Tradycje HISTORIA. Strona 1

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Tradycje HISTORIA. Strona 1"

Dawid Grzybowski
4 lat temu
Przeglądów:

Tradycje HISTORIA 11. Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej swój rodowód wywodzi od 11. Dywizji Piechoty III Armii Wojska Polskiego formowanej dwukrotnie. Po raz pierwszy, w październiku 1944 r.

1 Tradycje HISTORIA 11. Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej swój rodowód wywodzi od 11. Dywizji Piechoty III Armii Wojska Polskiego formowanej dwukrotnie. Po raz pierwszy, w październiku 1944 r. na Ziemi Lubelskiej składzie: dowództwo i sztab, 20., 22., 24. Pułki Piechoty, 42. Pułk Artylerii Lekkiej, 9. Dywizjon Artylerii Samobieżnej SU-76, Batalion Szkolny, 22. Batalion Saperów, 11. Kompania Zwiadu, 17. Kompania Łączności, 8. Kompania Chemiczna, 16. Kompania Samochodowo-Transportowa, 13. Batalion Sanitarny, 11. Szpital Weterynaryjny, Stacja Poczty Polowej, Kasa Banku Polowego, oddziały specjalne i pomocnicze. Po prawie trzech miesiącach została rozwiązana. Strona 1

2 Ponowne formowanie nastąpiło w marcu 1945 r. na Ziemi Łódzkiej. Dywizja posiadała strukturę: Dowództwo i sztab, 38., 40., 42. Pułki Piechoty, 33. Pułk Artylerii Lekkiej, Samodzielna Szkolna Kompania Strzelecka, 11. Samodzielna Kompania Zwiadu, 14. Samodzielny Dywizjon Przeciwpancerny, 16. Samodzielny Batalion Saperów, 18. Samodzielny Batalion Łączności, 14. Samodzielna Kompania Chemiczna, 19. Samodzielna Kompania Samochodowa, 27. Piekarnia Polowa, 8. Samodzielny Batalion Sanitarny, 25. Samodzielny Ambulans Weterynaryjny, Pluton Dowództwa Artylerii Dywizji, 2. Samodzielna Kompania Karabinów Maszynowych Przeciwlotniczych, Ruchomy Warsztat Taborowo-Mundurowy, Wojskowa Stacja Pocztowa nr 3241, Kasa Banku Polowego nr Strona 2

3 Strona 3

Dywizja przechodziła wiele zmian strukturalnych i organizacyjnych. W 1949 r. została przeformowana na dywizję zmotoryzowaną, w 1950 r. na zmechanizowaną, a w 1963 r. na pancerną. W 1990 r.

4 Dywizja przechodziła wiele zmian strukturalnych i organizacyjnych. W 1949 r. została przeformowana na dywizję zmotoryzowaną, w 1950 r. na zmechanizowaną, a w 1963 r. na pancerną. W 1990 r., po zmianach strukturalnych ponownie przekształcono ją na zmechanizowaną, a w 1992 r. na dywizję kawalerii pancernej. W latach podporządkowana była dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego z siedzibą we Wrocławiu. Od 5 października 2001 r. weszła w skład 2. Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie, a od 25 marca 2004 r. jest w bezpośrednim podporządkowaniu Dowództwa Wojsk Lądowych w Warszawie. W jej Strona 4

przekształceniami strukturalno-organizacyjnymi wprowadzanymi w Siłach Zbrojnych

5 strukturach znajdowało się wiele jednostek wojskowych oraz liczne zajmowane przez nie garnizony, które stopniowo przechodziły do historii w związku z przekształceniami strukturalno-organizacyjnymi wprowadzanymi w Siłach Zbrojnych pod wpływem zmian w ówczesnej sytuacji polityczno-militarnej w kraju i na świecie. Strona 5

