WERONIKA GROZDEW-KOŁACIŃSKA,



Podobne dokumenty
XI Ogólnopolski Festiwal Zespołów Artystycznych Wsi Polskiej

X Ogólnopolski Festiwal Zespołów Artystycznych Wsi Polskiej

Centrum Kultury i Sztuki w Koninie oraz Gminny Ośrodek Kultury w Kramsku zapraszają do udziału w FESTIWALU KULTURY W STRONĘ TRADYCJI.

REGULAMIN Przeglądu pieśni folklorystycznych Na ludową nutę realizowany w ramach Projektu Póki brzmią echa dawnych dni z konkursu Marszałka

Dziennik Ustaw Nr Poz. 580 ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI. z dnia 27 kwietnia 2011 r.

ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI. z dnia 27 kwietnia 2011 r.

Swojskie Granie i Śpiewanie

FESTIWAL ORGANIZOWANY JEST POD PATRONATEM KOMITETU HONOROWEGO, KTÓREMU PRZEWODNICZY PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ ANDRZEJ DUDA

TERMIN I MIEJSCE: 11 września 2011 r. stadion sportowy w Chorzelowie

Sprawozdanie merytoryczne z działalności fundacji Muzyka Odnaleziona za rok 2013

ARTYSTA REZYDENT I EDYCJA WPROWADZENIE DO PROGRAMU

R E G U L A M I N II Gminnego Przeglądu Folklorystycznego dla Dzieci i Młodzieży pod honorowym patronatem WÓJTA GMINY WRĘCZYCA WIELKA

ROZTAŃCZONY CHORZELÓW CZERWCA 2012

Promocja książki Zwyczaje, obrzędy i wierzenia weselne w Opoczyńskiem. Tradycja a współczesność

Usługi publiczne w obszarze kultury perspektywa gminy wiejskiej. Teresa Pancerz-Pyrka

PL_1027 Fundacja Ważka Wrocław Kleczkowska 46/14. Dożynki Numer zespołu/zbioru PL_1027_4

ELEKTRONIKA WOBEC WYZWAŃ XXI WIEKU

Załącznik do uchwały Nr 254/2005 Zarządu Powiatu w Białej Podlaskiej z dnia 15 lutego 2005 r.

Wymagania edukacyjne z przedmiotów: MUZYKA oraz ZAJĘCIA ARTYSTYCZNE

Wypełnić świat Internetu dobrymi treściami digitalizacja cennych nagrań sprzed ponad 50 lat

R E G U L A M I N. VI Olsztyńskiego Przeglądu Pieśni i Piosenki Patriotycznej dla Dzieci. Pod Patronatem Prezydenta Miasta Olsztyna ORGANIZATOR:

współczesnej PROGRAM NAUCZANIA NA KIERUNKU: DZIENNIKARSTWO I KOMUNIKACJA SPOŁECZNA SPECJALNOŚĆ: dziennikarstwo muzyczne FORMA STUDIÓW : stacjonarne

Wzorcowe efekty kształcenia dla kierunku studiów muzykologia, studia drugiego stopnia profil ogólnoakademicki

Co to jest dziedzictwo kulturowe Dziedzictwo kulturowe a kapitał społeczny

Polsko- -Ukraińska Rada Wymiany Młodzieży

Program obchodów roku Oscara Kolberga pod hasłem: Tradycja bliżej nas

Burmistrz Miasta Limanowa REGULAMIN

Program Edukacji Kulturalnej w Szkole Podstawowej Nr 225 w Warszawie w ramach projektu Warszawski Program Edukacji Kulturalnej (WPEK)

OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA OCHRONA NIEMATERIALNEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO POGRANICZA POLSKO CZESKIEGO ZAKOŃCZYLIŚMY PIERWSZY ETAP DZIAŁAŃ W PROJEKCIE

REGULAMIN. Burmistrz Miasta Limanowa

KURPIOWSKIE PREZENTACJE ARTYSTYCZNE przy wsparciu Starosty Ostrołęckiego oraz Sponsorów rocznica urodzin Adama Chętnika

Program Edukacji Kulturalnej w ZST Mechanik w Jeleniej Górze Kreatywni humaniści w ramach projektu Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.

