95 Zdzisław Dybizbański zdzislaw.dyb@gmail.com Galeria zdjęć Zerknięcie 150 lat wstecz
96 Charakterystyczna budowla w Śremie - wieża ciśnień. W Śremie 1944 1945 Poniżej - Warta w Śremie dzisiaj
97 Ulica w Śremie w 1939 roku. Rok 1944 w Śremie - Urząd Miejski, miejsce pracy Mamy.
98 U góry: Zdziś pierwsze zdjęcie. Poniżej: Zdziś z Ojcem.
99 U góry: Jednopiętrowa kamienica z lewej to nr. 4 na ulicy Farnej w Śremie. ( w czasie okupacji Kirchstrse). Tu w wynajętym mieszkanku na piętrze mieszkała moja mama w czasie okupacji i tu się urodziłem. Dwa kroki do Ratusza na Rynku, miejsca pracy Mamy w czasie okupacji niemieckiej. Z lewej: 2-letni Zdziś w tym mieszkanku.
100 W majątku Borów Wielki ( Grossenborau Manor ) 1946 Foto Google 2012
101 Zdziś sam i z opiekunką
102 Wojsko Bogdana przy pracy Zdziś Ułan Zdziś na koniu z prawdziwą szablą jako lancą
103 Zdziś i Jerzyk na spacerze w ogrodach pałacu. Imienia opiekunki nie znam. Wprawdzie to wczesna wiosna ale czemu takie ciepłe futerko? Chyba nic lepszego nie było.
104 Jerzyk gotowy do wyjazdu do Kożuchowa. Zdziś idzie na zakupy z koszyczkiem i pieskiem na sznurku. Piesek patrzy pytająco na fotografującego - Czy faktycznie mam iść z tym dzieckiem?
105 W Szczecinie od 1946 do 1953 Szczecin przy Wałach Chrobrego. Zlot wielkich Żaglowców. 2013 r. Szczecin dzisiaj.
106 Szczecin w 1943 r. (słowiańska nazwa ulicy) Szczecin w 1945 r.
107 1945 r. Wysiedlanie Niemców. Duży Punkt Zborczy Nr. 3 zorganizowany na Al. Mickiewicza na torach tramwajowych i jednej jezdni oraz w przylegających budynkach. Rok później zamieszkaliśmy 100 m od tego miejsca. Ten barak na torach to kuchnia wydająca posiłki wysiedlanym Niemcom Kolejka wysiedlanych Niemców do punktu zborczego. Tylko przez ten punkt koło mojego domu wysiedlono 166 tys. Niemców w 101 transportach kolejowych. Wydawanie posiłków w tym punkcie zborczym. Zdjęcie to wykonał starszy o 2 lata kolega mojego Ojca Kazimierz Haska, który zamieszkał na Pogodnie 6 miesicy przed nami. Piszę o nim nieco więcej w pigułce i formacji.
108 1945 r. i 1946 r. - w tym samym czasie gdy wysiedlano Niemców, do Szczecina docierają polscy przesiedleńcy pieszo, koleją i statkami. Grupa przesiedleńców z polskimi flagami na Al.. Piastów Kryta poczekalnie przystani przy nabrzeżu Oko. Z tego nabrzeża odpływały okręty z wysiedlanymi Niemcami a przypływały z polskimi repatriantami z Zachodu a także polskimi żołnierzami z Wielkiej Brytanii. 7 kwietnia 1946 r. statek pod aliancką banderą przywiózł do Szczecina 380 polskich żołnierzy spadochroniarzy pod dowództwem płk. Mioduńskiego.
109 1946 r. w Szczecinie - Już mieszkają tu Polacy. Od lewej: chyba nasza opiekunka Krysia z Białegostoku, mała Tomalówna z Zamojskiego, państwo Rejerowie, mama Lena. Maluchy od lewej: Jerzyk, Mirusia Rejerówna, Zdziś.
