Bezpieczeństwo to nie przypadek Obserwuj, myśl i działaj

Transkrypt

1 Bezpieczeństwo to nie przypadek Obserwuj, myśl i działaj Bezpieczeństwo pracy z asfaltem

2 Strategia Nynas: Bezpieczeństwo - Ochrona zdrowia i środowiska - Jakość (HSSE&Q) Chcemy być preferowanym wieloletnim dostawcą wysokiej jakości specjalistycznych produktów naftowych oraz usług związanych z ich wykorzystaniem, spełniając lub jeśli to możliwe przewyższając oczekiwania naszych klientów. Badamy wpływ naszych produktów na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi oraz na środowisko i robimy co w naszej mocy by ograniczyć negatywne czynniki do minimum. Oferujemy wytyczne dotyczące bezpiecznego korzystania z naszych produktów. Przestrzegamy obowiązujących wymogów prawnych oraz standardów wewnętrznych, zgodnie z dokumentacją zawartą w naszym systemie zarządzania. Ustawicznie dążymy do doskonalenia w obszarach jakości, bhp i ochrony środowiska, minimalizując ryzyko poważnych i drobnych wypadków oraz zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska, a także optymalizując efektywność naszej działalności i wykorzystywania zasobów. Promujemy silną i pozytywną kulturę w obszarach jakości, bhp oraz ochrony środowiska, w której odpowiedzialność spoczywa na kierownictwie operacyjnym. Wszyscy nasi pracownicy są świadomi odpowiedzialności za efekty swoich działań. Posiadamy w pełni zintegrowany i certyfikowany system zarządzania, który spełnia wymogi normy ISO 9001, zaś nasze zakłady techniczne i produkcyjne spełniają ponadto wymogi norm ISO i OHSAS Nasz system określa ramy ustalania i analizowania celów jakościowych, bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz do ciągłej oceny i doskonalenia swojej efektywności. Celem Strategii jest wspieranie wizji firmy Nynas i zapewnienie efektywności, z której wszyscy możemy być dumni, w celu zdobywania zaufania klientów, pracowników, udziałowców, dostawców, władz, sąsiadów i ogółu społeczeństwa. Gert Wendroth President Nynas AB

3 Informacje o firmie Nynas Nynas to niezwykła firma naftowa chcemy wykorzystywać ropę, zamiast ją spalać. Zabieramy ją w dalszą podróż, aby przynieść dodatkową wartość naszyn klientom i światu w którym żyjemy. Dzięki ponad 90-letniemu doświadczeniu jesteśmy jednym z wiodących dostawców asfaltu w Europie. Nadal pracujemy nad rozwojem asfaltów i ich właściwości funkcjonalnych w szerokiej gamie zastosowań. Dzięki długotrwałej koncentracji na asfalcie zasłużyliśmy na renomę asfaltowych specjalistów - i jesteśmy z tego bardzo dumni. Zyskaliśmy reputację solidnego dostawcy asfaltu wyjątkowo wysokiej jakości, który spełnia zmieniające się potrzeby klientów i wymagania technologiczne. Dysponujemy rafineriami i siecią terminali w Europie. Nasze działania są koordynowane na całym kontynencie, jesteśmy przygotowani do spełniania potrzeby każdego klienta lokalnego, regionalnego jak również o europejskim, ponadregionalnym zasięgu. Dzięki nadzorowaniu każdego etapu naszej dostawy - przewozu morskiego ropy naftowej, rafinacji i transportu do klienta - możemy dostarczyć produkty zgodne z zamówieniem, które charakteryzują się niezmiennymi, gwarantowanymi parametrami. Nasi klienci często wymagają pilnych dostaw o każdej porze dnia i nocy, do odległych miejsc. Nasz system logistyczny ukierunkowany na klienta oraz nieustanna, całoroczna obsługa skrupulatnie spełniają te wymagania. Potwierdza to certyfikat systemów zarządzania jakością ISO Ponadto wszystkie rafinerie Nynas posiadają certyfikaty systemów zarządzania ISO (środowiskiem naturalnym) i OHSAS (bezpieczeństwem i zdrowiem pracowników). Nynas dostarcza asfalt ze znakiem CE do nawierzchni drogowych, zgodny z normami europejskimi. Znak CE to oficjalne potwierdzenie, że nasze produkty spełniają specyfikacje i wymogi Rozporzadzenia w sprawie wyrobów budowlanych (CPR). Firma Nynas przeprowadziła kilka pilotażowych inicjatyw w celu zabezpieczenia przyszłości i tworzenia wartości poprzez widoczny wkład w zrównoważony rozwój. Przykłady takich inicjatyw: rozszerzenie certyfikacji naszego systemu zarządzania energią ISO , który obejmuje teraz całą działalność Nynas UK oraz rafinerię Harburg zdefiniowanie ogólnofirmowych ambicji dotyczących zrównoważonego rozwoju, przeprowadzone równolegle z oceną istotności zewnętrznych interesariuszy ocena poziomu odniesienia dla śladu węglowego naszej działalności związanej z asfaltem, przeprowadzona zgodnie z protokołem dotyczącym gazów cieplarnianych, standard korporacyjny.

4 Spis treści Polityka Nynas w zakresie jakości, bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska Informacje o firmie Nynas Przedmowa 1. Informacje o produkcie Asfalty - informacje ogólne 1.1 Skład asfaltów 1.2 Rodzaje asfaltów 1.3 Inne lepiszcza asfaltowe 1.4 Jakość produktów 1.5 Informacje o produkcie Ochrona zdrowia, środowiska i bezpieczeństwo pracy REACH i CLP 2.1 Oparzenia asfaltami 2.2 Gorący asfalt w kontakcie z wodą 2.3 Narażenie na opary asfaltowe 2.4 Siarkowodór (H 2 S) 2.5 Kontakt skóry z asfaltami uwodnionymi i emulsjami 2.6 Zagrożenie pożarowe 2.7 Emisje zanieczyszczeń i inny wpływ na środowisko naturalne Obsługa i przechowywanie Przechowywanie asfaltu 4.1 Utlenianie 4.2 Mieszanie 4.3 Konstrukcja i oględziny zbiornika 4.4 Rury odpowietrzające i inne urządzenia 4.5 Wymogi dotyczące zbiorników do przechowywania asfaltu 4.6 Oczyszczanie i opróżnianie zbiorników Załączniki 1. Środki ochrony osobistej 2. Przepisy ADR 3. Instrukcja załadunku asfaltu 4. Instrukcja rozładunku asfaltu 5. Karta typów oparzeń wywołanych asfaltem - Eurobitume 6. Zalecane temperatury przechowywania i przeładunku asfaltu 7. Słownik 8. Źródła 3. Dystrybucja, transport, załadunek i rozładunek Transport 3.1 Zapobieganie wypadkom podczas pracy i transportu asfaltów 3.2 Obowiązki dostawcy 3.3 Obowiązki przewoźnika 3.3 Użycie węża załadowczego 3.4 Instrukcja załadunku - czyszczenie zbiornika - kontrole 3.5 Pobieranie próbek produktów asfaltowych 3.6

5 Przedmowa Asfalty w postaci stałej nie są klasyfikowane jako substancje niebezpieczne, ale ze względu na wysokie temperatury przechowywania, przeładunku i przewozu asfaltów przy pracy z nimi występują pewne zagrożenia. Głównym celem niniejszego przewodnika jest przedstawienie w sposób jasny i przystępny asfaltów z punktu widzenia zdrowia i bezpieczeństwa pracy, umożliwiający czytelnikowi bezpieczne postępowanie z nimi w całym łańcuchu dostaw. Chcemy stworzyć dobrą bazę wiedzy, przedstawić produkt oraz potencjalne związane z nim zagrożenia. Informacje zawarte w niniejszym przewodniku Bezpieczna praca z asfaltami są przeznaczone głównie dla osób pracujących z asfaltami: kierowców cystern, pracowników obsługi w wytwórniach mieszanek mineralno-asfaltowych i terminalach asfaltowych, zespołów układających nawierzchnię oraz innych pracowników produkcji. Niniejszą publikacją powinni zainteresować się także kierownicy BHP, kierownicy kadrowi powyższych grup pracowników, koordynatorzy szkoleń oraz różnego rodzaju operatorzy i konserwatorzy sprzętu. Porady umieszczone w niniejszej publikacji odzwierciedlają aktualną wiedzę na temat zagrożeń związanych z produktami asfaltowymi i przebywaniem w ich pobliżu. Przy rozpoznawaniu pojawiających się zagrożeń należy także wziąć pod uwagę fakt mieszania produktu z innymi substancjami czy materiałami. Aktualne informacje dotyczące stanowiska branży asfaltów, które firma Nynas uważnie śledzi, można znaleźć na stronie internetowej Eurobitume Jeśli przyszłe wymogi branżowe będą wymagały zmiany zaleceń dotyczących bezpieczeństwa, zalecenia takie zostaną wyróżnione w kartach charakterystyki firmy Nynas, których najnowsze wersje są dostępne na stronie Nynas dołożył wszelkich starań, aby przedstawione informacje użyte w niniejszej publikacji były rzetelne, nie udziela jednak żadnych gwarancji i nie bierze odpowiedzialności, pośredniej ani bezpośredniej, za powstałe uszkodzenia lub straty, czy też za naruszenie praw międzynarodowych, krajowych, lokalnych lub praw stron trzecich będących wynikiem wykorzystania informacji zawartych w niniejszej publikacji. Fragmenty niniejszego opracowania można rozpowszechniać (poza wykorzystaniem do celów komercyjnych), nie zmieniając układu i formatowania dokumentu. Niniejszy przewodnik, oraz karty bezpieczeństwa produktów i inne informacje związane z bhp można znaleźć na stronie internetowej Nynas

