XVI MIĘDZYNARODOWY KONKURS PIANISTYCZNY IM. FRYDERYKA CHOPINA THE 16TH INTERNATIONAL FRYDERYK CHOPIN PIANO COMPETITION EGZEMPLARZ BEZPŁATNY FREE COPY październik october 2010 13 ISSN 2082-2774 Warszawa Warsaw, Poland DLA NAS EXCLUSIVE >5 KRZYSZTOF KOMARNICKI Mazurki pułapki A trap called Mazurka Gdzie te mazurki Te real mazurka? WYSTAWA EXHIBITION JOHN ALLISON: Romantycznie w Muzeum Narodowym Romantic spirit at te National Museum in Warsaw > 4 HISTORIA HISTORY STANISŁAW DYBOWSKI Halina Czerny-Stefańska, Adam Harasiewicz, Krystian Zimerman, Rafał Blecacz: konkursowe tryumfy polskic pianistów. Polis triumps at te Competition >6 DZIŚ TODAY Bozanov, Wakarecy: Dwie płyty z Kroniką Two Competition CDs
CHOPIN EXPRESS recenzje reviews II ETAP KOLEJNOŚĆ UCZESTNIKÓW 2ND STAGE AUDITIONS ORDER ŚRODA, 13 PAŹDZIERNIKA WEDNESDAY, 13 OCTOBER f 10.00, Marek Braca, Polska/Poland Č 10.50, Ingolf Wunder, Austria/Austria Č 11.40 12.10 PRZERWA INTERMISSION Č 12.10, Lukas Geniušas, Rosja-Litwa/Russia-Lituania Č 13.00, François Dumont, Francja/France Č 17.00, Xin Tong, Ciny/Cina f 17.50, Andrew Tyson, Stany Zjednoczone/USA Č 18.40 19.10 PRZERWA INTERMISSION f 19.10, Denis Zdanov, Ukraina/Ukraine f 20.00, Marianna Prjevalskaya, Hiszpania/Spain OGŁOSZENIE WYNIKÓW II ETAPU ANNOUNCEMENT OF THE 2ND STAGE RESULTS MECENAS ROKU CHOPINOWSKIEGO MAIN SPONSOR OF THE CHOPIN YEAR Jon Allison EDITOR OF OPERA MAGAZINE, CHIEF MUSIC CRITIC OF THE SUNDAY TELEGRAPH Między nutami Reading between te notes Copin przynajmniej na Konkursie jego imienia uzależnia, w sensie pozytywnym rzecz jasna. Codzienie cce się od rana słucać kolejnyc uczestników. Nikolay Kozyainov już w początku Poloneza fis-moll pokazał, że gra w innej lidze niż jego rodak, występujący poprzedniego dnia Yury Sadrin, należący do szkoły niedźwiedziej łapy. Kozyainov wybrał rzadko wykonywany utwór, Bolero. Wszystkie interpretacje Rosjanina miały naprzemian burzliwy i poetycki carakter. Mazurki op. 50 przepełnił iście rosyjską melancolią, a nie polskim żalem. Niektóre jego pomysły były kontrowersyjne, niemniej jest to muzyk panujący nad fortepianem w sposób całkowity i naturalny. Obcując tyle z Copinem wyraźnie słycać, że nie ma jednego obowiązującego dla niego stylu wykonawczego, a celem nadrzędnym pianisty powinno być służenie muzyce. Pod tym względem Japonka Yuri Watanabe wypadła bardzo dobrze; podobała mi się jej biegłość, a także sposób wykonania Walca As-dur Op. 42, bo kaskady nut nie służyły tu jedynie za dekorację, ale było w nic wiele ekspresji. Jacek Kortus, drugi jak dotąd Polak, który zagrał w drugim etapie, budzi pewne wątpliowści: pod względem tecniki i stylu wszystko zagrał więcej niż poprawnie, ale nie udało mu się przekazać głębszyc treści muzycznyc. Wiele wskazuje, że Kortus ma wielki talent, ale musi się otworzyć. Z kolei Amerykanin Mei-Ting Sun niepotrzebnie grał na pokaz, powierzcownie i zbyt sentymentalnie. Najważniejsze jest to, co dzieje się między nutami. Tymczasem podczas jego występu po raz pierwszy od przyjazdu do Warszawy zacząłem liczyć kandelabry oświetlające salę Filarmonii Narodowej. Copin or at least tis competition eld in is name can be a narcotic, in te best sense. Every morning one arrives needing to ear more, eager to listen to wat te latest contestants can do. Russia s Nikolay Kozyainov started wit an advantage, since from te start of is imposing Polonaise in F sarp minor it became clear tat e was in a different league to te Russian- Bear scool of is compatriot, Yury Sadrin, eard te previous evening. He also cose one of te less frequently eard pieces, te Bolero, but in any case all of is playing was by turns stormy and poetic. His Op 50 Mazurkas tended towards a full Russian melancoly rater tan te more enigmatic Polis mood, and some of wat e did may ave been controversial, but e is an interesting musician wit a natural pysical connection to te piano. Suc uge quantities of Copin are also a reminder tat tere is no single style of playing te