UROCZYSTOŚĆ WYRÓŻNIENIA ODDZIAŁÓW I INSTYTUCJI WOJSKOWYCH TYTUŁAMI HONOROWYMI PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA

Transkrypt

1 UROCZYSTOŚĆ WYRÓŻNIENIA ODDZIAŁÓW I INSTYTUCJI WOJSKOWYCH TYTUŁAMI HONOROWYMI PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA Warszawa, 13 marca 2013 r. Tytuły honorowe Przodujący Oddział Wojska Polskiego i Przodująca Instytucja Wojskowa są wyróżnieniami udzielanymi przez Ministra Obrony Narodowej oddziałom i instytucjom wojskowym za dokonania bojowe świadczące o ofiarności i odwadze ich żołnierzy w warunkach walki zbrojnej, w czasie akcji humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych, a także za uzyskanie najlepszych wyników w działalności służbowej w istotnym stopniu wpływających na zwiększenie zdolności i gotowości bojowej Sił Zbrojnych oraz umacnianie obronności Rzeczypospolitej Polskiej. Uroczyste wręczenie aktów nadania oraz znaków tytułów honorowych siedmiu oddziałom i trzem instytucjom wojskowym wyróżnionym przez Ministra Obrony Narodowej za dokonania bojowe oraz szczególne osiągnięcia w 2012 r. odbyło się podczas odprawy rozliczeniowo-koordynacyjnej kierowniczej kadry Ministerstwa i Sił Zbrojnych RP, 13 marca 2013 r. w Centrum Konferencyjnym WP. ODDZIAŁ WOJSKOWY WYRÓŻNIONY TYTUŁEM HONOROWYM PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO ZA DOKONANIE CZYNU BOJOWEGO POŁĄCZONEGO Z OFIARNOŚCIĄ I ODWAGĄ ŻOŁNIERZY Polski Kontyngent Wojskowy w Islamskiej Republice Afganistanu (XI zmiana) Główne zadania, jakie zostały postawione w kwietniu 2012 r. przed żołnierzami XI zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego związane były z poprawą bezpieczeństwa w prowincji Ghazni i przygotowaniem Afgańskich Sił Bezpieczeństwa Narodowego do przejęcia pełnej odpowiedzialności za tę część Afganistanu. Polscy żołnierze mieli też wspierać lokalną administrację, a także prowadzić działania pomocowe ukierunkowane na podniesienie standardu życia ludności prowincji. Aby zrealizować postawione cele zaplanowano i przeprowadzono ponad 140 szeroko zakrojonych operacji i blisko 2,5 tys. innych działań bojowych. Wykryto i zniszczono ponad 100 improwizowanych urządzeń wybuchowych, przejęto i zlikwidowano 30 ton materiałów do ich produkcji, a także duże ilości uzbrojenia i amunicji. Ponadto wyeliminowano 19 i zatrzymano ponad 120 terrorystów, wśród których było kilkunastu najbardziej poszukiwanych liderów ugrupowań rebelianckich. Nad właściwym przygotowaniem żołnierzy i funkcjonariuszy Afgańskich Sił Bezpieczeństwa Narodowego do samodzielnego prowadzenia działań operacyjnych czuwało 8 zespołów doradczych oraz 66 instruktorów w 4 ośrodkach szkoleniowych.

2 Równie istotne zadanie stanowiło udzielanie pomocy humanitarnej mieszkańcom Afganistanu oraz wsparcie administracji prowincji w zakresie odbudowy i rozwoju. Polski Zespół Odbudowy Prowincji realizował w 2012 r. 39 projektów o wartości ponad 21 mln zł. XI zmiana Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie pod dowództwem gen. bryg. Bogdanem Tworkowskiego, liczyła żołnierzy. W głównej mierze stanowili ją spadochroniarze 6 Brygady Powietrznodesantowej z Krakowa, Gliwic i Bielska-Białej. Pozostałe komponenty tworzyli żołnierze 49 Bazy Lotniczej, 5 Pułku Inżynieryjnego, 25 Brygady Kawalerii Powietrznej, 11 Mazurskiego Pułku Artylerii, 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, 23 Pułku Artylerii, 2 Ośrodka Radioelektronicznego, Centralnej Grupy Działań Psychologicznych, 1 i 10 Brygady Logistycznej, Żandarmerii Wojskowej i Wojsk Specjalnych. Pomimo prowadzenia bardzo intensywnych działań przeciwrebelianckich w czasie trwania XI zmiany w Afganistanie nie zginął żaden polski żołnierz. gen. bryg. Bogdan Tworkowski dowódca XI zmiany PKW w Afganistanie Urodził się 12 listopada 1954 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1977), Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1997), Wojskowej Akademii Politycznej (1980), studiów podyplomowych na Uniwersytecie Jagiellońskim (1998) oraz studium polityki obronnej w Akademii Obrony Narodowej (2006). Zawodową służbę rozpoczął w 1977 r. w jednostkach 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej, służył m.in. w 6, 10 i 16 batalionie powietrznodesantowym oraz w sztabie 6 Brygady Powietrzno-Desantowej. Wielokrotnie pełnił służbę poza granicami państwa. Po raz pierwszy w latach jako szef Wydziału Operacyjnego sztabu PKW w ramach misji ONZ UNDOF w Syrii. W 1997 r. w ramach misji ONZ SFOR w Bośni i Hercegowinie był szefem sztabu-zastępcą dowódcy batalionu. W 1998 r. został dowódcą Polsko-Ukraińskiego Batalionu Sił Pokojowych w Przemyślu, z którym w 2000 r. wyjechał na misję KFOR w Kosowie. Uczestniczył też dwukrotnie w misji PKW w Iraku (w 2003 i 2005 r.). Pełnił również służbę na stanowiskach komendanta Ośrodka Szkolenia na Potrzeby Sił Pokojowych w Kielcach ( i ), zastępcy dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie ( ) oraz dowódcy 6 Brygady Powietrznodesantowej ( ). Od kwietnia do października 2012 r. dowodził XI zmianą Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Obecnie pełni obowiązki zastępcy szefa sztabu ds. Wsparcia w Dowództwie Sił Lądowych NATO w Izmirze w Turcji. ODDZIAŁY WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ W 2012 ROKU

3 20 Bartoszycka Brygada Zmechanizowana im. Hetmana Wincentego Gosiewskiego w Bartoszycach 20 Bartoszycka Brygada Zmechanizowana powstała w 1994 r. na bazie rozformowanego 75 Ośrodka Materiałowo- Technicznego. Dziedziczy tradycje m.in. 20 Dywizji Piechoty, 78 Łuckiego Pułku Strzelców i 20 Pułku Artylerii Lekkiej. Podstawowym sprzętem bojowym Brygady są bojowe wozy piechoty BWP-1 oraz opancerzone wozy rozpoznawcze BRDM Brygada Zmechanizowana jest przodującym oddziałem 16 Dywizji Zmechanizowanej. W 2012 r. osiągnęła wśród jednostek Dywizji najlepsze wyniki w szkoleniu ogólnowojskowym, dyscyplinie wojskowej oraz działalności bieżącej. Wzorowe przygotowanie do działania żołnierze 20 BZ potwierdzili m.in. podczas ćwiczenia dowódczo-sztabowego TUMAK. Wysoki poziom wyszkolenia zaprezentowali również w czasie szkolenia pododdziałów w Ośrodku Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu wykonując strzelania z moździerza 120 mm, BWP-1 oraz zadania taktyczne. Od października 2011 r. do kwietnia 2012 r. 120 żołnierzy Brygady pełniło służbę w X zmianie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Wykonanie najważniejszego z zadań, jakim było zwiększenie bezpieczeństwa w prowincji Ghazni, okupiło najwyższą ofiarą życia 5 żołnierzy Brygady. 2 maja 2012 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej uhonorował Brygadę Flagą Rzeczypospolitej Polskiej, a Dowódca Wojsk Lądowych wyróżnił dyplomem uznania za szczególne osiągnięcia i wysokie wyniki w działalności szkoleniowej w 2012 r. gen. bryg. Jarosław Mika dowódca 20 Brygady Zmechanizowanej w Bartoszycach Urodził się 31 października 1962 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu (1985), Akademii Obrony Narodowej (1993) oraz studiów podyplomowych w ramach Studium Polityki Obronnej w AON (2008). Służbę zawodową rozpoczął w jednostkach wojskowych 5 Dywizji Pancernej w Gubinie, gdzie zajmował stanowiska od dowódcy plutonu do dowódcy batalionu czołgów w 23 Pułku Czołgów Średnich w Słubicach i 13 Pułku Zmechanizowanym w Kożuchowie. Po ukończeniu studiów w Akademii Obrony Narodowej pełnił służbę w Inspektoracie Szkolenia Zarządu Ogólnego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a od 1997 r. w Dowództwie Wojsk Lądowych, m.in. na stanowisku zastępcy szefa Zarządu Planowania Rozwoju Wojsk Lądowych. W latach był dowódcą Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północny-Wschód w Stargardzie Szczecińskim. Dwukrotnie pełnił służbę w Polskich Kontyngentach Wojskowych w 2007 r. jako asystent dowódcy Dywizji w ramach VIII zmiany PKW w Iraku oraz w 2011 r. jako zastępca dowódcy Regionu Wschodniego ds. Koalicyjnych PKW ISAF w Afganistanie. Od 14 marca 2011 r. dowodzi 20 Bartoszycką Brygadą Zmechanizowaną.