6 Informacje o produkcie Informacje o produkcie

7 Asfalty - informacje ogólne Asfalt wytwarzany jest w procesie bezpośredniej destylacji ropy naftowej. Proces produkcji zapewnia osiągnięcie właściwości określonych w specyfikacjach i indywidualnych oczekiwanych przez użytkownika. Asfalt cechujący się odpowiednią adhezją, wodoodpornością, termoplastycznością, wytrzymałością, możliwy do modyfikacji i ponownego wykorzystania jest idealnym materiałem budowlanym i inżynieryjnym. Istnieje wiele odmian asfaltów i produktów asfaltowych, które mają najprzeróżniejsze zastosowania, zarówno przy budowie dróg jak i w produkcji przemysłowej. Asfalt jest zdefiniowaby jako materiał budowlany zgodnie z Rozporzadzeniem UE w sprawie materiałów buidowlanych (CPR). Asfaltów nie należy mylić ze smołą węglową, otrzymywaną z węgla poprzez destrukcyjną destylację w wysokiej temperaturze. Smoła węglowa została uznana za produkt rakotwórczy, w przeciwieństwie do asfaltów które nie zostały sklasyfikowane. Nie należy ich mylić z naturalnymi asfaltami, które występują w przyrodzie i nie są wynikiem procesu rafinacji. 1.1

8 Skład asfaltów Asfalty można ogólnie określić jako złożone mieszaniny węglowodorów, zawierające dużą liczbę różnych związków chemicznych o względnie wysokiej masie cząsteczkowej. Istnieje dość duża niepewność co do dystrybucji masy cząsteczkowej asfaltu. Najmniejszą wielkość, około 300 daltonów ustala się na podstawie wartości progowej destylacji podczas produkcji asfaltu. Najwyższej wartości nie udało się ostatecznie potwierdzić; wcześniejsze badania sugerowały występowanie mas cząsteczkowych do daltonów, natomiast niektóre badania wskazują, że w asfalcie obecna jest bardzo niewielka liczba cząsteczek o masie przekraczającej daltonów, jeśli w ogóle takie cząsteczki występują. Cząsteczki obecne w asfalcie stanowią kombinację alkanów, cykloalkanów, węglowodorów aromatycznych i heterocząsteczek zawierających siarkę, tlen, azot oraz metale. Asfalty są uznawane za substancje chemiczne, choć zawierają złożoną mieszaninę węglowodorów wielkocząsteczkowych Powyższe informacje pochodzą z publikacji The bitumen industry - a global perspective (IS-230), wyd. 3. * Dalton (Da) to jednostka używana do określenia masy w skali atomowej lub cząsteczkowej. 1.2

9 Rodzaje asfaltów Istnieją trzy główne rodzaje asfaltów. Asfalty drogowe - uzyskiwane zwykle przez destylację atmosferyczną ropy naftowej, po której następuje dalsze przetwarzanie, np. destylacja próżniowa, konwersja termiczna, rektyfikacja powietrza czy wytrącanie rozpuszczalnika. Dzięki odpowiedniemu połączeniu tych procesów można uzyskać asfalty różnej klasy. Głównym przeznaczeniem asfaltów tego typu, jak sama nazwa wskazuje, są nawierzchnie drogowe. Asfalty twarde produkuje się przy użyciu podobnych procesów jak asfalty drogowe, są one jednak materiałami twardszymi i bardziej kruchymi (mniejsza penetracja i wyższe temperatury mięknienia). Materiały te znajdują zastosowanie głównie jako materiał do produkcji podłóg, farb bitumicznych, konserwacji płyt pilśniowych itd. Asfalty utleniane (dmuchane) produkuje się, wdmuchując powietrze do substancji. Dzięki temu produkt będzie miał wyższą temperaturę mięknienia w stosunku do penetracji, polepszone właściwości temperaturowe. Właściwości produktu końcowego zależą od stopnia nadmuchu i warunków prowadzenia procesu. Średni stopień nadmuchu, znany jako rektyfikacja powietrza, jest powszechnie stosowany do dostosowania właściwości fizycznych do wymagań określonych dla materiałów stosowanych do produkcji nawierzchni drogowych. Wskaźnik penetracji dla asfaltów wytwarzanych w procesie rektyfikacji powietrza wynosi 2. Intensywny stopień nadmuchu (utlenianie) służy często do dostosowywania właściwości fizycznych w celu wytworzenia materiałów do zastosowań przemysłowych. W procesie utleniania może być wykorzystywany olej zmiękczający. Do przyspieszenia reakcji można użyć katalizatora (kwas fosforowy, chlorek żelazowy itp.). Asfalty utlenianie znajdują zastosowanie głównie jako pokrycia dachowe, materiały hydroizolacyjne i elektroizolacyjne. Wykorzystywane są także jako materiały budowlane i konstrukcyjne. Wskaźnik penetracji dla asfaltów mocno utlenianych wynosi >

10 Inne lepiszcza asfaltowe Asfalty są również wykorzystywane jako baza do produkcji lepiszcza o podwyższonych właściwościach fizycznych lub zwiększonym zakresie stosowania. Ponadto lepiszcza modyfikowane woskiem opracowuje się pod kątem poprawy cech funkcjonalnych asfaltu na określonych etapach budowy i eksploatacji. Asfalty modyfikowane mogą zawierać polimery, woski lub inne dodatki. Głównym celem modyfikacji jest poprawienie właściwości użytkowych. W przypadku asfaltów modyfikowanych polimerami o wyborze rodzaju polimeru decydują pożądane właściwości produktu końcowego. Zazwyczaj w przemyśle asfaltowym wykorzystuje się elastomery, np. SBS (kopolimer styren-butadien-styren). Dzięki odpowiedniej modyfikacji asfaltu możliwe jest osiąganie różnych korzyści, np. wytwarzanie i układanie MMA w niższej temperaturze niż w przypadku tradycyjnej mieszanki wytwarzanej na gorąco. Przyczynia się to do poprawy warunków pracy i zmniejszenia emisji do atmosfery. Lepiszcza modyfikowane do zastosowań na ciepło można wytwarzać przy użyciu dodatków organicznych (wosków) lub chemicznych. Często stosowane dodatki chemiczne w lepiszczach przeznaczonych do zastosowania w mieszankach na ciepło regulują i redukują siły tarcia na styku lepiszcza i kruszywa. Redukcja ta umożliwia wytwarzanie i zagęszczanie mieszanki asfaltowej w niższych temperaturach niż w przypadku mieszanek wykorzystujących standardowy asfalt drogowy. Emulsje asfaltowe to asfalty zwykłe bądź modyfikowane rozproszone w wodzie, gdzie asfalt znajduje się zwykle w fazie rozproszonej, a woda - w fazie ciągłej. Emulsje asfaltowe zwykle wytwarza się przy użyciu młyna koloidalnego o wysokim współczynniku ścinania, który rozprasza asfalt w wodzie. Asfalt modyfikowany woskiem charakteryzuje się niższą lepkością od asfaltu zwykłego w tej samej temperaturze. Obniżona lepkość pozwala użytkownikom: obniżyć temperaturę mieszania przy niezmienionej temperaturze mieszania poprawić urabialność oraz wydłużyć czas skutecznego zagęszczania w porównaniu do standardowych asfaltów drogowych. Utrwalenie powierzchniowe przy zastosowaniu emulsji asfaltowej. 1.4

11 Zawartość asfaltu w emulsji wynosi zazwyczaj od 40 % do 80 %, a temperatura stosowania - od temperatury otoczenia do około 90 C. Wyższa zawartość asfaltu wiąże się zwykle z wyższą temperaturą stosowania. Emulsje asfaltowe identyfikowane są według typu ładunku elektrycznego emulgatora. Wykorzystuje się trzy rodzaje emulgatorów: anionowy (zasadowy), kationowy (kwasowy) i niejonowy. W Europie do zastosowań asfaltowych najczęściej wykorzystywane są emulsje kationowe. Do wszystkich powyższych rodzajów asfaltów dodaje się czasem środki adhezyjne w celu zwiększenia przyczepności lepiszcza do kruszywa w mieszance asfaltowej. Opisane wyżej rodzaje asfaltów i mieszanek asfaltowych to najczęściej wykorzystywane rodzaje i mieszanki dostępne na rynku. Asfalty upłynnione to mieszaniny asfaltów z lotnymi rozcieńczalnikami ropy naftowej (nafta, benzyna lakiernicza itd.) w celu uzyskania ich większej płynności, co ułatwia ich późniejszą eksploatację i zastosowanie w temperaturze otoczenia. Po odparowaniu rozcieńczalnika, w zależności od jego rodzaju, pierwotne własności asfaltu mogą zostać częściowo lub całkowicie przywrócone. Asfalty upłynnione wykorzystuje się głównie do wykończania nawierzchni dróg i produkcji warstw sczepnych. Emulsja asfaltowa w dużym powiększeniu. Cząsteczki asfaltu pływają w wodzie. Asfalty fluksowane to mieszaniny asfaltów ze względnie nielotnymi olejami, które nadają produktowi większą miękkość, ułatwiającą jego zastosowanie. Oleje zmiękczające to zwykle wysokowrzące destylaty lub oleje przemysłowe, które pozostają w lepiszczu po zastosowaniu. Asfalty fluksowane stosowane są przede wszystkim na bardzo elastycznych nawierzchniach w obszarach o zimnym klimacie. 1.4