composer, and a pianist s first priority sould be to serve te music. In tat respect, Japan s Yuri Watanabe did very well; I liked er fluency, and te way tat in er Waltz in A flat, Op 42, te cascading notes were not merely decorative Nikolay Kozyainov, Rosja Russia but actually very expressive. Jacek Kortus, te second Pole to appear in te second stage, was more problematic: everyting felt rigt bot tecnically and stylistically, but e failed to transmit a musical message. His talent is tantalising, but needs unlocking. By contrast, America s Mei-Ting Sun went in for gratuitous display and superficial sentiment. It s wat appens between te notes tat really matters, and for te first time in tis competition I found myself counting te number of ligts in te Pilarmonic Hall s magnificent candeliers. Ignacy Jan Paderewski Jeśli nie ćwiczę jeden dzień, wiem o tym tylko ja, jeśli dwa dni, wiedzą krytycy, jeśli trzy, wówczas wie o tym także publiczność. If I don t practice for one day, I know it; if I don t for two days, te critics know it; if I don t for tree days, te audience knows it. 2 XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Copina DZIEŃ TRZYNASTY 13 października 2010 r.
Jak oni punktują Points win prizes Dziś poznamy wyniki II etapu. Rzućmy okiem na sposób pracy Jury. W pierwszyc trzec etapac Jury głosuje tak lub nie : każdy juror wybrał 40 pianistów do II etapu, a dziś wybierze najwyżej 20. Przejdą dalej ci, którzy dostaną najwięcej głosów na tak. A co w przypadku remisu? Każdy juror przyznaje też punkty w skali od 1 do 100. Głos na tak oznacza przyznanie co najmniej 75 punktów. Średnia ocen punktowyc rozstrzyga o miejscu uczestnika na liście. Dziś będzie brana pod uwagę suma średnic arytmetycznyc z obu etapów. Interesujące, że Jury nie wie, który uczestnik ma jaką średnią punktów o tym wie tylko Sekretarz Jury. Tonigt te results of te second stage are announced. Let s ave a look at ow te Jury evaluates te results. During te first tree stages, tere is yes/no voting. Eac member of te Jury selected 40 pianists to go troug to te second stage and today tey will narrow tat number down to 20. Te pianists wo get te most yes votes advance to te next stage. But wat appens in case of a tie? Te Jury also awards points, from 1 to 100, 1 being te lowest. A yes vote means te participant is granted at least 75 points. Te aritmetic mean of te points decides te placement of te pianist on te list. Tonigt te sum of te aritmetic means from bot stages will be taken into account. Interestingly, te Jury members do not know wo got ow many points tis is only known to te Secretary of te Jury. Wdzięk i mrok Wczoraj po południu najpierw pełne cimer Scerzo cis-moll Ilyi Raskovskiy ego. Yuri Watanabe próbuje wyczarować klimat walca jego lekkość i wdzięk (op. 42). Z kolei Marcin Koziak skupia się na wirtuozerii i formalnej strukturze copinowskic dzieł. Yulianna Avdeeva, najpierw roztacza przed nami czar wiedeńskiego salonu (op. 34 nr 1), następnie w Fantazji f-moll zagłębia się w rozmyślaniac o boaterskiej przeszłości; finałowe akordy brzmią triumfalnie. Dalej gra Mazurki op. 30. To moment na osobiste wyznania, przejmujące w Mazurku cis-moll. W Scerzu cis-moll odmalowuje scenerię opuszczonyc i przerażająco milczącyc murów klasztoru kartuzów w Valdemosie. I konieczny po takiej kumulacji napięć epilog: Preludium cis-moll op. 45 pozwalające wyjść z mroku, dzięki cudownej modulacji armonii. A żeby powrócić do pełnej równowagi, maestoso Poloneza As-dur op. 53 tutaj wręcz niezbędne. Jan Popis Marcin Koziak, Polska Poland copin express Yulianna Avdeeva, Rosja Russia Twiligt confessions Yesterday afternoon we first eard Ilya Raskovskiy s cimerical Scerzo in C sarp minor. Yuri Watanabe attempted to discover te magic of te waltz, its ligtness and grace (Op 42). Marcin Koziak focused on virtuosity and te formal structure of Copin s works. Yulianna Avdeeva first painted te carm of a Viennese drawing room (Op 34, No 1), ten, in te