Precedensowa Uchwała Sądu Najwyższego w sprawie III CZP 111/15: Czy będzie łatwiej złożyć skargę od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej?

Podobne dokumenty
UCHWAŁA. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote. Protokolant Bożena Kowalska

ŚRODKI OCHRONY PRAWNEJ W RAMACH PPP (PRAWO ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH I KONCESJE) NOWE REGULACJE PRAWNE W PRAKTYCE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 3/15. Dnia 9 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 15/15. Dnia 24 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SPP 12/17. Dnia 4 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 18/12. Dnia 1 czerwca 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. U z a s a d n i e n i e

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2003 r. IV CK 17/02

ZAGADNIENIE PRAWNE UZASADNIENIE. Wyrokiem z dnia 27 lipca 2015 r. Krajowa Izba Odwoławcza m.in. w pkt.:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK. z dnia 30 stycznia 2014 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SK 3/14. Dnia 30 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Iwulski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 10/16. Dnia 20 kwietnia 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK z dnia 21 września 2016 r. Przewodniczący: Robert Skrzeszewski. orzeka:

Wyrok z dnia 19 stycznia 2005 r., V CK 364/04

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Maciej Pacuda (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca) SSN Piotr Prusinowski

WYROK. z dnia 15 września 2014 r. Przewodniczący: orzeka:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wojciech Katner (przewodniczący) SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 5/17. Dnia 16 maja 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca) SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

Postanowienie z dnia 14 listopada 2002 r. III RN 7/02

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 64/17. Dnia 21 lipca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

P O S T A N O W I E N I E

POSTANOWIENIE. SSN Anna Kozłowska

POSTANOWIENIE. w sprawie z powództwa L. Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. przeciwko Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa z siedzibą w W.

POSTANOWIENIE z dnia 15 listopada 2013r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. z dnia 11 lutego 2016 r.

Postanowienie z dnia 27 marca 2002 r. III RN 9/01

Uchwała z dnia 24 listopada 2005 r., III CZP 85/05

POSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca) SSA Elżbieta Fijałkowska

Postanowienie z dnia 7 maja 2009 r. III UK 100/08

POSTANOWIENIE z dnia 25 maja 2015 roku. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 15 lipca 2013 r.

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III PZ 4/15. Dnia 11 sierpnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec SSA Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. orzeka:

Postanowienie z dnia 3 lutego 2000 r. III RN 195/99

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

Sygn. akt: KIO 2282/15 POSTANOWIENIE z dnia 2 listopada 2015 roku. Krajowa Izba Odwoławcza w składzie Przewodniczący: Justyna Tomkowska

POSTANOWIENIE. Pierwszy Prezes SN Małgorzata Gersdorf

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE z dnia 21 sierpnia 2013 roku. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) SSN Maciej Pacuda SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk

POSTANOWIENIE. SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

Postanowienie z dnia 23 stycznia 2008 r. II UZ 47/07

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE z dnia 4 kwietnia 2016 roku. Przewodniczący: Protokolant:

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

z dnia 26 stycznia 2012 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Anna Owczarek SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 50/10. Dnia 21 stycznia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 70/14. Dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 5 lipca 2006 r. Arbitrzy: Elżbieta Halina Tomaka. Protokolant Urszula Pietrzak

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 11 lipca 2006 r. Arbitrzy: Władysław Kazimierz Buda. Protokolant Urszula Pietrzak

POSTANOWIENIE z dnia 17 listopada 2011 roku. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

WYROK. z dnia 16 września 2013 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Anna Owczarek SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 63/15. Dnia 15 października 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Sygn. akt: KIO 940/16 WYROK z dnia 14 czerwca 2016 r. Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: Przewodniczący: Małgorzata Rakowska

POSTANOWIENIE z dnia 20 października 2014 r. Przewodniczący:.

POSTANOWIENIE. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Andrzej Wróbel

WYROK. z dnia 14 listopada 2014 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Krzysztof Pietrzykowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 40/16. Dnia 13 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

WYROK. z dnia 9 września 2013 r. Przewodniczący:

UZASADNIENIE. Przystępujący podał dla obu kategorii czynności jednakową stawkę VAT 8%, a odwołujący odpowiednio 8% i 23%.