12 Jakość produktów Na jakość i właściwości asfaltu może negatywnie wpłynąć zanieczyszczenie lekkimi produktami ropopochodnymi podczas transportu lub układania. W razie wątpliwości należy ponownie skontrolować jakość produktu. Nawet niewielka ilość rozpuszczalnika, benzyny, oleju opałowego lub oleju napędowego może mieć istotny wpływ na właściwości asfaltu i doprowadzić do zmiany jego właściwości adhezyjnych, co z kolei może skutkować wadami mieszanki mineralno asfaltowej. Niezwykle istotna jest właściwa temperatura przechowywania i obróbki asfaltu. Uszkodzenie i rozmiękanie nawierzchni asfaltowej w wyniku wycieku paliwa. Jeśli temperatura jest zbyt niska, warstwa pokrywająca kruszywo będzie nierówna; jeśli natomiast temperatura wzrośnie zbyt wysoko, właściwości adhezyjne asfaltu ulegną pogorszeniu i zamiast otoczyć kruszywo może dość do jego wycieku mieszanki. Temperatura przepompowywania lub mieszania asfaltu zależy od jego gatunku. Temperatury te oblicza się na podstawie pomiarów lepkości wspartej doświadczeniem. Więcej informacji na temat temperatur przechowywania i obsługi można znaleźć w Załączniku 6. Uszkodzona droga, której stan wskazuje, że przyczyną wad może być zła mieszanka asfaltowa. 1.5

13 Informacje o produkcie Nynas dysponuje bogatą ofertą produktów asfaltowych. Karty charakterystyki bezpieczeństwa produktu, karty informacyjne produktu, deklaracje właściwości użytkowych oraz karty CE dostępne są na stronie lub zostaną wysłane na życzenie. Dodatkowe informacje można uzyskać w jednym z regionalnych biur sprzedaży Nynas. Dane kontaktowe podano w Załączniku

14 Ochrona zdrowia, środowiska i bezpieczeństwo pracy Ochrona zdrowia, środowiska i bezpieczeństwo pracy

15 REACH i CLP REACH to europejskie rozporządzenie dotyczące substancji chemicznych i ich bezpiecznego stosowania. Jest to skrót od angielskich słów Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals (rejestracja, ocena, udzielanie zezwoleń i stosowane ograniczenia dotyczące substancji chemicznych). Rozporządzenie REACH wymaga od producentów i importerów substancji chemicznych rejestracji substancji w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA). Od 30 listopada 2010 roku wszystkie substancje produkowane lub importowane w ilości przekraczającej 1000 ton rocznie muszą być w pełni rejestrowane. rakotwórcze. Kryteria klasyfikacyjne nie są spełnione, ale w przypadku tych produktów w kartach charakterystyki informuje się o dodatkowych środkach zarządzania ryzykiem. Mieszanki asfaltowe zawierające rozpuszczalniki, substancje zmiękczające, emulgatory i inne dodatki mogą być sklasyfikowane jako niebezpieczne dla zdrowia i/lub środowiska. Klasyfikacja tych mieszanek odnosi się do konkretnych produktów, ponieważ zależy od klasyfikacji i ilości różnych składników. Z tego względu istotne jest sprawdzenie karty charakterystyki bezpieczeństwa produktu. Klasyfikacja, oznakowanie i pakowanie (CLP) to europejska wersja prowadzonego przez ONZ systemu klasyfikacji i oznakowania Globalny System Zharmonizowany (GHS). Europejscy producenci asfaltów zakończyli analizę wpływu asfaltów na zdrowie ludzi i środowisko naturalne, wymaganą w ramach procesu rejestracyjnego REACH. Na podstawie opublikowanych wówczas danych uznaje się, że asfalty nie powinny stanowić wymagającego rejestracji zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi bądź dla środowiska naturalnego wg CLP. Należy jednak zwrócić uwagę, że dokumentacja REACH obejmuje jedynie stosowanie asfaltu w bezpiecznych temperaturach, wynoszących 200 C dla asfaltów drogowych i 230 C dla asfaltów utlenionych. Przeprowadzone badania odziaływania silnie skoncentrowanych oparów wysoko utlenionych asfaltów (współczynnik przenikania >2) w wysokiej temperaturze wykazały, że wielokrotne narażenie na opary może stanowić niewielkie zagrożenie Karty charakterystyki bezpieczeństwa produktu (SDS) REACH nakłada na dostawców wymóg dostarczenia klientom kart charakterystyki bezpieczeństwa produktu (SDS) dla wszystkich sklasyfikowanych substancji/ mieszanek. Asfalt nie został sklasyfikowany jako niebezpieczny, w związku z czym nie ma obecnie prawnego wymogu dostarczenia kart charakterystyki bezpieczeństwa produktu dla asfaltu. Karty charakterystyki bezpieczeństwa produktu zawierają jednak bardzo ważne informacje dotyczące bezpiecznego stosowania asfaltu, w związku z czym w przemyśle asfaltowym przyjęto zasadę ich dostarczania, a firma Nynas postępuje zgodnie z tą zasadą. 2.1

16 Oparzenia asfaltami Asfalty są zwykle wytwarzane, przechowywane, transportowane i stosowane w wysokich temperaturach. W związku z tym największym zagrożeniem jest możliwość doznania ciężkich oparzeń. Zagrożenie oblania pracowników gorącym asfaltem występuje w kilku przypadkach, takich jak: pęknięcie węża załadowczego wykipienie asfaltu z ciężarówki lub zbiornika niekontrolowane odblokowanie zaklejonego zastygniętym asfaltem zaworu pobieranie próbek bez użycia środków ochrony osobistej bądź bez doświadczenia w otwieraniu zaworu. Aby zminimalizować ryzyko oparzeń, należy zawsze używać środków ochrony osobistej oraz przestrzegać odpowiednich procedur roboczych. Wymagane środki ochrony osobistej przedstawiono w Załączniku 1. Zalecane jest posiadanie prysznica bezpieczeństwa w pobliżu (w promieniu do 20 metrów) miejsc załadunku/wyładunku. Prysznice bezpieczeństwa Prysznice bezpieczeństwa muszą być zamontowane zgodnie z poniższymi standardami (są to wskazówki bezpieczeństwa pracy odnoszące się do projektu zakładu): Zaleca się, aby prysznice bezpieczeństwa znajdowały się w odległości nie mniejszej niż 6 metrów i nie większej niż 20 metrów od punktu rozładunku. Jeśli prysznic znajduje się w odległości do 6 metrów od punktu rozładunku, musi być osłonięty przed możliwym działaniem rozpryskującego się asfaltu. Więcej informacji można znaleźć w wytycznych Eurobitume dotyczących pryszniców bezpieczeństwa. Pierwsza pomoc w razie doznania oparzeń Oparzenia asfaltem należy chłodzić przez co najmniej 15 minut, najpierw chłodną wodą w celu zmniejszenia bólu, a następnie ciepłą wodą w celu uniknięcia hipotermii w przypadku gdy oparzone miejsce ma powierzchnię większą od dłoni. Oparzenia oczu należy płukać przez co najmniej 5 minut. Niewykwalifikowane osoby nie powinny nigdy próbować usuwać asfaltu z oparzonych miejsc! Więcej szczegółowych informacji można znaleźć w karcie typów oparzeń wywołanych asfaltami opracowanej przez Eurobitume, dostępnej w Załączniku 5. Kontakt gorącego asfaltu z odsłoniętą skórą powoduje głębokie oparzenia. 2.2

17 Gorący asfalt w kontakcie z wodą W przypadku kontaktu wody z gorącym asfaltem istnieje ryzyko gwałtownej reakcji. W kontakcie z gorącym asfaltem woda wrze i parując wielokrotnie zwiększa swoja objętość, co prowadzi do rozprysku. W krótkim czasie dochodzi do erupcji asfaltu na zewnątrz lub w przypadku, gdy cysterna lub zbiornik są zamknięte może dojść do ich pęknięcia lub eksplozji. Należy zawsze upewniać się, że w zbiornikach i ciężarówkach nie ma wody. W związku z tym niezwykle ważne jest upewnienie się, że w zbiornikach i ciężarówkach nie znajduje się woda. Więcej informacji można znaleźć w punktach 3.2, 3.5 i 4.1. Obraz z kamery przemysłowej przedstawiający erupcję asfaltu z cysterny. Przykłady sytuacji grożących wykipieniem asfaltu: poprzedni ładunek emulsji asfaltowej lub innego produktu o dużej zawartości wody wychłodzone wnętrze cysterny (skraplanie wody/para) woda uwięziona w zbiorniku po konserwacji zbiornika czyszczenie strumieniem wody pod wysokim ciśnieniem. Najczęstszą przyczyną wykipienia jest załadunek gorącego asfaltu do zbiornika, w którym wcześniej znajdowała się emulsja asfaltowa. Woda zawarta w emulsji paruje i zwiększa swoją objętość. Ciśnienie wzrasta, aż osiągnie punkt, w którym para wypycha asfalt przez właz. Jeżeli zbiornik jest zamknięty, wzrastające ciśnienie może spowodować eksplozję. 2.3