Fantasy in F minor, reflected on a eroic past; er final cords resounded wit triump. Ten se played te Op 30 Mazurkas. Te Mazurka in C sarp minor was a moment of personal confession. In te Scerzo in C sarp minor we found te lonely and frigteningly silent walls of te Cartusian monastery in Valdemosa. And an epilogue, necessary after so muc tension: te Prelude in C sarp minor, Op 45, wic led us out of te twiligt wit a wonderful armonic modulation. And to regain full balance, we eard te maestoso of te Polonaise in A flat major, Op 53 wic in tis sequence was a true necessity. Jan Popis Jacek Kortus, Polska Poland 13 October, 2010 day tirteen Te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition 3
CHOPIN EXPRESS wystawa exibition DZIĘKI UPRZEJMOŚCI CORTUESY OF MUZEUM NARODOWE W WARSZAWIE X3 January Sucodolski, Zdobycie Saragossy Assault on Saragossa, 1845, Eugène Delacroix (?) Piec Te stove, 1824; Paul Delaroce, Portret Delfiny z Komarów Potockiej Portrait of Delfina Komar Potocka, 1849 Romantycznie Romantic JOHN ALLISON Č Copin ikonosfera romantyzmu Copin Iconospere of Romanticism Muzeum Narodowe w Warszawie National Museum in Warsaw 24.09.2010 14.11.2010 Najciekawsze wystawy to często te, które nie tylko prezentują arcydzieła malarstwa i rzeźby, ale spinają rozmaite dziedziny sztuki, pokazując bogactwo dokonań ludzkości. Ostatnio najbardziej spektakularną ekspozycją tego typu była ubiegłoroczna wystawa Galileo we Florencji lekcja istorii astronomii opowiedziana poprzez piękne przedmioty. Nieco skromniejsza była ekspozycja w Cambridge, zorganizowana z okazji dwócsetlecia urodzin Karola Darwina. Wspominałem ją, wcodząc do Muzeum Narodowego w Warszawie na wystawę Copin ikonosfera romantyzmu. Niewiele pokazywanyc tu obiektów ma związek z muzyką, a jednak wiele można się z niej dowiedzieć o Copinie i jego świecie. Termin ikonosfera wprowadził do krytyki sztuki Mieczysław Porębski. Oznacza on całokształt powiązanyc ze sobą obrazów, tworzącyc określony czas i miejsce. W przypadku Copina tyc miejsc jest kilka, ale szczególne są dwa miasta: Warszawa i Paryż. Dla jednego z wątków wystawy Historii kluczowe jest Powstanie listopadowe z 1830 roku (pokazano tu m.in. alegorię Ary Sceffera); dalej przedstawiono miejsca życia Polaków na emigracji w Paryżu, w tym salon Czartoryskic w Hotelu Lambert ( Polonez Copina Teofila Kwiatkowskiego to najsłynniejszy obraz w tym dziale). Obok Kwiatkowskiego podziwiać można prace innyc emigracyjnyc malarzy, takic jak Micałowski i Rodakowski, którzy pojawiają się w towarzystwie Delacroix i Ingresa. Brak znanyc arcydzieł nawet tyc twórców nie ma większego znaczenia, a nawet mówi nam wiele o przekonaniac estetycznyc i guście Copina. Uwagę zwraca nieznany, bardzo mroczny i wyrazisty obraz Głowa Crystusa Téodore a Cassériau, ucznia Ingresa. Można też znaleźć portrety postaci bliskic Copinowi (m.in. znakomite portrety Sand, Liszta i Mickiewicza) oraz znane mu krajobrazy (w tym pejzaż rzetelnie wykonany przez samą George Sand). Są tu także obrazy przedstawiające romantyczne zrywy i sceny z życia artystów. Brakuje słynnego portretu Copina pędzla Delacroix. Obejrzeć można natomiast zabawny szkic Sand, przedstawiający kompozytora pędzącego po scodac, po cztery stopnie na raz. Poznajemy Copina w nowym, zaskakującym świetle. Some of te most rewarding art exibitions look beyond te obvious masterpieces of painting and sculpture, crossing art-forms to reveal te ricness of uman endeavour. Peraps te most spectacular suc sow recently was Galileo in Florence last year noting less tan a istory of astronomy in breattakingly beautiful objects. Also last year, but more modestly, Cambridge osted an exibition inspired by Darwin s bicentenary, and it came to mind again as I wandered around te National Museum in Warsaw s special exibition, Copin Iconospere of Romanticism. Few of te objects ere ave anyting to do wit music itself, but tey certainly illuminate Copin and is world. Introduced to art criticism