26 II 2017 nr 104/2017 Ósma Niedziela Zwykła Rok A, I Nikt nie może dwom panom służyć Ewangelia: Jezus powiedział do swoich uczniów: Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić; ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie o wiele pewniej was, małej wiary? Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przy odziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy. Mt 6,24-34
Wewnętrzne rozdwojenie Bardzo często żyjemy w sposób, który doskonale odzwierciedla staropolskie przysłowie: Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek. Tak ustawiamy sobie życie, aby zabezpieczyć się na wszystkich frontach. Nie ma w nim miejsca na zaufanie do Boga. Przecież na wszelki wypadek musimy się sami zabezpieczyć. W ten sposób utrwalamy w sobie wewnętrzne rozdwojenie, które paraliżuje nasz rozwój duchowy. Jak bowiem można iść do przodu, kiedy próbujemy podążać w dwóch różnych kierunkach? Kręcimy się więc w miejscu, upadamy, złościmy się na siebie samych za to, że nie robimy żadnych postępów lub najzwyczajniej przyzwyczajamy się do tej duchowej stagnacji i uznajemy ją za coś normalnego. Jeśli jednak chcemy wykonać krok do przodu, to musimy oddalić pewne rzeczy w naszym życiu, które ten czyn blokują. Nie zawsze są to rzeczy złe, ale jeśli ich nie zostawimy, to nie uda nam się ruszyć z miejsca. Dla każdego z nas jest to coś innego i każdy z nas musi sam to odkryć. Tylko wtedy, kiedy zaufamy Bogu i zrobimy pierwszy krok wiary, będziemy mogli wyruszyć w duchową podróż naszego życia. Panie Jezu, Ty pragniesz nas w całości dla siebie. Pomóż nam zostawić wszystko to, co oddziela nas od Ciebie. (Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2017, o. Daniel Stabryła OSB, Edycja Świętego Pawła) Cytat tygodnia: Nie ustawaj w ufności. Jest niemożliwe, by Bóg na nią nie odpowiedział, zawsze bowiem obdarza nas w takiej mierze, w jakiej Mu ufamy." św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza
CNOTA, CZYLI PODĄŻAJĄC KU DOBRU MORALNEMU CNOTY KARDYNALNE MĘSTWO Ostatnią już cnotą kardynalną, którą przychodzi nam rozważać jest męstwo. Cnota na pierwszy rzut oka znana i zrozumiała dla wszystkich czy jednak mówi nam tylko o sile uzdalniającej do przetrzymywania cierpienia czy niebezpieczeństw? Męstwo to także jeden z siedmiu Darów Ducha Świętego. Czym więc jest owa cnota której udziela nam sama Trzecia Osoba Boska? Męstwo to według Katechizmu cnota, która polega na podjęciu dobrych decyzji mimo niesprzyjających warunków, zdolność do podjęcia trudu wiążącego się z nieprzyjemnymi konsekwencjami w imię wyższych wartości. Katechizm mówi jasno: "Męstwo jest cnotą moralną, która zapewnia wytrwałość w trudnościach i stałość w dążeniu do dobra. Umacnia decyzję opierania się pokusom i przezwyciężania przeszkód w życiu moralnym. Cnota męstwa uzdalnia do przezwyciężania strachu, nawet strachu przed śmiercią, do stawienia czoła próbom
