autor dr Krystyna Szczechowicz

Zmiany wprowadzonych ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw

Zmiana modelu postępowania karnego Wprowadzone zmiany ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw mają na celu: Zmianę modelu postępowania przygotowawczego poprzez zmianę jego celów, sposobu gromadzenia dowodów i przekazania ich do sądu, Wprowadzenie większej swobody stron w zakresie dysponowania przedmiotem procesu skargą przez oskarżyciela publicznego,

Zmianę modelu postępowania sądowego w kierunku kontradyktoryjności, Wprowadzenie zasady, że udział stron w postępowaniu sądowym innych niż prokurator jest ich prawem a nie obowiązkiem, Wprowadzenie do postępowania karnego referendarza sądowego, Ukształtowanie na nowo podstaw stosowania środków zapobiegawczych,

Rozszerzenie udziału obrońców i pełnomocników z urzędu w postępowaniu sadowym, przy rozgraniczeniu podstaw ich ustanawiania w postępowaniu przygotowawczym i postępowaniu jurysdykcyjnym, Rozszerzenie możliwości konsensualnych zakończenia postępowania karnego, Ułatwienie stosowania mediacji i wprowadzenie większych gwarancji przestrzegania i egzekwowania uzgodnień w trakcie niej poczynionych,

c.d Wprowadzenie istotnych zmian w składzie sądu orzekającego tak na rozprawie jak i na posiedzeniu, Wzmocnienie pozycji pokrzywdzonego, Istotne zmiany w zakresie inicjatywy dowodowej, przeprowadzania dowodów na etapie postępowania sądowego, dowodu prywatnego itd., Wprowadzenie nowego modelu postępowania odwoławczego ograniczenie podstaw odwoławczych, wprowadzenie szerokiej możliwości przeprowadzana dowodów przez sąd odwoławczy, możliwość szerszego orzekania reformatoryjnego,

Zmiany w zakresie odszkodowań za niesłuszne skazanie oraz niesłuszne stosowanie środków przymusu procesowego, Rozbudowanie systemu pouczeń w szczególności dla pokrzywdzonego i oskarżonego/podejrzanego, Zlikwidowano postępowanie uproszczone.

Zmiany w zasadzie prawdy materialnej i zasadzie in dubio pro reo Odmienne określenie dyrektywy kształtowania przepisów postępowania karnego w art. 2 1 pkt1 k.p.k., według którego mają one na celu takie jego ukształtowanie, aby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba której nie udowodniono winy, nie poniosła tej odpowiedzialności.

Art.2. 1.Przepisy niniejszego kodeksu mają na celu takie ukształtowanie postępowania karnego, aby: 1) sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie, której nie udowodniono winy, nie poniosła tej odpowiedzialności,

Zmiana art. 5 2 k.p.k. Nadano nowy sensu zasadzie indubiopro reo przewidzianej w art. 5 2 k.p.k., zgodnie z którą niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Po zmianie zgodnie z art. 5 2 k.p.k.na korzyść oskarżonego rozstrzygane być mają wątpliwości, których w postępowaniu nie usunięto.

Art. 5 2.Nie dające się usunąć wątpliwości Wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Postępowanie przygotowawcze Zmiana modelu postępowania przygotowawczego poprzez zmianę w art. 297 1 k.p.k. punktu 5 - modyfikuje zadania postępowania przygotowawczego odnośnie zbierania i zabezpieczania dowodów dla stron. Postępowanie przygotowawcze ogranicza się do zebrania dowodów w niezbędnym zakresie, po to aby przedstawić je sądowi.

Art. 297 1 pkt5) zebranie, zabezpieczenie i utrwalenie dowodów w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zasadności wniesienia aktu oskarżenia albo innego zakończenia postępowania, jak również do przedstawienia wniosku o dopuszczenie tych dowodów i przeprowadzenie ich przed sądem.

Śledztwo a dochodzenie rozgraniczenie i zmiany Art. 309. Śledztwo prowadzi się w sprawach: 1) w których rozpoznanie w pierwszej instancji należy do właściwości sądu okręgowego, 2) o występki -gdy osobą podejrzaną jest sędzia, prokurator, funkcjonariusz Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Celnej lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego, 3) o występki -gdy osobą podejrzaną jest funkcjonariusz Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, w zakresie spraw należących do właściwości tych organów lub o występki popełnione przez tych funkcjonariuszy w związku z wykonywaniem czynności służbowych, 4) o występki, w których nie prowadzi się dochodzenia, 5) o występki, w których prowadzi się dochodzenie, jeżeli prokurator tak postanowi ze względu na wagę lub zawiłość sprawy.

Występki, w których nie prowadzi się dochodzenia Art. 325 b 2.Spośród spraw o przestępstwa wymienione w 1 pkt1 nie prowadzi się dochodzenia w sprawach o przestępstwa określone w art. 155, art. 156 2, art. 157a 1, art. 165 2, art. 168, art. 174 2, art. 175, art. 181-184, art. 186, art. 201, art. 231 1 i 3, art. 240 1, art. 250a 1-3, art. 265 3 oraz w rozdziale XXXVI,z wyjątkiem art. 297 i art. 300, i rozdziale XXXVII Kodeksu karnego. -Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu -Przestępstwa przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi

Sprawy, w których prowadzi się dochodzenie Art.325b. 1.Dochodzenieprowadzi się w sprawach o przestępstwa należące do właściwości sądu rejonowego: 1) zagrożone karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, z tym że w wypadku przestępstw przeciwko mieniu tylko wówczas, gdy wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub grożąca nie przekracza 100.000 200.000 zł, 2) przewidziane w art. 159, art. 254a i art. 262 2 Kodeksu karnego, 3) przewidziane w art. 279 1, art. 286 1art. 279 1, art. 286 1 i 2oraz w art. 289 2art. 289 2 Kodeksu karnego, jeżeli wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub grożąca nie przekracza 100.000 200.000 zł. 2.Spośród spraw o przestępstwa wymienione w 1 pkt1 nie prowadzi się dochodzenia w sprawach o przestępstwa określone w Kodeksie karnym w art. 155, art. 156 2, art. 157a 1, art. 164 2, art. 165 2, art. 168, art. 174 2, art. 175, 181-184, 186, 201, art. 231 1 i 3, art. 233 1 i 4, art. 240 1, art. 250a 1-3, art. 265 3 oraz w rozdziale XXXVI i XXXVII. 2.Spośród spraw o przestępstwa wymienione w 1 pkt1 nie prowadzi się dochodzeniaw sprawach o przestępstwa określone w art. 155, art. 156 2, art. 157a 1, art. 165 2, art. 168, art. 174 2, art. 175, art. 181-184, art. 186, art. 201, art. 231 1 i 3, art. 240 1, art. 250a 1-3, art. 265 3 oraz w rozdziale XXXVI, z wyjątkiem art. 297 i art. 300, i rozdziale XXXVII Kodeksu karnego.