by a Pole, Mieczysław Porębski, te term ikonosfera stands for a collection of connected images tat reconstruct place and time. In te case of Copin, tat means several places, but principally two cities: Warsaw and Paris. Pivotal to one of tis exibition s temes, History, is te November Uprising of 1830 (Ary Sceffer s allegory is included), and it follows from tere tat anoter area explored is Polis émigré life in Paris and te salon of te Hotel Lambert (Teofil Kwiatkowski s Copin s Polonaise is a furter famous image ere). Alongside Kwiatkowski, oter exiled painters suc as Micałowski and Rodakowski are featured in te company of Delacroix and Ingres. Te absence of any major masterpieces even from tem ardly matters; rater, it tells us someting about Copin s aestetic ideas and artistic preferences. One very powerful but ardly well-known piece is te dark and looming Crist s Head by Téodore Cassériau, a pupil of Ingres. Portraits of many caracters in Copin s life (including striking pictures of Sand, Liszt and Mickiewicz) and te landscapes e knew (among tem a competent painting by Sand) fles out te story, along wit explorations of Romantic eroism and artistic life. Delacroix s celebrated portrait of te composer is absent, but tere is an amusing little sketc by Sand sowing Copin bounding up four steps at a time. It reveals im in a new and unexpected ligt. 4 XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Copina DZIEŃ TRZYNASTY 13 października 2010 r. WSPÓŁORGANIZATOR PARTNER PARTNERZY
dla nas exclusive CHOPIN EXPRESS KRÓTKO IN SHORT Krzysztof Komarnicki Historia kościoła w Brocowie sięga czasów Władysława Hermana (XII w.). Kościół murowany powstał w XIV wieku i ulegał licznym przebudowom aż po wiek XVII. Powstała budowla o carakterze sakralno-obronnym, o trzec wieżac. Tu brali ślub rodzice Copina, tu szła za mąż jego siostra, Ludwika, tutaj też ocrzczono małego Fryderyka. Te istory of te curc in Broców can be traced back to te 12t century, during te time of te reign of Ladislaus Herman. Te construction of te present brick curc began in te 14t century and it was improved over te years up until te 17t century. Te result is a structure bot sacred and defensive in caracter, crowned by tree towers. Copin s parents were married in tis curc, as was is sister Ludwika, and Fryderyk was baptised ere. Mazurki pułapki REDAKTOR EDITOR Mazurki Copina to prostota i finezja. Odwołują się do ludowego wzorca, ale zawierają mnóstwo niuansów, któryc niewłaściwa interpretacja prowadzi do artystycznej klęski. Jakie pułapki czyają na wykonawcę mazurków? Nie da się zagrać prawidłowo tańca, którego się nie tańczyło. Trzeba wiedzieć, kiedy następuje wyskok, a kiedy lądowanie, a także pamietać, że tańcząc nie można zawisnąć w powietrzu. Nazwą mazurek określa się trzy spokrewnione, ale odrębne tańce: mazura, kujawiaka i oberka. Każdy z nic ma inne tempo, kroki i akcenty. Trzeba umieć je rozpoznawać i odpowiednio zagrać, bo Copin łączy je często w ramac jednego utworu. Mazurki zapisane są w nutac na 3/4, tak samo jak walce, jednak gra się je inaczej cała sztuka w odpowiednim rozłożeniu akcentów. Dodatkowa komplikacja to rytm: Copin notuje podobne rytmy raz bez pauz, a raz z pauzami; inaczej gra się, kiedy pauz nie ma, a inaczej, kiedy są w pierwszym przypadku tancerze trzymają się ziemi, w drugim podskakują! Polska muzyka ludowa nie zna polifonii, o czym Copin doskonale wiedział. Ale bywa, że w jego mazurkac odzywa się naraz kilka melodii, jakby muzycznyc myśli kłebiącyc się w głowie. Nie jest to jednak Bacowski kontrapunkt. Teraz siądź, człowieku, i zagraj! Najgorszą interpretację mazurków w tym Konkursie przedstawił uczeń jednego z jurorów, który zdobył niegdyś nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie mazurków! Cyba zgubiliśmy coś po drodze. Obyśmy to odnaleźli, nim będzie za późno! A trap called Mazurka Copin s Mazurkas are a mixture of simplicity and subtlety. Tey are drawn from a folk pattern but are full of