Raport opisowy Prosimy o niepodawanie imienia i nazwiska w raporcie. Studenci, którzy nie życzą sobie umieszczenia swojego adresu e-mail w Internecie proszeni są o jego niepodawanie. 1. Nazwa uczelni zagranicznej, program oraz termin przebywania na wymianie (proszę wpisać semestr (zimowy/letni) oraz daty pobytu), Marmara University w Stambule rok akademicki 2014/2015 semestr letni (luty - czerwiec 2015) 2. Miejsce pobytu dojazd z Polski, opis miasta, usytuowanie Uniwersytetu. Do Stambułu najłatwiej jest dostać się samolotem. Stosunkowo tanie loty na lotnisko Ataturka oferują linie Air Serbia (z przesiadką w Belgradzie) oraz Ukraine International (z przesiadką w Kijowie). Przelot jedną z tych lini w jedną stronę kosztuje około 400 zł i jest nawet o połowę tańszy niż bezpośredni lot LOT-em. Sam Stambuł jest bez wątpienia najbardziej niesamowitym miastem jakie widziałem. Mieszanina kultur, stylów życia i historii, którą trzeba zobaczyć, a najlepiej w niej zamieszkać na kilka miesięcy. To doświadczenie zmieniło zupełnie sposób w jaki myślę o niektórych rzeczach, takich jak choćby kultura islamska. Samo miasto przede wszystkim jest gigantyczne - ma prawie 20 milionów mieszkańców - przez co jest bardzo zatłoczone. Ale równocześnie w jego granicach znajduje się sporo miejsc, gdzie można odpocząć od miejskiego zgiełku i spędzić czas bliżej natury. Komunikacja miejska działa świetnie i nigdy nie miałem wrażenia, że gdzieś nie mogę dojechać, nawet w środku nocy. Szczególnie podobały mi się promy pozwalające szybko i przyjemnie przemieszczać się między europą i azją. Jeśli chodzi o ustytuowanie uczelni to studenci SGH mogą studiować na jednym z dwóch wydziałów. Wydział Ekonomiczny znajduje się na dość dużym kampusie głównym w dzielnicy Kadikoy po azjatyckiej stronie Bosforu. Studiowanie właśnie tam ma tę zaletę, że w okolicach tego kampusu mieszkają praktycznie wszyscy studenci zagraniczni i to właśnie tam toczy się całe życie towarzyskie. A ma gdzie, bo Kadikoy jest jednym z największych w mieście zagłębi pubów i kawiarni. Drugą możliwością jest Wydział Zarządzania (Business Administration), oferujący kierunek Accounting and Finance, który akrat ja studiowałem. Kampus znajduje się po europejskiej stronie, jest raczej mały i przypomina bardziej liceum niż uniwersytet. Sale wykładowe są małe i większość zajęć odbywa się w małych grupach do 20 osób. Ich forma to bardziej konwersatorium niż wykład, a prowadzący nierzadko żartują sobie ze studentami. Skomunikowany jest dobrze, bo niedaleko są stacje metra i metrobusu, a do tego bardzo blisko znajduje się lotnisko Ataturka. Sama dzielnica Bahcelievler, gdzie wydział się znajduje, jest raczej cicha, spokojna i nic szczególnego się w niej nie dzieje. Po jakieś towarzyskie atrakcje, należy jechać do Taksim, lub Kadikoy, co zajmje około 40 minut do godziny (co jak na Stambuł nie jest wcale tak daleko) 3. Uniwersytet państwowy czy prywatny, ilość studentów, studenci zagraniczni Marmara University jest jedną z najlepszych publicznych uczelni w kraju. Reputacja Uniwersytetu wykracza daleko poza mury Stambułu. Gdziekolwiek w Turcji się pojawiałem, gdy mówiłem gdzie studiuję, widziałem uznanie w oczach rozmówców. Nikomu nie musiałem tłuaczyć co to za uczelnia, bo wszyscy ją znają.
