MATERIAŁY NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ FeAl Z DODATKIEM 2 I 10% OBJ. Al2O3

Podobne dokumenty
ALUMINIOWE KOMPOZYTY Z HYBRYDOWYM UMOCNIENIEM FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH I CERAMICZNYCH

WYBRANE WŁASNOŚCI KOMPOZYTÓW ALUMINIUM-CZĄSTKI WĘGLIKA KRZEMU OTRZYMANYCH Z PROSZKÓW W PROCESIE KUCIA NA GORĄCO I PO ODKSZTAŁCANIU NA ZIMNO

Własności mechaniczne kompozytów odlewanych na osnowie stopu Al-Si zbrojonych fazami międzymetalicznymi

KUCIE W MATRYCACH ZAMKNIĘTYCH WYPRASEK W STANIE PÓŁCIEKŁYM Z KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE PROSZKU STOPU Al-Cu-Si-Mg UMOCNIONYCH CZĄSTKAMI SiC

WPROWADZENIE. Stefan Szczepanik 1, Marek Wojtaszek 2, Jerzy Krawiarz 3 KOMPOZYTY (COMPOSITES) 4(2004)12

WPŁYW OBRÓBKI PLASTYCZNEJ NA GORĄCO NA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE STOPÓW NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ Fe 3 Al

STRUKTURA GEOMETRYCZNA POWIERZCHNI KOMPOZYTÓW ODLEWNICZYCH TYPU FeAl-Al 2 O 3 PO PRÓBACH TARCIA

KSZTAŁTOWANIE NA GORĄCO W PROCESACH ZAGĘSZCZANIA I WYCISKANIA PROSZKU STOPU Al-Si-Fe-Cu ORAZ MIESZANINY TEGO PROSZKU I 10% CZĄSTEK SiC

WPŁYW ALUMINIUM NA NIEKTÓRE WŁAŚCIWOŚCI I STRUKTURĘ STALIWA

ASPEKTY TECHNOLOGICZNE OTRZYMYWANIA KOMPOZYTÓW SZKLANO-METALICZNYCH NA OSNOWIE STOPU IMPLANTACYJNEGO Co-Cr-Mo

WYBRANE WŁASNOŚCI KOMPOZYTU ALUMINIUM-CZĄSTKI WĘGLIKA KRZEMU OTRZYMANEGO PRZEZ WYCISKANIE WYPRASEK Z PROSZKU

KOMPOZYTY NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ NiAl O WŁAŚCIWOŚCIACH ZMODYFIKOWANYCH CZĄSTECZKAMI CERAMICZNYMI

Nanokompozytyna osnowie ze stopu aluminium zbrojone cząstkami AlN

SPIEKANE KOMPOZYTY NA OSNOWIE MIEDZI ZAWIERAJĄCE FAZY MIĘDZYMETALICZNE ALUMINIOWO-śELAZOWE

MATERIAŁY NA BAZIE FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH OTRZYMYWANE METODĄ SPIEKANIA W PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE Z UDZIAŁEM FAZY CIEKŁEJ

BADANIE I ANALIZA METODĄ LOGIKI ROZMYTEJ PARAMETRÓW PROCESU MIESZANIA POD KĄTEM POPRAWY WŁASNOŚCI KOMPOZYTÓW OTRZYMANYCH Z PROSZKÓW

Materiały konstrukcyjne otrzymane w procesach obróbki plastycznej wyprasek z proszków stopów aluminium

A. PATEJUK 1 Instytut Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej WAT Warszawa ul. S. Kaliskiego 2, Warszawa

TEMAT PRACY DOKTORSKIEJ

ODLEWNICZY STOP MAGNEZU ELEKTRON 21 STRUKTURA I WŁAŚCIWOŚCI W STANIE LANYM

WYSOKOTEMPERATUROWE WŁASNOŚCI TRIBOLOGICZNE STOPÓW Fe-Al

ZASTOSOWANIE MECHANICZNEGO MIELENIA DO WYTWARZANIA MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH. ul. Konarskiego 18a, Gliwice

KRZEPNIĘCIE KOMPOZYTÓW HYBRYDOWYCH AlMg10/SiC+C gr

NOWE, ODPORNE NA ŚCIERANIE MATERIAŁY NA OSNOWIE FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH Z UKŁADU Fe Al OTRZYMYWANE W PROCESIE METALURGII PROSZKÓW

KUCIE ODKUWEK Z śebrami Z PROSZKU STOPU ALUMINIUM Z UDZIAŁEM FAZY CIEKŁEJ

ZASTOSOWANIE ZŁOŻONYCH TLENKÓW DO WYTWARZANIA DYSPERSYJNYCH FAZ ZBROJĄCYCH W STOPACH ALUMINIUM

STRUKTURA I WYBRANE WŁASNOŚCI MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH O OSNOWIE STOPU EN AW6061 WZMACNIANYCH CZĄSTKAMI FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH Ti3Al

