C Z Ę Ś Ć II PROJEKT ZAŁOŻEŃ DO PLANU ZAOPATRZENIA W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ DLA GMINY ŁUKTA

C Z Ę Ś Ć II PROJEKT ZAŁOŻEŃ DO PLANU ZAOPATRZENIA W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ DLA GMINY ŁUKTA Gdańsk 2009

C Z Ę Ś Ć II - SPIS TREŚCI 1. STAN AKTUALNY SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO NA OBSZARZE GMINY ŁUKTA... 3 1.1. ŹRÓDŁA ZASILANIA SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO... 3 1.2. STACJE TRANSFORMATOROWE GPZ I PZ... 3 1.3. STACJE ELEKTROENERGETYCZNE I LINIE ŚREDNIEGO NAPIĘCIA... 4 1.4. LINIE ELEKTROENERGETYCZNE NISKIEGO NAPIĘCIA... 5 2. OCENA AKTUALNEGO I PERSPEKTYWICZNEGO ZAPOTRZEBOWANIA NA ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ DLA OBSZARU GMINY ŁUKTA... 6 2.1 AKTUALNE ZUŻYCIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ NA TERENIE GMINY ŁUKTA... 6 2.2. ZAŁOŻENIA DO ANALIZY PERSPEKTYWICZNEGO ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ... 8 2.3. PERSPEKTYWICZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ NA TERENIE GMINY ŁUKTA... 9 3. OCENA MOŻLIWOŚCI PRODUKCJI ENERGII ELEKTRYCZNEJ W ŹRÓDŁACH LOKALNYCH... 11 4. PRZEDSIĘWZIĘCIA RACJONALIZUJĄCE UŻYTKOWANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ W INSTALACJACH PRZEMYSŁOWYCH I U ODBIORCÓW INDUWIDUALNYCH... 14 4.1 ODBIORCY PRZEMYSŁOWI... 14 4.2 ODBIORCY KOMUNALNI I INDYWIDUALNI... 15 5. MOŻLIWOŚCI ROZBUDOWY SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO NA OBSZARZE GMINY ŁUKTA... 17 5.1 STACJE GPZ I SIECI ELEKTROENERGETYCZNE ZASILAJĄCE 110 KV... 17 5.2 SIECI ELEKTROENERGETYCZNE ROZDZIELAJĄCE... 17 5.3 WNIOSKI I UWAGI DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ GMINY ŁUKTA... 18 2

1. STAN AKTUALNY SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO NA OBSZA- RZE GMINY ŁUKTA 1.1. Źródła zasilania systemu elektroenergetycznego Dystrybucję energii elektrycznej na terenie powiatu ostródzkiego, do którego należy gmina Łukta, prowadzi przedsiębiorstwo ENERGA Operator S.A. Oddział w Olsztynie, Rejon Energetyczny Ostróda. Teren gminy Łukta zasilany jest z Krajowego Systemu Elektroenergetycznego (KSE) liniami elektroenergetycznymi napowietrznymi średniego napięcia (SN), wyprowadzonymi z dwóch stacji GPZ (Główny Punkt Zasilania) zlokalizowanych na terenach sąsiednich gmin. Podstawowymi liniami elektroenergetycznymi zasilającymi tren gminy Łukta są linie SN relacji: Morąg-Łukta; Gietrzawłt-Łukta. Takie dwustronne połączenie gminy Łukta liniami SN jest korzystne zarówno pod względem niezawodności zasilania, jak również możliwości pokrycia potencjalnego wzrostu obciążenia. Ponadto, przez teren gminy Łukta przebiega linia elektroenergetyczna napowietrzna wysokiego napięcia (WN) o napięciu 110 kv, stanowiąca ważny element Sieci Rozdzielczej WN relacji Mątki-Morąg. Na terenie gminy Łukta nie ma zlokalizowanych innych źródeł energii elektrycznej, które są podłączone do systemu energetycznego zasilającego rozpatrywany obszar. 1.2. Stacje transformatorowe GPZ i PZ Stacje transformatorowe GPZ są to obiekty energetyczne, które dostarczają energię elektryczną z Krajowego Systemu Elektroenergetycznego do systemu lokalnego (rozdzielczego). Podstawową rolą stacji GPZ jest obniżanie napięcia z wysokiego na średnie oraz rozdział energii elektrycznej w lokalną sieć średniego napięcia 15 kv zasilającą odbiorców przemysłowych i komunalnych. Lokalizacja stacji, a także moc znamionowa transformatorów, jest ściśle związana z zapotrzebowaniem na energię elektryczną na danym obszarze. Na terenie gminy Łukta nie ma stacji GPZ, natomiast jej obszar zasilany jest w energię elektryczną ze stacji PZ Łukta 15/15 kv, pracującej w relacji linii 15 kv oraz ze stacji PZ Mostkowo. Stacja PZ Łukta zasilana jest liniami elektroenergetycznymi SN ze stacji GPZ Gietrzałt i GPZ Morąg. Stacje PZ wyposażone są w rozdzielnię 15 kv, z której wyprowadzone są linie elektroenergetyczne rozdzielcze SN (15 kv) zasilające cały teren gminy Łukta. Stacje te, poprzez stacje GPZ sprzęgają lokalny system elektroenergetyczny z Krajowym Systemem Elektroenergetycznym, co zapewnia bezpieczeństwo energetyczne gminy Łukta oraz sąsiadujących gmin. 3