4 15 Gołdapski Pułk Przeciwlotniczy w Gołdapi 15 Pułk Przeciwlotniczy powstał w 1994 r. w wyniku przeformowania 15 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. Od 15 lutego 2011 r. znajduje się w bezpośrednim podporządkowaniu Dowódcy Wojsk Lądowych. Pułk jest oddziałem wojsk obrony przeciwlotniczej wyposażonym w zestawy rakietowe bliskiego zasięgu KUB oraz przeciwlotnicze zestawy artyleryjsko-rakietowe. W planowaniu działań operacyjno-taktycznych, podczas ćwiczeń i treningów kadra jednostki wykorzystuje nowoczesne programy komputerowe wspierające proces planowania, organizowania i kierowania działaniami. Najważniejszym zadaniem Pułku w 2012 r. było zgranie bojowe w nowych strukturach organizacyjnych, po włączeniu dywizjonu KUB z rozformowanego 13 Pułku Przeciwlotniczego. Dobre przygotowanie do prowadzenia działań bojowych gołdapskich przeciwlotników potwierdzają wyniki osiągnięte w czasie szkoleń poligonowych, rakietowych strzelań bojowych, treningów i ćwiczeń dowódczo-sztabowych. Pułk uzyskał bardzo dobrą ocenę m.in. podczas ćwiczenia taktyczno-specjalnego WILK, połączonego z rakietowymi strzelaniami bojowymi zestawów rakietowych KUB. Żołnierze z Gołdapi wielokrotnie uczestniczyli w misjach pokojowych i stabilizacyjnych Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku, Afganistanie, Czadzie oraz Kosowie. Za poświęcenie, męstwo i odwagę w misjach poza granicami państwa Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej odznaczył dwóch żołnierzy Pułku Wojskowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, natomiast Minister Obrony Narodowej wyróżnił trzech żołnierzy wpisaniem zasług do Księgi Honorowej. Potwierdzeniem wysokiego poziomu wyszkolenia w 2012 r. było wyróżnienie przez Dowódcę Wojsk Lądowych 1 dywizjonu przeciwlotniczego Pułku tytułem honorowym Przodujący Pododdział Wojsk Lądowych oraz wyróżnienie przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem nazwy i osiągnięć 15 Pułku Przeciwlotniczego do Księgi Honorowej Wojska Polskiego. płk dr Bogusław Musiał dowódca 15 Gołdapskiego Pułku Przeciwlotniczego w Gołdapi Urodził się 17 lipca 1964 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie (1987), Akademii Obrony Narodowej (1996) oraz studiów doktoranckich w AON w specjalności obrona powietrzna (2006). Zawodową służbę rozpoczął w 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej, jako dowódca plutonu, a następnie pełnił obowiązki na kolejnych stanowiskach m.in.: dowódcy baterii, zastępcy dowódcy pułku ds. liniowych i szefa sztabu-zastępcy dowódcy. W 2000 r. objął stanowisko starszego specjalisty w Szefostwie Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Dowództwa Wojsk Lądowych. W latach był starszym inspektorem kontroli w Departamencie Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej. Od 1 października 2007 r. dowodzi 15 Gołdapskim Pułkiem Przeciwlotniczym.

5 22 Baza Lotnictwa Taktycznego w Malborku 22 Baza Lotnictwa Taktycznego powstała 1 stycznia 2011 r. w wyniku przeformowania 22 Bazy Lotniczej oraz 41 eskadry lotnictwa taktycznego. Baza jest jednostką autonomiczną, posiadającą komponent lotniczy i komponent zabezpieczający. Podstawowym wyposażeniem bojowym Bazy są samoloty MiG-29. Malborska Baza przejęła i z honorem kultywuje dziedzictwo tradycji wielu zasłużonych jednostek lotnictwa m.in.: 41 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego, 9 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego i 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Warszawa. Do głównych zadań jednostki należy przede wszystkim pełnienie dyżurów w systemie obrony powietrznej kraju oraz utrzymywanie ciągłej gotowości do wykonywania działań lotniczych. Najważniejszym zadaniem Bazy w 2012 r. było przygotowanie i zabezpieczenie logistyczne komponentu lotniczego misji AIR POLICING w przestrzeni powietrznej państw bałtyckich. Realizacja tej misji w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego ORLIK 4, uzyskała wysokie oceny przełożonych, potwierdzone wynikami kontroli Najwyższej Izby Kontroli. PKW ORLIK 4 został również laureatem Błękitnych Skrzydeł 2012, najwyższego honorowego wyróżnienia lotniczego w kraju. Wydzielone siły i środki Bazy prezentowały bardzo wysoki poziom wyszkolenia i gotowości bojowej również podczas udziału w ćwiczeniach EAGLE TALON, RENEGADE, ANAKONDA czy KONDOR. W 2012 r. żołnierze i