Przepisy wykonywania skoków Przepisy dotyczące wykonywania skoków spadochronowych oraz produkcji, obsługi i użytkowania sprzętu spadochronowego, zawarte są w: załączniku nr 4 do ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ Dz.U. 2013 poz. 440 z dnia 26 marca 2013 r z dnia 26 marca 2013 r.. w sprawie wyłączenia zastosowania niektórych przepisów ustawy Prawo lotnicze do niektórych rodzajów statków powietrznych oraz określenia warunków i wymagań dotyczących używania tych statków; Regulaminie Wykonywania Skoków Spadochronowych organizacji (np. ośrodka szkolenia); Programie Szkolenia Spadochronowego organizacji (np. ośrodka szkolenia). INNE PRZEPISY LOTNICZE ( źródło strona internetowa ULC): art. 33 ust. 1 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych (Dz.U. Nr 139, poz. 1333); art. 95 ust. 5 Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 15 marca 2013 r. w sprawie wymagań w zakresie sprawności psychicznej i fizycznej osób ubiegających się o świadectwo kwalifikacji członka personelu lotniczego lub posiadających świadectwo kwalifikacji członka personelu lotniczego (Dz. U.2013 poz. 372); art. 95a ust. 4 Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 12 września 2013 r. w sprawie działalności szkoleniowej personelu lotniczego podlegającej wpisowi do rejestru podmiotów szkolących (Dz. U.2013 poz. 1068); art. 104 ust. 1 Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca 2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji (Dz. U. 2013 poz. 664) ; art. 104 ust. 3 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2003 r. w sprawie szkolenia lotniczego oraz uzyskiwania licencji przez cudzoziemców (Dz.U. Nr 156, poz. 1524, z późn. zm.); art. 112 ust. 1 Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 27 maja 2013 r. w sprawie badań lotniczo lekarskich (Dz.U. 2013 poz. 637); art. 123 ust. 1f Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 16 maja 2013 r. w sprawie lotów próbnych i akrobacyjnych oraz pokazów lotniczych (Dz. U. 2013 poz. 576); art. 139 - Rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie wypadków i incydentów lotniczych (Dz.U. Nr 35, poz. 225). PRZEPISY LICENCJONOWANIA ODNOSZĄCE SIĘ DO ŚWIADECTW KWALIFIKACJI PJ; Podstawa Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca 2013r. w sprawie świadectw kwalifikacji. Świadectwo kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) upoważnia do samodzielnego wykonywania skoków w zakresie wynikającym z uprawnień wpisanych do tego świadectwa. Uprawnienia przyznawane i wpisywane do świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ). Do świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) są wpisywane następujące uprawnienia podstawowe dotyczące klasy wyszkolenia: uprawnienie klasy wyszkolenia B PJ(B); uprawnienie klasy wyszkolenia C PJ(C); uprawnienie klasy wyszkolenia D PJ(D). Uprawnienie klasy wyszkolenia B PJ(B); Posiadacz świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) z klasą wyszkolenia B jest uprawniony do wykonywania skoków bez nadzoru instruktora oraz do samodzielnego układania czaszy głównej.