W przypadku wzrostu obciążenia na terenie gminy Łukta oraz sąsiadujących gmin, istnieje możliwość zainstalowania transformatorów o większych mocach w zasilających ten rejon stacjach GPZ Morąg i GPZ Gietrzwałd. Stan techniczny stacji GPZ jest dobry, jednakże stacje te mogą wymagać modernizacji do 2020 roku w zależności od potrzeb. Ma to związek zarówno z postępem technicznym, jak również ze zmianami parametrów sieci (np. wzrostem mocy zwarciowej), co pociąga za sobą konieczność wymiany urządzeń. 1.3. Stacje elektroenergetyczne i linie średniego napięcia Stacje transformatorowe SN W skład systemu elektroenergetycznego (SEE) na obszarze gminy Łukta wchodzą sieci elektroenergetyczne średniego napięcia 15 kv (SN) i niskiego napięcia 0,4 kv (nn) oraz stacje transformatorowe 15 kv/0,4 kv. Na terenie gminy Łukta eksploatowanych jest 58 stacji transformatorowych średniego napięcia (SN). Stacje wyposażone są w transformatory rzędu 25 630 kva (średnio 63 250 kva). Są to w większości stacje słupowe typu STS lub w niektórych przypadkach stacje murowane. Stacje słupowe zamontowane są na żerdziach betonowych, nowe na żerdziach wirowanych. Do stacji transformatorowych podłączeni są odbiorcy o łącznej mocy elektrycznej rzędu 4,0 4,,5 MVA, natomiast maksymalna moc możliwa do zainstalowania w stacjach elektroenergetycznych wynosi ok. 11 12 MVA. Średnie obciążenia transformatorów w szczycie zimowym wynoszą w granicach 15 30%, natomiast obciążenia szczytowe są wyższe i wahają się w granicach 30 65% obciążenia znamionowego. Możemy przyjąć, że w okresie zimowym łączna rezerwa mocy transformatorów wynosi około 7 MVA. Uwzględniając współczynniki bezpieczeństwa można przyjąć, że system elektroenergetyczny na terenie gminy Łukta dysponuje około 50% rezerwą. Linie elektroenergetyczne o napięciu 15 kv Linie elektroenergetyczne średniego napięcia SN (15 kv) są to linie, za pośrednictwem których odbywa się zasilanie odbiorców przemysłowych i komunalnych na obszarze gminy Łukta. Linie SN pracują w oparciu o wymienione stacje GPZ 110/15kV w układzie promieniowym i wraz z systemem sieci elektroenergetycznych o napięciu 0,4 kv stanowią podsystem elektroenergetyczny gminy. Na obszarze gminy Łukta, tory główne linii elektroenergetycznych napowietrznych 15 kv mają przekroje s = 120 mm 2, s = 95 mm 2, s = 70 mm 2 i s = 50 mm 2 a linie odchodzące do stacji transformatorowych posiadają przekroje s = 35 mm 2 i w większości są to linie napowietrzne z przewodami gołymi. Stopień obciążenia linii elektroenergetycznych 15kV wynosi średnio 25 30%, natomiast maksymalne obciążenie sięga ok. 50%. 4

Aktualnie liniami elektroenergetycznymi 15 kv można przesłać energię elektryczną o mocy ok. 8,5 9,0 MVA, tzn. można przesłać dwukrotnie więcej energii w stosunku do aktualnego zapotrzebowania. Natomiast zwiększanie mocy w poszczególnych stacjach może być znacznie ograniczone ze względu na stan techniczny stacji oraz parametry techniczne sieci niskiego napięcia (nn.) 0,4 kv (przekroje przewodów, długości obwodów). Podłączanie nowych odbiorców i zwiększanie mocy u obecnych odbiorców na napięciu 0,4 kv realizowane jest sukcesywnie na podstawie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej. Stan techniczny większości stacji i linii SN jest dobry, natomiast stan techniczny linii i stacji elektroenergetycznych budowanych w latach 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku należy ocenić, jako zły - konieczna jest pilna modernizacja urządzeń. Parametry eksploatacyjne są dotrzymywane z zachowaniem odchyleń dopuszczonych stosownymi przepisami. W chwili obecnej prowadzone są prace modernizacyjne sieci elektroenergetycznych oraz modernizacje stacji elektroenergetycznych podczas remontów bieżących. 1.4. Linie elektroenergetyczne niskiego napięcia Linie elektroenergetyczne o napięciu 0,4 kv są to linie zasilające bezpośrednio odbiorców komunalno-bytowych, oraz drobny przemysł i usługi. Sieć elektroenergetyczna niskiego napięcia 0,4kV jest stosunkowo dobrze rozbudowana. W chwili obecnej prowadzone są prace modernizacyjne, tj. wymiana uszkodzonych fragmentów sieci, oraz modernizacje stacji transformatorowych podczas remontów bieżących. Istniejące linie w większości są w średnim stanie technicznym. 5

2. OCENA AKTUALNEGO I PERSPEKTYWICZNEGO ZAPOTRZEBOWANIA NA ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ DLA OBSZARU GMINY ŁUKTA 2.1 Aktualne zużycie energii elektrycznej na terenie gminy Łukta Zużycie energii elektrycznej wszystkich odbiorców, zlokalizowanych w gminie Łukta, w ostatnich czterech latach systematycznie rosło i wyniosło w roku 2005 w granicach 8,51 tys. MWh, natomiast w roku 2008 już 8,90 tys. MWh. Średnie roczne zużycie energii elektrycznej na jednego mieszkańca w latach 2005 i 2008 wyniosło odpowiednio 1898 kwh i 1966 kwh, natomiast średnie zużycie energii elektrycznej na odbiorcę w latach 2005 i 2008 wyniosło odpowiednio 5752 kwh i 5856 kwh. Aktualnie, łączne zapotrzebowanie na moc elektryczną odbiorców zlokalizowanych na terenie gminy Łukta wynosi w granicach 4,20 4,50 MW e. Zapotrzebowanie na moc elektryczną gminy Łukta od kilku lat charakteryzuje się stopniowym wzrostem. W tabeli 2.1.1 przedstawiono wielkości łącznego i jednostkowego zużycia energii elektrycznej przez odbiorców zlokalizowanych na terenie gminy Łukta w latach 2005 2008. Tabela 2.1.1. Zużycie energii elektrycznej Rok 2005 2006 2007 2008 MWh 8 513 8 596 9 003 8 900 Zużycie na odbiorcę kwh 5 752 5 762 5 976 5 857 Zużycie na mieszkańca kwh 1 898 1 910 1 993 1 966 Zestawienie zużycia energii elektrycznej na terenie gminy Łukta przez różne grupy odbiorców przedstawiono poniżej w tabeli 2.1.2. Natomiast rysunek 2.1 ilustruje zarówno wielkość, jak i strukturę zużycia energii elektrycznej przez poszczególne grupy odbiorców w latach 2005 2008. Jak wynika z przedstawionych danych łączna moc szczytowa, która może zostać aktualnie odebrana przez odbiorców na terenie gminy Łukta za pośrednictwem istniejących stacji transformatorowych, wynosi około 12 MVA, natomiast moc ta obniży się do ok. 9 MVA, jeżeli uwzględnimy ograniczenia wynikające z możliwości przesyłowych linii SN. Wykorzystanie zainstalowanej mocy elektrycznej w stacjach transformatorowych wynosi średnio 15 30 % a jedynie w kilku przypadkach osiąga 40% 65%. 6