nuances tat must be executed properly, or else artistic disaster is just round te corner. Wat are te dangers, ten? You cannot properly play a dance you ave never danced. You need to know were a leap and wen a landing is, and you must remember tat a dancer can t stop in mid air. Mazurka actually describes te group of dances consisting of Mazur, Kujawiak and Oberek. Eac species as different steps, tempos and accents. You need to know and recognise eac one, as Copin often makes use of all of tem witin a single movement. Mazurkas are notated in 3/4 time, like waltzes, but you play tem in a different way te trick is to put te accents in te rigt places. Rytm is anoter trap: Copin notates similar rytms wit or witout rests, and you play tose differently: te dancers ave teir feet on ground were tere are no rests, and tey jump if te rests are present. Polis folk music knows no polypony. Copin was well aware of tat, but sometimes tere are several melodies sounding at te same time, as if is mind was teeming wit musical tougts. It is not counterpoint in te sense of Bac. Now, go for it! Te worst rendering of mazurkas in te second stage came from a pupil of one of te Jury members, wo in turn won Mazurka Prize few decades ago. Have we lost someting? I ope we find it again before it s too late! Serce Fryderyka Copina, zgodnie z życzeniem kompozytora, powróciło do Ojczyzny. Pocowane jest ono w bazylice św. Krzyża w Warszawie, na Krakowskim Przedmieściu, w drugim filarze po lewej stronie nawy głównej. Płytę z krótkim epitafium zdobi popiersie dłuta Leonarda Marconiego, polskiego rzeźbiarza o włoskic korzeniac. Te eart of Fryderyk Copin, according to te composer s wis, was returned to Poland. It is buried in te Holy Cross Basilica on Krakowskie Przedmieście in Warsaw, inside te second pillar on te left-and side of te nave. Te plaque wit its sort epitap is decorated wit a bust of te composer by Leonardo Marconi, a Polis sculptor of Italian origin. KRONIKA KONKURSU THE COMPETITION ON DISC CD 8, CD 9 II ETAP 11 października 2nd STAGE AUDITIONS 11 October Fryderyk Copin (1810 1849) CD 8 TT: 42.10 1. Polonez A-dur op. 40 nr 1 5.35 2. Walc Es-dur op. 18 5.10 3. Ballada g-moll op. 23 9.00 Mazurki op. 24 4. g-moll nr 1 3.00 5. C-dur nr 2 2.10 6. As-dur nr 3 2.00 7. b-moll nr 4 4.50 8. Polonez fis-moll op. 44 10.05 Paweł Wakarecy, Polska/ Poland, [76] Fryderyk Copin (1810 1849) CD 9 TT: 49.05 1. Barkarola Fis-dur op. 60 8.40 2. Rondo à la Mazur F-dur op. 5 8.15 3. Impromptu Ges-dur op. 51 5.10 4. Polonez B-dur op. 71 nr 2 6.25 5. Walc As-dur op. 42 3.40 Mazurki op. 59 6. a-moll nr 1 3.40 7. As-dur nr 2 2.40 8. fis-moll nr 3 3.25 9. Polonez As-dur op. 53 6.40 Evgeni Bozanov, Bułgaria/ Bulgaria, [5] * Fortepiany Pianos: STEINWAY, * YAMAHA REDAKTOR EDITOR: STANISłAW LESZCZYńSKI NARODOWY INSTYTUT FRYDERYKA CHOPINA THE FRYDERYK CHOPIN INSTITUTE 13 October, 2010 DAY THIRTEEN Te 16TH International Fryderyk Copin Piano Competition 5
copin express istoria istory Konkurs dla Polaków? Exclusively Polis? [2] Stanisław Dybowski Po trzec przegranyc Konkursac Copinowskic (w 1927, 1932 i 1937 roku) polskie środowisko pianistyczne wyciągnęło wnioski. Pomimo strat poniesionyc w wojnie (zginęło wielu wybitnyc muzyków, sale koncertowe i biblioteki legły w gruzac, wiele rękopisów Copina i innyc bezcennyc pamiątek spłonęło) cęć udowodnienia światu, że copinistyka polska żyje, była silnym imperatywem do podjęcia niekonwencjonalnyc działań. Polską ekipę na Konkurs postanowiono przygotować bardzo starannie. W czerwcu 1948 roku zorganizowano ogólnopolski konkurs eliminacyjny do zaplanowanego na jesień następnego roku Konkursu Copinowskiego. Wyselekcjonowani pianiści zostali oddani pod opiekę najlepszyc profesorów fortepianu, a także finansową Ministerstwa Kultury i Sztuki. Ekipa ta co trzy miesiące musiała stawać do przesłucań przed ministerialną Komisją Pedagogiczną. Zwieńczeniem długic przygotowań był letni kurs w Łagowie Lubuskim, gdzie kandydaci z