WYROK z dnia 7 lutego 2012 r. Przewodniczący:



Podobne dokumenty
z dnia 26 stycznia 2012 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 16 kwietnia 2014 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 16 września 2013 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 12 października 2016 r.

WYROK z dnia 1 grudnia 2016 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 31 sierpnia 2010 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 15 września 2014 r. Przewodniczący: orzeka:

POSTANOWIENIE z dnia 25 maja 2015 roku. Przewodniczący:

WYROK z dnia 21 września 2016 r. Przewodniczący: Robert Skrzeszewski. orzeka:

WYROK. z dnia 7 lutego 2012 r. Przewodniczący:

Sygn. akt: KIO 940/16 WYROK z dnia 14 czerwca 2016 r. Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: Przewodniczący: Małgorzata Rakowska

POSTANOWIENIE z dnia 19 stycznia 2012 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. z dnia 1 marca 2016 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 30 stycznia 2014 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 15 kwietnia 2014 r. Przewodniczący:

Sygn. akt: KIO 149/12 U z a s a d n i e n i e

WYROK z dnia 6 kwietnia 2010 r. Przewodniczący:

WYROK. Przewodniczący:

Sygn. akt: KIO 94/13 POSTANOWIENIE z dnia 30 stycznia 2013 r. Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

POSTANOWIENIE z dnia 4 kwietnia 2016 roku. Przewodniczący: Protokolant:

POSTANOWIENIE z dnia 26 lutego 2015 r. Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś

WYROK. Przewodniczący: orzeka:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia r. Arbitrzy: Zdzisława Julianna Matejczuk. Protokolant Piotr Jabłoński

WYROK. z dnia 15 marca 2012 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 14 lipca 2015 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 23 maja 2014 r.

POSTANOWIENIE z dnia 17 kwietnia 2012 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 26 listopada 2012 r.

Sygn. akt KIO 1417/14 POSTANOWIENIE. z dnia 22 lipca 2014 r. Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

WYROK. z dnia 13 września 2016 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. Przewodniczący:

Sygn. akt: KIO 2568/11 WYROK z dnia 13 grudnia 2011 r. Krajowa Izba Odwoławcza w składzie: Andrzej Niwicki. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. orzeka:

WYROK. z dnia 27 sierpnia2014 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 23 stycznia 2012 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 1 października 2013 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 23 sierpnia 2013 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 8 stycznia 2014 r. Przewodniczący: Anna Packo

Sygn. akt: KIO 542/15 POSTANOWIENIE z dnia 25 marca 2015 roku. Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: Przewodniczący: Katarzyna Prowadzisz

WYROK. z dnia 27 sierpnia 2013 r. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 4 stycznia 2006 r. Arbitrzy: Stanisław Janusz Hejna. Protokolant Magdalena Pazura

WYROK. z dnia 30 czerwca 2017 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 2 grudnia 2014 r. Przewodniczący: Robert Skrzeszewski

POSTANOWIENIE. z dnia 15 września 2015 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 11 marca 2011 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 15 stycznia 2010 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. z dnia 27 lutego 2015 roku. Przewodniczący:

WYROK z dnia 29 maja 2014 r.

POSTANOWIENIE z dnia 13 kwietnia 2011 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 5 listopada 2014 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 23 marca 2011 r. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 30 listopada 2005 r. Arbitrzy: Jan Obrzut. Protokolant Wioletta Wierzejska

WYROK. z dnia 2 czerwca 2014 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 4 sierpnia 2017 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 10 grudnia 2010 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 26 kwietnia 2017 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 9 maja 2012 r. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 6 stycznia 2005 r. Arbitrzy: Andrzej Ludomir Warwas. Protokolant Rafał Oksiński

POSTANOWIENIE z dnia 20 października 2014 r. Przewodniczący:.

WYROK z dnia 8 grudnia 2011 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 3 lutego 2014 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 17 listopada 2011 roku. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 28 lutego 2012 r. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 18 stycznia 2006 r. Arbitrzy: Mateusz Winiarz. Protokolant Małgorzata Brzezińska

WYROK z dnia 7 czerwca 2013 r.

