nr 2 / październik 2012 cena: 1 zł MIESIĘCZNIK UCZNIÓW ANGLOJĘZYCZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ OXFORD PRIMARY SCHOOL W BIELSKU-BIAŁEJ W NUMERZE: O tym się mówi str. 2 Dzień Edukacji! str. 3 Naukowe party str. 4 Odświeżona strona str. 4 Książka na niepogodę str. 5 Rozrywana rozrywka str. 6 i 7 Ludzie listy piszą str. 8 i 9 Kraina łamigłówek str. 11 Chodź, pomaluj świat! str. 12 Dzień Edukacji Narodowej to polskie święto oświaty i szkolnictwa wyższego. Upamiętnia ono rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej (KEN), która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i zalegalizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 r. Potocznie dzień ten zwany jest Dniem Nauczyciela, ale pamiętajmy, że to przecież święto wszystkich pracowników oświaty! Uroczyście obchodziliśmy je również w Naszej Szkole. Z tego wydarzenia uczyniliśmy także temat miesiąca. Więcej informacji opublikowaliśmy na 3. stronie naszego czasopisma. Zapraszamy do lektury drugiego już numeru BYLE DO DZWONKA!. Mamy nadzieję, że każdy znajdzie w nim coś dla siebie!
O TYM SIĘ MÓWI Na drugiej stronie naszego czasopisma prezentujemy informacje na temat sukcesów uczniów Naszej Szkoły w różnych konkursach. Jednocześnie zachęcamy Was do udziału w kolejnych. W Szkolnym Konkursie Fotograficznym Najpiękniejszy Uśmiech I miejsce zajęła Wiktoria Stańco (klasa 4), II miejsce przypadło Weronice Kruczek (klasa 2), natomiast na III pozycji znalazł się Maciej Osiński. Najciekawsze zdjęcia prace konkursowe można obejrzeć w fotogalerii na pierwszym piętrze budynku Naszej Szkoły. Zapraszamy! W Szkolnym Konkursie Plastyczno-Literackim pod hasłem Moja wakacyjna przygoda wśród uczniów drugiej klasy I miejsce zajęła Klaudia Kanik, II miejsce przypadło Michałowi Fudze, natomiast na III stopniu podium znalazła się Weronika Pączyńska. Z kolei wśród uczniów czwartej klasy I miejsce zdobyła Nina Podwacietnik, II miejsce zajęła Dominika Kamińska, natomiast na III miejscu uplasowała się Sonia Strzygocka. Gratulujmy! Najciekawsze prace przekazane zostały na konkurs międzyszkolny zorganizowany pod tym samym hasłem przez Szkołę Podstawową nr 36 w Bielsku-Białej. Zachęcamy wszystkich uczniów do udziału w XX Międzynarodowym Konkursie Plastycznym Mieszkam w Beskidach. Jego celem jest zwrócenie uwagi na piękno krajobrazu beskidzkiego i przemiany w nim zachodzące oraz rozbudzanie i poszerzanie wśród dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych szeroko rozumianych zainteresowań plastycznych ze szczególnym ukierunkowaniem na poznanie folkloru i sztuki ludowej. Tematyka prac to jak najszerzej rozumiany termin Beskidy. Technika prac dowolna, np. rysunek, szkic, akwarela, rzeźba, makieta, malarstwo na szkle, bibułkarstwo, fotografia, grafika komputerowa, filmy wideo, poezja, relacje z wycieczek, opowiadania.