grupą profesorów szlifowali program na Konkurs. Wszystko to przyniosło rezultat. Laureatem I nagrody IV Konkursu została Halina Czerny-Stefańska (1922-2001), II Barbara Hesse-Bukowska (1930-), III Waldemar Maciszewski (1927-1956), V Władysław Kędra (1918-1968), VI Ryszard Bakst (1926-1999), VIII Zbigniew Szymonowicz (1922-1999), XI Regina Smendzianka (1924-) i XII Tadeusz Żmudziński (1924-1992). Na dwanaście nagród regulaminowyc, Polacy otrzymali osiem! Wielkie zwycięstwo polskiej szkoły copinowskiej, jakby zadośćuczynienie za wcześniejsze porażki tak czuło społeczeństwo, tak komentowała prasa: Nasuwa się pytanie napisał Adam Rieger w Poradniku Muzycznym jaki ideał odtwórczego stylu Copinowskiego zdaje się przyświecać współczesnej polskiej szkole pianistycznej? Spróbujmy scarakteryzować [...] ów ideał. Cecuje go dążenie do szlacetnej prostoty [...], powrót do Copina»czystego«, nieskażonego»ulepszeniami«wielu wydawców i wirtuozów XIX wieku. A nie tylko czystego, ale i»pełnego«. Wiemy, ile przeciwieństw łączył Copin [...]. Serdeczny liryzm, nerw dramatyczny, pełna tecnika, całkowicie podporządkowana wyrazowi muzycznemu, romantyczny ładunek emocjonalny, ujęty w karby klasycznej dyscypliny formalnej wszystko to (i jeszcze wiele więcej) składa się dopiero na pełnego, prawdziwego Copina. Pełnego i prawdziwego Copina, jak to określił Rieger, wymienieni wyżej polscy pianiści pokazywali przez ponad pół wieku całemu światu. Inni odnosili się do wypracowanego przez Polaków kanonu wykonawczego dzieł Copina. Dość przywołać tu postać Haliny Czerny-Stefańskiej, która miała setki naśladowców. W Polsce zaś, właśnie ci pianiści odcisnęli największe piętno na następnyc pokoleniac, w tym na takic artystac, jak Piotr Paleczny, Janusz Olejniczak, Krystian Zimerman, Wojciec Świtała, Ewa Pobłocka i Rafał Blecacz. Konkurs w 1955 roku również był sukcesem szkoły polskiej. Zwyciężył w wielkim stylu Adam Harasiewicz, uczeń Zbigniewa Drzewieckiego, pokonując Władimira Aszkenaziego i Bernarda Ringeissena (notabene faworytów warszawskiej publiczności). Szkoła polska odniosła sukces...nie cciałem nawet próbować szukania usterek w tym fascynującym popisie...»» Jerzy Waldorff Krystian Zimerman na Konkursie Copinowskim w 1975 roku, dyryguje Jerzy Maksymiuk at te Copin Competition in 1975, Jerzy Maksymiuk conducting także dzięki Cińczykowi, Fou Ts ongowi, wycowankowi Drzewieckiego. Kolejne Konkursy nie przynosiły już tak spektakularnyc osiągnięć. Na Konkursie w 1960 roku Polak nie dostał żadnej nagrody, poza wyróżnieniem; pięć lat potem Marta Sosińska (studentka Drzewieckiego) otrzymała III nagrodę, a Elżbieta Głąbówna VI. Na Konkursie w 1970 roku sytuacja się powtórzyła: III nagroda Piotr Paleczny (uczeń Jana Ekiera laureata Konkursu w 1937 roku), VI Janusz Olejniczak (który uczył się u Drzewieckiego, a także u Ryszarda Baksta, Barbary Hesse-Bukowskiej i Witolda Małcużyńskiego laureatów poprzednic Konkursów). Powoli odcodziło pokolenie świetnyc pianistów i pedagogów. Nie miał kto wypełnić ic miejsca wojna zacwiała ciągłością rozwoju polskiej szkoły copinowskiej. Konkurs w 1975 roku to kolejny polski triumf w osobie Krystiana Zimermana, wycowanka Andrzeja Jasińskiego (ucznia Magdy Tagliaferro). Osiemnastoletni wówczas pianista otrzymał nie tylko I nagrodę, ale także nagrodę Towarzystwa im. Copina za najlepsze wykonanie poloneza oraz nagrodę Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków. Po ogłoszeniu werdyktu Jury, po raz pierwszy w istorii turnieju, publiczność odśpiewała swemu ulubieńcowi Sto lat! Jerzy Waldorff napisał: Talent [...] cłopca dominował i zarazem błyszczał ponad uzdolnieniami reszty [...]