Założenia regulaminowe:

IV PREZENTACJE TWÓRCZOŚCI ARTYSTYCZNEJ SENIORÓW DOM KULTURY W HAŁCNOWIE

Regulamin Otwartego Konkursu Piosenki i Pieśni Patriotycznej organizowanego w dniu 2 czerwca 2018 roku podczas Pomajówki w Rostkach Wielkich

Wymagania edukacyjne z muzyki w Szkole Podstawowej w klasach IV VI

Zajęcia plastyczne * * * * *

Opis zakładanych efektów kształcenia. Absolwent studiów drugiego stopnia: WIEDZA

Współpraca Województwa Małopolskiego z organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego

Wymagania edukacyjne z muzyki dla klasy 5

STUDIA I STOPNIA program obowiązujący osoby rozpoczynające studia w roku akademickim 2014/2015

Aleksandra Szurmiak - Bogucka (przewodnicząca) - etnomuzykolog, ekspert polskiej sekcji CIOFF Polska. Wiesława Hazuka - choreograf Polska

MUZYKA - KLASA IV. Szczegółowe wymagania na następujące stopnie. ocena celująca Uczeń:

Spis treści. Wstęp... 11

Efekty kształcenia dla kierunku Nauki o rodzinie

II Festiwal Pieśni Patriotycznych i Wojskowych

1/92 Ośrodek Kultury w Drawsku Pomorskim

Warsztaty muzyczne poświęcone "The Great Learning" Corneliusa Cardew

Założenia regulaminowe:

Jubileusz nauczania języka białoruskiego

Rola szkoły artystycznej XXI wieku M A X Y M I L I A N B Y L I C K I

Efekty kształcenia dla kierunku Muzykologia specjalność nauczycielska z edukacją artystyczną. Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia absolwent:

rozpatrzyło 32 wnioski zgłoszone na konkurs przez 27 instytucje, organizacje i osoby prywatne.

XI WOJEWÓDZKI FESTIWAL PIOSENKI I TAŃCA KUŹNIA 2013

Ś L Ą S K I T E A T R T A Ń C A TANECZNY MOST. Realizacja projektu

Szkolny Program Edukacji Kulturalnej

Polskie Radio Regionalna Rozgłośnia w Poznaniu "Radio Merkury" S.A. - rozszczepienie Piła Plany programowe na 2015 r.

Efekty kształcenia dla kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej

CELE KONKURSU poświęconego twórczości Zbigniewa Herberta

Program Szkoła mistrzów budowy instrumentów ludowych

ZESPÓŁ ZBYRCOK ZE SŁOPNIC WE LWOWIE

Program nauczania zajęcia artystyczne (muzyka) klasy II gimnazjum w Końskowoli

STUDIA I STOPNIA program obowiązujący osoby rozpoczynające studia w r. akad. 2018/2019 Uwaga! moduły podlegające wyborowi zapisane są kursywą

Przedmiotowe zasady oceniania

VIII Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Artystycznych Wsi Polskiej.

REGULAMIN I. CELE PROGRAMU

Rok akademicki 2016 / 2017

Festiwal Kultury Młodzieży Szkolnej XXXII Finał Krajowy

Przedsiębiorczość w biznesie PwB

Prezentacja Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Miasta i Gminy Września TALENTY 2018

Polskie Radio Regionalna Rozgłośnia w Poznaniu "Radio Merkury" S.A. - rozszczepienie Leszno Plany programowe na 2015 r.

Wymagania. - wykonuje w grupie piosenkę - w grupie śpiewa scatem melodię z Marsza tureckiego W.A. Mozarta, - wymienia poznane techniki wokalne.

