Polski Kontyngent Wojskowy w Islamskiej Republice Afganistanu (XIII zmiana)

Transkrypt

1 Podczas odprawy rozliczeniowo-koordynacyjnej kierowniczej kadry Ministerstwa Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych RP w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego odbyła się uroczystość wręczenia aktów nadania oraz znaków tytułów honorowych dowódcom oddziałów i instytucji wojskowych wyróżnionych przez ministra obrony narodowej za szczególne osiągnięcia w 2013 r. Dowódcy ośmiu jednostek i dwóch instytucji wojskowych otrzymali akty nadania i statuetki, będące symbolem tego wyróżnienia. Tytuły honorowe Przodujący Oddział Wojska Polskiego i Przodująca Instytucja Wojskowa są wyróżnieniami udzielanymi przez Ministra Obrony Narodowej oddziałom i instytucjom wojskowym za dokonania bojowe świadczące o ofiarności i odwadze ich żołnierzy w warunkach walki zbrojnej, w czasie akcji humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych, a także za uzyskanie najlepszych wyników w działalności służbowej w istotnym stopniu wpływających na zwiększenie zdolności i gotowości bojowej Sił Zbrojnych RP oraz umacnianie obronności Rzeczypospolitej Polskiej. ODDZIAŁ WOJSKOWY WYRÓŻNIONY TYTUŁEM HONOROWYM PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO ZA DOKONANIE CZYNU BOJOWEGO POŁĄCZONEGO Z OFIARNOŚCIĄ I ODWAGĄ ŻOŁNIERZY Polski Kontyngent Wojskowy w Islamskiej Republice Afganistanu (XIII zmiana) Żołnierze XIII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie, pod dowództwem gen. bryg. Marka Sokołowskiego, realizowali zadania o charakterze stabilizacyjnym oraz doradczoszkoleniowym. Ich celem było przede wszystkim utrzymanie bezpieczeństwa w prowincji Ghazni oraz pomoc w odbudowie zniszczonego konfliktami państwa. Równie ważnym zadaniem było wspieranie działalności lokalnych władz oraz szkolenie Afgańskich Narodowych Sił Bezpieczeństwa. Żołnierze z ofiarnością i odwagą realizowali trudne zadania mandatowe oraz uczestniczyli w akcjach humanitarnych i ratowniczych. XIII zmiana Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie liczyła żołnierzy, główne z 25 Brygady Kawalerii Powietrznej z Tomaszowa Mazowieckiego. Pozostałe komponenty tworzyli żołnierze 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, 49 Bazy Lotniczej, 2 Pułku Saperów, 11 Pułku Artylerii, 10 Brygady Logistycznej, Wojsk Specjalnych oraz innych jednostek i instytucji wojskowych. O efektywności i skuteczności ich działań świadczy liczba ponad 30 przeprowadzonych operacji i patroli. Zlikwidowano blisko 30 nielegalnych magazynów broni i amunicji, przechwycono ok. 5,5 tony materiałów wybuchowych oraz znaleziono 30 niewybuchów i 50 improwizowanych ładunków gotowych do detonacji. Spośród kilkudziesięciu zatrzymanych rebeliantów czterech znajdowało się na liście najgroźniejszych terrorystów. Szczególne trudnym momentem dla żołnierzy XIII zmiany było odparcie w dniu 28 sierpnia 2013 r. ataku terrorystycznego na polską bazę w Ghazni. Dzięki poświęceniu i

2 odwadze żołnierzy zatrzymano atak i udaremniono wtargnięcie przeciwnika w głąb ugrupowania, co pozwoliło na uniknięcie wysokich strat ludzkich. Pobyt XIII zmiany PKW w Islamskiej Republice Afganistanu zaowocował zwiększeniem skuteczności działania afgańskich sił bezpieczeństwa, armii i policji, zapewniając lokalnej społeczności poczucie bezpiecznego i suwerennego bytu. gen. bryg. Marek Sokołowski dowódca XIII zmiany PKW w Afganistanie Urodził się 4 kwietnia 1966 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1992), Akademii Obrony Narodowej (1999), studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (2007 i 2009) oraz w Instytucie Organizacji i Zarządzania w Warszawie (2008). Służbę wojskową rozpoczął w 1987 r. jako żołnierz zasadniczej służby wojskowej, natomiast do służby zawodowej został powołany w 1992 r. w 10 batalionie desantowo-szturmowym 6 Brygady Desantowo-Szturmowej w Krakowie. Od 1996 r. pełnił służbę na stanowiskach dowódczych i sztabowych w 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej, a następnie 25 Brygadzie Kawalerii Powietrznej w Tomaszowie Mazowieckim. Wielokrotnie pełnił służbę poza granicami państwa. Po raz pierwszy w latach w ramach dwóch zmian PKW w misji ONZ UNDOF w Syrii oraz dwukrotnie w misji PKW w Iraku (w 2003 i 2005 r.). Od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r. pełnił obowiązki zastępcy dowódcy do spraw koalicyjnych Regionalnego Dowództwa Wschód z siedzibą w Bagram w Afganistanie. Od maja do listopada 2013 r. był dowódcą