Na każdy semestr przyjeżdża około 250 studentów zagranicznych z różnych wymian, głównie z Erasmusa. Z tego około 40 zwkle studiuje na Wydziale Business Administration. Jest to jeden z najmniejszych kampusów uniwersytetu, ale także najbardziej popularny wśród studentów zagranicznych. Także tureccy studenci z tego kampusu sami często wyjeżdżają na wymiany, przez co na terenie wydziału panuje bardzo mędzynarodowa atmosfera. W Turcji podczas każdego semestru są dwie sesje egzaminacyjne. Midterm w połowie semestru i finals pod jego koniec. Z reguły wyniki z obu tych egzaminów kładają się po 50 proc. na ocenę końcową, ale wykładowcy mają pełną dowolność we wprowadzaniu modyfikacji do tego systemu, choć zazwyczaj z niej nie korzystają. 4. Kursy opis kursów, w których brałeś udział: forma prowadzenia zajęć, sposób zaliczenia egzamin czy zaliczenie? Jaka była możliwość konsultacji, jak radziłeś sobie z językiem? Introduction to Turkish Language and Culture - jedyny przedmiot prowadzony wyłącznie dla studentów z wymian. Zajęcia odbywają się na kampusie głównym w Kadikoy i są świetną okazją do integracjiz innymi Erasusami. Warto wziąć ten przedmiot, żeby chociaż załapać podstawy tureckiego języka, które są absolutnie niezbędne do przeżycia, bo Turcy po angielsku w zasadzie nie mówią. Same zajęcia są prowodze w sposoób barzo ciekawy, a momentami nawet pasjonujący. Widać, że prowadząca ma szeroką wiedzę na temat języków obcych i potrafi ją przekazać. Wychodzi z założenia, że gramatyka jest zwierciadłem kultury, dlatego wyjaśnia nie tylko jak coś działa w tureckim języku, ale też dlaczego tak to działa wskazując na powiązania języka i kultury. Wymagająca, ale jak się chodzi w miarę regularnie na zajęcia to nie powinno być problemu z zaliczeniem. Business FInance II - Jedyne moje zajęcia, które mogłem nazwać wykładem, uczęszczało na nie więcej niż 50 osób. Dość wymagające, stosunowo dużo osób nie zaliczyło, choć średnio ogarnięty student SGH nie powinien mieć z tym problemu. Obowiązkowo należy pójść na ostatni wykład przed egzaminem, bo wtedy robi się dokładnie takie zadania, jakie bedą na egzaminie. Można też poprawić sobie ocenę pisząc (po angielsku oczywiście) wypracowanie na zadany temat. International Banking - Dość łatwy, prowadzony w kilkunastoosobowej grupie przedmiot. Prowadząca za dużo nie tłumaczy, na pierwszych zajęciach rozdziela tematy prezentacji pomiędzy studentów, a później tylko słucha tych prezentacji od czasu do czasu coś wtrącając. Nie ma egzaminu i dwie prezentacje w trakcie semestru są warunkiem zaliczenia przedmiotu i otrzymania maksymalnej oceny AA. Game Theory - konwersatorium dla kilkunastu osób. Prowadząca, pani Ayse Cinar, tłumaczyła w taki sposób, że każdy był w stanie zrozumieć zawiłości poszczególnych typów gier, nawet jeżeli nie znał angielskiego. Zaliczenie w formie egzaminu. System Analysis and Design - Kolejne zajęcia w kilkunastoosobwej grupie, choć tutaj zdarzało się, że przychodziło zaledwie kilka. Prowadzone były w formie wykładu czytanego ze slajdów. Oprócz kilku istatnich zajęć, podczas których odbywały się warsztaty na komputerach z programów MS Project i MS Visio. Trudniejsze kwestie były powtarzane po turecku, a warsztaty były właściwie w całości prowadzone w języku Orhana Pamuka, co tak naprawdę nie było jakoś szczególnie uciążliwe. Zaliczenie w formie dwóch egzaminów nie mających zbyt dużego związku z wykładami oraz prezentacji projektu mogącej znacząco poprawić ocenę. 5. Warunki studiowania dostęp do biblioteki, komputera, ksero Jeśli chodzi o warunki studiowania to na uwagę zasługuje fakt jak dobrze na kampusie działa ksero. Punkt ksero znajduje się w centralnym miejscu kamusu Business Administration. Znaleźć w nim można sporą szafkę podzieloną na szufladki z popdpisami wszystkich przedmiotów wykładanych na wydziale. W każdej szufladce czekają skserowane podręczniki, slajdy, notatki, lub inne pomoce naukowe potrzebne do zaliczenia przedmiotu. Jeżeli czegoś nie ma w punkcie ksero, to na pewno jest w internecie. System działa tak dobrze, że nigdy nie