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ. Zmiany makroskopowe. Zmiany makroskopowe

BADANIA STRUKTURALNE MECHANIZMU ODKSZTAŁCENIA NA ZIMNO STALI PRZEZ ZGNIATANIE OBROTOWE

IV Ogólnopolska Konferencja Naukowo-Techniczna Problematyka funkcjonowania i rozwoju branży metalowej w Polsce

Technologie Materiałowe II Wykład 2 Technologia wyżarzania stali

KSZTAŁTOWANIE STRUKTURY I WŁASNOŚCI INFILTROWANYCH KOMPOZYTÓW M3/2-WC-Cu W WYNIKU ZMIAN ZAWARTOŚCI WC I PARAMETRÓW WYTWARZANIA

ZUŻYCIE TRYBOLOGICZNE KOMPOZYTU NA OSNOWIE ZGARU STOPU AK132 UMACNIANEGO CZĄSTKAMI SiC

ROZSZERZALNOŚĆ CIEPLNA KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE STOPU AlSi13Cu2 WYTWARZANYCH METODĄ SQUEEZE CASTING

MATERIAŁY SPIEKANE (SPIEKI)

BADANIE WYDZIELEŃ W STALIWIE RUR KATALITYCZNYCH PRZY POMOCY MIKROSKOPU SKANINGOWEGO

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE KOMPOZYTÓW AlSi13Cu2- WŁÓKNA WĘGLOWE WYTWARZANYCH METODĄ ODLEWANIA CIŚNIENIOWEGO

ROZKŁAD TWARDOŚCI I MIKROTWARDOŚCI OSNOWY ŻELIWA CHROMOWEGO ODPORNEGO NA ŚCIERANIE NA PRZEKROJU MODELOWEGO ODLEWU

WPŁYW PARAMETRÓW OBRÓBKI CIEPLNEJ TAŚM ZE STALI X6CR17 NA ICH WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE I STRUKTURĘ

STABILNOŚĆ STRUKTURALNA STALI P92 W KSZTAŁTOWANYCH PLASTYCZNIE ELEMENTACH RUROCIĄGÓW KOTŁÓW ENERGETYCZNYCH ANDRZEJ TOKARZ, WŁADYSŁAW ZALECKI

WYTWARZANIE I WŁASNOŚCI SPIEKANYCH KOMPOZYTÓW STAL SZYBKOTNĄCA-WĘGLIK WC-MIEDŹ FOSFOROWA

WPŁYW TEMPERATURY SPIEKANIA NA MECHANIZM DEKOHEZJI KOMPOZYTU Al-(Al2O3)p

STRUKTURA KOMPOZYTÓW WYTWARZANYCH METODĄ PRASOWANIA PROSZKÓW Al-Al2O3-Al3Fe-Al3Ti

WPŁYW ODKSZTAŁCENIA NA ZIMNO I OBRÓBKI CIEPLNEJ NA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE I STRUKTURĘ TAŚM PRZEZNACZONYCH NA PIŁY TAŚMOWE

SILUMIN OKOŁOEUTEKTYCZNY Z DODATKAMI Cr, Mo, W i Co

Kompozyty Ceramiczne. Materiały Kompozytowe. kompozyty. ziarniste. strukturalne. z włóknami

OTRZYMYWANIE KOMPOZYTÓW METALOWO-CERAMICZNYCH METODAMI PLAZMOWYMI

NUMERYCZNA I FIZYCZNA SYMULACJA UJEDNORODNIANIA NISKOWĘGLOWEJ STALI NIKLOWO-MOLIBDENOWEJ

Morfologia porów w spieku PNC-60 po odkształceniu na zimno i wyżarzaniu

MATERIAŁOZNAWSTWO. dr hab. inż. Joanna Hucińska Katedra Inżynierii Materiałowej Pok. 128 (budynek Żelbetu )

Tytuł pracy w języku angielskim: Microstructural characterization of Ag/X/Ag (X = Sn, In) joints obtained as the effect of diffusion soledering.