POSTANOWIENIE z dnia 29 grudnia 2016 roku. Przewodniczący: Aneta Mlącka

Wyrok KIO/UZP 1131/ Skład orzekający Sentencja Uzasadnienie faktyczne

POSTANOWIENIE z dnia 3 czerwca 2015 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 28 lipca 2014 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 30 kwietnia 2013 r.

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 10 stycznia 2006 r. Arbitrzy: Joanna Teresa Gontarska. Protokolant Adam Andrzejewski

WYROK. z dnia 11 grudnia 2013 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 10 lutego 2015 r. Przewodniczący:

WYROK. z dnia 19 stycznia 2012 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 28 czerwca 2012 r. Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś

WYROK. z dnia 21 listopada 2014 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 9 lipca 2014 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. z dnia 25 czerwca 2012 r.

POSTANOWIENIE z dnia 26 kwietnia 2010 r. Przewodniczący:

Przewodniczący: orzeka:

POSTANOWIENIE. z dnia 11 lutego 2016 r.

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 12 października 2005 r. Arbitrzy: Henryk Tadeusz Słomka - Narożański. Protokolant Magdalena Pazura

W Y R O K. Zespołu Arbitrów z dnia 12 maja 2004 r. Arbitrzy: Tadeusz Henryk Ciszewski. Protokolant Rafał Oksiński

z dnia 23 maja 2016 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. z dnia 15 lutego 2012 r. Przewodniczący:

WYROK z dnia 28 czerwca 2012 r. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 2 lutego 2005 r. Arbitrzy: Krzysztof Błachut. Protokolant Paweł Kaczkan

POSTANOWIENIE z dnia 18 listopada 2008 r. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 27 września 2005 r. Arbitrzy: Joanna Teresa Gontarska. Protokolant Katarzyna Kawulska

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 12 marca 2007 r.

POSTANOWIENIE. z dnia 5 marca 2014 r. Przewodniczący:

WYROK. Przewodniczący: orzeka:

WYROK z dnia 21 lipca 2010 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE z dnia 6 grudnia 2016 roku. Przewodniczący:

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 20 grudnia 2004 r. Arbitrzy: Andrzej Antoni Sokoliński. Protokolant Rafał Oksiński

z dnia 1 sierpnia 2011 r.

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 25 października 2005 r. Arbitrzy: Leonard Rożko. Protokolant Magdalena Pazura

WYROK. Zespołu Arbitrów z dnia 6 września 2006 r. Arbitrzy: Krzysztof Ciemniewski. Protokolant Adam Andrzejewski

POSTANOWIENIE z dnia 15 czerwca 2016 r. Przewodniczący:

POSTANOWIENIE. Zespołu Arbitrów z dnia 16 lutego 2006 r. Arbitrzy: Ryszard Maraszek. Protokolant Magdalena Pazura

Transkrypt:

Sygn. akt: KIO 166/12 Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: WYROK z dnia 7 lutego 2012 r. Przewodniczący: Protokolant: Izabela Niedziałek-Bujak Przemysław Łaciński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2012 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 27 stycznia 2012 r. przez wykonawcę Andrzeja Zaboklickiego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ZAB-BUD Andrzej Zaboklicki, 00-466 Warszawa, ul. Nowosielska 14a. lok. 3 w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Stołeczne Warszawa Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta, 00-999 Warszawa, ul. Senatorska 29/31 orzeka: 1. Oddala odwołanie. 2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę Andrzeja Zaboklickiego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ZAB-BUD Andrzej Zaboklicki, 00-466 Warszawa, ul. Nowosielska 14a. lok. 3 i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10.000 zł 00 gr. (słownie: dziesięć tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Andrzeja Zaboklickiego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą ZAB-BUD Andrzej Zaboklicki, 00-466 Warszawa, ul. Nowosielska 14a. lok. 3 tytułem wpisu od odwołania;