XIII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie, za co został odznaczony Krzyżem Wojskowym oraz Legion of Merit najwyższym amerykańskim odznaczeniem wojskowym nadawanym obcokrajowcom za zasługi podczas pokoju lub wojny. Obecnie pełni obowiązki zastępcy dowódcy 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej w Elblągu. ODDZIAŁY WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ W 2013 ROKU 31 Baza Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu 31 Baza Lotnictwa Taktycznego powstała 1 kwietnia 2008 r. w wyniku przeformowania 31 Bazy Lotniczej. Kultywuje chlubne dziedzictwo wielu zasłużonych jednostek lotniczych, m.in.: 302 Dywizjonu Myśliwskiego Poznańskiego, 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Powstańców Wielkopolskich 1918/1919 oraz 3 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Poznań. Jest jednostką lotniczą przeznaczoną do realizacji zadań bojowych w ramach narodowego systemu obrony oraz sił zdolnych

3 do przerzutu wysokiej gotowości NATO. Funkcjonujące w strukturze Bazy dwie eskadry lotnicze realizują zadania zwalczania celów powietrznych, niszczenia obiektów naziemnych i nawodnych oraz wykonywania zadań lotniczych szczebla operacyjno-taktycznego. W 2013 r. w ramach szkolenia lotniczego doskonalono umiejętności personelu latającego Bazy z zakresu bojowego wykorzystania samolotu F-16. Piloci wykonali ponad misji lotniczych spędzając w powietrzu bisko godzin. W ramach realizacji zadań wynikających z zobowiązań sojuszniczych oraz Unii Europejskiej utrzymano w gotowości do użycia siły i środki wydzielone do Komponentu Powietrznego NATO i Unii Europejskiej Jastrząb. Dobrze przygotowano również siły i środki wydzielone do Zestawu Sił Odpowiedzi NATO w 2014 r. Sprawdzianem poziomu interoperacyjności z siłami powietrznymi państw wchodzących w skład Sojuszu Północnoatlantyckiego był udział jednostki w ćwiczeniach międzynarodowych w kraju oraz poza jego granicami: FRISIAN FLAG w Holandii, NATO TIGER MEET oraz BRILLIANT ARROW 13 w Norwegii, TACTICAL LEADERSHIP PROGRAMME w Hiszpanii, RAMSTAIN GUARD, EAGLE TALON, COBRA 13, GEPPART, RARÓG oraz w próbie poligonowej MACE XV w Wielkiej Brytanii. Ważnym zadaniem Bazy było zapewnienie warunków do przyjęcia i zabezpieczenia funkcjonowania Sojuszniczych Sił Wzmocnienia w ramach HNS, czego sprawdzianem był wysoko oceniony udział w ćwiczeniu STEADFAST JAZZ 13, podczas którego z lotniska Bazy wykonywały misje bojowe samoloty sił powietrznych Węgier i Czech. Na bardzo wysokim poziomie wykonano również zadania bojowe wynikające z misji AIR POLICING oraz pełnienia dyżurów obrony powietrznej w systemie narodowym. płk dypl. pil. Jacek Pszczoła dowódca 31 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu Urodził się 18 października 1967 r. Jest absolwentem Liceum Lotniczego w Dęblinie (1986), Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie (1990), Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1999) oraz Maxwell Air Force Base, USA Air Command and Staff College (2004). Pułkownik Jacek Pszczoła posiada klasę mistrzowską pilota wojskowego z ogólnym nalotem godzin, z czego 925 na samolocie F-16. Ponadto latał na takich typach samolotów jak: Zlin 42M, TS-11 Iskra, Lim 5, SB Lim 2, MiG-21 oraz T-38C. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 10 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Łasku na stanowisku pilota, a następnie starszego pilota i nawigatora eskadry. Po reorganizacji Pułku obejmował kolejne stanowiska w 10 eskadrze lotnictwa taktycznego oficera rozpoznawczego, szefa sztabu, zastępcy dowódcy eskadry. W latach kontynuował zdobywanie lotniczych umiejętności w USA na samolotach T- 38C i F-16. Po powrocie do kraju został dowódcą Grupy Działań Lotniczych w 32 Bazie Lotnictwa Taktycznego w Łasku. Od 17 października 2011 r. jest dowódcą 31 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu-Krzesinach. 4 Brodnicki Pułk Chemiczny im. Ignacego Mościckiego w Brodnicy 4 Pułk Chemiczny swoje tradycje wywodzi od 51 Kompanii Rozpoznania Chemicznego i Odkażania Uzbrojenia, którą powołano w 1956 r. w Grupie koło Grudziądza. Po roku kompanię przeniesiono do Torunia i przeformowano w 4 Batalion Rozpoznania Chemicznego i Odkażania