pracownicy 22 BLT zapewnili profesjonalny poziom dyżurów bojowych pełnionych w ramach Zintegrowanego Systemu Obrony Powietrznej (NATINADS). Personel latający bezpiecznie zrealizował szkolenie lotnicze osiągając 100% godzin nalotu, a personel ruchu lotniczego zabezpieczył ponad operacji lotniczych. Przeprowadzono wszystkie planowane ćwiczenia rotacyjne żołnierzy Narodowych Sił Rezerwowych. płk dypl. pil. Robert Dziadczykowski dowódca 22 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Malborku Urodził się w 1964 r. Jest absolwentem Liceum Lotniczego w Dęblinie (1983), Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie (1987), Akademii Obrony Narodowej (1998), Air Operational English Course Seminar w University College of Ripon and York oraz studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (2004 i 2007). Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 26 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Zegrzu Pomorskim. Po 7 latach został przeniesiony do 41 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku, gdzie był dowódcą klucza lotniczego oraz zastępcą dowódcy eskadry. W nowo utworzonej w 2001 r. 41 eskadrze lotnictwa taktycznego pełnił służbę na stanowiskach szefa strzelania powietrznego eskadry oraz szefa sztabu, a od stycznia 2004 r. do września 2006 r. dowódcy eskadry. 1 lipca 2007 r. został dowódcą 22 Bazy Lotniczej, a po jej przeformowaniu od 1 stycznia 2011 r. jest dowódcą 22 Bazy Lotnictwa Taktycznego.

6 Pułkownik Robert Dziadczykowski posiada mistrzowską klasę pilota wojskowego z nalotem ogólnym ponad godzin na samolotach TS-11 Iskra oraz MiG-21 i MiG dywizjon przeciwlotniczy w Ustce Historia 9 dywizjonu przeciwlotniczego w Ustce sięga roku 1974, kiedy to na bazie 5 baterii artylerii stałej został sformowany 9 dywizjon artylerii przeciwlotniczej. W 1992 r. dywizjon wszedł w skład 9 Flotylli Obrony Wybrzeża. W 2003 r. dywizjon otrzymał obecną nazwę, a po 3 latach został podporządkowany 3 Flotylli Okrętów, w której strukturze funkcjonuje do dnia dzisiejszego. 9 dywizjon przeciwlotniczy jest oddziałem taktycznoogniowym przeznaczonym do osłony m.in. stanowisk dowodzenia, baz morskich oraz punktów manewrowego bazowania. Dywizjon jest zdolny do samodzielnego lub we współdziałaniu z innymi środkami przeciwlotniczymi, zwalczania celów powietrznych pojedynczych oraz grupowych, lecących z dowolnego kierunku na małych i średnich wysokościach, niezależnie od warunków atmosferycznych. Na wyposażeniu jednostki znajduje się nowoczesny sprzęt rozpoznania, automatyzacji dowodzenia oraz kierowania środkami walki. Do najważniejszych przedsięwzięć w 2012 r., w których żołnierze dywizjonu potwierdzili swoje wysokie umiejętności i wyszkolenie, należał udział w ćwiczeniach narodowych różnego szczebla m.in. EAGLE TALON, RENEGADE, MIECZNIK, OKOŃ, OSTROBOK czy ANAKONDA. Przeciwlotnicy z Ustki z powodzeniem współdziałają z jednostkami innych rodzajów Sił Zbrojnych RP, przede wszystkim wspierając Siły Powietrzne w nadzorze przestrzeni powietrznej i akwenu morskiego, a także w czasie wykonywania zadań przez pododdziały obrony przeciwlotniczej Wojsk Lądowych. Dodatkowym zadaniem, które w 2012 r. zrealizował dywizjon, był udział we wzmocnieniu systemu Obrony Powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej w czasie Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO Żołnierze dywizjonu wielokrotnie wykonywali zadania w kolejnych zmianach Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku, Libanie, Czadzie i Afganistanie. 2 maja 2012 r. jednostka została uhonorowana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nadaniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. kmdr por. Michał Pawełka dowódca 9 dywizjonu przeciwlotniczego w Ustce Urodził się 20 września 1967 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie (1990), Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej (2001) oraz studiów podyplomowych w Akademii Marynarki Wojennej (2007). Od początku swojej zawodowej służby wojskowej związany jest z 9 dywizjonem przeciwlotniczym, w którym jako pierwsze objął stanowisko dowódcy baterii przeciwlotniczej. W 1996 r. został przeniesiony do służb technicznych na stanowisko szefa uzbrojenia, a następnie w 1999 r. oficera operacyjnego dywizjonu. W latach był szefem sztabu-zastępcą dowódcy dywizjonu, a od 1 marca 2007 r. jest jego dowódcą.