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk. Protokolant Izabela Czapowska

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka

POSTANOWIENIE. SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący) SSN Małgorzata Gersdorf SSA Agata Pyjas - Luty (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Korzeniowski

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Wróbel

POSTANOWIENIE. uchyla zaskarżone postanowienie. UZASADNIENIE

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2014 r. III CZ 39/14

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III UZ 4/16. Dnia 24 maja 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) SSN Wojciech Katner SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący) SSN Jolanta Frańczak SSA Ewa Stefańska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Roman Kuczyński SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

Postępowanie o udzielenie zamówienia na. Oznaczenie sprawy (numer referencyjny):

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Halina Kiryło

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jan Górowski SSN Dariusz Zawistowski

Postanowienie z dnia 2 grudnia 2009 r., I CSK 140/09

POSTANOWIENIE. SSN Anna Owczarek (przewodniczący) SSN Jan Górowski SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)

Sygn. akt KIO 2154/13 POSTANOWIENIE. z dnia 25 września 2013 r. Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś

POSTANOWIENIE z dnia 2 marca 2016 r. Przewodniczący: Jolanta Markowska Izabela Kuciak Grzegorz Matejczuk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Postanowienie z dnia 4 czerwca 1998 r. III RN 35/98

POSTANOWIENIE z dnia 7 września 2015 r. Przewodniczący: Anna Chudzik

Transkrypt:

Precedensowa Uchwała Sądu Najwyższego w sprawie III CZP 111/15: Czy będzie łatwiej złożyć skargę od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej?

17 lutego 2016 r. Sąd Najwyższy wydał precedensową uchwałę (III CZP 111/15) dopuszczającą wnoszenie skarg na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej dotyczących zarzutów oddalonych w uzasadnieniu wyroku, a nie w sentencji. SN uznał, że dopuszczalna jest skarga do sądu od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej dotycząca zarzutów oddalonych w uzasadnieniu tego orzeczenia a nierozstrzygniętych w sentencji. Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej może być 1. oddalający odwołanie, 2. uwzględniający odwołanie. Od wyroku oddalającego odwołanie można wnieść skargę do sądu okręgowego. Nie jest jednak jasnym co w sytuacji, gdy w prawdzie odwołanie zostało uwzględnione, ale Izba nie uwzględniła wszystkich podniesionych w nim zarzutów. W praktyce wystarczy, że Izba uzna za uzasadniony np. jeden zarzut z dziesięciu postawionych, aby odwołanie uwzględnić. Skoro jednak 9 na 10 zarzutów nie zostało uwzględnionych, to formalne uwzględnienie odwołania w rzeczywistości może być rozstrzygnięciem niekorzystnym dla odwołującego. Przykład: Wykonawca, którego oferta zajęła drugie miejsce w przetargu złożył odwołanie do KIO, zarzucając zamawiającemu po pierwsze zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy, który zajął pierwsze miejsce, a po drugie, niedopełnienie obowiązku wezwania jednego z wykonawców do wyjaśnień. Na tej podstawie domaga się odrzucenia wybranej oferty i powtórzenia czynności oceny ofert. Izba uwzględnia odwołanie, bo podziela zarzut dotyczący braku wezwania do wyjaśnień i nakazuje dokonanie tej czynności. Izba nie uwzględnia zarzutu dotyczącego konieczności odrzucenia wybranej oferty. W rezultacie, chociaż odwołanie zostało uwzględnione, nic się nie zmienia i nadal ta sama osoba jest zwycięzcą przetargu. Nie wiadomo, czy rozstrzygnięcie takie jest korzystne dla odwołującego (bo odwołanie uwzględnione), czy też niekorzystne (bo nie osiągnął zamierzonego odwołaniem celu). 2

Najnowsza uchwała Sądu Najwyższego jasno wskazuje, że sądy są zobowiązane rozpatrywać skargi na wyroki Krajowej Izby Odwoławczej także w sytuacji, gdy Izba orzeknie o uwzględnieniu odwołania, ale w uzasadnieniu wskaże, że nie podzieliła części z podniesionych zarzutów. Chociaż uzasadnienie omawianej uchwały nie jest jeszcze znane, to już teraz można powiedzieć, że jest to przełomowe orzeczenie, które pierwszy raz w tak wyraźny sposób potwierdza prawo do złożenia skargi na wyrok KIO niezależnie od tego czy Izba uwzględniła choć jeden z przedstawionych zarzutów. Omawiana uchwała Sądu Najwyższego nie wiąże sądów niższych instancji. Może jednak stanowić ważny argument w uzasadnieniu składanych skarg na wyroki Krajowej Izby Odwoławczej. Należy jednak wskazać, że jedynym pewnym rozwiązaniem problemu byłaby nowelizacja odpowiednich przepisów prawa zamówień publicznych. 3