Zakładając zrównoważony rozwój gospodarczy gminy należy przyjąć, że zapotrzebowanie na moc elektryczną będzie rosnąć, ale dynamika wzrostu będzie różna dla poszczególnych grupach odbiorców. Tabela 2.1.2. L.p. Odbiorca Zużycie energii elektrycznej [kwh] 2005r 2006r 2007r 2008r 5 Gospodarstwa domowe (nn) 1 657 150 1 684 980 1 710 280 1 733 050 4 Gospodarstwa rolne 1 951 155 1 955 178 1 959 201 1 971 270 3 Usługi, drobny przemysł+inne 1 246 109 1 244 880 1 253 070 1 227 672 2 Przemysł (duży odbiorca) 3 484 000 3 536 000 3 900 000 3 781 470 1 Oświetlenie ulic 174 580 174 580 180 600 186 620 Łącznie 8 512 994 8 595 618 9 003 151 8 900 082 Rys. 2.1 Roczne zużycie energii elektrycznej różnych grup odbiorców zlokalizowanych w gminie Łukta w latach 2005-2008 Oświetlenie ulic Przemysł (duży odbiorca) Usługi, drobny przemysł+inne Gospodarstwa domowe i rolne 0 1000 2000 3000 4000 5000 [MWh/rok] 2005r 2006r 2007r 2008r 7

2.2. Założenia do analizy perspektywicznego zapotrzebowanie na energię elektryczną Na terenie gminy Łukta zlokalizowanych jest kilka większych oraz kilkanaście mniejszych zakładów przemysłowych i handlowo-usługowych, które związane są z przemysłem spożywczym, drzewnym i usługami na rzecz odbiorców miejscowych. Wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną nastąpi zgodnie z przyjętymi warunkami zrównoważonego rozwoju gospodarczego gminy oraz w wyniku stałej poprawy standardu życia jej mieszkańców. Wzrost ten nie będzie wymagał większych inwestycji, gdyż dotychczasowa sieć SN i nn. jest przygotowana do przejęcia znacznie większego obciążenia. Wzrost zapotrzebowania na moc elektryczną na terenie gminy odnotują następujące grupy odbiorców: podmioty gospodarcze związane z usługami i drobną wytwórczością; odbiorcy indywidualni. W przypadku pierwszej grupy odbiorców wzrost zapotrzebowania na moc nastąpi w wyniku gospodarczego rozwoju gminy, tj. w wyniku rozwoju już istniejących podmiotów gospodarczych oraz powstawania nowych odbiorców w tej grupie. Należy przyjąć, że około 80 % odbiorców tej grupy będzie zlokalizowana na obszarach dzisiaj zabudowanych. Zapewnienie oświetlenia, ogrzewania czy wentylacji, a także ekologicznej pracy urządzeń technologicznych będzie stosunkowo najłatwiejsze za pomocą energii elektrycznej. W przypadku lokalizacji nowych lub rozbudowy istniejących obiektów na terenie już dzisiaj zabudowanym doprowadzenie innych mediów niż energia elektryczna będzie trudniejsze i kosztowniejsze Wzrost zapotrzebowania na moc elektryczną w grupie odbiorców indywidualnych spowodują następujące czynniki: 1. Rozwój budownictwa mieszkaniowego, który będzie się odbywał głównie poprzez budowę domów jednorodzinnych i tzw szeregowców. Wzrost liczby domów mieszkalnych, w których ciepła woda użytkowa, wentylacja a w niektórych przypadkach również klimatyzacja, będą w znacznej mierze zapewniane w oparciu o energię elektryczną - ten nośnik energii jest i będzie stosunkowo najbardziej dostępny. 2. Stały przyrost liczby urządzeń elektrycznych wykorzystywanych w gospodarstwach domowych (sprzęt AGD, RTV, komputery itp.). 3. Zmiany w relacjach cen gazu (szczególnie gazu LPG), oleju opałowego, energii elektrycznej i innych nośników energii dla odbiorców indywidualnych na korzyść energii elektrycznej. Podstawą do opracowania założeń do planu zaopatrzenia gminy Łukta w energię elektryczną stanowi analiza szeregu danych pochodzących z następujących dokumentów: 1. Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Łukta, Część I; Diagnoza uwarunkowań rozwoju; Część II; Kierunki zagospodarowania przestrzennego. Polityka przestrzenna; Biuro Planowania Przestrzennego; Olsztyn, 1999r. [11]. 2. Ustawa Prawo Energetyczne [2]. 8

3. Polityka energetyczna Polski do roku 2025; Obwieszczenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 01.07.2005r. [3] oraz projekt dokumentu pt. Polityka energetyczna Polski do roku 2030; Ministerstwo Gospodarki; marzec 2009r. [4]. 4. Dane udostępnione przez przedsiębiorstwo ENRGA Operator w Gdańsku. 5. Materiały własne oraz baza danych Fundacji Poszanowania Energii w Gdańsku. 6. Dane GUS. Zakładając rozwój gospodarczy gminy należy także przyjąć, że dynamika wzrostu zapotrzebowania na moc i energię elektryczną w poszczególnych grupach odbiorców będzie różna. Dynamika ta będzie większa wśród prywatnych małych podmiotach gospodarczych i znacznie mniejsza w większych zakładach przemysłowo-usługowych. Część ankietowanych obiektów, ze względu na zbyt dużą liczbą niewiadomych czynników, nie udzieliły odpowiedzi dotyczących prognoz zapotrzebowania na moc elektryczną i zużycie energii. W takich przypadkach założono, że przyszłe potrzeby będą kształtowały się na obecnym poziomie. Na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, informacji i analiz można przyjąć, że średnie zapotrzebowanie na energię elektryczną dla obszaru całej gminy będzie wzrastało z dynamiką ok. 1,2 2,3 % na rok. Przyjęto założenie, że dynamika wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną dla poszczególnych grup odbiorców będzie różna, tj.: dla gospodarstw domowych na poziomie ok. 1,2 2,1% na rok; dla segmentu drobnego przemysłu i usług będzie kształtowała się na poziomie 1,3 2,5%. Zapewnienie oświetlenia, ogrzewania czy wentylacji, a także ekologicznej pracy urządzeń w tym urządzeń gospodarstwa domowego, będzie stosunkowo najłatwiejsze za pomocą energii elektrycznej. W przypadku lokalizacji nowych lub rozbudowy istniejących zakładów na nowych terenach, doprowadzenie innych mediów niż energia elektryczna może okazać się trudne i bardziej kosztowne. 2.3. Perspektywiczne zapotrzebowanie na energię elektryczną na terenie gminy Łukta Aktualne łączne zapotrzebowanie na moc elektryczną dla obszaru gminy Łukta wynosi w granicach 4,20 4,50 MW el. Zapotrzebowanie to jest zmienne zależnie od pory roku. Wzrost zapotrzebowania na moc elektryczną w perspektywie do roku 2025 dla gminy Łukta przedstawiono w tabeli 2.3.1. 9