18 Narażenie na opary asfaltowe Podgrzane asfalty wytwarzają opary składające się z fazy gazowej i fazy aerozolowej. Faza gazowa zwana jest także często fazą półlotną, a faza aerozolowa zwana - niebieskim dymem. Opary asfaltowe nie są uważane za szkodliwe dla człowieka. Narażenie na wysokie stężenia przy pracy z gorącym asfaltem może wywoływać podrażnienia oczu i nosa i/lub dróg oddechowych. Ilość oparów podczas normalnej pracy można zmniejszyć, pracując we właściwej temperaturze i korzystając z odpowiednich produktów asfaltowych dla określonych zastosowań. Zalecamy dołożyć wszelkich starań, aby środowisko pracy było jak najmniej narażone na obecność oparów asfaltowych. W przypadku niektórych zastosowań, np. podczas prac uszczelniających wewnątrz pomieszczeń (w tunelach, budynkach lub parkingach wielopoziomowych), poziom narażenia może być wysoki. Należy wtedy zapewnić odpowiednią wentylację, np. wentylatory tunelowe, i bezwzględnie pamiętać o używaniu środków ochrony osobistej. Ze względu na obecność rozpuszczalników asfalty uwodnione w zamkniętych przestrzeniach mogą wywoływać zawroty głowy lub nudności. W takim przypadku należy zapewnić właściwą wentylację pomieszczenia. W przypadku oparów asfaltowych nie istnieje limit UE dotyczący wartości granicznej w miejscu pracy (ang. OEL), ale kilka krajów europejskich ustaliło swój własny próg i/lub limit krótkotrwałego narażenia na działanie substancji. Należy pamiętać, że wartości te mogą być inne w każdym kraju. Szczegółowe informacje można znaleźć w części 8 karty charakterystyki produktu. Pochodny poziom niepowodujący zmian (DNEL) ustalony w procesie REACH wynosi 2,9 mg/m 3 (całkowite stężenie węglowodorów, TWA*, 8 godzin) dla asfaltu w związku z działaniem drażniącym. Pomiary dokonane podczas robót drogowych wykazały, że cząsteczki lekkich produktów ropopochodnych obecne we wdychanym powietrzu pochodzą głównie z rozpuszczalników, np. oleju napędowego, często stosowanych jako środki czyszczące lub zapobiegające przywieraniu. Asfalty zawierają niewielkie ilości wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (PAH), spośród których część jest klasyfikowana jako rakotwórcza. W związku z tym przeprowadzono wiele badań w celu oceny, czy robotnicy drogowi są bardziej zagrożeni zachorowaniem na raka. Międzynarodowa Agencja ds. Badań nad Rakiem (IARC) przeprowadziła badanie epidemiologiczne z udziałem robotników drogowych z kilku krajów europejskich. Badanie to wykazało nieznacznie podwyższone ryzyko raka płuc wśród robotników drogowych z niektórych krajów. Nie można było jednak ustalić, czy zachorowania były związane z asfaltami, czy też z innymi czynnikami (np. paleniem tytoniu). W ramach kontynuacji agencja IARC przeprowadziła badanie mające na celu ocenę przyczyn zachorowań na raka. Wyniki *średnia ważona w czasie 2.4

19 OPARY ASFALTOWE JAKO FUNKCJA TEMPERATURY PRACY Opary asfaltowe Temperatura Asfalt miękki Asfalt twardy tego badania wykazały brak bezpośredniego związku między asfaltami a rakiem płuc. Wzrost zachorowań był prawdopodobnie związany w większym stopniu z paleniem tytoniu. W 2013 roku agencja IARC opublikowała Monografię 103: asfalty i emisje asfaltów oraz niektórych n- i s- heterocyklicznych policyklicznych węglowodorów aromatycznych, w której przedstawiono następujące wnioski: asfalty utlenione i ich emisje podczas prac dachowych prawdopodobnie ma działanie rakotwórcze u ludzi (grupa 2A) asfalty twarde i ich emisje podczas prac z asfaltem lanym potencjalnie ma działanie rakotwórcze u ludzi (grupa 2B) asfalty drogowe i ich emisja podczas układania nawierzchni drogowych potencjalnie ma działanie rakotwórcze u ludzi (grupa 2B). Monografia IARC dotyczy narażenia ludzi na ryzyka związane z kontaktem z asfaltem i jego emisją. Większość badań przeanalizowanych przez IARC odnosi się do narażenia na skoncentrowane opary asfaltu, w związku z czym firma Nynas interpretuje przedstawione wnioski jako dotyczące oparów asfaltu, a nie samego asfaltu. W Monografii wskazano, że stężenie i skład substancji na które narażeni są pracownicy są bardzo zmienne i zależą od miejsca i warunków stosowania asfaltu. Ponadto w Monografii podkreślono znaczenie wpływu temperatury na narażenie na opary asfaltu. Potwierdza to wieloletnie wytyczne przemysłu produkcyjnego i pozostaje z nimi w zgodzie. Firma Nynas aktywnie wspiera dalsze prace nad sposobami zmniejszenia narażenia, np. poprzez obniżenie temperatur roboczych, nadzorowanie i doskonalenia procesów produkcyjnych. Od wielu lat przemysł asfaltowy podaje jako maksymalną temperaturę przechowywania i stosowania 200 C dla asfaltu i 230 C dla utlenionego asfaltu. Firma Nynas nie widzi potrzeby zmiany tych zaleceń pod warunkiem, że dopuszczalne wartości ekspozycji nie są przekraczane. W przypadku przekroczenia limitów zagrożenia zawodowego i niemożności obniżenia temperatury, narażenie należy kontrolować poprzez wentylację wywiewną, system zamknięty i/lub ochronę indywidualną. W przypadku stosowania utlenionego asfaltu w temperaturze powyżej 200 C należy kontrolować narażenie poprzez wentylację wywiewną, system zamknięty lub ochronę indywidualną. W przypadku ręcznych zastosowań budowlanych, takich jak rolowanie i szczotkowanie, należy używać środków ochrony układu 2.4

20 oddechowego. Zalecenia te są zgodne z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi bezpiecznego stosowania utlenionego asfaltu uwzględnionymi w kartach charakterystyki bezpieczeństwa produktu wprowadzonych przez firmę Nynas w roku Mimo że nie istnieją dowody, iż długotrwałe narażenie na opary asfaltowe jest szkodliwe dla zdrowia, to jednak należy w miarę możliwości unikać takiego narażenia. Należy wziąć pod uwagę poniższe wskazówki: aby zmniejszyć ilość oparów, należy kontrolować temperaturę nie używać oleju napędowego jako rozpuszczalnika lub środka czyszczącego. 2.4

21 Siarkowodór (H 2 S) W przemyśle naftowym często dochodzi do uwolnienia siarkowodoru (H 2 S) z ropy naftowej i pewnych rodzajów produktów ropopochodnych, takich jak podgrzany asfalt. H 2 S (nr CAS , nr EINECS ) jest trującym i łatwopalnym gazem cięższym od powietrza, który może gromadzić się w niskich i zamkniętych pomieszczeniach. W niskich stężeniach charakteryzuje się silnym odorem zepsutych jajek. Nie można jednak polegać na tym zapachu jako sposobie ostrzeżenia o niebezpiecznym stężeniu, gdyż gaz szybko przytłumia nasze receptory węchowe nawet przy stężeniach znacznie poniżej niebezpiecznego poziomu. W przypadku pracy z gorącym asfaltem również jego opary przyćmią odór H 2 S. W tym miejscu kierowca musi stać podczas załadunku Typowe objawy zatrucia H 2 S obejmują podrażnienie oczu, mdłości, wymioty oraz zawroty i bóle głowy. Długotrwałe narażenie na stężenia powyżej 50 ppm wywołuje podrażnienie oczu, nosa, gardła i płuc. Narażenie na stężenia powyżej 500 ppm grozi śmiercią. Poziom powyżej 700 ppm powoduje utratę przytomności w ciągu kilku sekund. Na otwartej przestrzeni H 2 S nie jest zagrożeniem dla zdrowia człowieka. Jednak może się on gromadzić w zamkniętych pomieszczeniach lub przestrzeniach zbiorników zawierających asfalty, osiągając potencjalnie niebezpieczne stężenie (nawet dawki śmiertelne). Istnieje również ryzyko niebezpiecznego stężenia w potencjalne cystern transportowych i zbiorników na dalszych etapach łańcucha dostaw (wytwórnie mieszanek mineralno-asfaltowych itp.). Wewnątrz włazu cysterny < 50 ppm 1,5 m 1 ppm 1,0 m 3 ppm 0,5 m 5 ppm Przestrzeń zbiornika ciężarówki < 500 ppm Uwaga: dane liczbowe uzyskane z pomiarów H 2 S prowadzonych przez koncern Nynas w latach 2010/11 2.5

22 Miejsca wokół włazów i rur wentylacyjnych są obszarami ryzyka, szczególnie podczas napełniania. Dostęp do odpowietrzników powinien być ograniczony i oznakowany ostrzeżeniami przed H 2 S oraz zabroniony podczas napełniania zbiorników. Kiedy dostęp jest konieczny, na przykład podczas ręcznych pomiarów zbiornika, należy mieć na sobie kompletną maskę przeciwgazową. Na stanowiskach załadunku powinny znajdować się znaki ostrzegające pracownika prowadzącego załadunek przed H 2 S. Zaleca się, aby pracownicy prowadzący załadunek używali osobistych dozymetrów. Alternatywą może być zainstalowanie w zakładzie stałych urządzeń monitorujących. Przed wejściem do zamkniętych przestrzeni wewnątrz zbiorników do przechowywania asfaltu, należy zawsze sprawdzić poziom H 2 S. Istnieją krajowe limity wartości granicznej (NDS) narażenia na działanie H 2 S w miejscu pracy. Odpowiednie wartości można znaleźć w karcie charakterystyki asfaltu. Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia H 2 S lub nadmiernego narażenia na działanie oparów W bezpieczny sposób wyciągnąć poszkodowaną osobę z zagrożonego obszaru i przenieść ją na świeże powietrze. Ratownicy muszą mieć na sobie maskę tlenową, pas i linę asekurującą oraz przestrzegać procedur. Jeśli poszkodowany przestał oddychać, należy niezwłocznie rozpocząć sztuczne oddychanie. Pomocne może być podanie tlenu. Co do dalszego postępowania skonsultować się z lekarzem. Jeżeli gaz podrażnił oczy, przemywać je wodą przez co najmniej 5 minut i uzyskać pomoc lekarską. Odpowietrznik zbiornika (znak ostrzegawczy) Górny właz < 50 ppm (znak ostrzegawczy) Przewody przelewowe/ odpowietrzające Przestrzeń zbiornika ciężarówki < 500 ppm 1,5m nad włazem 1 ppm 1,0 m nad włazem 1 ppm 0,5 m nad włazem 5 ppm Dolne włazy zbiornika (znak ostrzegawczy) Spust oparów (znak ostrzegawczy) Uwaga: dane liczbowe uzyskane z pomiarów H 2 S prowadzonych przez Nynas w latach 2010/11 Spust asfaltu 2.5

