3.5. Co dalej dyrektorze?

Transkrypt

1

2 3.5. Co dalej dyrektorze? Nie chciałbym być źle zrozumiany. Praca na stanowisku dyrektora szkoły to fascynująca przygoda. Może trwać kilka, czasem kilkanaście lat. Nie łudźmy się jednak, że długowieczny dyrektor może rozwijać swoją szkołę. Jestem przekonany, że dwie, maksymalnie trzy kadencje, to wystarczający czas na wprowadzenie naszej wizji w życie, na pozostawienie tego czegoś, dzięki czemu zajmiemy poczytne miejsce w historii szkoły. Znam wystarczająco wiele przypadków dyrektorów, którzy przyrośli do dyrektorskiego fotela, i nikomu nawet przez myśl nie przejdzie by taki stan zmienić. Jeżeli tylko zdamy sobie sprawę z tego, że nic nowego nie jesteśmy w stanie wnieść do szkoły, jeżeli poczujemy, że każdy dzień powoli staje się dniem Świstaka czas najwyższy pomyśleć o zmianie charakteru wykonywanej pracy. Wprawdzie znam jedną dyrektorkę szkoły, dla której każdy dzień w szkole jest świętem, i każdego dnia ma mnóstwo pomysłów na to, by w szkole działo się jeszcze lepiej, lecz takich przypadków jest niewiele. Dlatego myślę, że najlepiej myśleć zacząć o planowaniu dalszej kariery zawodowej pierwszego dnia po objęciu stanowiska dyrektora szkoły! Moje doświadczenie w poszukiwaniu odpowiednich ludzi na odpowiednie stanowiska pokazuje, że zapotrzebowanie rynku oświatowego na prawdziwych fachowców jest ogromne. Wbrew pozorom brak jest dobrych urzędników zajmujących się sprawami oświaty w jednostkach samorządu terytorialnego, wykładowców uczelni pedagogicznych, kompetentnych edukatorów rad pedagogicznych, czy wreszcie specjalistów w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Warto zastanowić się, kim chcę być w przyszłości? Jak być może pamiętacie z wcześniejszych stron tej książki, zadawałem przyszłym dyrektorom szkół pytanie: Dlaczego chcę zostać dyrektorem? Jakim chcę być dyrektorem? Teraz nadszedł czas na odpowiedź: Co chcę robić dalej? A może chcę zostać Ministrem? Dlaczego nie? Jak wiecie doskonale, im wyżej mierzymy, tym dalej udaje nam się zajść. Na pewno obserwując Waszych Naczelników, przełożonych, widzicie, jakie popełniają oni błędy. Wyobrażacie sobie siebie na ich miejscu i uważacie: ja zrobiłbym to inaczej! To, co nas jednak hamuje, to lęk przed zmianą. Mamy intratne stanowisko, kontrakt na 5 lat, pewną stabilizację. Czy warto ryzykować? Przypomnijmy sobie, że podobne dylematy mieliśmy w momencie, gdy postanowiliśmy zostać dyrektorami. A jednak się udało, jednak bilans pozostał dodatni. Zatem do dzieła!

3 Same marzenia jednak nie wystarczą. Konieczne jest podjęcie pewnych kroków działań zaplanowanych, które pozwolą zrealizować Wam waszą wizję. Poniżej pozwalam sobie na zaprezentowanie kilku zasad, w wyniku których być może będziecie mogli zmieniać rzeczywistość zgodnie z Waszymi zamierzeniami. Pamiętaj o cv Czy pamiętacie, kiedy ostatni raz pochyliliście się nad własnym cv? Tak, tak dokładnie 10 lat temu przy okazji konkursu na stanowisku dyrektora szkoły. Pierwsza uwaga: wasz życiorys jest nieaktualny, a ponieważ minęło 10 lat wiele ważnych osiągnięć odeszło w niepamięć i teraz trudno będzie odtworzyć ważniejsze dokonania i osiągnięcia. Dlatego przynajmniej raz w roku warto spojrzeć na swoje cv, dopisać do niego kolejną nagrodę burmistrza, kolejne osiągnięcie, publikację, czy po prostu zadanie, z którego wykonania jesteście dumni. Posiadanie aktualnego cv jest istotne z kilku powodów. Najważniejszy jest jednak taki, iż bardzo często szansa awansu pojawia się w najmniej spodziewanym momencie (Wasz naczelnik odchodzi na zasłużoną emeryturę, prezydent proponuje Wam stanowisko swojego zastępcy ds. oświaty, itp.). Wizytówki Planując własną karierę należy, jak się przyjęło z mediów bywać w odpowiednim czasie i w odpowiednim miejscu. Nigdy nie wiadomo, czy nie zainteresujemy podczas ogólnopolskiej konferencji kadry kierowniczej oświaty swoją celną opinią dotyczącą pracy metodą projektu edukacyjnego ważnego urzędnika MEN. Będzie on akurat w trakcie budowania zespołu eksperckiego i będzie poszukiwał przyszłych współpracowników. Posiadanie aktualnych wizytówek będzie niezbędne. 2