Tabela 2.3.1. Wzrost perspektywicznego zapotrzebowania na moc elektryczną na terenie gminy Łukta. Zapotrzebowanie na moc elektryczną dla miasta i gminy [kw el ] [MW el ] 2009 2015 2020 2025 4 350 4,35 5 000 5,00 5 600 5,60 6 000 6,00 Wzrost zużycia energii elektrycznej w perspektywie do roku 2025 dla dwóch podstawowych grup odbiorców przedstawiono w tabeli 2.3.2. Tabela 2.3.2. Perspektywiczne do roku 2025 zapotrzebowanie na energię elektryczną w [MWh] dla gminy w podziale na dwie grupy odbiorców Rodzaj odbiorcy Gospodarstwa domowe i rolnicze [MWh] Usługi, przemysł, użyteczność publiczna, oświetlenie [MWh] Lata 2009 2015 2020 2025 3 705 4 450 4 900 5 300 5 195 6 000 6 750 7 500 Razem [MWh] 8 900 10 450 11 650 12 800 Przewidywany wzrost zapotrzebowania na moc elektryczną w granicach 1,2 2,5%/rok oraz wzrost zużycie energii elektrycznej w okresie do 2025 roku, wymusi działania nakierowane na zapewnienie poboru większej mocy elektrycznej przez system elektroenergetyczny oraz jej racjonalne wykorzystanie. Działania te powinny spełniać następujące kryteria: bezpieczeństwa energetycznego gminy Łukta; bezpieczeństwa energetycznego sąsiadujących gmin zasilanych z GPZ Morąg i GPZ Gietrzwałd; ochrony środowiska min. uzyskać pozytywne opinie studium oddziaływania inwestycji energetycznych na środowisko naturalne. Dla zapewnienia ww. wymienionych kryteriów, rozwój systemu elektroenergetycznego musi uwzględniać podstawowe jego elementy sieć elektroenergetyczną oraz stacje elektroenergetyczne za pośrednictwem tych elementów systemu możliwe będzie przesłanie i przetworzenie zwiększonej ilości energii elektrycznej. 10

3. OCENA MOŻLIWOŚCI PRODUKCJI ENERGII ELEKTRYCZNEJ W ŹRÓDŁACH LOKALNYCH Lokalnymi źródłami energii elektrycznej są obiekty lub grupy obiektów wytwarzające energię elektryczną o mocy od kilkudziesięciu kw e do kilkunastu MW e, przyłączone do lokalnej sieci 15 kv lub 0,4 kv. Rozwój lokalnych źródeł energii elektrycznej pracujących w układzie skojarzonym jest zgodny z założeniami polityki energetycznej kraju, pozwala maksymalnie wykorzystać energię chemiczną zawartą w paliwie oraz przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa dostawy energii elektrycznej lokalnym odbiorcom. Korzyści wynikające z budowy lokalnych źródeł energii elektrycznej są następujące: wzrost racjonalnego wykorzystania produkowanej energii, ponieważ zmniejszenie odległości między źródłem energii elektrycznej a odbiorcami będzie miało wpływ na zmniejszenie strat przy przesyle i przetwarzaniu energii; ograniczenie ilości i długości elektroenergetycznych linii magistralnych; zminimalizowanie skutków awarii w systemie elektroenergetycznym; ograniczenie konieczności budowy lub też rozbudowy dużych źródeł energii elektrycznej. Pomimo wyżej wymienionych pozytywnych efektów rozwoju lokalnych źródeł energii elektrycznej, trzeba podkreślić, że będzie on możliwy tylko przy jednoczesnym założeniu dodatniego efektu ekologicznego tego rozwoju chodzi o ograniczenie emisji zanieczyszczeń do środowiska, przede wszystkim, CO 2, NO X, SO 2 i pyłów. W opracowaniu wzięto pod uwagę źródła energii elektrycznej pracujące w oparciu o paliwo gazowe i niekonwencjonalne źródła energii, wg następującego podziału: źródła gazowe źródła niekonwencjonalne wykorzystujące energię odnawialną. Poniżej przedstawiono krótką analizę wykorzystania tych źródeł. Źródła skojarzone wykorzystujące gaz lub biogaz Korzystne ze względów ekologicznych jest rozpatrzenie budowy małych lokalnych gazowych elektrociepłowni, które pracując w układzie skojarzonym produkują energię elektryczną i ciepło w blokach energetycznych. Bloki te pracują w oparciu o mikroturbiny gazowe lub agregaty kogeneracyjne (opalane gazem ziemnym lub biogazem) i współpracują z kotłami wodnymi odzyskowymi, które zapewniają optymalne wykorzystania ciepła spalin i pozwalają na pokrycie zapotrzebowania w okresach szczytowych. W zależności od mocy zainstalowanych generatorów bloki energetyczne elektrociepłowni mogą być podłączone do sieci elektroenergetycznej o napięciu 15 kv lub w przypadku bardzo małych źródeł, o mocy rzędu od kilkunastu do kilkudziesięciu kw e, do sieci niskiego napięcia 0,4 kv. 11