WYKORZYSTANIE METODY ZAWIESINOWEJ W PROCESIE WYTWARZANIA KOMPOZYTÓW IN SITU W UKŁADZIE ALUMINIUM TLENEK ŻELAZO-TYTANU

STRUKTURA I WŁASNOŚCI INFILTROWANYCH MIEDZIĄ KOMPOZYTÓW STAL SZYBKOTNĄCA-ŻELAZO

WYBRANE WŁAŚCIWOŚCI KOMPOZYTU ZAWIESINOWEGO AlSi11/CZĄSTKI 1H18N9T

P/M COMPOSITES OF Al-Si-Fe-Cu ALLOY WITH SiC PARTICLES HOT-EXTRUDED AFTER PRELIMINARY COMPACTION

MODYFIKACJA STOPU AK64

σ c wytrzymałość mechaniczna, tzn. krytyczna wartość naprężenia, zapoczątkowująca pękanie

WYBRANE WŁAŚCIWOŚCI KOMPOZYTÓW Al2O3-Mo W ASPEKCIE BADAŃ Al2O3 WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH

Wykład IX: Odkształcenie materiałów - właściwości plastyczne

WPŁYW OBRÓBKI CIEPLNEJ NA WYBRANE WŁASNOŚCI STALIWA CHROMOWEGO ODPORNEGO NA ŚCIERANIE

WPŁYW OBRÓBKI CIEPLNEJ NA MIKROSTRUKTURĘ SILUMINÓW

SPIEKI NiAl-0,2% at. Hf OTRZYMYWANE METODĄ IMPULSOWO-PLAZMOWEGO SPIEKANIA

WPŁYW DYSPERSYJNEJ FAZY MgO NA PRZEBIEG SPIEKANIA MATERIAŁU AgNi20

ANALIZA KRYSTALIZACJI STOPU AlMg (AG 51) METODĄ ATND

KOMPOZYTY Ti3Al-ZrO2

NOWE ODLEWNICZE STOPY Mg-Al-RE

EFEKT KIRKENDALLA-FRENKLA W KOMPOZYTACH ALUMINIOWYCH Z CZĄSTKAMI ALUMINIDKÓW NIKLU

OKREŚLENIE WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK132 NA PODSTAWIE METODY ATND.

SILUMIN NADEUTEKTYCZNY Z DODATKAMI Cr, Mo, W i Co

ZMIANY MIKROSTRUKTURY I WYDZIELEŃ WĘGLIKÓW W STALIWIE Cr-Ni PO DŁUGOTRWAŁEJ EKSPLOATACJI

Adres do korespondencji:

WPŁYW DODATKU MANGANU NA STRUKTURĘ I WŁAŚCIWOŚCI SPIEKÓW Fe-Cr-Mo

MIKROSTRUKTURA I TWARDOŚĆ KOMPOZYTÓW Ti3Al/TiAl/Al2O3 SPIEKANYCH POD WYSOKIM CIŚNIENIEM

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: MIM SM-n Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Niestacjonarne

BADANIE STRUKTURY SPIEKU 90W-7Ni-3Fe WYKONANEGO METODĄ REZYSTANCYJNĄ, ODKSZTAŁCANEGO PLASTYCZNIE

WPŁYW GNIOTU WZGLĘDNEGO NA WSKAŹNIK ZMNIEJSZENIA CHROPOWATOŚCI POWIERZCHNI POWŁOK Z FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH

ZUŻYCIE TRIBOLOGICZNE POWŁOK KOMPOZYTOWYCH Ni-P-Al 2 O 3 WYTWORZONYCH METODĄ REDUKCJI CHEMICZNEJ

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTURĘ I MORFOLOGIĘ PRZEŁOMÓW SILUMINU AK132

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: NIM MM-s Punkty ECTS: 5. Kierunek: Inżynieria Materiałowa Specjalność: Materiałoznawstwo metali nieżelaznych

WPŁYW DODATKU WĘGLIKA WC I PARAMETRÓW WYTWARZANIA NA STRUKTURĘ I WŁASNOŚCI WĘGLIKOSTALI NA OSNOWIE STALI SZYBKOTNĄCEJ

WPŁ YW SKŁ ADU CHEMICZNEGO NA WŁ A Ś CIWOŚ CI MECHANICZNE OKRĘ TOWYCH PĘ DNIKÓW Ś RUBOWYCH Z BRĄ ZU BA1055

KOROZYJNO - EROZYJNE ZACHOWANIE STALIWA Cr-Ni W ŚRODOWISKU SOLANKI

STRUKTURA WARSTW KOMPOZYTOWYCH Ni-P/Si3N4 WYTWARZANYCH METODĄ CHEMICZNĄ

OBRÓBKA CIEPLNA SILUMINU AK132

ĆWICZENIE Nr 5. Laboratorium Inżynierii Materiałowej. Akceptował: Kierownik Katedry prof. dr hab. B. Surowska. Opracował: dr inż.