DZIEŃ EDUKACJI! 15 października 2012 r. obchodziliśmy w Naszej Szkole Dzień Edukacji Narodowej, ponieważ w tym roku święto to przypadło w niedzielę. Tego dnia o godzinie 15.00 w dużej sali zebrali się uczniowie, ich rodzice i zaproszeni nauczyciele wszyscy odświętnie ubrani. Całą uroczystość rozpoczęła Pani Dyrektor Beata Bieńkowska, która przywitała wszystkich gości, przedstawiła im cel spotkania, a następnie złożyła życzenia wszystkim nauczycielom. Potem uczniowie klasy drugiej i czwartej pod opieką swoich wychowawców: Pani Barbary Rudnik oraz Pani Moniki Pawlik zaprezentowali część artystyczną. Na początek przedstawili poszczególne przedmioty szkolne. Później wystawili scenkę z życia przeciętnej klasy oraz skecz pt.: Duża przerwa. Brawurowo zaśpiewali również dwie piosenki: Piszesz test oraz Awans ci da. Po przedstawieniu nauczyciele mieli okazję rozpoznać siebie na udanych karykaturach. Wszystkim przypadły do gustu prace plastyczne przegotowane starannie i z pomysłem przez uczniów. Śmieszyły i wzruszały jednocześnie. Bohaterowie rysunków otrzymali następnie swoje podobizny na pamiątkę. Na zakończenie uroczystości uczniowie wręczyli swoim nauczycielom kwiaty i czekoladki. Wszystkim bardzo podobała się uroczystość, a zwłaszcza gra aktorska oraz kostiumy młodych artystów. Najciekawsze zdjęcia upamiętniające to wydarzenie możecie obejrzeć w naszej fotogalerii na stronie internetowej Naszej Szkoły: www.oxfordprimary.pl. Na koniec wszystkim pracownikom Naszej Szkoły chcielibyśmy podziękować za trud włożony w naszą edukację. Życzymy Państwu zapału, ogromnej wytrwałości i samych sukcesów w życiu zawodowym. Wykształcenie to jeden z piękniejszych prezentów, jakim można obdarować drugiego człowieka. Doskonale wiemy, że bycie nauczycielem, pedagogiem, wychowawcą to nie tylko zawód, ale i powołanie, dlatego z okazji tego wyjątkowego święta tym bardziej dziękujemy Państwu za to, że każdego dnia z takim zaangażowaniem opowiadacie nam o świecie.
NAUKOWE PARTY Uczniowie Naszej Szkoły wzięli udział w Naukowym Party połączonym z noclegiem i śniadaniem, a wszystko to w ramach zajęć Uniwersytetu Dziecięcego UNIKIDS. Wydarzenie to miało miejsce 20 października 2012 roku. Najmniejszy udział w całym przedsięwzięciu miało jednak spanie. Było to spotkanie z mikrobiologią i genetyką, zatem przez cały wieczór młodych studentów nie odstępowały bakterie oraz wirusy. Niektóre zostały przez nich skazane na śmierć, a niektóre ułaskawione Całej imprezie towarzyszyła również znakomita zabawa. ODŚWIEŻONA STRONA Zapraszamy na stronę internetową Naszej Szkoły! Została ona odświeżona i wzbogacona o wiele ciekawych i przydatnych informacji podzielonych na trzy strefy: uczniów, rodziców i nauczycieli, zatem każdy znajdzie w jej zasobach coś interesującego! Wśród danych opublikowanych na stronie znalazły się m.in.: oferta szkoły, plan nauczania, skład kadry pedagogicznej, dokumenty szkolne (Statut, Program Wychowawczy Szkoły, Szkolny Program Profilaktyki, Wewnątrzszkolny System Oceniania, Szkolny Zestaw Podręczników), kalendarz szkolny, fotogaleria czy dane kontaktowe. Dla uczniów przygotowano z kolei szczegółowe informacje o składzie Samorządu Uczniowskiego, o sukcesach uczniów w konkursach, notatki o klasach, plan lekcji oraz wiadomości o szkolnej gazecie. Nauczyciele zaś mogą zapoznać się z ogłoszeniami oraz przydatnymi linkami. Zapraszamy na stronę: www.oxfordprimary.pl