Technologia wytwarzania energii w układzie skojarzonym zapewnia wysoką sprawność przetworzenia energii pierwotnej na energię elektryczną i ciepło, dodatkowo małe źródła łatwiej jest dostosować do lokalnych potrzeb. Należy również zaznaczyć, że w lokalnych układach tego typu można zminimalizować poziom strat energii elektrycznej i ciepła, co ma znaczny wpływ na stabilizację cen tych mediów. Ponieważ źródła te są zasilane gazem ziemnym lub biogazem, ich wpływ na zanieczyszczenie środowiska w przypadku emisji CO 2 i NO X jest znacznie mniejszy niż wpływ elektrowni systemowych i wielokrotnie mniejszy od kotłowni opalanych paliwem stałym (węglem, miałem węglowym). Natomiast emisje SO 2 i pyłów są praktycznie pomijalne. Budowa lokalnych EC jest również korzystna ze względu na to, że sieć elektroenergetyczna jest w stanie odebrać praktycznie każdą ilość energii elektrycznej wytwarzanej przez źródła lokalne. Siłownie wiatrowe Budowa dużych siłowni wiatrowych na wydzielonych terenach wiejskich gminy Łukta jest technicznie możliwe i może być ekonomicznie opłacalne. Dotyczy to w szczególności terenów północnych i północno-wschodnich gminy, tj. rejonu zlokalizowanego pomiędzy miejscowościami Kozia Góra, Gucin, Trokajny i Zajączkowo. Możliwa jest również budowa indywidualnych wiatraków małej mocy różnego typu, zarówno na terenach miejskich, jak i wiejskich całej gminy. Wykorzystanie siłowni wiatrowych do produkcji energii elektrycznej jest możliwe w przypadku, jeżeli prędkość wiatru jest większa niż 4 m/s i nie przekracza 25 m/s. Efektywna ekonomicznie prędkość wiatru zamyka się w przedziale od 8 m/s do 15 m/s. Na obszarze gmin powiatu ostródzkiego średnia prędkość wiatru w ciągu roku pozwala na ekonomiczne wykorzystanie siłowni wiatrowych do produkcji energii elektrycznej. Korzystne warunki wiatrowe powinny być wykorzystywane. Gmina Łukta spełnia wymagania dotyczące lokalizacji tego typu inwestycji. Na jej terenie możliwa jest budowa siłowni wiatrowych zorganizowanych w tzw. parki (farmy) wiatrowe, tj. zespoły kilku lub nawet kilkunastu elektrowni wiatrowych, zlokalizowanych w danym rejonie i przyłączonych do wspólnego głównego punktu zasilania (GPZ). Tereny wydzielone, na których możliwa jest lokalizacja farm wiatrowych, należy uwzględnić w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, jako tereny przeznaczone pod budowę elektrowni wiatrowych wraz z urządzeniami i sieciami elektroenergetycznymi związanymi z funkcjonowaniem parku wiatrowego. Przyjęto następujące warunki techniczne dla elektrowni wiatrowych: stosować jeden typ elektrowni wiatrowej w ramach danego parku wiatrowego; minimalna moc elektryczna pojedynczej turbiny wiatrowej 2,0 2,5 MW; powierzchnia zabudowy pojedynczej elektrowni wiatrowej powinna wynosić ok. 600 800 m 2 ; maksymalna wysokość skrajnego punktu skrzydła w pozycji pionowej ponad poziom terenu: 160 m; 12

odległość elektrowni wiatrowych oraz innych urządzeń infrastruktury technicznej od granic terenu inwestycji winna być zgodna z Roz. Ministra Infrastruktury z dn. 12.04.2002r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.); maksymalna moc akustyczna źródła dźwięku: 103,1 db (dla prędkości wiatru 10 m/s) i 102,8 db (dla 8 m/s); maksymalna intensywność zabudowy: 20%. Wskazane jest zastosowanie turbin wiatrowych o mocach powyżej 2,5 MW, o ile nie pogorszy to wymagań związanych z maksymalną mocą akustyczną źródła dźwięku oraz spełni inne wymagania techniczno-budowlane. O opłacalności budowy i wykorzystania siłowni wiatrowych powinny decydować uwarunkowania legislacyjne oraz warunki ekonomiczne inwestycji. W przypadku budowy farm wiatrowych lub dużych indywidualnych siłowni wiatrowych muszą być spełnione wymagania wynikające z Prawa Budowlanego, Prawa Ochrony Środowiska oraz Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego Gminy. Budowa parków wiatrowych dużej mocy nie jest możliwa na terenach zabudowanych. Małe elektrownie wodne MEW Aktualnie w gminie Łukta nie ma zainstalowanych małych elektrowni wodnych (MEW). Na wybranych terenach wiejskich gminy istnieją bardzo ograniczone warunki do budowy MEW. Zainstalowanie jednej lub kilku MEW o mocy w granicach kilkunastu kw jest możliwe w rejonie centralnym gminy na rzece Pasłęka w rejonie miejscowości Pelnik, Mostkowo i Kojdy, przy założeniu spełnienia wymogów prawnych. Należy podkreślić również, że nakłady finansowe na budowę MEW są bardzo duże a inwestorom stawiane są liczne wymagania typu ekologicznego i budowlanego - przede wszystkim dostosowania inwestycji do Prawa Wodnego. W założeniach, poza wskazanym powyżej obszarem nie planuje się tego typu inwestycji na terenie gminy. Wykorzystanie energii słonecznej Gmina Łukta, jak również sąsiadujące gminy, powinna wdrażać i promować inwestycje pozwalające na efektywne wykorzystanie energii słonecznej na potrzeby indywidualnych gospodarstw oraz sektora drobnego przemysłu i usług. Wykorzystanie ogniw fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej na potrzeby indywidualne oraz kolektorów słonecznych do przygotowania ciepłej wody użytkowej w okresie sezonu letniego jest szczególnie korzystne ze względów ekologicznych, a także ekonomicznych. Należy promować i rozwijać wytwarzanie energii elektrycznej z ogniw fotowoltaicznych. W okresach poza sezonem letnim, instalacje solarne mogą wspomagać ogrzewanie obiektów gospodarczych. 13