4 Uzbrojenia. Od 1963 r. jednostka stacjonuje w Brodnicy, gdzie w 1967 r. powstał 4 Pułk Chemiczny, który obecnie pozostaje w bezpośrednim podporządkowaniu Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Przeznaczeniem Pułku jest wykonywanie zadań militarnych związanych z rozpoznaniem, wykrywaniem i likwidacją skażeń chemicznych, promieniotwórczych i biologicznych. Jednostka jest także przygotowana do wsparcia układu pozamilitarnego w ramach reagowania kryzysowego, w tym do usuwania skutków powodzi, likwidacji skażeń infrastruktury powstałych na skutek klęsk żywiołowych, wsparcia ludności w zakresie ratownictwa chemicznego np. przy usuwaniu skażeń powstałych w wyniku awarii obiektów energetyki jądrowej lub środków transportujących toksyczne środki przemysłowe. W 2013 r. wysoki poziom wyszkolenia i umiejętności brodniccy chemicy potwierdzili zarówno podczas treningów sztabowych pk. DRWĘCA czy NAREW, jak i ćwiczeń dowódczo-sztabowych pk. AKTYN, WILK, DZIK i DRAGON. Pułk uzyskał również najwyższą ocenę spośród jednostek wojskowych Sił Zbrojnych RP w zakresie działalności sztabowej w pełni rozwiniętego stanowiska dowodzenia, potwierdzoną podczas ćwiczenia dowódczo-sztabowego URAN. Jednostka aktywnie uczestniczy w wypełnianiu przez Siły Zbrojne RP zobowiązań sojuszniczych, przede wszystkim w obszarze inicjatywy Smart Defence, w ramach której przygotowuje wielonarodowy batalion Obrony Przed Bronią Masowego Rażenia oraz wielonarodową Grupę Zadaniową OPBMR do Zestawu 2016 Sił Odpowiedzi NATO. Żołnierze Pułku brali również udział w przygotowaniu i przekazaniu sformowanych komponentów od IX do XIV zmiany Polskich Kontyngentów Wojskowych w Afganistanie. płk Andrzej Żmuda - dowódca 4 Pułku Chemicznego w Brodnicy Urodził się 30 listopada 1964 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie (1987), Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Opolskiego (1997), studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (2004 i 2012) oraz wielu kursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu obrony przed bronią masowego rażenia. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 1 Pułku Chemicznym w Zgorzelcu, gdzie zajmował stanowiska od dowódcy plutonu do dowódcy batalionu zabiegów specjalnych. W 1995 r. został wyznaczony na stanowisko starszego oficera operacyjnego sztabu 5 batalionu obrony przeciwchemicznej w Tarnowskich Górach, a w 1996 r. zastępcy dowódcy batalionu. Dwukrotnie wykonywał obowiązki dowódcy Polskiego Kontyngentu Wojskowego w ramach dyżurów w Siłach Odpowiedzi NATO: w 2004 r. podczas zabezpieczania Olimpiady i Paraolimpiady w Grecji oraz w 2006 r. na Łotwie, w czasie zabezpieczenia szczytu NATO. W 2006 r. został dowódcą batalionu w 4 Pułku Chemicznym w Brodnicy. W 2007 r. powrócił do Tarnowskich Gór jako dowódca 5 batalionu chemicznego, którym dowodził do czasu jego rozformowania w 2011 r., po czym objął stanowisko zastępcy dowódcy 5 Pułku Chemicznego. Od 20 lipca 2012 r. dowodzi 4 Pułkiem Chemicznym w Brodnicy. 10 Wrocławski Pułk Dowodzenia we Wrocławiu

5 10 Wrocławski Pułk Dowodzenia powstał w 1994 r. w wyniku przeformowania 10 Saskiego Pułku Łączności i 6 Pułku Zabezpieczenia. Od 15 marca 2001 r. znajduje się w podporządkowaniu Dowódcy Garnizonu Warszawa. Główne zadanie jednostki stanowi rozwijanie stanowisk dowodzenia szczebla strategicznego i operacyjnego oraz zabezpieczanie funkcjonowania łączności. Pułk jest wyposażony w nowoczesne środki łączności i informatyki, które pozwalają na rozwinięcie jawnych i niejawnych sieci komputerowych w każdych warunkach. W 2013 r. żołnierze Pułku uzyskali bardzo dobre wyniki szkoleniowe podczas narodowych oraz międzynarodowych ćwiczeń i treningów m.in. STOLICA i OGNIWO. Zabezpieczali również warsztaty COMBINED ENDEAVOUR zorganizowane w Niemczech oraz test interoperacyjności sprzętu łączności i informatyki Eurokorpusu BLUE GABRIEL, wykazując się doskonałą znajomością jego obsługi. Żołnierze z Wrocławia wielokrotnie uczestniczyli w misjach pokojowych i stabilizacyjnych Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku, Afganistanie oraz Mali. Pułk był współorganizatorem komponentów łączności w PKW w Bośni i Hercegowinie oraz Iraku. Jednostka, wraz z Resortowym Centrum Zarządzania Projektami Informatycznymi, jest inicjatorem i współautorem projektu polowego oprogramowania monitorowania położenia wojsk SI KONWÓJ z wykorzystaniem radiostacji HARRIS 5800 i PR4G, który może być wykorzystywany w różnych środowiskach współczesnego pola walki. płk Zygmunt Malec dowódca 10 Wrocławskiego Pułku Dowodzenia we Wrocławiu Urodził się 2 stycznia 1964 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1987), Akademii Obrony Narodowej (1995), studiów podyplomowych w Poznańskiej Akademii Ekonomicznej (1999), wyższego Kursu Operacyjno- Strategicznego (2009) oraz studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (2010). Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 59 batalionie łączności w Gubinie, jako dowódca plutonu wozów dowodzenia, następnie dowódca kompanii radiowej oraz oficer sztabu. W latach dowodził 5 batalionem dowodzenia w Gubinie. Następnie pełnił służbę jako starszy oficer w Szefostwie Wojsk Łączności i Informatyki Śląskiego Okręgu Wojskowego. W latach służył w 10 Wrocławskim Pułku Dowodzenia na stanowisku szefa sztabu i zastępcy dowódcy jednostki. Następnie przez 3 lata pełnił służbę w Sztabie Dowództwa Garnizonu Warszawa na stanowisku szefa Wydziału zastępcy szefa Oddziału Łączności i Dowodzenia (G-6). 1 października 2009 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy 10 Wrocławskiego Pułku Dowodzenia. Od stycznia do lipca 2013 r. pełnił obowiązki szefa Zespołu Doradców przy Brygadzie Szybkiego Reagowania Kosowa oraz Starszego Oficera Narodowego przy Dowództwie KFOR. Mazowiecki Oddział Żandarmerii Wojskowej im. gen. bryg. Franciszka Sznajde w Warszawie Mazowiecki Oddział Żandarmerii Wojskowej im. gen. bryg. Franciszka Sznajde powstał w maju 2000 r. Kontynuuje działalność i tradycje Oddziału Żandarmerii Wojskowej Garnizonu Stołecznego w Warszawie.

6 Jest to największy oddział terenowy Żandarmerii Wojskowej, który posiada placówki w Białymstoku, Dęblinie, Przasnyszu, Radomiu, Sieradzu, Tomaszowie Mazowieckim oraz wydział w Lublinie. W strukturze MOŻW znajduje się również Kompania Honorowa reprezentująca Żandarmerię Wojskową podczas uroczystości z udziałem najwyższych przedstawicieli państwowych i wojskowych. Oddział swoją właściwością obejmuje obszar czterech województw: mazowieckiego, łódzkiego, lubelskiego i podlaskiego. Do głównych zadań Oddziału należy zapewnianie przestrzegania dyscypliny wojskowej, ochranianie porządku publicznego oraz życia i zdrowia ludzi, zapobieganie popełnianiu, a także wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców. Żandarmi aktywnie uczestniczą w programach edukacyjnych, informacyjnych i profilaktycznych dotyczących bezpieczeństwa w ruchu drogowym czy przeciwdziałania patologiom. Na co dzień żołnierze pionu prewencji ochraniają obiekty Ministerstwa Obrony Narodowej oraz wspierają dowódców w zakresie zabezpieczenia ochronnego Wojskowych Portów Lotniczych. Żołnierze Oddziału z zaangażowaniem pełnią służbę w ramach Polskich Kontyngentów Wojskowych w Bośni i Hercegowinie, Kosowie oraz Afganistanie, gdzie z sukcesami samodzielnie prowadzili Centrum Szkolenia Policji Afgańskiej szkoląc afgańskich policjantów w zakresie przestrzegania porządku publicznego i kontroli zamieszek. Podczas wypełnienia swoich zadań współpracują z Prokuraturą, Centralnym Biurem Antykorupcyjnym, Policją i Strażą Graniczną. Potwierdzeniem wysokiej oceny zaangażowania i profesjonalizmu w działalności na rzecz poprawy bezpieczeństwa publicznego jest medal Za zasługi dla Policji nadany Oddziałowi przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Wzorowe przygotowanie do działania żołnierze Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej potwierdzili podczas zabezpieczenia uroczystości państwowych i wojskowych, m. in. Marszu Razem dla Niepodległej, Międzynarodowych Pokazów Lotniczych AIR SHOW 2013 w Radomiu oraz Szczytu Klimatycznego. Bardzo dobre wyszkolenie oraz wiedzę specjalistyczną wykazali podczas ćwiczeń i treningów m.in. BAGRAM, ANAKONDA, SHARP LYNX, RENEGADE, KAPER, PAŹDZIERNIK i MAZOWSZE. płk Wiesław Chrzanowski komendant Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Warszawie Urodził się 21 stycznia 1968 r. Służbę wojskową rozpoczął jako kadet Szkoły Chorążych WSW w Mińsku Mazowieckim (1987). Jest absolwentem Wydziału Pedagogicznego i Wydziału Administracji Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku (1997) oraz Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1998). W latach pełnił obowiązki na kolejnych stanowiskach służbowych w Oddziale Żandarmerii Wojskowej Garnizonu Stołecznego Warszawa i Mazowieckim Oddziale Żandarmerii Wojskowej. W 2003 r. został skierowany do służby w Komendzie Głównej Żandarmerii Wojskowej. W 2007 r. został zastępcą komendanta Mazowieckiego Oddziału ŻW, a w 2009 r. komendantem Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim. Od 16 października 2012 r. jest komendantem Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Warszawie. 14 sierpnia 2013 r. został wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem zasług do Księgi Honorowej Wojska Polskiego.