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. Przewodniczący: 2

Sygn. akt: KIO 166/12 U z a s a d n i e n i e W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez zamawiającego Miasto Stołeczne Warszawa Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta na dokończenie robót budowlanych w ramach zadania inwestycyjnego pn. Budowa wielofunkcyjnego Centrum dla osób z chorobą Alzheimera wraz z modernizacją Domu Pomocy Społecznej przy ul. Nowoursynowskiej - numer postępowania RZP-II-WI/29/DZP- 1/2011 wobec czynności oceny ofert, w tym wyboru oferty najkorzystniejszej oraz odrzucenia swoje oferty - wykonawca Andrzej Zaboklicki (ZAB-BUD) wniósł w dniu 27 stycznia 2012 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 166/12). Kopia odwołania została przekazana zamawiającemu w dniu 27 stycznia 2012 r. Informację o okoliczności stanowiącej podstawę do wniesienia odwołania odwołujący powziął z treści zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty przesłanej wykonawcom w dniu 23 stycznia 2012 r. faksem. Postępowanie prowadzone jest według procedury obowiązującej dla postępowań nieprzekraczających kwoty określonej w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy dla robót budowlanych. W odwołaniu postawione zostały zarzuty naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 oraz art. 91 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, będące wynikiem rozstrzygnięcia postępowania, w którym nie wybrano oferty najkorzystniejszej, za jaką powinna być uznana oferta odwołującego, a którą zamawiający odrzucił. Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienie czynności badania i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i oceny ofert i odrzucenie ofert z nieprawidłową stawką VAT. W uzasadnieniu zarzutów odwołujący wywodził, iż zamawiający w sposób wadliwy dokonał oceny jego oferty przez uznanie, iż zawiera ona błąd w obliczeniu ceny polegający na przyjęciu stawki podatku VAT 8 % dla demontażu zabezpieczeń dla budynku A. Odwołujący wskazał na niesporne pomiędzy stronami ustalenie, iż budynek A klasyfikowany w grupie 113 klasie 1130 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jako budynek zbiorowego zamieszkania, zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT 8 % (zgodnie z art. 21 ust. 2 w zw. z ust. 12 ustawy o VAT). W ocenie odwołującego, demontaż zabezpieczeń mieści się w pojęciu budowa i podlega na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT z opodatkowaniu według obniżonej stawki VAT 8%. O kwalifikacji tych prac jako roboty budowlanej, przesądzać ma ujęcie ich w przedmiarze robót stanowiącym element opisu przedmiotu 3

zamówienia. Swoje stanowisko odwołujący uzasadniał również orzecznictwem organów podatkowych, w którym wskazuje się, iż roboty pomocnicze należy opodatkować stawką właściwą dla świadczenia głównego, ze względu na brak możliwości wykonania robót lub użytkowania budynku bez ich wykonania. Interpretacje podatkowe powołane przez odwołującego miały wskazywać na konieczność potraktowania prac demontażowych jako usługi pomocniczej podlegającej opodatkowaniu stawką podatkową właściwą dla usługi kompleksowej, tj. 8%. Stanowisko Izby W pierwszej kolejności należało wskazać, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdowały przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych dwiema ustawami, tj. z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2009 r., Nr 206, poz. 1591) oraz z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r., Nr 223, poz. 1778), zwanej dalej ustawą Pzp. Izba uznała, iż zaskarżone czynności zamawiającego naruszały interes odwołującego w uzyskaniu zamówienia, w ten sposób, iż zamykały drogę temu wykonawcy do uzyskania zamówienia w tym postępowaniu. Oferta odwołującego, mogła zostać wybrana jako najkorzystniejsza według jedynego kryterium oceny ceny. Jak wynika bowiem z protokołu postępowania, oferta odwołującego była najtańsza spośród ofert poddanych ocenie (tj. nie odrzuconych, lub nie uznawanych za odrzucone). W oparciu o przedłożoną dokumentację przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, Izba dokonała poniższych ustaleń. W specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający w opisie sposobu obliczenia ceny (rozdział XXIV siwz) wymagał wskazania ceny brutto uwzględniającej podatek VAT wyliczony według stawki wynikającej z obowiązujących przepisów. W załączniku nr 1 do siwz druk oferty, wykonawcy mieli określi cenę brutto oddzielnie dla części A i B, poprzez powiększenie łącznej wartości netto danej części o kwotę podatku VAT. Podstawę wyliczenia ceny miały stanowić kosztorysy sporządzone metodą uproszczoną, dla poszczególnych elementów prac objętych przedmiotem zamówienia. W odpowiedzi na pytanie nr 4 z dnia 22.12.2011 r. dotyczące wskazania stawki VAT dla poszczególnych elementów tabeli wartości scalonych (załącznika nr 1 do siwz), zamawiający 4