miałem potrzeby zachodzenia do biblioteki. Tak naprawdę to nawet nie wiem, czy na kampusie jest biblioteka. 6. Warunki mieszkaniowe opis kampusu, co trzeba ze sobą przywieźć z Polski? Uczelnia nie oferuje miejsc w akademikach dla studentów międzynarodowych. Oznacza to, że miekszania trzeba sobie szukać na własną rękę. Większość studentów międzynarodowych mieszkało w dzielnicy Kadikoy po azjatyckiej stronie. Jest to bardzo studencka dzielnica z mnóstwem pubów i bogatym nocnym życiem. Ja akurat mieszkałem w dzielnicy Bahcelievler koło mojego kampusu. Dość konserwatywnej i bardzo nudnej, co jednak miało swoje uroki. Na pewno dużą jej zaletą była dobra komunkacja z innymi, bardziej rozrywkowymi dzielnicami Stambułu. Z Polski można wlaściwie nic nie przywozić, poza pieniędzmi i wszstko kupić na miejscu. Rzeczy takie jak ubrania w Turcji są tańsze niż w Polsce. Droższa jest elektronika, szczególnie azjatycka, bowiem jest ona obciążona wysokimi cłami importowymi, no i oczywiście alkohol. 7. Recepcja jak zostałeś przyjęty, kto się tobą opiekował, kontakt z International Student Office Turcy są bardzo pomocnymi ludźmi, poza jednym. Emre zajmujący się studentami przyjeżdżającymi w International Office nie odpisuje na maile. Z każdą, nawet najmniejszą sprawą, trzeba się do niego fatygować osobiście. A nawet jak już się z nim uda spotkać to często nie potrafi pomóc mimo najszczerszych chęci. Nie polecam. Tak naprawdę najbardziej pomocną osobą, bez której bym się na miejscu nie ogarnął, był mój turecki współlokator. To on odebrał mnie z lotniska, pokazał miasto, uczelnię, pokazał jak się poruszać, pomógł z telefonem i pomagał rozwiązać każdy problem. Bez niego ciężko by mi było przeżyć. 8. Koszty utrzymania podaj szczegóły, które Twoim zdaniem mogłyby się przydać innym, np. najtańsza linia lotnicza, ubezpieczenie, jak uzyskać pozwolenie na pracę, jakie są środki komunikacji lokalnej, dokumenty, które mogą się przydać ( np. tłumaczenie metryki), codzienne wydatki w porównaniu z Warszawą. W przypadku, jeśli otrzymywałeś dofinansowanie, w jakim stopniu otrzymane stypendium zapewniało pokrycie kosztów utrzymania za granicą, relacje cen, gdzie robić zakupy? Największym problemem z którym się styka student zagraniczny przyjeżdżając do Turcji jest konieczność wyrobienia zgody na pobyt tymczasowy - residence permit. Obowiązek jej wyrobienia wiąże się z krótkim terminem ważności wizy - 90 dni, a semestr trwa jednak trochę dłużej. Warto wypełnić wniosek jak najszybciej, najlepiej zaraz po przyjeździe i wszystkie pozostałe formalności załatwić w międzyczasie, w oczekiwaniu na spotkanie. Największą trudnością jest ubezpieczenie. Obywatele niektórych państw mająto szczęście, że ubezpiecznie publiczne z ich kraju działa także w Turcji. Niestety Polska do tych państw nie należy, więc trzeba załatwiać sobie ubezpieczenie na miejscu. Do wyboru mamy opcję prywatną, co wiąże się z kosztem około 500 lir (750 zł), albo państwową, gdzie można nie płacić za cały rok, a jedynie za te miesiące, które faktycznie zamierzamy zostać. Jest trochę zabawy z biurokracją, ale za to płacimy ponad połowę mniej. Słyszałem także, że przy wyrabianiu residence permit akceptują umowę ubezpieczenia euro 26, tylko trzeba przetłumaczyć ją na turecki. Sam z tej opcji nie korzystałem, ale podobno działa. Może się zdarzyć, że dostaniemy zgodę na pobyt tymczasowy jeszcze przed opłaceniem ubezpieczenia. Nie warto się cieszyć, że oszukaliśmy system, bo bez ważnego ubezpieczenia zgoda jest nieważna i przy wyjeździe z kraju mogą nas spotkać spore nieprzyjemności ze sporą karą i zakazem wjazdu do kraju na 5 lat włącznie. Koszt wynajęcia pokoju w mieszkaniu to około 700-800 lir (ok. 1500 zł), więc ceny są znacząco wyższe niż w Warszawie. Tańsze jest za to jedzenie na mieście i mówi się nawet, że Stambuł jest stolicą ulicznego jedzenia - możliwości jest ogromnie dużo, a ceny są niewysokie.