23 Kontakt skóry z asfaltami upłynnionymi i emulsjami Emulsje asfaltowe zawierają niewielkie ilości emulgatorów, które mogą wywoływać podrażnienia skóry i oczu. Niektóre typy emulsji mogą także zawierać śladowe ilości rozpuszczalników. Dlatego też należy zawsze bardzo dokładnie myć części ciała mające kontakt z mieszankami asfaltowymi, używając wody z mydłem lub oleju roślinnego. Po dokładnym umyciu zaleca się stosowanie właściwych kremów do skóry. Asfalty zawierają niskie stężenia aromatycznych węglowodorów wielopierścieniowych (PAH), spośród których część jest rakotwórcza. Stężenie węglowodorów wielopierścieniowych jest w asfaltach niższe niż w samej ropie naftowej, gdyż proces produkcji obejmuje etap destylacji próżniowej, podczas którego praktycznie wszystkie związki tego typu są usuwane. W przypadku długotrwałego, powtarzającego się kontaktu ze skórą istnieje (choć niewielkie) ryzyko trwałego uszkodzenia skóry. Należy zawsze sprawdzać dodatkowe informacje zawarte w karcie charakterystyki produktu. W przypadku asfaltów nierozcieńczanych węglowodorów wielopierścieniowych nie uznaje się za biodostępne. Natomiast w przypadku asfaltów zmieszanych z rozcieńczalnikiem zakłada się, że takie materiały mogą stać się biodostępne, jeśli produkt ma niską lepkość w temperaturze otoczenia. Asfalty upłynnione zawierają rozpuszczalnik np. benzyna ciężka lub lakiernicza, nafta, olej zmiękczający, który przy powtarzającym się kontakcie ze skórą, w zależności od użytego typu rozpuszczalnika, może wywołać podrażnienia. 2.6

24 Ryzyko pożaru Niebezpieczeństwo pożaru i wybuchu Aby nie dopuścić do wybuchu pożaru w zbiornikach magazynowych, produkt należy przechowywać w temperaturze odpowiednio niższej od temperatury zapłonu. W ten sposób wyeliminować można ewentualny błąd pomiaru (wahania odczytu). Asfalt należy przechowywać w temperaturze co najmniej 30 C poniżej temperatury zapłonu. Temperatura samozapłonu czystego asfaltu wynosi ponad 300 C. Jeżeli nastąpi przeciek asfaltu przez izolację zbiornika, istnieje ryzyko samozapłonu materiału. Samozapłon na powierzchni materiału porowatego lub włóknistego nasączonego asfaltem lub stężonymi oparami bitumicznymi może wystąpić już w temperaturach poniżej 100 C. Grożące zapaleniem osady węglowe mogą gromadzić się na ścianach i stropach zbiorników do magazynowania asfaltu. W obecności tlenu może powstać ryzyko samozapłonu. Izolację zbiornika nasączoną asfaltem należy wymienić na nową. rozcieńczonymi mogą zawierać stężenia oparów łatwopalnych. Dlatego też podczas wyładunku i krótko po nim nie wolno używać otwartego ognia (palniki gazowe, lampy lutownicze i inne) w bezpośredniej bliskości zbiorników. Jednak niektóre cysterny i wagony towarowe mogą być wyposażone w system ogrzewania przy pomocy gazu z butli. Czynności zapobiegające powstawaniu pożarów i wybuchów Uszkodzoną izolację należy oczyścić lub naprawić. Należy wymienić izolację w miejscu zanieczyszczenia. W przypadku przelania zbiornika może dojść do pożaru izolacji, jeśli nie zostaną podjęte działania naprawcze. W przypadku zanieczyszczonej izolacji, której nie można niezwłocznie wymienić, ryzyko pożaru można zmniejszyć poprzez zastosowanie nawilżaczy parowych. Cysterny drogowe i zbiorniki magazynowe napełniane wcześniej asfaltami Podczas procesu ogrzewania niezwykle Istotne jest aby rury grzewcze w zbiorniku były przykryte asfaltem (poziom od 10 do 20 cm powyżej rur grzewczych). Dotyczy to szczególnie asfaltów upłynnionych, które zawierają rozpuszczalniki o niskiej temperaturze zapłonu.. Rury ogrzewania powinny być dwuwarstwowe, aby uniknąć miejscowego przegrzania. Nie wolno nigdy ogrzewać powierzchni zbiornika bezpośrednim płomieniem. Istnieje wysokie ryzyko zapłonu! Należy upewnić się, że osłony przewodów rurowych są w dobrym stanie. Typową przyczyną zapłonu asfaltu jest lokalne przegrzanie podczas procesu ogrzewania asfaltu, np. podczas rozładunku. 2.7

25 Pożary asfaltu mogą być bardzo gwałtowne. Pożar w zbiorniku zwalcza się gaśnicami proszkowymi. Gaszenie pożarów asfaltu NIGDY NIE UŻYWAĆ STRUMIENIA WODY! Pożary asfaltu muszą być gaszone środkami gaśniczymi w taki sposób, aby odciąć dopływ tlenu. Małe pożary można ugasić przy pomocy koca piankowego, gaśnic proszkowych lub gaśnic CO 2 (z dwutlenkiem węgla). Duże pożary najlepiej gasić przy użyciu gaśnic pianowych lub proszkowych - istnieje jednak ryzyko ponownego zapłonu. W przypadku pożaru asfaltu piana i proszek nie zapewniają długotrwałej przestrzeni pozbawionej tlenu. Pożary izolacji zbiorników można ugasić, używając mgły wodnej lub gaśnicy proszkowej. Należy pamiętać, aby zawsze wymieniać zabrudzoną izolację. Należy również pamiętać, że jeżeli do miejsca pożaru dotrze tlen, pożar wybuchnie na nowo (chyba, że temperatura spadnie już znacznie poniżej 100 C). Należy upewnić się, że stanowiska pracy i cysterny wyposażono w gaśnice odpowiedniego typu i pojemności. Jeżeli wybuchnie pożar asfaltu, należy zawsze wezwać straż pożarną i koniecznie poinformować, że pożar dotyczy asfaltu. 2.7

26 Emisje zanieczyszczeń i inny wpływ na środowisko naturalne Sam asfalt nie jest sklasyfikowany jako substancja niebezpieczna dla środowiska. Asfalt w temperaturze otoczenia jest chemicznie obojętny i nie powoduje emisji do powietrza, wody ani gleby. Jednak przechowywanie i stosowanie w wysokich temperaturach powoduje rozproszone emisje, głównie węglowodorów. Emisje te wzrastają wraz z temperaturą stosowania i przechowywania. Składniki asfaltu mają potencjalną zdolność do bioakumulacji, lecz niska rozpuszczalność w wodzie i duża masa cząsteczkowa sprawiają, że jego przyswajalność biologiczna przez organizmy wodne jest znikoma. Bioakumulacja jest mało prawdopodobna. Wykorzystanie asfaltu do budowy dróg i krycia dachów potwierdza tezę, że asfalt jest materiałem trwałym tzn. nie jest i nie powinien być materiałem ulegającym biodegradacji. Podczas podgrzewania asfaltu wydzielany jest siarkowodór i wodorowęglany. Więcej informacji na temat oparów asfaltu i siarkowodoru można znaleźć (odpowiednio) w punkcie 2.4 i 2.5. Emulsje asfaltowe Emulsje w kontakcie z glebą rozpadają się, nierozpuszczone zanieczyszczenia adsorbowane są w górnej warstwie, a więc łatwo je usunąć. Wyciek Asfalt Wyciek asfaltu do gleby jest względnie nieszkodliwy. Wyciekający materiał jest początkowo stopiony i gorący, co wiąże się z ryzykiem ciężkich oparzeń. Asfalt ostygnie i przejdzie w stan stały. Obszar wycieku można oczyścić przy pomocy standardowego wyposażenia, tj. łopat, grabi, ładowarek samojezdnych itp. W wodzie asfalt zwykle osiada na dnie, choć w pewnych przypadkach może się na niej unosić. W kontakcie z wodą emulsje rozprzestrzeniają się na powierzchni wody i mieszają się z nią. Emulsja z czasem ulega rozcieńczeniu. Emulgator częściowo rozpuści się w wodzie, a faza asfaltu ulegnie rozproszeniu. Asfalty upłynnione Wyciek asfaltów upłynnionych do gleby może być groźniejszy, gdyż asfalty tego rodzaju mają zmniejszoną lepkość, w wyniku czego mogą przed stwardnieniem przenikać do gleby i/lub zanieczyszczać pobliskie cieki wodne. Po pewnym czasie rozpuszczalnik wyparuje z produktu. Głównym zagrożeniem rozlania asfaltu w wodzie lub na glebie jest adsorpcja z osadami, powodująca fizyczne zanieczyszczenie. Rozpuszczalność asfaltu w wodzie jest tak niewielka, że nie trzeba jej uwzględniać. Uważa się, że asfalty nie stwarzają znaczącego zagrożenia dla środowiska wodnego. Wyciek produktu do wody spowoduje utworzenie rozprzestrzeniającej się warstwy na powierzchni. Produkt przylgnie do gleby, a rozpuszczalnik z czasem wyparuje. Sam asfalt pozostanie nieruchomy na powierzchni gleby, z której będzie go można łatwo usunąć mechanicznie. 2.8