i prześladowaniom. Uzdalnia nawet do wyrzeczenia i do ofiary z życia w obronie słusznej sprawy" (KKK 1808). I znowu tak jak w przypadku poprzednich cnót potrzeba odnieść ową definicję do naszego życia. Nas ludzi żyjących tu i teraz w XXI wieku. Jak się ma cnota męstwa do naszego codziennego życia. Przecież właśnie nam współczesnym tak często towarzyszy strach, chociażby w obliczu choroby, która przychodzi nagle, niespodziewanie. Boimy się czekającego nas cierpienia, fizycznego bólu. Jak w takim momencie przetrzymać te złe perspektywy, nie stracić ducha? Właśnie dzięki cnocie męstwa! Ale jak owe męstwo posiąść zapyta większość z nas. Ufając w Bożą siłę, Jego troskę o każdy nasz krok, kiedy prawdziwie wierzymy w obietnice Stwórcy i wypełniamy nasze życie miłością do Boga i braci, możemy być pewni iż męstwo wypełni nas w sposób naturalny. Tylko prawdziwa miłość jest napędem, który wysłuży nam owa cnotę. Innym przypadkiem kiedy potrzeba nam męstwa moralnego może być sytuacja kiedy stajemy przed trudnym wyborem. Zarówno tym dotyczącym bezpośrednio naszego życia jak i tego społecznego. Człowiek współczesny żyje w świecie który odrzuca wszelkie wartości. Zewsząd jesteśmy atakowani propozycjami nie mającymi za wiele wspólnego z wartościami chrześcijańskimi. I właśnie wtedy potrzeba nam wykazać się nie małą cnotą męstwa, dzięki któremu będziemy mieli odwagę się przeciwstawić krzyczącemu ogółowi, biegnącemu na zatracenie. Pokusa jest wielka, przecież wystarczy tak jak wszyscy powtarzać poprawne według świata te czy inne bzdury. Poco przecież się wychylać, powiedzą że jestem dziwak i odmieniec stwierdzi niejeden z nas. I właśnie jedynie męstwo będzie siłą która uzdolni by powiedzieć nie! Nie taka jest wola i prawo Boże, tak nie wolno, sumienie nie pozwala! Ile razy stawaliśmy w życiu przed dylematem, kiedy widzieliśmy ludzi idących prostą drogą na zatracenie. Sumienie mówiło nie wolno ci milczeć, przecież widzisz że ten człowiek się stacza, musisz mu pomóc by nie był na twoim sumieniu. Z drugiej jednak strony zdeprawowany świat podpowiadał cóż ci do niego, nie powinno cię to obchodzić, niech robi co chce, to jego życie. I tylko jeśli będziemy ludźmi mężnymi będziemy mieli siłę i odwagę by powiedzieć nie, tak nie można, mimo iż oczywista będzie krytyka naszej osoby musimy mieć odwagę, by być ludźmi prawdziwie bożymi. Chrystus Pan mówi przecież wyraźnie: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" Mt 25, 40. - te słowo odnoszą się także do troski o innych. O cnocie męstwa jako czymś czego potrzeba nam chrześcijanom na co dzień mówi także papież Franciszek: Nie należy sądzić, że dar męstwa jest niezbędny tylko czasami czy w szczególnych sytuacjach. Dar ten powinien stanowić podłoże całej naszej egzystencji chrześcijańskiego, w zwyczajności naszego codziennego życia. Każdego dnia naszego codziennego życia musimy być mężni, potrzebujemy tego męstwa, by iść naprzód w naszym życiu, rodzinie, wierze. Apostoł Paweł powiedział takie zdanie, które warto sobie przypomnieć:
«Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia» (Flp 4, 13). Pamiętajmy o tym w codziennym życiu, kiedy pojawią się trudności. Pan daje nam męstwo, zawsze, nigdy nie odmawia. Pan Bóg nie próbuje nas bardziej niż to możemy znieść. On jest zawsze z nami. «Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia». Zbierając te kilka myśli męstwo to cnota dająca siłę do świadczeniu o prawdzie nieraz w bardzo niesprzyjających okolicznościach, umiejętność mówienia nie, gdy Boże prawa są lekceważone, mimo ataków i niezrozumienia. Zdolność do ofiary w imię wyższej wartości i sprawiedliwości. Na tej drodze