Komunikacja miejska w Stambule zawsze wzbudzała we mnie podziw. Miasto jest gigantyczne, a jednak nie ma większego problemu, żeby gdziekolwiek dojechać, nawet w nocy. Studenci mają prawo do wyrobienia sobie karty miejskiej ze zniżką i polecam skorzystać z tej opcji jak najszybciej. Uprawnia ona do zakupu biletu miesięcznego za 77 lir (nieco ponad 100zł) i z takim plastikiem w kieszeni właściwie nie trzeba się martwić o dojazdy gdziekolwiek. 9. Życie studenckie rozrywki, sport Wydaje się, że Turcja jest krajem muzułmańskim, w którym życie nocne jest nie do pomyślenia, a alkohol można kupić tylko na czarnym rynku. Nic bardziej mylnego. Stambuł nigdy nie zasypia, a tamtejsze kluby w niczym nie ustępują tym warszawskim. Najwięcej nocnego życia jest w dzielnicy Kadikoy w azji, gdzie dominują puby oraz w dzielnicach Ortakoy i Taksim w europie, które są królestwem klubów. Z zakupem alkoholu w sklepach nie ma większego problemu, ale tylko przed 22, bo potem jest ona nielegalna. Europejska strona jest raczej ciasno zabudowana i nie ma na niej za wiele zieleni, ani miejsc do biegania. O wiele lepiej pod tym względem sprawdza się część azjatycka. Po obu stronach natomiast nie ma większego problemu ze znalezieniem siłowni, które są właściwie na każdej ulicy. W Turcji nie ma juwenaliów, ale jest coś znacznie lepszego - festiwale studenckie. Na wiosnę, gdy już jest ciepło, ale jeszcze nie zaczął się sezon turystyczny organizowane są wyjazdy dla kilkuset studentów do jednego ze słynnych kurortów tzw. tureckiej riwiery. Nie są one tanie, ale wspomnienia są wiele warte. W 20 milionowym mieście naprawdę ciężko jest narzekać na brak rozrywek. Jest tutaj właściwie wszystko, od imprez i koncertów, przez anglojęzyczne stand-upy i areny paintballowe po muzea i galerie. Każdy znajdzie w Stambule coś dla siebie i jedynym ograniczeniem jest tak naprawdę tylko wyobraźnia. A jak komuś znudzi się miasto, to zawsze można skorzystać z dworca autobusowego, lub tanich lotów krajowych i zobaczyć jedno z tysięcy pięknych miejsc, jakie Turcja ma do zaoferowania. 10. Sugestie o czym dowiedziałeś się podczas pobytu, a co wolałbyś wiedzieć wcześniej? Twoje sugestie dotyczące usprawnienia zarządzania systemem grantów wewnątrz Uczelni przez Narodową Agencję (Fundację) oraz przez Komisję Europejską w przypadku studentów otrzymujących dofinansowanie. Bardzo drogą rzeczą w Turcji jest telefonia komórkowa. Jeżeli przyjeżdżamy tam z własnym smartfonem, musimy zapłacić podatek, żeby go w ogóle używać. Łącznie ze wszystkimi opłatami to wydatek około 200 lir. Jeżeli tego nie zrobimy, pewnego dnia (około 3 tygodnie po przyjeździe) nagle zostanie odcięta z naszego telefonu sieć. Podatku nie musimy opłacać od telefonu zakupionego na miejscu. Nie można także po prostu kupić karty sim w kiosku. Nawet numer telefonu w opcji pre-paid trzeba rejestrować z paszportem. Turecki numer telefonu się przydaje (trzeba go podać przy rejestracji wniosku o residence permit), ale spokojnie można przeżyć bez niego. Wystarczy