110 U góry 1946 r. - Zdziś i 6 córek sąsiadki, pani Tomalowej. U dołu 1948 r. - na tarasie domku w Szczecinie.
111 1949 r. - Andrzejek z pieskiem w ogrodzie. 1946 r. - Mama z Jerzykiem 1948 r. - na ulubionej niskiej gałęzi starej czereśni. Od lewej: Krysia, Jerzyk, Andrzejek, Mama.
112 Z lewej - 1948 r. Trzebierz nad Zalewem Szczecińskim. Taklowanie zdobycznego jachtu. Poniżej - 1949 r. Na Zalewie Szczecińskim. Bogdan z żeńską załogą. Lena z lewej, czyli na prawej burcie.
113 1949 r. Z Rejerami w Zakopanem w dolinie Za Bramką
114 1950 r. 6 letni Zdzisiek na koloni w Pilchowie pod Szczecinem. Tato z braćmi przyjechali na odwiedziny.
115 U góry - 1951 r. na Kasprowym Wierchu. Zdzisiek (7 lat), Jerzyk (6 lat), Andrzej (5 lat) Wycieczka z Mamą i Ojcem. Mama miała zawsze silny lęk przestrzeni. Pamiętam, że byłem mocno zażenowany gdy na górnej stacji kolejki linowej Mama bała się przekroczyć wąską szparę pomiędzy wagonikiem a peronem nad przepaścią i nie chciała wysiąść. Trwało to dość długo. Z lewej - 1951 r. Zdzisiek z Ojcem w Tatrach.
116 1951 r. Poronin przed Muzeum Lenina. Zdzisiek ważny, Jerzyk pogodny, a Andrzej zgubił gdzieś spodnie i rozmyśla co by tu zbroić.
117 1951 r. w Poroninie. Z Mamą U góry: Mama z Andrzejkiem Z prawej: Mama ze Zdziśkiem
118 1950 rok w Szczecinie. U góry - przodownica pracy, kierowniczka i sprzedawczyni pani Tomalowa, nasza sąsiadka. Zdjęcie wykonane przez reportera i zamieszczone w gazecie. Z lewej - Jerzyk i Zdzisiek.
119 U góry: Jasne Błonia w Szczecinie, zdjęcie z 1979 r. - tak samo wyglądały w 1952 r. gdy brałem tam udział w wyścigach na hulajnogach. Z lewej: 1952 r. Na wieży spadochronowej w Szczecinie - Mama z trójką synów. Andrzej i Zdzisiek wyżej, poniżej Jerzyk. Poniżej: Wieża spadochronowa w Szczecinie, zdjęcie współczesne.
120 Na Zalewie Szczecińskim Moje miasto rodzinne Szczecin obecnie. Żal za Szczecinem... Wielkie żaglowce przy Wałach Chrobrego
121 Kiekrz U Babci 1947-1959 Stacja kolejowa w Kiekrzu.
122 U góry: Dom dziadków w Kiekrzu w 1937 r bezpośrednio po wybudowaniu. Piętro zostało dobudowane później. Po prawej dom Dudzińskiego. Poniżej: Przystań harcerskiej drużyny Wilków Morskich w Kiekrzu w 1937 r. Ojciec należał do tej drużyny i brał udział w jej budowie.
123 1947 r. - Andrzejek 1947 r. - Jerzyk i Zdzisiek 1947 r. - Andrzejek i Jerzyk z ciocią Mirą pod namiotową moskitierą w sadzie w Kiekrzu.
124 1947 r. Z lewej: Jerzyk i Zdziś w kajaku gotowi do rejsu. Poniżej: Mira z koleżanką w kajaku z rozstawionym żaglem.
125 1953 r. Z lewej: babcia Ludwika, ciocia Mira, Mama oraz Zdzisiek i Jerzyk. Poniżej z lewej: transport kajaka nad jezioro; z przodu Jerzyk, po bokach Andrzej i chyba Basia. Poniżej po prawej: Basia na kajaku pomiędzy chłopakami; na pomoście siedzi mama Basi.
126
127 1956 r. na pomoście w Jacht Klubie. Od prawej: Jerzyk, Andrzej i Zdzisiek zmarznięty po długim pływaniu. Przyjemne chwile na przystani Jacht Klubu. Zdzisiek płynie na głębokim. Ale obowiązki czekają - trzeba przestawić kozy na nowe miejsce.