Regulamin. ,,III Festiwalu żywej muzyki na strun dwanaście i trzy smyki - Grać jak Pogoda. konkursu trwającego podczas.

1. Ogłoszenia otwartego konkursu ofert na realizację, w formie wspierania, zadań publicznych Województwa Wielkopolskiego

REGULAMIN Złotej Sójki - II Cegłowskiego Festiwalu Muzycznego

PATRONAT. Patronat medialny

SZANOWNI PAŃSTWO DYREKTORZY, NAUCZYCIELE I SYMPATYCY PIEŚNI POLSKIEJ

Program studiów podyplomowych z zakresu etnologii, edycja 2014/2015

Prezentacja Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Miasta i Gminy Września TALENTY 2013

Prezentacja Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Miasta i Gminy Września TALENTY 2013

Sukces muzyków ludowych Żywiecczyzny. Koncert "Muzyka żródeł" wydarzeniem artystycznym w Warszawie

XVIII Ogólnopolski Festiwal Pieśni Patriotycznej

Prezentacja Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Miasta i Gminy Września TALENTY 2017

Program pracy z chórem szkolnym wielogłosowym dla uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum

Wydział Teatru Tańca w Bytomiu Rok akademicki 2017 / 2018 Rok I

Formularz zgłaszania projektów. do zrealizowania w ramach projektów obywatelskich w Województwie Podlaskim

Działalność dydaktyczna lipca 1995 IV Międzynarodowa Akademia Muzyki Dawnej Warszawa Wilanów W kręgu muzyki H.

Prezentacja Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Miasta i Gminy Września TALENTY 2011

Projekt standardów kształcenia dla specjalności dodatkowej FORMY I TECHNIKI TANECZNE

CELE KONKURSU POŚWIĘCONEGO TWÓRCZOŚCI

SZKOŁA MISTRZÓW TRADYCJI WPROWADZENIE DO PROGRAMU

ORGANIZATOR OFERTA SPONSORSKA

REGULAMIN KONKURSU MUZYKI FOLKOWEJ POLSKIEGO RADIA "NOWA TRADYCJA"

REGULAMIN FESTIWALU FOLKLORYSTYCZNEGO,, CO KRAJ TO OBYCZAJ

określone Uchwałą Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 156/2012/2013

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.

PLAN ZAJĘĆ w semestrze zimowym roku akademickiego 2015/2016

Inicjatywy kulturalne Łucka jako istotna część artystycznego oraz kulturalnego rozwoju Eroregionu BUG. Wira Kudriawcewa

Polskie Radio Regionalna Rozgłośnia w Katowicach - rozszczepienie na Bielsko i subregion bielski Plany programowe na 2016 r.

Transkrypt:

dr WERONIKA GROZDEW-KOŁACIŃSKA, International Council for Traditional Music (UNESCO) wgrozdew@wp.pl mgr MAŁGORZATA WOSIŃSKA, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, O / Poznań Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu yakinda@gmail.com Raport dotyczący Konwencji UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego z 2003 roku Art. 2 pkt. 2b sztuki widowiskowe Tradycyjne sztuki widowiskowe w Polsce nie są zjawiskiem jednorodnym. Łączą w sobie, bowiem, cztery następujące elementy: taniec, teatr, muzykę instrumentalną i formy wokalne. Elementy te funkcjonować mogą zarówno autonomicznie jak i w zestawieniu z innymi. Przykładem integralności wymienionych elementów może być obrzęd wesela. Analizy zjawiska dokonać można na dwóch poziomach: 1) opisując konkretny element pojawiający się w kontekście tego zjawiska (np. pieśń) lub: 2) opisując cały obrządek weselny rozumiany jako spektakl, w którym poszczególne formy sztuk widowiskowych służą wprowadzeniu odpowiedniej dramaturgii. Dla potrzeb niniejszego raportu, którego celem nadrzędnym jest wartość użytkowa precyzyjne określenie nadawcy (grupy, środowiska) wytwarzającego konkretne treści sztuk widowiskowych, należących do niematerialnego dziedzictwa kulturowego w Polsce zdecydowano o poprowadzeniu analizy z poziomu 1. Warto jednak pamiętać, że przenikanie się poszczególnych form jest nieuniknione i to właśnie ono wskazuje na ścisły związek sztuk widowiskowych ze zjawiskiem folkloru, który z zasady jest: spontaniczny, kolektywny, transcendentny i wariantywny. 1. Problemy definicyjne Zagadnienie pierwsze koncentruje się wokół kwestii terminologicznych oraz gatunkowych dziedzictwa niematerialnego, które w Konwencji ujęte zostało jako: sztuki widowiskowe (taniec, muzyka, teatr). Decydująca kategorią w tym przypadku jest folklor muzyczny, czyli zasób tradycyjnych wartości duchowych i umiejętności artystycznych, zachowanych w pamięci 1