7 Jednostka Wojskowa Komandosów w Lublińcu Jednostka Wojskowa Komandosów jest najstarszą i największą jednostką Wojsk Specjalnych. Jest przeznaczona do prowadzenia lądowych operacji specjalnych. Od 2010 r. Jednostka wydziela Zadaniowy Zespół Bojowy TF-50 do składu Zgrupowania Wojsk Specjalnych Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. W ocenie dowództwa misji NATO ISAF Zespół wniósł bezprecedensowy wkład w stabilizację sytuacji w Afganistanie. Tylko w czasie XI i XII zmiany PKW żołnierze z Lublińca zatrzymali 9 osób kluczowych dla powodzenia operacji ISAF, podejrzewanych o działalność terrorystyczną i zbrodnie przeciwko narodowi afgańskiemu. Zniszczyli także ponad 20 ton ładunków wybuchowych. W styczniu 2012 r. komandosi z Lublińca przeprowadzili operację uwolnienia 3 zakładników przetrzymywanych przez grupę talibskich terrorystów-samobójców, planujących zamach na siedzibę Gubernatora oraz Szefa NDS Prowincji Paktika. Akcja ta została uznana przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego za jedno z 10 najważniejszych wydarzeń, które miały wpływ na nasze bezpieczeństwo w 2012 r. Kolejnym znaczącym sukcesem Jednostki było przygotowanie do działania w prowincjach Ghazni i Paktika dwóch kompanii antyterrorystycznych afgańskiej Policji, które przejmą odpowiedzialność za bezpieczeństwo w prowincjach po wycofaniu sił ISAF. płk Ryszard Pietras dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów od 16 lutego 2010 r. do 5 września 2012 r. Urodził się 3 lipca 1963 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie (1986), Akademii Obrony Narodowej (1996) oraz wielu kursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym i zwalczania terroryzmu. Zawodową służbę wojskową rozpoczął jako dowódca plutonu w 22 Pułku Przeciwchemicznym, a od 1987 r. kontynuował ją w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Chemicznych. Od 1990 r. dowodził kompanią w 5 Pułku Strzelców Podhalańskich. Kolejne stanowiska służbowe obejmował w Szefostwie Wojsk Obrony Przeciwchemicznej, Wojskach Inżynieryjnych i Obrony Przeciwchemicznej oraz Szefostwie Wojsk Inżynieryjnych. Od 2000 r. pełnił służbę w 2 Korpusie Zmechanizowanym w Krakowie. W 2006 r. został dowódcą 5 batalionu chemicznego w Tarnowskich Górach, a w 2007 r. zastępcą dowódcy 1 Pułku Specjalnego Komandosów. Od 16 lutego 2010 r. do 5 września 2012 r. był dowódcą Jednostki Wojskowej Komandosów. Obecnie podnosi kwalifikacje na Podyplomowych Studiach Polityki Obronnej w Królewskiej Akademii Studiów Obronnych w Londynie. płk Sławomir Drumowicz dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów od 5 września do 26 listopada 2012 r.

8 Urodził się 23 listopada 1968 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1992), studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej oraz wielu kursów specjalistycznych z zakresu działań specjalnych oraz zwalczania terroryzmu. Zawodową służbę rozpoczął na stanowisku zastępcy dowódcy grupy w 62 Kompanii Specjalnej. W 1994 r. został pomocnikiem dowódcy grupy analizy danych w 11 batalionie regulacji ruchu. W latach pełnił służbę na kolejnych stanowiskach w 1 Pułku Specjalnym Komandosów w Lublińcu m.in. dowódcy plutonu-dowódcy grupy, dowódcy Zespołu Bojowego, szefa Szkolenia oraz zastępcy dowódcy. Kilkakrotnie pełnił służbę poza granicami państwa m.in. w ramach misji ONZ UNPROFOR, a następnie PKW w Chorwacji oraz w IX zmianie PKW w Iraku. Od 5 września do 26 listopada 2012 r. pełnił czasowo obowiązki dowódcy Jednostki Wojskowej Komandosów. Obecnie jest szefem Oddziału J-2 w Dowództwie Wojsk Specjalnych w Krakowie. płk Wiesław Kukuła dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów od 26 listopada 2012 r. Urodził się 16 marca 1972 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności (1996), Wyższego Kursu Specjalistycznego (1999), Wojskowej Akademii Technicznej (2001) oraz Polish Open University (2008). Ukończył wiele kursów specjalistycznych z zakresu łączności oraz planowania i kierowania operacjami specjalnymi. Służbę zawodową rozpoczął w 1 Pułku Specjalnym Komandosów, w którym do 2006 r. zajmował stanowiska dowódcy plutonu, dowódcy kompanii, szefa sekcji oraz szefa sztabu. W latach pełnił służbę poza granicami państwa w ramach PKW w Iraku. W 2007 r. został skierowany do Dowództwa Wojsk Specjalnych, gdzie zakończył służbę jako szef pionu operacyjnego. Od 26 listopada 2012 r. dowodzi Jednostką Wojskową Komandosów w Lublińcu. 