Sposób przeprowadzania czynności zmiana art. 311 k.p.k. Art. 311. 1. Śledztwo prowadzi prokurator. 2.Prokurator może powierzyć Policji przeprowadzenie śledztwa w całości lub w określonym zakresie albo dokonanie poszczególnych czynności śledztwa; w wypadkach określonych w art. 309 pkt 2 i 3 można powierzyć Policji jedynie dokonanie poszczególnych czynności śledztwa. 3.Powierzenie przewidziane w 2 nie może obejmować czynności związanych z przedstawieniem zarzutów, zmianą lub uzupełnieniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz zamknięciem śledztwa; może jednak mieć zastosowanie art. 308 2. 3.Utrwalanie przesłuchania świadków przez Policję następuje w formie protokołu ograniczonego do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących udział w czynności. Przepisu art. 148 2 zdanie pierwsze nie stosuje się. 4.W sytuacji, o której mowa w 2, Policja może dokonać innych czynności, jeżeli wyłoni się taka potrzeba. 5.W sytuacji, o której mowa w 4, Policja utrwala wypowiedzi świadka w formie notatki urzędowej. W wypadkach niecierpiących zwłoki Policja może sporządzić protokół, o którym mowa w 3. 56.Prokurator może zastrzec do osobistego wykonania jakąkolwiek czynność śledztwa, a w szczególności czynności wymagające postanowienia. 7.W toku powierzonego śledztwa, Policja występuje z wnioskiem do prokuratora o przesłuchanie świadka, jeżeli jego zeznania mogą mieć szczególne znaczenie dla procesu.

art. 304 3 Zawiadomienie o przestępstwie, co do którego prowadzenie śledztwa przez prokuratora jest obowiązkowe,lub własne dane świadczące o popełnieniu takiego przestępstwa, co do którego obowiązkowe jest prowadzenie śledztwa przez prokuratora, Policja przekazuje wraz z zebranymi materiałami zebranym materiałem niezwłocznie prokuratorowi.

Zmiany co do dochodzenia 1. Wprowadzenie dochodzenia prokuratorskiego Art.325a 1 Dochodzenie prowadzi Policja lub organy, o których mowa w art. 312, chyba że prowadzi je prokuratorze względu na wagę lub zawiłość sprawy prokurator postanowi o prowadzeniu w sprawie własnego dochodzenia. 2.Przepisy dotyczące śledztwa stosuje się odpowiednio do dochodzenia, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

2. Zniesiono wyłączenia prowadzenia dochodzenia, przewidziane w art. 325c k.p.k., poprzez jego uchylenie. Dotyczyły one osób pozbawionych wolności oraz gdzie obrona była obligatoryjna. Przedłużono czas trwania prowadzenia dochodzenia i zmieniono zasady jego przedłużania.

Art.325i. 1 Dochodzenie powinno być ukończone w ciągu 2 miesięcy. Prokurator może przedłużyć ten okres do 3 miesięcy, a w wypadkach szczególnie uzasadnionych uzasadnionychwypadkach-na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż rok.w wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, prokurator bezpośrednio przełożony nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym dochodzenie może przedłużyć jego okres na dalszy czas oznaczony.

Czas trwania śledztwa Art.310. 1.Śledztwo powinno być ukończone w ciągu 3 miesięcy. 2. ) W uzasadnionych wypadkach okres śledztwa może być przedłużony na dalszy czas oznaczonyprzez prokuratora nadzorującego śledztwo lub prokuratora bezpośrednio przełożonego wobec prokuratora, który prowadzi śledztwo, nie dłuższy jednak niż rok. W szczególnie uzasadnionych wypadkach właściwy prokurator nadrzędny nad prokuratorem nadzorującym lub prowadzącym śledztwo może przedłużyć jego okres na dalszy czas oznaczony.

dochodzenia Policja lub inny organ uprawniony do prowadzenia dochodzenia będzie miał obowiązek zawiadamiania prokurator o jego wszczęciu, Prokuratorbędzie zatwierdzałtylko umorzeniudochodzenia prowadzonego przeciwko osobie i postanowienia o zawieszeniu postępowania

W razie złożenia wniosku, o którym mowa w art. 59a Kodeksu karnego, postanowienie o umorzeniu dochodzenia wydaje prokurator.

Art.59a 1.Jeżeli przed rozpoczęciem przewodu sądowego w pierwszej instancji sprawca, który nie był uprzednio skazany za przestępstwo umyślne z użyciem przemocy, naprawił szkodę lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie, umarza się, na wniosek pokrzywdzonego, postępowanie karne o występek zagrożony karą nieprzekraczającą 3 latpozbawienia wolności, a także o występek przeciwko mieniu zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jak również o występek określony w art. 157 1. 2.Jeżeli czyn został popełniony na szkodę więcej niż jednego pokrzywdzonego warunkiem zastosowania 1 jest naprawienie przez sprawcę szkody oraz zadośćuczynienie za wyrządzoną krzywdę w stosunku do wszystkich pokrzywdzonych. 3.Przepisu 1 nie stosuje się, jeżeli zachodzi szczególna okoliczność uzasadniająca, że umorzenie postępowania byłoby sprzeczne z potrzebą realizacji celów kary.

Art.325e. 1.Postanowienia o wszczęciu dochodzenia, odmowie wszczęcia dochodzenia, umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw, umorzeniu dochodzenia oraz o jego zawieszeniu wydaje prowadzący postępowanie. Mogą one zostać zamieszczone w protokole, o którym mowa w art. 304a, i nie wymagają uzasadnienia. 1a.W przypadku gdy zawiadomienie o przestępstwie zostało złożone przez inspektora pracy lub Najwyższą Izbę Kontroli, uzasadnienie postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia oraz umorzeniu dochodzenia sporządza sięna ich wniosek. Przepisy art. 422 i art. 423 stosuje się odpowiednio. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia z uzasadnieniem. 1b.W razie złożenia wniosku, o którym mowa w art. 59a Kodeksu karnego, postanowienie o umorzeniu dochodzenia wydaje prokurator. 2 Postanowienia, o których mowa w 1, znie wymagają zatwierdzenia przez prokuratora, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu dochodzenia oraz umorzeniu i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw, zatwierdza prokuratorumorzeniu dochodzenia prowadzonego przeciwko osobie i postanowienia o zawieszeniu postępowania.prokurator stosuje art. 323; nie dotyczy to sprawy, którą po umorzeniu wpisano do rejestru przestępstw. 3. Nie jest wymagane powiadomienie prokuratora o wszczęciu dochodzenia. 3. (uchylony). 4. Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia oraz oumorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw wnosi się do prokuratora właściwego do sprawowania nadzoru nad dochodzeniem. Jeżeli prokurator nie przychyli się do zażalenia, kieruje je do sądu.