WyŜsza Szkoła InŜynierii Dentystycznej im. prof. Meissnera

MOŻLIWOŚCI WYTWARZANIA NANOKOMPOZYTU Al2O3/Ni-P POPRZEZ PRASOWANIE NA GORĄCO (HP) PONIKLOWANEGO METODĄ BEZPRĄDOWĄ PROSZKU Al2O3

MECHANIKA KOROZJI DWUFAZOWEGO STOPU TYTANU W ŚRODOWISKU HCl. CORROSION OF TWO PHASE TI ALLOY IN HCl ENVIRONMENT

Sympozjum Inżynieria materiałowa dla przemysłu

STRUKTURA KOMPOZYTÓW Al-(TiB2+Al2O3)P WYTWARZANYCH METODĄ IN SITU

MIKROSTRUKTURA ODLEWNICZYCH STOPÓW MAGNEZU WZMACNIANYCH CZĄSTKAMI AL 2 O 3

MODYFIKACJA SILUMINÓW AK7 i AK9. F. ROMANKIEWICZ 1 Uniwersytet Zielonogórski, ul. Podgórna 50, Zielona Góra

MODYFIKACJA BRĄZU SPIŻOWEGO CuSn4Zn7Pb6

LEJNOŚĆ KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE STOPU AlMg10 Z CZĄSTKAMI SiC

WŁAŚCIWOŚCI TRIBOLOGICZNE POWŁOK ELEKTROLITYCZNYCH ZE STOPÓW NIKLU PO OBRÓBCE CIEPLNEJ

Nauka o Materiałach. Wykład IX. Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne. Jerzy Lis

WPŁYW RODZAJU FAZY WZMACNIAJĄCEJ NA NAPRĘŻENIE PŁYNIĘCIA PLASTYCZNEGO WYBRANYCH KOMPOZYTÓW MMCs O OSNOWIE ALUMINIOWEJ

ANALIZA WPŁYWU SZYBKOŚCI CHŁODZENIA NA STRUKTURĘ I WŁASNOŚCI STALIWA L21HMF PO REGENERUJĄCEJ OBRÓBCE CIEPLNEJ

IDENTYFIKACJA FAZ W MODYFIKOWANYCH CYRKONEM ŻAROWYTRZYMAŁYCH ODLEWNICZYCH STOPACH KOBALTU METODĄ DEBYEA-SCHERRERA

ODLEWANE I PRASOWANE MAGNESY ALNICO O PODWYŻSZONEJ JAKOŚCI DO SPRZĘTU ELEKTRONICZNEGO. Politechnika Krakowska, Al. Jana Pawła II 37, Kraków 3

Transkrypt:

KOMPOZYTY (COMPOSITES) 3(2003)8 Stefan Szczepanik 1 Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej, al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków Elżbieta Godlewska 2 Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków MATERIAŁY NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ FeAl Z DODATKIEM 2 I 10% OBJ. Al2O3 Przedstawiono wstępne wyniki badań materiałów kompozytowych na osnowie fazy międzymetalicznej FeAl (40% at. Al) zawierających cząstki Al 2O 3, otrzymanych z proszków metodą samorozwijającej się syntezy wysokotemperaturowej (SHS) i poddanych odkształcaniu na gorąco w procesie kucia. Wypraski uzyskano z ujednorodnionej mieszanki proszków żelaza, aluminium oraz Al 2O 3. Tlenek glinu wprowadzono w ilości 2 i 10% obj. Materiały kompozytowe na osnowie fazy międzymetalicznej FeAl po procesie SHS są plastyczne podczas odkształcania w procesie kucia w temperaturze 1080 o C. Badania wykazały korzystny wpływ przeróbki plastycznej na gorąco nie tylko na zagęszczenie otrzymanych tworzyw, ale także na kształtowanie ich własności mechanicznych. Wielkość odkształcenia ma wpływ na ich wytrzymałość na zginanie i twardość. Własności otrzymanych materiałów kompozytowych w zależności od ich składu chemicznego i wielkości odkształcenia zestawiono w tabelach 1 i 2, ich strukturę pokazano na rysunkach 3 i 4 oraz na rysunkach 5-10. Znajdujące się w kompozycie cząstki tlenku glinu w ilości 2 i 10% obj. mają wpływ na własności mechaniczne tych materiałów określone w temperaturze otoczenia. Przełom materiału odkształconego z gniotem 72% ma strukturę włóknistą. Słowa kluczowe: faza międzymetaliczna FeAl, kompozyt, cząstki Al 2O 3, kucie na gorąco FeAl INTERMETALLIC WITH ADDITION OF 2 AND 10 VOL.% Al 2O 3 The paper presents the results of preliminary studies on composites with an FeAl (40 at% Al) matrix and Al 2O 3 dispersions obtained by self-propagating high-temperature synthesis (SHS) and hot forging. Compact blocks were obtained from homogenous mixtures of iron, aluminium and Al 2O 3 powders. The Al 2O 3 powder was added in the amount of 2 or 10% by volume. The influence of deformation on density and mechanical properties (bending strength) has been determined. The composites with the FeAl matrix, obtained from powder substrates, have a good formability upon hot forging. The investigations have shown an advantageous effect of hot forging on density of the SHS products and their mechanical properties. The amount of the dispersed phase and deformation parameters, both influence the density, mechanical properties (Tables 1 and 2) and structure (Figs. 3-4, 5-8). Al 2O 3 added in the amount of 2 or 10 vol.% occurs in the form of fine particles and strongly affects the mechanical properties of the obtained materials at room temperature. Destruction surface of deformed material with height reduction of 72% has a fibre structure. Key words: FeAl intermetallics, composites, oxide dispersions, hot forging WPROWADZENIE Dla uzyskania stopów z fazami międzymetalicznymi stosuje się procesy metalurgiczne lub technologie metalurgii proszków. Badane są głównie materiały otrzymywane tradycyjnymi metodami metalurgicznymi [1]. Ze względu na dużą różnicę temperatur topnienia głównych składników faz międzymetalicznych oraz uporządkowanie dalekiego zasięgu trudno otrzymać materiały o odtwarzalnym składzie i strukturze. Prowadzone są również prace nad otrzymywaniem fazy międzymetalicznej FeAl oraz kompozytów na jej osnowie umocnionych cząstkami Al 2 O 3 metodą mechanicznej syntezy proszków [2]. Zawansowaną techniką wytwarzania faz międzymetalicznych jest samorozwijająca się wysokotemperaturowa synteza SHS ujednorodnionej mieszanki proszków [3]. Zgodnie z wcześniejszymi badaniami własnymi [4, 5], fazy międzymetaliczne Fe-Al otrzymane z proszków w procesie SHS, w połączeniu z przetwórstwem na gorąco, wykazują dobrą odporność na korozję wysokotemperaturową oraz zadowalające własności mechaniczne, które jednak silnie zależą od warunków odkształcania. Własności eksploatacyjne elementów konstrukcyjnych wytwarzanych z faz międzymetalicznych można kształtować dodatkowo przez wprowadzenie do osnowy cząstek dyspersyjnych, np. Al 2 O 3. W pracy przedstawiono wyniki wstępnych badań, które miały na celu wytworzenie metodą SHS materiałów kompozytowych na osnowie fazy międzymetalicznej FeAl z Al 2 O 3 oraz ocenę ich własności. Badano wpływ warunków odkształcania 1,2 dr hab. inż.

422 S. Szczepanik, E. Godlewska i obróbki cieplnej na ich strukturę oraz wybrane własności fizyczne i mechaniczne. BADANIA WŁASNE Do badań wykonano wypraski z mieszanki proszków żelaza i aluminium z dodatkiem Al 2 O 3, w ilości 2 lub 10% obj. Na rysunku 1 pokazano kształt cząstek proszków żelaza, aluminium i Al 2 O 3. Wypraski nagrzewano w atmosferze argonu z wodorem do temperatury około 660 o C, tj. do zapoczątkowania syntezy SHS. Opis otrzymywania materiałów z zastosowaniem procesu SHS podany jest szczegółowo w pracach [3, 5]. Rys. 1. Cząstki proszków obserwowane na skaningowym mikroskopie elektronowym: Fe (, Al ( oraz Al 2O 3 ( Fig. 1. SEM microphotographs of metal powders: Fe (, Al ( and Al 2O 3 ( Odkształcanie wyprasek z materiałów kompozytowych przeprowadzano w temperaturze 1080 o C z gniotami do 80%, co pozwoliło uzyskać informacje o podatności tych materiałów do odkształceń plastycznych oraz oszacować wpływ odkształcania na własności uzyskanych wyrobów. Badano skład chemiczny i fazowy (dyfrakcja promieni X oraz mikroanaliza rentgenowsk, gęstość materiałów, strukturę (skaningowa mikroskopia elektronow, twardość HV oraz wytrzymałość na zginanie. Własności materiałów kompozytowych Własności otrzymanych materiałów kompozytowych na osnowie fazy FeAl po odkształceniu w temperaturze 1080 o C podano w tabelach 1 i 2. W wyniku odkształcania w temperaurze 1080 o C następuje zagęszczenie materiału, które zależy od wielkości odkształcenia. Wypraski FeAl -2% obj. Al 2 O 3 po procesie SHS mają gęstości od 3,08 do 3,21 g/cm 3, co stanowi 51 do 53% gęstości teoretycznej. Po ich odkształceniu z gniotem 59% ich gęstość wynosi 5,64 g/cm 3, czyli 93,8% gęstości teoretycznej, a po odkształceniu z gniotem 72% zwiększa się do 5,79 g/cm 3, tj. do 96% gęstości teoretycznej. Podobnie ulega zmianie gęstość materiału FeAl-10%obj.Al 2 O 3 : z 2,75 g/cm 3 (47% gęstości teoretycznej) dla wyprasek po procesie SHS na 5,47 g/cm 3 (93,5% gęstości teoretycznej) po odkształceniu wynoszącym 63% oraz na 5,59 g/cm 3 po odkształceniu 77%, która odpowiada 95,6% gęstości teoretycznej. Zmiany gęstości mają wpływ na własności mechaniczne otrzymanych tworzyw. Ich wytrzymałość na zginanie zależy od gęstości, wielkości odkształcenia oraz zastosowanej obróbki cieplnej. Materiał FeAl- -2%obj.Al 2 O 3 po odkształceniu wynoszącym 73% ma średnią wytrzymałość na zginanie 673 MPa. Wyżarzanie w temperaturze 950 o C w czasie 5 godz. i chłodzenie z piecem powoduje jej zwiększenie do 1055 MPa. Średnia wytrzymałość na zginanie materiału FeAl- 10%obj.Al 2 O 3 wynosi 515 MPa po wyżarzaniu i chłodzeniu z piecem. Wyżarzanie wpływa korzystnie na własności mechaniczne badanych materiałów kompozytowych, powodując wzmocnienie połączenień na powierzchniach kontaktów cząstek materiału osnowy i prawdopodobnie w ich obrębie, pomiędzy ziarnami. Faza ceramiczna Al 2 O 3, znajdującą się na powierzchni cząstek fazy międzymetalicznej FeAl, obniża jednak spójność materiałów kompozytowych. Pięciokrotny wzrost udziału objętościowego Al 2 O 3 w osnowie kompozytu powoduje prawie dwukrotne obniżenie wytrzymałości na zginanie zarówno dla materiałów po kuciu, jak i poddanych obróbce cieplnej. Materiały kompozytowe mają w temperaturze otoczenia znacznie gorsze własności w porównaniu z materiałem osnowy FeAl, którego wytrzymałość na zginanie po odkształcaniu