15 Sieradzka Brygada Wsparcia Dowodzenia w Sieradzu 15 Sieradzka Brygada Wsparcia Dowodzenia jest jedną z największych jednostek łączności w Wojsku Polskiem, podporządkowaną Dowódcy Garnizonu Warszawa. Zadaniem Brygady jest zapewnienie łączności w układzie narodowym i koalicyjnym w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Na wyposażeniu Brygada posiada cyfrowy sprzęt łączności i informatyki najnowszej generacji. W 2012 r. żołnierze Brygady potwierdzili świetne wyszkolenie oraz wysoką wiedzę podczas ćwiczeń i treningów Sztabu Generalnego WP, Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych oraz Dowództwa Garnizonu Warszawa m.in. ANAKONDA, MAJ, CIS, STOLICA czy PAŹDZIERNIK. Brygada regularnie bierze udział w przedsięwzięciach międzynarodowych. W 2012 r. jej żołnierze zabezpieczali łączność podczas warsztatów państw NATO COMBINED ENDEAVOUR. Uczestniczyli również w teście interoperacyjności sprzętu łączności i informatyki Eurokorpusu BLUE GABRIEL 12.

9 Żołnierze Brygady z powodzeniem realizowali również specjalistyczne zadania w ramach misji Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie oraz zabezpieczali łączność satelitarną dla potrzeb PKW ORLIK 4 na Litwie. W 2012 r. 15 BWD po raz trzeci współorganizowała ogólnopolską konferencję, podczas której omawiano zmiany zachodzące w wojskowych systemach łączności i informatyki. Rok 2012 przyniósł Brygadzie również sukcesy w dziedzinie dyscypliny wojskowej i wyszkolenia. Do najważniejszych należą: otrzymanie nagrody w VII edycji konkursu Lex et Patria za osiągnięcia w utrzymaniu dyscypliny wojskowej oraz uzyskanie bardzo dobrych wyników podczas zawodów strzeleckich organizowanych na szczeblu DGW. płk Roman Januszewski dowódca 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia w Sieradzu Urodził się 28 lutego 1970 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (1993) oraz Uniwersytetu Warszawskiego (1999 i 2001). Zawodową służbę wojskową rozpoczął na stanowisku dowódcy plutonu, a następnie dowódcy 3 Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego. W latach był szefem Wydziału Służb Garnizonowych Komendy Garnizonu Warszawa. Od 2002 r. był dowódcą Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego. W 2006 r. został szefem Wydziału Ogólnego Oddziału Spraw Reprezentacyjnych w Dowództwie Garnizonu Warszawa. W latach dowodził Pułkiem Ochrony w Warszawie. Od 7 grudnia 2011 r. jest dowódcą 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia. INSTYTUCJE WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ W 2012 ROKU Centrum Szkolenia Sił Powietrznych im. Romualda Traugutta w Koszalinie Centrum Szkolenia Sił Powietrznych prowadzi działalność szkoleniową dla potrzeb wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Kształci specjalistów wojsk przeciwlotniczych, rozpoznania i walki elektronicznej oraz radiotechnicznych. Centrum kultywuje tradycje szkolenia polskiej obrony przeciwlotniczej sięgające 1919 r. Jest kontynuatorem i spadkobiercą osiągnięć Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej oraz Centrum Szkolenia Obrony Przeciwlotniczej. Proces dydaktyczny w koszalińskim Centrum odbywa się na wielu poziomach, począwszy od szkolenia szeregowych służby przygotowawczej do Narodowych Sił Rezerwowych, kursów kwalifikacyjnych i doskonalących dla żołnierzy Sił Zbrojnych RP, do kursów przygotowujących szeregowych zawodowych do egzaminów na stopień podoficerski. Ponadto Centrum prowadzi specjalistyczne szkolenie studentów

10 Wojskowej Akademii Technicznej oraz wyższych szkół oficerskich. Rok 2012 przyniósł liczbę ponad absolwentów. W 2012 r. Centrum kontynuowało swój rozwój m.in. wdrażając do eksploatacji nowatorski projekt Centrum Planowania Szkolenia i Działalności Bieżącej, który stał się wzorcem do wprowadzenia w Siłach Powietrznych. Nowym zadaniem było przygotowanie kadry i infrastruktury Centrum do rozpoczęcia w 2013 r. szkolenia dla personelu latającego narażonego na izolację od macierzystej jednostki. Dzięki współpracy ze szkołami i jednostkami obrony przeciwlotniczej Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii, Francji, Hiszpanii i Norwegii kadra naukowa czerpie inspiracje do dalszego rozwoju bazy szkoleniowej i unowocześnienia procesu dydaktycznego. Żołnierze Centrum w 2012 r. uczestniczyli także w ćwiczeniach taktycznych i dowódczo-sztabowych JENOT, ZEFIR oraz ANAKONDA, wykazując się profesjonalizmem i doskonałym wyszkoleniem. Koszalińskie Centrum było również gospodarzem szeregu konferencji, imprez sportowych i oświatowych, w których wzięli udział przedstawiciele całych Sił Zbrojnych RP m.in.: V Konferencji Profilaktyki Bezpieczeństwa w Ruchu Drogowym Pojazdów SZ RP, Centralnego Przeglądu Form Scenicznych Wojska Polskiego