Rozszerzenie uprawnień pokrzywdzonego z uwagi na poszerzoną kontradyktoryjności postęp. sądowego Zmiana treściart. 334 1 k.p.k. ograniczająca zakres materiałów dochodzenia i śledztwa przekazywanych sądowi wraz z aktem oskarżenia. Mają to być jedynie materiały związane z kwestią odpowiedzialności osób wskazanych w akcie oskarżenia, o czyny im zarzucane. Materiały mają obejmować jedynie wszystkie postanowienia i orzeczenia wydane w postępowaniu przygotowawczym (tak przez organy ścigania, jak i przez sąd), protokoły z czynności dowodowych i załączniki do nich, a więc np. rejestracje obrazu i dźwięku, stenogramy itd. oraz opinie uzyskane w toku dochodzenia lub śledztwa i dokumenty pozyskane przez organy lub złożone przez strony.

Strony mogłyby jednak żądać dołączenia do aktu oskarżenia nadto innych, wskazanych przez nich, materiałów. Rozwiązanie to powoduje, że rośnie rola końcowego zaznajomienia stron i ich procesowych przedstawicieli z materiałami sprawy, co wymusiło zmianę art. 321 k.p.k.

Zmiana art. 321 k.p.k. Art.321 1.Jeżeli istnieją podstawy do zamknięcia śledztwa, na wniosek podejrzanego, pokrzywdzonego, obrońcy lub pełnomocnikao umożliwienie końcowego zapoznania się z materiałami postępowania, prowadzący postępowanie powiadamia wnioskującego o możliwości przejrzenia akt i wyznacza mu termin do zapoznania się z nimi, zapewniając udostępnienie mu akt sprawy wraz z informacją, jakie materiały z tych akt, stosownie do wymogów określonych w art. 334 1, będą przekazane sądowi wraz z aktem oskarżenia, i pouczeniem go o uprawnieniu wskazanym w 5, co odnotowuje się w protokole końcowego zapoznania się strony, obrońcy lub pełnomocnika z materiałami postępowania. 2.Prokurator może ograniczyć liczbę pokrzywdzonych, którym umożliwi końcowe zapoznanie się z materiałami postępowania, o którym mowa w 1, jeżeli jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania. Przepis 1 stosuje się odpowiednio, przy czym nie sporządza się protokołu.

Zmiana art. 321 k.p.k. 3.Termin zapoznania się strony, obrońcy i pełnomocnika z materiałami śledztwa powinien być tak wyznaczony, aby od dnia doręczenia zawiadomieniao możliwości takiego zapoznania się upłynęło co najmniej 7 dni. 4.Nieusprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego, pokrzywdzonego, obrońcy i pełnomocnika w wyznaczonym terminie mimo prawidłowego doręczenia im zawiadomienia nie tamuje dalszego postępowania. 5.W terminie 3 dni od dnia zapoznania się z materiałami postępowania strony, obrońcy lub pełnomocnicy mogą składać wnioski o uzupełnienie śledztwa, a także o uzupełnienie materiału dowodowego, który ma być przekazany sądowi wraz z aktem oskarżenia, o określone dokumenty zawarte w aktach sprawy. 6.Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia śledztwa, wydaje się postanowienie o jego zamknięciu.

Możliwość żądania przez strony i ich reprezentantów dołączenia do aktu oskarżenia innych wskazanych przez nich dokumentów w postęp. przygotowawczym na etapie zaznajamiania się z aktami art. 321 5 w terminie 3 dni od znajomienia, w stadium sądowym po otrzymaniu od prezesa sądu odpisu aktu oskarżenia art. 338 1 k.p.k. lub później, ale jeszcze przed rozpoczęciem przewodu sądowego -art. 381 2 k.p.k.

Końcowe zaznajomienie pozostaje fakultatywne w związku z tym aby na etapie postępowania sądowego strona miała możliwość zapoznania się z aktami, które pozostały w prokuraturze dodano 1a do art. 156 k.p.k.

art. 156 1a Podmiotom wskazanym w 1 w toku postępowania sądowego udostępnia się na ich wniosek akta postępowania przygotowawczego w części, w jakiej nie zostały przekazane sądowi, także w celu utrwalenia ich w postaci elektronicznej. Nie przewiduje się natomiast uprawnienia sądu do domagania się od prokuratora dodatkowo określonych materiałów.

Art. 338 k.p.k. Art.338. 1 Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu lub referendarz sądowy niezwłocznie zarządza doręczenie jego odpisu oskarżonemu, wzywając do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia, a także pouczając o prawie do złożenia wniosku o zobowiązanie prokuratora do uzupełnienia materiałów postępowania przygotowawczego dołączonych do aktu oskarżenia o określone dokumenty zawarte w aktach tego postępowania, gdy ma to znaczenie dla interesu oskarżonego.

381 2 k.p.k. Dodany 2.Do czasu rozpoczęcia przewodu sądowegostrony, obrońcy i pełnomocnicy mogą wnosić o zobowiązanie prokuratora do uzupełnienia materiałów postępowania przygotowawczego dołączonych do aktu oskarżenia o określone dokumenty zawarte w aktach tego postępowania. W przedmiocie tego wniosku sąd rozstrzyga w miarę możności jeszcze przed otwarciem przewodu sądowego.

Akt oskarżenia i zawartość akt przekazywanych sądowi zmodyfikowano treść art. 332 k.p.k. i w jego 1, dotyczącym treści publicznego aktu oskarżenia, poszerzono w pkt1wymóg podania danych o zastosowaniu środków zapobiegawczych także na informacje o ewentualnym stosowaniu zabezpieczenia majątkowego.

Poszerzono także zakres informacji określanych w pkt3 1 art. 332 k.p.k., który aktualnie dotyczy jedynie wskazania, że czyn popełniono w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 k.k. lub art. 37 1 pkt4 k.k.s. przyjmując, że informacje te obejmować powinny także wskazanie na działanie oskarżonego w warunkach określonych w art. 65 k.k. i w całym art. 37 1 k.k.s., a więc sygnalizować sądowi wszystkie okoliczności mające znaczenie dla wymiaru kary.

pkt6 1 art. 332 k.p.k., zobowiązano do podania informacji o złożeniu przez pokrzywdzonego wniosku, o którym mowa w art. 59a Kodeksu karnego. Zrezygnowano natomiast z obowiązkowego wymogu uzasadnienia oskarżenia jako elementu treści publicznego aktu oskarżenia (dotychczasowy pkt6 1 art. 332 k.p.k.).

Uzasadnienie aktu oskarżenia Art. 332 2.Do aktu oskarżenia można dołączyć jego uzasadnienie, w którym przytacza się fakty i dowody, na których oskarżenie się opiera, a w miarę potrzeby wyjaśnia podstawę prawną oskarżenia i omawia okoliczności, na które powołuje się oskarżony w swej obronie.

