Informacja ogólna dot. ustawy o zawodzie pracownika socjalnego Polskie Towarzystwo Pracowników Socjalnych zgodnie z wnioskami zgłaszanymi na ostatnim zjeździe krajowym PTPS, podjęło prace nad przygotowaniem ustawy o zawodzie pracownika socjalnego. Zapisy o potrzebie uchwalenia takiej ustawy zostały także zawarte w projekcie Strategii Polityki Społecznej Polski na lata 2002 2005 przygotowywanej przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, opracowywanej w związku z procesem integracji Polski z Unią Europejską. Celem głównym opracowywanej ustawy o zawodzie pracownika socjalnego jest podniesienie jakości pracy świadczonej przez pracowników socjalnych i uregulowanie statusu pracownika socjalnego. Poniżej zamieszczamy tekst zawierający główne założenia do ustawy. Jest to pierwsza robocza wersja, przyjętą do dalszych prac przez Zarząd Główny PTPS w dniu 6 grudnia 2002 r. Poniższy tekst założeń do ustawy kierujemy do szerokiej konsultacji środowiska pracowników socjalnych; przedstawicieli jednostek organizacyjnych pomocy społecznej i organizacji pozarządowych skupiających osoby związane z pomocą społeczną oraz pracowników naukowych i szkół pracowników socjalnych jak również organizacji związkowych. Przedstawione założenia oparto na następujących przesłankach: 1. Zachodzi konieczność określenia zakresu zadań i uprawnień wynikających z wykonywania zawodu przez osoby zatrudnione poza jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej lub organizacjami realizującymi zadania pomocy społecznej. W chwili obecnej brak jest zapisów regulujących pracę pracowników socjalnych zatrudnionych np. w szpitalach psychiatrycznych. 2. Pracownik socjalny musi posiadać odpowiednie umiejętności i wiedzę do wykonywania zawodu, nie mogą wykonywać tego zawodu osoby nieprzygotowane, przypadkowe. stąd zaostrzenie kryteriów dotyczących wykształcenia i stażu pracy oraz odbywanych obowiązkowych szkoleń. Zakładamy że szkolenia obowiązkowe muszą mieć określony zakres, być dostępne dla wszystkich pracowników socjalnych i być w dużej mierze finansowane z środków publicznych. 3.Wymagania oraz dane dotyczące wykształcenia i doświadczenia zawodowego pracowników socjalnych mają być jasno i precyzyjnie określone i ewidencjonowane, stąd pojawiają się zapisy dotyczące prowadzenia Rejestru Pracowników Socjalnych, osób uczących itp.
4. Podstawową czynnością wykonywaną przez pracownika socjalnego jest przeprowadzanie wywiadów środowiskowych i alimentacyjnych, zaówno dla potrzeb pomocy społecznej jak i innych instytucji i organizacji (przekazywane w odpowiedniej skróconej formie). Praca socjalna jest podstawową techniką wykonywania zawodu w procesie usamodzielniania, a nie czynnością wykonywaną przez pracownika socjalnego. ( np. pielęgniarka robi zastrzyki, są one traktowane jako czynności wykonywana w procesie leczenia a nie samym leczeniem ). 