128 Z lewej: Zdzisiek, Jerzyk i Andrzej w Kiekrzu Poniżej: 1960 r. - teraz Bartek będzie jeździł do Babci do Kiekrza. Zdjęcie na dworcu w Ligocie. Bartek wyrusza z ciocią Mirą do Kiekrza.
129 U góry: Nasz dom wygląda teraz tak. Kupili go od Babci inni Dybizbańscy. Nie ma już Kiekrza naszego dzieciństwa. Poniżej: uliczka przy naszym domu wygląda dzisiaj tak.
130 W prewentoriach Zdjęcia mam tylko z 3 prewentoriów: w Machowinie, w Szklarskiej Porebie i w Szczyrku Machowino 1952 Mam już 8 lat U góry : tak nas Ojciec przywiózł Po prawej : a tak nas Ojciec odebrał
131 Szklarska Poręba 1953 Mam już 9 lat U góry: Od lewej Jerzyk, Zdzisiek i Andrzej (ewidentny oberwaniec i powsinoga) na tle jednego z kilku budynków prewentorium. Po prawej: Ten sam budynek, stan obecny.
132 U góry: Zdzisiek robi zdjęcie aparatem Ojca. A to zdjęcie zrobił Ojciec małym Kodakiem Zdziśka. Poniżej: Na skałach w pobliżu prewentorium. Od lewej - Andrzej, kolega,, Jerzyk i Zdzisiek.
133 Po lewej: z prewentoryjnej wycieczki na Szrenicę. Zdzisiek stoi w środku. Po prawej: zdobywcy Śnieżnych Kotłów, towarzysze prewentoryjnej Doli. Poniżej po lewej: na skałach w pobliżu prewentorium. Poniżej po prawej: Zdzisiek z Jerzykiem i prewentoryjnym kolegą.
134 Ach, ta skała! ach, ta skała! Co się w moje okno wdziera, Na pokusy mnie wystawia, Sen i spokój mi odbiera.. Trawestacja wiersza Adama Asnyka Takie skały były w lesie tuż za oknem prewentorium, nie dawały spać na poobiedniej ciszy i zdarzało się, że wymykaliśmy się aby je zdobywać.
135 Murcki 1954 Mam już 10 lat Po lewej: trójka synów z Mamą. Poniżej: cała czwórka braci Dybizbańskich z prewentoryjną wychowawczynią. Andrzej i Bartek są tu gośćmi - przyjechali w odwiedziny razem z rodzicami.
136 U góry: front wielkiej oszklonej werandy przeznaczonej do leżakowania w ramach zapobiegania gruźlicy. Poniżej: Odwiedziny Mamy i Ojca oraz Andrzeja; tym razem bez Bartka. Przy lewej ręce Mamy dziewczynka z prewentorium, sierota o imieniu Marysia. Andrzej na pierwszym planie.
137 Na zakończenie turnusu prewentorium w Murckach. Jerzyk 4-ty od lewej w drugim rzędzie, Zdzisiek 2-gi w 6-tym rzędzie.
138 Rodzice Kilka zdjęć w uzupełnieniu do zeszytów Lena i Bogdan Mama w Bydgoszczy 1939 r. Mama w mieszkanku w pałacu Grossenbohrau Manor 1946 r. 1943 r. w drodze do tajnego ślubu w kaplicy cmentarnej w miejscowości Kurnik 20 km od Śremu. Mama w towarzystwie świadków. W tej samej kaplicy zostałem ochrzczony w 1944 r.
139 1955 r. w palmiarni w Poznaniu - Lena z trójką synów. Od lewej Andrzej, Zdzisiek, Jerzyk.
140 Dziadkowie z Kiekrza U góry: 1960 r. babcia Ludwika przed domem w Kiekrzu karmi uratowaną sarenkę. Z boku po prawej: babcia Ludwika i dziadek Jan. Poniżej: Tak wyglądało miejsce pracy dziadka Jana - był maszynistą 1-szej klasy.