KSIĄŻKA NA NIEPOGODĘ Prezentujemy kolejną recenzję książki, którą naszym zdaniem warto przeczytać. Będziemy się starali przekonać Was, że czytanie jest znakomitą formą spędzania wolnego czasu. Bracia Lwie Serce to książka słynnej szwedzkiej pisarki Astrid Lindgren. To wzruszająca opowieść o braterskiej miłości, poświęceniu i walce o wolność. Dziesięcioletni Karol Lew zwany Sucharkiem jest ciężko chory i wkrótce umrze. Jego brat Jonatan przekonuje go, że śmierć nie jest straszna, gdyż dzięki niej trafi do niezwykłej krainy Nangijali, w której będzie zdrowy i szczęśliwy. W wyniku tragicznych okoliczności to Jonatan pierwszy trafia do Nangijali. Po krótkim czasie dołącza do niego Karol Bracia szybko przekonują się, że życie w Dolinie Wiśni (jedna z dwóch części Nangijali) nie jest takie, jakie powinno być. Okrutny Tengil najechał na sąsiednią Dolinę Dzikich Róż, a mieszkańców uczynił niewolnikami. Na pomoc wyrusza Jonatan. W ślad za nim udaje się Sucharek. Bracia stają do walki z Tengilem i straszliwym smokiem Katlą. Przeżywają dramatyczne przygody. Tak jak w każdej prawie baśni zwycięża dobro, a czytelnicy dowiadują się, że życie bohaterów nie kończy się na Nangijali. Jest jeszcze kraina największej szczęśliwości Nangilima. Z kolei film Bracia Lwie Serce to wierna ekranizacja książki. Pochodzi on z połowy lat 70-tych XX wieku, dlatego też efekty specjalne są chwilami mało wiarygodne, np. siejący postrach smok Katla współczesnemu widzowi nie wydaje się przerażający. Natomiast w zachwyt wprawiają przepiękne krajobrazy ukazane w filmie. Na uwagę zasługuje też scena bitwy. Twórcy filmu zastosowali niezwykły zabieg. Zamiast głośnych krzyków, jęków rannych, wybuchów i innych odgłosów bitwy, mamy ciszę. Widzimy bohaterów biegnących w bój, unoszących miecze, ale nie ma dźwięku. To powoduje, że sceny te tym bardziej przykuwają uwagę, ale oszczędzają nam okrucieństwa, tak powszechnego w dzisiejszym kinie. Warto przeczytać tę książkę, jak również obejrzeć filmową wersję opowieści o braciach Lew. Polecamy ją wszystkim.
ROZRYWANA ROZRYWKA - Synku, przed godziną w szafce były dwa ciastka, teraz jest tylko jedno. Co się stało? - To nie moja wina. Było ciemno i nie zauważyłem tego drugiego - Mamo, spełniliśmy dziś we trzech dobry uczynek. Przeprowadziliśmy staruszkę przez jezdnię. - To bardzo dobrze, ale dlaczego we trzech? - Bo stawiała opór. W kościele za chwilę ma się odbyć ślub. Młoda para zbliża się do ołtarza. Wśród zebranych gości jest mała dziewczynka, która pyta mamę: - A dlaczego panna młoda jest ubrana w białą sukienkę? - Widzisz, córeczko, ona chce wszystkim pokazać, jak bardzo jest szczęśliwa odpowiada matka. - To dlaczego pan młody jest ubrany na czarno? Dwóch malców siedzi w piaskownicy i dyskutuje: - Mój tata jest najszybszy na świecie! - A wcale, że nie! - A wcale, że tak! Jest urzędnikiem. Pracuje codziennie do piątej, a w domu jest piętnaście po czwartej. - Dzieci, nie widziałyście mojego sitka? - Tak, ale było dziurawe i wyrzuciliśmy. - A my mamy w domu wszystko! chwali się koleżankom mała Ala. - Skąd wiesz? - Bo jak tata przywiózł z delegacji gitarę, to mama powiedziała, że tylko tego brakowało. Do Nowaków przyjechała w odwiedziny babcia: - Wnusiu, dobrze się chowasz? pyta chłopca. - Staram się wzdycha Pawełek. Ale mama i tak zawsze mnie znajdzie i wykąpie... - Mamusiu, czy mogę iść się pobawić? - Z tą dziurą w rajstopach? - Nie... Z tą Jolą z drugiego piętra. Dwóch chłopców rozmawia w przedszkolu: - Mój tata pływa w marynarce chwali się pierwszy. - A mój w kąpielówkach odpowiada drugi. Dwóch chłopców siedzi w kinie. Pierwszy pyta: - Podobał ci się film? - Nie. - To dlaczego bijesz brawo? - Bo już się skończył. - Tatusiu, ja już nie chcę na te sanki. Wracajmy do domu. - Nie gadaj, tylko ciągnij!