Uprawnienie klasy wyszkolenia C PJ(C); Posiadacz świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) z klasą wyszkolenia C upoważniony jest do wykonywania wszystkich czynności, do których uprawnia PJ z klasą wyszkolenia B, oraz: do wykonywania skoków na pokazach; do pełnienia funkcji wyrzucającego z pokładu statku powietrznego, pod warunkiem ukończenia 18 roku życia. Uprawnienie klasy wyszkolenia D PJ(D); Posiadacz świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) z klasą wyszkolenia D jest upoważniony do wykonywania wszystkich czynności, do których uprawnia PJ z klasą wyszkolenia C, oraz do samodzielnego organizowania skoków. Uprawnienia podstawowe wpisuje się do świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) po ukończeniu szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz zdaniu egzaminu państwowego przed egzaminatorem komisji egzaminacyjnej w zakresie danego uprawnienia podstawowego. Do świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego (PJ) może być wpisane tylko jedno uprawnienie podstawowe. Świadectwo kwalifikacji (ŚK) wydaje się bezterminowo, jednak jego ważność jest uzależniona od ważności co najmniej jednego uprawnienia podstawowego. Uprawnienia podstawowe wydaje się na okres 5 lat. Ważność uprawnienia podstawowego przedłuża się na podstawie sprawdzenia wiedzy i umiejętności przeprowadzonego przez instruktora uprawnionego do prowadzenia szkolenia lotniczego w zakresie przedłużanego uprawnienia. Ważność uprawnienia dodatkowego przedłuża się na podstawie sprawdzenia wiedzy i umiejętności przeprowadzonego przez egzaminatora praktycznego. Świadectwa Kwalifikacji oraz licencje wydawane są przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Świadectwo kwalifikacji podlega wymianie: po uzyskaniu uprawnienia wpisywanego do świadectwa kwalifikacji; po wznowieniu lub przywróceniu ważności uprawnienia; w razie zmiany danych osobowych wpisywanych do świadectwa kwalifikacji, w tym również danych adresowych; w razie sprostowania błędu; po zapełnieniu miejsc na wpisy; w razie uszkodzenia albo zniszczenia dokumentu świadectwa kwalifikacji; w razie utraty dokumentu świadectwa kwalifikacji. Wymagania dla kandydata na szkolenie spadochronowe wiek według uznania i oceny instruktora szkolącego (w przypadku osób nieposiadających 18 lat, wymagana jest zgoda obojga rodziców lub prawnych opiekunów); orzeczenie lotniczo-lekarskie jeśli jest ono wymagane; złożenie oświadczenia medycznego; ubezpieczenie OC dla osób eksploatujących statki powietrzne (wg zał.7 rozporządzenia wyłączającego), wymagane przed pierwszym skokiem. Przepisy dotyczące skoków spadochronowych Określone są w załączniku nr 4 SPADOCHRONY - Rozdział 6 Rozporządzeniach Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 2013 r.
1. Osoby wykonujące skoki ze spadochronem osobowym, podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z wykonywaniem skoków spadochronowych. 2. Podczas lotu statku powietrznego, z którego pokładu planuje się wykonywanie skoków spadochronowych, skoczkowie znajdujący się na pokładzie mają założone i przygotowane do użycia spadochrony. 3. Podczas lotu statku powietrznego, z pokładu którego planuje się wykonywanie skoków spadochronowych w miejscu odległym od miejsca startu, skoczkowie spadochronowi znajdujący się na pokładzie mają założone i przygotowane do użycia spadochrony nie później niż na 15 minut przed otwarciem wyjścia. 4. Skoczek spadochronowy zapewnia, aby do skoku był używany tylko spadochron posiadający kartę sprzętu spadochronowego i dopuszczenie do skoków. 5. Nie zmusza się osoby do wykonania skoku, chyba że pozostanie na pokładzie statku powietrznego zagraża jej bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu pozostałych osób znajdujących się na pokładzie tego statku powietrznego. 6. Oddzielenie się skoczka od statku powietrznego lub zrzut może nastąpić wyłącznie w rejonie wynikającym z planowanego lądowania, w określonym wcześniej miejscu. 7. Komplet spadochronów (główny i zapasowy); nóż, kask 8. Uczeń-skoczek wykonuje skoki ze spadochronem tylko pod nadzorem instruktora spadochronowego. 