4. PRZEDSIĘWZIĘCIA RACJONALIZUJĄCE UŻYTKOWANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ W INSTALACJACH PRZEMYSŁOWYCH I U ODBIOR- CÓW INDUWIDUALNYCH 4.1 Odbiorcy przemysłowi Zakłady produkcyjne oraz usługowe stanowią bardzo znaczącą grupę odbiorców energii elektrycznej a potencjalne oszczędności energii uzyskane w tej grupie odbiorców są największe. Poniżej omówiono kilka podstawowych działań racjonalizujących użytkowanie energii elektrycznej w tej grupie odbiorców. Największy udział w całkowitym zużyciu energii elektrycznej przez odbiorców przemysłowych mają silniki elektryczne. Udział tych urządzeń w krajach o wysokim stopniu rozwoju przemysłu wynosi ok. 65 % całkowitego zużycia energii elektrycznej. W celu ograniczenia zużycia energii, wszystkie silniki elektryczne powinny pracować w optymalnych warunkach sprawności i współczynnika mocy. Ze względu na optymalną sprawność silników elektrycznych służby energetyczne powinny systematycznie kontrolować stopień wykorzystania mocy znamionowej silników a w razie stwierdzenia nadmiernej wartości mocy znamionowej w stosunku do mocy zapotrzebowanej silnik powinien być zastąpiony innym o mniejszej mocy znamionowej. Skutecznym sposobem na dalsze ograniczanie zużycia energii elektrycznej przez układy napędowe jest możliwość wymiany pracującego silnika na energooszczędny o podwyższonej sprawności (silniki tego typu oznaczane są symbolem EEM). Konstrukcyjne zmiany w silnikach tego typu opierają się najczęściej na redukcji strat jałowych lub dążeniu do ograniczenia strat obciążeniowych. Silniki te są średnio o 30 40% droższe od silników tradycyjnych, co stanowi zasadniczą barierę w szerokim ich stosowaniu. Przeprowadzane analizy ekonomiczne wykazują jednak, opłacalność zastępowania silników tradycyjnych przez silniki EEM w przypadku, gdy pracuje nieco powyżej 1000 godzin rocznie. Nad wymianą silnika na energooszczędny warto z całą pewnością zastanowić się w momencie, gdy zastosowany silnik wymaga remontu. Bardzo znaczącym sposobem racjonalizacji zużycia energii elektrycznej jest optymalizacja procesów technologicznych obejmująca między innymi regulację wydajności urządzeń napędzanych silnikami elektrycznymi. Można to osiągnąć za pomocą zaworów i przepustnic przy stałej prędkości obrotowej maszyny roboczej, lecz jest to sposób zmniejszający sprawność urządzeń regulowanych (np. pomp i wentylatorów) a także powodujący powstanie strat na elementach regulowanych. Bardziej efektywnym sposobem regulacji, dającym użytkownikowi możliwości dopasowania charakterystyki urządzenia do wymagań stawianych przez system, jest praca przy zmiennej prędkości obrotowej. Płynną regulację prędkości obrotowej pomp odśrodkowych i wentylatorów umożliwiają przetwornice częstotliwości, które dopasowują prędkość obrotową do aktualnego obciążenia, wyraźnie redukując w ten sposób zużycie energii elektrycznej. 14

Istotnym źródłem oszczędności energetycznych przynoszącym korzyści zarówno odbiorcom przemysłowym posiadającym własne stacje transformatorowe, jak i zakładowi energetycznemu jest zastosowanie wydajnych energetycznie transformatorów nowej generacji. Transformatory te dzięki podwyższonej zawartości miedzi (nawet o 100% w stosunku do pierwotnej ilości) posiadają obniżone straty mocy i energii elektrycznej. W Polsce na transformatory tej mocy przypada ok. 50% produkcji i są one w większości stosowane w stacjach transformatorowych SN - stanowi to potencjalne źródło oszczędności energii. Ponadto odbiorcy przemysłowi z własnymi stacjami transformatorowymi oraz zakłady energetyczne powinni zwrócić uwagę na właściwy dobór mocy elektrycznej transformatora do zainstalowanych odbiorników. Aktualnie w dalszym ciągu odnotowuje się znaczny nadmiar zainstalowanej mocy elektrycznej w transformatorach, co jest źródłem poważnych strat energii elektrycznej. 4.2 Odbiorcy komunalni i indywidualni W przypadku odbiorców indywidualnych również istnieją znaczne potencjalne możliwości przeprowadzenia przedsięwzięć racjonalizujących użytkowanie energii elektrycznej. Doświadczenia krajów, w których uzyskano poprawę w zakresie racjonalnego wykorzystania energii elektrycznej (np. Niemcy) wykazują, że największe oszczędności można uzyskać poprzez: 1. promocje urządzeń energooszczędnych, 2. modernizację instalacji oświetleniowych, 3. propagowanie i promowanie energooszczędnych postaw społeczeństwa.. Potrzeby oświetleniowe w gospodarstwie domowym na ogół nie przekraczają 25% całej zużywanej energii, ale z uwagi na łatwą dostępność i możliwość zastosowania energooszczędnych źródeł światła energię elektryczną zużywaną na oświetlenie można ograniczyć pięciokrotnie. W przypadku budynków użyteczności publicznej takich jak: szkoły, przedszkola, szpitale, przychodnie zdrowia, kościoły, urzędy czy sklepy potrzeby oświetleniowe są znacznie większe, gdyż dochodzą nawet do 50% zużywanej energii elektrycznej. Oznacza to, że modernizacja urządzeń oświetleniowych oraz racjonalizacja sposobu ich użytkowania może przynieść dużo większe efekty. Działania zmierzające do oszczędności zużycia energii elektrycznej na potrzeby oświetleniowe można określić następująco: 1. wymiana tradycyjnych żarówek na energooszczędne świetlówki kompaktowe (ok. pięciokrotna redukcja zużywanej energii), 2. dobór właściwych źródeł światła i opraw oświetleniowych, 3. zastosowanie urządzeń do automatycznego włączania i wyłączania oświetlenia (czujniki zmierzchowe, automaty schodowe czy detektory ruchu), 4. zastosowanie urządzeń do regulacji natężenia oświetlenia w pomieszczeniach, 15