czy Finału Zawodów Sprawnościowo-Obronnych Sprawni Jak Żołnierze płk dypl. Dariusz Sienkiewicz komendant Centrum Szkolenia Sił Powietrznych w Koszalinie Urodził się 16 grudnia 1965 r. Jest absolwentem Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej w Jeleniej Górze (1988) oraz Wydziału Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej i studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (1997 i 2005). Służbę zawodową rozpoczął w 1988 r. w Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk OPK w Bemowie Piskim na stanowisku dowódcy plutonu baterii szkolnej, a od 1991 r. dowódcy baterii szkolnej. Po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej, jako wykładowca oraz starszy wykładowca Cyklu Taktyki, przekazywał wiedzę słuchaczom Centrum Szkolenia Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie. W 2003 r. został wyznaczony na stanowisko szefa Sztabu w 36 Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego, a następnie w 2010 r. dowódcy 1 Bazy Lotniczej w Warszawie. W styczniu 2012 r. powrócił do Koszalina, aby objąć stanowisko Komendanta Centrum Szkolenia Sił Powietrznych. Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej zostało powołane w 2007 r., jako główna baza dydaktyczno-szkoleniowa Żandarmerii Wojskowej. Centrum realizuje różnorodne przedsięwzięcia dydaktyczne obejmujące m.in. szkolenia na kursach specjalistycznych, kwalifikacyjnych, doskonalących i językowych. Jedno z najtrudniejszych wyzwań dla wykładowców Centrum stanowi przygotowanie poszczególnych zmian i elementów komponentu Żandarmerii Wojskowej do pełnienia służby w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Dzięki profesjonalnemu przygotowaniu funkcjonariusze ŻW z powodzeniem

11 szkolą afgańskich policjantów w zakresie kontroli zamieszek i przestrzegania porządku publicznego. W 2012 r. w 72 kursach i szkoleniach realizowanych przez Centrum uczestniczyło ponad 1,5 tys. żołnierzy Żandarmerii Wojskowej oraz z rodzajów Sił Zbrojnych. Ważnym przedsięwzięciem szkoleniowym realizowanym w 2012 r. był udział w przygotowaniu funkcjonariuszy ŻW do wykonywania zadań w ramach zabezpieczenia Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO Żołnierze Centrum uczestniczyli w bezpośrednim zabezpieczeniu Mistrzostw, pełniąc służbę patrolową w newralgicznych rejonach Warszawy. Za swoje zaangażowanie oraz profesjonalne przygotowanie zostali bardzo wysoko ocenieni przez Policję. Żandarmi z mińskiego Centrum potwierdzili swoje bardzo dobre wyszkolenie m.in. podczas udziału w ćwiczeniach narodowych i międzynarodowych SHARP LYN, NATO MNMPBAT, ANAKONDA, BAGRAM XI i XII oraz CRYSTAL EAGLE. Żołnierze Centrum z zaangażowaniem pełnili służbę w ramach X i XI zmiany PKW w Afganistanie, m.in. szkoląc funkcjonariuszy Policji Afgańskiej. 2 maja 2012 r. Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej otrzymało z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Flagę Rzeczypospolitej Polskiej. płk Wiesław Chrzanowski komendant Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim do 16 października 2012 r. Urodził się 21 stycznia 1968 r. Jest absolwentem Wydziału Pedagogicznego i Wydziału Administracji Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku (1997). Służbę wojskową rozpoczął jako kadet Szkoły Chorążych WSW w Mińsku Mazowieckim (1989). Od 1990 r. realizuje zadania w strukturach Żandarmerii Wojskowej. W latach pełnił służbę w Komendzie Głównej ŻW. W 2007 r. został zastępcą komendanta Mazowieckiego Oddziału ŻW, a w 2009 r. objął obowiązki komendanta Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim, które pełnił do 16 października 2012 r. Do dalszej służby został wyznaczony na stanowisko komendanta Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Warszawie. płk dr Piotr Płonka komendant Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim od 16 października 2012 r. Urodził się 22 sierpnia 1973 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (1996), Uniwersytetu Gdańskiego (2001), Akademii Obrony Narodowej (2005) oraz studiów podyplomowych i doktoranckich w Akademii Marynarki Wojennej (2006). Służbę zawodową rozpoczął na stanowisku dowódcy plutonu w 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Od 1999 r. realizuje zadania w strukturach Żandarmerii Wojskowej m.in. na stanowiskach szefa Sztabu Oddziału ŻW w Elblągu, zastępcy komendanta Centrum Szkolenia ŻW w Mińsku Mazowieckim oraz komendanta Oddziału ŻW w Elblągu. Od września 2011 r., podczas służby w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Afganistanie był dowódcą zgrupowania szkoleniowego ANSF.