5. Dotychczasowe zapisy dotyczące pracowników socjalnych zawarte w ustawie o pomocy społecznej jako akceptowane przez środowisko mają zostać przeniesione do opracowywanej ustawy o zawodzie, tak aby zapewnić wszystkim wykonującym dotychczas ten zawód zachowanie zdobytych kwalifikacji i wynikających z nich uprawnień. Zapisy te zostaną zawarte w przepisach przejściowych, po napisaniu w oparciu o przedstawione założenia projektu ustawy. 6. Przedstawione założenia nie są spójne z obecnie funkcjonującymi przepisami ustawy o pomocy społecznej, szczególnie z rozporządzeniami do tej ustawy. Tworzymy nową ustawą, która powinna umożliwić wykonywanie zawodu w sposób nowoczesny dostosowany do zmieniających się warunków życia i przyjętych międzynarodowych zasad świadczenia pracy socjalnej, oraz dostosowana do zapisów opracowywanej przez MPiPS ustawy o zawodach zaufania publicznego. Oczekujemy na uwagi do przedstawionego materiału ( za i przeciw ). Prosimy o przesyłanie opinii i konkretnych zapisów zmian do zamieszczonego tekstu, do końca stycznia 2003 roku. Zapewniamy, że wszystkie wnioski będą przez nas uważnie przeczytane. Projekt ustawy zostanie opracowany po analizie zgłaszanych uwag. Z góry dziękujemy za współpracę. Prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Pracowników Socjalnych Barbara Kucharska Nasz adres: Polskiego Towarzystwa Pracowników Socjalnych 00-554 Warszawa ul. Marszałkowska 34/50 e- mail: poczta@ptps.ops.pl, www.ptps.ops.pl
ZAŁOŻENIA DO USTAWY O ZAWODZIE PRACOWNIKA SOCJALNEGO GRUDZIEŃ 2002 R ROZDZIAŁ I Art. 1 Ustawa określa zasady i warunki wykonywania zawodu pracownika socjalnego. Art. 2 Zawód pracownika socjalnego jest zawodem samodzielnym. Art. 3 Pracownicy socjalni realizują swą działalność zawodową w celu pomocy osobom i rodzinom we wzmocnieniu lub odzyskaniu zdolności samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie oraz tworzą warunki sprzyjające temu celowi. (obecny Art. 8 p. 5 ustawy o pomocy społecznej.) Art. 4 Do zadań pracownika socjalnego należy: 1) przeprowadzanie wywiadów środowiskowych na potrzeby pomocy społecznej i innych instytucji administracji publicznej, w tym między innymi: policji, sądu, zakładów karnych, określających sytuację osób i ich rodzin, (konieczność wprowadzenia skróconego wywiadu środowiskowego dla innych niż pomoc społeczna instytucji - Rozporządzenie w którym będzie określony wzór takiego wywiadu, sposób jego ewidencji i tryb przekazywania), 2) przeprowadzanie wywiadów alimentacyjnych u rodziny zobowiązanej do alimentacji w myśl przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 3) wspomaganie osób i rodzin wymagających pomocy w osiągnięciu możliwie pełnej aktywności społecznej, 4) współdziałanie z grupami i społecznościami lokalnymi, mające na celu rozwijanie w nich zdolności do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów, 5) organizowanie różnorodnych form pomocy, a także udział w rozwijaniu infrastruktury odpowiadającej zmieniającym się potrzebom społecznym, 6) zapobieganie procesowi marginalizacji osób i grup a także przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom w środowisku lokalnym.
