Dane praktykanta Imię i nazwisko: Marta Cipińska e-mail: marta_pc@wp.pl Nazwa uczelni: Uniwersytet Medyczny w Łodzi Wydział: Nauk Biomedycznych i Kształcenia Podyplomowego Kierunek studiów: Biotechnologia medyczna Specjalizacja (opcjonalnie): Rok studiów (po którym nastąpił wyjazd na praktykę): 3 Komitet lokalny IAESTE (wysyłający na praktykę ): KL UMED Link do zdjęć: http://www.iaeste.pl/kl/ul.lodz/pl/dla-studentow/galeria/kl-uniwersytet-odki/view/15.html
Dane dotyczące praktyki Okres trwania praktyki: 1.08.2011-24.09.2011 Miejsce odbycia praktyki Państwo: Niemcy Miasto: Monachium Firma/Uczelnia: Helmholtz Zentrum Munchen Wymagany język: angielski Wynagrodzenie: 650 Dlaczego akurat ta praktyka? Do udziału w praktyce skłoniła mnie przede wszystkim niska jakość zajęć praktycznych prowadzonych na uczelni. O możliwości wyjazdu dowiedziałam się od znajomej, która jest członkiem IAESTE. Wybrałam tą praktykę ze względu na bliską odległość, co wiązało się z niskimi kosztami podróży. Opis praktyki Firma/Uczelnia Helmholtz Zentrum Munchen instytut badawczy, którego działalność skupia się na poszerzeniu wiedzy w zakresie mechanizmu rozwoju chorób i wykorzystania tej wiedzy w medycynie. Przebieg praktyki Podczas praktyki pomagałam doktorantom w wykonywaniu ich codziennych obowiązków. Doskonaliłam swoje umiejętności pracy w laboratorium. W samym centrum pracuje ok. 2000 osób. Wszyscy podzieleni są na grupy badawcze. Ludzie w obrębie grup i pracujący w jednym budynku znają się dobrze, ale panuje rywalizacja pomiędzy grupami, którą da się wyczuć na każdym kroku. Trzeba podkreślić, że pracownicy są niemal ze wszystkich krajów świata, a językiem używanym przez większość jest angielski (poza niemieckim, który jest oczywiście na porządku dziennym). Stałym punktem dnia jest wspólny lunch, na który większość chodzi do stołówki na terenie HZ. Można także korzystać z w pełni wyposażonej kuchni. Godziny pracy, to zazwyczaj 9-17, ale w moim przypadku były bardzo elastyczne i nie było najmniejszego problemu jeśli chciałam dłużej pospać lub wyjść wcześniej. W niektóre dni nie było pracy w laboratorium, ale miałam przydzielone swoje miejsce w biurze i dostałam także swój komputer, więc mogłam wykorzystać ten czas w dowolny sposób.
Wrażenia z pobytu Wszystkie stereotypy dotyczące Niemiec się sprawdziły. Komunikacja miejsca jest punktualna co do minuty, Niemcy są oziębli, a Niemki nie grzeszą urodą. Samo miasto bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Ulice są czyste. Każdy chodnik ma wydzieloną ścieżkę rowerową. W Monachium działa tylko jeden Komitet Lokalny. Jego członkami są studenci z różnych uczelni w mieście. Co tydzień w środy organizowane są spotkania, podczas których można otrzymać swoją wypłatę, zapłacić za wycieczkę lub po prostu spotkać ludzi i z nimi porozmawiać. W kuchni lodówka pęka w szwach i za drobną opłatą do skarbonki można się zaopatrzyć w napoje (również alkoholowe). Czasem organizowany jest grill lub wspólne oglądanie meczu. Zwiedzanie i wypoczynek W trakcie tygodnia trudno jest znaleźć wolny czas na zwiedzanie, zwłaszcza że większość miejsc jest zamykana ok. 18. Pozostają weekendy. Do wyboru są np. weekendy organizowane przez IAESTE w różnych miastach Niemiec. Koszt weekendu to zazwyczaj ok. 30 + transport. Można także wziąć udział w wycieczkach organizowanych przez Komitet Lokalny lub zwyczajnie zgadać się ze znajomymi i zorganizować coś na własną rękę, np. wypad w góry. Miejsc do zwiedzania nie brakuje. W okolicy znajduje się mnóstwo jezior. W mieście można iść do jednego z wielu parków, gdzie oprócz trawy i ławek, można także popływać łódką lub odwiedzić ogródek piwny. Nie brakuje także basenów i kin, filmy są wyświetlane także w języku angielskim. Dla fanów przyrody znajdzie się także zoo i ogród botaniczny. Dla fascynatów sztuki liczne muzea i galerie. Aby wybrać się gdzieś za miasto najlepiej jechać większą grupą. Można wtedy kupić grupowy bilet na pociąg, który jest o wiele tańszy niż bilet dla jednej osoby. Ludzie Oczywiście nie wszyscy Niemcy są zgorzkniali i nie wszystkie Niemki są brzydkie. W każdym sklepie i na ulicy można poprosić o pomoc. Większość ludzi mówi po angielsku. Monachium jest miastem wielonarodowościowym i widoczna jest mieszanka kulturalna.