5. zastępowanie oświetlenia ogólnego oświetleniem ogólnym zlokalizowanym (miejscowym), 6. właściwe wykorzystanie światła dziennego. Odbiorcy komunalni typu: szkoły, urzędy, itp., a także odbiorcy indywidualni powinni stosować energooszczędne świetlówki kompaktowe bez konieczności wymiany opraw. Wymiana dużej ilości żarówek wymaga poważnych nakładów finansowych, ale już po pierwszym miesiącu eksploatacji nastąpi znaczne obniżenie wysokości opłat za energię elektryczną. Ponadto zakładając użytkowanie danej instalacji oświetleniowej przez 2000 h/a (jest to norma dla naszej strefy klimatycznej) otrzymamy zwrot nakładów inwestycyjnych po 8 miesiącach eksploatacji. Dodatkową korzyścią wynikającą z zastosowania energooszczędnych źródeł światła jest ich trwałość, ok. 6 8 razy większa niż żarówki tradycyjnej, a co się z tym wiąże niższe koszty obsługi technicznej. Zastosowanie energooszczędnego oświetlenia dotyczy również oświetlenia ulic oraz placów - należy doprowadzić do całkowitego wyeliminowania rtęciowych opraw oświetleniowych na korzyść lamp sodowych. Racjonalizacja wykorzystania energii elektrycznej w odniesieniu do odbiorców komunalnych jest ściśle powiązana z poszanowaniem energii cieplnej, ponieważ można uzyskać zasadnicze korzyści wykorzystując energooszczędne urządzenia cieplne zasilane energią elektryczną. Zużycie energii na cele ogrzewania, wentylacji i ciepłej wody użytkowej w krajowym sektorze komunalno-bytowym szacować można na ponad 40% bilansu paliwowego. Warto podkreślić, że udział ten w krajach Europy Zachodniej wynosi ok. 32% przy znacznie większej powierzchni budynków przypadających na jednego użytkownika. Ograniczenie zużycia energii jest możliwe, lecz oprócz realizacji zamierzeń energooszczędnych powinno dokonać się również szczegółowej oceny stanu budownictwa. W przemyśle elektrotechnicznym jest wyraźnie widoczny postęp w produkcji energooszczędnych urządzeń cieplnych. Przepływowe podgrzewacze ciepłej wody użytkowej pozwalają na oszczędne korzystanie z energii elektrycznej jako źródła ciepła. Coraz bardziej popularne stają się systemy podłogowe, które są bardzo wydajne oraz zupełnie niewidoczne. Dostępne są również na rynku dynamiczne piece akumulacyjne pozwalające na energooszczędne ogrzewanie korzystając z taryfy dwustrefowej. Zastosowanie energii elektrycznej jako źródła ciepła pozwala uzyskać system grzewczy charakteryzujący się przede wszystkim pewnością zasilania, stabilnością, bezpieczeństwem oraz komfortem użytkowania. 16

5. MOŻLIWOŚCI ROZBUDOWY SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO NA OBSZARZE GMINY ŁUKTA 5.1 Stacje GPZ i sieci elektroenergetyczne zasilające 110 kv Rozwój systemu elektroenergetycznego musi uwzględniać podstawowe jego elementy, tj. stacje elektroenergetyczne i sieci elektroenergetyczne. Modernizacja i rozbudowa tych elementów systemu elektroenergetycznego pozwoli na przesłanie i przetworzenie zwiększonej ilości energii elektrycznej na terenie gminy. Na obszarze gminy Łukta nie przewiduje się budowy stacji elektroenergetycznych GPZ 110/15kV ani linii elektroenergetycznych wysokiego napięcia 110 kv, za wyjątkiem GPZ przeznaczonych do obsługi elektrowni wiatrowych. Linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia 110 kv, zasilające w energię elektryczną powiat ostródzki, są w normalnych warunkach pracy systemu stosunkowo nisko obciążone, dlatego nie przewiduje się inwestycji w tego typu obiekty nie dotyczy to linii WN przeznaczonych do obsługi elektrowni wiatrowych. Inwestycje w sieci i stacje 110kV są inwestycjami strategicznymi planowanymi, co najmniej na poziomie jednego lub kilku województw. Zgodnie z założeniami przedstawionymi w części I (zaopatrzenie w ciepło), w przypadku realizacji kompleksu agroenergetycznego wykorzystującego bloki energetyczne opalane biogazem (biometanem) oraz w przypadku budowy elektrowni wiatrowych na wybranych terenach gminy Łukta, przewiduje się budowę jednej lub dwóch stacji elektroenergetycznych GPZ 110kV/15kV, w zależności od potrzeb oraz budowę specjalnych odcinków linii WN łączących te GPZ z KSE. Zadaniem stacji GPZ będzie odbiór energii elektrycznej z wybudowanych bloków energetycznych oraz elektrowni wiatrowych i przesłanie jej do Krajowego Systemu Energetycznego. Lokalizację stacji GPZ oraz specjalnych odcinków linii wysokiego napięcia określi stosowny projekt techniczny. 5.2 Sieci elektroenergetyczne rozdzielające Przewidywany wzrost zapotrzebowania na moc elektryczną do około 6,0 MW e, w okresie do 2025 roku, wymusi działania zapewniające możliwość dostarczenia takiej mocy przez system elektroenergetyczny oraz jej racjonalne wykorzystanie. Działania te powinny uwzględniać następujące kryteria: bezpieczeństwo energetyczne gminy Łukta; wymagania ochrony środowiska (min. pozytywna opinia studium oddziaływania inwestycji energetycznych na środowisko naturalne). 17

Sieci elektroenergetyczne średniego napięcia SN 15 kv W miarę wzrostu obciążenia i rozwoju technicznego, szczególności w centralnym i północnym rejonie gminy Łukta, przewidywana jest stopniowa modernizacja istniejących sieci średniego napięcia 15 kv i budowa nowych odcinków sieci SN oraz modernizacja istniejących i budowa nowych stacji transformatorowych 15/0,4 kv. Budowa nowych stacji transformatorowych wynika z potrzeb przyłączeniowych. Nowe stacje 15/0,4 kv powinny być stacjami wnętrzowymi wolnostojącymi wyposażone w urządzenia elektroenergetyczne z sześciofluorkiem siarki SF 6. Ponadto należy przeprowadzać modernizację stacji transformatorowych ważniejszych węzłów poprzez wymianę rozdzielnic średniego napięcia np. na z sześciofluorkiem siarki SF 6, wyposażone w pełny monitoring. Nowe linie średniego napięcia 15 kv powinny być liniami napowietrznymi lub kablowymi o przekrojach 70 i 35 mm 2. Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia 0.4 kv Sieć elektroenergetyczna niskiego napięcia powinna być budowana i rozbudowywana głównie, jako sieć kablowa, natomiast ewentualne odcinki linii napowietrznych powinny posiadać przewody izolowane. Sieć oświetleniowa powinna być budowana i rozbudowywana jako sieć kablowa. W miejscowościach, w których planowane są większe inwestycje mieszkaniowe, tj. w miejscowościach Łukta i Ramoty (rejon bilansowy nr I) oraz Worliny, Wynki, Pelnik i Kotkowo (rejonu bilansowy nr II) a także w najbliższych okolicach tych miejscowości planowana jest lokalna rozbudowa sieci niskiego napięcia. 5.3 Wnioski i uwagi dotyczące zaopatrzenia w energię elektryczną gminy Łukta 1. W okresie najbliższych kilku lat, na terenie gminy Łukta, ENERGIA Operator S.A. powinien przystąpić do wykonania inwestycje obejmujących reelektryfikację gminy, tj. gruntowną modernizację oraz niezbędną rozbudowę istniejącego systemu elektroenergetycznego gminy w stopniu zabezpieczającym jej zrównoważony rozwój gospodarczy do roku 2025. 2. Aktualne zapotrzebowanie łączne na moc elektryczną odbiorców zlokalizowanych na terenie gminy Łukta wynosi w granicach 4,20 4,50 MW e. Zużycie energii elektrycznej w ostatnich dwóch latach wyniosło w granicach 8 800 9 000 MWh. 3. Perspektywiczne do roku 2025 zapotrzebowanie łączne na moc elektryczną odbiorców zlokalizowanych na terenie gminy Łukta wzrośnie do ok. 6,00 MW el, natomiast zużycie energii elektrycznej wzrośnie do 12 600 13 000 MWh. Wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną wymusi przeprowadzenie szeregu prac 18