27 Zalecenia dotyczące postępowania w razie wycieku. Chociaż większość produktów asfaltowych nie jest szkodliwa dla środowiska, mogą one spowodować fizyczne zanieczyszczenia. Każdy wyciek należy opanować jak najszybciej bez stwarzania zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego. Należy zapobiegać przedostaniu się produktu do sieci kanalizacyjnej, rzek lub innych zbiorników wodnych, ponieważ stwardniały produkt może blokować rury odpływowe i ściekowe. Wytyczne dotyczące wycieków: Niewielki wyciek - pozwolić, aby asfalt ostygł i stwardniał. Pozostałości usunąć mechanicznie do pojemników i zutylizować zgodnie z miejscowymi przepisami Duży wyciek - zapobiec rozprzestrzenianiu się wycieku poprzez budowę rowu lub bariery z piasku, ziemi bądź innego materiału. Następnie postępować tak, jak w przypadku małych wycieków. Należy skontaktować się z miejscowymi władzami i/lub służbami ratunkowymi. Zawsze należy przestrzegać lokalnych przepisów. Usuwanie odpadów Usuwanie odpadów po produktach asfaltowych opisano w części 13 karty charakterystyki bezpieczeństwa produktu Nynas. Sam asfalt nie jest uważany za odpad niebezpieczny. 2.8

28 Dystrybucja, transport, załadunek i rozładunek Dystrybucja, transport, załadunek i rozładunek

29 Transport Większość produktów asfaltowych transportowana jest bez opakowań w zbiornikach lub autocysternach. W niektórych krajach do transportu używana jest także kolej. Mniejsze ilości można przewozić w bębnach lub minikontenerach (np. kontenery IBC). Najczęściej przewożone są w ten sposób emulsje i lepiki, rzadziej asfalt drogowy. Asfalty utleniane i modyfikowane polimerami można ponadto transportować jako granulat lub w blokach układanych piętrowo na paletach. Transport asfaltu podlega międzynarodowym przepisom ONZ dotyczącym przewozu niebezpiecznych substancji. Przepisy te dotyczą: transportu drogowego (ADR) transportu kolejowego (RID) transportu śródlądowymi drogami wodnymi (ADN) transportu morskiego (IMDG). Bezpieczne ładowanie ciężarówka. Szczegółowe informacje na temat ADR zawarto w Załączniku 2. Transport produktów asfaltowych opisano w części 14 karty charakterystyki produktu Nynas. Transport drogowy towarów niebezpiecznych w Europie reguluje umowa międzynarodowa Accord Européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route (ADR). Nakłada ona obowiązek przestrzegania określonych wymogów, dotyczących na przykład: pojazdu oznakowania pojazdu (dotyczącego przewożonych towarów) sprawdzania dokumentacji i informacji awaryjnych dotyczących produktu kierowcy (i drugiego kierowcy). 3.1

30 Zapobieganie wypadkom podczas pracy i transportu asfaltów Należy używać sprzętu oraz prowadzić jego konserwację zgodnie z lokalnymi, krajowymi i międzynarodowymi przepisami oraz wytycznymi postępowania. Podczas załadunku asfaltów Upewnić się, że cysterna nie zawiera żadnych pozostałości wcześniejszych materiałów, np. emulsji lub produktów o niskiej temperaturze wrzenia. Kontakt gorącego asfaltu z wodą lub emulsją może doprowadzić do wybuchu lub gwałtownego wykipienia materiału. Należy zatem unikać takich sytuacji za wszelką cenę. Zbiorniki, w których wcześniej znajdowały się emulsje, należy oczyścić i osuszyć przed umieszczeniem w nich innych produktów asfaltowych. Należy przestrzegać procedury załadunku. Znać lokalizację wszystkich elementów sprzętu ratowniczego w pojeździe (gaśnic, awaryjnych przycisków wyłączających, zaworów odcinających) Zawsze używaj środków ochrony osobistej Upewnić się, że wszystkie osoby postronne znajdują się co najmniej 6 metrów od punku dostawy (strefa zamknięta) Kierowca musi znajdować się przy zaworze odcinającym przez cały czas rozładunku Sprawdzić i zabezpieczyć wszystkie zawory, nasadki, osłony i kłódki Pamiętać, aby miejsce dostawy pozostawić czystym Podpisać i uzupełnić dokumentację dostawy Zgłosić wszystkie uszkodzenia i problemy osobie odpowiedzialnej za przeładunek i przedstawicielowi Nynas. Jeżeli podczas załadunku ma być używany czuwak, pod żadnym pozorem nie wolno blokować dźwigni bezpieczeństwa. Istnieje ryzyko rozprysku materiału, szczególnie podczas rozpoczynania załadunku. Należy zawsze używać środków ochrony osobistej (patrz Załącznik 1). W razie wypadku należy skontaktować się z personelem terminala lub rafinerii i postępować zgodnie z instrukcjami lokalnego zakładu. Krótkie omówienie bezpiecznej dostawy asfaltu Przez cały czas postępować świadomie i rozważnie, pamiętając o bezpieczeństwie - obserwuj, myśl i działaj 3.2

31 Obowiązki dostawcy Dostawca/wysyłający jest odpowiedzialny za: klasyfikację produktów zgodnie z ADR, RID, ADN i IMDG użycie zatwierdzonego opakowania produktów w celu zapewnienia odpowiedniego oznaczenia i oznakowania zadeklarowanie produktów zgodnie z lokalnymi przepisami Informacje dotyczące klasyfikacji każdego produktu podano na kartach charakterystyki produktu dostarczonych przez dostawcę. Na żądanie Nynas może dostarczyć Dodatkowe informacje dotyczące pisemnych instrukcji ADR Patrz przykład w Załączniku 2. wydanie odpowiednich dokumentów przewozowych towarzyszących dostawie. Obowiązki przewoźnika Aby zapewnić właściwą jakość dostawy, należy jeszcze na terenie zakładu dostawcy asfaltu upewnić się, czy załadowano właściwą ilość właściwego produktu oraz czy produkt ma właściwą temperaturę. Informacje te należy monitorować przez cały proces. Jeżeli zbiorniki pojazdu są zimne, temperatura ładunku może szybko spaść. Zalecenia dotyczące temperatury obsługi podano w Załączniku 6. Przewoźnik gwarantuje, że zbiorniki pojazdu zostały zatwierdzone do transportu zgodnie z wytycznymi Nynas. Kierowca musi poinformować dostawcę o rodzaju poprzedniego ładunku. Dostawca ma prawo zweryfikować te informacje w dowolnym momencie. Przewoźnik ma obowiązek: Zapewnić, aby pojazdy były w pełni wyposażone zgodnie z wymogami ADR oraz właściwie oznaczone i oznakowane. Przekazać kierowcy (kierowcom) Pisemne instrukcje ADR Kierowcy przewożący towary zawarte w klasyfikacji ADR muszą mieć zaświadczenie potwierdzające ukończenie specjalnego szkolenia. Przewoźnik odpowiada za szkolenie i certyfikację swoich kierowców. Akredytowani dostawcy asfaltu dysponują standardowo wyposażeniem i procedurami kontrolnymi, więc kierowca może z łatwością śledzić proces załadunku. W razie jakichkolwiek problemów kierowca powinien natychmiast przerwać załadunek i poinformować o nich personel dostawcy asfaltu. Przewoźnik/kierowca powinien skorzystać zarówno z systemu zgłaszania wypadków/ incydentów zapewnionego przez dostawcę, jak i z systemu swojej organizacji, aby umożliwić jak najszybsze podjęcie działań zapobiegawczych i naprawczych. 3.3

32 Użycie węża załadowczego Wąż załadowczy jest istotnym elementem wyposażenia, który umożliwia bezpieczne dostarczenie produktów o podwyższonej temperaturze. Dlatego też należy pamiętać o tym, aby używać właściwego węża. Zaleca się, aby wąż miał długość co najmniej czterech metrów. Istotne jest, aby wąż do produktów o podwyższonej temperaturze miał oznaczenie dopuszczalnej temperatury i ciśnienia. Testy węża należy przeprowadzić zgodnie z lokalnymi przepisami i wytycznymi postępowania. Zaleca się przeprowadzanie testów przynajmniej raz na rok. Wraz z testem należy dokonać legalizacji sprzętu. Rejestr testów powinien być przechowywany u właściciela. Węże, które nie zostały poddane testom, nie mogą być eksploatowane. Kierowcy powinni przeprowadzać kontrole węża przed jego każdym codziennym użyciem. W przypadku wykrycia usterek sprzętu nie wolno używać takiego sprzętu i należy podjąć odpowiednie działania naprawcze. 3.4

33 Instrukcja załadunku - czyszczenie zbiornika - kontrole Aby zminimalizować ryzyko wypadków i zapewnić wysoki standard dostarczanych produktów należy koniecznie upewnić się, że zbiornik pojazdu nie zawiera żadnych pozostałości po materiałach z poprzedniego transportu. Szczególną uwagę należy zwrócić na emulsje (zawierające wodę) i produkty o niskiej temperaturze zapłonu. W razie wątpliwości należy zawsze skonsultować się z dostawcą asfaltu/kierownikiem terminala. Ze względu na niebezpieczeństwo związane z mieszaniem emulsji asfaltowych z asfaltami należy zachęcać do inspekcji ładowania pojazdów oraz przestrzegania procedur obowiązujących w danym zakładzie. Zawsze należy skonsultować się z zakładem prowadzącym załadunek asfaltu. Więcej informacji na temat bezpiecznego załadunku można znaleźć w rozdziale 3.2. Instrukcję załadunku i wyładunku asfaltu można znaleźć w Załącznikach 3 i