danej grupy, który będąc jej wyróżnikiem przekazywany jest pokoleniowo. Kategorię folkloru odnosić będziemy do tradycyjnej muzyki wiejskiej, którą w dyskursie potocznym choć semantycznie nie są to terminy jednoznaczne określa się jako muzykę ludową. Ze względu na postępujący proces globalizacji oraz błyskawiczny rozwój technologiczny, tradycyjne formy folkloru muzycznego są szczególnie narażone na degradację i zanik, stąd dla potrzeb niniejszego raportu najistotniejsza jest refleksja nad ich współczesną kondycją. Działalność praktyczna w ramach folkloru muzycznego realizuje się na trzech polach: - działalność solistów i zespołów, która wiąże się często z pielęgnowaniem tradycji regionalnych i edukacją w zakresie technik i metod młodszego pokolenia pochodzących z danej społeczności (np. pieśniarka Beata Oleszek z wsi Kocudzy na Lubelszczyźnie http://szczebrzeszyn.domtanca.art.pl/beata.htm, Śpiewaczki z Bandyś na Kurpiach, muzycy z Mazowsza: Adam Strug http://adamstrug.pl, Bartosz Niedźwiecki: (http://www.goldenline.pl/bartosz-niedzwiecki2). - środowiska, które zrzeszając solistów i zespoły w porozumieniu z władzami samorządowymi realizują wspólne postulaty na rzecz: edukacji i ochrony dziedzictwa muzycznego (np. Stowarzyszenie Muzyków Ludowych w Zbąszyniu http://www.zbaszyn.com/sml/historiasml.htm, Stowarzyszenie Miłośników Kultury Ludowej w Rabce Zdroju http://www.smkl-rabka.pl). - festiwale i konkursy, które z jednej strony sprzyjają podtrzymywaniu tradycji muzycznych, z drugiej powodują wymianę repertuaru i form tradycyjnych charakterystycznych dla danego regionu lub indywidualnego wykonawcy (np. Konkurs Muzyki Ludowej w Kopanicy http://kml.siedlec.pl, Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu). Drugą ważną kategorią dla niniejszego raportu jest folkloryzm. Rozumieć go możemy jako pewną tendencję w ramach działań artystycznych, w tym muzycznych, w której nawiązania do autentycznego folkloru (bardziej lub mniej świadome) następują na gruncie jego wybranych elementów. Forma i warstwa estetyczna stanowi często kategorię nadrzędną względem treści i wartości symbolicznych folkloru. Taka forma ujęcia folkloru kształtuje widowiska sceniczne reprezentowane np.: przez zespoły pieśni i tańca. Innym przejawem współczesnego folkloryzmu jest nurt tzw. World Music, w Polsce określany mianem muzyki folkowej. Podobnie jak w przypadku folkloru, wyznaczyć możemy trój-stopniowy obszar jego realizacji: - soliści i zespoły, którzy nierzadko staja się specjalistami od muzyki danego regionu wiejskiego i w ten sposób przekazują wiedzę na jej temat w ośrodkach miejskich, a nierzadko 2