Materiały na osnowie fazy międzymetalicznej FeAl z dodatkiem 2 i 10% obj. Al 2O 3 423 z gniotem 83% w tempetarurze 1080 o C wynosi 1967 MPa [6]. Wyjaśnienie tych zależności wymaga przeprowadzenia dalszych badań. Badania struktury objęły analizę nietrawionych zgładów materiałów kompozytowych po procesie SHS (rys. rys. 2 i 3) i po odkształceniu (rys. rys. 4 i 5) oraz powierzchni przełomów (rys. rys. 6-8) na skaningowym mikroskopie elektronowym. TABELA 1. Własności kompozytów FeAl-2%obj.Al 2O 3 TABLE 1. Properties of FeAl-2 vol.%al 2O 3 composites Nr Gęstość Gęstość Wytrzymałość Gniot ε Twardość po SHS po kuciu na zginanie g/cm 3 % g/cm 3 HV5 MPa 0 3,19 - - - 45 1 3,20 59 5,64 2 3,21 72 5,79 3 3,08 73 5,77 1063 1052 1050 769 647 604 320 340 0 - materiał po SHS 1 - materiał po kuciu wyżarzony w temperaturze 950 o C w czasie 5 godz. i chłodzony na powietrzu 2 - materiał po kuciu wyżarzony w temperaturze 950 o C w czasie 5 godz. i chłodzony z piecem 3 - materiał po kuciu bez obróbki cieplnej TABELA 2. Własności kompozytów FeAl-10%obj.Al 2O 3 TABLE 2. Properties of FeAl-10 vol.%al 2O 3 composites Nr Gęstość Gęstość Wytrzymałość Gniot ε Twardość po SHS po kuciu na zginanie g/cm 3 % g/cm 3 HV5 MPa 0 2,80 - - - 25 1 2,82 73 5,57 - - 2 2,75 63 5,47 3 2,53 77 5,59 336 399 473 536 536 313 329 0 - materiał po SHS 1, 2 - materiał po kuciu, bez obróbki cieplnej 3 - materiał po kuciu wyżarzony w temperaturze 950 o C w czasie 5 godz. i chłodzony z piecem Twardość materiałów kompozytowych zależy od ich zagęszczenia oraz od uzyskanego stopnia przerobu podczas kucia. Materiał FeAl-2%obj.Al 2 O 3 otrzymany w procesie SHS ma twardość 45 HV5, a po jego odkształceniu twardość wynosi 340 HV5. Podobnie zmienia się twardość materiału FeAl-10%obj.Al 2 O 3, dla którego wynosi 25 HV5 po procesie SHS. Po kuciu twardość tego materiału wynosi 313 HV5. Materiał osnowy odkształcony w zbliżonych warunkach posiada twardość 296 HV5 [6]. Struktura Rys. 2. Struktura materiału FeAl-2%obj.Al 2O 3 po SHS obserwowana na skaningowym mikroskopie elektronowym: na zgładzie nietrawionym, rozkład pierwiastków wzdłuż linii zaznaczonej na rys. 2a, rozkład pierwiastków w kompozycie na powierzchni