9. Nadzór może być prowadzony zarówno z ziemi, jak i z powietrza. 10. Podstawowe wyposażenie ucznia-skoczka, zasady jego przygotowania i kontroli przed skokiem oraz ilość skoków, którą może wykonać w zależności od ich rodzaju, określa podmiot szkolący. 11. Podczas skoku ucznia-skoczka na pokładzie statku powietrznego jest niezbędna obecność instruktora prowadzącego nadzór nad uczniem-skoczkiem lub wyrzucającego. 12. O doborze sprzętu dla konkretnej osoby i jego zakwalifikowaniu do szkolenia, przy braku jednoznacznej informacji i przeciwwskazań w dokumentacji spadochronu, decyduje instruktor na podstawie własnej wiedzy i doświadczenia oraz ogólnie przyjętych sposobów postępowania. Rozróżnienia się dwa pojęcia SKOCZKA: skoczek spadochronowy posiadający świadectwo kwalifikacji (ŚK) lub uczeń-skoczek czyli osoba wykonująca skoki w ramach szkolenia lotniczego do czasu uzyskania ŚK. Uczeń-skoczek nie może wykonywać skoków: z wysokości poniżej 600 m nad rzeźbą terenu; z wysokości powyżej 5000 m n.p.m.; nocnych; na wodę; podczas pokazów lotniczych; bez AAD dla spadochronu zapasowego; bez kasku. UBEZPIECZENIE OC OSÓB EKSPLATUJĄCYCH STATKI POWIETRZNE Określone są w załączniku nr 7 Wymagania dotyczące ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osób eksploatujących statki powietrzne, o których mowa w 2 rozporządzenia, oraz minimalne wysokości sum gwarancyjnych tego ubezpieczenia. Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 2013 r. Załącznik określa wymagania dotyczące ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osób eksploatujących: spadochrony, zwanych dalej osobami eksploatującymi, za szkody wyrządzone w związku z ruchem tych statków, zwanego dalej ubezpieczeniem OC, w szczególności zakres ubezpieczenia OC, termin powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC oraz minimalną sumę gwarancyjną tego ubezpieczenia.
Minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia OC, o którym mowa w pkt 6.1, osób eksploatujących spadochrony w zakresie szkód wyrządzonych osobom trzecim w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia OC, wynosi równowartość w złotych kwoty 10 000 SDR. (50000 zł) Świadectwo kwalifikacji Świadectwo kwalifikacji skoczka spadochronowego to dokument potwierdzający kwalifikacje skoczka i uprawniający do wykonywania skoków spadochronowych bez nadzoru instruktora spadochronowego wydany przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Program szkolenia praktycznego do świadectwa skoczka spadochronowego musi obejmować co najmniej: naukę układania spadochronu głównego do skoku wykonanie co najmniej 50 skoków z opóźnionym otwarciem spadochronu w łącznym czasie swobodnego spadania nie krótszym niż 30 minut naukę sterowania położeniem ciała podczas swobodnego spadania we wszystkich płaszczyznach naukę lądowania w wyznaczonym miejscu naukę określania miejsca zrzutu wykonanie co najmniej 10 skoków na naukę wykonywania ewolucji lub zespołowej akrobacji Egzamin praktyczny: 2 skoki na wolne spadanie zawierające w sobie : akcentowany obrót o 180 w lewo, akcentowany obrót o 180 w prawo, salto do tyłu, salto do przodu, min. 5 sek. odejście w pozycji "strzała" lub "track" lub 2 skoki na RW w zespole dwóch skoczków tzw. para trzymana, wykonanie przez zdającego obrotu o 90 w lewo (prawo), powrót do pozycji, wyjściowej, obrót o 90 w prawo (lewo), powrót do pozycji wyjściowej, prawidłowe rozejście w pozycji "strzała" lub "track" przez min. 5 sek. kontrola czasu i wysokości podanie sygnału do rozejścia i otwarcia na bezpiecznych wysokościach. lądowanie w rejonie 50m x 50m Badania lekarskie Zgodnie z polskim prawem lotniczym, osoba wykonująca skoki spadochronowe jako instruktor spadochronowy, tandem pilot lub skoczek biorący udział w rywalizacji sportowej powinna przejść badania lotniczo lekarskie w certyfikowanym do tego celu ośrodku medycznym. Pozostali skoczkowie spadochronowi deklarację dobrego stanu zdrowia składają na stosownej deklaracji w ośrodku spadochronowym. Ośrodki wykonują badania dla klasy 1,2 oraz 3 (zgodnie z międzynarodowymi przepisami JAR FCL3).