odwołał się do postanowień zawartych w rozdziale XXIV siwz, nakładających na wykonawców obowiązek określenia właściwej stawki podatkowej. W odpowiedzi na pytania nr 40 i 59 z dnia 30.12.2011 r. zamawiający rozszerzył zakres prac o prace związane z demontażem zabezpieczenia budynków A, B i C przed warunkami atmosferycznymi, jakie należało uwzględnić w cenie oferty i przekazał wykonawcom dodatkowy przedmiar robót. Udzielając odpowiedzi na pytanie nr 1 w piśmie z dnia 03.01.2012 r. zamawiający wprowadził do tabeli A (załącznik nr 1 do siwz druk oferty) dodatkową pozycję (29) Demontaż zabezpieczeń budynek A, B i C. W ofercie odwołujący przedłożył na stronie 206 uproszczony kosztorys ofertowy dotyczący demontażu zabezpieczeń na budynkach A, B i C w łącznej wysokości 7.112,84 zł. bez podatku VAT. Wskazana wartość została przeniesiona do druku oferty w tabeli oznaczonej literą A w poz. 29 w rozbiciu na kwoty: 4.965,45 zł (budynek A) i 2.147,39 zł. (budynki B i C). Odwołujący przyjął dla wyliczenia kwoty podatku VAT demontażu zabezpieczeń stawkę 8% (budynek A) i 23% (budynki B i C). Łączna cena oferty brutto wyniosła 6.398.997,29 zł. W piśmie z dnia 23.01.2012 r. zawierającym informację o wyniku postępowania, zamawiający w uzasadnieniu czynności odrzucenia oferty odwołującego, dokonanej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp., stwierdził, iż w części A - poz. 29 do wyliczenia ceny oferty należało zastosować 23% stawkę podatku VAT, bez względu na to, którego budynku dotyczyły roboty. Z uwagi na fakt, że roboty związane są z demontażem zabezpieczenia budynku przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi, a nie jego budową, zdaniem zamawiającego nie było możliwie zastosowanie stawki VAT 8%. W oparciu o poczynione ustalenia faktyczne Izba uznała, iż podnoszone zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie. Decydującym dla takiego rozstrzygnięcia było stwierdzenie, iż odwołujący popełnił błąd w obliczeniu ceny, przyjmując stawkę VAT 8 % dla prac związanych z demontażem zabezpieczenia budynku A, który to błąd nie kwalifikował się do poprawienia na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. W ocenie składu orzekającego, prace związane z demontażem zabezpieczenia budynków nie mogły być uznane za prace pomocnicze, konieczne do prawidłowego wykonania roboty zasadniczej, obejmującej roboty budowlane polegające na budowie i modernizacji budynków. Jak wynika z okoliczności faktycznych, zabezpieczenie, którego demontaż odwołujący traktował jako robotę pomocniczą, miało chronić budynki przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych w okresie przestoju spowodowanego odstąpieniem przez zamawiającego od umowy zawartej z poprzednim wykonawcą. Nie można przyjąć, jak czynił to odwołujący, iż demontaż zabezpieczenia stanowi element prac nierozerwalnie związanych z dokończeniem robót budowlanych, koniecznym do ich pełnego 5