i w mediach masowych (np. Janusz Prusinowski http://www.januszprusinowskitrio.pl, Kapela ze Wsi Warszawa http://www.kzww.pl ); - środowiska, które tworząc struktury formalne lub półformalne działają w ośrodkach miejskich na rzecz promocji, ochrony i edukacji muzyki ludowej. A także uczestniczą aktywnie w tworzeniu poszczególnych form folkloru (zwłaszcza tańca), stając się tym samym jego twórcami. Poniżej przykładowo wybrane środowiska. Nazwa, kontakt Opis działalności 1 Warszawski Dom Tańca www.domtanca.art.pl/ Spotkania zakładają wspólny śpiew i taniec związany z polską tradycją ludową. W ciągu roku odbywają się także liczne warsztaty dla instrumentalistów. Dom skierowany jest przede wszystkim na praktyczny aspekt edukacji oraz na propagowanie idei kultywowania sztuki ludowej. Spotkania odbywają się regularnie raz w tygodniu. 2 Fundacja Muzyka Kresów http://www.muzykakresow.serpent.pl Od 1992 r. prowadzi warsztaty głosowe, instrumentalne i taneczne oraz zajęcia teoretyczne poświęcone muzyce tradycyjnej Europy Środkowo-Wschodniej. W 1998 r. przy Fundacji została powołana Międzynarodowa Szkoła Muzyki Tradycyjnej, zajęcia prowadzone są przez wykładowców z Polski, Białorusi, Litwy, Rosji, Serbii i Ukrainy. - festiwale i konkursy, które prezentują dokonania nie tylko artystów pochodzących z ośrodków miejskich realizujących swoją działalności w ramach ruchu World Music, czy folk, ale które tworzą także medialną przestrzeń dla twórców tradycyjnej muzyki wiejskiej, którzy w ramach takich wydarzeń traktowani są ze szczególną atencją (np. Festiwal Wszystkie Mazurki Świata http://www.festivalmazurki.pl, Festiwal Nowa Tradycja http://www2.polskieradio.pl/nowatradycja). 2. Stan zachowania opisywanych elementów na terytorium Polski (z uwzględnieniem zjawisk ogólnopolskich, jak i regionalnych) Sygnalizowany już przez XIX-wiecznych badaczy proces zaniku tradycji przebiegał nierównomiernie i związany był z dynamiką przemian społeczno-gospodarczych w poszczególnych regionach. Najbardziej zachowawcze okazały się tereny o wolniejszym postępie ekonomicznym oraz o większej świadomości regionalnej. Ogromną rolę w procesie przemian odegrały XX-wieczne migracje oraz środki masowego przekazu (radio i telewizja) i 3

