania biomasy do postaci stabilnej, co umożliwia uniknięcie niekontrolowanego rozkładu substancji organicznych powodującego powstawanie gazów cieplarnianych, ustalenie optymalnych warunków dla tworzenia się produktu stałego (karbonizatu biowęgla) o niskiej zawartości substancji niepożądanych (głównie siarka, rtęć, chlor i alkalia), ustalenie warunków prowadzeni procesu na uzysk biowęgla oraz zawartość w karbonizacie pierwiastka C. Za dalsze przyczynki do wiedzy o istocie badanych procesów dotyczących przetwarzania biomasy uważam: ustalenie korelacji pomiędzy rodzajem biomasy oraz temperaturą i czasem termolizy, a zachowaniem się biowęgla w środowisku glebowym (stabilność biowęgla, przyswajalność mikroelementów przez rośliny głównie fosfor i potas), ustalenie wpływu parametrów obróbki termicznej na możliwości retencji wody w glebach z dodatkiem biowęgla, badania efektywności wychwytu różnych zanieczyszczeń przez sorbenty na bazie biowęgla, ustalenie temperatury termolizy optymalnej z punktu widzenia zmian morfologii i struktury substancji nieorganicznej, stanowiącej składnik biomasy i biowęgla. Do osiągnięć o istotnym walorze aplikacyjnym zaliczam: możliwość łatwej kontroli czasu pobytu biomasy w reaktorze, pozwalająca na przetwarzanie różnej biomasy i otrzymywanie biowęgla o różnych parametrach fizykochemicznych, prostotę konstrukcji urządzenia, pozwalająca na łatwą i tanią implementację technologii w skali lokalnej (w rozproszeniu), realizację termolizy biomasy w warunkach autotermicznych z wykorzystaniem jako źródła ciepła części lotnych z biomasy, eliminację trudnego technicznie i kosztownego procesu oczyszczania gazów wydzielających się podczas termolizy, zaproponowanie możliwości ograniczenia antropogenicznej emisji CO 2 w sposób zrównoważony i bez konieczności budowy przemysłowych instalacji do wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, zaproponowanie ograniczenia części strumienia odpadów i ograniczenia niekontrolowanej emisji gazów cieplarnianych, tworzących się w efekcie niekontrolowanego rozkładu materii organicznej. Podsumowując ocenę wniosku stwierdzam, że Habilitant ma: dorobek publikacyjny ilościowo i jakościowo bardzo dobry (ponad 100 pozycji), a ocena jakościowa wiąże się z wysokim IF=13,9, liczbą cytowań równą 31 pozycji w bazie Web of Science i wysokim IH=3, tematykę badawczą wyraźnie wykazaną w publikacjach, w których przeważającą liczbę zajmuje tematyka inżynierii fluidalnej i jej zastosowanie do przetwarzania biomasy, bardzo dobrą aktywność w międzynarodowych i krajowych imprezach naukowych, mierzoną liczbą referatów (ponad 90), 7

8 8