4 Praktyczna uwaga Wizytówka musi być zawsze aktualna. Jeżeli Wasz numer telefonu jest nieaktualny, zmieńcie wizytówkę. Spotkałem się z sytuacją, kiedy poznana przeze mnie osoba wręczyła mi swoją wizytówkę z ręcznie dopisanym numerem telefonu komórkowego oraz z przekreślonym i poprawionym numerem poczty elektronicznej Na wizytówce bardzo często podajemy prywatny adres poczty elektronicznej. Zadbajmy o to, by brzmiał on poważnie. Najbardziej właściwym jest własne imię i nazwisko plus nazwa operatora odpowiedniej sieci. Jeżeli posiadamy prywatny, używany od lat adres typu: agusia66@... lub kasienka72@... nie podawajmy go na oficjalnej wizytówce. Warto założyć nową pocztę. Wyobraźmy sobie burmistrza miasta, który prosi swoją sekretarkę, aby na taki adres wysłała zaproszenie do negocjacji w sprawie Waszej przyszłej pracy! Strona www Ciekawym i skutecznym sposobem na wypromowanie własnej osoby jest strona www. Może to być zarówno strona internetowa szkoły, jak też własna autorska strona internetowa. W tym drugim przypadku problemem może być brak umiejętności technicznych do stworzenia czy prowadzenia takiej strony. Zaletą możliwość prezentowania własnych pomysłów i koncepcji na edukację. Właściwe pozycjonowanie strony (umiejętność zadbania o wysokie miejsce strony w wyszukiwarkach internetowych) spowoduje, iż nasze opinie i poglądy będą szeroko komentowane i staną się opiniotwórcze w środowisku edukacyjnym. Natomiast zaletą szkolnej strony www jest większe dotarcie osób zainteresowanych i postronnych. Należy jednak uważać z autopromocją na takiej stronie, aby nie zostać posądzonym o brak należytej skromności. 3

5 Forum internetowe Świetną formą promocji może być aktywny udział we wszelkiego rodzaju forach internetowych oraz portalach edukacyjnych, gdzie jest przewidziane miejsce na opinie zainteresowanych. Dowcipne, ale rzetelne i fachowe komentarze mogą spowodować zaingerowanie naszymi poglądami, a w efekcie zaproszenie do udziału w ważnych przedsięwzięciach edukacyjnych. Pisanie artykułów, recenzji książek Na rynku edukacyjnym dostępnych jest wiele ciekawych, fachowych magazynów, czasopism poruszających problemy oświaty. Jako dyrektorzy szkoły z całą pewnością prenumerujecie przynajmniej kilka tytułów. Proszę uwierzyć, że wcale nie tak łatwo o świetnego recenzenta książek, osoby, która dokona celnej analizy aktualnego rozporządzenia MEN, czy przygotuje artykuł dotyczący aktualnych problemów edukacyjnych. Czasami mam wrażenie, że przewijają się wciąż te same nazwiska. Może akurat Wy zmienicie ten stan rzeczy? Jak zacząć? Ktoś mądry kiedyś powiedział: po prostu usiądź i zacznij, reszta pojawi się sama. Warto oczywiście mieć jakiś pomysł, może być to jakiś ciekawy projekt edukacyjny, może własny komentarz do proponowanych bądź wprowadzanych zmian w oświacie. A może nasz własny autorki pomysł? Zatem do dzieła! Facebook, blogi, portale społecznościowe Patrząc na życiorysy swoich koleżanek i kolegów z ław szkolnych, czy ich karierę zawodową obserwuję, kto odniósł sukces, kto ma coś ciekawego do przekazania, kto wprowadził zmiany, kto wreszcie zarządza z wizją. Być może Ci ludzie szukają podobnych sobie entuzjastów, zwolenników ich koncepcji. Czasem marzy im się współpraca z kimś twórczym, kreatywnym. Dlatego warto być aktywnym na wszelkiego rodzaju portalach społecznościowych, mieć aktualne konta, blogi. Z wielkim zainteresowaniem jako zwolennik idei oceniania kształtującego śledzę blog Danuty Sterny. A może ktoś ma oryginalne pomysły na polską oświatę? A może tą osobą będziesz Ty? 4

6 Z perspektywy można zaobserwować, jak zmienia się podejście nauczycieli do facebooka. W ciągu ostatniego roku coraz więcej moich znajomych z tego portalu to rosnąca grupa pedagogów, którzy dotychczas krytykowali tę formę kontaktu w sieci. Co więcej niektórzy odkryli, że facebook może być pomocny w ich kontaktach z uczniami, że dzięki umiejętnemu wykorzystaniu tego narzędzia mogą w ten sposób budować swój autorytet. Bądźmy odważniejsi w naszej podróży po sieci. Nie unikniemy tego. To oczywiście tylko niektóre z propozycji służących temu, by być aktywnym i obecnym na rynku edukacyjnym. Czy warto dokonywać takiego wysiłku, odpowiedzi powinien udzielić każdy indywidualnie. Przyszłość jednak, jak się wydaje należy do możliwości, jakie daje Internet - prawdopodobnie obecny Minister Edukacji Narodowej wraz z gronem najbliższych urzędników, również z niego w większym lub mniejszym stopniu korzysta. Taki wysiłek prędzej, czy później powinien się zwrócić. Jeżeli jednak nawet nie przyniesie spodziewanego efektu, może to, co stworzyliśmy, napisaliśmy pomoże Waszym koleżankom i kolegom w ich dyrektorskiej codzienności. A to już będzie dobry uczynek! 5