Art. 5 1. Wykonywanie zawodu pracownika socjalnego polega między innymi na : 1) rozeznaniu sytuacji osoby lub rodziny wymagającej pomocy w miejscu zamieszkania i w miejscu jej pobytu, 2) rozeznaniu sytuacji osób zobowiązanych do alimentacji w myśl przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego na rzecz osoby lub rodziny wymagającej pomocy, 3) zbieraniu dokumentacji dotyczącej klienta mającej wpływ na formę i rodzaj udzielanej pomocy, 4) udzielaniu wsparcia w załatwianiu spraw urzędowych, 5) informowaniu o prawach i obowiązkach wynikających z przepisów prawa, 6) dokonywaniu diagnozy przypadku, 7) nawiązaniu współpracy z osobami, instytucjami, organizacjami pozarządowymi, wolontariuszami mogącymi uczestniczyć w procesie usamodzielnienia, 8) opracowaniu planu pomocy w uzgodnieniu z klientem w formie kontraktu, 9) opracowaniu i wdrożeniu projektu socjalnego umożliwiającego wykonanie założeń zaakceptowanego do realizacji planu pomocy, 10) prawowaniu stałego nadzoru nad realizacją projektu socjalnego, 11) Prowadzeniu działań terapeutycznych w zakresie uzyskanej specjalizacji pracy socjalnej lub wynikających z charakteru jednostki w jakiej działania te są prowadzone, 12) Prowadzeniu działań profilaktycznych i innowacyjnych w środowisku lokalnym. 2. Za wykonywanie zawodu pracownika socjalnego uważa się również: 1) Nauczanie zawodu pracownika socjalnego, 2) Prowadzenie prac kontrolno - nadzorczych w zakresie pomocy społecznej, 3) Kierowanie jednostkami pomocy społecznej, 4) Prowadzenie prac naukowo-badawczych w dziedzinie pomocy społecznej. Art. 6 Pracownik socjalny to osoba która: 1. posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2. jest zdolna ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków pracownika socjalnego, 3. posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe,
4. kieruje się zasadą dobra osób i rodzin, którym służy, poszanowania ich godności i praw tych osób do samostanowienia, 5. ma obowiązek przeciwdziałania praktykom niehumanitarnym i dyskryminującym osobę, rodzinę lub grupę, 6. jest zobowiązana zachować w tajemnicy informacje uzyskane w toku wykonywania czynności zawodowych a także po ustaniu zatrudnienia, chyba że działa to przeciwko dobru osoby lub rodziny, 7. jest zobowiązana do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych. Art. 7 Pracownicy socjalni mogą być zatrudniani w jednostkach administracji publicznej realizujących zadania pomocy społecznej i w innych instytucjach a w szczególności u pracodawców oraz w jednostkach organizacyjnych właściwych w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, szpitalach, ośrodkach opiekuńczo-wychowawczych, leczniczych, w zakładach karnych, wykonując zadania tych jednostek w zakresie pomocy społecznej. Art. 8 Pracownicy socjalni mogą być również zatrudniani w organizacjach społecznych, fundacjach, stowarzyszeniach, kościołach i związkach wyznaniowych, które realizują zadania z zakresu pomocy społecznej. Art. 9 1. Pracownik socjalny korzysta z prawa pierwszeństwa przy wykonywaniu swoich zadań w urzędach instytucjach i innych placówkach. Organy administracji rządowej i samorządowej są zobowiązane do udzielenia pracownikowi socjalnemu pomocy w zakresie wykonywania tych czynności. 2. Pracownikowi socjalnemu przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w ośrodku pomocy społecznej, miejskim ośrodku pomocy rodzinie, do którego obowiązków należy prowadzenie pracy socjalnej oraz przeprowadzanie wywiadów rodzinnych środowiskowych, jeżeli przepracował nieprzerwanie co najmniej 5 lat, przysługuje raz na dwa lata dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 7 dni roboczych. 4. Dzień 21 listopada ustanawia się dniem pracownika socjalnego. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może przyznać pracownikom socjalnym nagrodę specjalną za wybitne i nowatorskie działania w pomocy społecznej o której mowa w art.50 ust.6 ustawy o pomocy społecznej.