424 S. Szczepanik, E. Godlewska Fig. 2. SEM image of a non-etched microsection of a FeAl-2vol.% Al 2O 3 sample after SHS (, concentration profiles of elements along the marked line ( and surface distribution of elements ( Fig. 3. SEM image of a non-etched microsection of a FeAl-10vol.% Al 2O 3 sample after SHS (, concentration profiles of elements along the marked line ( and surface distribution of elements ( Rys. 3. Struktura materiału FeAl-10%obj.Al 2O 3 po SHS obserwowana na skaningowym mikroskopie elektronowym: na zgładzie nietrawionym, rozkład pierwiastków wzdłuż linii zaznaczonej na rys. 3a, rozkład pierwiastków w kompozycie na powierzchni

Materiały na osnowie fazy międzymetalicznej FeAl z dodatkiem 2 i 10% obj. Al 2O 3 425 d) równomierne (rys. rys. 2c i 3. Granice ziaren są słabo widoczne. Materiały kompozytowe FeAl z dodatkiem 2 lub 10% obj. Al 2 O 3 po kuciu są silnie zagęszczone (rys. rys. 4a i b oraz 5. Ciemne obszary na powierzchni zgładów nietrawionych - jak wykazała mikroanaliza rentgenowska - stanowią cząstki Al 2 O 3. Widoczne są wyraźne granice ziaren. Rozkład pierwiastków w kompozycie FeAl-2%obj.Al 2 O 3 (rys. 4d) jest równomierny. Tylko w miejscach występowania cząstek Al 2 O 3 stężenie glinu wzrasta. Podobne zależności występują w strukturze odkształconego kompozytu FeA-10%obj.Al 2 O 3 (rys. 5). Przełomy materiałów kompozytowych na osnowie faz międzymetalicznych FeAl z dodatkiem Al 2 O 3 są drobnoziarniste. Kompozyt FeAl-10%obj.Al 2 O 3, po odkształceniu wynoszącym 63% w temperaturze 1080 o C, ma przełom o zbliżonym do regularnego kształcie ziaren (rys. 6). Rys. 4. Struktura materiału kompozytowego FeAl-2%obj.Al 2O 3, otrzymanego w wyniku odkształcania wyprasek po procesie SHS z gniotem ε = 72% w temperaturze 1080 o C, obserwowana na skaningowym mikroskopie elektronowym: a, na nietrawionym zgładzie wzdłużnym, rozkład pierwiastków wzdłuż linii zaznaczonej na rys. 4b, d) rozkład pierwiastków na powierzchni kompozytu Fig. 4. SEM image of a non-etched microsection of an FeAl-2vol.% Al 2O 3 sample after SHS and forging with the deformation of 72% at 1080 o C, concentration profiles of elements along the marked line and surface distribution of elements d) Na zgładach nietrawionych kompozytu po procesie SHS (rys. rys. 2a i 3 widoczne są ciemne obszary, które mają podwyższoną zawartość glinu w stosunku do osnowy. Jak wykazała analiza składu chemicznego, wzdłuż zaznaczonej linii (rys. rys. 2b i 3 są to bardzo drobne cząstki Al 2 O 3. Rozłożenie pierwiastków w pozostałych obszarach analizowanego obrazu jest bardzo