7 11 batalion dowodzenia in. gen. broni Zygmunta Sadowskiego w Żaganiu 11 batalion dowodzenia wchodzi w skład 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej. Został sformowany w 1945 r. w Łodzi, a w 1995 r. przyjął tradycje bojowe 1 batalionu łączności wchodzącego w skład 1 Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen. Stanisława Maczka. Jego przeznaczeniem jest zapewnienie łączności na szczeblu taktycznym dywizji z podległymi jej jednostkami wojskowymi. Batalion utrzymuje także gotowość do udziału w reagowaniu na zagrożenia niemilitarne oraz sytuacje kryzysowe, w tym likwidacji skutków klęsk żywiołowych i katastrof w obszarze odpowiedzialności obejmującym województwa dolnośląskie i opolskie. W 2013 r. batalion wzorowo przygotował stanowiska dowodzenia i uczestniczył w ćwiczeniach taktycznych z wojskami i ćwiczeniach dowódczo-sztabowych pk. BORSUK i BÓBR oraz w treningach sztabowych pk. BARYCZ i BYSTRZYCA, które stanowiły ważny sprawdzian dla pododdziałów jednostki przed rozpoczęciem zgrywania batalionu. Żołnierze potwierdzili wysoki poziom wyszkolenia sprawnie rozwijając systemy łączności i informatyki przeznaczone do zabezpieczenia dowodzenia ugrupowaniem bojowym dywizji. Wysoką jakość wykonywanych zadań zapewnia profesjonalne wykorzystanie sprzętu najnowszej generacji znajdującego się na wyposażeniu batalionu, m.in. ruchomych węzłów łączności cyfrowej, zintegrowanych węzłów informatycznych, terminali satelitarnych, mobilnych modułów stanowisk dowodzenia oraz wysokiej klasy radiostacji pokładowych. Żagańscy łącznościowcy regularnie wchodzą w skład Polskich Kontyngentów Wojskowych: UNDOF w Syrii, ISAF w Afganistanie oraz PKW w Iraku gdzie dwukrotnie stanowili zasadniczy trzon formujący batalion dowodzenia MND CS. Wyniki szkoleniowe oraz wykonywanie zadań poza granicami państwa, przede wszystkim realizacja zadań w ramach Grupy Bojowej Unii Europejskiej prze pododdziały batalionu zostały wysoko ocenione przez Dowódcę Wojsk Lądowych. ppłk Dariusz Lesiuk dowódca 11 batalionu dowodzenia w Żaganiu Urodził się 8 marca 1966 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1991), Wydziału Elektroniki i Telekomunikacji Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (2004), Wydziału Mechanicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego (2004) oraz studiów podyplomowych z zakresu bezpieczeństwa narodowego w Akademii Obrony Narodowej (2006). Zawodową służbę rozpoczął w 34 batalionie łączności w Żaganiu, jako dowódca plutonu radiowego, a następnie pełnił obowiązki na kolejnych stanowiskach, m.in. dowódcy kompanii łączności, szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy 11 batalionu dowodzenia w Żaganiu. Dwukrotnie pełnił służbę w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Republice Iraku, w ramach IV oraz VIII zmiany PKW, na stanowisku zastępcy dowódcy Batalionu Dowodzenia i Zabezpieczenia MND CS. Od 1 grudnia 2012 r. dowodzi 11 batalionem dowodzenia w Żaganiu.

8 13 dywizjon trałowców im. adm. floty Andrzeja Karwety w Gdyni Historia 13 dywizjonu trałowców sięga 1946 r., gdy jednostka brała udział w powojennym rozminowywaniu Bałtyku. Dywizjon funkcjonuje w strukturze 8 Flotylli Obrony Wybrzeża i składa się z 8 okrętów: 3 niszczycieli min i 5 trałowców oraz Grupy Nurków Minerów. Jest przeznaczony do wykonywania zadań obrony przeciwminowej: trałowania, poszukiwania, wykrywania i niszczenia min, niszczenia zagród minowych oraz obrony przeciwminowej zespołów okrętów na przejściu morzem. W styczniu 2013 r. otrzymał imię admirała floty Andrzeja Karwety. Dywizjon jest jedną z najbardziej doświadczonych jednostek wojskowych Marynarki Wojennej. W 2013 r. żołnierze dywizjonu potwierdzili doskonałe wyszkolenie bojowe i taktyczne uzyskując wysokie wyniki podczas ćwiczeń: BALTOPS, OPEN SPIRIT, DANEXINORTHER COASTS oraz STEADFAST JAZZ. Swoje umiejętności i wielkie zaangażowanie wykazują zarówno w działalności szkoleniowej w kraju, jak i podczas pełnienia służby poza granicami państwa. Od stycznia do maja 2013 r. ORP CZAJKA uczestniczył w Stałym Zespole Sił Obrony Przeciwminowej NATO SNMCMG-1, podczas którego oczyszczał z min podejścia do portów, działając w niewielkich morskich cieśninach i przesmykach oraz ćwiczył walkę z piratami i terrorystami. Okręt pełnił również całoroczny dyżur bojowy w Siłach Odpowiedzi NATO. Potwierdzeniem profesjonalizmu żołnierzy dywizjonu