Art. 10 1. Pracownicy socjalni kierujący jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej zobowiązani są posiadać co najmniej 3-letni staż pracy w zawodzie pracownik socjalny, ukończoną specjalizację I stopnia oraz ukończoną specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w drodze rozporządzenia minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz tryb postępowania w nadaniu specjalizacji. Art.11 Prawa i obowiązki pracowników socjalnych zatrudnionych w jednostkach administracji samorządowej regulują przepisy o pracownikach samorządowych. Art. 12 1. Ustala się następujące stopnie zawodowe dla pracowników socjalnych: 1) pracownik socjalny, starszy pracownik socjalny 2) specjalista pracy socjalnej, 3) konsultant pracy socjalnej. 2. Stopnie zawodowe uzyskuje się w drodze awansu zawodowego potwierdzonego uzyskaniem odpowiedniego stopnia specjalizacji. Art.13 Pracownik socjalny uprawniony jest do: 1. podejmowania zatrudnienia w samorządowych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej i jednostkach prowadzonych na zlecenie samorządu terytorialnego przez organizacje pozarządowe. 2. Do wykonywania zawodu pracownika socjalnego w jednostkach i instytucjach oraz organizacjach pozarządowych nie wymienionych w pkt 1 wymagane jest uzyskanie I stopnia specjalizacji,o którym mowa w art.??? i posiadanie aktualnych uprawnień do wykonywania zawodu, o których mowa w art.??? 3. Osoby pracujące w dniu wejścia w życie przepisów ustawy w instytucjach i organizacjach o których mowa w pkt 2 mogą wykonywać obowiązki pracownika socjalnego przez okres nie dłuższy niż trzy lata i są w tym okresie zobowiązane do ukończenia odpowiedniej specjalizacji I stopnia w zawodzie pracownika socjalnego wym. w art.
ROZDZIAŁ II UZYSKIWANIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH Art.14 1. Pracownik socjalny uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu : 1) szkoły (policealnej) pracowników socjalnych 2) wyższych studiów zawodowych o specjalności praca socjalna, 3) studiów wyższych na kierunkach: pedagogika, politologia i nauki społeczne, psychologia, socjologia jeżeli w zakres studiów wchodził przedmiot metodyka pracy socjalnej. 2.Osoby które ukończyły studia wyższe magisterskie na kierunkach wymienionych w pkt 3 i nie posiadają zdanego egzaminu z metodyki pracy socjalnej w celu zdobycia kwalifikacji zawodowych muszą ukończyć szkolenie z zakresu pracy socjalnej oraz zdać egzamin przed Regionalną Komisją Egzaminacyjną potwierdzający posiadanie niezbędnej wiedzy i umiejętności do wykonywania zawodu pracownika socjalnego. (konieczność wydania rozporządzenia dot. zakresu tematycznego egzaminu.) 3. Osoby posiadające wykształcenie o kierunkach nie wymienionych w ust. 1, które przed dniem wejścia w życie ustawy ukończyły lub kończą specjalizację z zakresu pracy socjalnej lub organizacji pomocy społecznej, zachowują lub uzyskują uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika socjalnego. (art.49 ust.2 ustawy o pomocy społecznej). 4. Osoby, które legitymują się co najmniej 5 letnim stażem pracy w zawodzie pracownika socjalnego, uzyskują tytuł starszego pracownika socjalnego po zdaniu egzaminu kwalifikacyjnego przed Regionalną Komisją Egzaminacyjną. 5. Osoby które utraciły prawo wykonywania zawodu w tym także ze względu na przerwę w wykonywaniu zawodu trwającą przez okres dłuższy niż 5 lat zobowiązane są do zdania egzaminu przed Regionalną Komisją Egzaminacyjną, potwierdzającego posiadanie wiedzy i umiejętności niezbędnej do wykonywania zawodu pracownika socjalnego. 6. Osoby posiadające prawo wykonywania zawodu pracownika socjalnego są zobowiązane do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych i uczestniczenia przynajmniej raz na dwa lata w obowiązkowych szkoleniach których tematykę i zakres określa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego Krajowa Rada Pracowników Socjalnych (konieczność wydania rozporządzenia dotyczącego zakresu takiego szkolenia )