Uzasadnienie wniosku o warunkowe umorzenie postęp. oraz uzasadnienie wniosku o skazanie bez rozprawy Nie zrezygnowano z uzasadnienia wniosku o warunkowe umorzenie postępowania (art. 336 2 k.p.k.) rozpoznawanego na posiedzeniu, na którym może zapaść wyrok o warunkowym umorzeniu oparty w istocie o materiał dowodowy postępowania przygotowawczego bez bezpośredniego przeprowadzania dowodów przez sąd. Uzasadnienie może wówczas ograniczyć się jedynie do wskazania dowodów świadczących, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości oraz okoliczności przemawiających za takim zakończeniem postępowania.

Uzasadnienie wniosku w trybie art., 335 k.p.k. Uzasadnienie także pozostało co do wniosku wniesionego w trybie art. 335 k.p.k. -występowania przez oskarżyciela publicznego z -uzgodnionym z oskarżonym -wnioskiem o skazanie bez rozprawy. Uzasadnienie wniosku można ograniczyć do wskazania dowodów świadczących o tym, że okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, i wskazujących, że cele postępowania zostaną osiągnięte 3 art. 335 k.p.k.

Zmiana art. 333 k.p.k. co akt oskarżenia powinien zawierać oprócz wymogów z art. 332 k.p.k. Art.333. 1 Akt oskarżenia powinien także zawierać wykaz dowodów, o których przeprowadzenie podczas rozprawy głównej oskarżyciel wnosi, wraz z określeniem dla każdego dowodu, jakie okoliczności mają być udowodnione, a w razie potrzeby także wraz ze wskazaniem sposobu i kolejności przeprowadzenia dowodów. Wykaz powinien być usystematyzowany według rodzajów czynności dowodowych, w szczególności zawierać odrębne listy: 1) osób, których wezwania na rozprawę oskarżyciel żąda, 2) dokumentów, których odczytania, odtworzenia bądź ujawnienia domaga się oskarżyciel, 3) dowodów rzeczowych, podlegających oględzinom.

Oskarżyciel publiczny będzie zatem obowiązany formułować odnośnie każdego dowodu określone tezy dowodowe. Świadek będzie tym samym co do zasady przesłuchiwany w stadium sądowym jedynie w zakresie wskazanym we wniosku oskarżyciela, a w razie odczytania protokołu przesłuchania z postępowania przygotowawczego, odczytanie takie będzie ograniczone także tylko do określonych fragmentów, a nie w zakresie całego tego protokołu.

Wymuszało to będzie na innych stronach, w tym na oskarżonym i obrońcy stosowne przygotowanie się ich do poszczególnych przesłuchań świadków, aby czuwać nad przestrzeganiem zakresu wniosku dowodowego, w tym przez uchylanie pytań, a gdyby z urzędu sąd z uwagi na nieobecność danej strony - będzie dokonywał takiego przesłuchania uczyni to też tylko w zakresie tezy dowodowej (nowa treść art. 167 1 zd. II k.p.k.).

Nie ma jednak przeszkód, aby tezy dowodowe określone w akcie oskarżenia, ulegały rozszerzeniu w toku przewodu sądowego w drodze wniosków stron, rozpoznawanych od razu przez sąd w ramach tego przewodu.

Akta sprawy przekazywane sądowi Art.334. 1.Z aktem oskarżenia przekazuje się sądowi jedynie materiały postępowania przygotowawczego związane z kwestią odpowiedzialności osób wskazanych w tym akcie za czyny w nim zarzucane, obejmujące: 1) postanowienia i zarządzenia dotyczące tych osób wydane w toku postępowania, 2) protokoły z czynności dowodowych i załączniki do nich przewidziane przez ustawę, 3) opinie i dokumenty urzędowe i prywatne uzyskane lub złożone do akt sprawy. 2.Na żądanie strony, zgłoszone w trybie wskazanym w art. 321 5, oskarżyciel publiczny dołącza do aktu oskarżenia również inne, wskazane w tym żądaniu, materiały postępowania przygotowawczego.

3.Protokoły przesłuchania świadków, których wezwania na rozprawę żąda oskarżyciel, przekazuje się sądowi w wyodrębnionym zbiorze dokumentów. 4.Do aktu oskarżenia dołącza się także po jednym odpisie tego aktu dla każdego oskarżonego. 5.Jeżeli do aktu oskarżenia dołączono wniosek, o którym mowa w art. 333 4, dołącza się do niego także po jednym odpisie tego wniosku dla podmiotu, którego on dotyczy, oraz dla oskarżonego, któremu zarzuca się przestępstwo, z którego podmiot ten miał uzyskać korzyść majątkową, a także odpis aktu oskarżenia dla podmiotu, którego ten wniosek dotyczy.

Zmiany w zakresie wyznaczania obrońcy z urzędu Konsekwencją zwiększenia kontradyktoryjności postępowania sądowego jest wprowadzenie odmiennego od dotychczasowego system wyznaczania oskarżonemu obrońcy z urzędu (art. 78, 80a, 81 k.p.k.), modyfikują przesłanki obrony obligatoryjnej (art. 79, 80 k.p.k.), oraz niektóre zasady wykonywania obrony z urzędu (art. 84 k.p.k.).

Rozgraniczono zasady wyznaczania obrońcy z urzędu na etapie postępowania przygotowawczego i etapie postępowania sądowego, poza przypadkami obrony obligatoryjnej.

Wyznaczanie obrońcy z urzędu w postępowaniu przygotowawczym Przyjmuje się zasadę, że korzystanie przez podejrzanego z prawa ubogich na etapie postępowania przygotowawczego (art. 78 1 k.p.k.) wymagało będzie wykazania braku możliwości poniesienia kosztów obrony. Art.78. 1.OskarżonyPodejrzany,który nie ma obrońcy z wyboru, może żądać, aby mu wyznaczono obrońcę z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.

Wyznaczanie obrońcy w postępowaniu sądowym Działanie obrońcy na etapie sądowym jest regułą i wystarczy złożenie samego wniosku. Dodano art. 80a k.p.k. Art.80a. 1.Na wniosek oskarżonego, który nie ma obrońcy z wyboru,prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy wyznacza w postępowaniu sądowym obrońcę z urzędu, chyba że ma zastosowanie art. 79 1 lub 2 albo art. 80. W takim wypadku udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy.

2.Przepis 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio do wyznaczenia obrońcy w celu dokonania określonej czynności procesowej w toku postępowania sądowego, 3.Ponowne wyznaczenie obrońcy w trybie, o którym mowa w 1 i 2, jest dopuszczalne jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Jedyną podstawą odmowy wyznaczenia obrońcy w tym trybie jest funkcjonowanie obrońcy z wyboru albo konieczność wyznaczenia obrońcy z urzędu zachodzą warunki obrony obligatoryjnej z art. 79 1 lub 2 albo art. 80 k.p.k.