Ogólne zasady eksploatacji spadochronów Osoba używająca spadochronu jest zobowiązana: zapewnić, aby każdy spadochron będący w jej dyspozycji był używany zgodnie z instrukcją danego spadochronu, w szczególności z zachowaniem wszystkich określonych przez tę instrukcję ograniczeń, stosować się do zasad określonych przez organizatora skoku lub lotu, używać do skoku sprzętu spadochronowego w wymaganym dla niego stanie technicznym. Osoby funkcyjne Kierownik skoków - kieruje przebiegiem skoków : w trakcie pokazów lotniczych; z więcej niż jednego statku powietrznego; w więcej niż jednym najściu; z wysokości powyżej 5000 m n.p.m.; w nocy, na wodę, w trakcie zawodów; podczas skoków szkolnych. Na kierownika skoków może być wyznaczony instruktor spadochronowy lub skoczek, który posiada uprawnienia PJ D. Wyrzucający kieruje z pokładu statku powietrznego zrzutem, a także wyskokiem skoczków podczas następujących skoków: nocnych; na wodę; uczniów skoczków; w sytuacjach niewymienionych wyżej, jeżeli organizator uzna to za konieczne. Na wyrzucającego może być wyznaczony skoczek spadochronowy z uprawnieniami PJ C. Zabezpieczenie skoków Organizator skoków musi zapewnić: możliwość kontaktu telefonicznego lub radiowego z najbliższą placówką służb ratownictwa medycznego lub ośrodkami powiadamiania albo zapewnić w miejscu wykonywania skoków zabezpieczenie medyczne poprzez obecność ratownika wraz ze środkami przystosowanymi do transportu poszkodowanego i wyposażeniem niezbędnym do udzielenia pomocy medycznej; oznaczenie punktu lądowania skoczków podczas skoków na lotnisku; wystawienie wskaźnika kierunku wiatru podczas skoków na lotnisku; sprzęt sygnalizacyjny i dwustronną łączność radiową podczas skoków, w których wymagana jest obecność kierownika skoków.
Podstawowe dokumenty operacyjne podczas skoków Podstawowym dokumentem operacyjnym niezbędnym podczas wykonywania skoków jest lista załadowcza osób mających wejść na pokład statku powietrznego. W przypadku skoków ucznia-skoczka na liście załadowczej obok nazwiska ucznia musi znaleźć się nazwisko i podpis instruktora wykonującego nadzór nad uczniem w tym skoku. Organizator ma obowiązek przechowywać listę załadowczą do czasu uzyskania pozytywnej oceny z kontroli przeprowadzonej w tym zakresie przez ULC, jednak nie dłużej niż 5 lat. Dokumenty skoczka i sprzętu spadochronowego Podczas skoków skoczek powinien mieć przy sobie lub w miejscu znanym organizatorowi właściwe licencje, świadectwo kwalifikacji skoczka spadochronowego i dokumenty spadochronu. Dokumenty ucznia skoczka powinny znajdować się w miejscu znanym instruktorowi prowadzącemu szkolenie. Skoczek spadochronowy może odstąpić od systematycznej rejestracji liczby skoków i uzyskanego czasu spadania jednak nie zwalnia go to z obowiązku udokumentowania posiadania praktyki lotniczej. Równoczesne wykonywanie lotów i skoków Dopuszcza się wykonywanie skoków w miejscu w którym są organizowane w tym czasie loty innych statków powietrznych jeżeli: Instrukcja użytkowania lotniska nie zabrania jednoczesnego wykonywania lotów i skoków; Zapewniona jest łączność radiowa ze statkami z których wykonuje się skoki i pozostałymi statkami; W czasie skoków, opadania i lądowania statki powietrzne znajdują się w bezpiecznej odległości od spadochronów; W miejscu planowanego lądowania skoczków nie odbywa się ruch statków powietrznych z włączonymi silnikami, rozruch silników lub próby. Wykonywanie skoków spadochronowych Skoczek spadochronowy powinien mieć wykupione ubezpieczenie OC na sumę gwarancyjną odpowiadającą kwocie 10000 SDR (50000 zł). Dodatkowo można (nawet należy) ubezpieczyć się od Następstw Nieszczęśliwych Wypadków (NNW) ale nie jest to ubezpieczenie obowiązkowe. Skoki spadochronowe bez nadzoru instruktora spadochronowego może wykonywać wyłącznie skoczek spadochronowy posiadający Świadectwo Kwalifikacji z min. PJB. Skoczek spadochronowy powinien zapewnić, aby do skoku był używany tylko spadochron posiadający kartę sprzętu spadochronowego i dopuszczenie do skoków. Niedozwolone jest zmuszanie osoby do wykonania skoku, chyba że pozostanie na pokładzie statku powietrznego zagraża jej bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu pozostałych osób znajdujących się na pokładzie statku powietrznego. Oddzielenie się skoczka od statku powietrznego może nastąpić wyłącznie w rejonie wynikającym z planowanego lądowania, w określonym wcześniej miejscu.