Art.15 Ustala się następujące stopnie specjalizacji zawodowej w zawodzie pracownik socjalny: 1. I stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej mający na celu pogłębienie wiedzy i doskonalenie umiejętności pracy z określoną kategorią osób. Po zdaniu egzaminu z I stopnia specjalizacji pracownik socjalny uzyskuje tytuł specjalisty pracy socjalnej w jednej z następujących dziedzin: 1) pracy z dzieckiem, 2) pracy z rodziną 3) pracy z osobami niepełnosprawnymi psychicznie, 4) pracy z osobami uzależnionymi, 5) pracy z osobami bezdomnymi, 6) pracy z osobami bezrobotnymi, 7) pracy z osobami niepełnosprawnymi i przewlekle chorymi, 8) pracy z osobami starszymi, 9) pracy w sytuacjach zagrożenia i kryzysu. Tytuł specjalisty pracy socjalnej w określonej specjalności mogą uzyskać osoby legitymujące się co najmniej 3 letnim stażem pracy w wykonywaniu zawodu pracownik socjalny. 2. II stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej mający na celu pogłębienie wiedzy i doskonalenia umiejętności pracy socjalnej w celu udzielania konsultacji dla pracowników socjalnych, zarządzania złożonymi projektami socjalnymi i prowadzenia szkoleń dla kadry pomocy społecznej. Po ukończeniu II stopnia specjalizacji pracownik socjalny otrzymuje tytuł: konsultant pracy socjalnej. 3. osoby które podejmują naukę na II stopniu specjalizacji muszą legitymować się co najmniej 7 letnim stażem pracy w wykonywaniu zawodu pracownik socjalny i ukończeniu co najmniej dwóch specjalizacji kierunkowych I stopnia. Art.16 1. Stopnie specjalizacji zawodowej nadawane są przez Centralną i Regionalne Komisje Egzaminacyjne do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych. 2. Centralna Komisja Egzaminacyjna działa przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, który pokrywa koszty jej działalności. W skład Komisji... wchodzi 10 członków w tym: - dwóch przedstawicieli szkół pracy socjalnej, - sześciu przedstawicieli Krajowej Rady Pracowników Socjalnych
- dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. 3. Skład Komisji... zatwierdza minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 4. Centralna Komisja Egzaminacyjna realizuje następujące zadania: a. nadaje II stopnia specjalizacji, b. Na wniosek marszałka województwa zatwierdza skład Regionalnych Komisji Egzaminacyjnych, c. prowadzi rejestr wydanych dyplomów i przekazuje informacje o nadanych stopniach specjalizacji do Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych, d. Przeprowadza egzaminy potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności potwierdzających zdolność wykonywania zawodu, przez osoby które ukończyły II stopień specjalizacji a które utraciły prawo wykonywania zawodu, e. opiniuje sprawy sporne dotyczące pracy Regionalnych Komisji Egzaminacyjnych, f. przedkłada ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego informację o przebiegu i poziomie szkoleń. 5. Regionalne Komisje Egzaminacyjne działają przy marszałku województwa, który pokrywa koszty jej działalności. 6. Regionalne Komisje Egzaminacyjne realizują następujące zadania: a. nadają I stopień specjalizacji zawodowej, b. przeprowadzają egzaminy potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności potwierdzających zdolność do wykonywania zawodu pracownika socjalnego dla osób, które utraciły prawo wykonywania zawodu oraz osób posiadających wykształcenie określone w art.??? c. przeprowadzają szkolenie dla starszych pracowników socjalnych, d. prowadzą rejestr nadanych stopni specjalizacji zawodowej i przeprowadzonych szkoleń oraz przekazują dane o nadanych stopniach specjalizacji do Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych, e. opracowują informacje o przebiegu i poziomie szkoleń dla Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. 7.Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w porozumieniu z Krajową Radą Pracowników Socjalnych w drodze rozporządzenia minimum programowe obowiązujące w zawodzie pracownik