141 Dziadkowie z Bydgoszczy U góry: Dziadek Antoni i babcia Anastazja Poniżej: Tak wyglądało miejsce pracy dziadka Antoniego. Zdjęcie pochodzi z 1928 roku, przedstawia fragment Stolarni Mechanicznej, jednego z działów Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego.
142 Bydgoszcz, rok 1928. Rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę. Zdjęcie wykonane przed siedzibą warsztatów kolejowych przy ul. Zygmunta Augusta 1. Dziadek Antoni podobno jest na tym zdjęciu. Bydgoszcz ul. Bocianowo 27 obecnie - w tej kamienicy po prawej na pierwszym piętrze mieszkali dziadkowie Smolińscy. Z tego okna nad wejściem w 1948 roku 4-letni Zdziś obserwował świat i wodę spływającą z szyb do specjalnych rowków w parapecie wewnętrznym i dalej do specjalnej metalowej szuflady w murze pod oknem. To rozwiązanie budowlane Zdziś zapamiętał.
143 Pradziadek Franciszek Stasch (Staś) To jedyny pradziadek, o którym mamy trochę informacji. Nie mamy jednak jego podobizny. Szkoda tym bardziej, że był bardzo przystojny. Mogę tylko zaprezentować kanał, przy budowie którego pracował ze swoją 200-osobową grupą Polaków. Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej przy kościele Św. Michała w Kilonii poświęconej budowniczym kanału. Franciszek wraz ze swoją brygada pomagali przy remoncie tego kościoła. Z lewej: 20 czerwca 1895 r. Uroczyste otwarcie portu w Kilonii na Kanale Cesarza Wilchelma Z lewej: pocztówka z tamtego okresu przedstawiająca kanał po wybudowaniu. U dołu z lewej: Kanał Kiloński dzisiaj.
144 Prababcie Z lewej: prababcia Franciszka Staś z domu Jabłkowska (ur. około 1870 r.). Ile lat ma na tym zdjęciu? 18 lat czy 25 lat? Przekazy rodzinne też mówią, że była bardzo ładna. Nie było wówczas zdjęć kolorowych a zdjęcia portretowe czarno-białe są smutne a czasami wręcz ponure i po ich oglądnięciu zostaje nam wrażenie, że były to czasy wyłącznie bardzo poważne, sztywne i surowe. Ale jest to wrażenie mylne - bo kolory istniały zawsze a świat w przeszłości był także pogodny i wesoły. Można to zobaczyć dzięki namalowanym w przeszłości obrazom. Portret młodej ładnej kobiety z roku 1892. W tym roku Franciszka miała 22 lata.
145 Prababcia z Koronowa - Tekla Morzelewska z d Świetlik. (ur. w 1859 r.) Zdjęcie wykonane w zakładzie fotograficznym w Bydgoszczy w 1890 r. (Na takich zdjęciach nie wypadało się uśmiechać) Charlotte Brontë angielska pisarka i poetka urodzona w 1816 r. Mogłaby być mamą a nawet babcią mojej prababci Tekli. Portret ten namalował jej brat.. Stragany na rynku w małym miasteczku takim jak Koronowo prababci Tekli. Obraz namalowany w roku 1890.
146 Z malarstwa XIX wieku Aby zrekompensować czarno-białe zdjęcia naszych prababć zamieszczam tu 4 kolorowe obrazy-portrety młodych kobiet z końca XIX wieku. Także z tego powodu, że nie mamy wizerunków ani prababci Dybizbańskiej ani Smolińskiej. Nie mamy też zdjęć żadnego z 4 pradziadków. Edvard Munch - obraz z roku 1890. Portret kobiety - obraz z 1892 r. Malarz nieznany. Powyżej: dwa portrety kobiet namalowane przez Aleksandra Gierymskiego, starszego o 20 lat od prababci Franciszki. - gdy ona miała 20 lat Gierymski miał lat 40. Szkoda, że nie ją namalował. Ale niestety dla potomnych, rodziny rzemieślników i drobnych przedsiębiorców - a takimi byli pradziadkowie - nie zamawiały sobie malowanych portretów.