W przypadku gdy kontynuowanie skoków narusza bezpieczeństwo ich wykonywania lub bezpieczeństwo osób trzecich, należy niezwłocznie przerwać ich wykonywanie Podczas wykonywania zrzutów, na pokładzie statku powietrznego mogą znajdować się tylko osoby biorące udział w zrzutach. Osoby niezwiązane bezpośrednio z wykonywaniem skoków spadochronowych mogą być zabierane na pokład statku powietrznego, jeżeli wyposażenie tego statku pozwala na zapewnienie im bezpieczeństwa podczas skoków oraz zostały odpowiednio przeszkolone. Skoczek zobowiązany jest otworzyć spadochron na takiej wysokości i z takim wyliczeniem, aby planowane napełnienie czaszy nastąpiło nie niżej niż 700 m nad rzeźbą terenu. Skoki mogą być wykonywane przy prędkości wiatru mierzonej przy ziemi, nie większej niż prędkość postępowa w locie poziomym spadochronu szybującego używanego w tym skoku przez skoczka. Wyposażenie skoczka Skoczek podczas skoków ze statków powietrznych powinien być wyposażony co najmniej w: komplet spadochronów (główny i zapasowy), nóż. Skoczek spadochronowy może mieć przy sobie w czasie wykonywania skoku dodatkowe wyposażenie lub przedmioty wynikające z rodzaju skoku. Podstawowe wyposażenie pasażera tandemu określa organizator i Instrukcja Wykonywania skoków. Spadochron zapasowy używany do skoku z pasażerem w tandemie należy wyposażyć w automat AAD. Dodatkowe wymagania podczas skoków ucznia - skoczka Uczeń-skoczek może wykonywać skoki ze spadochronem tylko pod nadzorem instruktora spadochronowego. Nadzór może być prowadzony zarówno z ziemi jak i powietrza. Podczas skoku ucznia skoczka na pokładzie statku powietrznego niezbędna jest obecność instruktora prowadzącego nadzór nad uczniem-skoczkiem lub wyrzucającego. O doborze sprzętu dla konkretnej osoby i jego zakwalifikowaniu do szkolenia, przy braku jednoznacznej informacji i przeciwwskazań w dokumentacji spadochronu, decyduje instruktor. Uczniom skoczkom zabrania się wykonywania skoków: z wysokości poniżej 600 m nad rzeźbą terenu, z wysokości powyżej 5000 m n.p.m., w nocy, na wodę, z planowanym lądowaniem w terenie przygodnym (bez zgody Prezesa ULC), podczas pokazów lotniczych, bez urządzenia zabezpieczającego AAD. Skoki szkolne mogą się odbywać przy prędkości wiatru mierzonej przy ziemi nie większej niż 8 m/sek.