socjalny, tryb postępowania w sprawie nadawania stopni specjalizacji zawodowych i wydawania dyplomów i legitymacji. ROZDZIAŁ III CENTRALNY REJESTR PRACOWNIKÓW SOCJALNYCH Art. 17 1. Tworzy się Centralny Rejestr Pracowników Socjalnych, który prowadzi za pośrednictwem samodzielnej jednostki organizacyjnej minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. W Centralnym Rejestrze Pracowników Socjalnych gromadzone są następujące dane : 1) wykaz pracowników socjalnych posiadających aktualne uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika socjalnego, 2) wykazy pracowników socjalnych, którzy posiadają stopnie specjalizacji zawodowej, 3) wykaz osób, które utraciły uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika socjalnego, 4) wykaz osób uprawnionych do nauczania metodyki pracy socjalnej, 5) wykaz pracowników naukowych specjalizujących się w tematyce pracy socjalnej i pomocy społecznej. 2. Informacje do Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych przekazują służby marszałka województwa oraz Centralne i Regionalne Komisje Egzaminacyjne, Krajowa Rada Pracowników Socjalnych oraz okręgowe Rady Pracowników Socjalnych. Art.18 1. Dane z Centralnego Rejestru Pracowników Socjalnych udostępniane są: 1) na wniosek pracownika socjalnego w celu potwierdzenia jego uprawnień do wykonywania zawodu pracownik socjalny, oraz potwierdzenia uzyskania stopnia specjalizacji zawodowej. 2) na wniosek pracownika również w celu podjęcia zatrudnienia w zawodzie pracownika socjalnego poza terenem Polski. ROZDZIAŁ IV Centralny Rejestr szkół i uczelni posiadających uprawnienia do kształcenia dyplomowanych pracowników socjalnych. Art.19 CRSZiU prowadzi minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw edukacji.
Art.20 Obsługę CRSZiU zapewnia jednostka organizacyjna działająca przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego.. W CRSZiU gromadzi się następujące dane: 1. Wykaz szkół pracy socjalnej, 2. Wykaz uczelni wyższych kształcących w zawodach uprawniających do wykonywania zawodu wym. w art.3???!!!dział do rozbudowania w konsultacji z przedstawicielami szkół pracy socjalnej. ROZDZIAŁ V SAMORZĄD ZAWODOWY Art.21 Pracownicy socjalni tworzą samorząd pracowników socjalnych. Art.22 1.Organami samorządu pracowników socjalnych są: 1) Krajowa Rada Pracowników Socjalnych, 2) Regionalne Rady Pracowników Socjalnych, 3) Regionalne zgromadzenia pracowników socjalnych. 2. Kadencja Krajowej Rady Pracowników Socjalnych i Regionalnych Rad Pracowników Socjalnych trwa 4 lata. Art.23 1. Krajową Radę Pracowników Socjalnych tworzą delegaci wybrani w poszczególnych rejonach przez regionalne zgromadzenia pracowników socjalnych. Regionalne zgromadzenie wybiera 1 delegata do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych. 2. Krajowa Rada dokonuje wyboru przewodniczącego,jego zastępcy i sekretarza, którzy tworzą Prezydium Krajowej Rady Pracowników Socjalnych. 3.Krajowa Rada Pracowników Socjalnych jest reprezentantem krajowym pracowników socjalnych. Art.24 1. Do zadań Krajowej Rady Pracowników Socjalnych należy: 1) uchwalanie kodeksu etycznego pracowników socjalnych,
2) prowadzenie działań w celu zapewnienia możliwości podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników socjalnych oraz poziomu wykonywanej przez nich pracy, 3) opiniowanie aktów prawnych dotyczących pracowników socjalnych oraz występowanie z inicjatywą opracowywania aktów prawnych dotyczących pracowników socjalnych i pomocy społecznej, 4) inicjowanie badań naukowych nad funkcjonowaniem pomocy społecznej, 5) dokonywanie oceny pracy pracowników socjalnych i przedstawianie wniosków w tym zakresie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, 6) uchwalanie regulaminu pracy Krajowej Rady Pracowników Socjalnych, 7) prowadzenie corocznej oceny działań prowadzonych przez Krajową Radę Pracowników Socjalnych, 8) prowadzenie współpracy z organizacjami pracowników socjalnych, 9) zgłaszanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego wniosków dotyczących powoływania składów Krajowej Komisji Egzaminacyjnej do spraw nadawania stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych. 2. Posiedzenia Krajowej Rady Pracowników Socjalnych odbywają się co najmniej raz w roku.warunki do odbywania posiedzeń zapewnia minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Art.25 1. Regionalne Rady Pracowników Socjalnych są reprezentantem pracowników socjalnych z terenu województwa. 