promowane przez nie mody. Fakty te odnoszą się do wszystkich opisanych poniżej elementów. Taniec ludowy i muzyka, w ich tradycyjnej formie i wyrazie, funkcjonowały w Polsce jeszcze w latach 60., a na niektórych obszarach nawet 80. XX wieku. Sytuacją wyjątkową jest ciągłość tradycji reprezentowana np. przez kulturę Skalnego Podhala. Obecny byt tańca sprowadza się do form widowiskowych oraz rekonstruowanych, a instrumentaliści i kapele nie przygrywają już na chrzcinach, weselach i imieninach. Sytuacje takie jeśli mają miejsce wywoływane są zewnętrznie i nie wynikają już ze spontanicznej potrzeby społeczności wiejskiej. Rolę kontynuatora polskich tradycji muzycznych i tanecznych przejęły głównie zespoły regionalne w ramach działalności lokalnej (często swoje miejsce znaleźli w takich zespołach najstarsi reprezentanci muzycznej kultury wsi, co w jakimś stopniu zapewnia przekaz pokoleniowy w obrębie danej grupy) oraz stowarzyszenia i fundacje o zasięgu ogólnopolskim, działające na rzecz odrodzenia, a także adaptacji tradycyjnych form folkloru wiejskiego (których przejawem jest np. podtrzymywanie uznawanych za najbardziej tradycyjne, uwarunkowanych regionalnie, składów instrumentalnych kapel) oraz funkcji społecznych tradycyjnego tańca i muzyki w nowym kontekście. Cechą znamienną jest fakt znacznie powszechniejszego kultywowania tradycji wokalnych w Polsce (przypisanych przede wszystkim żywiołowi żeńskiemu), być może ze względu na jego większą organiczność z naturą człowieka i jego środowiska, a także za przyczyną żywego wciąż przekazu repertuaru religijnego. W szczególny sposób wyróżniają się tu regiony Kurpi i Podlasia oraz obszary górskie. Równolegle z formami tradycyjnymi taniec i muzyka ludowa istnieje w opracowaniach i stylizacjach scenicznych. Wypracowany w Polsce model działalności w obrębie zespołów folklorystycznych, tak regionalnych jak i ogólnopolskich, sprzyja często unifikacji wykonawstwa, przez co ginie tendencja do indywidualizacji w obrębie stylów wykonawczych (zwłaszcza instrumentalnych) oraz interpretacji ruchowych w tańcach. Nie oznacza to jednak, ze nie istnieją jednostki wybitne, których wykonawstwo determinuje realizacje grupowe. Spontaniczna aktywność taneczna, nawiązująca do pierwotnych funkcji tańca ludowego, towarzyszy często koncertom prezentującym zarówno odrodzoną muzykę ludową in crudo jak i muzykę folk, wykorzystującą wybiórczo najbardziej specyficzne elementy wiejskiej kultury muzycznej. Teatry ludowe, podobnie jak zespoły śpiewacze i wiejskie kapele, funkcjonują zwykle w ramach działalności lokalnych instytucji, jak regionalne ośrodki kultury czy 4

stowarzyszenia. Spektakle wystawiane są podczas świąt regionalnych i innych ważnych dla miejscowej społeczności okazji. Możliwości zaprezentowania kultury regionu szerszej publiczności stwarzają przeglądy teatrów wiejskich, w tym najważniejszy Ogólnopolski Sejmik Teatrów Wsi Polskiej odbywający się w Tarnogrodzie. Są one także często miejscem wymiany doświadczeń i doskonalenia warsztatu. Szczególnym typem teatru nawiązującym do ludowej tradycji, wykraczającym jednak poza klasyczną, można by rzec, formułę teatru ludowego, są przedsięwzięcia realizowane przez grupy wpisujące się w ruch teatrów alternatywnych i eksperymentalnych. Najobszerniej chyba eksploatowaną przez nie sferą ludowej tradycji jest muzyka. Ich członkowie organizują wyjazdy w teren (tzw. wyprawy) podczas których wystawiają spektakle oraz zbierają pieśni, a następnie wykorzystują tak zgromadzony repertuar podczas kolejnych przedstawień. Nierzadko spektakle takie są próbą rekonstrukcji tradycyjnego kontekstu, w którym funkcjonował folklor. Praktyki te zapoczątkował Teatr Grotowskiego, a od przełomu lat 70. i 80. kontynuowane i rozwijane są one także przez Teatr Gardzienice (http://www.gardzienice.art.pl), Teatr Wiejski Węgajty (http://free.art.pl/teajty/pliki/tresc.ph p?go=1), czy Teatr Pieśń Kozła (http://www.piesnkozla.pl/) czy Teatr Sejneński (http://pogranicze.sejny.pl/teatr_sejnenski,69.html). 3. Analiza czynników sprzyjających zachowaniu oraz ginięciu/zapominaniu opisywanych zjawisk. Czynnikiem degradującym folklor muzyczny była bezwątpienia propaganda, która w okresie PRL-u sprowadziła kulturę ludową do poziomu ideologii i zunifikowała jej różnorodność wprowadzając modę na widowiska taneczno-muzyczne o charakterze rozrywkowym. Sztuki widowiskowe tamtego okresu cechowało przede wszystkim uwikłanie w wydarzenia społeczne o charakterze politycznym (np. dożynki, pochody). Zastąpiły one wydarzenia przypisane wcześniej folklorowi w sposób naturalny (pochodzące z kalendarza obrzędowości dorocznej, rodzinnej, lub kościelnej). Konsekwencją takich działań było odwrócenie się po 1989 roku społeczeństwa (a zwłaszcza młodzieży) od ludowej kultury muzycznej. Przywracanie wartości folklorowi muzycznemu trwa do dziś i wiąże się ze zmianą estetyki, udostępnieniem i promocją zbiorów archiwalnych prezentujących folklor w ich właściwym kontekście, a także z próbą przywrócenia muzyce ludowej wartości o znaczeniu 5