Kazio pisze wypracowanie: - Zapałki to są takie pałeczki, które bardzo łatwo zapalają się w rękach dzieci, a bardzo trudno w rękach dorosłych. Ojciec karci syna: - Widziałem, jak biłeś kolegę przed naszym domem! Co to miało znaczyć?! - Chciałem, żeby sobie poszedł. - A nie mogłeś mu tego powiedzieć? - No coś ty! To by było niegrzeczne! - Masz dziewięć cukierków. Trzy dałeś Ani i trzy Zosi. Ile cukierków zostanie dla ciebie? pyta nauczycielka. - Za mało - Najlepszym prezentem od ciebie dla mnie będą twoje dobre stopnie. - Nic z tego, tatusiu, już ci kupiłem skarpetki Dwaj mali chłopcy wpadają do sklepu: - Szybko! Nasz tata wszedł w gniazdo os! - Chcecie kupić maść? - Nie! Film do aparatu. Dziewczynka widzi w parku trojaczki. Po chwili biegnie do mamy, wołając: - Mamo, mamo, zgadnij, co widziałam? Mama: - Nie wiem. Dziewczynka na to: - Bliźniaki i zapasówkę. - Tato, czy wiesz, który pociąg ma największe opóźnienie? - Nie mam pojęcia! - Ten, który obiecałeś mi na gwiazdkę w zeszłym roku. Syn pyta ojca: - Tato, czy maliny są w czarne kropki i chodzą? - Nie, synku, czemu pytasz? - O kurcze, znowu zjadłem biedronkę
LUDZIE LISTY PISZĄ Uczniowie Naszej Szkoły przystąpili do akcji Marzycielska Poczta, która polega na pisaniu i wysyłaniu listów oraz kartek pocztowych do chorych dzieci z całej Polski. Adresaci uwielbiają dostawać listy i sprawia im to ogromną przyjemność. Dodają im one siły do walki z chorobą, ich rodzicom otuchy, a samym piszącym mnóstwo frajdy. Inicjatywa ta trwała przez cały październik. Profile adresatów można znaleźć na stronie akcji: www.marzycielskapoczta.pl. Ponadto w dniach 09.10. 15.10. obchodziliśmy w Naszej Szkole Międzynarodowy Tydzień Pisania Listów. Podczas lekcji języka polskiego szczegółowo omówiliśmy elementy charakterystyczne dla tej formy wypowiedzi. Poznaliśmy jej historię. Zastanawialiśmy się także nad przyszłością listów. Był również czas na ćwiczenia praktyczne. Ponadto podczas zajęć koła redakcyjnego pisaliśmy listy do chorych dzieci, które następnie wrzuciliśmy do specjalnej skrzynki pocztowej znajdującej się na szkolnym korytarzu. Poniżej przedstawiamy ciekawostki dotyczące pisania listów. Mamy nadzieję, że zachęcimy Was przez to do przesyłania sobie wiadomości w ten właśnie sposób. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska LIST Ktoś list dostał. Komuś serce bije. Idzie czytać pod kwitnące jabłonie. Czyta. Chwyta się ręką za szyję i dno traci, i w powietrzu tonie. To romantyczne spojrzenie na list. Teraz wszystko jest inne. Obecnie pisanie listów praktycznie zanikło. Nadeszła epoka telefonu komórkowego i komputera. Może za parę lat już tylko Tydzień Pisania Listów będzie nam przypominał o tradycyjnej formie komunikacji. Czym jest list? To pisemna wiadomość wysyłana przez jedną osobę (nadawcę) do drugiej (adresata). Tradycyjny list to wiadomość zapisana na kartce papieru oraz zapieczętowana lub wysłana do adresata w kopercie. Listami, jako pewnym zjawiskiem kulturowym, zajmuje się epistolografia. Jest to dział literatury obejmujący wszystkie utwory napisane w formie listów, a także sztuka pisania listów.