. Gra miała w sobie impet i radość młodości, a porywała tak, że słucając jej nie cciałem nawet próbować szukania usterek w tym fascynującym popisie. Byłem nim zniewolony i tylko myślałem [...] tak musiał koncertować młody Rubinstein, kiedy zaczynał podbijać świat swym artyzmem. Na Konkursie w 1980 roku laureatką została Ewa Pobłocka (VI nagroda i nagroda Polskiego Radia za mazurki). Na kolejnym Konkursie Krzysztof Jabłoński zdobył III nagrodę, a pięć lat potem nagrodę Towarzystwa im. Copina za najlepsze wykonanie poloneza otrzymał Wojciec Świtała. W 1995 roku Magdalena Lisak wywalczyła na Konkursie VI nagrodę. Ostatni, jak dotąd, triumf na Konkursie to dzieło Polaka w 2005 roku Rafał Blecacz podbił publiczność i jurorów grą nie tylko perfekcyjną tecnicznie, ale pełną pokory względem muzyki Copina. Poza regulaminową I nagrodą, otrzymał także nagrody specjalne: za najlepsze wykonanie poloneza, najlepsze wykonanie mazurków, nagrodę Filarmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu oraz nagrodę Narodowego Instytutu Fryderyka Copina za najlepsze wykonanie sonaty. Jak będzie tym razem? 6 XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Copina dzień trzynasty 13 października 2010 r.
F 6573-3 / nifc After tree consecutive defeats in te Copin Competition (1927, 1932 and 1937) te Polis pianistic establisment came to an appropriate conclusion. In spite of te setbacks endured during te Second World War (a great number of brilliant musicians were killed, concert alls and libraries lay in ruins, many of Copin s own manuscripts and oter priceless mementos were lost forever) te desire to prove to te world tat Poland s Copinism was still triving was a good reason to resort to unconventional means. Te Polis contingent was determined to take pains to prepare itself for te Competition. In June 1948, a nationwide preliminary competition was set up to recruit Polis candidates for te next edition of te Copin Competition in te autumn of 1949. Pianists were singled out and taken under te wing of te most illustrious piano professors and even received subsidies from te Ministry of Culture and Art. Every tree monts, te team ad to audition in front of te Ministry s Pedagogical Commission. Te reward for tese lengty efforts was a summer course in te Lagów lake district, were candidates and teir professors worked to polis te Competition programme. And te fruits of teir labours were apparent: te winner of te first prize in te Fourt International Copin Piano Competition was Halina Czerny-Stefańska (1922-2001), second prize went to Barbara Hesse-Bukowska (b1930), tird prize to Waldemar Maciszewski (1927-1956), fift was Władysław Kędra (1918-1968), sixt Ryszard Bakst (1926-1999), eigt Zbigniew Szymonowicz (1922-1999), elevent Regina Smendzianka (b1924) and twelft, Tadeusz Żmudziński (1924-1992). Out of te 12 official prizes, Polis pianists took ome eigt! Te great victory of te Polis Copin Scool compensated, in some measure, for all previous failures tis is wo te public perceived to matter, and ow te papers cronicled te news. Te question raises itself, wrote Adam Rieger in te Poradnik Muzyczny (Musical Guide) periodical, Wat style of expression as been establised as te ideal for te contemporary Polis piano scool? Let us attempt to describe it... It s caracterised by te pursuit of a noble simplicity... a return to a pure Copin, unadulterated by te improvements of a number of publisers and virtuosos of te 19t century. But not only pure, but full....wile listening, I didn t want to look for mistakes in is fascinating performance...»» Jerzy Waldorff We know ow many idiosyncracies Copin embodied... A eartfelt lyricism, dramatic nerve, full-bodied tecnique entirely subordinate to musical expression, a romantic, emotional load, captured witin te classical straits of formal discipline all of tis (and muc more) comes togeter to compose te full, true Copin. Te full and true Copin, as Rieger puts it, was wom te aforementioned artists presented to te world for over alf a century. Pianists outside te country made reference to te canon of performance worked out by te Poles in teir performances of Copin. It s wort mentioning Halina Czerny-Stefańska, wo inspired undreds of imitators. In Poland, tese very pianists made te deepest impression on future