O prawie do złożenia wniosku o ustanowienie obrońcy z urzędu wielokrotnie jest pouczany podejrzany/oskarżony: - przed pierwszym przesłuchaniem art. 300 1 k.p.k., doręczając odpis aktu oskarżenia-art. 338 1 a z pouczeniem o tym, że w zależności od wyniku procesu oskarżony może być obciążony kosztami wyznaczenia obrońcy z urzędu. przy ogłoszeniu lub doręczeniu wyroku, niezależnie od pouczenia udzielonego na podstawie art. 338 1a. -art. 444 3. Przy zawiadamianiu o rozprawie oskarżonego pozbawionego wolności? art. 353 5

Treść art. 353 k.p.k. Art.353. 1.Pomiędzy doręczeniem zawiadomienia a terminem rozprawy głównej powinno upłynąć co najmniej 7 dni. 2.W razie niezachowania tego terminu w stosunku do oskarżonego lub jego obrońcy rozprawa na ich wniosek, zgłoszony przed rozpoczęciem przewodu sądowego, ulega odroczeniu. 3. Doręczając oskarżonemu pozbawionemu wolności, którego obecność na rozprawie nie jest obowiązkowa, zawiadomienie o terminie rozprawy, należy pouczyć go o prawie do złożenia wniosku o doprowadzenie go na rozprawę. 4. Doręczając oskarżonemu wezwanie na rozprawę albo zawiadomienie o jej terminie, poucza się go o treści przepisów art. 374, art. 376, art. 377, art. 422, art. 427 4 i art. 447 5. 5.Wniosek, o którym mowa w 3, jak również wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu na podstawie art. 80a 1 powinien być złożony w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania lub zawiadomienia. Wnioski złożone po terminie podlegają rozpoznaniu, jeżeli nie powoduje to konieczności odroczenia rozprawy.

Zmiany w zakresie obrony obligatoryjnej Art. 79 1. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli: 1) jest nieletni, 1) nie ukończył 18 lat, 2) jest głuchy, niemy lub niewidomy, 3) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności. 4) (uchylony). 3) zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona, 4) zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lubprowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny. 2.Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na inne okoliczności utrudniające obronę.

Określenie pierwszej przesłanki obrony obligatoryjnej poprzez wskazanie górnej granicy wieku oskarżonego ukończenia 18 lat, zamiast dotychczasowej przesłanki nieletniości (do 17 lat)oskarżonego. Sprawca dorosły osoba, która ukończyła 17 lat art. 10 1 k.k. natomiast obrona obligatoryjna do osiągnięcia pełnoletniości w rozumieniu prawa cywilnego.

Rozbicie w art. 79 1 podstaw obrony obligatoryjnej z powodu przesłanek występujących temporecriminis(pkt. 3) oraz tempore procedendi(pkt 4). Odwołanie się przy tym w pkt3 nie do poczytalności tylko do treści art. 31 1 i 2 k.k., jako podstaw oceny, czy zachodzą warunki obrony obligatoryjnej.

Przesłanki określone w pkt. 4 odwołują się do oceny możliwości realizacji przez oskarżonego przysługującego mu prawa do obrony w toku postępowania karnego, prowadzenia samodzielnej i efektywnej obrony. Posłużenie się w tym przypadku przesłankami samodzielności i rozsądnej obrony będzie trudne do interpretacji przesłanka ocennai bardzo ogólna brak kryteriów. Będą to czynili biegli w opinii, a sąd oceniał będzie opinię.

Zwolnienie obrońcy z urzędu Art. 79 4.Uznając za uzasadnioną opinię biegłych lekarzy psychiatrów, że czyn oskarżonego nie został popełniony w warunkach wyłączenia lub znacznego ograniczenia zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem i że stan zdrowia psychicznego oskarżonego pozwala na udział w postępowaniui prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny, sąd orzeka, że udział obrońcy nie jest obowiązkowy.prezes sądu albo sąd zwalnia wówczas obrońcę z jego obowiązków, chyba że zachodzą inne okoliczności przemawiające za tym, aby oskarżony miał obrońcę wyznaczonego z urzędu.

Brzmienie wskazuje jednoznacznie, że powodem ustania obrony obligatoryjnej jest stwierdzenie przez sąd w oparciu o opinię biegłychbraku realizacji przesłanek określonych w 1 pkt. 3 i 4. Wynika to nadto ze zmiany art. 202 k.p.k. 5 Opinia biegłych powinna zawierać stwierdzenia dotyczące zarówno poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego muczynu, jak i jego aktualnego stanu zdrowia psychicznego oraz zdolności do udziału w postępowaniu, a zwłaszcza wskazanie, czy stan ten pozwala oskarżonemu na udział w postępowaniu i na prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny, a w razie potrzeby także stwierdzeniaco do okoliczności wymienionych w art. 93 Kodeksu karnego.

Ograniczenie zakresu obrony obligatoryjnej w art. 80 k.p.k. Art.80 Oskarżony musi mieć obrońcę w postępowaniu przed sądem okręgowymjako sądem pierwszej instancji, jeżeli zarzucono mu zbrodnięlub jest pozbawiony wolności. W takim wypadku udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy, a w rozprawie apelacyjnej i kasacyjnej, jeżeli prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne

Udział obrońcy w rozprawie w przypadkach określonych w art. 79 i 80 k.p.k. art. 79 3 udział obrońcy jest obowiązkowy w rozprawie oraz w tych posiedzeniach, w których obowiązkowy jest udział oskarżonego. art. 80 -udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy.

Wyznaczanie obrońcy Art.81 1 Jeżeli w sytuacji określonej w art. 78 1, art. 79 1 i 2 oraz art. 80 oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, prezes lub referendarz sądowy sądu właściwego do rozpoznania sprawy wyznacza mu obrońcę z urzędu. 2.Na uzasadniony wniosek oskarżonego lub jego obrońcy prezes lub referendarz sądowy sądu właściwego do rozpoznania sprawy może wyznaczyć nowego obrońcę w miejsce dotychczasowego. Art.81a 1.Obrońca z urzędu wyznaczany jest z listy obrońców. 2.Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób zapewnienia oskarżonemu korzystania z pomocy obrońcy z urzędu, w tym sposób ustalania listy obrońców udzielających pomocy prawnej z urzędu, sposób wyznaczania obrońcy udzielającego pomocy prawnej z urzędu oraz sposób kontaktu z obrońcą w sprawach pilnych, mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego toku postępowania oraz prawidłowej realizacji prawa do obrony.

Art.80a 1.Na wniosek oskarżonego, który nie ma obrońcy z wyboru, prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy wyznacza w postępowaniu sądowym obrońcę z urzędu, chyba że ma zastosowanie art. 79 1 lub 2 albo art. 80. W takim wypadku udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy.