mieć tureckiego kolegę i podać jego numer. Przed wyjazdem warto zaopatrzyć się w kartę debetową powiązaną z kontem walutowym, najlpeiej z opcją wypłaty we wsztkich bankomatach na świecie za darmo. Taką kartę oferuje np. Alior Bank. Można oczywiście wypłacać pieniądze z konta złotówkowego, albo przyjechać do Turcji z workiem gotówki, ale jest to niewygodnie i nieopłacalne. Wypłacając pieniądze z konta złotówkowego podlegamy podwójnemu przewalutowaniu. Najpierw nasze pieniądze wymieniane są przez polski bank na dolary, po drakońskim kursie, a potem przez turecki na liry, przy zaskakująco niskim spreadzie. Z kontem w euro podlegamy tylko korzystnemu przewalutowaniu na liry. W Turcji nikt nie oszuka cię tak, jak twój własny bank. 11. Adaptacja kulturowa wrażenia z przystosowywania się do nowego kraju, kultury; czy przeżyłeś szok kulturowy? czy w kontaktach z mieszkańcami było coś czego się nie
spodziewałeś? co może zrobić osoba jadąca na stypendium żeby łatwiej przystosować się do nowego miejsca? Do Turcji pojechłem właśnie ze względu na odmienność kulturową mieszkańców tego kraju. I nie zawiodłem się, choć na miejscu okazała się ona nie aż tak duża, co świetne oddaje powiedzenie "Stambuł to nie Turcja". Rzeczywiście gospodarcza stolica tego kraju z ogromnym portem będącym dla tego miasta oknem na świat jest bardziej podobna do miast europejskich niż do większości metropolii tureckich. Oczywiście są też konserwatywne dzielnice, takie jak Fetih, gdzie większość kobiet chodzi w chustach na głowach i po zmroku lepiej nie zapuszczać się w ciemne zaułki, ale jak ktośnie prowokuje niebezpiecznych sytuacji to te sytuacje się nie zdarzają. Młodzi Turcy studiujący po angielsku, nawet jeśli są muzułmanami, mają otwarte umysły i są w znacznym stopniu "zamerykanizowani", w tym sensie, że oglądają amerykańskie filmy oraz seriale i są przesiąknięci kulturą zachodu. Poza dużymi miastami, takimi jak Stambuł, czy Izmir jest już kompletnie inna kultura i warto się tam wybrać, by to zobaczyć. Czy to bezpieczne? Tak! Turcy są bardzo gościnni i przyjaźnie nastawieni do obcokrajowców. Największym szokiem dla mnie było zetknięcie się z tureckim ruchem ulicznym z perspektywy pieszego. Są co prawda jakieś przepisy ruchu ulicznego, ale raczej nikt się do nich nie stosuje. Czerwone światło jest tylko sugestią, że potencjalny samochód ma pierwszeństwo. Zielone światło nie daje natomiast gwarancji bezpiecznego przejścia na drugą stronę ulicy. Trzeba uważać po prostu. 12. Ocena: Jako ostatni punkt raportu prosimy o ocenę Uniwersytetu w skali od 1 do 5 pod względem ogólnym i merytorycznym (akademickim). Ocena ogólna: 5 Ocena merytoryczna: 3 Raport należy napisać na 3-5 stron papieru A4 i przekazać do DPM tylko w wersji elektronicznej plik PDF przesłany na adres (tylko do właściwej osoby kontaktowej, nie na wszystkie adresy): azucho@sgh.waw.pl (umowy bilateralne, PIM, Freemover) akowalik@sgh.waw.pl (Erasmus+, FSS, CEMS ze stypendium Erasmus+) arzysz@sgh.waw.pl (Polsko-Niemieckie Forum Akademickie)