generations, on suc musicians as Piotr Paleczny, Janusz Olejniczak, Krystian Zimerman, Wojciec Świtała, Ewa Pobłocka and Rafał Blecacz. Te 1955 Competition also proved a success for te Polis Scool. Adam Harasiewicz, a pupil of Zbigniew Drzewiecki, triumped wit a flouris, defeating Vladimir Askenazy and Bernard Ringeissen (incidentally, te latter two were te audience favourites). Te Polis Scool can also attribute part of its success to Cina s Fou Ts ong, anoter of Drzewiecki s pupils. Subsequent competitions, alas, did not yield suc spectacular results. At te 1960 edition, not one Pole received an award, apart from a single onorary mention. Five years later, Marta Sosińska (anoter of Drzewiecki s pupils) received te tird prize, wile Elżbieta Głąbówna won sixt. At te Competition in 1970, Poles were on top once again, wen Piotr Paleczny (a pupil of Jan Ekier, te 1937 winner) won tird prize. Sixt prize went to Janusz Olejniczak (wo studied under Drzewiecki as well as Ryszard Bakst, Barbara Hesse-Bukowska and Witold Małcużyński all winners of previous competitions). Gradually, te age of great pianists and teacers was beginning to wane. Tere was no one to fill teir place te war ad dealt a ars blow to te continuity of Poland s pianistic evolution. Te 1975 Competition marked yet anoter triump for Poland wit te victory of Krystian Zimerman, a student of Andrzej Jasiński, wo in turn was taugt by Magda Tagliaferro. Te 18-year-old pianist won not only te first prize, but also te Copin Society s Polonaise Award and te Polis Radio Mazurka Award. After te Jury s verdict, te audience, for te first time in te Competition s istory, sang Happy Birtday to te winner! Jerzy Waldorff wrote: Te talent... of tat boy dominated and sone above te gifts of oter participants. His playing was impetuous and youtfully joyous; it took me by storm so, wile listening, I didn t want to look for mistakes in is fascinating performance. I was enraptured and only tougt tat... it must be like te young Rubinstein, wen e was conquering te world wit is art. In 1980 Ewa Pobłocka was among te laureates (fourt prize and Polis Radio Mazurka Award). In te next edition, Krzysztof Jabłoński won tird prize and, five years later, Wojciec Świtała took te Copin Society Polonaise Award. In 1995 Magdalena Lisak won sixt prize. Te last Polis triump at te Competition was in 2005, wen Rafał Blecacz conquered te Jury and audience not only wit is perfect tecnique, but also wit te umility of is approac to Copin s music. He received bot te First Prize and many special awards: te Polonaise and Mazurka Prizes, te Warsaw Pilarmonic Concerto Award and te Fryderyk Copin Institute s Sonata Award. But wo will win tis year?»» Jutro: Konkurs wczoraj i dziś rozmowa z Józefem Kańskim tomorrow: Józef Kański remembers past Competitions 13 October, 2010 day tirteen Te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition 7
copin express drugi etap second stage Mei-Ting Sun, USA Junna Iwasaki, Japonia Japan Junna Iwasaki, Japonia Japan Yuri Watanabe, Japonia Japan Monika Strugała, minister Bogdan Zdrojewski, Copin Express Yulianna Avdeeva, Rosja Russia Copin Express oficjalny dziennik XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Copina wydawca publiser Instytut Adama Mickiewicza Polska culture.pl iam.pl & Gramopone music magazine gramopone.co.uk redaktor naczelny editor-in-cief Aleksander Laskowski redakcja angielska englis language editor Emma Baker (Gramopone music magazine) zespół editors Bartosz Kamiński, Krzysztof Komarnicki, Dominik Skurzak, Małgorzata Wende foto poto Wojciec Grzędziński, Bartosz Sadowski projekt design Marek Zalejski layout & prepress Studio Q Organizator XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Copina Narodowy Instytut Fryderyka Copina Organiser of te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition Te Fryderyk Copin Institute nifc.pl 8 Te 16t International Fryderyk Copin Piano Competition day tirteen 13 October, 2010