było wyznaczenie ich do służby w Sztabie Dowództwa Wielonarodowego Zespołu SNMCMG-1. W 2013 r. 13 dywizjon trałowców był gospodarzem wizyt dwóch francuskich okrętów obrony przeciwminowej VULCAIN i ALIZE, które przybyły do Gdyni w ramach porozumienia o współdziałaniu żołnierzy obu państw w zakresie wykonywania prac podwodnych. Doceniona została również praca Grupy Nurków Minerów, która wykonuje wyjątkowo niebezpieczne zadania rozminowania Morza Bałtyckiego, Zatoki Gdańskiej i wód śródlądowych na obszarze ośmiu województw Polski. Nurkowie otrzymali podziękowania od Podsekretarza Stanu Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku za udział w oczyszczeniu z niewybuchów portu w Ustce, które było niezbędne dla realizacji inwestycji unijnych na tym terenie. kmdr por. Krzysztof Rybak dowódca 13 dywizjonu trałowców w Gdyni Urodził się 19 czerwca 1967 r. Jest absolwentem Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1990), podyplomowych studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Gdańskim (1999) oraz dowódczosztabowych w Akademii Marynarki Wojennej (2005). Od początku zawodowej służby wojskowej jest związany z 13 dywizjonem trałowców, w którym po ukończeniu Akademii dowodził trałowcem ORP Śniardwy, a następnie niszczycielami min: ORP Czajka i ORP Flaming. W kwietniu 2003 r. dowodził niszczycielem min ORP Czajka, który włączono do Stałego Zespołu Obrony Przeciwminowej NATO, gdzie przez kolejne trzy miesiące prowadził działania operacyjne. W 2005 r. został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy szefa sztabu 13 dywizjonu trałowców. Cztery lata później objął stanowisko w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej.

9 W 2010 r., jako pierwszy w historii oficer Marynarki Wojennej, objął dowództwo nad Tarczą Przeciwminową Europy Północnej Stałym Zespołem Obrony Przeciwminowej NATO. Podczas manewrów BRILLANT MARINER 2010 dowodził flotyllą przeciwminową liczącą trzynaście okrętów oraz trzema grupami nurków minerów z jedenastu państw: Polski, Belgii, Chorwacji, Danii, Francji, Holandii, Niemiec, Norwegii, Szwecji, USA i Wielkiej Brytanii. Dowodzone przez niego siły wykonywały operacje przeciwminowe, uczestniczyły w akcjach embarga oraz działaniach obronnych przed atakami z wody i powietrza. Od 28 września 2011 r. dowodzi 13 dywizjonem trałowców w Gdyni. 15 sierpnia 2012 r. został wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem zasług do Księgi Honorowej Wojska Polskiego. 52 batalion remontowy Ziemi Człuchowskiej w Czarnem 52 batalion remontowy jest jednostką wchodzącą w skład 1 Pomorskiej Brygady Logistycznej, przeznaczoną do zabezpieczenia potrzeb naprawczych jednostek i instytucji wojskowych oraz realizacji zadań na rzecz Polskich Kontyngentów Wojskowych poza granicami państwa. Batalion organizuje i wykonuje odtwarzanie sprawności technicznej sprzętu wojskowego w warunkach stacjonarnych i polowych, ze szczególnym uwzględnieniem Kołowych Transporterów Opancerzonych ROSOMAK. Zadania obsługowo-naprawcze prowadzone są przy wykorzystaniu nowoczesnych urządzeń i technologii. W celu odtwarzania sprawności technicznej KTO ROSOMAK do jednostek wojskowych delegowane są specjalistyczne grupy serwisowe. Żołnierze i pracownicy batalionu osiągnęli bardzo dobry poziom znajomości konstrukcji i rozwiązań technicznych nowoczesnego sprzętu wojskowego będącego na wyposażeniu Sił Zbrojnych RP. Doświadczenie w odtwarzaniu sprawności technicznej KTO ROSOMAK zdobywali m.in. usprawniając i przekazując do dalszej eksploatacji 14 transporterów, które zostały wycofane z PKW w Czadzie. W 2013 r. pomyślnie rozpoczęto proces odtwarzania sprawności technicznej KTO ROSOMAK biorących udział w misji PKW w Afganistanie. W grudniu ubiegłego roku pierwszych 6 egzemplarzy usprawnionego sprzętu zostało przekazanych do jednostek Wojsk Lądowych. Oprócz napraw odtworzeniowych jednostka wykonała w minionym roku 21 napraw bieżących oraz 54 obsługiwania okresowe KTO ROSOMAK w jednostkach na terenie kraju. Potencjał oraz codzienna ciężka służba i praca specjalistów batalionu zostały docenione z myślą o wykonywaniu napraw oraz obsługiwań w szerszym zakresie prowadzone są prace nad projektem budowy i oddaniem do użytku Hali Centrum Obsługowo-Naprawczego KTO Rosomak w Czarnem. ppłk Sławomir Milewski dowódca 52 batalionu remontowego w Czarnem Urodził się 8 listopada 1963 r. Jest absolwentem Wyższej Oficerskiej Szkoły Samochodowej w Pile (1987), Wydziału Technologii Budowy Maszyn Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (1994) oraz studiów podyplomowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w Grudziądzkiej Szkole Wyższej. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 31 Ośrodku Szkolenia Specjalistów Samochodowych w Grudziądzu, jako dowódca