niech umocnieniem dla nas będzie zapewnienie samego Chrystusa: Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat!. ------------------------------------------------------------------------------- 1 marca- Środa Popielcowa Środa Popielcowa - dzień, który rozpoczyna w Kościele katolickim okres Wielkiego Postu czyli czterdziestodniowej pokuty - przypada w tym roku 1 marca. Ten dzień ma pobudzić katolików do podjęcia zdecydowanej drogi osobistej odnowy i nawrócenia. Wielki Post zakończy się w Wielki Czwartek 13 kwietnia, kiedy to w Kościele rozpoczną się obchody Triduum Paschalnego Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Niedziela Wielkanocna przypada w tym roku 16 kwietnia. W Środę Popielcową katolicy rozpoczynają czterdziestodniowy post. Liczba 40 stanowi w Piśmie Świętym wyraz pewnej dłuższej całości, czasu przeznaczonego na jakieś konkretne zadanie człowieka lub zbawcze działanie Boga. W Wielkim Poście Kościół odczytuje i przeżywa nie tylko czterdzieści dni spędzonych przez Jezusa na pustyni na modlitwie i poście przed rozpoczęciem Jego publicznej misji, ale i trzy inne wielkie wydarzenia biblijne: czterdzieści dni powszechnego potopu, po których Bóg zawarł przymierze z Noem; czterdzieści lat pielgrzymowania Izraela po pustyni ku ziemi obiecanej; czterdzieści dni przebywania Mojżesza na Górze Synaj, gdzie otrzymał on od Jahwe Tablice Prawa (tablice z Dekalogiem przykazań Bożych).
Okresy i dni pokuty są w Kościele katolickim specjalnym czasem ćwiczeń duchowych, liturgii pokutnej, pielgrzymek o charakterze pokutnym, dobrowolnych wyrzeczeń, jak post i jałmużna, braterskiego dzielenia się z innymi, m.in. poprzez inicjowanie dzieł charytatywnych i misyjnych. Z liturgii znika radosne "Alleluja" i "Chwała na wysokości Bogu", a kolorem szat liturgicznych staje się fiolet. Istotą pozostaje przygotowanie wspólnoty wiernych do największego święta chrześcijan, jakim jest Wielkanoc. Wielki Post jest także okresem przygotowania katechumenów do chrztu. Każda niedziela wprowadza w kolejne tajemnice wiary, a na Wielkanoc podczas Wigilii Paschalnej udzielany jest sam chrzest. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa przygotowanie do świąt Zmartwychwstania trwało tylko czterdzieści godzin. W późniejszym czasie przygotowania zabierały cały tydzień, aż wreszcie ok. V w. czas ten wydłużył się. Po raz pierwszy o poście trwającym czterdzieści dni wspomina św. Atanazy z Aleksandrii w liście pasterskim z okazji Wielkanocy w 334 r. Tradycyjnemu obrzędowi posypania głów popiołem towarzyszą w Środę Popielcową słowa: "Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz" albo "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". Sam zwyczaj posypywania głów popiołem na znak żałoby i pokuty znany jest w wielu kulturach i tradycjach. Znajdujemy go zarówno w starożytnym Egipcie i Grecji, jak i u plemion indiańskich oraz oczywiście na kartach Biblii, np. w Księdze Jonasza czy Joela. Liturgiczna adaptacja tego zwyczaju pojawia się jednak dopiero w VIII w. Pierwsze świadectwa o święceniu popiołu pochodzą z X w. W następnym wieku papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele. Z tego też czasu pochodzi zwyczaj, że popiół do posypywania głów wiernych pochodził z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedzającego roku. WW Na podstawie: niedziela.pl,brewiarz.pl, kalendarz liturgiczny