34 Pobieranie próbek produktów asfaltowych Pobieranie próbek gorącego asfaltu jest wyjątkowo niebezpieczne z powodu ryzyka rozpryskania i rozlania substancji, która może wywołać oparzenia. Dlatego też bardzo istotne jest stosowanie środków ochrony osobistej wskazanych w Załączniku 1. Do punktu pobierania próbek musi być zapewnione łatwe i bezpieczne dojście. Powinien być on również odpowiednio oświetleny. Należy zawsze przestrzegać przepisów lokalnych. W razie wątpliwości należy skontaktować się z przedstawicielem zakładu. Punkt pobierania próbek asfaltu. Wbudowane zawory do pobierania próbek W tym przypadku zawory do pobierania próbek znajdują się w rurze i można z nich skorzystać w celu bezpośredniego pobrania próbki z przepływającego asfaltu. Próbki należy pobierać po przepłynięciu partii produktu asfaltowego przez rurociąg. Ogrzeje to zawór do pobierania próbek i usunie stwardniałe pozostałości asfaltu. Oznakowanie pojazdów Na etykiecie pojemnika z próbką należy zawsze umieścić następujące informacje: data pobrania próbki terminal dostawy/miejsce pobrania próbki numer dowodu dostawy zbiornik odbiorczy podpis osoby, która pobrała próbkę. Pobieranie próbek przez zanurzenie W przypadku takiej konieczności, przed pobraniem próbek przez zanurzenie należy przeprowadzić ocenę ryzyka biorąc pod uwagę potencjalne narazenie na opary skoncentrowanego siarkowodoru H 2 S. Należy rozważyć zapewnienie operatorowi osobistego dozymetru H 2 S. 3.6

35 Obsługa i przechowywanie Obsługa i przechowywanie

36 Przechowywanie asfaltu Wszystkie produkty asfaltowe powinny być uważane za produkty do pewnego stopnia nietrwałe, gdyż ich właściwości zmieniają się w czasie podczas długich okresów przechowywania w zmieniającej się temperaturze. Dotyczy to w szczególności pakowanych płynnych produktów asfaltowych, które mogą być przechowywane tylko przez pewien ograniczony okres. Właściwa temperatura przechowywania produktów asfaltowych gwarantuje właściwą ich jakość podczas zastosowania. Tak więc z punku widzenia jakości właściwe przechowywanie i przeładunek produktu jest niezwykle istotne. Asfalt to materiał budowlany, z którym trzeba się odpowiednio obchodzić. Asfalt należy przechowywać w dobrze zaizolowanych zbiornikach. Eliminuje to konieczność dodatkowego ogrzewania, obniżając tym samym koszty. Także temperatura źródła ciepła powinna być utrzymywana na niższym poziomie, aby asfalt nie był niepotrzebnie narażany przegrzanie. Warto zauważyć, że bez właściwego mieszania asfalt na dnie zbiornika magazynowego może mieć znacznie wyższą temperaturę niż w innych jego częściach. W przypadku miejscowego przegrzania asfaltu mogą wytworzyć się osady. Osady te pojawiają się na elementach grzewczych i innych częściach zbiorników magazynowych. Po pewnym czasie osady mogą odpaść od tych elementów i utrudnić lub wręcz uniemożliwić mieszanie czy przepompowywanie substancji. Zalecenia temperaturowe dotyczące przechowywania produktów asfaltowych podano w Załączniku 6. W przypadku produktów specjalistycznych zaleca się konsultację z producentem i postępowanie według otrzymanych zaleceń. Należy ponadto zadbać o to, aby temperatura na dnie pustego zbiornika nie była zbyt niska, co umożliwiałoby skraplanie się wody. Pusty, zimny zbiornik należy początkowo napełniać stopniowo. W ten sposób znajdująca się w nim wilgoć będzie mogła odparować. Zbiorniki zawierające zimny asfalt należy ogrzewać powoli, aż asfalt osiągnie temperaturę 120 C. Umożliwi to odparowanie wody przed wypełnieniem zbiornika gorącym asfaltem. Należy pamiętać, że podczas ogrzewania warstwa asfaltu musi zakrywać rury grzewcze. Zaleca się 3-etapowe napełnianie zbiorników, pozwalające na wyrównanie temperatury za każdym razem, gdy 1/3 zbiornika zostanie napełniona. Asfalt pakowany, na przykład w bębnach, jest lepiej chroniony przed zanieczyszczeniami lub zaolejeniem niż asfalt transportowany luzem. Mimo to asfalty w opakowaniach należy przechowywać z zachowaniem szczególnej ostrożności. Jeżeli opakowanie zostanie uszkodzone, światło słoneczne może spowodować odparowanie wrażliwych na światło składników produktu i formowanie się pęcherzyków. Pęcherzyki te mogą zawierać opary łatwopalne. 4.1

37 Utlenianie Właściwości produktów asfaltowych mogą się zmieniać, gdy produkty są przechowywane przez dłuższe okresy w podwyższonych temperaturach. Asfalt będzie stopniowo twardniał. Penetracja - sposób pomiaru twardości asfaltu - może się zmniejszyć. Proces twardnienia będzie szybszy przy wyższych temperaturach przechowywania, szczególnie w zbiornikach napełnionych tylko częściowo, w których znajduje się więcej powietrza. W takiej sytuacji istnieje ryzyko powstania łatwopalnych oparów w zbiorniku. Mogą pojawić się też osady samozapalne. Z tego powodu zalecane jest kontrolowane usuwanie tlenu z wnętrza zbiornika. Nie zaleca się jednak nieustannego oczyszczania przestrzeni zbiornika z powodu ryzyka powstawania osadów samozapalnych. Stężenie tlenu w granicach od 4 % do 6 % jest zwykle wystarczające, aby zapobiec gromadzeniu się osadów. Jeżeli ze zbiornika usuwano w sposób kontrolowany tlen, należy zastąpić wszelkie potencjalnie łatwopalne opary, np. azotem przed wprowadzeniem powietrza do komory zbiornika (np. chłodzenie zbiornika przed przeglądem technicznym). 4.2

38 Mieszanie W niektórych przypadkach konieczne jest zmieszanie dwóch gatunków asfaltu. Mieszanki tego typu rzadko są jednorodne, jeśli nie są mieszane mechanicznie lub przy użyciu mieszadła wbudowanego w zbiornik. Mieszanie produktów asfaltowych przy pomocy powietrza nie jest zalecane, gdyż pod jego wpływem zachodzi proces utleniania. Aby utrzymać właściwą temperaturę i jakość przechowywanego w zbiorniku produktu, należy okresowo uruchamiać mieszadła. Elektrycznie sterowane mieszadło zamontowane z boku zbiornika do przechowywania asfaltu. 4.3

39 Konstrukcja i oględziny zbiornika Zalecamy aby konstrukcja, wyposażenie i oględziny zbiorników magazynowych produktów ropopochodnych przebiegały zgodnie ze standardem API 650 dotyczącym spawanych zbiorników do przechowywania ropy naftowej oraz 653 dotyczącym oględzin, naprawy, wymiany i poszycia zbiornika oraz standardami krajowymi, takimi Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego, jakim powinny odpowiadać zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych (Dz.U nr 113 poz. 1211). W przypadku zbiorników do przechowywania produktów asfaltowych nie ma konieczności zapewnienia inspekcji przez niezależną firmę. Inspekcje można przeprowadzać lokalnie według własnego programu. Inspekcję nowych zbiorników zaleca się po 20 latach. W przypadku zbiorników starszych niż 20-letnie inspekcję należy przeprowadzać co 12 lat. Inspekcje mogą być częstsze, np. w przypadku wykrycia korozji. Oceny takiej można dokonać na podstawie doświadczeń własnych lub we współpracy z Nynas. Zbiornik asfaltu można również wyposażyć w system osłonowy z użyciem gazu obojętnego, zapobiegający oddychaniu zbiornika (przedostawaniu się wilgoci i tlenu do wnętrza zbiornika). Zalecane jest posiadanie prysznica bezpieczeństwa w odległości minimum 6 metrów i maksimum 20 metrów od miejsca rozładunku asfaltu. Informacje na temat pryszniców bezpieczeństwa zawarto w punkcie 2.2. Informacje na temat wejścia do zbiornika zawarto w punkcie

40 Rury odpowietrzające i inne urządzenia Układ rurociągów powinien być wykonany zgodnie z miejscowymi przepisami i standardami, a ponadto powinien być możliwie pionowy, krótki i z minimalną liczbą łuków. Jeżeli układ rurociągów ma być dłuższy niż to konieczne lub będzie przebiegać w nieosłoniętych miejscach, konieczne jest zapewnienie mu właściwej izolacji i ogrzewania. Otwór wlotowy powinien znajdować się w odległości od 0,5 m do 1 m nad poziomem terenu i być wyposażony w specjalistyczny kołnierz montażowy. Jeżeli rurociąg jest wypełniony, a otwór wlotowy znajduje się poniżej poziomu asfaltu, nastąpi zjawisko syfonu. Zaleca się zainstalowanie niezależnych alarmów niskiego, wysokiego i bardzo wysokiego stanu w zbiornikach magazynowych. W przestrzeniach gazowych zbiorników należy zamontować otwory wentylacyjne w celu zminimalizowania narażenia ludzi na węglowodory i siarkowodór (H 2 S). Osady koksu formujące się na rurociągu wywołują powstawanie niekorzystnego nadlub podciśnienia w zbiorniku. Dotyczy to szczególnie zbiorników zawierających asfalty utleniane. Przechowywanie emulsji asfaltowych nie wiąże się zazwyczaj z negatywnym wpływem produktu na stan zbiornika. Uszkodzenia rurociągów oraz wyposażenia zbiornika można uniknąć dzięki regularnym oględzinom i stosowaniu właściwych procedur podczas przeglądu technicznego. Na szczególną uwagę zasługują otwory wlotowe przechodzące przez izolację, ze względu na ryzyko powstawania wżerów w tych miejscach. Wyciek asfaltu i skraplanie wilgoci powstające pomiędzy poszyciem zbiornika a izolacją jest częstym powodem pożarów. Należy zatem pamiętać o jak najszybszej wymianie zanieczyszczonej izolacji zbiornika! Asfalt i produkty asfaltowe to substancje nieagresywne, które nie wywołują korozji powierzchni metalowych, z którymi mają kontakt. Jednak opary z przestrzeni gazowej zbiornika stale przepływają przez rury odpowietrzające podczas magazynowania, na przykład w zależności od warunków pogodowych i innych czynników. Zbiornik oddycha, co powoduje nieustanne mieszanie powietrza, wilgoci i węglowodorów. Mieszanka taka wywołuje korozję. 4.5