List jest prawdopodobnie tak stary, jak stare jest samo pismo. Pisanie listów rozpowszechnione było już w starożytnym Egipcie, Chinach i państwie Sumerów. W późnym średniowieczu w Europie wraz z rozwojem handlu rozwijała się korespondencja handlowa. Najszerszy i najbardziej regularny system pocztowy miały od połowy XIII wieku włoskie stowarzyszenia handlowe. W drugiej połowie XV wieku, w związku z wynalezieniem druku i upowszechnieniem oświaty, bardzo wzrosło zapotrzebowanie na przewóz korespondencji. Powstało więc wiele poczt prywatnych. System ich rozwijał się przez XVI wiek, obejmując wreszcie całą Europę i zatrudniając 20 tysięcy kurierów. W XVIII wieku szeroki program budowy dróg w Europie otworzył epokę szybkich dyliżansów pocztowych. Krótkie listy można było przesyłać też za pomocą gołębi. Ptaki te wracają zawsze do swoich gniazd, nawet jeśli dzieli je od nich wiele kilometrów. W dawnej Polsce znane były wici (to znaczy witki, laski lub żerdzie), za pomocą których zwoływano wojowników i rycerzy na wyprawy wojenne. Już pierwsi Piastowie mieli posłańców książęcych na użytek dworu. Posłańcy przemierzali drogi pieszo lub konno. Nim wiadomość dotarła na miejsce, mijało wiele dni. Gdy szli, mieli przy sobie specjalne przyrządy tak zwane krokomierze. Mierzyły one przebytą drogę i dzięki temu można było określić wysokość zapłaty za dostarczoną wiadomość. Pierwsza regularna linia pocztowa w Polsce została utworzona przez króla Zygmunta II Augusta i powstała w 1558 roku. Wiodła z Krakowa do Wenecji. Od roku 1808 listy przewożono dyliżansami. Dyliżans Poczty Polskiej kursował dwa razy w miesiącu, a podróż trwała około 2 tygodni. Odjazd dyliżansu pocztowego sygnalizowano trąbką dzisiaj jest ona symbolem Poczty Polskiej. Pierwszy znaczek pocztowy wydano w Anglii 6 maja 1840 roku, a w Polsce 1 stycznia 1860 r. Do momentu wynalezienia telegrafu, a później telefonu i Internetu listy były jedynym sposobem na porozumiewanie się ludzi na odległość. Od końca XIX wieku list tracił na znaczeniu, stopniowo wypierany przez szybsze i bardziej bezpośrednie sposoby komunikacji. Współcześnie najszybsza jest poczta elektroniczna. Pierwszy e-mail wysłano w Stanach Zjednoczonych w 1972 roku.
WYSYŁAMY LIST I KARTKĘ POCZTOWĄ!
KRAINA ŁAMIGŁÓWEK Znajdź siedem różnic między rysunkami. Doprowadź biedronkę do listka. Uzupełnij SUDOKU cyframi od 1 do 9, aby w każdej linii, każdej kolumnie i każdym polu 3 3 nie powtórzyła się żadna z cyfr. Wstaw w puste miejsca liczby i znaki działań tak, by uzyskać równość w każdym rzędzie i w każdej kolumnie. Rozwiąż rebus. Rozwiąż zagadkę. MIESZKA W LESIE LUB NA ŁĄCE, POGŁASKAĆ SIĘ NIE DA, GDY SIĘ BOI, STAWIA KOLCE, NOCĄ LUBI BIEGAĆ!
CHODŹ, POMALUJ ŚWIAT! BYLE DO DZWONKA! redaguje zespół w składzie: Jeremiasz Borowski, Michał Fuga, Krzysztof Gryboś, Kacper Kacprowicz, Dominika Kamińska, Klaudia Kanik, Weronika Kruczek, Wojciech Lewanda, Jakub Michalak, Maciej Osiński, Weronika Pączyńska, Nina Podwacietnik, Wiktoria Stańco oraz Sonia Strzygocka. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży czasopisma przekazane zostaną na cel charytatywny. Redaktorem naczelnym wydania jest Weronika Kruczek. Opiekę nad redakcją sprawuje pan Grzegorz Wójtowicz.