Warunki mieszkaniowe Przez pierwsze 6 tygodni mieszkałam w dwupoziomowym mieszkaniu. Mieliśmy do dyspozycji 2 pokoje, łazienkę i kuchnię. Na szczęście tylko dla dwóch osób. W mieszkaniu można znaleźć prawie wszystko: telewizor, sprzęt kuchenny, nawet gry planszowe. Brakowało tylko np. odkurzacza i żelazka, ale te można było pożyczać od sąsiadów studentów. Nie było też zamrażalnika. Pralka była wspólna dla wszystkich na klatce, a jedno pranie to koszt 1,5 i trzeba mieć swój proszek. Mieszkanie było położone w bardzo ładnej, ale dość drogiej dzielnicy w okolicy Schloss Nymphenburg. Najbliższa stacja metra była oddalona o ok. 15 minut. Do autobusu i tramwaju można było dojść w niecałe 10 minut. Kolejne 2 tygodnie mieszkałam w apartamencie, w którym każdy miał swój pokój, niestety nie zamykany na klucz. Mimo położenia nieco poza miastem połączenie z centrum było bardzo wygodne, parę minut do stacji metra. W każdym mieszkaniu dostępny był bezprzewodowy Internet. Czasem jednak były problemy z zasięgiem. Za każdy miesiąc wynajmu płaci się 250 (nie ważne czy mieszkasz 14 czy 30 dni), resztę kosztów pokrywa DAAD. Na początku praktyki płaci się też depozyt w wysokości 250, który jest zwracany na koniec pobytu. Transport Najtańszą opcją jest autobus. Wybrałam firmę Eurobus. Koszt biletu w obie strony to 296 zł (z uwzględnieniem zniżki dla studentów - 10%). Podróż w jedną stronę trwa ok. 16 godzin. Po drodze zawsze jest przesiadka w jednym z miast w Polsce, do których zjeżdżają autobusy z całego kraju. Przydatną opcją jest bilet open, gdzie przez rok można zdecydować o ewentualnej dacie powrotu. Na miejscu najlepszym środkiem transportu jest rower. W niemal całym mieście chodniki podzielone są na część dla pieszych i dla rowerzystów. Używany rower można kupić za ok. 50, nowy od 100. Komunikacja miejsca również jest bardzo dobrze rozwinięta. Do wyboru są autobusy, tramwaje, metro i pociągi (U-Bahn i S-Bahn). Na każdym przystanku dostępne są mapki, dzięki którym można dotrzeć w dowolne miejsce. Bilety pojedyncze, jednodniowe są stosunkowo drogie i nie można korzystać z ulgi studenckiej. Ta przysługuje jedynie przy zakupie biletu miesięcznego, który jest najlepszym rozwiązaniem. Koszt biletu to niecałe 50 (za przejazdy w centralnej części miasta). Aby uzyskać ulgę potrzebny jest dokument potwierdzający zameldowanie. Nie jest jednak tak prosto. Całe miasto podzielone jest na strefy i w zależności jak daleko chcemy jechać, musimy wybrać odpowiedni bilet. Wskazówki (dla osób wybierających się na praktykę w to samo miejsce) Pierwszą najważniejszą rzeczą jaką trzeba wiedzieć, to że Monachium jest najbogatszym i najdroższym miastem w Niemczech mówią to nawet sami Niemcy. Dlatego trzeba się przygotować, że życie tutaj jest dość drogie. 400, które zostaje po opłaceniu czynszu, spokojnie wystarcza na jedzenie i małe przyjemności. Jednak jeśli planuje się jakąś dłuższą wycieczkę, trzeba trochę bardziej uważać. Najlepszym miejscem na robienie zakupów są markety tj. Aldi, Lidl, Netto, Penny. Pogoda jest bardzo zmienna, rano może strasznie padać, a po południu świeci słońce i jest upalnie. Trzeba być przygotowanym na każdą pogodę, bo trudno ją przewidzieć.
Moja osobista rada jeśli to tylko możliwe, nie mieszkać z Brazylijczykami. W swoim kraju większość z nich ma swoich służących, więc nie mają pojęcia o sprzątaniu i wcale się do tego nie garną. Więc jeśli nie chcesz mieć całego mieszkania na swojej głowie, nie mieszkaj z nimi. Dobrym rozwiązaniem jest także ustalenie pewnych zasad pomiędzy współlokatorami, dotyczących sprzątania, zakupów itp. Znacznie ułatwia to życie. Dobrze jest znać przynajmniej podstawowe zwroty po niemiecku, przydają się głównie w sklepach. Podsumowanie Z pewnością warto jechać na każdą praktykę, bez względu na miejsce. Zawsze spotka nas coś nieoczekiwanego i zdobędziemy bogate doświadczenia. Wspomnienia są bezcenne, tak samo nawiązane przyjaźnie. Jeśli ktokolwiek waha się, czy jechać, powinien natychmiast przestać! Dla mnie to był pierwszy tak długi wyjazd za granicę i była to prawdziwa szkoła życia. Z przykrością muszę stwierdzić jednak, że wszystko co dobre szybko się kończy.