6 Pierwszymi stałymi garnizonami były: Żary, Kożuchów i Bolesławiec oraz nieco później Żagań. Jej bataliony, pułki i brygady jako jedne z pierwszych jednostek w Wojsku Polskim zostały wyposażane w najnowszy sprzęt i uzbrojenie wojskowe, m.in. w czołgi T r., T r., PT-91 Twardy 1995, a w 2002 roku w niemieckie czołgi Leopard 2A r. W 2004 roku do dywizji przybyły pierwsze transportery opancerzone Rosomak. W 1983 r. w 300 rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej 11. Drezdeńska Dywizja Pancerna otrzymała zaszczytne imię Króla Jana III Sobieskiego. Od września 1967 r. 11. Dywizja jest spadkobierczynią chlubnych tradycji 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego Wojska Polskiego, który podczas II wojny światowej, w czasie operacji łużycko-praskiej, wsławił się w walkach pod Budziszynem i Dreznem. Decyzją MON Nr 56/MON z dnia 13 lipca 1992 r. żagański Związek Taktyczny otrzymał nazwę 11. Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego, stając się spadkobiercą bojowych tradycji 1. Polskiej Dywizji Pancernej, dowodzonej w latach ostatniej wojny przez gen. Stanisława Maczka i 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego WP oraz jednostek wywodzących się z 4. Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej, które weszły w jej podporządkowanie w 2001 r. i kontynuują tradycje oddziałów walczących w II wojnie światowej. 1 września 2003 r. decyzją Ministra Obrony Narodowej dywizja otrzymała wyróżniającą nazwę Lubuska. Fakt ten jest podkreśleniem dokonań dywizji dla Ziemi Lubuskiej. W 2001 r. 11. Dywizję Kawalerii Pancernej objęły zmiany strukturalno-organizacyjne w wyniku, których rozformowano istniejące od wielu już lat oddziały, jak: 11. Brygadę Zmechanizowaną im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stefana Żółkiewskiego, 20. Pułk Artylerii Przeciwpancernej, 11. Pułk Artylerii im. gen. dyw. Stanisława Kopańskiego z garnizonu Żary oraz 11. Batalion Saperów i 11. Batalion Zaopatrzenia z garnizonu Świętoszów. W ich miejsce w skład dywizji weszły nowe jednostki z 4. Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Jana Kilińskiego z Krosna Odrzańskiego. Były to: 15. Wielkopolska Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. broni Władysława Andersa z Wędrzyna, 17. Wielkopolska Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Dowbor Muśnickiego z Międzyrzecza, 5. Pułk Artylerii z Sulechowa, 5. Kresowy Batalion Saperów i 4. Batalion Zaopatrzenia z Krosna Odrzańskiego. W kolejnych latach 11 Dywizja jeszcze wielokrotnie przechodził szereg przemian organizacyjnych, skutkiem których było rozformowanie min. 10 Batalionu Rozpoznawczego Strzelców Konnych Wielkopolskich i 11. Kompanii Chemicznej. Z podporządkowania wyszły także pułki przeciwlotnicze i pułk artylerii. Obecnie, jednostki wojskowe będące w strukturze dywizji stacjonują w garnizonach województwa lubuskiego, wielkopolskiego i dolnośląskiego: Żagań: dowództwo i sztab 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego, 34. Brygada Kawalerii Pancernej im. Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Zamoyskiego, 11. Batalion Dowodzenia im. gen. broni Zygmunta Sadowskiego, Świętoszów: 10. Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. broni Stanisława Maczka, Międzyrzecz, Wędrzyn i Krosno Odrzańskie: 17. Wielkopolska Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Dowbór - Muśnickiego, Bolesławiec: 23 Śląski Pułk Artylerii oraz Czerwieńsk i Leszno: 4. Zielonogórski Pułk Przeciwlotniczy. Na pamiątkę wielkiej Wiktorii Wiedeńskiej swoje święto obchodzi 12 września. Strona 6

7 POCZET DOWÓDCÓW 11. LDKPanc płk Andrzej Czartoryski gen. bryg. Stanisław Daniluk 1947 płk Zygmunt Bobrowski płk Zygmunt Huszcza 1948 p.o. ppłk Władysław Batko płk Dymitr Szarowka płk dypl. Józef Sielecki płk dypl. Włodzimierz Jerszow gen. bryg. Sergiusz Siwicki płk dypl. Adolf Humeniuk płk dypl. Marian Doliński gen. bryg. Mieczysław Mazur gen. bryg. Zbigniew Zieleniewski płk dypl. Wiesław Kociołek gen. bryg. Witold Wereszczyński gen. bryg. Józef Użycki gen. bryg. Bolesław Matusz płk dypl. Janusz Ornatowski płk dypl. Adam Rębacz płk dypl. Zygmunt Sadowski gen. bryg. Adam Rębacz płk dypl. Aleksander Bortnowski p.o. płk dypl. Zbigniew Szura gen. bryg. Aleksander Bortnowski gen. bryg. Zdzisław Goral gen. bryg. Stanisław Nowakowicz gen. dyw. Waldemar Skrzypczak gen. dyw. Paweł Lamla gen. dyw. Mirosław Różański gen. dyw. Janusz Adamczak gen. dyw. Jarosław Mika gen. dyw. Stanisław Czosnek Strona 7

Podobne dokumenty

Warszawa, dnia 9 października 2013 r. Poz. 246. DECYZJA Nr 296/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 9 października 2013 r.

Warszawa, dnia 9 października 2013 r. Poz. 246 Zarząd Organizacji i Uzupełnień P1 DECYZJA Nr 296/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 9 października 2013 r. w sprawie wdrożenia do eksploatacji użytkowej