Wykonywanie obrony Art.84. 1.Ustanowienie obrońcy lub wyznaczenie obrońcy z urzędu uprawnia go do działania w całym postępowaniu, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli nie zawiera ograniczeń. 2 Wyznaczenie obrońcy z urzędu nakłada na niego obowiązek podejmowania czynności proces owych do prawomocnego zakończenia postępowania.jeżeli jednak czynności należy dokonać poza siedzibą lub miejscem zamieszkania obrońcy z urzędu, prezes sądu, przed którym ma być dokonana czynność, lub referendarz sądowy tego sądu, a w postępowaniu przygotowawczym prezes sądu rejonowego miejsca czynności lub referendarz sądowy tego sądu, na uzasadniony wniosek dotychczasowego obrońcy może wyznaczyć do dokonania tej czynności innego obrońcę spośród miejscowych adwokatów lub radców prawnych.

Art.8. 1 Kodeksu karnego wykonawczego stanowi, że W postępowaniu wykonawczym skazany może korzystać z pomocy obrońcy ustanowionego w tym postępowaniu.

Art. 84 3 Obrońca wyznaczony z urzędu w postępowaniu kasacyjnym lub w postępowaniu o wznowienie postępowaniapowinien sporządzić i podpisać kasację lub wniosek o wznowienie postępowaniaalbo poinformować na piśmie sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia kasacji lub wniosku o wznowienie postępowania. Jeżeli kasacja lub wniosek zostaną wniesione, obrońca ten jest uprawniony do udziału w toczącym się postępowaniu.

Art.83. 1.Obrońcę ustanawia oskarżony; do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba, o czym niezwłocznie zawiadamia się oskarżonego. 2.Upoważnienie do obrony może być udzielone na piśmie albo przez oświadczenie do protokołu organu prowadzącego postępowanie karne.

Obrona kilku oskarżonych Art.85. 1.Obrońca może bronić kilku oskarżonych, jeżeli ich interesy nie pozostają w sprzeczności. 2.Stwierdzając sprzeczność sąd wydaje postanowienie, zakreślając oskarżonym termin do ustanowienia innych obrońców. W wypadku obrony z urzędu sąd wyznacza innego obrońcę. Na postanowienie przysługuje zażalenie. 3. W postępowaniu przygotowawczym uprawnienia sądu określone w 2 przysługują prezesowi sądu właściwego do rozpoznania sprawy.

Działanie na korzyść Art.86. 1.Obrońca może przedsiębrać czynności procesowe jedynie na korzyść oskarżonego. 2.Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania w nim oskarżonego. Art.140.Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia i odpisy, które ustawa nakazuje doręczać stronom, doręcza się również obrońcom, pełnomocnikom i ustawowym przedstawicielom.

Pełnomocnik z urzędu Rozgraniczenie podobnie jak przy obrońcy etapu postępowania przygotowawczego i etapu postępowania sądowego. Art.88 Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny. Do pełnomocnika stosuje się odpowiednio art. 77, 78, 83, 84 i 86 2. Stosuje się art. 78 k.p.k., a zatem na etapie postępowania przygotowawczego należy wykazać brak możliwości poniesienia kosztów.

Pełnomocnik z urzędu w postępowaniu sądowym Art.87a 1.Na wniosek strony innej niż oskarżony, która nie ma pełnomocnika z wyboru, prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy wyznacza w postępowaniu sądowym pełnomocnika z urzędu. 2.Przepis 1 stosuje się odpowiednio do wyznaczenia pełnomocnika w celu dokonania określonej czynności procesowej w toku postępowania sądowego.

Jedynym kryterium przyznania pomocy jest brak pełnomocnika z wyboru. Celem wprowadzonej zmiany jest zwiększenie dostępu do pomocy prawnej, zapewnienie równoprawności stron i zwiększenie kontradyktoryjności samego postępowania sądowego.

Pouczanie pokrzywdzonego o uprawnieniach Art. 300 2. Przed pierwszym przesłuchaniem poucza się pokrzywdzonego o posiadaniu statusu strony procesowej w postępowaniu przygotowawczym oraz o wynikających z tego uprawnieniach, w szczególności: do korzystania z pomocy pełnomocnika, w tym do złożenia wniosku o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu w okolicznościach wskazanych w art. 78 oraz 87a,

87a 3.O uprawnieniu do złożenia wniosku oraz o tym, że w zależności od wyniku procesu strona taka może być obciążona kosztami wyznaczenia pełnomocnika z urzędu, należy pouczyć ją przy doręczeniu zawiadomienia o terminie rozprawy albo posiedzenia,o którym mowa w art. 341 1, art. 343 5 oraz art. 343a. Posiedzenie w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania, skazania bez rozprawy w trybie art. 335 k.p.k., wniosku oskarżonego o skazanie przed rozprawą.

Art. 444 3.O uprawnieniu do złożenia wniosku o wyznaczenie obrońcy w celu sporządzenia apelacji oraz o możliwości obciążenia wnioskującego kosztami wyznaczenia takiego obrońcy należy oskarżonego nieposiadającego obrońcy ponownie pouczyć przy ogłoszeniu lub doręczeniu wyroku, niezależnie od pouczenia udzielonego na podstawie art. 338 1a. 4.Przepis 3 stosuje się odpowiednio w stosunku do pokrzywdzonego w wypadku wydania na posiedzeniu wyroku warunkowo umarzającego postępowanie.

Doręczanie odpisu wyroku Art. 100 3.Wyrok wydany na rozprawie doręcza się stronom, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie wydanego na posiedzeniu także pokrzywdzonemu, chyba że byli obecni przy jego ogłoszeniu.

Strony postępowania przygotowawczego i ich uprawnienia Art.299. 1.W postępowaniu przygotowawczym pokrzywdzony i podejrzany są stronami. 2.W wypadkach wskazanych w ustawie określone uprawnienia przysługują również osobom nie będącym stronami. 3.W czynnościach sądowych w postępowaniu przygotowawczym prokuratorowi przysługują prawa strony.

Pokrzywdzony Definicja art. 49 k.p.k. zmiana w sposobie określenie pokrzywdzonego nie będącego osobą fizyczną uwzględniono zmiany w k.c. i k.k.s. Przepis ten po zmianie nie posługuje się już podziałem na instytucje państwowe, samorządowe czy społeczne ale wprowadza jedno kryterium: zdolności prawnej przysługującej danej jednostce organizacyjnej, bez względu na to, czy ma ona charakter jednostki publicznej, społecznej czy prywatnej.