12 16 października 2012 r. powrócił do Centrum Szkolenia ŻW w Mińsku Mazowieckim na stanowisko komendanta. 12 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu 12 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu jest jednostką organizacyjną Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, podporządkowaną 1 Regionalnej Bazie Logistycznej w Wałczu. Głównym zadaniem Oddziału jest zabezpieczenie finansowe i logistyczne funkcjonowania 38 jednostek i instytucji wojskowych stacjonujących w Toruniu, Inowrocławiu, Włocławku i Ciechocinku oraz żołnierzy uczestniczących w szkoleniach poligonowych. Oddział realizuje również przedsięwzięcia m.in. w zakresie zadań mobilizacyjnych, ochrony obiektów, zabezpieczenia medycznego i infrastruktury, sprawowania funkcji państwa gospodarza (HNS) oraz prowadzenia procedur zamówień publicznych. Jednym z najważniejszych przedsięwzięć wykonanych przez 12 WOG w 2012 r. była obsługa jednostek wchodzących w skład 1 Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych w zakresie zabezpieczenia materiałowo-technicznego Sił Wydzielonych do Grupy Bojowej Unii Europejskiej, pododdziałów w składzie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie oraz pododdziałów Brygady biorących udział w ćwiczeniu ANAKONDA. W 2012 r. toruńscy logistycy zostali wysoko ocenieni za doskonałe zabezpieczenie pobytu dwóch zmian amerykańskich żołnierzy obsługujących baterie PATRIOT oraz szkoleń przygotowawczych ok żołnierzy Narodowych Sił Rezerwowych z Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia. 12 WOG zabezpiecza również składy sprzętu inżynieryjnego 2 Pułku Inżynieryjnego, który w 2012 r. wykonywał ważne zadania na rzecz gospodarki narodowej polegające m.in. na oczyszczaniu terenu w Składzie Osowa Góra, budowie mostów w Kościelcu, Poznaniu i Warszawie oraz udziale w akcji kryzysowej w Jeleniej Górze. Tylko w 2012 r. oddział zrealizował zadania na łączną kwotę 221 mln zł, w ramach których m.in. zakupiono 800 nowych oraz poddano remontowi jednostek sprzętowych. 12 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu jest jednym z pierwszych, w którym w ramach cyfryzacji procesów logistycznych w Siłach Zbrojnych, rozpoczęto eksploatację Zintegrowanego Wieloszczeblowego Systemu Informatycznego Resortu Obrony Narodowej w modułach logistycznym i finansowym. płk Eryk HOFFMANN komendant 12 Wojskowego Oddziału Gospodarczego w Toruniu Urodził się 10 marca 1963 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu (1986), Akademii Obrony Narodowej oraz Podyplomowych Studiów Operacyjno- Logistycznych (1994 i 1999), Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (2004) oraz kursu z zakresu organizacji i zarządzania w oddziale gospodarczym w WAT (2011). Służbę wojskową rozpoczął jako pomocnik szefa służby żywnościowej w 1 Dywizji Artylerii Obrony Przeciwlotniczej Kraju im. Powstańców Śląskich w Bytomiu, następnie pełnił obowiązki kwatermistrza w 17 dywizjonie ogniowym OPK w Libiążu. W latach

13 był kierownikiem sekcji żywnościowej w Ośrodku Szkolenia Wojsk Radiotechnicznych w Chorzowie, a po ukończeniu AON został skierowany do 14 Składnicy Technicznej OPK. W latach pełnił obowiązki na stanowiskach szefa logistyki, zastępcy dowódcy i dowódcy 1 Bazy Materiałowo-Technicznej w Toruniu. Od 14 marca 2011 r. jest komendantem 12 Wojskowego Oddziału Gospodarczego.