symbolicznym (która odwołuje się do antropologicznych i archetypicznych uwarunkowań folkloru). Drugim istotnym czynnikiem wpływającym na pogorszenie kondycji folkloru muzycznego, jest globalizacja. Kondycję kultury XXI wieku dyktuje proces globalizacji, który prowadzi do przemieszania się form i gatunków z różnych kręgów kulturowych dzięki szybkiemu przepływowi informacji. Folklor muzyczny nie pozostaje obojętny na działanie globalizmu. Już sama działalność mediów sprawia, że swobodnie wędruje w sieci globalnych przepływów za pomocą nośników, takich jak: telewizja, radio, czy portale internetowe (My Sapce, Facebook), co w konsekwencji prowadzić może (i niejednokrotnie prowadzi) do spłycenia jego treści, zaniku różnorodności regionalnej i wytworzenia nowych funkcji społecznych, np. subkulturowych, czy terapeutycznych (np. popularne warsztaty śpiewu białego / śpiewo-krzyku dla kobiet). W celu ochrony folkloru muzycznego, rozumianego jako twór kolektywny nie związany z działalnością propagandową, winno się zatem poddawać go nieustannej dokumentacji. Wciąż bowiem są możliwe spotkania z twórcami ludowymi, którzy w przeszłości kształtowali go w naturalnych warunkach i kontekście. W tym celu konieczne jest przeprowadzanie badań terenowych o charakterze jakościowym, które dokumentowałyby nie tylko formę muzyczną, ale i społeczne uwarunkowania badanego zjawiska umożliwiające przetrwanie formy folkloru. Badania takie od lat odbywają się na ternie Polski: realizują się w obrębie dyskursu akademickiego (Instytut Muzykologii UW, Katedra Muzykologii UAM) oraz poza akademickiego (Fundacja Muzyka Kresów http://www.muzykakresow.serpent.pl ). Jednakże konieczna jest ściślejsza współpraca powyższych środowisk, wzajemne wsparcie instytucjonalne i stworzenie platformy porozumienia (próbę taką podejmuje m.in. Stowarzyszenie Polskie Seminarium Etnomuzykologiczne). Równie istotna wydaje się współpraca z samymi twórcami ludowymi (na poziomie edukacyjnym i artystycznym które to formy folkloru muzycznego umieszczałby także w kontekście muzyki współczesnej czy jazzu), a przede wszystkim podejmowanie wspólnych inicjatyw na zasadzie umów partnerskich pomiędzy poszczególnymi stowarzyszeniami z ośrodków miejskich i wiejskich. 4. Krótka charakterystyka polskich zasobów archiwalnych w zakresie opisywanego zjawiska 6