426 S. Szczepanik, E. Godlewska Rys. 5. Struktura materiału kompozytowego FeAl-10%obj.Al 2O 3, otrzymanego w wyniku odkształcania wyprasek po procesie SHS z gniotem ε = 77% w temperaturze 1080 o C, obserwowana na skaningowym mikroskopie elektronowym: na nietrawionym zgładzie wzdłużnym, rozkład pierwiastków wzdłuż linii zaznaczonej na rys. 5a, rozkład pierwiastków na powierzchni kompozytu Fig. 5. SEM image of a non-etched microsection of an FeAl-10vol.% Al 2O 3 sample after SHS and forging with the deformation of 77% at 1080 o C, concentration profiles of elements along the marked line and surface distribution of elements W materiale poddanym większym odkształceniom Rys. 6. Przełomy materiału kompozytowego FeAl-10%obj.Al 2O 3 otrzymanego z wyprasek po procesie SHS odkształconych z gniotem ε = 63% w temperaturze 1080 o C. Obserwacje na mikroskopie skaningowym Fig. 6. SEM images of fractures of the FeAl-10vol.% Al 2O 3 material obtained by SHS followed by forging at 1080 o C with the deformation ε = 63% Rys. 7. Przełomy materiału kompozytowego FeAl-2%obj.Al 2O 3 otrzymanego z wyprasek po procesie SHS odkształcanych z gniotem ε = 72% w temperaturze 1080 o C. Obserwacje na mikroskopie skaningowym Fig. 7. SEM images of fractures of the FeAl-2 vol.% Al 2O 3 material obtained by SHS followed by forging at 1080 o C with the deformation ε = 72% Rys. 8. Przełomy materiału kompozytowego FeAl-2%obj.Al 2O 3 otrzymanego z wyprasek po procesie SHS odkształconych z gniotem ε = 72% w temperaturze 1080 o C i poddanych obróbce cieplnej. Obserwacje na mikroskopie skaningowym Fig. 8. SEM images of fractures of the FeAl-2vol.% Al 2O 3 material obtained by SHS followed by forging at 1080 o C with the deformation ε = 72% and heat treatment

Materiały na osnowie fazy międzymetalicznej FeAl z dodatkiem 2 i 10% obj. Al 2O 3 427 przełom ma strukturę włóknistą (rys. rys. 7a, b i 8a,. Taką strukturę obserwuje się, gdy odkształcenie przekracza 70%. Na przełomie widoczne są mikroszczeliny, które występują prawdopodobnie na pierwotnych granicach aglomeratów, utworzonych podczas procesu SHS. Przy dużych powiększeniach obok drobnego ziarna fazy międzymetalicznej można rozróżnić również dyspersyjne cząstki Al 2 O 3 (rys. rys. 6b, c; 7b, c; 8b,. PODSUMOWANIE Przeprowadzone wstępne badania otrzymywania materiałów kompozytowych faza międzymetaliczna FeAlcząstki Al 2 O 3 wykazały możliwość wytwarzania tworzyw konstrukcyjnych o dużym zagęszczeniu przez kucie na gorąco porowatych półwyrobów po procesie SHS. Po kuciu gęstości wynoszą odpowiednio 98% dla materiału FeAl-2%obj.Al 2 O 3 i 97% dla materiału FeAl- 10%obj.Al 2 O 3. Własności zależą od ilości wprowadzonej fazy Al 2 O 3 oraz od wielkości odkształcenia i od obróbki cieplnej, po której następuje wzrost wytrzymałości na zginanie do 50%. Materiały otrzymane po odkształceniu wynoszącym ok. 63% posiadają strukturę drobnoziarnistą, o kształcie ziaren zbliżonym do regularnego. Po odkształceniu przekraczającym 70% powstaje ukierunkowana struktura, z wydłużonymi ziarnami. Prezentowane wyniki uzyskano w ramach badań statutowych realizowanych w 2003 roku na Wydziale Ceramiki i Inżynierii Materiałowej w zakresie wytwarzania materiałów kompozytowych metodą SHS oraz na Wydziale Metalurgii i Inżynierii Materiałowej, w zakresie ich przetwórstwa na gorąco. LITERATURA [1] Barcik J., Cebulski J., Intermetallic Compound Based Fe-40%Al as Cast Alloy-Chemical Composition, Microstructure and Properties, Inżynieria Materiałowa 1998, 4, 105, 901-904. [2] Oleszak D., Proszki kompozytowe FeAl-Al 2O 3 i NiAl-Al 2O 3 otrzymywane metodą mechanicznej syntezy, Kompozyty 2001, 1, 1, 76-78. [3] Godlewska E., Mania R., Szczepanik S., Koziński S., Krawiarz J., Some Useful Properties of Fe-Al. Intermetallics Obtained by Self Propagating High Temperature Synthesis, Inżynieria Materiałowa 2000, 4, 23, 354-357. [4] Szczepanik S., Godlewska E., Mania R., Influence of Hot Forming on the Properties of Fe-Al Intermetallics, Proc. of the 8 th Inter. Conf. on Metal Forming - Metal Forming 2000, ed. Pietrzyk et al., Balkema, Rotterdam 2000, 477-484. [5] Godlewska E., Mania R., Szczepanik S., Selected Properties of Fe-Al Intermetallics Prepared by Various Processing Routes, Proc. Int. Conf. Enviromental Degradation of Engineering Materials, Gdańsk - Jurata 1999, 347-352. [6] Szczepanik S., Godlewska E., Mania R., Materiały Fe-Al otrzymane z proszków, Kompozyty 2002, 2, 4, 242-247. Recenzent Jacek Kaczmar