10 plutonu szkolnego, a następnie wykładowca sekcji szkolnej operatorów Żurawi. W latach pełnił służbę w 12 Pułku Łączności Radio-Liniowo-Kablowej w Świeciu, jako szef służby samochodowej oraz starszy oficer sekcji technicznej logistyki. Od 1998 r. był starszym oficerem wydziału eksploatacji pojazdów mechanicznych w dowództwie Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W latach był dowódcą plutonu dowodzenia i zabezpieczenia w Polskim Kontyngencie Wojskowym UNIFIL w Libanie. W latach pełnił służbę w 1 Okręgowych Warsztatach Technicznych w Grudziądzu, na stanowiskach kierownika wydziału przygotowania produkcji, szefa logistyki, szefa sekcji produkcji - zastępcy kierownika warsztatów. Od 12 lipca 2010 r. jest dowódcą 52 batalionu remontowego w Czarnem. INSTYTUCJE WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ W 2013 ROKU Centrum Operacji Powietrznych Dowództwo Komponentu Powietrznego w Warszawie Centrum Operacji Powietrznych Dowództwo Komponentu Powietrznego jest największą i najnowocześniejszą jednostką dowodzenia taktycznego w systemie dowodzenia Siłami Zbrojnymi. Powstało 1 stycznia 2002 r. na bazie Centralnego Stanowiska Dowodzenia Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie ruchu w przestrzeni powietrznej w celu zapewnienia bezpieczeństwa wykonywania zadań przez statki powietrzne w trakcie działalności bieżącej i ćwiczeń z wojskami oraz zapobieganie zamachom terrorystycznym. Centrum współpracuje z Polską Agencją Żeglugi Powietrznej, Policją, Strażą Pożarną i Strażą Graniczną w zakresie wymiany informacji, koordynacji działań podczas prowadzonych akcji poszukiwawczo-ratowniczych oraz ostrzegania o zagrożeniu uderzeniem z powietrza. W 2013 r. najważniejszym zadaniem Centrum było uzyskanie zdolności do działania jako Dowództwo Komponentu Powietrznego w zakresie planowania, dowodzenia i kierowania siłami wydzielonymi do komponentu powietrznego w ramach narodowej połączonej operacji obronnej oraz zdolności organów dowodzenia i kierowania do realizacji misji AIR POLICING oraz RENEGADE. Kolejne ważne przedsięwzięcie stanowiło zapewnienie sprawnego działania systemu ratownictwa lotniczego, w ramach którego prowadzono codzienne praktyczne treningi dyżurujących załóg oraz uruchamiano i nadzorowano przeloty MEDEVAC. Dzięki zabezpieczeniu Akcji Serce umożliwiono przetransportowanie drogą powietrzną 12 organów przeznaczonych do natychmiastowej transplantacji. Potwierdzeniem profesjonalizmu personelu Centrum Operacji Powietrznych Dowództwa Komponentu Powietrznego był wysoki poziom wykonania zadań związanych z organizacją i przeprowadzeniem krajowych i sojuszniczych ćwiczeń z wojskami, m.in. międzynarodowego ćwiczenia w ramach inicjatywy CAI (Cooperative Airspace Initiative) Rady NATO-Rosja pk. VIGILIANT SKIES Centrum było również głównym

11 organizatorem epizodów powietrznych podczas ćwiczeń RAMSTEIN GUARD oraz STEADFAST JAZZ. Praktycznego sprawdzenia działania systemu obrony powietrznej na naruszyciela typu RENEGADE dokonano w czasie ćwiczenia z wojskami EAGLE TALON. Żołnierze Centrum swoje doskonałe umiejętności wykazują również podczas pełnienia służby poza granicami państwa, głównie w strukturach sojuszniczych stanowisk dowodzenia. gen. dyw. pil. Jan Śliwka dowódca Centrum Operacji Powietrznych dowódca Komponentu Powietrznego w Warszawie Urodził się 28 lipca 1961 r. Jest absolwentem Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie (1985), Akademii Obrony Narodowej (1994 i 2003) oraz Akademii Dowódczo-Sztabowej Sił Powietrznych w Maxwell w USA (2000). Jest pilotem klasy mistrzowskiej i instruktorem oblatywaczem na samolotach: TS-11 Iskra, MiG-21UM, MiG-21M i MiG-21MF. Pierwsze lata zawodowej służby wojskowej spędził w 10 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Łasku, gdzie zajmował kolejne stanowiska od starszego pilota klucza lotniczego eskadry lotniczej, do dowódcy pułku. W 2000 r. został zastępcą dowódcy, a następnie dowódcą 2 Brygady Lotnictwa Taktycznego. W latach pełnił służbę w 3 Korpusie Obrony Powietrznej we Wrocławiu jako szef Szkolenia oraz szef Sztabu zastępca dowódcy Korpusu, a następnie w latach jako zastępca dowódcy Centrum Dowodzenia Operacjami Powietrznymi (CAOC) w Finderup w Danii. Od 1 października 2010 r. do 31 grudnia 2013 r. był dowódcą Centrum Operacji Powietrznych. 