2. Regionalne Rady Pracowników Socjalnych dokonują wyboru przewodniczącego jego zastępcy i sekretarza, którzy tworzą prezydium Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych. 3. Do zadań Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych należy: 1) Organizowanie zgromadzeń okręgowych pracowników socjalnych z terenu województwa, 2) Zgłaszanie wniosków do marszałka województwa w sprawie składu Wojewódzkich Komisji Egzaminacyjnych do spraw Nadawania stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych. 3) Zgłaszanie wniosków do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych w sprawach dotyczących wykonywania zawodu i podnoszeniu poziomu wykształcenia przez pracowników socjalnych, 4) Dokonywanie okresowej oceny jakości pracy pracowników socjalnych, 5) Współpraca z organizacjami pracowników socjalnych,
6) Dokonywanie corocznej oceny działalności Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych, 7) Przedkładanie corocznego sprawozdania z działalności Krajowej Radzie Pracowników Socjalnych. 8) Zgłaszanie wniosków do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych w sprawach konieczności zmian przepisów dotyczących zawodu i kształcenia pracowników socjalnych. 4. Posiedzenia Regionalnych Rad Pracowników Socjalnych odbywają się co najmniej raz w roku. Warunki do odbywania posiedzeń zapewnia marszałek województwa. Art.26 1. Członkami regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych są wszyscy pracownicy socjalni zatrudnieni na terenie województwa. 2. Przewodniczącym regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych jest pracownik socjalny wybrany podczas zgromadzenia przez jego członków. 3. Pracę przewodniczącego wspiera prezydium Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych. 4. Członkowie regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych obowiązani są uczestniczyć w jego posiedzeniach. Art.27 1. Do podjęcia uchwały regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych wymagana jest obecność co najmniej połowy liczby jego członków. 2. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów, w razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 3. Uchwały regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych zapadają w głosowaniu jawnym. Głosowanie jest jednakże tajne, jeżeli zażąda tego chociażby jeden z członków zgromadzenia. Art.28 1. Regionalne zgromadzenie pracowników socjalnych zbiera się co najmniej raz w roku. 2. Posiedzenie regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych zwołuje Przewodniczący Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków zgromadzenia.
Art.29 Do zadań regionalnego zgromadzenia pracowników socjalnych należy; 1) wybór członków sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, 2) wybór kandydata na członka sądu dyscyplinarnego drugiej instancji, 3) wybór rzecznika dyscyplinarnego, 4) wybór przedstawiciela do Krajowej Rady Pracowników Socjalnych, 5) Wybór Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych...art... 6) Wybór Przewodniczącego Regionalnej Rady Pracowników socjalnych 7) zgłaszanie kandydatów na członka Regionalnej Komisji Egzaminacyjnej...art.??? 8) wyrażanie opinii dot. wykluczenia z zawodu??? 9) wysłuchanie i przyjęcie sprawozdania Regionalnej Rady Pracowników Socjalnych 10) Wyrażanie opinii w sprawach zawodu pracownika socjalnego, 11) Zgłaszanie wniosków o podjęcie niezbędnych działań w sprawach zawodu pracownika socjalnego i możliwości jego wykonywania. ROZDZIAŁ VI Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna. Dział w którym określony zostanie tryb postępowania komisji dyscyplinarnej ds. etyki i kar wynikających z nienależytego wykonywania zawodu oraz trybu postępowania w sprawie zawieszenia prawa wykonywania zawodu. Oczekujemy na propozycje zapisów!!!