modernizacyjnych i inwestycyjnych dotyczących systemu elektroenergetycznego gminy. 4. Zgodnie z planami przedsiębiorstwa ENERGA Operator S.A., na terenie gminy Łukta nie przewiduje się budowy linii elektroenergetycznych o napięciu 110 kv, jak również nie planuje się budowy stacji elektroenergetycznych GPZ 110/15kV (za wyjątkiem określonym w pkt.6). 5. Istniejące linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia oraz stacje GPZ zasilające gminę (GPZ Morag i GPZ Gietrzwałd) w normalnych warunkach pracy systemu są średnio obciążone i w pełni zapewniają bezpieczeństwo energetyczne rejonów, które zasilają. Uwaga - w przypadku budowy elektrowni wiatrowych (farm wiatrowych) należy uwzględnić przeprowadzenie stosownych inwestycji w systemie elektroenergetycznym (patrz pkt. 6). 6. W rejonach, na którym możliwa jest budowa dużych parków wiatrowych należy uwzględnić budowę lokalnej stacji elektroenergetycznej GPZ 110kV/15kV oraz specjalnych odcinków linii elektroenergetycznych WN. Dotyczy to w szczególności terenów północnych gminy (okolice miejscowości Kozia Góra, Gucin, Ględy, Trokajny i Zajączkowo). 7. Sieć elektroenergetyczna średniego napięcia 15 kv powinna pracować w układzie pierścieniowym w oparciu o istniejące stacje GPZ 110/15 kv. Takie zasilanie zapewnia pełne bezpieczeństwo wynikające z wielostronnego zasilania systemu. 8. Przy modernizacji systemu elektroenergetycznego na terenie gminy Łukta należy uwzględnić możliwość przyłączenia do istniejącej sieci energetycznej rozdzielni przekazującej moc elektryczną, z planowanych do budowy bloków energetycznych zainstalowanych w kompleksie agroenergetycznym lub elektrociepłowni. 9. W miejscowości Łukta, na nowych terenach przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe i usługi, w perspektywie 1 3 lat, należy zaplanować budowę nowej stacji elektroenergetycznej 15 kv. Przy projektowaniu nowych ulic i osiedli mieszkaniowych należy również z wyprzedzeniem zaprojektować położenie linii kablowych niskiego napięcia, uwzględniając przy tym oświetlenie ulic. 10. Planowane, szczególnie w miejscowościach Ramoty, Worliny, Wynki, Pelnik i Kotkowo, inwestycje w sektorze budownictwa mieszkaniowego i usług wymuszają modernizację istniejących, jak również budowę nowych stacji transformatorowych (15/0.4 kv) oraz sieci elektroenergetycznych średniego napięcia (15 kv) i niskiego napięcia. W planach inwestycji w sektorze energetycznym należy uwzględnić następujące rejony potencjalnych inwestycji budowlanych: rejon miejscowości Ramoty, Worliny i Pelnik - planowana zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, rekreacyjna i usługowa; rejon miejscowości Wynki i Kotkowo planowana zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i rekreacyjna. 19

11. Planowane w miejscowościach Łukta, Komorowo, Kozia Góra, Gucin, Ględy i Zajączkowo, inwestycje w sektorze przemysłowym wymuszają budowę nowych stacji transformatorowych (15/0.4 kv) oraz sieci elektroenergetycznych średniego napięcia (15 kv) i niskiego napięcia. W planach inwestycji w sektorze energetycznym należy uwzględnić następujące rejony potencjalnych inwestycji przemysłowych (nie dotyczy rejonu budowy elektrowni wiatrowych): rejon położony pomiędzy miejscowościami Łukta i Komorowo - możliwa zabudowa przemysłowa, tj. budowa kompleksu agroenergetycznego lub tylko biogazowni; rejon położony w okolicach miejscowości Gucin i Ględy - zabudowa przemysłowa, tj. możliwa alternatywna budowa biogazowni lub kompleksu agroenergetycznego. 12. Zadania inwestycyjne w ramach programu reelektryfikacji gminy należy wykonać zgodnie z opracowanym programem przedsiębiorstwa ENERGA Operator S.A. 13. Nowe linie średniego napięcia 15 kv powinny być liniami napowietrznymi lub kablowymi o odpowiednich przekrojach. Nowe stacje transformatorowe 15/0,4 kv powinny być budowane jako stacje wnętrzowe wolnostojące. 14. Należy przeprowadzać modernizację stacji transformatorowych ważniejszych węzłów poprzez wymianę rozdzielnic średniego napięcia oraz wprowadzenie systemu kontroli i monitoringu stacji. 15. Sieć elektroenergetyczna niskiego napięcia powinna być modernizowana i budowana, jako sieć kablowa, a ewentualne odcinki linii napowietrznych powinny posiadać przewody izolowane. Sieć oświetleniowa powinna być budowana, jako sieć kablowa. 16. W projektach technicznych inwestycji budowlanych należy uwzględniać budowę odcinków sieci i przyłączy niskiego napięcia (0,4 kv) ze względu na rozległy obszar projektowanych terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej. 20