Brzmienie art. 49 k.p.k. po nowelizacji Art.49. 1.Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. 2. Pokrzywdzonym może być także niemająca osobowości prawnej: 1) instytucja państwowa lub samorządowa, 2) inna jednostka organizacyjna, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną. 3.Za pokrzywdzonego uważa się zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia. 3a. W sprawach o przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, o których mowa w art. 218-221 oraz w art. 225 2 Kodeksu karnego, organy Państwowej Inspekcji Pracy mogą wykonywać prawa pokrzywdzonego, jeżeli w zakresie swego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania. 4. W sprawach o przestępstwa, którymi wyrządzono szkodę w mieniu instytucji lub jednostki organizacyjnej, o której mowa w 2, jeżeli nie działa organ pokrzywdzonej instytucji lub jednostki organizacyjnej, prawa pokrzywdzonego mogą wykonywać organy kontroli państwowej, które w zakresie swojego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania.

Uprawnienia pokrzywdzonego Prawo do składania wniosków o przeprowadzenie przez Policję lub prokuratora określonej czynności lub dowodu, np. przesłuchania wskazanego świadka lub zbadania dokumentu (art. 315 1). Jeżeli istnieje obawa, że świadka nie będzie można przesłuchać na rozprawie, pokrzywdzony może wystąpić o jego przesłuchanie przez sąd lub zwrócić się do prokuratora o przesłuchanie świadka w tym trybie (art. 316 3).

Treść artykułu Art. 316 3.Jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo, że świadka nie będzie można przesłuchać na rozprawie, strona lub prokurator albo inny organ prowadzący postępowaniemogą zwrócić się do sądu z żądaniem przesłuchania go przez sąd.

Prawo do udziału (stron procesowych i ich procesowych przedstawicieli) w czynnościach postępowania, w tym także w przeprowadzeniu dowodu. - co do zasady w czynnościach niepowtarzalnych art. 316 1 k.p.k. -co do zasady w wypadku złożenia wniosku o dokonanie czynności w postępowaniu przygotowawczym i żądania do wzięcia udziału w czynności art. 315 k.p.k.

-uznaniowo na żądanie strony o dopuszczenie do udziału w innych czynnościach postępowania przygotowawczego art. 317 k.p.k., -prawo do doręczenia postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego, prawo do wzięcia udziału w przesłuchaniu biegłego oraz prawo do zapoznania się z jego pisemną opinią (art. 318).

Prawo dostępu do akt sprawy, do sporządzania odpisów i kopii w postępowaniu przygotowawczym jeżeli nie zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub ochrony ważnego interesu państwa art. 156 5 k.p.k. Można odmówić dostępu do akt ze względu na ważny interes państwa lub dobro postępowania. Prawo do zapoznania się z materiałami śledztwa lub dochodzenia przed jego zakończeniem, w tym z udziałem pełnomocnika.

Prawo do złożenia wniosku o skierowanie sprawy do postępowania mediacyjnego w celu pogodzenia się z podejrzanym (art. 23a). Prawo do złożenia zażaleniana postanowienie o odmowie wszczęcia lub umorzeniu śledztwa lub dochodzeniaoraz zażalenia na bezczynność, jeżeli w ciągu 6 tygodni od złożenia przez pokrzywdzonego zawiadomienia o przestępstwie nie został on powiadomiony o wszczęciu albo odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia (art. 306 1, 1a, 3).

Obowiązki pokrzywdzonego 1) wskazać adres dla doręczeń w kraju, kiedy przebywa za granicą; w przeciwnym wypadku pismo wysłane na ostatnio znany adres w kraju zostanie uznane za skutecznie doręczone, a czynność lub rozprawa zostanie przeprowadzona pod nieobecność pokrzywdzonego; niewskazanie adresu może również uniemożliwić złożenie wniosku, zażalenia lub apelacji z powodu upływu terminów (art. 138); 2) podać nowy adres w wypadku zmiany miejsca zamieszkania lub pobytu w tym także z powodu pozbawienia wolności, w przeciwnym wypadku pismo wysłane na dotychczasowy adres zostanie uznane za skutecznie doręczone, a czynność lub rozprawa zostanie przeprowadzona pod nieobecność pokrzywdzonego; niewskazanie adresu może również uniemożliwić złożenie wniosku, zażalenia lub apelacji z powodu upływu terminów (art. 139).

Pouczanie pokrzywdzonego o prawach i obowiązkach -cały pakiet pouczeń na piśmie powinien otrzymać już przed pierwszym przesłuchaniem-art. 300 2 k.p.k. -wraz z zawiadomieniem o przesłaniu aktu oskarżenia do sądu o uprawnieniach związanych z dochodzeniem roszczeń majątkowych oraz o treści przepisu art. 49a, a w razie potrzeby także o prawie do złożenia oświadczenia o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego art. 334 2 k.p.k.

Podejrzany Osoba, przeciwko której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów, staje się z tym momentem podejrzanym w rozumieniu procesowym (art. 71 1). Art.71. 1.Za podejrzanego uważa się osobę, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego.

Uprawnienia podejrzanego Na żądanie podejrzanego przy jego przesłuchaniu może być obecny obrońca (art. 301), przy czym niestawiennictwo obrońcy nie tamuje przesłuchania. Prawo do korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, także przy kontaktach z obrońcą jeżeli podejrzany nie zna wystarczająco języka polskiego - (art. 72 1). Prawo do udziału (stron procesowych i ich procesowych przedstawicieli) w czynnościach postępowania, w tym także w przeprowadzeniu dowodu art. 315, art. 316, art. 317 i art. 318 jak przy pokrzywdzonym.

Prawo dostępu do akt sprawy, do sporządzania odpisów i kopii jak u pokrzywdzonego art. 156 5 k.p.k., z tym że wniosku o zastosowanie albo przedłużenie tymczasowego aresztowania podejrzanemu i jego obrońcy udostępnia się niezwłocznie akta sprawy w części zawierającej treść dowodów wskazanych we wniosku -156 5a k.p.k. Prawo do zapoznania się z materiałami śledztwa lub dochodzenia przed jego zakończeniem. W trakcie tych czynności podejrzanemu może towarzyszyć obrońca.

Prawo do złożenia wniosku o skierowanie sprawy do postępowania mediacyjnego w celu pogodzenia się z pokrzywdzonym (art. 23a). W przypadku umorzenia śledztwa lub dochodzenia przeciwko podejrzanemu prawo do złożenia zażalenia.

Obowiązki podejrzanego Podejrzany obowiązany jest poddać się: 1) oględzinom ciała i badaniom niepołączonym z naruszeniem ciała, pobraniu odcisków palców, fotografowaniu oraz okazaniu innym osobom (art. 74 2 pkt1); 2) badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz badaniom połączonym z dokonaniem zabiegów na ciele, z wyjątkiem chirurgicznych, pod warunkiem że nie zagraża to zdrowiu, jeżeli przeprowadzenie tych badań jest niezbędne (zwłaszcza pobranie krwi, włosów lub wydzielin organizmu, np. śliny); badania powinny być przeprowadzone przez uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia (art. 74 2 pkt2); 3) pobraniu przez policjanta wymazu ze śluzówki policzków, o ile jest to konieczne i nie zagraża zdrowiu (art. 74 2 pkt3).