zrealizowania. W ocenie składu orzekającego, samo ustalenie, że dane prace mają charakter przygotowawczy nie przesądza o kompleksowym charakterze całości prac. W tej konkretnej sytuacji nie można mówić o wystąpieniu nierozerwalnego związku pomiędzy demontażem zabezpieczenia budynków, a dokończeniem robót budowlanych. Demontaż zabezpieczenia w żaden sposób nie wpływa bowiem na prawidłowe wykonanie właściwych robót budowlanych, a przynajmniej takiego wpływu odwołujący nie wykazał. Konieczność podjęcia pewnych działań poprzedzających wznowienie budowy nie jest wystarczająca dla przyjęcia, iż mają one przełożenie na jakość wykonania prac budowlanych i ich zakończenie. Izba nie kwestionowała, iż demontaż zabezpieczeń był konieczny do dokończenia robót budowlanych, co jednak nie oznaczało, iż przeprowadzenie demontażu wpływało na kontynuację procesu budowlanego. W ocenie Izby, ich wykonanie stanowi niezależny od dalszego zakresu czynności, etap realizacji przedmiotu zamówienia, a ich wykonanie nie wpływa na właściwe zakończenie robót budowlanych. Ponieważ powoływane przez odwołującego interpretacje indywidualne dotyczyły odmiennego zakresu czynności, nie mogły one mieć znaczenia dla stwierdzenia prawidłowości obliczenia ceny, stąd Izba pominęła je w swoich rozważaniach. Odwołujący dążył do uznania demontażu zabezpieczenia za prace pomocnicze, od których wykonania uzależnione jest właściwe zakończenie robót budowlanych. W ocenie składu orzekającego, takie stanowisko nie znajduje uzasadnienia w okolicznościach faktycznych, przede wszystkim z uwagi na odrębność tych czynności. Sam zamawiający dokonując modyfikacji treści specyfikacji, traktował wykonanie demontażu zabezpieczenia, jako czynność samodzielną niezależną od rodzaju budynków, na co wskazuje przygotowanie wspólnego dla budynków A, B i C przedmiaru robót. Demontaż zabezpieczenia faktycznie stanowi etap poprzedzający właściwą robotę budowlaną, jest związany z przygotowaniem placu budowy, a nie wykonaniem prac budowlanych na obiekcie. W tych okolicznościach, przy braku dowodów wskazujących na pomocniczy, w sensie wpływający na wykonanie robót budowlanych, charakter demontażu zabezpieczenia, Izba uznała, iż nie było podstaw do zastosowania przy obliczeniu ceny oferty jednolitej stawki podatku VAT 8%, dla całości prac, jakie miały być prowadzone na budynku A. Mając na względzie wytyczną Sądu Najwyższego zawartą w uchwałach z dnia 20 października 2011 r. (sygn. akt: III CZP 52/11, III CZP 53/11) o konieczności zbadania wystąpienia omyłki, Izba ustaliła, iż w okolicznościach dotyczących tego postępowania, nie zachodziła podstawa do poprawienia treści oferty odwołującego na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, co prowadziło do stwierdzenia prawidłowości czynności odrzucenia oferty odwołującego dokonanej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Ponieważ zamawiający nie wskazała zarówno w siwz, jak i odpowiedziach na pytania wykonawców, jaką stawkę podatku VAT należało przyjąć do obliczenia ceny oferty, błąd wykonawcy 6

popełniony przy ustalaniu właściwej stawki podatku nie mógł być potraktowany jako inna omyłka podlegająca poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Zgodnie z uzasadnieniem Sądu Najwyższego, w takiej sytuacji w rachubę wchodzi wyłącznie ocena wystąpienia błędu w obliczeniu ceny, niezależna od stopnia zawinienia czy motywów zachowania wykonawcy przy kształtowaniu treści oferty. Izba, kierując się motywami wskazanymi powyżej uznała, iż wykonawca przyjął nieprawidłową stawkę podatku VAT dla prac demontażowych zabezpieczenia budynku A, co spowodowało błędne obliczenie wartości brutto oferty i wypełniało przesłankę do odrzucenia tej oferty określoną w przepisie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpis od odwołania. Przewodniczący:. 7