Intencje mszy św. 27.02. do 05.03.2017r. Poniedziałek 27.02. 6.30 1) w int. Kościoła św. i papieża Franciszka od XII Róży Kobiet 2) + Maria Kubica 17.00 1) o powrót do zdrowia i bł. Boże 2) + Stanisław Kanik w 11 rocz. śm. z żoną, rodzicami i teściami Wtorek 28.02 6.30 1) + Bogdan Bodzek z rodzicami i bratem 2) + Józefa Dudzik 17.00 o nawrócenie grzeszników w czasie W. Postu Środa Popielcowa 01.03 7.00 + Anna Rusin z mężem Janem w rocz. śm. 9.00 za parafian 17.00 + Janusz Kubica Czwartek 02.03 6.30 1) w int. naszych kapłanów KR 2) + Józef Kubica z siostrą Genowefą i synami 17.00 - za wypominanych w rocznych wypominkach Piątek 03.03. 6.30 1) msza św. do Serca P. Jezusa abyśmy godnie przeżyli czas W. Postu OPNSPJ 2) - o pogłębienie wiary i udział w nabożeństwach i rekolekcjach w czasie W. Postu KR 17.00 w intencjach pogrzebowych Sobota 04.03. 6.30 1) przez wstawiennictwo Niepokalanego Serca Maryi Panny o pokój w ojczyźnie i naszych rodzinach OPNSPJ 2) dziękczynna o zdrowie i bł. Boże dla Barbary w 60-tą rocz. urodzin 17.00 + Józef Cembala z żoną Heleną, córkami i wnukiem Niedziela 05.03. 7.00 1) + Józef i Janina Kubica z synem Krzysztofem 2) + Kazimierz Sałamun 9.00 1) dziękczynna w 18-tą rocz. urodzin dla Pauliny o bł. Boże 2) dziękczynna z okazji imienin i urodzin dla Marka Dobiji o bł. Boże 3) + Józef Hańderek z synami Stanisławem i Józefem 11.00 1) o zdrowie i bł. Boże dla Kazimierza w 50-tą rocz. urodzin, 2) + Stefan Smolny (od kolegi Piotra) 3) + Józef Kubica w 10 rocz. śm. 16.00 + Antoni Kubica w 2 rocz. śm. (były organista)
Dzisiaj 8 niedziela zwykła. Jezusowe wezwanie do beztroski nie upoważnia nas do tego, by pozostawić życie własnemu biegowi. Oznacza raczej, abyśmy nie wpadali w panikę, zabiegając o swój bieg powszedni. Skoro jesteśmy w rękach miłosiernego Boga, dlatego zaufajmy, że On idzie z nami dźwiga nas i podtrzymuj, chroni i umacnia. Do takiego zawierzenia zachęca nas udział w liturgii eucharystycznej. 1. W Kościele przeżywamy 50-ty tydzień modlitw o trzeźwość narodu. Jest to czas przebłagania za pijaństwo i inne grzechy, a także czas podejmowania ofiar w intencji nawrócenia grzeszników. 2. W tym tygodniu 1 marca przypada Środa Popielcowa. Wraz z całym Kościołem rozpoczynamy okres wielkopostnej pokuty. Jest to dzień postu i wstrzymania się od pokarmów mięsnych. W naszej parafii msze św. z obrzędem posypania głów popiołem o godz.: 7.00, 9.00 i 17.00. Składka przeznaczona na jałmużnę postną. 3. Zapraszamy wiernych naszej parafii do udziału w nabożeństwach wielkopostnych. Droga Krzyżowa w piątki o 17.00 i później msza św., a także w niedziele o godz. 15.00, później o 15.30 Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym i msza św. popołudniowa bez kazania o 16.00. 4. W tym tygodniu I czwartek i I piątek miesiąca - spowiedź rano przed mszą św. i popołudniu od godz. 16.00. Chorych odwiedzimy z komunią św. od godz. 8.00 5. W sobotę 4 marca przypada święto św. Kazimierza królewicza. 6. W przyszłą niedzielę składka przeznaczona na potrzeby diecezji. Strona internetowa parafii: parafiarybarzowice.pl REDAKCJA: Ks. Rafał, Patryk Zwardoń, Wojciech Wrona Źródła: kalendarz liturgiczny