Niespełnienie tych obowiązków może prowadzić do zatrzymania i przymusowego doprowadzenia podejrzanego, jak również skutkować zastosowaniem wobec niego w niezbędnym zakresie siły fizycznej lub środków technicznych służących obezwładnieniu(art. 74 3a). Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej Dz. U. z 2013 r., poz.628.

Dalsze obowiązki Podejrzany obowiązany jest również: 1) zawiadamiać organ prowadzący postępowanie o każdej zmianie miejsca pobytu trwającego dłużej niż 7 dni w tym także z powodu pozbawienia wolności w innej sprawie, a jeżeli pozostaje na wolności, jest obowiązany ponadto stawić się na każde wezwanie w toku postępowania karne; w wypadku niestawiennictwa podejrzany może być zatrzymany i sprowadzony przymusowo(art. 75 1 i 2); 2) wskazać adres, na który kierowana będzie korespondencja; w przeciwnym wypadku czynność lub rozprawa zostanie przeprowadzona pod nieobecność podejrzanego; niewskazanie adresu może również uniemożliwić złożenie wniosku, zażalenia lub apelacji z powodu upływu terminów,

3) wskazać adres dla doręczeń w kraju, kiedy przebywa za granicą; w przeciwnym wypadku pismo wysłane na ostatnio znany adres w kraju zostanie uznane za skutecznie doręczone, a czynność lub rozprawa zostanie przeprowadzona pod nieobecność podejrzanego; niewskazanie adresu może również uniemożliwić złożenie wniosku, zażalenia lub apelacji z powodu upływu terminów (art. 138); 4) podać nowy adres w wypadku zmiany miejsca zamieszkania lub pobytu w tym także z powodu pozbawienia wolności w innej sprawie; w przeciwnym wypadku pismo wysłane na dotychczasowy adres zostanie uznane za skutecznie doręczone, a czynność lub rozprawa zostanie przeprowadzona pod nieobecność podejrzanego; niewskazanie adresu może również uniemożliwić złożenie wniosku, zażalenia lub apelacji z powodu upływu terminów (art. 139).

Inicjatywa dowodowa i udział w czynnościach stron i ich przedstawicieli na etapie postępowania przygotowawczego W postępowaniu przygotowawczym organy procesowe działają z urzędu (art. 9 1 k.p.k.). Strony procesowe i ich procesowi przedstawiciele w śledztwie lub dochodzeniu mają jednak możliwość oddziaływania na przebieg toczącego się postępowania. Przejawy zasady kontradyktoryjności w postępowaniu przygotowawczym, znajduje odzwierciedlenie przepisach tego art. 315-318.

Czynność na wniosek strony Art.315. 1Podejrzany i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik mogą składać wnioski o dokonanie czynności śledztwa. 2.Stronie, która złożyła wniosek, oraz jej obrońcy lub pełnomocnikowi nie można odmówić wzięcia udziału w czynności, jeżeli tego żądają. Przepis art. 318 zdanie drugie stosuje się.

Organ procesowy nie może im odmówić wzięcia udziału w tej czynności, z tym zastrzeżeniem, że podejrzanego pozbawionego wolności nie sprowadza się, gdy spowodowałoby to poważne trudności. Przepis wymaga jednak odrębnego żądaniaod wnioskującego o przeprowadzenie czynności i o dopuszczenie go do udziału w niej. Żądanie dotyczyć ma dopuszczenia do konkretnej czynności lub grupy czynności, o przeprowadzenie których wnioskodawca wnosi. Może być złożone wraz z samym wnioskiem dowodowym lub w tym wniosku albo odrębnie. Prawo do udziału w czynności staje się aktualne dopiero w razie uwzględnienia wniosku o dokonanie danej czynności

Czynności niepowtarzalne Inną grupęczynności stanowią te, których nie będzie można powtórzyć na rozprawie sądowej np. przesłuchania ciężko chorego świadka. Art.316. 1.Jeżeli czynności śledztwa nie będzie można powtórzyć na rozprawie, należy podejrzanego, pokrzywdzonego i ich przedstawicieli ustawowych, a obrońcę i pełnomocnika, jeżeli są już w sprawie ustanowieni, dopuścić do udziału w czynności, chyba że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub zniekształcenia dowodu w razie zwłoki.

Strony mają prawo wziąć wówczas udział w takiej czynności i powinno się o niej zawiadomić,chyba że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub zniekształcenia dowodu w razie zwłoki. Art. 316 3 k.p.k. omówiono wcześniej

Dopuszczenie do udziału w innych czynnościach Art.317 1.Strony, a obrońcę lub pełnomocnika, gdy są już w sprawie ustanowieni, należy także na żądanie dopuścić do udziału w innych czynnościach śledztwa. 2.W szczególnie uzasadnionym wypadku prokurator może postanowieniem odmówić dopuszczenia do udziału w czynności ze względu na ważny interes śledztwa albo odmówić sprowadzenia oskarżonego pozbawionego wolności, gdy spowodowałoby to poważne trudności.

Prokurator wydaje w tym przedmiocie postanowienie. Nie spełnia wymogów wniosku o dopuszczenie do udziału w czynnościachsformułowanie zawarte w pismach przekazujących w załączeniu pełnomocnictwo procesowe, ograniczające się do zwrotu "i wnoszę o dopuszczenie mnie do udziału w czynnościach śledztwa". art. 317 1 nie przewiduje generalnego uprawnienia do udziału we wszystkich czynnościach śledztwa lub dochodzenia, lecz jedynie w określonej, skonkretyzowanej przez stronę czynności.

O dopuszczeniu do udziału w określonej czynności decyduje organ prowadzący postępowanie, natomiast o odmowie - prokurator. Postanowienie prokuratora nie jest zaskarżalne.

Dopuszczenie dowodu z opinii biegłych albo instytucji naukowej lub specjalistycznej. Organ procesowy -w razie dopuszczenia dowodu z opinii biegłych albo instytucji naukowej lub specjalistycznej - jest obowiązany: doręczyć podejrzanemu i jego obrońcy oraz pokrzywdzonemu i jego pełnomocnikowi postanowienie o dopuszczeniu tego dowodu, do zezwolenia tym podmiotom na wzięcie udziału w przesłuchaniu biegłych o ile jest przeprowadzane, do zezwolenia na zapoznanie się z opinią, jeżeli złożona została na piśmie.

Mediacja Art.23a 1.Sąd lub referendarz sądowy, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator lub inny organ prowadzący to postępowanie, może z inicjatywy lub za zgodą oskarżonego i pokrzywdzonego skierować sprawę do instytucji lub osoby do tego uprawnionej w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między pokrzywdzonym i oskarżonym, o czym się ich poucza, informując o celach i zasadach postępowania mediacyjnego, w tym o treści art. 178a.