Odpowiedzialność skoczka i instruktora Uczeń-skoczek oraz pasażer tandemu powinien zostać poinformowany przez instruktora o niebezpieczeństwie zagrożenia życia lub zdrowia podczas wykonywania skoku, a także o braku możliwości udzielenia pomocy podczas wykonywania skoku. Uczeń skoczek oraz pasażer tandemu powinien w szczególności zostać zapoznany z ostrzeżeniami oraz zrzeczeniem się odpowiedzialności przez niektórych producentów spadochronów, umieszczonych na czaszy lub w instrukcji spadochronu, oraz brakiem możliwości zagwarantowania prawidłowego działania spadochronu nawet przy właściwym jego przygotowaniu do skoku. Za ocenę gotowości do skoku, a w szczególności użycie spadochronów posiadających dopuszczenie do skoków i ważne ułożenie, ważność dokumentacji osobistej, kompletność oraz gotowość do użycia spadochronów i wyposażenia, prawidłowość nałożenia spadochronów oraz wybór rodzaju wykonywanego skoku, odpowiedzialny jest: w przypadku skoczka spadochronowego skoczek osobiście w przypadku ucznia skoczka instruktor wykonujący nadzór nad uczniem w tym skoku. ZA DECYZJĘ O WYKONANIU ORAZ ZA POPRAWNE WYKONANIE SKOKU ODPOWIEDZIALNOŚĆ PONOSI SAM SKOCZEK (UCZEŃ SKOCZEK). Na listę załadowczą może zgłosić ucznia-skoczka jedynie instruktor spadochronowy odpowiedzialny za skoczka w tym skoku. Uczeń - skoczek nie ma prawa wykonać skoku, jeżeli na dany skok nie zapewnił sobie nadzoru instruktora spadochronowego. Układanie spadochronów do skoku Do skoku mogą być układane tylko spadochrony posiadające ważne dopuszczenie do skoków. Przed każdym ułożeniem do skoku, a także w okresach przewidzianych przez producenta, należy wykonać przegląd spadochronu. W przypadku gdy producent nie określa maksymalnych terminów przechowywania spadochronu w stanie ułożenia do skoku, okres ten nie może przekraczać 180 dni, a w odniesieniu do spadochronów ratowniczych 120 dni. Obsługa techniczna spadochronu Obsługa spadochronu może być wykonywana przez skoczka spadochronowego w zakresie obejmującym: wietrzenie; wymianę uszkodzonych części czasy głównej oraz systemu uprząż-pokrowiec niewymagającą ingerencji w strukturę podzespołów; podczepienie czaszy głównej do systemu uprząż-pokrowiec; ocenę stanu technicznego systemu uprząż-pokrowiec oraz czaszy głównej spadochronu przed ułożeniem do skoku; układanie do skoku czaszy głównej; poświadczenie obsługi spadochronu w zakresie wyżej wymienionych czynności.
Skoki w teren przygodny, na wodę i w nocy WYMAGANIA PODCZAS SKOKÓW W TERENIE PRZYGODNYM Skoki mogą być wykonywane tylko przy wykorzystaniu spadochronów umożliwiających manewry poziome, Spełnione są wymogi zawarte w Programie szkolenia spadochronowego WYMAGANIA PODCZAS SKOKÓW NA WODĘ głębokość wody w miejscu zamierzonego lądowanie jest nie mniejsza niż 2 m brzegi akwenu umożliwiają bezpieczne lądowanie temperatura wody jest powyżej 14 0 C zabezpieczenie nawodne (łodzie, pontony) Na wyznaczonym do skoków akwenie, w miejscu ustalonym przez kierownika skoków, znajdują się odpowiednie środki ratownicze umożliwiające podjęcie z wody skoczków i spadochronów. Zanim statek powietrzny opuszczą skoczkowie wyskakujący w kolejnym najściu, wszyscy skoczkowie pozostający w wodzie i ich spadochrony muszą być z niej podjęci Skoczkowie wykonujący skoki do wody muszą być wyposażeni w kamizelki ratunkowe nie powodujące ograniczeń w możliwości posługiwania się spadochronami Spełnione są wymogi Programu szkolenia spadochronowego. Wyposażenie do skoków na wodę kamizelka ratunkowa Stosowanie kamizelek ratunkowych jest wymagane również wtedy, gdy skoki wykonujemy w pobliżu akwenów wodnych. WYMAGANIA PODCZAS SKOKÓW NOCNYCH prędkość wiatru nie przekracza 6 m/s przy ziemi, a w warstwie opadania prędkości postępowej spadochronu w locie poziomym dla spadochronów szybujących prędkość wiatru nie przekracza 4 m/s przy ziemi i w warstwie opadania dla pozostałych spadochronów Spełnione są wymogi Programu szkolenia spadochronowego