Złożoność omawianej kategorii Niematerialnego Dziedzictwa Kultury w Polsce implikuje różnorodność źródeł i zasobów archiwalnych. Obejmują one rozległą dokumentację fonograficzną, audiowizualną, fotograficzną oraz ikonograficzną, a także bogatą literaturę, zapisy nutowe i wywiady oraz artefakty w postaci strojów, instrumentów, atrybutów związanych z obrzędowością. Nagrania dźwiękowe i audiowizualne folkloru muzycznego w Polsce, wraz dokumentacją (protokoły, fotografie), gromadzone są w archiwach instytucjonalnych i prywatnych. Najbogatszy zasób materiałów posiada Instytut Sztuki PAN w Warszawie (http://www.ispan.pl/pl/zbiory/zbiory-fonograficzne). Zbiory Fonograficzne im. M. Sobieskiego obejmują ponad 100 tys. nagrań pieśni oraz utworów instrumentalnych ze wszystkich regionów Polski (w tym mniejszości narodowych i etnicznych). W ich posiadaniu są także najstarsze zapisy dźwiękowe folkloru na wałkach Edisona oraz na płytach decelitowych. Zapoczątkowane w latach międzywojennych, a kontynuowane po 1945 roku, systematyczne nagrania folkloru muzycznego prowadzone są nieprzerwanie, także obecnie, poszerzając zbiory zwłaszcza o nagrania audiowizualne. Od 2004 roku Zbiory Fonograficzne objęte są programem digitalizacji oraz upowszechniania (ponad 90 000 fragmentów udostępniono on-line oraz wydano 8 płyt CD z najstarszym materiałem). Liczne zapisy dźwiękowe zgromadzone są także w Archiwum Polskiego Radia i obejmują przede wszystkim rejestracje Ogólnopolskiego Przeglądu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą oraz audycje studyjne i terenowe z udziałem ludowych wykonawców. Owocem tych zbiorów jest seria wydawnicza Muzyka Źródeł. Niebagatelną rolę w zachowaniu i promocji muzyki ludowej odgrywają zbiory indywidualnych zbieraczypasjonatów (członkowie Stowarzyszenia Dom Tańca, A. Bieńkowski). Cenne zbiory instrumentów ludowych znajdują się Muzeum Instrumentów Ludowych w Szydłowcu (http://www.muzeuminstrumentow.pl) oraz są częścią ekspozycji Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu (http://www.mnp.art.pl/oddzialy/muzeuminstrumentow-muzycznych). Wiele ciekawych instrumentów tradycyjnych oraz rekonstruowanych (skrzypice, suka, fidel płocka, lira korbowa, bębny sznurowe, cymbały) znajduje się w posiadaniu muzyków tych, którzy odtwarzają i upowszechniają tradycyjne style wykonawcze jak i tych, dla których muzyka ludowa stanowi jedynie źródło inspiracji. Podstawowa bibliografia: Adamowski J., Folklor a współczesność. Nowe teksty, nowe sytuacje, Twórczość Ludowa 1990, nr 2, s.23-6. 7

Bartmiński J., Folk ludomanią naszych czasów?, Gadki z chatki, 2006, nr 6. Cook N., Muzyka, Warszawa 2002. Dadak-Kozicka K., Folklor sztuką życia. U źródeł antropologii muzyki, Warszawa1996. Dahlig P., Tradycje muzyczne a ich przemiany. Między kulturą ludową, popularną i elitarną Polski międzywojenne, Warszawa 1998. Nowak T. (red.), Tradycyjny taniec ludowy dawniej i dziś. Praca zbiorowa, Kielce 2011. Rokosz T., Od folkloru do folku. Metamorfozy pieśni tradycyjnej we współczesnej kulturze, Siedlce 2009. Sobieska J., Polski folklor muzyczny, wyd. III rozszerzone wraz z suplementem Folklor muzyczny w Polsce, red. P. Dahling, Warszawa 2006. Stęszewski P., Folklor i folkloryzm, wczoraj dziś i jutro, Gadki z Chatki 2002, nr 1-2. Trębaczewski M., Między folklorem a folkiem. Muzyczna konstrukcja nowych tradycji we współczesnej Polsce, Warszawa 2011. Żerańska-Kominek S., Muzyka w kulturze. Wstęp do etnomuzykologii, Warszawa 1995. 8