Dlaczego nowa uchwała Sądu Najwyższego jest aż tak ważna i dlaczego wielu wykonawców już od dawna na nią czekało? Świetnie obrazuje to przykład głośnego przetargu sprzed prawie dwóch lat. W jednym z przetargów organizowanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wykonawca, którego oferta została odrzucona, wniósł odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej. W odwołaniu podniesiono szereg zarzutów, od czysto proceduralnych, które raczej nie mogły mieć dużego wpływu na udzielenie zamówienia (stanowiły jedynie drobne uchybienia), aż po niezwykle poważne, dotyczące korupcji i poważnych naruszeń zasad uczciwej konkurencji, które w razie ich uwzględnienia mogłyby skutkować co najmniej odrzuceniem oferty zwycięskiego wykonawcy albo nawet koniecznością powtórzenia całego postępowania przetargowego. Spośród wielu zgłoszonych zarzutów, Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła tylko jeden stosunkowo nieistotny, rodzący jedynie konieczność uzupełnienia jednego z oświadczeń złożonych przez wykonawcę, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą i orzekła o uwzględnieniu odwołania. W sentencji wyroku zgodnie z utrwalonym zwyczajem Izba w ogóle nie odniosła się do zarzutów, które odrzuciła, szeroko komentując je wraz ze wskazaniem powodów ich odrzucenia w uzasadnieniu. Niemal w dzień po wydaniu wyroku przez KIO, do mediów wyciekły informacje o działaniach Centralnego Biura Antykorupcyjnego, które dopatrzyło się w toku feralnego przetargu korupcji. Wydawało się więc, że postępowanie skargowe przed Sądem Okręgowym w Warszawie będzie formalnością i zakończy się szybkim uchyleniem orzeczenia Izby, która to odrzuciła zarzuty dotyczące korupcji bez jakiegokolwiek wnikliwego wyjaśnienia sprawy. 4

Sąd Okręgowy w Warszawie w ogóle jednak skargi nie rozpoznał. Uznał, że podlega ona odrzuceniu, bowiem skarżący, którego odwołanie zostało przez Izbę uwzględnione, nie ma interesu w skarżeniu korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia. Sąd uznał, że niemożliwym jest skarżenie korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia. Nie ma więc interesu we wniesieniu skargi, ponieważ odwołanie zostało uwzględnione, czyli skarżący nie został pokrzywdzony na skutek jego wydania. Przewodnicząca składu orzekającego, (uzasadniając tą decyzję sądu już wiedziała o działaniach CBA potwierdzających nieprawidłowość rozstrzygnięcia Izby), powiedziała wtedy, że To spory problem i sąd jest świadom wadliwej praktyki, niemniej nie może rozpoznać sprawy. Praktyczną konsekwencją tego i podobnych rozstrzygnięć były więc sytuacje, w których przegrywająca (de facto) sprawę strona zostaje pozbawiona środka odwoławczego od orzeczenia Izby. Taka praktyka stosowania prawa wprost naruszała nie tylko przepisy Konstytucji, która to gwarantuje każdemu prawo do sądu, ale również przepisy prawa unijnego zawarte w dyrektywach, w zakresie, w jakim obligują one państwa członkowskie do zapewnienia efektywnej procedury odwoławczej. 5

Polecamy Państwa uwadze omawianą uchwałę. Jej powoływanie w uzasadnieniu ewentualnych skarg na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej może być bardzo istotnym argumentem ku temu, żeby sąd rozpoznał sprawę merytorycznie. Może mieć ona poza tym inne pozytywne skutki, które będą znane dopiero po opublikowaniu jej uzasadnienia. Nadal jednak już na etapie składania odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej warto rozważyć, czy na pewno jest sens podnoszenia zarzutów, które prawie na pewno zostaną przez Izbę uwzględnione, ale które nie doprowadzą do osiągnięcia pożądanego efektu. Jak pokazuje praktyka - czasami lepiej jest przegrać przed KIO w związku z kluczowym zarzutem i móc złożyć skargę na to rozstrzygnięcie do sądu, niż uzyskać uwzględnienie odwołania poprzez uznanie zarzutu mniej istotnego. Ta ostatnia sytuacja może bowiem wciąż prowadzić do trudności na etapie postępowania skargowego przed sądem. 6

Pietrzyk Wójtowicz Dubicki Sp. k. ul. Flory 9/1 00-586 Warszawa T: +48 (22)6462280 F: +48 (22)6462205 E-mail: kancelaria@pwdadwokaci.com