15 sierpnia 2012 r. został wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem zasług do Księgi Honorowej Wojska Polskiego. Obecnie obowiązki dowódcy Centrum Operacji Powietrznych dowódcy Komponentu Powietrznego pełni gen. bryg. pil. dr inż. Włodzimierz Usarek. Centrum Szkolenia Logistyki im. Kazimierza I Odnowiciela w Grudziądzu Centrum Szkolenia Logistyki zostało powołane w 2011 r. jako jednostka szkolnictwa wojskowego bezpośrednio podporządkowana szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. Przejęło i kultywuje tradycje ośrodków i jednostek szkoleniowych służb technicznych, materiałowych oraz infrastruktury, garnizonów grudziądzkiego i ostródzkiego, sięgające 1959 r. Działalność szkoleniowa Centrum skierowana jest na kształcenie specjalistów logistyki i wojskowej ochrony przeciwpożarowej. Proces dydaktyczny odbywa się na wielu poziomach, począwszy od szkolenia podstawowego i specjalistycznego żołnierzy służby przygotowawczej do Narodowych Sił Rezerwowych, kursów doskonalących dla żołnierzy i pracowników wojska korpusu osobowego logistyki oraz szkolenia specjalistycznego kandydatów na podoficerów. Centrum prowadzi również szkolenie specjalistyczne studentów Wojskowej Akademii Technicznej i Akademii Obrony Narodowej oraz słuchaczy wyższych szkół oficerskich. Rok 2013 przyniósł liczbę blisko 11 tysięcy absolwentów kursów i szkoleń. W 2013 r. Centrum kontynuowało swój rozwój wdrażając do użytku nowatorski projekt szkolenia w systemie kształcenia zdalnego e-learning, umożliwiając szerszy dostęp

12 słuchaczy do materiałów dydaktycznych i zasobów bibliotecznych. Nowym zadaniem było przygotowanie kadry, infrastruktury i wyposażenia bazy dydaktycznej do rozpoczęcia szkolenia operatorów w obszarze logistycznych systemów informatycznych NATO i narodowych LOGREP (Logistics Reporting Tool) oraz LOGFAS (Logistics Functional Area Services), a także przygotowanie kursu dla osób wykonujących i nadzorujących eksploatację KTO ROSOMAK. Dzięki współpracy z ośrodkami badawczo-rozwojowymi służby mundurowej i żywnościowej w kraju oraz szkołami i centrami szkolenia logistyki z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch, Francji i Chorwacji, kadra dydaktyczna czerpie inspiracje do ciągłego rozwoju bazy szkoleniowej i unowocześniania procesu szkolenia i kształcenia. Do metodyki zajęć wdrażane są doświadczenia zdobyte podczas udziału w misjach Polskich Kontyngentów Wojskowych w Afganistanie, Mali i Kosowie. W Centrum prowadzona jest również z powodzeniem działalność racjonalizatorska, której efektem jest m.in. wdrożony do użytku w jednostkach wojskowych w 2013 r. Informator kierowcy przewożącego towary niebezpieczne w Siłach Zbrojnych. Innowacyjność procesu kształcenia i myśl racjonalizatorska Centrum cieszyła się dużym zainteresowaniem podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach. płk Dariusz Żuchowski komendant Centrum Szkolenia Logistyki w Grudziądzu Urodził się 28 lutego 1967 r. Jest absolwentem Wyższej Oficerskiej Szkoły Samochodowej w Pile (1991), Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (1995), Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej (2011) oraz specjalistycznych kursów z dziedziny logistyki ukończonych w USA i Niemczech. Pierwsze stanowisko dowódcy plutonu objął w 8 Ośrodku Szkolenia Specjalistów Czołgowych w Chełmnie. W latach pełnił służbę w 3 Pułku Drogowo- Mostowym we Włocławku, a następnie w 1 Korpusie Zmechanizowanym w Bydgoszczy oraz w 1 Brygadzie Logistycznej. W 2006 r. został skierowany do służby w strukturach międzynarodowych w Dowództwie Komponentu Lądowego w Heidelbergu na stanowisku szefa Wydziału Operacyjnego G-4, w ramach którego uczestniczył w wielu ćwiczeniach międzynarodowych oraz operacji stabilizacyjnej ISAF w Afganistanie. W 2009 r. został zastępcą szefa Oddziału Organizacyjno-Koordynacyjnego w Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy, a następnie asystentem zastępcy szefa Sztabu ds. Wsparcia Połączonego Dowództwa ISAF w Afganistanie. Od 1 lipca 2011 r. jest komendantem Centrum Szkolenia Logistyki w Grudziądzu.