41 Wymogi dotyczące zbiorników do przechowywania asfaltu Drabina Odpowietrznik Pokrywy Rozmieszczenie ułatwiajace konserwację zbiornika Elektronika pomiarowa - Alarm stanu wysokiego - Wskaźnik poziomu - Wskaźnik temperatury Poręcze i schody Wybór właściwej stali konstrukcyjnej Musi być łatwa do wymiany Poszycie zbiornika Dźwigar Silny wiatr może pozrywać poszycie zbiornika Zwoje grzewcze Muszą być łatwo dostępne do prac konserwacyjnych i przeglądów Właz Należy wybrać położenie, które ułatwi prace konserwacyjne i przeglądy Mieszadło Należy wziąć pod uwagę zapotrzebowanie na energię i stabilność mechaniczną Zawór/rura przelewowa Oznakowanie H 2 S Izolacja - Odpowiednia do temperatur sięgających maksymalnie do 230 C - Dobra izolacja ogranicza wahania temperatury w zbiorniku - Ogranicza osady Nachylone poszycie dna Ułatwia opróżnianie zbiornika Właz do czyszczenia Zawory - Opróżnianie - Wlew - Wylew - Pobieranie próbek Dekontaminacja Podłoże żwirowe lub betonowe wokół zbiornika magazynowego - łatwiejsze utrzymanie czystości i utylizacja odpadów 4.6

42 Dyrektywa UE dotycząca czyszczenia i opróżniania zbiorników - Brytyjskie przepisy o przestrzeniach zamkniętych W zbiornikach magazynujących produkt w wysokiej lub o zmiennej temperaturze można często odnaleźć osady asfaltowe powstałe w procesie utleniania. Dlatego też czyszczenie zbiornika powinno wchodzić w skład standardowego przeglądu technicznego, z uwzględnieniem historii zbiornika i jego legalizacji zgodnie z lokalnymi przepisami. Podczas opróżniania zbiornika magazynowego należy bezwzględnie zaznajomić się z układem dna zbiornika, rozmieszczeniem i konstrukcją zwojów grzewczych oraz ich wzajemnymi połączeniami. Przed wypompowaniem zawartości zbiornik jest podgrzewany do maksymalnej, dopuszczalnej temperatury przechowywania produktu. Wypompowanie ostatniej części produktu należy przeprowadzić powoli, aby asfalt spłynął w całości. Zapobiega to implozji zbiornika. Kiedy zbiornik zostanie właczony z eksploatacji, przed otworzeniem włazu w celu wentylacji wnętrza należy upewnić się, czy temperatura zbiornika spadła poniżej 40 C. Jeżeli zbiornik ma kilka włazów, jako pierwszy należy otworzyć właz położony najniżej. Przed wpuszczeniem personelu technicznego do wnętrza zbiornika, należy go przewietrzyć i wykonać testy na obecność gazów, co zagwarantuje bezpieczne środowisko pracy (por. system zezwoleń bezpieczeństwa / instrukcje pracy w zamkniętych pomieszczeniach). Czyszczenie wnętrza zbiornika. Resztki produktu należy zutylizować zgodnie z przepisami krajowymi i miejscowymi. Zalecamy przeznaczenie ich do ponownego wykorzystania (recykling). Zbiorniki do miękkich asfaltów, asfaltów upłynnionych i emulsji asfaltowych można czyścić, stosując kolejne mieszania pozostałości z rozpuszczalnikiem. Należy jednak zachować szczególną ostrożność, aby temperatura była przez cały czas utrzymywana poniżej punktu zapłonu. Przy każdej zmianie produktu w dużych instalacjach należy opróżnić układ rurociągów. Można to zrobić przez płukanie kilkuetapowe, które sprawi, że w układzie rurociągów pozostaną tylko śladowe ilości poprzedniego produktu. Jeżeli pozostałości asfaltu są nadal ciepłe i nie można ich odpompować ani wypłukać olejem - należy odczekać, aż skrzepną i wtedy zeskrobać. 4.7

43 Załączniki Załączniki

44 Pierwszy Załącznik 1 - Środki ochrony osobistej Dla wszystkich zadań w ramach pracy z asfaltami należy przeprowadzić analizę ryzyka związanego z danym zadaniem, z wyszczególnieniem wymaganych środków ochrony osobistej. Środków ochrony osobistej należy używać zawsze podczas pracy z asfaltami. Powinny one zakrywać wszystkie części skóry pozbawione odzieży, zapobiegając w ten sposób bezpośredniemu kontaktowi z substancją. 1. Załadunek i rozładunek Zawsze używać: kasku 1 i przesłony twarzy 2 ; okulary ochronne nie zapewniają pełnej ochrony twarzy fartucha szyjnego do ochrony karku 3 kombinezonu z dodatkowymi elementami odblaskowymi 4 termoodpornych rękawic ochronnych 5. Upewnić się, że asfalt nie może dostać się do środka rękawic (patrz najnowsza dokumentacja Eurobitume) jednoczęściowego kombinezonu ochronnego 6 z 7 długimi rękawami i nogawkami spodni nasuniętymi na buty obuwia ochronnego do łydki 8 ; nie wolno używać sandałów, chodaków ani obuwia sportowego. 5 6 UWAGI: Podczas załadunku i rozładunku asfaltu zalecamy założenie dobrze dopasowanych, długich rękawic ochronnych (patrz zdjęcie). W przypadku używania rękawic sięgających do nadgarstka mankiety rękawic należy włożyć do rękawów kombinezonu. 8 7 Ogólnie mogą obowiązywać dodatkowe wymogi lokalnych zakładów dotyczące środków ochrony osobistej, np. osobisty dozymetr siarkowodoru H 2 S podczas załadunku oraz alarm dotyczący wykonywania pracy w pojedynkę. Załącznik 1

45 2. Praca z produktem i pobieranie próbek Zawsze używać: fartucha laboratoryjnego lub kombineconu okularów ochronnych rękawic ochronnych. UWAGI: W przypadku używania rękawic sięgających do nadgarstka mankiety rękawic należy włożyć do rękawów fartucha. Jak wcześniej wspomniano, istotne jest przeprowadzenie oceny ryzyka z wyszczególnieniem środków ochrony osobistej wymaganych do danego zadania. Należy zawsze przestrzegać procedur i wymogów laboratoryjnych i technicznych obowiązujących w danym zakładzie. Załącznik 1

46 Załącznik 2 - Przepisy ADR Drugi Zbiorniki transportowe (cysterny) Ciężarówki używane do transportu asfaltu muszą spełniać wymogi techniczne, niezbędne do właściwej eksploatacji. Ponadto pojazdy i zbiorniki muszą spełniać wymogi prawne ADR/RID /ADN/IMDG*. Cysterny do przewozu asfaltu powinny być konstruowane tak aby zminimalizować ryzyko wypadku a towar w trakcie transportu pozostawał w niezmienionej jakości, jednorodności i temparaturze. W odniesieniu do produkcji zbiornika należy przestrzegać wymogów prawnych ADR dotyczących rodzaju metalu, który pozwoli zbiornikowi wytrzymać wysokie temperatury i duże zmiany temperatur. Zbiorniki muszą być doskonale izolowane, aby utrzymywać stałą temperaturę produktu przez jak najdłuższy czas. Niektóre cysterny wyposażone są w systemy podgrzewania. O wyposażeniu decyduje często obszar geograficzny i typ obsługiwanego produktu. Zbiorniki do transportu asfaltu muszą być skonstruowane i funkcjonować w taki sposób, aby ryzyko obrażeń było minimalne, przy jednoczesnym zapewnieniu jakości, jednorodności i niezmienności temperatury podczas transportu. Oznakowanie pojazdów zgodnie z przepisami ADR Informacje zawarte w tej części opisują wymogi oznakowania obowiązujące w Europie i Wielkiej Brytanii. Towary niebezpieczne zostały podzielone na dziewięć różnych klas. Każdy produkt otrzymał numer UN, grupę opakowania i kod bezpieczeństwa. Asfalty sklasyfikowano jako niebezpieczne z powodu wysokiej temperatury transportu (> 100 C, poniżej punktu zapłonu). Ze względu na niskie temperatury zapłonu asfalty uwodnione również można uznać za substancje niebezpieczne. Asfalty są klasyfikowane następująco: UN 3257, CIECZ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE; nie sprecyzowano inaczej - temp. 100 C lub wyższa i poniżej punktu zapłonu (asfalt) Klasa 9 Grupa opakowania III Kod klasyfikacji M9. * patrz część 14 karty charakterystyki produktu (SDS) Załącznik 2

47 Oznakowanie asfaltu podczas przewodu na terenie Europy. Przód Tył i oba boki Oznakowanie asfaltu podczas przewozu krajowego na terenie Wielkiej Brytanii Przód i tył Tył i oba boki Załącznik 2